SINGULAIR 10mg film tableta

Lijek Singulair je indikovan u liječenju astme, kao dopunska terapija kod pacijenata sa blagom do umjerenom perzistentnom astmom koji nijesu adekvatno kontrolisani inhalacionim kortikosteroidima, i kod kojih primjena kratkodjelujućih β-agonista „po potrebi“ ne obezbjeđuje odgovarajuću kliničku kontrolu astme.

Kod ovih astmatičnih pacijenata kod kojih je indikivona primjena montelukasta u terapiji astme, ovaj lijek takođe može olakšati simptome sezonskog alergijskog rinitisa.

Singulair je takođe indikovan u profilaksi astme kod koje je predominantna komponenta bronhokonstrikcija izazvana fizičkim naporom (vježbanjem).

Doziranje

Preporučena doza za odrasle pacijente i adolescente uzrasta 15 i više godina, koji imaju astmu ili astmu udruženu sa sezonskim alergijskim rinitisom, je jedna tableta od 10 mg dnevno, koju treba uzeti uveče.

Opšte preporuke

Terapijsko dejstvo lijeka Singulair na parametre koji pokazuju kontrolu astme pojavljuje se u toku jednog dana. Lijek Singulair tablete se može uzimati sa ili bez hrane.

Pacijente treba savjetovati da nastave sa uzimanjem lijeka Singulair čak i kada je njihova astma pod kontrolom, baš kao i tokom perioda pogoršanja astme. Lijek Singulair se ne smije uzimati istovremeno sa drugim ljekovima koji sadrže istu aktivnu supstancu, montelukast.

Nije potrebno prilagođavanje doze kod starijih pacijenata, pacijenata sa bubrežnom insuficijencijom ili blagim do umjerenim oštećenjem funkcije jetre. Nema podataka koji se odnose na primjenu lijeka kod pacijenata sa teškim oštećenjem jetre. Ista doza lijeka se primjenjuje kod pacijenata muškog i ženskog pola.

Terapija lijekom Singulair u odnosu na druge ljekove za terapiju astme:

Singulair se može dodati već postojećem terapijskom režimu pacijenta.

Inhalacioni kortikosteroidi:

Terapija lijekom Singulair se može koristiti kao dodatna terapija, kada primjena inhalacionih kortikosteroida i kratkodjelujućih β-agonista „po potrebi“ ne obezbjeđuje odgovarajuću kliničku kontrolu astme. Inhalacioni kortikosteroid ne smije naglo biti zamijenjen lijekom Singulair (vidjeti dio 4.4).

Pedijatrijska populacija

Nemojte davati lijek Singulair, 10 mg, film tablete, djeci mlađoj od 15 godina. Bezbjednost i efikasnost lijeka Singulair, 10 mg, film tablete, nije ispitivana kod djece mlađe od 15 godina starosti.

Tablete za žvakanje od 5 mg namijenjene su za djecu uzrasta od 6 do 14 godina (sve do punih 15 godina).

Tablete za žvakanje od 4 mg su namijenjene za djecu uzrasta od 2 do 5 godina (sve do punih 6 godina).

Granule od 4 mg su namijenjene za djecu uzrasta od 6 mjeseci do 5 godina (sve do punih 6 godina).

Način primjene

Lijek je namijenjen za oralnu upotrebu.

Preosjetljivost na aktivnu supstancu ili bilo koji od pomoćnih sastojaka, koji su navedeni u dijelu 6.1.

Pacijente treba savjetovati da nikada ne koriste montelukast u terapiji akutnog napada astme i da za ovu svrhu imaju spremne odgovarajuće ljekove, namijenjene za ovu svrhu. Kada se javi akutni napad, mora se upotrijebiti kratkodjelujući inhalacioni β-agonist. Pacijenti treba što prije da konsultuju ljekara ukoliko im je potrebno da više puta inhaliraju kratkodjelujuće β-agoniste nego što je to uobičajeno.

Inhalacioni ili oralni kortikosteroidi ne smiju biti naglo zamijenjeni montelukastom.

Nema podataka koji pokazuju da doza oralnih kortikosteroida može biti smanjena kada se montelukast primjenjuje istovremeno.

U rijetkim slučajevima, kod pacijenata na terapiji antiastmatičnim ljekovima, uključujući montelukast, može se javiti sistemska eozinofilija koju ponekad prate klinički znaci vaskulitisa, koji odgovaraju Churg-Strauss sindromu, stanju koje se često liječi sistemskom primjenom kortikosteroida. Ovakvi slučajevi su ponekad bili udruženi sa smanjenjem ili ukidanjem terapije oralnim kortikosteroidima. Iako uzročno poslijedična veza sa antagonistima leukotrijenskih receptora još nije utvrđena, ljekari treba da obrate pažnju na eozinofiliju, osip sa simptomima vaskulitisa, pogoršanje plućnih simptoma, kardiološke komplikacije i/ili neuropatiju, kada se pojave kod njihovih pacijenata. Pacijente kod kojih se razviju ovi simptomi treba ponovo pregledati i odrediti odgovarajuću terapiju.

Terapija montelukastom ne mijenja potrebu pacijenata sa astmom osjetljivom na aspirin da izbjegavaju uzimanje acetilsalicilne kiseline i ostalih nesteroidnih antiinflamatornih ljekova.

Laktoza

Pacijenti sa rijetkim naslednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom laktaze ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom, ne smiju koristiti ovaj lijek.

Natrijum

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po tableti, odnosno suštinski je „bez natrijuma“.

Montelukast se može primjenjivati sa ostalim lijekovima koji se rutinski koriste u profilaksi i hroničnom liječenju astme. U istraživanjima interakcija između lijekova, preporučena klinička doza montelukasta nije imala klinički značajne efekte na farmakokinetiku sljedećih ljekova: teofilina, prednizona, prednizolona, oralnih kontraceptiva (etinil estradiol/noretindron 35/1), terfenadina, digoksina i varfarina.

Površina ispod krive (PIK) za montelukast je smanjena za oko 40% kod pacijenata kojima se istovremeno daje fenobarbital. S obzirom na to da se montelukast metaboliše posredstvom CYP 3A4, 2C8 i 2C9, posebnu pažnju treba obratiti kod djece kod koje se montelukast daje uporedo sa induktorima CYP 3A4, 2C8 i 2C9 kao što su fenitoin, fenobarbital i rifampicin.

In vitro studije su pokazale da je montelukast snažan inhibitor enzima CYP 2C8. Međutim, podaci o kliničkoj interakciji ljekova koji se odnose na montelukast i rosiglitiazon (predstavnik ljekova koji se metabolišu posredstvom CYP 2C8) pokazali su da montelukast ne inhibira CYP 2C8 in vivo. Zbog toga se ne očekuje da će montelukast značajno da utiče na metabolizam ljekova u čijem metabolizmu učestvuje novaj enzim (npr. paklitaksel, rosiglitiazon i repaglinid).

In vitro studije su pokazale da je montelukast supstrat enzima CYP 2C8, a u manjoj mjeri i enzima 2C9 i 3A4. U kliničkom ispitivanju interakcija ljekova, u kojoj su ispitivani montelukast i gemfibrozil (inhibitor i CYP 2C8 i 2C9), gemfibrozil je povećao sistemsku izloženost montelukastu 4,4 puta. Pri istovremenoj primjeni sa gemfibrozilom ili drugim snažnim inhibitorima CYP 2C8, nije potrebno prilagođavati uobičajenu dozu montelukasta, ali ljekar treba da ima na umu mogućnost povećanja ispoljavanja neželjenih reakcija.

Na osnovu in vitro podataka, ne očekuju se klinički značajne interakcije sa manje potentnim inhibitorima CYP 2C8 (npr. trimetoprim). Prilikom istovremene primjene montelukasta sa itrakonazolom, snažnim inhibitorom CYP 3A4, nije došlo do značajnog povećanja sistemske izloženosti montelukastu.

Trudnoća

Ispitivanja na životinjama nijesu pokazala štetno dejstvo lijeka u trudnoći niti štetan efekat na razvoj embriona/fetusa.

Prospektivne i retrospektivne kohortne studije primjene montelukasta u trudnoći koje su ispitivale pojavu velikih urođenih mana nijesu ustanovile rizik povezan sa primjenom lijeka. Dostupne studije imaju metodološka ograničenja, koja uključuju malu veličinu uzorka, retrospektivno prikupljanje podataka u nekim slučajevima i nedoslednost u kontrolnim grupama.

Montelukast se može uzimati tokom trudnoće samo ako se procijeni da je primjena ovog lijeka apsolutno neophodna.

Dojenje

Ispitivanja na ženkama pacova su pokazala da se montelukast izlučuje mlijekom ženki pacova (vidjeti dio 5.3). Nije poznato da li se montelukast ili njegovi metaboliti izlučuju humanim mlijek.

Lijek Singulair mogu uzimati dojilje samo ako se procijeni da je uzimanje ovog lijeka apsolutno neophodno.

Lijek Singulair nema ili ima zanemarljivo mali uticaj na sposobnost upravljanja vozilima ili rukovanja mašinama. Međutim, pojedinci su prijavljivali pospanost ili vrtoglavicu.

Montelukast je procjenjivan u sljedećim kliničkim ispitivanjima:

• film tablete od 10 mg, kod otprilike 4000 odraslih i adolescenata sa astmom, starosti 15 godina i starijih,
• film tablete od 10 mg, kod otprilike 400 odraslih i adolescenata sa astmom sa sezonskim alergijskim rinitisom, starosti 15 godina i starijih,
• tablete za žvakanje od 5 mg, kod otprilike 1750 pedijatrijskih astmatičnih pacijenata sa astmom, starosti 6 do 14 godina.

Kod pacijenata liječenih montelukastom sljedeće, sa lijekom povezane, neželjene reakcije u kliničkim studijama su prijavljivanje često ( 1/100 do < 1/10), i sa većom incidencom nego kod pacijenata koji su izimali placebo:

U toku dugotrajnog liječenja, u kliničkim ispitivanjima sa ograničenim brojem pacijenata, u trajanju do dvije godine kod odraslih pacijenata, i do 12 mjeseci kod pedijatrijskih pacijenata starosti 6 do 14 godina, bezbjednosni profil se nije mijenjao.

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija

Neželjene reakcije prijavljene tokom post-marketinškog praćenja su razvrstane sistemima organa u tabeli ispod. Kategorije učestalosti su određene na osnovu relevantnih kliničkih studija.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Kod ispitivanja hroničnih slučajeva astme, montelukast je primjenjivan u dozi do 200 mg/dan, kod odraslih pacijenata, tokom 22 nedjelje, a u kratkotrajnim ispitivanjima, montelukast se primjenjivao u dozi do 900 mg/dan, tokom jedne nedjelje, bez klinički značajnih neželjenih reakcija.

Postoje izvještaji o akutnom predoziranju montelukastom, koji su dobijeni na osnovu postmarketinškog iskustva i kliničkih ispitivanja. Ovim izvještajima bili su obuhvaćeni odrasli i djeca koji su uzimali doze do 1000 miligrama (oko 61 mg/kg kod djeteta starosti 42 mjeseca). Dobijeni klinički i laboratorijski nalazi bili su konzistentni sa bezbjednosnim profilom kod odraslih i pedijatrijskih pacijenata. Nije bilo neželjenih reakcija u većini prijavljenih slučajeva predoziranja.

Simptomi predoziranja

Neželjene reakcije koje su se najčešće pojavljivale su bile konzistentne sa bezbjednosnim profilom montelukasta i uključivale su abdominalni bol, somnolenciju, žeđ, glavobolju, povraćanje i psihomotornu hiperaktivnost.

Terapija predoziranja

Nijesu dostupni specifični podaci o terapiji predoziranja montelukastom. Nije poznato da li je montelukast moguće ukloniti hemodijalizom ili peritonealnom dijalizom.

Farmakoterapijska grupa: antagonista leukotrijenskih receptora

ATC kod: R03DC03

Mehanizam dejstva

Cisteinil leukotrijeni (LTC4, LTD4, LTE4) su snažni inflamatorni eikozanoidi koji se oslobađaju iz različitih ćelija, uključujući mastocite i eozinofile. Ovi važni proastmatični medijatori vezuju se za cisteinil leukotrijenske receptore (CysLT). CysLt tip-1 (CysLT1) receptor pronađen je kod ljudi, u disajnim putevima (uključujući glatke mišićne ćelije i makrofage disajnih puteva) i u drugim proinflamatornim ćelijama (uključujući eozinofile i određene matične ćelije mijeloidne loze). CysLTs su povezani sa patofiziologijom astme i alergijskog rinitisa. Kod astme, u dejstva posredovana leukotrijenima spadaju bronhokonstrikcija, mukozna sekrecija, vaskularna permeabilnost i mobilizacija eozinofila. Kod alergijskog rinitisa, CysLTs se oslobađaju iz nazalne mukoze nakon izlaganja alergenu, tokom reakcija kako rane tako i kasne faze i udruženi su sa simptomima alergijskog rinitisa. Pokazano je da intranazalna izloženost CysLTs povećava rezistenciju nazalnih disajnih puteva, kao i simptome nazalne opstrukcije.

Farmakodinamski efekti

Montelukast predstavlja supstancu aktivnu nakon oralne primjene koja se visokim afinitetom i selektivnošću vezuje za CysLT1 receptor. U kliničkim studijama je pokazano da montelukast inhibira bronhokonstrikciju nastalu usljed inhalacije LTD4, i to u malim dozama kao što je doza od 5 mg. Bronhodilatacija nastaje u roku od 2 sata od oralno primjenjenog lijeka. Bronhodilatatorni efekat prouzrokovan β-agonistom je aditivan na efekat montelukasta. Liječenje montelukastom inhibira i ranu i kasnu fazu bronhokonstrikcije izazvanu antigenima. Montelukast je, u poređenju sa placebom, smanjio broj eozinofila u perifernoj krvi kod odraslih i pedijatrijskih pacijenata. U posebnoj studiji je pokazano da montelukast značajno smanjuje broj eozinofila u disajnim putevima (mjereno u sputumu) i perifernoj krvi pri čemu se poboljšava klinička kontrola astme.

Klinička efikasnost i bezbednost

U studijama koje su sprovedene na odraslim pacijentima montelukast, u dozi od 10 mg jednom dnevno, u poređenju sa placebom, je pokazao značajno poboljšanje u jutarnjem FEV1 (10.4% naspram 2.7%, u odnosu na početne vrijednosti), AM peak expiratory flow rate (PEFR) (24.5 l/min naspram 3.3 l/min, u odnosu na početne vrijednosti), kao i značajno smanjenje u ukupnoj primjeni β-agonista (-26.1% naspram -4.6% u odnosu na početne vrijednosti). Poboljšanje skora simptoma astme u toku dana i noći, koji su prijavljivali pacijenti, bilo je značajno veće u odnosu na placebo.

Studije na odraslim pacijentima pokazale su da montelukast može da poveća klinički efekat inhalacionih kortikosteroida (% promjene u odnosu na početne vrijednosti za kombinaciju inhalacioni beklometazon plus montelukast naspram sam beklometazon: FEV1: 5.43% naspram 1.04%; upotreba β-agonista: -8.70% naspram 2.64%). U poređenju sa inhalacionim beklometazonom (200 μg dva puta dnevno) montelukast je pokazao brži inicijalni odgovor, iako je u studiji koja je trajala 12 nedjelja beklometazon obezbijedio bolji ukupni efekat liječenja (% promjene u odnosu na početne nivoe za montelukast naspram beklometazon za FEV1: 7.49% naspram 13.3%; upotreba β-agonista: -28.28% naspram -43.89%). Međutim, u poređenju sa beklometazonom, kod visokog procenta pacijenata koji su liječeni montelukastom postignut je sličan klinički odgovor (npr. kod 50% pacijenata koji su liječeni beklometazonom postignuto je poboljšanje FEV1 od oko 11% ili više u odnosu na početne vrijednosti, dok je oko 42% pacijenata koji su liječeni montelukastom postiglo isti odgovor).

Sprovedeno je kliničko ispitivanje da bi se procijenila primjena montelukasta u simptomatskoj terapiji sezonskog alergijskog rinitisa, kod odraslih i adolescenata starosti 15 i više godina sa astmom i sa konkomitantnim sezonskim alergijskim rinitisom. U ovom ispitivanju, tablete montelukasta od 10 mg primijenjene jednom dnevno pokazale su statistički značajno poboljšanje u Skoru dnevnih simptoma rinitisa (engl. Daily Rinithis Symptoms Score), u poređenju sa placebom. Skor dnevnih simptoma rinitisa jeste prosječna vrijednost skora Dnevnih nazalnih simtoma (engl. Daily Rinithis Symptoms Score) (nazalne kongestija, rinoreja, kijanje, nazalni svrab) i skora Noćnih simptoma (engl. Nighttime Nasal Symptoms Score) (nazalna kongestija nakon buđenja, teškoće pri odlaženju na spavanje, kao buđenje tokom noći). Opšta evaluacija alergijskog rinitisa od strane pacijenta i ljekara pokazala je značajno poboljšanje, u poređenju sa placebom. Evaluacija efikasnosti kod astme nije bila primarni parametar praćenja u ovom ispitivanju.

U studiji na pedijatrijskim pacijentima starosti 6-14 godina koja je trajala 8 nedjelja montelukast primijenjen u dozi od 5 mg jednom dnevno, u poređenju sa placebom, je značajno poboljšao respiratornu funkciju (FEV1 8.71% naspram 4.16% u odnosu na početne vrijednosti); AM PEFR 27.9 l/min naspram 17.8 l/min u odnosu na početne vrijednosti) i smanjio primjenu β-agonista "po potrebi" (-11.7% naspram +8.2% u odnosu na početne vrijednosti).

Značajna redukcija bronhokonstrikcije izazvane naporom (engl. exercise induced bronchoconstriction EIB) je pokazana u studiji na odraslim pacijentima koja je trajala 12 nedjelja (maksimalni pad FEV1 bio je 22.33% u montelukast grupi naspram 32.40% u placebo grupi; vrijeme oporavka do 5% u odnosu na početne vrijednosti FEV1 bilo je 44.22 min u montelukast grupi i 60.64 min u placebo grupi). Ovaj efekat bio je konzistentan u toku 12 nedjelja trajanja studije. Smanjenje EIB je takođe pokazano u kratkotrajnoj studiji na pedijatrijskim pacijentima (maksimalno smanjenje FEV1 vrijednosti je bilo 18.27% naspram 26.11%; vrijeme oporavka do 5% od početne vrijednosti FEV1 je bilo 17.76 min naspram 27.98 min). U obje studije efekat je pokazan na kraju doznog intervala pri čemu je doziranje bilo jednom dnevno.

Kod astmatičnih pacijenata osjetljivih na aspirin koji su istovremeno dobijali inhalacione i/ili oralne kortikosteroide, liječenje montelukastom u poređenju sa placebom, dalo je značajno poboljšanje u kontroli astme (promjena FEV1 od 8.55% naspram -1.74% u odnosu na početne vrijednosti i smanjenje ukupne upotrebe β-agonista od -27.78% naspram 2.09% u odnosu na početne vrijednosti).

Resorpcija

Montelukast se brzo resorbuje poslije oralne primjene. Za 10 mg film tablete srednja maksimalna koncentracija u plazmi (Cmax) se postiže za 3 sata (Tmax) nakon primjene kod odraslih u uslovima gladovanja. Prosječna bioraspoloživost nakon oralne primjene je 64%. Standardni obrok ne utiče na bioraspoloživost nakon oralne primjene i na Cmax. Bezbjednost i efikasnost su pokazane u kliničkim ispitivanjima u kojima su film tablete od 10 mg primjenjivane bez obzira na vrijeme obroka.

Za tablete za žvakanje od 5 mg Cmax je dostignuta za 2 sata nakon primjene kod odraslih u uslovima gladovanja. Prosječna bioraspoloživost nakon oralne primjene je 73%, i smanjuje se na 63% nakon uzimanja standardizovanog obroka.

Distribucija

Montelukast se vezuje više od 99% za proteine plazme. Volumen distribucije u stanju ravnoteže za montelukast je u prosjeku 8-11 litara. Studije na pacovima koji su tretirani radioobilježenim montelukastom ukazuju da montelukast minimalno prolazi krvno-moždanu barijeru. Pored toga, koncentracije radioobilježenog materijala u tkivima 24 sata poslije doziranja su bile minimalne u svim drugim tkivima.

Biotransformacija

Montelukast se intenzivno metaboliše. U studijama sa terapijskim dozama montelukasta, koncentracije metabolita u plazmi se nijesu mogle detektovati u stanju ravnoteže ni kod odraslih ni kod djece.

Citohrom P450 2C8 je najznačajniji enzim u metabolizmu montelukasta. Dodatno, CYP 3A4, i 2C9 mogu biti u manjoj mjeri uključeni u metabolizam montelukasta, iako je pokazano da itrakonazol, inhibitor CYP 3A4, nije uticao na promjenu farmakokinetičkih parametara montelukasta kod zdravih ispitanika koji su uzimali 10 mg montelukasta dnevno . Na osnovu in vitro ispitivanja na mikrozomima humane jetre utvrđeno je da terapijske koncentracije montelukasta u plazmi ne inhibiraju citohrome P450 3A4, 2C9, 1A2, 2A6, 2C19 ili 2D6. Doprinos metabolita terapijskom dejstvu montelukasta je minimalan.

Eliminacija

Plazma klirens montelukasta kod zdravih odraslih osoba je u prosjeku 45 ml/min. Poslije oralne primjene radioobilježenog montelukasta 86% radioaktivnosti se može detektovati u fecesu prikupljenom tokom 5 dana, i < od 0.2% se detektuje u urinu. Zajedno sa podacima o oralnoj biorapoloživosti ovi podaci ukazuju da se montelukast i njegovi metaboliti skoro isključivo eliminišu putem žuči.

Karakteristike kod pacijenata

Nije neophodno prilagođavanje doze kod starih osoba ili kod pacijenata sa blagom do umjerenom insuficijencijom jetre. Nijesu sprovedena klinička ispitivanja na pacijentima sa oštećenom funkcijom bubrega. Pošto se montelukast i njegovi metaboliti eliminišu bilijarnim putem pretpostavlja se da nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata sa renalnom insuficijencijom. Nema podataka o farmakokinetici montelukasta kod pacijenata sa teškom insuficijencijom jetre (Child-Pugh skor >9).

Nakon primjene visokih doza montelukasta (20 do 60 puta većih od preporučenih doza za odrasle) uočeno je smanjenje koncentracije teofilina u plazmi. Ovaj efekat nije zapažen nakon primjene doze od 10 mg jedanput dnevno.

U ispitivanjima toksičnosti kod životinja, uočene su minimalne promjene serumskih biohemijskih parametara, kao što su vrijednosti ALT, glukoze, fosfora i triglicerida, pri čemu su promjene bile prolazne prirode. Znaci toksičnosti kod životinja bili su povećano lučenje pljuvačke, gastrointestinalni simptomi, rijetke stolice i disbalans elektrolita. Javili su se kod doza koje su podrazumijevale 17 puta veću sistemsku izloženost u odnosu na kliničke doze. Kod majmuna, neželjena dejstva su se javila kod doza od 150 mg/kg/dan (> 232 puta veća sistemska izloženost u odnosu na kliničke doze). U ispitivanjima na životinjama, montelukast nije uticao na fertilnost ili reproduktivnu sposobnost kod sistemskog izlaganja koje prevazilazi kliničku sistemsku izloženost više od 24 puta. Blago smanjenje tjelesne težine kod mladunaca uočeno je u ispitivanju plodnosti ženki pacova, pri 200 mg/kg/dan (> 69 puta veća sistemska izloženost u odnosu na kliničke doze). U ispitivanjima na kunićima, veća incidenca nekompletne osifikacije, u poređenju sa kontrolnom grupom životinja, uočena je kod sistemske izloženosti >24 puta veće od sistemske izloženosti pri kliničkom režimu doziranja. Nijesu uočene patološke promjene kod pacova. Pokazalo se da montelukast prolazi placetarnu barijeru i da se izlučuje u mlijeku životinja koje doje.

Nije bilo smrtnih slučajeva poslije pojedinačne oralne doze montelukast natrijuma do 5000 mg/kg, kod miševa i pacova (15000 mg/m2 kod miševa i 30000 mg/m2 kod pacova), što je bila i maksimalna testirana doza. Ova doza je jednaka 25000 puta većoj dozi od preporučene humane doze za odrasle (bazirano na težini odraslog pacijenta od 50 kg).

Utvrđeno je da montelukast nije fototoksičan kod miševa za UVA, UVB ili vidljivi spektar svjetlosti, pri dozama od 500 mg/kg/dan ( otprilike >200 putaveća sistemska izloženost u odnosu na kliničke doze).

Montelukast nije pokazao mutagenost kod in vitro i in vivo testova, niti je bio kancerogenog dejstva kod glodara.

Jezgro tablete:

Celuloza, mikrokristalna

Laktoza monohidrat

Kroskarmeloza natrijum

Hidroksipropilceluoza (E 463)

Magnezijum stearat

Film (obloga) tablete:

Metilhidroksipropilceluloza

Hidroksipropilceluloza (E 463)

Titan dioksid ( E 171 )

Gvožđe (III) oksid, crveni ( E 172 )

Gvožđe (III) oksid, žuti ( E 172 )

Karnuba vosak

Nijesu poznate.

3 godine.

Lijek treba čuvati u originalnom pakovanju, radi zaštite od svjetlosti i vlage.

Unutrašnje pakovanje je poliamid/PVC/aluminijumski blister sa 14 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 14 film tableta (ukupno 28 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Šta je lijek Singulair?

Lijek Singulair pripada grupi ljekova antagonista leukotrijenskih receptora koji blokira supstance koje se zovu leukotrijeni.

Kako djeluje lijek Singulair?

Leukotrijeni izazivaju sužavanje i upalu disajnih puteva u plućima, a takođe mogu izazvati alergijske simptome. Putem blokiranja leukotrijena lijek Singulair poboljšava simptome astme, pomaže u kontroli astme i poboljšava simptome sezonske alergije (poznate kao polenska kijavica ili sezonski alergijski rinitis).

Kada treba koristiti lijek Singulair?

Ljekar Vam je propisao lijek Singulair za liječenje astme koju imate, spriječavajući pojavu simptoma astme tokom dana ili noći.

• Lijek Singulair film tablete se koristi za liječenje odraslih pacijenata i adolescenata od 15 godina i starijih kod kojih se adekvatna kontrola astme ne može postići ljekovima koje već uzimaju, tako da im je potrebna dodatna terapija.
• Lijek Singulair takođe pomaže u sprječavanju sužavanja disajnih puteva do koga dolazi usljed fizičkih napora.
• Kod onih pacijenata kod kojih je Singulair indikovan u liječenju astme, Singulair može takođe omogućiti simptomatsko poboljšanje sezonskog alergijskog rinitisa.

Vaš ljekar će utvrditi u zavisnosti od simptoma i težine astme, kako treba da uzimate lijek Singulair,.

Šta je astma?

Astma je dugotrajna bolest.

Astma uključuje:

• teškoće pri disanju zbog suženja disajnih puteva. Suženje disajnih puteva se pogoršava ili

poboljšava kao odgovor koji zavisi od različitih faktora;

• osjetljive disajne puteve koji reaguju na mnoge faktore, kao što je duvanski dim, polen, hladan vazduh ili fizički napor;
• oticanje (zapaljenje) unutrašnje površine disajnih puteva.

Simptomi astme su: kašalj, zviždanje u grudima, osjećaj tjeskobe u grudnom košu.

Šta su sezonske alergije?

Sezonske alergije (takođe poznate kao polenska kijavica ili sezonski alergijski rinitis) su alergijski odgovor, često izazvan polenom koji se sa drveća, trava i korova prenosi vazduhom. Simptomi tipične sezonske alergije mogu biti: zapušenost, curenje i svrab nosa, kijanje, vodnjikave, otečene, crvene oči i svrab u očima.

Obavijestite vašeg ljekara o svim zdravstvenim tegobama ili alergijama koje imate ili ste imali ranije.

Lijek Singulair ne smijete koristiti:

• ukoliko ste alergični na montelukast ili bilo koju od pomoćnih supstanci ovog lijeka (navedene u dijelu 6).

Upozorenja i mjere opreza:

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete lijek Singulair:

• Ukoliko se simptomi astme ili Vaše disanje pogoršaju, odmah o tome obavijestite Vašeg ljekara.
• Lijek Singulair koji se uzima oralnim putem nije namijenjen za liječenje akutnih napada astme. Ukoliko dođe do akutnog napada, pratite uputstva koja Vam je ljekar dao. Uvijek morate pri ruci da imate inhalacione beta-agoniste za brzo otklanjanje simptoma astme.
• Izuzetno je važno da Vi ili Vaše dijete uzimate sve ljekove za liječenje astme koje je propisao Vaš ljekar. Lijek Singulair se ne smije koristiti umjesto ljekova za liječenje astme koje Vam je Vaš ljekar propisao.
• Svaki pacijent koji uzima ljekove za liječenje astme mora da zna da se odmah treba obratiti ljekaru, ukoliko se pojave simptomi slični gripu, bockanje ili utrnulost u rukama ili nogama, pogoršanje plućnih simptoma, i/ili osip na koži.
• Ne smijete uzimati acetilsalicilnu kiselinu (aspirin) i ljekove protiv upale (antiinflamatorne ljekove, takođe poznate kao nesteroidne antiinflamatorne ljekove ili NSAIL), ukoliko ti ljekovi dovode do pogoršanja vaše astme.

Različiti neuropsihijatrijski događaji (na primjer promjene u ponašanju, promjene raspoloženja, depresija i suicidalnost) su prijavljeni kod pacijenata svih uzrasta, koji su liječeni motelukastom (vidite dio 4). Obratite se Vašem ljekaru ukoliko dođe do pojave ovakvih simptoma u toku trajanja terapije montelukastom.

Djeca i adolescenti

Ovaj lijek se ne smije davati djeci mlađoj od 15 godina.

Dostupni su drugi oblici ovog lijeka koji su namijenjeni za pedijatrijske pacijente ispod 18 godina starosti na osnovu starosne grupe.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta ukoliko uzimate, donedavno ste uzimali ili ćete možda uzimati bilo koje drugi lijekove, uključujući i lijek koji se nabavlja bez ljekarskog recepta.

Neki ljekovi mogu uticati na dejstvo lijeka Singulair i obrnuto, lijek Singulair može uticati na efekat drugih ljekova.

Prije nego što uzmete lijek Singulair, obavijestite Vašeg ljekara ako uzimate neki od sljedećih ljekova:

• fenobarbital (lijek koji se primjenjuje u liječenju epilepsije)
• fenitoin (lijek koji se primjenjuje u liječenju epilepsije)
• rifampicin (lijek koji se primjenjuje u liječenju tuberkuloze i nekih drugih bakterijskih infekcija)
• gemfibrozil (lijek koji se primjenjuje u liječenju povišenih nivoa masti u plazmi).

Uzimanje lijeka Singulair sa hranom ili pićem

Lijek Singulair, 10 mg, film tableta se može uzimati sa ili bez hrane.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu za savjet prije nego što uzmete ovaj lijek.

Trudnoća

Vaš ljekar će procijeniti da li smijete da uzimate lijek Singulair u toku trudnoće.

Dojenje

Nije poznato da li lijek Singulair prelazi u majčino mlijeko. Ukoliko dojite ili namjeravate da dojite treba da se posavjetujete sa svojim ljekarom prije nego što uzmete lijek Singulair.

Uticaj lijeka Singulair na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Ne očekuje se da lijek Singulair utiče na Vašu sposobnost upravljanja vozilom ili rukovanja mašinama. Međutim, moguće su individualne reakcije na lijek. Određena neželjena dejstva (poput vrtoglavice i pospanosti), koja su zabilježena prilikom uzimanja lijeka Singulair, mogu uticati na sposobnost upravljanja vozilom ili rukovanja mašinama, kod nekih pacijenata.

Lek Singulair 10 mg film tableta sadrži laktozu i natrijum

Lijek Singulair 10 mg film tableta sadrži laktozu. U slučaju intolerancije na pojedine šećere, obratite se Vašem ljekaru prije upotrebe ovog lijeka.

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po dozi, tj. suštinski je „bez natrijuma”.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako niste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

• Uzimajte jednu tabletu lijeka Singulair jednom dnevno, na način kako je to propisao Vaš ljekar.
• Lijek treba uzimati i onda kada nemate nikakvih simptoma ili imate akutni napad astme.

Za odrasle pacijente i adolescente od 15 godina i starije:

Preporučena dnevna doza lijeka je jedna tableta od 10 mg, uveče.

Ukoliko uzimate lijek Singulair, nemojte uzimati druge ljekove koji sadrže istu aktivnu supstancu, montelukast.

Ovaj lijek je namijenjen za oralnu upotrebu.

Lijek Singulair tablete od 10 mg se mogu uzimati sa ili bez hrane.

Ako ste uzeli više lijeka Singulair nego što je trebalo

Odmah se obratite Vašem ljekaru za savjet.

U većini izvještaja o predoziranju nijesu prijavljeni neželjeni efekti. Najčešće zabilježeni simptomi navedeni prilikom predoziranja kod odraslih i djece su bol u stomaku, pospanost, žeđ, glavobolja, povraćanje i hiperaktivnost.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Singulair

Pokušajte da uzimate lijek Singulair na način kako Vam je propisao ljekar. Ukoliko ipak propustite da uzmete propisanu dozu, nastavite da lijek uzimate prema utvrđenom redosledu doziranja jedna tableta, jednom dnevno. Nemojte uzimati duplu dozu da biste nadoknadili propuštenu.

Ako prestanete da uzimate lijek Singulair

Lijek Singulair može da liječi astmu samo ukoliko ovaj lijek budete uzimali u kontinuitetu.

Važno je da nastavite sa uzimanjem lijeka Singulair onoliko dugo koliko je to propisao Vaš ljekar. To će pomoći da astma bude pod kontrolom.

Ukoliko imate bilo kakva dodatna pitanja u vezi upotrebe ovog lijeka, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i lijek Singulair može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svih

pacijenata koji uzimaju ovaj lijek.

Najčešća neželjena dejstva za koja se smatra da su povezana sa uzimanjem montelukasta (mogu da se jave kod najviše do 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek), a koja su bila prijavljena u kliničkim ispitivanjima upotrebom lijeka Singulair bila su:

• bol u stomaku
• glavobolja

Ova neželjena dejstva obično su bila blaga i dešavala su se sa većom učestalošću kod pacijenata koji su liječeni lijekom Singulair nego kod onih koji su primali placebo (tableta koja ne sadrži aktivni sastojak).

Ozbiljna neželjena dejstva

Odmah kažite svom ljekaru ako primijetite bilo koje od dolje navedenih neželjenih dejstava, koje može da bude ozbiljno i za koje može da Vam zatreba hitna medicinska pomoć:

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• alergijske reakcije uključujući otok lica, usana, jezika i/ili grla koje mogu dovesti do teškoća pri disanju ili gutanju
• promjene u ponašanju i raspoloženju: uznemirenost uključujući agresivno ili neprijateljsko ponašanje, depresija
• pojava epileptičnih napada

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• pojačana sklonost ka krvarenju
• drhtanje
• palpitacije

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• kombinovani simptomi kao što su bolest slična gripu, peckanje i bockanje ili utrnulost ruku i nogu, pogoršanje plućnih simptoma i/ili osip na koži (Churg-Strauss-ov sindrom) (vidjeti dio 2)
• smanjen broj trombocita
• promjene u ponašanju i raspoloženju: halucinacije, dezorjentacija, samoubilačke misli i radnje
• zapaljenje (inflamacija) pluća
• teške reakcije na koži (multiformni eritem) koje se mogu javiti bez ikakvog nagovještaja
• zapaljenje jetre (hepatitis)

Ostale neželjene reakcije prijavljene nakon stavljanja lijeka u promet:

Veoma česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod više od 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• infekcije gornjeg dijela respiratornog trakta

Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• dijareja, mučnina, povraćanje
• osip na koži
• groznica
• povišene vrijednosti enzima jetre

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• promjene u ponašanju i raspoloženju: poremećaj snova uključujući noćne more, teškoće pri uspavljivanju, hodanje u snu, razdražljivost, uznemirenost, nemir
• vrtoglavica, pospanost, osjećaj peckanja i mravinjanja/utrnulost
• krvarenje iz nosa
• suva usta, problemi sa varenjem
• pojavljivanje modrica, svrab, koprivnjača
• bol u zglobovima ili mišićima, grčevi u mišićima
• noćno mokrenje kod djece
• slabost/umor, osjećaj opšteg lošeg stanja, oticanje

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• promjene u ponašanju i raspoloženju: poremećaj pažnje, slabljenje memorije, nekontrolisani pokreti mišića

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• mekani crvenkasti otoci ispod kože, najčešće na potkoljenicama (nodozni eritem)
• promjene ponašanja i raspoloženja: opsesivno-kompulzivni simptomi, mucanje.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na spoljašnjem pakovanju. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Lijek čuvati u originalnom pakovanju, radi zaštite od svjetlosti i vlage.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Singulair

• Aktivna supstanca lijeka je montelukast.

Jedna film tableta sadrži 10 mg montelukasta u obliku montelukast natrijuma.

• Pomoćne supstance su:

Jezgro tablete: celuloza, mikrokristalna; laktoza, monohidrat (89,3 mg); kroskarmeloza natrijum, hidroksipropilceluloza (E463), magnezijum stearat.

Film (obloga) tablete: metilhidroksipropilceluloza; hidroksipropilceluloza (E463); titan dioksid (E171); gvožđe (III) oksid, crveni i žuti (E172) i karnuba vosak.

Kako izgleda lijek Singulair i sadržaj pakovanja

Četvrtastog oblika, zaobljenih ivica film tablete bež boje, veličine 7,9 mm x 7,9 mm, sa utisnutom oznakom „SINGULAIR“ na jednoj strani, i „MSD 117“ na drugoj strani.

Unutrašnje pakovanje je poliamid/PVC/aluminijumski blister sa 14 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 14 film tableta (ukupno 28 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Glosarij d.o.o.

Vojislavljevića 76, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

MERCK SHARP & DOHME B.V., Waarderweg 39, Haarlem, Holandija;

ORGANON HEIST B.V., Industriepark 30, Heist-op-den-Berg, 2220, Belgija

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo uz ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

2030/23/2707 - 6659 od 20.07.2023. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Oktobar, 2024. godine.