FROMILID 500mg film tableta

Lijek klaritromicin je indikovan za liječenje infekcija izazvanih osjetljivim bakterijama, koje uključuju:

1. Infekcije donjeg respiratornog trakta, kao što su bronhitis i pneumonija (vidjeti djelove 4.4 i 5.1)

2. Infekcije gornjeg respiratornog trakta, kao što su sinuzitis i faringitis.

3. Infekcije kože i mekih tkiva (npr. folikulitis, celulitis, erizipel) (vidjeti djelove 4.4 i 5.1 u vezi testova osjetljivosti).

4. Diseminovane ili lokalizovane infekcije uzrokovane mikobakterijama Mycobacterium avium ili Mycobacterium intracellulare. Lokalizovane infekcije uzrokovane Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum ili Mycobacterium kansasii.

5. Prevencija diseminovanih infekcija uzrokovanih Mycobacterium avium kompleksom (MAC) kod pacijenata sa HIV-infekcijom kod kojih je broj CD4 limfocita manji ili jednak 100/mm3.

6. Eradikacija H. pylori kod pacijenata sa duodenalnim ili želudačnim ulkusom, kada je postignuta supresija lučenja želudačne kiseline (vidjeti dio 4.2.) (vidjeti ispod “Dodatne informacije”).

Primjena klaritromicina indikovana je kod odraslih i djece od 12 godina i starije.

Potrebno je uzeti u obzir službene vodiče o pravilnom korištenju antibakterijskih ljekova.

Kao i kod drugih antibiotika, preporučuje se da se prije propisivanja lijeka Fromilid uzmu u obzir uputstva o prevalenci lokalne rezistencije i podatke iz kliničke prakse u vezi sa propisivanjem antibiotika.

Dodatne informacije: Prisustvo bakterije H. pylori je usko povezano sa peptičkim ulkusom. Kod 90 - 100% pacijenata sa duodenalnim ulkusom je ova bakterija prisutna. Eradikacija H. pylori dokazano smanjuje stopu vraćanja duodenalnog ulkusa, redukujući potrebu za korišćenjem inhibitora lučenja želudačne kiseline.

U strogo kontrolisanoj, duplo slijepoj studiji, pacijenti sa prisustvom H. pylori i duodenalnim ulkusom su primali klaritromicin u dozi od 500 mg 14 dana zajedno sa omeprazolom u dozi 40mg jednom dnevno tokom 28 dana.

Lijek klaritromicin se koristi u drugim režimima liječenja za eradikaciju H. pilori. Ovi režimi uključuju klaritromicin uz tinidazol i omeprazol; i klaritromicin uz tetraciklin, bizmut subsalicilat i ranitidin.

Doziranje

Pacijenti sa infekcijama respiratornog trakta, kože i mekog tkiva

Odrasli i djeca starija od 12 godina

Uobičajena doza je 250 mg svakih 12 sati. Za liječenje težih infekcija ova doza se može povećati do 500 mg svakih 12 sati. Liječenje obično traje 6 do 14 dana.

Djeca mlađa od 12 godina:

Upotreba Fromilid 500 mg film tableta se ne preporučuje djeci mlađoj od 12 godina. Kliničke studije kod djece uzrasta od 6 mjeseci do 12 godina su bile sprovedene sa klaritromicin suspenzijom. Zato se preporučuje da se kod djece mlađe od 12 godina koristi klaritromicin suspenzija za djecu (granule za oralnu suspenziju).

Djeca starija od 12 godina: kao kod odraslih.

Infekcije uzrokovane mikobakterijama

Preporučena doza je 500 mg dva puta dnevno. Terapija diseminovanih infekcija uzrokovanih Mycobacterium Avium Complex (MAC) kod pacijenata sa HIV infekcijom treba nastaviti dok postoji klinička i mikrobiološka korist. Lijek klaritromicin treba koristiti u kombinaciji sa ostalim antimikrobnim ljekovima.

Eradikacija H. pylori (Odrasli)

Trostruka terapija (7 dana)

Klaritromicin (500 mg) dva puta dnevno uz inhibitore protonske pumpe (u odobrenoj dnevnoj dozi)*, treba davati sa 1000 mg amoksicilina dva puta dnevno 7 dana.

Trostruka terapija (7 dana)

Klaritromicin (500 mg) dva puta dnevno uz inhibitor protonske pumpe (u odobrenoj dnevnoj dozi)* treba davati sa metronidazolom od 400 mg dva puta dnevno 7 dana.

Trostruka terapija (7 -10 dana)

Klaritromicin (500 mg) dva puta dnevno i 20 mg omeprazola jedan put dnevno treba davati sa 1000 mg amoksicilina dva puta dnevno tokom 7-10 dana.

* vidjeti pojedinačno podatke/ SPC-e za preporučenu dozu za eradikaciju H. pylori.

Stariji pacijenti: doziranje je kao kod odraslih.

Način primjene

Tablete se ne smiju lomiti.

Klaritromicin se može davati bez obzira na obroke, s obzirom da hrana ne utiče na stepen bioraspoloživosti.

Klaritromicin ne smiju uzimati pacijenti koji su preosjetljivi na klaritromicin, druge makrolidne antibiotike ili neku od pomoćnih supstanci navedenih u dijelu 6.1.

Istovremena primjena klaritromicina i bilo kojeg od sljedećih ljekova je kontraindikovana: astemizol, cisaprid, domperidon, pimozid, terfenadin; jer može da dovede do produženja QT intervala i srčanih aritmija, uključujući ventrikularnu tahikardiju, ventrikularnu fibrilaciju i torsades de pointes (vidjeti djelove 4.4 i 4.5).

Istovremena primjena klaritromicina sa tikagrelorom ili ranolazinom je kontraindikovana.

Istovremena primjena klaritromicina i ergotamina ili dihidroergotamina je kontraindikovana, budući da može dovesti do ispoljavanja toksičnosti ergotamina.

Istovremena primjena klaritromicina i lomitapida je kontraindikovana (vidjeti dio 4.5).

Klaritromicin se ne smije davati pacijentima sa produženim QT intervalom u anamnezi (kongenitalno ili potvrđeno stečeno produženje QT intervala) ili ventrikularnim srčanih aritmijama, uključujući torsades de pointes (vidjeti djelove 4.4 i 4.5).

Klaritromicin se ne smije primjenjivati istovremeno sa inhibitorima HMG-CoA reduktaze (statini), koji se ekstenzivno metabolišu putem CYP3A4 (lovastatinom ili simvastatinom), zbog povećanog rizika od nastanka miopatije, uključujući rabdomiolizu (vidjeti dio 4.5).

Kao i kod drugih jakih inhibitora CYP3A4, klaritromicin se ne smije primjenjivati kod pacijenata koji uzimaju kolhicin (vidjeti djelove 4.4 i 4.5).

Istovremena primjena klaritromicina i oralnog midazolama je kontraindikovana (vidjeti dio 4.5).

Klaritromicin se ne smije davati pacijentima sa poremećajem elektrolita (hipokalijemijom ili hipomagnezemijom, zbog rizika od produženja QT-intervala).

Klaritromicin se ne smije davati pacijentima sa teškim oštećenjem jetre u kombinaciji sa oštećenjem bubrega.

Ljekar ne smije propisati klaritromicin trudnicama prije nego što pažljivo odmjeri korist i rizike, posebno tokom prva tri mjeseca trudnoće (vidjeti dio 4.6).

Klaritromicin se uglavnom izlučuje putem jetre. Stoga se antibiotik mora oprezno primjenjivati kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre. Oprez je takođe potreban pri primjeni klaritromicina kod pacijenata sa umjerenim do teškim oštećenjem bubrega.

Disfunkcija jetre, uključujući povećane enzime jetre, i hepatocelularni i/ili holestatski hepatitis, sa ili bez žutice, prijavljena je kod upotrebe klaritromicina. Ova disfunkcija jetre može biti ozbiljna i obično je reverzibilna. U nekim slučajevima, prijavljeno je zatajenje jetre sa smrtnim ishodom i generalno je povezano sa ozbiljnim osnovnim bolestima i/ili pratećim ljekovima. Odmah prekinite sa upotrebom klaritromicina ako se jave znaci i simptomi hepatitisa, kao što su anoreksija, žutica, tamni urin, pruritus ili osjetljiv stomak.

Prijavljeni su slučajevi fatalnog otkazivanja funkcije jetre (vidjeti dio 4.8). Neki su pacijenti možda imali već postojeću bolest jetre ili su uzimali druge hepatotoksične ljekove. Pacijenti se moraju savjetovati da prekinu liječenje i obrate se svom ljekaru ukoliko se razviju znakovi i simptomi bolesti jetre, kao što su anoreksija, žutica, tamna mokraća, svrab ili osjetljivost abdomena.

Pseudomembranozni kolitis prijavljen je kod primjene skoro svih antibiotika, uključujući makrolide i može biti u rasponu od blagog do po život opasnog. Proliv povezan sa Clostridium difficile zabilježen je kod primjene skoro svih antibiotika uključujući klaritromicin i može biti u rasponu od blagog proliva do fatalnog kolitisa. Liječenje antibioticima mijenja normalnu crijevnu floru, što može dovesti do prekomjernog rasta C. difficile. Mogućnost nastanka proliva povezanog sa Clostridium difficile se mora uzeti u obzir kod svih pacijenata kod kojih se pojavi proliv nakon primjene antibiotika. Potrebno je uzeti detaljnu anamnezu jer je zabilježeno pojavljivanje proliva povezanog s Clostridium difficile i dva mjeseca nakon primjene antibiotika. Stoga se prekid terapije mora razmotriti bez obzira na indikaciju. Potrebno je izvršiti mikrobiološko testiranje i započeti odgovarajuće liječenje. Potrebno je izbjegavati ljekove koji inhibiraju peristaltiku.

Kolhicin

Postoje postmarketinški izvještaji o toksičnosti kolhicina kod istovremene primjene sa klaritromicinom, posebno kod starijih osoba, od kojih se neki odnose na pacijente sa insuficijencijom bubrega. Smrtni slučajevi zabilježeni su kod nekih od tih pacijenata (vidjeti dio 4.5). Istovremena primjena klaritromicina i kolhicina je kontraindikovana (vidjeti dio 4.3).

Savjetuje se oprez kod istovremene primjene klaritromicina i triazolobenzodiazepina, kao što su triazolam i midazolam (vidjeti dio 4.5).

Kardiovaskularni događaji

Produženje QT intervala, koje odražava efekte na repolarizaciju srca, što dovodi do rizika od razvoja aritmije srca i torsades de pointes su primijećeni tokom terapije makrolidima uključujući i klaritromicin (vidjeti dio 4.8). Zbog povećanog rizika od produženja QT intervala i ventrikularnih aritmija (uključujući i torsade de pointes), upotreba klaritromicina je kontraindikovana: kod pacijenata koji uzimaju astemizol, cisapride, domperidon, pimozid ili terfenadin; kod pacijenata koji imaju disbalans elektrolita kao što su hipomagnezemija ili hipokalijemija; kod pacijenata sa istorijom produženja QT intervala ili ventrikularne srčane aritmije (vidjeti dio 4.3).

Nadalje, klaritromicin treba koristiti sa oprezom kod:

-Pacijenata sa koronarnom arterijskom bolešću, teškom srčanom insuficijencijom, poremećajima provođenja ili klinički značajnom bradikardijom

-Pacijenata koji istovremeno koriste druge ljekove koji produžuju QT interval pored onih koji su kontraindikovani.

Epidemiološke studije koje su ispitivale rizik javljanja neželjenih kardiovaskularnih ishoda vezanih sa primjenom makrolida su pokazale različite rezultate. Neke opservacione studije identifikovale su rijetki kratkoročni rizik od aritmije, infarkta miokarda i kardiovaskularnu smrtnost povezanu sa upotrebom makrolida uključujući i klaritromicin. Razmatranje ovih rezultata treba izbalansirati sa koristima liječenja kada se propisuje klaritromicin.

Pneumonija: S obzirom na razvijanje rezistencije Streptococcus pneumoniae na makrolide, važno je izvršiti ispitivanje osjetljivosti prilikom propisivanja klaritromicina za liječenje vanbolničke pneumonije. Kod bolničke pneumonije, klaritromicin se mora koristiti u kombinaciji s dodatnim odgovarajućim antibioticima.

Blage do umjerene infekcije kože i mekih tkiva: Ove infekcije su najčešće uzrokovane bakterijama Staphylococcus aureus i Streptococcus pyogenes, koje mogu biti rezistentne na makrolide. Stoga je važno sprovesti ispitivanje na osjetljivost antibiotika. U slučajevima gdje se ne mogu primjenjivati beta laktamski antibiotici (npr. alergija), drugi antibiotici poput klindamicina mogu biti lijek prvog izbora. Trenutno se smatra da su makrolidi važni samo kod nekih infekcija kože i mekih tkiva, poput onih koje uzrokuje Corynebacterium minutissimum (eritrazma), akne vulgaris i erizipel, i u situacijama gdje se ne mogu primijeniti penicilinski antibiotici.

U slučaju ozbiljnih, akutnih reakcija preosjetljivosti, kao što je anafilaksa, teške kožne neželjene reakcije (SCAR) (npr akutna generalizovana egzantematozna pustuloza (AGEP), Stevens-Johnsonov sindrom, toksična epidermalna nekroliza i reakcija na lijek sa eozinofilijom i sistemskim simptomima (DRESS)), odmah treba obustaviti terapiju klaritromicinom i hitno započeti odgovarajući tretman.

Potreban je oprez kod istovremene primjene klaritromicina i ljekova koji indukuju enzim citohroma CYP3A4 (vidjeti dio 4.5).

Inhibitori HMG-CoA reduktaze (statini): Istovremena primjena klaritromicina i lovastatina ili simvastatina je kontraindikovana (vidjeti dio 4.3).

Potreban je oprez kod propisivanja klaritromicina sa drugim statinima. Zabilježeni su slučajevi rabdomiolize kod pacijenata koji su ove ljekove koristili istovremeno. Pacijenti se moraju pratiti zbog moguće pojave znakova i simptoma miopatije.

U situacijama kada se istovremena primjena klaritromicina sa statinima ne može izbjeći, preporučuje se propisivanje najniže postojeće doze statina. Potrebno je uzeti u obzir primjenu statina koji ne zavise od metabolizma CYP3A (npr. fluvastatin) (vidjeti dio 4.5).

Oralni hipoglikemici/insulin: Istovremena primjena klaritromicina i oralnih hipoglikemika (kao što je sulfonilureja) i/ili insulina može dovesti do značajne hipoglikemije. Preporučuje se pažljivo kontrolisanje koncentracije glukoze u krvi (vidjeti dio 4.5).

Oralni antikoagulansi: Postoji rizik od teških krvarenja i značajnog povećanja INR-a (International Normalized Ratio) i protrombinskog vremena kada se klaritomicin istovremeno primjenjuje sa lijekom varfarin (vidjeti dio 4.5). INR i protrombinsko vrijeme se moraju učestalo kontrolisati za vrijeme istovremene primjene klaritromicina i oralnih antikoagulanasa.

Potreban je oprez kada se klaritromicin primjenjuje istovremeno sa oralnim antikoagulansima sa direktnim djelovanjem, kao što su dabigatran, rivaroksaban i apiksaban, naročito kod pacijenata koji imaju visok rizik od krvarenja (vidjeti dio 4.5).

Upotreba antimikrobne terapije, kao što je klaritromicin, za terapiju infekcija H. pilory može da dovede do razvoja mikroorganizama koji su neosjetljivi na lijek.

Dugotrajna primjena može, kao i kod drugih antibiotika, rezultovati kolonizacijom povećanog broja neosjetljivih bakterija i gljivica. Ako dođe do superinfekcije, treba primijeniti odgovarajuću terapiju.

Takođe treba paziti na mogućnost pojave unakrsne rezistencije između klaritromicina i drugih makrolidnih ljekova, kao i linkomicina i klindamicina.

Primjena sljedećih ljekova strogo je kontraindikovana zbog mogućnosti nastanka teških neželjenih efekata usljed interakcija:

Astemizol, cisaprid, domperidon, pimozid i terfenadin

Povećani nivoi cisaprida prijavljeni su kod pacijenata koji su istovremeno dobijali klaritromicin i cisaprid. Ovo može dovesti do produženja QT intervala i srčanih aritmija, uključujući ventrikularnu tahikardiju, ventrikularnu fibrilaciju i torsades de pointes. Slična dejstva uočena su kod pacijenata koji su istovremeno koristili klaritromicin i pimozid (vidjeti dio 4.3).

Prijavljeno je da makrolidi mijenjaju metabolizam terfenadina uzrokujući povećanje nivoa terfenadina, koji se povremeno dovodi u vezu sa srčanim aritmijama, poput produženja QT intervala, ventrikularne tahikardije, ventrikularne fibrilacije i torsades de pointes (vidjeti dio 4.3). U jednom ispitivanju sprovedenom na 14 zdravih dobrovoljaca, istovremena primjena klaritromicina i terfenadina rezultovala je dvostrukim do trostrukim povećanjem nivoa kiselog metabolita terfenadina u serumu i produženjem QT intervala; ovo nije dovelo do bilo kakvog klinički prepoznatljivog dejstva. Slični efekti uočeni su pri istovremenoj primjeni astemizola i drugih makrolida.

Ergotamin/dihidroergotamin

U postmarketinškim izvještajima navodi se da je istovremena primjena klaritromicina i ergotamina ili dihidroergotamina povezana sa akutnom toksičnošću ergot alkaloida koju karakteriše vazospazam, ishemija ekstremiteta i drugih tkiva uključujući centralni nervni sistem. Istovremena primjena klaritromicina i ovih ljekova je kontraindikovana (vidjeti dio 4.3).

Oralni midazolam

Kada se midazolam primjenjivao istovremeno sa tabletama klaritromicina (500 mg dva puta dnevno), vrijednost PIK midazolama se povećala 7 puta nakon oralne primjene midazolama. Istovremena primjena oralnog midazolama i klaritromicina je kontraindikovana (vidjeti dio 4.3).

Inhibitori HMG-CoA reduktaze (statini)

Kontraindikovana je istovremena primjena klaritromicina s lovastatinom ili simvastatinom (vidjeti dio 4.3), jer se ovi statini ekstenzivno metabolišu putem CYP3A4 enzima, a istovremena primjena sa klaritromicinom povećava njihovu koncentraciju u plazmi, što povećava rizik od pojave miopatije, uključujući rabdomiolizu. Prijavljeni su slučajevi pojave rabdomiolize kod pacijenata koji su istovremeno uzimali klaritromicin i ove statine. Ukoliko se primjena klaritromicina ne može izbjeći, terapija lovastatinom ili simvastatinom se mora prekinuti tokom liječenja klaritromicinom.

Potreban je oprez kod propisivanja klaritromicina sa statinima. U slučajevima kada se istovremena primjena klaritromicina i statina ne može izbjeći, preporučuje se propisivanje najmanje postojeće doze statina. Može se razmotriti primjena statina koji se ne metaboliše putem CYP3A (npr. fluvastatin). Potrebno je pratiti moguću pojavu znakova i simptoma miopatije kod pacijenata.

Dejstvo drugih ljekova na klaritromicin

Ljekovi koji su induktori CYP3A (npr. rifampicin, fenitoin, karbamazepin, fenobarbital, kantarion) mogu indukovati metabolizam klaritromicina. Ovo može rezultovati subterapijskim nivoima klaritromicina dovodeći do smanjenja efikasnosti. Pored toga, može biti potrebno kontrolisati nivoe induktora CYP3A u plazmi, koji se mogu povećati usljed inhibicije CYP3A klaritromicinom (takođe vidjeti Sažetak karakteristika lijeka za primijenjeni CYP3A4 inhibitor).

Istovremena primjena rifabutina i klaritromicina rezultovala je povećanjem nivoa rifabutina i smanjenjem nivoa klaritromicina u serumu zajedno sa povećanim rizikom od pojave uveitisa.

Poznato je ili se sumnja da sljedeći ljekovi utiču na koncentracije klaritromicina u cirkulaciji; može biti potrebno razmotriti prilagođavanje doze ili primjenu drugog lijeka.

Efavirenz, nevirapin, rifampicin, rifabutin i rifapentin

Snažni induktori metabolizma citohroma P450 kao što su efavirenz, nevirapin, rifampicin, rifabutin i rifapentin mogu ubrzati metabolizam klaritromicina i sniziti nivoe klaritromicina u plazmi, pri tom povećavajući nivo 14-OH- klaritromicina, metabolita koji je takođe mikrobiološki aktivan. Budući da su mikrobiološke aktivnosti klaritromicina i 14-OH- klaritromicina različite za različite bakterije, željeni terapijski efekat može oslabiti tokom istovremene primjene klaritromicina i induktora enzima.

Etravirin

Dejstvo klaritromicina je smanjeno kod primjene sa etravirinom, dok je koncentracija aktivnog metabolita 14-OH-klaritromicina povećana. Budući da 14-OH-klaritromicin ima smanjenu aktivnost naspram Mycobacterium avium kompleksa (MAC), cjelokupna aktivnost naspram ovog patogena može biti promijenjena; stoga je potrebno razmotriti primjenu drugih ljekova u liječenju MAC.

Flukonazol

Istovremena primjena 200 mg flukonazola dnevno i 500 mg klaritromicina dva puta dnevno kod 21 zdravog dobrovoljca dovela je do povećanja srednje minimalne ravnotežne koncentracije klaritromicina (Cmin) za 33%, odnosno površine ispod krive (PIK) za 18%. Na ravnotežne koncentracije aktivnog metabolita 14-OH-klaritromicina nije značajno uticala istovremena primjena flukonazola. Nije potrebno prilagođavati dozu klaritromicina.

Ritonavir

Farmakokinetičko ispitivanje pokazalo je da je istovremena primjena 200 mg ritonavira svakih osam sati i 500 mg klaritromicina svakih 12 sati dovodi do značajne inhibicije metabolizma klaritromicina.

Kod istovremene primjene ritonavira, Cmax (maksimalna koncentracija) klaritromicina povećala se za

31%, Cmin (minimalna koncentracija) povećala se za 182%, a PIK (površina ispod krive) povećala se za 77%. Uočena je gotovo potpuna inhibicija stvaranja 14-OH-klaritromicina. Zbog velike terapijske širine klaritromicina, nije potrebno smanjivati dozu kod pacijenata sa normalnom funkcijom bubrega. Međutim, za pacijente sa oštećenjem funkcije bubrega trebaju se u obzir uzeti sljedeća prilagođavanja doze: za pacijente sa klirensom kreatinina od 30 do 60 ml/min, dozu klaritromicina potrebno je smanjiti za 50%. Za pacijente sa klirensom kreatinina <30 ml/min, dozu klaritromicina potrebno je smanjiti za 75%. Doze klaritromicina veće od 1 g/dan ne smiju se istovremeno primjenjivati sa ritonavirom.

Slična prilagođavanja doza treba razmotriti kod pacijenata sa smanjenom funkcijom bubrega kada se ritonavir koristi kao farmakokinetički pojačivač sa drugim inhibitorima HIV proteaze, uključujući atazanavir i sakvinavir (vidjeti dio ispod, Dvosmjerne interakcije ljekova).

Dejstvo klaritromicina na druge ljekove

Interakcije na bazi CYP3A

Istovremena primjena klaritromicina, za koji je poznato da inhibira CYP3A, i lijeka koji se primarno metaboliše pomoću CYP3A, povezana je sa povećanjem koncentracije ljekova što može dovesti do povećanja ili produženja terapijskog dejstva ili neželjenog dejstva istovremeno primijenjenog lijeka.

Upotreba klaritromicina je kontraindikovana kod pacijenata koji primaju supstrate CYP3A astemizol, cisaprid, domperidon, pimozid i terfenadin zbog rizika od produženja QT intervala i srčanih aritmija, uključujući ventrikularnu tahikardiju, ventrikularnu fibrilaciju i torsades de pointes (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Upotreba klaritromicina takođe je kontraindikovana sa ergot alkaloidima, oralnim midazolamom, inhibitorima HMG CoA reduktaze koji se metabolišu uglavnom pomoću CYP3A4 (npr. lovastatin i simvastatin), kolhicinom, tikagrelorom i ranolazinom (vidjeti dio 4.3).

Istovremena primjena klaritromicina sa lomitapidom je kontraindikovana zbog mogućnosti izrazitog porasta transaminaza (vidjeti dio 4.3).

Potreban je oprez ako se klaritromicin primjenjuje istovremeno sa drugim ljekovima za koje je poznato da su supstrati CYP3A enzima, naročito ako supstrat CYP3A ima usku bezbjednosnu granicu (npr. karbamazepin) i/ili se supstrat u velikoj mjeri metaboliše pomoću ovog enzima. Može se razmotriti prilagođavanje doze, a kad je moguće treba pažljivo pratiti koncentraciju ljekova u serumu ukoliko se oni primarno metabolišu pomoću CYP3A kod pacijenata koji istovremeno primaju klaritromicin. Ljekovi ili klase ljekova za koje se zna ili se sumnja da se metabolišu pomoću istog izoenzima CYP3A uključuju (ali ovaj spisak nije sveobuhvatan) alprazolam, karbamazepin, cilostazol, ciklosporin, dizopiramid, ibrutinib, metilprednizolon, midazolam (intravenozno), omeprazol, oralne antikoagulanse (npr. varfarin, rivaroksaban, apiksaban), atipične antipsihotike (npr. kvetiapin), hinidin, rifabutin, sildenafil, sirolimus, takrolimus, triazolam i vinblastin.

Ljekovi koji stupaju u interakcije sličnim mehanizmima putem drugih izoenzima unutar sistema citohroma P450, uključuju fenitoin, teofilin i valproat.

Antiaritmici

Postoje posmarketinški izvještaji pojave torsades de pointes kod istovremene primjene klaritromicina i

hinidina ili dizopiramida. Treba redovno kontrolisati pacijentov EKG zbog mogućeg produženja QT intervala tokom istovremene primjene klaritromicina i navedenih ljekova. Tokom liječenja klaritromicinom potrebno je kontrolisati nivoe hinidina i dizopiramida u serumu.

Postoje postmarketinški izvještaji pojave hipoglikemije kod istovremene primjene klaritromicina i dizopiramida. Stoga se nivo glukoze u krvi mora pratiti tokom istovremene primjene klaritromicina i dizopiramida.

Oralni hipoglikemici/Insulin

Kod istovremene primjene određenih oralnih hipoglikemika, poput nateglinida i repaglinida, i klaritromicina može doći do inhibicije CYP3A enzima klaritromicinom, što može uzrokovati hipoglikemiju. Preporučuje se pažljivo praćenje nivoa glukoze.

Oralni antikoagulansi sa direktnim dejstvom

Oralni antikoagulans sa direktnim dejstvom dabigatran je supstrat za transporter protoka P-gp. Rivaroksaban i apiksaban se metabolišu putem CYP3A4 i takođe su supstrati za P-gp. Potreban je oprez pri istovremenoj primjeni klaritromicina sa ovim ljekovima, naročito kod pacijenata sa visokim rizikom od krvarenja (vidjeti dio 4.4).

Omeprazol

Klaritromicin (500 mg svakih 8 sati) primjenjivan je u kombinaciji s omeprazolom (40 mg dnevno) zdravim odraslim ispitanicima. Istovremenom primjenom klaritromicina, ravnotežne koncentracije omeprazola u plazmi su se povisile (Cmax, PIK0-24 i t1/2 za 30%, 89% odnosno 34%). Prosječna pH vrijednost tokom 24 sta u želucu bila je 5,2 kada se omeprazol primjenjivao sam, odnosno 5,7 kada je istovremeno primijenjen omeprazol sa klaritromicinom.

Sildenafil, tadalafil i vardenafil

Svaki od ovih inhibitora fosfodiesteraze se metaboliše, barem djelimično, putem CYP3A, a CYP3A se može inhibirati istovremeno primijenjenim klaritromicinom. Istovremena primjena klaritromicina sa sildenafilom, tadalafilom ili vardenafilom vjerovatno će dovesti do povećanog izlaganja inhibitorima fosfodiesteraze. Potrebno je razmotriti smanjivanje doze sildenafila, tadalafila i vardenafila pri istovremenoj primjeni s klaritromicinom.

Teofilin, karbamazepin

Rezultati kliničkih ispitivanja ukazuju da postoji umjereno, ali statistički značajno (p≤0,05) povećanje nivoa cirkulišućeg teofilina ili karbamazepina kada se bilo koji od ovih ljekova istovremeno primjenjuje sa klaritromicinom. Potrebno je razmotriti smanjivanje doze.

Tolterodin

Primarni put metabolizma tolterodina je preko 2D6 izoforme citohroma P450 (CYP2D6). Međutim, u populacijskoj podgrupi koja nema CYP2D6, utvrđeni put metabolizma je putem CYP3A. U ovoj populacijskoj podgrupi, inhibiranje CYP3A rezultuje znatno većim koncentracijama tolterodina u serumu. U populaciji sporih CYP2D6 metabolizera, u prisustvu CYP3A inhibitora, kao što je klaritromicin, možda će biti potrebno smanjiti dozu tolterodina.

Triazolobenzodiazepini (npr. alprazolam, midazolam, triazolam)

Kada se midazolam istovremeno primijenio sa tabletama klaritromicina (500 mg dva puta dnevno), PIK (površina ispod krive) midazolama se povećala za 2,7 puta nakon intravenske primjene midazolama i 7 puta nakon oralne primjene. Potrebno je izbjegavati istovremenu oralnu primjenu midazolama i klaritromicina. Ako se istovremeno intravenski primjenjuje midazolam sa klaritromicinom, pacijent se mora pažljivo pratiti zbog prilagođavanja doze. Iste mjere opreza treba primijeniti na druge benzodiazepine koji se metabolišu putem CYP3A, uključujući triazolam i alprazolam. Za benzodiazepine koji se metabolišu nezavisno od CYP3A (temazepam, nitrazepam, lorazepam), klinički značajna interakcija sa klaritromicinom je malo vjerovatna.

Postoje postmarketinški izvještaji interakcije ljekova i dejstva na centralni nervni sistem (CNS) (npr. somnolencija i konfuzija) kod istovremene primjene klaritromicina i triazolama. Savjetuje se praćenje pacijenta zbog pojačanih farmakoloških dejstava na CNS.

Interakcije sa drugim ljekovima

Kolhicin

Kolhicin je supstrat i CYP3A i efluksnog transportera, P-glikoproteina (Pgp). Za klaritromicin i druge makrolide poznato je da inhibiraju CYP3A i Pgp. Kada se klaritromicin i kolhicin primjenjuju zajedno, inhibicija Pgp i/ili CYP3A pomoću klaritromicina može dovesti do povećane izloženosti kolhicinu. Pacijenta treba kontrolisati zbog kliničkih simptoma toksičnosti kolhicina (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Digoksin

Digoksin se smatra supstratom efluksnog transportera, P-glikoproteina (Pgp). Za klaritromicin je poznato da inhibira Pgp. Kada se klaritromicin i digoksin istovremeno primjenjuju, inhibicija Pgp klaritromicinom može dovesti do povećane izloženosti digoksinu. Povišene koncentracije digoksina u

serumu kod pacijenata koji istovremeno uzimaju klaritromicin i digoksin takođe su prijavljene u postmarketinškim izvještajima. Neki su pacijenti pokazali kliničke znakove karakteristične za toksičnost digoksina, uključujući potencijalno fatalne aritmije. Koncentracije digoksina u serumu trebaju se pažljivo kontrolisati dok pacijenti istovremeno primaju digoksin i klaritromicin.

Zidovudin

Istovremena oralna primjena tableta klaritromicina i zidovudina kod odraslih osoba oboljelih od HIV-a

može uzrokovati smanjenje ravnotežne koncentracije zidovudina. Budući da klaritromicin utiče na resorpciju istovremeno oralno primijenjenog zidovudina, ovaj se uticaj može uveliko izbjeći primjenom doza klaritromicina i zidovudina u intervalu od 4 sata između uzimanja pojedinog lijeka. Ova interakcija se ne pojavljuje kod pedijatrijskih pacijenta inficiranih HIV-om koji uzimaju suspenziju klaritromicina sa zidovudinom ili dideoksinozinom. Ova interakcija je malo vjerovatna kada se klaritromicin primjenjuje putem intravenske infuzije.

Fenitoin i valproat

Postoje spontani ili publikovani izvještaji o interakcijama CYP3A inhibitora, uključujući klaritromicin sa ljekovima za koje se smatralo da se ne metabolišu putem CYP3A (npr. fenitoin i valproat). Preporučuje se određivanje nivoa ovih ljekova u serumu kada se oni istovremeno primjenjuju sa klaritromicinom. Prijavljeni su povećani nivoi ovih ljekova u serumu.

Dvosmjerne interakcije ljekova

Atazanavir

I klaritromicin i atazanavir su supstrati i inhibitori CYP3A i postoji dokaz dvosmjerne interakcije ljekova. Istovremena primjena klaritromicina (500 mg dva puta dnevno) i atazanavira (400 mg jednom

dnevno) rezultovala je dvostrukim povećanjem izloženosti klaritromicinu i 70%-nim smanjenjem izloženosti 14-OH-klaritromicinu, sa 28%-nim povećanjem PIK atazanavira. Zbog velike terapijske širine klaritromicina, nije potrebno smanjiti dozu kod pacijenata sa normalnom funkcijom bubrega. Kod pacijenata sa umjerenim oštećenjem funkcije bubrega (klirens kreatinina od 30 do 60 ml/min), dozu klaritromicina treba smanjiti za 50%. Za pacijente sa klirensom kreatinina <30 ml/min, dozu klaritromicina treba smanjiti za 75% pomoću odgovarajuće formulacije klaritromicina. Doze klaritromicina veće od 1000 mg na dan ne smiju se istovremeno primjenjivati sa inhibitorima proteaze.

Blokatori kalcijumovih kanala

Kod istovremene primjene klaritromicina i blokatora kalcijumovih kanala koji se metabolišu putem CYP3A4 (npr. verapamil, amlodipin, diltiazem) potreban je oprez zbog rizika od pojave hipotenzije. Koncentracije klaritromicina u plazmi kao i blokatora kalcijumovih kanala mogu se povećati zbog interakcije. Hipotenzija, bradiaritmije i laktacidoza uočeni su kod pacijenata koji istovremeno uzimaju klaritromicin i verapamil.

Itrakonazol

I klaritromicin i itrakonazol su supstrati i inhibitori CYP3A, što dovodi do dvosmjerne interakcije. Klaritromicin može povećati nivo itrakonazola u plazmi, dok itrakonazol može povećati nivo klaritromicina u plazmi. Pacijente koji istovremeno uzimaju itrakonazol i klaritromicin treba pažljivo pratiti zbog pojave znakova ili simptoma povećanog ili produženog farmakološkog dejstva.

Sakvinavir

I klaritromicin i sakvinavir su supstrati i inhibitori CYP3A te postoji dokaz dvosmjerne interakcije ljekova. Istovremena primjena klaritromicina (500 mg dva puta dnevno) i sakvinavira (meke želatinske kapsule, 1200 mg tri puta dnevno) kod 12 zdravih dobrovoljaca rezultovala je vrijednostima PIK (površina ispod koncentracijske krive) i Cmax (maskimalne koncentracije) sakvinavira u stanju ravnotežne koncentracije koje su bile za 177% i 187% više od onih uočenih kod primjene samog sakvinavira. Vrijednosti PIK i Cmax klaritromicina bile su približno 40% više od onih uočenih kod primjene samog klaritromicina. Nije potrebno prilagođavati dozu kada se ta dva lijeka istovremeno primjenjuju ograničeno vrijeme u dozama, odnosno s formulacijama, koje su ispitane. Efekti opaženi tokom ispitivanja interakcije ljekova sa formulacijom meke želatinske kapsule možda neće biti reprezentativni za efekat sa formulacijom tvrde želatinske kapsule sakvinavira. Efekti opaženi tokom ispitivanja interakcije ljekova u kojima se koristio samo sakvinavir možda neće biti reprezentativni za primjenu kombinacije sakvinavira i ritonavira. Kada se sakvinavir istovremeno primjenjuje s ritonavirom, potrebno je obratiti pažnju na potencijalne efekte ritonavira na klaritromicin (vidjeti dio 4.5).

Trudnoća

Bezbjednost primjene klaritromicina tokom trudnoće nije utvrđena. Na osnovu različitih rezultata dobijenih iz ispitivanja na životinjama i iskustva primjene kod ljudi mogućnost štetnog dejstva na embriofetalni razvoj ne može se isključiti. Neka opservaciona istraživanja koja procjenjuju izloženost klaritromicinu tokom prvog i drugog trimestra izvijestila su o povećanom riziku od pobačaja kod pacijenata koji su uzimali klaritromicin u poređenju sa pacijentima koji nijesu koristili antibiotik ili su primjenjivali drugi antibiotik u istom periodu. Dostupne epidemiološke studije o riziku od velikih kongenitalnih malformacija pri upotrebi makrolida tokom trudnoće, uključujući klaritromicin, daju oprečne rezultate. Stoga se primjena tokom trudnoće ne preporučuje bez pažljivog razmatranja odnosa koristi i rizika.

Dojenje

Bezbjednost primjene klaritromicina za vrijeme dojenja novorođenčadi nije utvrđena. Klaritromicin se izlučuje u majčino mlijeko u malim količinama. Procjenjuje se da bi isključivo dojeno dijete dobilo 1,7% doze klaritromicina prilagođene tjelesnoj težini majke. Stoga se dojenje ne preporučuje za vrijeme liječenja klaritromicinom.

Plodnost

Nema dostupnih podataka o uticaju klaritromicina na plodnost kod ljudi. Studije plodnosti nijesu pokazale nikakve dokaze o štetnim efektima kod pacova (vidjeti dio 5.3).

Nema podataka o uticaju klaritromicina na sposobnost upravljanja vozilima ili rukovanja mašinama. Prije upravljanja vozilima ili rukovanja na mašinama u obzir treba uzeti mogućnost pojave zamućenosti, vrtoglavice, konfuzije i dezorijentisanosti koji se mogu javiti kod primjene ovog lijeka.

• Sažetak bezbjednosnog profila

Najčešća neželjena dejstva vezana za liječenje klaritromicinom kod odraslih i u pedijatrijskoj populaciji su: bol u abdomenu, dijareja, mučnina, povraćanje i promjene osjećaja ukusa. Ova neželjena dejstva su obično blagog intenziteta i u skladu su sa poznatim bezbjednosnim profilom makrolidnih antibiotika (vidjeti odlomak b dijela 4.8).

Nije bilo značajnijih razlika u pojavi ovih gastrointestinalnih neželjenih dejstava tokom kliničkih ispitivanja između populacije pacijenata kod kojih je prethodno postojala mikobakterijska infekcija i populacije pacijenata kod kojih ona nije postojala.

• Tabelarni pregled neželjenih dejstava

Sljedeća tabela prikazuje neželjena dejstva prijavljena u kliničkim ispitivanjima i tokom postmarketinškog praćenja lijeka klaritromicin u obliku tableta sa trenutnim oslobađanjem, granula za oralnu suspenziju, praška za rastvor za injekciju, tableta sa produženim oslobađanjem i tabletama s modifikovanim oslobađanjem.

Neželjena dejstva za koja se pretpostavlja da su u vezi sa primjenom klaritromicina rangirana su po organskim sistemima i učestalosti na sljedeći način:

• Veoma česta (≥1/10)
• Česta (≥1/100 i <1/10)
• Povremena (≥1/1000 i <1/100)
• Rijetka (≥1/10 000 i <1/1000)
• Veoma rijetka (<1/10 000)
• Nepoznate učestalosti (neželjena dejstava iz postmarketinškog praćenja lijeka; učestalost se ne može procijeniti iz dostupnih podataka)

Unutar svake grupe učestalosti, neželjena dejstva su rangirana u opadajućem nizu prema stepenu ozbiljnosti, ukoliko se ozbiljnost može procijeniti.

1 – prijavljena samo kod primjene praška za rastvor za injekciju

2 – prijavljena samo kod primjene tableta sa produženim oslobađanjem

3 – prijavljena samo kod primjene granula za oralnu suspenziju

4 – prijavljena samo kod primjene tableta sa trenutnim oslobađanjem

* Budući da su ove reakcije spontano prijavljene iz populacije nepoznate veličine, nije uvijek moguće pouzdano odrediti njihovu učestalost ili ustanoviti uzročno-posljedičnu vezu sa primjenom lijeka. Ustanovljeno je da je izloženost pacijenata veća od 1 milijardu pacijent dana.

** Kod nekih slučajeva rabdomiolize, klaritromicin je primjenjivan zajedno sa drugim ljekovima čija primjena je povezana sa rabdomiolizom (kao što su statini, fibrati, kolhicin ili alopurinol).

• Opis odabranih neželjenih dejstava

Flebitis na mjestu primjene injekcije, bol na mjestu primjene, bol na mjestu uboda u venu, inflamacija na mjestu primjene su specifične za formulacije klaritromicina za intravensku primjenu.

U pojedinim prijavama rabdomiolize, klaritromicin je primjenjivan istovremeno sa statinima, fibratima, kolhicinom ili alopurinolom (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Bilo je postmarketinških prijava na interakcije ljekova i dejstvima na centralni nervni sistem (npr. somnolencija i konfuzija) kod istovremene primjene klaritromicina i triazolama. Savjetuje se pratiti pacijenta zbog pojačanog farmakološkog dejstva na CNS (vidjeti dio 4.5).

Bilo je rijetkih prijava na prisustvo klaritromicin tableta sa produženim oslobađanjem u stolici, od kojih su se mnoge pojavile kod pacijenata sa anatomskim (uključujući ileostomu ili kolostomu) ili funkcionalnim gastrointestinalnim poremećajima sa skraćenim vremenom pasaže kroz crijeva. U nekoliko prijava ostaci tableta su primijećeni u sadržaju proliva. Preporučuje se da pacijenti kod kojih su primijećeni ostaci tablete u stolici i kod kojih nema poboljšanja stanja, budu prebačeni na drugu formulaciju klaritromicina (npr. suspenziju) ili drugi antibiotik.

Posebna populacija: Neželjena dejstva kod imunokompromitovanih pacijenata (vidjeti dio e).

• Pedijatrijska populacija

Sprovedena su klinička ispitivanja uz korišćenje pedijatrijske suspenzije klaritromicina kod djece uzrasta od 6 mjeseci do 12 godina. Kod djece mlađe od 12 godina treba primjenjivati pedijatrijsku suspenziju klaritromicina. Nema dovoljno podataka za preporuku režima doziranja intravenske formulacije klaritromicin kod pacijenata mlađih od 18 godina.

Treba očekivati da učestalost, vrsta i težina neželjenih dejstava kod djece bude ista kao i kod odraslih pacijenata.

• Druge posebne populacije

Imunokompromitovani pacijenti

Kod pacijenata sa AIDS-om i drugih pacijenata sa narušenim imunološkim sistemom koji su liječeni višim dozama klaritromicina tokom dugog perioda vremena zbog mikobakterijskih infekcija, često je bilo teško razlikovati neželjena dejstva koja mogu biti povezana sa primjenom klaritromicina od znakova oboljenja virusa humane imunodeficijencije (HIV) ili drugih pratećih bolesti.

Kod odraslih, najčešće prijavljena neželjena dejstva kod pacijenata liječenih ukupnim dnevnim dozama od 1000 mg i 2000 mg klaritromicina bile su: mučnina, povraćanje, promjene osjećaja ukusa, bol u abdomenu, proliv, osip, flatulencija, glavobolja, konstipacija, poremećaj sluha, povećanje nivoa AST i ALT u serumu. Druga neželjena dejstva manje učestalosti uključivala su dispneju, insomniju i suva usta.

Kod imunokompromitovanih pacijenata, procjene laboratorijskih vrijednosti izvršene su analizom onih vrijednosti koje su bile značajno poremećene (tj. izrazito visoke ili niske) za specifične testove. Na osnovu ovih kriterijuma, oko 2% do 3% pacijenata koji su primali 1000 mg ili 2000 mg klaritromicina dnevno imalo je izrazito abnormalno povećane vrijednosti AST i ALT u serumu, kao i abnormalno nizak broj leukocita i trombocita. Niži procenat pacijenata u ove dvije dozne grupe takođe je imao povećane nivoe ureje u krvi. Neznatno viša incidencija abnormalnih vrijednosti zapažena je kod pacijenata koji su dnevno primali 4000 mg za sve parametre osim za leukocite.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Izvještaji o predoziranju ukazuju da uzimanje velikih količina klaritromicina dovodi do pojave gastrointestinalnih simptoma. Slučaj pacijenta sa istorijom bipolarnog poremećaja koji je progutao 8 grama klaritromicina, pokazao je znakove izmijenjenog mentalnog statusa, paranoično ponašanje, hipokalemiju i hipoksemiju.

Neželjena dejstva koje prate predoziranje moraju se liječiti brzim uklanjanjem neresorbovanog lijeka i suportivnim mjerama. Kao i kod drugih makrolida, ne očekuje se značajniji uticaj hemodijalize ili peritonealne dijalize na nivo klaritromicina u serumu.

Farmakoterapijska grupa: antibakterijski ljekovi za sistemsku primjenu; makrolidi

ATC kod: J01FA09

Mehanizam djelovanja

Klaritromicin je polusintetski makrolidni antibiotik koji se dobija supstitucijom hidroksilne grupe na poziciji 6 sa CH3O grupom u laktonskom prstenu eritromicina. Konkretno, klaritromicin je 6-O-metil eritromicin A.

Klaritromicin ispoljava svoje antibakterijsko djelovanje tako što se vezuje za 50S ribozomske podjedinice osjetljivih bakterija i potiskuje sintezu proteina.

Mikrobiologija

Klaritromicin je pokazao odličnu in vitro aktivnost protiv standardnih sojeva bakterija i kliničkih izolata. Veoma je moćan protiv širokog spektra aerobnih i anaerobnih gram-pozitivnih i gram-negativnih organizama. Minimalne inhibitorne koncentracije (MIC) klaritromicina su generalno za jedno log2 razrjeđenje jače od MIC vrijednosti eritromicina.

In vitro podaci takođe pokazuju da klaritromicin ima odličnu aktivnost protiv Legionella pneumophila i Mycoplasma pneumoniae. Baktericidno djeluje na Helicobacter pylori; ova aktivnost klaritromicina je veća pri neutralnom pH nego pri kiselom pH. Podaci in vitro i in vivo pokazuju da ovaj antibiotik djeluje protiv klinički značajnih vrsta mikobakterija.

In vitro antibakterijski spektar klaritromicina je sljedeći. Molimo pogledajte dolje za tabelu MIC graničnih tačaka.

Glavni metabolit klaritromicina kod ljudi i drugih primata je mikrobiološki aktivan metabolit, 14-OH-klaritromicin. Ovaj metabolit je jednako aktivan ili 1 do 2 puta manje aktivan od osnovnog jedinjenja za većinu organizama, osim za H. influenzae protiv kojeg je dvostruko aktivniji. Osnovno jedinjenje i 14-OH-metabolit imaju ili aditivni ili sinergistički efekat na H. influenzae. Kod zamoraca sa infekcijom legionelom, intraperitonealna doza od 1,6 mg/kg/dan klaritromicina bila je efikasnija od 50 mg/kg/dan eritromicina.

Testovi osjetljivosti

Kvantitativne metode koje zahtijevaju mjerenje prečnika zona daju najprecizniju procjenu osjetljivosti bakterija na antimikrobna sredstva. Jedna preporučena procedura koristi disk impregniran sa 15 mcg klaritromicina za testiranje osjetljivosti (Kirby-Bauer difuzioni test); tumačenja koreliraju prečnike zone inhibicije ovog testnog diska sa MIC vrijednošću za klaritromicin. MIC vrijednosti se određuju metodom razblaživanja bujona ili agara. Preporučeni medijum za testiranje osjetljivosti na Haemophilus influenzae prema Nacionalnom komitetu kliničkih laboratorijskih standarda (eng. National Committee of Clinical Laboratory Standards – NCCLS) je Haemophilus Test Medium (H.T.M.).

Korelacija prečnika zone inhibicije diska sa MIC vrijednostima data je u sljedećoj tabeli:

Interpretativni standardi za klaritromicin

Uz primjenu ovih postupaka laboratorijski izvještaj „osjetljiv“ ukazuje na to da će infektivni organizam vjerovatno reagovati na terapiju. Izveštaj „rezistentan“ ukazuje na to da infektivni organizam vjerovatno neće reagovati na terapiju. Izveštaj „srednje osjetljiv“ sugeriše na to da terapijski efekat lijeka može biti nepouzdan ili da bi organizam bio osjetljiv ako bi se koristile veće doze (koji se takođe naziva umjereno osetljivim).

Granične vrijednosti

Od strane Evropskog komiteta za testiranje osjetljivosti mikroorganizama (EUCAST) dobijene su sljedeće granične vrijednosti za klaritromicin, koje razdvajaju osjetljive i rezistentne mikroorganizme.

Nelinearna kinetika oralno primijenjenog klaritromicina opsežno je proučavana kod brojnih životinjskih vrsta i odraslih ljudi. Ove studije su pokazale da se klaritromicin lako i brzo resorbuje uz apsolutnu bioraspoloživost od približno 50%. Nije pronađena akumulacija i metabolička dispozicija se nije promijenila ni kod jedne vrste nakon višestrukog doziranja.

Rezultati ovih studija na životinjama pokazali su da je nivo klaritromicina u svim tkivima, osim u centralnom nervnom sistemu, nekoliko puta veći od nivoa lijeka u cirkulaciji. Najveće koncentracije obično su pronađene u jetri i plućima gdje je odnos tkiva i plazme (T/P) dostigao 10 do 20.

In vitro studije su pokazale da je vezivanje klaritromicina za proteine u ljudskoj plazmi u prosjeku iznosilo oko 70% pri koncentracijama od 0,45 - 4,5 mcg/ml. Smanjenje vezivanja na 41% pri 45,0 mcg/ml sugeriše na to da bi mjesta vezivanja mogla postati zasićena, ali to se dogodilo samo pri koncentracijama koje su daleko veće od terapijskih nivoa lijeka.

Klaritromicin i njegov 14-OH-metabolit se lako distribuiraju u tjelesna tkiva i tečnosti. Ograničeni podaci od malog broja pacijenata sugerišu na to da klaritromicin ne postiže značajne nivoe u cerebro-spinalnoj tečnosti (CST) nakon oralnih doza (tj. samo 1-2 % nivoa seruma u CST kod pacijenata sa normalnom krvno-CST barijerom). Koncentracije u tkivima su obično nekoliko puta veće od serumskih. U nastavku su prikazani primjeri iz koncentracija u tkivu i serumu:

Uz dozu dva puta dnevno od 250 mg, vršna koncentracija u plazmi u stanju dinamičke ravnoteže je postignuta za 2 do 3 dana i iznosila je u prosjeku oko 1 mcg/ml za klaritromicin i 0,6 mcg/ml za 14-OH-klaritromicin, dok je poluvrijeme eliminacije osnovnog lijeka i njegovog metabolita iznosilo 3 - 4 sata i 5 - 6 sati, respektivno. Uz doze dva puta dnevno od 500 mg, Cmax u stanju dinamičke ravnoteže za klaritromicin i njegov hidroksilovani metabolit iznosila je u prosjeku 2,7 - 2,9 mcg/ml i 0,88 - 0,83 mcg/ml, respektivno. Poluvrijeme eliminacije osnovnog lijeka pri dozi od 500 mg bilo je 4,5 - 4,8 sati, dok je za 14-OH-klaritromciin iznosilo 6,9 - 8,7 sati. U stanju dinamičke ravnoteže nivoi 14-OH-klaritromicina se nijesu povećavali proporcionalno sa dozom klaritromicina, a prividno poluvrijeme eliminacije klaritromicina i njegovog hidroksilovanog metabolita je bilo duže pri višim dozama. Ovo nelinearno farmakokinetičko ponašanje klaritromicina, zajedno sa ukupnim smanjenjem stvaranja proizvoda 14-hidroksilacije i N-demetilacije pri višim dozama, ukazuje na to da se metabolizam klaritromicina približava zasićenju pri visokim dozama.

Sprovedena je farmakokinetička studija sa klaritromicinom od 500 mg tri puta dnevno i omeprazolom od 40 mg četiri puta dnevno. Kada se klaritromicin davao sam u dozi od 500 mg na svakih 8h, srednja vrijednost Cmax u stanju dinamičke ravnoteže bila je približno 31% viša, a vrijednost Cmin je bila približno 119% viša nego kada se klaritromicin uporedi sa prethodnom studijom pri 500 mg na svakih 12h. Srednja vrijednost AUC0-24 za klaritromicin bila je 65% veća kada je 500 mg klaritromicina dato na svakih 8h umjesto na svakih 12h. Ni vrijednosti Tmax ni vrijednosti poluvremena eliminacije nijesu se značajno razlikovale između režima primjene lijeka na svakih 8h i na svakih 12h.

Kada je klaritromicin primijenjen sa omeprazolom uočeno je povećanje poluvremena eliminacije omeprazola i AUC0-24. Za sve ispitanike zajedno srednja vrijednost AUC0-24 omeprazola bila je 89% veća, a harmonična sredina za omeprazol t1/2 bila je 34% veća kada je omeprazol primijenjen sa klaritromicinom nego kada je omeprazol primijenjen sam. Kada je klaritromicin primijenjen sa omeprazolom, Cmax, Cmin i AUC0-8 klaritromicina u stanju dinamičke ravnoteže povećani su za 10%, 27%, odnosno 15%, u odnosu na vrijednosti postignute kada je klaritromicin primijenjen sa placebom.

Kod odraslih ljudi koji su primili jednokratnu oralnu dozu od 250 mg ili 1200 mg klaritromicina, izlučivanje mokraćom činilo je 37,9% niže doze i 46,0% više doze. Eliminacija fekalijama činila je 40,2% i 29,1% ovih doza.

U ravnotežnom stanju, koncentracije klaritromicina u želudačnoj sluzi šest sati nakon primjene bile su približno 25 puta veće u grupi koja je primala klaritromicin/omeprazol u poređenju sa grupom koja je primala samo klaritromicin. Šest sati nakon primjene lijeka srednje koncentracije klaritromicina u želudačnom tkivu bile su približno 2 puta veće kada je klaritromicin davan sa omeprazolom nego kada je klaritromicin davan uz placebo.

U studiji koja je upoređivala jednu grupu zdravih ljudi sa grupom ispitanika sa oštećenjem jetre kojima je davano 250 mg klaritromicina dva puta dnevno tokom dva dana i jednu dozu od 250 mg trećeg dana, ravnotežni nivoi u plazmi i sistemsko uklanjanje klaritromicina nijesu bili značajno različiti između ove dvije grupe. Nasuprot tome, koncentracije metabolita 14-OH u stanju dinamičke ravnoteže bile su značajno niže u grupi ispitanika sa oštećenjem jetre. Ovaj smanjeni metabolički klirens osnovnog jedinjenja 14-hidroksilacijom je djelimično nadoknađen povećanjem bubrežnog klirensa osnovnog lijeka, što je rezultiralo uporedivim stabilnim nivoima osnovnog lijeka kod ispitanika sa oštećenjem jetre i zdravih ispitanika. Ovi rezultati pokazuju da nije potrebno prilagođavanje doze za ispitanike sa umjerenim ili teškim oštećenjem jetre, ali sa normalnom funkcijom bubrega.

Sprovedena je studija kako bi se procijenio i uporedio farmakokinetički profil višestrukih oralnih doza klaritromicina od 500 mg kod ispitanika sa normalnom i oslabljenom funkcijom bubrega. Ovi nivoi u plazmi, poluvrijeme eliminacije, Cmax i Cmin za klaritromicin i njegov 14-OH metabolit bili su viši, a AUC je bio veći kod ispitanika sa oštećenjem bubrega. Kelim i izlučivanje mokraćom su bili niži. Stepen do kojeg su se ovi parametri razlikovali bio je u korelaciji sa stepenom oštećenja bubrega: što je oštećenje bubrega teže, razlika je značajnija.

Farmakokinetika kod starijih ispitanika: Studija je takođe sprovedena kako bi se procijenili i uporedili bezbjednosni i farmakokinetički profili višestrukih oralnih doza klaritromicina od 500 mg kod zdravih starijih muškaraca i žena sa onima kod zdravih mladih odraslih muškaraca. U starijoj grupi nivoi u plazmi su bili viši, a eliminacija sporija nego u mlađoj grupi i za osnovni lijek i za 14-OH metabolit. Međutim, nije bilo razlike između dvije grupe kada je bubrežni klirens bio u korelaciji sa klirensom kreatinina. Iz tih rezultata se zaključuje da je bilo kakav efekat na rukovanje klaritromicinom povezan sa bubrežnom funkcijom, a ne sa samom starosnom dobi.

Farmakokinetika kod pacijenata sa mikobakterijskim infekcijama: Koncentracije klaritromicina i 14-OH-klaritromicina u stanju dinamičke ravnoteže uočene nakon primjene uobičajenih doza kod odraslih pacijenata sa HIV infekcijom bile su slične onima uočenim kod zdravih ispitanika. Međutim, pri višim dozama koje mogu biti potrebne za liječenje mikobakterijskih infekcija, koncentracije klaritromicina bile su mnogo veće od onih uočenih pri uobičajenim dozama. Kod odraslih pacijenata zaraženih HIV-om koji su uzimali 2000 mg/dan u dvije podijeljene doze, vrijednosti Cmax klaritromicina u ravnotežnom stanju bile su u rasponu od 5-10 mcg/ml. Cmax vrijednosti od čak 27 mcg/ml uočene su kod odraslih pacijenata zaraženih HIV-om koji su uzimali 4000 mg/dan u dvije podijeljene doze. Činilo se da se poluvrijeme eliminacije produžilo pri ovim višim dozama u poređenju sa onima koje se uočavaju sa uobičajenim dozama kod zdravih ispitanika. Više koncentracije u plazmi i duže poluvrijeme eliminacije uočeni pri ovim dozama su u skladu sa poznatom nelinearnošću farmakokinetike klaritromicina.

Akutna, subhronična i hronična toksičnost

Studije su sprovedene na miševima, pacovima, psima i/ili majmunima sa klaritromicinom koji je davan oralno. Trajanje primjene variralo je od jedne oralne doze do ponovljene dnevne oralne primjene tokom 6 uzastopnih mjeseci.

U akutnim studijama na miševima i pacovima, 1 pacov, ali nijedan miš, uginuo je nakon jedne sonde od 5 g/kg tjelesne težine. Stoga je srednja letalna doza bila veća od 5 g/kg, što je najveća moguća doza za primjenu.

Nijesu pripisana neželjena dejstva klaritromicinu kod primata koji su bili izloženi dozi od 100 mg/kg/dan tokom 14 uzastopnih dana ili 35 mg/kg/dan tokom 1 mjeseca. Slično, nikakva neželjena dejstva nijesu primijećena kod pacova izloženih dozi od 75 mg/kg/dan tokom 1 mjeseca, do 35 kg/dan tokom 3 mjeseca, ili 8 mg/kg/dan tokom 6 mjeseci. Psi su bili osjetljiviji na klaritromicin, podnosili su 50 mg/kg/dan 14 dana, 10 mg/kg/dan tokom 1 i 3 mjeseca i 4 mg/kg/dan tokom 6 mjeseci bez neželjenih dejstava.

Glavni klinički znaci pri toksičnim dozama u ovim gore opisanim studijama uključivali su povraćanje, slabost, smanjenu potrošnju hrane i smanjeno dobijanje na težini, salivaciju, dehidrataciju i hiperaktivnost. Dva od deset majmuna koji su primali 400 mg/kg/dan uginula su 8. dana tretmana; žuto obojeni izmet je u nekoliko izolovanih navrata izbačen od strane nekih preživjelih majmuna kojima je davana doza od 400 mg/kg/dan tokom 28 dana.

Primarni ciljni organ u toksičnim dozama kod svih vrsta bila je jetra. Razvoj hepatotoksocita kod svih vrsta uočen je ranim povećanjem serumskih koncentracija alkalne fosfataze, alanin i aspartat aminotransferaze, gama-glutamil transferaze i/ili laktat dehidrogenaze. Prestanak uzimanja lijeka generalno je rezultirao vraćanjem na ili ka normalnim koncentracijama ovih specifičnih parametara.

Dodatna tkiva koja su rjeđe zahvaćena u različitim studijama uključivala su želudac, timus i druga limfoidna tkiva, kao i bubrege. Konjunktivalna injekcija i suzenje, nakon primjena doza blizu terapijskih, pojavili su se samo kod pasa. Kod velikih doza od 400 mg/kg/dan, neki psi i majmuni razvili su zamućenje rožnjače i/ili edem.

Plodnost, reprodukcija i teratogenost

Studije plodnosti i reprodukcije su pokazale da dnevne doze od 150-160 mg/kg/dan za mužjake i ženke pacova nijesu izazvale štetne efekte na estrusni ciklus, plodnost, porođaj i izvjestan broj održivosti potomstva. Dvije studije teratogenosti na pacovima Wistar (p.o.) i Sprague-Dawley (p.o. i i.v.), jedna studija na novozelandskim bijelim zečevima i jedna studija na Cynomolgus majmunima nijesu uspjele da pokažu teratogenost klaritromicina. Samo u jednoj dodatnoj studiji na SpragueDawley pacovima pri sličnim dozama i suštinski sličnim stanjima se pojavila vrlo niska, statistički beznačajna incidencija (približno 6%) kardiovaskularnih anomalija. Čini se da su ove anomalije uzrokovane spontanom ekspresijom genetskih promjena unutar kolonije.

Dvije studije na miševima takođe su otkrile promjenljivu incidenciju rascjepa nepca (3-30%) nakon doza od 70 puta većeg raspona uobičajene dnevne kliničke doze za ljude (500 mg dva puta dnevno), ali ne i kod 35 puta veće maksimalne dnevne kliničke doze kod ljudi, što ukazuje na toksičnost za majku i fetus, ali ne i na teratogenost.

Pokazalo se da klaritromicin uzrokuje gubitak embriona kod majmuna kada se primjenjuje u približno 10 puta većem rasponu od uobičajene dnevne doze za ljude (500 mg dva puta dnevno), počevši od 20. dana gestacije. Ovaj efekat se pripisuje toksičnosti lijeka za majku pri vrlo visokim dozama. Dodatna studija na trudnim majmunicama pri dozama od približno 2,5 do 5 puta veće od maksimalne predviđene dnevne doze nije izazvala jedinstvenu opasnost po embrion.

Dominantni smrtonosni test na miševima koji su primali 1000 mg/kg/dan (približno 70 puta veće od maksimalne dnevne kliničke doze kod ljudi) bio je jasno negativan na bilo kakvu mutagenu aktivnost, a u studiji Segmenta I na pacovima kojima je dato do 500 mg/kg/dan (otprilike 35 puta veće od maksimalne dnevne kliničke doze za ljude) tokom 80 dana, nije bilo dokaza funkcionalnog oštećenja muške plodnosti zbog ovog dugotrajnog izlaganja ovim vrlo visokim dozama klaritromicina.

Mutagenost

Studije za procjenu mutagenog potencijala klaritromicina izvedene su korišćenjem i neaktiviranih i mikrozomima jetre pacova aktiviranih test sistema (Amesov test). Rezultati ovih studija nijesu pružili dokaze o mutagenom potencijalu pri koncentracijama lijeka od 25 mcg/petri pločica ili manje. U koncentraciji od 50 mcg lijek je bio toksičan za sve testirane sojeve.

Jezgro tablete:

Skrob, kukuruzni

Celuloza, mikrokristalna

Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni

Skrob, preželatinizovani

Polakrilin kalijum

Talk

Magnezijum stearat

Film omotač:

Hipromeloza

Talk

Propilen glikol

Titan dioksid (E171)

Gvožđe (III) oksid, žuti (E172)

Nije primjenljivo.

5 godina

Lijek čuvati na temperaturi do 25°C, u originalnom pakovanju, zbog zaštite od vlage.

Unutrašnje pakovanje je PVC/PVDC//Al blister koji sadrži 7 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 2 blistera (ukupno 14 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Aktivna supstanca lijeka Fromilid je klaritromicin, antibiotik iz grupe makrolida. Djeluje tako što zaustavlja rast bakterija koje uzrokuju infekcije u tijelu.

Fromilid je namijenjen za liječenje:

• infekcija disajnih organa kao što su bronhitis i upala pluća
• infekcija grla i sinusa
• infekcija kože i potkožnog tkiva
• infekcija izazvanih vrstom bakterija koja se naziva Mycobacteriae
• infekcije bakterijom Helicobacter pylori udružene sa čirom na dvanaestopalačnom crijevu.

Lijek Fromilid ne smijete koristiti:

• ako ste alergični (preosjetljivi) na klaritromicin, druge makrolidne antibiotike kao što su eritromicin ili azitromicin ili bilo koji sastojak lijeka Fromilid (naveden u dijelu 6);
• ako koristite ljekove zvane ergot alkaloidi, npr. ergotamin ili dihidroergotamin tablete ili primjenjujete inhalatorno ergotamin za liječenje migrene. Konsultujte Vašeg ljekara za savjet o alternativnim ljekovima;
• ako koristite ljekove lovastatin ili simvastatin (poznati pod nazivom statini, a koji se koriste za snižavanje holesterola (tip masti) u krvi);
• ako koristite ljekove terfenadin ili astemizol (koji se koriste protiv prehlade ili alergije) ili cisaprid ili domperidon (lijekovi protiv stomačnih poremećaja) ili pimozid (lijek za liječenje psihijatrijskih poremećaja), jer istovremena primjena sa klaritromicinom može izazvati ozbiljne poremećaje srčanog ritma. Konsultujte Vašeg ljekara za savjet o alternativnim ljekovima.
• ako koristite druge ljekove koji su poznati da izazivaju ozbiljne poremećaje u srčanom ritmu;
• ako uzimate ljekove tikagrelor ili ranolazin (ljekove za terapiju angine pektoris ili za smanjenje rizika od srčanog udara);
• ako uzimate kolhicin;
• ako koristite lijek koji sadrži lomitapid;
• ako imate nizak nivo kalijuma ili magnezijuma u krvi (hipokalijemija ili hipomagnezemija);
• ako koristite oralni midazolam (za anksioznost ili za nesanicu);
• ako imate oboljenje jetre i/ili oboljenje bubrega;
• ako Vi ili neko u Vašoj porodici ima istoriju poremećaja srčanog ritma (ventrikularna srčana aritmija, uključujući torsade de pointes) ili abnormalnost elektrokardiograma (ECG, elektronski prikaz procesa snimanja električne aktivnosti srca) poznatu kao „produžen QT sindrom“.

Upozorenja i mjere opreza:

Obratite se svom ljekaru ili farmaceutu prije nego što uzmete lijek Fromilid:

• ako imate srčane probleme
• ako ste trudni ili dojite
• ako treba da koristite intravenski ili oromukozni (resorbovan u ustima) midazolam

Ako se bilo šta od ovoga odnosi na Vas, konsultujte se sa svojim ljekarom prije nego što uzmete Fromilid tablete. Ako Vam se javi ozbiljna ili dugotrajna dijareja u toku ili nakon uzimanja Fromilid tableta, odmah obavijestite Vašeg ljekara, jer to može biti simptom ozbiljnijih stanja kao što je pseudomembranozni kolitis ili dijareja povezana bakterijom Clostridioides difficile.

Ako Vam se jave bilo kakvi simptomi disfunkcije jetre kao što su anoreksija (gubitak apetita), žuta boja kože ili beonjača, tamno obojeni urin, svrab ili osjetljiv stomak, prestanite da uzimate Fromilid tablete i odmah obavijestite Vašeg ljekara.

Dugotrajna upotreba Fromilid tableta može dovesti do infekcije rezistentnim bakterijama i gljivicama.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite svog ljekara ili farmaceuta ako uzimate, nedavno ste uzimali ili planirate uzeti neki od sljedećih ljekova, jer će ljekar možda promijeniti dozu lijeka ili će Vam biti potrebna određena ispitivanja.

Fromilid tablete se ne smiju uzimati sa ergot alkaloidima, astemizolom, terfenadinom, cisapridom, domperidonom, pimozidom, tikagrelorom, ranolazinom, kolhicinom, nekim ljekovima za liječenje visokog holesterola i ljekovima za koje se zna da izazivaju ozbiljne poremećaje srčanog ritma (pogledajte dio “Lijek Fromilid ne smijete koristiti”). Posebno obavijestite svog ljekara ili farmaceuta ako uzimate neki od sljedećih ljekova:

• Digoksin, hinidin ili dizopiramid (ljekovi za srce). Rad Vašeg srca će možda morati da se prati (EKG test) ili ćete možda morati da uradite testove krvi ako uzimate klaritromicin sa nekim ljekovima koji se koriste za liječenje srčanih problema.
• Varfarin ili neki drugi antikoagulans npr. dabigatran, rivaroksaban, apiksaban (za razrjeđivanje krvi). Možda će biti potrebno da uradite testove krvi da biste provjerili da li se vaša krv efikasno zgrušava.
• Omeprazol (lijek za liječenje lošeg varenja i čira na želucu), osim ako Vam ljekar nije propisao za liječenje infekcije Helicobacter pylori povezane sa čirom na dvanaestopalačnom crijevu
• Teofilin (lijek za osobe koje imaju probleme sa disanjem kao što je astma)
• Triazolam, alprazolam ili midazolam (sedativi)
• Cilostazol (lijek za lošu cirkulaciju)
• Karbamazepin, valproat, fenobarbiton ili fenitoin (za epilepsiju)
• Metilprednizolon (kortikosteroid)
• Ibrutinib ili vinblastine (ljekovi za terapiju karcinoma)
• Ciklosporin, sirolimus, takrolimus (ljekovi za smanjenje imunog odgovora koji se koriste za transplantaciju i teže ekceme)
• Kantarion (kod mentalnih problema)
• Rifabutin, rifampicin, rifapentin, flukonazol, itrakonazol (ljekovi za liječenje određenih infekcija)
• Verapamil, amlodipin, diltiazem (za liječenje visokog krvnog pritiska)
• Tolterodin (lijek za poremećaj bešike)
• Ritonavir, efavirenz, nevirapin, atazanavir, etravirin i zidovudin, (antivirusni ljekovi za liječenje HIV infekcije)
• Sildenafil, vardenafil i tadalafil (lijek za liječenje impotencije kod muškaraca ili liječenje plućne arterijske hipertenzije (visok krvni pritisak u krvnim sudovima pluća))
• Insulin, repaglinid ili nateglinid (ljekovi za snižavanje nivoa glukoze u krvi)
• Kvetiapin ili neke druge antipsihotike.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Posavjetujte se sa ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete bilo koji lijek.

Ako ste trudni ili dojite, mislite da biste mogli biti trudni ili planirate imati dijete, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu za savjet prije nego uzmete ovaj lijek. Bezbjednost primjene lijeka Fromilid tokom trudnoće i dojenja nije utvrđena.

Uticaj lijeka Fromilid na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Lijek Fromilid može izazvati nesvjesticu, vrtoglavicu, konfuziju i dezorijentaciju. Ako lijek djeluje na taj način kod Vas, nemojte upravljati motornim vozilima ili rukovati mašinama.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako nijeste sigurni kako da koristite ovaj lijek. Uobičajeno doziranje je:

Za liječenje infekcija disajnih organa, grla ili sinusa i infekcija kože i potkožnog tkiva:

Odrasli i djeca starija od 12 godina

Uobičajena doza je 250 mg dva puta dnevno u toku 6 do 14 dana. Vaš ljekar može povećati dozu na 500 mg dva puta dnevno kod teških infekcija.

Tabletu ne smijete lomiti ili žvakati. Progutajte je cijelu sa najmanje pola čaše vode.

Fromilid tablete namijenjene su za liječenje odraslih i djece starije od 12 godina. Vaš ljekar će propisati drugi lijek koji odgovara uzrastu Vašeg djeteta.

Za terapiju infekcija uzrokovanih određenim sojevima Mycobacteria

Za terapiju ili prevenciju ovih infekcija, uobičajena doza je 500 mg dva puta dnevno.

Za liječenje infekcija uzrokovanih bakterijom Helicobacter pylori koja je povezana sa ulkusom na dvanaestopalačnom crijevu:

Postoji nekoliko efikasnih kombinacija za liječenje Helicobacter pylori u kojima se uzimaju Fromilid tablete zajedno sa jednim ili više drugih ljekova.

Ove kombinacije uključuju sljedeće:

• jedna Fromilid tableta 500 mg uzima se dva puta dnevno zajedno sa amoksicilinom od 1000 mg dva puta dnevno uz inhibitor protonske pumpe u preporučenoj dnevnoj dozi tokom 7 dana (7 dana trojna terapija).
• jedna Fromilid tableta 500 mg uzima se dva puta dnevno zajedno sa inhibitorom protonske pumpe u preporučenoj dnevnoj dozi uz metronidazol od 400 mg dva puta dnevno.
• jedna Fromilid tableta 500 mg uzima se dva puta dnevno zajedno sa amoksicilinom od 1000 mg dva puta dnevno, plus omeprazol, 20 mg jednom dnevno tokom 7-10 dana (7-10 dana trojna terapija).

Kombinacija ljekova koju Vam je propisao ljekar može biti nešto različita od ovih navedenih. Vaš ljekar će odlučiti koja terapijska kombinacija je najbolja za Vas. Ako nijeste sigurni koje tablete treba da uzmete ili koliko dugo treba da ih uzimate, molimo Vas obratite se Vašem ljekaru.

Ako ste uzeli više lijeka Fromilid nego što je trebalo

Ako ste uzeli preveliku dozu lijeka, ili je Vaše dijete slučajno progutalo nekoliko tableta, odmah se javite Vašem ljekaru ili se javite najbližoj bolnici.

Predoziranje obično uzrokuje povraćanje i bolove u stomaku.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Fromilid

Ako ste zaboravili uzeti dozu u predviđeno vrijeme, uzmite je odmah kad se sjetite. Nemojte uzeti više tableta u jednom danu nego što Vam je ljekar rekao.

Ako prestanete da uzimate lijek Fromilid

Nemojte prestati uzimati tablete samo zato što se osjećate bolje. Važno je da lijek uzimate onoliko dugo koliko Vam je propisao ljekar, u suprotnom se bolest može vratiti.

U slučaju bilo kakvih pitanja u vezi s primjenom ovog lijeka, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i lijek Fromilid može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

• Ako tokom ili nakon uzimanja Fromilid tableta razvijete tešku ili produženu dijareju, u kojoj može biti krv ili sluz, odmah se obratite ljekaru, jer to mogu biti simptomi ozbiljnijih stanja kao što su pseudomembranozni kolitis ili dijareja povezana sa clostridium difficile. Dijareja se može javiti tokom dva mjeseca nakon terapije klaritromicinom.
• Ako dobijete osip, otežano disanje, nesvjesticu ili oticanje lica i grla, odmah se obratite ljekaru jer to mogu biti znaci alergijske reakcije i možda će vam trebati hitna pomoć.
• Ako vam se javi gubitak apetita, žutilo kože (žutica), tamni urin, svrab ili osjetljivost u predjelu stomaka, odmah se obratite ljekaru jer to mogu biti znaci otkazivanja jetre. Odmah se obratite ljekaru ako osjetite ozbiljnu reakciju kože: crveni, ljuspasti osip sa izbočinama ispod kože i plikovima (egzantematozna pustuloza). Učestalost ovog neželjenog efekta nije poznata (ne može se procijeniti iz dostupnih podataka).

Neželjena dejstva se mogu javiti sa određenom učestalošću, što je definisano u nastavku:

Česta neželjena dejstva uključuju:

• probleme sa spavanjem (insomnija)
• promjene čula ukusa
• glavobolju
• probleme sa želucem kao što su osjećaj mučnine, povraćanje, bolovi u trbuhu, loše varenje, proliv
• promjene u radu jetre
• osip, napade vrućine
• prekomjerno znojenje

Povremena neželjena dejstva uključuju:

• oralna ili vaginalna gljivična infekcija
• promjena broja bijelih krvnih zrnaca u krvi (što može povećati vjerovatnoću infekcije)
• promjena broja trombocita u krvi (povećan rizik od modrica, krvarenja ili krvnih ugrušaka)
• alergijske reakcije
• anoreksija, gubitak apetita,
• uznemirenost, nervozu
• gubitak svijesti, nesvjestica, pospanost, tremor, nevoljni pokreti jezika, lica, usana ili udova
• vrtoglavicu (vertigo), zvonjenje u ušima ili gubitak sluha
• lupanje srca (palpitacije), promjene u srčanom ritmu ili zastoj rada srca
• problemi sa disanjem (astma), krvarenje iz nosa
• krvni ugrušak u plućima
• stomačni problemi kao što su nadutost, zatvor, gasovi (flatulencija), podrigivanje, gorušica ili bol u anusu,
• zapaljenje sluzokože želuca ili jednjaka (cijev koja povezuje vaša usta sa stomakom)
• suva usta, zapaljenje jezika,
• problemi sa jetrom kao što su hepatitis ili holestaza koji mogu izazvati žutilo kože (žutica), blijedu stolicu ili tamnu prebojenost urina
• povišene vrijednosti enzima jetre
• svrab, koprivnjača, zapaljenje kože
• ukočenost, bolovi ili grčevi u mišićima
• problemi sa bubrezima kao što su povišeni nivoi proteina koji se normalno izlučuju putem bubrega ili povišeni nivoi enzima bubrega
• groznica, drhtanje, slabost, umor, bol u grudima ili opšti osjećaj nelagodnosti
• promjene rezultata analiza krvi

Nepoznata učestalost (učestalost se ne može procijeniti iz dostupnih podataka):

• infekcija kolona
• infekcija kože
• oticanje kože oko lica i grla. Ovo može izazvati poteškoće u disanju (angioedem)
• psihotični poremećaj, konfuzija, promjena osjećaja za realnost, depresija, gubitak orijentacije (dezorijentacija), halucinacije (pacijent vidi stvari koje drugi ne vide), neuobičajeni snovi (noćne more), manične epizode.
• konvulzije
• gubitak ukusa ili mirisa ili poremećaj čula mirisa
• paresteziju (osjećaj peckanja i paljenja na koži, ukočenost, osjećaj trnjenja i bockanja)
• gluvoća
• krvarenje
• zapaljenje pankreasa
• promjenu boje jezika ili zuba
• insuficijencija jetre, žutica (žuta prebojenost kože)
• rijetke alergijske kožne reakcije kao što je AGEP (koja izaziva crveni, ljuskavi osip sa izbočinama ispod kože i plikovima),
• Stevens-Johnsonov sindrom ili toksična epidermalna nekroliza (koje izazivaju tešku bolest sa ulceracijom usta, usana i kože), DRESS (koji izaziva tešku bolest sa osipom, groznicom i zapaljenjem unutrašnjih organa)
• akne
• probleme sa mišićima (miopatija), pucanje mišićnog tkiva (rabdomioliza)
• zapaljenje bubrega (koje može izazvati otečene zglobove ili visok krvni pritisak) ili otkazivanje funkcije bubrega

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na pakovanju iza oznake „EXP“. Rok upotrebe se odnosi na posljednji dan navedenog mjeseca.

Lijek čuvajte na temperaturi do 25○C, u originalnom pakovanju, zbog zaštite od vlage.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Fromilid

• Aktivna supstanca je klaritromicin. Svaka film tableta sadrži 500 mg klaritromicina.
• Pomoćne supstance su:

jezgro tablete: skrob, kukuruzni; celuloza, mikrokristalna; silicijum dioksid, koloidni, bezvodni; skrob, preželatinizovani; polakrilin kalijum; talk; magnezijum stearat.

film omotač: hipromeloza; talk; propilen glikol; titan dioksid (E171); gvožđe (III) oksid, žuti (E172).

Kako izgleda lijek Fromilid i sadržaj pakovanja

Film tableta je ovalna, bikonveksna, slabo braonkasto-žute boje, obložena filmom.

Unutrašnje pakovanje je PVC/PVDC//Al blister koji sadrži 7 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 2 blistera (ukupno 14 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole:

DSD „KRKA, d.d., Novo mesto“ - predstavništvo Podgorica

Svetlane Kane Radević br. 3, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođač:

KRKA d.d., Novo mesto,

Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Slovenija

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

2030/24/3532 – 9248 od 01.07.2024. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Jul, 2024. godine