ZENIX 600mg film tableta

Zenix film tablete su indikovane u liječenju sljedećih infekcija izazvanih osjetljivim gram-pozitivnim bakterijama:

• Nozokomijalna pneumonija
• Vanbolnička pneumonija
• Komplikovane infekcije kože i mekih tkiva. Linezolid se primjenjuje samo kada je dokazano ili je suspektno da su izazivači infekcije gram-pozitivne bakterije. Kod pacijenata sa mješovitom infekcijom gram-pozitivnim i gram-negatinvim bakterijama linezolid može da se primijeni samo onda kada nisu raspoložive druge terapijske metode, i isključivo u kombinaciji sa lijekovima koji djeluju na gram-negativne bakterije (vidjeti 4.4).

Prije započinjanja terapije preparatom Zenix, neophodno je imati podatke o rezistenciji grampozitivnih bakterija na antibakterijske lijekove, ili uraditi antibiogram (vidjeti 5.1). Linezolid ne djeluje na gramnegativne bakterije. Ukoliko je dokazano ili suspektno da su izazivači infekcije, pored gram-pozitivnih, i gram-negativne bakterije, potrebno je kombinovano liječenje antibioticima koji djeluju na gram-negativne bakterije.

Zenix film tablete se primjenjuju peroralno, i mogu da se koriste u inicijalnoj terapiji. Pacijenti kod kojih je liječenje započeto parenteralnim oblikom mogu da se prevedu na oralni oblik preparata Zenix kada je to klinički indikovano. U tom slučaju nije potrebno prilagođavanje doze, jer je bioraspoloživost oralnog oblika linezolida oko 100%. Prisustvo hrane ne utiče na resorpciju linezolida.

Doziranje kod odraslih

Trajanje terapije zavisi od vrste uzročnika, lokalizacije, težine infekcije i kliničkog odgovora pacijenta na terapiju. Maksimalno trajanje liječenja iznosi 28 dana. Bezbjednost i efikasnost primjene linezolida duže od 28 dana nije utvrđena (vidjeti 4.4). Kod infekcija praćenih bakterijemijom nije potrebno povećanje doze ili produženje terapije linezolidom. Preporučene doze i trajanje terapije preparatom Zenix film tablete prikazani su u Tabeli 1.

Tabela 1. Doziranje i trajanje terapije preparatom Zenix, film tablete.

Primjena kod djece i adolescenata uzrasta do 18 godina

Ne postoji dovoljan broj raspoloživih podataka o bezbjednosti i efikasnosti primjene linezolida kod djece i adolescenata (vidjeti 5.2). Ne preporučuje se primjena linezolida kod djece i adolescenata uzrasta do 18 godina.

Doziranje kod osoba starije životne dobi

Nije potrebno prilagođavanje doze kod starijih osoba.

Doziranje kod pacijenata sa bubrežnom insuficijencijom

Nije potrebno prilagođavanje doze linezolida kod pacijenata sa bubrežnom insuficijencijom (vidjeti 4.4. i 5.2).

Pacijenti sa teškom bubrežnom insuficijencijom (klirens kreatinina ≤ 30 ml/min):

Nije potrebno prilagođavanje doze linezolida kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom. Kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije bubrega koncentracije primarnih metabolita linezolida su za oko 10 puta veće nego kod osoba sa normalnom funkcijom bubrega. Imajući u vidu da nije poznat klinički značaj veće izloženosti metabolitima linezolida, preporučuje se da se linezolid primjenjuje uz poseban oprez kod ovih pacijenata, i samo u slučajevima kada je očekivana korist veća od potencijalnog rizika.

Imajući u vidu da se hemodijalizom u trajanju od 3 sata može odstraniti oko 30% primijenjene doze linezolida, preporučuje se da se kod pacijenata na dijalizi linezolid primjenjuje nakon dijalizne procedure. Određena količina primarnih metabolita linezolida se takođe uklanja hemodijalizom, ali je njihova koncentracija i dalje značajno veća nakon dijalize nego kod pacijenata sa normalnom bubrežnom funkcijom ili blagom do umjerenom bubrežnom insuficijencijom. Zato, linezolid treba da se primjenjuje uz poseban oprez kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom koji su na dijalizi, i samo u situacijama kada je očekivana korist veća od potencijalnog rizika.

Ne postoji zadovoljavajuće iskustvo u primjeni linezolida kod pacijenata na kontinuiranoj ambulantnoj peritoneumskoj dijalizi (CAPD) i kod pacijenata kod kojih se koriste druge metode liječenja bubrežne insuficijencije.

Doziranje kod pacijenata sa insuficijencijom jetre

Nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata sa insuficijencijom jetre. Postoji ograničen broj podataka o primjeni linezolida kod pacijenata sa insuficijencijom jetre, te se njihova primjena preporučuje samo onda kada je očekivana korist veća od potencijalnog rizika (vidjeti 4.4. i 5.2).

• Preosjetljivost na linezolid ili na pomoćne supstance u preparatu (vidjeti 6.1).
• Linezolid je kontraindikovan kod pacijenata koji su na terapiji ili su u posljednje 2 nedjelje primali preparate iz grupe inhibitora monoaminooksadaze A ili B (npr. fenelzin, izokarboksazid, selegilin, moklobemid).
• Ukoliko ne postoje uslovi za stalni medicinski nadzor i praćenje arterijskog krvnog pritiska, linezolid je kontraindikovan kod:

-pacijenata sa nekontrolisanom hipertenzijom, feohromocitomom, karcinoidom, tireotoksikozom, bipolarnom depresijom, šizoafektivnim poremećajem ili akutnim konfuznim stanjem;

-pacijenata koji su na terapiji lijekovima kao što su: inhibitori preuzimanja serotonina, triciklični antidepresivi, agonisti serotoninskih 5-HT1 receptora (triptani), direktni i indirektni simpatikomimetici (uključujući adrenergičke bronhodilatatore, pseudoefedrin i fenilpropanolamin), vazokonstriktori (npr. adrenalin, noradrenalin), dopaminergici (npr. dopamin, dobutamin), petidin ili buspiron.

Imajući u vidu da su studije na životinjama pokazale da se linezolid izlučuje u majčino mlijeko, dojenje treba da se prekine prije početka liječenja linezolidom i da se ne započinje sve dok terapija linezolidom traje (vidjeti 4.6).

Linezolid je reverzibilan, neselektivan inhibitor monoaminoksidaze (MAO); međutim, doze koje se koriste za antibakterijsku terapiju ne izazivaju antidepresivni efekat. Postoji ograničen broj podataka o bezbjednosti primjene linezolida kod pacijenata sa određenim oboljenjima (npr. hipertenzija, feohromocitom, karcinoid i dr) i njegovim interakcijama kod pacijenata na terapiji lijekovima kao što su inhibitori preuzimanja serotonina, triciklični antidepresivi, agonisti serotoninskih 5-HT1 receptora i dr. (vidjeti 4.3. i 4.5). Zato se primjena linezolida ne preporučuje u ovim slučajevima, ukoliko ne postoje uslovi za stalni medicinski nadzor i praćenje zdravstvenog stanja pacijenta.

Pacijente treba upozoriti da ne konzumiraju velike količine namirnica sa visokim sadržajem tiramina (vidjeti 4.5).

Prijavljeni su slučajevi mijelosupresije (uključujući anemiju, leukopeniju, pancitopeniju i trombocitopeniju) kod pacijenata na terapiji linezolidom. Nakon prekida primjene linezolida izmijenjeni hematološki parametri se vraćaju na nivo prije tretmana. Smatra se da se rizik od mijelosupresije povećava sa dužinom liječenja linezolidom. Trombocitopenija se češće javlja kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom, bez obzira na to da li su na dijalizi. Preporučuje se redovno praćenje krvne slike: kod pacijenata koji su ranije imali anemiju, granulocitopeniju ili trombocitopeniju; kod pacijenata koji su nekada primali lijekove koji mogu da smanje nivo hemoglobina, broj krvnih ćelija ili štetno djeluju na funkciju ili broj trombocita; kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom i kod onih koji primaju linezolid duže od 10-14 dana. Kod ovih pacijanata linezolid treba da se primjenjuje samo ukoliko postoje uslovi za redovno praćenje kompletne krvne slike. Ukoliko tokom terapije linezolidom dođe do pojave značajne mijelosupresije, terapiju treba obustaviti, sem u situacijama kada se procijeni da je terapija linezolidom neophodna, kada je potrebno redovno praćenje kompletne krvne slike i primjena odgovarajuće terapije. Preporučuje se da se kompletna krvna slika (vrijednosti hemoglobina, trombociti i diferencijalna leukocitarna formula) prati jednom nedjeljno kod pacijenata na terapiji linezolidom, bez obzira na početne hematološke parametre.

Prijavljena je pojava laktatne acidoze tokom primjene linezolida. Ukoliko se tokom terapije linezolidom pojave bilo koji znaci i simptomi metaboličke acidoze (rekurentna nauzeja, povraćanje, bol u abdomenu, nizak nivo bikarbonata i hiperventilacija), neophodna je stalna kontrola zdravstvenog stanja pacijenta.

Otvorena studija u koju su bili uključeni pacijenti sa ozbiljnim infekcijama usljed plasiranog intravaskularnog katetera, pokazala je veći mortalitet u grupi pacijenata koji su primali linezolid nego u grupi koja je primala terapiju vankomicin/dikloksacilin/oksacilin (78/363 (21,5%) vs 58/363 (16,0%)). Mortalitet je bio sličan kod pacijenata koji su bili inficirani isključivo gram-pozitivnim bakterijama, ali je bio statički značajno veći (p=0.0162) kod pacijenata koji su primali linezolid i koji su imali mješovitu infekciju gram-pozitivnim i drugim bakterijama, uključujući i gram-negativne. Većina pacijenata u grupi linezolida je imala mješovitu bakterijsku infekciju, što je i bio uzrok za veći mortalitet. Imajući u vidu ove podatke, primjena linezolida u liječenju komplikovanih infekcija kože i mekih tkiva izazvanih dokazanom ili suspektnom mješovitom bakterijskom infekcijom opravdana je samo onda kada nisu raspoložive druge terapijske metode, i isključivo u kombinaciji sa lijekovima koji djeluju na gram-negativne bakterije (vidjeti 4.1).

U kontrolisane kliničke studije nisu bili uključeni pacijenti sa dijabetičnim stopalom, dekubitusom i ishemičnim lezijama, te je iskustvo u primjeni linezolida kod ovih pacijanata ograničeno.

Poseban oprez prilikom primjene linezolida je potreban kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom. Primjena linezolida kod ovih pacijanata je opravdana samo u slučajevima kada je očekivana korist veća od potencijalnog rizika (vidjeti 4.2. i 5.2).

Preporučuje se da se linezolid primjenjuje kod pacijenata sa teškom insuficijencijom jetre samo u situacijama kada je očekivana korist veća od potencijalnog rizika (vidjeti 4.2. i 5.2).

Kao posljedica primjene svih antibiotika, pa i linezolida, može doći do pojave pseudomembranoznog kolitisa. Ova mogućnost mora da se razmotri kod svih pacijenata sa dijarejom koja se javila nakon početka primjene linezolida. Ukoliko je pseudomembranozni kolitis dijagnostikovan ili suspektan, terapija linezolidom mora da se obustavi.

Primjena antibiotika može ponekad da izazove prekomjerni rast neosjetljivih mikroorganizama. U kliničkim ispitivanjima kandidijaza je bila prisutna kod oko 3% pacijenata koji su primali preporučene doze linezolida. Ukoliko dođe do pojave superinfekcije tokom liječenja linezolidom, potrebno je primijeniti odgovarajuće terapijske mjere.

Bezbjednost i efikasnost primjene linezolida u periodu dužem od 28 dana nije utvrđena.

Kod nekih pacijenata na terapiji linezolidom prijavljena je pojava periferne neuropatije i neuropatije optičkog nerva, koja je u nekim slučajevima progredirala do gubitka vida. Uglavnom su ovi pacijenti bili liječeni linezolidom duže od 28 dana. Pacijente treba upozoriti da prijave bilo koje simptome poremećaja vida, kao što su: promjena oštrine vida, promjena kolornog vida, zamagljen vid ili ispadi u vidnom polju. Ukoliko dođe do poremećaja vida, potrebna je hitna procjena zdravstvenog stanja pacijenta, uz konsultaciju sa oftalmologom, ukoliko je neophodno. Kod pacijenata koji primaju linezolid duže od 28 dana treba redovno pratiti funkciju vida. Ukoliko dođe do pojave periferne ili optičke neuropatije, treba procijeniti potrebu za produženjem terapije u odnosu na potencijalne rizike.

Prijavljena je pojava konvulzija kod pacijenata na terapiji linezolidom. U većini slučajeva u pitanju su bili pacijenti koji su ranije imali napade ili koji imaju faktore rizika za njihov nastanak. Potrebno je uzeti detaljnu anamnezu o prethodnoj pojavi konvulzija.

Kod odraslih mužjaka pacova linezolid je u koncentracijama sličnim onima koje se očekuju kod ljudi izazvao reverzibilno smanjenje fertiliteta i pojavu abnormalne morfologije spermatozoida. Nije poznato da li postoji uticaj linezolida na reproduktivni sistem kod ljudi (vidjeti 5.3).

Linezolid je reverzibilan, neselektivan inhibitor monoaminoksidaze (MAO); međutim, doze koje se koriste za antibakterijsku terapiju ne izazivaju antidepresivni efekat. Postoji ograničen broj podataka o bezbjednosti primjene linezolida kod pacijenata sa određenim oboljenjima (npr. hipertenzija, feohromocitom, karcinoid i dr.) i njegovim interakcijama kod pacijenata na terapiji lijekovima kao što su inhibitori preuzimanja serotonina, triciklični antidepresivi, agonisti serotoninskih 5-HT1 receptora i dr. Zato se primjena linezolida ne preporučuje u ovim slučajevima ukoliko ne postoje uslovi za stalni medicinski nadzor i praćenje zdravstvenog stanja pacijenta (vidjeti 4.3).

Kod normotenzivnih zdravih dobrovoljaca linezolid je izazvao veći porast krvnog pritiska nakon primjene pseudoefedrina i fenilpropanolamin hidrohlorida. Istovremena primjena linezolida sa ovim lijekovima je izazvala veći porast sistolnog krvnog pritiska (za 30-40 mmHg) u poređenju sa porastom sistolnog krvnog pritiska nakon pojedinačne primjene linezolida (za 11-15 mmHg), pseudoefedrina ili fenilpropanolamina (za 14-18 mmHg) i placeba (za 8-11 mmHg). Slične studije nisu sprovedene na hipertenzivnim pacijentima. Preporučuje se pažljivo titriranje doza lijekova sa vazokonstriktornim dejstvom, uključujući i dopaminergičke lijekove, ukoliko se primjenjuju istovremeno sa linezolidom.

Ispitivana je potencijalna interakcija sa dekstrometorfanom kod zdravih dobrovoljaca. Ispitanici su primali dekstrometorfan (dvije doze od 20 mg u razmaku od 4 sata) sa i bez primjene linezolida. Nije zapažena pojava serotoninskog sindroma (konfuzija, delirijum, nemir, tremor, naleti crvenila, dijaforeza, hiperpireksija) kod ispitanika koji su primali dekstrometorfan i linezolid istovremeno. Prijavljen je jedan slučaj pojave simptoma sličnih serotoninskoj reakciji kod pacijenta koji je primao linezolid i dekstrometorfan. Simptomi su se povukli nakon prekida primjene oba lijeka. Tokom kliničke primjene linezolida sa inhibitorima preuzimanja serotonina, serotoninski sindrom se javljao veoma rijetko (vidjeti 4.3. i 4.8).

Nije primijećena značajna promjena krvnog pritiska kod pacijenata koji su primali linezolid i manje od 100 mg tiramina istovremeno. Preporučuje se izbjegavanje unosa velike količine namirnica sa visokim sadržajem tiramina (npr. tvrdi sir, ekstrakt kvasca, nedestilovana alkoholna pića i fermentisani proizvodi od sojinog zrna, kao što je soja sos).

Linezolid se ne metaboliše preko enzimskog sistema citohroma P450 (CYP) i ne inhibira nijednu klinički značajnu CYP izoformu kod ljudi (1A2, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1, 3A4). Isto tako, linezolid ne indukuje P450 izoenzime kod pacova. Samim tim ne očekuje se pojava interakcija vezanih za CYP 450 tokom primjene linezolida.

Ukoliko se pacijentu na terapiji linezolidom (nakon postignutog ravnotežnog stanja) uvede varfarin, dolazi do smanjenja prosječnog maksimalnog INR za 10% i smanjenja AUC INR za 5%. Ne postoji dovoljan broj podataka o istovremenoj primjeni varfarina i linezolida da bi se procijenio klinički značaj ovih nalaza.

Ne postoji dovoljan broj podataka o primjeni linezolida kod trudnica. Studije na životinjama su pokazale reproduktivnu toksičnost linezolida (vidjeti 5.3). Imajući u vidu da postoji potencijalni rizik za trudnice, linezolid ne treba primjenjivati u trudnoći, osim u situacijama kada je njegova primjena neophodna, odnosno kada je očekivana korist veća od potencijalnog rizika.

Podaci iz studija sprovedenih na životinjama pokazuju da se linezolid i njegovi metaboliti izlučuju u majčino mlijeko. Dojenje treba prekinuti prije početka liječenja linezolidom i ne započinjati sve dok terapija linezolidom traje.

Tokom primjene linezolida može doći do pojave vrtoglavice. Ukoliko se vrtoglavica javi, ne preporučuje se upravljanje motornim vozilom ili rukovanje mašinama.

Neželjena dejstva linezolida su rangirana prema organskom sistemu i učestalosti javljanja na sljedeći način: česta (≥1/100 i <1/10), ne tako česta (≥1/1000 i <1/100), rijetka (≥1/10 000 i <1/1000) i veoma rijetka (<1/10000), uključujući i izolovane slučajeve.

Infekcije i infestacije

Često: kandidijaza (uglavnom oralna i vaginalna) i gljivične infekcije.

Ne tako često: vaginitis.

Poremećaji krvotoka i limfnog sistema

Često: neutrofilija, eozinofilija, smanjenje koncentracije hemoglobina, hematokrita ili broja eritrocita. Povećanje ili smanjenje broja trombocita ili bijelih krvnih zrnaca.

Ne tako često: retikulocitoza, neutropenija.

Rijetko: anemija.

Prijavljeni su slučajevi pojave pancitopenije i mijelosupresije. Kod većine pacijenata sa anemijom koji su na terapiji linezolidom duže od 28 dana potrebna je transfuzija krvi (vidjeti 4.4).

Poremećaji imunog sistema

Prijavljeni su slučajevi pojave anafilakse.

Poremećaji metabolizma i ishrane

Prijavljeni su slučajevi laktatne acidoze (vidjeti 4.4).

Psihijatrijski poremećaji

Ne tako često: insomnija.

Poremećaji nervnog sistema

Često: glavobolja, poremećaj ukusa (metalni ukus).

Ne tako često: vrtoglavica, hipoestezija, parestezije.

Prijavljeni su slučajevi pojave periferne neuropatije, konvulzija i serotoninskog sindroma. Periferna neuropatija se uglavnom javljala kod pacijenata koji su bili liječeni linezolidom duže od 28 dana (vidjeti 4.4). Većina pacijenata kod kojih je došlo do pojave konvulzija imala je pozitivne anamnestičke podatke o prethodnim konvulzijama ili faktore rizika za njihovu pojavu (vidjeti 4.4).

Poremećaji funkcije oka

Ne tako često: zamućenje vida.

Prijavljena je pojava optičke neuropatije, koja je u nekim slučajevima progredirala do gubitka vida. Optička neuropatija se javljala uglavnom kod pacijenata koji su primali linezolid duže od 28 dana (vidjeti 4.4).

Poremećaji uha i centra za ravnotežu

Ne tako često: tinitus.

Vaskularni poremećaji

Ne tako često: hipertenzija.

U izolovanim slučajevima može doći do pojave tranzitornih ishemijskih ataka.

Kardio poremećaji

U izolovanim slučajevima može doći do pojave aritmije (tahikardije) i hipertenzije.

Gastrointestinalni poremećaji

Često: dijareja, nauzeja, povraćanje.

Ne tako često: lokalizovani ili generalizovani bol u abdomenu, opstipacija, suvoća usta, dispepsija, gastritis, glositis, tečna stolica, pankreatitis, stomatitis, diskoloracija jezika.

Hepato-bilijarni poremećaji

Često: poremećaj funkcijskih testova jetre.

Poremećaji kože i potkožnog tkiva

Ne tako često: dermatitis, dijaforeza, pruritus, raš, urtikarija.

Prijavljeni su slučajevi angioedema i buloznih promjena na koži, kao što je Stevens-Johnson-ov sindrom.

Urinarni i bubrežni poremećaji

Ne tako često: poliurija.

U izolovanim slučajevima može doći do pojave bubrežne insuficijencije.

Poremećaji reproduktivnog sistema i dojki

Ne tako često: vulvovaginalni poremećaji.

Opšti poremećaji i promjene na mestu aplikacije

Ne tako često: drhtavica, groznica, malaksalost, žeđ.

Ispitivanja

Često: Povećanje AST, ALT, LDH, alkalne fosfataze, ureje u krvi, kreatin kinaze, lipaze, amilaze i glikemije. Smanjenje ukupnih proteina, albumina, natrijuma i kalcijuma. Povećanje ili smanjenje kalijuma ili bikarbonata.

Ne tako često: povećanje ukupnog bilirubina, kreatinina, natrijuma ili kalcijuma. Smanjenje glikemije. Smanjenje ili povećanje hlorida.

Nije poznat specifični antidot za liječenje predoziranja linezolidom.

Do sada nisu prijavljeni slučajevi predoziranja linezolidom. Međutim, ukoliko do predoziranja dođe, preporučuje se primjena suportivnih mjera i održavanje glomerularne filtracije. Oko 30% doze se uklanja iz cirkulacije tokom hemodijalize u trajanju od 3 sata, ali ne postoje podaci o uklanjanju linezolida iz cirkulacije putem peritoneumske dijalize ili hemoperfuzije. Određena količina primarnih metabolita linezolida se takođe otklanja iz cirkulacije hemodijalizom.

Znaci toksičnosti kod pacova, nakon primjene doze od 3000 mg/kg/dan bili su smanjenje aktivnosti i ataksija. Kod pasa, nakon primjene doze od 2000 mg/kg/dan, došlo je do pojave povraćanja i tremora.

Farmakoterapijska grupa: Ostali antibakterijski lijekovi.

ATC kod: J01XX08

Linezolid je sintetski antibakterijski lijek, koji pripada novoj grupi antibakterijskih lijekova pod nazivom oksazolidinoni. Linezolid selektivno inhibiše sintezu proteina u bakterijskoj ćeliji vezivanjem za određeno mjesto na bakterijskom ribozomu (23S, 50S subjedinice), i na taj način sprječava stvaranje funkcionalnog 70S kompleksa koji predstavlja ključnu komponentu za početak translacije.

Linezolid djeluje bakteriostatski na enterococci i staphyococci, a baktericidno - na većinu sojeva streptococci. U in vitro uslovima linezolid je aktivan protiv gram-pozitivnihi anaerobnih bakterija. Postantibiotski efekat linezolida (PAE) u uslovima in vitro za Staphylococcus aureus iznosi oko 2 h. U in vivo uslovima PAE za Staphylococcus aureus i Streptococcus pneumoniae iznosi 3,6 h, odnosno 3,9 h.

Linezolid je aktivan in vitro i u kliničkim infekcijama protiv većine sojeva Enterococcus faecium (potvrđeno samo za vankomicin rezistentne sojeve), Staphylococcus aureus (uključujući meticilin rezistentne sojeve), Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumoniae (potrvđeno samo za sojeve osjetljive na penicilin) i Streptococcus pyogenes.

Linezolid je takođe pokazao aktivnost in vitro protiv Enterococcus faecalis (uključujući vankomicin rezistentne sojeve), Enterococcus faecium (sojevi osjetljivi na vankomicin), Staphylococcus epidermidis (uključujući meticilin rezistentne sojeve), Staphylococcus haemolyticus, Streptococcus pneumoniae (penicilin rezistentni sojevi), streptokoke grupe viridans i Pasteurella multocida. Međutim, bezbjednost i efikasnost linezolida u kliničkim infekcijama izazvanim navedenim bakterijama do sada nije potvrđena u adekvatnim kontrolisanim kliničkim studijama.

Linezolid je aktivan protiv sljedećih gram-pozitivnih anaeroba: Clostridium perfringens, Peptostreptococcus anaerobius i Peptostreptococcus species.

Na linezolid su rezistentni: Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria species, Enterobacteriaceae i Pseudomonas species.

Rezistencija

Ukrštena rezistencija

Zbog jedinstvenog mehanizma dejstva linezolida, ukrštena rezistencija sa antibioticima iz drugih grupa je veoma rijetka. In vitro studije sa klinički izolovanim sojevima (uključujući meticilin-rezistentne stafilokoke, vankomicin-rezistentne enterokoke i penicilin- i eritromicin-rezistentne streptokoke) pokazuju da je linezolid aktivan protiv bakterija koje su rezistentne na jednu ili više grupa antibiotika.

Učestalost pojave rezistencije usljed mutacija

Rezistencija na linezolid nastaje sporo, usljed tačkaste mutacije na 23S rRNK i njena učestalost iznosi 1x10-9 do 1x10-11.

Kod odraslih mužjaka pacova, linezolid u koncentracijama sličnim onima koje se postižu kod ljudi izaziva reverzibilno smanjenje fertiliteta i sposobnosti za reprodukciju. Kod polno zrelih jedinki ovi efekti su reverzibilni. Međutim, kod mladih jedinki tretiranih linezolidom neposredno prije perioda dostizanja polne zrelosti navedeni efekti su ireverzibilni. Primijećena je pojava abnormalne morfologije spermatozoida u testisima odraslih mužjaka pacova, kao i hipertrofija i hiperplazija epitelijalnih ćelija epididimisa. Smatra se da linezolid remeti sazrijevanje spermatozoida kod pacova. Nije primijećena pojava hipertrofije epididimisa kod pasa tretiranih linezolidom tokom jednog mjeseca, ali su primijećene promjene na prostati, testisima i epididimisu.

Studije reproduktivne toksičnosti na miševima i pacovima nisu pokazale teratogeni efekat linezolida u koncentracijama 4 puta većim i jednakim koncentracijama koje se očekuju kod ljudi. Iste koncentracije linezolida izazivaju maternalnu toksičnost kod miševa, i povezane su sa povećanjem embrionalne smrti, smrti potomaka, smanjenom tjelesnom masom na rođenju i egzacerbacijom normalne genetske predispozicije ka varijacijama sternuma kod miševa. Kod pacova je primijećena neznatna maternalna toksičnost u koncentracijama manjim od očekivanih kod ljudi. Primijećena je neznatna fetalna toksičnost koja se manifestuje smanjenjem tjelesne mase, poremećajem osifikacije jednog dijela sternuma, smanjenim preživljavanjem potomaka i usporenim sazrijevanjem. Nakon parenja istih potomaka, primijećen je smanjen fertilitet. Studije na kunićima su pokazale da smanjenje tjelesne mase na rođenju postoji ukoliko je postojala maternalna toksičnost kod malih koncentracija linezolida (0,06 od onih koje se očekuju kod ljudi).

Studije na ženkama pacova u periodu laktacije su pokazale da se linezolid i njegovi metaboliti izlučuju u mlijeko, gde postižu koncentracije veće od koncentracija u plazmi majke.

Kod pacova i pasa linezolid dovodi do pojave reverzibilne mijelosupresije.

Peroralna primjena linezolida, u dozi od 80 mg/kg/dan, kod pacova, tokom 6 mjeseci, dovodi do ireverzibilne minimalne do umjerene aksonske degeneracije n. ishiadicus-a. Primijećena je minimalna do umjerena degeneracija optičkog nerva kod 2 od ukupno 3 mužjaka pacova poslije primjene linezolida tokom 6 mjeseci, ali direktna povezanost sa primjenom lijeka nije zapažena.

Pretklinički podaci bazirani na studijama toksičnosti nakon ponovljenih doza, studijama toksičnosti nakon jedne doze i genotoksičnosti ne ukazuju na posebne opasnosti primjene linezolida kod ljudi, sem onih koje su navedene u drugim dijelovima „Sažetka karakteristika lijeka“. Studije karcinogenosti/onkogenosti nisu urađene zbog kratkog perioda primjene linezolida kod ljudi i odsustva genotoksičnosti u standardnim studijama.

Jezgro:

• Celuloza mikrokristalna, silikonizovana
• Natrijum-skrobglikolat tip A
• Mikrokristalna celuloza (Avicel PH 101)
• Povidon K 90
• Magnezijum stearat

Film:

• Hipromeloza 6 cp
• Propilen glikol
• Titanijum dioksid C.I.77891
• Talk

Nema podataka o inkompatibilnosti.

2 godine.

Gotov lijek ne zahtjeva posebne uslove čuvanja. Čuvati van domašaja djece.

Jedan blister (PVC/PVdC/A1) sa 10 film tableta u kartonskoj kutiji.

Neupotrebljeni lijek se uništava prema važećim propisima.

Zenix film tablete, kao aktivni sastojak sadrže linezolid, koji pripada grupi lijekova pod nazivom antibiotici. Antibiotici se koriste u liječenju bakterijskih infekcija.

SASTAV

1 film tableta sadrži:

Linezolid 600mg

PAKOVANJE

Kutija sa 10 film tableta u jednom blisteru (duguljaste, bikonveksne film tablete, svijetloružičaste boje).

Br. rješenja: ZENIX , 600 mg, film tablete: 2020/10/113 - 02-77

KAKO LIJEK ZENIX DJELUJE?

Aktivan sastojak linezolid djeluje tako što sprječava sintezu bjelančevina u bakterijama i na taj način zaustavlja njihov rast.

KADA SE LIJEK ZENIX UPOTREBLJAVA?

Zenix film tablete se koriste u liječenju sljedećih infekcija izazvanih osjetljivim bakterijama:

• Nozokomijalna pneumonija (zapaljenje pluća nastalo za vrijeme boravka u bolnici)
• Vanbolnička pneumonija (zapaljenje pluća)
• Komplikovane infekcije kože i mekih tkiva.

Upozorite ljekara ako uzimate druge lijekove, imate neku hroničnu bolest, neki poremećaj metabolizma, preosjetljivi ste na lijekove ili ste imali alergijske reakcije na neke od njih.

KADA NE TREBA DA KORISTITE ZENIX?

• Ukoliko ste alergični (preosjetljivi) na linezolid ili na druge sastojke u preparatu (vidjeti Sadržaj pomoćnih supstanci).
• Ukoliko uzimate lijekove pod nazivom inhibitori monoaminooksadaze (npr. fenelzin, izokarboksazid, selegilin, moklobemid). Ovi lijekovi se koriste za liječenje depresije ili Parkinsonove bolesti.
• Ukoliko dojite.

UPOZORENJA I MJERE OPREZA

Obavezno upozorite svog ljekara ili farmaceuta ako uzimate druge lijekove, imate neku hroničnu bolest, ili ste imali alergijske reakcije na neke lijekove.

Upozorite Vašeg ljekara ili farmaceuta ukoliko:

• imate oboljenje jetre ili bubrega i ukoliko ste na programu dijalize („vještački bubreg“);
• imate povišeni krvni pritisak, bez obzira na to da li uzimate lijekove za liječenje povišenog krvnog pritiska;
• imate povišene koncentracije tiroksina u krvi (hormon koji se stvara u štitnoj žlijezdi); imate oboljenje pod nazivom feohromocitom, imate karcinoidni sindrom, depresiju, šizofreniju, konfuziju ili druge psihičke probleme;
• imate trombocitopeniju (smanjeni broj krvnih pločica u krvi, usljed čega dolazi do lakšeg krvarenja i stvaranja modrica);
• imate anemiju (malokrvnost);
• imate granulocitopeniju (smanjeni broj bijelih krvnih zrnaca, što Vas čini podložnijim infekcijama);
• ste ranije imali konvulzije (grčeve).

Vaš ljekar može tražiti od Vas da tokom liječenja lijekom Zenix uradite analize krvi, naročito ukoliko imate oboljenje bubrega, uzimate određene druge lijekove ili ukoliko prema preporuci Vašeg ljekara treba da primate lijek Zenix duže od 10-14 dana. U zavisnosti od rezultata nalaza krvne slike, možda ćete morati da prestanete sa primjenom lijeka Zenix. Vaš ljekar će prodiskutovati ovu mogućnost sa Vama, i ukoliko je neophodno započeće liječenje drugim lijekom.

Primjena antibiotika ponekad može da izazove zapaljenje crijeva, tako da ukoliko nakon početka liječenja lijekom Zenix dođe do pojave dijareje (proliva), naročito ukoliko ima primjesa krvi, odmah se obratite Vašem ljekaru. Recite Vašem ljekaru ukoliko ste imali dijareju (proliv) prije nego što ste započeli liječenje lijekom Zenix.

Primjena antibiotika može ponekad da izazove pojavu gljivičnih infekcija, najčešće infekcija izazvanih gljivicom Candida albicans. Ukoliko dođe do pojave crvenila i bijelih naslaga praćenih peckanjem i svrabom u usnoj duplji ili genitalnoj regiji, obratite se Vašem ljekaru.

UZIMANJE LIJEKA ZENIX SA HRANOM ILI PIĆIMA

Lijek Zenix film tablete mogu da se uzimaju prije, poslije ili u toku obroka.

Lijek Zenix može da reaguje sa supstancom tiramin, koja se normalno nalazi u nekim namirnicama, usljed čega može doći do povećanja krvnog pritiska. Izbjegavajte prekomjerni unos namirnica, kao što su: tvrdi sir, ekstrakti kvasca, ekstrakti sojinog zrna (kao što je soja sos), alkoholna pića, naročito točeno pivo i vino. Ukoliko dođe do pojave pulsirajuće glavobolje nakon unosa hrane ili alkoholnih napitaka, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu.

PRIMJENA U TRUDNOĆI I DOJENJU

Prije nego što počnete da uzimate neki lijek, posavjetujte se sa svojim ljekarom ili farmaceutom.

Ukoliko ste trudni, planirate trudnoću, ili ukoliko dojite, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu. Ukoliko ste trudni, ne smijete da uzimate lijek Zenix.

Lijek Zenix se izlučuje u majčino mlijeko. Ne preporučuje se primjena lijeka Zenix prije početka i tokom dojenja - da bi se izbjegla neželjena dejstva na novorođenče.

UTICAJ NA PSIHOFIZIČKE SPOSOBNOSTI PRILIKOM UPRAVLJANJA MOTORNIM VOZILOM I MAŠINAMA

Tokom primjene linezolida može doći do pojave vrtoglavice. Ukoliko osjetite vrtoglavicu, nemojte upravljati motornim vozilom ili rukovati mašinama.

ŠTA MORATE DA ZNATE O POMOĆNIM MATERIJAMA KOJE SADRŽI LIJEK ZENIX?

Lijek Zenix film tablete kao pomoćne materije sadrže azo boje, koje mogu izazvati alergijske reakcije.

NA ŠTA MORATE PAZITI AKO UZIMATE DRUGE LIJEKOVE

Imajte u vidu da se ove informacije mogu odnositi na lijekove koje više ne pijete, kao i na lijekove koje planirate da uzimate u budućnosti. Obavijestile svog ljekara ili farmaceuta ako uzimate, ili ste do nedavno uzimali neki drugi lijek, uključujući i lijek koji se nabavlja bez ljekarskog recepta.

Obavijestite Vašeg ljekara ukoliko uzimate neke od sljedećih lijekova:

• lijekove za liječenje prehlade ili gripa, koji sadrže pseudoefedrin ili fenilpropanolamin;
• lijekove za liječenje astme, kao što su: salbutamol, terbutalin, fenoterol;
• lijekove za liječenje depresije, poznate kao triciklični antidepresivi i inhibitori preuzimanja serotonina, kao što su amitriptilin, cipramil, klomipramin, dozulepin, doksepin, fluoksetin, fluvoksamin, imipramin, lofepramin, paroksetin, sertalin;
• lijekove za liječenje migrene, kao što su sumatriptan i zolmitriptan;
• lijekove za liječenje naprasno nastalih, teških alergijskih reakcija, kao što je adrenalin;
• lijekove koji povećavaju krvni pritisak, kao što su noradrenalin i dopamin;
• petidin (lijek za otklanjanje bola);
• buspiron (lijek za smirenje);
• varfarin (lijek za sprječavanje zgrušavanja krvi).

Uzimajte Zenix film tablete tačno onako kako Vam je propisao Vaš ljekar. Zenix film tablete treba progutati cijele, sa malo tečnosti.

Odrasli

Uobičajena doza za odrasle (starije od 18 godina) iznosi 1 film tableta (600 mg linezolida) dva puta na dan (na 12 sati).

Ukoliko ste na dijalizi („vještački bubreg“), treba da primite lijek Zenix film tablete nakon dijalizne procedure. Dužina liječenja iznosi najčešće 10-14 dana, ali može trajati i do 28 dana. Bezbjednost i efikasnost primjene linezolida u periodu dužem od 28 dana nije utvrđena. Vaš ljekar će odrediti koliko dugo treba da uzimate lijek Zenix.

Djeca

Zenix film tablete se ne primjenjuju kod djece i adolescenata (uzrasta do 18 godina).

UKOLIKO STE UZELI VIŠE LIJEKA NEGO ŠTO BI TREBALO

Ukoliko ste uzeli više film tableta od onoga što vam je preporučeno (predoziranje), ili je neko drugi slučajno uzeo Vaš lijek, odmah se obratite Vašem ljekaru, farmaceutu ili najbližoj zdravstvenoj ustanovi.

UKOLIKO STE ZABORAVILI DA UZMETE LIJEK ZENIX

Nikada ne uzimajte duplu dozu da nadomjestite to što ste preskočili da uzmete lijek!

Ukoliko ste preskočili da uzmete dozu lijeka, uzmite je što je prije moguće. Međutim, ukoliko se približilo vrijeme za uzimanje sljedeće doze, nastavite sa uzimanjem lijeka po preporučenom režimu.

ŠTA SE DEŠAVA AKO NAGLO PRESTANETE DA UZIMATE LIJEK ZENIX?

Nećete osjetiti nikakve promjene ako naglo prestanete da uzimate lijek.

Kao i svi lijekovi, i lijek Zenix može imati neželjena dejstva kod nekih pacijenata. Najčešće su neželjena dejstva prolazna i ne zahtijevaju prekid liječenja.

Ukoliko se javi neko od sljedećih neželjenih dejstava, odmah se obratite Vašem ljekaru ili farmaceutu:

• alergijske reakcije (oticanje lica, usana, jezika ili grla, čudan metalni ukus u ustima, zviždanje i stezanje u grudima, teškoće pri disanju, osjećaj lupanja i preskakanja srca, ubrzan rad srca, nesvjestica, osjećaj malaksalosti, svrab, koprivnjača, ospa po koži, perutanje kože i znojenje, naročito u predjelu lica i vrata, plikovi i raslojavanje kože);
• bljedilo, malaksalost i slabost;
• poremećaj vida;
• grčevi;
• ubrzani srčani rad, drhtavica, pojačano znojenje, naleti crvenila, proširene zenice, pojačani refleksi, povećanje krvnog pritiska, izražen porast tjelesne temperature, nemir, delirijum;
• bol u stomaku, mučnina, problemi sa disanjem ili malaksalost.

Neželjena dejstva koja su uobičajena (≥1% i <10%) su: gljivične infekcije, naročito vaginalna ili oralna kandidijaza (soor); glavobolja; metalni ukus u ustima; mučnina, povraćanje, dijareja (proliv); promijenjeni laboratorijski nalazi: porast enzima jetre, pankreasa ili mišića, porast vrijednosti azota ili šećera u krvi; smanjenje vrijednosti bjelančevina, natrijuma ili kalcijuma u krvi, povećanje ili smanjenje vrijednosti kalijuma ili bikarbonata u krvi; promjena broja krvnih ćelija, kao što je povećanje ili smanjenje broja bijelih krvnih zrnaca, smanjenje broja crvenih krvnih zrnaca i hemoglobina (što može da izazove malokrvnost) i porast ili smanjenje broja krvnih pločica (ćelije koje utiču na zgrušavanje krvi).

Neželjena dejstva koja su neuobičajena (od 0,1% do 1%) su: nesanica; vrtoglavica; osjećaj utrnutosti, bockanja ili mravinjanja; zamućen vid, zujanje u ušima, povećanje krvnog pritiska, bol, grčevi i nadutost u stomaku; opstipacija (zatvor) ili usporena peristaltika (rad crijeva); suvoća usta ili zapaljenski procesi u usnoj duplji, tečna stolica, poremećaj varenja ili zapaljenje sluznice želuca; zapaljenje, crvenilo ili promjena boje jezika; zapaljenje pankreasa; osip po koži, perutanje kože, koprivnjača, pojačano znojenje i svrab naročito u predjelu lica i vrata (ove reakcije mogu biti alergijske prirode); učestalo mokrenje, zapaljenje vagine ili promjene genitalne regije kod žena; groznica i drhtavica; osjećaj umora i malaksalosti; osjećaj žeđi, promijenjeni laboratoriski nalazi: povećanje vrijednosti bilirubina (jedninjenje koje se stvara u jetri); kreatinina (na osnovu kojeg se procjenjuje rad bubrega); natrijuma ili kalcijuma; smanjenje vrijednosti šećera u krvi i povećanje ili smanjenje vrijednosti hlorida u krvi; promjena u broju ćelija krvi, kao što je povećanje broja ćelija koje se zovu retikulociti (čiji se broj mijenja u skladu sa brojem crvenih krvnih zrnaca) i smanjenje broja neutrofila (bijela krvna zrnca odgovorna za borbu sa infekcijama).

Tokom terapije lijekom Zenix u rijetkim slučajevima može doći do pojave anemije (malokrvnosti). Ukoliko je anemija izražena, možda ćete morati da dobijate transfuziju krvi. Vjerovatnoća nastanka anemije (malokrvnosti) se povećava sa dužinom primjene lijeka Zenix. Vaš ljekar će Vas upozoriti na mogućnost pojave anemije (malokrvnosti) i redovno će vršiti laboratorijske preglede krvne slike. Ukoliko ste blijedi i osjećate neobjašnjivu slabost i malaksalost, obratite se Vašem ljekaru.

Rijetko može doći do poremećaja vida ili osjećaja bockanja ili mravinjanja, najčešće kod pacijenata koji primaju lijek Zenix duže od 28 dana. Veoma rijetko poremećaj vida može da se pogorša do potpunog gubitka vida. Zato, ukoliko se liječite lijekom Zenix duže od 28 dana, Vaš ljekar će Vam preporučiti da redovno kontrolišete vid. Ukoliko primijetite bilo koje promjene u vidu, odmah se obratite Vašem ljekaru.

U izolovanim slučajevima može doći do pojave pancitopenije (smanjenja broja svih krvnih ćelija), insuficijencije bubrega (bubrežne slabosti), tranzitornih ishemijskih ataka (privremeni poremećaji protoka krvi u mozgu), ubrzanog srčanog rada, grčeva, serotoninskog sindroma (ubrzani srčani rad, drhtavica, pojačano znojenje, naleti crvenila, proširene zenice, pojačani refleksi, povećanje krvnog pritiska, izražen porast tjelesne temperature, nemir, delirijum i dr.) i ozbiljnog poremećaja pod nazivom laktatna acidoza (bol u stomaku, mučnina, problemi sa disanjem i malaksalost).

Ukoliko primijetite bilo koje simptome koji bi mogli biti neželjena reakcija na Zenix film tablete, a nisu pomenuti u uputstvu, obavijestiteVašeg ljekara ili farmaceuta.

ČUVANJE

Držite lijek Zenix van domašaja djece!

Gotov lijek ne zahtjeva posebne uslove čuvanja.

ROK UPOTREBE

2 (dvije) godine.

Lijek se ne smije koristiti nakon isteka roka upotrebe označenog na pakovanju.

NAČIN IZDAVANJA LIJEKA

Lijek Zenix film tablete se može izdavati samo uz ljekarski recept.

POSEBNE MJERE UNIŠTAVANJA NEUPOTREBLJENOG LIJEKA ILI OSTATAKA LIJEKA

Neupotrebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

DATUM POSLJEDNJE REVIZIJE TEKSTA UPUTSTVA

Mart 2010.godine