ZOMETA® 4 mg prašak i rastvarač za rastvor za infuziju

• Prevencija komplikacija na kostima (patoloških fraktura, kompresija kičme, zračenje ili operacija kostiju ili tumorom izazvane hiperkalcemije) kod pacijenata sa uznapredovalim malignitetom koji zahvata i kosti.
• Terapija odraslih pacijenata sa hiperkalcemijom usljed malignih bolesti.

Lijek Zometa može propisati samo kliničar iskusan u primjeni intravenskih bifosfonata

Primjena

Prevencija komplikacija na skeletu kod pacijenata sa uznapredovalim malignitetom koji zahvata i kosti

Odrasli i stariji pacijenti

Za prevenciju komplikacija na skeletu kod pacijenata sa uznapredovalim malignitetom koji zahvata i kosti preporučuju se doze od 4 mg zoledronske kiseline svake 3-4 nedjelje.

Pacijenti treba svakodnevno da dobijaju i 500 mg suplementa kalcijuma oralno i 400 i.j. vitamina D.

Prilikom odlučivanja o tome da li prevenciju komplikacija na kostima sprovoditi kod pacijenata sa metastazama na kostima, potrebno je imati u vidu da pojavu terapijskih efekata treba očekivati tek za 2-3 mjeseca.

Terapija hiperkalcemije kod malignih bolesti

Odrasli i stariji pacijenti

Preporučena doza u hiperkalcemiji (serumski kalcijum korigovan albuminom ≥ 12,0 mg/dl ili 3,0 mmol/l) je

pojedinačna doza od 4 mg zoledronske kiseline.

Poremećaji funkcije bubrega

Hiperkalcemija uslijed malignih oboljenja:

Kod pacijenata sa hiperkalcemijom koja je posljedica maligniteta i sa teškim poremećajem funkcije bubrega, Zometa se može uvesti u terapiju tek poslije procjene odnosa koristi i rizika od terapije. U kliničkim ispitivanjima, lijek nisu dobijali pacijenti sa koncentracijom kreatinina u serumu > 400 mikromol/1 ili > 4,5 mg/dl. Kod pacijenata sa hiperkalcemijom koja je posljedica maligniteta sa koncentracijom kreatinina u serumu < 400 mikromol/1 ili < 4,5 mg/dl (vidjeti odjeljak 4.4), nije neophodno podešavanje doze.

Prevencija komplikacija na skeletu kod pacijenata sa uznapredovalim malignitetom koji zahvata i kosti

Kad se Zometa uvodi u terapiju kod pacijenata sa multiplim mijelomom ili metastatskim lezijama na kostima porijeklom od solidnih tumora, neophodno je odrediti nivoe kreatinina u serumu i klirens kreatinina (CrCl).

CrCl se izračunava naosnovu nivoa kreatinina u serumu pomoću Cockcroft-Gault-ove formule. Zometa se ne preporučuje pacijentima koji imaju tešku bubrežnu insuficijenciju prije započinjanja terapije, a koja se u ovoj populaciji definiše kao CrCl < 30 ml/min. U kliničkim ispitivanjima sa lijekom Zometa, bili su isključeni pacijenti čiji je nivo kreatinina u serumu bio > 265 mikromol/1 ili > 3,0 mg/dl.

Kod pacijenata sa metastazama na kostima i blagim do umjerenim poremećajem bubrežne funkcije, prije započinjanja terapije koja se za ovu populaciju definiše kao CLCr 30-60 ml/min, preporučuje se Zometa* u sljedećim dozama (vidjeti takođe odjeljak 4.4):

Početne vrijednosti klirensa kreatinina (ml/min) Preporučena doza lijeka Zometa®*

> 60 4,0 mg zoledronske kiseline

50–60 3,5 mg*zoledronske kiseline

40–49 3,3 mg*zoledronske kiseline

11430020193000 30–39 3,0 mg*zoledronske kiseline

*Doze se računaju u odnosu na ciljne vrijednosti PIK-a od 0,66 (mg•h/l) (CrCl=75 ml/min). Redukovane doze za pacijente sa bubrežnim poremećajem izražene su tako da se očekuje da postignu isti PIK kao što je kod pacijenata sa klirensom kreatinina od 75 ml/min.

Nakon započinjanja terapije, kreatinin u serumu određuje se prije svake doze lijeka Zometa, a terapiju treba obustaviti ako se bubrežna funkcija pogorša. U kliničkim ispitivanjima, pogoršanje bubrežne funkcije definisano je na sljedeći način:

• za pacijente sa normalnim početnim koncentracijama kreatinina u serumu (< 1,4 mg/dl, odnosno < 124 mikromol/1), porast od 0,5 mg/dl, odnosno 44 mikromol/1;
• Za pacijente sa abnormalnom početnom koncentracijom kreatinina u serumu (> 1,4 mg/dl, odnosno > 124 mikromol/1), porast od 1 mg/dl, odnosno 88 mikromol/1.

U kliničkim studijama, Zometa je ponovo uključivana u terapiju tek kada su se vrijednosti kreatinina vratile na nivo koji je do10% od početnih vrijednosti (vidjeti odjeljak 4.4). Zometa se daje u istim dozama kao i prije prekidanja terapije.

Pedijatrijska populacija

Bezbjednost i efikasnost primjene zoledronske kiseline kod djece starosti 1 do 17 godina nijesu utrvrđeni.

Podaci koji su trenutno dostupni su opisani u odjeljku 5.1., ali ne može se dati preporuka o doziranju.

Način primjene

Intravenska upotreba

Zometa 4 mg, prašak i rastvarač za rastvor za infuziju, rekonstituisan dalje se razblažuje u 100 ml (odjeljak 6.6.) i daje kao jednokratna intravenska infuzija u trajanju od najmanje 15 minuta.

Kod pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem bubrežne funkcije, preporučuju se redukovane doze lijeka Zometa (vidjeti dio ’’Primjena’’ i odjeljak 6.3).

Uputstva za pripremanje redukovanih doza

Izvucite potrebnu količinu koncentrata, na sljedeći način:

4,4 ml za dozu od 3,5 mg

4,1 ml za dozu od 3,3 mg

3,8 ml za dozu od 3,0 mg

Za informacije o rekonstituciji i razblaženju lijeka Zometa, pogledati odjeljak 6.6. Izvučena količina rekonstituisanog rastvora mora se razblažiti u 100 ml sterilnog rastvora 0, 9% NaCl ili 5 % glukoze.

Doza se mora dati u jednokratnoj intravenskoj infuziji u trajanju od najmanje 15 minuta.

Zometa koncentrat se ne smije mešati sa infuzionim rastvorima koji sadrže kalcijum ili druge dvovalentne katjone kao što je laktatni Ringerov rastvor, i treba da se daje kao jednokratna intravenska infuzija u posebnoj infuzionoj liniji.

Pacijenti moraju biti dobro hidrirani prije davanja i prilikom primanja lijeka Zometa.

• Preosjetljivost na aktivnu supstancu, na druge bisfosfonate ili na bili koju pomoćnu supstancu lijeka Zometa
• Dojenje (vidjeti odjeljak 4.6.)

Opšta

Pacijenti moraju biti pregledani prije nego što prime lijek Zometa da bi se utvrdilo da li su dovoljno hidrirani.

Treba izbjegavati preveliki unos tečnosti kod pacijenata kod kojih postoji rizik od srčane insuficijencije.

Nakon započinjanja terapije lijekom Zometa treba pažljivo kontrolisati standardne metaboličke parametre vezane za hiperkalcijemiju, kao što su: nivo kalcijuma, fosfata i magnezijum u serumu. Ako se pojave hipokalcijemija, hipofosfatemija ili hipomagnezijemija, može biti neophodna kratkotrajna terapija nadoknade (suplementna terapija). Pacijenti sa neliječenom hiperkalcemijom generalno imaju izvjestan stepen poremećaja bubrežne funkcije, zbog čega je neophodno pažljivo kontrolisati funkciju bubrega.

Zometa sadrži iste aktivne sastojke kao i Aclasta (zoledronska kiselina). Pacijenti koji koriste lijek Zometa ne treba istovremeno da dobijaju i lijek Aclasta ili druge bisfosfonate, s obzirom da su kombinovani efekti ovih ljekova nepoznati.

Bubrežna insuficijencija

Kod pacijenata sa hiperkalcemijom koja je posljedica maligniteta i dokazanim pogoršanjem funkcije bubrega neophodno je na odgovarajući način procijeniti da li potencijalna korist od terapije lijekom Zometa nadmašuje mogući rizik.

Prilikom odlučivanja o tome da li prevenciju komplikacija na kostima sprovoditi kod pacijenata sa metastazama na kostima, potrebno je imati u vidu da pojavu terapijskih efekata treba očekivati tek za 2-3 mjeseca.

Primjena lijeka Zometa je povezana sa poremećajem bubrežne funkcije. Faktori kao što su dehidracija, postojeće oboljenje bubrega, višestruko ponavljanje ciklusa terapije lijekom Zometa i drugim bifosfonatima kao i upotreba drugih nefrotoksičnih ljekova mogu još više pogoršati funkciju bubrega. Iako je tada rizik manji, do pogoršanja funkcije bubrega može doći i kada se lijek Zometa u dozi od 4mg daje u vremenskom periodu dužem od 15 minuta. Poslije početne ili jednokratnedoze lijeka Zometa opisani su slučajevi pogoršanja funkcije bubrega koji su progredirali do bubrežne insuficijencije i dijalize. Povremeno se može javiti porast kreatinina u serumu kod nekih pacijenata kod kojih se lijek Zometa hronično primjenjuje u preporučenim dozama za prevenciju komplikacija na kostima.

Nivo kreatinina u serumu potrebno je određivati prije svake sljedeće doze lijeka Zometa. Poslije započinjanja terapije, kod pacijenata sa metastazama kostiju sa blagom do umjerenom bubrežnom insuficijencijom preporučuju se niže doze zoledronske kiseline. Kod pacijenata koji pokazuju znakove pogoršanja bubrežne funkcije tokom liječenja, terapiju lijekom Zometa treba prekinuti. Terapiju lijekom Zometa treba ponovo započeti tek kada se nivo kreatinina u serumu vrati do unutar 10% od početnih vrijednosti Terapiju lijekom Zometa treba ponovo započeti sa istom dozom koja je primjenjivana prije prekida terapije. S obzirom na potencijalni uticaj zoledronske kiseline na bubrežnu funkciju, nedostatak kliničkih podataka o bezbjednosti primjene lijeka kod pacijenata sa teškim poremećajem bubrežne funkcije (u kliničkim ispitivanjima to su pacijenti sa hiperkalcemijom uzrokovanom malignitetom čiji je nivo kreatinina u serumu ≥ 400 mikromol/1 ili ≥ 4,5 mg/dl kao i pacijenti sa karcinomom i metastazama kostiju, čiji je nivo kreatinina u serumu ≥ 265 mikromol/1 ili ≥ 3,0 mg/dl) na početku i samo ograničeni farmakokinetički podaci kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom (klirens kreatinina < 30 ml/min), primjena lijeka Zometa se ne preporučuje kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom.

Insuficijencija jetre

Pošto postoje samo ograničeni klinički podaci kod pacijenata sa teškom insuficijencijom jetre, ne mogu se dati specifične preporuke za ovu populaciju pacijenata.

Osteonekroza vilice

Osteonekroza vilice opisana je prvenstveno kod pacijenata, sa karcinomom, koji su bili na terapiji ljekovima koji inhibiraju resorpciju kosti, kao što je lijek Zometa. Mnogi od ovih pacijenata su, takođe, primali i hemioterapiju i kortikosteroide. Većina opisanih slučajeva bila je povezana sa stomatološkim procedurama poput vađenja zuba. Mnogi su imali znakove lokalne infekcije uključujući osteomijelitis.

Prije terapije bifosfonatima potrebno je obaviti stomatološki pregled sa odgovarajućom preventivom kod pacijenata sa udruženim faktorima rizika (npr. karcinom, hemoterapija, kortikosteroidi, loša oralna higijena).

Ukoliko je moguće, dok su na terapiji ovi pacijenti treba da izbjegavaju invazivne stomatološke procedure. Kod pacijenata kod kojih se razvila osteonekroza vilice dok su na terapiji bifosfonatima, oralna hirurgija može da pogorša stanje. Nema raspoloživih podataka kod pacijenata kojima je neophodna stomatološka procedura koji bi ukazali na potrebu za obustavljanjem terapije bifosfonatima u cilju redukcije rizika od osteonekroze vilice. Klinička procjena svakog pacijenta ponaosob treba da se zasniva na individualnoj procjeni odnosa korist/rizik koji će obaviti ordinirajući ljekar.

Mišićnoskeletni bol

U postmarketinškom iskustvu, opisivani su slučajevi teškog i povremeno onesposobljavajućeg bola u kostima, zglobovima, i/ili mišićima kod pacijenata koji koriste lijek Zometa. Međutim, takvi izvještaji nisu česti. Vrijeme do pojave simptoma varira od jednog dana do nekoliko mjeseci poslije početka terapije. Većina pacijenata je imala olakšanje ovih simptoma poslije prestanka uzimanja terapije. Kod manje grupe pacijenata simptomi su se ponovo pojavili kada je Zometa ili drugi bifosfonat ponovo uveden.

Atipične frakture femura

Kod terapije bisfosfonatima prijavljivane su atipične subtrohanterične i dijafizalne frakture femura, prvenstveno kod pacijenta koji primaju dugotrajnu terapiju za osteoporozu. Ove transverzalne ili kratke dijagonalne frakture se mogu pojaviti bilo gdje na femuru odmah ispod malog trohantera do odmah iznad suprakondilarnog dijela. Ove frakture se javljaju ili u slučaju kada nema traume ili kod minimalne traume i neki pacijenti osećaju bol u butini ili preponi, koji je često povezan sa radiološkim nalazom stres fraktura, nedjeljama prije nego što se ispolji kompletna fraktura femura. Frakture su obično obostrane, tako da se mora pregledati i femur druge noge kod pacijenata koji su na terapiji bisfosofonatima i koji su imali frakturu vrata femura. Često je prijavljivano sporo zarastanje ovih fraktura. Prekid terapije bisfosofonatima kod pacijenata za koje se se sumnja da imaju atipičnu frakturu femura treba razmotriti na osnovu procjene pacijenta, zasnovane na individualnom odnosu korist /rizik.

Tokom terapije bisfosfonatima pacijente treba savjetovati da prijave bilo kakav bol u butini, kuku ili preponi i svaki pacijent kod koga se jave ovi simptomi se mora pregledati zbog nekompletne frakture femura.

U kliničkim ispitivanjima, lijek Zometa je primjenjivan istovremeno sa uobičajenim antikancerskim ljekovima, diureticima, antibioticima i analgeticima bez pojave klinički uočljivih interakcija. Zoledronska kiselina se ne vezuje u značajnoj meri za proteine plazme i ne inhibiše humane enzime P450 in vitro (vidjeti odjeljak 5.2), ali zvanična ispitivanja kliničkih interakcija nisu obavljena.

Savjetuje se opreznost kad se bifosfonati daju sa aminoglikozidima, pošto oba lijeka mogu imati aditivni efekat, koji rezultuje nižim nivoom kalcijuma u serumu (serumskog kalcijuma) koji traje duže nego što je potrebno.

Treba biti oprezan kada se Zometa koristi sa drugim potencijalno nefrotoksičnim ljekovima. Takođe treba obratiti pažnju na mogućnost da se tokom liječenja razvije hipomagnezijemija.

Kod pacijenata sa multiplim mijelomom, može se povećati rizik od bubrežne disfunkcije ako se intravenski bifosfonati koriste u kombinaciji sa talidomidom.

Prijavljeni su slučajevi osteonekroze vilice (ONJ) kod pacijenata koji su primali Zometu istovremeno sa ljekovima koji imaju anti-angiogeno dejstvo.

Trudnoća

Ne postoje adekvatni podaci o primjeni zoledronske kiseline u trudnoći. Reproduktivne studije na životinjama sa zoledronskom kiselinom pokazale su reproduktivnu toksičnost (vidjeti odjeljak 5.3). Nije poznat potencijalni rizik primjene kod ljudi. Lijek Zometa ne treba da se koristi u toku trudnoće.

Dojenje

Nije poznato da li se zoledronska kiselina izlučuje u humano mlijeko. Zometa je kontraindikovana kod žena koje doje (vidjeti odjeljak 4.3).

Fertilnost

Potencijalni neželjeni efekti zoledronske kiseline su procjenjivani na pacovima na roditeljskoj i F1 generaciji. Došlo je do pretjeranog farmakološkog efekta za koji se smatra da je povezan sa inhibicijom metabolizma kalcijuma u kosti od strane jedinjenja, i dovodi do hipokalcemije u periodu okota, kao klasni efekat bisfosofonata, distocije i ranog završavanja studije. Dodatno su ovi podaci odredili definitivno dejstvo zoledronske kiseline na fertilitet ljudi.

Neželjene reakcije kao što su vrtoglavica i pospanost, mogu imati uticaj na sposobnost upravljanja vozilom ili korišćenja mašina, zbog toga je neophodno biti oprezan kada se lijek Zometa koristi u isto vrijeme tokom upravljanja motornim vozilom i rukovanja mašinama.

Sažetak bezbjednosnog profila

Nakon tri dana od primanja lijeka Zometa, često se prijavljuje reakcija akutne faze, sa simptomima koji uključuju bol u kostima, groznicu, zamor, artralgiju, mijalgiju i ukočenost; ovi simptomi obično nestaju tokom nekoliko dana (vidjeti opis izabranih neželjenih reakcija).

Navedeni su važni identifikovani rizici lijeka Zometa u odobrenim indikacijama: oštećenje bubrežne funkcije, osteonekroza vilice, reakcija akutne faze, hipokalcemija, neželjeni događaji vezani za oko, atrijalna fibrilacija, anafilaksa. Učestalost za svaki određeni rizik je prikazana u Tabeli 1.

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija

Sljedeće neželjene reakcije na lijek, navedene u Tabeli 1, prikupljene su iz kliničkih studija i postmarketinškog iskustva koje prate uglavnom hroničnu terapiju sa 4 mg zoledronske kiseline:

Tabela 1

Neželjene reakcije su rangirane prema učestalosti, i to prvo od najčešćih, koristeći sledeću konvenciju:

veoma česta (≥ l/10), česta (≥ l/100, < 1/10), povremena (≥ l/l000, < 1/100), rijetka (≥ l/10000, < 1/1000), veoma rijetka (< 1/10000), nepoznata (ne mogu se procijeniti na osnovu dostupnih podataka).

Opis izabranih neželjenih reakcija

Poremećaj bubrežne funkcije

Zometa je povezana sa izvještajima o bubrežnoj disfunkciji. U zbirnim analizama bezbjednosnih podataka iz registracionih studija lijeka Zometa za prevenciju komplikacija na kostima kod pacijenata sa uznapredovalim malignitetom koji zahvata i kosti, učestalost neželjenih dejstava vezanih za poremećaj bubrežne funkcije za koje se sumnja da su povezani sa lijekom Zometa (neželjene reakcije) je bila sledeća: mutipli mijelom ( 3,2 %), karcinom prostate (3,1 %), karcinom dojke (4,3,%), karcinom pluća i drugi solidni tumori (3,2 %).

Faktori koji mogu da povećaju potencijalno pogoršanje bubrežne funkcije uključuju dehidrataciju, prethodno postojeće bubrežno oštećenje, višestruku terapiju lijekom Zometa ili drugim bisfosfonatima, kao i istovremenu primjenu nefrotoksičnih ljekova ili davanje lijeka kroz infuziju u kraćem vremenskom periodu nego što je preporučeno. Pogoršanje bubrežne funkcije, progresija do bubrežne insuficijencije i dijalize su prijavljeni kod pacijenata poslije inicijalne doze ili jednokratne doze od 4 mg zoledronske kiseline (vidjeti odjeljak 4.4).

Osteonekroza vilice

Slučajevi osteonekroze (primarno vilice) opisivani su, prije svega kod pacijenata sa karcinomom koji su liječeni ljekovima koji inhibiraju resorpciju kosti, kao što je lijek Zometa. Mnogi od ovih pacijenata imali su znakove lokalne infekcije uključujući osteomijelitis, a većina izvještaja se odnosi na pacijente sa karcinomom nakon vađenja zuba ili druge oralne hirurgije. Osteonekroza vilica ima višestruke dokumentovane faktore rizika uključujući dijagnozu karcinoma, terapiju koja se primjenjuje istovremeno (napr. hemoterapiju, radioterapiju, kortikosteroide) i komorbiditetna stanja (napr. anemija, koagulopatije, infekcije, postojeće bolesti usta). Iako nije utvrđena uzročno posledična veza, uputno je da se izbjegava oralna hirurgija pošto oporavak može biti produžen (vidjeti odjeljak 4.4).

Atrijalna fibrilacija

U jednoj 3-godišnjoj, randomizovanoj, dvostruko-slijepoj kontrolisanoj studiji kojom je procijenjena efikasnost i bezbjednost primjene 5 mg zoledronske kiseline jednom godišnje nasuprot placebu u terapiji postmenopauzne osteoporoze (PMO), ukupna incidenca atrijalne fibrilacije bila je 2,5% (96 od 3862) kod pacijenata koji su primali 5 mg zoledronske kiseline i 1,9% (75 od 3852) kod pacijenata koji su primali placebo. Stopa teških atrijalnih fibrilacija bila je 1,3% (51 od 3862) kod pacijenata koji su primali 5 mg zoledronske kiseline i 0,6% (22 od 3852) kod pacijenata koji su primali placebo. Neravnoteža uočena u ovom ispitivanju nije bila uočena u drugim ispitivanjima sa zoledronskom kiselinom, uključujući one sa lijekom Zometa (zoledronska kiselina) 4 mg svake 3-4 nedjelje kod onkoloških pacijenata. Mehanizam koji stoji iza povećane incidence atrijalnih fibrilacija u ovom pojedinačnom kliničkom ispitivanju nije poznat.

Reakcija akutne faze

Neželjena reakcija na lijek sastoji se od skupine simptoma koji uključuju groznicu, mijalgiju, glavobolju, bol u ekstremitetima, mučninu, povraćanje, dijareju i artralgiju. Vrijeme početka je ≤ 3 dana poslije infuzije lijeka Zometa, i ova reakcija se takođe opisuje kao simptomi ’’slični gripu’’ ili ’’poslije doze’’.

Atipični prelomi butne kosti

Tokom postmarketinškog iskustva sledeće neželjene reakcije su prijavljene (učestalost rijetka): atipični subtrohanterični i dijafizalni prelomi butne kosti (klasna neželjena reakcija kod bisfosfonata).

Kliničko iskustvo sa akutnim predoziranjem lijeka Zometa je ograničeno. Prijavljena je greškom data doza od 48 mg zoledronske kiseline. Pacijente koji su primili doze više od preporučenih treba pažljivo kontrolisati, (vidjeti odjeljak 4.2), pošto su uočeni poremećaji bubrežne funkcije (uključujući bubrežnu insuficijenciju) i poremećaji koncentracije serumskih elektrolita (uključujući kalcijum, fosfor i magnezijum). U slučaju hipokalcijemije, treba dati infuzije kalcijum-glukonata prema kliničkim indikacijama.

Farmakoterapijska grupa: Ljekovi za liječenje bolesti kostiju, bisfosfonati

ATC kod:

M05BA08

Zoledronska kiselina pripada klasi bifosfonata i djeluje prvenstveno na kosti. Ona je inhibitor osteoklastne

resorpcije kosti.

Selektivno dejstvo bifosfonata na kost zasnovano je na njihovom visokom afinitetu za mineralizovanu kost, ali tačan molekularni mehanizam koji dovodi do inhibicije osteoklastne aktivnosti još uvijek je nejasan. U dugotrajnim ispitivanjima sprovedenim na životinjama, zoledronska kiselina inhibiše resorpciju kosti bez nepovoljnih dejstava na stvaranje, mineralizaciju ili mehanička svojstva kosti.

Osim što je moćan inhibitor resorpcije kosti, zoledronska kiselina takođe posjeduje nekoliko antitumorskih svojstava koja mogu da doprinesu ukupnoj efikasnosti terapije metastatske bolesti kostiju. U pretkliničkim studijama pokazana su sledeća svojstva:

• In vivo: Inhibicija osteoklastne resorpcije kosti, koja mijenja mikrookruženje kostne srži, čineći je manje prohodnom za rast tumorskih ćelija, antiangiogenu aktivnost i analgetsku aktivnost.
• In vitro: Inhibicija osteoblastne proliferacije, direktna citostatska i pro-apoptozna aktivnost na tumorske ćelije, sinergistički citostatski efekat sa drugim antikancerskim ljekovima, antiathezijska/invazijska aktivnost.

Rezultati kliničkih ispitivanja u prevenciji komplikacija na kostima kod pacijenata sa uznapredovalim malignitetima koji zahvataju kosti

Prva randomizovana, duplo-slijepa, placebo-kontrolisana studija poredila je lijek 4 mg zoledronske kiseline sa placebom u prevenciji komplikacija vezanih za kosti kod pacijenata sa karcinomom prostate. 4 mg zoledronske kiseline značajno je smanjila proporciju pacijenata koji su imali najmanje jednu komplikaciju vezanu za kosti, produžavala je srednje vrijeme do prve komplikacije vezane za kosti za > 5 mjeseci, a smanjivala godišnju incidencu događaja po pacijentu– skeletna stopa morbiditeta. Višestruka analiza događaja pokazala je 36% smanjenja rizika od razvoja komplikacija vezanih za kosti u grupi sa 4 mg zoledronske kiseline u poređenju sa placebom. Pacijenti koji su primali 4 mg zoledronske kiseline prijavili su manji porast intenziteta bola od onih na placebu, a razlika je dostigla značajnost u 3, 9, 21. i 24. mjesecu. Manji broj pacijenata, koji su dobijali 4 mg zoledronske kiseline imalo je patološke frakture. Efekti terapije bili su manje izraženi kod pacijenata sa blastnim lezijama. Rezultati efikasnosti dati su u

Pojedinačne i višestruke infuzije u trajanju od 5 i 15 minuta sa 2, 4, 8 i 16 mg zoledronske kiseline kod 64 pacijenata sa metastazama na kostima dale su sljedeće farmakokinetske podatke, za koje je nađeno da su dozno zavisni.

Nakon započinjanja infuzije zoledronske kiseline, koncentracija zoledronske kiseline u plazmi se naglo povećala, dostižući svoj maksimum na kraju perioda infuzije, nakon čega slijedi nagli pad do < 10% od maksimalnih koncentracija poslije 4 sata i < 1% od maksimalnih koncentracija poslije 24 sata, sa narednim produženim periodom veoma niskih koncentracija koji ne prelazi 0,1% maksimalnih vrijednosti prije druge infuzije lijeka 28. dana.

Intravenski primijenjena zoledronska kiselina eliminiše se procesom koji ima tri faze: brzim dvofaznim nestankom iz sistemske cirkulacije, sa poluvremenom eliminacije od t1/2α 0,24 i t1/2β 1,87 sati, nakon čega slijedi duga faza eliminacije sa terminalnim poluvremenom eliminacije of t1/2γ 146 sati. Nije bilo akumulacije zoledronske kiseline u plazmi poslije višestrukih doza lijeka datih svakih 28 dana. Zoledronska kiselina se ne metaboliše i izlučuje se nepromijenjena putem bubrega. Tokom prvih 24 sata, 39 ± 16% date doze javlja se u urinu, dok se ostatak uglavnom vezuje za koštano tkivo. Lijek se iz koštanog tkiva oslobađa veoma sporo nazad u sistemsku cirkulaciju i eliminiše putem bubrega. Ukupan klirens u organizmu iznosi 5,04 ± 2,5 l/h, nezavisno od doze, i na njega ne utiče pol, starost, rasa i tjelesna težina. Povećanje vremena trajanja infuzije od 5 do 15 minuta izazvalo je 30% smanjenja koncentracije zoledronske kiseline na kraju infuzije, ali nije imalo efekta na površinu iznad krive (koncentracije u plazmi/vrijeme).

Kod primjene zoledronske kiseline varijabilnost farmakinetičkih parametara između pacijenata je visoka kao i kod drugih bifosfanata.

Nema raspoloživih farmakokinetskih podataka za zoledronsku kiselinu koji se odnose na primjenu kod pacijenata sa hiperkalcemijom ili sa insuficijencijom jetre. Zoledronska kiselina ne inhibiše humane P450 enzime in vitro, ne podliježe biotransformaciji, a u studijama na životinjama < 3% primijenjene doze pojavljuje se u fecesu, sugerišući da jetra nema relevantnu ulogu u farmakokinetici zoledronske kiseline.

Bubrežni klirens zoledronske kiseline povezan je sa klirensom kreatinina, gdje bubrežni klirens predstavlja 75 ± 33% klirensa kreatinina, čija je srednja vrijednost od 84 ± 29 ml/min (opseg od 22 do 143 ml/min) kod 64 proučenih pacijenata sa karcinomom. Populaciona analiza pokazala je da bi kod pacijenta sa klirensom kreatinina od 20 ml/min (težak bubrežni poremećaj), ili 50 ml/min (umjereni poremećaj), odgovarajući predviđeni klirens zoledronske kiseline iznosio 37% , odnosno 72%, u odnosu na pacijenta koji ima klirens kreatinina od 84 ml/min. Rasploživi su samo ograničeni farmakokinetski podaci za pacijente sa teškom bubrežnom insuficijencijom (klirens kreatinina < 30 ml/min).

Zoledronska kiselina ne pokazuje afinitet za ćelijske komponente krvi i vezivanje za proteine plazme je nisko (približno 56%) i nezavisno od koncentracije zoledronske kiseline.

Posebne populacije

Pedijatrijski pacijenti

Ograničeni podaci o farmakokinetici kod djece sa teškom osteogenezom imperfekta ukazuju da je farmakokinetika zoledronske kiseline kod djece starosti od 3 do 17 godina slična farmakokinetici kod odraslih pri sličnim nivoima doza u mg/ kg. Izgleda da starost, tjelesna težina, pol i klirens kreatinina nemaju efekat na sistemsku izloženost zoledronskoj kiselini.

Akutna toksičnost

Najviša ne letalna pojedinačna intravenska doza bila je 10 mg/kg tjelesne mase kod miševa i 0,6 mg/kg kod pacova.

Subhronična i hronična toksičnost

Zoledronska kiselina se dobro podnosila kad se davala supkutano pacovima i intravenski psima u dozama do 0,02 mg/kg dnevno tokom 4 nedjelje. Primjena doza od 0,001 mg/kg/dnevno supkutano kod pacova i 0,005 mg/kg/dnevno kod pasa u trajanju do 52 nedjelje takođe je bilo dobro podnošeno.

Najčešći nalaz u ispitivanjima sa ponovljenim doziranjem je bilo povećanje primarne spongioze na metafizama dugačkih kostiju kod životinja koje rastu, prilikom primjene skoro svih doza i predstavlja nalaz koji reflektuje farmakološku antiresorpcijsku aktivnost jedinjenja.

Bezbjednosne granice koje se odnose na dejstvo na bubrege bile su uske prilikom ispitivanja dugotrajne parenteralne primjene lijeka na životinjama sa ponovljenim dozama, ali kumulativni nivoi bez neželjenih događaja (NOAELs) u ispitivanjima primjene pojedinačnih doza (1,6 mg/kg) i višestrukih doza u periodu od jednog mjeseca (0,06-0,6 mg/kg/dan) nije ukazao na promjene na bubrezima pri dozama ekvivalentnim ili većim od najveće terapijske doze namjeravane za primjenu kod ljudi. Dugotrajna ponovljena primjena doza koje predstavljaju najviše dozezoledronske kiseline namenjene za primjenu kod ljudi izazvale su toksikološke efekte na drugim organima, uključujući gastrointestinalni trakt, jetru, slezinu i pluća, kao i na mjestima intravenskog injiciranja.

Reprodukcijska toksičnost

Zoledronska kiselina bila je teratogena kod pacova pri supkutanim dozama ≥ 0,2 mg/kg. Mada nije zapažena teratogenost ili fetotoksičnost kod kunića, potvrđena je maternalna toksičnost. Distocija je zapažena kod pacova pri primjeni najmanje doze (0,01 mg/kg tjelesne težine).

Mutagenost i kancerogeni potencijal

Zoledronska kiselina nije ispoljila mutagenost na obavljenim testovima mutagenosti, a testiranje kancerogenosti nije dalo nikakvih dokaza o kancerogenom potencijalu.

Bočica sa praškom: Manitol, natrijum citrat

Ampula s rastvaračem: Voda za injekcije

Da bi se izbjegle potencijalne inkompatibilinosti, Zometa rekonstituisani rastvor se razblažuje sa 0,9% rastvorom natrijum hlorida ili sa 5% rastvorom glukoze.

Rekonstituisani rastvor se ne smije mešati sa rastvorima koji sadrže kalcijum ili druge dvovalentne katjone kao što je laktatni Ringerov rastvor i treba ga primjenjivati samostalno, putem odvojenog infuzionog sistema

Ispitivanja sa nekoliko tipova infuzionih sistema napravljenih od polivinil hlorida, polietilena i polipropilena nijesu pokazala inkompatibilnost sa lijekom Zometa.

3 godine.

Nakon rekonstitucije i razblaženja: Sa mikrobiološke tačke gledišta, rekonstituisani i razblaženi rastvor za infuziju treba odmah upotrijebiti. Ako se ne upotrijebi odmah, za vrijeme i uslove čuvanja prije upotrebe odgovoran je korisnik i normalno ne smije biti duže od 24 h na temperaturi od 2°C-8C. Rashlađeni rastvor treba da dostigne sobnu temperaturu prije davanja.

Lijek ne zahteva posebne uslove čuvanja.

Za uslove čuvanja razblaženog rastvora za infuziju, vidjeti odjeljak 6.3.

Bočica sa praškom: bezbojna staklena bočica zapremine od 6 ml od hidrolitičkog stakla tipa I.

Ampula sa rastvaračem: bezbojna staklena ampula od 5 ml.

Zometa 4 mg prašak za rastvor za infuziju je u pakovanju koje sadrži jednu bočicu i 1 ampulu sa vodom za injekcije.

Prije primjene, prašak se mora rastvoriti u bočici pomoću 5 ml vode za injekcije iz priložene ampule. Prašak se mora potpuno rasvoriti prije nego se rastvor izvuče iz bočice. Potrebna količina rastvora se dalje razblažuje pomoću 100 ml rastvora za infuziju koji ne sadrži kalcijum (0,9% rastvora natrijum hlorida ili 5% rastvora glukoze).

Dodatne informacije o primjeni lijeka Zometa, uključujući način pripreme redukovanih doza, je naveden u odjeljku 4.2.

Infuzija se mora pripremati pod aseptičnim uslovima. Samo za jednokratnu upotrebu.

Treba koristiti samo bistar rastvor bez prisutnih čestica i promjene boje.

Zdravstveni radnici se savjetuju da se neupotrebljene bočice lijeka Zomete ne odlažu u kanalizacioni sistem.

Odlaganje materijala koji treba odbaciti nakon primjene lijeka se obavlja u skladu sa važećim propisima.

Zometa I ČEMU JE NAMIJENJEN

Aktivna supstanca u lijeku Zometa je zoledronska kiselina, koja pripada grupi ljekova koji se nazivaju bisfosfonati. Zoledronska kiselina djeluje tako što se vezuje za kosti i usporava promjene na kostima. Upotrebljava se za:

• Spriječavanje komplikacija na kostima, tj. preloma, kod odraslih pacijenata sa metastazama u kostima (širenje karcinoma sa primarnog mjesta na kosti)
• Sniženje koncentracije kalcijuma u krvi kod odraslih pacijenata u slučajevima gdje je ona previsoka zbog prisustva tumora. Tumori mogu da ubrzaju normalne promjene na kostima na takav način da se oslobađanje kalcijuma iz kostiju povećava. Ovo stanje je poznato kao hiperkalcemija izazvana tumorom (TIH).

Šta treba da znate prije nego što uzmete lijek Zometa

Slijedite veoma pažljivo sva uputstva koja Vam je dao ljekar.

Vaš ljekar će vršiti preglede Vaše krvi prije nego što započnete sa terapijom lijekom Zometa i proveravaće odgovor na terapiju u pravilnim vremenskim intervalima.

Lijek Zometa ne smijete koristiti:

• ako dojite;
• ako ste alergični (preosjetljivi) na zoledronsku kiselinu, druge bifosfonate (grupa supstanci kojoj pripada Zometa) ili bilo koju drugu pomoćnu supstancu lijeka Zometa.

Prije nego što primite lijek Zometa, recite svom ljekaru:

• ako ste imali ili imate problema sa bubrezima
• Ako ste imali ili imate bol, otok ili utrnulost vilice, osjećaj “teške vilice” ili klaćenje zuba.
• Ako ste na stomatološkom liječenju ili namjeravate da se podvrgnete oralnohirurškoj intervenciji, recite stomatologu da se liječite lijekom Zometa.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite svog ljekara ako uzimate ili ste do nedavno uzimali neke druge ljekove, uključujući ljekove koji se mogu dobiti bez recepta. Naročito je važno da kažete Vašem ljekaru ukoliko takođe uzimate:

• Aminoglikozide (vrsta ljekova koji se koriste u liječenju teških infekcija), pošto kombinacija ovih ljekova sa bifosfonatima može da dovede do pretjeranog smanjivanja nivoa kalcijuma u krvi.
• Talidomid (lijek koji se koristi u liječenju određenih vrsta karcinoma krvi koji zahvataju kost) ili bilo koje druge ljekove koji mogu oštetiti Vaše bubrege.
• Aclasta (lijek koji takođe sadrži zoledronsku kiselinu i koristi se u liječenju osteoporoze i drugih ne-malignih oboljenja kostiju), ili bilo koji drugi bisfosfonat, s obzirom da su efekti kombinacije ovih ljekova sa lijekom Zometa nepoznati)
• Anti- angiogeni ljekovi (koriste se za liječenje kancera) pošto je kombinacija ovih ljekova sa lijekom Zometa povezana sa izveštajima osteonekroze vilice (ONJ)

Pacijenti starosti 65 godina i stariji

Zometa se može davati osobama starosti 65 godina i starijim. Nema dokaza koji bi ukazali da je potrebna bilo kakva dodatna predostrožnost.

Primjena kod djece

Zometa se ne preporučuje za upotrebu kod adolescenata i djece ispod 18 godina starosti.

Uzimanje lijeka Zometa sa hranom ili pićima

Nije primjenljivo.

Primjena lijeka Zometa u periodu trudnoće i dojenja

Ne treba da upotrebljavate lijek Zometa ako ste trudni. Recite svom ljekaru ako ste, ili mislite da ste možda trudni.

Ne smijete da upotrebljavate lijek Zometa ako dojite.

Potražite savjet od svog ljekara prije nego što uzmete bilo koji lijek dok ste trudni ili dojite.

Uticaj lijeka Zometa na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Veoma rijetko prilikom primjene lijeka Zometa javlja se pospanost i uspavanost. Zato bi trebalo da budete oprezni kad vozite, koristite mašine i obavljate druge poslove za koje je potrebna Vaša puna pažnja.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Zometa

Ukoliko ste alergični na bilo koji sastojak lijeka Zometa, obavijestite ljekara koji Vam je propisao lijek.

• Lijek Zometa treba da daje medicinsko osoblje koje je edukovano o načinu intravenske upotrebe bisfosofonata, tj. kroz venu.
• Vaš ljekar će Vam preporučiti da pijete dovoljno vode prije svake terapije da biste spriječili pojavu dehidratacije.
• Pažljivo slijedite sva uputstva koje Vam daje ljekar, medicinska sestra ili farmaceut.

Koliko se daje lijeka Zometa

- Uobičajena pojedinačna doza je 4 mg.

- Ako imate problema sa bubrezima, ljekar može da Vam da manju dozu u zavisnosti od težine Vašeg problema sa bubrezima.

Koliko često ćete dobijati lijek Zometa - Ako ste na terapiji zbog prevencije komplikacija na kostima zbog metastaza u kostima, dobijaćete jednu infuziju lijeka Zometa svake 3 do 4 nedjelje.

- Ako ste na terapiji radi smanjenja količine kalcijuma u Vašoj krvi, normalno ćete dobijati jednu infuziju lijeka Zometa.

Kako se daje lijek Zometa

- Zometa se obično daje kao infuzija u venu što ne bi trebalo da traje kraće od 15 minuta i treba je davati kao posebni rastvor za intravensku infuziju u odvojenom infuzionom sistemu.

Pacijentima čiji nivo kalcijuma u krvi nije previsok, biće propisano da svakodnevno uzimaju kalcijum i vitamin D.

Ako ste uzeli više lijeka Zometa nego što je trebalo

Ako ste primili doze koje su više od preporučenih Vaš ljekar mora pažljivo da Vas kontroliše. To je zato što može da Vam se pojavi poremećaj serumskih elektrolita (napr. nenormalni nivoi kalcijuma, fosfora i magnezijuma) i/ili promjene bubrežne funkcije, uključujući težak poremećaj bubrega. Ako Vam nivo kalcijuma padne prenisko, možda će morati da Vam se daje dopunski kalcijum putem infuzije.

Kao i svi ljekovi i lijek Zometa može dovesti do neželjenih dejstava, mada se ona ne javljaju kod svih pacijenata. Najčešća neželjena dejstva su obično blaga i najvjerovatnije će nestati poslije kraćeg vremenskog perioda.

Učestalost mogućih neželjenih dejstava navedenih dolje je definisana prema sljedećoj konvenciji:

• Veoma često: javlja se kod više od 1 od 10 pacijenata
• Često: javlja se kod 1 do 10 od 100 pacijenata
• Povremeno: javlja se kod 1 do 10 od 1000 pacijenata
• Rijetko: javlja se kod 1 do 10 od 10000 pacijenata
• Veoma rijetko: javlja se kod manje od 1 od 10000 pacijenata
• Nepoznato: učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka

Što prije recite svom ljekaru o bilo kom navedenom neželjenom dejstvu:

Često:

• Teško oštećenje bubrega (uobičajeno ga određuje ljekar preko određenih analiza krvi).
• Nizak nivo kalcijuma u krvi.

Povremeno:

Bol u ustima, zubima i/ili vilici, oticanje ili ranice unutar usta, trnjenje ili osjećaj ”teške vilice” ili ispadanje zuba. Ovo mogu biti znaci oštećenja kosti u vilici (osteonekroza). Odmah recite Vašem ljekaru ili zubaru, ako vam se pojave ovakvi simptomi.

• Nepravilan srčani ritam (atrijalna fibrilacija) je zabilježena kod pacijentkinja koje su primale zoledronsku kiselinu zbog postmenopauzne osteoporoze. Trenutno je nejasno da li zoledronska kiselina izaziva nepravilan srčani ritam, ali treba da prijavite ljekaru ako osjetite ovakve simptome nakon primanja zoledronske kiseline.
• Teška reakcija preosjetljivosti: gubitak daha, oticanje uglavnom lica i grla.

Recite što prije Vašem ljekaru za bilo koje od sljedećih neželjenih dejstava:

Veoma često:

• Nizak nivo fosfata u krvi.

Često:

• Glavobolja i sindrom sličan gripu koji čine groznica, zamor, slabost, pospanost, osjećaj hladnoće i bolovi u kostima, zglobovima i/ili mišićima. U većini slučajeva nije potrebno specifično liječenje, a simptomi se povlače nakon kratkog vremenskog perioda (nekoliko sati ili dana).
• Gastrointestinalne reakcije kao što su mučnina i povraćanje, kao i gubitak apetita.
• Konjuktivitis.
• Nizak nivo crvenih krvnih zrnaca (anemija).

Povremeno:

• Reakcija preosjetljivosti.
• Nizak krvni pritisak.
• Bol u grudima.
• Reakcije na koži (crvenilo i oticanje) na mjestu infuzije, ospa, svrab.
• Visok krvni pritisak, nedostatak daha, vrtoglavica, poremećaj spavanja, bockanje ili trnjenje u šakama ili

stopalima, proliv.

• Nizak broj bijelih krvnih zrnaca i krvnih pločica.
• Nizak nivo magnezijuma i kalijuma u krvi. Vaš ljekar će to pratiti i preduzeti neophodne mjere.
• Pospanost
• Rascjep u oku, osjetljivost oka na svjetlost.
• Iznenadan osjećaj hladnoće sa nesvjesticom, ili kolapsom.
• Tegobe sa disanjem sa čujnim disanjem ili kašljem.
• Koprivnjača.

Rijetko:

• Usporen rad srca.
• Konfuzija.
• Rijetko se mogu javiti neobični prelomi butne kosti, posebno kod pacijenata koji su na dugotrajnoj terapiji zbog osteoporoze. Obratite se svom ljekaru ako osjetite bol, slabost ili nelagodnost u butini, kuku ili preponi jer ovo mogu biti rani znaci moguće frakture butne kosti.

Veoma rijetko:

• Nesvjestica zbog niskog krvnog pritiska.
• Teški bolovi u kostima, zglobovima i/ili mišićima, povremeno onesposobljavajući.
• Bolno crvenilo i/ili oticanje oka.

Ako neko od ovih neželjenih dejstava postane ozbiljno, ili ako primijetite bilo koje neželjeno dejstvo koje nije navedeno u ovom uputstvu, molimo Vas da kažete svom ljekaru, medicinskoj sestri ili farmaceutu.

Zometa

Rok upotrebe

3 godine

Čuvanje

• Lijek Zometa držati van domašaja i vidokruga djece.

• Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja prije pripremanja rastvora (u intaktnoj bočici).

• Ne koristiti lijek Zometa nakon isteka roka upotrebe naznačenog na pakovanju.

• Već pripremljen infuzioni rastvor lijeka Zometa trebalo bi odmah upotrebiti. Ako se rastvor ne upotrijebi odmah, za čuvanje prije upotrebe je odgovoran zdravstveni radnik i trebalo bi ga čuvati u frižideru na temperaturi 2°C-8°C.

• Od razblaživanja, čuvanja u frižideru do završetka infuzije ne smije da prođe više od 24 sata.

Vaš ljekar, medicinska sestra ili farmaceut znaju kako na ispravan način čuvati lijek (vidjeti dio Informacije za zdravstvene radnike)

Šta sadrži lijek Zometa

Aktivna supstanca lijeka Zometa je zoledronska kiselina.

Jedna bočica sa praškom sadrži sadrži 4mg zoledronske kiseline, što odgovara 4.264 mg monohidrata zoledronske kiseline

Pomoćne supstance su:

Bočica sa praškom: Manitol, natrijum citrat

Ampula s rastvaračem: Voda za injekcije

Kako izgleda lijek Zometa i sadržaj pakovanja

Zometa 4 mg prašak za rastvor za infuziju je u pakovanju koje sadrži jednu bočicu sa praškom i 1 ampulu sa vodom za injekcije.

Nosilac dozvole i Proizvođač

“ Novartis Pharma Services AG” dio stranog društva Podgorica

Bul. Svetog Petra Cetinjskog br.1, Podgorica

Novartis Pharma Stein AG, Švajcarska

Schaffhauserstrasse, 4332 Stein, Švajcarska

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Decembar, 2012.

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se može upotrebljavati samo u stacionarnoj zdravstvenoj ustanovi.

Broj i datum dozvole:

Zometa®, prašak i rastvarač za rastvor za infuziju, 4 mg, bočica sa praškom i ampula sa rastvaračem, 1 x 5 ml: 2030/12/198 – 2163 od 20.12.2012.

Informacije za zdravstvene radnike

Kako pripremiti i dati lijek Zometa

• Da bi se pripremio infuzioni rastvor koji sadrži 4 mg lijeka Zometa, dodajte 5 ml vode za injekcije iz ampule koja se nalazi u pakovanju lijeka Zometa u bočicu sa praškom pod aseptičnim uslovima. Nježno promućkajte kako bi se rastvorio prašak.
• Zatim razblažite tako pripremljeni rastvor (5 ml) u 100 ml rastvora za infuziju koji ne sadrži kalcijum ili neke druge dvovalentne katjone. Ukoliko je potrebna manja doza lijeka Zometa, prvo izvucite odgovarajuću količinu kao što je prikazano na donjoj tabeli, i tek zatim je razblažite sa 100 ml rastvora infuzije. Da bi se izbegla potencijalna inkompatibilnost, infuzioni rastvor koji se koristi za razblaživanje mora biti ili 0,9% natrijum hlorida ili 5% rastvora glukoze.

Nemojte miješati pripremljen rastvor lijeka Zometa sa rastvorima koji sadrže kalcijum, ili neke druge dvovalente katjone kao što je laktatni Ringerov rastvor.

Uputstvo za pripremu manjih doza lijeka Zometa:

Uzmite odgovarajuću količinu tečnog koncentrata na sljedeći način:

• Samo za jednokratnu upotrebu. Neiskorišćen rastvor baciti. Treba upotrijebiti samo bistar rastvor bez prisutnih čestica ili promjene boje. Treba pratiti aseptičnu tehniku tokom pripreme infuzije.

• Sa mikrobiološke tačke gledišta, razblaženi infuzioni rastvor bi trebalo upotrijebiti odmah. Ako se ne upotrijebi odmah, vrijeme i uslovi čuvanje prije upotrebe su dužnost zdravstvenog radnika i normalno ne bi trebalo da bude duže od 24 h na temperaturi 2°C do 8°C. Rashlađen rastvor treba da dostigne sobnu temperaturu prije davanja.

• Rastvor koji sadrži zoledronsku kiselinu daje se kao pojedinačna intravenska infuzija koja traje najkraće 15 minuta. Prije i nakon davanja lijeka Zometa treba utvrditi da li je pacijent unio dovoljnu količinu tečnosti kako bi bila obezbijeđena njegova adekvatna hidratacija.

• Ispitivanja nekoliko vrsta infuzionih vrećica i infuzionih sistema napravljenih od polivinilhlorida, polietilena i polipropilena nisu pokazala inkompatibilnost sa lijekom Zometa

• Pošto nema podataka o kompatibilnosti lijeka Zometa sa drugim intravenski datim ljekovima, Zometa se ne smije miješati sa drugim ljekovima/supstancama i uvek je treba davati kroz poseban sistem za infuziju.

Kako čuvati lijek Zometa

• Lijek Zometa držati van domašaja i vidokruga djece.

• Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja pripremanja rastvora (u intaktnoj bočici).

• Ne koristiti lijek Zometa nakon isteka roka upotrebe naznačenog na pakovanju.

• Već pripremljen infuzioni rastvor lijeka Zometa trebalo bi odmah upotrijebiti. Ako se rastvor ne upotrijebi odmah, za čuvanje prije upotrijebe je odgovoran zdravstveni radnik i trebalo bi ga čuvati u frižideru na temperaturi 2°C-8°C.

• Od razblaživanja, čuvanja u frižideru do završetka infuzije ne smije da prođe više od 24 sata.