SUMAMED FORTE 200mg/5ml prašak za oralnu suspenziju

Lijek Sumamed forte prašak za oralnu suspenziju je indikovan za liječenje sljedećih infekcija ako se zna ili je vjerovatno da su one izazvane jednim ili više mikroorganizama osjetljivih na azitromicin (vidjeti dio 5.1):

• Infekcije gornjih disajnih puteva: faringitis/tonzilitis, sinusitis, otitis media;
• Infekcije donjih disajnih puteva: akutna egzacerbacija hroničnog bronhitisa i vanbolnički stečena pneumonija;
• Infekcije kože i potkožnog tkiva: erythema migrans (prvi stadijum lajmske bolesti), erizipel, impetigo i sekundarna piodermija;
• Infekcije želuca i dvanaestopalačnog crijeva uzrokovane bakterijom Helicobacter pylori.

Treba uzeti u obzir službene smjernice o primjerenoj upotrebi antibiotika.

Doziranje

U liječenju infekcija gornjeg i donjeg respiratornog trakta i infekcija kože i potkožnog tkiva (sa izuzetkom erythema migrans) koristi se ukupna doza od 30 mg/kg azitromicina koja se daje 3 dana (10 mg/kg jednom dnevno) prema sljedećoj tabeli:

Azitromicin je pokazao efikasnost u liječenju streptokoknog faringitisa kod djece u pojedinačnim dozama od 10 mg/kg ili 20 mg/kg. Ipak, penicilin je uobičajeno lijek izbora u profilaksi faringitisa pruzrokovanog Streptococcus pyogenes i reumatske groznice kao sekundarne bolesti.

Za liječenje erythema migrans koristi se ukupna doza azitromicina od 60 mg/kg koju treba primijeniti na sljedeći način: prvi dan 20 mg/kg, a drugi do peti dan 10 mg/kg, jednom dnevno.

U liječenju želudačanih i duodenalnih infekcija uzrokovanih Helicobacter pylori koristi se doza od 20 mg/kg dnevno u kombinaciji sa antisekretornim i drugim ljekovima, u zavisnosti od odluke ljekara.

Oštećenje funkcije bubrega

Kod pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije bubrega (GFR 10 – 80 ml/min nije potrebno prilagođavanje doze. Potrebno je primijeniti oprez pri primjeni azitromicina kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije bubrega (GFR < 10 ml/min) (vidjeti djelove 4.4 i 5.2).

Oštećenje funkcije jetre

S obzirom na to da se azitromicin metaboliše u jetri i izlučuje putem žuči, lijek se ne smije davati pacijentima sa teškim oštećenjem funkcije jetre. Kod tih pacijenata nijesu sprovođena ispitivanja liječenja azitromicinom.

Starije osobe

Kod starijih pacijenata primjenjuje se ista doza kao i u odraslih. Budući da stariji pacijenti mogu biti pacijenti sa proaritmičnim stanjima, preporučuje se poseban oprez zbog rizika od razvoja srčanih aritmija i torsades de pointes (vidjeti dio 4.4).

Način primjene

Lijek Sumamed forte prašak za oralnu suspenziju se uzima jednom dnevno, nezavisno od obroka. Dozu treba izmjeriti koristeći špric ili kašičicu sa oznakama (do 15 kg – špric, iznad 15 kg – kašičica).

Lijek Sumamed forte prašak za oralnu suspenziju je kontraindikovan kod pacijenata preosjetljivih na azitromicin, eritromicin, na makrolidne i ketolidne antibiotike ili na neku od pomoćnih supstanci navedenih u dijelu 6.1.

Preosjetljivost

Kao i u slučaju eritromicina i drugih makrolida, rijetko su zabilježene ozbiljne alergijske reakcije, uključujući angioedem i anafilaksu (rijetko smrtonosnu), reakcija na lijek sa eozinofilijom i sistemskim simptomima (DRESS – Drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms), akutna generalizovana egzantematozna pustuloza (AGEP), Stevens-Johnson-ov sindrom (SJS) kao i toksična epidermalna nekroliza (TEN) (rijetko sa smrtnim ishodom). Neke od tih reakcija sa azitromicinom dovele su do rekurentnih simptoma i zahtijevale duži period posmatranja i liječenja.

Hepatotoksičnost

Budući da je jetra glavni put eliminacije azitromicina, azitromicin treba primjenjivati sa oprezom kod pacijenata sa teškim oboljenjem jetre. Pri primjeni azitromicina zabilježeni su i slučajevi fulminantnog hepatitisa koji bi mogao dovesti do insuficijencije jetre opasne po život (vidjeti dio 4.8). Neki pacijenti mogu imati već postojeća oboljenja jetre ili mogu uzimati druge hepatotoksične ljekove.

Funkcionalna ispitivanja/analize jetre treba sprovesti u slučaju pojave simptoma disfunkcije jetre, poput brzog razvoja astenije povezane sa žuticom, tamnog urina, sklonosti krvarenju ili jetrene encefalopatije. Ako se pojave simptomi disfunkcije jetre, liječenje azitromicinom se mora prekinuti.

Derivati ergotamina

Kod pacijenata koji primaju derivate ergotamina, ergotizam je ubrzan istovremenom primjenom nekih makrolidnih antibiotika. Ne postoje podaci koji se odnose na mogućnost interakcije između ergota i azitromicina. Međutim, budući da postoji teoretska mogućnost ergotizma, azitromicin i derivati ergotamina ne smiju se primjenjivati istovremeno.

Superinfekcija

Kao i u slučaju drugih antibiotskih preparata, preporučuje se praćenje znakova sekundarnih infekcija uzrokovanih neosjetljivim organizmima, uključujući i gljivice.

Dijareja izazvana bakterijom Clostridium difficile

Dijareja izazvana bakterijom Clostridium difficile zabilježena je pri primjeni skoro svih antibakterijskih ljekova, uključujući i azitromicin, a po jačini se može kretati od blage dijareje do fatalnog kolitisa. Liječenje antibakterijskim ljekovima mijenja normalnu crijevnu floru i dovodi do pretjeranog rasta mikroorganizma C. difficile.

C. difficile proizvodi toksine A i B koji doprinose razvoju dijareje povezane sa bakterijom Clostridium difficile.

Sojevi C. difficile koji proizvode hipertoksine uzrokuju povećani morbiditet i mortalitet jer te infekcije mogu biti otporne na antimikrobnu terapiju i zahtijevati kolektomiju. Dijareja povezana sa Clostridium difficile mora se razmotriti kod svih pacijenata sa dijarejom nakon primjene antibiotika. Potrebno je pažljivo uzeti anamnezu jer je pojava dijareje izazvane bakterijom Clostridium difficile zabilježena i dva mjeseca nakon primjene antibakterijskih ljekova.

Oštećenje funkcije bubrega

Kod pacijenata sa teškim oštećenjem bubrežne funkcije (GFR <10 ml/min) zabilježena je 33% veća sistemska izloženost azitromicinu (vidjeti dio 5.2).

Produženje QT intervala

Produžena repolarizacija srca i QT interval, koji nose rizik od razvoja srčanih aritimija i torsades de pointes, zabilježeni su pri liječenju drugim makrolidima, uključujući azitromicin (vidjeti dio 4.8). S obzirom na to da sljedeće situacije mogu dovesti do povećanog rizika od razvoja ventrikularne aritmije (uključujući torsade de pointes), što može dovesti do srčanog zastoja, azitromicin treba primjenjivati oprezno kod pacijenata sa postojećim proaritmičnim stanjima (posebno kod žena i starijih osoba) kao što su pacijenti:

• sa nasljednim ili dokumentovanim produženim QT intervalom;

• sa istovremenom terapijom drugim aktivnim supstancama za koje se zna da produžavaju QT interval, na primjer antiaritmici klase IA (hinidin i prokainamid) i klase III (dofetilid, amjodaron i sotalol), cisaprid i terfenadin; antipsihotici kao što je pimozid; antidepresivi kao što je citalopram; i fluorohinoloni kao što su moksifloksacin i levofloksacin;

• sa poremećajem elektrolita, a posebno u slučaju hipokalijemije i hipomagnezijemije;

• sa klinički značajnom bradikardijom, srčanom aritmijom ili teškom srčanom insuficijencijom.

Miastenija gravis

Pogoršanje simptoma miastenije gravis i novi početak miasteničnog sindroma zabilježeni su kod pacijenata koji su primali azitromicin (vidjeti dio 4.8).

Streptokokne infekcije

Penicilin je obično lijek izbora u liječenju faringitisa/tonzilitisa uzrokovanih Streptococcus pyogenes pa se koristi i kao profilaksa u akutnoj reumatskoj groznici. Azitromicin je generalno efikasan protiv streptokoka u orofarinksu, ali ne postoje podaci koji bi pokazivali njegovu efikasnost u sprečavanju akutne reumatske groznice.

Pedijatrijska populacija

Bezbjednost i efikasnost primjene intravenoznog azitromicina za liječenje infekcija kod djece nije utvrđena.

Nije utvrđena bezbjednost i efikasnost primjene azitromicina u prevenciji ili terapiji infekcija uzrokovanih Mycobacterium Avium Complex kod djece.

Pomoćne supstance

Saharoza

Ovaj lijek sadrži saharozu. Pacijenti sa rijetkim nasljednim poremećajem intolerancije na fruktozu, malapsorpcijom glukoze i galaktoze ili insuficijencijom sukraza- izomaltaza ne bi smjeli uzimati ovaj lijek.

Natrijum

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po dozi, tj. zanemarljive količine natrijuma.

Antacidi: U farmakokinetičkom ispitivanju dejstava istovremene primjene antacida i azitromicina, nije zabilježeno dejstvo na cjelokupnu bioraspoloživost iako su maksimalne koncentracije u serumu smanjene za oko 25%. Kod pacijenata koji uzimaju i azitromicin i antacide, ljekovi se ne smiju uzimati istovremeno.

Cetirizin: Kod zdravih dobrovoljaca, istovremena primjena azitromicina u trajanju od 5 dana i cetrizina u dozi od 20 mg u stanju ravnoteže nije dovela do farmakokinetičkih interakcija ili značajnih promjena u QT intervalu.

Didanozin (Dideoksinozin): Istovremena primjena 1200 mg azitromicina i 400 mg/dan didanozina kod 6 HIV-pozitivnih ispitanika nije imala uticaj na farmakokinetiku didanozina u ravnotežnom stanju, u poređenju sa placebom.

Digoksin i kolhicin (supstrati P-glikoproteina): Postoje izvještaji da istovremena primjena makrolidnih antibiotika uključujući azitromicin sa supstratima P-glikoproteina kao što su digoksin i kolhicin dovodi do porasta nivoa supstrata P-glikoproteina u serumu. Zbog toga, ako se azitromicin i supstrati P-glikoproteina, kao što je digoksin, primjenjuju istovremeno, treba uzeti u obzir mogući porast serumske koncentracije digoksina. Kliničko praćenje, i ukoliko je moguće praćenje nivoa digoksina u serumu je potrebno tokom terapije azitromicinom kao i nakon prekida terapije.

Zidovudin: Jednokratne doze od 1000 mg i višekratne doze od 1200 mg ili 600 mg azitromicina imale su manje dejstvo na farmakokinetiku u plazmi ili urinarno lučenje zidovudina ili njegovog metabolita glukuronida. Međutim, primjena azitromicina povećala je koncentracije fosforizovanog zidovudina, klinički aktivnog metabolita, u mononuklearnim ćelijama periferne krvi. Klinički značaj ovih nalaza nije jasan, ali može biti koristan za pacijente.

Azitromicin ne stupa u značajnu interakciju sa hepatičkim sistemom enzima P450. Ne smatra se da podliježe farmakokinetičkoj interakciji koja se može vidjeti sa eritromicinom i ostalim makrolidima. Indukcija ili inaktivacija hepatičnog citohroma P450 putem citohrom-metaboličkog kompleksa se ne dešava sa azitromicinom.

Derivati ergotamina: Zbog teorijske mogućnosti ergotizma, ne preporučuje se istovremena primjena azitromicina i derivata ergotamina (vidjeti dio 4.4).

Sprovedene su farmakokinetičke studije azitromicina sa sljedećim ljekovima koji podliježu metabolizmu pod dejstvom citohroma P450.

Atorvastatin: Istovremenom primjenom atorvastatina (10 mg dnevno) i azitromicina (500 mg dnevno) nijesu promijenjene koncentracije atorvastatina u plazmi (na osnovu probe inhibicije HMG KoA reduktaze). Ipak, u postmarketinškom periodu zabilježeni su slučajevi rabdomiolize kod pacijenata koji su uzimali azitromicin sa statinima.

Karbamazepin: U ispitivanju farmakokinetičkih interakcija sprovedenom kod zdravih dobrovoljaca, azitromicin nije značajno djelovao na nivoe karbamezepina ili njegovog aktivnog metabolita u plazmi.

Cimetidin: U farmakokinetičkom ispitivanju dejstva jednokratne doze cimetidina, primijenjene 2 sata prije azitromicina, na farmakokinetku azitromicina, nijesu primijećene promjene u farmakokinetici azitromicina.

Oralni kumarinski antikoagulansi: U studiji farmakokinetičke interakcije, azitromicin nije mijenjao antikoagulantne efekte varfarina primijenjenog u vidu pojedinačne doze od 15 mg kod zdravih dobrovoljaca. U postmarketinškom periodu dobijeni su izvještaji o pojačanom antikoagulantnom efektu nakon istovremene primjene azitromicina i oralnih antikoagulanasa tipa kumarina. Iako uzročna povezanost nije utvrđena, treba obratiti pažnju na praćenje protrombinskog vremena kada se azitromicin primjenjuje kod pacijenata koji primaju oralne antikoagulanse tipa kumarina.

Ciklosporin: U farmakokinetičkom ispitivanju na zdravim dobrovoljcima koji su primali dnevnu dozu od 500 mg azitromicina oralno tokom 3 dana i koji su nakon toga uzeli jednokratnu dozu od 10 mg/kg ciklosporina oralno, Cmax i AUC0-5 vrijednosti ciklosporina bile su značajno povišene. Stoga ove ljekove treba istovremeno primjenjivati uz oprez. Ako je potrebna istovremena primjena ovih ljekova, treba pratiti nivoe ciklosporina i prilagoditi dozu u skladu sa tim.

Efavirenz: Istovremena primjena jednokratne doze od 600 mg azitromicina i 400 mg efavirenza dnevno tokom 7 dana nije dovela do klinički značajnih farmakokinetičkih interakcija.

Flukonazol: Istovremena primjena jednokratne doze od 1200 mg azitromicina nije promijenila farmakokinetiku jednokratne doze od 800 mg flukonazola. Ukupna izloženost i poluvrijeme eliminacije azitromicina nijesu promijenjeni istovremenom primjenom flukonazola. Međutim, zabilježeno je klinički beznačajno smanjenje Cmax (18%) azitromicina.

Indinavir: Istovremena primjena jednokratne doze od 1200 mg azitromicina nije statistički značajno uticala na farmakokinetiku indinavira primijenjenog u dozi od 800 mg tri puta dnevno tokom 5 dana.

Metilprednizolon: U ispitivanju farmakokinetičkih interakcija sprovedenom kod zdravih dobrovoljaca, azitromicin nije značajno uticao na farmakokinetku metilprednizolona.

Midazolam: Kod zdravih dobrovoljaca, istovremena primjena azitromicina od 500 mg dnevno tokom 3 dana nije uzrokovala klinički značajne promjene u farmakokinetici i farmakodinamici jednokratne doze od 15 mg midazolama.

Nelfinavir: Istovremena primjena azitromicina (1200 mg) i nelfinavira u stanju ravnoteže (750 mg tri puta dnevno) rezultovala je povećanim koncentracijama azitromicina. Nijesu zabilježena klinički značajna neželjena dejstva i dozu nije potrebno podešavati.

Rifabutin: Istovremena primjena azitromicina i rifabutina nije uticala na koncentracije bilo kojeg od ta dva lijeka u serumu.

Neutropenija je zabilježena kod ispitanika koji su istovremeno primali azitromicin i rifabutin. Iako je neutropenija povezana sa upotrebom rifabutina, nije utvrđena uzročno posljedična veza u kombinaciji sa azitromicinom (vidjeti dio 4.8).

Sildenafil: Kod zdravih muških dobrovoljaca, nije bilo dokaza o djelovanju azitromicina (500 mg dnevno tokom 3 dana) na AUC i Cmax vrijednosti ili sildenafila ili njegovog glavnog metabolita u krvotoku.

Terfenadin: U farmakokinetičkim ispitivanjima nijesu zabilježeni dokazi o interakcijama između azitromicina i terfenadina. Zabilježeni su rijetki slučajevi u kojima se mogućnost takvih interakcija nije mogla potpuno isključiti. Ne postoje, međutim, specifični dokazi da je do takvih interakcija i došlo.

Teofilin: Ne postoje dokazi o klinički značajnim farmakokinetičkim interakcijama tokom istovremene primjene azitromicina i teofilina kod zdravih dobrovoljaca.

Triazolam: Kod 14 zdravih dobrovoljaca, istovremena primjena azitromicina 500 mg na dan 1. i 250 mg na dan 2. uz 0,125 mg triazolama na dan 2. nije značajno djelovala na farmakokinetičke parametre triazolama u odnosu na istovremenu primjenu triazolama i placeba.

Trimetoprim/sulfametoksazol: Istovremena primjena trimetoprima/sulfametoksazola DS (160 mg/800 mg) tokom 7 dana i azitromicina od 1200 mg na dan 7. nije značajno uticala na maksimalne koncentracije, ukupnu izloženost ili urinarnu ekskreciju bilo trimetoprima ili sulfametoksazola.

Koncentracije azitromicina u serumu bile su slične onima u drugim ispitivanjima.

Hidroksihlorohin: Azitromicin treba primjenjivati sa oprezom kod pacijenata koji primaju ljekove za koje je poznato da produžavaju QT interval i potencijalno mogu izazvati srčanu aritmiju, npr. hidroksihlorohin.

Plodnost

U ispitivanjima plodnosti na pacovima zabilježene su smanjene stope trudnoće nakon primjene azitromicina. Nije poznat značaj tih nalaza za ljude.

Trudnoća

Nema adekvatnih i kontrolisanih ispitivanja kod trudnica. Ispitivanja reproduktivne toksičnosti na životinjama su pokazala da azitromicin prolazi kroz placentu, ali nijesu uočeni teratogeni efekti. Bezbjednost primjene azitromicina nije potvrđena s obzirom na primjenu aktivne supstance tokom trudnoće. Stoga, azitromicin treba koristiti tokom trudnoće samo ako korist nadmašuje rizik.

Dojenje

Zabilježeno je da se azitromicin izlučuje u majčino mlijeko, ali nijesu sprovedena adekvatna i dobro kontrolisana klinička ispitivanja kod dojilja čiji bi krajnji cilj bio karakterizacija farmakokinetike izlučivanja azitromicina u majčino mlijeko.

Moguća je pojava neželjenih reakcija kao što su delirijum, halucinacije, vrtoglavica, somnolencija, sinkopa, konvulzije koje mogu uticati na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama.

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija

Tabela ispod pokazuje neželjena dejstva prijavljena tokom kliničkih ispitivanja i nakon stavljanja lijeka u promet, a navedena su po sistemima organa i učestalosti.

Neželjena dejstva su razvrstana po učestalosti kao: veoma često (≥ 1/10); često (≥1/100 do <1/10); povremeno (≥1/1.000 do <1/100); rijetko (≥1/10.000 do <1/1.000); veoma rijetko (<1/10.000), nepoznato (učestalost se ne može procijeniti na osnovu raspoloživih podataka).

Neželjena dejstva se u svakoj grupi učestalosti navode po opadajućoj ozbiljnosti.

Neželjena dejstva koja su možda ili vjerovatno povezana sa azitromicinom na osnovu iskustva kliničkih studija i post-marketinškog praćenja:

Neželjena dejstva koja mogu biti ili su vjerovatno povezana sa profilaksom i liječenjem infekcija uzrokovanih Mycobacterium Avium Complex zasnivaju se na podacima iz kliničkih ispitivanja i postmarketinškog praćenja. Ta se neželjena dejstva, bilo po vrsti ili po učestalosti, razlikuju od onih zabilježenih kod primjene formulacija sa trenutnim ili produženim oslobađanjem:

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Neželjena dejstva uočena kod primjene doza većih od preporučenih, bila su slična onima zabilježenim nakon primjene preporučenih doza. Uobičajeni simptomi predoziranja makrolidnim antibioticima uključuju reverzibilni gubitak sluha, jaku mučninu, povraćanje i dijareju. U slučaju predoziranja, ako je potrebno, indikovano je primijeniti medicinski ugalj i opšte simptomatsko liječenje, kao i mjere za održavanje vitalnih funkcija.

Farmakoterapijska grupa: Preparati za liječenje bakterijskih infekcija za sistemsku primjenu; makrolidi

ATC kod: J01FA10

Mehanizam djelovanja

Azitromicin je antibiotik širokog spektra djelovanja, prvi predstavnik nove podgrupe makrolidnih antibiotika nazvane azalidi. Molekul je konstruisan dodavanjem atoma azota na laktonski prsten eritromicina A. Hemijsko ime azitromicina je 9-deoksi-9a-aza-9a-metil-9a-homoeritromicin A. Molekulska masa je 749,0.

Mehanizam djelovanja azitromicina je vezivanje na 50 S podjedinicu ribozoma, čime se remeti sinteza bakterijskih proteina i translokacija peptida.

Mehanizam rezistencije

Rezistencija na azitromicin može biti prirodna ili stečena. Tri su osnovna mehanizma rezistencije kod bakterija: alteracija targetiovane strane, alteracija u antibiotskom transportu i modifikacija antibiotika.

Potpuna unakrsna rezistencija postoji između sljedećih mikroorganizama: Streptococcus pneumoniae, beta-hemolitički streptokok grupe A, Enterococcus faecalis i Stafilococcus aureus, uključujući meticilin rezistentan S. aureus (MRSA) na eritromicin, azitromicin, ostale makrolide i linkozamide.

Antimikrobni spektar azitromicina uključuje različite Gram-pozitivne i Gram-negativne mikroorganizme, anaerobe kao i intracelularne i klinički atipične uzročnike.

MIC90 ≤ 0.01 µg/ml

Mycoplasma pneumoniaeHaemophilus ducreyi

MIC90 0.01 - 0.1 µg/ml

Moraxella catarrhalisPropionibacterium acnes

Gardnerella vaginalisActinomyces species

Bordetella pertussisBorrelia burgdorferi

Mobiluncus species

MIC900.1 - 2.0 µg/ml

Haemophilus influenzaeStreptococcus pyogenes

Haemophilus parainfluenzaeStreptococcus pneumoniae

Legionella pneumophilaStreptococcus agalactiae

Neisseria meningitidis Streptococcus viridans

Neisseria gonorrhoeaeStreptococcus grupe C, F, G

Helicobacter pyloriPeptococcus species

Campylobacter jejuniPeptostreptococcus species

Pasteurella multocidaFusobacterium necrophorum

Pasteurella haemolyticaClostridium perfringens

Brucella melitensisBacteroides bivius

Bordetella parapertussisChlamydia trachomatis

Vibrio choleraeChlamydia pneumoniae

Vibrio parahaemolyticusUreaplasma urealyticum

Plesiomonas shigelloidesListeria monocytogenes

Staphylococcus epidermidis

Staphylococcus aureus*

MIC902.0 - 8.0 µg/ml

Escherichia coliBacteroides fragilis

Salmonella enteritidisBacteroides oralis

Salmonella typhiClostridium difficile

Shigella sonneiEubacterium lentum

Yersinia enterocoliticaFusobacterium nucleatum

Acinetobacter calcoaceticusAeromonas hydrophilia

*Eritromicin - osjetljivi soj

Osjetljivost

Prevalenca stečene rezistencije može se razlikovati geografski i vremenski za odabrane uzročnike pa su poželjne lokalne informacije o rezistenciji, naročito kada se liječe teže infekcije. Kada je potrebno, treba zatražiti savjet stručnjaka ako je lokalna prevalenca rezistencije takva da se postavlja pitanje koristi uzimanja lijeka bar kod nekih vrsta infekcija.

* Meticilin rezistentni stafilokoki imaju visoku prevalencu stečene rezistencije na makrolide i ovdje su navedeni jer su rijetko osjetljivi na azitromicin.

Nakon procjene ispitivanja sprovedenih kod djece, primjena azitromicina se ne preporučuje za liječenje malarije, niti kao monoterapija, niti u kombinaciji sa ljekovima na bazi hlorohina ili artemisinina, budući da bolja efikasnost u odnosu na antimalarijske ljekove preporučene u liječenju nekomplikovane malarije nije ustanovljena.

Resorpcija

Bioraspoloživost nakon oralne primjene je oko 37%. Maksimalne koncentracije u plazmi postižu se za 2-3 sata nakon uzimanja lijeka.

Distribucija

Oralno primijenjen azitromicin brzo prelazi iz plazme u tkiva i organe. Farmakokinetičkim studijama se pokazalo da azitromicin u tkivima postiže koncentracije i do 50 puta više nego u plazmi, što ukazuje da se lijek snažno vezuje za tkiva.

Vezivanje za proteine u serumu varira zavisno od koncentracije u plazmi i u rasponu je od 12% pri 0,5 mikrogram/ml do 52% pri 0,05 mikrogram/ml serumu.

Srednja vrijednost volumena raspodjele azitromicina u stanju dinamičke ravnoteže (VVss) je 31 l/kg.

Eliminacija

Terminalno poluvrijeme eliminacije iz plazme odražava poluvrijeme eliminacije iz tkiva i iznosi 2-4 dana. Oko 12% intravenski primijenjenog azitromicina izlučuje se nepromijenjeno u urinu tokom sljedeća 3 dana. Naročito visoke koncentracije nepromijenjenog azitromicina prisutne su u humanoj žuči. Takođe je u žuči nađeno deset metabolita, koji su nastali N- i O-demetilacijom, hidroksilacijom dezozamina i aglikonskog prstena i cijepanjem kladinoznih konjugata. Poređenje HPLC i mikrobiološke metode pokazuje da metaboliti nijesu mikrobiološki aktivni.

U ispitivanjima na životinjama nađene su visoke koncentracije azitromicina u fagocitima. Takođe je utvrđeno da se veće koncentracije azitromicina oslobađaju za vrijeme aktivne fagocitoze nego za vrijeme inaktivne fagocitoze. Stoga je, u ispitivanjima na životinjama, izmjerena visoka koncentracija azitromicina na mjestu infekcije.

U ispitivanjima na životinjama, u kojima su primijenjene doze azitromicina bile i do 40 puta veće od kliničkih doza, azitromicin je uzrokovao reverzibilnu fosfolipidozu, ali po pravilu nijesu uočene toksikološke posljedice u vezi sa tim.

Azitromicin nije uzrokovao toksične reakcije kod pacijenata kada se primjenjivao u skladu sa preporukama.

Kancerogeni potencijal

Karcinogenost azitromicina nije ispitivana, s obzirom na predviđenu kratkotrajnu primjenu kod čovjeka i odsutstvo znakova kancerogenog potencijala.

Mutageni potencijal

Ispitivanja na in vivo i in vitro modelima nijesu pokazala da azitromicin ima potencijal za izazivanje genetskih i hromozomskih mutacija.

Reproduktivna toksičnost

Embriotoksičnost je ispitivana na miševima i pacovima. Nijesu uočena teratogena dejstva azitromicina. Kod skotnih ženki pacova koje su primale doze od 100 i 200 mg/kg azitromicina dnevno uočeno je smanjeno dobijanje na težini i slabija fetalna osifikacija. U ispitivanju perinatalne i postnatalne toksičnosti kod pacova je uz doze ≥50 mg/kg/dnevno uočena blaga retardacija fizičkog razvoja.

Saharoza

Natrijum fosfat, bezvodni

Hidroksipropilceluloza

Ksantan guma

Aroma višnje

Aroma banane

Aroma vanile

Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni

Nije primjenljivo.

Prašak za oralnu suspenziju: 2 godine.

Pripremljena suspenzija: 5 dana.

Prašak za oralnu suspenziju i pripremljenu suspenziju treba čuvati na temperaturi do 25°C.

Lijek Sumamed forte 200 mg/5 ml prašak za oralnu suspenziju sadrži prašak za pripremu 15 ml suspenzije u 50 ml HDPE bočici sa odgovarajućim „child-resistant“ zatvaračem.

Originalnom pakovanju je priložen graduisani špric od 5 ml za oralno doziranje.

Priprema suspenzije

U bočicu koja sadrži prašak treba dodati 9,5 ml prečišćene vode za pripremu 20 ml oralne suspenzije. Bočica sadrži dodatnih 5 ml pripremljene suspenzije kako bi se osiguralo potpuno doziranje.

15 ml oralne suspenzije sadrži 600 mg azitromicina.

Pripremljena suspenzija je žućkastobijela i homogena, karakterističnog mirisa na višnju/bananu.

Suspenziju treba promućkati prije upotrebe! Doza se mjeri koristeći graduisani špric.

Odmah nakon što dijete uzme lijek, treba mu dati sok ili čaj da se isperu ostaci lijeka u ustima.

Neiskorišteni lijek ili otpadni materijal potrebno je odložiti u skladu sa važećim propisima.

Kao i svi ljekovi i lijek Sumamed forte može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Odmah se obratite svom ljekaru i prestanite da uzimate lijek ako osjetite neki od sljedećih simptoma nakon uzimanja ovog lijeka budući da oni mogu postati ozbiljni:

• iznenadno zviždanje pri disanju, otežano disanje, oticanje kapaka, lica, usana, svrab (naročito ako zahvata cijelo tijelo) jer to može biti znak teške alergijske reakcije;
• teški ili dugotrajan proliv (u kojem se može nalaziti krvi ili sluz) tokom liječenja ovim lijekom jer to može biti znak ozbiljne upale crijeva;
• težak osip na koži koji uzrokuje crvenilo i ljuštenje;
• ozbiljne kožne reakcije:
• Stevens-Johnson-ov sindrom - oboljenje kože i sluzokoža koja se odlikuje groznicom, erozijom u ustima, teškom upalom oka i kožnim promjenama na cijelom tijelu;
• toksična epidermalna nekroliza - oštećenje kože i sluzokože usne šupljine, očiju i polnih organa,

sluzokože crijeva i respiratornog sistema;

• reakcije na lijek sa eozinofilijom i sistemskim simptomima (DRESS) - osip na koži praćen

simptomima kao što su groznica, natečene žlijezde i povećani broj eozinofila (vrsta bijelih

krvnih ćelija). Osip se pojavljuje u obliku malih, crvenih kvržica koje svrbe;

• akutna generalizovana egzantematozna pustuloza (AGEP) - izbijanje kožnih promjena

(erupcija) okarakterisano brzom pojavom crvenih područja kože sa malim pustulama (mali

mjehurići ispunjeni bijelom/žutom tečnošću);

• ubrzane ili nepravilne otkucaje srca;
• nizak krvni pritisak.

Sljedeća neželjena dejstva su zabilježena pri uzimanju ovog lijeka:

Veoma često (neželjena dejstva koja se mogu javiti kod više od 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• proliv.

Često (neželjena dejstva koja se mogu javiti kod manje od 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• glavobolja;
• povraćanje, bol u stomaku, mučnina;
• smanjen broj određene vrste bijelih krvnih ćelija (limfocita), povećan broj određene vrste bijelih krvnih ćelija (eozinofila), snižene vrijednosti bikarbonata u krvi, povećan broj određenih vrsta bijelih krvnih ćelija (bazofila, monocita, neutrofila).

Povremeno (neželjena dejstva koja se mogu javiti kod manje od 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• vaginalna infekcija;
• upala pluća;
• gljivična infekcija;
• bakterijska infekcija;
• upala grla;
• upala želuca;
• poremećaji disanja;
• upala sluzokože nosa;
• gljivična infekcija usta;
• smanjeni broj bijelih krvnih ćelija (leukocita);
• preosjetljivost;
• gubitak apetita;
• nervoza;
• nesanica;
• nesvjestica;
• izražena pospanost;
• poremećaj čula ukusa;
• trnci;
• oštećenje vida;
• poremećaji uha;
• vrtoglavica;
• osjećaj lupanja srca;
• naleti vrućine;
• otežano disanje;
• krvarenje iz nosa;
• zatvor;
• gasovi;
• problemi sa varenjem;
• upala sluzokože želuca (gastritis);
• otežano gutanje;
• nadutost;
• suva usta;
• podrigivanje;
• ranice u ustima;
• pojačano lučenje pljuvačnih žlijezda;
• osip;
• svrab;
• koprivnjača;
• upala kože (dermatitis) ;
• suva koža;
• prekomjerno znojenje;
• upala zglobova (osteoartritis);
• bol u mišićima ;
• bol u leđima;
• bol u vratu;
• bol pri mokrenju;
• bol u bubregu;
• nepravilno i često krvarenje iz materice;
• poremećaj testisa;
• otoci (edem);
• malaksalost;
• umor;
• otok lica;
• bol u grudima;
• groznica;
• bol ;
• oticanje nogu;
• poremećene vrijednosti enzima jetre (vidljivo u laboratorijskim nalazima).

Rijetko (neželjena dejstva koja se mogu javiti kod manje od 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• uznemirenost;
• abnormalna funkcija jetre;
• žutica (žuta prebojenost kože i beonjača);

reakcije preosjetljivosti na svijetlo.

Nepoznato (učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka):

• smanjen broj trombocita (krvne pločice odgovorne za zgrušavanje krvi);
• anemija;
• agresivnost;
• tjeskoba;
• delirijum;
• halucinacije;
• iznenadan gubitak svijesti;
• konvulzije;
• smanjena osjetljivost kože;
• psihomotorna hiperaktivnost;
• gubitak čula mirisa, gubitak osjećaja ukusa;
• poremećaji spavanja;
• miastenija gravis (autoimuna bolest koja se manifestuje zamaranjem i slabošću mišića);
• oštećenje sluha uključujući gluvoću i/ili zujanje u ušima;
• poremećaji srčanog ritma;
• upala pankreasa;
• promjena boje jezika;
• insuficijencija jetre, upala jetre, značajno oštećenje jetre;
• bol u zglobovima;
• akutna insuficijencija bubrega, upala bubrega.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Lijek čuvati na temperaturi do 25°C.

Suspenziju pripremljenu za upotrebu čuvati na temperaturi do 25°C. Rok upotrebe pripremljene suspenzije je pet dana. Prije upotrebe suspenziju treba promućkati.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na pakovanju iza oznake „EXP“. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Sumamed forte

• Aktivna supstanca je azitromicin.

5 ml suspenzije sadrži 200 mg azitromicina u obliku azitromicin dihidrata.

• Pomoćne supstance su: saharoza; natrijum fosfat, bezvodni; hidroksipropilceluloza; ksantan guma; aroma višnje; aroma banane; aroma vanile; silicijum dioksid, koloidni, bezvodni.

Kako izgleda lijek Sumamed forte i sadržaj pakovanja

Prašak za oralnu suspenziju.

Prašak je bijele do žućkasto bijele boje.

Pripremljena suspenzija je žućkastobijela i homogena, karakterističnog mirisa na višnju/bananu.

Lijek Sumamed forte 200 mg/5 ml prašak za oralnu suspenziju sadrži prašak za pripremu 15 ml suspenzije u 50 ml HDPE bočici sa odgovarajućim „child-resistant“ zatvaračem.

Originalnom pakovanju je priložen graduisan špric za doziranje volumena 5 ml.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Evropa Lek Pharma d.o.o. Podgorica

Kritskog odreda 4/1, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

Pliva Hrvatska d.o.o.

Prilaz baruna Filipovića 25, 10000 Zagreb, Hrvatska

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

2030/24/2077 - 3773 od 11.04.2024. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

April, 2024. godine

PRIPREMA SUSPENZIJE

Ako suspenzija nije pripremljena u apoteci, špric za doziranje se može upotrijebiti za odmjeravanje vode potrebne za pripremu lijeka.

• U bočici se nalazi prašak od kojeg se dodavanjem vode (pročišćene ili prokuvane i ohlađene pitke vode) priprema suspenzija.
• Zatvarač bočice pritisnite prema dolje i tako pritisnut okrenite u smjeru obrnutom od smjera kretanja kazaljke na satu.

Za lijek Sumamed forte 200 mg/5 ml prašak za oralnu suspenziju potrebno je dodati 9,5 ml vode. Iz čiste čaše odmjerite jednom po 5 ml i jednom po 4,5 ml vode i dodajte u bočicu sa lijekom.

• Dobro promućkajte dok ne nastane jednolična suspenzija.
• Rok upotrebe pripremljene suspenzije je 5 dana.

UPUTSTVO ZA RUKOVANJE ŠPRICEM ZA DOZIRANJE

Molimo Vas da pažljivo pročitate sljedeće uputstvo prije nego što date lijek djetetu.

Pakovanje koje ste dobili sadrži špric za doziranje.

Punjenje šprica lijekom

• Suspenziju prije upotrebe promućkajte.
• Zatvarač pritisnite prema dolje i tako pritisnut okrenite u smjeru obrnutom od smjera kretanja kazaljke na satu.
• Uronite špric u suspenziju i povlačeći klip prema gore izvucite odgovarajuću količinu suspenzije.
• Ako primijetite mjehurić vazduha u špricu, vratite lijek u bočicu i ponovite postupak 3.

Davanje lijeka djetetu

• Postavite dijete u položaj za hranjenje.
• Vrh šprica stavite djetetu u usta i polagano istiskujte sadržaj.
• Omogućite djetetu da postepeno sve proguta.
• Nakon što dijete popije lijek dajte mu malo čaja ili soka da ispere i proguta zaostali sadržaj u ustima.

Čišćenje i čuvanje

• Upotrijebljen špric rastavite, operite vodom, osušite i ostavite na suvo i čisto mjesto zajedno sa lijekom.
• Nakon što ste djetetu dali posljednju dozu lijeka, špric zajedno sa bočicom bacite u smeće.

Podsjećamo Vas: