ZYMBAKTAR® 250mg film tableta

Antibiotike treba propisivati i primjenjivati u skladu sa zvaničnim vodičima o odgovarajućoj primjeni antibiotika.

Zymbaktar 250mg i 500 mg film tablete su indikovane za odrasle i djecu stariju od 12 godina.

Klaritromicin je indikovan za liječenje infekcija izazvanih osetljivim bakterijama, koje uključuju:

- Infekcije donjeg respiratornog trakta, kao što su akutni i hronični bronhitis, i pneumonija;

- Infekcije gornjeg respiratornog trakta, kao što su sinuzitis i faringitis.

Klaritromicin se preporučuje za inicijalnu terapiju vanbolničkih respiratornih infekcija i pokazuje, takođe, in vitro aktivnost protiv uobičajenih i atipičnih respiratornih patogena koji su navedeni u dijelu koji se odnosi na mikrobiologiju.

Klaritromicin je indikovan i kod lakših i umjereno teških infekcija kože i mekih tkiva.

Klaritromicin, u kombinaciji sa omeprazolom ili lansoprazolom koji smanjuju aciditet, indikovan je i za eradikaciju H. pylori kod pacijenata s duodenalnim ulkusom (vidjeti odjeljak 4.2.).

Klaritromicin najčešće djeluje protiv sljedećih mikroorganizama u in vitro uslovima:

Gram-pozitivne bakterije: Staphylococcus aureus (osjetljiv na meticilin); Streptococcus pyogenes (grupa A beta-hemolitičkih streptokoki), alfa-hemolički streptokok (iz viridans grupe); Streptococcus (Diplococcus) pneumoniae; Streptococcus agalactiae; Listeria monocytogenes.

Gram-negativne bakterije: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae; Legionella pneumophila, Bordetella pertussis, Helicobacter pylori; Campylobacter jejuni.

Mycoplasma: Mycoplasma pneumoniae; Ureaplasma urealyticum.

Ostali mikroorganizmi: Chlamydia trachomatis; Mycobacterium avium; Mycobacteriuin leprae.

Anaerobi: Bacteroides fragilis osjetljiv na makrolide; Clostridium perfringens; Peptococcus species; Peptostreptococcus species; Propionibacterium acnes.

Klaritromicin djeluje baktericidno protiv više bakterijskih sojeva kao što su: Haemophilus influenzae, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae, H. pylori i Campylobacter spp.

Dejstvo klaritromicina protiv H. pylori je jače pri neutralnom pH, nego pri kiselom pH.

Pacijenti s infekcijama respiratornog trakta, kože i mekog tkiva

Odrasli: Uobičajena doza je dva puta dnevno po 250 mg. Ova doza se može povećati do 500 mg dva puta dnevno, kod težih infekcija. Uobičajeno trajanje terapije je 6 do 14 dana.

Djeca starija od 12 godina: Kao kod odraslih.

Djeca mlađa od 12 godina:

Upotreba Zymbaktar 250mg i 500 mg film tableta se ne preporučuje djeci mlađoj od 12 godina. Kliničke studije kod djece starosti od 6 mjeseci do 12 godina su bile sprovedene sa klaritromicin suspenzijom. Zato se preporučuje da se kod djece mlađe od 12 godina koristi klaritromicin suspenzija za djecu (granule za oralnu suspenziju).

Eradikacija H.pylori kod pacijenata s čirom na dvanaestopalačnom crijevu (Odrasli)

Uobičajeno trajenje terapije je od 6 do 14 dana.

Trostruka terapija

Klaritromicin (500 mg) dva puta dnevno i lansoprazol 30 mg dva puta dnevno, treba davati s 1000 mg

amoksicilina dva puta dnevno.

Trostruka terapija

Klaritromicin (500 mg) dva puta dnevno i 30 mg lansoprazola dva puta dnevno treba davati s metronidazolom od 400 mg dva puta dnevno.

Trostruka terapija

Klaritromicin (500 mg) dva puta dnevno i 40 mg omeprazola jedanput dnevno treba davati s 1000 mg amoksicilina dva puta dnevno ili 400 mg metronidazola dva puta dnevno.

Trostruka terapija

Klaritromicin (500 mg) dva puta dnevno treba davati s 1000 mg amoksicilina dva puta dnevno i 20 mg omeprazola jedanput dnevno.

Dvostruka terapija

Uobičajena doza klaritromicina je 500 mg tri puta dnevno tokom 14 dana. Klaritromicin primjenjivati sa 40 mg omeprazola oralno jedanput dnevno. Pivotalne studije su sprovedene s 40 mg omeprazola jedanput dnevno tokom 28 dana. Dodatne studije su sprovedne s 40 mg omeprazola jedanput dnevno tokom 14 dana.

Dodatna uputstva za upotrebu omeprazola možete pročitati u Sažetku karakteristika lijeka za omeprazol.

Stariji pacijenti: doziranje je kao kod odraslih.

Oštećena funkcija bubrega:

Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega, sa klirensom kreatinina < 30mL/min potrebno je smanjiti ukupnu dozu na pola, tj. na 250 mg jednom dnevno ili 250 mg dva puta dnevno kod ozbiljnijih infekcija. Terapija ne treba da traje duže od 14 dana kod tih pacijenata.

Klaritromicin se može davati bez obzira na obroke, s obzirom da hrana ne utiče na stepen bioraspoloživosti.

Klaritromicin je kontraindikovan kod pacijenata sa poznatom preosjetljivošću na makrolidne antibiotike ili na

bilo koju od pomoćnih supstanci.

Kako primjena klaritromicina u dozi manjoj od 500 mg nije moguća sa Zymbaktar 500mg film tabletama, njihova primjena je kontraindikovana kod pacijenata sa klirensom kreatinina manjim od 30 mL/min. Kod ovih pacijenata treba koristiti dostupan lijek odgovarajuće jačine.

Istovremena upotreba klaritromicina i ergotamina ili dihidroergotamina je kontraindikovana, jer može dovesti do

ispoljavanja toksičnosti ergotamina.

Istovremena upotreba klaritromicina i bilo kojeg od sljedećih ljekova je kontraindikovana: astemizol, cisaprid,

pimozid i terfenadin budući da može da dovede do produžavanja QT intervala i srčanih aritmija, uključujući

ventrikularne tahikardije, ventrikularnu fibrilaciju i „torsades de pointes“ (vidjeti dio 4.5).

Klaritromicin ne treba davati pacijentima sa produženim QT intervalom u anamnezi ili ventikularnim srčanim

aritmijama, uključujući „torsades de pointes“ (vidjeti dio 4.4 i dio 4.5).

Istovremena primjena klaritromicina s tikagrelorom ili ranolazinom je kontraindikovana.

Klaritromicin ne treba koristiti isovremeno sa inhibitirima HMG-CoA reduktaze (statinima), koji se intenzivno

metabolišu sa CYP3A4 (lovastatin ili simvastatin), zbog povećanog rizika od miopatije, uključujući rabdomiolizu (vidjeti dio 4.5).

Kao i kod drugih jakih inhibitora CYP3A4, klaritromicin se ne smije primjenjivati kod pacijenata koji uzimaju kolhicin.

Klaritromicin ne treba koristiti kod pacijenata sa hipokalemijom (rizik od produženja QT intervala).

Klaritromicin ne treba koristiti kod pacijenata koji pate od teškog poremećaja funkcije jetre u kombinaciji sa

poremećajem funkcije bubrega.

Ljekari ne treba da propisuju klaritromicin trudnim ženama bez pažljivog razmatranja odnosa koristi i rizika,

posebno tokom prva tri mjeseca trudnoće (vidjeti odjeljak 4.6).

Posebnu pažnju treba obratiti na pacijente sa ozbiljnim poremećajem funkcije bubrega (vidjeti odjeljak 4.2).

Klaritromicin se u najvećoj mjeri izlučuje putem jetre. Posebna pažnja se mora posvetiti pacijentima sa oštećenom funkcijom jetre. Pažnju treba obratiti tokom primjene lijeka klaritromicin kod pacijenata sa umjerenim i ozbiljnim poremećajem funkcije bubrega.

Prijavljeni su slučajevi fatalnog otkazivanja funkcije jetre (vidjeti dio 4.8). Neki pacijenati mogu imati postojeće poremećaje funkcije jetre ili mogu uzimati druge ljekove koji imaju hepatotoksično dejstvo. Savjetuje se pacijentima da prekinu terapiju i da odmah kontaktiraju svoga ljekara ako se jave simptomi poremećaja funkcije jetre, kao što je anoreksija, žutica, izlučivanje tamnog urina, pruritus ili osjetljiv stomak.

Slučajevi pseudomembranoznog kolitisa su bili prijavljeni kod primjene skoro svih antibiotika, uključujući i

makrolide i mogu biti u opsegu od blagih slučajeva do slučajeva koji ugrožavaju život. Dijareja povezana sa

Clostridium difficile (CDAD) je bila prijavljena kod primjene skoro svih antibiotika uključujući klaritromicin, i

može da bude u opsegu od blage dijareje do fatalnog kolitisa. Terapija antibioticima utiče na normalnu bakterijsku floru debelog crijeva, što može da dovede do naglog rasta Clostridium difficile. CDAC se mora

razmotriti kod svih pacijenata kod kojih je prisutna dijareja nakon upotrebe antibiotika. Potrebna je detaljna

anamneza pacijenta jer je prijavljeno da se dijareja izazvana C.difficile javljala i preko dva mjeseca nakon završetka terapije antibioticima. Iz navedenog razloga treba razmotriti prekidanje antibiotske terapije klaritromicinom bez obzira na indikaciju. Mikrobiološko ispitivanje treba izvršiti i potrebno je započeti adekvatnu terapiju. Ljekove koji inhibiraju peristaltiku ne treba koristiti.

Postoje postmarketinški izvještaji trovanja kolhicinom kada je primijenjen istovremeno sa klaritromicinom i to

posebno kod starijih pacijenata, od koji se neki odnose na pacijente sa renalnom insuficijencijom. Kod nekih od tih pacijenata prijavljeni su smrtni slučajevi (vidjeti odjeljak 4.5). Istovremena primjena klaritromicina i kolhicina je kontraindikovana (vidjeti odjeljak 4.3).

Posebna pažnja se savjetuje kod paralelne upotrebe klaritromicina i triazolobenzodiazepina, kao što su triazolam i midazolam (vidjeti odjeljak 4.5).

Posebna pažnja se savjetuje kod istovremene upotrebe klaritromicina i drugih ototoksičnih ljekova, posebno

aminoglikozida. Praćenje vestibularne i auditorne funkcije treba sprovesti tokom i nakon prekida terapije.

Zbog rizika za produženje QT intervala, klaritromicin treba pažljivo primjenjivati kod pacijenata sa koronarnim

srčanim bolestima, teškom srčanom insuficijencijom, hipomagnezemijom, bradikardiojm (<50 otkucaja po

minuti), ili u slučaju istovremene upotrebe sa drugim ljekovima koji izazivaju produženje QT intervala (vidjeti dio 4.5). Klaritromicin ne treba primjenjivati kod pacijenata sa kongenitalnim ili potvrđenim produženjem QT

intervala ili ventrikularnim aritmijama u anamnezi (vidjeti odjeljak 4.3).

Pneumonija:

U svjetlu rastuće rezistencije na Streptococcus pneumonie na makrolide, važno je da se primjeni osjetljivo testiranje kada se propisuje klaritromicin za vanbolničku pneumoniju. Kod bolnički dobijenih pneumonija,

klaritromicin treba koristiti sa drugim odgovarajućim antibioticima.

Blage do umjerene infekcije kože i mekog tkiva

Ove infekcije su često izazvane bakterijama Staphylococcus aureus i Streptococcus pyogenes, koje mogu biti rezistentne na makrolide. Zato je važno da se sprovede ispitivanje na osetljivost antibiotika. U slučaju gdje beta-laktamski antibiotici ne mogu da se koriste (na primjer alergija), drugi antibiotici, kao što je klindamicin, mogu biti ljekovi prvog izbora. Trenutno se smatra da jedino makrolidi mogu imati dejstvo kod nekih infekcija kože i mekih tkiva, kao što su infekcije koje su izazvane bakterijom Corynebacterium minutissimum, akne vulgaris i erizepel i u situacijama kada preparati penicilina ne mogu da se koriste.

U slučaju nastanka ozbiljnih akutnih reakcija preosjetljivosti, kao što je anafilaksa, Stiven-Jonsonov sindrom,

toksična epidermalna nekroliza, DRESS i Henoch-Schonlein purpura, terapiju lijekom klaritromicin treba odmah prekinuti i odmah započeti odgovarajuću terapiju.

Klaritromicin treba koristiti sa oprezom ukoliko se primjenjuje istovremeno sa ljekovima koji indukuju enzime citohrom CYP3A4 (vidjeti odjeljak 4.5).

Inhibitori HMG-CoA reduktaze (statini):

Istovremena upotreba klaritromicina sa lovastatinom ili simvastatinom je kontraindikovana (vidjeti dio 4.3).

Potreban je oprez kod propisivanja klaritromicina s drugim statinima. Zabilježeni su slučajevi rabdomiolize kod pacijenata koji su uzimali klaritromicin i statine.Pacijenti se moraju pratiti zbog moguće pojave znakova i simptoma miopatije. U situacijama kada se istovremena primjena klaritromicina sa statinima ne može izbjeći, preporučuje se propisivanje najniže postojeće doze statina. Potrebno je uzeti u obzir primjenu statina koji ne zavise od metabolizma CYP3A (npr. fluvastatin) (vidjeti dio 4.5).

Oralni hipoglikemici/Insulin:

Istovremena upotreba klaritromicina i oralnih hipoglikemika (kao što su derivati sulfonilureje) i/ili insulina može dovesti do značajne hipoglikemije. Preporučuje se pažljivo praćenje nivoa glukoze u krvi (vidjeti odjeljak 4.5).

Oralni antikoagulansi:

Postoji rizik od teških krvarenja i značajnog povećanja INR-a (International Normalized Ratio) i protrombinskog vremena kada se klaritomicin istovremeno primjenjuje sa lijekom varfarin (vidjeti odjeljak 4.5). INR i protrombinsko vrijeme se moraju često kontrolisati sve dok pacijenti primaju klaritromicin i antikoagulanse istovremeno.

Upotreba antimikrobne terapije, kao što je klaritromicin, za terapiju infekcija H. pilory može da dovede do

razvoja mikroorganizama koji su neosjetljivi na lijek.

Dugotrajna upotreba, kao i kod ostalih antibiotika, može da rezultuje kolonizacijom povećanog broja neosjetljivih bakterija i gljivica. U slučaju nastanka superinfekcija, treba primijeniti odgovarajuću terapiju.

Potrebno je obratiti pažnju na mogućnost ukrštene rezistencije između klaritromicina i drugih makrolida, kao i

linkomicina i klindamicina.

Zymbaktar film tablete kao pomoćnu supstancu sadrže propilenglikol, koji može izazvati simptome koji su

slični simptomima nakon konzumiranja alkohola.

Primjena sljedećih ljekova je izričito kontraindikovana zbog mogućih teških neželjenih efekata usljed

interakcija:

Cisaprid, pimozid, astemizol i terfenadin:

Povećani nivoi cisaprida prijavljeni su kod pacijenata koji su primali cisaprid i klaritromicin istovremeno. To

može dovesti do produženja QT intervala i srčanih aritmija, uključujući ventrikularnu tahikardiju, ventrikularnu

fibrilaciju i torsades de pointes. Slična dejstva su uočena kod pacijenata koji istovremeno koriste klaritromicin i

pimozid (vidjeti odjeljak 4.3).

Opisana je promjena metabolizma terfenadina pri istovremenoj primjeni sa klaritromicinom usljed povećanog

nivoa terfenadina. Povećani nivoi terfenadina ponekad mogu dovesti do srčanih aritmija, kao što su produženje

QT inervala, ventrikularna tahikardija, ventrikularna fibrilacija i torsades de pointes (vidjeti odjeljak 4.3). U

jednoj studiji na 14 zdravih dobrovoljaca istovremena primjena klaritromicina i terfenadina dovela je do dvostrukog ili trostrukog povećanja serumskog nivoa kiselog metabolita terfenadina i produženja QT intervala

koji nije doveo do klinički primijećenog efekta. Slični efekti primijećeni su pri istovremenoj primjeni astemizola i drugih makrolida.

Ergotamin i dihidroergotamin:

U postmarketinškim izveštajima je istovremena primjena klaritromicina i ergotamina ili dihidroergotamina

dovedena u vezu sa akutnom toksičnošću ergotamina koju karakteriše vazospazam, ishemija ekstremiteta i

drugih tkiva uključujući centralni nervni sistem. Istovremena primjena ovih ljekova sa klaritromicinom je kontraindikovana (vidjeti odjeljak 4.3).

Inhibitori HMG-CoA reduktaze (statini):

Istovremena primjena klaritromicina sa lovastatinom ili simvastatinom je kontraindikovana (vidjeti odjeljak 4.3) budući da se ovi statini u značajnoj mjeri metabolišu putem CYP3A4 i njihova istovremena primjena sa klaritromicinom dovodi do povećanja njihove koncentracije u plazmi, što povećava rizik od miopatije, uključujući rabdomiolizu. Prijavljeni su slučajevi rabdomiolize kod pacijenata koji su istovremeno uzimali klaritromicin sa ovim statinima. Ukoliko se terapija klaritromicinom ne može izbjeći, primjena lovastatina ili simvastatina se mora obustaviti tokom liječenja.

Potreban je oprez pri propisivanju klaritromicina sa statinima. U slučajevima kada se istovremena primjena klaritromicina sa statinima ne može izbjeći, preporučuje se da se propiše najniža postojeća doza statina. Može se razmotriti primjena statina koji se ne metaboliše preko CYP3A4 (npr. fluvastatin). Potrebno je pratiti moguću pojavu znakova i simptoma miopatije kod pacijenata.

Efekat drugih ljekova na klaritromicin:

Ljekovi koji indukuju sistem enzima CYP3A (na primjer rifampicin, fenitoin, karbamzepin, fenobarbital, kantarion) mogu da indukuju metabolizam klaritromicina. To može da rezultuje sub-terapijskim nivoima klaritromicina, što dovodi do smanjene efikasnosti. Pored toga, može biti potrebno da se prate nivoi u plazmi za

CYP3A induktore, koji mogu da porastu zahvaljujući inhibiciji CYP3A od strane klaritromicina (vidjeti takođe

Sažetak karakteristika lijeka za primijenjeni CYP3A4 inhibitior). Paralelna upotreba rifabutina i klaritromicina

rezultuje u povećanju rifabutina, i smanjenja u nivoima klaritromicina u serumu zajedno sa povećanim rizikom

od uveitisa.

Za sljedeće ljekove je poznato ili se sumnja da utiču na koncentraciju klaritromicina u cirkulaciji, može biti potrebno podešavanje doze klaritromicina ili uvođenje alternativne terapije.

Efavirenc, nevirapin, rifampicin, rifabutin i rifapentin

Jaki induktori citohroma P450 kao što su efavirenc, nevirapin, rifampicin, rifabutin i rifapentin mogu da ubrzaju

metabolizam klaritromicina i da smanje nivoe klaritromicina u plazmi, dok dolazi do povećavanja 14-OH-klaritromicina, metabolita koji je takođe mikrobiološki aktivan. Budući da je mikrobiološka aktivnost klaritromicina i 14-OH- klaritromicina različita za različite bakterije, željeni terapijski efekat može da bude narušen tokom istovremene upotrebe klaritromicina i induktora enzima.

Etravirin

Dejstvo klaritromicina je smanjeno kod primjene sa etravirinom, dok je koncentracija aktivnog metabolita 14-OH-klaritromicina povećana. Kako 14-OH-klaritromicin ima manju aktivnost prema Mycobacterium avium kompleksu (MAC), ukupna aktivnost prema ovom patogenom uzročniku može biti izmijenjena. Zato treba razmotriti upotrebu drugih ljekova u liječenju MAC.

Flukonazol

Istovremena upotreba 200 mg flukonazola dnevno i 500 mg klaritromicina dva puta dnevno kod 21 zdravog

dobrovoljca dovela je do povećanja srednje vrijednosti minimalne ravnotežne koncentracije (Cmin) za 33% i

površine ispod krive (PIK) za 18%. Na ravnotežnu koncentraciju aktivnog metabolita 14-OH-klaritromicina

nije značajno uticala istovremena upotreba flukonazola. Nije potrebno podešavanje doze klaritromicina.

Ritonavir

Farmakokinetička studija je pokazala da istovremena upotreba 200 mg ritonavira svakih 8 sati i 500 mg klaritromicina svakih 12 sati dovodi do značajne inhibicije metabolizma klaritromicina. Maksimalna koncentracija klaritromicina je povećana za 31%, minimalna koncentracija je povećana za 182%, a površina

ispod krive (PIK) je povećana za 77% kod istovremene upotrebe sa ritonavirom. Primijećena je kompletna inhibicija formiranja 14-OH-klaritromicina. Zbog širokog terapijskog opsega klaritromicina, nije potrebno smanjivanje doze kod pacijenata sa normalnom renalnom funkcijom. Ali, kod pacijenata sa oštećenom renalnom funkcijom, potrebno je razmotriti sljedeće podešavanje doze: za pacijente sa CLCR 30 do 60 mL/min dozu klaritromicina bi trebalo smanjiti za 50%; za pacijente sa CLCR <30mL/min dozu klaritromicina bi trebalo smanjiti za 75%. Doze klaritromicina veće od 1 grama/dnevno ne treba koristiti sa ritonavirom.

Slično podešavanje doze treba razmotriti kod pacijenata sa redukovanom renalnom funkcijom kada se ritonavir koristi kao farmakokinetički pojačivač sa drugim inhibitorima HIV proteaze uključujući atazanavir i sakvinavir (vidjeti dio dolje, uključujući Obostrane međusobne interakcije ljekova).

Efekat klaritromicina na druge ljekove

CYP3A interakcije

Istovremena upotreba klaritromicina, za koji se zna da inhibira CYP3A, i ljekova čiji se metabolizam primarno

odvija preko CYP3A može da bude povezana sa povećanjem koncentracije primijenjenog lijeka i to može da

dovede do povećanja ili produženja oba terapijska efekta i do ispoljavanja neželjenih efekata navedenih ljekova. Klaritromicin treba koristiti sa oprezom kod pacijenata koji primaju terapiju drugim ljekovima koji su poznati kao supstrati enzima CYP3A, posebno ako imaju usku terapijsku širinu (na primjer karbamazepin) i/ili se intenzivno metabolišu putem ovih enzima.

Podešavanje doze se može razmotriti i, kada je moguće, serumske koncentracije ljekova koji se primarnom metabolišu preko CYP3A treba pažljivo pratiti kod pacijenata koji istovremeno primaju klaritromicin.

Za sljedeće ljekove ili grupe ljekova se zna ili se pretpostavlja da se metabolišu putem CYP3A izoenzima: alprazolam, astemizol, karbamazepin, cilostazol, cisaprid, ciklosporin, dizopiramid, ergot alkaloidi, lovastatin,

metilprednizolon, midazolam, omeprazol, oralni antikoagulansi (na primjer varfarin, vidjeti odjeljak 4.4), pimozid, hinidin, rifabutin, sildenafil, simvastatin, sirolimus, takrolimus, terfenadin, triazolam i vinblastin. Ljekovi koji intereaguju putem sličnih mehanizama preko ostalih izoenzimima sa citohromomom P450 uključuju fenitoin, teofilin i valproat.

Antiaritmici

Bilo je postmarketinških izveštaja o nastanku torsades de pointes tokom istovremene upotrebe klaritromicina i

hinidina ili dizopiramida. Na elektrokardiogramu treba pratiti pojavu produženja QT intervala tokom istovremene upotrebe klaritromicina i ovih ljekova. Nivoe hinidina i dizopiramida u serumu treba pratiti tokom terapije ovim lijekom.

Postoje postmarketinški izvještaji pojave hipoglikemije kod istovremene primjene klaritromicina i dizopiramida. Stoga se nivo glukoze u krvi mora pratiti tokom istovremene primjene klaritromicina i dizopiramida.

Oralni hipoglikemici/Insulin

Kod istovremene primjene određenih oralnih hipoglikemika, poput nateglinida i repaglinida, i klaritromicina može doći do inhibicije CYP3A enzima klaritromicinom što može uzrokovati hipoglikemiju. Preporučuje se pažljivo praćenje nivoa glukoze.

Omeprazol

Klaritromicin (500 mg svakih 8 sati) je primjenjivan u kombinaciji sa omeprazolom (40 mg dnevno) na zdravim

odraslim osobama. Ravnotežna koncentracija u plazmi omeprazola je povećana (Cmax, PIK0-24 i poluvrijeme eliminacije t1/2 je povećano istim redosljedom 30%, 89% i 34%), tokom primjene klaritromicina. Srednja pH vrijednost tokom 24 sata je bila 5,2 kada je omeprazol primjenjivan sam i 5,7 kada je omeprazol primjenjivan sa klaritromicinom.

Sildenafil, tadalafil i vardenafil

Svaki od ovih inhibitora fosfodiesteraze se metaboliše barem djelimično preko CYP3A, a CYP3A može biti

inhibiran istovremenom primjenom klaritromicina. Istovremena upotreba klaritromicina sa sildenafilom, tadalafilom ili vardenafilom može da dovede do povećenog izlaganja inhibitorima fosfodiesteraze. Redukcija

doze sildenafila, tadalafila i vardenafila se može razmotriti kada se navedeni ljekovi primjenjuju istovremeno sa

klaritromicinom.

Teofilin, karbamazepin

Rezultati kliničkih studija ukazuju da postoji blagi, ali statistički značajan (p≤0,05) porast nivoa teofilina i

karbamazepina u krvi kada se istovremeno koriste sa klaritromicinom. Može biti potrebno uzeti u obzir smanjenje doze.

Tolterodin

Primarni put metabolizma tolterodina je preko CYP2D6 izoforme citohroma P450. Međutim, u podskupu populacije koja nema CYP2D6, identifikovan je put metabolizma putem CYP3A izoforme. U ovom populacionom podskupu inhibicija CYP3A dovodi do znatnog porasta koncentracija tolteridona u serumu. Kod

populacije sa niskim nivoom CYP2D6 može biti potrebno smanjenje doze tolterodina, u prisustvu inhibitora CYP3A kao što je klaritromicin.

Triazolobenzodiazepini (npr. alprazolam, midazolam, triazolam)

Kada se istovremeno primjenjuje midazolam sa klaritromicinom (500 mg dva puta dnevno), površina ispod krive

(PIK) midazolama se povećava za 2.7 puta nakon intravenske primjene midazolama i 7 puta nakon oralne primjene. Istovremenu oralnu primjenu midazolama i klaritromicina treba izbjegavati. Ako se istovremeno primjenjuju midazolam intravenski i klaritromicin, pacijenta treba pažljivo pratiti da bi se obezbijedilo prilagođavanje doze. Isti oprez je potrebno primijeniti kod primjene drugih benzodiazepina koji se metabolišu

CYP3A putem, uključujući triazolam i alprazolam. Kod benzodiazepina koji se metabolišu nezavisno od CYP3A

(temazepam, nitrazepam, lorazepam), klinički značajne interakcije sa klaritromicinom su malo vjerovatne. Postoje postmarketinški izveštaji o interakcijama ljekova i efekata na centralni nervni sistem (CNS) kao što su

somnolencija i konfuzija u toku istovremene primjene klaritromicina i triazolama. Predlaže se praćenje pacijenata na pojačane farmakološke efekte na CNS.

Druge interakcije ljekova

Aminoglikozidi

Savjetuje se oprez prilikom istovremene primjene klaritromicina s ostalim ototoksičnim ljekovima, posebno s aminoglikozidima (vidjeti odjeljak 4.4.).

Kolhicin

Kolhicin je supstrat i za CYP3A i za transportni P-glikoprotein (Pgp). Poznato je da klaritromicin i drugi makrolidi inhibišu CYP3A i Pgp. Kada se istovremeno primjenjuju klaritromicin i kolhicin, inhibicija Pgp i/ili

CYP3A od strane klaritromicina može dovesti do povećanog izlaganja kolhicinu. Pacijente treba pratiti na

kliničke simptome toksičnosti kolhicina (vidjeti odjeljak 4.4).

Digoksin

Smatra se da je digoksin supstrat P-glikoproteina (Pgp). Poznato je da klaritromicin inhibiše Pgp. Kada se

klaritromicin i digoksin istovremeno primjenjuju, inhibicija Pgp od strane klaritromicina može dovesti do

povećanog izlaganja digoksinu. U postmaketinškim izveštajima su opisane povećane vrijednosti digoksina u

serumu kod pacijenata koji istovremeno primaju klaritromicin i digoksin. Neki pacijenti su pokazali kliničke

znake karakteristične za toksičnost digoksina, uključujući potencijalno fatalne aritmije. Potrebno je pratiti nivo

digoksina u serumu kod pacijenata na istovremenoj terapiji klaritromicina i digoksina.

Zidovudin

Paralelna oralna primjena klaritromicina i zidovudina kod odraslih pacijenata sa HIV-om može da dovede do

smanjenja ravnotežne koncentracije zidovudina. Zbog toga što klaritromicin interferira sa resorpcijom istovremeno primijenjenog zidovudina, ova interakcija može biti izbjegnuta razdvajanjem primjene klaritromicina i zidovudina u intervalu od 4 sata između uzimanja pojedinog lijeka. Ova interakcija se ne dešava kod pedijatrijskih HIV pacijenata koji uzimaju klaritromicin suspenziju sa zidovudinom ili dideoksiinozinom. Ova interakcija ne bi trebalo da se desi kada se klaritromicin primjenjuje putem intravenske infuzije.

Fenitoin i valproat

Bilo je spontanih ili publikovanih izveštaja interakcija inhibitora CYP3A, uključujući klaritromicin sa ljekovima

za koje se smatra da se ne metabolišu putem CYP3A (na primjer fenitoin i valproat). Određivanje nivoa u serumu se preporučuje kada se ovi ljekovi primjenjuju paralelno sa klaritromicinom. Povećani nivoi u serumu su

prijavljeni.

Obostrane međusobne interakcije ljekova

Atazanavir

I klaritromicin i atazanavir su supstrati i inhibitori CYP3A, i postoji dokaz o obostranim međusobnim interakcijama ljekova. Istovremena primjena klaritromicina (500 mg dva puta dnevno) sa lijekom atazanavir (400 mg jednom dnevno) dovodi do dvostrukog povećanja izloženosti lijeku klaritromicin i 70% smanjenju izloženosti 14-OH- klaritromicinu, sa 28% povećanjem u površini ispod krive (PIK) za atazanavir. Zbog velike terapijske širine lijeka klaritromicin, nije potrebna redukcija doze kod pacijenata sa normalnom renalnom funkcijom. Kod pacijenata sa umjereno oštećenom renalnom funkcijom (klirens kreatinina od 30 do 60 mL/min), dozu klaritromicina bi shodno tome trebalo smanjiti za 50%. Za pacijente čiji je klirens kreatinina <30 mL/min, dozu klaritromicina treba smanjiti za 75%, koristeći odgovarajuću dostupnu jačinu i farmaceutski oblik klaritromicina. Doze klaritromicina veće od 1000 mg po danu ne bi trebalo primjenjivati istovremeno sa inhibitorima proteaza.

Blokatori kalcijumovih kanala

Kod istovremene primjene klaritromicina i blokatora kalcijumovih kanala koji se metabolišu putem CYP3A4 (npr. verapamil, amlodipin, diltiazem) potreban je oprez zbog rizika od pojave hipotenzije. Koncentracije klaritromicina u plazmi kao i blokatora kalcijumovih kanala mogu se povećati zbog interakcije. Hipotenzija, bradiaritmije i laktacidoza uočeni su kod bolesnika koji istovremeno uzimaju klaritromicin i verapamil.

Itrakonazol

Klaritromicin i itrakonazol su supstrati i inhibitori CYP3A, što dovodi do obostrane međusobne interakcije

ljekova. Klaritromicin može da poveća plazma nivoe itrakonazola, dok itrakonazol može da poveća plazma nivoe klaritromicina. Pacijenti koji primjenjuju itrakonazol i klaritromicin moraju da budu pažljivo praćeni da bi se uočili znaci i simptomi povećanog ili produženog farmakološkog efekta.

Sakvinavir

Klaritromicin i sakvinavir su supstrati i inhibitori za CYP3A i postoje dokazi obostrane međusobne interakcije

među njima. Istovremena upotreba klaritromicina (500 mg dva puta dnevno) i sakvinavira (meke želatinske

kapsule, 1200 mg tri puta dnevno) kod 12 zdravih dobrovoljaca rezultovala je da su u ravnotežnom stanju PIK i

maksimalna koncentracija (Cmax) sakvinavira bile 177% i 187% veće od tih parametara kada se sakvinavir primjenjuje sam. Količina klaritromicina u krvi (PIK) i Cmax su bile otprilike 40% veće nego one kada se sakvinavir primjenjivao samostalno. Nije potrebno podešavanje doze kada se ta dva lijeka primjenjuju u ograničenom periodu. Zapažanje iz studije interakcija ljekova gdje su primjenjivane meke želetinske kapsule mogu da budu različite od studija gdje su primjenjivane tvrde želatinske kapsule. Zapažanja iz studija interakcija ljekova koje su sprovedene samo sa sakvinavirom mogu da budu različite u odnosu na efekte koji su primijećeni

tokom terapije sakvinavirom/ritonavirom. Kada se sakvinavir istovremeno primjenjuje sa ritonavirom, potrebno je razmotriti potencijalni efekat lijeka ritonavir na klaritromicin (vidjeti dio 4.5: Ritonavir)

Klaritromicin ne stupa u intrakcije sa oralnim kontraceptivima.

Trudnoća

Bezbjednost primjene klaritromicina tokom trudnoće i dojenja nije utvrđena. Na osnovu različitih podataka koji su dobijeni iz studija na miševima, pacovima, zečevima i majmunima, mogućnost različitih neželjenih efekata na

embriofetalni razvoj se ne može isključiti. Zato, uzimanje tokom trudnoće se ne savjetuje, bez pažljivog razmatranja odnosa koristi i rizika.

Dojenje

Sigurnost primjene klaritromicina za vrijeme dojenja novorođenčadi nije utvrđena. Klaritromicin se izlučuje u ljudsko mlijeko.

Ne postoje informacije o efektu lijeka klaritromicin na vožnju ili na upravljanje mašinama. Tokom terapije mogu da nastanu ošamućenost, vertigo, konfuzija i dezorjentacija, što treba uzeti u obzir prije nego što pacijenti krenu da voze ili da upravljaju mašinama.

• Sažetak bezbjednosnog profila

Najčešće neželjene reakcije koje su vezane za terapiju lijekom klaritromicin kod odraslih i pedijatrijske populacije su abdominalni bol, dijareja, mučnina, povraćanje i izmijenjeno čulo ukusa. Ove neželjene reakcije su obično blagog intenziteta i slažu se sa bezbjednosnim profilom makrolidnih antibiotika (vidjeti dio b. dijela 4.8).

Nije bilo značajnijih razlika u pojavi ovih gastrointestinalnih neželjenih reakcija tokom kliničkih ispitivanja

između populacije bolesnika kod kojih je prethodno postojala ili nije postojala mikobakterijska infekcija.

• Tabelarni pregled neželjenih reakcija

Sljedeća tabela prikazuje neželjene reakcije koje su prijavljene u kliničkim studijama i tokom postmarketinškog

praćenja lijeka klaritromicin u obliku tableta sa trenutnim oslobađanjem, granula za oralnu suspenziju, praška za

rastvor za injekciju, tableta sa produženim oslobađanjem i tableta sa modifikovanim oslobađanjem.

Neželjena dejstva za koja se pretpostavlja da su u vezi sa primjenom klaritromicina rangirana su po organskim

sistemima i prema učestalosti na sljedeći način: veoma česta (≥ 1/10); česta (≥ 1/100 i < 1/10); povremena (≥ 1/1000 i < 1/100) i nepoznate učestalosti (neželjena dejstva iz postmarketinškog praćenja lijeka; učestalost se ne

može procijeniti iz dostupnih podataka). U okviru svake grupe učestalosti, neželjena dejstva su rangirana po opadajućoj ozbiljnosti, ukoliko se ozbiljnost može procijeniti.

1 – prijavljena samo kod primjene praška za rastvor za injekciju

2 – prijavljena samo kod primjene tableta sa produženim oslobađanjem

3 – prijavljena samo kod primjene granula za oralnu suspenziju

4 – prijavljena samo kod primjene tableta sa trenutnim oslobađanjem

5,7,9,10– pogledati dio a)

6,8,11 – pogledati dio c)

* Budući da su ove reakcije spontano prijavljene iz populacije nepoznate veličine, nije uvijek moguće pouzdano odrediti njihovu učestalost ili ustanoviti uzročno-posljedičnu vezu sa primjenom lijeka. Ustanovljeno je da je izloženost pacijenata veća od 1 milijardu pacijent dana.

** Kod nekih slučajeva rabdomiolize, klaritromicin je primjenjivan zajedno sa drugim ljekovima čija primjena je povezana sa rabdomiolizom (kao što su statini, fibrati, kolhicin ili alopurinol).

• Opis posebnih neželjenih reakcija

Flebitis na mjestu primjene injekcije, bol na mjestu primjene, bol na mjestu uboda u venu, inflamacija na mjestu

primjene su specifične za formulacije klaritromicina za intravensku primjenu.

U pojedinim prijavama rabdomiolize, klaritromicin je primjenjivan istovremeno sa

statinima, fibratima, kolhicinom ili alopurinolom (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Bilo je postmarketinških prijava na interakcije ljekova i na centralni nervni sistem (CNS) (npr. sanjivost i konfuzija) pri istovremenoj upotrebi klaritromicina i triazolama. Potrebno je pratiti pacijenta, zbog pojačanog farmakološkog uticaja na CNS (vidjeti dio 4.5).

Bilo je rijetkih prijava na prisustvo klaritromicin tableta sa produženim oslobađanjem u stolici, od kojih su mnoge bile prisutne kod pacijenata sa anatomskim (uključujući ileostomu ili kolostomu) ili funkcionalnim

gastrointestinalnim poremećajima sa skraćenjem vremena prolaska kroz gastrointestinalni trakt. U nekoliko

prijava, ostatci tableta su primijećeni tokom dijareje. Preporučuje se da pacijenti koji pronađu djelove tableta u

stolici i nemaju napretka u njihovom stanju, budu prebačeni na drugu formulaciju lijeka klaritromicin (na primjer

suspenzija) ili na drugi antibiotik.

Posebne populacije: Neželjene reakcije kod imunokompromitovanih pacijenata (vidjeti dio e.)

d. Pedijatrijska populacija

Kliničke studije su bile sprovedene koristeći klaritromicin pedijatrijsku suspenziju kod djece starosti 6 mjeseci do 12 godina starosti. Zato, djeca ispod 12 godina starosti treba da koriste klaritromicin u obliku granula za oralnu suspenziju. Nema dovoljno podataka koji bi opravdali korišćenje intravenske formulacije kod pacijenata mlađih od 18 godina.

Treba očekivati da učestalost, vrsta i težina neželjenih reakcija kod djece bude ista kao kod odraslih pacijenata.

e. Ostale posebne grupe pacijenata

Imunokompromitovani pacijenti

Kod AIDS i ostalih imunokompromitovanih pacijenata tretiranih velikim dozama klaritromicina tokom dugog

perioda vremena za terapiju mikobakterijske infekcije, često je teško razlikovati neželjena dejstva koja mogu biti

povezana sa primjenom lijeka klaritromicin od simptoma oboljenja virusa humane imunodeficijencije (HIV) i

drugih pratećih bolesti.

Kod odraslih pacijenata, najčešće prijavljene neželjene reakcije kod pacijenata tretiranih sa ukupnom dozom od

1000 mg i 2000 mg klaritromicina bila su: mučnina, povraćanje, poremećaj ukusa, abdominalni bol, dijareja,

osip, flatulencija, glavobolja, konstipacija, poremećaj sluha, povećanje vrijednosti enzima ALT i AST. Druga

neželjena dejstva, manje učestalosti, koja su prijavljena su uključivala dispneu, insomniju i suva usta. Incidenca

je bila slična kod pacijenata koji su bili tretirani sa 1000 mg i 2000 mg, ali generalno bila je 3 do 4 puta veća

kod pacijenata koji su primali ukupnu dnevnu dozu od 4000 mg klaritromicina.

Kod imunokompromitovanih pacijenata, ispitivanje laboratorijskih vrijednosti izvršeno je analizom vrijednosti koje nijesu bile u opsegu značajno poremećenih vrijednosti (tj. ekstremno visoke ili niske vrijednosti) za specifične testove. Na bazi ovih kriterijuma, oko 2% do 3% od tih pacijenata koji su primili 1000 mg ili 2000 mg

klaritromicina dnevno imali su abnormalno povećanje vrijednosti ALT i AST i abnormalno niske vrijednosti bijelih krvnih zrnaca i trombocita. Manji procenat pacijenata u ove dvije dozne grupe je, takođe, imao povećane

vrijednosti ureje. Neznatno veće incidence abnormalnih vrijednosti su bile zabilježene kod pacijenata koji su primali 4000 mg dnevno za sve parametre osim za bijela krvna zrnca.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Agenciji za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore (CALIMS):

Agencija za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax:+382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

Izveštaji o predoziranju ukazuju da uzimanje velikih količina klaritromicina dovodi do gastrointestinalnih smetnji. Slučaj pacijenta sa istorijom bipolarnog poremećaja koji je progutao 8 grama klaritromicina, pokazao je

znake izmIjenjenog mentalnog statusa, paranoično ponašanje, hipokalemiju i hipoksemiju.

Neželjena dejstva koja prate predoziranje treba tretirati ispiranjem želuca i drugim dodatnim mjerama. Kao i

kod drugih makrolida, smatra se da se na serumske nivoe klaritromicina ne može primjetno uticati hemodijalizom ili peritonealnom dijalizom.

Farmakoterapijska grupa: Antibakterijski ljekovi za sistemsku primjenu; Makrolidi

ATC kod: J01FA09

Mehanizam djelovanja

Klaritromicin je antibiotik koji pripada grupi makrolidnih antibiotika. On ispoljava svoje antibakterijsko dejstvo vezivanjem za 50s ribozomalnu subjedinicu osjetljivih bakterija i sprečava translokaciju (prenos) aminokiselina i ihibira intracelularnu sintezu proteina.

14-hidroksi metabolit klaritromicina, proizvod metabolizma klaritromicina, ima takođe antimikrobnu aktivnost. Metabolit je manje aktivan od klaritromicina za većinu organizama uključujući i mikobakterije. Izuzetak je H. influenzae gdje 14-hidroksi metabolit pokazuje dva puta veću aktivnost nego klaritromicin.

Klaritromicin je najčešće aktivan protiv sljedećih mikroorganizama u in vitro uslovima:

Gram-pozitivne bakterije: Staphylococcus aureus (osjetljiv na meticilin); Streptococcus pyogenes (grupa A betahemolitičkih streptokoka), alfa-hemolitičke streptokoke (grupa viridans); Streptococcus (Diplococcus) pneumoniae; Streptococcus agalactiae; Listeria monocytogenes.

Gram-negativne bakterije: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Moraxella (Branhamella)

catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae; Legionella pneumophila, Bordetella pertussis, Helicobacter pylori; Campylobacter jejuni.

Mikoplazme: Mycoplasma pneumoniae; Ureaplasma urealyticum.

Ostali mikroorganizmi: Chlamydia trachomatis; Mycobacterium avium, Mycobacterium leprae.

Anaerobi: Bacteroides fragilis osetljiv na makrolide, Clostridium perfringens; Peptococcus species; Peptostreptococcus species; Propionibacterium acnes.

Klaritromicin ima baktericidnu aktivnost protiv nekoliko bakterijskih sojeva. Ti mikroorganizmi uključuju Haemophilus influenzae, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae, H. pylori i Campylobacter spp.

Granične vrijednosti

Od strane Evropskog komiteta za testiranje osjetljivosti mikroorganizama (EUCAST) dobijene su sljedeće granične vrijednosti za klaritromicin, koje razdvajaju osjetljive i rezistentne mikroorganizme.

H. pylori je uzročnik peptičkih bolesti kao što su duodenalni ulkus i gastrični ulkus kod kojih je 95%, odnosno,

80% pacijenata inficirano ovom bakterijom. Takođe, H. pylori se smatra glavim uzročnim faktorom kojidoprinosi razvoju recidiva gastritisa ili čira kod takvih pacijenata.

Klaritromicin je korišćen kod malog broja pacijenata u okviru drugačijih terapijskih režima od onih već opisanih.

Moguće kinetičke interakcije za ove terapijske režime nijesu u potpunosti ispitane. Tu spadaju sljedeći terapijski

režimi:

Klaritromicin plus tinidazol i omeprazol; klaritromicin plus tetraciklin, bizmut subsalicilat i ranitidin; klaritromicin plus samo ranitidin.

Kliničke studije sa različitim režimima eradikacije H. pylori su pokazale da eradikacija H. pylori preventivno

djeluje protiv recidiva.

Klaritromicin se brzo i dobro resorbuje iz gastrointestinalnog trakta poslije oralne primjene. Mikrobiološki aktivni metabolit 14-hidroksiklaritromicin nastaje kao proizvod metabolizma prvog prolaza. Klaritromicin se može davati bez obzira na obroke, jer hrana ne utiče na stepen bioraspoloživosti klaritromicina iz tableta. Hrana veoma malo odlaže početak resorpcije klaritromicina i nastajanje 14-hidroksi metabolita. Farmakokinetika klaritromicina nije linearna, međutim, stanje ravnoteže se dostiže tokom 2 dana primjene. Za dozu od 250 mg

primijenjenu dva puta dnevno 15-20% neizmijenjenog lijeka se izlučuje urinom. Sa dozom od 500 mg primijenjenom dva puta dnevno, urinarna ekskrecija je veća (oko 36%). l4-hidroksi klaritromicin je glavni metabolit u urinu i predstavlja 10-15% primjenjene doze. Najveći dio ostatka doze se eliminiše putem fecesa, primarno putem žuči. 5-10% od primijenjenog lijeka je izolovan iz fecesa.

Kada se klaritromicin u dozi od 500 mg daje tri puta dnevno, plazma koncentracija klaritromicina je veća u odnosu na doziranje od 500 mg dva puta dnevno.

Klaritromicin se u tkivima nalazi u nekoliko puta većim koncentracijama u poređenju sa onom u cirkulaciji.

Povećani nivo je nađen u krajnicima i tkivu pluća. Klaritromicin se 80% vezuje za plazma proteine kod terapijskih doza.

Klaritromicin, takođe, penetrira u sluznicu želuca. Nivoi klaritromicina u sluznici želuca i tkivu želuca su viši

kada se klaritromicin istovremeno daje sa omeprazolom nego kada se klaritromicin primjenjuje sam.

U studijama akutne toksičnosti na miševima i pacovima, srednja letalna doza je bila veća od najveće doze

održavanja namijenjene kliničkoj primeni (5g/kg).

U studijama toksičnosti ponovljenih doza, toksičnost je procijenjena u odnosu na dozu, dužinu terapije i vrstu. Psi su više osjetljiviji od primata ili pacova. Glavni klinički znaci zabilježeni za toksične doze uključuju emezu,

slabost, smanjen unos hrane i gubitak u težini, salivaciju, dehidraciju i hiperaktivnost. Kod svih vrsta jetra je bila

primarni ciljni organ pogođen toksičnim dejstvom. Hepatotoksičnost je otkrivena već kod prvih ispitivanja

funkcije jetre. Prekid terapije je najčešće rezultirao povratkom na normalne vrijednosti parametara funkcije jetre.

Ostala tkiva, rjeđe zahvaćena toksičnim dejstvom uključuju želudac, timus i druga limfna tkiva i bubrege. Kod primjene doza bliskih terapijskim dozama, infekcije konjuktive i suzenje su uočeni kod pasa. Kod primjene velikih doza od 400 mg/kg/dan, kod nekih pasa i majmuna došlo je do zamućenja rožnjače i/ili se razvio edem.

Studije fertiliteta i reprodukcije kod pacova nisu pokazale neželjena dejstava. Studije teratogenosti kod pacova

(Wistar (p.o.) i Sprague-Dawley (p.o. i i.v.)), bijelih novozelandskih kunića i cynomolgous majmuma nisu

pokazale teratogenost klaritromicina. Međutima, dalja slična ispitivanja kod Srague-Dawley pacova su ukazala

na nisku (6%) incidencu kardiovaskularnih abnormalnosti koja je, izgleda, posljedica spontane ekspresije genetskih promjena. Dvije su studije na miševima su ukazale na promjenljivu incidencu (3-30%) rascjepa nepca i gubitka embriona kod majmuna, ali samo kod primjene doza koje su dokazano toksične za ženke.

ZYMBAKTAR®

250 mg, film tablete

Jezgro:

Celuloza, mikrokristalna, silikonizovana

Kroskarmeloza natrijum

Povidon K 30

Celuloza, mikrokristalna (Avicel PH 101)

Magnezijum stearat

Film:

Hipromeloza 6cp

Talk

Titan dioksid C.I. 77891, E 171

Neelilake Quinoline Yellow Lake C.I. 47005:1, E 104

Propilenglikol

ZYMBAKTAR®

500 mg, film tablete

Jezgro:

Celuloza, mikrokristalna, silikonizovana

Kroskarmeloza natrijum

Povidon K 30

Celuloza, mikrokristalna (Avicel PH 101)

Magnezijum stearat

Film:

Hipromeloza 6cp

Talk

Titan dioksid C.I. 77891, E 171

Neelilake Quinoline Yellow Lake C.I. 47005:1, E 104

Propilenglikol

Nisu poznate inkompatibilije.

3 godine.

Čuvati u originalnom pakovanju u cilju zaštite od svjetlosti.

ZYMBAKTAR® 250 mg, film tablete

Blister pakovanje (PVC /PVdC -Al)

Pakovanje : ukupno 14 komada; blister, 2x7 komada

ZYMBAKTAR® 500 mg, film tablete

Blister pakovanje (PVC /PVdC -Al)

Pakovanje : ukupno 14 komada; blister, 2x7 komada

Neupotrijebljeni lijek se uništava prema važećim propisima.

Svaka film tableta lijeka ZYMBAKTAR sadrži 250 mg ili 500 mg klaritromicina. Klaritromicin pripada grupi ljekova poznatoj pod nazivom makrolidni antibiotici. Antibiotici sprečavaju rast bakterija, koji su uzročnici različitih infekcija.

ZYMBAKTAR film tablete se koriste za liječenje:

1. infekcija disajnih puteva, kao što su bronhitis i upala pluća

2. infekcija sinusa i grla

3. infekcija kože i mekih tkiva

4. infekcije bakterijom Helicobacter pylori udružene sa čirom dvanaestopalačnog crijeva

ZYMBAKTAR film tablete se upotrebljavaju kod odraslih i djece starije od 12 godina.

Lijek Zymbaktar ne smijete koristiti:

• Ako ste alergični na klaritromicin ili druge makrolidne antibiotike, kao što su eritromicin ili azitromicin, ili bilo koji drugi sastojak lijeka (vidjeti odjeljak 6).
• Ako koristite ljekove ergotamin ili dihidroergotamin ili inhalacione preparate ergotamina za terapiju migrene.
• Ako koristite ljekove terfenadin ili astemizol (široko korišćen lijek koji se koristi protiv alergije) ili cisaprid (lijek protiv stomačnih poremećaja) ili pimozid (lijek za liječenje psihijatrijskih poremećaja) dok ste na terapiji lijekom Zymbaktar film tableta, jer kombinacija ovih ljekova sa klaritromicinom ponekad može izazvati ozbiljne poremećaje srčanog ritma.
• Ako koristite ljekove lovastatin ili simvastatin (inhibitori HMG-CoA reduktaze, poznati pod nazivom statini, a koji se koriste za snižavanje holesterola (tip masti) u krvi).
• Ako imate nizak nivo kalijuma u krvi (stanje poznato kao hipokalijemija).
• Ako imate teško oboljenje jetre udruženo sa oboljenjem bubrega.
• Ako imate nepravilan srčani ritam.
• Ako uzimate lijek tikagrelor ili ranolazin (za srčani udar, bol u grudima i anginu).
• Ako uzimate kolhicin (obično se koristi za giht).

Zymbaktar tablete nisu namijenjene za primjenu kod djece mlađe od 12 godina.

Kada uzimate lijek Zymbaktar posebno vodite računa:

- Ako imate problema sa jetrom ili bubrezima

- Ako imate ili ste skloni gljivičnim infekcijama (npr. sor)

- Ako ste trudni ili dojite

Ako se bilo šta od navedenog odnosi na Vas, obratite se Vašem ljekaru pre nego što uzmete Zymbaktar tablete.

Primjena drugih ljekova

Obavjestite Vašeg ljekara ili farmaceuta ako uzimate, nedavno ste uzeli ili planirate uzeti neki od sljedećih ljekova, jer će ljekar možda promijeniti dozu lijeka ili će Vam biti potrebna određena ispitivanja:

• Digoksin, hinidin ili dizopiramid (ljekovi za srce)
• Varfarin (za razređivanje krvi)
• Karbamazepin, valproat, fenobarbiton ili fenitoin (za epilepsiju)
• Atorvastatin, rosuvastatin (inhibitori HMG-CoA reduktaze, poznati pod nazivom statini, a koji se koriste za snižavanje holesterola (tip masti) u krvi). Statini mogu izazvati rabdomilozu (stanje koje izaziva razgradnju mišićnog tkiva koje može da dovede do oštećenja bubrega). Pacijenti se moraju pratiti zbog moguće pojave znakova miopatije (bol u mišićima i slabost mišića).
• Nateglinid, pioglitazon, repaglinid, rosiglitazon ili insulin (ljekovi za snižavanje nivoa glukoze u krvi)
• Teofilin (lijek za osobe koje imaju probleme sa disanjem kao što je astma)
• Triazolam, alprazolam ili midazolam (sedativi)
• Cilostazol (lijek za lošu cirkulaciju)
• Omeprazol (lijek za liječenje lošeg varenja i čira na želucu) osim ako Vam ljekar nije propisao za

liječenje infekcije Helicobacter pylori povezane sa čirom na dvanaestopalačnom crijevu

• Metilprednizolon (kortikosteroid)
• Vinblastin (za liječenje raka)
• Ciklosporin, sirolimus, takrolimus (ljekovi za smanjenje imunog odgovora)
• Etravirin, efavirenc, nevirapin, ritonavir, zidovudin, atazanavir, sakvinavir (antivirusni ljekovi za

liječenje HIV infekcije)

• Rifabutin, rifampicin, rifapentin, flukonazol, itrakonazol (ljekovi za liječenje određenih bakterijskih

infekcija)

• Tolterodin (lijek za poremećaj bešike)
• Verapamil, amlodipin, diltiazem (za liječenje visokog krvnog pritiska)
• Sildenafil, vardenafil i tadalafil (lijek za liječenje impotencije kod muškaraca ili liječenje plućne arterijske hipertenzije (visok krvni pritisak u krvnim sudovima pluća))
• Kantarion (biljni proizvod za liječenje depresije)
• Aminoglikozidi (grupa antibiotika koja se koristi za liječenje određenih bakterijskih infekcija kao što su gentamicin, neomicin)

Zymbaktar ne pokazuje interakciju sa oralnim kontraceptivima.

Uzimanje lijeka Zymbaktar sa hranom ili pićima

Nema posebnih preporuka.

Primjena lijeka Zymbaktar u periodu trudnoće i dojenja

Obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu ako ste trudni, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću ili ako dojite pre nego što počnete da uzimate ovaj lijek jer bezbjednost primjene lijeka Zymbaktar u trudnoći ili tokom dojenja nije utvrđena.

Uticaj lijeka Zymbaktar na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Lijek Zymbaktar može izazvati vrtoglavicu i pospanost. U slučaju da lijek Zymbaktar ima ovakvo dejstvo na Vas, nemojte voziti niti upravljati mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Zymbaktar

Nema posebnih upozorenja.

Nemojte davati Zymbaktar film tablete djeci mlađoj od 12 godina. Ljekar će propisati drugi lijek koji je odgovarajući za Vaše dijete.

Lijek Zymbaktar uzimajte uvijek tačno onako kako Vam je to objasnio Vaš ljekar. Ako niste sasvim sigurni,

provjerite sa svojim ljekarom ili farmaceutom. Uobičajena doza:

Za infekcije pluća, grla ili sinusa i infekcije kože i mekog tkiva:

Uobičajena doza Zymbaktar film tableta za odrasle i djecu stariju od 12 godina je 250 mg dva puta dnevno tokom 6 do 14 dana, na primjer jedna tableta od 250 mg ujutro i jedna rano uveče. Vaš ljekar Vam može

povećati dozu na 500 mg dva puta dnevno kod teških infekcija. Zymbaktar tablete treba progutati sa najmanje pola čaše vode.

Za terapiju infekcija izazvanih bakterijom Helicobacter pylori koja je u vezi sa čirom na dvanastopalačnom crijevu:

Postoji više efikasnih terapijskih kombinacija za liječenje infekcije bakterijom Helicobacter pylori u kojima se Zymbaktar film tablete uzmaju zajedno s jednim ili dva druga lijeka.

Ove kombinacije uključuju sljedeće i obično traju od 6 do 14 dana:

a) Jedna Zymbaktar film tableta od 500 mg dva puta dnevno zajedno sa 1000 mg amoksicilina uzetim dva puta

dnevno, plus 30 mg lansoprazola, dva puta dnevno.

b) Jedna Zymbaktar film tableta od 500 mg dva puta dnevno zajedno sa 400 mg metronidazola uzetog dva puta

dnevno, plus 30 mg lansoprazola, dva puta dnevno.

c) Jedna Zymbaktar film tableta od 500 mg dva puta dnevno zajedno sa 1000 mg amoksicilina uzetim dva puta

dnevno ili zajedno sa 400 mg metronidazola uzetog dva puta dnevno, plus 40 mg omeprazola dnevno.

d) Jedna Zymbaktar film tableta od 500 mg dva puta dnevno zajedno sa 1000 mg amoksicilina uzetim dva puta

dnevno, plus 20 mg omeprazola uzetim jedanput dnevno.

e) Jedna Zymbaktar film tableta od 500 mg tri puta dnevno zajedno sa 40 mg omeprazola jedanput dnevno.

Kombinacija ljekova koju Vam je propisao ljekar može biti nešto različita od ovih navedenih. Vaš ljekar će

odlučiti koja terapijska kombinacija je najbolja za Vas. Ako niste sigurni koje tablete treba da uzmete ili koliko

dugo treba da ih uzimate, molimo Vas obratite se Vašem ljekaru.

Ako ste uzeli više lijeka Zymbaktar nego što je trebalo

Ako ste slučajno uzeli više lijeka Zymbaktar u toku jednog dana nego što Vam je propisao Vaš ljekar ili je dijete slučajno progutalo nekoliko tableta, obratite se Vašem ljekaru ili odmah potražite medicinsku pomoć. Predoziranje lijekom Zymbaktar najverovatnije će dovesti do povraćanja i bolova u stomaku.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Zymbaktar

Ako ste zaboravili da uzmete Zymbaktar tablete, uzmite ih odmah kada se sjetite. Ne uzimajte više tableta dnevno nego što Vam je to Vaš ljekar propisao.

Ako naglo prestanete da uzimate lek Zymbaktar

Nemojte prestati da uzimate lijek Zymbaktar, čak i ako se osjećate bolje. Važno je da lijek uzimate onoliko dugo koliko Vam je ljekar rekao, jer se simptomi mogu ponovo vratiti.

Ako imate dodatnih pitanja o upotrebi lijeka obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu.

Lijek Zymbaktar, kao i drugi ljekovi, može da ima neželjena dejstva, mada se ona ne moraju ispoljiti kod svih.

Ako tokom primjene lijeka Zymbaktar u bilo kom trenutku primijetite bilo koju od sljedećih reakcija, ODMAH PRESTANITE SA UPOTREBOM LIJEKA i javite se svom ljekaru:

• teška ili produžena dijareja, koja može imati krvi ili sluzi. Dijareja se može javiti i dva mjeseca nakon

prestanka liječenja klaritromicinom i tada treba da se javite svom ljekaru.

• osip, otežano disanje, nesvjestica ili oticanje lica i grla. Ovo je znak da ste razvili alergijsku reakciju.
• žuta prebojenost kože (žutica), iritacija kože, blijeda stolica, tamna mokraća, osjetljiv stomak, gubitak apetita. Ovo mogu biti znaci da jetra ne radi kako treba.
• teške kožne reakcije kao što su plihovi na koži, ustima, usnama, očima i genitalijama (simptomi rijetke alergijske reakcije koja se naziva Stevens-Johnson-ov sindrom/toksična epidermalna nekroliza).
• bol u mišićima ili slabost mišića poznata kao rabdomioliza (stanje koje može izazvati razgradnju mišićnog tkiva koje može da dovede do oštećanja bubrega)

Česta neželjena dejstva uključuju:

• glavobolju
• probleme sa spavanjem
• promjene čula ukusa
• stomačne tegobe kao što je mučnina, povraćanje, bol, loše varenje, dijareja
• promjene u radu jetre
• osip
• pojačano znojenje

Povremena neželjena dejstva uključuju:

• oticanje, crvenilo ili svrab kože
• akne
• oralni ili vaginalni sor (gljivična infekcija)
• smanjenje broja određenih krvnih ćelija (koje mogu učiniti infekciju vjerovatnijom ili povećati rizik od

modrica ili krvarenja).

• gubitak apetita, gorušica, nadimanje, konstipacija, gasovi
• zapaljenje pankreasa
• uznemirenost, nervoza, pospanost, umor, vrtoglavica, tremor ili drhtavica
• konfuzija, dezorijentacija, halucinacije, promjena osećaja za stvarnost ili panika, depresija, neuobičajeni snovi ili noćne more
• konvulzije (epileptični napad)
• zvonjenje u ušima ili gubitak sluha
• vrtoglavica
• parestezija, koja se opisuje kao osjećaj „trnjenja i bockanja“
• curenje krvi iz krvnih sudova (hemoragija)
• zapaljenje usta ili jezika
• promjena boje jezika ili zuba
• suva usta
• gubitak ukusa ili mirisa ili poremećaj čula mirisa
• bol u zglobovima
• bol u mišićima ili gubitak mišićnog tkiva. Ako bolujete od miastenije gravis (stanja u kome mišići

postaju slabi i brzo se umaraju), ili rabdomiolize (stanja koje dovodi do pucanja mišićnog tkiva), klaritromicin može pogoršati ove simptome

• bol u grudima ili promjene srčanog ritma kao što su palpitacije
• promjena u nivou enzima jetre, zapaljenje jetre ili poremećaj funkcije jetre (možete primijjetiti žutu prebojenost kože, tamnu mokraću, blijedu stolicu ili svrab kože)
• promjene u testovima funkcionalnosti jetre, zapaljenje jetre ili poremećaj funkcije jetre (možete primijetiti žutu boju kože, taman urin, blijedu stolicu ili svrab kože)
• promjene testova bubrežne funkcije, zapaljenje bubrega ili poremećaj funkcije bubrega (možete primijetiti umor, oticanje lica, stomaka, bedara ili članaka ili da imate problema sa mokrenjem)
• promjene u broju određenih ćelija u krvi ili drugih analiza krvi

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Neželjena dejstva možete prijavljivati direktno kod zdravstvenih radnika, čime ćete pomoći u dobijanju više informacija o bezbjednosti ovog lijeka.

Čuvati van domašaja i vidokruga djece!

Rok upotrebe:

3 godine.

Nemojte koristiti lijek ZYMBAKTAR posle isteka roka upotrebe naznačenog na kutiji.

Čuvanje:

Čuvati u originalnom pakovanju u cilju zaštite od svjetlosti.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Pitajte svog farmaceuta kako da otklonite ljekove koji

Vam više nisu potrebni. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek ZYMBAKTAR

ZYMBAKTAR, 250 mg, film tablete

Aktivne supstance su:

1 film tableta sadrži: klaritromicin 250 mg.

Ostali sastojci su:

Jezgro: Celuloza, mikrokristalna, silikonizovana; Kroskarmeloza natrijum; Povidon K 30; Celuloza,

mikrokristalna (Avicel PH 101); Magnezijum stearat.

Film: Hipromeloza 6cp; Talk; Titan dioksid C.I. 77891, E 171; Neelilake Quinoline Yellow Lake C.I. 47005:1,

E 104; Propilenglikol.

ZYMBAKTAR, 500 mg, film tablete

Aktivne supstance su:

1 film tableta sadrži: klaritromicin 500 mg.

Ostali sastojci su:

Jezgro: Celuloza, mikrokristalna, silikonizovana; Kroskarmeloza natrijum; Povidon K 30; Celuloza,

mikrokristalna (Avicel PH 101); Magnezijum stearat.

Film: Hipromeloza 6cp; Talk; Titan dioksid C.I. 77891, E 171; Neelilake Quinoline Yellow Lake C.I. 47005:1, E 104; Propilenglikol.

Kako izgleda lijek ZYMBAKTAR i sadržaj pakovanja

ZYMBAKTAR 250 mg, film tablete

Duguljaste, bikonveksne film tablete, svijetlo žute boje.

Blister pakovanje (PVC /PVdC -Al)

Pakovanje : ukupno 14 komada; blister, 2x7 komada

ZYMBAKTAR 500 mg, film tablete

Duguljaste, bikonveksne film tablete, svijetlo žute boje.

Blister pakovanje (PVC /PVdC -Al)

Pakovanje : ukupno 14 komada; blister, 2x7 komada

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Hemofarm A.D. Vršac Poslovna jedinica Podgorica

8 marta 55A, Podgorica ,Crna Gora

Proizvođač

Hemofarm A.D., Beogradski put bb, 26300 Vršac, Republika Srbija

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno:

Septembar, 2014.

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se može izdavati samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole:

Zymbaktar®, film tableta, 250 mg, blister, 2x7 film tableta: 2030/14/334 – 2119 od 19.09.2014. godine

Zymbaktar®, film tableta, 500 mg, blister, 2x7 film tableta: 2030/14/335 – 2120 od 19.09.2014. godine