IBUMAXRP 40mg/ml oralna suspenzija

Reumatski ili mišićni bol, brzo i efikasno smanjenje groznice, uključujući pireksiju nakon imunizacije, i brzo i efikasno ublažavanje simptoma prehlade i gripa i blagog do umjerenog bola, kao što su grlobolja, zubobolja, bol u uhu, glavobolja.

Za simptomatsko liječenje juvenilnog reumatoidnog artritisa.

Lijek Ibumax Rp je namijenjen za djecu stariju od 1 godine ili sa tjelesnom masom preko 10 kg.

Za oralnu upotrebu i kratkotrajnu primjenu.

Neželjena dejstva mogu se umanjiti primjenom najmanje efektivne doze u najkraćem vremenskom periodu neophodnom za kontrolu simptoma (vidjeti dio 4.4).

Preporučena dnevna doza lijeka Ibumax Rp je 20-30 mg/kg tjelesne mase u jednakim podijeljenim dozama, u doznim intervalima od 6 do 8 sati. Ostaviti najmanje 4 sata između doza i ne uzimati više od preporučene doze tokom 24 sata. Preporučena doza se ne smije prekoračiti.

Uz primjenu priloženog pribora za doziranje ovo se može postići na sljedeći način:

Ako simptomi djeteta traju duže od tri dana, obratiti se ljekaru. Ovaj proizvod treba davati samo djeci uzrasta 1-12 godina i tjelesne mase veće od 10 kg.

Pacijentima sa osjetljivim želucem preporučuje se uzimanje lijeka tokom obroka.

Posebne grupe pacijenata:

Za djecu sa juvenilnim reumatoidnim artritisom: može se primijeniti uobičajena dnevna doza od 30 do 40 mg/kg tjelesne mase dnevno, u tri do četiri podijeljene doze.

Kod pireksije nakon imunizacije: jedna doza od 1,25 ml praćena još jednom dozom od 1,25 ml nakon 6 sati, ukoliko je potrebno. Ne smiju se prekoračiti 2 doze od 1,25 ml u roku od 24 sata. Ukoliko se groznica ne smiri, potrebno je konsultovati se sa ljekarom.

Insuficijencija bubrega (vidjeti dio 5.2):

Nije potrebno smanjenje doze kod pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije bubrega (za pacijente sa teškom insuficijencijom bubrega, vidjeti dio 4.3).

Insuficijencija jetre (vidjeti dio 5.2):

Nije potrebno smanjenje doze kod pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije jetre (za pacijente sa teškim poremećajem funkcije jetre, vidjeti dio 4.3).

Način primjene:

Za oralnu upotrebu .

Bocu treba dobro protresti prije upotrebe. Za precizno doziranje, u kartonskoj kutiji je pored boce i oralni špric sa podiocima 1,25 ml, 2,5 ml, 3,75 ml i 5 ml.

Preosjetljivost na ibuprofen ili na bilo koju od pomoćnih supstanci navedenih u dijelu 6.1.

Pacijenti koji su ranije imali reakcije preosjetljivosti (na primjer bronhospazam, astma, rinitis, angioedem ili urtikarija) na ibuprofen, acetilsalicilnu kiselinu ili druge nesteroidne antiinflamatorne ljekove.

Pacijenti sa istorijom gastrointestinalnih krvarenja ili perforacije, prilikom ranije terapije NSAIL.

Pacijenti sa aktivnim, ili u istoriji bolesti poznatim rekurentnim peptičkim ulkusom/krvarenjima (dvije ili više odvojenih epizoda potvrđene ulceracije ili krvarenja).

Pacijenti sa cerebrovaskularnim ili drugim aktivnim krvarenjem. Pacijenti sa teškom insuficijencijom jetre ili bubrega.

Pacijenti sa teškom srčanom insuficijencijom (NYHA klasa IV). Pacijenti sa nerazjašnjenim poremećajem stvaranja krvi.

Posljednji trimestar trudnoće (vidjeti dio 4.6).

Pacijenti sa teškim oblikom dehidratacije (uzrokovane povraćanjem, dijarejom ili nedovoljnim unosom tečnosti).

Neželjena dejstva se mogu smanjiti korišćenjem najmanje efektivne doze u najkraćem vremenskom periodu koji je potreban za kontrolu simptoma.

Stariji pacijenti: Kod starijih pacijenata je povećana učestalost neželjenih reakcija na NSAIL, naročito gastrointestinalnih krvarenja i perforacija, koje mogu biti sa smrtnim ishodom. Kod starijih pacijenata povećan je rizik od posljedica neželjenih reakcija.

Potreban je oprez kod pacijenata sa:

• sistemskim lupusom eritematozusom (SLE), kao i kod pacijenata sa mješovitom bolešću vezivnog tkiva, zbog povećanog rizika od aseptičnog meningitisa (vidjeti dio 4.8);
• kongenitalnim poremećajem metabolizma porfirina (npr. akutna intermitentna porfirija);
• gastrointestinalnim poremećajima i hroničnim inflamatornim bolestima crijeva (ulcerativni kolitis, Kronova bolest) (vidjeti dio 4.8);
• istorijom hipertenzije i/ili srčane insuficijencije sa zadržavanjem tečnosti i edema povezanih sa primjenom NSAIL (vidjeti djelove 4.3. i 4.8);
• oštećenjem funkcije bubrega, jer se funkcija bubrega dalje može pogoršati (vidjeti djelove 4.3. i 4.8);
• poremećajem funkcije jetre (vidjeti djelove 4.3. i 4.8);
• neposredno nakon većih hirurških intervencija;
• polenskom kijavicom, nazalnim polipima ili hroničnom opstruktivnom bolešću pluća, pošto je kod njih povećan rizik od pojave alergijskih reakcija koje se mogu manifestovati kao napadi astme (takozvana astma indukovana analgeticima), Quincke-ov edem ili urtikarija;
• prethodnom alergijskom reakcijom na druge ljekove, jer kod njih postoji povećan rizik od pojave reakcija preosjetljivosti i pri primjeni ovog lijeka.

Respiratorna dejstva:

Bronhospazam može biti izazvan kod pacijenata koji boluju ili su bolovali od bronhijalne astme ili alergijskih bolesti.

Drugi NSAIL:

Istovremenu primjenu ibuprofena sa drugim NSAIL, uključujući selektivne inhibitore ciklooksigenaze-2, treba izbjegavati.

Gastrointestinalna dejstva:

Gastrointestinalno krvarenje, ulceracije ili perforacije, koje mogu biti sa smrtnim ishodom, prijavljeni su kod svih NSAIL u bilo kom trenutku tokom liječenja, sa simptomima upozorenja ili prethodnom istorijom ozbiljnih gastrointestinalnih događaja ili bez njih.

Rizik od pojave gastrointestinalnog krvarenja, ulceracije ili perforacije veći je sa povećanjem doze NSAIL i kod pacijenata sa istorijom ulkusne bolesti, posebno sa komplikacijama u vidu krvarenja ili perforacije (vidjeti dio 4.3), i kod starijih pacijenata. Kod ovih pacijenata terapiju treba započeti najmanjom dostupnom dozom.

Kombinovana terapija sa zaštitnim ljekovima (npr. misoprostol ili inhibitori protonske pumpe) treba da se razmotri kod ovih pacijenata i kod pacijenata koji istovremeno uzimaju male doze acetilsalicilne kiseline ili drugih ljekova koji mogu povećati rizik od gastrointestinalnih komplikacija (vidjeti dio 4.5).

Pacijenti sa istorijom gastrointestinalne toksičnosti, posebno stariji, treba da prijave sve neuobičajene abdominalne simptome (naročito gastrointestinalno krvarenje), posebno na početku primjene lijeka.

Potreban je oprez kod pacijenata koji istovremeno upotrebljavaju ljekove koji mogu povećati rizik od pojave ulceracija ili krvarenja, kao što su kortikosteroidi za oralnu upotrebu, antikoagulansi kao što je varfarin, selektivni inhibitori ponovnog preuzimanja serotonina ili antiagregacijski ljekovi poput acetilsalicilne kiseline (vidjeti dio 4.5).

Ukoliko se kod pacijenata koji su na terapiji ibuprofenom pojavi gastrointestinalno krvarenje ili ulceracija, terapiju treba prekinuti.

Oprez je potreban pri primjeni NSAIL kod pacijenata sa istorijom gastrointestinalnih oboljenja (ulceroznog kolitisa ili Kronove bolesti) jer se ova stanja mogu pogoršati (vidjeti dio 4.8).

Ozbiljne kožne neželjene reakcije (SCARs – engl: severe cutaneous adverse reactions):

Bilo je prijava ozbiljnih kožnih neželjenih reakcija (SCARs) u vezi sa primjenom ibuprofena, uključujući eksfolijativni dermatitis, erythema multiforme, Stevens-Johnson-ov sindrom, toksičnu epidermalnu nekrolizu (TEN), reakciju na lijek praćenu eozinofilijom i sistemskim simptomima (DRESS – sindrom – engl: Drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms) i akutnu generalizovanu egzematoznu pustulozu (AGEP – engl: acute generalized exanthematous pustulosis) što može imati potencijalno smrtni ishod (pogledati dio 4.8). U većini slučajeva do reakcija dolazi u toku prvog mjeseca terapije.

Ukoliko dođe do pojave bilo kojih znakova i simptoma koji ukazuju na ove reakcije, terapiju ibuprofenom treba prekinuti odmah i razmotriti nastavak liječenja alternativnom terapijom.

Izuzetno, varičela može biti uzrok ozbiljnih komplikovanih infekcija kože i mekih tkiva. Do danas, doprinos uloge NSAIL u pogoršanju ovih infekcija ne može se isključiti. Zato je preporučljivo da se izbjegne primjena ibuprofena u slučaju varičele.

Kardiovaskularna i cerebrovaskularna dejstva:

Kliničke studije ukazuju da primjena ibuprofena, naročito u velikim dozama (2400 mg dnevno), može biti povezana sa blago povećanim rizikom od arterijskih trombotičkih događaja (na primjer infarkt miokarda ili moždani udar). Epidemiološke studije ne ukazuju da je primjena malih doza ibuprofena (npr. ≤ 1200 mg dnevno) povezana sa povećanim rizikom od arterijskih trombotičkih događaja.

Pacijente sa nekontrolisanom hipertenzijom, kongestivnom srčanom insuficijencijom (NYHA II-III), dijagnostifikovanom ishemijskom bolešću srca, perifernom arterijskom bolešću i/ili cerebrovaskularnom bolešću treba liječiti ibuprofenom tek nakon pažljivog razmatranja i procjene, a velike doze ibuprofena (2400 mg dnevno) treba da se izbjegavaju.

Treba pažljivo razmotriti i uvođenje dugotrajne terapije kod pacijenata sa faktorima rizika od nastanka kardiovaskularnih bolesti (npr. hipertenzija, hiperlipidemija, diabetes melitus, pušenje), posebno ako su potrebne velike doze ibuprofena (2400 mg dnevno).

Prijavljeni su slučajevi Kunisovog sindroma kod pacijenata liječenih ibuprofenom. Kunisov sindrom je definisan kao skup kardiovaskularnih simptoma koji su posljedica alergijske reakcije ili reakcije preosjetljivosti povezane sa suženjem koronarnih arterija, a koji potencijalno dovode do infarkta miokarda.

Ostale informacije:

Veoma rijetko se javljaju teške reakcije akutne preosjetljivosti (npr. anafilaktički šok). Terapiju treba odmah obustaviti pri pojavi prvih znakova reakcija preosjetljivosti nakon primjene lijeka Ibumax Rp. Stručno osoblje treba da preduzme odgovarajuće medicinske mjere u skladu sa simptomima.

Ibuprofen, aktivna suspstanca lijeka Ibumax Rp, može privremeno da inhibira funkciju krvnih pločica (agregaciju trombocita). Zbog toga se preporučuje strogo praćenje stanja pacijenata sa poremećajima koagulacije.

Tokom dugotrajne primjene lijeka Ibumax Rp potrebno je redovno pratiti parametre jetre, funkciju bubrega i krvnu sliku.

Dugotrajna primjena bilo kog lijeka protiv bolova u terapiji glavobolje može je pogoršati. Ukoliko do ovoga dođe ili postoji sumnja, potrebno je potražiti savjet ljekara i prekinuti terapiju. Može se posumnjati na prisustvo glavobolje uzrokovane prekomjernom upotrebom ljekova (engl. Medication Overuse Headache, MOH) kod pacijenata koji imaju česte ili svakodnevne glavobolje i pored (ili zbog) redovne upotrebe ljekova za glavobolju.

Pri istovremenoj primjeni alkohola uz NSAIL može doći do pojačanja izvjesnih neželjenih dejstava povezanih sa aktivnom supstancom, kao što su ona koja utiču na gastrointestinalni trakt i centralni nervni sistem.

NSAIL mogu maskirati znake infekcije i povišene tjelesne temperature.

Maskiranje simptoma postojećih infekcija

Lijek Ibumax Rp može maskirati simptome infekcije, što može odložiti uvođenje odgovarajuće terapije i tako dovesti do pogoršanja ishoda infekcije. Ovo je primijećeno kod vanbolnički stečene bakterijske pneumonije i kod bakterijskih komplikacija varičele. Kada se lijek Ibumax Rp koristi za snižavanje povišene tjelesne temperature ili za ublažavanje bola kod infekcije, savjetuje se praćenje infekcije. U vanbolničkim uslovima, pacijent treba da se konsultuje sa ljekarom ukoliko simptomi traju ili se pogoršaju.

Renalna dejstva:

Redovna upotreba ljekova protiv bolova, naročito njihovih kombinacija, može dovesti do trajnog oštećenja funkcije bubrega sa rizikom od nastanka insuficijencije bubrega (analgetska nefropatija).

Postoji rizik od oštećenja funkcije bubrega kod dehidrirane djece. Posebna upozorenja:

Ovaj lijek sadrži maltitol, tečni.

Pacijenti sa rijetkim nasljednim oboljenjem intolerancije na fruktozu ne smiju koristiti ovaj lijek.

Ovaj lijek zbog sadržaja maltitola, tečnog može imati blago laksativno dejstvo. Kalorijska vrijednost maltitola je 2,3 kcal/g.

Ovaj lijek sadrži natrijum metilparahidroksibenzoat i natrijum propilparahidroksibenzoat koji mogu izazvati alergijske reakcije (moguće odloženo).

Ibuprofen treba izbjegavati u kombinaciji sa:

• Drugim NSAIL, uključujući selektivne inhibitore ciklooksigenaze-2 (COX-2):

Izbjegavati istovremenu primjenu dva ili više ljekova iz grupe NSAIL zbog povećanog rizika od nastanka neželjenih reakcija (vidjeti dio 4.4).

• Acetilsalicilnom kiselinom:

Istovremena primjena ibuprofena i acetilsalicilne kiseline se generalno ne preporučuje zbog povećanja mogućnosti za nastanak neželjenih reakcija.

Eksperimentalni podaci ukazuju da ibuprofen može kompetitivno da inhibira uticaj malih doza acetilsalicilne kiseline na agregaciju trombocita, pri istovremenoj upotrebi. Iako postoje nejasnoće u vezi sa ekstrapolacijom ovih podataka na kliničku praksu, ne može se isključiti mogućnost da redovna, dugotrajna upotreba ibuprofena redukuje kardioprotektivno dejstvo malih doza acetilsalicilne. Nema klinički relevantnog dejstva koje se smatra vjerovatnim kod povremene primjene ibuprofena (vidjeti odjeljak 5.1).

Ibuprofen (kao i ostali NSAIL) treba da se koriste sa oprezom u kombinaciji sa:

Antihipertenzivima (ACE inhibitori, beta-blokatori i antagonisti angiotenzina II) i diureticima: NSAIL mogu umanjiti dejstvo ovih ljekova. Kod nekih pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega (npr. dehidrirani pacijenti ili stariji pacijenti sa oštećenom funkcijom bubrega) istovremena primjena ACE inhibitora, beta-blokatora ili antagonista angiotenzina II i ljekova koji inhibiraju ciklooksigenazu može da dovede do daljeg pogoršanja funkcije bubrega, uključujući moguću akutnu insuficijenciju bubrega, koja se obično može normalizovati. Zbog toga bi kombinacije ovih ljekova trebalo primjenjivati sa oprezom, naročito kod starijih pacijenata. Pacijenti treba da budu adekvatno hidrirani i trebalo bi uzeti u obzir praćenje funkcije bubrega nakon započinjanja kombinovane terapije i u redovnim intervalima tokom liječenja. Diuretici mogu da povećaju rizik od nefrotoksičnosti NSAIL-a.

Kardijačnim glikozidima (npr. digoksin): NSAIL mogu da pogoršaju srčanu insuficijenciju, smanje brzinu glomerularne filtracije (GFR) i povećaju koncentraciju glikozida u plazmi. Istovremena primjena lijeka Ibumax Rp sa digoksinom može povećati koncentraciju digoksina u serumu. Pri pravilnoj primjeni nije potrebno redovno praćenje koncentracije digoksina u serumu (maksimalno tokom 3 dana).

Litijumom: Postoje dokazi za potencijalno povećanje koncentracije litijuma u plazmi. Pri pravilnoj primjeni nije potrebno redovno praćenje koncentracije litijuma u serumu (maksimalno tokom 3 dana).

• Diureticima koji štede kalijum: Istovremena primjena lijeka Ibumax Rp sa diureticima koji štede kalijum može dovesti do hiperkalemije (preporučuje se provjera koncentracije kalijuma u serumu).
• Fenitoinom: Istovremena primjena lijeka Ibumax Rp sa fenitoinom može povećati koncentraciju fenitoina u serumu. Pri pravilnoj primjeni nije potrebno redovno praćenje koncentracije fenitoina u serumu (maksimalno tokom 3 dana).
• Metotreksatom: Postoji rizik za potencijalno povećanje koncentracije metotreksata u plazmi. Primjena lijeka Ibumax Rp unutar 24 sata prije ili nakon primjene metotreksata može dovesti do povećanja koncentracije metotreksata i povećanja njegovih toksičnih uticaja.
• Takrolimusom: Rizik od pojave nefrotoksičnosti se povećava kada se NSAIL istovremeno primjenjuju sa takrolimusom.
• Ciklosporinom: Povećan rizik od nefrotoksičnosti.
• Kortikosteroidima: Povećan rizik od pojave gastrointestinalnih ulceracija ili krvarenja (vidjeti dio 4.4).
• Antikoagulansima: NSAIL mogu da pojačaju dejstvo antikoagulanasa, kao što je varfarin (vidjeti dio 4.4).
• Antiagregacionim ljekovima i selektivnim inhibitorima ponovnog preuzimanja serotonina (SSRI): Povećan rizik od pojave gastrointestinalnog krvarenja (vidjeti dio 4.4).
• Derivatima sulfoniluree: Klinički podaci su pokazali interakciju NSAIL i antidijabetičnih ljekova (derivata sulfoniluree). Iako do sada nijesu opisane interakcije ibuprofena i derivata sulfoniluree, pri istovremenoj primjeni se kao mjera predostrožnosti savjetuje provjera koncentracije glukoze u krvi.
• Zidovudinom: Postoji povećan rizik za razvoj hemartroza i hematoma kod HIV-pozitivnih pacijenata sa hemofilijom koji istovremeno primaju terapiju zidovudinom i ibuprofenom.
• Probenecidom i sulfinilpirazonom: Ljekovi koji sadrže probenecid i sulfinpirazon mogu da odlože izlučivanje ibuprofena.
• Baklofenom: Toksičnost baklofena može se razviti na samom početku primjene ibuprofena.
• Ritonavirom: Upotreba ritonavira može da poveća koncentraciju NSAIL u plazmi.
• Aminoglikozidima: NSAIL mogu da smanje eliminaciju aminoglikozida.
• Hinolonskim antibioticima: Podaci iz ispitivanja na životinjama ukazuju da NSAIL mogu dovesti do povećanog rizika od konvulzija povezanih sa upotrebom hinolonskih antibiotika. Pacijenti koji uzimaju NSAIL i hinolone mogu imati povećan rizik za nastanak konvulzija.
• CYP2C9 inhibitorima: Istovremena primjena ibuprofena i CYP2C9 inhibitora može povećati izloženost ibuprofenu (CYP2C9 supstrat). U studiji sa vorikonazolom i flukonazolom (CYP2C9 inhibitori), povećana je izloženost S(+)-ibuprofena za približno 80 do 100%. Smanjenje doze ibuprofena treba razmotriti kada se istovremeno primjenjuju snažni CYP2C9 inhibitori, naročito kada se primjenjuju velike doze ibuprofena zajedno sa vorikonazolom ili flukonazolom.
• Kaptoprilom: Eksperimentalne studije pokazuju da ibuprofen inhibira uticaj kaptoprila na izlučivanje natrijuma.
• Holestiraminom: Istovremena primjena ibuprofena i holestiramina može da produži i smanji (25%) resorpciju ibuprofena. Ljekovi treba da se primjenjuju u razmaku od nekoliko sati.

Plodnost

Postoje određeni dokazi da supstance koje inhibiraju sintezu ciklooksigenaze/prostaglandina mogu smanjiti plodnost žena dejstvom na ovulaciju. Ovo dejstvo je reverzibilno po prekidu terapije.

Trudnoća

Inhibicija sinteze prostaglandina može nepovoljno da utiče na trudnoću i/ili razvoj embriona/fetusa. Podaci iz epidemioloških studija ukazuju na povećan rizik od pobačaja i srčanih malformacija i gastrošize nakon primjene inhibitora sinteze prostaglandina u ranoj trudnoći. Apsolutni rizik od kardiovaskularnih malformacija povećan je sa manje od 1% na približno 1,5%. Pretpostavlja se da se rizik povećava sa povećanjem doze i dužine trajanja terapije.

Kod životinja je zabilježeno da primjena inhibitora sinteze prostaglandina rezultuje povećanom učestalošću gubitka ploda prije i poslije implantacije i povećava embrio-fetalnu smrtnost. Pored toga, učestala pojava raznih malformacija, uključujući kardiovaskularne, prijavljena je kod životinja kojima je dat inhibitor sinteze prostaglandina tokom perioda organogeneze.

Od 20. nedjelje trudnoće pa nadalje, upotreba ibuprofena može izazvati oligohidramnion kao rezultat bubrežne disfunkcije fetusa. Ovo se može desiti ubrzo nakon početka liječenja i obično je reverzibilno nakon prekida primjene lijeka. Pored toga, bilo je izvještaja o zatvaranju (konstrikciji) ductus arteriosus-a nakon liječenja u drugom trimestru, od kojih je većina nestala nakon prestanka liječenja. Zbog toga, lijek Ibumax Rp ne treba primjenjivati tokom prvog i drugog trimestra trudnoće ukoliko nije neophodno. Ukoliko se lijek Ibumax Rp primjenjuje kod žena koje planiraju trudnoću ili tokom prvog i drugog trimestra trudnoće, potrebno je primjenjivati najmanju moguću dozu tokom najkraćeg perioda neophodnog za liječenje.

Prenatalni monitoring za oligohidroamnion i ductus arterious treba razmotriti nakon izlaganja ibuprofenu nekoliko dana od 20. nedelje gestacije i nadalje. Ibuprofen treba isključiti iz terapije ako dođe do oligohidroamniona ili zatvaranja ductus arteriosus-a.

Za vrijeme trećeg trimestra trudnoće, svi inhibitori sinteze prostaglandina mogu izložiti fetus sljedećim rizicima:

• kardiopulmonarnoj toksičnosti (prijevremena konstrikcija/zatvaranje ductusa arteriosus-a i plućna hipertenzija);
• poremećaju funkcije bubrega, koji može da progredira u insuficijenciju bubrega sa oligohidroamniozom (videti gore);

majku i novorođenče, na kraju trudnoće:

• mogućem produženom krvarenju, antiagregacijskom dejstvu koje može da se ispolji čak i pri veoma malim dozama;
• inhibiciji kontrakcija uterusa, što može dovesti do odlaganja ili prolongiranja porođaja.

Kao posljedica toga, lijek Ibumax Rp je kontraindikovan tokom trećeg trimestra trudnoće (pogledati djelove 4.3. i 5.3).

Dojenje:

Ibuprofen i njegovi metaboliti se u malim koncentracijama mogu izlučiti u majčino mlijeko. Nijesu poznata štetna dejstva na odojče, tako da nije potrebno da se prekine dojenje u slučaju kratkotrajnog liječenja u preporučenoj dozi kod blagog i umjerenog bola i povišene tjelesne temperature.

Pri kratkotrajnoj primjeni ovaj lijek nema ili ima zanemarljiv uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama.

Lista sljedećih neželjenih dejstava obuhvata sva neželjena dejstva koja su prijavljena za vrijeme terapije ibuprofenom, uključujući i neželjena dejstva koja su prijavljena tokom dugotrajne upotrebe velikih doza kod pacijenata sa reumatskim oboljenjem. Navedene učestalosti, koje prelaze okvir veoma rijetkih neželjenih dejstava , odnose se na kratkotrajnu primjenu dnevnih doza do maksimalno 1200 mg ibuprofena kod oralne upotrebe i maksimalno 1800 mg ibuprofena u obliku supozitorija.

Za sljedeća neželjena dejstva na lijek, mora se uzeti u obzir da su pretežno dozno zavisna i da se razlikuju od pojedinca do pojedinca.

Neželjena dejstva koja su povezana sa primjenom ibuprofena, su klasifikovana prema klasi sistema organa i učestalosti. Učestalost je definisana kao: veoma česta (≥ 1/10), česta (≥ 1/100 do < 1/10), povremena ( ≥ 1/100 do < 1/100), rijetka ( ≥ 1/10000 do < 1/1000), veoma rijetka (< 1/10000) i nepoznata (ne može se proceniti na osnovu dostupnih podataka).

U okviru svih grupa učestalosti javljanja, neželjena dejstva su navedena po opadajućoj ozbiljnosti.

Najčešće zabilježena neželjena dejstva lijeka su gastrointestinalne prirode. Ona su uglavnom dozno zavisna, posebno rizik od gastrointestinalnih krvarenja koji zavisi od raspona doze i trajanja liječenja. Mogu se javiti peptički ulkus, perforacije ili gastrointestinalno krvarenje, ponekad sa smrtnim ishodom, posebno kod starijih pacijenata (vidjeti odjeljak 4.4). Mučnina, povraćanje, dijareja, konstipacija, flatulencija, dispepsija, bol u abdomenu, melena, hematemeza, ulcerativni stomatitis, pogoršanje kolitisa i Crohn-ove bolesti (vidjeti odjeljak 4.4) mogu se javiti poslije primjene ibuprofena. Rijetko je primjećena i pojava gastritisa.

Zabilježena je pojava edema, hipertenzije i srčane insuficijencije u vezi sa terapijom NSAIL.

Kliničke studije ukazuju na povezanost primjene ibuprofena, naročito velikih doza (2400 mg na dan) koje mogu da dovedu do malog povećanja rizika od nastanka arterijskih trombotičkih događaja (npr. infarkt miokarda ili moždani udar) (vidjeti odjeljak 4.4).

Zabilježena je egzacerbacija infekcija povezanih sa inflamacijom (npr.razvoj nekrotizirajućeg fascitisa) koja se poklapala sa primjenom NSAIL. Ovo je vjerovatno povezano sa mehanizmom djelovanja nesteroidnih antiinflamatornih ljekova.

Ako se znaci infekcije pojave ili pogoršaju tokom upotrebe lijeka Ibumax Rp, pacijentu se preporučuje da odmah ode kod ljekara, bez odlaganja. Treba da se utvrdi da li postoji indikacija za upotrebu antimikrobne/antibiotske terapije.

Kod dugotrajne terapije, krvnu sliku treba redovno kontrolisati.

Pacijenta treba uputiti da se odmah javi ljekaru i da prestane da koristi lijek Ibumax Rp ako se javi jedan od simptoma reakcije preosjetljivosti, što se može dogoditi čak i pri prvoj upotrebi.

Pacijenta treba uputiti da prestane da koristi lijek i da se odmah javi ljekaru, ako se pojave jaki bolovi u gornjem dijelu stomaka, melena ili hematemeza.

Opis selektovanih neželjenih reakcija

1Reakcije preosjetljivosti: Mogu da se sastoje iz (a) nespecifičnih alergijskih reakcija i anafilakse, (b) reakcija respiratornog trakta koje obuhvataju astmu, pogoršanje astme, bronhospazam ili dispneju, ili (c) raznih reakcija kože, uključujući razne osipe, pruritus, urtikariju, purpuru, angioedem i veoma rijetko eksfolijativne i bulozne dermatoze uključujući toksičnu epidermalnu nekrolizu, Stevens-Johnson-ov sindrom i multiformni eritem.

2 Patogeni mehanizam aseptičnog meningitisa izazvanog ljekovima nije u potpunosti razjašnjen. Međutim, dostupni podaci o aseptičnom meningitisu koji je povezan sa primjenom NSAIL, ukazuju na reakciju preosjetljivosti (usled vremenske povezanosti uzimanja lijeka i simptoma, kao i nestanak simptoma sa prekidom terapije). Napomena-pojedinačni slučajevi simptoma aseptičnog meningitisa (kao što su ukočenost vrata, glavobolja, mučnina, povraćanje, povišena temperatura ili dezorijentisanost) su primjećeni tokom liječenja ibuprofenom kod pacijenata sa postojećim autoimunskim bolestima (kao što su sistemski lupus eritematozus, mješovita bolest vezivnog tkiva).

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Kod djece ibuprofen u dozama koje prelaze 400 mg/kg može da izazove simptome toksičnosti, dok se rizik od toksičnosti ne može isključiti pri dozama od preko 100 mg/kg.

Simptomi

Simptomi predoziranja mogu uključivati mučninu, povraćanje, bol u abdomenu ili, rijeđe, dijareju. Nistagmus, zamagljen vid, tinitus, glavobolja i gastrointestinalno krvarenje su takođe mogući. Kod težeg trovanja, toksičnost se manifestuje i kroz simptome centralnog nervnog sistema koji uključuju vertigo, omaglicu, ošamućenost, povremeno uzbuđenje i dezorijentaciju, gubitak koncentracije ili komu. Ponekad se kod pacijenata mogu javiti konvulzije. Kod teških trovanja može doći do metaboličke acidoze. Mogu se pojaviti hipotermija i hiperkalemija, a protrombinsko vrijeme/INR može biti produženo, vjerovatno usljed inteferencije sa dejstvom faktora koagulacije u krvotoku. Može doći do akutne insuficijencije bubrega, oštećenja funkcije jetre, hipotenzije, respiratorne depresije i cijanoze. Pogoršanje astme je moguće kod astmatičara.

Terapijske mjere

Ne postoji poseban antidot.

Sprovedene mjere treba da budu simptomatske i suportivne i da uključuju mjere za održavanje prohodnosti disajnih puteva i nadgledanje srčanog rada i vitalnih funkcija dok ne postanu stabilni. Uzeti u obzir primjenu aktivnog uglja ili ispiranje želuca ako se pacijent javi u roku od sat vremena od uzimanja potencijalno toksične doze. Ukoliko se ibuprofen već resorbovao, mogu se primijeniti bazna jedinjenja, koja pospješuju izlučivanje kiselog ibuprofena u urin. Ukoliko su konvulzije učestale ili dugotrajne, treba ih liječiti intravenskim davanjem diazepama ili lorazepama. Primijeniti bronhodilatatore za astmu. Za medicinski savjet potrebno je kontaktirati sa najbližim centrom za liječenje trovanja.

Farmakoterapijska grupa: Nesteroidni antiinflamatorni i antireumatski proizvodi; derivati propionske kiseline

ATC kod: M01AE01

Ibuprofen je nesteroidni antiinflamatorni lijek (NSAIL) koji je u eksperimentima na životinjama na konvencionalnim modelima zapaljenja, pokazao efikasnost putem inhibicije sinteze prostaglandina. Kod ljudi ibuprofen smanjuje bol, otoke i povišenu tjelesnu temperaturu nastale usljed zapaljenja. Pored toga, ibuprofen reverzibilno inhibira agregaciju trombocita.

Klinička efikasnost ibuprofena je dokazana u simptomatskoj terapiji blagog do umjerenog bola poput zubobolje, glavobolje i pri simptomatskoj terapiji povišene tjelesne temperature.

Analgetska doza za djecu je 7 do 10 mg/kg po dozi a maksimalna 30 mg/kg/dan. Lijek Ibumax Rp sadrži ibuprofen koji je u otvorenoj studiji pokazao početak antipiretičkog dejstva u roku od 15 minuta i snižavanje povišene tjelesne temperature kod djece u trajanju do 8 sati.

Eksperimentalni podaci ukazuju da, kada se primjenjuje istovremeno, ibuprofen može da inhibira uticaj male doze acetilsalicilne kiseline na agregaciju trombocita. Neke farmakodinamske studije pokazuju da nakon primjene pojedinačne doze ibuprofena od 400 mg u roku od 8 sati prije ili 30 minuta nakon uzimanja acetilsalicilne kiseline (81 mg) u farmaceutskom obliku sa trenutnim oslobađanjem, dolazi do smanjenja dejstva acetilsalicilne kiseline na nastanak tromboksana ili agregaciju trombocita.

Iako postoje nejasnoće u vezi sa ekstrapolacijom ovih podataka na kliničku situaciju, ne može se isključiti mogućnost da redovna, dugotrajna primjena ibuprofena redukuje kardioprotektivno dejstvo malih doza acetilsalicilne kiseline.

Nema klinički relevantnog dejstva koje se smatra vjerovatnim kod povremene primjene ibuprofena (vidjeti dio 4.5).

Nijesu urađene posebne farmakokinetičke studije kod djece. Podaci iz literature potvrđuju da se resorpcija, metabolizam i eliminacija ibuprofena kod djece odvijaju na isti način kao i kod odraslih.

Ibuprofen se nakon oralne primjene dijelom resorbuje u želucu, a potom kompletno u tankom crijevu. Nakon metabolizma u jetri (hidroksilacija, karboksilacija, konjugacija), farmakološki inaktivni metaboliti se eliminišu kompletno, uglavnom preko bubrega (90%), kao i preko žučnih puteva.

Poluvrijeme eliminacije kod zdravih osoba, kao i kod pacijenata koji imaju oboljenje jetre ili bubrega, iznosi između 1,8 i 3,5 sati. Vezivanje za proteine plazme iznosi približno 99%.

Oštećenje funkcije bubrega

Pošto se ibuprofen i njegovi metaboliti primarno eliminišu preko bubrega, kod pacijenta sa različitim stepenom oštećenja funkcije bubrega može biti izmijenjena farmakokinetika lijeka. Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega prijavljeno je sljedeće: smanjeno vezivanje za proteine, povećana koncentracija u plazmi za ukupni ibuprofen i nevezani (S)-ibuprofen, povećane vrijednosti PIK za (S)-ibuprofen i povećani odnos PIK (S/R) enantiomera u poređenju sa zdravim kontrolnim grupama. U krajnjoj fazi bolesti bubrega kod pacijenata na dijalizi srednja vrijednost slobodne frakcije ibuprofena je bila otprilike 3% u poređenju sa otprilike 1% kod zdravih dobrovoljaca. Teško oštećenje funkcije bubrega može rezultirati akumulacijom metabolita ibuprofena. Značaj ovog dejstva nije poznat. Metaboliti se mogu ukloniti hemodijalizom (takođe vidjeti dio 4.3).

Oštećenje funkcije jetre

Bolest jetre uzrokovana alkoholom sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije jetre nije imala za posljedicu bitno izmijenjene farmakokinetičke parametre. Bolest jetre može promijeniti kinetiku dispozicije ibuprofena. Kod pacijenata oboljelih od ciroze sa umjerenom insuficijencijom jetre (Child Pugh-ov rezultat 6-10) uočeno je u prosjeku dvostruko produženje poluvremena eliminacije, a odnos vrijednosti PIK (S/R) enantiomera je bio značajno manji u poređenju sa zdravim kontrolnim grupama, ukazujući na ometanje metaboličke inverzije (R)-ibuprofena u aktivni (S)-enantiomer (vidjeti takođe dio 4.3).

U ispitivanjima na životinjama zabilježena je subhronična i hronična toksičnost ibuprofena, uglavnom u obliku lezija i ulceracija gastrointestinalnog trakta. In vitro i in vivo ispitivanja nijesu pokazala postojanje klinički relevantnih dokaza o mutagenom potencijalu ibuprofena. Ispitivanja na pacovima i miševima nijesu dala dokaze o karcinogenom uticaju ibuprofena. Ibuprofen je inhibirao ovulaciju kod kunića i dovodio je do poremećaja implantacije ploda kod raznih vrsta životinja (kunić, pacov, miš). Eksperimentalne studije na pacovima i kunićima su pokazale da ibuprofen prolazi placentu. Nakon primjene doza toksičnih za majku, kod mladunaca pacova se javljala povećana učestalost malformacija (defekti ventrikularnog septuma).

Ibumax Rp oralna suspenzija, 40 mg/ml:

• glicerol
• ksantan guma
• maltitol, tečni
• polisorbat 80
• saharin natrijum
• limunska kiselina, monohidrat
• natrijum metil parahidroksibenzoat
• natrijum propil parahidroksibenzoat
• aroma višnje Symrise, Mat.No.:171366
• voda, prečišćena

Nema podataka o inkompatibilnosti.

3 godine.

Lijek ne treba koristiti po isteku roka upotrebe označenog na pakovanju.

Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja. Čuvati u originalnom pakovanju radi zaštite od svjetlosti.

Uslovi čuvanja nakon prvog otvaranja: 12 mjeseci, na temperaturi do 25°C.

Čuvati van domašaja djece.

Unutrašnje pakovanje gotovog lijeka je tamna boca od polietilentereftalata (PET), zapremine 100 ml. Zatvarač boce je sigurnosni zatvarač za djecu sa navojem koji se sastoji od spoljnjeg zatvarača od polipropilena, unutrašnjeg zatvarača od polipropilena, prstena od LDPE i omotača (liner) od LDPE. Na vratu boce se nalazi adapter (plug) od LDPE za sredstvo za doziranje, oralni špric.

Sredstvo za doziranje je oralni špric.

Boca i oralni špric su upakovani u kartonsku kutiju.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti u skladu sa važećim propisima.

Kao i svi ljekovi, ovaj lijek može da prouzrokuje neželjena dejstva, iako ona ne moraju da se jave kod svih pacijenata koji uzimaju ovaj lijek.

Pojava neželjenih dejstava se može smanjiti ukoliko se koristi najmanja efektivna doza lijeka u što kraćem vremenskom periodu neophodnom za ublažavanje simptoma. Iako su neželjena dejstva povremena, Vaše dijete može ispoljiti jedno od poznatih neželjenih dejstava NSAIL-a. Ako se to dogodi, ili imate nedoumica, prestanite sa upotrebom lijeka kod djeteta i razgovarajte sa Vašim ljekarom što je prije moguće.

Stariji pacijenti koji koriste ovaj lijek imaju povećan rizik od razvoja problema povezanih sa neželjenim dejstvima.

PRESTANITE DA UZIMATE ovaj lijek i odmah potražite medicinsku pomoć ako se kod Vašeg djeteta pojave:

• znaci krvarenja iz želuca ili crijeva poput jakog bola u stomaku, crne stolice slične katranu, povraćanje krvi ili tamnih komadića koji liče na talog kafe;
• znaci rijetkih ali ozbiljnih alergijskih reakcija poput pogoršanja astme, nedostatak vazduha, teškoće u disanju ili zviždanje u plućima nejasnog porijekla, oticanje lica, jezika ili grla, ubrzanog rada srca, pada krvnog pritiska koji može da dovede do šoka. Ovo se može pojaviti čak i pri prvom korišćenju ovog lijeka. Ukoliko se javi bilo koji od ovih simptoma, odmah pozovite ljekara.
• crvenkaste ravne mrlje nalik na mete ili kružne mrlje na trupu, često sa centralno postavljenim plikovima, ljuštenje kože, čirevi u ustima, grlu, nosu, na spoljašnjim polnim organima i očima. Ovim ozbiljnim promjenama na koži mogu prethoditi groznica i simptomi nalik gripu (eksfolijativni dermatitis, erythema multiforme, Stevens-Johnson-ov sindrom, toksična epidermalna nekroliza);
• široko rasprostranjen osip, visoka tjelesna temperatura i uvećani limfni čvorovi (DRESS sindrom);
• crveni, ljuspasti, rašireni osip sa izbočinama ispod kože i plikovima, praćen povišenom tjelesnom temperaturom. Simptomi se obično javljaju na početku liječenja (akutna generalizovana egzantematozna pustuloza).

Obavezno obavijestite svog ljekara ukoliko imate bilo koje od sledećih neželjenih dejstava, ako se ista pogoršaju ili ako primijetite neko neželjeno dejstvo koje nije navedeno u ovom Uputstvu za lijek.

Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• gastrointestinalni simptomi kao što su gorušica, bol u stomaku i mučnina, problemi u varenju, proliv, povraćanje, nadimanje (gasovi), zatvor (konstipacija) i manja krvarenja u želucu i/ili crijevima koja u izuzetnim slučajevima mogu da dovedu do anemije.

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• čir na dvanaestopalačnom crijevu ili želucu, ponekad sa krvarenjem i perforacijama, zapaljenje sluzokože usta sa ulceracijama (čirevima), pogoršanje postojećih bolesti crijeva (kolitis ili Kronova bolest), zapaljenje želuca (gastritis);
• glavobolja, vrtoglavica, nesanica, uznemirenost, razdražljivost ili umor;
• poremećaj vida;
• osip kože;
• reakcije preosjetljivosti sa urtikarijom (koprivnjača) i puritisom (svrabom);

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• zujanje u ušima (tinitus);
• povećana vrijednost uree u krvi, bol u slabinama i/ili stomaku, krv u mokraći i povišena tjelesna temperatura. Ovo mogu biti znaci oštećenje tkiva bubrega (papilarna nekroza).
• povećana vrijednost mokraćne kiseline u krvi;
• smanjena vrijednost hemoglobina.

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• zapaljenje jednjaka (ezofagitis), pankreasa (pankreatitis), formiranje suženja u crijevima nalik dijafragmi;
• slabost srca, srčani udar (infarkt miokarda) i otok na licu ili rukama (edem);
• smanjeno izlučivanje urina i nakupljanje tečnosti u tijelu (naročito kod pacijenata sa visokim krvnim pritiskom ili oštećenom funkcijom bubrega), nefrotički sindrom (nakupljanje tečnosti u tijelu (otoci) i zamućen urin), zapaljenje bubrega (intersticijalni nefritis), što može dovesti do akutne slabosti bubrega. Ukoliko se ovi simptomi jave ili pogoršaju treba prekinuti upotrebu lijeka Ibumax Rp i odmah se obratiti ljekaru.
• psihotične reakcije, depresija;
• povišen krvni pritisak (hipertenzija), zapaljenje krvnih sudova (vaskulitis);
• osjećaj lupanja srca (palpitacija);
• oštećenje funkcije jetre (prvi znaci bi mogli da budu promjena boje kože), naročito pri dugotrajnoj primjeni lijeka, slabost jetre, akutna zapaljenja jetre (hepatitis);
• problemi u stvaranju ćelija krvi, prvi znaci su: povišena tjelesna temperatura, bol u grlu, površinski čirevi u ustima, simptomi slični gripu, teška iscrpljenost, krvarenje iz nosa ili kože i neočekivana pojava modrica. Ukoliko se bilo koji od ovih simptoma javi odmah prekinite upotrebu lijeka i obratite se ljekaru. Treba izbjegavati uzimanje bilo kakvih lijekova protiv bolova ili povišene tjelesne temperature (antipiretika) na svoju ruku.
• teške infekcije kože i komplikacije vezane za meka tkiva za vrijeme boginja (varičela);
• pogoršanje zapaljenja koje je povezano sa infekcijom (npr. nekrotizujući fascitis) je opisan uz upotrebu određenih ljekova protiv bolova (NSAIL). Ako se jave ili pogoršaju znaci infekcije, morate se bez odlaganja obratiti ljekaru. Potrebno je ispitati da li postoje uslovi za antiinfektivno/antibiotsko liječenje.
• Simptomi aseptičnog meningitisa kao što su ukočen vrat, glavobolja, mučnina, povraćanje, povišena tjelesna temperatura, poremećaj svijesti su primijećeni prilikom upotrebe ibuprofena. Vjerovatnoća pojave je veća kod bolesnika s autoimunim bolestima (SLE, mješovita bolest vezivnog tkiva). Ako se pojave ti simptomi, odmah se obratite ljekaru.
• teški oblici reakcija kože sa crvenilom i stvaranjem plikova na koži ( npr. Stevens-Johnson-ov sindrom, multiformni eritem, toksična epidermalna nekroliza/Lyell-ov sindrom), gubitak kose (alopecija).

Nepoznata učestalost (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka):

• reaktivnost respiratornog trakta koja obuhvata astmu, bronhospazam (grčevi disajnih puteva) ili otežano disanje (dispneja);
• koža postaje osjetljiva na svjetlost;
• bolovi u grudima, što može biti znak potencijalno ozbiljne alergijske reakcije pod nazivom Kunisov sindrom.

Ljekovi kao što je Ibumax Rp mogu biti povezani sa malim povećanjem rizika od nastanka srčanog udara (infarkt miokarda) ili moždanog udara naročito u velikim dozama.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Čuvati lijek van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.

Čuvati u originalnom pakovanju radi zaštite od svijetlosti.

Uslovi čuvanja nakon prvog otvaranja: 12 mjeseci na temperaturi do 25°C.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Ibumax Rp

Aktivna supstanca je ibuprofen.

1 ml oralne suspenzije sadrži 40 mg ibuprofena.

Pomoćne supstance su: glicerol; ksantan guma; maltitol, tečni; polisorbat 80; saharin natrijum; limunska kiselina, monohidrat; natrijum metil parahidroksibenzoat; natrijum propil parahidroksibenzoat; aroma višnje; voda, prečišćena.

Kako izgleda lijek Ibumax Rp i sadržaj pakovanja

Ibumax Rp 40 mg/ml, oralna suspenzija:

Homogena suspenzija bijele boje, mirisa na višnju.

Pakovanje: tamna boca od polietilentereftalata (PET) zapremine 100 ml (sa sigurnosnim zatvaračem za djecu i adapterom za oralni špric) i oralni špric za doziranje.

Boca i oralni špric su upakovani u kartonsku kutiju.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Hemofarm A.D. Vršac P.J. Podgorica, 8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač:

- Hemomont d.o.o, 8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora

- Hemofarm AD Vršac, ogranak pogon Šabac, Hajduk Veljkova bb, Šabac

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

2030/21/801 - 3073 od 31.05.2021. godine

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno

Novembar, 2024. godine