IDIKA 150mg film tableta

Terapija osteoporoze kod žena u postmenopauzi kod kojih postoji povećani rizik od fraktura (pogledati dio 5.1).

Dokazano je smanjenja rizika od preloma kičmenih pršljenova, dok efikasnost kod preloma vrata femura nije utvrđena.

Doziranje

Preporučena doza je jedna film tableta od 150 mg jednom mjesečno. Tabletu bi, prema preporukama, trebalo uzimati istog datuma svakog mjeseca.

Lijek Idika treba uzeti ujutru, na prazan stomak (najmanje 6 sati od posljednjeg obroka) i jedan sat prije prvog uzimanja hrane ili pića (osim obične vode) na početku dana (pogledati dio 4.5) ili bilo kog drugog peroralnog lijeka ili dodatka ishrani (uključujući i kalcijum).

Ukoliko se propusti jedna doza lijeka, pacijentkinju treba savjetovati da uzme jednu tabletu lijeka Idika od 150 mg odmah narednog jutra u odnosu na dan kada je uočen propust, osim ako je do sljedeće predviđene doze preostalo manje od 7 dana. Pacijentkinja potom treba da se vrati na uzimanje iste doze jednom mjesečno, na prvobitno utvrđeni datum.

Ako je naredna planirana doza unutar narednih 7 dana, pacijentkinja treba da sačeka dok ne dođe vrijeme za narednu dozu, a onda da nastavi sa uzimanjem jedne tablete mjesečno, prema prvobitno propisanom režimu.

Ne smiju se uzimati dvije tablete u istoj nedjelji.

Pacijentkinje treba da uzimaju dodatne količine kalcijuma i/ili vitamina D, ako ih hranom ne unose dovoljno (pogledati djelove 4.4 i 4.5).

Nije utvrđena optimalna dužina trajanja terapije bisfosfonatima u liječenju osteoporoze. Potrebu za nastavkom terapije treba periodično preispitivati, imajući u vidu koristi i potencijalne rizike primjene lijeka Idika kod svake pacijentkinje ponaosob, a naročito poslije 5 ili više godina primjene.

Posebne populacije

Pacijenti sa oštećenjem funkcije bubrega:

Lijek Idika se ne preporučuje kod pacijentkinja sa klirensom kreatinina ispod 30 ml/min, zbog nedovoljnog kliničkog iskustva (pogledati djelove 4.4 i 5.2).

Podešavanje doze nije neophodno kod pacijentkinja sa blagim ili umjerenim oštećenjem funkcije bubrega, kada je klirens kreatinina jednak ili veći od 30 ml/min.

Pacijenti sa oštećenjem funkcije jetre:

Nije potrebno podešavanje doze (pogledati dio 5.2).

Starija populacija (pacijenti preko 65 godina starosti):

Nije potrebno podešavanje doze (pogledati dio 5.2).

Pedijatrijski pacijenti:

Lijek Idika nema svrsishodnu primjenu kod djece ispod 18 godina starosti i nije ispitivan u pedijatrijskoj populaciji (pogledati djelove 5.1 i 5.2).

Način primjene

Za oralnu primjenu.

• Tablete treba progutati cijele, uz čašu obične vode (180 do 240 ml) u sjedećem ili stojećem, uspravnom položaju. Ne koristiti vodu sa visokim sadržajem kalcijuma. Ukoliko postoji zabrinutost u vezi potencijalno visoke koncentracije kalcijuma u vodi sa česme (tvrda voda), savjetuje se upotreba flaširane vode sa niskim sadržajem minerala.
• Po uzimanju lijeka Idika pacijent ne smije leći sljedećih sat vremena.
• Obična voda je jedina tečnost sa kojom se uzima ovaj lijek.
• Ne treba žvakati ni sisati ove tablete zbog mogućeg nastanka orofaringealnih ulceracija.

• preosjetljivost na ibandronsku kiselinu ili na bilo koju od pomoćnih supstanci lijeka (pogledati dio 6.1);
• hipokalcijemija;
• poremećaji ezofagusa koji dovode do njegovog usporenog pražnjenja, kao što su strikture ili ahalazija;
• nemogućnost stajanja ili uspravnog sjedenja tokom najmanje 60 minuta.

Hipokalcijemija

Postojeća hipokalcijemija mora se korigovati prije započinjanja terapije lijekom Idika. Ostale poremećaje kostiju i metabolizma minerala takođe treba liječiti efikasnim metodama. Kod svih pacijentkinja je važan adekvatan unos kacijuma i vitamina D.

Gastrointestinalna iritacija

Oralno primijenjeni bisfosfonati mogu uzrokovati lokalnu iritaciju sluzokože gornjeg dijela gastrointestinalnog trakta. Zbog mogućnosti iritacije, kao i mogućnosti da dovede do pogoršanja postojećih oboljenja, lijek Idika treba oprezno primjenjivati kod pacijentkinja sa prisutnim problemima vezanim za gornji gastrointestinalni trakt. (npr. Barrettov ezofagus, disfagija, druga oboljenja ezofagusa, gastritis, duodenitis, ili ulkusi).

Neželjene reakcije, kao što su ezofagitis, ezofagealni ulkusi i erozije ezofagusa (u nekim slučajevima mogu biti teške i zahtijevati hospitalizaciju, a rijetko sa krvarenjem ili praćene strikturom ili perforacijom), zabilježene su kod osoba koje su primale oralne bifosfonate. Rizik od teških neželjenih događaja vezanih za ezofagus, po svemu sudeći je povećan kod osoba koje se ne pridržavaju preporuka o doziranju i/ili koje nastavljaju sa uzimanjem oralnih bisfosfonata i po pojavi simptoma koji ukazuju na iritaciju ezofagusa. Pacijentkinje treba posebnu pažnju da obrate na uputstva za doziranje i da ih se pridržavaju (pogledati dio 4.2).

Ljekari treba pažljivo da prate eventualnu pojavu bilo kakvih znakova ili simptoma, koji bi ukazali na moguću ezofagealnu reakciju, a pacijentkinje treba uputiti da prestanu sa uzimanjem lijeka Idika i potraže ljekarsku pomoć ako razviju disfagiju, bol pri gutanju, retrosternalni bol ili ako se javi gorušica ili se pogorša već postojeća.

Dok u kontrolisanim kliničkim ispitivanjima, prilikom upotrebe oralnih bisfosfonata nije uočen povećani rizik od pojave gastričnih ili duodenalnih ulkusa, u postmarketinškom praćenju lijeka zabilježeni su i neki teški oblici praćeni komplikacijama.

Pošto su i nesteroidni antiinflamatorni ljekovi i bisfosfonati udruženi sa gastrointestinalnom iritacijom, treba biti oprezan prilikom njihove istovremene primjene.

Osteonekroza viliceOsteonekroza vilice (engl. osteonecrosis of the jaw, ONJ) zabilježena je veoma rijetko tokom postmarketinškog praćenja kod pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu za liječenje osteoporoze (pogledati dio 4.8).

Treba odložiti početak terapije ili novi ciklus terapije kod pacijentkinja sa nezaraslim otvorenim lezijama mekog tkiva u ustima.

Kod pacijentkinja sa istovremeno prisutnim faktorima rizika, preporučuje se da se prije započinjanja terapije lijekom Idika izvrše stomatološki pregled i preventivni stomatološki zahvati i procijeni odnos koristi i rizika za svakog pacijenta ponaosob.

Sljedeće faktore rizika je potrebno razmotriti prilikom procjene rizika za pojavu osteonekroze vilice kod pacijenata:

• potentnost lijeka koji inhibira resorpciju kostiju (rizik je veći kod primjene visoko potentnih jedinjenja), način primjene (rizik je veći kod parenteralne primjene) i kumulativnu dozu lijeka koji inhibira resorpciju kostiju;

rak, propratna stanja (npr. anemija, koagulopatije, infekcija), pušenje;

• istovremeno primijenjena terapija: kortikosteroidi, hemioterapija, inhibitori angiogeneze, radioterapija glave i vrata
• loša oralna higijena, periodontalna bolest, loše postavljena zubna proteza, dentalne bolesti u anamnezi, invazivni stomatološki zahvati npr. vađenje zuba.

Sve pacijentkinje treba podsticati da tokom terapije lijekom Idika održavaju dobru oralnu higijenu, redovno odlaze na kontrolne stomatološke preglede i odmah prijave sve oralne simptome kao što su klaćenje zuba, bol ili otok, rane koje ne zarastaju i pojavu iscjetka. Dok je pacijentkinja na terapiji, invazivne stomatološke zahvate treba sprovoditi samo nakon pažljive procjene i izbjegavati ih u periodu blizu vremena primjene lijeka Idika.

Plan liječenja pacijentkinja kod kojih se javi osteonekroza vilice treba da napravi ordinirajući ljekar u bliskoj saradnji sa stomatologom ili oralnim hirurgom, sa iskustvom u liječenju osteonekroze vilice. Ako je moguće, treba razmotriti privremeni prekid terapije lijekom Idika dok se ovo stanje ne riješi i ublaže faktori rizika koji su doprinijeli njegovom razvoju.

Osteonekroza spoljašnjeg slušnog kanala

Osteonekroza spoljašnjeg slušnog kanala koja je zabilježena prilikom primjene bisfosfonata, uglavnom se povezuje sa dugotrajnom terapijom. Mogući faktori rizika za nastanak osteonekroze spoljašnjeg slušnog kanala uključuju primjenu steroida i hemioterapiju i/ili lokalne faktore rizika poput infekcije ili traume. Mogućnost osteonekroze spoljašnjeg slušnog kanala bi trebalo razmotriti kod pacijenata koji upotrebljavaju bisfosfonate, a koji imaju simptome koji zahvataju uho, uključujući hronične infekcije uha.

Atipične frakture femura

Tokom terapije bisfosfonatima, zabilježene su atipične subtrohanterične i dijafizne frakture femura i to prvenstveno kod pacijentkinja koje su bile na dugotrajnoj terapiji osteoporoze. Ovi transverzalni ili kratki, kosi prelomi mogu da se jave cijelom dužinom femura, počev od mjesta neposredno ispod malog trohantera pa do neposredno iznad suprakondilarnog dijela. Ovi prelomi se javljaju poslije minimalne ili bez ikakve traume, i neke pacijentkinje osjete bol u butini ili preponama, često udružen sa nalazom stres fraktura na snimcima, nedjeljama ili mjesecima prije nego što se ispolje kao kompletna fraktura femura. Frakture su često bilateralne; stoga pacijentkinjama koje su pretrpjele prelom tijela femura, a koje su na terapiji bisfosfonatima, treba pregledati i kontralateralni femur. Takođe postoje podaci i o teškom zarastanju ovih preloma. U toku procjene stanja pacijentkinja kod kojih se sumnja na atipični prelom femura, treba razmotriti mogućnost prekida terapije bisfosfonatima na osnovu individualne procjene koristi i rizika.

Pacijentkinje treba savjetovati da tokom terapije bisfosfonatima prijave bilo kakvu bol u predjelu butine kosti, kuka ili prepona, a svaku pacijentkinju kod koje su se javili takvi simptomi, treba ispitati na postojanje nepotpunog preloma femura (pogledati dio 4.8).

Atipične frakture ostalih dugih kostiju

Atipični prelomi ostalih dugih kostiju, kao što su ulna i tibija, takođe su prijavljeni kod pacijenata koji su primali dugotrajno liječenje. Kao i kod atipičnih preloma femura, ovi se prelomi javljaju nakon minimalne traume ili bez ikakve traume, a neki pacijenti osjećaju prodromalni bol prije nego što im se pojavi potpuni prelom. U slučajevima preloma ulne, to može biti povezano sa ponavljanim opterećenjem stresom povezanim sa dugotrajnom upotrebom pomagala za hodanje (pogledati dio 4.8).

Oštećenje funkcije bubrega

Ne preporučuje se upotreba ibandronske kiseline od 150 mg kod pacijentkinja sa klirensom kreatinina ispod 30 ml/min, zbog nedovoljnog kliničkog iskustva (pogledati dio 5.2).

Intolerancija na galaktozu

Lijek Idika sadrži laktozu. Pacijenti sa rijetkim nasljednim oboljenjem intolerancije na galaktozu - Lapp (laponskim) nedostatkom laktaze ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom, ne smiju koristiti ovaj lijek.

Interakcije sa hranom

Uopšteno govoreći, bioraspoloživost oralno primijenjene ibandronske kiseline smanjena je u prisustvu hrane. Posebno proizvodi koji sadrže kalcijum, uključujući i mlijeko, kao i druge polivalentne katjone (kao što su aluminijum, magnezijum, gvožđe), često mogu uticati na resorpciju ibandronske kiseline, što se podudara sa rezultatima ispitivanja na životinjama. Zbog toga, lijek Idika treba uzimati ujutru, na prazan stomak (najmanje 6 sati od posljednjeg obroka), s tim da se i tokom jednog sata po uzimanju lijeka nastavi sa uzdržavanjem od hrane i pića, izuzev obične vode (pogledati dio 4.2).

Interakcije sa drugim ljekovima

Ne očekuje se pojava metaboličkih interakcija, obzirom da ibandronska kiselina ne inhibira glavne hepatičke P450 izoenzime kod ljudi, a pokazano je i da ne indukuje hepatički sistem citohroma P450 kod pacova (pogledati dio 5.2). Ibandronska kiselina se eliminiše isključivo bubrežnom ekskrecijom i ne podliježe nikakvoj biotransformaciji.

Kalcijumski suplementi, antacidi i neki oralni ljekovi koji sadrže polivalentne katjone

Dodaci ishrani koji sadrže kalcijum, antacidi i neki oralni ljekovi koji sadrže polivalentne katjone (kao što su aluminijum, magnezijum, gvožđe) vjerovatno će uticati na resorpciju lijeka Idika. Prema tome, pacijentkinje ne treba da uzimaju druge oralne ljekove najmanje 6 sati prije uzimanja lijeka Idika i još jedan sat nakon njegove primjene.

Acetilsalicilna kiselina i NSAIL

Pošto su acetilsalicilna kiselina, nesteroidni antiinflamatorni ljekovi (NSAIL) i bisfosfonati udruženi sa iritacijom gastrointestinalnog trakta, treba biti pažljiv prilikom njihove istovremene primjene (pogledati dio 4.4).

H2 blokatori ili inhibitori protonske pumpe

Od preko 1500 pacijentkinja koje su obuhvaćene ispitivanjem BM 16549, u kome je poređen režim doziranja ibandronske kiseline jednom mjesečno sa dnevnim režimom, 14% odnosno 18% pacijentkinja koristilo je blokatore histaminskih (H2) receptora ili inhibitore protonske pumpe, poslije jedne odnosno dvije godine. Među ovim pacijentkinjama, incidenca neželjenih reakcija u gornjem dijelu gastrointestinalnog trakta kod pacijentkinja koje su uzimale 150 mg ibandronske kiseline jednom mjesečno, bila je slična incidenci kod pacijentkinja koje su uzimale 2,5 mg ibandronske kiseline dnevno.

Kod zdravih dobrovoljaca muškog pola i kod žena u postmenopauzi, intravenska primjena ranitidina dovela je do povećanja bioraspoloživosti ibandronske kiseline za oko 20%, vjerovatno kao posljedica smanjene kiselosti želuca. Međutim, budući da je ovo povećanje u okvirima normalne varijabilnosti bioraspoloživosti ibandronske kiseline, nije potrebno podešavanje doze kada se ibandronska kiselina daje sa H2 antagonisima ili drugim aktivnim supstancama koje povećavaju pH želuca.

Plodnost

Nema podataka o uticaju ibandronske kiseline na plodnost kod ljudi. U studijama na pacovima u reproduktivnom periodu, oralna upotreba ibandronske kiseline smanjuje fertilnost. U ispitivanjima na pacovima kod intavenske primjene visokih dnevnih doza ibandronske kiseline, došlo je do smanjenja plodnosti (pogledati dio 5.3).

Trudnoća

Lijek Idika se primjenjuje samo kod žena u postmenopauzi i ne smije se propisivati ženama u generativnom periodu.

Nema odgovarajućih podataka o primjeni ibandronske kiseline u trudnoći. Ispitivanja na pacovima pokazala su izvjesni stepen toksičnosti (pogledati dio 5.3). Nije poznato koliki je potencijalni rizik kod ljudi.

Lijek Idika ne smije se koristiti tokom trudnoće.

Dojenje

Nije poznato da li se ibandronska kiselina izlučuje u majčino mlijeko. Ispitivanja sprovedena na ženkama pacova u periodu laktacije, pokazala su prisustvo niske koncentracije ibandronske kiseline u mlijeku poslije intravenske primjene.

Žene koje doje ne smiju da koriste lijek Idika.

Na osnovu farmakodinamskog i farmakokinetičkog profila, kao i prijavljenih neželjenih reakcija, očekuje se da lijek Idika uopšte nema ili da ima zanemarljiv uticaj na sposobnost upravljanja motornim vozilima i rukovanja mašinama.

Sažetak bezbjednosnog profila

Najozbiljnije prijavljene neželjene reakcije su anafilaktička reakcija/šok, atipične frakture femura, osteonekroza vilice, iritacija gastrointestinalnog trakta i zapaljenje oka (pogledati pasus “Opis odabranih neželjenih reakcija“ i dio 4.4).

Najčešće prijavljivane neželjene reakcije su artralgija i simptomi slični gripu. Ovi simptomi se po pravilu povezuju sa prvom dozom, uglavnom kratko traju, blage su ili umjerene jačine i obično se povuku u nastavku terapije, bez potrebe za posebnim liječenjem (vidjeti pasus “Bolest slična gripu“).

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija

Tabela 1 predstavlja kompletnu listu poznatih neželjenih reakcija. Bezbjednost oralne terapije ibandronskom kiselinom od 2,5 mg dnevno ispitivana je kod 1251 ispitanika u četiri placebo kontrolisana klinička ispitivanja, gdje je velika većina ispitanika iz prethodnog pivotalnog trogodišnjeg ispitivanja fraktura (MF4411).

U dvogodišnjem ispitivanju sprovedenom na ženama u postmenopauzi sa osteoporozom (BM 16549), utvrđeno je da je sveukupna bezbjednost ibandronske kiseline od 150 mg primljene jednom mjesečno, slična njenoj bezbjednosti kada se primijeni u dozi od 2,5 mg dnevno. Ibandronska kiselina od 150 mg primijenjena jednom mjesečno, dovela je do neželjene reakcije kod ukupno 22,7% pacijentkinja poslije jedne godine, a kod 25,0% poslije dvije godine. Većina slučajeva nije dovela do prekida terapije.

Neželjene reakcije navedene su prema MedDRA klasifikaciji organa i učestalosti. Učestalost je definisana kao: veoma često (>1/10), često (≥ 1/100 do< 1/10), povremeno (≥ 1/1000 do < 1/100), rijetko (≥ 1/10000 do < 1/1000), veoma rijetko (<1/10000), nepoznato (učestalost se ne može procijeniti iz dostupnih podataka). U svim grupama učestalosti, neželjene reakcije su prikazane prema redosljedu opadajuće ozbiljnosti.

Tabela 1: Neželjene reakcije zabilježene kod žena u postmenopauzi koje primaju ibandronsku kiselinu od 150 mg jednom mjesečno ili ibandronsku kiselinu od 2,5 mg dnevno u fazi III kliničkih ispitivanja BM 16549 i MF4411 i u postmarketinškom iskustvu.

* Vidjeti detaljnije informacije ispod

† Identifikovano u postmarketinškom iskustvu

Opis odabranih neželjenih reakcija

Gastrointestinalne neželjene reakcije

Pacijentkinje sa prethodnom istorijom oboljenja gastrointestinalnog trakta, uključujući i pacijentkinje sa peptičkim ulkusom koje nijesu imale nedavna krvarenja ili hospitalizaciju, kao i pacijentkinje sa dispepsijom ili refluksom pod kontrolom ljekovima, uključene su u ispitivanje sa primjenom lijeka jednom mjesečno. Kod ovih pacijentkinja nije bilo razlike u incidenci neželjenih događaja vezanih za gornji gastrointestinalni trakt, između doznog režima od 150 mg datog jednom mjesečno u poređenju sa režimom davanja 2,5 mg dnevno.

Bolest slična gripu

Bolest slična gripu uključuje događaje prijavljene kao reakcija akutne faze ili simptome koji obuhvataju mijalgiju, artralgiju, groznicu, jezu, umor, nauzeju, gubitak apetita ili bol u kostima.

Osteonekroza vilice

Slučajevi osteonekroze vilice su prijavljeni, pretežno kod pacijenata oboljelih od karcinoma liječenih ljekovima koji inhibiraju resorpciju kostiju, kao što je ibandronska kiselina (pogledati dio 4.4). Slučajevi osteonekroze vilice su prijavljeni tokom postmarketinškog praćenja ibandronske kiseline.

Atipične subtrohanterne i dijafizne frakture femura

Iako je patofiziologija nesigurna, dokazi iz epidemioloških studija upućuju na povećan rizik od atipičnih subtrohanternih i dijafiznih preloma butne kosti sa dugotrajnom terapijom bisfosfonatima za postmenopauzalnu osteoporozu, posebno nakon tri do pet godina primjene. Apsolutni rizik od atipičnih subtrohanternih i dijafiznih preloma dugih kostiju (neželjena reakcija klase bisfosfonata) ostaje vrlo nizak.

Zapaljenje oka

Prilikom primjene ibandronske kiseline, prijavljeni su slučajevi zapaljenskih procesa oka, kao što su uveitis, episkleritis i skleritis. U nekim slučajevima ovi događaji se nijesu povukli sve dok primjena ibandronske kiseline nije obustavljena.

Anafilaktička reakcija/šok

Kod intravenske primjene ibandronske kiseline zabilježeni su slučajevi razvoja anafilaktičke reakcije/šoka, uključujući i slučajeve sa smrtnim ishodom.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Nijesu dostupne konkretne informacije koje se odnose na terapiju predoziranja ibandronskom kiselinom.

Međutim, na osnovu saznanja za ovu klasu jedinjenja, predoziranje oralnim putem može da dovede do neželjenih reakcija koje potiču od gornjeg dijela gastrointestinalnog trakta (kao što su stomačni problemi, dispepsija, ezofagitis, gastritis ili ulkus) ili hipokalcijemija. Treba dati mlijeko ili antacide da se veže ibandronska kiselina, a sve neželjene reakcije liječiti simptomatski. Zbog rizika od ezofegealne iritacije, ne smije se izazivati povraćanje, a pacijentkinja mora da ostane u potpuno uspravnom položaju.

Farmakoterapijska grupa: Ljekovi u terapiji oboljenja kostiju, bisfosfonati

ATC kod: M05BA06

Mehanizam dejstva

Ibandronska kiselina je veoma snažan bisfosfonat koji pripada grupi bisfosfonata koji sadrže azot i koji djeluju selektivno na koštano tkivo i ciljano inhibiraju aktivnost osteoklasta, a da pri tome ne utiču direktno na formiranje kosti. Ne interferira sa aktivacijom osteoklasta. Kod žena u postmenopauzi ibandronska kiselina dovodi do progresivnog neto porasta koštane mase i smanjene incidence preloma kosti smanjujući povećano remodelovanje kosti na predmenopauzne vrijednosti.

Farmakodinamska dejstva

Farmakodinamsko dejstvo ibandronske kiseline je inhibicija resorpcije kosti. In vivo, ibandronska kiselina sprječava eksperimentalno izazvanu destrukciju kosti prouzrokovanu prekidom gonadne funkcije, retinoidima, tumorima ili ekstraktima tumora. Kod mladih pacova koji brzo rastu, endogena resorpcija kosti takođe je inhibirana, što dovodi do povećanja normalne koštane mase u poređenju sa netretiranim životinjama.

Životinjski modeli potvrđuju da je ibandronska kiselina veoma važan inhibitor osteoklastne aktivnosti. Kod pacova koji rastu nije bilo dokaza o oslabljenoj mineralizaciji, čak ni pri dozama većim od 5.000 puta od doze koja je potrebna za terapiju osteoporoze.

Svakodnevna i periodična (odnosno sa produženim intervalima između dvije doze) dugotrajna primjena kod pacova, pasa i majmuna, bila je udružena sa formiranjem nove kosti normalnog kvaliteta i zadržanom ili povećanom mehaničkom snagom, čak i pri dozama u toksičnom rasponu. Kod ljudi, efikasnost svakodnevne i periodične primjene (sa intervalima između doza od 9-10 nedjelja) ibandronske kiseline potvrđena je u kliničkom ispitivanju (MF 4411), u kojem je ibandronska kiselina pokazala efikasnost u sprječavanju preloma.

Na životinjskim modelima ibandronska kiselina je dovela do biohemijskih promjena koje ukazuju na dozno zavisnu inhibiciju resorpcije kosti, uključujući i smanjenje urinarnih biohemijskih markera degradacije koštanog kolagena (kao što su deoksipiridinolin i unaksrsno povezani N-telopeptidi kolagena tipa I (NTX)).

U fazi I studije bioekvivalencije, koja je sprovedena na 72 žene u postmenopauzi, koje su primale oralno 150 mg svakih 28 dana, do ukupno četiri doze, inhibicija serumskog CTX (C terminalnog peptida) po prvoj dozi, zabilježena je već 24 sata po primjeni lijeka (srednja inhibicija 28 %), sa srednjom maksimalnom inhibicijom (69%) zabilježenom 6 dana kasnije. Po primjeni treće i četvrte doze, srednja maksimalna inhibicija 6 dana poslije doze iznosila je 74%, sa smanjenjem na srednju inhibiciju od 56%, koja se bilježi 28 dana poslije četvrte doze. Pošto nije bilo dalje primjene lijeka, došlo je do gubitka supresije biohemijskih markera resorpcije kosti.

Klinička efikasnost

Nezavisne faktore rizika, npr. niska gustina koštane mase (BMD), starost, postojanje prethodnih preloma, postojanje preloma u porodičnoj anamnezi, povećano remodelovanje kosti, nizak BMI (indeks tjelesne mase), treba da se imaju na umu kako bi se identifikovale žene sa povećanim rizikom od osteoporoznih fraktura.

Ibandronska kiselina od 150 mg jednom mjesečno

Gustina koštane mase (Bone mineral density BMD)

U dvogodišnjem, dvostruko slijepom, multicentričnom ispitivanju (BM 16549) na ženama u postmenopauzi sa osteoporozom (početna T-vrijednost BMD lumbalne kičme ispod -2,5 SD), pokazano je da je za povećanje BMD, ibandronska kiselina od 150 mg primijenjena jednom mjesečno, efikasna barem u istoj mjeri u kojoj je to i ibandronska kiselina od 2,5 mg primijenjena jednom dnevno. Ovo je dokazano primarnom analizom nakon godinu dana i potvrdnom analizom nakon dvije godine (tabela 2).

Tabela 2: Srednja relativna vrijednost promjene od početne vrijednosti BMD lumbalne kičme, cijelog kuka, vrata femura i trohantera nakon jedne godine (primarna analiza) i dvije godine liječenja (populacija po protokolu) u ispitivanju BMI 16549

Ibandronska kiselina od 150 mg data jednom mjesečno pokazala se superiornom u odnosu na ibandronsku kiselinu 2,5 mg jednom dnevno, u povećanju BMD lumbalne kičme u prospektivno planiranoj analizi nakon godinu dana, p=0,002, a nakon dvije godine p<0,001.

Poslije godinu dana (primarna analiza), 91,3% (p=0,005) pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 150 mg jednom mjesečno, imalo je povećanje BMD lumbalne kičme više ili jednako početnoj vrijednosti (pacijentkinje koje su povoljno reagovale na lijek – BMD risponderi) u poređenju sa 84,0% pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 2,5 mg dnevno. Nakon dvije godine, 93,5% (p=0,004) pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 150 mg jednom mjesečno i 86,4% pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 2,5 mg jednom dnevno, povoljno su reagovale na lijek (risponderi).

Za BMD cijelog kuka, 90,0% (p<0,001) pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 150 mg jednom mjesečno, imalo je povećanje BMD cijelog kuka preko početne vrijednosti ili na tom nivou poslije prve godine, u poređenju sa 76,7% pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 2,5 mg jednom dnevno. Poslije dvije godine, 93,4% (p<0,001) pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 150 mg jednom mjesečno i 78,4% pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 2,5 mg jednom dnevno, imale su povećanje BMD cijelog kuka preko početne vrijednosti ili jednako početnoj vrijednosti.

Kada je primijenjen strožiji kriterijum koji uzima u obzir BMD lumbalne kičme i cijelog kuka, nakon jedne godine odgovorilo je 83,9% (p<0,001) i 65,7% pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 150 mg jednom mjesečno, odnosno ibandronsku kiselinu od 2,5 mg jednom dnevno. Nakon dvije godine, ovaj kriterijum je zadovoljilo 87,1% (p<0,001) pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 150 mg jednom mjesečno i 70,5% pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 2,5 mg jednom dnevno.

Biohemijski markeri remodelovanja kosti (turn over)

Klinički značajna smanjenja nivoa serumskog CTX zapažena su u svim vremenskim tačkama u kojima je mjereno, odnosno poslije 3, 6, 12, i 24 mjeseca. Poslije godinu dana (primarna analiza) medijana relativne vrijednosti promjena u odnosu na početne vrijednosti iznosila je -76% za ibandronsku kiselinu od 150 mg jednom mjesečno i -67% za ibandronsku kiselinu od 2,5 mg jednom dnevno. Poslije dvije godine, medijana relativne vrijednosti promjena iznosila je -68% odnosno -62% u ove dvije grupe.

Nakon godinu dana, 83,5% (p=0,006) pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 150 mg jednom mjesečno i 73,9% pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 2,5 mg jednom dnevno, identifikovane su kao risponderi (odgovor na terapiju je pokazao smanjenje od ≥ 50% u odnosu na vrijednost prije početka terapije). Nakon dvije godine, 78,7% (p=0,002) pacijentkinja koje su bile na ibandronskoj kiselini od 150 mg jednom mjesečno i 65,6% pacijentkinja koje su primale ibandronsku kiselinu od 2,5 mg jednom dnevno, povoljno je odgovorilo na terapiju.

Na osnovu rezultata ispitivanja BM 16549, očekuje se da ibandronska kiselina od 150 mg bude barem podjednako efikasna u prevenciji preloma kao ibandronska kiselina od 2,5 mg jednom dnevno.

Ibandronska kiselina od 2,5 mg jednom dnevno

U inicijalnom trogodišnjem, randomizovanom, dvostruko slijepom, placebo-kontrolisanom ispitivanju preloma (MF 4411) pokazano je statistički značajno i medicinski relevantno smanjenje učestalosti pojave novih fraktura kičmenih pršljenova utvrđenih rendgenski, morfometrijsi i klinički (Tabela 3). U ovom ispitivanju, ibandronska kiselina je evaluirana u oralnim dozama od 2,5 mg jednom dnevno i 20 mg primijenjeno periodično, kao eksplorativni režim primjene. Ibandronska kiselina je primjenjivana 60 minuta prije prvog uzimanja hrane ili pića za taj dan (period uzdržavanja od hrane i pića poslije uzimanja lijeka). U ovo ispitivanje bile su uključene žene starosti od 55 do 80 godina, koje su već najmanje 5 godina u postmenopauzi, čiji je BMD lumbalne kičme bio 2 do 5 SD ispod nivoa srednje vrijednosti prije menopauze (T-skor) u najmanje jednom pršljenu (L1-L4) i koje su imale od jedne do četiri postojeće vertebralne frakture. Sve pacijentkinje su primale 500 mg kalcijuma i 400 IJ vitamina D dnevno. Efikasnost je ispitivana kod 2928 pacijentkinja. Ibandronska kiselina 2,5 mg primjenjivana jednom dnevno, pokazala je statistički značajno i medicinski relevantno smanjenje incidence novih preloma pršljenova. Ovaj režim je smanjio i pojavu novih rendgenski vidljivih vertebralnih fraktura za 62% (p=0,0001) tokom trogodišnjeg trajanja ovog ispitivanja. Relativno smanjenje rizika od 61% uočeno je poslije dvije godine (p=0,0006). Poslije godinu dana primjene terapije, nije postignuta statistički značajna razlika (p=0,056). Efekat smanjenja fraktura bio je postojan tokom cjelokupnog trajanja ispitivanja. Nije zabilježeno opadanje ovog efekta tokom vremena.

Incidenca kliničkih fraktura kičmenih pršljenova takođe je bila značajno smanjena za 49% (p=0,011). Snažan efekat na prelome kičmenih pršljenova dodatno je pokazan i statistički značajnim smanjenjem gubitka u visini u poređenju sa placebom (p=0,0001).

Tabela 3. Rezultati trogodišnjeg ispitivanja preloma MF 4411 (%, 95% CI)

Dalja procjena terapijskog dejstva ibandronske kiseline, obavljena je putem analize u subpopulaciji pacijentkinja koje su prije početka terapije (bazalna vrednost) imale T-vrijednost BMD ispod -2,5. Smanjenje rizika od frakture kičmenog pršljena odgovaralo je onom u ukupnoj populaciji.

Tabela 4. Rezultati trogodišnjeg ispitivanja preloma MF 4411 (%, 95% CI) kod pacijentkinja koje su imale T- vrijednost BMD ispod -2,5 prije početka terapije

U ukupnoj populaciji pacijenata koji su učestvovali u ispitivanju MF 4411, nije zabilježeno smanjenje nevertebralnih preloma, međutim, svakodnevna primjena ibandronske kiseline, izgleda, pokazuje efikasnost u visokorizičnoj subpopulaciji (T-vrijednost BMD za vrat femura – ispod -3,0), gdje je primijećeno smanjenje rizika od nevertebralnih preloma za 69%.

Svakodnevna terapija sa 2,5 mg, dovela je do progresivnog povećanja BMD na vertebralnim i na nevertebralnim djelovima skeleta.

Povećanje BMD na lumbalnom dijelu kičme poslije tri godine u poređenju sa placebom, iznosilo je 5,3%, a 6,5% u poređenju sa početnim vrijednostima. Povećanje na kuku u poređenju sa vrijednostima prije početka terapije, iznosilo je 2,8% na vratu femura, 3,4% kada je posmatran cijeli kuk i 5,5% na trohanteru.

Biohemijski markeri remodelovanja kosti (kao što su vrijednosti CTX u urinu i osteokalcin u serumu) pokazali su očekivani obarazac supresije do predmenopauzalnih nivoa, a maksimalnu supresiju dostigli su u roku od 3-6 mjeseci.

Klinički značajno smanjenje od 50% biohemijskih markera resorpcije kosti, zabilježeno je već mjesec dana po započinjanju terapije ibandronskom kiselinom od 2,5 mg.

Po obustavljanju terapije, došlo je do vraćanja na patološke vrijednosti pojačane resorpcije kosti, povezane sa postmenopauzalnom osteoporozom, koji su postojali prije uvođenja terapije.

Histološka analiza biopsije kostiju poslije dvije i tri godine terapije kod žena u postmenopauzi, pokazala je da je kost normalnog kvaliteta i bez znakova poremećaja mineralizacije.

Pedijatrijska populacija (pogledati djelove 4.2 i 5.2)

Ibandronska kiselina od 150 mg nije ispitivana u pedijatrijskoj populaciji, pa stoga ne postoje podaci o efikasnosti ili bezbjednosti za ovu populaciju pacijenata.

Primarna farmakološka dejstva ibandronske kiseline na kost, nijesu direktno povezana sa stvarnim koncentracijama u plazmi, što je pokazano brojnim ispitivanjima na životinjama i ljudima.

Resorpcija

Po oralnoj primjeni, resorpcija ibandronske kiseline u gornjem dijelu gastrointestinalnog trakta je brza, a koncentracija u plazmi raste na dozno-proporcionalan način do oralne doze od 50 mg, s tim što se sa primjenom većih doza zapaža povećanje koncentracije u plazmi iznad dozno-proporcionalnog nivoa. Maksimalne zabilježene koncentracije u plazmi postižu se u roku od 0,5 do 2 sata (srednja vrijednost – 1 sat) kada se uzima na prazan stomak, uz apsolutnu bioraspoloživost od oko 0,6%. Obim resorpcije je smanjen kada se uzima sa hranom ili pićima (izuzev obične vode). Bioraspoloživost se smanjuje za oko 90% kada se ibandronska kiselina primjenjuje uz standardni doručak u poređenju sa bioraspoloživošću kod ispitanika koji lijek uzmu na prazan stomak. Nema relevantnog smanjenja bioraspoloživosti, ako se ibandronska kiselina uzme 60 minuta prije prvog obroka u danu. Bioraspoloživosti i povećanje BMD-a smanjuju se kada se hrana ili piće uzimaju prije nego prođe 60 minuta od primjene ibandronske kiseline.

Distribucija

Nakon početne sistemske izloženosti, ibandronska kiselina se brzo vezuje za kosti ili izlučuje urinom. Kod ljudi, terminalni volumen distribucije (apparent terminal volume of distribution) je najmanje 90 l, a količina doze koja dospijeva do kostiju procjenjuje se na 40-50% doze u cirkulaciji. Vezivanje za proteine plazme kod ljudi, približno iznosi 85-87% (određeno in vitro pri terapijskim koncentracijama lijeka), pa je zato nizak potencijal za interakcije sa drugim ljekovima usljed istiskivanja sa proteinskog nosača.

Metabolizam

Nema dokaza da se ibandronska kiselina metaboliše kod životinja ili kod ljudi.

Eliminacija

Resorbovani dio ibandronske kiseline uklanja se iz cirkulacije kostnom resorpcijom (procjenjuje se na 40-50% kod žena u postmenopauzi), a ostatak se eliminiše u neizmijenjenom obliku preko bubrega. Neresorbovani dio ibandronske kiseline eliminiše se u neizmijenjenom obliku putem fecesa.

Opseg posmatranih poluvremena eliminacije je širok, a terminalno poluvrijeme eliminacije (apparent terminal half-life) uglavnom je u opsegu 10-72 sata. Pošto izračunate vrijednosti u velikoj mjeri zavise od dužine trajanja ispitivanja, primijenjene doze i osjetljivosti mjerne metode, pravo terminalno poluvrijeme eliminacije je vjerovatno znatno duže, kao i kod drugih bisfosfonata. Početne koncentracije u plazmi brzo padaju i dostižu 10% maksimalnih vrijednosti u plazmi u roku od 3 sata po intravenskoj, odnosno 8 sati po oralnoj primjeni.

Ukupni klirens ibandronske kiseline je nizak, a prosječne vrijednosti kreću se u rasponu od 84-160 ml/min.

Bubrežni klirens (oko 60 ml/min kod zdravih žena u postmenopauzi) čini oko 50-60% ukupnog klirensa, a u povezan je sa klirensom kreatinina. Smatra se da razlika između ukupnog klirensa i bubrežnog klirensa oslikava nivo resorpcije od strane kostiju.

Sekretorni put izgleda ne uključuje poznate acidne ili bazne transportne sisteme uključene u eksreciju drugih aktivnih supstanci. Pored toga, ibandronska kiselina ne inhibira glavne humane hepatičke P450 izoenzime i ne indukuje hepatički citohrom P450 sistem kod pacova.

Farmakokinetika u posebnim kliničkim situacijama

Pol

Bioraspoloživost i farmakokinetika ibandronske kiseline, slične su kod muškaraca i kod žena.

Rasa

Nema podataka o klinički značajnim međuetničkim razlikama između azijata i ljudi bijele rase u smislu raspodjele ibandronske kiseline u organizmu. Veoma malo podataka je dostupno o pacijentima afričkog porijekla.

Pacijenti sa oštećenjem bubrežne funkcije

Bubrežni klirens ibandronske kiseline kod pacijenata sa različitim stepenima oštećenja bubrežne funkcije u linearnom je odnosu sa klirensom kreatinina.

Nije neophodno podešavanje doze za pacijente sa blagim do umjerenim oštećenjem bubrežne funkcije (CLcr jednak ili veći od 30 ml/min), kao što je pokazano u ispitivanju BM 16549 u kome je većina pacijenata imala blagi do umjereni oblik oštećenja bubrežne funkcije.

Ispitanici sa teškom bubrežnom insuficijencijom (CLcr manji od 30 ml/min), koji su primali dnevnu oralnu dozu od 10 mg ibandronske kiseline tokom 21 dana, imali su 2-3 puta višu koncentraciju lijeka u plazmi u odnosu na ispitanike sa normalnom bubrežnom funkcijom, a ukupni klirens ibandronske kiseline iznosio je 44 ml/min. Kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom, po intravenskoj primjeni 0,5 mg, ukupni klirens smanjen je za 67%, bubrežni za 77%, a ne-bubrežni za 50%, ali nije došlo do smanjenja tolerancije usljed povećane izloženosti. Zbog ograničenog kliničkog iskustva, ibandronska kiselina od 150 mg ne preporučuje se kod pacijenata sa teškim oštećenjem bubrežne funkcije (pogledati djelove 4.2 i 4.4). Farmakokinetika ibandronske kiseline kod pacijenata sa terminalnom bubrežnom insuficijencijom, ispitivana je samo kod pacijenata koji su liječeni hemodijalizom. Prema tome, nije poznato kakva je farmakokinetika ibandronske kiseline kod pacijenata koji nijesu na terapiji hemodijalizom, tako da ovaj lijek ne treba primjenjivati kod ove grupe pacijenata.

Pacijenti sa oštećenjem funkcije jetre (pogledati dio 4.2)

Nema farmakokinetičkih podataka o primjeni ibandronske kiseline kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre. Jetra ne igra značajniju ulogu u klirensu ibandronske kiseline, koja se ne metaboliše, već se izlučuje preko bubrega i preuzimanjem od strane kostiju. Iz tog razloga, nije potrebno podešavanje doze kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre.

Starija populacija (pogledati dio 4.2)

U multivarijantnoj analizi, godine starosti nijesu se pokazale kao nezavisni faktor u odnosu na bilo koji od ispitivanih farmakokinetičkih parametara. Budući da sa godinama starosti bubrežna funkcija opada, to je jedini faktor koji treba uzeti u obzir (pogledati dio o primjeni lijeka kod oštećenja bubrežne funkcije).

Pedijatrijski pacijenti (pogledati djelove 4.2 i 5.1)

Nema podataka o upotrebi ibandronske kiseline od 150 mg u ovoj uzrasnoj grupi.

Toksična dejstva, kao što su znaci oštećenja bubrega, zabilježeni su kod pasa samo pri izloženosti dozama koje se smatraju znatno višim od maksimalnih doza kod ljudi, što ukazuje na mali značaj za kliničku primjenu.

Mutagenost/kancerogenost

Nema naznaka za postojanje kancerogenog potencijala. Testovima kojima je ispitivana genotoksičnost, nijesu dobijeni dokazi o genetskoj aktivnosti ibandronske kiseline.

Reproduktivna toksičnost

Nije bilo dokaza o direktnom fetotoksičnom ili teratogenom dejstvu ibandronske kiseline kod oralno tretiranih pacova i kunića, a nije bilo ni neželjenih dejstava na razvoj u F1 potomaka pacova pri dozi dobijenoj ekstrapolacijom barem 35 puta većoj od maksimalno dopuštene izloženosti u ljudi. U reproduktivnim ispitivanjima na pacovima, koji su ibandronsku kiselinu primali oralnim putem, efekti na fertilitet sastojali su se od povećanog broja preimplantacionih gubitaka ploda pri dozi od 1 mg/kg/dan, kao i pri većim dozama. U reproduktivnim ispitivanjima kod pacova koji su ibandronsku kiselinu primali intravenskim putem, došlo je do smanjenja broja spermatozoida pri dozama od 0,3 i 1 mg/kg/dan, kao i do smanjenja fertilnosti kod mužjaka pri dozi od 1 mg/kg/dan, a kod ženki pri 1,2 mg/kg/dan. Ostala neželjena dejstva ibandronske kiseline u ispitivanjima reproduktivne toksičnosti kod pacova jednaka su očekivanim za bisfosfonate. U njih spadaju smanjeni broj mjesta implantacije, poremećaji prirodnog porođaja (distocija), kao i povećanje visceralnih varijacija (sindrom bubrega, karlice i uretera).

Idika, 150 mg, film tableta:

Jezgro tablete:

- laktoza, monohidrat

- krospovidon (tip A) (E1202)

- celuloza, mikrokristalna (E460)

- silicijum dioksid, koloidni, bezvodni (E551)

- natrijum stearil fumarat

Sastav film obloge Opadry II white:

- polivinil alkohol

- makrogol/PEG 3350

- talk (E553b)

- titan dioksid (E171)

Nije primjenljivo.

Idika, 150 mg, film tablete u pakovanju:

PVC/PVDC: Al blister - 3 godine

Idika, 150 mg, film tablete u pakovanju:

oPA/Al/PVC: Al blister - 2 godine

Ovaj lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.

Idika, 150 mg, film tableta:

Unutrašnje pakovanje je PVC/PVDC: Al blister koji sadrži 1 film tabletu ili oPA/Al/PVC: Al blister koji sadrži 1 film tabletu.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 1 blister (ukupno 1 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti u skladu sa važećim propisima.

Aktivna supstanca lijeka Idika je ibandronska kiselina, koja pripada grupi ljekova pod nazivom bisfosfonati. Lijek Idika može zaustaviti gubitak kosti sprječavajući veći gubitak mase kosti i povećavajući masu kosti kod većine žena koje ga uzimaju, čak i ako ne vide ili ne osjećaju razliku. Lijek može smanjiti rizik od preloma (fraktura) kostiju. Smanjenje rizika od preloma kičme je dokazano, a efikasnost u smanjenju preloma kuka nije pokazana.

Lijek Idika Vam je propisan za liječenje osteoporoze u postmenopauzi, jer imate povećan rizik od preloma. Osteoporoza je bolest koja dovodi do stanjenja i slabljenja kosti, i česta je kod žena u postmenopauzi. U menopauzi, jajnici žena prestaju da proizvode ženski hormon estrogen, koji pomaže očuvanju zdravlja skeleta.

Što žena ranije uđe u menopauzu, veći je rizik od osteoporoze.

Drugi faktori koji mogu da povećaju rizik od osteoporoze obuhvataju:

• nedovoljne količine kalcijuma i vitamina D u ishrani;
• pušenje ili prekomjerno konzumiranje alkohola;
• nedovoljno šetnje ili drugih fizičkih aktivnosti;
• osteoporoza u porodičnoj istoriji.

Zdrav način života će Vam takođe pomoći da imate najviše koristi od uzimanja ovog lijeka. Ovo uključuje:

• uravnoteženu ishranu bogatu kalcijumom i vitaminom D;
• šetnje i druge fizičke aktivnosti;
• prestanak pušenja i prestanak konzumiranja prekomjernih količina alkohola.

Lijek Idika ne smijete koristiti:

• ako ste alergični (preosjetljivi) na ibandronsku kiselinu ili na bilo koji drugi sastojak lijeka Idika (pogledati dio 6.);
• ako imate određenih problema sa jednjakom (cjevasti organ koji povezuje usta sa želucem), u smislu postojanja suženja ili otežanog gutanja;
• ako ne možete da stojite ili sjedite uspravno, neprekidno, barem jedan sat (60 minuta);
• ako imate ili ste imali u prošlosti nizak nivo kalcijuma u krvi. Posavjetujte se sa ljekarom.

Upozorenja i mjere opreza:

Neželjeno dejstvo koje se zove osteonekroza vilice (oštećenje kostiju vilice) prijavljeno je veoma rijetko tokom postmarketinškog praćenja pacijenata koji su primali ibandronsku kiselinu za liječenje osteoporoze. Osteonekroza vilice se takođe može pojaviti nakon prestanka terapije.

Važno je pokušati spriječiti razvoj osteonekroze vilice, jer se radi o bolnom stanju koje se teško liječi. Da biste smanjili rizik od razvoja osteonekroze vilice, ovo su neke mjere opreza kojih bi trebalo da se pridržavate.

Atipični prelomi dugih kostiju, kao što su lakatna kost (ulna) i potkoljenica (tibija), takođe su prijavljeni kod pacijenata koji su primali dugotrajno liječenje ibandronskom kiselinom. Ovi prelomi nastaju nakon minimalne traume ili bez ikakve traume, a neki pacijenti osjećaju bol u području preloma prije nego što im se pojavi potpuni prelom.

Prije uzimanja ovog lijeka obavijestite svog ljekara ili farmaceuta:

• ako imate bilo kakvih problema u ustima ili zubima, kao što je loše zdravlje zuba, bolesti desni, ili ako planirate da vadite zub;
• ako ne idete na redovne stomatološke preglede ili niste dugo išli na stomatološki pregled;
• ako ste pušač (jer to može povećati rizik od problema sa zubima);
• ako ste se prethodno liječili bisfosfonatima (koji se koriste za liječenje ili sprječavanje oboljenja kostiju);
• ako uzimate ljekove koji se zovu kortikosteroidi (kao što su prednizolon ili deksametazon);
• ako bolujete od raka.

Vaš ljekar može tražiti da odete na stomatološki pregled (pregled zuba) prije započinjanja terapije lijekom Idika.

Tokom terapije treba da održavate dobru oralnu higijenu (uključujući redovno pranje zuba) i da redovno idete na preglede kod zubara. Ako nosite zubnu protezu, pripazite da dobro naliježe. Ako ste podvrgnuti liječenju zuba ili ćete biti podvrgnuti operaciji zuba (npr. vađenju zuba), obavijestite svog ljekara o liječenju zuba i recite svom stomatologu da ste na terapiji lijekom Idika.

Kontaktirajte odmah svog ljekara ili zubara ako primijetite bilo kakve tegobe sa ustima ili zubima, kao što su gubitak zuba, bol ili otok, ranice koje ne zarastaju ili pojavu iscjetka, jer to mogu biti znaci osteonekroze vilice.

Neki pacijenti moraju biti posebno oprezni dok su na terapiji lijekom Idika. Razgovarajte sa svojim ljekarom prije nego uzmete lijek Idika:

• ako imate bilo kakve poremećaje metabolizma minerala (kao što je nedostatak vitamina D);
• ako Vaši bubrezi ne funkcionišu kako treba;
• ako imate bilo kakve probleme sa gutanjem ili varenjem.

Ukoliko ne popijete punu čašu obične vode i/ili ako legnete tokom jednog sata nakon uzimanje lijeka Idika mogu se javiti: iritacija, zapaljenje ili grizlice (ulceracije) jednjaka, često sa simptomima jakog bola u grudima, jakog bola nakon gutanja hrane i/ili tečnosti, jake mučnine ili povraćanja. Ako se kod Vas jave ovi simptomi, prestanite sa uzimanjem lijeka Idika i odmah se obratite Vašem ljekaru (pogledati dio 3).

Djeca i adolescenti

Nemojte davati ovaj lijek djeci ili adolescentima mlađim od 18 godina.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite svog ljekara ili farmaceuta ako uzimate, ili ste donedavno uzimali bilo koji drugi lijek, uključujući i one koji se mogu nabaviti bez ljekarskog recepta. To se posebno odnosi na sljedeće:

• suplemente koji sadrže kalcijum, magnezijum, gvožđe ili aluminijum, pošto postoji mogućnost da oni utiču na dejstva lijeka Idika.
• acetilsalicilnu kiselinu i druge ljekove iz grupe nesteroidnih antiinflamatornih ljekova (NSAIL) (uključujući ibuprofen, diklofenak natrijum i naproksen) koji mogu da dovedu do iritacije želuca i crijeva. Lijek Idika takođe može da izazove takve tegobe. Zbog toga, budite posebno pažljivi ako uzimate ljekove protiv bolova ili ljekove protiv zapaljenja, dok uzimate lijek Idika.

Kada popijete Vašu mjesečnu tabletu lijeka Idika, sačekajte 1 sat prije nego što uzmete bilo koji drugi lijek, uključujući i tablete za loše varenje, suplemente kalcijuma ili vitamine.

Uzimanje lijeka Idika sa hranom ili pićem

Nemojte uzimati lijek Idika sa hranom. Lijek Idika manje je efikasan ako se uzima sa hranom.

Možete da pijete samo vodu, ali ne druge vrste pića.

Nakon uzimanja lijeka Idika, sačekajte 1 sat prije uzimanja bilo kakve hrane i pića (pogledati dio 3. Kako se upotrebljava lijek Idika).

Plodnost, trudnoća i dojenje

Lijek Idika namijenjen je isključivo ženama poslije menopauze i ne smiju ga uzimati žene koje još uvijek mogu da rađaju.

Nemojte uzimati lijek Idika ako ste trudni ili ako dojite.

Posavjetujte se sa ljekarom ili farmaceutom prije nego što počnete da uzimate ovaj lijek.

Uticaj lijeka Idika na na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Možete upravljati vozilima i rukovati mašinama pošto se očekuje da lijek Ivadron nema ili ima zanemarljiv uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Idika

Zbog prisustva laktoze u tabletama lijeka Idika, u slučaju netolerancije (nepodnošljivosti) na pojedine šećere, (npr. ako patite od nepodnošenja galaktoze, nedostatka laktaze ili imate problema sa resorpcijom glukoze i galaktoze), obratite se Vašem ljekaru prije upotrebe ovog lijeka.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako nijeste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Uobičajena doza lijeka Idika je jedna tableta mjesečno.

Kako uzimate tabletu jednom mjesečno

Važno je da pažljivo pratite ova uputstva. Ona Vam pomažu u pravilnom uzimanju tableta lijeka Idika i njihovom brzom dolasku u želudac, čime se smanjuje mogućnost pojave iritacije.

• Uzimajte jednu tabletu lijeka Idika od 150 mg, jednom mjesečno
• Odaberite jedan dan u mjesecu koji ćete lako zapamtiti. Odaberite ili isti datum (npr. svakog prvog u mjesecu) ili isti dan (npr. prva nedjelja u mjesecu). Opredijelite se za datum koji najbolje odgovara Vašim navikama.
• Popijte tabletu lijeka Idika najmanje 6 sati nakon zadnjeg jela ili pića, osim vode.
• Popijte tabletu lijeka Idika
• ujutru, čim ustanete
• prije nego što pojedete ili popijete nešto (na prazan stomak).
• Progutajte tabletu uz punu čašu obične vode (najmanje 180 ml).

Nemojte tabletu da pijete sa vodom koja ima visok sadržaj kalcijuma, voćnim sokom ili bilo kojim drugim napitkom. Ako postoji sumnja da je u vodi sa česme visoka koncentracija kalcijuma (tvrda voda), savjetuje se upotreba flaširane vode sa niskim sadržajem minerala.

• Tabletu progutajte cijelu - nemojte je žvakati, otapati ili drobiti u ustima.
• U narednih sat vremena (60 minuta) po uzimanju tablete:
• Nemojte leći; ukoliko ne ostanete u uspravnom položaju (stojati ili uspravno sjediti), dio lijeka može da se vrati u jednjak.
• Nemojte ništa jesti.
• Nemojte ništa piti (osim obične vode, ukoliko postoji potreba).
• Nemojte uzimati druge ljekove.
• Nakon jednog sata, možete da uzmete svoj prvi jutarnji obrok i napitak. Poslije tog obroka, možete da legnete, ako želite, i da uzmete druge ljekove koje morate uzeti.

Nastavak uzimanja lijeka Idika

Važno je da nastavite da uzimate lijek Idika svakog mjeseca, sve dok Vam tako propisuje Vaš ljekar.

Poslije 3-5 godina uzimanja lijeka Idika, posavjetujte se sa Vašim ljekarom da li da nastavite sa uzimanjem ovog lijeka.

Ako ste uzeli više lijeka Idika nego što je trebalo

Ako ste greškom uzeli više od jedne tablete, popijte punu čašu mlijeka i odmah se obratite Vašem ljekaru.

Nemojte izazivati povraćanje i nemojte leći – tako možete da dovedete do iritacije jednjaka lijekom Idika.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Idika

Nikada ne uzimajte duplu dozu da nadomjestite preskočenu dozu.

• Ako ste zaboravili da uzmete tabletu ujutro, na dan koji ste odabrali, nemojte je uzimati kasnije tog istog dana.

Umjesto toga, pogledajte svoj kalendar i utvrdite kada je po rasporedu sljedeća doza.

• Ako ste zaboravili da tabletu uzmete odabranog dana, a prema rasporedu datum za uzimanje sljedeće doze je za samo 1 do 7 dana...

Nikada ne uzimajte dvije tablete lijeka Idika u istoj nedjelji. Sačekajte dok ne dođe vrijeme za sljedeću dozu prema rasporedu i tada je uzmite na uobičajeni način; zatim nastavite sa uzimanjem jedne tablete mjesečno na dan koji ste, prema rasporedu, označili na kalendaru.

• Ako ste zaboravili da Vašu tabletu uzmete odabranog dana, a prema rasporedu, datum za uzimanje sljedeće doze je za više od 7 dana...

Uzmite jednu tabletu odmah sljedećeg jutra; zatim nastavite sa uzimanjem jedne tablete mjesečno na dan koji ste, prema rasporedu, označili na kalendaru.

Kao i svi ljekovi i lijek Idika može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Odmah razgovarajte sa ljekarom ili farmaceutom ako primijetite bilo koje od sljedećih ozbiljnih neželjenih dejstava – možda će Vam biti potrebna hitna medicinska pomoć:

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• jak bol u grudima, jak bol nakon gutanja hrane ili tečnosti, jaka mučnina ili povraćanje, otežano gutanje. To može da ukazuje na teško zapaljenje jednjaka (cjevasti organ koji povezuje usta sa želucem), uz mogućnost postojanja ranica ili suženja jednjaka;
• hipokalcemija (smanjena koncentracija kalcijuma u krvi) uključujući grčeve mišića ili grčeve i/ili osjećaj peckanja u prstima ili oko usta.

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• svrab, otok lica, usana, jezika i grla, uz otežano disanje;
• uporan bol u oku i zapaljenje oka;
• novonastala bol, slabost i osjećaj nelagodnosti u predjelu butine, kuka ili prepona. To mogu biti rani znaci upozorenja na mogućnost pojave neuobičajenog preloma butne kosti.

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• bol ili rane u ustima i vilici. To mogu biti rani znaci upozorenja na ozbiljno oboljenje vilice, pod nazivom osteonekroza vilice (odumiranje tkiva kosti vilice);
• Razgovarajte sa svojim ljekarom ukoliko imate bol u uhu, iscjedak iz uha i/ili infekciju uha. Ovo mogu biti znaci oštećenja kostiju u uhu;
• ozbiljna alergijska reakcija koja može biti opasna po život;
• teške kožne neželjene reakcije.

Ostala moguća neželjena dejstva

Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• glavobolja;
• gorušica, osjećaj nelagodnosti pri gutanju, bol u predjelu želuca ili u trbuhu (može da bude posljedica zapaljenja želuca), poremećaj varenja, mučnina, proliv;
• grčevi u mišićima, ukočenost mišića i zglobova;
• simptomi slični gripu, uključujući i povišenu tjelesnu temperaturu, jezu i drhtavicu, opšti osjećaj nelagodnosti, bol u kostima i bolovi u zglobovima i mišićima. Obratite se ljekaru ili farmaceutu ako Vam bilo koje od neželjenih dejstava pričinjava veće tegobe ili potraje duže od par dana.
• osip.

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• vrtoglavica;
• flatulencija (osjećaj nadutosti, gasovi);
• bol u leđima;
• umor i iscrpljenost;
• napadi astme.

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• zapaljenje dvanaestopalačnog crijeva (prvi dio tankog crijeva), koje prouzrokuje bol u trbuhu;
• koprivnjača.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Idika

Aktivna supstanca je ibandronska kiselina. Jedna film tableta sadrži 150 mg ibandronske kiseline u obliku

natrijum ibandronat, monohidrata.

Pomoćne supstance su:

Jezgro tablete: laktoza, monohidrat; krospovidon (tip A) (E1202); celuloza, mikrokristalna (E460); silicijum dioksid, koloidni, bezvodni (E551); natrijum stearil fumarat.

Sastav film obloge Opadry II white: polivinil alkohol; makrogol/PEG 3350; talk (E553b); titan dioksid (E171).

Kako izgleda lijek Idika i sadržaj pakovanja

Film tableta.

Film tablete su duguljaste, bikonveksne, bijele ili skoro bijele film tablete, sa utisnutom oznakom "I9BE" na

jednoj strani i "150" na drugoj strani.

Unutrašnje pakovanje je PVC/PVDC: Al blister koji sadrži 1 film tabletu ili oPA/Al/PVC: Al blister koji sadrži 1 film tabletu.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 1 blister (ukupno 1 film tableta) i Uputstvo

za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Hemofarm A.D. Vršac P.J. Podgorica

8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

Stada Arzneimittel AG, Stadastrasse 2-18, 61118 Bad Vilbel, Njemačka

Synthon Hispania S.L., Castelló, 1, Polígono las Salinas, 08830 Sant Boi de Llobregat, Španija

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

2030/20/650 – 4138 od 26.05.2020. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Februar, 2025. godine