LERCANIL 10 10mg film tableta

Lijek Lercanil 10 je indikovan kod odraslih za terapiju blage do umjerene esencijalne hipertenzije.

Doziranje

Preporučena oralna doza je 10 mg jednom dnevno najmanje 15 minuta prije obroka. Doza se može povećati do 20 mg u zavisnosti od individualnog odgovora pacijenta.

Doziranje mora biti postepeno, jer može biti potrebno da prođu i 2 nedjelje do pojave maksimalnog antihipertenzivnog efekta.

Pojedine osobe, neadekvatno kontrolisane samo jednim antihipertenzivnim lijekom, mogu imati koristi od dodatne terapije sa lijekom Lercanil 10 uz terapiju blokatorima beta adrenergičkih receptora (atenolol), diureticima (hidrohlortiazid) ili ACE inhibitorima (kaptopril ili enalapril).

Budući da kriva odnosa doze i efekta ima strm nagib i da dostiže plato pri dozama između 20 mg i 30 mg, efikasnost lijeka se najverovatnije neće povećavati sa povećanjem doze, ali je moguće povećanje neželjenih dejstava.

Stariji pacijenti

Posebnu pažnju treba obratiti pri započinjanju terapije kod starijih pacijenata, iako farmakokinetički podaci i kliničko iskustvo ne ukazuju na potrebu prilagođavanja dnevne doze.

Pedijatrijska populacija:

Efikasnost i bezbjednost lijeka Lercanil 10 kod djece uzrasta do 18 godina nije utvrđena.

Nema dostupnih podataka.

Pacijenti sa oštećenjem funkcije bubrega ili jetre

Posebnu pažnju treba obratiti kada se terapija započinje kod pacijenata sa blagom do umjerenom renalnom ili hepatičkom disfunkcijom. Premda ovi pacijenti dobro podnose preporučeni raspon doza, potrebno je pažljivo povećanje doze do 20 mg dnevno. Antihipertenzivni efekat može biti pojačan kod pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre, te je shodno tome neophodno razmotriti prilagođavanje doze.

Lijek Lercanil 10 je kontraindikovan kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre ili kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije bubrega (GFR < 30 ml/min), uključujući pacijente na dijalizi (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Način primjene

Mjere predostrožnosti koje treba preduzeti prije primjene ovog lijeka:

Terapiju je poželjno uzimati ujutru, najmanje 15 minuta prije doručka.

Ovaj lijek se ne smije uzimati sa sokom od grejpfruta (vidjeti djelove 4.3 i 4.5).

Preosjetljivost na aktivnu supstancu ili na bilo koju od pomoćnih supstanci ovog lijeka navedenih u dijelu 6.1

Opstrukcija izlaznog puta lijeve komore

Neliječena kongestivna srčana insuficijencija

Nestabilna angina pektoris ili nedavni (unutar mjesec dana) infarkt miokarda

Teška oštećenja funkcije jetre

Teška oštećenja funkcije bubrega (GFR<30ml/min), uključujući pacijente na dijalizi

Istovremena primjena:

snažnih inhibitora CYP3A4 (vidjeti dio 4.5)

ciklosporina (vidjeti dio 4.5)

grejpfrut ili soka od grejpfruta (vidjeti dio 4.5)

Sindrom bolesnog sinusa

Lerkanidipin treba da se upotrebljava sa oprezom kod pacijenata sa sindromom bolesnog sinusa (bez pejs-mejkera).

Poremećaj lijeve ventrikularne funkcije

Iako kontrolisane hemodinamske studije nijesu ukazale na poremećaj ventrikularne funkcije, neophodan je poseban nadzor kod pacijenata sa disfunkcijom lijeve komore.

Ishemijska bolest srca

Postoji podatak da neki od dihidropiridina kratkog dejstva mogu doprinijeti povećanju kardiovaskularnog rizika kod pacijenata sa ishemijskom bolešću srca. Iako je lerkanidipin dugog dejstva, potrebno je obratiti pažnju kod ovih pacijenata.

Pojedini dihidropiridini mogu, rijetko, dovesti do prekordijalnog bola ili angine pektoris. Veoma rijetko, pacijenti sa već postojećom anginom pektoris mogu iskusiti povećanje učestalosti, produženo trajanje ili intenziviranje napada. U izolovanim slučajevima, može doći do akutnog infarkta miokarda (vidjeti dio 4.8).

Pacijenti sa oštećenjem funkcije bubrega ili jetre

Posebnu pažnju treba obratiti kada se terapija započinje kod pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije bubrega. Iako se očekuje dobra podnošljivost preporučene dnevne doze od 10 mg, povećanju doze do 20 mg dnevno se mora pristupiti sa oprezom.

Antihipertenzivni efekat se može uvećati kod pacijenata sa umjerenim hepatičkim oštećenjem i posljedično tome se mora razmotriti prilagođavanje doze.

Lerkanidipin je kontraindikovan kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre ili kod oštećenja bubrega (GFR < 30 ml/min) uključujući pacijente podrvgnute hemodijalizi (videti djelove 4.2 i 4.3).

Peritonealna dijaliza

Lerkanidipin je povezan sa razvojem zamućene peritonealne tečnosti kod pacijenata na peritonealnoj dijalizi. Zamućenost nastaje usljed povećanja koncentracije triglicerida u peritonealnoj tečnosti. Iako je mehanizam nastanka nepoznat, zamućenost se povlači brzo nakon ukidanja lerkanidipina. Važno je prepoznati ovu pojavu s obzirom da se zamućena peritonealna tečnost može pogrešno povezati sa infektivnim peritonitisom i posljedičnom nepotrebnom hospitalizacijom i empirijskom upotrebom antibiotika.

Induktori CYP3A4

Induktori CYP3A4, kao antikonvulzivi (npr. fenitoin, karbamazepin) i rifampicin mogu izazvati smanjenje nivoa lerkanidipina u plazmi, a samim tim i efikasnost lerkanidipina može biti manja od očekivane (vidjeti dio 4.5).

Alkohol

Alkohol treba izbegavati s obzirom da može da potencira vazodilatatorni efekat antihipertenzivnh ljekova (vidjeti dio 4.5).

Laktoza

Ovaj lijek sadrži laktozu. Pacijenti sa rijetkim nasljednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom laktaze ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom, ne smiju uzimati ovaj lijek.

Ovaj lijek sadrži natrijum.

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmola natrijuma (23 mg) po tableti, tj. suštinski je „bez natrijuma“.

Pedijatrijska populacija

Efikasnost i bezbjednost lerkanidipina nije utvrđena kod djece.

Kontraindikacije u istovremenoj primjeni

Inhibitori CYP3A4

Lerkanidipin se metaboliše sistemom enzima CYP3A4, te stoga istovremena primjena inhibitora CYP3A4 može uticati na metabolizam i eliminaciju lerkanidipina.

Studija interakcije sa snažnim CYP3A4 inhibitorom, ketokonazolom, pokazala je znatno povećanje nivoa lerkanidipina u plazmi (15 puta veća PIK i 8 puta veća Cmax eutomera Slerkanidipina).

Treba izbjegavati istovremeno propisivanje lerkanidipina i inhibitora CYP3A4 (npr.ketokonazola, itrakonazola, ritonavira, eritromicina, troleandomicina, klaritromicina) (vidjeti dio 4.3).

Ciklosporin

Dolazi do povećanja nivoa lerkanidipina i ciklosporina u plazmi pri istovremenoj primjeni ovih ljekova. Studija kod mlađih zdravih dobrovoljaca je pokazala da se nivo lerkanidipina u plazmi nije mijenjao pri primjeni ciklosporina tri sata nakon uzimanja lerkanidipina, dok se PIK ciklosporina uvećala za 27%. Međutim, istovremena primjena lerkanidipina i ciklosporina izazvala je 3 puta veći nivo lerkanidipina u plazmi i porast PIK ciklosporina od 21% .

Ciklosporin i lerkanidipin se ne smiju primjenjivati zajedno (vidjeti dio 4.3).

Grejpfrut ili sok od grejpfruta

Kao i drugi dihidropiridini, lerkanidipin je osjetljiv na inhibiciju metabolizma izazvanu grejpfrutom ili sokom od grejpfruta, sa posljedičnim porastom sistemske raspoloživosti i pojačanjem hipotenzivnog efekta. Lerkanidipin se ne smije primjenjivati sa grejpfrutom ili sokom od grejpfruta (vidjeti dio 4.3).

Istovremene primjene koje se ne preporučuju

Induktori CYP3A4

Istovremenoj primjeni lerkanidipina sa induktorima CYP3A4 kao što su antikonvulzivi (npr.fenitoin, fenobarbital, karbamazepin) i rifampicin treba da se pristupi sa oprezom s obzirom da se antihipertenzivni efekat može redukovati i krvni pritisak se mora pratiti češće nego inače (vidjeti dio 4.4).

Alkohol

Alkohol treba izbjegavati s obzirom da može da potencira vazodilatatorno dejstvo antihipertenzivnih ljekova (vidjeti dio 4.4).

Upozorenja uključujući podešavanje doze

Supstrati za CYP3A4

Oprez je potreban kada se lerkanidipin propisuje uz druge supstrate za CYP3A4, kao što su terfenadin, astemizol, antiaritmici klase III kao što je amijodaron, hinidin, sotalol.

Midazolam

Kada se istovremeno primjenjivao u dozi od 20 mg oralno sa midazolamom kod starijih dobrovoljaca, resorpcija lerkanidipina se povećala (za oko 40%), a brzina resorpcije je smanjena (tmax je odloženo sa 1,75 na 3 sata). Koncentracije midazolama u krvi se nijesu mijenjale.

Metoprolol

Kada se lerkanidipin istovremeno primjenjuje sa metoprololom, beta blokatorom koji se uglavnom eliminiše putem jetre, bioraspoloživost metoprolola se nije mijenjala, dok se bioraspoloživost lerkanidipina smanjila za 50%. Ovaj efekat može biti rezultat smanjenog protoka krvi kroz jetru uzrokovanog βblokatorima, te se može pojaviti i pri primjeni drugih ljekova iz ove grupe. Prema tome, lerkanidipin se može bezbjedno primjenjivati zajedno sa blokatorima βadrenergičkih receptora, ali može biti potrebno podešavanje doze.

Digoksin

Istovremena primjena 20 mg lerkanidipina kod pacijenata koji su na hroničnoj terapiji sa β-metildigoksinom ne ukazuje na postojanje farmakokinetičke interakcije. Ipak, srednje povećanje Cmaxdigoksina od 33%, dok PIK i renalni klirens nijesu značajno modifikovani. Pacijenti na istovremenoj terapiji sa digoksinom treba pažljivo da se prate radi uočavanja kliničkih znakova trovanja digoksinom.

Istovremena primjena sa drugim ljekovima

Fluoksetin

Studija interakcije sa fluoksetinom (inhibitor sistema CYP2D6 i CYP3A4), sprovedena na dobrovoljcima starosne dobi od 65 ± 7 godina (srednja vrijednost ± s.d.), pokazala je da ne postoji klinički relevantna modifikacija u farmakokinetici lerkanidipina.

Cimetidin

Istovremena primjena 800 mg cimetidina dnevno nije uzrokovala značajne promjene u nivou lerkanidipina u plazmi, ali je neophodan oprez pri primjeni većih doza, s obzirom da se bioraspoloživost i hipotenzivni efekat lerkanidipina mogu povećati.

Simvastatin

Kada je ponavljano primjenjivana doza od 20 mg lijeka lerkanidipin sa 40 mg simvastatina, PIK lerkanidipina se nije značajno promijenio, dok se PIK simvastatina povećao za 56%, a njegovog aktivnog metabolita βhidroksi kiseline za 28%. Malo je vjerovatno da su ove promjene klinički relevantne. Nikakva interakcija se ne očekuje kada se lerkanidipin primjenjuje ujutru, a simvastatin uveče, kako je naznačeno za taj lijek.

Diuretici i ACE inhibitori

Lerkanidipin se bezbjedno primjenjuje sa diureticima i ACE inhibitorima.

Ostali antihipertenzivni ljekovi

Kao i kod svih antihipertenzivnih ljekova, povećanje hipotenzivnih efekata se može primijetiti kada se lerkanidipin primjenjuje sa drugim ljekovima koji utiču na krvni pritisak, kao što su alfa blokatori u terapiji urinarnih simptoma, triciklični antidepresivi, neuroleptici. Nasuprot tome, redukcija hipotenzivnog efekta se može očekivati pri istovremenoj primjeni sa kortikosteroidima.

Trudnoća

Nema podataka o primjeni lerkanidipina kod trudnica. Studije na životinjama nijesu ukazale na teratogene efekte (vidjeti dio 5.3), ali su oni primijećeni sa drugim dihidropiridinskim derivatima. Lerkanidipin se ne preporučuje tokom trudnoće i kod žena u reproduktivnom periodu koje ne koriste kontracepciju.

Dojenje

Nije poznato da li se lerkanidipin/ili metaboliti izlučuju u mlijeko. Rizik kod novorođenčadi/odojčadi se ne može isključiti. Lerkanidipin se ne smije primjenjivati tokom dojenja.

Plodnost

Nema dostupnih kliničkih podataka o lerkanidipinu. Reverzibilne biohemijske promjene u glavi spermatozoida koje mogu loše uticati na fertilizaciju su prijavljene kod nekih pacijenata na terapiji blokatora kalcijumskih kanala. U slučajevima kada su ponavljane in vitro fertilizacije neuspješne i gdje se drugo objašnjenje ne može pronaći, može se razmotriti uzrok primjene blokatora kalcijumskih kanala.

Lerkanidipin ima zanemarljiv uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama. Ipak, neophodan je oprez, jer se mogu pojaviti vrtoglavica, astenija, umor i rijetko somnolencija.

Sažetak bezbjednosnog profila

Bezbjednost lerkanidipina pri dozi od 10mg do 20mg jednom dnevno je ispitivana u dvostruko slijepim, placebom-kontrolisanim kliničkim studijama (sa 1200 pacijenata koji su primali lerkanidipin i 603 pacijenta koja su primila placebo) i u aktivno kontrolisanim i nekontrolisanim dugoročnim kliničkim studijama na ukupno 3676 hipertenzivnih pacijenata koji su primali lerkanidipin. Najčešće prijavljene neželjene reakcije u kliničkim ispitivanjima i post-marketinškom praćenju su bile: periferni edem, glavobolja, crvenilo lica, tahikardija i palpitacije.

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija

Navedena tabela pokazuje incidencu neželjenih reakcija lijeka prijavljenih u kliničkim ispitivanjima i post marketinškom praćenju, za koje postoji mogućnost uzročne povezanosti, a grupisane po klasifikaciji MedDRA sistema organa i rangirane prema učestalosti: veoma često (≥1/10); često (≥1/100 do <1/10); povremeno (≥1/1000 do <1/100); rijetko (≥1/10000 do <1/1000); veoma rijetko (<1/10000); nepoznato (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka). U okviru svake grupe učestalosti, primijećene neželjene reakcije su predstavljene po opadajućoj ozbiljnosti.

1neželjene reakcije iz spontanih prijava širom svijeta iz postmarketinškog praćenja

Opis odabranih neželjenih reakcija

U placebo kontrolisanim kliničkim studijama, incidenca perifernog edema je bila 0,9% sa 10-20mg lerkanidipina i 0,83% sa placebom. Ova učestalost je dostigla 2% u sveukupnom ispitivanju populacije uključujući dugoročna klinička ispitivanja.

Ne očekuje se neželjeni uticaj lerkanidipina na nivo glukoze u krvi, a ni lipida u serumu. Neki dihidropiridini mogu rijetko dovesti do prekordijalnog bola ili angine pektoris. Veoma rijetko, pacijenti sa već postojećom anginom pektoris mogu doživjeti povećanje učestalosti, trajanja ili težine ovih napada. Primijećeni su i izolovani slučajevi miokardnog infarkta.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Prema postmarketinškom iskustvu, prijavljeni su neki slučajevi predoziranja u opsegu 30-40 mg pa do 800 mg, uključujući izveštaje o pokušaju samoubistva.

Simptomi

Kao kod drugih dihidropiridina, predoziranje može uzrokovati ekscesivnu perifernu vazodilataciju sa značajnom hipotenzijom i refleksnom tahikardijom. Ipak, pri visokim dozama, periferna selektivnost se može izgubiti, dovodeći do bradikardije i negativnog inotropnog efekta. Najčešće neželjene reakcije u vezi sa predoziranjem su bile: hipotenzija, vrtoglavica, glavobolja i palpitacije.

Terapija

Klinički značajna hipotenzija zahtijeva aktivnu kardiovaskularnu podršku uključujući često praćenje srčane i respiratorne funkcije, elevaciju ekstremiteta i pažnju na zapreminu cirkulišuće tečnosti i izlučivanje urina.

U pogledu prolongiranog farmakološkog dejstva lerkanidipina, neophodan je monitoring kardiovaskularnog statusa od najmanje 24 sata kod pacijenata koji su predozirani. S obzirom da lijek ima visok stepen vezivanja za proteine, dijaliza se ne smatra efektivnom. Pacijenti kod kojih postoji umjerena do ozbiljna intoksikacija moraju da se posmatraju sa visokim stepenom njege.

Farmakoterapijska grupa: Selektivni blokatori kalcijumskih kanala sa pretežno vaskularnim djelovanjem.

Derivati dihidropiridina.

ATC kod: C08CA13

Mehanizam dejstva

Lerkanidipin je kalcijumski antagonista dihidropiridinske grupe koji inhibira transmembranski influks kalcijuma u srčane i glatke mišićne ćelije. Mehanizam njegovog antihipertenzivnog dejstva je baziran na direktnom relaksacionom efektu na glatke mišiće krvnih sudova, što snižava ukupni periferni otpor.

Farmakodinamski efekti

Uprkos kratkom farmakokinetičkom poluvremenu eliminacije iz plazme, lerkanidipin ostvaruje produženu antihipertenzivnu aktivnost, pošto ima visok membranski particioni koeficijent i nema negativno inotropno dejstvo zahvaljujući visokoj vaskularnoj selektivnosti.

S obzirom da se vazodilatacija indukovana lerkanidipinom postepeno postiže, akutna hipotenzija sa refleksnom tahikardijom se rijetko pojavljuje kod hipertenzivnih pacijenata.

Kao i kod drugih asimetričnih 1,4dihidropiridina, antihipertenzivna aktivnost lerkanidipina se uglavnom ostvaruje preko (S)enantiomera.

Klinička efikasnost i bezbjednost

Klinička efikasnost i bezbjednost lerkanidipina pri dozi od 10 do 20 mg jednom dnevno je ispitivana u dvostruko slijepoj, placebom kontrolisanoj kliničkoj studiji (sa 1200 pacijenata koji su primali lerkanidipin i 603 pacijenta koji su primali placebo) i u aktivno kontrolisanim i nekontrolisanim dugoročnim kliničkim studijama sa ukupno 3676 hipertenzivnih pacijenata.

Najviše kliničkih studija je sprovedeno na pacijentima sa blagom do umjerenom hipertenzijom (uključujući starije pacijente i pacijente sa dijabetesom), koji su primali samo lerkanidipin ili u kombinaciji sa ACE inhibitorima, diureticima ili beta blokatorima.

Kao dodatak kliničkim studijama sprovedenim u svrhu potvrde terapijskih indikacija, sprovedena je mala nekontrolisana ali randomizovana studija na pacijenatima sa teškom hipertenzijom (srednja vrijednost ± SD: dijastolni pritisak 114,5 ± 3,7 mmHg), koja je pokazala da se krvni pritisak normalizovao kod 40% od 25 pacijenata pri dozi od 20 mg jednom dnevno i kod 56% od 25 pacijenata pri dozi od 10 mg lijeka Lercanil dva puta na dan.U dvostruko slijepoj, randomizovanoj, kontrolisanoj studiji u poređenju sa placebom kod pacijenata sa izolovanom sistolnom hipertenzijom Lercanil je bio efikasan u snižavanju sistolnog pritiska sa prosječne početne vrijednosti od 172,6 ± 5,6 mmHg na 140,2 ± 8,7 mmHg.

Pedijatrijska populacija

Nijesu sprovedene kliničke studije u pedijatrijskoj populaciji.

Resorpcija

Lerkanidipin hidrohlorid se kompletno resorbuje nakon oralne primjene 10 mg i 20 mg lerkanidipin-hidrohlorida, a maksimalne koncentracije u plazmi od 3,30 nanograma/ml ± 2,09 SD i 7,66 nanograma/ml ± 5,90 SD se postižu 1,5 odnosno 3 sata nakon doziranja.

Dva enantiomera lerkanidipina pokazuju sličan profil nivoa u plazmi: vrijeme postizanja maksimalne koncentracije je isto, maksimalna koncentracija u plazmi i PIK su prosječno za 1,2 puta viši kod (S)enantiomera, a poluvrijeme eliminacije ova dva enantiomera je u suštini isto. In vivo interkonverzija enantiomera nije primijećena.

Usljed visokog stepena metabolizma prvog prolaza, apsolutna bioraspoloživost lerkanidipin hidrohlorida nakon oralne primjene kod pacijenata sa punim stomakom je oko 10%, a redukovana je na 1/3 kada se primjenjuje kod zdravih dobrovoljaca natašte.

Oralna raspoloživost lerkanidipina se povećava 4 puta kada se lerkanidipin hidrohlorid primijeni u roku od 2 sata nakon obroka sa visokim sadržajem masti. Prema tome, lerkanidipin hidrohlorid treba uzimati prije obroka.

Distribucija

Distribucija iz plazme u tkiva i organe je brza i ekstenzivna.

Stepen vezivanja lerkanidipina za serumske proteine prelazi 98%. S obzirom da je nivo proteina plazme redukovan kod pacijenata sa teškom renalnom ili hepatičkom disfunkcijom, slobodna frakcija ovog lijeka može biti povećana.

Biotransformacija

Lerkanidipin hidrohlorid se intenzivno metaboliše putem sistema CYP3A4; nepromijenjeni lijek nije pronađen u urinu ili fecesu. Pretežno se konvertuje u neaktivne metabolite i oko 50% unijete doze se izlučuje urinom.

In vitro eksperimenti na mikrozomima ljudske jetre su pokazali da lerkanidipin ispoljava izvjestan stepen inhibicije sistema enzima CYP3A4 i CYP2D6 pri koncentracijama 160, odnosno 40 puta višim od onih koje su dostignute pri maksimalnoj koncentraciji u plazmi nakon doze od 20 mg.

Pored toga, studije interakcije kod ljudi su pokazale da lerkanidipin nije modifikovao nivo midazolama, tipičnog supstrata enzima CYP3A4, u plazmi, niti metoprolola, tipičnog supstrata za CYP2D6. Stoga se ne može očekivati da lerkanidipin hidrohlorid pri terapijskim dozama inhibira biotransformaciju ljekova koji se metabolišu putem sistema enzima CYP3A4 i CYP2D6.

Eliminacija

Eliminacija se suštinski sprovodi preko biotransformacije.

Prosječno terminalno poluvrijeme eliminacije iznosi od 8 do10 sati, a terapijska aktivnost traje 24 sata usljed visokog stepena vezivanja lijeka za membranske lipide. Nije primijećena pojava akumulacije nakon ponavljane primjene.

Linearnost/nelinearnost

Oralna primjena lerkanidipin hidrohlorida pokazuje da nivo lerkanidipina u plazmi nije direktno proporcionalan doziranju (nelinearna kinetika). Nakon 10, 20 i 40 mg maksimalne koncentracije u plazmi bile su u odnosu 1:3:8, a površina ispod krive koncentracije lijeka u funkciji vremena u odnosu 1:4:18, što ukazuje na progresivno zasićenje metabolizma prvog prolaza. Prema tome, raspoloživost raste sa povećanjem doze.

Posebne populacije

Kod starijih pacijenata i pacijenata sa blagom do umjerenom renalnom disfunkcijom ili blagim do umjerenim hepatičkim oštećenjem farmakokinetika lerkanidipina pokazuje sličnost sa farmakokinetikom lerkanidipina kod pacijenata iz opšte populacije. Pacijenti sa teškom renalnom disfunkcijom ili pacijenti na dijalizi pokazuju veće koncentracije lijeka (za oko 70%). Kod pacijenata sa umjerenim do teškim hepatičkim oštećenjem, sistemska bioraspoloživost lerkanidipina se vjerovatno povećava, s obzirom da se lijek normalno u velikoj mjeri metaboliše u jetri.

Pretklinički podaci dobijeni na osnovu konvencionalnih studija bezbjednosne farmakologije, toksičnosti ponovljenih doza, genotoksičnosti, karcinogenog potencijala i reproduktivne i razvojne toksičnosti, ne ukazuju na posebne rizike pri primjeni lijeka kod ljudi.

Bezbjedonosne farmakološke studije na životinjama nijesu pokazale efekte na autonomni nervni sistem, centralni nervni sistem niti na gastrointestinalnu funkciju pri antihipertenzivnim dozama.

Relevantni efekti koji su primijećeni tokom dugoročnih studija na pacovima i psima su se odnosili, direktno ili indirektno, na poznate efekte velikih doza kalcijumskih blokatora, pretežno ispoljavajući pretjeranu farmakodinamsku aktivnost.

Lerkanidipin nije genotoksičan i nema dokaza o karcinogenom riziku.

Lerkanidipin nema efekta na fertilitet i opštu reproduktivnu sposobnost kod pacova.

Nije bilo dokaza o bilo kakvom teratogenom efektu kod pacova i zečeva, međutim, kod pacova je lerkanidipin pri velikim dozama indukovao pre i post implantaciona propadanja i usporavao fetalni razvoj.

Lerkanidipinhidrohlorid, kada se primjenjuje u velikoj dozi (12 mg/kg/dnevno) tokom porođaja, indukuje distociju.

Nije ispitivana distribucija lerkanidipina i/ili njegovih metabolita kod gravidnih životinja, niti njihova ekskrecija u mlijeku.

Metaboliti nijesu zasebno proučavani u toksikološkim studijama.

Jezgro tablete:

Laktoza monohidrat

celuloza, mikrokristalna

natrijum skrob glikolat (tip A)

povidon K 30

magnezijum stearat

Smješa za oblaganje film tablete:

Hipromeloza

talk

titan dioksid (E 171)

makrogol 6000

gvožđe (III) oksid (E 172)

Nije primjenjivo.

3 godine

Čuvati u originalnom pakovanju radi zaštite od svjetlosti.

Unutrašnje pakovanje lijeka je neprovidni PVC/aluminijumski blister.

Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 4 blistera sa po 15 film tableta i Uputstvo za lijek.

Nema posebnih zahteva za korišćenje, rukovanje i odlaganje.

Neupotrebljeni proizvod ili otpadni materijal se uništava u skladu sa važećim propisima.

Lercanil® pripada grupi ljekova poznatih kao blokatori kalcijumskih kanala (dihidropiridinske grupe).

Lercanil® se koristi za liječenje visokog krvnog pritiska, takođe poznatog kao hipertenzija kod odraslih osoba starijih od 18 godina (ne preporučuje se kod djece mlađe od 18 godina).

Lijek Lercanil® ne smijete koristiti:

• Ako ste alergični (preosjetljivi) na lerkanidipin hidrohlorid ili bilo koji drugi sastojak Lercanil® tableta
• Ako ste imali ili imate alergijsku reakciju na ljekove koji su blisko povezani sa Lercanil® tabletama (kao što su: amlodipin, nikardipin, felodipin, izradipin, nifedipin ili lacidipin)
• Ako patite od određenih srčanih oboljenja:
• neliječena srčana insuficijencija
• smetnje u protoku krvi iz srca
• nestabilna angina pektoris (angina pektoris u miru ili angina koja se progresivno pojačava)
• ako ste u posljednjih mjesec dana preboljeli srčani udar
• Ako imate teško oboljenje jetre ili bubrega.
• Ako uzimate ljekove koji su inhibitori CYP3A4 izoenzima:
• antimikotici (kao što su ketokonazol ili itrakonazol)
• makrolidni antibiotici (kao što su eritromicin ili troleandomicin)
• antivirusni ljekovi ( kao što je ritonavir).
• Ako uzimate ljekove koji sadrže ciklosporin ili ciklosporin (koriste se nakon transplantacije organa da preveniraju odbacivanje organa)

Ne uzimajte grejpfrut ili sa sok od grejpfruta.

Ne uzimajte ovj lijek ukoliko ste trudni ili dojite (vidjeti odjeljak Primena lijeka Lercanil® u periodu trudnoće i dojenja).

Kada uzimate lijek Lercanil®, posebno vodite računa:

• Ako imate druga srčana oboljenja koja nijesu liječena ugradnjom pejs mejkera ili ako imate anginu pektoris.
• Ako imate problem sa jetrom ili bubrezima ili ukoliko ste na dijalizi

Primjena drugih ljekova

Obavestite svog ljekara ili farmaceuta:

• ako uzimate, ili ste do nedavno uzimali neki drugi lijek, uključujući i lijek koji se nabavlja bez ljekarskog recepta,
• ako uzimate beta-blokatore npr. metoprolol , diuretike (tablete za izmokravanje) ili ACE inhibitore (ljekove za liječenje visokog krvnog pritiska),
• ako uzimate cimetidin, (više od 800 mg dnevno, lijek za čir, loše varenje ili gorušicu)
• ako uzimate digoksin (za liječenje srčanih tegoba),
• ako uzimate midazolam (lijek za spavanje) ,
• ako uzimate rifampicin (lijek za liječenje tuberkuloze),
• ako uzimate astemizol ili terfenadin (ljekovi za alergiju) ,
• ako uzimate amjodaron ili hinidin (ljekovi za liječenje ubrzanog rada srca),
• ako uzimate fenitoin ili karbamazepin (ljekove za epilepsiju). Vaš ljekar će željeti da prati vaš krvni pritisak češće nego što je to uobičajeno.

Uzimanje lijeka Lercanil® sa hranom ili pićima

• Pacijenti ne smiju uzimati alkohol dok su na terapiji sa lijekom Lercanil®, alkohol može pojačati dejstvo ovog lijeka.
• Pacijenti ne smiju uzimati grejpfrut ili sok od grejpfruta

Primjena lijeka Lercanil® u periodu trudnoće i dojenja

Prije nego što počnete da uzimate neki lijek, posavjetujte se sa svojim ljekarom ili farmaceutom.

Ne uzimajte Lercanil® ukoliko ste trudni ili dojite, ili planirate trudnoću ili ukoliko ne upotrebljavate nijednu vrstu kontracepcije.

Ukoliko uzimate Lercanil® i mislite da ste trudni, konsultujte se sa Vašim ljekarom.

Uticaj lijeka Lercanil® na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Treba postupati sa oprezom zbog moguće pojave vrtoglavice, slabosti i umora. Nemojte voziti kola niti upravljati mašinama dok ne otkrijete kako Lercanil® djeluje na vas.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Lercanil®

U slučaju netolerancije na neke od šećera , npr netoleancije na laktozu , ako imate galaktozemiju ili sindrom malapsorcije glukoze/galaktoze obratite se Vašem ljekaru prije upotrebe ovog lijeka, jer tablete sadrže laktozu.

Uvjek uzimajte Lercanil® onako kako Vam je ljekar propisao. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako nijeste sigurni.

Odrasli: Uobičajena doza je film tableta od 10 mg dnevno svakoga dana u isto vrijeme, najbolje ujutru, najmanje 15 minuta prije doručka, zato što obrok sa visokim sadržajem masti značajno podiže nivo lijeka u krvi.

Po preporuci ljekara, doza se može povećavati na dvije Lercanil® 10 film tablete dnevno, ako je potrebno.

Film tablete treba progutati cijele sa malo vode.

Stariji pacijenti:

Nije potrebno podešavanje doze. Posebna pažnja može biti potrebna na početku terapije.

Pacijenti sa oboljenjem jetre ili bubrega: Posebna pažnja je potrebna na početku terapije. Potreban je oprez kada se dnevna doza povećava na 20 mg.

Djeca: Lijek se ne smije koristiti kod djece mlađe od 18 godina.

Ako imate pitanja u vezi sa upotrebom ovog lijeka, obratite se ljekaru.

Ako ste uzeli više lijeka Lercanil® nego što je trebalo

Ne uzimajte više od prepisane doze.

Ukoliko ste uzeli više lijeka nego što bi trebalo, ili u slučaju predoziranja, odmah potražite stručni savjet i, ukoliko je moguće, ponesite tablete i/ili kutiju sa sobom.

Prekoračenje pravilnog doziranja može uzrokovati veoma nizak krvni pritisak i nepravilan ili ubrzan rad srca. Takođe može doći do gubitka svijesti.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Lercanil®

Ukoliko ste zaboravili da uzmete lijek propustite tu dozu i sljedećeg dana nastavite sa propisanim doziranjem. Ne uzimajte duplu dozu.

Ako naglo prestanete da uzimate lijek Lercanil®

Ako prestanete sa uzimanjem lijeka Lercanil® može doći do porasta krvnog pritiska. Konsultujte se sa ljekarom prije obustavljanja terapije.

Ako imate pitanja u vezi sa upotrebom ovog lijeka, obratite se ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i Lercanil® može izazvati neželjena dejstva, iako se ne ispoljavaju kod svih.

OZBILJNA NEŽELJENA DEJSTVA

Ukoliko se ispolje neka od navedenih neželjenih dejstva odmah se obratite vašem ljekaru.

Rijetko (ispoljavaju se kod manje od 1 na 1000 pacijenata): angina pektoris (bol u grudima zbog smanjenog dotoka krvi u srce)

Veoma rijetko (ispoljavaju se kod manje od 1 na 10 000 pacijenata): pad krvnog pritiska (koji može izazvati nesvjesticu ili dovesti do padanja u nesvijest), bolovi u grudima, alergijske reakcije (simptomi koji uključuju svrab, osip, koprivnjaču).

Kod pacijenata sa anginom pektoris neki ljekovi iz grupe kojoj pripada i Lercanil® izazivali su povećanje učestalosti, produženje ili pojačanje intenziteta angine. Primijećeni su izolovani slučajevi srčanog udara.

Ostala moguća neželjena dejstva:

Povremena (ispoljava se kod manje od 1 od 100 pacijenata): glavobolja, vrtoglavica, ubrzanje pulsa, palpitacije (svjesnost kucanja sopstvenog srca), crvenilo lica i vrata ili gornjeg dela grudi, oticanje skočnih zglobova.

Rijetka: (ispoljavaju se kod manje od 1 na 1000 pacijenata): pospanost, mučnina, povraćanje, gorušica, bol u stomaku, proliv, osip kože, bolovi u mišićima, izlučivanje povećane količine mokraće, slabost, umor.

Veoma rijetka (ispoljavaju se kod manje od 1 na 10 000 pacijenata): oticanje desni, privremeni porast nivoa enzima jetre (transaminaza) u serumu, učestalo mokrenje.

Ako bilo koje neželjeno dejstvo postane ozbiljno, ili ako primijetite neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu, obratite se ljekaru ili farmaceutu.

Držati lijek Lercanil® van domašaja djece!

Rok upotrebe

Rok upotrebe je 3 godine.

Lercanil® se ne smije koristiti poslije isteka roka upotrebe označenog na pakovanju i na svakom blisteru. Rok upotrebe se odnosi na zadnji dan u mjesecu!

Neupotrebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Čuvanje

Čuvati u originalnom pakovanju radi zaštite od svjetlosti i vlage. Originalno pakovanje se mora čuvati na suvom mjestu.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Pitajte svog farmaceuta kako da ukolonite ljekove koji Vam više nisu potrebni. Ove mjere pomažu očuvanje životne sredine.

Šta sadrži lijek Lercanil®

Aktivna supstanca je lerkanidipin hidrohlorid 10 mg, što odgovara 9,4 mg lerkanidipina.

Ostali sastojci su:

Jezgro: laktoza, monohidrat; celuloza, mikrokristalna; natrijum skrob glikolat (tip A); povidon K 30; magnezijum stearat

Film omotač: hipromeloza; talk; titan dioksid (E 171); makrogol 6000; gvožđe (III) oksid (E 172).

Kako izgleda lijek Lercanil® i sadržaj pakovanja

Lercanil® 10: žute, okrugle, bikonveksne film tablete, sa podionom crtom sa jedne strane. Podiona crta služi da olakša lomljenje tablete u svrhu lakšeg gutanja a ne služi za podjelu tablete na dvije jednake doze.

Film tablete su pakovane u neprovidni PVC/aluminijumski blister.

Pakovanje sadrži: 28 ili 60 film tableta.

Nosilac dozvole i proizvođač

Berlin-Chemie/Menarini Montenegro d.o.o. Podgorica

4. jula 60, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođač:

Berlin-Chemie AG (Menarini Group)

Glienicker Weg 125, 12489 Berlin, Njemačka

Po licenci Recordati

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Jun, 2013.

Režim izdavanja lijeka

Lijek se može izdavati samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

Lercanil® 10, film tablete, 10 mg, blister, 2 x 14 film tableta: 2030/13/315 – 1289 od 27.06.2013.

Lercanil® 10, film tablete, 10 mg, blister, 4 x 15 film tableta: 2030/13/316 – 1290 od 27.06.2013.