BENSEDIN 2mg tableta

Odrasli

1. Za kratkoročno smanjenje simptoma (samo 2-4 nedjelje) kod teškog oblika anksioznosti, koja onesposobljuje pacijenta ili izaziva neprihvatljive tegobe, a javlja se ili sama ili udružena sa nesanicom ili kratkotrajnim psihosomatskim, organskim ili psihičkim oboljenjem.

2. Cerebralna paraliza.

3. Mišićni spazam.

4. Kao dodatna terapija u pojedinim vrstama epilepsije (npr. mioklonus).

5. Simptomatsko liječenje akutne alkoholne apstinencije.

6. Premedikacija nervoznih pacijenata kod stomatoloških intervencija.

7. Premedikacija kod hirurških intervencija.

Djeca

1. Kontrola napetosti i razdražljivosti u cerebralnoj spastičnosti u određenim slučajevima.

2. Kao dodatna terapija u kontroli mišićnih spazama kod tetanusa.

3. Oralna premedikacija (vidjeti dio 4.4).

Doziranje

Za postizanje anksiolitičkog efekta treba dati najnižu efektivnu dozu. Liječenje ne treba da traje duže od 4 nedjelje i lijek treba postepeno povlačiti iz terapije. Kod pacijenata kod kojih je duže trajala terapija benzodiazepinima može biti potreban i duži period za povlačenje lijeka iz terapije. Ne preporučuje se hronična upotreba lijeka.

Odrasli

Anksiozna stanja, opsesivno-kompulsivne neuroze i drugi psihijatrijski poremećaji: Uobičajena doza je 2 mg tri puta dnevno. Maksimalna doza je 30 mg dnevno u podijeljenim dozama, uz individualno prilagođavanje.

Insomnija udružena sa anksioznošću: 5 mg - 15 mg prije spavanja.

Cerebralna paraliza: 2 mg - 60 mg dnevno u podijeljenim dozama.

Spasticitet gornjeg motornog neurona: 2 mg - 60 mg dnevno u podijeljenim dozama.

Mišićni spazam različite etiologije, fibrozitis, cervikalni spondilitis: 2 mg - 15 mg dnevno u podijeljenim dozama.

Dodatna terapija pojedinih tipova epilepsije: 2 mg - 60 mg dnevno u podijeljenim dozama.

Alkoholna apstinencija: 5 mg - 20 mg, ponoviti ukoliko je neophodno za 2 do 4 sata.

Oralna premedikacija kod stomatoloških intervencija: 5 mg noć uoči intervencije, 5 mg ujutru i 5 mg dva sata prije intervencije.

Oralna premedikacija prije operacije: 5 mg - 20 mg.

Djeca

Preporučuje se primjena alternativnih farmaceutskih oblika kod djece, kako bi se olakšalo davanje doza manjih od 5 mg.

Spasticitet kod djece sa minimalnim oštećenjem mozga: 2 mg - 40 mg dnevno u podijeljenim dozama.

Oralna premedikacija prije operacije (vidjeti dio 4.4): 2 mg - 10 mg.

Stariji i iznemogli pacijenti

Doze je potrebno prepoloviti u odnosu na one preporučene u tekstu iznad.

Oštećena funkcija bubrega i jetre (vidjeti dio 4.4)

Upotreba diazepama kod pacijenata sa insuficijencijom jetre može dovesti do kome, pa je zato potrebno smanjiti dozu ili razmotriti primjenu drugog lijeka. Kod pacijenata sa teškom insuficijencijom bubrega takođe treba smanjiti dozu.

Način primjene

Oralna upotreba.

• Poznata preosjetljivost na diazepam, druge benzodiazepine ili na bilo koju pomoćnu supstancu u sastavu lijeka (vidjeti dio 6.1)
• Stanja fobije ili opsesije; hronična psihoza, hiperkinezija (mogu se javiti paradoksalne reakcije)
• Akutna plućna insuficijencija; respiratorna depresija, akutna ili hronična teška respiratorna insuficijencija (respiratorna insuficijencija se može pogoršati)
• Sindrom apnee u snu (stanje se može pogoršati)
• Miastenija gravis (stanje se može pogoršati)
• Teško oštećenje funkcije jetre (poluvrijeme eliminacije diazepama može biti produženo)
• Akutna porfirija
• Diazepam se ne smije koristiti kao monoterapija u terapiji depresije ili anksioznosti udružene sa depresijom, jer kod ove grupe pacijenata može uzrokovati pojavu suicida.
• Planiranje trudnoće (vidjeti dio 4.6)
• Trudnoća (osim ako postoje uvjerljivi razlozi za primjenu – vidjeti dio 4.6)

Istovremena primjena sa alkoholom i/ili depresorima CNS-a

Treba izbjegavati istovremenu primjenu diazepama sa alkoholom i/ili depresorima CNS-a. Istovremena primjena ovih ljekova može pojačati kliničke efekte diazepama, uključujući duboku sedaciju, aditivnu depresiju CNS-a, klinički značajnu respiratornu i/ili kardiovaskularnu depresiju (vidjeti dio 4.5). Diazepam treba koristiti sa oprezom kod pacijenata sa istorijom zloupotrebe alkohola ili droge, zbog predispozicije za privikavanje i zavisnost.

Trajanje terapije

Trajanje terapije treba da je što je moguće kraće, u zavisnosti od indikacije (vidjeti dio 4.2). Stanje pacijenta se mora procijeniti nakon perioda ne dužeg od 4 nedjelje, a potom u redovnim vremenskim intervalima, da bi se procijenila potreba za daljim liječenjem, posebno ukoliko pacijent više nema simptome. U principu, liječenje ne bi smijelo da traje duže od 8-12 nedjelja, uključujući i period postepene obustave lijeka. Liječenje se ne smije produžavati bez prethodne reevaluacije stanja pacijenta.

Može biti od koristi obavijestiti pacijenta na početku terapije da je liječenje vremenski ograničeno i precizno mu objasniti kako će se doze lijeka postepeno smanjivati. Veoma je važno upozoriti pacijenta na mogućnost pojave rebound fenomena i tako smanjiti strepnju od pojave ovih simptoma po prestanku uzimanja lijeka. Postoje indikacije kod kojih, u slučaju benzodiazepina kratkog dejstva, apstinencijalni simptomi mogu da se manifestuju unutar doznog intervala, naročito kada su doze velike.

Kada se koriste benzodiazepini dugog dejstva, važno je upozoriti da se ne prelazi na primjenu benzodiazepina kratkog dejstva, jer mogu da se razviju apstinencijalni simptomi.

Zavisnost i obustava terapije

Simptomi obustave lijeka mogu se javiti i nakon primjene uobičajenih doza benzodiazepina tokom kraćeg vremenskog perioda.

Primjena diazepama može dovesti do pojave fizičke i psihičke zavisnosti.

Rizik od pojave zavisnosti raste sa porastom doze i trajanja liječenja, i veći je kod pacijenata koji u anamnezi imaju alkoholizam i zloupotrebu ljekova ili kod pacijenata sa izraženim poremećajem ličnosti. Iz tog razloga kod ovih pacijenata su neophodne redovne kontrole, treba izbjegavati rutinsko propisivanje ovih ljekova, a terapiju treba postepeno ukidati.

U slučaju da se razvila fizička zavisnost, nagli prekid terapije može da dovede do pojave simptoma obustave (vidjeti dio 4.8). Simptomi mogu biti: glavobolja, bol u mišićima, izrazita anksioznost, napetost, uznemirenost, konfuzija i razdražljivost. U teškim slučajevima moguća je pojava sljedećih simptoma: derealizacija, depersonalizacija, hiperakuzija, utrnulost i bridenje ekstremiteta, preosjetljivost na svijetlo, buku i fizički kontakt, halucinacije ili epileptički napadi.

Rebound nesanica i anksioznost:

Po prestanku terapije može se javiti prolazni sindrom u okviru kojeg se vraćaju simptomi koji su bili razlog za primjenu benzodiazepina, i to u pojačanoj formi. Oni mogu biti udruženi sa drugim neželjenim reakcijama uključujući promjene raspoloženja, anksioznost ili poremećaje spavanja i uznemirenost. S obzirom na to da je rizik od pojave fenomena obustave/rebound fenomena veći ukoliko se terapija naglo prekine, preporučuje se postepeno smanjivanje doze.

Epilepsija

Budući da nagli prekid terapije benzodiazepinima može dovesti do pojave konvulzija, neophodan je poseban oprez kod pacijenata sa epilepsijom, pacijenata koji su ranije imali epileptičke napade, kao i kod pojedinaca koji zloupotrebljavaju alkohol ili ljekove.

Tolerancija

Granice tolerancije kod pacijenata sa organskim promjenama na mozgu (posebno arteriosklerozom) ili kardiorespiratornom insuficijencijom, mogu biti veoma široke (vidjeti dio 4.3); kod takvih pacijenata doza se mora pažljivo prilagoditi.

Nakon ponavljane primjene lijeka u toku nekoliko nedjelja može doći do gubitka njegovog hipnotičnog efekta u izvjesnom stepenu.

Amnezija

Diazepam može izazvati anterogradnu amneziju. Ovo stanje se najčešće javlja nekoliko sati nakon uzimanja lijeka i zbog toga, da bi se smanjio rizik, pacijent treba da ima 7-8 sati neprekidnog sna nakon primjene lijeka. Anterogradna amnezija se može javiti i pri primjeni terapijskih doza, iako se rizik povećava pri primjeni visokih doza.

Hipoalbuminemija

Hipoalbuminemija može predisponirati pacijenta za veću učestalost pojave sedativnih neželjenih reakcija.

Rizik pri istovremenoj primjeni opioida

Istovremena primjena diazepama i opioida može dovesti do sedacije, respiratorne depresije, kome i smrti. Usljed ovih rizika, istovremeno propisivanje sedativnih ljekova poput benzodiazepina ili sličnih ljekova kao što je diazepam sa opioidima treba rezervisati za pacijente kod kojih alterativne terapijske opcije nijesu moguće. Ukoliko je donijeta odluka o propisivanju diazepama istovremeno sa opioidima, treba primjenjivati najnižu efektivnu dozu i trajanje terapije treba da bude što kraće (vidjeti i opšte preporuke doziranja u dijelu 4.2).

Pacijente treba pažljivo pratiti u cilju prepoznavanja znakova i simptoma respiratorne depresije i sedacije. U ovom pogledu se preporučuje informisanje pacijenata i njihovih staratelja (kada je to primjenjivo) o značaju prepoznavanja ovih simptoma (vidjeti dio 4.5).

Psihijatrijske i „paradoksalne“ reakcije

Može doći do pojave reakcija kao što su uznemirenost, agitacija, razdražljivost, agresivnost, deluzije, bijes, košmari, halucinacije, psihoze, neprikladno ponašanje i drugi poremećaji ponašanja.

Ukoliko dođe do pojave ovih reakcija, liječenje benzodiazepinima treba prekinuti. Veća je vjerovatnoća da se ove reakcije jave kod djece i starijih osoba.

Poseban oprez je neophodan prilikom peri-operativne primjene benzodiazepina kod djece, jer efekti i vrijeme pojave mogu biti nepouzdani i može doći do pojave paradoksalne reakcije.

Posebne grupe pacijenata

Benzodiazepine ne davati djeci bez prethodne pažljive procjene; dužina liječenja se mora svesti na minimum. Bezbjednost i efikasnost primjene diazepama kod djece mlađe od 6 mjeseci nije dokazana.

Starijim i iznemoglim pacijentima treba davati smanjene doze lijeka (vidjeti dio 4.2). Usljed miorelaksantnog efekta postoji rizik od padova i posljedičnih fraktura kuka kod starijih osoba.

Primjenu hipnotika treba izbjegavati kod starih osoba koji su pod rizikom da postanu ataksični i konfuzni, te time podložni padu i povredama. Ukoliko se ipak, na osnovu kliničke procjene, donese odluka o primjeni lijeka, liječenje treba započeti nižim dozama (vidjeti dio 4.2).

Primjena nižih doza lijeka se takođe preporučuje kod pacijenata sa hroničnom respiratornom insuficijencijom zbog rizika od respiratorne depresije.

Kod pacijenata sa oslabljenom funkcijom bubrega treba primjenjivati opšte mjere opreza. Kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega poluvrijeme eliminacije diazepama nije klinički značajno promijenjeno, pa obično nije neophodno prilagođavanje doze. Kod teške bubrežne insuficijencije postoji povećana cerebralna osjetljivost, pa je potrebna primjena nižih doza (vidjeti dio 4.2).

Benzodiazepini nijesu indikovani kod pacijenata sa teškom insuficijencijom jetre, s obzirom na to da mogu da izazovu nastanak encefalopatije. Kod pacijenata sa hroničnim oboljenjem jetre, može biti neophodno smanjiti dozu lijeka.

Pacijenti sa psihijatrijskim oboljenjima

Benzodiazepini se ne preporučuju kao početna terapija kod pacijenata sa psihotičnim poremećajem.

Diazepam se ne smije primjenjivati kao jedini lijek u terapiji depresije ili anksioznosti udružene sa depresijom, jer kod ovih pacijenata može da se izazove suicidne misli i postupke.

Osobe koje pokazuju suicidne tendencije ne smiju imati pristup većim količinama diazepama zbog rizika od predoziranja.

Potreban je poseban oprez ako se diazepam propisuje osobama sa poremećajem ličnosti.

U slučaju teškog gubitka ili žalosti, psihološko prilagođavanje može biti inhibirano primjenom benzodiazepina.

Pomoćne supstance

Bensedin, tablete sadrže laktozu, monohidrat. Pacijenti sa rijetkim nasljednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom Lapp laktaze ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom, ne smiju koristiti ovaj lijek.

Posebnu pažnju treba obratiti na moguće interakcije drugih ljekova sa diazepamom, kod starijih pacijenata.

Nije preporučena istovremena upotreba

Alkohol

Diazepam ne treba koristiti istovremeno sa alkoholom (pojačan sedativni efekat: negativan uticaj na sposobnost upravljanja vozilom/rukovanja mašinama).

Natrijum oksibat

Izbjegavati istovremenu upotrebu (pojačan efekat natrijum oksibata).

Inhibitori HIV-proteaze

Izbjegavati istovremenu primjenu (povećan rizik od produžene sedacije) - vidjeti u nastavku za zidovudin.

Razmotriti istovremenu upotrebu

Farmakodinamske interakcije

Ukoliko se diazepam primjenjuje istovremeno sa drugim ljekovima sa centralnim dejstvom neophodno je imati u vidu farmakološka svojstva ljekova. Poseban oprez je neophodan ako su u pitanju supstance koje mogu pojačati dejstvo ili biti pojačane dejstvom diazepama kao što su neuroleptici, anksiolitici/sedativi, hipnotici, antidepresivi, antikonvulzivi, sedativni antihistaminici, antipsihotici, anestetici za opštu anesteziju i narkotički analgetici. Istovremena primjena sa ovim ljekovima može pojačati sedativni efekat i uzrokovati depresiju respiratorne i kardiovaskularne funkcije. Istovremena primjena sa narkotičkim analgeticima može pospješiti psihičku zavisnost zbog pojačavanja euforičnog efekta.

Antiepileptici

Rezultati farmakokinetičkih studija potencijalnih interakcija diazepama i antiepileptika su oprečni. Prijavljene su i snižene i povišene, ali i nepromijenjene vrijednosti koncentracije ljekova u krvi.

Fenobarbital uzet istovremeno može dovesti do aditivnog efekta na CNS. Povećan je rizik od sedacije i respiratorne depresije. Poznato je da fenobarbital indukuje CYP3A4 enzim i ubrzava metabolizam diazepama u jetri, što smanjuje efekat diazepama.

U početnim fazama liječenja doze treba prilagoditi uz poseban oprez.

Neželjena dejstva mogu biti izraženija prilikom upotrebe hidantoina ili barbiturata.

Prijavljeno je da natrijum-valproat istiskuje diazepam sa mjesta vezivanja za proteine plazme (povišena koncentracija u serumu: povećan rizik od pospanosti).

Narkotički analgetici

Pojačanje euforije može voditi povećanoj psihičkoj zavisnosti.

Drugi ljekovi koji pojačavaju sedativno dejstvo diazepama

Cisaprid, lofeksidin, nabilon, disulfiram i mišićni relaksansi-baklofen, tizanidin, suksametonijum i tubokurarin.

Opioidi

Istovremena primjena ljekova sa sedativnim efektom poput benzodiazepina ili sličnih ljekova kao što je diazepam sa opioidima povećava rizik od sedacije, respiratorne depresije, kome i smrti, usljed aditivnih depresivnih efekata na CNS. Treba ograničiti doziranje i trajanje istovremene terapije (vidjeti dio 4.4)

Ljekovi koji utiču na enzime jetre (posebno na citohrom P450)

Inhibitori (npr. cimetidin, izoniazid, eritromicin, omeprazol, esomeprazol) smanjuju klirens i mogu potencirati dejstvo benzodiazepina.

Itrakonazol, ketokonazol i u manjoj mjeri flukonazol i vorikonazol su snažni inhibitori izoenzima CYP3A4 citohroma P450 i mogu povećati koncentraciju benzodiazepina u plazmi. Efekat benzodiazepina može biti pojačan i produžen prilikom istovremene upotrebe. Može biti potrebno smanjenje doze benzodiazepina.

Rifampicin

Rifampicin je snažan induktor enzima CYP3A4 i značajno ubrzava hepatički metabolizam i povećava klirens diazepama. U studiji na zdravim dobrovoljcima koji su primjenjivali 600 mg ili 1,2 g rifampicina dnevno tokom 7 dana, klirens diazepama se uvećao četiri puta. Istovremena primjena sa rifampicinom značajno snižava koncentraciju diazepama, što smanjuje njegov efekat. Potrebno je izbjegavati istovremenu primjenu rifampicina i diazepama.

Antihipertenzivi, vazodilatatori i diuretici

Pojačan hipotenzivni efekat nastaje prilikom istovremene upotrebe ACE inhibitora, alfa-blokatora, antagonista angiotenzin II receptora, antagonista kalcijumskih kanala, blokatora adrenergičkih neurona, beta-blokatora, moksonidina, nitrata, hidralazina, minoksidila, natrijum-nitroprusida i diuretika. Pojačano sedativno dejstvo nastaje prilikom upotrebe sa alfa-blokatorima ili moksonidinom.

Dopaminergici

Moguć antagonizam na dejstvo levodope.

Antacidi

Istovremena primjena može odložiti resorpciju diazepama.

Antivirusni ljekovi (atazanavir, ritonavir, delavirdin, efavirenz, indinavir, nelfinavir, sakvinavir)

Antivirusni ljekovi inhibiraju CYP3A4 metabolički put diazepama. Povećan je rizik od sedacije i respiratorne depresije. Zbog toga treba izbjegavati istovremenu primjenu.

Zidovudin

Diazepam povećava klirens zidovudina.

Oralni kontraceptivi

Inhibicija oksidativnog metabolizma diazepama. Pojačano dejstvo diazepama. Poznato je da istovremena primjena diazepama i kombinovanih oralnih kontraceptiva može dovesti do probojnog krvarenja. Mehanizam ove reakcije nije poznat. Nijesu prijavljeni slučajevi neuspjele kontracepcije.

Teofilin

Predloženi mehanizam interakcije je kompetitivno vezivanje teofilina za adenozinske receptore u mozgu. Na taj način onemogućava se farmakodinamsko dejstvo diazepama, dolazi do npr. smanjenja sedativnog i psihomotornog dejstva diazepama.

Kofein

Istovremena upotreba može dovesti do smanjenog sedativnog i anksiolitičkog dejstva diazepama.

Sok od grejpfruta

Inhibicija CYP3A4 može povećati koncentracije diazepama u plazmi (sa mogućim pojačanjem sedacije i amnezijom). Vrijednost Cmax je povećana 1,5 puta, a PIK 3,2 puta. Moguće je pojačanje dejstva diazepama. Ova interakcija je od malog značaja kod zdravih osoba, ali nije jasno da li drugi faktori kao što su starije životno doba ili ciroza jetre povećavaju rizik od pojave neželjenih dejstava prilikom istovremene upotrebe.

Klozapin

Mehanizam: farmakodinamska sinergija

Efekat: teška hipotenzija, respiratorna depresija, gubitak svijesti, i respiratorni i/ili srčani zastoj sa potencijalnim smrtnim ishodom. Stoga se ne preporučuje istovremena primjena i treba je izbjegavati.

Farmakokinetičke interakcije

Diazepam se uglavnom metaboliše do farmakološki aktivnih metabolita: N-demetildiazepama, temazepama i oksazepama. Oksidativni metabolizam diazepama posredovan je CYP3A4 i CYP2C19 izoenzimima. Oksazepam i temazepam se dalje konjuguju do glukuronske kiseline. Inhibitori enzima CYP3A4 i/ili CYP2C19 dovode do povećanja koncentracije diazepama, dok ljekovi koji indukuju ove enzime kao što su rifampicin, kantarion i pojedini antiepileptici mogu značajno sniziti koncentracije diazepama u plazmi.

Karbamazepin

Karbamazepin je poznati induktor CYP3A4 i ubrzava metabolizam diazepama u jetri. Ovo može rezultirati trostrukim povećanjem plazma klirensa i skraćenjem poluvremena eliminacije diazepama. Smanjeno dejstvo diazepama.

Fenitoin

Fenitoin je poznati induktor CYP3A4 i ubrzava metabolizam diazepama u jetri. Smanjeno dejstvo diazepama. Diazepam djeluje na metabolizam fenitoina na nepredvidiv način: metabolizam fenitoina pod dejstvom diazepama može biti ubrzan ili usporen, ili ostati nepromijenjen. Smanjenje ili povećanje koncentracije fenitoina u serumu. Neophodno je pažljivo pratiti koncentracije fenitoina pri uvođenju ili obustavi diazepama.

Azoli (flukonazol, itrakonazol, ketokonazol, vorikonazol)

Usljed inhibicije CYP3A4 i/ili CYP2C19 metaboličkih puteva, povećana je koncentracija benzodiazepina u plazmi.

Flukonazol: flukonazol u dozi od 400 mg prvog dana i 200 mg drugog dana, primijenjen sa pojedinačnom dozom diazepama od 5 mg, povećava PIK diazepama 2,5 puta i produžava poluvrijeme eliminacije sa 31 na 73 sata.

Vorikonazol: studija kod zdravih dobrovoljaca je pokazala da primjena 400 mg vorikonazola dva puta dnevno prvog dana i 200 mg dva puta dnevno drugog dana sa pojedinačnom dozom diazepama od 5 mg povećava PIK diazepama 2,2 puta i produžava poluvrijeme eliminacije sa 31 na 61 sat. Povećan je rizik od neželjenih reakcija i toksičnosti benzodiazepina. Izbjegavati istovremenu primjenu ili sniziti dozu diazepama.

Fluvoksamin

Fluvoksamin inhibira i CYP3A4 i CYP2C19 što dovodi do inhibicije oksidativnog metabolizma diazepama. Istovremena primjena fluvoksamina produžava poluvrijeme eliminacije i povećava koncentraciju u plazmi (PIK) diazepama za približno 190%. Moguća je pojava pospanosti, smanjenja psihomotornih performansi i slabljenje pamćenja. Stoga se preporučuje primjena benzodiazepina koji se ne metabolišu oksidativnim metaboličkim putevima.

Kortikosteroidi

Hronična upotreba kortikosteroida ubrzava metabolizam diazepama tako što indukuje izoenzim CYP3A4 citohroma P450 ili enzime odgovorne za glukuronidaciju. Smanjeno dejstvo diazepama.

Cimetidin

Cimetidin inhibira hepatički metabolizam diazepama, smanjuje klirens i produžava poluvrijeme eliminacije. U studiji u kojoj je primjenjivano 300 mg cimetidina 4 puta dnevno tokom 2 nedjelje, kombinovane vrijednosti koncentracija diazepama i njegovog aktivnog metabolita demetildiazepama u plazmi su povećane za 57%, ali nije bilo uticaja na vrijeme reakcije i druge motorne i intelektualne testove. Moguće je pojačano dejstvo diazepama i povećan rizik od pospanosti. Može biti neophodno smanjenje doze diazepama.

Omeprazol

Omeprazol inhibira CYP2C19 metabolički put diazepama. Omeprazol produžava poluvrijeme eliminacije i povećava vrijednosti PIK diazepama za 30 do 120%. Ovaj efekat vidljiv je kod CYP2C19 brzih metabolizera, ali ne i kod sporih metabolizera, sa nižim klirensom diazepama. Pojačano je dejstvo diazepama. Može biti neophodno smanjenje doze diazepama.

Esomeprazol

Esomeprazol inhibira CYP2C19 metabolički put diazepama. Istovremena primjena esomeprazola produžava poluvrijeme eliminacije i povećava vrijednosti PIK diazepama za približno 80%. Pojačano je dejstvo diazepama. Može biti neophodno smanjenje doze diazepama.

Izoniazid

Izoniazid inhibira CYP3A4 i CYP2C19 metaboličke puteve diazepama. Istovremena primjena 90 mg izoniazida 2 puta dnevno tokom 3 dana dovela je do produženja poluvremena eliminacije i povećanja PIK diazepama za 35%. Pojačan je efekat diazepama.

Itrakonazol

Povišena je koncentracija diazepama u plazmi usljed inhibicije CYP3A4 metaboličkog puta. U studiji kod zdravih dobrovoljaca primjena 200 mg itrakonazola dnevno tokom 4 dana povećala je PIK pojedinačne oralne doze od 5 mg diazepama za oko 15%, ali ova interakcija nije bila od kliničkog značaja, što je potvrđeno psihomotornim testovima. Moguće je pojačano dejstvo diazepama.

Fluoksetin

Fluoksetin inhibira metabolizam diazepama preko CYP2C19 i ostalih metaboličkih puteva, što dovodi do povećanja koncentracije i smanjenja klirensa diazepama. Pojačano je dejstvo diazepama. Potreban je pojačan nadzor pri istovremenoj primjeni.

Disulfiram

Usporen metabolizam diazepama dovodi do produženja poluvremena eliminacije i povećanja koncentracije diazepama u plazmi. Usporena je eliminacija N-demetil metabolita diazepama, što može značajno pojačati sedativni efekat. Povećan je rizik od inhibicije CNS, npr. sedacije.

Cisaprid

Ubrzava resorpciju diazepama. Privremeno pojačanje sedativnog efekta oralno primjenjenog diazepama.

Levodopa

U malom broju slučajeva prijavljeno je da je istovremena primjena sa diazepamom smanjila dejstvo levodope.

Ketamin

Zbog sličnosti oksidativnih procesa, diazepam kompetitivno inhibira metabolizam ketamina. Premedikacija sa diazepamom dovodi do produženog poluvremena eliminacije ketamina, što za rezultat ima njegovo pojačano dejstvo. Pojačana sedacija.

Plodnost

Studije na životinjama pokazale su manju stopu trudnoća i smanjeno preživljavanje kod mladunčadi pacova pri primjeni visokih doza. Nema podataka koji se odnose na ljude.

Trudnoća

Nije potvrđena bezbjednost primjene diazepama tokom trudnoće. Diazepam se ne smije koristiti tokom prvog i trećeg trimestra.

Moguće je da postoji mali povećan rizik od kongenitalnih malformacija, posebno rascjepa njepca, nakon primjene benzodiazepina u prvom trimestru, ali uzročno-posljedična veza nije potvrđena.

Ukoliko se lijek propisuje ženi u generativnom periodu, mora se upozoriti da je potrebno da prekine terapiju ukoliko planira trudnoću ili sumnja da je trudna.

Ukoliko se iz neizbježnih medicinskih razloga, lijek primjenjuje u trećem trimestru trudnoće ili tokom porođaja u visokim dozama, zbog farmakoloških svojstava lijeka mogu se očekivati efekti na novorođenče, kao što su hipotermija, hipotonija (sindrom mlitavog djeteta, engl. Floppy Infant Syndrome), nepravilan rad srca, otežano sisanje i umjerena respiratorna depresija.

Dodatno, novorođenčad od majki koje su hronično koristile benzodiazepine u toku kasnijih stadijuma trudnoće, mogu razviti fizičku zavisnost i mogu biti u riziku od pojave simptoma obustave u postnatalnom periodu.

Studije na životinjama pokazale su reproduktivnu toksičnost (vidjeti dio 5.3)

Dojenje

Diazepam je detektovan u majčinom mlijeku. Izvještaji su procijenili da odnos koncentracija u mlijeku i plazmi varira od 0,2 do 2,7. zbog toga postoji rizik od akumulacije lijeka kod novorođenčeta. Benzodiazepine ne treba propisivati tokom perioda dojenja.

Sedacija, amnezija i oštećena mišićna funkcija mogu imati negativan uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama. U slučaju nedovoljnog sna, još je veća vjerovatnoća smanjenja opreza (vidjeti dio „Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija”).

Oštećena funkcija i sedacija se mogu javiti i narednog jutra i nekoliko dana kasnije poslije primjene lijeka. Pacijente treba upozoriti da uticaj na centralni nervni sistem može trajati i narednog dana od dana primjene lijeka čak i nakon primjene samo jedne doze lijeka.

Pospanost, otupjelost emocija, smanjena pažnja, konfuzija, umor, glavobolja, vrtoglavica, mišićna slabost, ataksija i duple slike javljaju se uglavnom na početku liječenja i obično nestaju nakon ponavljane primjene lijeka. Kod starijih pacijenata može se javiti konfuzno stanje pri primjeni viših doza. Povećan je i rizik od pada i preloma kod starijih pacijenata koji koriste benzodiazepine.

Prijavljeni su i pojačana salivacija i bronhijalna sekrecija, posebno kod djece.

Amnezija

Pri primjeni terapijskih doza lijeka može se javiti anterogradna amnezija, rizik je povećan pri primjeni većih doza. Efekat amnezije može biti udružen sa neprikladnim ponašanjem (vidjeti dio 4.4).

Zavisnost

Hronična upotreba (čak i terapijskih doza) može dovesti do razvoja fizičke i psihičke zavisnosti: prekid terapije može dovesti do pojave rebound fenomena ili fenomena obustave (vidjeti dio 4.4). Prijavljena je i zloupotreba benzodiazepina.

Učestalost neželjenih događaja prikazana je na sljedeći način:

Veoma često (≥1/10)

Često (≥1/100 do <1/10)

Povremeno (≥1/1000 do <1/100)

Rijetko (≥1/10000 do <1/1000)

Veoma rijetko (<1/10000)

Nepoznato (ne može se procijeniti na osnovu raspoloživih podataka)

U okviru svake grupe učestalosti neželjena dejstva su prikazana prema opadajućoj ozbiljnosti.

Tabelarni prikaz neželjenih dejstava

a poznata reakcija na benzodiazepine i slične ljekove. Ove reakcije mogu biti veoma ozbiljne. Češće se javljaju kod djece i starijih osoba. U slučaju pojave simptoma prekinuti primjenu diazepama (vidjeti dio 4.4).

b već postojeća depresija može se ispoljiti pri primjeni benzodiazepina.

c može se javiti i pri primjeni terapijskih doza; rizik je veći sa primjenom većih doza. Amnezija može biti udružena sa neprikladnim ponašanjem (vidjeti dio 4.4).

d vjerovatnoća pojave i težina simptoma obustave zavise od dužine liječenja, doze lijeka i stepena zavisnosti.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Simptomi

Simptomi predoziranja benzodiazepinima su uglavnom pojačani terapijski efekti (ataksija, pospanost, dizartrija, sedacija, mišićna slabost, dubok san, hipotenzija, bradikardija, nistagmus) ili paradoksalna ekscitacija. U većini slučajeva je potrebno samo praćenje vitalnih funkcija.

Izrazita predoziranost može dovesti do kome, arefleksije, kardiorespiratorne depresije i apneje, što zahtijeva adekvatne protivmjere (ventilacija, kardiovaskularne suportivne mjere). Respiratorni depresorni efekti benzodiazepina su teži kod osoba sa teškim hroničnim opstruktivnim bolestima disajnih puteva. Kod teških oblika predoziranosti može doći i do rabdomiolize i hipotermije.

Liječenje

Održavati prohodnost disajnih puteva i adekvatnu ventilaciju.

Razmotriti primjenu aktivnog uglja (50 g kod odraslih, 1 g/kg kod djece) kod odraslih koji su uzeli više od 100 mg ili djece koja su uzela više od 1 mg/kg, u roku od jednog sata, pod uslovom da nijesu previše pospani.

Potrebno je praćenje stanja svijesti, respiracije, pulsne oksimetrije i krvnog pritiska kod pacijenata sa simptomima.

Kod osoba sa smanjenim nivoom svijesti (GKS<8; AVPU skala P ili U) ili smanjenim nivoom saturacije kiseonikom na pulsnoj oksimetriji, treba razmotriti gasnu analizu arterijske krvi.

Za liječenje hipotenzije u ležećem položaju podići noge u krevetu i obezbjediti adekvatnu nadoknadu tečnosti. Ukoliko se smatra da je uzrok hipotenzije snižen sistemski vaskularni otpor, od koristi mogu biti ljekovi sa alfa-adrenergičkom aktivnošću kao što je noradrenalin ili dopamin u visokoj dozi (10-30 mikrograma/kg/min). Dozu inotropnog lijeka treba titrirati u skladu sa krvnim pritiskom.

Ukoliko je i pored svih preduzetih mjera i dalje prisutna hipotenzija, razmotriti monitoring centralnog venskog pritiska.

U zavisnosti od kliničkog stanja pacijenta mogu biti indikovane suportivne mjere.

Benzodiazepini se ne uklanjaju hemodijalizom u značajnoj mjeri.

Flumazenil, antagonist benzodiazepina, se rutinski ne koristi kao dijagnostički test kod osoba sa smanjenim nivoom svijesti. Ponekad se može koristiti kao alternativa vještačkoj ventilaciji kod djece kod koje ranije nijesu bili korišćeni benzodiazepini ili kod pacijenata sa hroničnom opstruktivnom bolešću pluća da bi se izbjegla vještačka ventilacija. Nije neophodno ili primjereno da se u slučajevima trovanja u potpunosti antagonizuje dejstvo benzodiazepina. Flumazenil ima kratko poluvrijeme eliminacije (oko sat vremena) i u ovoj situaciji može biti potrebna primjena infuzije. Flumazenil je kontraindikovan kod pacijenata koji su uzeli više ljekova, naročito nakon istovremenog trovanja benzodiazepinima i tricikličnim antidepresivima ili nekim drugim lijekom koji uzrokuje epileptične napade. Razlog je u tome što benzodiazepini mogu da suzbiju napade indukovane drugim lijekom, pa antagonističko dejstvo flumazenila može izazvati težak oblik status epileptikusa koji je veoma teško kontrolisati.

Ne preporučuje se primjena flumazenila kod pacijenata sa epilepsijom koji dobijaju benzodiazepine tokom dužeg vremenskog perioda. Iako flumazenil ispoljava neznatan intrinzički antikonvulzivni efekat, nagla supresija protektivnog efekta agonista benzodiazepina može pospješiti pojavu konvulzija kod pacijenata sa epilepsijom.

Kontraindikacije za upotrebu flumazenila uključuju simptome karakteristične za trovanje tricikličnim antidepresivima kao što su širok QRS kompleks ili proširene zenice. Kontraindikovana je primjena i kod pacijenata nakon srčanog zastoja.

Treba ga sa oprezom koristiti kod pacijenata koji u anamnezi imaju epileptične napade, povredu glave ili hronično koriste benzodiazepine.

Povremeno može biti potrebna upotreba respiratora, pri čijem je korišćenju generalno bilo malo problema, mada su kod djece moguće promjene u ponašanju.

U slučaju ekscitacije, ne koristiti barbiturate.

Efekti predoziranja su ozbiljniji ukoliko su korišćeni ljekovi sa centralnim dejstvom, naročito ukoliko je korišćen alkohol, i u slučaju nepreduzimanja suportivnih mjera, može doći do smrtnog ishoda.

Farmakoterapijska grupa: Anksiolitici; Derivati benzodiazepina

ATC kod: N05BA01

Diazepam je lijek iz grupe benzodiazepina koji ima antikonvulzivno, sedativno i miorelaksantno dejstvo. Može izazvati i amneziju.

Benzodiazepini, poput diazepama, se vezuju za receptore u različitim regijama mozga i kičmene moždine. Ovo vezivanje pojačava inhibitorna dejstva gama-aminobuterne kiseline (GABA). GABA je uključena u indukciju sna od strane CNS. Takođe je uključena u kontrolu hipnoze, pamćenja, anksioznosti, epilepsije i ekscitabilnosti neurona.

Resorpcija: Diazepam se brzo i potpuno resorbuje iz gastrointestinalnog trakta; maksimalne koncentracije lijeka u plazmi se postižu 30-90 minuta nakon oralne primjene, uz postizanje ravnotežnih koncentracija u plazmi nakon 5-6 dana, što direktno zavisi od primijenjene doze.

Distribucija: Diazepam prolazi krvno-moždanu barijeru i visoko je liposolubilan. Zbog toga dolazi do brzog smanjenja inicijalnih efekata usljed redistribucije u masno tkivo. Diazepam se u velikom obimu vezuje za proteine plazme (98-99%). Diazepam i njegovi metaboliti se takođe izlučuju u majčino mlijeko i prolaze placentu, pa može doći do akumuliranja kod novorođenčadi ili ploda.

Metabolizam: Diazepam se u velikoj mjeri metaboliše u jetri, i pored demetildiazepama, od aktivnih metabolita nastaju i oksazepam i temazepam. Diazepam ima bifazno poluvrijeme eliminacije sa početnom fazom brze distribucije koju prati produženo terminalno poluvrijeme eliminacije u trajanju od 1-2 dana; njegovo dejstvo traje još duže zahvaljujući dugom poluvremenu eliminacije njegovog glavnog aktivnog metabolita demetildiazepama (nordiazepama), od 2-5 dana, čiji se realtivni udio povećava u organizmu tokom dugotrajne primjene.

Poluvrijeme eliminacije diazepama produženo je kod novorođenčadi, starijih osoba i pacijenata sa oboljenjem jetre ili bubrega.

Eliminacija: Izlučuje se urinom, uglavnom u formi metabolita, bilo slobodnih ili u konjugovanoj formi.

Nije primjenjivo.

Laktoza, monohidrat;

skrob, kukuruzni;

povidon;

magnezijum stearat.

Nije primjenljivo.

3 godine

Čuvati u originalnom pakovanju, radi zaštite od svjetlosti i vlage. Lijek ne zahtijeva posebne temperaturne uslove čuvanja.

Bensedin, 2 mg, tablete:

Unutrašnje pakovanje je blister koji se sastoji od Alu/PVC folije i tvrde PVC folije, i sadrži 15 tableta.

Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 2 blistera sa po 15 tableta (ukupno 30 tableta) i Uputstvo za lijek.

Bensedin, 5 mg, tablete:

Unutrašnje pakovanje je blister koji se sastoji od Alu/PVC folije i tvrde PVC folije, i sadrži 10 tableta.

Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 3 blistera sa po 10 tableta (ukupno 30 tableta) i Uputstvo za lijek.

Bensedin, 10 mg, tablete:

Unutrašnje pakovanje je blister koji se sastoji od Alu/PVC folije i tvrde PVC folije, i sadrži 15 tableta.

Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 2 blistera sa po 15 tableta (ukupno 30 tableta) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Lijek Bensedin sadrži aktivnu supstancu diazepam. Diazepam pripada grupi ljekova koji se zovu benzodiazepini.

Lijek Bensedin se koristi za:

Odrasli:

- Kratkotrajno olakšanje simptoma (samo 2 - 4 nedjelje) kod teškog oblika anksioznosti koju karakterišu znojenje, drhtanje, osjećaj zabrinutosti/strepnje, ubrzano lupanje srca, a koja se može javiti sama ili u kombinaciji sa nesanicom ili mentalnim poremećajima

- pomaže u relaksaciji mišića pa se koristi kod spazama (grčeva) u mišićima i u cerebralnoj paralizi (bolest koja zahvata mozak i izaziva poremećaje u pokretima i ukočenost)

- liječenje pojedinih vrsta epilepsije (koristi se u kombinaciji sa drugim ljekovima)

- kod pacijenata sa simptomima alkoholne apstinencije

- opuštanje nervoznih pacijenata prije stomatološke intervencije

Djeca:

- pomaže u smanjivanju napetosti i razdražljivosti koje su posljedica cerebralne spastičnosti (stanje izazvano bolešću ili povredom mozga ili kičmene moždine koju karakteriše slabost, nekoordinisani pokreti i ukočenost)

- pomaže u liječenju grčeva u mišićima izazvanih tetanusom (koristi se u kombinaciji sa drugim ljekovima)

Kod odraslih i djece diazepam se može primjenjivati prije operacije radi smirivanja i sedacije.

Ovaj lek treba uzimati u što kraćem vremenskom intervalu, a nikako duže od 4 nedjelje. Ukoliko se neprekidno koristi duži vremenski period, postoji rizik od razvoja zavisnosti ili neželjenih reakcija prilikom prekida primjene lijeka.

Prilikom primjene ovog lijeka postoji rizik od pojave zavisnosti (potreba za stalnim uzimanjem lijeka). Ovaj rizik se povećava sa povećanjem doze i dužinom trajanja terapije. Rizik je povećan ukoliko ste ranije imali problem zloupotrebe alkohola ili ljekova.

Lijek Bensedin ne smijete koristiti:

• ako ste alergični (preosjetljivi) na diazepam, druge benzodiazepine ili na bilo koju pomoćnu supstancu koja ulazi u sastav lijeka (vidjeti dio 6),
• ako imate probleme sa disanjem, koji mogu biti ozbiljni, uključujući sporo ili plitko disanje,
• ako bolujete od depresije (sa ili bez anksioznosti) ili hiperaktivnosti
• ako imate fobiju (strah od pojedinih objekata ili situacija), ili druge mentalne bolesti,
• ako imate miasteniju gravis (bolest koju karakteriše slabost mišića i lako zamaranje),
• ako imate stanje pod nazivom apnea u snu (kratkotrajni zastoj disanja tokom sna),
• ako imate teško oštećenje funkcije jetre,
• ako imate porfiriju (nasljedni poremećaj koji se karakteriše stvaranjem plikova po koži, bolovima u stomaku i poremećajima na nivou mozga i nervnog sistema),
• ako planirate trudnoću ili ste trudni.

Ukoliko mislite da se nešto od navedenog odnosi na Vas ili ako imate bilo kakve nedoumice, posavjetujte se sa Vašim ljekarom prije nego što uzmete lijek Bensedin.

Upozorenja i mjere opreza:

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete lijek Bensedin:

• ako ste ranije bili zavisni od alkohola ili od nekih ljekova,
• ako imate problema sa srcem, plućima, jetrom ili imate teško oštećenje funkcije bubrega,
• ako ste nedavno imali smrtni slučaj u porodici,
• ako imate male vrijednosti proteina albumina u krvi
• ako imate poremećaj ličnosti,
• ako imate arteriosklerozu (oboljenje krvnih sudova koje, između ostalog, dovodi do slabije prokrvljenosti mozga),
• ako ste osoba starije životne dobi (rizik od konfuzije ili nespretnost mogu uzrokovati padove ili povređivanje),
• ako imate problema sa disanjem,
• ako ste pušač,
• ako bolujete od depresije,
• ako se kod Vas javljaju ideje o samoubistvu,
• ako ste ranije imali epilepsiju ili konvulzivne napade.

Ostala upozorenja:

• Psihijatrijske neželjene reakcije – obratite se ljekaru ako primijetite pojavu uznemirenosti, hiperaktivnost, nemir, agresiju, noćne more i halucinacije (vidite ili čujete stvari koje ne postoje). Ove neželjene reakcije se češće javljaju kod djece i starijih osoba.
• Amnezija (potpuni ili djelimični gubitak pamćenja) – za vrijeme primjene ovog lijeka može vam se javiti amnezija. Amnezija se češće javlja pri primjeni većih doza lijeka.
• Zavisnost - prilikom korišćenja ovog lijeka postoji rizik od razvoja zavisnosti, koji raste sa porastom doze i dužine liječenja. Rizik je veći kod pacijenata koji su ranije bili zavisni od alkohola ili ljekova. Zbog toga lijek Bensedin treba uzimati što je moguće kraći vremenski period.
• Tolerancija - ukoliko nakon nekoliko nedjelja primijetite da Vam tablete pomažu manje nego na početku terapije, obratite se Vašem ljekaru.
• Obustavljanje lijeka - liječenje treba prekidati postepeno. Simptomi obustave lijeka se mogu javiti i kada se lijek Bensedin koristi u uobičajenim dozama i u kratkom vremenskom periodu. Vidjeti dio 3“Ako prestanete da uzimate lijek Bensedin''.

Ukoliko mislite da se nešto od navedenog odnosi na Vas ili ako imate bilo kakve nedoumice, posavjetujte se sa Vašim ljekarom prije nego što uzmete lijek Bensedin.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta ukoliko uzimate, donedavno ste uzimali ili ćete možda uzimati bilo koje druge ljekove, uključujući i ljekove koji se mogu nabaviti bez ljekarskog recepta.

Ovo je naročito bitno ukoliko uzimate neki od sljedećih ljekova :

• natrijum-oksibat (za liječenje poremećaja spavanja),
• ljekovima iz grupe HIV-proteaza koji se koriste u terapiji HIV infekcija (npr. zidovudin)
• antidepresive (ljekovi u terapiji depresije, npr. fluvoksamin, fluoksetin)
• antipsihotike (ljekovi u terapiji psihijatrijskih bolesti, npr. klozapin)
• antihistaminike (ljekovi za liječenje alergije)
• opšte anestetike
• sedative (ljekovi za smirenje)
• hipnotike (ljekovi za liječenje poremećaja sna)
• eritromicin (antibiotik)
• mišićne relaksanse (za opuštanje mišića npr. suksametonijum, tubokurarin, baklofen, tizanidin)
• neke ljekove koji se koriste za ublažavanje jakih bolova (opioidni analgetici, npr. morfin) - ukoliko se uzimaju istovremeno sa diazepamom mogu dovesti do euforije, što može izazvati želju za nastavkom uzimanja ovih ljekova (stvaranje zavisnosti) ili Vas učiniti veoma pospanim
• barbiturate, npr. fenobarbital (za liječenje epilepsije i psihičkih poremećaja)
• ljekove za snižavanje povišenog krvnog pritiska, diuretike (ljekove za izbacivanje viška tečnosti), nitrate (ljekovi u terapiji srčanih oboljenja) jer mogu dovesti do pretjeranog sniženja krvnog pritiska
• antacide (ljekove koji neutrališu višak želudačne kisjeline) jer mogu smanjiti resorpciju diazepama.

Primjena ovih ljekova sa diazepamom može uticati na Vaše psihičko stanje, učiniti Vas jako pospanim, usporiti disanje i sniziti krvni pritisak.

• disulfiram (za liječenje zavisnosti od alkohola). Uzimanje ovog lijeka sa diazepamom Vas može učiniti veoma pospanim i usporiti izlučivanje diazepama.
• ljekove za liječenje epilepsije npr. fenobarbital, fenitoin, karbamazepin ili natrijum-valproat (diazepam može uticati na koncentraciju ovih ljekova u krvi).
• kantarion (biljni lijek)
• teofilin (za liječenje astme i drugih problema sa disanjem), jer može da ubrza izlučivanje diazepama iz organizma.
• cimetidin, omeprazol ili esomeprazol (ljekove za liječenje čira na želucu) mogu da uspore izlučivanje diazepama iz organizma.
• rifampicin (antibiotik - za liječenje infekcija), jer može da ubrza izlučivanje diazepama iz organizma. Dejstvo diazepama može biti oslabljeno.
• amprenavir, atazanavir, ritonavir, delavirdin, efavirenz, indinavir, nelfinavir ili sakvinavir (antivirusni ljekovi), flukonazol, itrakonazol, ketokonazol ili vorikonazol (antigljivični ljekovi) mogu da uspore izlučivanje diazepama iz organizma i povećaju rizik od neželjenih reakcija. Možete osjećati pospanost duže vrijeme ili imati probleme sa disanjem.
• izoniazid (lijek za liječenje tuberkuloze) - može da uspori izlučivanje diazepama iz organizma.
• oralni kontraceptivi, jer mogu da uspore izlučivanje diazepama iz organizma i pojačaju njegovo dejstvo. Može doći do pojave probojnog krvarenja pri istovremenoj primjeni, ali zaštita od trudnoće ostaje efikasna.
• cisaprid (za liječenje stomačnih tegoba), jer može da uspori izlučivanje diazepama iz organizma.
• kortikosteroidi (za liječenje različitih zapaljenjskih procesa), jer mogu oslabiti dejstvo diazepama.
• levodopa (za liječenje Parkinsonove bolesti). Diazepam može oslabiti dejstvo levodope.
• valproinska kiselina (za liječenje epilepsije i psihičkih oboljenja) može da uspori izlučivanje diazepama iz organizma i pojača njegovo dejstvo.
• ketamin (anestetik), jer diazepam pojačava dejstvo ketamina.
• lofeksidin (pomaže u oslobađanju simptoma ukoliko ste uzimali opioide)
• nabilon (za liječenje mučnine i povraćanja).
• alfa blokatore, beta blokatore ili moksonidin (za snižavanje visokog krvnog pritiska).

Istovremena primjena lijeka Bensedin i opioida (ljekova za ublažavanje jakih bolova, ljekova za supstitucionu terapiji i određenih ljekova protiv kašlja) povećava rizik od pospanosti, otežanog disanja (respiratorna depresija), kome što sve može biti životno ugrožavajuće. Zbog toga istovremenu primjenu treba razmotriti samo ukoliko druge terapijske opcije nijesu moguće.

Ipak, ukoliko Vaš ljekar propiše lijek Bensedin zajedno sa opiodima, doza i trajanje istovremene terapije će biti ograničeni od strane Vašeg ljekara.

Obavijestite Vašeg ljekara o svim opiodinim ljekovima koje uzimate i pažljivo pratite preporuku ljekara. Može biti korisno da obavijestite prijatelje ili rođake kako bi bili svjesni gore navedenih znakova i simptoma. Javite se ljekaru ukoliko se ispolje ovi simptomi.

Ukoliko se nešto od navedenog odnosi na Vas ili ako imate bilo kakve nedoumice, posavjetujte se sa Vašim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete lijek Bensedin.

Uzimanje lijeka Bensedin sa hranom ili pićem

Nemojte konzumirati alkohol dok uzimate lijek Bensedin. Alkohol može pojačati sedativno dejstvo lijeka Bensedin i učiniti da se osjećate veoma pospano.

Sok od grejpfruta može povećati količinu diazepama u Vašoj krvi. Ukoliko ste starijeg životnog doba, imate cirozu jetre ili bilo koje stanje navedeno u dijelu 2, dejstvo lijeka Bensedin može biti pojačano, pa je potrebno da o tome obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta.

Pića koja sadrže kofein mogu smanjiti dejstvo diazepama.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu za savjet prije nego što uzmete ovaj lijek.

Ne smijete uzimati lijek Bensedin ukoliko ste trudni, planirate trudnoću ili dojite bebu.

Ukoliko koristite Bensedin tablete u kasnoj trudnoći ili tokom porođaja, to može naškoditi bebi. Vaša beba može imati nisku tjelesnu temperaturu, biti mlitava, imati poteškoće sa disanjem ili teškoće pri hranjenju.

Ukoliko ste lijek Bensedin uzimali redovno tokom trudnoće, kod bebe se mogu razviti simptomi obustave lijeka.

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, posavjetujte se sa Vašim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete ovaj lijek.

Uticaj lijeka Bensedin na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Lijek Bensedin ima snažan uticaj na psihofizičke sposobnosti, za vrijeme terapije nije dozvoljeno upravljanje vozilom, niti rad sa mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Bensedin

Lijek Bensedin sadrži laktozu, monohidrat

U slučaju intolerancije na pojedine šećere, obratite se Vašem ljekaru prije upotrebe ovog lijeka.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako nijeste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Nemojte uzimati lijek Bensedin duže od 4 nedjelje.

Način primjene

Tabletu progutajte cijelu, sa vodom.

Doziranje

Odrasli:

Liječenje anksioznih stanja, opsesivno-kompulsivne neuroze i drugih psihijatrijskih poremećaja:

2 mg tri puta dnevno. Maksimalna doza je 30 mg dnevno, u podijeljenim dozama, prilagođeno prema individualnom odgovoru.

Liječenje nesanice udružene sa anksioznošću: 5 mg - 15 mg prije spavanja.

Liječenje cerebralne paralize ili drugih spasticiteta: 2 mg - 60 mg svakog dana, u podijeljenim dozama.

Opuštanje mišića (kod grčeva mišića): 2 mg - 15 mg svakog dana, u podijeljenim dozama.

Dodatna terapija kod pojedinih vrsta epilepsije: 2 mg - 60 mg svakog dana, u podijeljenim dozama.

Liječenje simptoma kod alkoholne apstinencije: 5 mg - 20 mg, ukoliko je neophodno doza se može ponoviti nakon 2 - 4 sata.

Priprema za stomatološku intervenciju: 5 mg noć prije intervencije, 5 mg ujutru na dan intervencije i 5 mg dva sata prije intervencije.

Priprema za operaciju: 5 mg - 20 mg.

Djeca i adolescenti:

Liječenje napetosti i razdražljivosti u cerebralnoj spastičnosti: 2 mg - 40 mg svakog dana, u podijeljenim dozama.

Ukoliko je ljekar propisao uzimanje lijeka Bensedin prije operacije, uobičajena doza je 2 mg-10 mg.

Osobe starijeg životnog doba i iznemogli pacijenti:

Ukoliko ste starija osoba ili ste iznemogli, možete biti osjetljiviji na dejstvo lijeka Bensedin, npr. biti konfuzni (zbunjeni), pa Vam ljekar može smanjiti dozu lijeka. Doza lijeka ne bi trebalo da bude veća od polovine doze za odrasle.

Osobe sa oštećenjem funkcije bubrega i/ili jetre

Ukoliko imate problema sa jetrom ili bubrezima, ljekar će Vam propisati manju dozu lijeka.

Ako ste uzeli više lijeka Bensedin nego što je trebalo

Ukoliko ste Vi (ili neko drugi) progutali veći broj tableta nego što je trebalo ili sumnjate da je dijete uzelo lijek, odmah se javiti ljekaru ili najbližoj zdravstvenoj ustanovi. Znaci predoziranosti mogu biti nespretnost i gubitak koordinacije, pospanost, otežan govor, mišićna slabost, dubok san, nepravilan ili usporen rad srca, pad krvnog pritiska, nekontrolisani pokreti očima ili uzbuđenost. Izražena predoziranost može dovesti do kome, gubitka refleksa i otežanog disanja.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Bensedin

Ukoliko ste zaboravili da uzmete lijek, preskočite dozu i uzmite sljedeću po rasporedu.

Nikada ne uzimajte duplu dozu da nadoknadite to što ste propustili da uzmete lijek!

Ako prestanete da uzimate lijek Bensedin

Nemojte samoinicijativno prekidati liječenje. Uzimanje ovog lijeka se ne smije naglo obustaviti. Uzimajte lijek dok Vam ljekar ne kaže kako da postepeno smanjujete dozu. Ukoliko naglo prestanete sa uzimanjem lijeka možete osjetiti sljedeća neželjena dejstva: depresiju, nervozu, razdražljivost, poremećaj spavanja, preznojavanje, nervozu stomaka/proliv ili se simptomi koje liječite mogu pogoršati.

Ako koristite visoke doze lijeka, mogu se povremeno javiti zbunjenost, konvulzije ili neuobičajeno ponašanje.

Lijek treba postepeno obustavljati, jer se u suprotnom, simptomi zbog kojih je liječenje započeto mogu ponovo javiti u još izraženijem obliku (rebound nesanica i anksioznost). Rizik od pojave ovih simptoma je veći ukoliko se naglo prekine sa uzimanjem lijeka. Pored toga možete osjetiti i promjene u raspoloženju, anksioznost (zabrinutost/strepnja), nemir ili poremećaj sna. Ova neželjena dejstva se mogu javiti čak i nakon uzimanja malih doza u kratkom vremenskom periodu. Ako iznenada prestanete da uzimate ovaj lijek nakon terapije visokim dozama lijeka Bensedin, možete osjetiti konfuziju, halucinacije, drhtavicu, ubrzane otkucaje srca ili konvulzivne napade. Obustavljanje može takođe izazvati neuobičajeno ponašanje, uključujući agresivne ispade, uzbuđenje ili depresiju sa suicidalnim mislima ili ponašanjem.

Ako imate bilo kakvih dodatnih pitanja o primjeni ovog lijeka, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i lijek Bensedin može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Neka neželjena dejstva mogu biti ozbiljna i mogu zahtijevati hitnu medicinsku pomoć

Odmah prekinite sa uzimanjem lijeka Bensedin i obratite se ljekaru ako se kod Vas javi neko od sljedećih neželjenih dejstava:

Povremeno (mogu da se jave kod najviše 1 od 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• respiratorna depresija (usporeno i/ili plitko disanje)

Rijetko (mogu da se jave kod najviše 1 od 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• zastoj disanja
• gubitak svijesti
• žutica (žuta prebojenost kože i beonjača)

Veoma rijetko (mogu da se jave kod najviše 1 od 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• anafilaksa (ozbiljna i životno ugrožavajuća alergijska reakcija koja se manifestuje osipom, oticanjem lica, zviždanjem u grudima, otežanim disanjem, padom krvnog pritiska, dezorjentacijom do gubitka svijesti)

Ostala neželjena dejstva

Veoma često (mogu da se jave kod više od 1 od 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• pospanost

Često (mogu da se jave kod najviše 1 od 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• umor
• simptomi obustave lijeka (za detaljan opis simptoma pogledajte tačku 3. Ako naglo prestanete da uzimate lijek Bensedin)
• konfuzija
• ataksija (nemogućnost izvođenja preciznih i koordinisanih pokreta) i smanjena motorna sposobnost, tremor

Povremeno (mogu da se jave kod najviše 1 od 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• mišićna slabost
• gubitak pamćenja
• problemi sa koncentracijom
• poremećaj ravnoteže
• vrtoglavica
• glavobolja
• nerazgovjetan govor
• stomačni problemi kao što su mučnina, povraćanje, zatvor, proliv
• pojačano lučenje pljuvačke
• alergijske reakcije na koži – svrab, crvenilo kože, otok, osip

Rijetko (mogu da se jave kod najviše 1 od 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• psihičke neželjene reakcije kao što su uzbuđenost, uznemirenost, nemir, razdražljivost, agresija, gubitak pamćenja, deluzija (pogrešna mišljenja i uvjerenja), bijes, psihoze, noćne more ili halucinacije (kada vidite ili čujete stvari kojih nema). Ovi simptomi mogu postati jako ozbiljni. Ove reakcije se češće javljaju kod djece i starijih osoba.
• smanjena pažnja
• depresija
• emocionalna otupjelost
• nesanica
• srčani problemi kao što su usporen rad srca (bradikardija), srčana slabost i srčani zastoj
• nizak krvni pritisak, sinkopa (iznenadni i kratkotrajni gubitak svijesti)
• pojačan sekret u plućima
• suva usta
• pojačan apetit
• promjene u vrijednostima pojedinih enzima jetre (otkriva se laboratorijskim testiranjem)
• nemogućnost mokrenja, gubitak kontrole mokrenja (inkontinencija)
• uvećanje dojki kod muškaraca
• impotencija, promjene u seksualnom nagonu (povećan ili smanjen libido)
• poremećaji krvi (može se manifestovati kao bol u grlu, krvarenje iz nosa, infekcije)

Veoma rijetko (mogu da se jave kod najviše 1 od 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• smanjen broj leukocita (bijelih krvnih zrnaca)
• povišene vrijednosti pojedinih enzima u krvi (transaminaze)

Nepoznata učestalost (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka)

• zamućen vid, duple slike, nevoljni trzaji očiju (ove reakcije se povlače po prestanku primjene lijeka)

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Čuvati van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Lijek čuvati u originalnom pakovanju.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Bensedin

Aktivna supstanca

Bensedin 2 mg, tablete: Jedna tableta sadrži 2 mg diazepama.

Bensedin 5 mg, tablete: Jedna tableta sadrži 5 mg diazepama.

Bensedin 10 mg, tablete: Jedna tableta sadrži 10 mg diazepama.

Pomoćne supstance su:

laktoza, monohidrat; skrob, kukuruzni; povidon; magnezijum stearat.

Kako izgleda lijek Bensedin i sadržaj pakovanja

Izgled:

Bensedin, 2 mg, tablete: okrugle bikonveksne tablete, bijele do žućkastobijele boje.

Bensedin, 5 mg, tablete: okrugle bikonveksne tablete, bijele do žućkastobijele boje sa utisnutom podionom crtom na jednoj strani. Podiona crta služi samo da olakša lomljenje da bi se lijek lakše progutao, a ne za podjelu na jednake doze.

Bensedin, 10 mg, tablete: okrugle bikonveksne tablete, bijele do žućkastobijele boje.

Pakovanje:

Bensedin, 2 mg, tablete:

Unutrašnje pakovanje je blister koji se sastoji od Alu/PVC folije i tvrde PVC folije, i sadrži 15 tableta. Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 2 blistera sa po 15 tableta (ukupno 30 tableta) i Uputstvo za lijek.

Bensedin, 5 mg, tablete:

Unutrašnje pakovanje je blister koji se sastoji od Alu/PVC folije i tvrde PVC folije, i sadrži 10 tableta. Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 3 blistera sa po 10 tableta (ukupno 30 tableta) i Uputstvo za lijek.

Bensedin, 10 mg, tablete:

Unutrašnje pakovanje je blister koji se sastoji od Alu/PVC folije i tvrde PVC folije, i sadrži 15 tableta. Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 2 blistera sa po 15 tableta (ukupno 30 tableta) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole:

GLK pharma d.o.o. Podgorica, ul. Svetozara Markovića br.46, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođač:

Galenika a.d. Beograd, Batajnički drum b.b., Beograd, Srbija

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole:

Bensedin, tableta, 2 mg, blister, 30 tableta: 2030/23/1526 – 6405 od 12.04.2023. godine

Bensedin, tableta, 5 mg, blister, 30 tableta: 2030/23/1527 – 6406 od 12.04.2023. godine

Bensedin, tableta, 10 mg, blister, 30 tableta: 2030/23/1528 – 6407 od 12.04.2023. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

April, 2023. godine