MERONEM® 500mg prašak za rastvor za injekciju/infuziju

Meronem se koristi kod odraslih i djece starije od 3 mjeseca, u terapiji sljedećih bakterijskih infekcija (vidjeti poglavlja 4.4 i 5.1):

• Pneumonije i nozokomijalne pneumonije
• Bronhopulmonalne infekcije u cističnoj fibrozi
• Komplikovane infekcije urinarnog trakta
• Komplikovane intra-abdominalne infekcije
• Infekcije nastale tokom i nakon porođaja
• Komplikovane infekcije kože i mekih tkiva
• Akutni bakterijski meningitis

Meronem se može koristiti kod pacijenata sa neutropenijom koji imaju povišenu tjelesnu temperaturu za koju se sumnja da je izazvana bakterijskom infekcijom.

Uvijek treba uzeti u obzir zvanične smjernice za pravilnu primjenu antibiotika.

Opšte preporuke za doziranje su date u tabelama ispod.

Dozu i dužinu trajanja terapije treba odrediti u skladu sa vrstom infekcije, stepenom njene težine i kliničkim odgovorom bolesnika.

Doze do 2 g tri puta dnevno kod odraslih i adolescenata i doze do 40 mg/kg tri puta dnevno kod djece mogu biti odgovarajuće kod nekih tipova infekcija, kao što su nozokomijalne infekcije izazvane bakterijama Pseudomonas aeruginosa ili Acinetobacter spp.

Dodatno razmatranje u vezi doziranja je potrebno kod pacijenata sa renalnom insuficijencijom (vidjeti ispod).

Odrasli i adolescenti

Infekcija Doza koja se primjenjuje na 8 h

Pneumonija, vanbolnička i nozokomijalna 500 mg ili 1 g

Bronhopulmonalne infekcije u cističnoj fibrozi 2 g

Komplikovane urinarne infekcije 500 mg ili 1 g

Komplikovane intraabdominalne infekcije 500 mg ili 1 g

Infekcije tokom i nakon porođaja 500 mg ili 1 g

Komplikovane infekcije kože i mekih tkiva 500 mg ili 1 g

Akutni bakterijski meningitis 2 g

Zbrinjavanje pacijenata sa febrilnom neutropenijom 1 g

Meropenem se obično primjenjuje u intravenskoj infuziji tokom 15 – 30 minuta (vidjeti poglavlja 6.2, 6.3 i 6.6).

Takođe, doze do 1 g se mogu primjeniti u intravenskoj bolus injekciji tokom 5 minuta. Podaci u vezi sa bezbjednošću lijeka, kada se doza od 2 mg primjenjuje u intravenskoj bolus injekciji kod odraslih, su ograničeni.

Doziranje kod odraslih sa bubrežnom insuficijencijomDoze meropenema moraju se smanjiti kod odraslih i adolescenata sa klirensom kreatinina manjim od 51 ml/min, na način iznet u sljedećoj tabeli. Podaci o primjeni ovih smernica za pojedinačnu dozu od 2 g su ograničeni.

Meropenem se odstranjuje hemodijalizom i hemofiltracijom. Dozu treba primjeniti nakon završetka ciklusa hemodijalize.

Nema iskustava primjene lijeka Meronem kod bolesnika na peritonealnoj dijalizi.

Doziranje kod bolesnika sa insuficijencijom jetre

Nije neophodno korigovati uobičajene doze meropenema kod bolesnika sa insuficijencijom jetre (vidjeti poglavlje 4.4).

Doziranje kod starih osobaNije neophodno korigovati uobičajene doze meropenema kod starih osoba ako imaju normalnu funkciju bubrega ili klirens kreatinina veći od 50 ml/min.

Djeca

Djeca mlađa od 3 mjeseca

Nijesu ustanovljene bezbjednost i efikasnost meropenema kod djece mlađe od 3 mjeseca, niti optimalni režim doziranja. Ograničeni farmakokinetički podaci ukazuju da bi doza 20 mg/ kg na svakih 8 h bila odgovarajuća (vidjeti poglavlje 5.2).

Djeca uzrasta od 3 mjeseca do 11 godina, sa manje od 50 kg

Preporučeno doziranje je dato u tabeli ispod:

_____________________________________________________________________________________

Infekcija Doza koja se primjenjuje na 8 h

Pneumonija, vanbolnička i nozokomijalna 10 ili 20 mg/kg

Bronhopulmonalne infekcije u cističnoj fibrozi 40 mg/kg

Komplikovane urinarne infekcije 10 ili 20 mg/kg

Komplikovane intraabdominalne infekcije 10 ili 20 mg/kg

Komplikovane infekcije kože i mekih tkiva 10 ili 20 mg/kg

Akutni bakterijski meningitis 40 mg/kg

Zbrinjavanje pacijenata sa febrilnom neutropenijom 20 mg/kg

Djeca preko 50 kg telesne mase

Primjenjuju se doze kao kod odraslih.

Nema iskustava sa primjenom meropenema kod djece sa bubrežnom insuficijencijom.

Meropenem se obično primjenjuje u intravenskoj infuziji tokom 15 – 30 minuta (vidjeti poglavlja 6.2, 6.3 i 6.6).

Takođe, doze do 20 mg / kg se mogu primjeniti u intravenskoj bolus injekciji tokom 5 minuta. Podaci u vezi sa bezbednošću lijeka, kada se doza od 40 mg / kg primjenjuje u intravenskoj bolus injekciji kod djece, su ograničeni.

Hipersenzitivnost na aktivnu supstancu ili pomoćne supstance.

Hipersenzitivnost na drugi karbapenemski antibiotik.

Teška reakcija hipersenzitivnosti (npr. anafilaktička reakcija, teška kožna reakcija) na drugi beta-laktamski antibiotik (npr. penicilini ili cefalosporini).

Izbor meropenema u terapiji svakog pojedinačnog pacijenta, trebalo bi da se ižvrši na osnovu prikladnosti primjene karbapenema, a u zavisnosti od težine infekcije, mogućnosti pojave rezistencije na ostale antibiotike i rizika stvaranja sojeva bakterija rezistentnih na karbapenem.

Kao i kod drugih beta-laktamskih antibiotika, zabilježene su ozbiljne, povrijemeno i fatalne reakcije preosjetljivosti (vidjeti poglavlja 4.3 i 4.8).

Pacijenti koji su imali alergijske reakcije na karbapeneme, peniciline ili druge beta-laktame mogu biti alergični i na meropenem. Prije uvođenja meropenema u terapiju, neophodno je pažljivo ispitati ranije pojave reakcija preosjetljivosti na beta-laktamske antibiotike.

Prijavljeni su kolitis povezan sa upotrebom antibiotika i pseudomembranozni kolitis, prilikom upotrebe skoro svakog antibiotika, uključujući i meropenem, a mogu se rangirati od blage forme, preko teške do životno ugrožavajuće. Stoga, važno je razmotriti dijagnozu pseudomembranoznog kolitisa u slučaju pojave dijareje udružene sa primjenom meropenema (vidjeti poglavlje 4.8). Trebalo bi prekinuti terapiju meropenemom i primjeniti poseban tretman Clostridium difficile. Ne treba koristiti ljekove koji usporavaji peristaltiku creva.

Tokom terapije karbapenemima, uključujući meropenem, rijetko može doći do pojave konvulzija (vidjeti poglavlje 4.8).

Pacijentima sa bolestima jetre, tokom primjene meropenema treba redovno kontrolisati vrijednosti funkcionalnih testova jetre, obzirom da može doći do pojave hepatotoksičnosti (poremećaj funkcije jetre sa holestazom i citolizom) (vidjeti poglavlje 4.8).

Primjena kod pacijenata sa oboljenjem jetre: kod bolesnika sa oboljenjem jetre meropenem se mora obazrivo koristiti, uz kontinuirano praćenje funkcije jetre. Prilagođavanje doze nije potrebno (vidjeti poglavlje 4.2).

Tokom lječenja meropenemom može doći do pojave pozitivnog direktnog ili indirektnog Coombsovog testa.

Istovremena primjena meropenema i valproinske kiseline/natrijum valproata se ne preporučuje (vidjeti poglavlje 4.5).

Meronem sadrži natrijum.

Meronem 500 mg sadrži oko 2.0 mEq natrijuma, što bi trebalo uzeti u obzir kod pacijenata na dijeti sa kontrolisanim sadržajem natrijuma.

Meronem 1 g sadrži oko 4.0 mEq natrijuma, što bi trebalo uzeti u obzir kod pacijenata na dijeti sa kontrolisanim sadržajem natrijuma.

Sprovedene su samo studije interakcije sa probenecidom.

Probenecid smanjuje stepen tubularne sekrecije meropenema i samim tim njegovo izlučivanje putem bubrega. To utiče na povećanje koncentracije meropenema u plazmi i dužinu poluvrijemena eliminacije. Potreban je oprez pri istovremenoj primjeni probenecida i meropenema.

Potencijalno dejstvo meropenema na vezivanje drugih ljekova za protein plazme i njihov metabolizam nije ispitivano. Međutim, vezivanje meropenema za proteine plazme je toliko malo da se ne očekuje bilo koja interakcija koja bi se objasnila ovim mehanizmom.

Smanjenje koncentracije valproinske kiseline u krvi je zabilježeno pri istovremenoj terapiji sa karbapenemskim derivatima. Istovremena primjena može da dovede do 60 – 100 % smanjenja koncentracije valproinske kiseline za dva dana. Zbog brzog efekta i visokog stepena smanjenja, istovremenu primjenu valproinske kiseline sa karbapenemima treba izbegavati (vidjeti poglavlje 4.4).

Oralni antikoagulansi

Istovremena primjena antibiotika sa varfarinom može da potencira njegove antikoagulantne efekte. Bilo je mnogo prijavljenih povećanja antikoagulantnog efekta oralno primjenjenih antikoagulanasa, uljučujući varfarin, kod pacijenata koji istovremeno primaju neki antibiotik. Rizik može varirati u zavisnosti od infekcije, starosti i opšteg stanja pacijenta, pa je teško zaista proceniti uticaj samog antibiotika povećanje INR vrijednosti (international normalised ratio). Preporučuje se praćenje vrijednosti INR tokom i odmah pri započinjanju istovremene trapije antibiotcima i oralnim antikoagulansima.

Trudnoća

Bezbjednost primjene meropenema tokom trudnoće nije utvrđena.

Studije na životinjama ne govore o direktnom ili indirektnom štetnom efektu u smislu reproduktivne toksičnosti (vidjeti poglavlje 5.3).

Kao mjera predostrožnosti, preporučuje se da se meropenem ne koristi za vrijeme trudnoće.

Dojenje

Nepoznato je da li se meropenem izlučuje u humano mlijeko. Izuzetno niske koncentracije meropenema otkrivene su u mlijeku eksperimentalnih životinja. Mora se doneti odluka da li treba prekinuti dojenje ili prekinuti/ne primjeniti meropenem, uzimajući u obzir korist od terapije za majku.

Nijesu sprovedene studije uticaja na sposobnosti upravljanja motornim vozilima i rukovanja mašinama.

Na osnovu podataka na 4872 pacijenta sa ukupno 5026 terapijskih ciklusa meropenemom, najčešće prijavljivane neželjene reakcije na meropenem su bile dijareja (2.3%), osip (1.4%), mučnina/povraćanje (1.4%) i zapaljenje na mjestu injekcije (1.1%). Najčešće prijavljivane promjene u laboratorijskim nalazima su bile trombocitoza (1.6%) i povećanje nivoa enzima jetre (1.5 – 4.3%).

Neželjene reakcije koje su označene učestalošću “nepoznata” nijesu se javljale kod 2367 pacijenata koji su bili uključeni u pre-registraciona klinička ispitivanja sa meropenemom primjenjenim intravenski i intramuskularno, ali su prijavljivane u postmarketinškom periodu.

U tabeli ispod neželjene reakcije su predstavljene prema sistemima organa i učestalosti: vrlo česte (≥1/10), česte (≥1/100 do 1/10), povremene (≥1/1000 do 1/100), rijetke (≥1/10000 do 1/1000), vrlo rijetke (1/10000) i nepoznate učestalosti (ne može se procijeniti iz dostupnih podataka). U okviru svake učestalosti, neželjeni efekti su predstavljeni po opadajućoj ozbiljnosti.

Tabela 1

Efekte predoziranja moguće je očekivati kod bolesnika sa oštećenom bubrežnom funkcijom, ukoliko doza nije prilagođena kao što je opisano u poglavlju 4.2. Limitirana postmarketinška iskustva ukazuju da neželjena dejstva koja prate predoziranje odgovaraju bezbednosnom profilu opisanom u poglavlju 4.8, obično su blaga i prestaju nakon smanjenja doze ili obustave primjene lijeka. Terapija je simptomatska.

Može se očekivati brza spontana eliminacija antibiotika kod osoba sa bubrežnom funkcijom.

Meropenem i njegovi metaboliti mogu se eliminisati hemodijalizom.

Farmakoterapijska grupa:

karbapenemi

ATC kod:

J01DH02

Mehanizam delovanja:

Meropenem ispolajva baktericidnu akticnost inhibirajući sintezu zida bakterijske ćelije kod Gram-pozitivnih i Gram-negativnih bakterija vezivanjem za penicilin-vezujuće proteine (PBP).

Farmakokinetičko / Farmakodinamski (PK / PD) odnos:

Slično kao kod drugih beta-laktamskih antibiotika, vrijeme kada koncentracija meropenema pređe minimalnu inhibitornu koncentraciju - MIC (T>MIC) je parametar koji najbolje korelira sa efikasnošću. U prekliničkim modelima, meropenem je pokazao aktivnost kada su koncentracije u plazmi bile iznad vrijednosti MIC infektivnog agensa tokom oko 40% doznog intervala. Ovo nije klinički potvrđeno.

Mehanizam rezistencije:

Rezistencija na meropenem može da bude rezultat: (1) smanjene permeabilnosti spoljašnje membrane Gram-negativnih bakterija (zbog smanjene produkcije porina), (2) smanjenog afiniteta za PBP, (3) povećane ekspresije komponenata efluksne pumpe i (4) produkcije beta-laktamaza koje hidrolizuju karbapeneme.

Lokalizovana žarišta infekcije kao posljedica rezistencije na karbapeneme su registrovana u Evropskoj Uniji.

Nema ukrštene rezistencije između meropenema i hinolona, aminoglikozida, makrolida i tetraciklina. Ipak, bakterije mogu biti rezistentne na više klasa antibiotika, ukoliko mehanizam rezistencije uključuje nepermeabilnost i/ili efluksne pumpe.

Granične vrijednosti MIC

Kliničke granične vrijednosti testiranja MIC Evropske Komisije za Testiranje Osjetljivosti Mikroorganizama (EUCAST) su predstavljene ispod.

EUCAST kliničke granične vrijednosti MIC za meropenem (2009-06-05, v 3.1)

Mikroorganizam Osjetljiv (S) (mg/l) Rezistentan (R) (mg/l)

Enterobacteriaceae ≤ 2 > 8

Pseudomonas ≤ 2 > 8

Acinetobacter ≤ 2 > 8

Streptococcus grupe A, B, C, G ≤ 2 > 2

Streptococcus pneumoniae1 ≤ 2 > 2

Drugi streptococci 2 2

Enterococcus -- --

Staphylococcus2 fusnota 3 fusnota 3

Haemophilus influenzae1 i Moraxella catarrhalis ≤ 2 > 2

Neisseria meningitidis2,4 ≤ 0.25 > 0.25

Gram-pozitivni anaerobi ≤ 2 > 8

Gram-negativni anaerobi ≤ 2 > 8

Opšte granične vrijednosti5 ≤ 2 > 8

1 Granične vrijednosti MIC za meropenem za Streptococcus pneumoniae i Haemophilus influenzae kod meningitisa su 0.25/1 mg/L.

2 Vrste za koje je MIC iznad S/I granične vrijednosti su rijetke ili nijesu do sada prijavljene. Identifikacija i testiranje osjetljivosti takvog patogena moraju biti ponovljeni i ukoliko se rezultat potvrdi, izolat mora biti poslat u referentnu laboratoriju. Dok nema dokaza u vezi kliničkog odgovora, tj. dokaza o vrijednosti MIC iznad graničnih vrijednosti za rezistenciju, patogen treba tretirati kao rezistentan.

3 Osjetljivost stafilokoka na meropenem se izvodi iz osjetljivosti na meticilin.

4 Granične vrijednosti za meropenem za Neisseria meningitidis se odnose samo na meningitis.

5 Granične vrijednosti koje nijesu vezane za određene sojeve uglavnom su izvedene iz farmakokinetičko-farmakodinamskih podataka i nezavisne su od vrijednosti MIC za pojedinačne sojeve. Koriste se za sojeve koji nijesu navedeni u tabeli if us notama.

-- = Testiranje osjetljivosti se ne preporučuje pošto nije verovatno da bi terapija bila uspešna.

Prevalenca stečene rezistencije može varirati u različitim područjima i vremenom se može mijenjati za određenu vrstu. Poželjno je prikupljanje podataka o pojavi rezistencije na datom području pre upotrebe lijeka, pogotovo pri terapiji teških infekcija. Neophodno je zatražiti savet stručnjaka kada je lokalna prevalenca rezistencije takva da korist od upotrebe lijeka pri lečenju određenih infekcija postane upitna.

Tabela patogena koja sledi se bazira na kliničkom iskustvu i terapijskim smernicama:

Uobičajeno osjetljivi sojevi:

Gram-pozitivne aerobne bakterije:

Enterococcus faecalis$

Staphylococcus aureus (meticilin-osjetljivi)£

Staphylococcus species (meticilin-osjetljivi) uključujući Staphylococcus epidermidis

Streptococcus agalactiae (Grupa B)

Streptococcus milleri grupa (S. anginosus, S. constellatus, i S. intermedius)

Streptococcus pneumonia

Streptococcus pyogenes (Grupa A)

Gram-negativna aerobne bakterije:

Citrobacter freudii

Citrobacter koseri

Enterobacter aerogenes

Enterobacter cloacae

Escherichia coli

Haemophilus influenza

Klebsiella oxytoca

Klebsiella pneumoniae

Morganella morganii

Neisseria meningitidis

Proteus mirabilis

Proteus vulgaris

Serratia marcescens

Gram-pozitivne anaerobne bakterije:

Clostridium perfringens

Peptoniphilus asaccharolyticus

Peptostreptococcus species (uključujući P. micros, P anaerobius, P. magnus)

Gram-negativne anaerobne bakterije:

Bacteroides caccae

Bacteroides fragilis grupa

Prevotella bivia

Prevotella disiens

Sojevi za koje bi stečena rezistencija mogla biti problem:

Gram-pozitivne aerobne bakterije:

Enterococcus faecium$†

Gram-negativne aerobne bakterije:

Acinetobacter vrste

Burkholderia cepacia

Pseudomonas aeruginosa

Inherentno rezistentni organizmi:

Gram-negativni aerobi:

Stenotrophomonas maltophilia

Legionella vrste

Drugi mikroorganizmi:

Chlamydophila pneumonia

Chlamydophila psittaci

Coxiella burnetii

Mycoplasma pneumoniae

$Vrste koje su urođeno intermedijerno osjetljive

£Meticilin-rezistentne stafilokoke su rezistentne na meropenem

†Rezistencija 50% u jednoj ili više zemalja članica EU

Ispitivanja na laboratorijskim životinjama pokazala su dobru renalnu podnošljivost meropenema. Manifestni nefrotoksični efekti mogli su biti registrovani samo pri visokim dozama i to preko 2000 mg/kg nakon pojedinačne primjene kod miševa i pasa, odnosno preko 500 mg/kg u 7-dnevnoj studiji kod majmuna.

Meropenem se generalno dobro toleriše od strane centralnog nervnog sistema. Efekti su se vidjeli u studijama akutne toksičnosti kod glodara pri primjeni doza većih od 1000 mg/kg.

Za intravensku primjenu, srednja smrtna doza (LD50) meropenema kod glodara je veća od 2000 mg/kg.

U uslovima ponavljane doze (tokom 6 mjeseci), zapaženi su minorni efekti na crvenu krvnu lozu kod pasa.

Primjenom standardnih testova nije dokazan mutageni potencijal meropenema, kao ni reproduktivna toksičnost, uključujući teratogeni potencijal, pri dozama do 750 mg/kg kod pacova i do 360 mg/kg kod majmuna.

Kod majmuna kojima je davana doza od 500mg/kg ustanovljena je povećana učestalost spontanih pobačaja.

Nije dokazana razlika u podnošljivosti meropenema između mladih i starih životinja. U eksperimentalnim ispitivanjima kod životinja potvrđena je, takođe, dobra podnošljivost lijeka pri intravenskoj primjeni.

U eksperimentalnim ispitivanjima toksikološki profil metabolita meropenema nije se razlikovao od matičnog jedinjenja.

Meronem, prašak za rastvor za injekciju/infuziju: osim aktivne materije sadrži i bezvodni natrijum-karbonat.

Meronem ne treba mešati, niti davati zajedno sa drugim parenteralnim ljekovima, osim onih koji se pominju u poglavlju 6.6.

4 godine.

Poslije rekonstitucije:

Primjena intravenske bolus injekcije

Rastvor za bolus injekciju se priprema rastvaranjem lijeka Meronem u vodi za injekcije do postizanja koncentracije od 50 mg/ml.

Hemijska i fizička stabilnost pripremljenog rastvora iznose 3 h pri kontrolisanoj sobnoj temperature (15 – 25°C).

Sa mikrobiološke strane, osim ako metod otvaranja/rekonstitucije/razblaživanja ne sprečava kontaminaciju, rastvor treba upotrebiti odmah.

Ukoliko se rastvor ne upotrebi odmah korisnik snosi odgovornost za uslove i dužinu čuvanja.

Primjena intravenske infuzije

Rastvor za infuziju se priprema rastvaranjem lijeka Meronem u 0,9% rastvorom natrijum hlorida za infuziju ili 5% rastvorom glukoze za infuziju do koncentracije 1 – 20 mg/ml.

Hemijska i fizička stabilnost pripremljenog rastvora sa 0,9% rastvorom natrijum hlorida za infuziju iznose 6 h pri kontrolisanoj sobnoj temperaturi (15 – 25°C) ili 24 h na temperaturi 2 – 8°C. Ako se pripremljeni rastvor čuva u frižideru i trebalo bi ga iskoristiti u roku od 2 h od vađenja iz frižidera.

Sa mikrobiološke strane, osim ako metod otvaranja/rekonstitucije/razblaživanja ne sprečava kontaminaciju, rastvor treba upotrebiti odmah. Ukoliko se rastvor ne upotrebi odmah korisnik snosi odgovornost za uslove i dužinu čuvanja.

Rastvor pripremljen sa 5% rastvorom glukoze za infuziju treba iskoristiti odmah, tj. u roku od 1 h nakon rekonstitucije.

Čuvati na temperaturi do 30C.

Pripremljeni rastvor se ne smije zamrzavati.

Staklena bočica tipa I sa čepom od halobutil gume i zaštitnom aluminijumskom kapicom sa flip-off plastičnim poklopcem.

Pakovanje za intravensku primjenu

Meronem, prašak za rastvor za injekciju/infuziju 500 mg: kutija sa 10 bočica.

Meronem, prašak za rastvor za injekciju/infuziju 1 g: kutija sa 10 bočica.

Injekcija

Meropenem koji će biti primjenjen u intravenskoj bolus injekciji treba rekonstituisati u sterilnoj vodi za injekcije.

Infuzija

Meropenem za intravensku infuziju može biti direktno rekonstituisan sa 0,9% rastvorom natrijum hlorida ili 5% rastvorom glukoze u vodi za injekcije.

Tokom pripreme i primjene rastvora moraju se poštovati osnovni principi aseptičnog rada.

Pripremljeni rastvor treba dobro promućkati pre davanja (injiciranja).

Bočice su namenjene samo za jednokratnu primjenu.

Neupotrebljeni lijek se uništava u skladu sa propisima.

Meronem pripada grupi lekova poznatih pod imenom karbapenemski antibiotici. Ova grupa antibiotika deluje protiv mnogih štetnih bakterijskih vrsta, koje mogu biti uzročnici ozbiljnih infekcija:

• Infekcija pluća (pneumonija),
• Bronhijalne infekcije i infekcije pluća kod pacijenata sa cističnom fibrozom,
• Komplikovane urinarne infekcije,
• Komplikovane infekcije trbušnih organa,
• Infekcije tokom i nakon porođaja,
• Komplikovane infekcije kože i mekih tkiva,
• Akutna bakterijska infekcija mozga (meningitis).

Meronem se može koristiti kod pacijenata sa neutropenijom (smanjenim brojem belih krvnih zrnaca) koji imaju povišenu telesnu temperaturu za koju se sumnja da je izazvana bakterijskom infekcijom.

Lek Meronem ne smete koristiti:

Meronem ne treba koristiti:

• kod poznate preosetljivosti (alergije) na meropenem ili bilo koji drugi sastojak leka Meronem (navedeni u poglavlju 6);
• kod poznate preosetljivosti (alergije) na druge antibiotike kao što su penicilini, cefalosporini ili karbapenemi, zato što biste takođe mogli biti osetljivi na meropenem.

Kada uzimate lek Meronem, posebno vodite računa:

Pre nego što počnete sa uzimanjem leka Meronem, obavestite svog lekara:

• ako imate neki zdravstveni problem, u prvom redu sa fukcijom bubrega ili jetre,
• ako ste bilo kada imali težak proliv (dijareju) tokom uzimanja drugih antibiotika.

U toku primene leka može doći do pozitivnih rezultata Coombs testa (test kojim se utvrđuje prisustvo antitela koja mogu uništiti crvena krvna zrnca). Vaš doktor će o ovome razgovarati sa Vama.

Ukoliko niste sigurni da li se bilo šta od gore navedenog odnosi na Vas, razgovarajte sa svojim lekarom ili farmaceutom pre nego što uzmete lek Meronem.

Primena drugih lekova

Pre nego što počnete sa uzimanjem leka Meronem obavezno obavestite svog lekara ako koristite ili ste nedavno koristili druge lekove, uključujući i one koje ste nabavili bez recepta i biljne lekove. Ovo je zbog toga što Meronem može uticati na delovanje drugih lekova ili drugi lekovi mogu uticati na njega.

To se, u prvom redu, odnosi na:

• probenecid (lek za lečenje gihta)
• natrijum-valproat (lek koji se daje kod epilepsije). Meronem ne treba koristiti zajedno sa natrijum-valproatom zato što može da smanji njegov efekat.

Primena leka Meronem u periodu trudnoće i dojenja

Važno je da kažete Vašem lekaru ukoliko ste trudni ili planirate trudnoću pre nego što primite meropenem. Preporučuje se da se primena meropenema tokom trudnoće izbegava. Vaš lekar će odlučiti da li treba da primate meropenem.

Važno je da kažete Vašem lekaru ukoliko dojite ili imate nameru da dojite pre nego što primite meropenem. Male količine ovog leka mogu da pređu u mleko i mogu imati uticaj na bebu. Vaš lekar će odlučiti da li treba da primate meropenem tokom dojenja.

Posavetujte se sa svojim lekarom pre uzimanja bilo kog leka.

Uticaj leka Meronem na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Nisu sprovedene studije uticaja na sposobnosti upravljanja motornim vozilima i rukovanja mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima leka Meronem®

Lek Meronem sadrži natrijum

Meronem 500 mg sadrži oko 2.0 mEq natrijuma, što bi trebalo uzeti u obzir kod pacijenata na dijeti sa kontrolisanim sadržajem natrijuma.

Meronem 1 g sadrži oko 4.0 mEq natrijuma, što bi trebalo uzeti u obzir kod pacijenata na dijeti sa kontrolisanim sadržajem natrijuma.

Ukoliko bolujete od bolesti koja zahteva kontrolu unosa natrijuma obavestite svog lekara ili medicinsku sestru.

Odrasli:

• Doza leka zavisi od tipa infekcije, inficiranog organa i težine infekcije. Vaš lekar će odlučiti koja doza Vam je potrebna.
• Doza za odrasle je obično između 500 mg i 2 g. Obično ćete primate dozu na 8 sati. Može se desiti da je primate i ređe ukoliko Vam bubrezi ne funkcionišu dobro.

Deca i adolescenti:

• Doza leka za decu stariju od 3 meseca, a mlađu od 12 godina, se određuje na osnovu starosti i telesne mase deteta. Uobičajena doza je od 10 mg do 40 mg leka Meronem po kilogramu telesne mase deteta. Doza se obično daje na 8 sati. Deca sa više od 50 kg telesne mase primaju doze za odrasle.
• Meronem se primenjuje kao injekcija ili infuzija u veliku venu.
• Lek Meronem davaće Vam isključivo lekar ili medicinski tehničar.
• Ne treba da mešate ovak lek sa rastvorima koji sadrže druge lekove.
• Dužina davanja injekcije obično iznosi 5 minuta, odnosno 15 do 30 minuta ako se daje kao infuzija. Način davanja mora da odredi Vaš lekar.
• Uobičajeno je da se injekcije leka Meronem daju svaki dan, približno u isto vreme.

Ukoliko ste uzeli više leka Meronem nego što je trebalo

Ako slučajno dobijete veću dozu leka nego što je propisano, kontaktirajte Vašeg lekara ili najbližu zdravstvenu ustanovu.

Ako ste zaboravili da uzmete lek Meronem

Ako se greškom preskoči, ili se zakasni sa davanjem jedne doze, nju treba dati što je pre moguće. Ukoliko je skoro došlo vreme za sledeću dozu, preskočite dozu koju ste propustili. Nikada, međutim, ne treba davati dvostruku dozu leka da bi se nadoknadila propuštena doza.

Ako naglo prestanete da uzimate lek Meronem

Nemojte prestati sa primenom leka Meronem dok Vam Vaš lekar to ne kaže.

Ukoliko imate dodatna pitanja u vezi sa primenom ovog leka, pitajte Vašeg lekara ili sestru.

Kao i svi lekovi, injekcije leka Meronem mogu da imaju neželjena dejstva, iako se ona ne ispolje kod svakog. Učestalost neželjenih dejstava je definisana na sledeći način:

• Veoma česta: pogađaju više od 1 na 10 korisnika
• Česta: pogađaju 1 do 10 korisnika na 100
• Povremena: pogađaju 1 do 10 korisnika na 1 000
• Retka: pogađaju 1 do 10 korisnika na 10 000
• Veoma retka: pogađaju manje od 1 korisnika na 10 000
• Nepoznata: Učestalost se ne može proceniti na osnovu raspoloživih podataka, ali je retka ili veoma retka.

Ozbiljne alergijske reakcije:

Ukoliko dođe do ozbijlne alergijske reakcije, prestanite sa primenom leka Meronem i odmah se javite Vašem lekaru. Možda će Vam biti potrebna hitna medicinska pomoć. Simptomi mogu uključiti iznenadni početak:

• Osipa, svraba ili koprivnjače na koži.
• Oticanja lica, usana ili jezika ili drugih delova tela.
• Kratkog daha, šištanja ili otežanog disanja.

Oštećenja crvenih krvnih zrnaca (nepoznata učestalost):

Simptomi uljučuju:

• Zadihanost kada to ne očekujete.
• Crveno ili tamno obojeni urin.

Ukoliko primetite nešto od ovoga, odmah se javite lekaru.

Ostala moguća neželjena dejstva:

Česta:

• Bol u stomaku
• Mučnina
• Povraćanje
• Proliv (dijareja)
• Glavobolja
• Osip, svrab
• Bol i zapaljenje
• Povećan broj trombocita u krvi (detektuje se analizom krvi)
• Promene vrednosti nekih laboratorijskih analiza (npr. funkcionalnih testova jetre)

Povremena:

• Promene u krvnoj slici, uključujući smanjen broj trombocita (što može da dovede do lakšeg nastanka modrica), povećan broj nekih belih krvnih zrnaca, smanjen broj drugih belih krvnih zrnaca, povećan nivo bilirubina. Vaš lekar Vas može povremeno uputiti na analize krvi.
• Promene u ispitivanjima krvi, uključujući ispitivanja funkcije bubrega.
• Trnci.
• Gljivične infekcije usne duplje i vagine.

Retka:

• Grčevi (konvulzije).

Druga moguća neželjena dejstva nepoznate učestalosti:

• Zapaljenje creva sa prolivom (dijarejom).
• Upala vena u koje se Meronem daje.
• Druge promene u sastavu krvi čiji su simptomi učestale infekcije, visoka temperature i upala grla. Vaš lekar Vas može povremeno uputiti na analize krvi.
• Nagli nastanak izraženog osipa ili ljuštenja kože, što može biti udruženo sa povišenom temperaturom i bolom u zglobovima.

Ukoliko bilo koje neželjeno dejstvo postane ozbiljno, ili imate neka druga neželjena dejstva koja nisu opisana u ovom Uputstvu za lek, odmah obavestite svog lekara ili farmaceuta.

Rok upotrebe

Rok upotrebe leka iznosi 4 godine od dana proizvodnje.

Lek se ne sme koristiti nakon isteka roka upotrebe označenom na pakovanju. Rok upotrebe se odnosi na poslednji dan u mesecu.

Čuvanje

Držati lek Meronem van domašaja dece.

Nemojte koristiti lek Meronem nakon isteka roka trajanja. Datum isteka roka trajanja odnosi se na poslednji dan navedenog meseca.

Čuvati na temperaturi do 30°C.

Injekcija:

Posle rekonstitucije: Rekonstituisane rastvore za intravensku injekciju treba upotrebiti odmah. Vremenski interval između početka rekonstitucije i kraja primene intravenske injekcije ne treba da bude veći od 3 sata, pri uslovima kontrolisane sobne temperature (15 – 25°C).

Infuzija:

Posle rekonstitucije: Rekonstituisane rastvore za intravensku infuziju treba upotrebiti odmah. Vremenski interval između početka rekonstitucije i kraja primene intravenske infuzije ne treba da bude veći od:

- 6 sati, pri uslovima kontrolisane sobne temperature (15 – 25°C), kada je Meronem rastvoren u rastvoru natrijum-hlorida;

- 24 sata, kada se čuva na temperaturi 2 – 8°C, kada je Meronem rastvoren u rastvoru natrijum-hlorida. U ovom slučaju, pripremljeni rastvor treba iskoristiti u roku od 2 sata nakon vađenja iz frižidera;

- 1 sat, kada je Meronem rastvoren u rastvoru glukoze.

Ne zamrzavati rekonstituisani rastvor.

Posebne mere uništavanja neupotrebljenog leka ili ostatka leka

Neutrošene lekove ne treba bacati u kanalizaciju ili kućni otpad. Pitajte svog farmaceuta kako da uklonite lek koji vam više nije potreban. Ove mere pomažu očuvanju životne sredine.

Šta sadrži lek Meronem

Meronem, prašak za rastvor za injekciju/infuziju 500 mg: svaka bočica sadrži 500 mg meropenema u obliku meropenem, trihidrata.

Meronem, prašak za rastvor za injekciju/infuziju 1 g: svaka bočica 1 g meropenema u obliku meropenem, trihidrata.

Sadržaj pomoćnih supstanci: natrijum-karbonat, bezvodni.

Kako izgleda lek Meronem i sadržaj pakovanja

Meronem je beli do svetlo žuti prašak za rastvor za injekciju/infuziju u bočici.

Svako pakovanje je kartonska kutija koja sadrži 10 bočica.

Nosilac dozvole i Proizvođač

Nosilac dozvole:

Predstavništvo AstraZeneca UK Limited,

Augusta Cesarca 12, Beograd, Srbija

Proizvođači:

AstraZeneca UK Limited,

Macclesfield, Cheshire, Silk Road Business Park, Velika Britanija

Corden Pharma S.P.A.

Via dell’Industria 3, 20040 Caponago (Milano), Italija

Napomena:

Štampano uputstvo za lek u konkretnom pakovanju leka mora jasno da označi onog proizvođača koji je odgovoran za puštanje u promet upravo te serije leka o kojoj se radi, tj. da navede samo tog proizvođača, a ostale da izostavi.

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno

Februar 2013.

Režim izdavanja leka:

Lek se može upotrebljavati samo u stacionarnoj zdravstvenoj ustanovi.

Broj i datum dozvole:

Meronem, prašak za rastvor za injekciju/infuziju 500 mg: 515-01-5353-12-001 od 18.03.2013.

Meronem, prašak za rastvor za injekciju/infuziju 1 g: 515-01-5354-12-001 od 18.03.2013.

Terapijske indikacije

Meronem se koristi kod odraslih i dece starije od 3 meseca, u terapiji sledećih bakterijskih infekcija (videti poglavlja Posebna upozorenja i mere opreza pri upotrebi leka i 5.1 Sažetka karakteristika leka):

• Pneumonije i nozokomijalne pneumonije
• Bronhopulmonalne infekcije u cističnoj fibrozi
• Komplikovane infekcije urinarnog trakta
• Komplikovane intra-abdominalne infekcije
• Infekcije nastale tokom i nakon porođaja
• Komplikovane infekcije kože i mekih tkiva
• Akutni bakterijski meningitis

Meronem se može koristiti kod pacijenata sa neutropenijom koji imaju povišenu telesnu temperaturu za koju se sumnja da je izazvana bakterijskom infekcijom.

Uvek treba uzeti u obzir zvanične smernice za pravilnu primenu antibiotika.

Doziranje i način primene

Opšte preporuke za doziranje su date u tabelama ispod.

Dozu i dužinu trajanja terapije treba odrediti u skladu sa vrstom infekcije, stepenom njene težine i kliničkim odgovorom bolesnika.

Doze do 2 g tri puta dnevno kod odraslih i adolescenata i doze do 40 mg/kg tri puta dnevno kod dece mogu biti odgovarajuće kod nekih tipova infekcija, kao što su nozokomijalne infekcije izazvane bakterijama Pseudomonas aeruginosa ili Acinetobacter spp.

Dodatno razmatranje u vezi doziranja je potrebno kod pacijenata sa renalnom insuficijencijom (videti ispod).

Odrasli i adolescenti

Infekcija Doza koja se primenjuje na 8 h

Pneumonija, vanbolnička i nozokomijalna 500 mg ili 1 g

Bronhopulmonalne infekcije u cističnoj fibrozi 2 g

Komplikovane urinarne infekcije 500 mg ili 1 g

Komplikovane intraabdominalne infekcije 500 mg ili 1 g

Infekcije tokom i nakon porođaja 500 mg ili 1 g

Komplikovane infekcije kože i mekih tkiva 500 mg ili 1 g

Akutni bakterijski meningitis 2 g

Zbrinjavanje pacijenata sa febrilnom neutropenijom 1 g

Meropenem se obično primenjuje u intravenskoj infuziji tokom 15 – 30 minuta (videti poglavlja 6.2, 6.3 i 6.6).

Takođe, doze do 1 g se mogu primeniti u intravenskoj bolus injekciji tokom 5 minuta. Podaci u vezi sa bezbednošću leka, kada se doza od 2 mg primenjuje u intravenskoj bolus injekciji kod odraslih, su ograničeni.

Doziranje kod odraslih sa bubrežnom insuficijencijomDoze meropenema moraju se smanjiti kod odraslih i adolescenata sa klirensom kreatinina manjim od 51 ml/min, na način iznet u sledećoj tabeli. Podaci o primeni ovih smernica za pojedinačnu dozu od 2 g su ograničeni.

Meropenem se odstranjuje hemodijalizom i hemofiltracijom. Dozu treba primeniti nakon završetka ciklusa hemodijalize.

Nema iskustava primene leka Meronem kod bolesnika na peritonealnoj dijalizi.

Doziranje kod bolesnika sa insuficijencijom jetre

Nije neophodno korigovati uobičajene doze meropenema kod bolesnika sa insuficijencijom jetre (videti poglavlje Posebna upozorenja i mere opreza pri upotrebi leka).

Doziranje kod starih osobaNije neophodno korigovati uobičajene doze meropenema kod starih osoba ako imaju normalnu funkciju bubrega ili klirens kreatinina veći od 50 ml/min.

Deca

Deca mlađa od 3 meseca

Nisu ustanovljene bezbednost i efikasnost meropenema kod dece mlađe od 3 meseca, niti optimalni režim doziranja. Ograničeni farmakokinetički podaci ukazuju da bi doza 20 mg/ kg na svakih 8 h bila odgovarajuća (videti poglavlje 5.2 Sažetka karakteristika leka).

Deca uzrasta od 3 meseca do 11 godina, sa manje od 50 kg

Preporučeno doziranje je dato u tabeli ispod:

_____________________________________________________________________________________

Infekcija Doza koja se primenjuje na 8 h

Pneumonija, vanbolnička i nozokomijalna 10 ili 20 mg/kg

Bronhopulmonalne infekcije u cističnoj fibrozi 40 mg/kg

Komplikovane urinarne infekcije 10 ili 20 mg/kg

Komplikovane intraabdominalne infekcije 10 ili 20 mg/kg

Komplikovane infekcije kože i mekih tkiva 10 ili 20 mg/kg

Akutni bakterijski meningitis 40 mg/kg

Zbrinjavanje pacijenata sa febrilnom neutropenijom 20 mg/kg

Deca preko 50 kg telesne mase

Primenjuju se doze kao kod odraslih.

Nema iskustava sa primenom meropenema kod dece sa bubrežnom insuficijencijom.

Meropenem se obično primenjuje u intravenskoj infuziji tokom 15 – 30 minuta (videti poglavlja 6.2, 6.3 i 6.6).

Takođe, doze do 20 mg / kg se mogu primeniti u intravenskoj bolus injekciji tokom 5 minuta. Podaci u vezi sa bezbednošću leka, kada se doza od 40 mg / kg primenjuje u intravenskoj bolus injekciji kod dece, su ograničeni.

Kontraindikacije

Hipersenzitivnost na aktivnu supstancu ili pomoćne supstance.

Hipersenzitivnost na drugi karbapenemski antibiotik.

Teška reakcija hipersenzitivnosti (npr. anafilaktička reakcija, teška kožna reakcija) na drugi beta-laktamski antibiotik (npr. penicilini ili cefalosporini).

Posebna upozorenja i mere opreza pri upotrebi leka

Izbor meropenema u terapiji svakog pojedinačnog pacijenta, trebalo bi da se ižvrši na osnovu prikladnosti primene karbapenema, a u zavisnosti od težine infekcije, mogućnosti pojave rezistencije na ostale antibiotike i rizika stvaranja sojeva bakterija rezistentnih na karbapenem.

Kao i kod drugih beta-laktamskih antibiotika, zabeležene su ozbiljne, povremeno i fatalne reakcije preosetljivosti (videti poglavlja kontraindikacije i Neželjena dejstva).

Pacijenti koji su imali alergijske reakcije na karbapeneme, peniciline ili druge beta-laktame mogu biti alergični i na meropenem. Pre uvođenja meropenema u terapiju, neophodno je pažljivo ispitati ranije pojave reakcija preosetljivosti na beta-laktamske antibiotike.

Prijavljeni su kolitis povezan sa upotrebom antibiotika i pseudomembranozni kolitis, prilikom upotrebe skoro svakog antibiotika, uključujući i meropenem, a mogu se rangirati od blage forme, preko teške do životno ugrožavajuće. Stoga, važno je razmotriti dijagnozu pseudomembranoznog kolitisa u slučaju pojave dijareje udružene sa primenom meropenema (videti poglavlje Neželjena dejstva). Treblo bi prekinuti terapiju meropenemom i primeniti poseban tretman Clostridium difficile. Ne treba koristiti lekove koji usporavaji peristaltiku creva.

Tokom terapije karbapenemima, uključujući meropenem, retko može doći do pojave konvulzija (videti poglavlje Neželjena dejstva).

Pacijentima sa bolestima jetre, tokom primene meropenema treba redovno kontrolisati vrednosti funkcionalnih testova jetre, obzirom da može doći do pojave hepatotoksičnosti (poremećaj funkcije jetre sa holestazom i citolizom) (videti poglavlje Neželjena dejstva).

Primena kod pacijenata sa oboljenjem jetre: kod bolesnika sa oboljenjem jetre meropenem se mora obazrivo koristiti, uz kontinuirano praćenje funkcije jetre. Prilagođavanje doze nije potrebno (videti poglavlje Doziranje i način primene).

Tokom lečenja meropenemom može doći do pojave pozitivnog direktnog ili indirektnog Coombsovog testa.

Istovremena primena meropenema i valproinske kiseline/natrijum valproata se ne preporučuje (videti poglavlje Interakcije sa drugim lekovima i druge vrste interakcija).

Meronem sadrži natrijum.

Meronem 500 mg sadrži oko 2.0 mEq natrijuma, što bi trebalo uzeti u obzir kod pacijenata na dijeti sa kontrolisanim sadržajem natrijuma.

Meronem 1 g sadrži oko 4.0 mEq natrijuma, što bi trebalo uzeti u obzir kod pacijenata na dijeti sa kontrolisanim sadržajem natrijuma.

Interakcije sa drugim lekovima i druge vrste interakcija

Sprovedene su samo studije interakcije sa probenecidom.

Probenecid smanjuje stepen tubularne sekrecije meropenema i samim tim njegovo izlučivanje putem bubrega. To utiče na povećanje koncentracije meropenema u plazmi i dužinu poluvremena eliminacije. Potreban je oprez pri istovremenoj primeni probenecida i meropenema.

Potencijalno dejstvo meropenema na vezivanje drugih lekova za protein plazme i njihov metabolizam nije ispitivano. Međutim, vezivanje meropenema za proteine plazme je toliko malo da se ne očekuje bilo koja interakcija koja bi se objasnila ovim mehanizmom.

Smanjenje koncentracije valproinske kiseline u krvi je zabeleženo pri istovremenoj terapiji sa karbapenemskim derivatima. Istovremena primena može da dovede do 60 – 100 % smanjenja koncentracije valproinske kiseline za dva dana. Zbog brzog efekta i visokog stepena smanjenja, istovremenu primenu valproinske kiseline sa karbapenemima treba izbegavati (videti poglavlje Posebna upozorenaj i mere opreza pri upotrebi leka).

Oralni antikoagulansi

Istovremena primena antibiotika sa varfarinom može da potencira njegove antikoagulantne efekte. Bilo je mnogo prijavljenih povećanja antikoagulantnog efekta oralno primenjenih antikoagulanasa, uljučujući varfarin, kod pacijenata koji istovremeno primaju neki antibiotik. Rizik može varirati u zavisnosti od infekcije, starosti i opšteg stanja pacijenta, pa je teško zaista proceniti uticaj samog antibiotika povećanje INR vrednosti (international normalised ratio). Preporučuje se praćenje vrednost INR tokom i odmah pri započinjanju istovremene trapije antibiotcima i oralnim antikoagulansima.

Primena u periodu trudnoće i dojenja

Trudnoća

Bezbednost primene meropenema tokom trudnoće nije utvrđena.

Studije na životinjama ne govore o direktnom ili indirektnom štetnom efektu u smislu reproduktivne toksičnosti (videti poglavlje 5.3 sažetka karakteristika leka).

Kao mera predostrožnosti, preporučuje se da se meropenem ne koristi za vreme trudnoće.

Dojenje

Nepoznato je da li se meropenem izlučuje u humano mleko. Izuzetno niske koncentracije meropenema otkrivene su u mleku eksperimentalnih životinja. Mora se doneti odluka da li treba prekinuti dojenje ili prekinuti/ne primeniti meropenem, uzimajući u obzir korist od terapije za majku.

Uticaj na psihofizičke sposobnosti prilikom upravljanja motornim vozilom i rukovanja mašinama

Nisu sprovedene studije uticaja na sposobnosti upravljanja motornim vozilima i rukovanja mašinama.

Neželjena dejstva

Na osnovu podataka na 4872 pacijenta sa ukupno 5026 terapijskih ciklusa meropenemom, najčešće prijavljivane neželjene reakcije na meropenem su bile dijareja (2.3%), osip (1.4%), mučnina/povraćanje (1.4%) i zapaljenje na mestu injekcije (1.1%). Najčešće prijavljivane promene u laboratorijskim nalazima su bile trombocitoza (1.6%) i povećanje nivoa enzima jetre (1.5 – 4.3%).

Neželjene reakcije koje su označene učestalošću “nepoznata” nisu se javljale kod 2367 pacijenata koji su bili uključeni u pre-registraciona klinička ispitivanja sa meropenemom primenjenim intravenski i intramuskularno, ali su prijavljivane u postmarketinškom periodu.

U tabeli ispod neželjene reakcije su predstavljene prema sistemima organa i učestalosti: vrlo česte (≥1/10), česte (≥1/100 do 1/10), povremene (≥1/1000 do 1/100), retke (≥1/10000 do 1/1000), vrlo retke (1/10000) i nepoznate učestalosti (ne može se proceniti iz dostupnih podataka). U okviru svake učestalosti, neželjeni efekti su predstavljeni po opadajućoj ozbiljnosti.

Tabela 1

Predoziranje

Efekte predoziranja moguće je očekivati kod bolesnika sa oštećenom bubrežnom funkcijom, ukoliko doza nije prilagođena kao što je opisano u poglavlju Doziranje i način primene. Limitirana postmarketinška iskustva ukazuju da neželjena dejstva koja prate predoziranje odgovaraju bezbednosnom profilu opisanom u poglavlju Neželjena dejstva, obično su blaga i prestaju nakon smanjenja doze ili obustave primene leka. Terapija je simptomatska.

Može se očekivati brza spontana eliminacija antibiotika kod osoba sa bubrežnom funkcijom.

Meropenem i njegovi metaboliti mogu se eliminisati hemodijalizom.

Inkompatibilnost

Meronem ne treba mešati, niti davati zajedno sa drugim parenteralnim lekovima, osim onih koji se pominju u poglavlju Posebne mere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti nakon primene leka.

Rok upotrebe

4 godine.

Posle rekonstitucije:

Primena intravenske bolus injekcije

Rastvor za bolus injekciju se priprema rastvaranjem leka Meronem u vodi za injekcije do postizanja koncentracije od 50 mg/ml.

Hemijska i fizička stabilnost pripremljenog rastvora iznose 3 h pri kontrolisanoj sobnoj temperature (15 – 25°C).

Sa mikrobiološke strane, osim ako metod otvaranja/rekonstitucije/razblaživanja ne sprečava kontaminaciju, rastvor treba upotrebiti odmah.

Ukoliko se rastvor ne upotrebi odmah korisnik snosi odgovornost za uslove i dužinu čuvanja.

Primena intravenske infuzije

Rastvor za infuziju se priprema rastvaranjem leka Meronem u 0,9% rastvorom natrijum hlorida za infuziju ili 5% rastvorom glukoze za infuziju do koncentracije 1 – 20 mg/ml.

Hemijska i fizička stabilnost pripremljenog rastvora sa 0,9% rastvorom natrijum hlorida za infuziju iznose 6 h pri kontrolisanoj sobnoj temperaturi (15 – 25°C) ili 24 h na temperaturi 2 – 8°C. Ako se pripremljeni rastvor čuva u frižideru i trebalo bi ga iskoristiti u roku od 2 h od vađenja iz frižidera.

Sa mikrobiološke strane, osim ako metod otvaranja/rekonstitucije/razblaživanja ne sprečava kontaminaciju, rastvor treba upotrebiti odmah. Ukoliko se rastvor ne upotrebi odmah korisnik snosi odgovornost za uslove i dužinu čuvanja.

Rastvor pripremljen sa 5% rastvorom glukoze za infuziju treba iskoristiti odmah, tj. u roku od 1 h nakon rekonstitucije.

Posebne mere upozorenja pri čuvanju

Čuvati na temperaturi do 30C.

Pripremljeni rastvor se ne sme zamrzavati.

Priroda i sadržaj kontaktne ambalaže

Staklena bočica tipa I sa čepom od halobutil gume i zaštitnom aluminijumskom kapicom sa flip-off plastičnim poklopcem.

Pakovanje za intravensku primenu

Meronem, prašak za rastvor za injekciju/infuziju 500 mg: kutija sa 10 bočica.

Meronem, prašak za rastvor za injekciju/infuziju 1 g: kutija sa 10 bočica.

Posebne mere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti nakon primene leka

Injekcija

Meropenem koji će biti primenjen u intravenskoj bolus injekciji treba rekonstituisati u sterilnoj vodi za injekcije.

Infuzija

Meropenem za intravensku infuziju može biti direktno rekonstituisan sa 0,9% rastvorom natrijum hlorida ili 5% rastvorom glukoze u vodi za injekcije.

Tokom pripreme i primene rastvora moraju se poštovati osnovni principi aseptičnog rada.

Pripremljeni rastvor treba dobro promućkati pre davanja (injiciranja).

Bočice su namenjene samo za jednokratnu primenu.

Neupotrebljeni lek se uništava u skladu sa propisima.

Sledeće informacije su namenjene isključivo zdravstvenim radnicima: