ZALASTA 10mg tableta

Odrasli

Olanzapin je namijenjen za liječenje šizofrenije.

Olanzapin je djelotvoran u održavanju kliničkog poboljšanja tokom kontinuirane terapije kod pacijenata koji su dobro reagovali na početno liječenje.

Namijenjen je za liječenje srednje teške do teške manične epizode.

Olanzapin je indikovan za prevenciju recidiva kod pacijenata sa bipolarnim poremećajem koji su dobro reagovali na liječenje olanzapinom u maničnoj epizodi bolesti. (pogledajte poglavlje 5.1).

Preosjetljivost na aktivnu supstancu ili bilo koju pomoćnu supstancu.

Pacijenti s poznatim rizikom za glaukom uskog ugla.

Za poboljšanje pacijentovog kliničkog stanja tokom liječenja antipsihoticima potrebno je nekoliko dana do nekoliko nedjelja. Za to vrijeme treba pažljivo pratiti pacijenata.

Poremećaj ponašanja i/ili psihoza povezanih s demencijom

Olanzapin nije namijenjen liječenju poremećaja ponašanja i/ili psihoza povezanih s demencijom te se ne preporučuje njegova primjena kod tih pacijenata zbog rizika cerebrovaskulamog događaja i povećane smrtnosti. U kliničkim ispitivanjima uz kontrolu placebom (u trajanju od 6-12 nedjelja) kod starijih pacijenata (prosječna starost 78 godina) sa psihozama i/ili poremećajima ponašanja zbog demencije, mortalitet je bio dvostruko veći u grupi pacijenata koja je primala olanzapin nego kod pacijenata koji su primali placebo (3,5 % prema 1,5 %).

Do veće incidencije smrti nije došlo zbog doze olanzapina (prosječna dnevna doza 4,4 mg) niti zbog trajanja liječenja. Rizični faktori koji mogu djelovati predisponirajuće na povećanu smrtnost kod tih pacijenata uključuju starost > 65 godina, disfagiju, sedaciju, malnutriciju i dehidraciju, pulmonalno stanje (npr. pneumonija, sa ili bez aspiracije) ili istovremenu primjenu benzodiazepina. Međutim, veća učestalost smrtnih ishoda kod pacijenata liječenih olanzapinom u odnosu na one koji su primali placebo bila je nezavisna od navedenih rizičnih faktora.

U istim kliničkim ispitivanjima zabilježeni su nepoželjni cerebrovaskularni događaji (CVAE, npr. moždani udar, tranzitorni ishemični napad) uključujući i smrtne ishode. Kod pacijenata liječenih olanzapinom, incidencija CVAE bila je trostruko veća u upoređenju s bolesnicima koji su dobijali placebo (1,3 % vs. 0,4 %). Svi bolesnici, oni koji su liječeni olanzapinom kao i oni koji su primali placebo, a kod kojih je došlo do cerebrovaskularnog događaja imali su preegzistentne faktore rizika. Starost >75 godina te vaskularni/miješani tip demencije prepoznati su kao faktori rizika za CVAE u liječenju olanzapinom. U spomenutim kliničkim ispitivanjima, djelotvornost olanzapina nije dokazana.

Parkinsonova bolest

Kod pacijenata s Parkinsonovom bolesti ne preporučuje se upotreba olanzapina u liječenju psihoza zbog dopaminskih agonista. U kliničkim ispitivanjima izvještavali su o pogoršanju simptomatologije Parkinsonove bolesti veoma često i češće nego uz primjenu placeba (pogledajte poglavlje 4.8). Olanzapin se nije pokazao djelotvornijim od placeba u liječenju psihotičkih simptoma. U tim ispitivanjima su bolesnici najprije stabilizovani najmanjom djelotvornom dozom antiparkinsonika (dopaminskih agonista), potom su tokom cijelog ispitivanja uzimali isti antiparkinsonik u istoj dozi. Početna doza olanzapina bila je 2,5 mg na dan i prema procjeni ispitivača titracijom povećana do najviše 15 mg na dan.

Neuroleptički maligni sindrom (NMS)

NMS je stanje potencijalno opasno za život koje se povezuje s primjenom antipsihotičkih lijekova. Rijetko su izvještavali o slučajevima NMS-a kod onih koji su ih primali zajedno s olanzapinom. Klinički znakovi NMS-a su povišena tjelesna temperatura, rigidnost mišića, promijenjeno duševno stanje i očigledna nestabilnost autonomnog nervnog sistema (nepravilan puls ili krvni pritisak, tahikardija, dijaforeza i srčane aritmije). Dodatni znakovi mogu biti povećana koncentracija kreatinfosfokinaze, mioglobinurija (rabdomioliza) i akutno zatajenje bubrega. Ako se kod pacijenata razviju znakovi i simptomi koji ukazuju na NMS ili je prisutna neobjašnjiva temperatura bez dodatne kliničke manifestacije NMS-a, sve antipsihotike treba ukinuti, uključujući i olanzapin.

Hiperglikemija i šećerna bolest

Rijetki su izvještaji o hiperglikemiji i/ili razvoju ili pogoršanju šećerne bolesti, povremeno s ketoacidozom ili komom, uključujući i nekoliko smrtnih ishoda (pogledajte poglavlje 4.8). U nekim slučajevima je prijavljeno prethodno povećanje tjelesne težine koje može biti predisponirajući faktor. Preporučuje se odgovarajuće kliničko praćenje u skladu s prihvaćenim smjernicama antipsihotičkog liječenja, npr. određivanje početne vrijednosti glukoze u krvi, 12 nedjelja nakon početka liječenja olanzapinom te zatim godišnje. Pacijente koji se liječe bilo kojim antipsihotikom, uključujući lijek Zalasta, treba pažljivo pratiti zbog znakova i simptoma hiperglikemije (kao što su polidipsija, poliurija, polifagija i slabost), a pacijente sa dijabetesom kao i one s visokim rizikom za razvoj dijabetesa treba redovno pratiti zbog pogoršanja kontrolnih vrijednosti glukoze. Tjelesnu težinu treba redovno mjeriti, npr. referentnu vrijednost, 4,8 i 12 nedjelja nakon početka liječenja olanzapinom te zatim tromjesečno.

Promjene nivoa lipida

Nepoželjne promjene nivoa lipida primijećene su kod pacijenata liječenih olanzapinom u placebo kontrolisanim kliničkim ispitivanjima (pogledajte poglavlje 4.8). Promjene nivoa lipida treba liječiti, posebno kod pacijenata s dislipidemijom ili rizikom razvoja poremećaja lipida. Bolesnicima liječenim antipsihoticima, uključujući i lijek Zalasta, nivo lipida treba redovno pratiti u skladu sa smjernicama za liječenje psihoza, npr. referentnu vrijednost, 12 nedjelja nakon početka liječenja olanzapinom i svakih 5 godina.

Antikolinergička aktivnost

Iako je olanzapin in vitro djelovao antikolinergički, iskustva u kliničkim ispitivanjima pokazala su rijetku incidenciju događaja povezanih s tom aktivnosti. Budući da su klinička iskustva s olanzapinom kod pacijenata s istovremenom bolesti ograničena, savjetuje se oprez kod propisivanja lijeka bolesnicima s hipertrofijom prostate ili paralitičkim ileusom i time povezanim stanjima.

Funkcija jetre

Povremeno je zapažen prolazni, asimptomatski porast jetrenih aminotransferaza, ALT, AST, posebno na početku liječenja. Potreban je oprez i dalje praćenje pacijenata s povišenim ALT i/ili AST, pacijenata sa znacima i simptomima narušene funkcije jetre, pacijenata s već postojećim stanjima koja mogu ograničiti jetrenu funkcijsku rezervu i pacijenata koji su liječeni potencijalno hepatotoksičnim lijekovima. Dođe li tokom liječenja do porasta ALT i/ili AST, pacijenata treba pratiti i razmotriti mogućnost smanjivanja doze. Liječenje olanzapinom treba prekinuti u slučajevima kad je dijagnostikovan hepatitis (uključujući hepatocelularnu, holestatsku ili mješovitu upalu jetre).

Neutropenija

Oprez je potreban kod pacijenata s niskim brojem leukocita i/ili neutrofila iz bilo kojeg razloga, kod pacijenata koji uzimaju lijekove koji izazivaju neutropeniju, kod pacijenata s anamnezom supresije/toksičnosti koštane srži uzrokovane lijekovima, kod pacijenata sa supresijom koštane srži prouzrokovane istovremenom bolešću, radio terapijom ili hemoterapijom i kod pacijenata s hipereozinofilnim stanjima ili mijeloproliferativnom bolešću. Neutropenija je često zabilježena kod istovremene primjene olanzapina i valproata (pogledajte poglavlje 4.8).

Prekid liječenja

Rijetko ((≥ 0.01 % i < 0,01 %) su izvještavali o akutnim simptomima poput znojenja, nesanice, tremora, anksioznosti, mučnine ili povraćanja kad je naglo prekinuto davanje olanzapina.

QT-interval

U kliničkim ispitivanjima, klinički značajno QTc produženje (Fridericia QT correction [QTcF] ≥500 milisekunda [msec] u bilo koje vrijeme nakon početka ispitivanja, bilo je kod pacijenata s početnom vrijednosti QTcF < 500 msec) i liječenih olanzapinom, povremeno (0,1 % do 1 %), bez signifikantnih razlika u srčanim incidentima u upoređenju s onima koji su primali placebo. Zato olanzapin, kao i druge antipsihotike, treba oprezno propisivati s lijekovima za koje je poznato da produžuju QT-interval, posebno starijim bolesnicima, bolesnicima s urođenim sindromom dugog QT-intervala, kongestivnim srčanim zatajivanjem, srčanom hipertrofijom, hipokalijemijom ili hipomagnezijemijom.

Tromboembolija

Povremeno (≥ 0,1 % i < 1 %) su izvještavali o vezi između liječenja olanzapinom i venske tromboembolije. Još nije ustanovljena uzročna povezanost između pojave venske tromboembolije i liječenja olanzapinom. Budući da su kod pacijenata sa šizofrenijom često prisutni faktori rizika za nastanak tromboembolije, kao što je npr. imobilizacija pacijenata, potrebno je utvrditi njihovo prisustvo i poduzeti sve preventivne mjere.

Opšta aktivnost centralnog nervnog sistema (CNS)

Uzimajući u obzir primarno djelovanje olanzapina na centralni nervni sistem (CNS), potreban je dodatan oprez kad se olanzapin uzima u kombinaciji s drugim lijekovima koji imaju centralno dejstvo, uključujući i alkohol. Budući da in vitro pokazuje dopaminsko antagonističko djelovanje, olanzapin može djelovati antagonistički na direktne i indirektne agoniste dopamina.

Konvulzije

Olanzapin se treba primjenjivati oprezno kod pacijenata koji u anamnezi imaju konvulzije ili su podložni faktorima koji mogu sniziti prag za njihov nastanak. Rijetko su izvještavali o konvulzijama kod pacijenata liječenih olanzapinom. U većini slučajeva radilo se o konvulzijama u anamnezi ili faktorima rizika za konvulzije.

Tardivna diskinezija

U komparativnim ispitivanjima koja su trajala jednu godinu ili manje, olanzapin je povezivan sa značajno manjom incidencijom tardivne diskinezije koju je trebalo liječiti. Budući da rizik za pojavu tardivne diskinezije raste s dužinom primjene lijeka, potrebno je razmotriti mogućnost smanjenja doze ili prekida uzimanja lijeka ako se kod pacijenata koji se liječi olanzapinom pojave znakovi ili simptomi tardivne diskinezije. Simptomi tardivne diskinezije mogu se vremenom pogoršati te pojaviti čak i nakon prekida liječenja.

Ortostatska hipotenzija

U kliničkim ispitivanjima s olanzapinom, posturalna hipotenzija je rijetko zabilježena kod starijih pacijenata. Kao i kod drugih antipsihotika, preporučuje se periodičko mjerenje krvnog pritiska kod pacijenata starijih od 65 godina.

Nagla srčana smrt

Postmarketintiški podaci o olanzapinu govore o slučajevima nagle srčane smrti kod pacijenata liječenih olanzapinom. U retrospektivnoj opservacijskoj kohortnoj studiji, rizik od pretpostavljene nagle srčane smrti bio je otprilike dvostruko veći kod pacijenata koji su uzimali olanzapin od onih koji nisu uzimali antipsihotike. U ispitivanju je rizik zbog olanzapina bio uporediv s rizikom kod atipičnih antipsihotika, uključenih u zajedničku analizu.

Pedijatrijska populacija

Olanzapin nije namijenjen za upotrebu u liječenju djece i adolescenata. Klinička ispitivanja s bolesnicima starosti od 13 - 17 godina pokazala su različita neželjena dejstva, uključujući porast tjelesne mase, promjene metaboličkih parametara i povećanje nivoa prolaktina (pogledajte poglavlja 4.8 i 5.1).

Posebne informacije o nekim sastojcima lijeka

Zalasta tablete sadrže laktozu. Bolesnici s rijetkom nasljednom intolerancijom na galaktozu, Lappovim oblikom smanjene aktivnosti laktaze ili malapsorpcijom glukoze/galaktoze ne smiju uzimati ovaj lijek.

Pedijatrijska populacija

Ispitivanja na interakcije sprovedena su samo kod odraslih osoba.

Moguće interakcije koje djeluju na olanzapin

Budući da se olanzapin metabolizuje preko CYP1A2, supstance koje mogu specifično indukovati ili inhibirati ovaj izoenzim mogu djelovati na farmakokinetiku olanzapina.

Indukcija CYP1A2

Metabolizam olanzapina može biti povećan pušenjem i istovremenim uzimanjem karbamazepina, što može dovesti do smanjene koncentracije olanzapina. Primijećeno je samo blago do umjereno povećanje klirensa olanzapina. Iako izgleda da su kliničke posljedice toga ograničene, preporučuje se kliničko praćenje te povećanje doze olanzapina ako je potrebno (pogledajte poglavlje 4.2).

Inhibicija CYP lA2

Fluvoksamin, specifični inhibitor CYP1A2, značajno inhibira metabolizam olanzapina. Prosječno povećanje Cmax olanzapina nakon davanja fluvoksamina bilo je 54 % kod žena nepušača i 77 % kod muškaraca nepušača, a srednje povećanje AUC olanzapina iznosilo je 52 % odnosno 108 %. Bolesnicima koji uzimaju fluvoksamin ili bilo koji drugi CYP1A2 inhibitor, kao što je npr. ciprofloksacin, potrebno je smanjiti početnu dozu olanzapina. Doza olanzapina mora se takođe smanjiti bolesnicima kod kojih je započelo liječenje inhibitorom CYP1A2.

Smanjena bioraspoloživost

Budući da aktivni ugalj smanjuje bioraspoloživost oralne primjene olanzapina za 50 do 60%, treba ga uzeti najmanje 2 sata prije ili nakon primjene olanzapina.

Nije dokazano da fluoksetin (inhibitor CYP2D6), jednokratna doza antacida (aluminijum, magnezijum) ili cimetidina signifikantno utiču na farmakokinetiku olanzapina.

Mogućnost olanzapina da utiče na druge lijekove

Olanzapin može antagonistički djelovati na dejstvo direktnih i indirektnih agonista dopamina.

Olanzapin ne inhibira većinu P-450 izoenzima in vitro (npr. lA2, 2D6, 2C9, 2C19, 3A4. Prema tome, ne očekuju se posebne interakcije kako je i dokazano u in vivo ispitivanjima, u kojima nije primijećena inhibicija metabolizma sljedećih aktivnih supstanci: tricikličkih antidepresiva (većina se metabolizira preko CYP2D6), varfarina (CYP2CI9), teofilina (CYP1A2) i diazepama (CYP3A4 i 2C19).

Olanzapin ne uzrokuje interakcije ako se primjenjuje zajedno s litijumom ili biperidenom.

Određivanje nivoa valproata u plazmi tokom liječenja, nije upućivalo na potrebu prilagođavanja doze valproata nakon istovremenog uvođenja olanzapina.

Opšta aktivnost (CNS)

Potreban je oprez kod pacijenata koji konzumiraju alkohol ili primaju lijekove koji mogu uzrokovati depresiju centralnog nervnog sistema.

Ne preporučuje se istovremena primjena olanzapina i antiparkinsonika kod pacijenata koji boluju od Parkinsonove bolesti i demencije (pogledajte poglavlje 4.4).

QTc-interval

Potreban je oprez ako se olanzapin daje istovremeno s lijekovima za koje se zna da produžuju QTc-interval (pogledajte poglavlje 4.4).

Trudnoća

Ne postoje adekvatna i dobro kontrolisana ispitivanja na trudnicama. Žene treba upozoriti da obavijeste svog ljekara ako zatrudne ili namjeravaju zatrudnjeti za vrijeme liječenja olanzapinom. Budući da su iskustva na ženama ograničena, olanzapin se smije upotrebljavati u trudnoći samo ako moguća korist prevagne nad mogućim rizikom za fetus.

Kod novorođenčadi koja su tokom zadnjeg tromjesečja trudnoće bila izložena antipsihoticima (uključujući olanzapin) postoji rizik neželjenih dejstava uključujući ekstrapiramidne i/ili apstinencijske simptome koji mogu varirati po težini i trajanju nakon porođaja. Izvještavali su o agitaciji, hipertoniji, hipotoniji, tremoru, somnolenciji, respiratornom distresu ili poremećaju hranjenja. Zato je potrebno pažljivo praćenje novorođenčadi.

Dojenje

U ispitivanju na zdravim dojiljama utvrđeno je da se olanzapin izlučuje u majčino mlijeko. Prosječna izloženost dojenčeta (mg/kg) u stanju dinamičke ravnoteže procijenjena je na 1,8 % doze olanzapina kod majke (mg/kg). Bolesnice treba savjetovati da ne doje ako uzimaju olanzapin.

Plodnost

Efekti na plodnost nisu poznati (pogledajte poglavlje 5.3 za pretkliničke informacije).

Nisu sprovedena ispitivanja o uticaju na sposobnost upravljanja vozilima i mašinama. Budući da olanzapin može uzrokovati pospanost i vrtoglavicu, pacijente treba upozoriti da izbjegavaju upravljanje mašinama, uključujući motorna vozila.

Znakovi i simptomi

Vrlo česti simptomi predoziranja (> 10% incidencija) uključuju tahikardiju, agitaciju/agresivnost, nejasan govor, različite ekstrapiramidne simptome i smanjen nivo svijesti u rasponu od sedacije do kome.

Ostale medicinski signifikantne posljedice predoziranja uključuju delirijum, konvulzije, komu, mogući neuroleptički maligni sindrom, depresiju disanja, aspiraciju, hipertenziju ili hipotenziju, srčane aritmije (< od 2% slučajeva predoziranja) te kardiopulmonalni arest. Izvještavali su o smrtnim ishodima kod akutnog predoziranja s manje od 450 mg, međutim, isto tako su izvještavali o preživljavanju nakon oralnog akutnog predoziranja s oko 2 g olanzapina.

Liječenje kod predoziranja

Ne postoji specifični antidot za olanzapin. Ne preporučuje se izazivanje povraćanja. U slučaju predoziranja treba primijeniti standardne postupke (npr. ispiranje želuca, davanje aktivnog uglja). Istovremena primjena aktivnog uglja smanjuje bioraspoloživost olanzapina za 50 – 60 %.

U skladu sa kliničkom slikom treba započeti sa simptomatskim liječenjem uz praćenje funkcije vitalnih organa, uključujući liječenje hipotenzije i cirkulatornog kolapsa te potporu respiratornoj funkciji. Budući da stimulacija beta-receptora može pogoršati hipotenziju, ne smije se primjenjivati adrenalin, dopamin ili drugi simpatomimetski preparati s beta-agonističkim djelovanjem. Treba pratiti rad srca, kako bi se otkrile moguće aritmije. Potrebno je nastaviti s pažljivim ljekarskim nadzorom i posmatranjem sve dok se pacijent ne oporavi.

Farmakoterapijska grupa: diazepini, oksazepini i tiazepini

ATC kod: N05AH03

Farmakodinamski efekti

Olanzapin je lijek koji djeluje antipsihotički, antimanično i stabilizujuće na raspoloženje, sa širokim farmakološkim djelovanjem na brojne receptorske sisteme.

U pretkliničkim studijama olanzapin je djelovao na niz receptora (Ki < 100 nM), na serotoninske 5HT2A/2C, 5HT3, 5HT6, na dopaminske D1, D2, D3, D4, D5, kolinergičke muskarinske receptore Ml - M5, adrenergičke α1 i histaminske H1-receptore. Bihevioralna ispitivanja olanzapinom na životinjama pokazala su antagonističko djelovanje na 5HT, dopaminske i kolinergičke receptore, što je u skladu s profilom vezanja na receptore. Olanzapin in vitro pokazuje veći afinitet za serotoninske 5HT2 receptore nego za dopaminske D2 receptore te veću aktivnost serotoninskih 5HT2 nego dopaminskih D2 receptora na in vivo modelima. Elektrofiziološka ispitivanja pokazuju da olanzapin selektivno smanjuje okidanje mezolimbičkih (A10) dopaminergičkih neurona, dok na strijatalne (A9) neuronske puteve, koji djeluju u motoričkoj funkciji, ima mali učinak. Olanzapin smanjuje uslovno izbjegavanje reakcije, što je pokazatelj antipsihotičke aktivnosti, kod doza nižih od onih koje izazivaju katalepsiju, dejstvo koje specifično ukazuje na motorička neželjena dejstva. Za razliku od drugih antipsihotičkih lijekova, olanzapin pojačava odgovor u tzv. anksiolitičkom testu.

U PET (Positron Emission Tomography) ispitivanju s jednokratnom peroralnom dozom (10 mg) kod zdravih dobrovoljaca, olanzapin se više vezao na 5HT2A receptore nego na dopaminske D2 receptore. U SPECT (Single Photon Emission Computed Tomography) ispitivanju na šizofrenim bolesnicima, evidentirano je da bolesnici koji su reagovali na olanzapin imaju manje zaposjednutih strijatalnih D2 receptora nego bolesnici koji su reagovali na neke druge antipsihotike i risperidon, a to saznanje je uporedivo s onim kod pacijenata koji su reagovali na klozapin.

Klinička efikasnost

U dva od dva ispitivanja s placebom i u dva od tri komparativna kontrolisana ispitivanja s preko 2900 šizofrenih pacijenata koji su imali i pozitivne i negativne simptome, olanzapin je pokazao signifikantno veće poboljšanje negativnih i pozitivnih simptoma.

U multinacionalnom, dvostruko slijepom, komparativnom ispitivanju šizofrenije, šizoafektivnih i pripadajućih poremećaja, koje je uključivalo 1481 pacijenata s različitim stepenom pridruženih depresivnih simptoma (početna vrijednost 16,6 na skali Montgomery-Asberg Depression Rating Scale), prospektivna sekundarna analiza procjene raspoloženja na početku i na kraju liječenja pokazala je statistički značajno poboljšanje (p= 0,001) kod olanzapina (-0,6) u odnosu na haloperidol (-3,1).

Kod pacijenata s maničnom ili miješanom epizodom bipolarnog poremećaja, olanzapin je djelotvorniji u odnosu na placebo i valproat semisodium (divalproex) u smanjenju simptoma manije za vrijeme tronedjeljne primjene.

Olanzapin je takođe pokazao sličnu djelotvornost kao i haloperidol u smislu broja pacijenata u simptomatskoj remisiji manije i depresije tokom 6-12 nedjelja. U ispitivanju olanzapina kao dodatne terapije, bolesnici su liječeni litijumom ili valproatom u trajanju od najmanje dvije nedjelje, a zatim je dodat olanzapin u dozi od 10 mg (istovremena terapija s litijumom ili valproatom), što je nakon 6 nedjelja dovelo do veće redukcije simptoma manije nego primjena litijuma ili valproata kao monoterapije.

U 12-mjesečnom ispitivanju prevencije recidiva manične epizode, bolesnici kod kojih je zbog liječenja olanzapinom došlo do remisije, randomizirano su podijeljeni na grupu koja je primala olanzapin i grupu koja je primala placebo. Olanzapin se pokazao signifikantno boljim od placeba u prevenciji recidiva bipolarnog poremećaja. Takođe je pokazao statistički značajnu prednost u odnosu na placebo u prevenciji recidiva manije ili depresije.

U drugom 12-mjesečnom ispitivanju prevencije recidiva manične epizode, bolesnici kod kojih je remisija postignuta kombinacijom olanzapina i litijuma, randomizirano su podijeljeni u grupu koja je primala samo olanzapin i grupu koja je primala samo litijum. Olanzapin nije bio statistički inferioran u odnosu na litijum u prevenciji recidiva bipolarnog poremećaja (olanzapin 30,0 %, litij 38,3 %; P=0,055).

Studija u trajanju od 18 mjeseci obuhvatila je pacijente s maničnim ili mješovitim epizodama, koji su stabilizovani olanzapinom uz dodatak stabilizatora raspoloženja (litijuma ili valproata). Dugotrajna kombinovana terapija olanzapinom i litijumom ili valproatom nije statistički značajno na duže vrijeme odgodila bipolarni recidiv, definisan prema kriterijumima sindroma (dijagnostičkim kriterijumima), u odnosu na monoterapiju litijumom ili valproatom.

Pedijatrijska populacija

Iskustvo kod adolescenata (starosti od 13 do 17 godina), ograničeno na podatke o kratkotrajnoj djelotvornosti kod šizofrenije (6 nedjelja) i manije povezane s bipolarnim poremećajem (3 nedjelje), odnosi se na manje od 200 adolescenata. Olanzapin je davan kao promjenjiva doza, i to 2,5 mg/dan kao početna doza i zatim u rasponu do 20 mg/dan. Kod adolescenata se tokom liječenja olanzapinom signifikatno više povećala tjelesna masa u upoređenju s odraslima. Raspon promjena ukupnog holesterola, LDL holesterola, triglicerida i prolaktina (pogledajte poglavlje 4.4 i 4.8) bio je veći kod adolescenata nego kod odraslih. Ne postoje podaci o održavanju dejstva, a podaci o dugoročnoj neškodljivosti su ograničeni (pogledajte poglavlje 4.4 i 4.8). Informacije o dugotrajnoj sigurnostiprimjene ograničene su prvenstveno na podatke iz otvorenih nekontroliranih ispitivanja.

Resorpcija

Olanzapin se dobro apsorbuje nakon oralnog davanja, a maksimum koncentracije u plazmi dostiže nakon 5 do 8 sati. Hrana ne utiče na apsorpciju. Apsolutna oralna bioraspoloživost u odnosu na intravenozno davanje nije određivana.

Distribucija

Kad je koncentracija u plazmi između 7 i 1000 ng/ml, vezanje olanzapina na proteine plazme bilo je oko 93 %. Olanzapin se dominantno veže na albumin i α1- kisjeli glikoprotein.

Biotransformacija

Olanzapin se metabolizuje u jetri konjugacijom i oksidacijom. Glavni cirkulišući metabolit je 10-N-glukuronid, koji ne prelazi cerebrovaskularnu barijeru. Citohromi P450-CYP1A2 i P450-CYP2D6 doprinose nastanku N-desmetil i 2- hidroksimetil metabolita. Oba metabolita pokazuju signifikantno manju farmakološku aktivnost in vivo nego olanzapin u studijama na životinjama. Predominantna farmakološka aktivnost potiče od matičnog olanzapina.

Izlučivanje

Nakon oralnog davanja zdravim dobrovoljcima, srednje terminalno poluvrijeme izlučivanja varira i zavisi od starosti i pola.

Kod zdravih starijih osoba (65 godina i više) srednje poluvrijeme eliminacije bilo je produženo (51,8 sati) u odnosu na mlađe ispitanike (33,8 sati), a klirens kreatinina je bio smanjen (17,5 l/sat vs. 18,2 l/sat). Farmakokinetska varijabilnost primijećena kod starijih osoba bila je u granicama one kod mlađih osoba. Kod 44 pacijenata sa šizofrenijom starosti od 65 godina, doziranje od 5 do 20 mg nije bilo povezano ni sa kakvim uočljivim profilom neželjenih dejstava.

Kod ispitanika ženskog pola u odnosu na muške ispitanike, poluvrijeme eliminacije bilo je nešto produženo (36,7 vs. 32,3 sata), a klirens kreatinina bio je smanjen (18,9 vs. 27,3 l/sata). Međutim, olanzapin (5 – 20 mg) je pokazao uporedivi profil neškodljivosti kod pacijenata ženskog (n=467) i muškog pola (n=869).

Narušena funkcija bubrega

Kod pacijenata s narušenom funkcijom bubrega (klirens kreatina < 100 ml/min) u odnosu na zdrave ispitanike nije bilo signifikantne razlike u poluvremenu eliminacije (37,7 vs. 32,4 sata) ili klirensa (21,2 vs. 25,0 l/sat). U studiji bilance mase ustanovljeno je da se oko 57 % radioaktivno označenog olanzapina pojavljeje u urinu, uglavnom u obliku metabolita.

Narušena funkcija jetre

Mala studija efekta narušene funkcije jetre na 6 ispitanika s klinički značajnom cirozom (Childs Pugh klasifikacija A (n = 5) i B (n = 1)) pokazala je mali efekat na farmakokinetiku oralno primijenjenog olanzapina (2,5 - 7,5 mg pojedinačna doza): Ispitanici s blagom do umjerenom disfukcijom jetre imali su blago povećan sistemski klirens i brže poluvrijeme eliminacije u poređenju sa ispitanicima bez poremećaja jetre (n = 3). Pušača je bilo više među ispitanicima sa cirozom (4/6; 67%) nego među ispitanicima bez poremećaja jetre (0/3; 0%).

Pušenje

Kod ispitanika koji su nepušači u poređenju sa onima koji su pušači (muškarci i žene) srednja vrijednost poluvremena eliminacije je bila produžena (38,6 spram 30,4 sata), dok je klirens bio smanjen (18,6 spram 27,7 l/sat).

Plazmatski klirens olanzapina je niži kod starijih u odnosu na klirens kod mlađih ispitanika, kod ženskih prema onome kod muških i kod nepušača prema onima kod pušača. Međutim, raspon uticaja starosti, pola i pušenja na klirens olanzapina i poluvrijeme je mali u upoređenju s uopštenom varijabilnošću između pojedinaca.

Farmakokinetski parametri nisu se razlikovali u ispitivanjima koja su sprovedena na populacijama bijelaca, Japanaca i Kineza.

Pedijatrijska populacija

Adolescenti (od 13-17 godina): Farmakokinetika olanzapina kod adolescenata i odraslih je slična. U kliničkim ispitivanjima prosječna izloženost olanzapinu kod adolescenata bila je otprilike 27% veća. Demografske razlike između adolescenata i odraslih uključuju nižu prosječnu tjelesnu težinu i manji broj pušača među adolescentima. Moguće je da ovi faktori doprinose većoj prosječnoj izloženosti opaženoj kod adolescenata.

Akutna toksičnost (pojedinačne doze)

Znakovi oralne toksičnosti kod glodara bili su karakteristični za jake neuroleptike: smanjena aktivnost, koma, tremor, konvulzije, salivacija i manji porast tjelesne mase. Srednje vrijednosti letalnih doza bile su oko 210 mg/kg (miševi) i 175 mg/kg (pacovi). Kod pasa nije bilo letalnih ishoda nakon pojedinačne oralne doze do 100 mg/kg. Klinički znakovi bili su sedacija, ataksija, tremor, ubrzan rad srca, otežano disanje, mioza i anoreksija. Kod majmuna je pojedinačna oralna doza do 100 mg/kg izazvala malaksalost, a veća doza poremećaj svijesti.

Toksičnost posle primjene više doza

U ispitivanjima koja su trajala do 3 mjeseca kod miševa i do 1 godine kod pacova i pasa, prevladavajući učinci bili su depresija CNS, antiholinergični efekti i periferni hematološki poremećaji. Razvila se tolerancija na depresiju CNS. Pri visokim dozama došlo je do smanjenja parametara rasta. Reverzibilne pojave, konzistentne sa povišenim nivoom prolaktina kod ženki pacova, bile su smanjena težina ovarijuma i materice, kao i morfološke promjene na epitelu vagine i na mliječnim žlijezdama.

Hematološka toksičnost:

Kod svih vrsta je ustanovljen uticaj na hematološke parametre, uključujući i redukciju broja leukocita u cirkulaciji miševa zavisnu od doze, te nespecifičnu redukciju broja leukocita u cirkulaciji kod pacova; međutim, nije bilo dokaza o citotoksičnom dejstvu na koštanu srž. Reverzibilna neutropenija, trombocitopenija ili anemija razvile su se kod nekoliko pasa kojima je davano 8 ili 10 mg/kg/dan (ukupna izloženost olanzapinu [PIK] bila je 12 do 15 puta veća nego kod čovjeka kome je data doza od 12 mg). Kod pasa sa citopenijom nije bilo sporednih dejstava na progenitorske i proliferativne ćelije kosne srži.

Toksična dejstva na reprodukciju

Olanzapin nije pokazao teratogena dejstva. Sedacija je uticala na performanse mužjaka pacova pri parenju. Doze od 1,1 mg/kg (doze 3 puta veće od maksimalne humane doze) uticale su na estrusni ciklus, a doze od 3 mg/kg (9 puta veće od maksimalnih humanih doza) uticale su na parametre reprodukcije kod pacova. Olanzapin može izazvati odgađanje ovulacije. Primijećen je sporiji razvoj fetusa i tranzitorni pad nivoa aktivnosti mladunaca čije su majke dobijale olanzapin .

Mutagenost

Olanzapin nije ispoljio mutageno ili klastogeno dejstvo u čitavom nizu standardnih testova, koji su uključivali testove bakterijske mutacije in vitro i in vivo na sisarima.

Karcinogenost

Na osnovu rezultata dobijenih u studijama na miševima i pacovima zaključeno je da olanzapin nije karcinogen.

Laktoza, monohidrat

Celuloza, praškasta

Skrob, preželatinizovani

Skrob, kukuruzni

Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni

Magnezijum stearat

Nije primjenjivo.

5 godina.

Lijek čuvajte u originalnom pakovanju, zaštićeno od vlage i svjetlosti. Lijek ne zahtjeva posebne temperaturne uslove čuvanja.

Blister (OPA/Al/PVC-Al folija): 28 tableta (4 blistera po 7 tableta), u kutiji.

lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Zalasta

• Aktivna supstanca je olanzapin. Svaka tableta sadrži 5 mg ili 10 mg olanzapina.
• Pomoćne supstance su: laktoza, monohidrat; celuloza, praškasta; skrob, preželatinizovani; skrob, kukuruzni; silicijum dioksid, koloidni, bezvodni; magnezijum stearat.
• Vidjeti dio 2. „Lijek Zalasta sadrži laktozu“.

Kako izgleda lijek Zalasta i sadržaj pakovanja

Tablete od 5 mg: okrugle, lagano izbočene, svijetlo žute boje s mogućim pojedinačnim žutim tačkama i natpisom 5.

Tablete od 10 mg: okrugle, lagano izbočene, svijetlo žute boje s mogućim pojedinačnim žutim tačkama i natpisom 10.

Tablete od 5 mg i 10 mg na raspolaganju su u kutijama sa 28 (4x7) tableta.

U kutijama su blisteri sa 7 tableta.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

D.S.D. „KRKA d.d. Novo mesto“ Slovenija - predstavništvo Podgorica

Svetlane Kane Radević br. 3, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

KRKA-Polska Sp. z o.o., Ul. Równoległa 5, 02-235 Varšava, Poljska

KRKA d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Slovenija

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

Zalasta, tableta, 5 mg, blister, 28 (4x7) tableta: 2030/23/2534 – 5335 od 07.07.2023. godine

Zalasta, tableta, 10 mg, blister, 28 (4x7) tableta: 2030/23/2535 – 5336 od 07.07.2023. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Jul, 2023. godine

Lijek Zalasta ne smijete koristiti:

• ako ste alergični (preosjetljivi) na olanzapin ili bilo koji sastojak lijeka Zalasta (naveden u dijelu 6). Alergijska reakcija se može manifestovati kao osip, svrab, oticanje lica, oticanje usana ili otežano disanje. Ako Vam se to dogodi, recite svom ljekaru.
• ako su Vam ranije dijagnostikovane tegobe s očima, kao što su različiti oblici glaukoma (povišen očni pritisak).

Upozorenja i mjere opreza:

• Upotreba lijeka Zalasta se ne preporučuje kod starijih bolesnika s demencijom jer može izazvati teška neželjena dejstva.
• Lijekovi ove vrste mogu uzrokovati neobične pokrete, najčešće lica i jezika. Ako se pojave nakon što ste uzeli lijek Zalasta, recite to svom ljekaru.
• Vrlo rijetko ova vrsta lijekova može uzrokovati istovremeno temperaturu, brže disanje, znojenje, ukočenost mišića, mamurluk ili pospanost. Ako se to dogodi, odmah se javite svom ljekaru.
• Porast tjelesne težine primijećen je kod bolesnika koji uzimaju lijek Zalasta. Zajedno s ljekarom redovno provjeravajte svoju tjelesnu težinu.
• Povišen nivo šećera u krvi i povišen nivo masnoća (triglicerida i holesterola) u krvi primijećeni su kod bolesnika koji uzimaju lijek Zalasta . Vaš ljekar treba provjeriti šećer u krvi i nivo određenih masnoća prije nego što počnete uzimati lijek Zalasta i zatim redovno tokom liječenja.
• Ako Vi ili neko iz Vaše porodice ima u anamnezi krvni ugrušak jer lijekove kao što je ovaj povezuju sa stvaranjem krvnih ugrušaka.

Ako imate bilo koju od navedenih bolesti recite to svom ljekaru što prije:

• moždani udar ili „mali“ moždani udar (kratkotrajni simptomi moždanog udara)
• Parkinsonovu bolest
• teškoće s prostatom
• blokadu crijeva (paralitički ileus)
• bolest jetre ili bubrega
• krvne bolesti
• srčanu bolest
• šećernu bolest
• epilepsiju
• Ukoliko mislite da možda imate smanjeni nivo soli u krvi usljed produženog proliva i povraćanja (mučnine) ili usljed uzimanja diuretika (ljekova za izmokravanje).

Ako ste oboljeli od demencije, Vaš njegovatelj ili rođak trebaju reći ljekaru ako ste ikada imali moždani udar ili mali moždani udar.

Ako ste stariji od 65 godina, ljekar će možda pratiti Vaš krvi pritisak kao uobičajenu preventivnu mjeru.

Djeca i adolescenti

Lijek Zalasta nije namijenjen pacijentima mlađim od 18 godina.

Primjena drugih ljekova

Dok ste na terapiji lijekom Zalasta, uzimajte druge ljekove samo ako Vam ljekar kaže da možete. Možda ćete se osjećati pospano ako lijek Zalasta uzimate u kombinaciji sa antidepresivima ili ljekovima koji se uzimaju kod uznemirenosti ili problema sa spavanjem (ljekovi za smirenje).

Obavijestite svog ljekara ako uzimate ili ste prije kratkog vremena uzimali bilo koji drugi lijek.

Naročito obavijestite svog ljekara ukoliko uzimate:

• ljekove za Parkinsonovu bolest,
• karbamazepin (antiepileptik i stabilizator raspoloženja), fluvoksamin (antidepresiv) ili ciprofloksacin (antibiotik), možda će trebati promijeniti dozu lijeka Zalasta .

Uzimanje lijeka Zalasta sa hranom ili pićem

Ako uzimate lijek Zalasta nemojte piti nikakva alkoholna pića jer njihovo istovremeno uzimanje može uzrokovati pospanost.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da biste mogli biti trudni ili planirate trudnoću, tražite od svog ljekara savjet prije uzimanja ovog lijeka. Ne bi trebalo da koristite ovaj lijek ukoliko dojite budući da male količine lijeka Zalasta mogu proći u Vaše mlijeko.

Ako je majka uzimala lijek Zalasta u zadnjem tromjesečju (zadnja tri mjeseca trudnoće), kod novorođenčadi se mogu pojaviti sljedeći simptomi: tresenje, ukočenost mišića i/ili slabost, pospanost, uznemirenost, teškoće s disanjem i hranjenjem. Ako se kod Vašeg djeteta pojavi bilo koji od navedenih simptoma, morate se javiti Vašem ljekaru.

Uticaj lijeka Zalasta na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Tokom terapije lijekom Zalasta postoji rizik da se osjećate pospanim. Ako se to dogodi, nemojte voziti niti upravljati oruđima ili mašinama. O tome obavijestite svog ljekara.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Zalasta

Lijek Zalasta sadrži laktozu. Ako Vam je ljekar rekao da imate intoleranciju na neke šećere, prije upotrebe ovog lijeka posavjetujte se sa svojim ljekarom.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako niste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Ljekar će Vam reći koliko tableta lijeka Zalasta uzeti i koliko dugo ih trebate uzimati. Dnevna doza lijeka Zalasta je između 5 – 20 mg. Posavjetujte se s ljekarom ako se simptomi vrate, ali ne prekidajte uzimanje sve dok Vam ljekar to ne kaže.

Lijek Zalasta tablete treba uzimati jedan put na dan, pridržavajući se uputstva svog ljekara. Pokušajte uzimati tablete svaki dan u isto vrijeme. Nevažno je hoćete li ih uzimati s hranom ili bez nje.

Tablete trebate progutati cijele, s vodom.

Ako ste uzeli više lijeka Zalasta nego što je trebalo

Sljedeći simptomi se pojavljuju kod bolesnika koji su uzeli više lijeka Zalasta nego što bi smjeli: ubrzano kucanje srca, uznemirenost/agresivnost, teškoće s govorom, neuobičajeni pokreti (posebno lica i jezika) i smanjen nivo svijesti. Ostali simptomi mogu biti: akutna konfuzija, grčevi (epilepsija), koma, kombinacija temperature, ubrzanog disanja, znojenja, ukočenosti mišića i mamurluka ili pospanosti, usporeno disanje, aspiracija, visok ili nizak krvni pritisak, nenormalni srčani ritam.

Odmah se obratite svom ljekaru ili pođite u bolnicu ukoliko imate bilo koji od gore navedenih simptoma. Pokažite ljekaru kutiju ovih tableta.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Zalasta

Uzmite tablete čim se sjetite. Ne uzimajte dvostruku dozu u jednom danu.

Ako prestanete da uzimate lijek Zalasta

Nemojte prekidati uzimanje lijeka samo zato što se osjećate bolje. Važno je da pažljivo uzimate lijek Zalasta tako dugo kako Vam je rekao ljekar.

Ako naglo prestanete uzimati lijek Zalasta , mogu se pojaviti simptomi kao što su znojenje, nesanica, drhtanje, tjeskoba ili mučnina i povraćanje. Ljekar će Vam možda savjetovati kako da postepeno smanjite dozu prije prekida liječenja.

Ako imate dodatnih pitanja, posavjetujte se sa ljekarom ili farmaceutom.

Kao i svi ljekovi i lijek Zalasta može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Odmah recite ljekaru ukoliko imate nešto od sljedećeg:

• neuobičajeni pokreti (često neželjeno dejstvo koje se može javiti kod najviše 1 od 10 ljudi) naročito lica ili jezika;
• krvni ugrušci u venama (povremeno neželjeno dejstvo koje se može javiti kod najviše 1 od 100 ljudi), naročito u nogama (simptomi uključuju oticanje, bol i crvenilo nogu). Oni mogu putovati krvnim sudovima do pluća, uzrokujući bol u grudima i otežano disanje. Ukoliko primijetite neki od ovih simptoma, odmah zatražite savjet ljekara.
• istovremena pojava temperature, bržeg disanja, znojenja, mišićne ukočenosti i mamurluka ili pospanosti (učestalost ovih neželjenih dejstava ne može se procijeniti iz dostupnih podataka).

Veoma česta neželjena dejstva (javljaju se kod 1 na 10 pacijenata) uključuju povećanje tjelesne težine; pospanost; povećanje nivoa prolaktina u krvi; u početnoj fazi liječenja neki bolesnici mogu osjećati vrtoglavicu ili nesvjesticu (uz usporen rad srca), posebno kada ustaju iz ležećeg ili sjedećeg položaja. To obično prolazi samo od sebe, a ako ne prođe, posavjetujte se sa ljekarom.

Česta neželjena dejstva (javljaju se kod 1 do 10 na 100 pacijenata) uključuju promjene nivoa nekih krvnih ćelija i masnoća u cirkulaciji i privremeno povećanje vrijednosti enzima jetre, u ranim fazama liječenja; porast nivoa šećera u krvi i mokraći; povećanje nivoa mokraćne kiseline i kreatin fosfokinaze u krvi; jači osjećaj gladi; vrtoglavica; nemir; drhtanje; neuobičajeni pokreti (diskinezija); zatvor; suva usta, osip; gubitak snage; izraziti umor; zadržavanje tečnosti koje dovodi do oticanja ruku, zglobova ili stopala; groznica; bolovi u zglobovima; i seksualna disfunkcija, kao što je smanjen libido kod muškaraca i žena ili erektilna disfunkcija kod muškaraca.

Povremena neželjena dejstva (javljaju se kod 1 do 10 na 1000 pacijenata) uključuju alergijske reakcije (npr. oticanje u ustima i ždrijelu, svrab, osip); šećerna bolest ili pogoršanje šećerne bolesti, ponekad uz ketoacidozu (ketoni u krvi i mokraći) ili komu; konvulzije, obično uz prethodnu dijagnozu konvulzija (epilepsija); mišićna ukočenost ili spazam, (uključujući pokretanje očiju); sindrom nemirnih nogu; teškoće s govorom; zamuckivanje; usporen rad srca; osjetljivi ste na svijetlo; krvarenje iz nosa; rastezanje trbuha; balavljenje; gubitak pamćenja ili zaboravnost; inkontinencija mokraće; teškoće kod mokrenja; gubitak kose; izostanak ili kraće trajanje menstruacije; promjene grudi kod muškaraca i žena, kao što je nenormalno stvaranje mlijeka ili nenormalan rast.

Rijetka neželjena dejstva (javljaju se kod 1 do 10 na 10000 pacijenata) uključuju snižena normalna tjelesna temperatura; nenormalan srčani ritam; nagla, neočekivana smrt; upala pankreasa koja uzrokuje jake bolove u trbuhu, temperaturu i mučninu; groznica i opšta slabost; bolest jetre koja se manifestuje kao žuta boja kože i beonjača; mišićna bolest koja se manifestuje kao neobjašnjiva bol i slabost u mišićima; produžena i/ili bolna erekcija.

Veoma rijetka neželjena dejstva uključuju ozbiljne alergijske reakcije poput reakcije na lijek sa eozinofilijom i sistemskim simptomima (eng. Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms, DRESS). DRESS se u početku pojavljuje u vidu simptoma nalik gripu s osipom na licu, a zatim sa proširenim osipom, visokom temperaturom, uvećanim limfnim čvorovima, povećanim nivoima enzima jetre koji se vide u anailzama krvi i porastom jedne vrste bijelih krvnih zrnaca (eozinofilija).

Za vrijeme dok uzimaju olanzapin, kod starijih bolesnika sa demencijom može doći do moždanog udara, pneumonije, urinarne inkontinencije, padova, izrazitog umora, vizuelnih halucinacija, porasta tjelesne temperature, crvenila kože i teškog hodanja. Prijavljeno je nekoliko smrtnih slučajeva u toj posebnoj grupu pacijenata.

Lijek Zalasta može pogoršati simptome kod pacijenata sa Parkinsonovom bolešću.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

0164465

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Lijek čuvajte u originalnom pakovanju, zaštićeno od vlage i svjetlosti. Lijek ne zahtjeva posebne temperaturne uslove čuvanja.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na pakovanju iza oznake „Važi do“. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.