ACLASTA® 5mg/100ml rastvor za infuziju

Terapija osteoporoze

• kod žena u postmenopauzi
• kod odraslih muškaraca

sa povećanim rizikom od fraktura , uključujući i one sa nedavnom frakturom kuka usljed lake povrede.

Terapija osteoporoze povezane sa dugotrajnom terapijom sistemskim glukokortikoidima

• kod žena u postmenopauzi
• kod odraslih muškaraca

sa povećanim rizikom od frakture.

Terapija Paget-ove bolesti kostiju kod odraslih.

Doziranje

Osteoporoza

Za terapiju osteoporoze kod žena u postmenopauzi, osteoporoze kod muškaraca i osteoporoze povezane sa dugotrajnom terapijom sistemskim glukokortikoidima, preporučena doza je pojedinačna intravenska infuzija od 5 mg lijeka Aclasta koja se primjenjuje jednom godišnje.

Optimalno trajanje terapije osteoporoze bisfosfonatima nije utvrđeno. Neophodnost dugotrajne terapije treba periodično procijeniti na osnovu koristi i potencijalnog rizika lijeka Aclasta kod svakog pacijenta posebno, naročito nakon 5 ili više godina primjene.

Za pacijente sa skorašnjom frakturom kuka usljed lake povrede, preporučuje se davanje infuzije lijeka Aclasta dvije ili više nedjelja nakon oporavka frakture kuka (vidjeti odjeljak 5.1).

Paget-ova bolest

Za liječenje Paget-ove bolesti lijek Aclasta bi trebalo da propiše samo ljekar sa iskustvom u liječenju ove bolesti kostiju. Preporučena doza je pojedinačna intravenska infuzija od 5 mg lijeka Aclasta.

Ponavljanje terapije kod Paget-ove bolesti: Poslije početne terapije sa lijekom Aclasta kod Paget-ove bolesti, primijećen je produženi remisivni period kod pacijenata koji su odgovorili na terapiju. Ponovljena terapija se sastoji od dodatne intravenske infuzije od 5 mg lijeka Aclasta poslije intervala od jedne godine ili duže, od početne terapije kod pacijenata koji su imali relaps. Dostupni su ograničeni podaci o ponovljenoj terapiji kod Paget-ove bolesti (vidjeti odjeljak 5.1).

Pacijenti moraju biti adekvatno hidrirani prije nego što dobiju lijek Aclasta. Ovo je naročito važno kod starijih pacijenata i pacijenata koji su na terapiji diureticima.

Adekvatan unos kalcijuma i vitamina D je preporučen kod terapije lijekom Aclasta . Dodatno, kod pacijenata sa Paget-ovom bolešću, se naročito savjetuje primjena kalcijuma u obliku odgovarajućeg dodatka ishrani, koji odgovara dozi od najmanje 500 mg elementarnog kalcijuma dva puta dnevno tokom najmanje 10 dana nakon primjene lijeka Aclasta. (vidjeti odjeljak 4.4.)

Kod pacijenata sa nedavnom frakturom kuka usljed lake povrede, preporučuje se primjena udarne doze od 50,000 do 125,000 IU vitamina D oralnim ili intramuskularnim putem prije prve infuzije lijeka Aclasta.

Specijalne populacije

Pacijenti sa oštećenjem bubrega

Primjena lijeka Aclasta je kontraindikovana kod pacijenata sa klirensom kreatinina manjim od 35 mL/min (vidjeti odjeljke 4.3 i 4.4).

Nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata sa klirensom kreatinina ≥35mL/min.

Pacijenti sa oštećenjem jetre

Nije potrebno prilagođavanje doze (vidjeti odjeljak 5.2 .)

Stariji pacijenti (≥65 godina)

Nije potrebno prilagođavanje doze pošto su bioraspoloživost, distribucija i eliminacija bili slični kod starijih i mlađih pacijenata.

Pedijatrijska populacija

Bezbjednost i efikasnost lijeka Aclasta kod djece i adolescenata ispod 18 godina nije utvrđena. Nema dostupnih podataka.

Način primjene

Intravenska primjena.

Lijek Aclasta ( 5 mg u 100 ml gotovog rastvora za infuziju) se aplikuje kroz sistem za infuziju sa ventilom ujednačenom brzinom. Infuzija mora trajati najmanje 15 minuta. Za informacije o infuziji lijeka Aclasta vidjeti odjeljak 6.6.

-Preosjetljivost na aktivnu supstancu ili na bilo koji od bisfosfonata ili na bilo koju pomoćnu supstancu lijeka navedenu u odjeljku 6.1.

-Pacijenti sa hipokalcemijom (vidjeti odjeljak 4.4 )

- Teško oštećenje bubrega sa klirensom kreatinina <35 mL/min (vidjeti odjeljak 4.4).

-Trudnoća i dojenje (vidjeti odjeljak 4.6 )

Bubrežna funkcija

Upotreba lijeka Aclasta je kontraindikovana kod pacijenata sa teškim oštećenjem bubrega (klirens kreatinina <35 mL/min) zbog povećanog rizika od bubrežne insuficijencije kod ovih pacijenata.

Oštećenje funkcije bubrega je posmatrano kod primjene lijeka Aclasta (vidjeti odjeljak 4.8), posebno kod pacijenata sa prethodno postojećom disfunkcijom bubrega ili drugim rizikom uključujući starije životno doba, istovremenu primjenu nefrotoksičnih lijekova, istovremenu diuretsku terapiju (vidjeti odjeljak 4.5), ili sa dehidratacijom koja se javila poslije primjene lijeka Aclasta. Bubrežna insuficijencija je prijavljena kod pacijenata nakon prve primjene. Rijetko se kod pacijenata sa pratećim oštećenjem bubrežne funkcije ili sa bilo kojim faktorom rizika koji je prethodno opisan javila bubrežna insuficijencija koja zahtijeva dijalizu ili fatalni ishod.

Sljedeće mjere opreza treba uzeti u obzir da bi se smanjio rizik od bubrežnih neželjenih reakcija:

• Klirens kreatinina se preračunava na osnovu stvarne tjelesne težine pomoću Cockcroft-Gault formule prije svake doze lijeka Aclasta.
• Kod pacijenata sa pratećim oštećenjem bubrežne funkcije može se javiti izraženije prolazno povećanje kreatinina u serumu.
• Praćenje serumskog kreatinina treba razmotriti kod rizičnih pacijenata.
• Lijek Aclasta treba oprezno primjenjivati kod istovremene upotrebe drugih ljekova koji mogu uticati na bubrežnu funkciju (vidjeti odjeljak 4.5).
• Prije primjene lijeka Aclasta pacijenti moraju biti adekvatno hidrirani, posebno stariji pacijenti i oni koji primaju diuretsku terapiju.
• Pojedinačna doza lijeka Aclasta ne smije da bude veća od 5mg i trajanje infuzije mora biti najmanje

15 min (vidjeti odjeljak 4.2).

Hipokalcemija

Postojeća hipokalcemija mora se liječiti adekvatnim unosom kalcijuma i vitamina D prije započinjanja terapije lijekom Aclasta (vidjeti odjeljak 4.3.). Ostali poremećaji metabolizma minerala moraju se takođe efikasno liječiti (npr.smanjenje paratiroidne rezerve; malapsorcija kalcijuma u crijevima). Ljekari moraju uzeti u obzir i klinički nadzor ovih pacijenata.

Paget-ovu bolest karakteriše ubrzana razgradnja kostiju. Zbog rapidnog dejstva zoledronske kiseline na metabolizam kostiju moguća je pojava prolazne hipokalcemije, nekada i sa pojavom simptoma, u toku prvih 10 dana nakon primjene lijeka Aclasta (vidjeti odjeljak 4.8.)

Adekvatan unos kalcijuma i vitamina D je preporučen kod terapije lijekom Aclasta. Dodatno, kod pacijenata sa Paget-ovom bolešću naročito se savjetuje primjena kalcijuma u obliku odgovarajućeg dodatka ishrani koji odgovara najmanje 500 mg elementarnog kalcijuma dva puta dnevno tokom najmanje 10 dana poslije primjene lijeka Aclasta (vidjeti odjeljak 4.2.). Pacijente je neophodno informisati o simptomima hipokalcemije i u rizičnom periodu treba primjeniti adekvatni klinički monitoring. Kod pacijenata sa Paget-ovom bolešću, prije primjene infuzije lijeka Aclasta preporučljivo je mjerenje koncentracije kalcijuma u serumu.

Teški i ponekad onesposobljavajući bolovi u kostima, zglobovima i/ili mišićima su povremeno zabilježeni kod pacijenata koji uzimaju bisfosfonate, uključujući lijek Aclasta.

Osteonekroza vilice (ONV)

Osteonekroza vilice prijavljena je prvenstveno kod pacijenata sa karcinomom koji u terapijskom režimu dobijaju bisfosfonate uključujuči zoledronsku kiselinu. Mnogi od ovih pacijenata su takođe primali hemoterapiju i kortikosteroide. Većina prijavljenih slučajeva se odnosi na procedure na zubima kao što je vađenje zuba. Mnogi su imali znake lokalne infekcije uključujući osteomijelitis. Stomatološki pregledi sa odgovarajućom preventivom moraju se uzeti u obzir prije liječenja bisfosfonatima kod pacijenata sa istovremenim rizičnim faktorima (kancer, hemoterapija, kortikosteroidi, loša oralna higijena). Dok su na terapiji, ovi pacijenti moraju izbjegavati invazivne stomatološke zahvate, ako je moguće. Kod pacijenata kod kojih se razvila osteonekroza vilice dok su na terapiji bisfosfonatima, stomatološki zahvat može pogoršati stanje. Kod pacijenata kojima je neophodan stomatološki zahvat, nema podataka koji ukazuju da li prekidanje terapije bisfosfonatima smanjuje rizik od nastanka osteonekroze vilice. Na osnovu kliničke procjene ordinirajućeg ljekara treba da se vodi liječenje svakog pacijenta koje je zasnovano na individualnoj procjeni korist/rizik.

Atipične frakture femura

Atipične subtrohanterične i dijafizealne frakture femura su prijavljene prilikom liječenja bisfosfonatima, naročito kod pacijenata koji su na dugotrajnoj terapiji osteoporoze. Uzdužne i kratke kose frakture mogu se javiti bilo gdje na femuru od odmah ispod trochanter minor-a do odmah iznad suprakondilarnog dijela femura. Ove frakture se javljaju nakon minimalnih trauma ili čak i bez trauma. Kod nekih pacijenta su praćene bolom u butini ili preponi, a naprsnuće kosti se može vidjeti na rentgenskom snimku nedjeljama i mjesecima prije nego što dođe do potpune frakture femura. Frakture su obično bilateralne, pa prema tome ukoliko se na jednoj nozi pojavi suspektna fraktura, treba pregledati i drugu nogu. Prijavljivano je takođe i sporo zarastanje ovih fraktura. Na osnovu individualne procjene koristi i rizika za svakog pacijenta pojedinačno, treba razmotriti prekid terapije bisfosfonatima ukoliko postoji sumnja na atipične frakture femura.

Tokom terapije bisfosfonatima pacijentima treba savjetovati da prijave svaki bol u butini, kuku ili preponi. Kod svakog pacijenta sa ovakvim simptomima mora se provjeriti postojanje nepotpune frakture femura.

Opšte

Incidenca pojavljivanja poslije-doznih simptoma u prva tri dana nakon primjene lijeka Aclasta se može smanjiti primjenom paracetamola ili ibuprofena ubrzo nakon primjene lijeka Aclasta.

Lijek Aclasta sadrži istu aktivnu supstancu kao i lijek Zometa (zoledronska kiselina), koja se koristi za onkološke indikacije, i pacijent koji je na terapiji lijekom Zometa, ne bi trebalo da bude na terapiji lijekom Aclasta.

Nijesu obavljena ispitivanja specifičnih lijek-lijek interakcija sa zoledronskom kiselinom. U in vitro uslovima zoledronska kiselina se ne metaboliše sistemski i ne utiče na humane enzime citohroma P450 (vidjeti odjeljak 5.2.). Zoledronska kiselina ne vezuje se u velikoj mjeri za proteine plazme (približno 43-55% je vezano) pa je malo vjerovatno da može doći do interakcija koje su posljedica istiskivanja od strane ljekova koji se u velikoj mjeri vezuju za proteine.

Zoledronska kiselina eliminiše se izlučivanjem preko bubrega. Potreban je poseban oprez kada se lijek Aclasta primjenjuje zajedno sa ljekovima koji u značajnoj mjeri utiču na funkciju bubrega (na primjer aminoglikozidi ili diuretici koji mogu izazvati dehidrataciju) ( vidjeti odjeljak 4.4.)

Kod pacijenata sa oštećenom bubrežnom funkcijom, može doći do povećanja sistemske izloženosti ljekovima koji se primarno izlučuju bubrezima, pri njihovoj istovremenoj primjeni.

Trudnoća

Primjena lijeka Aclasta je kontraindikovana u trudnoći (vidjeti odjeljak 4.3). Ne postoje adekvatni podaci o upotrebi zoledronske kiseline kod trudnica. Ispitivanja na životinjama pokazala su toksične efekte na reproduktivne funkcije uključujući malformacije (vidjeti odjeljak 5.3.). Nije poznat potencijalni rizik za ljude.

Dojenje

Primjena lijeka Aclasta je kontraindikovana u periodu dojenja (vidjeti odjeljak 4.3). Nije poznato da li se zoledronska kiselina izlučuje u majčino mlijeko.

Žene u reproduktivnom periodu

Lijek Aclasta se ne preporučuje kod žena u reproduktivnom periodu.

Fertilnost

Potencijalni neželjeni efekti zoledronske kiseline su procjenjivani na pacovima na roditeljskoj i F1 generaciji. Došlo je do pretjeranog farmakološkog efekta za koji se smatra da je povezan sa inhibicijom metabolizma kalcijuma iz kostiju, te rezultirajući hipokalcemijom u periodu oko okota, što je efekat klase bisfosofonata, distocijom (slabe materičme kontrakcije ) i ranim prekidom ispitivanja. Zbog toga ovi rezultati onemogućavaju određivanje konačnog efekta lijeka Aclasta na plodnost kod ljudi.

Lijek Aclasta nema ili ima zanemarljiv uticaj na sposobnost upravljanja motornim vozilima i rukovanje mašinama. Neželjeno dejstvo, kao što je vrtoglavica, može da utiče na sposobnost upravljanja vozilom ili rukovanje mašinama, mada nijedna studija sa lijekom Aclasta nije ispitivala ovo neželjeno dejstvo.

Sažetak bezbjednosnog profila

Ukupan procenat pacijenata kod kojih su se nakon primjene lijeka ispoljila neželjena dejstva je bio 44,7% nakon prvog, 16,7% nakon drugog i 10,2% nakon trećeg davanja infuzije. Incidenca pojedinačnih neželjenih dejstava nakon davanja prve doze je bila: groznica (17,1%), mijalgija (7,8%), simptomi slični gripu (6,7%), artralgija (4,8%), i glavobolja (5,1%). Pojavljivanje ovih neželjenih reakcija se značajno smanjuje sa sljedećim dozama lijeka Aclasta. Većina ovih neželjenih reakcija se pojavljuje u toku prva tri dana po primjeni lijeka Aclasta.Većina ovih neželjenih reakcija su po prirodi blage do umjerene i povlače se u roku od 3 dana od kada je slučaj zabilježen. Procenat pacijenata koji su osjetili neželjene reakcije posle primjene lijeka (post-dose symtoms) je bio niži u manjoj studiji (19,5%, 10,4%, 10,7% posle prve, druge i treće infuzije), gdje je korišćena profilaksa za te simptome poslije primjene lijeka .

U HORIZON – Pivotal Fracture Studiji [ PFT ] (vidjeti odjeljak 5.1), ukupna incidenca atrijalne fibrilacije je bila 2,5% (96 od 3862) kod pacijenata koji su primali lijek Aclasta i 1,9% (75 od 3852) kod pacijenata koji su primali placebo. Stopa atrijalne fibrilacije kao ozbiljnog neželjenog dejstva je bila povećana 1,3% (51 od 3862) kod pacijenata koji su primali lijek Aclasta u odnosu na 0,6% (22 od 3852) kod pacijenata koji su primali placebo. Nije poznat mehanizam koji objašnjava povećanje incidence atrijalne fibrilacije. U studijama o osteoporozi (PFT, HORIZON – Recurrent Fracture Studiji [ RFT ]) ukupna incidenca atrijalne fibrilacije je bila uporediva prilikom primjene lijeka Aclasta (2,6%) i primjene placeba (2,1%). Ukupna incidenca atrijalne fibrilacije kao ozbiljnog neželjenog dejstva je bila 1,3% pri primjeni lijeka Aclasta i 0,8% pri primjeni placeba.

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija

Neželjene reakcije u Tabeli 1 su date prema MedDRA klasifikaciji sistema organa i kategoriji učestalosti. Kategorija učestalosti je definisana koristeći sljedeću konvenciju; veoma česta (≥1/10), česta (≥ 1/100 do <1/10), povremena (≥1/1000 do <1/100), rijetka (≥1/10000 do <1/1000 ), veoma rijetka (<1/10000 ) ; nepoznato (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka). U okviru svake grupe formirane prema učestalosti, neželjena dejstva su poređana prema opadajućoj ozbiljnosti.

Infekcije i infestacije

Povremeni:

Influenca, nazofaringitis

Poremećaji krvnog i limfnog sistema

Povremeni:

# Zapaženo kod pacijenata koji su na istovremenoj terapiji glukokortikoidima

* Često samo kod Paget-ove bolesti.

** Zasnovano na post-marketinškim prijavama. Učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka.

† Identifikovano u post-marketinškom iskustvu

Opis odabranih neželjenih reakcija

Neželjena dejstva prema klasama organa:

Oštećenje funkcije bubrega

Primjena zoledronske kiseline je povezana sa oštećenjem funkcije bubrega koje se ispoljava kao pogoršanje bubrežne funkcije (povećanje nivoa kreatinina u serumu) a u rijetkim slučajevima kao akutna bubrežna insuficijencija. Oštećenje funkcije bubrega zapaženo je poslije primjene zoledronske kiseline, posebno kod pacijenata kod kojih je prethodno već postojalo oštećenje bubrega ili dodatni faktori rizika (na primjer starije životno doba, onkološki pacijenti na hemoterapiji, istovremena primjena nefrotoksičnih lijekova, istovremena diuretska terapija, teška dehidratacija), sa većinom onih koji su primali dozu od 4 mg svake 3-4 nedjelje, ali je primijećena i kod pacijenata poslije jednokratne primjene.

U kliničkim ispitivanjima osteoporoze, promjena u klirensu kreatinina (mjerena godišnje, prije doziranja), i pojava bubrežne insuficijencije i slabljenja funkcije bubrega, upoređivane su u grupi pacijenata tretiranih lijekom Aclasta i grupi pacijenata na placebu tokom 3 godine. Posmatrajući period od 10 dana došlo je do prolaznog povećanja koncentracije kreatinina u serumu za 1,8% kod pacijenata koji su liječeni lijekom Aclasta u odnosu na 0,8% kod pacijenata liječenih placebom.

Hipokalcijemija

U kliničkim ispitivanjima osteoporoze, približno 0,2% pacijenata je imalo zabilježeno smanjenje nivoa kalcijuma u serumu (manje od 1,87 mmoL/L) posle primjene lijeka Aclasta. Nijesu zabilježeni simptomatski slučajevi hipokalcijemije.

U studijama Paget-ove bolesti, simptomatska hipokalcijemija je zabilježena kod približno 1% pacijenata, koja se kod svih pacijenata povukla.

Bazirano na laboratorijskoj procjeni, prolazno asimptomatsko sniženje nivoa kalcijuma ispod nivoa normalnih referentnih vrijednosti (manje od 2,10 mmoL/L) se javilo u velikoj kliničkoj studiji kod 2,3% pacijenata liječenih lijekom Aclasta u poređenju sa 21% pacijenata u studijama za Paget-ovu bolest. Učestalost hipokalcemije se smanjivala sa svakom narednom primjenom lijeka.

Svi pacijenti su primali adekvatan dodatak vitamina D i kalcijuma u studijama postmenopauzalne osteoporoze, u studijama prevencije kliničkih fraktura nakon frakture kuka i studijama Paget-ove bolesti (vidjeti odjeljak 4.2). U studiji prevencije kliničkih fraktura nakon nedavne frakture kuka, nivo vitamina D nije rutinski mjeren ali većina ovih pacijenata je dobila udarnu dozu vitamina D prije primjene lijeka Aclasta (vidjeti odjeljak 4.2)

Lokalne reakcije

U velikom kliničkom ispitivanju, lokalne reakcije na mjestu primjene infuzije kao što su crvenilo, otok i/ili bol su zabilježene (0,7%) posle primjene zoledronske kiseline.

Osteonekroza vilice

Povremeno, slučajevi osteonekroze (primarno vilice) prijavljeni su prvenstveno kod pacijenata sa karcinomom koji su liječeni bisfosfonatima, uključujući zoledronsku kiselinu. Mnogi od ovih pacijenata su imali znake lokalne infekcije uključujući osteomijelitis, a većina opisanih slučajeva se odnosi na pacijente sa kancerom poslije ekstrakcije zuba ili drugih stomatoloških zahvata. Za pojavu osteonekroze vilice postoji više dokumentovanih faktora rizika, uključujući i dijagnozu karcinoma, kombinovane terapije (npr.hemoterapija, radioterapija, kortikosteroidi) i postojeće bolesti (npr.anemija, koagulopatije, infekcija, već postojeće dentalne bolesti). Mada uzročno-posledične veze nijesu utvrđene, veoma je važno izbjeći stomatološke hirurške zahvate jer bi oporavak bio produžen (pogledati odjeljak 4.4.). U velikoj kliničkoj studiji na 7736 pacijenata, osteonekroza vilice je zabilježena kod jednog pacijenta koji je liječen lijekom Aclasta i kod jednog pacijenta koji je liječen placebom. Oba slučaja su razriješena.

Prijavljivanje sumnje na neželjene reakcije

Nakon dobijanja dozvole za stavljanje lijeka u promet, važno je prijavljivanje sumnjii na neželjene reakcije lijeka. Time se omogućuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik lijeka. Od zdravstvenih radnika se traži da prijave svaku sumnju na neželjene reakcije lijeka u skladu sa važećim Zakonom o ljekovima.

Kliničko iskustvo sa akutnim predoziranjem je ograničeno. Pacijente koji su primili doze veće od preporučenih je potrebno pažljivo pratiti. U slučaju predoziranja, čiji je rezultat klinički značajna hipokalcijemija, poboljšanje se može postići davanjem oralnog kalcijuma i/ili infuzije kalcijum glukonata.

Farmakoterapijska

grupa:

ljekovi za liječenje bolesti kostiju, bisfosfonati

ATC kod:

M05B A08

Mehanizam dejstva

Zoledronska kiselina pripada klasi bisfosfonata koji sadrže azot i prevenstveno djeluju na kosti. Ona je inhibitor resorpcije kosti posredstvom osteoklasta.

Farmakodinamski efekti

Selektivno djelovanje bisfosfonata na kosti zasniva se na visokom afinitetu koje oni imaju za mineralizovanu kost.

Glavni molekularni cilj zoledronske kiseline u osteoklastima je enzim farnezil pirofosfat sintetaza. Relativno dugo dejstvo zoledronske kiseline se pripisuje njenom velikom afinitetu vezivanja za aktivno mesto na enzimu farnezil pirofosfat sintetazi (FPP) i njenom jakom afinitetu vezivanja za mineralizovanu kost.

Liječenje lijekom Aclasta rapidno smanjuje stepen resorpcije kostiju od povišenih postmenopauzalnih vrijednosti sa najnižom tačkom za markere resorpcije posmatrane u toku 7 dana, i za markere za formiranje kostiju u okviru 12 nedjelja. Nakon toga se kostni markeri stabilizuju u okviru opsega prije menopauze. Nema progresivnog smanjenja markera za resorpciju kostiju sa ponavljanjem godišnje doze.

Klinička efikasnost kod liječenja postmenopauzalne osteoporoze (PFT)

Efikasnost i bezbjednost lijeka Aclasta 5mg jednom godišnje u toku tri uzastopne godine demonstrirana je kod postmenopauzalnih žena (7736 žena starosne dobi 65-89 godina) koje su imale ili: vrijednosti T- skora BMD (bone mineral density) vrata butne kosti ≤-1,5 uz postojanje najmanje dvije blage do umjerene vertebralne frakture, ili vrijednost T-skora BMD vrata butne kosti ≤-2,5 sa ili bez dokazanog prisustva vertebralnih fraktura. 85% pacijenata je prvi put primilo bisfosfonate. Žene kod kojih je vršena procjena pojave vertebralnih fraktura nijesu istovremeno primale terapiju za osteoporozu, što je bilo dozvoljeno ženama u grupi kod koje je praćena incidenca frakture kuka i svih kliničkih fraktura. Istovremeno u terapiji osteoporoze bili su uključeni: kalcitonin, raloksifen, tamoksifen, supstituciona hormonska terapija, tibolon, ali isključeni su bili drugi bisfosfonati. Sve žene su primile dodatno 1000 do 1500 mg elementarnog kalcijuma i 400 do 1200 IU suplemenata vitamina D dnevno.

Dejstvo na morfometrijske vertebralne frakture

Lijek Aclasta značajno smanjuje pojavu jedne ili više novih vertebalnih fraktura tokom tri godine a najranije poslije jedne godine (vidjeti tabelu 2.).

Tabela 2 Sažeti prikaz efikasnosti lijeka u odnosu na učestalost pojave vertebralnih fraktura poslije 12 mjeseci, 24 i 36 mjeseci

Pacijenti od 75 godina i stariji koji su primali lijek Aclasta imali su za 60% smanjen rizik od vertebralnih fraktura u poređenju sa placebo pacijentima (p<0,0001).

Dejstvo na frakturu kuka

Aclasta pokazuje konstantan efekat preko 3 godine, što se rezultuje u 41% smanjenja rizika za nastanak fraktura kuka (95% CI, 17% do 58%). Pojava fraktura kuka je bila 1,44% za pacijente koji su liječeni lijekom Acalsta u poređenju sa 2,49% kod pacijenata koji su primali placebo. Smanjenje rizika je je bilo 51% kod pacijenata koji su prvi put primili bisfosfonate i kod 42% pacijenata kojima je bilo dozvoljena istovremena primjena terapije za osteoporozu.

Dejstvo na sve kliničke frakture

Sve frakture su potvrđene na osnovu radiografskih i/ili kliničkih dokaza. Prikaz rezultata je predstavljen u Tabeli 3.

Tabela 3 Poređenja terapija prema incidencama ključnih promjenljivih za kliničke frakture tokom 3 godine

Dejstvo na mineralnu gustinu kostiju (BMD)

Aclasta značajno povećava BMD u lumbalnom dijelu kičme, kuku, i distalnom radijusu u odnosu na liječenje placebom u svim vremenskim tačkama (6, 12, 24 i 36 mjeseci). Liječenje lijekom Aclasta dovodi do povećanja za 6,7% u BMD u lumbalnom dijelu kičme, 6,0 % u kukovima i 5,1% u femoralnom pršljenu i 3,2% u distalnom radijusu tokom 3 godine kada se upoređuje sa placebom.

Histologija kosti

Biopsija kostiju je urađena iz ilijačne kosti, godinu dana nakon primjene treće godišnje doze kod 152 pacijentkinje koje su bolovale od osteoporoze, a pritom su primale lijek Aclasta (n= 82) ili placebo (n=70). Histomorfometrijske analize su pokazale smanjenje resopcije kostiju za 63%. Kod pacijenata koji su primali lijek Aclasta nije detektovana osteomalacija, fibroza kostne srži ni pojava patološke novoformirane kosti. Tetraciklinski marker je bio detektovan u svim osim kod jedne od 82 biopsije pacijentkinja koje su primale lijek Aclasta . Mikrokompjuterizovana tomografija (μCT) pokazuje povećanje volumena trabekularne kosti i očuvanje strukture ove kosti kod pacijenata koji su liječeni lijekom Aclasta u poređenju sa pacijentima koji su liječeni placebom.

Markeri resorpcije kosti

U periodičnim intervalima tokom studije procjenjivani su specifična alkalna fosfataza (BSAP), serumski N-terminalni propeptid kolagen tipa I (P1NP) i serumski beta-C-telopeptid (b-CTx) u podgrupama od 517 do 1246 pacijenata. Liječenje godišnjom dozom lijeka Aclasta od 5 mg smanjuje markere razgradnje kostiju - BSAP nakon 12 mjeseci za 30% u odnosu na početnu vrijednost i zadržao se na 28% ispod početnih vrijednosti nakon 36 mjeseci. P1Np je bio značajno smanjen (za 61%) ispod početnih vrijednosti nakon 12 mjeseci i zadržao se na 52% nakon 36 mjeseci. B-CTx je bio značajno smanjen (za 61%) ispod početnih vrijednosti nakon 12 mjeseci i zadržao se na 55% nakon 36 mjeseci. Nakon svake godine, tokom čitavog perioda markeri resorpcije kosti bili su u okviru opsega vrijednosti kao u premenopauzi. Ponovljeno doziranje ne dovodi do daljeg smanjenja markera razgradnje kostiju.

Dejstvo na visinu

U trogodišnjoj studiji o osteoporozi ispitivanje visine u stojećem položaju je mjereno godišnje koristeći stadiometar. Grupa koja je primala lijek Aclasta pokazala je za 2,5 mm manji gubitak visine u poređenju sa grupom na placebu ( 95% CI: 1,6 mm, 3,5 mm, p<0,0001).

Dani smanjene sposobnosti

Aclasta značajno smanjuje broj dana ograničene aktivnosti za 17,9 dana i dana provedenih ležeći u krevetu zbog bolova u leđima za 11,3 dana u odnosu na placebo, i značajno smanjuje broj dana ograničene aktivnosti zbog fraktura za 2,9 dana, kao i dana provedenih ležeći u krevetu zbog fraktura za 0,5 dana u poređenju sa placebom (sve p<0,01).

Klinička efikasnost u liječenju osteoporoze kod pacijenata sa povećanim rizikom od frakture nakon nedavne frakture kuka

Incidenca kliničkih fraktura, uključujući vertabralne, ne-vertebralne i frakture kuka, procijenjena je kod 2127 muškaraca i žena starosti 50-95 godina (prosek godina 74,5) sa nedavnom (u posljednjih 90 dana) frakturom kuka usljed lake povrede koji su bili praćeni prosječno 2 godine u studiji. Oko 42% pacijenata je imalo vrijednost T scor-a BMD vrata butne kosti ispod -2,5 a oko 45% pacijenata je imalo vrijednost T scor-a BMD vrata butne kosti iznad -2,5. Aclasta je davana jednom godišnje, dok minimum 211 pacijenata u populaciji iz studije nije imalo potvrđenu kliničku frakturu. Nivo vitamina D nije rutinski mjeren ali udarna doza vitamina D (od 50,000 do 125,000 IU primijenjenih oralno ili intramuskularno) je data većini pacijenata u studiji dvije nedjelje prije infuzije lijeka Aclasta . Svi pacijenti su dobili 1000 do 1500 mg elementarnog kalcijuma dnevno i 800 do 1200 IU vitamina D dnevno. 95% pacijenata je dobilo infuziju dvije ili više nedjelja nakon oporavka frakture kuka a srednje vrijeme primjene infuzije je približno 6 nedjelja nakon oporavka frakture kuka. Primarni parametar efikasnosti je bila incidenca kliničkih fraktura za vrijeme trajanja studije.

Efekat na sve vrste kliničkih fraktura

Stope incidenci ključnih parametara kliničkih fraktura su date u Tabeli 4.

Pojedinačne i višestruke infuzije u trajanju od 5 ili 15 minuta sa dozama od 2, 4, 8 i 16 mg zoledronske kiseline kod 64 pacijenata obezbijedilo je sljedeće farmakokinetičke podatke, za koje je otkriveno da ne zavise od doze.

Distribucija

Poslije započinjanja infuzije zoledronske kiseline, koncentracije aktivne supstance u plazmi brzo rastu i postižu maksimum na završetku infuzije, nakon čega brzo padaju, pa poslije 4 časa iznose <10% od maksimalnih vrijednosti, a poslije 24 časa čak <1% maksimalnih vrijednosti, nakon čega slijedi period veoma niskih koncentracija koje ne prelaze 0.1% maksimalnih koncentracija.

Eliminacija

Intravenski aplikovana zoledronska kiselina eliminiše se u trofaznom procesu: brzi dvofazni nestanak iz sistemske cirkulacije, sa poluvremenom eliminacije t1/2α = 0.24 i t1/2β= 1,87 sati, nakon čega slijedi duga faza eliminacije sa terminalnim poluvremenom eliminacije od t1/2γ=146 sati. Ne dolazi do akumulacije aktivne supstance u plazmi poslije davanja višestrukih doza u razmaku od 28 dana. Pretpostavlja se da rane faze dispozicije (α, ß sa t1/2 vrijedostima iznad) predstavljaju brzo preuzimanje od strane kostiju i ekskreciju putem bubrega.

Zoledronska kiselina se ne metaboliše i izlučuje se nepromijenjena putem bubrega. U toku prvih 24 časa u urinu je nađeno 39±16% od date doze lijeka dok se ostatak uglavnom vezuje za kostno tkivo.

Ovo preuzimanje u kosti je uobičajeno za sve bisfosfonate i vjerovatno je posljedica strukturne analogije sa pirofosfatom. Kao i kod drugih bisfosfonata, vrijeme zadržavanja zoledronske kiseline u kostima je veoma dugo.

Iz kostnog tkiva oslobađa se veoma sporo nazad u sistemsku cirkulaciju i eliminiše se putem bubrega. Ukupni klirens iz organizma iznosi 5,04±2,5l/h bez obzira na datu dozu lijeka, pol, rasu ili tjelesnu masu. Postoje pojedinačne varijacije klirensa zoledronske kiseline iz plazme od 36% kao i varijacije kod istog pacijenta od 34%. Produženje trajanja infuzije od 5 na 15 minuta izazvalo je pad koncentracije zoledronske kiseline za 30% na kraju infuzije, ali nije uticalo na oblast ispod krive plazma koncentracija : vrijeme.

Farmakokinetski/farmakodinamski odnosi

Nijesu obavljena specifična ispitivanja lijek-lijek interakcija sa zoledronskom kiselinom. Pošto se zoledronska kiselina ne metaboliše kod ljudi, kao i zbog toga što je otkriveno da supstanca slabo reaguje sa inhibitorima enzima citohroma P450 , malo je vjerovatno da će zoledronska kiselina uticati na klirens supstanci koje se metabolišu pomoću enzimskog sistema citohroma P450. Zoledronska kiselina se ne vezuje u velikoj mjeri za proteine plazme (približno 43-55%) a ovo vezivanje ne zavisi od koncentracije. Interakcije sa ljekovima koji se u velikoj mjeri vezuju za proteine plazme su takođe malo vjerovatne.

Posebne populacije(pogledati odjeljak 4.2.)

Oštećenje bubrežne funkcije

Bubrežni klirens zoledronske kiseline srazmjeran je klirensu kreatinina, pri čemu bubrežni klirens predstavlja 75±33% klirensa kreatinina, sa prosjekom od 84±29 ml/min (između 22-143 ml/min) ispitivan kod 64 pacijenta. Kod blagog do umjerenog oštećenja bubrežne funkcije zapažen je mali porast u PIK(0-24h) , za oko 30-40%, u poređenju sa pacijentima kod kojih je bubrežna funkcija normalna. Kod primjene više doza lijeka ne dolazi do nagomilavanja bez obzira na bubrežnu funkciju, što sve ukazuje da kod blagog (Clcr=50 do 80 ml/min) i umjerenog oštećenja bubrežne funkcije sve do klirensa kreatinina od 35 ml/min nije potrebno prilagođavanje doze. Kontraindikovana je upotreba lijeka Aclasta kod pacijenata sa teškim oštećenjem bubrega (klirens kreatinina <35 ml/min) zbog povećanog rizika od bubrežne insuficijencije u ovoj populaciji.

Akutna toksičnost

Najveća pojedinačna intravenska doza koja nije letalna iznosi 10 mg/kg tjelesne mase kod miša i 0,6 mg/kg kod pacova. U ispitivanjima djelovanja jedne doze lijeka kod pasa, dato je 1,0mg/kg (6 puta više od preporučene doze kod čoveka) u toku 15 minuta i podnošljivost je bila dobra bez dejstva na bubrege.

Subhronična i hronična toksičnost

U studijama sa intravenskom infuzijom, bubrežna podnošljivost zoledronske kiseline određena je kod pacova kojima je dato 0,6 mg/kg kao 15-to minutne infuzije u razmaku od po 3 dana između svake, ukupno 6 puta (kumulativna doza odgovara nivoima koji su 6 puta viši od terapijske doze kod čoveka), dok je kod pasa doza koja je dobro tolerisana data u pet 15-to minutnih infuzija od 0.25mg/kg u razmacima od po 2-3 nedjelje (kumulativna doza je 7 puta više od terapisjke doze kod čoveka). U ispitivanjima u kojima je lijek davan intravenski, u bolusu, doze koje su dobro podnošene su opadale sa produženjem studija: doze od 0,2 dnevno kod pacova i 0,02 mg/kg dnevno kod pasa su dobro podnošene tokom 4 nedjelje, ali nakon52 nedjelje primjene pacovi su podnosili dozu od samo 0,01 mg/kg/, a psi od samo 0,005mg/kg/.

Dugotrajna ponavljena primjena doza koje višestruko nadmašuju doze namijenjene ljudima dovodi do toksičnih dejstava na druge organe, uključujući i gastrointestinalni trakt, jetru kao i mjesto primjene intravenske infuzije. Klinički značaj ovih otkrića nije poznat. Najčešće se u ispitivanjima ponavljanih doza može naći povećanje primarne spongioze metafiza dugih kostiju kod životinja u fazi rasta i to pri skoro svim dozama što ukazuje na farmakološki anti resorptivno dejstvo ovog jedinjenjna.

Reproduktivna toksičnost

Teratološka ispitivanja izvršena su kod dvije vrste subkutanom primjenom. Teratogenost je zapažena kod pacova pri dozama ≥0.2mg/kg, a manifestovala se spoljašnjim, visceralnim i skeletnim malformacijama. Distocija je bila primijećena pri najnižim dozama (0,01 mg/kg) testiranim kod pacova. Teratološki ili embrio/fetalni efekti nijesu bili zapaženi kod zečeva, a toksičnost za majku bila je uočljiva pri dozama od 0.1 mg/kg usljed smanjenja nivoa kalcijuma u serumu.

Mutagenost i kancerogenost

Zoledronska kiselina nije bila mutagena u obavljenim testovima, a testovi kancerogenosti nijesu pružili dokaz o postojanju kancerogenog potencijala.

Manitol,

Natrijum citrat,

voda za injekcije.

Ovaj lijek sadrži manje od 1mmol natrijuma (23mg) u 100 ml bočice , odnosno može se smatrati da je “oslobođen natrijuma”

Aclasta rastvor za infuziju ne smije doći u kontakt sa rastvorima koji sadrže kalcijum. Aclasta se ne smije miješati ili davati intravenski sa bilo koji drugim drugim lijekovima.

Rok upotrebe neotvorene bočice: 3 godine.

Rok upotrebe i uslovi čuvanja posle otvaranja:

Rastvor je fizički i hemijski stabilan 24 časa na temperaturi od 2 do 8°C.

Sa mikrobiološkog stanovišta lijek se mora upotrijebiti odmah. Ako se ne upotrijebi odmah, korisnik će biti odgovoran za uslove i vrijeme čuvanja prije upotrebe, koje ne bi smjelo da bude duže od 24 časa na temperaturi od 2 do 8°C.

Neotvorene bočice ne zahtijevaju posebne uslove čuvanja.

Za uslove čuvanja lijeka nakon prvog otvaranja, vidjeti odjeljak 6.3.

Čuvati lijek Aclasta van domašaja i vidokruga djece.

Aclasta (5 mg/100 mL) rastvor za infuziju pakuje se u providne plastične bočice zapremine 100mL (od cikloolefinskog polimera), zatvorene zatvaračem od bromobutil gume obložene fluoro-polimerom, preko koga se nalazi aluminijum/propilenska kapica sa dijelom koji se podiže (flip off poklopac)

U spoljašnjem pakovanju se nalazi jedna bočica.

Samo za pojedinačnu upotrebu.

Neupotrebljena količina lijeka se mora uništiti u skladu sa važećim propisima. Samo bistar rastvor bez prisutnih čestica i izmjene boje se može koristiti.

Ukoliko se čuva u frižideru, prije primjene rastvor mora dostići sobnu temperaturu. Priprema za infuziju radi se pod aseptičnim uslovima

Aclasta sadrži aktivnu supstancu koja se zove zoledronska kiselina. Pripada grupi ljekova koji se zovu bisfosfonati i namijenjena je za liječenje osteoporoze kod žena u postmenopauzi, osteoporoze kod odraslih muškaraca , osteporoze koja je uzrokovana primjenom kortikosteroida i Paget-ove bolesti kostiju kod odraslih.

Osteoporoza

Osteoporoza je bolest kod koje dolazi do smanjivanja i slabljenja kostiju i česta je kod žena poslije menopauze, ali se takođe može javiti i kod muškaraca. Kod žena u postmenopauzi, jajnici prestaju da stvaraju ženski polni hormon estrogen, koji pomaže da se očuvaju kosti. Osteoporoza se takođe može javiti kod muškaraca i žena zbog dugotrajne primjene kortikosterioda, koji mogu uticati na čvrstinu kostiju. Poslije menopauze, dolazi do gubitka kostne mase, kosti postaju slabije i podložnije lomljenju. Mnogi pacijenti sa osteoporozom nemaju simptome, ali su i dalje izloženi riziku od preloma kostiju, jer je osteoporoza dovela do slabljenja kostiju. Smanjenje koncentracije polnih hormona u cirkulaciji, uglavnom estrogena koji su nastali konverzijom iz androgena, ima ulogu u postepenijem smanjivanju kostne mase kod muškaraca u odnosu na žene iste starosne dobi. I kod žena i kod muškaraca, Aclasta dovodi do jačanja kostiju, čime se smanjuje rizik od pojave preloma. Aclasta se takođe koristi kod pacijenata koji su nedavno slomili kuk u manjoj traumi kao što je pad i stoga su u riziku od naknadnih kostnih preloma.

Paget-ova bolest kostiju

Normalno je da se stari kostni materijal razgrađuje i zamenjuje novim. Ovaj proces zove se remodeliranje. U Paget-ovoj bolesti remodeliranje se odvija previše brzo, nova kost se formira na nepravilan način, što je čini slabijom nego što je normalno. Ukoliko se bolest ne liječi može doći do deformacija kostiju koje mogu biti deformisane, bolne i podložne prelomu. Aclasta djeluje tako što normalizuje proces remodeliranja kosti, osigurava formiranje normalne kosti i vraća jačinu kosti.

Pažljivo se pridržavajte uputstava koje Vam je dao Vaš ljekar, farmaceut ili medicinska sestra prije primanja lijeka Aclasta .

Lijek Aclasta ne smijete koristiti:

• Ako ste alergični na zolendronsku kiselinu, ostale bisfosfonate ili bilo koji od ostalih sastojaka ovog lijeka (navedenih u odjeljku 6)
• Ako imate hipokalcemiju (to znači da je nivo kalcijuma u krvi previše nizak).
• Ako imate teško oboljenje bubrega
• Ako ste trudni
• Ako dojite.

Kada uzimate lijek Aclasta , posebno vodite računa:

Prije nego što dobijete infuziju lijeka Aclasta recite svom ljekaru:

• Ukoliko ste liječeni sa lijekom Zometa, koja sadrži istu aktivnu supstancu kao i lijek Aclasta.
• Ukoliko ste imali ili imate neko bubrežno oboljenje.
• Ukoliko nijeste u mogućnosti da dnevno uzimate kalcijum
• Ukoliko su Vam hiruški odstranjene paratireoidne žlezde iz vrata.
• Ukoliko Vam je odstranjen dio crijeva.

Prije nego što primite lijek Aclasta recite Vašem ljekaru ako imate ( ili ste imali) bol, oticanje ili trnjenje desni, vilice, ako imate osjećaj težine u vilici ili vam je ispao zub. Prije nego što započnete liječenje kod stomatologa ili se podvrgnete stomatološkoj hiruškoj intervenciji, recite Vašem stomatologu da primate lijek Aclasta.

Testovi kontrole

Vaš ljekar bi trebalo da sprovodi ispitivanja krvi kako bi se provjerila funkcija bubrega (nivo kreatinina) prije svake doze lijeka Aclasta. Veoma je važno da popijete najmanje 2 čaše tečnosti (kao što je voda) nekoliko sati prije primanja lijeka Aclasta, prema uputstvu Vašeg ljekara.

Uzimanje lijeka Aclasta sa hranom ili pićima

Prije i poslije primanja lijeka Aclasta neophodno je da popijete dovoljnu količinu tečnosti (najmanje 1 ili 2 čaše), kao što će Vam objasniti ljekar. Ovo će spriječiti dehidrataciju. Na dan kada dobijate lijek Aclasta hranu možete uzimati uobičajeno. Ovo je posebno važno kod pacijenata koji uzimaju diuretike („pilule za vodu“) ili kod starijih pacijenata.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite svog ljekara, farmaceuta ili medicinsku sestru ako uzimate ili ste do nedavno uzimali, ili možda uzimate neki drugi lijek.

Posebno je značajno da Vaš ljekar zna sve ljekove koje uzimate, posebno ako uzimate ljekove za koje se zna da su štetni za vaše bubrege (npr. aminoglikozidi) ili diuretici („pilule za vodu“) koji mogu dovesti do dehidratacije.

Primjena lijeka Aclasta u periodu trudnoće i dojenja

Ne smijete koristiti lijek Aclasta ukoliko ste trudni ili dojite, ukoliko mislite da ste trudni ili planirate trudnoću.

Pitajte svog ljekara, farmaceuta ili medicinsku sestru za savjet prije uzimanja ovog lijeka.

Uticaj lijeka Aclasta na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Lijek Aclasta nema ili ima zanemarljiv uticaj na sposobnost upravljanja motornim vozilima i rukovanje mašinama. Ako osjećate vrtoglavicu dok ste na terapiji lijekom Aclasta ne smijete upravljajte vozilom ili mašinama dok se ne budete osjećali bolje.

Pažljivo pratite uputstva koja će Vam dati ljekar ili medicinska sestra. Treba da provjerite sa svojim ljekarom ili medicinskom sestrom ako nijeste sigurni.

Osteoporoza

Uobičajena doza iznosi 5mg i daje se kao jedna infuzija godišnje, u venu koju Vam daje ljekar ili medicinska sestra. Infuzija treba da se daje najmanje 15 minuta.

Ukoliko ste nedavno imali prelom kuka, preporučuje se primjena lijeka nakon dvije ili više nedjelja poslije operacije kuka.

Veoma jer važno da uzimate kalcijum i vitamin D kao dodatak ishrani (npr. tablete), onako kako Vam je preporučio Vaš ljekar.

Za osteoporozu, Aclasta djeluje tokom jedne godine. Vaš ljekar će Vas obavijestiti kada će Vam biti potrebna sljedeća doza.

Paget-ova bolest

Uobičajena doza iznosi 5mg i daje se u početnoj infuziji u venu koju primjenjuje ljekar ili medicinska sestra. Infuzija treba da traje najmanje 15 minuta. Aclasta može djelovati duže od jedne godine, a o nastavku liječenja odlučuje Vaš ljekar.

Ljekar Vam može savjetovati da uzimate i dodatke ishrani koji sadrže kalcijum i vitamin D (npr.tablete)

najmanje deset dana nakon što ste dobili infuziju lijeka Aclasta. Važno je da postupite prema ovom savjetu da bi ste smanjili rizik od prevelikog sniženja koncentracije kalcijuma u krvi (hipokalcijemija) u periodu poslije primjene infuzije. Vaš ljekar će Vas obavijestiti u vezi sa simptomima koji su vezani za sniženje koncentracije kalcijuma u krvi (hipokalcemija).

Primjena kod djeca i adolescenata

Aclasta se ne preporučuje osobama mlađim od 18 godina. Nije ispitana upotreba lijeka Aclasta kod djece i adolescenata.

Ako ste uzeli više lijeka Aclasta nego što je trebalo

Nije primjenjljivo, lijek se daje intravenski u bolničkim uslovima (ljekar ili medicinska sestra) i malo je vjerovatno da ćete dobiti veću količinu lijeka od propisane.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Aclasta

Odmah kontaktirajte svog ljekara ili bolnicu da utvrdite novi termin za primjenu lijeka.

Ako naglo prestanete da uzimate lijek Aclasta

Ako razmišljate o prekidu terapije lijekom Aclasta, molimo Vas da odete na sljedeći zakazani termin kod Vašeg ljekara i razgovarate sa njim o tome. Vaš ljekar će vas savjetovati i odlučiti koliko dugo ćete primati lijek Aclasta.

Ako imate bilo kakvo pitanje o upotrebi ovog lijeka, pitajte svog ljekara, farmaceuta ili medicinsku sestru.

Kao i svi ljekovi i lijek Aclasta može imati neželjena dejstva, iako se ne javljaju kod svih pacijenata.

Neželjena dejstva koja se javljaju nakon prve infuzije lijeka su veoma česta (javljaju se kod više od 30% pacijenata) a manje su česta pri primjeni narednih infuzija. Većina neželjenih dejstava kao što su groznica i temperatura, bol u mišićima i zglobovima i glavobolja javljaju se tokom prva tri dana nakon primjene lijeka Aclasta. Simptomi su obično blagi do umjereni i povlače se u roku od 3 dana. Ljekar Vam može preporučiti lijek protiv bolova kao što je ibuprofen ili paracetamol radi ublažavanja ovih simptoma. Šansa da ponovo doživite ove simptome se značajno smanjuje sa narednim dozama lijeka Aclasta.

Neka neželjena dejstva mogu biti ozbiljna

Česta (mogu se javiti kod 1 od 10 ljudi)

Poremećaj srčanog ritma (atrijalna fibrilacija) je prijavljen od strane pacijentkinja koje su primjenjivale lijek Aclasta za liječenje postmenopauzalne osteoporoze. Za sada nije jasno da li primjena lijeka Aclasta dovodi do ovog poremećaja srčanog ritma, ali potrebno je da obavijestite Vašeg ljekara ako primijetite ovakve simptome nakon primjene lijeka Aclasta.

Mogu se javiti i oticanje i/ili bol na mestu infuzije.

Povremena (mogu se javiti kod 1 od 100 ljudi)

Reakcije na koži, kao što je crvenilo.

Otok, crvenilo, bol i svrab oka ili osjetljivost oka na svjetlost.

Nepoznata (učestalost se ne može odrediti na osnovu dostupnih podataka)

Bol u ustima, zubima i vilici, oticanje ili ranice u ustima, utrnulost ili osjećaj težine u vilici, ili ispadanje zuba.

Ovo mogu biti znaci oštećenja kostiju vilice (osteonekroza). Odmah recite Vašem zubaru ukoliko osjetite ovakve simptome.

Može se javiti i poremećaj rada bubrega (npr. smanjena količina urina).

Vaš ljekar bi trebalo da sprovodi ispitivanja krvi kako bi se provjerila funkcija bubrega (nivo kreatinina) prije svake doze lijeka Aclasta. Veoma je važno da popijete najmanje 2 čaše tečnosti (kao što je voda) nekoliko sati prije primanja lijeka Aclasta, prema uputstvu Vašeg ljekara.

Ukoliko primijetite bilo koje gore navedeno neželjeno dejstvo, molimo Vas da odmah obavijestite svog ljekara.

Lijek Aclasta može dovesti i do drugih neželjenih dejstava

Veoma česta ( mogu se javiti kod više od 1 od 10 ljudi)

Groznica

Česta (mogu se javiti kod 1 od 10 ljudi)

Glavobolja, vrtoglavica, mučnina, povraćanje, proliv, bol u mišićima, bol u kostima i/ili zglobovima, bol u leđima, rukama i nogama, simptomi slični gripu (umor, groznica, bol u mišićima i zglobovima), groznica, osjećaj umora i gubitak interesovanja, slabost, bol, loše opšte stanje.

Kod pacijenata oboljelih od Paget-ove bolesti, prijavljeni su simptomi koji nastaju zbog snižene koncentracije kalcijuma u krvi, kao što su grčevi u mišićima, ili utrnulost ili osjećaj bola i bockanja naročito u predjelu oko usta.

Povremena (mogu se javiti kod 1 od 100 ljudi)

Grip, infekcije gornjih disajnih puteva, smanjenje broja crvenih krvnih zrnaca, gubitak apetita, nesanica, pospanost koja može uključiti i smanjenje pažnje i svjesnosti, osjećaj bockanja ili utrnulost, izuzetno jak osjećaj umora, drhtanje, privremeni gubitak svijesti, infekcija ili iritacija oka ili upala praćena bolom i crvenilom, osjećaj vrtoglavice, povišen krvni pritisak, crvenilo u licu, kašalj, gubitak daha, nervoza želuca, bol u trbuhu, zatvor, suva usta, gorušica, osip na koži, prekomjerno znojenje, svrab, crvenilo kože, bol u vratu, ukočenost mišića, kostiju i/ili zglobova, oticanje zglobova, grčevi u mišićima, bol u ramenu, bol u grudnim mišićima i grudnom košu, upala zglobova, slabost mišića, loši rezultati testova funkcije bubrega, povećana učestalost mokrenja, oticanje šaka, članaka i stopala, žeđ, zubobolja, poremećaj ukusa.

Rijetka (mogu se javiti kod 1 na 1000 ljudi)

Rijetko se mogu javiti nesvakidašnji prelomi butne kosti posebno kod pacijenata na dugotrajnoj terapiji osteoporoze.

Javite se svom ljekaru ako osjetite bol, slabost ili nelagodnost u butini, kuku ili preponi s obzirom da ovo mogu biti rani znaci mogućeg preloma butne kosti.

Nepoznata (učestalost se ne može odrediti na osnovu dostupnih podataka)

Teška alergijska reakcija uključujući vrtoglavicu i otežano disanje, oticanje uglavnom lica i grla, snižen krvni pritisak, dehidratacija koja nastaje sekundarno kao posle-dozni simptomi groznice, povraćanja i proliva.

Prijavljivanje neželjenih dejstava

Ako primijetite bilo koje od ovih neželjenih dejstava obratite se svom ljekaru, farmaceutu, ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje bilo koje neželjeno dejstvo koje nije navedeno u ovom uputstvu.

Neželjena dejstva možete prijavljivati direktno kod zdravstvenih radnika, čime ćete pomoći u dobijanju više informacija o bezbjednosti ovog lijeka.

Rok upotrebe

3 godine.

Lijek se ne smije koristiti poslije isteka roka upotrebe.

Čuvanje

Vaš ljekar, medicinska sestra i farmaceut znaju kako se čuva lijek Aclasta.

- Čuvati lijek Aclasta van domašaja i vidokruga djece.

- Ne koristiti lijek posle isteka roka upotrebe naznačenog na spoljašnjem pakovanju i bočici.

- Uslovi čuvanja neotvorene bočice: Originalna, zatvorena boca ne zahtijeva posebne mjere čuvanja.

- Uslovi čuvanja otvorene bočice: Lijek se mora upotrijebiti odmah nakon otvaranja boce, kako bi se izbjegla

kontaminacija. Ako se lijek odmah ne iskoristi, korisnik je odgovoran za uslove i vrijeme čuvanja, koje ne

bi smjelo da bude duže od 24 časa na temperaturi od 2 do 8°C. Rastvor koji je čuvan u frižideru mora prije

upotrebe da dostigne sobnu temperaturu.

Šta sadrži lijek Aclasta

Aktivna supstanca lijeka Aclasta je zoledronska kiselina.

Jedna bočica sa 100 mL rastvora sadrži 5 mg zoledronske kiseline, bezvodne

1ml rastvora sadrži 0.05mg zoledronske kiseline, bezvodne.

Pomoćne supstance:

manitol,

natrijum citrat i

voda za injekcije

Kako izgleda lijek Aclasta i sadržaj pakovanja

Rastvor je bistar i bezbojan.

Plastična bočica.

Aclasta se pakuje u plastičnu bočicu zapremine 100 mL u obliku rastvora spremnog za upotrebu.

U spoljašnjem pakovanju se nalazi jedna bočica.

Nosilac dozvole i Proizvođač

“Novartis Pharma Services AG” dio stranog društva Podgorica

Ul. Svetlane Kane Radević br 3, Podgorica

Novartis Pharma Stein AG, Švajcarska

Schaffhauserstrasse, Stein, Švajcarska

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno

Novembar, 2013. godine

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se može upotrebljavati samo u stacionarnoj zdravstvenoj ustanovi.

Broj i datum dozvole:

Aclasta® rastvor za infuziju, 5mg/100mL, bočica, plastična: 2030/13/487 – 4510 od 21.11.2013. godine