PRILENAP H 10mg + 25mg tableta

Lijek Prilenap H je indikovan u terapiji blage do umjerene hipertenzije kod pacijenata koji su stabilizovani pri pojedinačnoj primjeni aktivnih supstanci u istom odnosu (pogledati dijelove 4.3, 4.4, 4.5 i 5.1).

Doziranje lijeka Prilenap H treba prije svega određivati na osnovu iskustava sa enalapril-maleatom, koji se nalazi u njegovom sastavu.

Odrasli:

Esencijalna hipertenzija

Uobičajena doza je jedna tableta jednom dnevno. Ako je neophodno, doza može da se poveća na dvije tablete koje se uzimaju jednom dnevno.

Prethodna terapija diureticima

Simptomatska hipotenzija može da se javi nakon primjene početne doze lijeka Prilenap H. Ona se češće javlja kod pacijenata kod kojih je došlo do smanjenja volumena i/ili soli kao rezultat prethodne terapije diureticima. Terapiju diureticima treba prekinuti 2–3 dana prije otpočinjanja terapije lijekom Prilenap H.

Doziranje u slučaju oboljenja bubrega

Tiazidi možda nisu odgovarajući diuretici za upotrebu kod pacijenata sa oboljenjem bubrega i nijesu efikasni pri vrijednostima klirensa kreatinina od 30 ml/min ili nižim, (tj. umjerena ili ozbiljna insuficijencija bubrega).

Kod pacijenata sa klirensom kreatinina od >30 i <80 ml/min, lijek Prilenap H treba koristiti samo nakon titracije pojedinačnih komponenti.

Upotreba kod starijih osoba

U kliničkim studijama efikasnost i podnošljivost primjene enalapril-maleata i hidrohlortiazida, primijenjenih zajedno, bila je slična i kod starijih i kod mlađih hipertenzivnih pacijenata.

Upotreba u pedijatriji:

Efikasnost i bezbjednost primjene lijeka kod djece nije utvrđena.

Način primjene: oralna.

• preosjetljivost na aktivne supstance enalapril-maleat, hidrohlortiazid ili na bilo koju pomoćnu supstancu lijeka navedenu u dijelu 6.1
• teška insuficijencija bubrega (klirens kreatinina ≤ 30 ml/min)
• anurija
• angioedem u anamnezi udružen sa prethodnom terapijom ACE inhibitorima
• nasledni ili idiopatski angioedem
• preosjetljivost na derivate sulfonamida
• drugi i treći trimestar trudnoće (vidjeti tačke 4.4 i 4.6)
• teška insuficijencija jetre
• stenoza bubrežne arterije
• istovremena primjena sa ljekovima koji sadrže aliskiren kod pacijenata sa dijabetes melitusom ili oštećenjem funkcije bubrega (GFR < 60 ml/min/1,73 m2) (pogledati dijelove 4.5 i 5.1)
• kontraindikovana je istovremena primjena sa lijekom sakubitril/valsartan. Lijek Prilenap HL se ne smije primjeniti ukoliko je prošlo manje od 36 sati od poslednje primjenjene doze lijeka sakubitril/valsartan (pogledati dijelove 4.4 i 4.5).

Enalapril maleat - Hidrohlortiazid

Hipotenzija i disbalans elektrolita/tečnosti

Simptomatska hipotenzija se rijetko javlja kod pacijenata sa nekomplikovanom hipertenzijom.

Kod hipertenzivnih pacijenata koji uzimaju lijek Prilenap H, simptomatska hipotenzija se češće može javiti ako je pacijent hipovolemičan, npr. zbog terapije diureticima, ishrane sa ograničenim unosom soli, dijareje ili povraćanja (vidjeti tačke 4.5 i 4.8). Kod ovakvih pacijenata preporučuje se redovno određivanje elektrolita u serumu u odgovarajućim intervalima.

Posebnu pažnju treba obratiti na pacijente sa ishemijom srca ili cerebrovaskularnim oboljenjem, jer kod ovih pacijenata preveliki pad krvnog pritiska može rezultirati infarktom miokarda ili cerebrovaskularnim insultom. Simptomatska hipotenzija je primijećena kod hipertenzivnih pacijenata sa insuficijencijom srca uz renalnu insuficijenciju ili bez nje. Ova pojava se češće javlja kod pacijenata sa težim stepenom insuficijencije srca, kao posledica uzimanja većih doza diuretika Henleove petlje, hiponatremije ili poremećaja u funkciji bubrega. Kod ovih pacijenata terapiju treba otpočeti pod medicinskim nadzorom i pacijente treba pažljivo pratiti kada se doza lijeka Prilenap H i/ili diuretika prilagođava. Iste mjere opreza se mogu primijeniti i na pacijente sa ishemijom srca ili cerebrovaskularnim oboljenjem, jer kod ovih pacijenata preveliki pad krvnog pritiska može da izazove infarkt miokarda ili cerebrovaskularni poremećaj.

U slučaju hipotenzije, pacijenta treba postaviti u položaj supinacije, i ukoliko je potrebno, primjeniti infuziju fiziološkog rastvora. Prolazna hipotenzija nije kontraindikacija za naredne doze, koje se mogu primjenjivati, obično bez problema, kada se podigne krvni pritisak nakon povećanja volumena.

Kod nekih pacijenata sa insuficijencijom srca koji imaju normalan ili nizak krvni pritisak lijek Prilenap H može da dovede do dodatnog snižavanja sistemskog krvnog pritiska. Ovaj efekat je očekivan i obično nije razlog za prekidanje terapije. U slučaju ponavljanja simptomatske hipotenzije, može biti potrebno smanjenje doze i/ili prekid terapije diuretikom i/ili lijekom Prilenap H.

Oslabljena funkcija bubrega

Renalna insuficijencija je zabilježena pri primjeni enalaprila i to uglavnom kod pacijenata sa teškom srčanom insuficijencijom ili već postojećom bubrežnom bolešću, uključujući i stenozu renalnih arterija. Ukoliko se na vrijeme otrkrije i liječi odgovarajućom terapijom, renalna insuficijencija koja se javlja usled primjene enalaprila, je obično reverzibilna.

Prilenap H ne treba primjenjivati kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega (klirens kreatinina <80 ml/min i >30 ml/min) dok titracija enalaprila ne pokaže potrebu za dozama koje se nalaze u ovoj formulaciji (vidjeti tačku 4.2).

Kod nekih hipertenzivnih pacijenata, bez očigledne ranije postojeće bubrežne bolesti, došlo je do povećanja uree i kreatinina u krvi, kada je enalapril primjenjivan istovremeno sa diureticima (vidjeti poglavlje Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka, Enalapril maleat, Oslabljena funkcija bubrega, Hidrohlortiazid u poglavlju 4.4). Ako do ovoga dođe, terapiju lijekom Prilenap H treba prekinuti. Ova situacija povećava mogućnost manifestacije ranije postojeće stenoze bubrežne arterije (vidjeti poglavlje Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka, Enalapril maleat, Renovaskularna hipertenzija u poglavlju 4.4).

Dvostruka blokada sistema renin-angiotenzin-aldosteron (RAAS)

Postoje dokazi da istovremena primjena ACE-inhibitora, blokatora angiotenzin II receptora ili aliskirena povećava rizik od hipotenzije, hiperkalemije i smanjene funkcije bubrega (uključujući akutnu insuficijenciju bubrega). Iz tog razloga se ne preporučuje dvostruka blokada sistema renin-angiotenzin-aldosteron kombinovanom primkenom ACE-inhibitora, blokatora angiotenzin II receptora ili aliskirena (pogledati dijelove 4.5 i 5.1). Ukoliko se smatra da je dvostruka blokada apsolutno neophodna, ona mora biti pod nadzorom ljekara specijaliste i mora se redovno kontrolisati funkcija bubrega, koncentracije elektrolita u krvi, kao i krvni pritisak. ACE-inhibitori i blokatori angiotenzin II receptora se ne smiju koristiti istovremeno kod pacijenata sa dijabetesnom nefropatijom.

Hiperkalemija

Kombinacija enalaprila i malih doza diuretika ne isključuje mogućnost pojave hiperkalemije (vidjeti poglavlje Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka, Enalapril maleat, Hiperkalijemija u poglavlju 4.4).

Litijum

Generalno se ne preporučuje istovremena primjena litijuma, enalaprila i diuretika (vidjeti poglavlje 4.5).

Laktoza

Pacijenti sa rijetkim naslednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom Lapp laktaze ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom, ne smiju koristiti ovaj lijek.

Pedijatrijska upotreba

Efikasnost i bezbjedna primjena lijeka kod djece nijesu utvrđene.

Enalapril Maleat

Stenoza aorte/hipertrofična kardiomiopatija

Kao i sve vazodilatatore, ACE inhibitore treba oprezno primjenjivati kod pacijenata sa opstrukcijom zaliska i izlaznog dijela lijeve komore i izbjegavati u slučajevima kardiogenog šoka i hemodinamski značajne opstrukcije.

Bubrežna insuficijencija

Insuficijencija bubrega, vezana za enalapril, zabilježena je prevashodno kod pacijenata sa teškom insuficijencijom srca ili osnovnim oštećenjem bubrega, uključujući i stenozu bubrežne arterije. Ako se brzo prepozna i liječi na odgovarajući način, insuficijencija bubrega koja je povezana sa terapijom enalaprilom, obično je reverzibilna (vidjeti poglavlje 4.2 i Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka, Enalapril maleat-Hidrohlortiazid, Oslabljena funkcija bubrega u poglavlju 4.4).

Renovaskularna hipertenzija

Postoji povećan rizik od hipotenzije i insuficijencije bubrega kada se pacijenti sa bilateralnom stenozom bubrežnih arterija ili stenozom arterije jedinog funkcionalnog bubrega, liječe ACE inhibitorima.

Gubitak funkcije bubrega može da se javi sa samo blagim promjenama kreatinina u serumu. Kod ovih pacijenata terapiju treba započeti pod strogim medicinskim nadzorom uz niske doze, uz pažljivo podešavanje doze i praćenje funkcije bubrega.

Pacijenti na hemodijalizi

Upotreba enalaprila nije indikovana kod pacijenata na dijalizi, usled insuficijencije bubrega.

Kod pacijenata na dijalizi membranama sa velikim protokom (npr. AN69®), koji su istovremeno liječeni ACE inhibitorom, zabilježene su anafilaktoidne reakcije. Kod takvih pacijenata treba razmotriti mogućnost primjene drugog tipa membrane za dijalizu ili antihipertenzivnog lijeka druge grupe.

Transplantacija bubrega

Nema iskustava u pogledu primjene enalaprila kod pacijenata sa nedavno presađenim bubregom. Zbog toga se ne preporučuje terapija enalaprilom.

Insuficijencija jetre

Rijetko, ACE inhibitori mogu biti povezani sa sindromom koji počinje holestatskom žuticom ili hepatitisom i koji se razvija do fulminantne hepatičke nekroze, a (ponekad) i do smrti. Mehanizam nastanka ovih simptoma nije do kraja razjašnjen. Pacijenti koji su dobijali ACE inhibitore i kod kojih se javila žutica ili izraženi porast enzima jetre treba da prekinu uzimanje ACE inhibitora i da se na odgovarajući način medicinski prate (vidjeti poglavlje Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka, Hidrohlortiazid, Oboljenje jetre u poglavlju 4.4).

Neutropenija/agranulocitoza

Kod pacijenata koji su na terapiji ACE inhibitorima, zabilježene su i neutropenija/agranulocitoza, trombocitopenija i anemija. Kod pacijenata sa normalnim radom bubrega i bez drugih komplikacija, neutropenija se rijetko javlja. Enalapril treba veoma obazrivo koristiti kod pacijenata sa kolagenim oboljenjem krvnih sudova, kod pacijenata koji su na imunosupresivnoj terapiji, zatim na terapiji alopurinolom ili prokainamidom, kao i kod onih kod kojih je prisutna kombinacija ovih faktora rizika, naročito ako od ranije postoji oslabljena funkcija bubrega. Kod nekih pacijenata razvila se i ozbiljna infekcija, koja u nekoliko slučajeva nije mogla da se suzbije intenzivnom terapijom antibioticima. Ako se enalapril koristi kod ovih pacijenata, savjetuje se periodično praćenje broja bijelih krvnih zrnaca, a pacijente treba uputiti da prijave svaki znak pojave infekcije.

Hiperkalemija

Tokom liječenja ACE inhibitorima, uključujući i enalapril, može doći do povećanja koncentracije kalijuma u krvi, pogotovu kod pacijenata sa renalnom insuficijencijom, pogoršanjem renalne funkcije, starijih pacijenata (>70 godina), pacijenata sa dijabetes melitusom, i usled događaja koji se javljaju u međuvremenu – naročito usled dehidratacije, akutne srčane dekompenzacije, metaboličke acidoze i istovremene terapije diureticima koji čuvaju kalijum u organizmu (kao što su spironolakton, eplerenon, triamteren ili amilorid) ili uzimanja tableta kalijuma, kao i zamjena za kuhinjsku so koje sadrže kalijum; ili kod onih pacijenata koji uzimaju druge ljekove povezane sa povećanjem kalijuma u serumu (npr. heparin).

Primjena preparata za dodavanje kalijuma, diuretika koji čuvaju kalijum ili zamjene za kuhinjsku so koja sadrži kalijum, posebno kod pacijenata sa oslabljenom funkcijom bubrega, može da dovede do značajnog porasta koncentracije kalijuma u serumu. Hiperkalemija može da izazove ozbiljne, ponekad fatalne aritmije. Ako se istovremena upotreba enalaprila sa bilo kojim od gore nabrojanih ljekova smatra neophodnom, treba je oprezno primjenjivati i često pratiti nivo kalijuma u serumu (vidjeti poglavlje Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka, Enalapril maleat-Hidrohlortiazid, Hiperkalijemija, Hidrohlortiazid, Metabolički i Endokrini efekti u poglavlju 4.4 i 4.5).

Pacijenti sa dijabetesom

Dijabetičarima koji se liječe oralnim antidijabeticima ili insulinom, prilikom otpočinjanja terapije ACE inhibitorom, treba reći da pažljivo prate pojavu hipoglikemije, naročito tokom prvog mjeseca od početka kombinovane upotrebe (vidjeti poglavlje Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka, Hidrohlortiazid, Metabolički i Endokrini efekti u poglavlju 4.4 i 4.5).

Preosjetljivost/angioneurotski edem

Tokom liječenja ACE inhibitorima, uključujući enalapril-maleat, može da se pojavi angioedem lica, ekstremiteta, usana, jezika, glotisa i/ili grla. Angioedem može da se pojavi bilo kada u toku terapije.

U slučaju angioedema, terapiju lijekom Prilenap H treba odmah prekinuti i primijeniti odgovarajući monitoring u cilju potpunog povlačenja simptoma prije otpuštanja pacijenta. Čak i u slučajevima kada se pojavi samo oticanje jezika bez respiratornih problema, može biti potreban produžen nadzor nad pacijentom, jer liječenje antihistaminicima i kortikosteroidima možda neće biti dovoljno.

Veoma rijetko su zabilježeni i fatalni ishodi prouzrokovani angioedemom povezanim sa edemom laringsa ili jezika. Kod nekih pacijenata sa edemom koji zahvata jezik, glotis ili larings može doći do opstrukcije disajnih puteva, pogotovu kod onih pacijenata kod kojih je u prošlosti na disajnim putevima obavljena neka hirurška intervencija. Kada je prisutan angioedem jezika, glotisa i grla, koji vjerovatno može da izazove opstrukciju disajnih puteva, treba ga odmah liječiti adrenalinom (0,3 ml do 0,5 ml rastvora adrenalina u odnosu 1:1000 daje se subkutano) i/ili mjerama koje obezbjeđuju prohodnost disajnih puteva.

Kod pacijenata crne rase koji su primali ACE inhibitore zabilježena je veća incidenca angioedema u poređenju sa pacijentima bijele rase. Međutim, uopšteno djeluje da pacijenti crne rase imaju povećan rizik od pojave angioedema.

I kod pacijenata sa angioedemom u prošlosti, koji nije bio povezan sa terapijom ACE inhibitorima, u toku terapije ACE inhibitorima postoji veći rizik od pojave angioedema (Vidjeti poglavlje 4.3).

Istovremena primjena ACE inhibitora sa racekadotrilom, mTOR inhibitorima (npr. sirolimus, everolimus, temsirolimus) i vildagliptinom može dovesti do povećanog rizika od nastanka angioedema (oticanje disajnih puteva ili jezika, sa ili bez respiratorne insuficijencije) (vidjeti dio 4.5). Povećan oprez je neophodan ukoliko se započinje terapija sa racekadotrilom, mTOR inhibitorima (npr. temsirolimus, everolimus, sirolimus) i vildagliptinom kod pacijenata koji već uzimaju neki od ACE inhibitora.

Kontraindikovana je istovremena primjena enalaprila sa lijekom sakubitril/valsartan zbog povećanog rizika od nastanka angioedema. Liječenje lijekom sakubitril/valsartan ne smije biti započeto ukoliko nije prošlo najmanje 36 sati od poslednje primjenjene doze lijeka enalapril. Takođe, enalapril se ne smije primjeniti ukoliko je prošlo manje od 36 sati od poslednje primjenjene doze lijeka sakubitril/valsartan (pogledati djelove 4.3 i 4.5).

Anafilaktoidne reakcije tokom desenzibilizacije na otrov himenoptera

Kod pacijenata koji su bili na terapiji ACE inhibitorima tokom desenzibilizacije na otrov himenoptera, rijetko su se javljale anafilaktoidne reakcije opasne po život. Ove reakcije se mogu izbeći privremenim obustavljanjem terapije ACE inhibitorima prije svake desenzibilizacije.

Anafilaktoidne reakcije tokom LDL afereze

Kod pacijenata koji primaju ACE inhibitore za vijreme afereze lipoproteinima niske gustine dekstran-sulfatom, rijetko su zabilježene anafilaktoidne reakcije opasne po život. Ove reakcije izbjegnute su privremenim obustavljanjem terapije ACE inhibitorima prije svake afereze.

Kašalj

Tokom primjene ACE inhibitora zabilježeni su slučajevi kašlja. Karakteristično je, da je ovaj kašalj neproduktivan i uporan i prestaje poslije ukidanja terapije. Kašalj uzrokovan primjenom ACE inhibitora treba uzeti u obzir pri diferencijalnoj dijagnozi kašlja.

Hirurške intervencije/anestezija

Enalapril blokira stvaranje angiotenzina II, tako da kod pacijenata koji imaju veću hiruršku intervenciju ili tokom anestezije ljekovima koji izazivaju hipotenziju može poremetiti sposobnost pacijenta da kompenzuje hipotenziju sistemom renin-angiotenzin. Ako se pojavi hipotenzija za koju se smatra da je rezultat ovog mehanizma, ona može da se koriguje povećanjem volumena (vidjeti poglavlje 4.5).

Trudnoća

ACE inhibitore ne treba primjenjivati tokom trudnoće. Osim, ukoliko nastavak terapije ACE inhibitorima nije neophodan, pacijentkinje koje planiraju trudnoću treba prebaciti na alterantivne antihipertenzivne terapije, koje imaju utvrđen bezbednosni profil za upotrebu tokom trudnoće. Kada se dijagnostikuje trudnoća, liječenje ACE inhibitorima treba odmah prekinuti i ukoliko je moguće, treba otpočeti alternativnu terapiju (vidjeti poglavlje 4.3 i 4.6). Ne preporučuje se upotreba enalaprila tokom dojenja.

Etničke razlike

Kao i drugi inhibitori enzima angiotenzin konvertaze, izgleda da je enalapril manje efikasan u snižavanju krvnog pritiska kod crne populacije nego kod drugih populacija, vjerovatno zato što kod crnačke hipertenzivne populacije preovladava stanje niskog nivoa renina.

Hidrohlortiazid

Poremećaj u funkciji bubrega

Tiazidi možda nijesu odgovarajući diuretici za upotrebu kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega i nijesu efikasni pri klirensu kreatinina od 30 ml/min ili manjem (tj. kod umjerene do teške insuficijencije bubrega) (vidjeti poglavlje Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka, Enalapril maleat-Hidrohlortiazid, Oslabljena funkcija bubrega, Enalapril maleat, Oslabljena funkcija bubrega u poglavlju 4.4).

Prilenap H ne treba primjenjivati kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega (klirens kreatinina < 80 ml/min) dok titracija pojedinačnih komponenti ne pokaže potrebu za dozama koje se nalaze u ovoj kombinovanoj tableti.

Oboljenje jetre

Tiazide treba oprezno koristiti kod pacijenta sa oštećenom funkcijom jetre ili progresivnim oboljenjem jetre,

pošto male promjene ravnoteže fluida i elektrolita mogu da ubrzaju hepatičku komu (vidjeti poglavlje Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka, Enalapril maleat, Insuficijencija jetre u poglavlju 4.4).

Metabolička i endokrina dejstva

Terapija tiazidima može da oslabi toleranciju na glukozu. Može biti potrebno prilagođavanje doze antidijabetika, uključujući insulin (vidjeti poglavlje Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka, Enalapril maleat, Pacijenti sa dijabetesom u poglavlju 4.4). Tiazidi mogu da smanje koncentracije natrijuma, magnezijuma i kalijuma u serumu.

Povećanje koncentracije holesterola i triglicerida može biti povezano sa terapijom tiazidnim diureticima, međutim, sa dozom hidrohlortiazida od 12,5 mg su zabilježena minimalna dejstva ili ih uopšte nije bilo. Osim toga, u kliničkim istraživanjima sa 6 mg hidrohlortiazida nijesu zabeležena klinički značajna dejstva na glukozu, holesterol, trigliceride, natrijum, magnezijum ili kalijum.

Tiazidi mogu da smanje izlučivanje kalcijuma mokraćom i da izazovu povremeni blagi porast njegove koncentracije u serumu, čak i ako ne postoji poznat poremećaj u metabolizmu ovog elektrolita. Izražena hiperkalcemija može biti dokaz postojanja latentnog hiperparatireoidizma. Terapiju sa tiazidima treba prekinuti prije ispitivanja funkcije paratireoidnih žlezda.

Terapija tiazidima može da ubrza hiperurikemiju i/ili giht kod određenih pacijenata. Izgleda da je ovo dejstvo na hiperurikemiju dozno zavisno. Osim toga, enalapril može da poveća koncentraciju mokraćne kiseline u urinu i na taj način umanji hiperurikemično dejstvo hidrohlortiazida.

Kao i kod svih pacijenata na terapiji diureticima, potrebno je periodično određivanje nivoa elektrolita u serumu.

Tiazidi (uključujući i hidrohlortiazid) mogu da izazovu disbalans elektrolita i tečnosti (hipokalemija, hiponatremija i hipohloremična alkaloza). Znakovi upozorenja za disbalans fluida ili elektrolita jesu kserostomija (pojačana suvoća usta), žeđ, slabost, letargija, pospanost, uznemirenost, bol u mišićima ili grčenje mišića, slabost mišića, hipotenzija, oligurija, tahikardija i poremećaji u gastrointestinalnom traktu kao što su mučnina i povraćanje.

Iako se hipokalemija može razviti tokom primjene tiazidnih diuretika, istovremena terapija enalaprilom može da umanji hipokalemiju izazvanu diureticima. Rizik od pojave hipokalemije veći je kod pacijenata sa cirozom jetre, kod pacijenata sa izraženom diurezom, pacijenata sa oskudnim oralnim unosom elektrolita, i kod pacijenata na istovremenoj terapiji sa kortikosteroidima ili kortikotropinom (ACTH) (vidjeti tačku 4.5).

Kod edematoznih pacijenata može da se pojavi hiponatremija u toplim vremenskim uslovima.

Manjak hlorida je generalno blag i obično ne zahtjeva terapiju.

Pokazalo se da tiazidi povećavaju eliminaciju magnezijuma urinom, što može da dovede do hipomagnezijemije.

Antidoping test

Hidrohlortiazid koji se nalazi u ovom lijeku može dati pozitivan rezultat na antidoping testu.

Preosjetljivost

Kod pacijenata koji primaju tiazide, mogu da se jave reakcije preosjetljivosti kao i kod pacijenata sa alergijskom i bronhijalnom astmom u anamnezi ili bez nje. Zabilježeno je pogoršanje ili aktivacija sistemskog eritemskog lupusa sa upotrebom tiazida.

Nemelanomski karcinom kože

Povećan rizik od nemelanomskog karcinoma kože (eng. non-melanoma skin cancer, NMSC) [bazocelularni karcinom (eng. basal cell carcinoma, BCC) i planocelularni karcinom (eng. squamous cell carcinoma, SCC)] kod povećane kumulativne izloženosti hidrohlortiazidu zabilježen je u dvije epidemiološke studije zasnovane na Nacionalnom registru malignih oboljenja Danske. Fotosenzitivno dejstvo hidrohlortiazida može da predstavlja mogući mehanizam za nastanak NMSC.

Pacijente koji uzimaju hidrohlortiazid potrebno je informisati o riziku od NMSC-a i savetovati da redovno proveravaju svoju kožu kako bi se uočila pojava svake nove lezije i da hitno prijave svaku sumnjivu leziju na koži. Pacijente treba posavjetovati o mogućim preventivnim mjerama, kao što je ograničena izloženost sunčevoj svijetlosti i UV zracima i, u slučaju izloženosti, korišćenje odgovarajuće zaštite, radi minimiziranja rizika od karcinoma kože. Sumnjive lezije na koži potrebno je hitno pregledati, potencijalno uključujući histološke preglede uzorka dobijenog biopsijom. Takođe može da bude potrebno da se razmotri opravdanost primjene hidrohlortiazida kod pacijenata koji su ranije imali NMSC (takođe vidjeti odjeljak 4.8).

Poremećaji vida

Horoidni izliv, akutna miopija i sekundarni glaukom zatvorenog ugla:

Sulfonamidi ili lekovi derivati sulfonamida mogu izazvati idiosinkratsku reakciju što može dovesti do nastanka horoidnog izliva sa oštećenjem vidnog polja, prolaznom miopijom i akutnim glaukomom zatvorenog ugla. Simptomi uključuju akutni početak smanjene oštrine vida ili bol u oku i obično se javljaju u okviru nekoliko sati do nedelja od početka primene leka. Nelečeni akutni glaukom zatvorenog ugla može dovesti do trajnog gubitka vida. Primarno liječenje je prekid uzimanja leka što je pre moguće. Možda će biti potrebno razmotriti hitno medicinsko ili hirurško lečenje ako intraokularni pritisak ostane nekontrolisan. Faktori rizika za razvoj akutnog glaukoma zatvorenog ugla mogu uključivati alergiju na sulfonamide ili peniciline u istoriji bolesti.

Akutna respiratorna toksičnost:

Nakon uzimanja hidrohlortiazida prijavljeni su vrlo rijetki teški slučajevi akutne respiratorne toksičnosti, uključujući Akutni respiratorni distres sindrom (ARDS).

Plućni edem obično se razvija unutar nekoliko minuta do sati nakon uzimanja hidrohlortiazida; na početku, simptomi uključuju dispneju, groznicu, pogoršanje plućne funkcije i hipotenziju. Ako se sumnja na ARDS, hidrohlortiazid treba povući i dati odgovarajuću terapiju.

Hidrohlortiazid se ne smije davati pacijentima koji su prethodno imali ARDS nakon uzimanja hidrohlortiazida.

Posebna upozorenja o pomoćnim supstancama

Lijek Prilenap-H sadrži laktozu. Pacijenti sa rijetkim naslednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom laktoze ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom, ne smiju koristiti ovaj lijek.

Enalapril Maleat – Hidrohlortiazid

Dvostruka blokada sistema renin-angiotenzin-aldosteron (RAAS)

Podaci iz kliničkih studija su pokazali da je dvostruka blokada renin-angiotenzin aldosteron sistema (RAAS) primjenom kombinovane terapije ACE-inhibitora, blokatora angiotenzin II receptora ili aliskirena povezana sa povećanom učestalošću neželjenih efekata kao što su hipotenzija, hiperkalemija i smanjena bubrežna funkcija (uključujući akutnu insuficijenciju bubrega) u poređenju sa pojedinačnom upotrebom RAAS (pogledati djelove 4.3, 4.4 i 5.1).

Drugi antihipertenzivni ljekovi

Istovremena primjena ovih ljekova može da pojača hipotenzivni efekat enalaprila i hidrohlortiazida. Istovremena primjena nitroglicerina i drugih nitrata ili drugih vazodilatatora može još više da snizi krvni pritisak.

Litijum

Reverzibilno povećanje koncentracije litijuma u serumu i toksičnost su zabilježeni tokom istovremene terapije litijumom i ACE inhibitorima. Istovremena primjena tiazidnih diuretika sa ACE inhibitorima može dalje da poveća koncentraciju litijuma i da poveća rizik od toksičnosti litijuma.

Primjena lijeka Prilenap H sa litijumom se ne preporučuje, osim u slučaju da je neophodna, kada treba pažljivo pratiti koncentraciju litijuma u serumu (vidjeti poglavlje 4.4).

Nesteroidni antiinflamatorni ljekovi (NSAIL) uključujući selektivne inhibitore ciklooksigenaze-2 (COX-2)

Nesteroidni antireumatici uključujući selektivne inhibitore ciklooksigenaze-2, (COX-2 inhibitore), mogu da oslabe dejstvo diuretika, kao i drugih antihipertenzivnih ljekova. Dakle, antihipertenzivno dejstvo antagonista receptora angiotenzina II, ACE inhibitora ili diuretika može biti oslabljeno dejstvom NSAIL-a, uključujući selektivne COX-2 inhibitore.

Istovremena primjena NSAIL (uključujući COX-2 inhibitore) i antagonista receptora angiotenzina II ili ACE inhibitora, dodatno povećava koncentraciju kalijuma u serumu, što može da izazove slabljenje funkcije bubrega. Ove pojave su obično reverzibilne. Rijetko se može javiti akutna insuficijencija bubrega, naročito kod pacijenata kod kojih je renalna funkcija već ugrožena (kao što su starije osobe ili hipovolemični pacijenti, uključujući one na terapiji diureticima). Zbog toga se ova kombinacija mora oprezno primjenjivati kod pacijenata sa ugroženom funkcijom bubrega.

Enalapril Maleat

Diuretici koji štede kalijum, suplementi koji sadrže kalijum ili supstituciona terapija solima kalijuma:

Iako vrijednosti kalijuma u serumu uglavnom ostaju u granicama normalnih vrijednosti, kod nekih pacijenata koji primaju enalapril moguća je pojava hiperkalijemije. Značajno povećanje vrijednosti kalijuma u serumu može nastati pri primjeni diuretika koji štede kalijum (npr. spironolakton, triamteren ili amilorid), suplemenata kalijuma ili soli koje se daju za supstituciju kalijuma u organizmu. Potreban je povećan oprez ukoliko se enalapril primjenjuje istovremeno sa drugim ljekovima koji mogu dovesti do povećanja vrijednosti kalijuma u serumu, kao što je trimetoprim ili kotrimoksazol (trimetoprim/sulfametoksazol), jer je poznato da trimetoprim deluje kao diuretik koji štedi kalijum, kao što npr. djeluje amilorid. Iz tog razloga, kombinovana primjena enalaprila i navedenih lekova se ne preporučuje. Ukoliko je kombinovana primjena indikovana, treba je sprovoditi oprezno i uz stalno praćenje vrijednosti kalijuma u serumu.

Ciklosporin: u toku istovremene primjene ACE inhibitora i ciklosporina, moguća je pojava hiperkalijemije. Preporučuje se praćenje vrijednosti kalijuma u serumu.

Heparin: u toku istovremene primjene ACE inhibitora i heparina, moguća je pojava hiperkalijemije. Preporučuje se praćenje vrijednosti kalijuma u serumu.

Diuretici (tiazidi ili diuretici Henleove petlje)

Prethodna terapija visokim dozama diuretika prije započinjanja terapije enalaprilom može dovesti do hipovolemije i predstavljati rizik od nastanka hipotenzije (vidjeti odjeljke 4.2 i 4.4). Hipotenzivni efekat može biti smanjen povlačenjem diuretika iz terapije, povećanjem unosa tečnosti ili soli ili započinjanjem terapije malim dozama enalaprila.

Triciklični antidepresivi/antipsihotici/anestetici/narkotici

Istovremena primjena ACE inhibitora sa pojedinim anesteticima, tricikličnim antidepresivima i antipsihoticima može dovesti do potenciranog sniženja krvnog pritiska (vidjeti poglavlje 4.4).

Preparati zlata

Nitritoidne reakcije (simptomi uključuju crvenilo lica, nauzeju, povraćanje i hipotenziju) su rijetko zabilježene kod pacijenata koji su primali injekcije zlata (npr. aurotiomalat natrijum), a koji su istovremeno bili na terapiji ACE inhibitorima, uključujući enalapril.

Ljekovi koji povećavaju rizik od angioedema:

Kontraindikovana je istovremena primjena enalaprila sa lijekom sakubitril/valsartan zbog povećanog rizika od nastanka angioedema (vidjeti odjeljak 4.3 i 4.4).

Pacijenti koji u isto vrijeme uzimaju racekadotril, inhibitore proliferacijskih signala (mTOR inhibitore, npr. sirolimus, everolimus, temsirolimus) i vildagliptin imaju veći rizik od angioedema (vidjeti odjeljak 4.4).

Simpatikomimetici

Simpatikomimetici mogu smanjiti antihipertenzivni efekat ACE inhibitora.

Alkohol

Tokom liječenja ACE inhibitorima pacijente treba savjetovati da ne konzumiraju alkoholna pića. Naime, alkohol može da pojača antihipertenzivno dejstvo ACE inhibitora.

Antidijabetici

Epidemiološki podaci ukazuju da istovremena primjena ACE inhibitora i antidijabetika (insulina, oralnih hipoglikemika) povećavaju rizik za nastajanje hipoglikemije. Vjerovatnoća za nastanak ovog fenomena se naročito povećava u prvim nedeljama kombinovane terapije i kod pacijenata sa oštećenjem bubrega (vidjeti odjeljke 4.4 i 4.8).

Acetilsalicilna kiselina, trombolitici i beta-blokatori

Enalapril se bezbjedno može koristiti istovremeno sa acetilsalicilnom kiselinom (u kardiološkim dozama), tromboliticima i beta-blokatorima.

Hidrohlortiazid

Nedepolarizujući miorelaksansi

Tiazidi mogu da pojačaju odgovor organizma na tubokurarin.

Alkohol, barbiturati ili opioidni analgetici

Može doći do pojačavanja ortostatske hipotenzije.

Antidijabetici (oralni antidijabetici i insulin)

Može biti potrebno prilagođavanje doze antidijabetika (vidjeti poglavlje 4.8).

Smole holestiramina i holestipola

Anjonske smole mogu smanjiti resorpciju hidrohlortiazida. Pojedinačne doze smole holestiramina ili holestipola se vezuju za hidrohlortiazid i smanjuju resorpciju iz gastrointestinalnog trakta za prosečno 85% odnosno 43%.

Povećavanje QT intervala (npr. hinidin, prokainamid, amjodaron, sotalol)

Povećani rizik od pojave Torsades de Pointes.

Glikozidi digitalisa

Hipokalemija može da senzibilizuje ili da prenaglasi odgovor srca na toksična dejstva digitalisa (npr. pojačana ventrikularna iritabilnost).

Kortikosteroidi, ACTH

Može doći do povećanog gubitka elektrolita, naročito do hipokalemije, u kombinaciji sa tiazidnim diureticima.

Diuretici koji ne štede kalijum (npr. furosemid), karbenoksolon ili zloupotreba laksativa

Hidrohlortiazid može da poveća gubitak kalijuma i/ili magnezijuma.

Presorni amini (npr. noradrenalin)

Moguć je oslabljen efekat presornih amina.

Citostatici (npr. ciklofosfamid, metotreksat)

Tiazidi mogu da oslabe renalnu ekskreciju citotoksičnih ljekova i da pojačaju njihovo mijelosupresivno dejstvo.

Pedijatrijska populacija

Studije interakcija su rađene samo kod odraslih pacijenata.

ACE inhibitori:

Iako se na osnovu epidemioloških podataka ne može sa sigurnošću potvrditi teratogeno dejstvo ACE inhibitora u toku prvog trimestra trudnoće, ne smije se ignorisati postojanje blagog rizika. Ukoliko nastavak terapije ACE inhibitorima nije neophodan, kod pacijentkinja koji planiraju trudnoću treba preći na alternativnu antihipertenzivnu terapiju koja ima potvrđen bezbedonosni profil za primjenu tokom trudnoće.

Kada se potvrdi trudnoća, treba prekinuti terapiju ACE inhibitorima i ukoliko je moguće početi alternativnu terapiju.

Poznato je da su fetotoksičnost (oslabljena renalna funkcija, oligohidramnion, usporena osifikacija lobanje) i neonatalna toksičnost (renalna insuficijencija, hipotenzija, hiperkalemija), posledica izloženosti terapiji ACE inhibitorima u drugom i trećem tromesječju trudnoće (vidjeti odjeljak 5.3). Zabilježeni su slučajevi oligohidroamniona kod majki, što verovatno predstavlja smanjenje bubrežne funkcije, a rezultiralo je pojavom zgrčenih ekstremiteta, kraniofacijalnih deformiteta i razvoja hipoplazije pluća.

Ako je do izloženosti došlo nakon drugog trimestra trudnoće, renalnu funkciju i okoštavanje lobanje ploda treba proveriti ultrazvukom. Novorođenčad čije su majke uzimale ACE inhibitore treba pažljivo pratiti zbog mogućeg razvoja hipotenzije (vidjeti odjeljke 4.3 i 4.4).

Hidrohlortiazid:

Postoji ograničeno iskustvo sa hidrohlortiazidom u toku trudnoće, naročito u prvom trimestru.

Nema dovoljno sprovedenih studija sa životinjama. Hidrohlortiazid prolazi placentu.

Zahvaljujući mehanizmu dejstva hidrohlortiazida, njegova primjena tokom drugog i trećeg tromjesečja trudnoće može da oslabi fetoplacentalnu perfuziju i izazove fetalne i neonatalne efekte poput žutice, elektrolitnog disbalansa i trombocitopenije.

Hidrohlortiazid se ne smije koristiti u terapiji gestacijskih edema, hipertenzije ili preeklampsije, usled rizika od hipovolemije i placentarne hipoperfuzije, bez pozitivnog efekta na tok bolesti.

Hidrohlortiazid se ne smije koristiti za liječenje esencijalne hipertenzije kod trudnica, osim u rijetkim situacijama kada nije moguće primijeniti alternativnu terapiju.

Laktacija

Enalapril:

Ograničeni farmakokinetički podaci ukazuju na veoma male koncentracije u mlijeku dojilje (vidjeti poglavlje 5.2). Iako izgleda da su ove koncentracije bez kliničkog značaja, ne preporučuje se primjena lijeka Prilenap H za vrijeme dojenja kod prevremeno rođenih beba i u toku prvih nekoliko nedjelja nakon porođaja, zbog hipotetičkog rizika od kardiovaskularnih i bubrežnih neželjenih dejstava i usled nedostatka kliničkog iskustva. U slučaju starije odojčadi, primjena lijeka Prilenap H kod dojilja se može uzeti u obzir samo ukoliko je primjena neophodna za majku i dijete pažljivo praćeno u pogledu pojave neželjenih reakcija.

Hidrohlortiazid:

Hidrohlortiazid se u malom procentu izlučuje u mlijeko dojilje. Tiazidi u velikim dozama dovode do forsirane diureze čime mogu inhibirati produkciju mlijeka. Ne preporučuje se primjena lijeka Prilenap H za vrijeme dojenja. Ukoliko se lijek primjenjuje za vrijeme dojenja, potrebno je koristiti najniže efikasne doze lijeka.

Prilikom upravljanja vozilima ili rukovanjem mašinama treba uzeti u obzir da se povremeno mogu javiti vrtoglavica ili zamor (vidjeti tačku 4.8).

Učestalost neželjenih dejstava lijeka Prilenap H, enalaprila ili hidrohlortiazida primjenjenih samostalno ili za vrijeme kliničkih ispitivanja ili nakon registracije lijeka:

veoma česta: (≥1/10); česta (≥1/100, <1/10); povremena (≥1/1000, <1/100); rijetka (≥1/10000, <1/1000); veoma rijetka (<1/10000); neželjena dejstva nepoznate učestalosti (ne može se proceniti iz raspoloživih podataka).

Poremećaji krvi i limfnog sistema

povremeno: anemija (uključujući aplastičnu anemiju i hemolitičku anemiju)

rijetko: neutropenija, smanjenje hemoglobina, smanjenje hematokrita, trombocitopenija, agranulocitoza, depresija kostne srži, leukopenija, pancitopenija, limfadenopatija, autoimuna oboljenja

Endokrini poremećaji

nepoznata učestalost: sindrom neadekvatnog lučenja antidiuretskog hormona (SIADH)

Poremećaji metabolizma i ishrane

često: hipokalemija, hiperholesterolemija, hipertrigliceridemija, hiperurikemija

povremeno: hipoglikemija (vidjeti poglavlje 4.4), hipomagnezemija, giht**

rijetko: hiperglikemija

veoma rijetko: hiperkalcemija (vidjeti poglavlje 4.4)

Poremećaji nervnog sistema i psihijatrijski poremećaji

često: glavobolja, depresija, sinkopa, poremećaj ukusa

povremeno: konfuzija, somnolencija, insomnija, psihomotorni nemir, parestezije, vertigo, pad libida**

rijetko: neuobičajeni snovi, poremećaji sna, pareza (usled hipokalemije)

Poremećaji na nivou oka

veoma često: zamućen vid, horoidni izliv (nepoznate učestalosti).

Poremećaji na nivou uha i labirinta

povremeno: tinitus

Kardiološki i vaskularni poremećaji

veoma često: vrtoglavica

često: hipotenzija, ortostatska hipotenzija, poremećaji srčanog ritma, angina pektoris, tahikardija

povremeno: naleti rumenila, palpitacije, infarkt miokarda ili cerebrovaskularni događaj*, moguće kao posledica pretjerane hipotenzije kod visoko rizičnih pacijenata (vidjeti poglavlje 4.4)

rijetko: Raynaud-ov sindrom

Respiratorni, torakalni i poremećaji medijastinuma

veoma često: kašalj

često: dispneja

povremeno: rinoreja, suvoća grla i promuklost, bronhospazam/astma

rijetko: plućni infiltrati, respiratorni distres (uključujući pneumonitis i plućni edem), rinitis, alergijski alveolitis/eozinofilna pneumonija

veoma rijetko: akutni respiratorni distres sindrom (ARDS) (vidjeti dio 4.4).

Gastrointestinalni poremećaji

veoma često: nauzeja

često: dijareja, abdominalni bol

povremeno: ileus, pankreatitis, povraćanje, dispepsija, opstipacija, anoreksija, iritacija želuca, suva usta, peptički ulkus, flatulenca**

rijetko: stomatitis/aftozne ulceracije, glositis

veoma rijetko: intestinalni angioedem

Hepatobilijarni poremećaji

rijetko: insuficijencija jetre, hepatička nekroza (može biti sa fatalnim ishodom), hepatitis (hepatocelularni ili holestatski), žutica, holecistitis (naročito kod pacijenata sa ranije postojećom holelitijazom)

Poremećaji na nivou kože i potkožnog tkiva

često: ospa (egzantem), preosetljivost/angioneurotski edem: zabeležen je angioneurotski edem lica, ekstremiteta, usana, jezika, glotisa i/ili laringsa (vidjeti poglavlje 4.4)

povremeno: dijaforeza, pruritus, urtikarija, alopecija

rijetko: eritema multiforme, Stevens-Johnson-ov sindrom, eksfolijativni dermatitis, toksična epidermalna nekroliza, purpura, kožni eritemski lupus, pemfigus, eritrodermija

nepoznata učestalost: kompleks simptoma koji može da uključuje pojedine ili sve navedene simptome: povišenu temperaturu, serozitis, vaskulitis, mialgiju/miozitis, artralgiju/artritis, pozitivni ANA test (test na antinuklearna antitela), povećanu sedimentaciju, eozinofiliju i leukocitozu. Mogu se javiti ospa, fotosenzitivnost ili druge dermatološke manifestacije.

Poremećaji mišićno-skeletnog, vezivnog i koštanog tkiva

često: grčevi mišića†

povremeno: artralgija**

Poremećaji na nivou bubrega i urinarnog sistema

povremeno: renalna disfunkcija, renalna insuficijencija, proteinurija

rijetko: oligurija, intersticijalni nefritis

Poremećaji reproduktivnog sistema i na nivou dojki

povremeno: impotencija

rijetko: ginekomastija

Opšti poremećaji i promjene na mjestu primjene

veoma često: astenija

često: bol u grudima, malaksalost

povremeno: slabost, povišena temperatura

Laboratorijska ispitivanja

često: hiperkalemija, porast kreatinina u serumu

povremeno: povećana vrijednost uree u krvi, hiponatremija

rijetko: povećana aktivnost enzima jetre, povećanje bilirubina u serumu

Neoplazme – benigne, maligne i neodređene (uključujući ciste i polipe)

nepoznate učestalosti: nemelanomski karcinom kože (bazocelularni karcinom i planocelularni karcinom).

Opis odabranih neželjenih reakcija

Nemelanomski karcinom kože: na osnovu dostupnih podataka iz epidemioloških studija, između hidrohlortiazida i nemelanomskog karcinoma kože (NMSC) primećena je povezanost zavisna od kumulativne doze (takođe videti odeljke 4.4 i 5.1).

* Incidenca je u kliničkim istraživanjima bila slična onoj koja se javila u grupi sa placebom i aktivno kontrolisanoj grupi.

** Zabilježeno samo sa dozama hidrohlortiazida od 12,5 mg i 25 mg.

† Česta učestalost grčenja mišića odnosi se na doze hidrohlortiazida od 12,5 mg i 25 mg, dok se povremena učestalost ovog događaja odnosi na doze od 6 mg hidrohlortiazida.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Nijesu dostupni specifični podaci o liječenju predoziranja lijekom Prilenap H. Terapija je simptomatska i suportivna. Treba prekinuti terapiju lijekom Prilenap H i pacijenta pažljivo pratiti. Predložene mjere uključuju izazivanje povraćanja, primjenu aktivnog uglja, primjenu laksativa kod skorijeg predoziranja i korigovanje dehidratacije, disbalansa elektrolita i hipotenzije ustanovljenim procedurama.

Enalapril Maleat

Najčešći znak predoziranja do sada zabilježen je izrazita hipotenzija koja se javlja oko šest sati nakon primjene tableta i praćena je blokadom renin-angiotenzinskog sistema i stuporom. Simptomi mogu biti cirkulatorni šok, poremećaji elektrolita, insuficijencija bubrega, hiperventilacija, tahikardija, palpitacije, bradikardija, vrtoglavica, anksioznost i kašalj. Zabilježena je koncentracija enalaprilata u serumu koja je bila 100 i 200 puta veća od uobičajene koncentracije obično zabilježene nakon terapijskih doza nakon unosa 300 mg odnosno 440 mg enalapril-maleata.

Preporučena terapija predoziranja je intravenska infuzija fiziološkog rastvora. Ako se javi hipotenzija, pacijenta treba postaviti u ležeći položaj sa podignutim nogama. Ako je dostupna, može biti korisna infuzija angiotenzina II i/ili može se razmotriti primjena intravenskih kateholamina. Ako je nedavno unijet, treba preduzeti mjere za eliminisanje enalapril-maleata (npr. emeza, ispiranje želuca, primjena absorbenata i natrijum-sulfata). Enalapril može biti uklonjen iz cirkulacije hemodijalizom (vidjeti poglavlje 4.4). Pejsmejker je indikovan za bradikardiju koja ne reaguje na terapiju. Neprekidno treba pratiti vitalne parametre, koncentracije elektrolita i kreatinina u serumu.

Hidrohlortiazid

Najčešći znaci trovanja koji su primjećeni su oni koji nastaju kao posledica pada elektrolita u serumu (hipokalemija, hipohloremija, hiponatremija) i dehidratacije usled povećane diureze. Ako je bio primjenjen i digitalis, hipokalemija može da izazove srčanu aritmiju.

Farmakoterapijska grupa: ACE inhibitori i diuretici

ATC kod: C09BA02

Enalapril maleat

Angiotenzin konvertujući enzim (ACE) je peptidil dipeptidaza koja katalizuje konverziju angiotenzina I u vazokonstriktornu supstancu angiotenzin II. Nakon resorpcije, enalapril se hidrolizuje u enalaprilat, koji inhibira ACE, što dovodi do povećane aktivnosti renina u plazmi (zbog uklanjanja negativne povratne sprege oslobađanja renina) i smanjenog lučenja aldosterona.

S obzirom da je ACE identičan enzimu kininaza II, enalapril može takođe da blokira degradaciju bradikinina, snažnog vazodepresornog peptida. Međutim, uloga ovog mehanizma u terapijskom dejstvu enalaprila još uvek nije do kraja razjašnjena.

Mehanizam dejstva

Iako se smatra da je mehanizam pomoću koga enalapril snižava krvni pritisak primarno putem supresije sistema renin-angiotenzin-aldosteron, koji igra presudnu ulogu u regulaciji krvnog pritiska, enalapril djeluje antihipertenzivno čak i kod hipertenzivnih pacijenata sa niskim nivoom renina.

Enalapril maleat - hidrohlortiazid

Hidrohlortiazid je diuretik i antihipertenzivni lijek koji povećava aktivnost renina u plazmi. Iako sam enalapril djeluje antihipertenzivno čak i kod hipertenzivnih pacijenata sa niskim reninom, istovremena primjena hidrohlortiazida kod ovih pacijenata dovodi do većeg smanjenja krvnog pritiska.

Dvostruka blokada sistema renin-angiotenzin-aldosteron (RAAS)

Dve velike, randomizirane, kontrolisane studije (ONTARGET (ONgoing Telmisartan Alone and in

combination with Ramipril Global Endpoint Trial) i VA NEPHRON-D (The Veterans Affairs Nephropathy in Diabetes)) su ispitivale kombinovanu primenu ACE inhibitora i blokatora angiotenzin II receptora.

ONTARGET je studija sprovedena na pacijentima sa istorijom kardiovaskularne ili cerebrovaskularne bolesti, ili sa dijabetesom tip 2 udruženim sa potvrđenim oštećenjem organa. VA NEPHRON-D je bila studija na pacijentima sa dijabetes melitisom tip 2 i dijabetičnom nefropatijom.

Ove studije nisu pokazale značajne korisne efekte na renalni ili /kardiovaskularni ishod i mortalitet, dok je uočen povećan rizik za nastanak hiperkalemije, akutnog bubrežnog oštećenja i/ili hipotenzije u poređenju sa monoterapijom. Uzimajući u obzir slične farmakodinamske osobine, ovi rezultati su takođe relevantni za druge ACE inhibitore i blokatore angiotenzin II receptora. Zbog toga, ACE inhibitore i blokatore angiotenzin II receptora ne treba primenjivati istovremeno kod pacijenata sa dijabetičnom nefropatijom.

ALTITUDE (Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) je studija koja je bila dizajnirana tako da se ispita korist dodatne terapije aliskirenom standardnoj terapiji ACE inhibitorom ili blokatorom angiotenzin II receptora kod pacijenata sa dijabetes melitusom tip II i hroničnom bubrežnom bolešću, kardiovaskularnom bolešću ili obe. Studija je ranije prekinuta zbog povećanog rizika za nastanak neželjenih događaja. Kardiovaskularna smrt i moždani udar su bili brojčano mnogo češći u grupi sa aliskirenom nego u placebo grupi, a neželjeni događaji i ozbiljni neželjeni događaji (hiperkalemija, hipotenzija i bubrežna disfunkcija) su mnogo češće beležene u grupi sa aliskirenom u poređenju sa placebo grupom.

Nemelanomski karcinom kože:

Na osnovu dostupnih podataka iz epidemioloških studija, između hidrohlortiazida i nemelanomskog karcinoma kože (NMSC) primećena je povezanost zavisna od kumulativne doze. Jedna studija uključila je populaciju koja se sastojala od 71 533 slučaja bazocelularnog karcinoma (BCC) i 8 629 slučajeva planocelularnog karcinoma (SCC), uparenih sa 1 430 833, odnosno 172 462 kontrole u populaciji. Velika upotreba hidrohlortiazida (≥50 000 mg kumulativno) bila je povezana sa prilagođenim OR od 1,29 (95% CI: 1,23-1,35) za BCC i 3,98 (95% CI: 3,68-4,31) za SCC. Primećena je jasna povezanost odgovora i kumulativne doze i za BCC i za SCC. Druga studija pokazala je moguću povezanost između karcinoma usana (SCC) i izlaganja hidrohlortiazidu: 633 slučaja karcinoma usana upareno je sa 63 067 kontrola u populaciji, primjenom strategije uzorkovanja iz rizične grupe (eng. risk-set sampling). Pokazana je povezanost odgovora i kumulativne doze sa prilagođenim OR 2,1 (95% CI: 1,7-2,6) sa povećanjem na OR 3,9 (3,0-4,9) za veliku upotrebu hidrohlortiazida (~25 000 mg) i na OR 7,7 (5,7-10,5) za najveću kumulativnu dozu (~100 000 mg) (takođe vidjeti odjeljak 4.4).

Resorpcija

Enalapril-maleat oralno primijenjen se brzo resorbuje, a njegove maksimalne koncentracije u serumu se javljaju u roku od jednog sata. Na osnovu prisustva u urinu, stepen resorpcije enalaprila iz oralno primijenjenog enalapril-maleata iznosi približno 60%. Nakon resorpcije, oralni enalapril se brzo i široko hidrolizuje u enalaprilat, snažan inhibitor angiotenzin konvertujućeg enzima. Maksimalna koncentracija enalaprilata u serumu javlja se 3 do 4 sata nakon oralne doze enalapril-maleata. Osnovni sastojci u urinu su enalaprilat, u količini koja iznosi 40% doze i neizmenjeni enalapril. Osim konvertovanja u enalaprilat, nema dokaza o značajnijem metabolizmu enalaprila. Profil koncentracije enalaprilata u serumu pokazuje produženu terminalnu fazu, vjerovatno povezanu sa vezivanjem za ACE. Kod ispitanika sa normalnim radom bubrega, ravnotežno stanje koncentracije enalaprilata u serumu dostiže se nakon četvrtog dana primjene enalapril-maleata. Na resorpciju oralno primijenjenog enalapril-maleata ne utiče prisustvo hrane u gastrointestinalnom traktu. Stepen resorpcije i hidrolize enalaprila sličan je kod različitih doza u preporučenom terapijskom opsegu.

Distribucija

Istraživanja na psima su pokazala da enalapril slabo prolazi hematoencefalnu barijeru, ako uopšte i prolazi. Enalaprilat ne dospijeva u moždanu cirkulaciju. Enalapril prolazi kroz placentalnu barijeru.

Hidrohlortiazid prolazi kroz placentalnu, ali ne i kroz hematoencefalnu barijeru.

Metabolizam

Osim konvertovanja u enalaprilat, nema dokaza o značajnijem metabolizmu enalaprila.

Hidrohlortiazid se ne metaboliše, ali se veoma brzo eliminiše putem bubrega.

Eliminacija

Enalapril se uglavnom eliminiše putem bubrega. Osnovni sastojci u urinu su enalaprilat, u količini koja iznosi 40% doze i neizmijenjeni enalapril. Efikasno poluvrijeme akumulacije enalaprilata nakon višestrukih doziranja oralno primijenjenog enalapril-maleata je 11 sati.

Tokom praćenja koncentracije hidrohlortiazida u plazmi, najmanje 24 sata, zabilježeno je poluvrijeme eliminacije koje je variralo između 5,6 i 14,8 sati. Hidrohlortiazid se ne metaboliše, ali se veoma brzo eliminiše putem bubrega. Najmanje 61% oralne doze se eliminiše u neizmjenjenom obliku tokom 24 sata.

Oštećenje bubrega

Enalaprilat se iz cirkulacije može ukloniti hemodijalizom.

Laktacija

Poslije pojedinačne doze od 20 mg oralno, kod pet porodilja, prosečna maksimalna koncentracija enalaprila u mlijeku je bila 1,7 mikrograma/L (opseg od 0,54 do 5,9 mikrograma/L), 4 do 6 sati nakon uzete doze. U

prosjeku maksimalna koncentracija enalaprilata je bila 1,7 mikrograma/L (raspon od 1,2 do 2,3

mikrograma/L); maksimalne koncentracije su se dostizale u raznim periodima tokom 24 h. Koristeći podatke

o maksimalnim koncentracijama u mlijeku, procjenjuje se da bi maksimalni unos kod novorođenčeta, koje se

isključivo doji, bio oko 0,16% primjenjene majčine doze u skladu sa njenom tjelesnom težinom.

Žene koje su uzimale oralno enalpril 10 mg dnevno tokom 11 meseci, imale su maksimalne koncentracije enalaprila u mleku 2 mikrograma/L, 4 sata nakon unijete doze, dok su maksimalne koncentracije enalaprilata bile 0,75 mikrograma/L, oko 9 sati nakon unosa doze. Ukupne količne enalaprila i enalaprilata mierene u mlijeku tokom 24 sata su bile 1,44 mikrograma/L i 0,63 mikrograma/L, redom. Nivoe enalaprilata u mlijeku je bilo nemoguće izmjeriti (<0,2 mikrograma/L), 4 sata nakon pojedinačne doze enalaprila od 5 mg kod jedne majke, i 10 mg kod dvije majke; nivoi enalaprila nisu bili određivani.

Nema relevantnih podataka.

• Laktoza, monohidrat
• Magnezijum karbonat, teški
• Želatin
• Krospovidon
• Magnezijum stearat

Nema podataka o inkompatibilnosti.

3 (tri) godine.

Lijek ne treba koristiti posle isteka roka upotrebe označenog na pakovanju.

Čuvati u originalnom pakovanju u cilju zaštite od vlage.

Čuvati van pogleda i domašaja djece!

Unutrašnje pakovanje je blister (oPA/AL/PVC-AL) u kome se nalazi 10 tableta.

Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 3 blistera sa po 10 tableta (ukupno 30 tableta) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Lijek Prilenap H sadrži enalapril maleat i hidrohlortiazid.

Enalapril spada u grupu ljekova poznatih kao ACE inhibitori, koji djeluju tako što šire krvne sudove. Hidrohlortiazid spada u grupu ljekova poznatih kao diuretici (za izbacivanje viška tečnosti iz organizma), koji djeluje tako što povećava izlučivanje mokraće.

Lijek Prilenap H se koristi za liječenje povišenog krvnog pritiska (arterijske hipertenzije) ukoliko je potrebna kombinovana terapija. Uzimanje oba lijeka koja lijek Prilenap H sadrži može da pojača njihovo dejstvo u poređenju sa uzimanjem samo jednog lijeka.

Upozorite Vašeg ljekara ako uzimate druge ljekove, imate neku hroničnu bolest, neki poremećaj metabolizma, preosetljivi ste na ljekove ili ste imali alergijske reakcije na neke od njih.

Lijek Prilenap H ne smijete koristiti:

• ako ste preosjetljivi na enalapril, hidrohlortiazid ili na bilo koju pomoćnu supstancu lijeka Prilenap H (navedenih u odjeljku 6). Znaci alergije mogu biti: svrab, koprivnjača, teško disanje ili oticanje šaka, grla, usta ili očnih kapaka
• ako imate nasledni angioedem ili angioedem nekog drugog ili nepoznatog porijekla (otok lica, usta, usana, jezika ili grla koji Vam je otežavao gutanje ili disanje) – vidjeti Upozorenja i mjere opreza
• ako ste preosetljivi na vrstu ljekova koji se zovu „sulfonamidi“ (pitajte Vašeg ljekara ako niste sigurni koji su ljekovi sulfonamidi)
• ako imate stanje poznato kao stenoza bubrežne arterije (suženje arterija koje dovode krv do bubrega)
• ako ne možete da mokrite
• ako ste trudni duže od 3 mjeseca (u ranoj trudnoći je isto tako bolje izbjegavati lijek Prilenap H - vidjeti poglavlje o trudnoći)
• ako imate teško oštećenje funkcije bubrega ili jetre
• ako imate dijabetes ili oštećenu funkciju bubrega, a uzimate lijek za snižavanje krvnog pritiska koji sadrži aliskiren
• ako ste trenutno ili ste do nedavno bili na terapiji lijekom sakubitril/valsartan (koji se koristi u terapiji hronične slabosti srca kod odraslih pacijenata), s obzirom da je povećan rizik od nastanka reakcije koja se zove angioedem (otok potkožnog tkiva u predelu lica, usana, jezika i/ili grla).

Nemojte uzimati lijek Prilenap H ako se bilo šta od nabrojanog odnosi na Vas. Ako niste sigurni, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu prije nego što počnete da uzimate lijek.

Upozorenja i mjere opreza

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom pre nego što uzmete ijlek Prilenap H ukoliko:

• imate oboljenje bubrega, ako ste nedavno imali transplantaciju bubrega, idete na dijalizu ili
• uzimate tablete za izbacivanje viška tečnosti iz organizma (diuretike)
• ste imali probleme sa disanjem ili plućima (uključujući upalu ili vodu u plućima) nakon uzimanja hidrohlortiazida u prošlosti. Ako razvijete bilo kakvu poteškoću vezanu za kratki dah ili otežano disanje nakon uzimanja hidrohlortiazida, odmah potražite ljekarsku pomoć.
• imate oboljenje krvi ili probleme sa funkcijom jetre. Odmah obavjestite ljekara ukoliko primjetite pojavu žute prebojenosti kože i sluzokoža. Obustavite dalju primjenu lijeka i obratite se ljekaru.
• ste na dijeti sa ograničenim unosom soli ili ste nedavno patili od preteranog povraćanja ili proliva
• imate nizak krvni pritisak (možete primjetiti ovo pojavom simptoma kao što su nesvjestica ili vrtoglavica, posebno u stojećem položaju)
• ste stariji od 70 godina
• imate srčane probleme koji se zovu „stenoza aorte“, „hipertrofična kardiomiopatija“ ili opstrukciju na izlaznom dijelu lijeve komore
• imate kolageno oboljenje krvnih sudova, uzimate imunosupresivnu terapiju (koristi se u liječenju autoimunskih poremećaja kao što su reumatoidni artritis ili nakon transplantacije organa),
• uzimate alopurinol (za liječenje gihta) ili prokainamid (za liječenje poremećaja srčanog ritma). U ovim slučajevima, a naročito ako od ranije postoji oslabljena funkcija bubrega, može biti povećan rizik od nastanka infekcije (smanjen broj belih krvnih zrnaca). Ukoliko dođe do infekcije (simptomi mogu da budu visoka temperatura ili groznica) morate odmah o tome obavjestiti ljekara. Ljekar Vas, s vremena na vrijeme, može uputiti na laboratorijsku analizu krvi, da bi provjerio broj bijelih krvnih zrnaca.
• se kod Vas ranije javljao „angioedem“ dok ste uzimali druge ljekove. Simptomi su mogli da budu svrab, koprivnjača, gušenje ili oticanje šake, grla, usta ili očnih kapaka
• imate šećernu bolest (dijabetes) i uzimate antidijabetesne lekove, uključujući insulin, za kontrolu dijabetesa (morate redovno kontrolisati krv zbog pojave niske koncentracije šećera u krvi, naročito tokom prvog mjeseca terapije)

uzimate preparate za dodavanje kalijuma ili zamjenu za kuhinjsku so na bazi kalijuma ste na terapiji litijumom (za liječenje nekih psihijatrijskih poremećaja)

uzimate neki od ljekova za terapiju visokog krvnog pritiska (ACE inhibitori, blokatori angiotenzin II receptora ili aliskiren), naročito ako imate probleme sa bubrezima koji su povezani sa dijabetesom,

• uzimate bilo koji od niže navedenih ljekova, jer je u tom slučaju veći rizik od pojave angioedema (oticanja usana, jezika i ždrela)
• racekadotril (lijek koji se koristi za liječenje dijareje – proliva)
• temsirolimus, sirolimus, everolimus i drugi ljekovi koji pripadaju grupi ljekova pod nazivom mTOR inhibitori (koriste se za sprečavanje odbacivanja transplantiranih organa i u terapiji kancera)
• vildagliptin (lijek za lečenje šećerne bolesti),
• imate uporni suvi kašalj
• imate netoleranciju na neke šećere (laktoza)
• ste imali rak kože ili ako Vam se pojavi neočekivana lezija (promena) na koži tokom lečenja. Liječenje hidrohlortiazidom, naročito dugotrajna primjena uz visoke doze, može da poveća rizik od nekih vrsta raka kože ili usana (nemelanomski karcinom kože). Zaštitite svoju kožu od izlaganja suncu i UV zracima za vreme uzimanja lijeka Prilenap H
• osjetite slabljenje vida ili bol u očima. To bi mogli biti simptomi nakupljanja tečnosti u vaskularnom omotaču oka (horoidni izliv) ili povećanja pritiska u oku i može se dogoditi u roku od nekoliko sati do nedjelju dana nakon uzimanja lijeka Prilenap H.

Angioneurotski edem (otok koji obično zahvata područje lica, usne, jezik ili grlo) je prijavljivan kod pacijenata na terapiji ACE inhibitorima, uključujući enalapril (jedan od sastojaka lijeka Prilenap H). Može se javiti bilo kada tokom terapije. Kod ovakvih slučajeva dalju primenu lijeka treba odmah prekinuti i osigurati pažljiv medicinski nadzor. Ukoliko imate angioedem u istoriji bolesti, a koji nije bio povezan sa terapijom ACE inhibitorima, ili ukoliko ste imali neku operaciju disajnih puteva, možete biti pod većim rizikom od pojave angioedema tokom primiene lijeka Prilenap H (vidjeti informacije navedene u dijelu „Lijek Prilenap H ne smijete koristiti”)

Obratite se Vašem ljekaru ukoliko ste trudni, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću.

Lijek Prilenap H se ne preporučuje u ranoj trudnoći i ne smije se uzimati ako ste trudni duže od 3 mjeseca, zato što u tom stadijumu trudnoće može ozbiljno da naškodi plodu (vidjeti poglavlje o trudnoći).

Ukoliko treba da imate bilo koju od sledećih procedura, recite Vašem ljekaru da uzimate lijek

Prilenap H:

• bilo koju hiruršku intervenciju ili primjenu anestetika (uključujući i kod stomatologa), jer tokom opšte anestezije postoji veća opasnost od pojave hipotenzije
• proceduru koja se zove “LDL afereza” (za uklanjanje holesterola iz krvi pomoću aparata)
• liječenje preosjetljivosti (desenzibilizacija), kako bi se smanjile alergijske reakcije na ubod ose ili pčele

Rutinske analize

Kada prvi put počnete da uzimate lijek Prilenap H, ljekar će često pratiti Vaš krvni pritisak kako bi bio siguran da dobijate odgovarajuću dozu. Osim toga, pacijente kod kojih je to potrebno, ljekar će uputiti da im se urade laboratorijske analize krvi kojima se određuje nivo kalijuma, natrijuma, magnezijuma, kreatinina i enzima jetre.

Recite Vašem ljekaru ukoliko ste imali ili treba da imate antidoping test, pošto ovaj lijek može da izazove pozitivan rezultat.

Etničke razlike

Ako ste pripadnik crne populacije morate biti svijesni da ukoliko uzimate ACE inhibitore imate veći

rizik za nastanak alergijskih reakcija praćenih otokom lica, usana, jezika i grla, sa teškoćama u gutanju i

disanju. Prilenap H je manje efikasan u snižavanju krvnog pritiska kod pacijenata crne rase nego kod ostalih.

Djeca i adolescenti

Ne preporučuje se primjena lijeka Prilenap H kod djece.

Ako nijeste sasvim sigurni, ili imate neka pitanja, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu prije upotrebe lijeka Prilenap H.

Primjena drugih ljekova

Imajte u vidu da se ove informacije mogu odnositi na ljekove koje više ne pijete, kao i na ljekove koje planirate da uzimate u budućnosti. Obavestite svog ljekara ili farmaceuta ako uzimate, ili ste do nedavno uzimali neki drugi lijek, uključujući i lijek koji se nabavlja bez ljekarskog recepta.

Uzimanje lijeka Prilenap H sa hranom ili pićima

Obavestite Vašeg lekara ukoliko uzimate neke od sledećih lekova:

• suplemente kalijuma (uključujući soli koje sadrže kalijum), diuretike koji štede kalijum (ljekovi koji pomažu da se izbaci višak tečnosti iz organizma, kao što su amilorid, spironolakton) ili bilo koje druge lekove koji mogu povećati vrednosti kalijuma u serumu (kao što su npr. trimetoprim ili kotrimoksazol – koriste se za liječenje nekih bakterijskih infekcija; ciklosporin - koristi se za sprečavanje odbacivanja transplantiranih organa; ili heparin – za sprečavanje zgrušavanja krvi)
• druge ljekove za snižavanje krvnog pritiska, kao što su ACE inhibitori, blokatori angiotenzin II receptora (takođe poznati kao sartani, npr. valsartan, telmisartan, irbesartan), vazodilatatori (nitroglicerin, nitrati) ili lijek koji se naziva aliskiren
• tiazide, furosemid, bumetanid (za izbacivanje viška tečnosti iz organizma)
• litijum (za liječenje nekih psihijatrijskih poremećaja). Lijek Prilenap H se ne smije uzimati sa ovim lijekom
• barbiturate (sedative koji se koriste za nesanicu ili epilepsiju)
• triciklične antidepresive kao što je amitriptilin (protiv depresije), antipsihotike kao što su fenotiazini (za liječenje ozbiljne anksioznosti)
• protiv bolova, kao što je morfijum ili anestetici, zato što može doći do preteranog snižavanja krvnog pritiska
• holestiramin ili holestipol (za kontrolu nivoa holesterola)
• ljekove koji se koriste protiv ukočenosti i zapaljenja povezanih sa bolnim stanjima, naročito onih koji

pogađaju mišiće, kosti i zglobove:

- uključujući terapiju zlatom koja dovodi do napada rumenila na licu, osećanja mučnine, povraćanja i niskog krvnog pritiska, kada se uzima sa lekom Prilenap H i

- nesteroidne antiinflamatorne ljekove (NSAIL), na primjer, diflunisal ili diklofenak.

Oni mogu da spreče pravilno kontrolisanje krvnog pritiska i mogu da povećaju koncentraciju

kalijuma u krvi

• efedrin (za lečenje kašlja) i sredstva protiv prehlade ili noradrenalin i adrenalin (za liječenje niskog krvnog pritiska, šoka, insuficijencije srca, astme ili alergije). Kod istovremene primjene lijeka Prilenap H sa ovim ljekovima, krvni pritisak može da ostane visok
• ACTH (za liječenje bolesti nadbubrežne žlijezde)
• kortikosteroide (za liječenje određenih stanja kao što su reumatizam, artritis, alergijska stanja, astma ili određeni poremećaji krvi)
• alopurinol (koristi se u lečenju gihta)
• ciklosporin (za liječenje autoimunskih oboljenja)
• ljekove koji se koriste u terapiji malignih tumora
• antacide (za smanjivanje kiselosti želudačnog soka)
• prokainamid, amjodaron ili sotalol (za liječenje poremećaja srčanog ritma)
• digitalis (za liječenje problema sa srčanim ritmom)
• karbenoksolon (za liječenje čira na želucu)
• laksative u prekomjernim količinama
• antidijabetike (za liječenje šećerne bolesti) poput insulina. Lijek Prilenap H može da izazove još veći pad koncentracije šećera u krvi ako ih uzimate sa antidijabeticima
• mTOR inhibitore (temsirolimus, sirolimus, everolimus - ljekovi koji se koriste u terapiji nekih tumora)
• racekadotril (lijek koji se koristi za liječenje proliva)
• vildagliptin (lijek za liječenje šećerne bolesti).

Ako niste sasvim sigurni, ili imate neka pitanja, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu prije upotrebe lijeka Prilenap H.

Uzimanje lijeka Prilenap H sa hranom ili pićem

Uzimanje lijeka Prilenap H sa hranom ili bezalkoholnim pićima ne utiče značajno na dejstvo lijeka.

Lijek možete da uzimate tokom ili nakon jela sa vodom. Tokom liječenja nemojte konzumirati alkoholna pića, jer alkohol pojačava dejstvo lijeka Prilenap H na krvni pritisak i možda ćete osetiti vrtoglavicu, ošamućenost ili nesvjesticu.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu za savjet prije nego što uzmete ovaj lijek.

Trudnoća

Morate reći ljekaru ako mislite da ste trudni (ili ako planirate trudnoću). Ljekar će Vam vjerovatno savjetovati da prestanete da uzimate lijek Prilenap H prije nego što zatrudnite ili čim saznate da ste trudni, i savjetovaće Vam da uzimate neki drugi lijek umjesto ovog lijeka.

Upotreba lijeka Prilenap H se ne preporučuje u ranoj trudnoći i ne smije se uzimati ako ste trudni duže od 3 mjeseca, zato što u tom stadijumu trudnoće može ozbiljno da naškodi plodu.

Dojenje

Oba aktivna sastojka u lijeku Prilenap H, enalapril maleat i hidrohlortiazid, izlučuju se u mlijeko dojilje.

Lijek Prilenap H se ne preporučuje kod majki koje doje. Ukoliko dojite ili namjeravate da dojite, obratite se Vašem ljekaru.

Uticaj lijeka Prilenap H na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Tokom primjene lijeka Prilenap H prijavljena su neželjena dejstva kao što su vrtoglavica, zamor i malaksalost koja kod nekih pacijenata mogu uticati na njihove psihofizičke sposobnosti za upravljanje vozilima i rukovanje mašinama.

Lijek Prilenap H sadrži laktozu, monohidrat

Lijek Prilenap H sadrži laktozu monohidrat. U slučaju netolerancije na neke od šećera, obratite se Vašem ljekaru prije upotrebe ovog lijeka.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako niste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Lijek Prilenap H se uzima oralno.

Odrasli

Povišen krvni prtisak

Uobičajena doza je jedna tableta jednom na dan. Ako je neophodno, doza može da se poveća na dvije tablete koje se uzimaju jednom dnevno.

Prethodna terapija ljekovima za izbacivanje viška tečnosti iz organizma (diureticima)

Simptomatski pad krvnog pritiska može da se javi nakon početne doze lijeka Prilenap H. Češće se javlja kod pacijenata kod kojih je došlo do smanjenja volumena tečnosti i/ili soli kao rezultat prethodne terapije diureticima. Terapiju diureticima treba prekinuti 2-3 dana prije otpočinjanja terapije lijekom Prilenap H.

Doziranje u slučaju oboljenja bubrega

Tiazidi možda nijesu odgovarajući diuretici za upotrebu kod pacijenata sa oboljenjem bubrega i nijesu efikasni kod umjerene ili ozbiljne slabosti bubrega.

Kod pacijenata sa klirensom kreatinina > 30 i < 80 ml/min, lijek Prilenap H treba koristiti samo nakon podešavanja doze za pojedinačne komponente.

Upotreba kod starijih osoba

Nema razlike u pogledu efikasnosti lijeka kod starijih u odnosu na mlađe pacijente sa povišenim krvnim pritiskom.

Primjena kod djece i adolescenata

Efikasnost lijeka i njegova bezbjednost za djecu nijesu potvrđene.

Ako ste uzeli više lijeka Prilenap H nego što je trebalo

Ukoliko ste uzeli više tableta od onoga što Vam je preporučeno (predoziranje) ili je neko drugi slučajno uzeo Vaš lijek, odmah se obratite Vašem ljekaru, farmaceutu ili najbližoj zdravstvenoj ustanovi.

Najčešći znaci i simptomi predoziranja su pad krvnog pritiska i stupor (stanje sa gotovo potpunim gubitkom svijesti). Drugi simptomi mogu uključiti vrtoglavicu, ili nesvjesticu zbog pada krvnog pritiska, lupanje srca, ubrzani rad srca, ubrzani puls, napetost, kašalj, popuštanje funkcije bubrega, ubrzano disanje.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Prilenap H

Nikada ne uzimajte duplu dozu da nadomjestite to što ste preskočili da uzmete lijek!

• Ako ste zaboravili da uzmete tabletu, preskočite propuštenu dozu.
• Sledeću dozu uzmite u uobičajeno vrijeme.
• Ne uzimajte duplu dozu da bi nadoknadili preskočenu dozu.

Ako naglo prestanete da uzimate lijek Prilenap H

Ukoliko osjetite poboljšanje, ne prekidajte liječenje lijekom Prilenap H bez savjeta Vašeg ljekara.

Ukoliko bez savjeta Vašeg ljekara prestanete da uzimate lijek Prilenap H, može doći do ponovnog povišenja krvnog pritiska, što povećava rizik od komplikacija na srcu i bubrezima.

Ako imate bilo kakvih dodatnih pitanja o primjeni ovog lijeka, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Lijek Prilenap H, kao i drugi ljekovi, može da ima neželjena dejstva, mada se ona ne moraju ispoljiti kod svih.

Veoma je važno da odmah prestanete sa uzimanjem lijeka Prilenap H i potražite hitnu medicinsku pomoć ukoliko osjetite sledeće simptome:

• alergijsku reakciju koja se može ispoljiti kao svrab, kratak dah ili zviždanje u grudima, razvoj otoka šaka, usta, grla, lica ili očnih kapaka
• izražena reakcija hipersenzitivnosti sa visokom temperaturom, osipom na koži u formi mete (erythema multiforme), teška stanja kože sa crvenilom, ljuštenjem i stvaranjem plikova na koži (Stevens Johnson-ov sindrom i toksična epidermalna nekroliza)
• insuficijencija jetre ili hepatitis. Ovo može prouzrokovati žuticu.

Prestanite da uzimate lijek Prilenap H i obratite se Vašem ljekaru ukoliko osjetite neko od sledećih neželjenih dejstava:

• tešku vrtoglavicu, nesvjesticu, naročito na početku terapije ili pri povećanju doze ili kada ustajete

Druga neželjena dejstva, rangirana po učestalosti:

Veoma česta (češće od 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• zamućeni vid, kašalj, mučnina, slabost.

Česta (kod 1-10 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• glavobolja, depresija, nizak krvni pritisak, gubitak svesti (sinkopa), ortostatska hipotenzija (nagli pad pritiska prilikom zauzimanja uspravnog položaja),
• bolovi u grudima, promene srčanog ritma, angina pektoris, ubrzani rad srca, kratak dah ,
• proliv, bol u predjelu trbuha (abdomena), promene u čulu ukusa, zadržavanje tečnosti, (edem), osećaj umora,
• osip, preosjetljivost/angioneurotski edem: zabilježen je angioneurotski edem lica, udova, usana, jezika, glasnih žica i/ili grla
• povećana koncentracija kalijuma u krvi, povećanje kreatinina u serumu, (otkriva se laboratorijskom analizom krvi); smanjena koncentracija kalijuma u krvi, povećana koncentracija holesterola, povećana koncentracija triglicerida, povećana koncentracija mokraćne kiseline u krvi,
• grčevi u mišićima.

Povremena (kod 1-10 na 1 000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• anemija (uključujući aplastičnu i hemolitičku),
• niska koncentracija šećera u krvi (hipoglikemija), smanjena koncentracija magnezijuma u krvi, giht,
• konfuzija, pospanost, nesanica, nervoza, osjećaj peckanja ili mravinjanja, vertigo, smanjen seksualni nagon,
• zujanje u ušima,
• naleti crvenila, nepravilan rad srca, infarkt srca ili cerebrovaskularni dogadaj, moguće kao posledica preterano niskog krvnog pritiska,
• sekrecija iz nosa (rinoreja), bol u grlu i promuklost, suženje disajnih puteva ili astma,
• neprohodnost crijeva (ileus), zapaljenje pankreasa, povraćanje, poremećaj varenja, zatvor, anoreksija, iritacija želuca, suva usta, čir na želucu ili dvanaestopalačnom crijevu, nadimanje,
• preznojavanje, svrab, koprivnjača, opadanje kose (alopecija),
• bol u zglobovima,
• smanjenje bubrežne funkcije, proteini u mokraći,
• impotencija,
• osjećanje slabosti, groznica,
• povećana vrijednost uree u krvi, smanjena koncentracija natrijuma u krvi.

Rijetka (kod 1-10 na 10 000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• neobični snovi, problemi sa spavanjem
• povećanje broja jedne vrste bijelih krvnih ćelija (neutrofila), smanjen hemoglobin, smanjen hematokrit (može se videti iz rezultata krvne slike), smanjen broj trombocita (krvne pločice), smanjen broj ili potpuni nedostatak jedne vrste bijelih krvnih zrnaca (granulocita), depresija koštane srži, smanjen broj bijelih krvnih zrnaca (leukocita), pancitopenija (smanjen broj svih ćelija krvi), otok limfnih čvorova, autoimuna oboljenja,
• povećana koncentracija šećera u krvi,
• slabost mišića (pareza), ponekad usled niskog kalijuma,
• Reynaud-ov sindrom , kada šake i stopala postanu veoma hladni i bijeli zbog malog dotoka krvi,
• infiltrati u plućima (vidi se na rendgenskom snimku), slabljenje respiratorne funkcije (uključujući zapaljenje pluća, nakupljanje tečnosti u plućima (edem pluća), zapaljenje sluzokože nosa, eozinofilna pneumonija (simptomi mogu biti kašalj, visoka temperatura i otežano disanje),
• bol, otok ili čirevi u ustima, infekcija ili bol i otok jezika,
• problemi sa jetrom kao što su: smanjena funkcija jetre, zapaljenje jetre, žutica, (žuta prebojenost kože ili beonjača), zapaljenje žučne kese (naročito kod pacijenata koji su ranije imali kamence u žučnoj kesi),
• Stivens-Johnson-ov sindrom i toksična epidermalna nekroliza (teška kožna reakcija praćena crvenilom i perutanjem kože, plikovima ili svežim ranama, ili odvajanjem gornjih od ostalih slojeva kože), eksfolijativni dermatitis/eritrodermatoza (težak osip kože sa ljuštenjem i perutanjem), pemfigus (mali plikovi ispunjeni tečnošću na koži),
• učestalo i obilno mokrenje, zapaljenje bubrega,
• uvećanje dojki kod muškaraca (ginekomastija),
• povećan nivo enzima jetre ili bilirubina, (mjeri se analizom krvi).

Veoma rijetka (ređe od 1 na 10 000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• povećana koncentracija kalcijuma u krvi,
• intestinalni „angioedem“. Znaci mogu da uključuju bolove u stomaku, mučninu i povraćanje, povišen nivo kalcijuma u krvi.
• akutni respiratorni distres sindrom (znaci uključuju ozbiljan nedostatak daha, povišenu temperaturu, slabost i zbunjenost)

Nepoznata učestalost neželjenih dejstava (učestalost se ne može proceniti na osnovu dostupnih podataka)

• rak kože i usana (nemelanomski karcinom kože)
• slabljenje vida ili bol u očima zbog visokog pritiska (mogući znaci nakupljanja tečnosti u vaskularnom omotaču oka (horoidni izliv) ili akutnog glaukoma zatvorenog ugla).

Zabilježena su i kompleksna neželjena dejstva koja mogu da uključuju neke od sledećih znakova ili sve njih:

• prekomjerno lučenje antidiuretskog hormona, što dovodi do zadržavanja tečnosti, nastanka slabosti, umora i konfuzije (zbunjenosti),
• skup simptoma koji može uključivati nešto od navedenog: groznicu, zapaljenje krvnih sudova (serozitis/vaskulitis), bolove u mišićima (mijalgija, miozitis), bolove u zglobovima (artralgija/artritis). Mogu se javiti i osip, reakcije preosjetljivosti na svetlost ili druge kožne reakcije.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece!

Čuvati u originalnom pakovanju u cilju zaštite od vlage.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Prilenap H

Aktivne supstance:

Enalapril maleat i hidrohlortiazid.

Jedna tableta sadrži:

Enalapril maleat 10 mg i

hidrohlortiazid 25 mg

Pomoćne supstance su: laktoza, monohidrat; magnezijum karbonat, teški; želatin; krospovidon; magnezijum stearat.

Kako izgleda lijek Prilenap H i sadržaj pakovanja

Okrugle, blago bikonveksne tablete, bijele do skoro bijele boje, sa utisnutom podionom crtom sa jedne strane.

Podiona crta služi samo da olakša lomljenje da bi se lijek lakše progutao, a ne za podjelu na jednake doze.

Unutrašnje pakovanje je blister (oPA/AL/PVC-AL) u kome se nalazi 10 tableta.

Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 3 blistera sa po 10 tableta (ukupno 30 tableta) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

HEMOFARM A.D. VRŠAC P.J. PODGORICA,

8. marta 55A, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

Hemofarm AD Vršac,

Beogradski put bb, Vršac, Srbija

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

2030/24/840 - 7723 od 20.02.2024. godine

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno

Februar, 2024.