GEMCITABIN PLIVA 1000mg prašak za rastvor za infuziju

Gemcitabin je indikovan u terapiji lokalno uznapredovalog ili metastatskog karcinoma bešike, u kombinaciji sa cisplatinom.

Gemcitabin je indikovan u terapiji lokalno uznapredovalog ili metastatskog adenokarcinoma pankreasa.

U kombinaciji sa cisplatinom, gemcitabin je indikovan kao prva terapijska linija kod pacijenata sa lokalno uznapredovalim ili metastatskim nemikrocelularnim karcinomom pluća (non-small cell lung cancer NSCLC). Primjena gemcitabina kao monoterapije može se razmotriti kod starijih pacijenata ili kod pacijenata kod kojih je prisutan performans status 2.

Gemcitabin je indikovan u terapiji lokalno uznapredovalog ili metastatskog epitelijalnog karcinoma ovarijuma, u kombinaciji sa karboplatinom, kod pacijenata sa relapsom bolesti, poslije najmanje šest mjeseci bez ponovnog javljanja bolesti, nakon terapije prve linije na bazi platine.

U kombinaciji sa paklitakselom, gemcitabin je indikovan kao prva terapijska linija kod pacijenata sa neresektabilnim, lokalno recidivirajućim ili metastatskim karcinomom dojke koji su imali relaps bolesti nakon primjene adjuvantne/neoadjuvantne hemoterapije. Prethodno sprovedena hemoterapija morala je da sadrži antraciklin, ukoliko nijesu postojale kliničke kontraindikacije.

Gemcitabin treba da propisuje samo ljekar kvalifikovan da primjenjuje hemoterapiju u liječenju karcinoma.

Preporučeno doziranje

Karcinom bešike

Kombinovana primjena

Preporučena doza gemcitabina je 1000 mg/m², u obliku infuzije u trajanju od 30 minuta. Doza se daje 1., 8. i 15. dana ciklusa od 28 dana u kombinaciji sa cisplatinom. Cisplatin, u preporučenoj dozi od 70 mg/m², daje se prvog dana nakon gemcitabina, odnosno 2. dana 28-dnevnog ciklusa. Zatim se ovaj ciklus od četiri nedjelje ponavlja. Sa svakim novim ciklusom ili u toku ciklusa, doziranje može da se redukuje i to na osnovu ispoljenog nivoa toksičnosti kod pacijenta.

Karcinom pankreasa

Preporučena doza gemcitabina je 1000 mg/m², primijenjena intravenskom infuzijom u trajanju od 30 minuta. Ovaj postupak se mora ponoviti jednom nedjeljno tokom perioda do 7 nedjelja, nakon čega slijedi prekid od nedjelju dana. U sljedećim ciklusima, Gemcitabin Pliva se daje jednom nedjeljno tokom 3 nedjelje, poslije čega slijedi prekid od nedjelju dana. Doziranje se može redukovati u toku ciklusa ili na početku narednog ciklusa, a na osnovu individualno ispoljene toksičnosti.

Nemikrocelularni karcinom pluća

Monoterapija

Preporučena doza gemcitabina iznosi 1000 mg/m² i daje se intravenskom infuzijom u trajanju od 30 minuta. Ovaj postupak se mora ponoviti jednom nedjeljno tokom perioda od 3 nedjelje, nakon čega slijedi prekid od nedjelju dana. Zatim se ovaj ciklus od četiri nedjelje ponavlja. Doziranje se može redukovati u toku ciklusa ili na početku narednog ciklusa, a na osnovu individualno ispoljene toksičnosti.

Kombinovana primjena

Preporučena doza gemcitabina iznosi 1250 mg/m² površine tijela i daje se intravenskom infuzijom u trajanju od 30 minuta 1. i 8. dana terapijskog ciklusa (ciklus traje 21 dan). Redukcija doze može da se izvrši u toku ciklusa ili na početku narednog ciklusa, a na osnovu individualno ispoljene toksičnosti.

Cisplatin se primjenjuje u dozama od 75-100mg/m2, jednom na svake 3 nedjelje.

Karcinom dojke

Kombinovana primjena

Preporučuje se kombinacija gemcitabina sa paklitakselom u okviru koje se paklitaksel (175 mg/m²) daje 1. dana u obliku intravenske infuzije u trajanju od oko 3 sata, a potom se gemcitabin (1250 mg/m²) daje intravenskom infuzijom tokom 30 minuta 1. i 8. dana ciklusa od 21 dan. Sa svakim novim ciklusom ili u toku ciklusa doziranje može da se redukuje i to na osnovu ispoljenog nivoa toksičnosti kod pacijenta. Prije početka terapije kombinacijom gemcitabin+paklitaksel apsolutni broj granulocita mora da iznosi najmanje 1500 (x106/l).

Karcinom ovarijuma

Kombinovana primjena

U kombinaciji sa karboplatinom, preporučena doza gemcitabina iznosi 1000 mg/m², a daje se 1. i 8. dana svakog ciklusa od 21 dan, intravenskom infuzijom u trajanju od 30 minuta. Poslije gemcitabina, karboplatin se daje 1. dana da bi se postigla ciljna PIK od 4,0 mg/ml/min. Sa svakim novim ciklusom ili u toku ciklusa, doziranje se može redukovati na osnovu ispoljenog nivoa toksičnosti kod pacijenta.

Kontrola toksičnosti i prilagođavanje doze usled pojave toksičnosti

Prilagođavanje doze kod nehematološke toksičnosti

Treba uraditi periodičan pregled i kontrolu funkcije bubrega i jetre kako bi se otkrili znaci nehematološke toksičnosti. Može se izvršiti redukcija doze sa svakim ciklusom ili u toku ciklusa na osnovu ispoljenog nivoa toksičnosti kod pacijenta.

Uopšeno posmatrano, u slučaju ozbiljne nehematološke toksičnosti (Stepen 3 ili 4), izuzimajući mučninu/povraćanje, terapiju gemcitabinom treba obustaviti ili smanjiti dozu u zavisnosti od procjene ordinirajućeg ljekara. Doziranje treba obustaviti dok po mišljenju ordinirajućeg ljekara toksičnost ne prođe.

Za prilagođavanje doze cisplatina, karboplatina i paklitaksela u kombinovanoj terapiji molimo Vas da pogledate odgovarajući Sažetak karakteristika lijeka.

Prilagođavanje doze kod hematološke toksičnosti

Započinjanje ciklusa

U svim indikacijama kod pacijenta treba kontrolisati apsolutni broj trombocita i granulocita prije početka primjene svake doze. Apsolutni broj granulocita mora da iznosi najmanje 1500 (x106/l), a broj trombocita mora biti 100.000 (x 106/l) prije započinjanja ciklusa.

U toku ciklusa liječenja

Modifikacije doze gemcitabina u okviru terapijskog ciklusa moraju se sprovoditi saglasno smjernicama iz sljedećih tabela:

Preosetljivost na gemcitabin ili neku od pomoćnih supstanci lijeka.

Dojenje (vidjeti odjeljak 4.6).

Produžavanje trajanja infuzije i redukovanje preporučenog intervala između doza povećava toksičnost.

Hematološka toksičnost

Gemcitabin može suprimirati funkciju koštane srži što se manufestuje leukopenijom, trombocitopenijom i anemijom.

Prije svake primjene doze gemcitabina, pacijentu se mora provjeriti broj trombocita, leukocita i granulocita. Treba razmotriti opcije ukidanja ili prilagođavanja terapije kada se uoči supresija koštane srži indukovana terapijom (vidjeti odjeljak 4.2).

Ipak, mijelosupresija je kratkotrajna i obično ne zahtijeva smanjenje doze, a rijetko prekid terapije.

Vrijednosti u perifernoj krvi mogu da nastave da se pogoršavaju i po prestanku terapije lijekom Gemcitabin Pliva. Kod pacijenata s poremećajem funkcije koštane srži terapija se mora uvesti vrlo oprezno. Kao i u slučaju drugih citotoksičnih terapija, kada se terapija gemcitabinom primenjuje sa drugom hemioterapijom, mora se voditi računa o riziku za nastanak kumulativne supresije koštane srži.

Oštećenje hepatičke i renalne funkcije

Gemcitabin se mora oprezno primenjivati kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre ili bubrega zbog toga što kliničke studije ne daju dovoljno podataka koji bi omogućili jasnu preporuku za njegovu primjenu kod ove populacije pacijenata (vidjeti odjeljak 4.2).

Primjena gemcitabina kod pacijenata sa pratećim metastazama na jetri, istorijom preegzistirajućeg hepatitisa, alkoholizmom ili cirozom jetre, može dovesti do pogoršanja osnovne bolesti.

Povremeno treba uraditi laboratorijsku procjenu renalne i hepatičke funkcije (uključujući virološke testove).

Prateća radioterapija

Prateća radioterapija (primijenjena zajedno ili u razmaku ≤7 dana): prijavljeni su slučajevi toksičnih reakcija (vidjeti odjeljak 4.5 za preporuke i detalje o primjeni).

Žive vakcine

Primjena vakcine protiv žute groznice i drugih živih atenuisanih vakcina se ne preporučuje kod pacijenata na terapiji gemcitabinom (vidjeti odjeljak 4.5).

Sindrom reverzibilne posteriorne encefalopatije

Postoje prijave sindroma reverzibilne posteriorne encefalopatije (PRES) praćenog potencijalno teškim posledicama kod pacijenata koji primaju gemcitabin kao monoterapiju ili u kombinaciji sa drugim hemoterapeuticima. Kod većine pacijenata koji su primali gemcitabin i imali PRES javljali su se akutna hipertenzija i napadi, ali se mogu javiti i drugi simptomi kao što su glavobolja, letargija, konfuzija i sljepilo. Dijagnoza se optimalno potvrđuje magnetnom rezonancom (MRI). PRES je obično reverzibilan uz primjenu odgovarajućih suportivnih mjera. Ukoliko do pojave PRES dođe tokom terapije, primjenu gemcitabina treba trajno obustaviti i primijeniti suportivne mjere kao što su regulacija krvnog pritiska i terapija napada.

Kardiovaskularni poremećaji

Usljed rizika od srčanih i/ili vaskularnih poremećaj prilikom terapije gemcitabinom, treba biti posebno oprezan kod pacijenata sa kardiovaskularnim događajima u anamnezi.

Sindrom kapilarnog curenja (ekstravazacije)

Sindrom kapilarnog curenja prijavljen je kod pacijenata koji primaju gemcitabin kao monoterapiju ili kao kombinovanu terapiju sa drugim hemoterapeuticima (videti odeljak 4.8). To stanje je obično izlječivo ako se prepozna u ranoj fazi i ako se pravilno zbrine; međutim, bilo je prijava smrtnih slučajeva. Ovo stanje podrazumijeva sistemsku hiperpropustljivost kapilara kada se tečnost i proteini iz intravaskularnog prostora izlivaju u intersticijum. Klinička slika uključuje generalizovani edem, dobijanje na težini, hipoalbuminemiju, tešku hipotenziju, akutno oštećenje funkcije bubrega i edem pluća. Ukoliko se sindrom kapilarnog curenja pojavi za vrijeme terapije, primjena gemcitabina se mora prekinuti i moraju se primijeniti suportivne mjere. Sindrom kapilarnog curenja može da se pojavi u kasnijim ciklusima, a u literaturi se dovodi u vezu sa sindromom respiratornog distresa kod odraslih.

Respiratorni poremećaji

Efekti na plućima, ponekad ozbiljni (kao što su edem pluća, intersticijalni pneumonitis ili respiratorni distres sindrom kod odraslih (ARDS)), prijavljeni su prilikom terapije gemcitabinom.

Ukoliko se jave, treba razmotriti mogućnost prekida terapije gemcitabinom. Primjena suportivnih mjera u ranom stadijumu može doprinijeti poboljšanju stanja.

Bubrezi

Sindrom hemolitičke uremije

Rijetko su prijavljeni (postmarketinški podaci) klinički slučajevi hemolitičkog uremijskog sindroma (HUS) kod pacijenata koji su primali gemcitabin (vidjeti odjeljak 4.8). HUS je poremećaj potencijalno opasan po život. Terapija gemcitabinom se mora prekinuti ukoliko se uoče znaci mikroangiopatske hemolitičke anemije, npr. naglo opadanje nivoa hemoglobina uz istovremenu trombocitopeniju, porast nivoa serumskog bilirubina, serumskog kreatinina, uree ili LDH. Uprkos prekidu terapije, insuficijencija bubrega može postati ireverzibilna i može biti potrebna dijaliza.

Fertilitet

U studijama ispitivanja fertiliteta, gemcitabin je kod mužjaka miševa izazivao hipospermatogenezu (vidjeti odjeljak 5.3). Stoga se muškarcima koji se liječe gemcitabinom savjetuje da ne planiraju potomstvo u toku i bar 6 mjeseci poslije terapije. Prije početka terapije treba razmotriti mogućnost kriokonzervacije sperme, zbog moguće neplodnosti poslije liječenja gemcitabinom(vidjeti odjeljak 4.6).

Natrijum

Gemcitabin Pliva prašak za rastvor za infuziju sadrži natrijum.

To treba imati na umu kod bolesnika koji su na dijeti sa ograničenim unosom natrijuma.

Nisu sprovedene specifične studije interakcija (vidjeti odjeljak 5.2.)

Radioterapija

Prateća radioterapija (primijenjena zajedno ili u razmaku od ≤ 7 dana) – toksičnost povezana sa terapijom ovakvog modaliteta zavisi od mnogo različitih faktora, uključujući dozu gemcitabina, interval doziranja, dozu

radijacije, tehniku planiranja radioterapije, vrstu ciljnog tkiva i njegovu zapreminu. Pretkliničke i kliničke studije su pokazale da gemcitabin povećava osj etljivost na radioterapiju. U jedinom ispitivanju, gde je gemcitabin primjenjivan u dozi od 1000 mg/m2 tokom 6 uzastopnih nedjelja zajedno sa radijacionom terapijom toraksa kod pacijenata sa nemikrocelularnim karcinomom pluća, primijećena je značajna toksičnost u formi ozbiljnog i potencijalno životno ugrožavajućeg mukozitisa, posebno ezofagitisa i pneumonitisa, naročito kod pacijenata koji su primali veliku dozu zračenja (srednji terapijski obim 4,795 cm3). Studije koje su potom obavljene su pokazale da je izvodljivo primijeniti gemcitabin u nižoj dozi sa pratećom radioterapijom uz mogućnost da se predvidi toksičnost, kao u studiji faze II kod nemikrocelularnog karcinoma pluća, gde je ispitivano torakalno zračenje u dozi od 66Gy i primjena gemcitabina (600 mg/m2, 4 puta) i cisplatina (80 mg/m2, 2 puta) tokom 6 nedjelja. Optimalni režim doziranja za bezbjednu primjenu gemcitabina sa terapijskim dozama radijacije još nije utvrđen za sve tipove tumora.

Odvojena radioterapija (primijenjena u razmaku > od 7 dana) – Analiza podataka ne pokazuje povećanje toksičnosti u odnosu na toksičnost same radioterapije kada se gemcitabin primeni više od 7 dana prije ili poslije radioterapije, osim reakcije na ozračenom mjestu (radiation recall). Podaci pokazuju da se sa primjenom gemcitabina može početi nakon što su prošli akutni efekti zračenja ili najmanje nedjelju dana nakon zračenja.

Oštećenja tkiva kao posljedica zračenja su primijećena na ciljnim tkivima (na primjer: ezofagitis, kolitis i pneumonitis) prilikom upotrebe gemcitabina kako kod istovremene primjene tako i kod odvojene primjene radioterapije.

Ostale interakcije

Primjena vakcine protiv žute groznice i drugih živih atenuisanih vakcina se ne preporučuje usljed rizika od sistemske, potencijalno fatalne bolesti, naročito kod imunosuprimiranih pacijenata.

Trudnoća

Nema adekvatnih podataka o primjeni gemcitabina kod trudnica. Istraživanja na životinjama su utvrdila da lijek ispoljava reproduktivnu toksičnost (vidjeti odjeljak 5.3). Na osnovu studija sprovedenih na životinjama i mehanizma delovanja gemcitabina, ovaj lijek ne treba davati tokom trudnoće, osim ako nije neophodno.

Žene treba posavjetovati da ne ostaju u drugom stanju tokom terapije gemcitabinom i da odmah upozore ordinirajućeg ljekara ukoliko se to ipak desi.

Dojenje

Nije poznato da li se gemcitabin izlučuje u majčino mlijeko, a neželjena dejstva na odojče se ne mogu isključiti. Dojenje se mora obavezno prekinuti tokom terapije gemcitabinom.

Fertilitet

U studijama ispitivanja fertiliteta, gemcitabin je kod mužjaka miševa izazivao hipospermatogenezu (vidjeti odjeljak 5.3). Stoga se muškarcima koji se liječe gemcitabinom savjetuje da ne planiraju potomstvo u toku i bar 6 mjeseci poslije terapije. Prije početka terapije treba razmotriti mogućnost kriokonzervacije sperme, zbog moguće neplodnosti poslije liječenja gemcitabinom.

Nisu sprovedene studije uticaja na sposobnost vožnje i upravljanja mašinama. Ipak, gemcitabin može da izazove blagu do umjerenu pospanost, pogotovo u kombinaciji sa konzumiranjem alkohola. Pacijente treba savjetovati da ne upravljaju motornim vozilom i ne rukuju mašinama dok ne utvrde da li lijek kod njih izaziva pospanost.

Najčešće prijavljene neželjene reakcije povezane sa primjenom lijeka Gemcitabin Pliva uključuju: mučninu, sa ili bez povraćanja, povećanje vrijednosti jetrinih transaminaza (AST/ALT) i alkalne fosfataze, prijavljeno kod oko 60% pacijenata; proteinurija i hematurija su prijavljene kod oko 50% pacijenata; dispnea je prijavljena kod 10–40% pacijenata (učestalost najviša kod pacijenata sa karcinomom pluća); alergijski osip na koži javljao se kod oko 25% pacijenata, a kod 10% pacijenata je bio praćen svrabom.

Na učestalost i težinu neželjenih reakcija utiču veličina doze, brzina infuzije i intervali između doza (vidjeti odjeljak 4.4). Neželjene reakcije koje ograničavaju dozu su smanjenje broja trombocita, leukocita i granulocita (vidjeti odjeljak 4.2).

Podaci iz kliničkih studija

Učestalost je definisana na sljedeći način: Veoma česta (≥1/10), Česta (≥1/100 do <1/10), Povremena (≥1/1000 do <1/100), Rijetka (≥1/10.000 do <1/1000), Veoma rijetka (<1/10.000).

Sljedeća tabela neželjenih reakcija i njihove učestalosti se zasniva na podacima iz kliničkih ispitivanja. Unutar svake kategorije učestalosti neželjena dejstva su predstavljena prema opadajućoj ozbiljnosti.

Kombinovana primjena kod karcinoma dojke

Učestalost hematološke toksičnosti 3. i 4. stepena, pogotovo neutropenije, se povećava kada se gemcitabin primjenjuje u kombinaciji sa paklitakselom. Ipak, incidenca ovih neželjenih reakcija nije udružena sa povećanom incidencom infekcije ili hemoragijskih događaja. Zamor i febrilna neutropenija se češće javljaju kada se gemcitabin primjenjuje u kombinaciji sa paklitakselom. Zamor, koji nije udružen sa anemijom, obično prolazi nakon prvog terapijskog ciklusa.

*Neutropenija 4. stepena koja traje duže od 7 dana se javila kod 12,6% pacijenata u grupi koja je primala kombinovanu terapiju i kod 5,0% pacijenata u grupi koja je primala paklitaksel.

Kombinovana primjena kod karcinoma bešike

Kombinovana primjena kod karcinoma ovarijuma

Senzorna neuropatija se takođe češće javljala u grupi koja je primala kombinovanu terapiju u poređenju sa grupom koja je primala samo karboplatin.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Agenciji za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore (CALIMS):

Agencija za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax:+382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

Za predoziranje gemcitabinom ne postoji antidot. Jednokratne doze od čak 5700 mg/m² primjenjivane su u obliku intravenske infuzije u trajanju od 30 minuta svake druge nedjelje, uz klinički prihvatljivu toksičnost. Ukoliko postoji sumnja na predoziranje, kod pacijenta treba pratiti vrijednosti hematoloških analiza, a prema potrebi primijeniti odgovarajuće terapijske mjere.

Farmakoterapijska grupa:Analozi pirimidina

ATC kod:L01BC05

Citotoksična aktivnost u ćelijskim kulturama

Gemcitabin ispoljava značajan citotoksični efekat prema velikom broju tumorskih ćelija miša i čovjeka. Njegovo dejstvo je fazno-specifično, tako da gemcitabin prvenstveno ubija ćelije koje prolaze kroz fazu DNK sinteze (S-faza), a, pod izvjesnim okolnostima, blokira ćelijski ciklus na prelazu faza G1/S. Citotoksični efekat gemcitabina in vitro zavisi od koncentracije i vremena.

Antitumorska aktivnost u pretkliničkim modelima

U animalnim modelima antitumorska aktivnost gemcitabina zavisi od šeme primjene. Svakodnevna primjena gemcitabina ima za posljedicu visoku smrtnost među životinjama uz minimalnu antitumorsku aktivnost. Ukoliko se, međutim, gemcitabin daje svakog trećeg ili četvrtog dana, može se primjenjivati u neletalnim dozama, uz značajnu antitumorsku aktivnost usmjerenu na širok spektar tumora kod miševa.

Mehanizam dejstva

Ćelijski metabolizam i mehanizam dejstva: Gemcitabin (dFdC), pirimidinski antimetabolit, metaboliše se u ćeliji pod dejstvom nukleozid kinaze u aktivne difosfat (dFdCDP) i trifosfat (dFdCTP) nukleozide. Citotoksični efekat gemcitabina posljedica je inhibicije sinteze DNK koju dFdCDP i dFdCTP ispoljavaju preko dva mehanizma. Najprije dFdCDP inhibira ribonukleotidnu reduktazu, koja katalizuje reakcije kojima nastaju dezoksinukleozidni trifosfati (dCTP) neophodni za sintezu DNK. Inhibicijom ovog enzima pod dejstvom dFdCDP smanjuje se koncentracija dezoksinukleozida uopšte, a posebno dCTP. Nakon toga, dFdCTP konkuriše sa dCTP za ugradnju u DNK (samopotenciranje).

Na isti način se mala količina gemcitabina može inkorporisati i u RNK. Smanjena intracelularna koncentracija dCTP znači da se preuzimanje dFdCTP u DNK povećava. DNK polimeraza epsilon nije u stanju da eliminiše gemcitabin i popravi formirani niz DNK. Kad se gemcitabin ugradi u DNK, rastući niz DNK se uvećava za jedan nukleotid. Ovo povećanje, teorijski, znači da je došlo do potpune inhibicije dalje

sinteze DNK (maskirani prekid lanca). Nakon ugradnje u DNK, gemcitabin indukuje proces programirane smrti ćelije poznat kao apoptoza.

Klinički podaci

Karcinom bešike

Randomizovana studija faze III na 405 pacijenata sa uznapredovalim ili metastatskim karcinomom urotelialnih prelaznih ćelija pokazala je da nije bilo razlike u dvije terapijske grupe, gemcitabin/cisplatin u odnosu na metotreksat/vinblastin/adriamicin/cisplatin (MVAC), u pogledu srednjeg vremena preživljavanja (12,8, odnosno 14,8 mjeseci, p=0,547), vremena do progresije bolesti (7,4, odnosno 7,6 mjeseci, p=0,842) i stepena terapijskog odgovora (49,4%, odnosno 45,7%, p=0,512). Ipak, kombinacija gemcitabina i cisplatina je imala bolji profil toksičnosti nego MVAC.

Karcinom pankreasa

U randomizovanoj studiji faze III na 126 pacijenata sa uznapredovalim ili metastatskim karcinomom pankreasa, gemcitabin je pokazao statistički značajno veće poboljšanje stepena kliničkog odgovora na terapiju u odnosu na 5-fluorouracil (23,8%, odnosno 4,8%, p=0,0022). Takođe, pokazano je statistički značajno produžavanje u vremenu do progresije bolesti od 0,9 do 2,3 mjeseca (log-rank p<0,0002) i statistički značajno produžavanje u pogledu srednjeg vremena preživljavanja od 4,4 do 5,7 mjeseci (log-rank p<0,0024) kod pacijenata liječenih gemcitabinom u poređenju sa pacijentima koji su primali 5-fluorouracil.

Nemikrocelularni karcinom pluća

U randomizovanoj studiji faze III na 522 pacijenata sa inoperabilnim, lokalno uznapredovalim ili metastatskim karcinomom NSCLC, gemcitabin u kombinaciji sa cisplatinom je pokazao statistički značajno viši stepen kliničkog odgovora u odnosu na monoterapiju cisplatinom (31,0%, odnosno 12,0%, p<0,0001). Primijećeno je statistički značajno produženje vremena do progresije bolesti sa 3,7 na 5,6 mjeseci (log-rank p<0,0012) i statistički značajno produženje srednjeg vremena preživljavanja sa 7,6 mjeseci na 9,1 mjesec (log-rank p<0,004) kod pacijenata koji su primali gemcitabin/cisplatin u odnosu na pacijente koji su primali samo cisplatin.

U drugoj randomizovanoj studiji faze III na 135 pacijenata sa NSCLC stadijumom IIIB ili IV, kombinacija gemcitabina i cisplatina je pokazala statistički značajno viši stepen kliničkog odgovora u odnosu na kombinaciju cisplatina i etopozida (40,6%, odnosno 21,2%, p=0,025). Primijećeno je statistički značajno produženje vremena do progresije bolesti sa 4,3 na 6,9 mjeseci (p=0,014) kod pacijenata koji su primali gemcitabin/cisplatin u odnosu na pacijente koji su primali etopozid/cisplatin.

Obje studije su pokazale sličan stepen podnošljivosti terapije u dvije terapijske grupe.

Karcinom ovarijuma

U randomizovanoj studiji faze III, 356 pacijenata sa uznapredovalim epitelijalnim karcinomom ovarijuma kod kojih je došlo do pojave relapsa najmanje 6 mjeseci nakon završetka terapije na bazi platine, je randomizovano na terapiju gemcitabinom i karboplatinom (GCb), ili samo karboplatinom (Cb).

Primijećeno je statistički značajno produženje vremena do progresije bolesti sa 5,8 na 8,6 mjeseci (log-rank p= 0,0038) kod pacijenata koji su primali GCb u odnosu na pacijente koji su primali Cb. Razlike u stepenu terapijskog odgovora od 47,2% u GCb grupi u odnosu na 30,9% u Cb grupi (p=0,0016) i srednjem vremenu preživljavanja od 18 mjeseci (GCb) u odnosu na 17,3 (Cb) (p=0,73) idu u korist GCb terapijske grupe.

Karcinom dojke

U randomizovanoj studiji faze III na 529 pacijenata sa inoperabilnim, lokalno rekurentnim ili metastatskim karcinomom dojke kod kojih je došlo do relapsa nakon adjuvantne/neoadjuvantne hemioterapije, gemcitabin

u kombinaciji sa paklitakselom je pokazao statistički značajno produženje vremena do dokumentovane progresije bolesti sa 3,98 na 6,14 mjeseci (log-rank p=0,0002) kod pacijenata na terapiji kombinacijom gemcitabin/paklitaksel u poređenu sa pacijentima na terapiji samo paklitakselom. Nakon 377 smrtnih slučajeva, ukupno preživljavanje je bilo 18,6 mjeseci kod pacijenata na terapiji kombinacijom gemcitabin/paklitaksel u odnosu na 15,8 mjeseci kod pacijenata na terapiji paklitakselom (log rank p=0,0489; HR 0,82), a ukupan stepen terapijskog odgovora je bio 41,4%, odnosno 26,2% (p= 0,0002).

Ispitivanje farmakokinetike gemcitabina je sprovedeno na 353 pacijenta u sedam studija. Učestvovalo je 121 žena i 232 muškaraca starosti između 29 i 79 godina. Približno 45% je imalo nemikrocelularni karcinom pluća, dok je karcinom pankreasa imalo 35% ispitanika. Farmakokinetički parametri su dobijeni ispitivanjem doznog opsega od 500 do 2592 mg/m², a vrijeme trajanja infuzije je variralo između 0,4 i 1,2 sata.

Maksimalna koncentracija u plazmi (postignuta u roku od 5 minuta po prestanku infuzije) dostizala je nivo između 3,2 i 45,5 µg/ml. Plazma koncentracije gemcitabin osnovnog molekula po primjeni doze od 1000 mg/m2/30 minuta su veće od 5 μg/ml nakon približno 30 minuta po završetku infuzije, i veće od 0,4 μg/ml nakon još sat vremena.

Distribucija

Volumen distribucije (centralni kompartman) iznosio je 12,4 l/m² kod žena i 17,5 l/m² kod muškaraca. (interindividualna varijabilnost bila je 91,9%). Volumen distribucije (periferni kompartman) iznosio je 47,4 l/m². Nije bilo razlika između polova u vrijednosti perifernog volumena distribucije. Vezivanje za proteine plazme je bilo zanemarljivo.

Poluvrijeme eliminacije je, zavisno od pola i starosti, variralo između 42 i 94 minuta. Kod režima doziranja koji se preporučuje, gemcitabin se skoro potpuno eliminiše u roku od 5–11 sati od početka infuzije. Ako se gemcitabin primjenjuje jednom nedjeljno, akumulacije lijeka nema.

Metabolizam

Gemcitabin se pod dejstvom citidin deaminaze brzo metaboliše u jetri, bubrezima, krvi i drugim tkivima. Unutar ćelije, gemcitabin formira monofosfate, difosfate i trifosfate (dFdCMP, dFdCDP i dFdCTP) od kojih se smatra da su dFdCDP i dFdCTP aktivni. U plazmi i urinu se ne nalaze mjerljive količine ovih metabolita, koji se obrazuju unutar ćelije. Primarni metabolit 2'-deoksi-2', 2'-difluorouridin (dFdU) nije aktivan i nalazi se u plazmi i urinu.

Izlučivanje

Sistemski klirens je, zavisno od pola i životnog doba, varirao od 29,2 l/h/m² do 92,2 l/h/m² (interindividualna varijabilnost bila je 52,2%). Kod žena je klirens bio za oko 25% niži od klirensa kod muškaraca. Mada brz, izgleda da klirens i kod muškaraca i kod žena opada sa godinama. Prilikom primjene preporučenog doziranja od 1000 mg/m2 infuzijom u trajanju od 30 minuta, niže vrijednosti klirensa kod žena i muškaraca ne zahtijevaju smanjenje doze gemcitabina.

Izlučivanje preko urina: dio nepromijenjenog gemcitabina izlučenog urinom manji je od 10%.

Renalni klirens je bio 2 do 7 l/h/m².

Količina supstance koja se izluči u urinu tokom perioda od nedjelju dana nakon primjene lijeka je 92-98%, od čega 99% čini dFdU, a 1% doze se eliminiše u stolici.

Farmakokinetika dFdCTP

Ovaj metabolit se nalazi u mononuklearnim ćelijama periferne krvi i kinetika se odnosi na pomenute ćelije. Ćelijska koncentracija raste proporcionalno dozama gemcitabina, od 35–350 mg/m²/30 min, što daje ravnotežnu koncentraciju od 0,4–5 µg/ml. Kad koncentracije gemcitabina u plazmi pređu 5 µg/ml, nivo dFdCTP se ne povećava, što ukazuje na to da u ćelijama nastupa zasićenje.

Terminalno poluvrijeme eliminacije: 0,7–12 sati.

Farmakokinetika dFdU

Maksimalna koncentracija u plazmi (3 - 15 minuta po završetku infuzije 1000 mg/m²/30 min): 28-52 µg/mL.

Najniža koncentracija poslije doza primijenjenih jednom nedjeljno: 0,07-1,12 µg/ml bez akumulacije.

Na trofaznom grafikonu koncentracije u funkciji vremena, terminalno poluvrijeme eliminacije je 65 sati (u rasponu od 33-84 sata).

Formiranje dFdU iz osnovnog molekula gemcitabina: 91 i 98%.

Prosječni volumen distribucije (centralni): 18 l/m² (u rasponu od 11-22 l/m²).

Prosječni ravnotežni volumen distribucije (Vss): 150 l/m² (u rasponu od 96-228 l/m²).

Distribucija u ciljnim tkivima: proširena

Prosječni prividni klirens: 2,5 l/h/m² (u rasponu od 1-4 l/h/m²).

Izlučivanje urinom: potpuno

Kombinovana terapija gemcitabinom i paklitakselom

Kada se daje u kombinaciji sa paklitakselom, ne mijenja se farmakokinetika niti gemcitabina niti paklitaksela.

Kombinovana terapija gemcitabinom i karboplatinom

Kada se daje u kombinaciji sa karboplatinom, ne mijenja se farmakokinetika gemcitabina.

Bubrežna insuficijencija

Blaga do umjerena bubrežna insuficijencija (GFR od 30 ml/min do 80 ml/min) nema značajan uticaj na farmakokinetiku gemcitabina.

U ispitivanjima primjene višekratnih doza u periodu do 6 mjeseci koja su obavljena na miševima i psima, pokazala su da je efekat supresije hematopoeze bio zavistan od doze i vremenskog intervala primjene i bio je reverzibilan.

Gemcitabin je pokazao mutagenost u jednom in vitro ispitivanju mutagenosti i u in vivo mikronukleusnom ispitivanju koštane srži.

Dugoročna ispitivanja kancerogenog potencijala gemcitabina nisu vršena.

U studijama efekata na fertilitet, gemcitabin je izazvao reverzibilnu hipospermatogenezu kod mužjaka miševa. Nije uočen efekat na fertilitet ženki miša.

Procjena eksperimentalnih studija na životinjama je pokazala reproduktivnu toksičnost kao što su urođeni defekti i drugi efekti na razvoj embriona ili fetusa, ili na tok gestacije ili na perinatalni i postnatalni razvoj.

Manitol

Natrijum acetat, trihidrat

Hlorovodonična kiselina

Natrijum hidroksid

Ovaj lijek se ne smije miješati sa drugim ljekovima, osim onih navedenih u odjeljku 6.6.

Neotvorene bočice: 2 godine.

Neotvorena bočica

Čuvati na temperaturi do 30ºC, u originalnom pakovanju.

Nakon otvaranja

Pripremljen lijek je hemijski i fizički stabilan 24 sata na temperaturi od 30ºC. Sa mikrobiološkog stanovišta, proizvod treba upotrijebiti odmah po pripremanju. Ukoliko se ne upotrijebi odmah, odgovornost za vrijeme čuvanja pripremljenog lijeka i uslove prije primjene snosi korisnik.

Proizvod se nalazi u bočici od 10 ml ili 50 ml, izrađenoj od prozirnog stakla tipa I u skladu sa zahtjevima PhEur, zatvorenoj gumenim čepom sa sigurnosnim aluminijumskim prstenom i plastičnim (polipropilenskim) poklopcem.

Upotreba:

Prilikom pripreme i uništavanja infuzionog rastvora treba se pridržavati mjera opreza uobičajenih pri rukovanju citostaticima. Rukovanje rastvorom za infuziju treba vršiti u komori uz upotrebu zaštitnih rukavica i mantila. Ukoliko ne postoji komora, uz pomenutu opremu treba koristiti zaštitnu masku i naočare.

Ukoliko preparat dođe u kontakt sa očima, može izazvati ozbiljnu iritaciju. Oči treba odmah dobro isprati vodom. Ukoliko iritacija ne prođe, obratite se lijekaru. Ukoliko se rastvor prospe po koži, isprati dobro vodom.

Uputstvo za rastvaranje (i dalje razblaživanje ako je potrebno):

Za rekonstituciju gemcitabin sterilnog praška upotrebljava se samo rastvor natrijum hlorida 9 mg/ml (0,9 %) za injekcije bez konzervansa. Uzimajući u obzir rastvorljivost, maksimalna koncentracija gemcitabina nakon

rastvaranja je 40 mg/ml. Više koncentracije od 40 mg/ml mogu dovesti do nepotpunog rastvaranja i stoga ih treba izbjegavati.

1. Prilikom rekonstitucije i daljeg razblaživanja gemcitabina za primjenu intravenskom infuzijom treba koristiti aseptični metod.

2. Preparat se priprema dodavanjem 5ml sterilnog rastvora natrijum hlorida 9 mg/ml (bez konzervansa) na 200 mg, odnosno 25 ml sterilnog rastvora natrijum hlorida 9 mg/ml (bez konzervansa) na 1000 mg lijeka Gemcitabin Pliva. Promućkati da se rastvori. Ukupna zapremina nakon rekonstitucije je 5,26 ml (za bočicu sa 200 mg), odnosno 26,3 ml (za bočicu sa 1000 mg). Na taj način se dobija koncentracija gemcitabina od 38 mg/ml. Tako pripremljen lijek se može odmah upotrijebiti ili se može dalje razblažiti sterilnim rastvorom natrijum hlorida za injekcije koncentracije 9 mg/ml (0,9%), bez konzervansa. Rekonstituisani rastvor treba primijeniti odmah ili se može čuvati do 24 sata ako je pripremljen u aseptičnim uslovima.

3. Lijekove za parenteralnu primjenu prije upotrebe treba vizuelno prekontrolisati na prisustvo čestica ili promjenu boje. Ukoliko se primijete nerastvorene čestice rastvor se ne smije primijeniti.

Neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadni materijal nakon njegove upotrebe treba ukloniti u skladu sa važećim propisima.

Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju pripada skupini lijekova koji se nazivaju „citostatici“. Ti lijekovi usmrćuju stanice koje se dijele, uključivši stanice raka.

Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju se može davati sam, ili u kombinaciji s drugim protutumorskim lijekovima, ovisno o vrsti raka.

Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju se koristi za liječenje sljedećih vrsta raka:

• uznapredovalog nemikrocelularnog raka pluća (engl. kratica NSCLC),
• uznapredovalog raka gušterače,
• recidivirajućeg raka dojke,
• recidivirajućeg raka jajnika,
• uznapredovalog raka mokraćnog mjehura.

Ne smijete primati Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju:

• ako ste alergični (preosjetljivi) na gemcitabin ili na bilo koji drugi sastojak lijeka,
• ako dojite.

Kada je nužan poseban oprez pri primjeni Gemcitabin Pliva praška za otopinu za infuziju:

Prije nego što počnete primati Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju liječnik će Vam izvaditi uzorke krvi. To će učiniti da provjeri funkcioniraju li vaši bubrezi i jetra ispravno, i da provjeri imate li

dovoljan broj krvnih stanica. Liječnik će možda odlučiti promijeniti dozu ili odgoditi početak liječenja, ovisno Vašem općem stanju i o tome je li broj krvnih stanica premalen ili nije.

Molimo kažite liječniku:

• ako imate, ili ste ranije imali, bolest jetre, srčanu bolest ili bolest krvnih žila,
• ako ste nedavno bili na radioterapiji, ili se na nju spremate,
• ako ste se nedavno cijepili,
• ako imate poteškoća s disanjem, ako osjećate izrazitu slabost ili ste vrlo blijedi (to mogu biti znaci zatajenja bubrega).

Muškarcima se savjetuje da ne začinju dijete dok primaju Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju i 6 mjeseci nakon okončanja liječenja, te da se posavjetuju s liječnikom ili ljekarnikom. Možda će se željeti posavjetovati o pohrani sperme prije početka liječenja.

Uzimanje drugih lijekova

Molimo kažite liječniku ili bolničkom ljekarniku ako uzimate, ili ste nedavno uzimali bilo koji drugi lijek, uključivši cjepiva i lijekove dobivene bez recepta.

Trudnoća i dojenje

Ako ste trudni ili planirate zatrudnjeti, kažite to liječniku. Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju, treba izbjegavati tijekom trudnoće. Liječnik će s Vama raspraviti o mogućim rizicima primanja Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju, tijekom trudnoće.

Kažite liječniku ako dojite.

Za vrijeme dok primate ovaj lijek dojenje morate prekinuti.

Prije uzimanja bilo kojeg lijeka posavjetujte se s liječnikom, medicinskom sestrom ili ljekarnikom.

Utjecaj na sposobnost upravljanja vozilima i rada na strojevima

Nemojte upravljati vozilima ni raditi na strojevima za vrijeme dok primate Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju, jer možete osjetiti pospanost, napose ako ste uzeli alkohol. Prije nego krenete upravljati vozilom ili raditi na stroju, molimo provjerite s liječnikom ili s medicinskom sestrom.

Važna informacija o nekim sastojcima Gemcitabin Pliva praška za otopinu za infuziju

Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju sadrži natrijev klorid.

To moraju znati bolesnici na dijeti s unosom soli.

Uobičajena doza Gemcitabin Pliva praška za otopinu za infuziju je 1000-1250 mg po četvornom metru tjelesne površine. Izmjerit će se Vaša visina i težina, da se izračuna površina tijela. Liječnik će na temelju površine Vašeg tijela izračunati koja je ispravna doza za Vas. Ta će se doza možda prilagoditi, ili njena primjena odgoditi, ovisno o Vašoj krvnoj slici i Vašem općem stanju.

Kako često ćete primati Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju ovisi o vrsti raka koji se liječi.

Liječnik, medicinska sestra ili ljekarnik otopit će Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju, prije nego što ga primite. Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju primat ćete uvijek infuzijom u venu. Infuzija će trajati oko 30 minuta.

Ako primite više Gemcitabin Pliva praška za otopinu za infuziju nego što treba

Nije nimalo vjerojatno da bi Vam liječnik ili medicinska sestra dali previše lijeka. Liječnik i medicinska sestra pratit će kako napredujete, ali i provjeravati lijek koji primate. Uvijek pitajte ako niste sigurni zašto dobivate određenu dozu lijeka.

U slučaju bilo kakvih nejasnoća ili pitanja u vezi s primjenom Gemcitabin Pliva praška za otopinu za infuziju obratite se svom liječniku ili ljekarniku.

Kao i svi drugi lijekovi i Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju može izazvati nuspojave, premda se one ne javljaju u svake osobe.

Liječniku morate odmah reći ako primijetite bilo što od sljedećeg:

• vrućicu ili infekciju (često): imate li temperaturu 38º C ili višu, ako se znojite ili imate druge znakove infekcije (jer možda imate manje bijelih krvnih stanica nego je normalno, što je vrlo često),
• nepravilan puls (aritmiju) (učestalost nije poznata),
• bol, crvenilo, oteknuće ili ranice u ustima (često),
• alergijske reakcije: ako se javi kožni osip (vrlo često) / svrbež (često) ili vrućica (vrlo često), umor, osjećaj nesvjestice, ako lako ostajete bez daha ili ste blijedi (jer možda imate manje hemoglobina nego je normalno, što je vrlo često),
• krvarenje iz desni, nosa ili u ustima, ili bilo koje krvarenje koje ne prestaje, crvenkastu ili blijedoružičastu mokraću, neočekivanu pojavu modrica (jer možda imate manje krvnih pločica nego je normalno, što je vrlo često),
• otežano disanje (blage poteškoće s disanjem kratko vrijeme nakon što primite infuziju vrlo su česte i brzo prolaze, no manje često ili rijetko su moguće i teške poteškoće s plućima).

Prijavljene nuspojave i njihova približna učestalost navedene su niže.

Vrlo česte

• Niska razina hemoglobina (anemija), smanjen broj bijelih krvnih stanica, smanjen broj krvnih pločica
• Otežano disanje
• Povraćanje, mučnina
• Kožni osip ili alergijski kožni osip, često praćen svrbežom
• Ispadanje kose
• Poteškoće s jetrom: otkrivene na temelju neurednih nalaza krvnih pretraga
• Krv ili proteini u mokraći, otkriveni pretragama mokraće
• Simptomi nalik na gripu, uključivši vrućicu
• Oteknuće zglobova, prstiju, stopala, lica (edem)

Česte

• Vrućica, praćena smanjenim brojem bijelih krvnih stanica (febrilna neutropenija)
• Anoreksija (slab apetit)
• Glavobolja, kašalj, curenje iz nosa
• Nesanica (insomnija), pospanost
• Zatvor
• Proljev
• Bol, crvenilo, oteknuće i ranice u ustima
• Svrbež
• Bol u mišićima ili u leđima
• Vrućica, znojenje
• Slabost
• Zimica

Manje česte

• Stvaranje ožiljaka u zračnim vrećicama pluća (intersticijski pneumonitis)
• Šumno disanje
• Neuredan nalaz rendgena/scintigrafije pluća (ožiljci u plućima)

Rijetke

• Srčani udar (infarkt miokarda)
• Nizak krvni tlak
• Ljuštenje kože, ulceracija ili stvaranje mjehura po koži
• Reakcije na mjestu injekcije

Vrlo rijetke

• Povećani broj krvnih pločica
• Ozbiljne alergijske reakcije koje mogu prouzročiti oteknuće lica i grla, što vodi k otežanom disanju, kožni osipi ili urtikarija, omaglica (anafilaktična reakcija, jaka reakcija preosjetljivosti/alergijska reakcija)
• Ljuštenje kože i jako stvaranje mjehura po koži

Nepoznata učestalost

• Nepravilan puls (aritmija)
• Sindrom respiracijskog distresa odraslih (jaka upala pluća koja uzrokuje zastoj disanja)
• Odzivna radijacijska reakcija (jake sunčeve opekline nalik na kožni osip) koja se može javiti na koži prethodno izloženoj radioterapiji
• Tekućina u plućima
• Radijacijska toksičnost – stvaranje ožiljaka u zračnim vrećicama pluća, povezano s radioterapijom
• Upala sluznice crijeva, prouzročena smanjenom opskrbom krvlju (ishemijski kolitis)
• Zatajenje srca
• Zatajenje bubrega
• Gangrena prstiju na rukama ili nogama
• Ozbiljno oštećenje jetre, uključivši zatajenje jetre
• Moždani udar

Budete li zabrinuti zbog koje nuspojave, obratite se liječniku.

Ako primijetite bilo koju nuspojavu potrebno je obavijestiti liječnika ili ljekarnika

GEMCITABIN PLIVA PRAŠAK ZA OTOPINU ZA INFUZIJU MORATE ČUVATI IZVAN POGLEDA I DOHVATA DJECE!

Lijek se ne smije koristiti nakon isteka roka valjanosti otisnutog na pakovanju.

Neotvorena bočica: Čuvati na temperaturi ispod 30° C, u originalnom pakiranju.

Rekonstituirana otopina

Kemijska i fizikalna stabilnost lijeka Gemcitabin Pliva praška za otopinu za infuziju nakon rekonstitucije dokazana je do 24 sata pri temperaturi do 30° C.

S mikrobiološkog stajališta lijek treba uporabiti odmah.

Ne uporabi li se odmah, za vrijeme i uvjete čuvanja do uporabe odgovara korisnik.

Samo za jednokratnu uporabu.

Na zbrinjavanje neiskorištenog lijeka te otpadnih materijala koji potječu od lijeka primjenjuju se važeći propisi za postupanje s opasnim otpadom.

Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju ne koristiti ako u njoj ima krutih čestica ili bilo kakvih znakova kvarenja.

Lijekovi se ne smiju bacati u odvode ili kućni otpad. Pitajte ljekarnika što da učinite s ljekovima koji Vam više ne trebaju. Ove mjere pomažu u očuvanju okoliša.

Što Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju sadrži

• Djelatna tvar je gemcitabin.
• Jedna bočica sadrži 200 mg ili 1000 mg gemcitabina (u obliku gemcitabinklorida)
• Pomoćne tvari su: manitol; natrijev acetat trihidrat; kloridna kiselina; natrijev hidroksid.

Kako Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju izgleda i sadržaj pakiranja

Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju je bijeli sterilni prašak.

Gemcitabin Pliva prašak za otopinu za infuziju dostupan je u staklenoj bočici, u kutiji.

Nositelj odobrenja za stavljanje lijeka u promet i proizvođač lijeka

PLIVA HRVATSKA, d.o.o.

Prilaz baruna Filipovića 25,

10 000 Zagreb, Hrvatska

Način i mjesto izdavanja

Na recept, u ljekarni.

Datum revizije upute

Srpanj, 2013.

INFORMACIJE ZA ZDRASTVENE DJELATNIKE

Upute o uporabi, rukovanju i odlaganju

• Pri rekonstituciji i daljem razrjeđivanju gemcitabina za intravensku infuziju služite se metodama aseptičnog rada.
• Izračunajte dozu i potreban broj bočica Gemcitabin Pliva praška za otopinu za infuziju.
• Za rekonstituciju dodati 5 ml sterilne otopine natrijeva klorida 9 mg/ml (0,9 %) bez konzervansa u bočicu od 200 mg, ili 25 ml sterilne otopine natrijeva klorida 9 mg/ml (0,9 %) bez konzervansa u bočicu od 1000 mg. Protresti da se otopi. Ukupni volumen nakon rekonstitucije je 5,26 ml (bočica od 200 mg), 26,3 ml (bočica od 1000 mg). Time se dobiva koncentracija gemcitabina od 38 mg/ml, u što je uključen i istisni volumen liofiliziranog praška. Tako pripremljen lijek se može odmah upotrijebiti ili se može dalje razrijediti sterilnom otopinom natrijeva klorida 9 mg/ml (0,9 %) bez konzervansa. Rekonstituiranu otopinu treba primijeniti odmah ili se može čuvati do 24 sata ako je pripremljena u aseptičkim uvjetima.
• Lijekove za parenteralnu primjenu valja prije uporabe vizualno pregledati, kako bi se provjerilo da ne sadrže krute čestice i da nisu promijenili boju. Zamijetite li krute čestice, pripravak nemojte uporabiti.
• Kemijska i fizikalna stbilnost lijeka Gemcitabin Pliva praška za otopinu za infuziju nakon rekonstitucije dokazana je do 24 sata pri temperaturi do 30° C. S mikrobiološkog stajališta lijek treba uporabiti odmah. Ne uporabi li se odmah, za vrijeme i uvjete čuvanja do uporabe odgovara korisnik.

Mjere opreza pri pripravi i primjeni

Pri pripravi i odlaganju infuzijske otopine treba se pridržavati mjera opreza uobičajenih pri rukovanju citostaticima. Infuzijskom otopinom treba rukovati u digestoru i pritom nositi zaštitnu odjeću i rukavice. Ako digestor nije dostupan, opremu treba upotpuniti maskom i zaštitnim naočalama.

Ako pripravak dođe u dodir s očima, može izazvati ozbiljan nadražaj. Oči treba odmah temeljito isplahnuti vodom. Ako nadražaj potraje, valja zatražiti savjet liječnika. Prolije li se otopina po koži, treba je temeljito isplahnuti vodom.