SINGULAIR 5mg tableta za žvakanje

Lijek Singulair je indikovan u liječenju astme, kao dodatna terapija kod pacijenata sa blagom do umjerenom perzistentnom astmom, koji nijesu adekvatno kontrolisani inhalacionim kortikosteroidima, i kod kojih primjena kratkodelujućih β-agonista "po potrebi" ne obezbjeđuje odgovarajuću kliničku kontrolu astme.

Lijek Singulair takođe može da predstavlja alternativnu opciju liječenja malim dozama inhalacionih kortikosteroida kod pacijenata sa blagom perzistentnom astmom kod kojih u bliskoj prošlosti nije dolazilo do ozbiljnih napada astme koji su zahtijevali oralnu upotrebu kortikosteroida, i kod kojih se pokazalo da nijesu sposobni da koriste inhalacione kortikosteroide (vidjeti dio 4.2.).

Lijek Singulair je takođe indikovan za profilaksu astme u kojoj je predominantna komponenta bronhokonstrikcija izazvana fizičkim naporom (vježbanjem).

Doziranje

Preporučena doza za pedijatrijske pacijente uzrasta od 6 do 14 godina (sve do punih 15 godina) je jedna tableta od 5 mg dnevno, koju treba uzeti uveče. Ako se lijek uzima sa hranom, lijek Singulair treba uzeti 1 sat prije ili 2 sata poslije uzimanja hrane. Nije potrebno prilagođavanje doze kod ove starosne grupe pacijenata.

Opšte preporuke

Terapijsko dejstvo lijeka Singulair na parametre koji pokazuju kontrolu astme postiže se u toku jednog dana. Pacijente treba savjetovati da nastave sa uzimanjem lijeka Singulair čak i kada je njihova astma pod kontrolom, baš kao i tokom perioda pogoršanja astme.

Nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata sa bubrežnom insuficijencijom ili blagim do umjerenim oštećenjem funkcije jetre. Nema podataka koji se odnose na primjenu lijeka kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre. Ista doza lijeka se primjenjuje kod pacijenata muškog i ženskog pola.

Lijek Singulair kao alternativna terapija niskodoznim inhalacionim kortikosteroidima kod pacijenata sa blagom perzistentnom astmom:

Montelukast se ne preporučuje kao monoterapija kod pacijenata sa umjerenom perzistentnom astmom. Upotrebu montelukasta kao alternativne terapije za inhalacione kortikosteroide primijenjene u niskim dozama kod djece sa blagom perzistentnom astmom treba razmatrati samo kod pacijenata koji u bliskoj prošlosti nijesu imali ozbiljne napade astme koji su zahtijevali upotrebu oralnih kortikosteroida, i koji su pokazali nemogućnost upotrebe inhalacionih kortikosteroida (vidjeti dio 4.1). Blaga perzistentna astma se definiše kao pojava simptoma astme češće nego jednom nedjeljno, ali rjeđe nego jednom dnevno, noćni simptomi češće nego dva puta mjesečno, ali rjeđe nego jednom nedjeljno, sa normalnom funkcijom pluća između epizoda. Ako se ne postigne zadovoljavajuća kontrola astme na kontrolnom pregledu (obično u toku prvog mjeseca), treba razmotriti mogućnost dodatne ili druge antiinflamatorne terapije zasnovane na postepenom pristupu u liječenju astme. Pacijente treba redovno pratiti radi kontrole astme.

Terapija lijekom Singulair u odnosu na druge ljekove za terapiju astme:

Kada se lijek Singulair koristi kao dodatna terapija inhalacionim kortikosteroidima, inhalacioni kortikosteroid ne smije biti naglo zamijenjen lijekom Singulair (vidjeti dio 4.4).

Film tablete od 10 mg namijenjene su za liječenje odraslih i adolescenata uzrasta 15 i više godina.

Pedijatrijska populacija

Ne treba primjenjivati lijek Singulair, 5 mg, tablete za žvakanje, kod djece mlađe od 6 godina. Bezbjednost i efikasnost lijeka Singulair, 5 mg, tablete za žvakanje, nije utvrđena kod djece mlađe od 6 godina.

Tablete za žvakanje lijeka Singulair od 4 mg su namijenjene za djecu uzrasta od 2 do 5 godina (sve do punih 6 godina).

Granule lijeka Singulair od 4 mg su namijenjene za djecu uzrasta od 6 mjeseci do 5 godina (sve do punih 6 godina).

Način primjene

Lijek je namijenjen za oralnu upotrebu.

Tablete treba sažvakati prije gutanja.

Preosjetljivost na montelukast ili bilo koju od pomoćnih supstanci, koje ulaze u sastav lijeka (navjedene u dijelu 6.1).

Pacijente treba savjetovati da nikada ne koriste montelukast u terapiji akutnog napada astme i da za ovu svrhu imaju spremne odgovarajuće ljekove, namjenjene za ovu svrhu. Ukoliko se javi akutni napad, treba upotrijebiti kratkodelujući inhalacioni β-agonist. Pacijenti treba što prije da konsultuju ljekara ukoliko im je potrebno da više puta inhaliraju kratkodelujuće β-agoniste nego što je to uobičajeno.

Inhalacioni ili oralni kortikosteroidi ne smiju biti naglo zamijenjeni montelukastom.

Nema podataka koji pokazuju da doza oralnih kortikosteroida može biti smanjena kada se montelukast primjenjuje istovremeno.

U rijetkim slučajevima, kod pacijenata na terapiji antiastmatičnim ljekovima, uključujući montelukast, može se javiti sistemska eozinofilija koju ponekad prate klinički znaci vaskulitisa, koji odgovaraju Churg-Strauss sindromu, stanju koje se često liječi sistemskom primjenom kortikosteroida. Ovakvi slučajevi su ponekad, bili udruženi sa smanjenjem ili ukidanjem terapije oralnim kortikosteroidima. Iako uzročno poslijedična povezanost sa antagonistima leukotrijenskih receptora još nije utvrđena, ljekari treba da obrate pažnju na eozinofiliju, osip sa simptomima vaskulitisa, pogoršanje plućnih simptoma, kardiološke komplikacije i/ili neuropatiju, kada se pojave kod njihovih pacijenata. Pacijente kod kojih se razviju ovi simptomi treba ponovo pregledati i odrediti odgovarajuću terapiju.

Terapija montelukastom ne mijenja potrebu pacijenata sa astmom osjetljivom na aspirin da izbjegavaju uzimanje aspirina i drugih nesteroidnih antiinflamatornih lekova.

Aspartam

Lijek Singulair sadrži aspartam, izvor fenilalanina. Svaka tableta za žvakanje od 5 mg sadrži 1,5 mg aspartama, što je ekvivalentno količini od 0,842 mg fenilalanina po dozi. Ovo može imati štetan efekat po pacijente sa fenilketonurijom.

Natrijum

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po tableti, odnosno suštinski je „bez natrijuma“.

Benzil alkohol

Ovaj lijek sadrži do 0,45 mg benzil alkohola po tableti. Benzil alkohol može izazvati alergijske reakcije.

Velike količine treba primjenjivati sa oprezom i samo ukoliko je to neophodno, naročito kod pojedinaca sa oštećenjem funkcije jetre ili bubrega, kao i trudnica i dojilja, zbog rizika od akumulacije i toksičnosti (metabolička acidoza).

Montelukast se može primjenjivati sa ostalim ljekovima koji se rutinski koriste u profilaksi i hroničnom liječenju astme. U istraživanjima interakcija između ljekova, preporučena klinička doza montelukasta nije imala klinički značajne efekte na farmakokinetiku sljedećih ljekova: teofilina, prednizona, prednizolona, oralnih kontraceptiva (etinil estradiol/noretindron 35/1), terfenadina, digoksina i varfarina.

Površina ispod krive (PIK) za montelukast je smanjena za oko 40% kod pacijenata kojima se istovremeno daje fenobarbital. Obzirom da se montelukast metaboliše posredstvom enzima CYP 3A4, 2C8 i 2C9 posebnu pažnju treba obratiti kod djece kod koje se montelukast daje uporedo sa induktorima CYP 3A4, 2C8 i 2C9 kao što su fenitoin, fenobarbital i rifampicin.

In vitro studije su pokazale da je montelukast snažan inhibitor CYP 2C8. Međutim, podaci o kliničkoj interakciji ljekova koji se odnose na montelukast i rosiglitiazon (predstavnik lijekova koji se metabolišu posredstvom CYP 2C8) pokazali su da montelukast ne inhibira CYP 2C8 in vivo. Zbog toga se ne očekuje da će montelukast značajno da utiče na metabolizam ljekova u čijem metabolizmu učestvuje ovaj enzim (na primer paklitaksel, rosiglitiazon i repaglinid).

In vitro studije su pokazale da je montelukast supstrat enzima CYP 2C8, a u manjoj mjeri i enzima 2C9 i 3A4. U kliničkom ispitivanju interakcije ljekova u kojoj su ispitivani montelukast i gemfibrozil (inhibitor i CYP 2C8 i 2C9), gemfibrozil je povećao sistemsku izloženost montelukastu 4,4 puta. Pri istovremenoj primjeni sa gemfibrozilom ili drugim snažnim inhibitorima CYP 2C8, nije potrebno prilagođavati uobičajenu dozu montelukasta, ali ljekar treba da ima na umu mogućnost povećanja ispoljavanja neželjenih reakcija.

Na osnovu in vitro podataka, ne očekuju se klinički značajne interakcije sa manje potentnim inhibitorima CYP 2C8 (npr. trimetoprim). Prilikom istovremene primjene montelukasta sa itrakonazolom, jakim inhibitorom CYP 3A4, nije došlo do značajnog povećanja sistemske izloženosti montelukastu.

Trudnoća

Ispitivanja na životinjama nijesu pokazala štetno dejstvo lijeka u trudnoći i embriofetalni razvoj.

Prospektivne i retrospektivne kohortne studije primjene montelukasta u trudnoći koje su ispitivale pojavu velikih urođenih mana nisu ustanovile rizik povezan sa primjenom lijeka. Dostupne studije imaju metodološka ograničenja, koja uključuju malu veličinu uzorka, retrospektivno prikupljanje podataka u određenim slučajevima i nedoslednost uporednih grupa.

Montelukast se može primjenjivati tokom trudnoće samo ako se procijeni da je primjena ovog lijeka apsolutno neophodna.

Dojenje

Ispitivanja na pacovima su pokazala da se montelukast izlučuje mlijekom ženki pacova (vidjeti dio 5.3). Nije poznato da li se montelukast ili njegovi metaboliti izlučuju humanim mlijekom.

Lijek Singulair mogu primjenjivati dojilje samo ako se procijeni da je primjena ovog lijeka apsolutno neophodna.

Lijek Singulair nema ili ima zanemarljivo mali uticaj na sposobnost upravljanja vozilima ili rukovanja mašinama. Međutim, pojedinci su prijavljivali pospanost ili vrtoglavicu.

Montelukast je procjenjivan u sljedećim kliničkim ispitivanjima:

• film tablete od 10 mg, kod otprilike 4000 odraslih i adolesenata sa astmom, starosti 15 godina i više
• tablete za žvakanje od 5 mg, kod otprilike 1750 pedijatrijskih astmatičnih pacijenata, starosti 6 do 14 godina

Kod pacijenata lječenih montelukastom sljedeće, sa lijekom povezane, neželjene reakcije u kliničkim studijama su prijavljene često (1/100, <1/10), i sa većom incidencom nego kod pacijenata koji su uzimali placebo:

U toku dugotrajnog liječenja, u kliničkim ispitivanjima sa ograničenim brojem pacijenata, u trajanju do dvije godine kod odraslih pacijenata, i do 12 mjeseci kod pedijatrijskih pacijenata starosti 6 do 14 godina, bezbjednosni profil se nije mijenjao.

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija

Neželjene reakcije prijavljene tokom post-marketinškog praćenja su razvrstane po sistemima organa u tabeli ispod. Kategorije učestalosti su određene na osnovu relevantnih kliničkih studija.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Kod ispitivanja hroničnih slučajeva astme, montelukast se primjenjivao kod odraslih pacijenata u dozi od 200 mg/dan, tokom 22 nedjelje, a u kratkotrajnim ispitivanjima, montelukast se primjenjivao u dozi do 900 mg/dan, tokom jedne nedjelje, bez klinički značajnih neželjenih reakcija.

Postoje izvještaji o akutnom predoziranju montelukastom koji su dobijeni na osnovu postmarketinškog iskustva i kliničkih ispitivanja. Ovi izvještaji su uključili odrasle i djecu i uzimanje doze do 1000 miligrama (oko 61 mg/kg kod djeteta 42 mjeseca starosti). Dobijeni klinički i laboratorijski nalazi bili su konzistentni sa bezbjednosnim profilom kod odraslih i pedijatrijskih pacijenata. Nije bilo neželjenih reakcija u većini prijavljenih slučajeva predoziranja.

Simptomi predoziranja

Neželjene reakcije koje su se najčešće pojavljivale su bile konzistentne sa bezbjednosnim profilom montelukasta i uključivale su abdominalni bol, somnolenciju, žeđ, glavobolju, povraćanje i psihomotornu hiperaktivnost.

Terapija predoziranja

Nijesu dostupni specifični podaci o terapiji predoziranja montelukastom. Nije poznato da li je montelukast moguće ukloniti peritonealnom dijalizom, ili hemodijalizom.

Farmakoterapijska grupa: antagonista leukotrijenskih receptora

ATC kod: R03DC03

Mehanizam dejstva

Cisteinil leukotrieni (LTC4, LTD4, LTE4) predstavljaju potentne inflamatorne eikozanoide koji se oslobađaju iz različitih ćelija uključujući mastocite i eozinofile. Ovi važni proastmatični medijatori vezuju se za cisteinil leukotrienske receptore (CysLT) koji se kod ljudi nalaze u disajnim putevima i ispoljavaju dejstva kao što su bronhokonstrikcija, sekrecija mukusa, vaskularna permeabilnost i regrutacija eozinofila.

Farmakodinamski efekti

Montelukast predstavlja supstancu aktivnu nakon oralne primjene koja se visokim afinitetom i selektivnošću vezuje za CysLT1 receptor. U kliničkim studijama je pokazano da montelukast inhibira bronhokonstrikciju nastalu usljed inhalacije LTD4, i to u malim dozama kao što je doza od 5 mg. Bronhodilatacija nastaje u roku od 2 sata od oralno primijenjenog lijeka. Bronhodilatatorni efekat prouzrokovan β-agonistom je aditivan na efekat montelukasta. Liječenje montelukastom inhibira i ranu i kasnu fazu bronhokonstrikcije izazvanu antigenima. Montelukast je, u poređenju sa placebom, smanjio broj eozinofila u perifernoj krvi kod odraslih i pedijatrijskih pacijenata. U posebnoj studiji je pokazano da montelukast značajno smanjuje broj eozinofila u disajnim putevima (mjereno u sputumu) i u perifernoj krvi pri čemu se poboljšava klinička kontrola astme.

Klinička efikasnost i bezbjednost

U studijama koje su sprovedene na odraslim pacijentima montelukast, u dozi od 10 mg jednom dnevno, u poređenju sa placebom, je pokazao značajno poboljšanje u jutarnjem FEV1 (10.4% naspram 2.7%, u odnosu na početne nivoe), AM peak expiratory flow rate (PEFR) (24.5 l/min naspram 3.3 l/min, u odnosu na početne nivoe), kao i značajno smanjenje u ukupnoj primijeni β-agonista (-26.1% naspram -4.6% u odnosu na početne nivoe). Poboljšanje skora simptoma astme u toku dana i noći, koji su prijavljivali pacijenti, bilo je značajno veće u odnosu na placebo.

Studije na odraslim pacijentima pokazale su da montelukast može da poveća klinički efekat inhalacionih kortikosteroida (% promjene u odnosu na početni nivo za kombinaciju inhalacioni beklometazon plus montelukast naspram sam beklometazon: FEV1: 5.43% naspram 1.04%; upotreba β-agonista: -8.70% naspram 2.64%). U poređenju sa inhalacionim beklometazonom (200 μg dva puta dnevno) montelukast je pokazao brži inicijalni odgovor, iako je u studiji koja je trajala 12 nedjelja beklometazon obezbijedio bolji ukupni efekat liječenja (% promjene u odnosu na početne nivoe za montelukast naspram beklometazon za FEV1: 7.49% naspram 13.3%; upotreba β-agonista: -28.28% naspram -43.89%). Međutim, u poređenju sa beklometazonom, kod visokog procenta pacijenata koji su liječeni montelukastom postignut je sličan klinički odgovor (npr. kod 50% pacijenata koji su liječeni beklometazonom postignuto je poboljšanje FEV1 od oko 11% ili više u odnosu na početne nivoe, dok je oko 42% pacijenata koji su liječeni montelukastom postiglo isti odgovor).

U studiji na pedijatrijskim pacijentima starosti 6-14 godina koja je trajala 8 nedjelja montelukast 5 mg jednom dnevno, u poređenju sa placebom, je značajno poboljšao respiratornu funkciju (FEV1 8.71% naspram 4.16% u odnosu na početne nivoe); AM PEFR 27.9 l/min naspram 17.8 l/min u odnosu na početne nivoe) i smanjio primjenu β-agonista "po potrebi" (-11.7% naspram +8.2% u odnosu na početne nivoe).

U studiji koja je trajala 12 mjeseci upoređivana je efikasnost montelukasta u odnosu na inhalacioni flutikazon u kontroli astme kod pedijatrijskih pacijenata starosti 6-14 godina koji su imali blagu perzistentnu astmu. Montelukast nije pokazao slabije dejstvo u odnosu na flutikazon u povećanju broja dana bez astme (rescue free days - RFD) što je bio primarni parametar praćena u studiji. U prosjeku, u toku perioda praćenja od 12 mjeseci procenat dana bez astme je povećan sa 61.6 na 84.0 u grupi koja je uzimala montelukast i sa 60.9 na 86.7 u flutikazon grupi. Razlika među grupama u povećanju broja dana bez astme (RFD) bila je statistički značajna (-2.8% sa 95% CI od -4.7, -0.9), ali u okviru predhodno definisanih granica kliničke neinferiornosti.

I montelukast i flutikazon su poboljšali kontrolu astme prema sekundarnim parametrima praćenja u toku 12-mjesečne studije:

FEV1 je povećan sa 1.83 l na 2.09 l u grupi sa montelukastom i sa 1.85 l na 2.14 l u grupi sa flutikazonom. Razlika među grupama u prosječnom povećanju FEV1 bila je -0.02 l sa 95% CI od -0.06; 0.02. Srednje povećanje FEV1 u procentima u odnosu na početne vrijednosti bilo je 0.6% u grupi sa montelukastom i 2.7% u grupi koja je liječena flutikazonom. Razlika među grupama u promjeni FEV1 u odnosu na početne vrijednosti u % je bila značajna: -2.2% sa 95% CI od -3.6, -0.7.

Procenat dana u kojima je korišćen β-agonist smanjen je sa 38.0 na 15.4 u grupi sa montelukastom, i sa 38.5 na 12.8 dana u grupi koja je liječena flutikazonom. Razlika između grupa u procentu dana u kojima je korišćen β-agonist bila je značajna: 2.7 sa 95% CI od 0.9, 4.5.

Procenat pacijenata koji su imali napad astme (napad astme je definisan kao period pogoršanja astme koji je zahtijevao liječenje oralnim kortikosteroidima, neplaniranu posjetu ljekaru, posjetu službi hitne pomoći ili hospitalizaciju) bio je 32.2 u grupi koja je liječena montelukastom i 25.6 u grupi pacijenata sa flutikazonom; odnos vjerovatnoće (95% CI) je bio značajan: 1.38 (1.04, 1.84).

Procenat pacijenata koji su koristili sistemske (uglavnom oralne) kortikosteroide u toku studije bio je 17.8% u grupi sa montelukastom i 10.5% u grupi liječenoj flutikazonom. Razlika između grupa je bila značajna: 7.3% sa 95% CI od 2.9, 11.7.

Značajna redukcija bronhokonstrikcije izazvane naporom (exercise induced bronchoconstriction, EIB) je pokazana u studiji na odraslim pacijentima koja je trajala 12 nedjelja (maksimalni pad FEV1 bio je 22.33% u montelukast grupi naspran 32.40% u placebo grupi; vrijeme oporavka do 5% u odnosu na početne vrijednosti FEV1 bilo je 44.22 min u montelukast grupi i 60.64 min u placebo grupi). Ovaj efekat bio je konzistentan u toku 12 nedjelja trajanja studije. Smanjenje EIB je takođe pokazano u kratkotrajnoj studiji na pedijatrijskim pacijentima (maksimalno smanjenje FEV1 vrijednosti je bilo 18.27% naspram 26.11%; vrijeme oporavka do 5% od početne vrijednosti FEV1 je bilo 17.76 min naspram 27.98 min). U obje studije efekat je pokazan na kraju doznog intervala pri čemu je doziranje bilo jednom dnevno.

Kod astmatičnih pacijenata osjetljivih na aspirin koji su istovremeno dobijali inhalacione i/ili oralne kortikosteroide, liječenje montelukastom u poređenju sa placebom, dalo je značajno poboljšanje u kontroli astme (promjena FEV1 od 8.55% naspram -1.74% u odnosu na početne vrijednosti i smanjenje ukupne upotrebe β-agonista od -27.78% naspram 2.09% u odnosu na početne vrijednosti).

Resorpcija

Montelukast se brzo resorbuje poslije peroralne primjene. Za 10 mg film tablete srednja maksimalna koncentracija u plazmi (Cmax) se postiže za 3 sata (Tmax) nakon primjene kod odraslih u uslovima gladovanja. Prosječna bioraspoloživost nakon oralne primjene je 64%. Standardni obrok ne utiče na bioraspoloživost nakon oralne primjene i na Cmax. Bezbjednost i efikasnost su pokazane u kliničkim ispitivanjima u kojima su film tablete od 10 mg primjenjivane bez obzira na vrijeme obroka.

Za tablete za žvakanje od 5 mg Cmax je dostignuta za 2 sata nakon primjene kod odraslih pacijenata u uslovima gladovanja. Prosječna bioraspoloživost nakon oralne primjene je 73%, i smanjuje se na 63% nakon uzimanja standardizovanog obroka.

Distribucija

Montelukast se vezuje više od 99% za proteine plazme. Volumen distribucije u stanju ravnoteže za montelukast je u prosjeku 8-11 litara. Studije na pacovima koji su tretirani radioobilježenim montelukastom ukazuju da montelukast minimalno prolazi krvno-moždanu barijeru. Pored toga, koncentracije radioobilježenog materijala u tkivima 24 sata poslije doziranja su bile minimalne u svim drugim tkivima.

Biotransformacija

Montelukast se intenzivno metaboliše. U studijama sa terapijskim dozama montelukasta, koncentracije metabolita u plazmi se nijesu mogle detektovati u stanju ravnoteže ni kod odraslih ni kod djece.

Citohrom P4502C8 je najznačajniji enzim u metabolizmu montelukasta. Dodatno, CYP 3A4, i 2C9 mogu biti u manjoj meri uključeni u metabolizam montelukasta, iako je pokazano da itrakonazol, inhibitor CYP 3A4, nije uticao na promjenu farmakokinetičkih varijabli montelukasta kod zdravih ispitanika koji su uzimali 10 mg montelukasta dnevno. Na osnovu in vitro rezultata na mikrozomima humane jetre utvrđeno je da terapijske koncentracije montelukasta u plazmi ne inhibiraju citohrome P450 3A4, 2C9, 1A2, 2A6, 2C19 i 2D6. Doprinos metabolita terapijskom dejstvu montelukasta je minimalan.

Eliminacija

Plazma klirens montelukasta kod zdravih odraslih osoba je u prosjeku 45 ml/min. Poslije oralne primjene radioobilježenog montelukasta, 86% radioaktivnosti se može detektovati u fecesu prikupljenom tokom 5 dana, i < od 0.2% se detektuje u urinu. Zajedno sa podacima o oralnoj biorapoloživosti ovi podaci ukazuju da se montelukast i njegovi metaboliti skoro isključivo eliminišu putem žuči.

Karakteristike kod pacijenata

Nije neophodno prilagođavanje doze kod starih osoba ili kod pacijenata sa blagom do umjerenom insuficijencijom jetre. Nijesu sprovedena klinička ispitivanja na pacijentima sa oštećenom funkcijom bubrega. Pošto se montelukast i njegovi metaboliti eliminišu bilijarnim putem pretpostavlja se da nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata sa renalnom insuficijencijom. Nema podataka o farmakokinetici montelukasta kod pacijenata sa teškom insuficijencijom jetre (Child-Pugh skor >9).

Nakon primjene visokih doza montelukasta (20 do 60 puta većih od preporučenih doza za odrasle) uočeno je smanjenje koncentracije teofilina u plazmi. Ovaj efekat nije zapažen nakon primjene doze od 10 mg jedanput dnevno.

U ispitivanjima toksičnosti kod životinja, uočene su minimalne serumske biohemijske promjene u vrijednostima ALT, glukoze, fosfora i triglicerida, pri čemu su promjene bile prolazne prirode. Znaci toksičnosti kod životinja bili su povećano lučenje pljuvačke, gastrointestinalni simptomi, rijetke stolice i disbalans elektrolita. Javili su se kod doza koje su podrazumijevale 17 puta veću sistemsku izloženost u odnosu na kliničke doze. Kod majmuna, neželjena dejstva su se javila kod doza od 150 mg/kg/dan (> 232 puta veća sistemska izloženost u odnosu na kliničke doze). U ispitivanjima na životinjama, montelukast nije uticao na fertilitet ili reproduktivnu sposobnost kod sistemskog izlaganja koje prevazilazi kliničku sistemsku izloženost više od 24 puta. Blago smanjenje tjelesne mase kod mladunaca uočeno je u ispitivanju plodnosti ženki pacova, pri 200 mg/kg/dan (> 69 puta veća sistemska izloženost u odnosu na kliničke doze). U ispitivanjima na kunićima, veća incidenca nekompletne osifikacije, u poređenju sa istovremenom terapijom kod kontrolnih životinja, uočena je kod sistemske izloženosti >24 puta veće od sistemske izloženosti pri kliničkom režimu doziranja. Nijesu uočene abnormalnosti kod pacova. Pokazalo se da montelukast prolazi placetarnu barijeru i da se izlučuje u mlijeku životinja koje doje.

Nije bilo smrtnih slučajeva poslije pojedinačne oralne doze montelukast natrijuma pri dozama od 5000 mg/kg, kod miševa i pacova (15000 mg/m2 i 30000 mg/m2 kod miševa, odnosno pacova), što je maksimalna testirana doza. Ova doza je jednaka 25000 puta većoj dozi od preporučene humane doze za odrasle (bazirano na težini odraslog pacijenta od 50 kg).

Utvrđeno je da montelukast nije fototoksičan kod miševa za UVA, UVB ili vidljivi spektar svjetlosti, pri dozama od 500 mg/kg/dan ( otprilike >200 puta veća sistemska izloženost u odnosu na kliničke doze).

Montelukast nije pokazao mutagenost kod in vitro i in vivo testova, niti je bilo kancerogenog dejstva kod glodara.

Manitol (E 421)

Celuloza, mikrokristalna

Hidroksipropilceluloza (E 463)

Gvožđe (III) oksid, crveni (E 172)

Kroskarmeloza natrijum

Aroma trešnje koja sadrži benzil alkohol (E 1519)

Aspartam (E 951)

Magnezijum stearat

Nijesu poznate.

2 godine.

Lijek treba čuvati u originalnom pakovanju, radi zaštite od svjetlosti i vlage.

Unutrašnje pakovanje je poliamid/PVC/aluminijumski blister sa 14 tableta za žvakanje.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 14 tableta za žvakanje (ukupno 28 tableta za žvakanje) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Šta je lijek Singulair?

Lijek Singulair je antagonista leukotrijenskih receptora koji blokira supstance koje se zovu leukotrijeni.

Kako deluje lijek Singulair?

Leukotrijeni izazivaju sužavanje i otok disajnih puteva u plućima. Putem blokiranja leukotrijena lijek Singulair poboljšava simptome astme i pomaže u kontroli astme.

Kada treba koristiti lijek Singulair?

Ljekar Vam je propisao lijek Singulair za liječenje astme koju imate, sprječavajući pojavu simptoma astme tokom dana ili noći.

• Lijek Singulair tableta za žvakanje se koristi za liječenje pedijatrijskih pacijenata od 6 do 14 godina (sve do punih 15 godina) starosti kod kojih se adekvatna kontrola astme ne može postići ljekovima koje već uzimaju, tako da im je potrebna dodatna terapija.
• Lijek Singulair se takođe može koristiti kao alternativna terapija inhalacionim kortikosteroidima kod pacijenata od 6 do 14 godina (sve do punih 15 godina) koji nijesu skoro koristili oralne kortikosteroide i koji nijesu sposobni da primjenjuju inhalacione kortikosteroide.
• Lijek Singulair takođe pomaže u sprječavanju sužavanja disajnih puteva do koga dolazi usljed fizičkih napora.

Vaš ljekar će utvrditi u zavisnosti od simptoma i težine astme kako treba da uzimate lek Singulair tablete za žvakanje.

Šta je astma?

Astma je dugotrajno oboljenje.

Astma uključuje:

• otežano disanje koje nastaje zbog suženja disajnih puteva. Suženje disajnih puteva se pogoršava ili poboljšava kao odgovor koji zavisi od različitih faktora;
• osjetljivost disajnih puteva koji reaguju na mnoge faktore, poput duvanskog dima, polena, hladnog vazduha ili fizičkog napora;
• oticanje (zapaljenje) unutrašnje površine disajnih puteva (sluzokože).

Simptomi astme su: kašalj, zviždanje u grudima, osjećaj tjeskobe u grudnom košu.

Obavijestite Vašeg ljekara o svim zdravstvenim tegobama ili alergijama koje imate ili koje ste imali ranije.

Lijek Singulair ne smijete koristiti:

• ukoliko ste Vi ili Vaše dijete alergični na montelukast ili na bilo koju od pomoćnih supstanci ovog lijeka (navjedene u dijelu 6)

Upozorenja i mjere opreza:

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije nego što Vi ili Vaše dijete uzmete lijek Singulair:

• Ukoliko se simptomi astme ili disanje kod Vas ili Vašeg djeteta pogoršaju, odmah o tome obavijestite Vašeg ljekara.
• Lijek Singulair nije namijenjen za liječenje akutnih napada astme. Ukoliko dođe do akutnog napada, pratite uputstva koja ste dobili od ljekara vezano za tu situaciju. Uvijek morate pri ruci imati inhalacione beta-agoniste za brzo otklanjanje simptoma astme.
• Izuzetno je važno da Vi ili Vaše dijete uzimate sve ljekove za liječenje astme koje je propisao Vaš ljekar. Lijek Singulair se ne smije koristiti umjesto ljekova za liječenje astme koje je ljekar propisao Vama ili Vašem djetetu.
• Svaki pacijent koji uzima lijekove za liječenje astme mora da zna da se odmah treba obratiti ljekaru, ukoliko se pojave simptomi slični gripu, bockanje ili utrnulost u rukama ili nogama, pogoršanje plućnih simptoma, i/ili osip na koži.
• Vi ili Vaše dijete ne smijete da uzimate acetilsalicilnu kiselinu (aspirin) i ljekove protiv zapaljenja (antiinflamatorne ljekove, takođe poznate kao nesteroidni antiinflamatorni ljekovi ili NSAIL), ukoliko ti ljekovi dovode do pogoršanja astme.

Različiti neuropsihijatrijski događaji (na primjer promjene u ponašanju, promjene raspoloženja, depresija i suicidalnost) su prijavljeni kod pacijenata svih uzrasta, koji su liječeni motelukastom (vidite dio 4). Obratite se Vašem ljekaru ukoliko dođe do pojave ovakvih simptoma u toku trajanja terapije lijekom Singulair.

Djeca i adolescenti

Ovaj lijek se ne smije davati djeci mlađoj od 6 godina starosti.

Dostupni su drugi oblici ovog lijeka koji su namijenjeni za pedijatrijske pacijente ispod 18 godina starosti na osnovu starosne grupe:

Za djecu starosti od 2 do 5 godina (sve do punih 6 godina) dostupne su tablete za žvakanje Singulair od 4 mg i granule od 4 mg.

Za djecu starosti od 6 do 14 godina (sve do punih 15 godina) dostupne su tablete za žvakanje Singulair od 5 mg.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta ukoliko uzimate ili ćete možda uzimati bilo koje druge ljekove, uključujući i lijek koji se nabavlja bez ljekarskog recepta.

Neki ljekovi mogu uticati na dejstvo lijeka Singulair i obrnuto, lijek Singulair može uticati na efekat drugih ljekova.

Prije nego što uzmete lijek Singulair, obavestite Vašeg ljekara ako Vi ili Vaše dijete uzimate neki od sljedećih ljekova:

• fenobarbital (lijek koji se koristi za liječenje epilepsije)
• fenitoin (lijek koji se primjenjuje za liječenje epilepsije)
• rifampicin (lijek koji se primjenjuje za liječenje tuberkuloze i nekih drugih infekcija)

Uzimanje lijeka Singulair sa hranom ili pićem

Lijek Singulair tablete za žvakanje od 5 mg se ne smiju uzimati sa hranom već najmanje 1 sat prije jela ili 2 sata nakon uzimanja jela.

Trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu za savjet pre nego što uzmete ovaj lijek.

Trudnoća

Vaš ljekar će procijeniti da li smijete da uzimate lijek Singulair tablete za žvakanje u toku trudnoće.

Dojenje

Nije poznato da li lijek Singulair prelazi u majčino mlijeko. Ukoliko dojite ili namjeravate da dojite treba da se posavjetujete sa svojim ljekarom prije nego što uzmete Singulair tablete za žvakanje.

Uticaj lijeka Singulair na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Ne očekuje se da lijek Singulair tablete za žvakanje utiče na Vašu sposobnost upravljanja vozilom ili rukovanja mašinama. Međutim, moguće su individualne reakcije na lijek. Određena neželjena dejstva (poput vrtoglavice i pospanosti), koja su zabilježena prilikom uzimanja lijeka Singulair tablete za žvakanje, mogu uticati na sposobnost upravljanja motornim vozilom ili drugim mašinama, kod nekih pacijenata.

Lek Singulair tablete za žvakanje od 5 mg sadrže aspartam, natrijum i benzil alkohol.

Ovaj lijek sadrži 1,5 mg aspartama u svakoj tableti za žvakanje od 5 mg, što je ekvivalentno 0,842 mg fenilalanina. Aspartam je izvor fenilalanina. Može imati štetan efekat ukoliko Vi ili Vaše dijete imate fenilketonuriju, redak genetski poremećaj u okviru koga dolazi do nagomilavanja fenilalanina jer organizam ne može adekvatno da ga ukloni.

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po dozi tj. suštinski je „bez natrijuma“.

Ovaj lijek sadrži do 0,45 mg benzil alkohola po tableti. Benzil alkohol može uzrokovati alergijske reakcije.

Pitajte svog lekara ili farmaceuta za savet ukoliko ste trudni ili dojite, iz razloga što se velike količine benzil alkohola mogu nagomilati u organizmu i izazvati neželjene efekte (takozvanu “metaboličku acidozu”).

Pitajte svog ljekara ili farmaceuta za savjet ukoliko Vi ili Vaše dijete imate oboljenje jetre ili bubrega, iz razloga što se velike količine benzil alkohola mogu nagomilati u organizmu i izazvati neželjene efekte (takozvanu “metaboličku acidozu”).

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je to objasnio Vaš ljekar ili farmaceut. Ukoliko nijeste sigurni u to kako se uzima lijek, provjerite sa Vašim ljekarom ili farmaceutom.

• Vi ili Vaše dijete treba da uzimate jednu tabletu za žvakanje lijeka Singulair jednom dnevno, na način kako je to propisao Vaš ljekar.
• Lijek treba da se uzima i onda kada Vi ili Vaše dijete nemate nikakvih simptoma ili imate akutni napad astme.

Za djecu starosti od 6 do 14 godina (sve do punih 15 godina):

Preporučena dnevna doza lijeka je jedna Singulair tableta za žvakanje od 5 mg, uveče.

Ukoliko Vi ili Vaše dijete uzimate lijek Singulair tablete za žvakanje, ne smijete uzimati druge ljekove koji sadrže istu aktivnu supstancu, montelukast.

Ovaj lijek je namijenjen za oralnu upotrebu.

Tablete treba sažvakati prije gutanja.

Lijek Singulair tablete za žvakanje od 5 mg ne treba uzimati sa hranom; treba ih uzeti najmanje 1 sat prije ili 2 sata poslije jela.

Ako ste uzeli više lijeka Singulair nego što je trebalo

Odmah se obratite Vašem ljekaru za savjet.

U većini izvještaja kod predoziranja nijesu prijavljeni neželjeni efekti. Najčešće zabilježeni simptomi navedeni prilikom predoziranja kod odraslih i djece su bol u stomaku, pospanost, žeđ, glavobolja, povraćanje i hiperaktivnost.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Singulair

Potrudite se da uzimate lijek Singulair na način kako Vam je ljekar propisao. Ukoliko Vi ili Vaše dijete ipak propustite da uzmete propisanu dozu, nastavite da uzimate lijek prema uobičajenom rasporedu doziranja od jedne tablete za žvakanje dnevno.

Ne uzimajte duplu dozu da biste nadoknadili propuštenu dozu.

Ako prestanete da uzimate lijek Singulair

Lijek Singulair može da liječi astmu kod Vas ili Vašeg djeteta samo ukoliko ovaj lijek budete uzimali u kontinuitetu.

Važno je nastavite sa uzimanjem lijeka Singulair tablete za žvakanje onoliko dugo koliko je to propisao Vaš ljekar. To će pomoći da astma kod Vas ili Vašeg djeteta bude pod kontrolom.

Ukoliko imate bilo kakva dodatna pitanja u vezi upotrebe ovog lijeka, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i lijek Singulair može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Najčešća neželjeno dejstvo za koje se smatra da je povezano sa uzimanjem montelukasta (može da se javi kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek) koje je bilo prijavljeno u kliničkim ispitivanjima pri primjeni tableta za žvakanje od 5 mg, bilo je:

• glavobolja

Dodatno, zabilježeno je i sledeće neželjeno dejstvo u kliničkim studijama u kojima je korišćen lijek Singulair u obliku film tableta od 10 mg:

• bol u stomaku

Ova neželjena dejstva su obično bila blaga i dešavala su se sa većom učestalošću kod pacijenata koji su liječeni lijekom Singulair, nego kod onih koji su primali placebo (pilula koja ne sadrži aktivni sastojak).

Ozbiljna neželjena dejstva

Odmah kažite svom ljekaru ako primijetite bilo koje od dolje navedenih neželjenih dejstava kod Vas i Vašeg djeteta, koje može da bude ozbiljno i zbog koga može Vama ili Vašem djetetu da zatreba hitna medicinska pomoć:

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• alergijske reakcije uključujući otok lica, usana, jezika i/ili grla koje mogu dovesti do otežanog disanja ili gutanja
• promjene u ponašanju i raspoloženju: uznemirenost uključujući agresivno ili neprijateljsko ponašanje, depresija
• pojava epileptičnih napada

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• pojačana sklonost ka krvarenju
• drhtanje
• palpitacije

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• kombinovani simptomi kao što su bolest slična gripu, peckanje i bockanje ili utrnulost ruku i nogu, pogoršanje plućnih simptoma i/ili osip na koži (Churg-Strauss-ov sindrom) (vidjeti dio 2)
• smanjen broj trombocita
• promjene u ponašanju i raspoloženju: halucinacije, dezorjentacija, samoubilačke misli i radnje
• zapaljenje (inflamacija) pluća
• teške reakcije na koži (multiformni eritem) koje se mogu javiti bez ikakvog nagovještaja
• zapaljenje jetre (hepatitis)

Ostale neželjene reakcije prijavljene nakon stavljanja lijeka u promet:

Veoma česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod više od 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek)

• infekcije gornjeg dijela respiratornog trakta

Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek)

• dijareja, mučnina, povraćanje
• osip na koži
• groznica
• povećane vrijednosti enzima jetre

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• promjene u ponašanju i raspoloženju: poremećaj snova uključujući noćne more, teškoće pri uspavljivanju, hodanje u snu, razdražljivost, nespokojstvo, nemir
• vrtoglavica, pospanost, osjećaj peckanja i bockanja/utrnulost
• krvarenje iz nosa
• suva usta, problemi sa varenjem
• pojavljivanje modrica, svrab, koprivnjača
• bol u zglobovima ili mišićima, grčevi u mišićima
• noćno mokrenje kod djece
• slabost/umor, osjećaj opšteg lošeg stanja, oticanje

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek)

• promjene u ponašanju i raspoloženju: poremećaj pažnje, slabljenje memorije, nekontrolisani pokreti mišića

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek)

• mekani crvenkasti otoci ispod kože, najčešće na potkoljenicama (nodozni eritem)
• promjene ponašanja i raspoloženja: opsesivno-kompulzivni simptomi, mucanje

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na pakovanju. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Čuvati u originalnom pakovanju, radi zaštite od svjetlosti i vlage.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Singulair

• Aktivna supstanca lijeka je montelukast. Svaka tableta za žvakanje sadrži montelukast natrijum u količini koja odgovara 5 mg montelukasta.
• Pomoćne supstance su: manitol (E 421); celuloza, mikrokristalna; hidroksipropilceluloza (E 463); gvožđe (III) oksid, crveni (E 172); kroskarmeloza natrijum; aroma trešnje koja sadrži benzil alkohol (E 1519); aspartam (E 951); magnezijum stearat.

Kako izgleda lijek Singulair i sadržaj pakovanja

Tablete za žvakanje Singulair od 5 mg su ružičaste, okrugle, bikonveksne, tablete za žvakanje, dijametra 9,5 mm, sa utisnutim SINGULAIR na jednoj strani i MSD 275 na drugoj.

Unutrašnje pakovanje je poliamid/PVC/aluminijumski blister sa 14 tableta za žvakanje.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 14 tableta za žvakanje (ukupno 28 tableta za žvakanje) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Glosarij d.o.o.

Vojislavljevića 76, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

MERCK SHARP & DOHME B.V., Waarderweg 39, Haarlem, 2031 BN, Holandija

ORGANON HEIST BV, Industriepark 30, Heist-op-den-Berg, 2220, Belgija

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

2030/23/2720 - 6662 od 20.07.2023. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Oktobar, 2024. godine