PALLORIN COMBO 10mg + 5mg + 2.5mg film tableta

Lijek Pallorin Combo je indikovan za liječenje esencijalne hipertenzije, kao supstituciona terapija kod pacijenata čiji je krvni pritisak kontrolisan kombinacijom fiksnom kombinacijom perindopril/indapamid i amlodipinom, datim istovremeno i u istim dozama.

Doziranje

Jedna film tableta lijeka Pallorin Combo dnevno kao pojedinačna doza. Najbolje je uzeti ujutru, prije doručka.

Fiksna kombinacija doza nije pogodna kao inicijalna terapija.

Ukoliko je potrebno izmijeniti doziranje, titraciju bi trebalo izvršiti individualnim komponentama.

Posebne populacije

Pacijenti sa oštećenjem funkcije bubrega (vidjeti dio 4.3 i 4.4)

Terapija je kontraindikovana kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije bubrega (klirens kreatinina < 30 ml/min).

Kod pacijenata sa umjerenim oštećenjem funkcije bubrega (klirens kreatinina 30-60 ml/min) kontraindikovana je primjena lijeka Pallorin Combo u dozama 10 mg/5 mg/2,5 mg i 10 mg/10 mg/2,5 mg.

Preporučljivo je da se prvo započne terapija sa odgovarajućom dozom slobodnih komponenata kombinacije.

Uobičajeno medicinsko praćenje uključuje čestu kontrolu kreatinina i kalijuma.

Istovremena upotreba perindoprila sa aliskirenom je kontraindikovana kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega (GFR < 60 ml/min/1,73 m2) (vidjeti dio 4.3).

Pacijenti sa oštećenjem funkcije jetre (vidjeti djelove 4.3, 4.4 i 5.2)

Kod teškog oštećenja funkcije jetre, lijek Pallorin Combo je kontraindikovan.

Kod pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije jetre, lijek Pallorin Combo treba davati uz oprez s obzirom na to da nema preporuka za doziranje amlodipina kod ovih pacijenata.

Stariji pacijenti (vidjeti dio 4.4)

Eliminacija perindoprilata je smanjena kod starijih pacijenata (vidjeti dio 5.2).

Stariji pacijenti mogu biti liječeni lijekom Pallorin Combo u skladu sa njihovom funkcijom bubrega (vidjeti dio 4.3).

Pedijatrijska populacija

Bezbjednost i efikasnost fiksne kombinacije perindopril/amlodipin/indapamid kod djece i adolescenata nije utvrđena. Podaci nijesu raspoloživi.

Način primjene

Oralna primjena.

• Pacijenti na dijalizi;
• Pacijenti sa neliječenom dekompenzovanom srčanom insuficijencijom;
• Teška renalna insuficijencija (klirens kreatinina ispod 30 ml/min);
• Umjerena renalna insuficijencija (klirens kreatinina ispod 60 ml/min) za doze lijeka Pallorin Combo koje sadrže kombinaciju perindopril/indapamid u dozi od 10 mg/2,5 mg (odnosno lijek Pallorin Combo 10 mg/5 mg/2,5 mg i 10 mg/10 mg/2,5 mg);
• Podaci o angioedemu (Qiuncke-ov edem) povezanim sa prethodnom primjenom ACE inhibitora u istoriji bolesti (vidjeti dio 4.4);
• Hereditarni/idiopatski angioedem;
• Drugi i treći trimestar trudnoće (vidjeti djelove 4.4 i 4.6);
• Hepatička encefalopatija;
• Teška insuficijencija jetre;
• Hipokalijemija;
• Teška hipotenzija;
• Šok, uključujući i kardiogeni šok;
• Opstrukcija izlaznog trakta lijeve komore (npr. stenoza aorte visokog stepena);
• Hemodinamski nestabilna srčana insuficijencija nakon preživljenog akutnog infarkta miokarda;
• Istovremena primjena lijeka Pallorin Combo sa ljekovima koji sadrže aliskiren kod pacijenata sa dijabetes melitusom ili oštećenjem funkcije bubrega (GFR < 60 ml/min/1,73 m2) (vidjeti djelove 4.5 i 5.1),
• Istovremena primjena sa terapijom sakubitril/valsartan. Primjena lijeka Pallorin Combo se može započeti tek nakon 36 sati od uzimanja posljednje doze sakubitril/valsartana (vidjeti djelove 4.4 i 4.5).
• Ekstrakorporalna terapija koja dovodi do kontakta krvi sa negativno naelektrisanim površinama (vidjeti dio 4.5);
• Značajna bilateralna stenoza bubrežnih arterija ili stenoza renalne arterije jedinog funkcionalnog bubrega (vidjeti dio 4.4).

Sva upozorenja koja se odnose na pojedinačne komponente, a navedena u nastavku su primjenljiva na lijek Pallorin Combo kao fiksnu kombinaciju.

Posebna upozorenja

Litijum:

Upotreba litijuma sa kombinacijom perindoprila i indapamida obično se ne preporučuje (vidjeti dio 4.5).

Dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteron sistema (RAAS):

Postoje dokazi da istovremena primjena ACE inhibitora, blokatora angiotenzin II receptora ili aliskirena povećava rizik od pojave hipotenzije, hiperkalijemije i smanjene funkcije bubrega (uključujući akutnu insuficijenciju bubrega). Dvostruka blokada RAAS-a kombinovanom primjenom ACE inhibitora, blokatora angiotenzin II receptora ili aliskirena se zbog toga ne preporučuje (vidjeti djelove 4.5 i 5.1).

Ako se terapija dvostrukom blokadom smatra apsolutno neophodnom, smije se sprovoditi samo pod nadzorom specijaliste i uz pažljivo praćenje funkcije bubrega, koncentracije elektrolita i vrijednosti krvnog pritiska.

ACE inhibitori i blokatori angiotenzin II receptora ne smiju se primjenjivati istovremeno kod pacijenata sa dijabetesnom nefropatijom.

Ljekovi koji štede kalijum, suplementi kalijuma ili zamjene za so koji sadrže kalijum:

Kombinacija perindoprila i ljekova koji štede kalijum, suplemenata kalijuma ili zamjena za so koje sadrže kalijum se generalno ne preporučuje (vidjeti dio 4.5).

Neutropenija/agranulocitoza/trombocitopenija/anemija:

Neutropenija/agranulocitoza, trombocitopenija i anemija su prijavljivane kod pacijenata koji su bili na terapiji ACE inhibitorima. Kod pacijenata sa očuvanom funkcijom bubrega i bez drugih faktora koji mogu dovesti do komplikacija, neutropenija se rijetko javlja. Perindopril treba davati sa velikim oprezom pacijentima sa kolagenim vaskularnim oboljenjima, na terapiji imunosupresivima, terapiji sa alopurinolom ili prokainamidom, ili kombinacijom ovih faktora koji mogu da dovedu do komplikacija, posebno ukoliko već postoji oštećenje bubrežne funkcije. Kod nekih od ovih pacijenata razvile su se ozbiljne infekcije koje u nekoliko slučajeva nijesu odgovorile na intenzivnu antibiotsku terapiju. Ukoliko se perindopril koristi kod takvih pacijenata, preporučuje se periodično praćenje broja leukocita i pacijentima treba preporučiti da prijave svaki znak infekcije (npr. zapaljenje grla, povišenu tjelesnu temperaturu) (vidjeti dio 4.8).

Renovaskularna hipertenzija

Postoji povećani rizik od hipotenzije i bubrežne insuficijencije kada se pacijenti sa bilateralnom stenozom bubrežnih arterija ili sa stenozom arterije jedinog bubrega u funkciji liječe ACE inhibitorima (vidjeti dio 4.3). Terapija diureticima može biti faktor koji dodatno doprinosi ovome. Gubitak funkcije bubrega se može javiti i samo sa manjim promjenama u serumskom kreatininu, čak i kod pacijenata sa unilateralnom stenozom renalne arterije.

Hipersenzitivnost/angioedem:

Angioedem lica, ekstremiteta, usana, jezika, glotisa i/ili larinksa je rijetko prijavljivan kod pacijenata koji su primali inhibitore angiotenzin konvertujućeg enzima, uključujući perindopril. Ovo se može dogoditi u bilo koje vrijeme u toku liječenja. U ovim slučajevima terapija perindoprilom se momentalno prekida i pacijent mora biti praćen sve dok se simptomi ne povuku. U slučajevima kada edem zahvati samo lice i usne, otok se generalno povlači bez terapije, mada se antihistaminici mogu primijeniti za ublažavanje simptoma.

Angioedem povezan sa edemom larinksa može biti fatalan. U slučaju kada su otokom zahvaćeni jezik, glotis ili larinks može doći do opstrukcije disajnih puteva, pa brzo treba primjeniti odgovarajuću terapiju koja može uključivati supkutano primjenjeni rastvor adrenalina 1:1000 (0,3 ml do 0,5 ml) i/ili mjere za oslobađanje disajnih puteva.

Prijavljeno je da je mogućnost nastanka angioedema kod crne populacije češća u odnosu na populaciju koja nije crne kože koja uzima ACE inhibitore.

Pacijenti sa angioedemom u istoriji bolesti koji nije povezan sa uzimanjem ACE inhibitora, imaju povećan rizik od pojave angioedema ukoliko su na terapiji ACE inhibitorima (vidjeti dio 4.3).

Rijetko je prijavljivan intestinalni angioedem kod pacijenata koji su na terapiji ACE inhibitorima. Pacijenti simptome opisuju kao bol u stomaku (sa ili bez mučnine i povraćanja); ponekad se javlja bez oticanja lica i sa normalnim vrijednostima C-1 esteraze. Angioedem je dijagnostikovan procedurama koje uključuju CT ili ultrazvuk abdomena ili pri operativnom zahvatu, a simptomi se povlače po ukidanju terapije ACE inhibitorima. Intestinalni angioedem treba razmatrati u okviru diferencijalne dijagnoze kod pacijenata koji prijavljuju bol u stomaku a pri tom su na terapiji ACE inhibitorima.

Kombinacija perindoprila sa sakubitril/valsartanom je kontraindikovana usljed povećanog rizika od nastanka angioedema (vidjeti dio 4.3). Terapija kombinacijom sakubitril/valsartan se ne smije uključivati dok se ne navrši 36 časova nakon uzimanja posljednje doze perindoprila. Ukoliko se terapija sa sakubitril/valsartanom prekine, terapija perindoprilom se ne smije započinjati dok se ne navrši 36 sati nakon posljednje doze sakubitril/valsartana (vidjeti djelove 4.3 i 4.5).

Istovremena upotreba ACE inhibitora sa NEP inhibitorima (npr. racekadotril), mTOR inhibitorima (npr. sirolimus, everolimus, temsirolimus) i gliptinima (npr. linagliptin, saksagliptin, sitagliptin, vildagliptin) može povećati rizik od nastanka angioedema (npr. oticanje disajnih puteva ili jezika, sa ili bez oštećenja respiratorne funkcije) (vidjeti dio 4.5). Prema tome, potrebna je pažljiva procjena odnosa koristi i rizika prije započinjanja terapije sa racekadotrilom, mTOR inhibitorima (npr. sirolimus, everolimus, temsirolimus) i gliptinima (npr. linagliptin, saksagliptin, sitagliptin, vildagliptin) kod pacijenata na terapiji ACE inhibitorima.

Anafilaktoidna reakcija tokom desenzibilizacije:

Bilo je izolovanih izvještaja o pacijentima koji su imali životno ugrožavajuću anafilaktoidnu reakciju dok su primali ACE inhibitore, i to tokom terapije desenzibilizacije otrovom opnokrilaca (pčela, osa). ACE inhibitore treba sa oprezom primjenjivati kod desenzibilizovanih pacijenata, kao i kod onih koji su trenutno na imunoterapiji otrovima. Međutim, ove reakcije se mogu spriječiti privremenim ukidanjem ACE inhibitora najmanje 24 h prije postupka desenzibilizacije kod pacijenata kojima se ordiniraju ACE inhibitori.

Anafilaktoidna reakcija tokom LDL afereze:

Kod pacijenata koji su na terapiji ACE inhibitorima, rijetko se javljaju životno ugrožavajuće anafilaktoidne reakcije prilikom afereze lipoproteina male gustine (LDL) dekstran sulfatom. Ove reakcije se izbjegavaju privremenom obustavom ACE inhibitora prije svake afereze.

Pacijenti na hemodijalizi:

Anafilaktoidne reakcije su prijavljivane kod pacijenata na hemodijalizi membranama visoke propustljivosti (npr. AN 69®) uz istovremenu upotrebu ACE inhibitora. Kod ovih pacijenata treba uzeti u obzir korišćenje drugog tipa dijaliznih membrana ili primjenu druge grupe antihipertenzivnih ljekova.

Primarni aldosteronizam

Pacijenti sa primarnim hiperaldosteronizmom generalno ne reaguju na antihipertenzivne ljekove koji djeluju putem inhibicije renin-angiotenzin sistema. Zbog toga se ne preporučuje primjena ovog lijeka.

Trudnoća:

Upotreba ACE inhibitora se ne smije započeti u toku trudnoće. Ukoliko se terapija ACE inhibitorom smatra neophodnom, pacijentkinje koje planiraju trudnoću bi trebalo da pređu na drugu terapiju antihipertenzivima koji se mogu koristiti u trudnoći. Terapija se ukida odmah po otkrivanju trudnoće, i ukoliko je neophodno, započinje sa drugom terapijom (vidjeti dio 4.3 i 4.6).

Hepatička encefalopatija:

Kada je funkcija jetre oštećena, tiazidni diuretici i tiazidima-slični diuretici mogu izazvati hepatičku encefalopatiju koja može progredirati do hepatične kome, naročito u slučajevima neuravnoteženosti elektrolita. Ako se pojavi, primjena diuretika se mora momentalno prekinuti.

Fotosenzitivnost:

Slučajevi fotosenzitivnosti su prijavljivani kod pacijenata koji su uzimali tiazide i tiazidima-slične diuretike (vidjeti dio 4.8). Ukoliko se pojavi reakcija fotosenzitivnosti u toku terapije, terapiju treba prekinuti. Ukoliko je neophodno ponovo započeti primjenu diuretika, potrebno je zaštititi izložene djelove kože od sunčeve svjetlosti ili vještačkog UVA zračenja.

Posebne predostrožnosti za primjenu

Funkcija bubrega:

• U slučajevima teške insuficijencije bubrega (klirens kreatinina < 30 ml/min), terapija je kontraindikovana.
• Kod pacijenata sa umjerenim oštećenjem funkcije bubrega (klirens kreatinina < 60 ml/min) kontraindikovana je primjena lijeka Pallorin Combo koji sadrži kombinaciju perindopril/indapamid u dozi od 10 mg/2,5 mg (odnosno lijek Pallorin Combo 10 mg/5 mg/2,5 mg i 10 mg/10 mg/2,5 mg). Kod izvjesnog broja hipertenzivnih pacijenata, bez prethodno postojećih jasnih lezija bubrega, a kod kojih analize krvi pokažu funkcionalnu insuficijenciju bubrega, treba prekinuti sa terapijom i eventualno je početi ponovo ili sa manjom dozom ili samo sa jednom aktivnom supstancom.

Kod ovih pacijenata uobičajeno medicinsko praćenje bi trebalo da uključi čestu kontrolu koncentracije kalijuma i kreatinina, dvije nedjelje nakon početka terapije, a zatim svaka 2 mjeseca tokom stabilnog terapijskog perioda. Oštećenje bubrega je uglavnom zabilježeno kod pacijenata sa teškom srčanom ili bubrežnom insuficijencijom, uključujući stenozu renalne arterije.

Upotreba ovog lijeka se ne preporučuje kod bilateralne stenoze renalne arterije, kao i kod pacijenata sa stenozom arterije jedinog bubrega koji je u funkciji.

• Rizik od arterijske hipotenzije i/ili insuficijencije bubrega (u slučaju srčane insuficijencije, gubitka vode i elektrolita itd.): značajna stimulacija renin-angiotenzin-aldosteron sistema tokom primjene perindoprila je posebno zapažena za vrijeme izraženog gubitka vode i elektrolita (stroga dijeta bez natrijuma ili produžena terapija diureticima) kod pacijenata čiji je krvni pritisak inicijalno bio nizak, u slučaju stenoze renalne arterije, kongestivnog oboljenja srca ili ciroze sa edemima i ascitesom.

Blokiranje ovog sistema inhibitorima angiotenzin konvertujućeg enzima, tako može izazvati, posebno u vrijeme prve aplikacije i tokom prve dvije nedjelje terapije, iznenadni pad vrijednosti krvnog pritiska i/ili povećanje vrijednosti kreatinina u plazmi, pokazujući funkcionalnu renalnu insuficijenciju. Povremeno, mada rijetko, ovo može biti akutno i sa promjenljivim vrijemenom nastanka. U ovakvim slučajevima, terapiju treba započeti nižim dozama i postepeno ih povećavati. Kod pacijenata sa ishemijskom bolešću srca ili cerebrovaskularnom ishemijskom bolešću, značajan pad krvnog pritiska može rezultovati infarktom miokarda ili cerebrovaskularnim insultom.

• Tiazidni diuretici i diuretici slični tiazidima u potpunosti su efektivni jedino kada je funkcija bubrega očuvana ili blago oštećena (koncentracija kreatinina manja od približno 25 mg/l, odnosno 220 mikromola/l za odrasle).

Kod starijih pacijenata koncentraciju kreatinina u plazmi treba da bude usklađena tako da se uzme u obzir životna dob, tjelesna masa i pol pacijenta.

Hipovolemija koja je posljedica gubitka vode i natrijuma izazvanih diureticima, na početku terapije izaziva redukciju glomjerularne filtracije. Rezultat može biti povećanje koncentracije ureje i kreatinina u krvi. Ova prolazna funkcionalna bubrežna insuficijencija nema neželjene posljedice kod pacijenata sa očuvanom funkcijom bubrega, ali može pogoršati već postojeće oštećenje funkcije bubrega.

• Pacijenti koji pate od insuficijencije bubrega mogu uzimati amlodipin u uobičajenim dozama. Promjene u koncentracijama amlodipina u plazmi nijesu dovedene u vezu sa stepenom insuficijencije bubrega.
• Dejstvo lijeka Pallorin Combo nije ispitano kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega. Kod insuficijencije bubrega, doze lijeka Pallorin Combo treba da budu jednake onima u kojima bi pojedinačne komponente bile uzimane pojedinačno.

Hipotenzija i gubitak vode i natrijuma:

• Postoji rizik od iznenadne hipotenzije u prisustvu prethodnog smanjenja koncentracije natrijuma u krvi (uglavnom kod osoba sa stenozom renalne arterije). Iz tog razloga treba ispitati sve potencijalne uzroke nastanka elektrolitnog disbalansa i dehidratacije, koji mogu nastati kao posljedica postojeće dijareje ili povraćanja. Kod takvih pacijenata treba redovno pratiti koncentraciju elektrolita u plazmi.

Značajna hipotenzija može zahtijevati intravensku infuziju fiziološkog rastvora. Prolazna hipotenzija ne predstavlja kontraindikaciju za nastavak liječenja. Poslije uspostavljanja zadovoljavajućeg volumena krvi i krvnog pritiska, terapija se može ponovo započeti ili redukovanom dozom ili samo sa jednom aktivnom supstancom.

• Sniženje koncentracije natrijuma može biti asimptomatsko u početku, pa je zato neophodno redovno testiranje. Testiranje bi trebalo češće obavljati kod starijih i kod pacijenata sa cirozom (vidjeti djelove 4.8 i 4.9).
• Svaka terapija diureticima može izazivati hiponatrijemiju, ponekad sa veoma ozbiljnim posljedicama. Hiponatrijemija sa hipovolemijom može biti odgovorna za dehidraciju i ortostatsku hipotenziju. Istovremeni gubitak hloridnih jona može dovesti do sekundarne kompenzatorne metaboličke alkaloze: učestalost i stepen ovog dejstva su mali.

Koncentracija kalijuma:

• Kombinacija indapamida sa perindoprilom i amlodipinom ne sprečava pojavu hipokalijemije, posebno kod pacijenata sa dijabetesom ili pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega. Kao sa bilo kojim antihipertenzivnim lijekom koji sadrži diuretik, treba sprovoditi redovnu kontrolu koncentracije kalijuma u serumu.
• Kod nekih pacijenata na terapiji ACE inhibitorima, uključujući i perindopril, uočena je povećana koncentracija kalijuma u serumu. ACE inhibitori mogu prouzrokovati hiperkalijemiju jer inhibiraju oslobađanje aldosterona. Efekat nije značajan kod pacijenata sa očuvanom funkcijom bubrega. Faktori rizika koji dovode do hiperkalijemije uključuju insuficijenciju bubrega, pogoršanje funkcije bubrega, starosnu dob (preko 70 godina), dijabetes melitus, interkurentne događaje, posebno dehidrataciju, akutnu srčanu dekompenzaciju, metaboličku acidozu i istovremenu primjenu diuretika koji štede kalijum (npr. spironolakton, eplerenon, triamteren, amilorid), suplemente kalijuma ili zamjene za so koji sadrže kalijum. Rizik je povećan i kod onih pacijenata koji uzimaju ljekove koji povećavaju koncentraciju kalijuma u serumu (npr. heparin, kotrimoksazol – poznat i kao trimetoprim/sulfametoksazol), naročito antagoniste aldosterona i blokatore angiotenzinskih receptora. Upotreba suplemenata kalijuma, diuretika koji štede kalijum ili soli koje sadrže kalijum, naročito kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega može dovesti do značajnog povećanja koncentracije kalijuma u serumu. Hiperkalijemija može prouzrokovati teške, ponekad fatalne aritmije. Diuretike koji štede kalijum i blokatore angiotenzinskih receptora treba primjenjivati oprezno kod pacijenata koji uzimaju ACE inhibitore, uz praćenje koncentracije kalijuma u serumu i funkcije bubrega. Ukoliko je istovremena upotreba prethodno navedenih proizvoda neophodna, treba je sprovoditi uz često praćenje koncentracije kalijuma u serumu (vidjeti dio 4.5).
• Smanjenje kalijuma sa hipokalijemijom je veliki rizik kod upotrebe tiazidnih diuretika i diuretika sličnih tiazidima. Hipokalijemija može dovesti do poremećaja mišića. Zabilježeni su slučajevi rabdomiolize, uglavnom povezane sa ozbiljnom hipokalijemijom. Rizik smanjenja koncentracije kalijuma (< 3,4 mmol/l) treba spriječiti u nekim visoko rizičnim populacijama, kakve su starije osobe i/ili slabo uhranjene osobe, bez obzira na to da li uzimaju više ljekova ili ne, kod pacijenata sa cirozom praćenom edemom i ascitesom, kao i kod pacijenata sa koronarnom bolešću i kod pacijenata sa insuficijencijom srca.

U ovim slučajevima hipokalijemija povećava kardiotoksičnost srčanih glikozida i rizik od poremećaja srčanog ritma.

Pacijenti kod kojih je prisutan produžen QT interval takođe podliježu riziku, bez obzira na to da li je uzrok kongenitalni ili jatrogeni. Hipokalijmija, kao i bradikardija, djeluju kao faktori koji pospješuju nastanak teških poremećaja ritma, posebno pojavu torsade de pointes, što može dovesti do smrtnog ishoda.

U svim slučajevima je neophodno češće kontrolisanje koncentracije kalijuma. Prvo mjerenje koncentracije kalijuma u plazmi treba uraditi obaviti u prvoj nedjelji terapije. Ako je utvrđen mala koncentracije kalijuma, neophodno ih je korigovati. Hipokalijemija povezana sa niskom koncentracijom magnezijuma može biti refraktorna na liječenje dok se ne koriguje koncentracija magnezijuma u serumu.

Koncentracija kalcijuma:

Tiazidni diuretici i tiazidima-slični diuretici mogu smanjiti izlučivanje kalcijuma urinom i dovesti do blagog i prolaznog povećanja koncentracije kalcijuma u plazmi. Značajno povećanje koncentracije kalcijuma može biti povezano sa nedijagnostikovanim hiperparatireoidizmom. U ovim slučajevima terapija se prekida do ispitivanja paratiroidne funkcije (vidjeti dio 4.8).

Koncentracija magnezijuma u plazmi:

Dokazano je da tiazidni diuretici i tiazidima-slični diuretici, uključujući indapamid, povećavaju izlučivanje magnezijuma urinom, što može dovesti do hipomagnezijemije (vidjeti djelove 4.5 i 4.8).

Renovaskularna hipertenzija:

Terapija za renovaskularnu hipertenziju je hirurška revaskularizacija. Ipak, ACE inhibitori mogu biti korisni kod pacijenata koji čekaju korektivnu operaciju ili kod pacijenata kod kojih operacija nije moguća.

Ako je lijek Pallorin Combo propisan pacijentu sa potvrđenom ili suspektnom stenozom renalne arterije, terapiju bi trebalo započeti u bolničkim uslovima sa niskom dozom, dok bi funkciju bubrega i koncentraciju kalijuma trebalo pratiti, jer se kod nekih pacijenata može razviti funkcionalna insuficijencija bubrega koja je reverzibilna kada se terapija obustavi.

Kašalj:

Tokom primjene inhibitora angiotenzin konvertujućeg enzima zabilježeni su slučajevi pojave suvog kašlja. On je karakterističan po svojoj upornosti i po tome što nestaje kada se prestane sa terapijom. Treba uzeti u obzir jatrogenu etiologiju u slučaju pojave ovog simptoma. Ukoliko ipak postoji razlog za propisivanje inhibitora angiotenzin konvertujućeg enzima, nastavak terapije može biti razmotren.

Ateroskleroza:

Rizik od pojave hipotenzije postoji kod svih pacijenata, ali bi posebno trebalo obratiti pažnju na pacijente sa ishemijskom bolešću srca ili insuficijencijom cerebralne cirkulacije i započeti terapiju manjim dozama.

Hipertenzivna kriza:

Bezbjednost i efikasnost primjene amlodipina u hipertenzivnoj krizi nijesu utvrđene.

Srčana insuficijencija/teška srčana insuficijencija:

Pacijente sa srčanom insuficijencijom moraju se oprezno liječiti.

U dugotrajnoj, placebo kontrolisanoj studiji kod pacijenata sa teškom insuficijencijom srca (III i IV stepen prema NYHA klasifikaciji) učestalost pojave plućnog edema je bila viša u grupi koja je primala amlodipin nego u grupi koja je primala placebo, međutim to nije ukazivalo na pogoršanje insuficijencije srca. Kalcijumske blokatore, uključujući amlodipin, treba davati sa oprezom kod pacijenta sa kongestivnom srčanom insuficijencijom, jer mogu povećati rizik od pojave kardiovaskularnih događaja i mortaliteta. Kod pacijenata sa teškom srčanom insuficijencijom (IV stepen), terapiju bi trebalo započeti pod medicinskim nadzorom i to smanjenom početnom dozom. Kod hipertenzivnih pacijenata sa srčanom insuficijencijom, ne bi trebalo obustavljati terapiju beta-blokatorima, već samo dodati ACE inhibitor terapiji beta-blokatorom.

Stenoza aortnog i mitralnog zaliska/hipertrofična kardiomiopatija:

ACE inhibitore treba sa oprezom koristiti kod pacijenata sa opstrukcijom izlaznog trakta lijeve komore.

Pacijenti sa dijabetesom:

Kod pacijenata sa insulin-zavisnim dijabetes melitusom (spontana tendencija za povećanje koncentracije kalijuma), terapiju bi trebalo započeti manjim inicijalnim dozama i pod medicinskim nadzorom. U toku prvog mjeseca terapije ACE inhibitorima kod pacijenata sa dijabetesom liječenih oralnim antidijabeticima ili insulinom, trebalo bi redovno pratiti koncentraciju glukoze u krvi.

Kontrola koncentracije glukoze u krvi je značajna za pacijente sa dijabetesom, posebno kada je koncentracija kalijuma nizak.

Etničke razlike:

Kao i drugi ACE inhibitori, perindopril je manje efikasan u snižavanju krvnog pritiska kod pacijenata crne populacije, vjerovatno zbog učestalije pojave niskog nivoa renina kod pacijenata crne populacije sa povišenim krvnim pritiskom.

Hirurgija/anestezija:

Inhibitori angiotenzin konvertujućeg enzima mogu dovesti do hipotenzije kada se primjenjuje anestezija, posebno kada se kao anestetik koristi lijek sa hipotenzivnim potencijalom.

Zbog toga se preporučuje da se terapija inhibitorima angiotenzin konvertujućeg enzima dugog dejstva, kao što je perindopril prekine, ukoliko je moguće jedan dan prije hirurške intervencije.

Oštećenje jetre:

Upotreba ACE inhibitora je rijetko bila povezana sa sindromom koji počinje sa holestatskom žuticom i progredira u fulminantnu hepatičku nekrozu, a ponekad i smrt. Mehanizam nastanka ovog sindroma nije poznat. Kod pacijenata kod kojih dođe do pojave žutice ili do povišenja enzima jetre u toku terapije ACE inhibitorima, treba ukinuti primjenu ACE inhibitora, i obezbijediti medicinsko praćenje ovih pacijenata (vidjeti dio 4.8).

Poluvrijeme eliminacije amlodipina je produženo, dok su vrijednosti PIK više kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre. Ne postoje preporuke za doziranje, zato amlodipin kod ovih pacijenata treba primjenjivati u manjim dozama i uz oprez, kako pri njegovom uvođenju u terapiju, tako i pri povećanju njegove doze. Kod pacijenata sa težim oštećenjem jetre neophodna je sporija titracija doze, kao i pažljivo praćenje pacijenta.

Dejstvo lijeka Pallorin Combo kao fiksne kombinacije, nije bilo ispitivano kod pacijenata sa hepatičkom disfunkcijom. Uzimajući u obzir dejstvo svake pojedinačne komponente ove fiksne kombinacije, lijek Pallorin Combo je kontraindikovan kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre, dok ga pacijentima sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije jetre treba davati uz oprez.

Mokraćna kiselina:

Vjerovatnoća za pojavu napada gihta može biti povećana kod pacijenata sa hiperurikemijom.

Stariji pacijenti:

Prije početka terapije treba ispitati funkciju bubrega i koncentraciju kalijuma u krvi. Početnu dozu lijeka treba zatim prilagođavati prema tome na koji način se mijenjaju vrijednosti krvnog pritiska, posebno u slučajevima gubitka vode i elektrolita, da bi se izbjegao iznenadni nastanak hipotenzije.

Kod starijih pacijenata dozu amlodipina treba oprezno povećavati (vidjeti djelove 4.2 i 5.2).

Horoidalni izliv, akutna miopija i sekundarni glaukom zatvorenog ugla

Ljekovi koji sadrže sulfonamide ili derivate sulfonamida mogu izazvati idiosinkratičnu reakciju koja može dovesti do horoidalnog izliva sa gubitkom vidnog polja, prolaznom miopijom i akutnim glaukomom zatvorenog ugla. Simptomi uključuju akutni početak smanjene oštrine vida ili bol u očima i obično se javljaju u roku od nekoliko sati do nedjelja od početka uzimanja lijeka. Neliječeni akutni glaukom zatvorenog ugla može dovesti do trajnog gubitka vida. Prvo, potrebno je prekinuti liječenje što je prije moguće. Ako se ne postigne kontrola intraokularnog pritiska, treba razmotriti potrebu za hitnom medicinskom ili hirurškom intervencijom. Faktori rizika za razvoj akutnog glaukoma zatvorenog ugla mogu uključiti istoriju alergija na sulfonamide ili penicilin.

Sportisti

Za sportiste je važno da ovaj lijek sadrži aktivnu supstancu koja može izazvati pozitivnu reakciju tokom doping testova.

Natrijum

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po dozi, to jest suštinski je „bez natrijuma“.

Podaci dobijeni iz kliničkih ispitivanja pokazali su da je dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteron sistema (RAAS) kombinovanom primjenom ACE inhibitora, blokatora angiotenzin II receptora ili aliskirena povezana sa većom učestalošću neželjenih događaja kao što su hipotenzija, hiperkalijemija i smanjena funkcija bubrega (uključujući akutnu insuficijenciju bubrega) u poređenju sa primjenom samo jednog lijeka koji djeluje na RAAS (vidjeti djelove 4.3, 4.4 i 5.1).

Ljekovi koji povećavaju rizik od angioedema:

Istovremena upotreba ACE inhibitora sa sakubitril/valsartanom je kontraindikovana zbog povećanog rizika od angioedema (vidjeti djelove 4.3 i 4.4). Primjenu kombinacije sakubitril/valsartan ne treba započeti do 36 sati nakon uzimanja posljednje doze perindoprila. Ako se terapija sakubitril/valsartanom prekine, liječenje perindoprilom može da se započne tek 36 sati nakon posljednje doze sakubitril/valsartana (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Istovremena upotreba ACE inhibitora i racekadotrila, mTOR inhibitora (npr. sirolimus, everolimus, temsirolimus) i gliptina (npr. linagliptin, saksagliptin, sitagliptin, vildagliptin) takođe može povećati rizik od angioedema (vidjeti dio 4.4).

Ljekovi koji dovode do hiperkalijemije:

Iako kalijum u serumu obično ostaje u granicama normale, kod nekih pacijenata koji se liječe lijekom Pallorin Combo može doći do hiperkalijemije. Neki ljekovi ili grupe ljekova mogu povećati pojavu hiperkalijemije: aliskiren, soli kalijuma, diuretici koji štede kalijum (npr. spironolakton, triamteren ili amilorid), ACE inhibitori, antagonisti angiotenzin II receptora, NSAIL, heparini, imunosupresivni ljekovi, kao što su ciklosporin ili takrolimus, trimetoprim i kotrimoksazol (trimetoprim/sulfametoksazol) jer je poznato da trimetoprim može da djeluje kao diuretik koji štedi kalijum poput amilorida. Kombinacija ovih ljekova povećava rizik od hiperkalijemije. Shodno tome, ne preporučuje se istovremena upotreba lijeka Pallorin Combo sa gore navedenim ljekovima. Ako je istovremena primjena neophodna, preporučuje se oprez, kao i redovno praćenje nivoa kalijuma u ​​serumu.

Istovremena primjena koja je kontraindikovana (vidjeti dio 4.3):

Aliskiren: Kod pacijenata sa dijabetesom ili pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega, povećan je rizik od hiperkalijemije, pogoršanja funkcije bubrega i kardiovaskularnog morbiditeta i mortaliteta.

Ekstrakorporalna terapija:

Ekstrakorporalne terapije koje dovode do kontakta krvi sa negativno naelektrisanim površinama poput dijalize ili hemofiltracije sa određenim membranama visokog fluksa (npr. poliakrilonitrilne membrane) i afereza lipoproteina male gustine dekstran sulfatom usljed povećanog rizika od teških anafilaktoidnih reakcija (vidjeti dio 4.3). Ukoliko je takva terapija neophodna, trebalo bi razmotriti upotrebu druge vrste dijaliznih membrana ili druge grupe antihipertenzivnih ljekova.

Istovremena primjena koja se ne preporučuje:

Istovremene primjene koje zahtijevaju poseban oprez:

Istovremena primjena koja zahtijeva izvjesnu pažnju:

Na osnovu podataka o pojedinačnim aktivnim supstancama vezano za trudnoću i dojenje primjena lijeka Pallorin Combo se ne preporučuje u prvom trimestru trudnoće. Lijek Pallorin Combo je kontraindikovan tokom drugog i trećeg trimestra trudnoće.

Primjena lijeka Pallorin Combo se ne preporučuje tokom dojenja. Zbog toga se mora doneti odluka da li da se prekine dojenje ili da se prekine terapija lijekom Pallorin Combo, imajući u vidu značaj ove terapije za majku.

Trudnoća:

Povezano sa perindoprilom:

Ne preporučuje se primjena ACE inhibitora tokom prvog trimestra trudnoće (vidjeti dio 4.4). Primjena ACE inhibitora je kontraindikovana tokom drugog i trećeg trimestra trudnoće (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Na osnovu epidemioloških podataka vezanih za rizik od nastanka teratogenosti usljed izloženosti ACE inhibitorima u toku prvog trimestra trudnoće, nije se mogao donijeti konačan zaključak, ali malo povećanje rizika se ne može isključiti. Ukoliko nastavak terapije ACE inhibitorima nije neophodan, pacijentkinje koje planiraju trudnoću treba da pređu na drugu terapiju, koje imaju utvrđen bezbjednosni profil za primjenu tokom trudnoće. Kada se trudnoća utvrdi, terapiju ACE inhibitorima treba odmah obustaviti, i treba započeti sa drugom terapijom.

Primjena ACE inhibitora u toku drugog i trećeg trimestra trudnoće izaziva fetotoksičnost (smanjena funkcija bubrega, oligohidramnion, usporeno okoštavanje lobanje) i neonatalne toksičnosti (insuficijencija bubrega, hipotenzija, hiperkalemija) (vidjeti dio 5.3).

Ukoliko su ACE inhibitori upotrebljavani od drugog trimestra trudnoće, preporučuje se ultrazvučno praćenje funkcije bubrega i lobanje.

Odojčad, čije su majke uzimale ACE inhibitore, treba pažljivo pratiti zbog moguće pojave hipotenzije (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Povezano sa indapamidom:

Nema podataka ili su podaci o primjeni indapamida kod trudnica ograničeni (manje od 300 ishoda trudnoće). Produžena izloženost tiazidima u toku trećeg trimestra trudnoće može smanjiti volumen plazme majke, kao i uteroplacentarni protok krvi, što može uzrokovati fetoplacentarnu ishemiju i usporavanje rasta. Dodatno, prijavljeni su rijetki slučajevi hipoglikemije i trombocitopenije kod novorođenčadi koja su bila izložena lijeku neposredno pred porođaj.

Studije na životinjama ne ukazuju na direktna ili indirektna štetna dejstva u pogledu reproduktivne toksičnosti (vidjeti dio 5.3).

Povezano sa amlodipinom:

Bezbjednost primjene amlodipina tokom trudnoće kod ljudi nije utvrđena.

U ispitivanjima na životinjama primećena je reproduktivna toksičnost pri velikim dozama (vidjeti dio 5.3).

Dojenje:

Primjena lijeka Pallorin Combo je kontraindikovan tokom perioda dojenja.

Povezano sa perindoprilom:

S obzirom na to da podaci u vezi upotrebe perindoprila tokom dojenja nijesu dostupni, perindopril se ne preporučuje tokom perioda dojenja, već se preporučuje druga terapija ljekovima sa bolje utvrđenim bezbjednosnim profilom, naročito tokom dojenja novorođenčeta ili prijevremeno rođenih beba.

Povezano sa indapamidom:

Nema dovoljno podataka o izlučivanju indapamida/metabolita u majčino mlijeko. Može doći do preosjetljivosti na derivate sulfonamida i hipokalijemije. Ne može se isključiti rizik po novorođenčad/odojčad.

Indapamid je srodan tiazidnim diureticima koji su bili povezani sa smanjenjem ili čak prestankom laktacije kada se primjenjuju tokom dojenja.

Povezano sa amlodipinom:

Amlodipin se izlučuje u majčino mlijeko. Udio doze koju dobije odojče u odnosu na dozu koju primi majka se procjenjuje sa interkvartilnim rasponom na 3-7%, a maksimalno 15%. Dejstvo amlodpina na odojče nije poznato.

Plodnost

Povezano sa perindoprilom i indapamidom:

Ispitivanja reproduktivne toksičnosti nijesu pokazale uticaj na plodnost kod ženki i mužjaka pacova (vidjeti dio 5.3). Dejstvo na plodnost kod ljudi se ne očekuje.

Povezano sa amlodipinom:

Reverzibilne biohemijske promjene u glavi spermatozoida su prijavljene kod nekih pacijenata koji su bili na terapiji blokatorima kalcijumskih kanala. Klinički podaci koji se odnose na potencijalno dejstvo amlodipina na plodnost su nedovoljni. U jednoj studiji na pacovima su primijećena neželjena dejstva na plodnost mužjaka (vidjeti dio 5.3).

Nijesu sprovođene studije uticaja fiksne kombinacije perindopril/amlodipin/indapamid na sposobnost upravljanja vozilom i rukovanja mašinama.

Perindopril i indapamid ne utiču na sposobnost upravljanja vozilom i rukovanja mašinama, ali kod nekih pacijenata može doći do pada krvnog pritiska.

Amlodipin može imati mali ili umjeren uticaj na sposobnost upravljanja vozilom i rukovanja mašinama. Ako pacijent pati od vrtoglavice, glavobolje, slabosti, zamora ili mučnine, njegova sposobnost reagovanja može biti smanjena. Kao rezultat toga, sposobnost upravljanja vozilom i rukovanja mašinama može biti smanjena. Potreban je oprez, naročito na početku terapije.

Sažetak bezbjednosnog profila

Najčešće prijavljivane neželjene reakcije pri upotrebi perindoprila, indapamida i amlodipina pojedinačno su: hipokalijemija, vrtoglavica, glavobolja, parestezija, somnolencija, disgeuzija, oštećenje vida, diplopija, tinitus, vrtoglavica, palpitacije, crvenilo lica uz osjećaj vrućine, hipotenzija (i događaji povezani sa hipotenzijom), kašalj, dispneja, gastrointestinalni poremećaji (bol u abdomenu, konstipacija, dijareja, dispepsija, mučnina, povraćanje, promjene u ritmu pražnjenja crijeva), pruritus, osip, makulopapularni osip, mišićni spazmi, otok zglobova, astenija, edem i umor.

Tabelarni prikaz neželjenih dejstava

U toku terapije perindoprilom, indapamidom ili amlodipinom primećena su sljedeća neželjena dejstva, pri čemu je učestalost definisana na sljedeći način:

Veoma često (≥ 1/10), često (≥ 1/100 do < 1/10), povremeno (≥ 1/1000 do < 1/100), rijetko (≥ 1/10 000 do < 1/1000), veoma rijetko (< 1/10 000); nepoznato (ne mogu se utvrditi na osnovu raspoloživih podataka).

* Učestalost dobijena iz kliničkih ispitivanja za neželjene događaje, zabilježene iz spontanih prijava.

Opis odabranih neželjenih efekata

Tokom ispitivanja faze II i III upoređujući indapamid u dozi od 1,5 mg i 2,5 mg, analiza nivoa kalijuma u ​​plazmi pokazala je efekat indapamida zavisan od doze:

• Indapamid u dozi od 1,5 mg: Kalijum u plazmi < 3,4 mmol/l zabilježen je kod 10% pacijenata, a < 3,2 mmol/l kod 4% pacijenata poslije 4 do 6 nedjelja liječenja. Poslije 12 nedjelja liječenja, prosječno smanjenje nivoa kalijuma u ​​plazmi bilo je 0,23 mmol/l.
• Indapamid u dozi od 2,5 mg: Kalijum u plazmi < 3,4 mmol/l zabilježen je kod 25% pacijenata, a < 3,2 mmol/l kod 10% pacijenata poslije 4 do 6 nedjelja liječenja. Poslije 12 nedjelja liječenja, prosječno smanjenje nivoa kalijuma u ​​plazmi bilo je 0,41 mmol/l.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Ne postoje podaci o predoziranju lijekom Pallorin Combo kod ljudi.

Perindopril/indapamid kombinacija

Simptomi

Najčešća neželjena reakcija u slučajevima predoziranja perindopril/indapamid kombinacijom je hipotenzija, ponekad udružena sa mučninom, povraćanjem, grčevima, vrtoglavicom, pospanošću, mentalnom konfuzijom, oligurijom koja može da se pogorša do anurije (usljed hipovolemije). Mogu se javiti poremećaji vode i elektrolita (male koncentracije natrijuma, male koncentracije kalijuma).

Terapija

Prva mjera koju treba preduzeti je brza eliminacija unetog lijeka (ljekova) gastričnom lavažom i/ili primjenom aktivnog uglja, a zatim uspostaviti ravnotežu vode i elektrolita u specijalizovanim centrima dok se ne vrate u normalu.

Ukoliko dođe do hipotenzije, pacijenta treba postaviti u ležeći položaj sa spuštenom glavom. Ukoliko je neophodno, može se dati intravenska infuzija fiziološkog rastvora ili se može primjeniti neki drugi metod koji dovodi do ekspanzije volumena.

Perindoprilat, aktivni oblik perindoprila, može se ukloniti dijalizom (vidjeti dio 5.2).

Amlodipin

Iskustvo sa namjernim predoziranjem amlodipinom kod ljudi su ograničena.

Simptomi

Dostupni podaci pokazuju da kod velikog predoziranja može nastati izražena periferna vazodilatacija i moguća, refleksna tahikardija. Bilo je prijava izražene i vjerovatno dugotrajne sistemske hipotenzije uključujući stanje šoka sa fatalnim ishodom.

Terapija

Klinički značajna hipotenzija usljed predoziranja amlodipinom zahtijeva aktivnu kardiovaskulnu podršku uključujući praćenje srčane i respiratorne funkcije, podizanje ekstremiteta i praćenje volumena cirkulišuće tečnosti i izlučivanja mokraće.

Prilikom ponovnog uspostavljanja vaskularnog tonusa i krvnog pritiska vazokonstriktor može biti koristan, pod uslovom da nema kontraindikacija za njegovu primjenu. Intravenski primijenjen kalcijum-glukonat može biti od koristi prilikom otklanjanja dejstva blokade kalcijumskih kanala.

Gastrična lavaža može biti korisna u nekim slučajevima. Kod zdravih dobrovoljaca je pokazano da upotreba aktivnog uglja do 2 sata nakon administracije 10 mg amlodipina smanjuje resorpciju amlodipina.

S obzirom na to da se amlodipin u velikom procjentu vezuje za proteine plazme, ne može se očekivati korist od dijalize.

Farmakoterapijska grupa: ACE inhibitori, kombinacije. ACE inhibitori, blokatori kalcijumovih kanala i diuretici.

ATC kod: C09BX01

Lijek Pallorin Combo je kombinacija tri aktivne supstance sa antihipertenzivnim dejstvom i komplementarnim mehanizmima kontrole krvnog pritiska kod pacijenata koji pate od hipertenzije. Lijek Pallorin Combo predstavlja kombinaciju soli perindopril-arginina, inhibitora angiotenzin konvertujućeg enzima, amlodipina, blokatora kalcijumskih kanala iz grupe dihidropiridina i indapamida, hlorosulfamoilnog diuretika.

Farmakološke osobine lijeka Pallorin Combo potiču od svake aktivne supstance uzete posebno. Dodatno, kombinacija perindopril/indapamid daje aditivno sinergističko antihipertenzivno dejstvo dva lijeka.

Mehanizam dejstva

Perindopril:

Perindopril je inhibitor angiotenzin konvertujućeg enzima (ACE inhibitor) koji konvertuje angiotenzin I u angiotenzin II, vazokonstriktornu supstancu. Dodatno, enzim stimuliše sekreciju aldosterona iz adrenalnog korteksa i stimuliše razgradnju bradikinina, vazodilatatorne supstance, u neaktivni heptapeptid.

Ovo rezultira:

• redukcijom sekrecije aldosterona,
• povećanjem aktivnosti renina u plazmi, pošto aldosteron ne utiče na negativnu povratnu spregu,
• smanjenjem ukupnog perifernog otpora sa prevashodnim dejstvom na krvne sudove u mišićima i bubrezima, koje nije praćeno retencijom soli i vode, ni refleksnom tahikardijom pri hroničnoj terapiji.

Antihipertenzivno dejstvo perindoprila se takođe javlja kod pacijenata sa niskom ili normalnom koncentracijom renina u plazmi.

Perindopril djeluje preko svog aktivnog metabolita, perindoprilata. Drugi metaboliti su neaktivni.

Perindopril redukuje srčani rad:

• preko vazodilatatornog dejstva na vene, vjerovatno izazvanog promjenama u metabolizmu prostaglandina: redukcija prethodnog opterećenja (pre-load),
• preko smanjenja ukupnog perifernog vaskularnog otpora: redukcija naknadnog opterećenja (after-load).

Studije sprovedene na pacijentima sa insuficijencijom srca su pokazale:

• redukciju pritiska punjenja u lijevoj i desnoj komori,
• redukciju ukupnog perifernog vaskularnog otpora,
• povećanje minutnog volumena srca i poboljšanje srčanog indeksa,
• povećanje regionalnog protoka krvi u mišiću.

Rezultati testova opterećenja, takođe, pokazuju poboljšanje.

Indapamid:

Indapamid je derivat sulfonamida sa indolskim prstenom u svojoj strukturi, farmakološki povezan sa tiazidnom grupom diuretika. Indapamid inhibira reapsorpciju natrijuma u kortikalnom dilucionom segmentu. Povećava urinarno izlučivanje natrijuma i hlorida, i u manjem stepenu izlučivanje kalijuma i magnezijuma, pri čemu se povećava ukupno izlučivanje urina što je praćeno antihipertenzivnim dejstvom.

Amlodipin:

Amlodipin je inhibitor influksa jona kalcijuma iz grupe dihidropiridina (blokatori sporih kanala ili antagonisti jona kalcijuma) i inhibira transmembranski influks jona kalcijuma u srčani i vaskularni glatki mišić.

Farmakodinamsko dejstvo

Perindopril/indapamid:

Kombinacija perindopril/indapamid kod pacijenata sa hipertenzijom ispoljava dozno-zavisni antihipertenzivni uticaj na dijastolni i sistolni arterijski pritisak u ležećem i uspravnom položaju, nezavisno od starosne kategorije pacijenta. U kliničkim studijama je istovremena upotreba perindoprila i indapamida imala sinergističko antihipertenzivno dejstvo u odnosu na svaki lijek dat pojedinačno.

Perindopril:

Perindopril pokazuje aktivnost u svim stepenima hipertenzije: blage do umjerene ili teške. Redukcija sistolnog i dijastolnog arterijskog pritiska nastaje i u ležećem i u uspravnom položaju.

Antihipertenzivna aktivnost poslije pojedinačne doze dostiže maksimum između 4. i 6. sata i održava se tokom 24 h.

Postoji visok stepen rezidualnog blokiranja angiotenzin konvertujućeg enzima posle 24 h, približno 80%.

Kod pacijenata sa terapijskim odgovorom na lijek, normalizacija krvnog pritiska se postiže poslije 1 mjeseca i održava se bez tahifilakse.

Obustava terapije nema povratno (rebound) dejstvo na hipertenziju.

Perindopril ima vazodilatatorne osobine i obnavlja elastičnost glavnih arterijskih stabala, koriguje histomorfometričke promjene u arterijama u kojima postoji otpor i dovodi do redukcije hipertrofije lijeve komore.

Ako je neophodno, dodavanje tiazidnih diuretika dovodi do aditivnog sinergizma.

Kombinacija inhibitora angiotenzin konvertujućeg enzima sa tiazidnim diuretikom smanjuje rizik od hipokalijemije koja nastaje kod primjene samog diuretika.

Indapamid:

Indapamid, primijenjen kao monoterapija, ima antihipertenzivno dejstvo koje traje 24 h. Ovo dejstvo se javlja u dozama pri kojima su diuretičke osobine minimalne.

Njegovo antihipertenzivno dejstvo je proporcionalno poboljšanju arterijske komplijanse i redukciji ukupne i arteriolarne periferne vaskularne rezistencije.

Indapamid redukuje hipertrofiju lijeve komore.

Kada je doza tiazidnog diuretika i tiazidima-sličnih diuretika prekomjerna, antihipertenzivno dejstvo dostiže plato, dok se povećanje neželjenih dejstava nastavlja. Ako je terapija neefektivna, dozu ne treba povećavati.

Dalje je pokazano da, kod pacijenata sa hipertenzijom kratkog, umjerenog i dugog trajanja, indapamid:

• nema dejstvo na metabolizam lipida: triglicerida, LDL-holesterola i HDL-holesterola,
• nema dejstvo na metabolizam ugljenih hidrata, čak ni kod hipertenzivnih pacijenata sa dijabetesom.

Amlodipin:

Mehanizam antihipertenzivnog dejstva amlodipina je posljedica relaksantnog dejstva na glatke vaskularne mišiće. Precizan mehanizam kojim amlodipin ublažava anginu nije sasvim utvrđen, ali amlodipin smanjuje ukupno ishemijsko opterećenje putem sljedeća dva dejstva:

• Amlodipin dovodi do dilatacije perifernih arteriola i na taj način smanjuje ukupni periferni otpor (after-load) nasuprot koga srce radi. Pošto srčana frekvenca ostaje stabilna, ovim rasterećenjem srca smanjuje se potrošnja energije miokarda i njegove potrebe za kiseonikom.
• Mehanizam dejstva amlodipina vjerovatno obuhvata i dilataciju glavnih koronarnih arterija i arteriola, i u normalnim i u ishemičnim regijama. Ovom dilatacijom se povećava isporuka kiseonika miokardu kod pacijenata sa spazmom koronarne arterije (Princmetalova angina).

Doziranjem jednom dnevno kod pacijenata sa hipertenzijom obezbjeđuje se klinički značajno smanjenje krvnog pritiska i u ležećem i u uspravnom položaju u periodu od 24 sata. Zbog sporog početka djelovanja, akutna hipotenzija nije karakteristika primjene amlodipina.

Primjena amlodipina nije bila u vezi sa pojavom metaboličkih neželjenih dejstava ili promjenama koncentracije lipida u plazmi i pogodan je za primjenu kod pacijenata sa astmom, dijabetesom i gihtom.

Klinička efikasnost i bezbjednost

Lijek Pallorin Combo nije bio ispitivan u kontekstu morbiditeta i mortaliteta.

Perindopril/indapamid:

PICXEL, multicentrična, randomizovana, dvostruko-slijepa, aktivno kontrolisana studija je ehokardiografski prikazala dejstvo kombinacije perindopril/indapamid na hipertrofiju lijeve komore (engl. left ventricular hypertrophy, LVH) u odnosu na monoterapiju enalaprilom.

U PICXEL studiji, hipertenzivni pacijenti sa LVH (definisan kao indeks mase lijeve komore (engl. left ventricular mass index, LVMI) >120 g/m² kod muškaraca i > 100 g/m² kod žena) su randomizovani na terapiju perindopril terc-butilaminom 2 mg (što je ekvivalentno 2,5 mg perindopril arginina)/indapamidom 0,625 mg ili enalaprilom 10 mg jednom dnevno, tokom godinu dana. Doza je prilagođavana u odnosu na kontrolu krvnog pritiska, do 8 mg perindopril terc-butilamina (što je ekvivalentno 10 mg perindopril arginina) i 2,5 mg indapamida ili 40 mg enalaprila jednom dnevno. Samo 34% pacijenata je ostalo na dozi od 2 mg perindopril terc-butilamina (ekvivalentno 2,5 mg perindopril-arginina)/0,625 mg indapamida (u odnosu na 20% na dozi od 10 mg enalaprila).

Na kraju liječenja, LVMI se značajno više smanjio u grupi liječenoj kombinacijom perindopril/indapamid (-10,1 g/m²) nego u grupi liječenoj enalaprilom (-1,1 g/m²) u ukupnoj randomizovanoj populaciji pacijenata. Međugrupna razlika u LVMI je -8,3 (95% CI (-11,5; -5,0), p< 0,0001).

Bolje dejstvo na LVMI je postignuto sa većim dozama perindoprila/indapamida od doza perindoprila/indapamida 2,5 mg/0,625 mg i perindoprila/indapamida 5 mg/1,25 mg.

Kada je u pitanju krvni pritisak, procijenjena srednja razlika između grupa u randomizovanoj populaciji je bila -5,8 mmHg (95% CI (-7,9; -3,7), p< 0,0001) za sistolni krvni pritisak i -2,3 mmHg (95% CI (-3,6; -0,9), p=0,0004) za dijastolni krvni pritisak, u korist grupe na terapiji kombinacijom perindopril/indapamid.

Studija ADVANCE je multicentrična, internacionalna, randomizovana, dvostruko unakrsno, multifaktorijalno dizajnirana studija koja je imala za cilj utvrđivanje prednosti snižavanja krvnog pritiska fiksnom kombinacijom perindopril/indapamid vs placebo kao dodatak postojećoj, standardnoj terapiji (dvostruko slijepo poređenje) i intenzivne terapijske strategije za kontrolu nivoa glukoze u krvi koja je zasnovana na gliklazidu MR (cilj: HbA1c 6,5% ili niže) vs standardna kontrola glukoze (PROBE [engl. Prospective Randomised Open study with Blinded Evaluation] dizajn) na glavne makrovaskularne i mikrovaskularne događaje kod pacijenata sa dijabetesom tipa 2.

Primarni ishod se sastojao od velikih makrovaskularnih (kardiovaskularne smrti, nefatalnog infarkta miokarda, nefatalnog šloga) i mikrovaskularnih (nova ili pogoršana nefropatija i bolesti oka) događaja.

Ukupno, 11 140 pacijenata sa dijabetesom tipa 2 (srednjih vrednosti: starost 66 godina, BMI 28 kg/m2, trajanje dijabetesa 8 godina, HbA1c 7,5% i SKP/DKP 145/81 mmHg) su uključeni u studiju. Među njima, 83% su imali hipertenziju, 32% i 10% su imali makro- ili mikro-vaskularne bolesti u anamnezi, a 27% je imalo mikroalbuminuriju. Istovremena terapija je uključivala ljekove za snižavanje krvnog pritiska (75%), za smanjenje koncentracije lipida (35 %, uglavnom statini 28%), aspirin ili druge antikoagulanse (47%).

Nakon 6 nedjelja otvorenog perioda uključivanja na terapiji kombinacijom perindopril/indapamid i uobičajene terapije za snižavanju koncentraciju glukoze u krvi, pacijenti su randomizovani u placebo grupu (n = 5571) ili perindopril/indapamid grupu (n = 5569).

Poslije srednjeg perioda praćenja od 4,3 godine, terapija kombinacijom perindopril/indapamid je rezultirala značajnim smanjenjem relativnog rizika od 9% za primarni ishod (95 % CI [0,828; 0,996], p = 0,041).

Ovaj rezultat je zasnovan na značajnom smanjenju relativnog rizika od 14% za ukupan mortalitet (95% CI [0,75; 0,98], p = 0,025), 18% za kardiovaskularnu smrt (95% CI [0,68; 0,98], p = 0,027) i 21% za ukupne bubrežne događaje (95 % CI [0,74; 0,86], p <0,001) u perindopril/indapamid grupi u odnosu na placebo grupu.

U podgrupi hipertenzivnih pacijenata, došlo je do smanjenja relativnog rizika od 9% u kombinovanim velikim makrovaskularnim i mikrovaskularnim događajima u perindopril/indapamid grupi u odnosu na placebo grupu (95% CI [0,82; 1,00], p = 0,052).

Postojalo je takođe značajno smanjenje rizika od 16% u ukupnom mortalitetu (95% CI [0,73; 0,97], p = 0,019), od 20% u kardiovaskularnim smrtnim slučajevima (95% CI [0,66; 0,97], p = 0,023) i od 20% u ukupnim renalnim događajima (95% CI [0,73; 0,87], p <0,001) kod perindopril/indapamid grupe u odnosu na placebo grupu.

Prednosti intervencije u snižavanju krvnog pritiska su bile nezavisne od onih primijećenih sa intenzivnom terapijskom strategijom za kontrolu koncentracije glukoze u krvi.

Amlodipin:

Randomizovana, dvostruko slijepa studija morbiditeta i mortaliteta pod nazivom ALLHAT (engl. Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to Prevent Heart Attack Trial) je izvedena da bi se uporedile novije terapije u blagoj do umjerenoj hipertenziji: amlodipin 2,5-10 mg/dan (blokator kalcijumskih kanala) ili lizinopril 10-40 mg/dan (ACE inhibitor) kao prva linija terapije sa tiazidnim diuretikom, hlortalidonom 12,5-25 mg/dan.

Ukupno 33 357 pacijenata sa hipertenzijom starosti 55 godina ili starijih su randomizovani i praćeni tokom srednjeg perioda od 4,9 godina. Pacijenti su imali najmanje jedan dodatni faktor rizika za koronarnu bolest srca, uključujući: prethodni infarkt miokarda ili šlog (> 6 mjeseci prije uključivanja) ili dokumentovanu drugu aterosklerotsku kardiovaskularnu bolest (ukupno 51,5%), dijabetes tip 2 (36,1%), HDL-C < 35 mg/dl (11,6%), hipertrofiju lijeve komore dijagnostikovanu elektrokardiogramom ili ehokardiografijom (20,9%), aktivno pušenje (21,9%). Primarni cilj je bio složen od fatalne koronarne bolesti srca ili nefatalnog infarkta miokarda. Nije bilo značajne razlike u primarnom ishodu između terapije amlodipinom i hlortalidonom: RR 0,98 (95% CI (0,90-1,07), p = 0,65). Među sekundarnim ishodima, učestalost srčane insuficijencije (komponenta složenog kardiovaskularnog ishoda) je bila značajno veća u amlodipin grupi u poređenju sa hlortalidon grupom (10,2% vs 7,7%, RR 1,38, (95% CI [1,25-1,52], p < 0,001)). Međutim, nije bilo značajne razlike u ukupnom mortalitetu između terapije amlodipinom i terapije hlortalidonom RR 0,96 (95% CI [0,89-1,02], p = 0,20).

Podaci iz kliničkih ispitivanja dvostruke blokade renin-angiotenzin-aldosteron sistema (RAAS):

Dvije velike randomizovane, kontrolisane studije (ONTARGET [engl. ONgoing Telmisartan Alone and in combination with Ramipril Global Endpoint Trial] i VA NEPHRON-D [engl. The Veterans Affairs Nephropathy in Diabetes]) ispitivale su primjenu kombinacije ACE inhibitora sa blokatorom angiotenzin II receptora.

ONTARGET je bila studija sprovedena kod pacijenata sa kardiovaskularnom ili cerebrovaskularnom bolešću u anamnezi, ili sa dijabetes melitusom tipa 2 uz dokaze o oštećenju perifernih organa. VA NEPHRON-D je bila studija sprovedena kod pacijenata sa dijabetes melitusom tipa 2 i dijabetičkom nefropatijom.

Ove studije nijesu pokazale značajano povoljno dejstvo na bubrežne i/ili kardiovaskularne ishode i smrtnost, dok je uočen povećani rizik od pojave hiperkalemije, akutnog oštećenja bubrega i/ili hipotenzije u poređenju sa monoterapijom. S obzirom na njihove slične farmakodinamske osobine, ovi rezultati su relevantni i za druge ACE inhibitore i blokatore angiotenzin II receptora.

Zato se ACE inhibitori i blokatori angiotenzin II receptora ne smeju istovremeno primjenjivati kod pacijenata sa dijabetičkom nefropatijom.

ALTITUDE (engl. Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) je bila studija dizajnirana za ispitivanje koristi dodavanja aliskirena standardnoj terapiji ACE inhibitorom ili blokatorom angiotenzin II receptora kod pacijenata sa dijabetes melitusom tipa 2, hroničnom bolešću bubrega, kardiovaskularnom bolešću, ili obje. Studija je završena ranije zbog povećanog rizika od neželjenih ishoda. Kardiovaskularna smrt i moždani udar su numerički bili učestaliji u grupi koja je primala aliskiren nego u onoj koja je primala placebo, a neželjeni događaji i ozbiljni, značajni neželjeni događaji (hiperkalijemija, hipotenzija i bubrežna disfunkcija) bili su učestaliji u grupi koja je primala aliskiren nego u onoj koja je primala placebo.

Pedijatrijska populacija:

Nema podataka o upotrebi kombinacije perindopril/amlodipin/indapamid kod djece.

Evropska Agencija za ljekove ne zahtijeva podnošenje rezultata studija sa kombinacijom perindopril/amlodipin/indapamid u svim podgrupama pedijatrijske populacije sa hipertenzijom (vidjeti dio 4.2 za informacije o pedijatrijskoj upotrebi).

Fiksna kombinacija perindopril/indapamid/amlodipin:

Istovremena primjena perindopril/indapamida sa amlodipinom ne mijenja njihove farmakokinetičke osobine, u poređenju sa odvojenom upotrebom.

Perindopril:

Resorpcija i bioraspoloživost

Nakon oralne primjene, perindopril se brzo resorbuje i maksimalna koncentracija u plazmi se postiže u roku od 1 sata (perindopril je prolijek, perindoprilat je aktivni metabolit). Poluvreme eliminacije perindoprila iz plazme je 1 sat. Unos hrane smanjuje konverziju perindoprila u perindoprilat, a time i bioraspoloživost, pa perindopril arginin so treba uzimati oralno u pojedinačnoj dnevnoj dozi ujutru prije obroka.

Distribucija

Volumen distribucije je prosječno 0,2 l/kg za nevezani perindoprilat. Vezivanje perindoprilata za proteine plazme je 20%, prvenstveno za angiotenzin konvertujući enzim, ali je zavisno od koncentracije.

Biotransformacija

Perindopril je prolijek. 27% unetog perindoprila u cirkulaciju dolazi kao aktivni metabolit perindoprilat. Pored perindoprilata, perindopril ima još 5 neaktivnih metabolita. Maksimalna koncentracija perindoprilata u plazmi se postiže poslije 3-4 h.

Eliminacija

Perindoprilat se eliminiše urinom, i poluvrijeme eliminacije nevezane frakcije je približno 17 sati, dovodeći do stanja ravnoteže u roku od 4 dana.

Linearnost/nelinearnost

Pokazan je linearan odnos između doze perindoprila i njegovog prisustva u plazmi.

Posebne populacije pacijenata

• Stariji pacijenti: eliminacija perindoprilata je smanjena kod starije populacije, kao i kod pacijenata sa oštećenjem srca ili bubrega.
• Oštećenje funkcije bubrega: Podešavanje doze u insuficijenciji bubrega zavisi od stepena oštećenja (klirensa kreatinina).
• U slučaju dijalize: klirens perindoprilata je 70 ml/min.
• Kod pacijenata sa cirozom: kinetika perindoprila je izmijenjena, hepatički klirens osnovnog molekula je redukovan za polovinu. Međutim, količina formiranog perindoprilata nije redukovana i zato nije potrebno podešavanje doze (vidjeti djelove 4.2 i 4.4).

Indapamid:

Resorpcija

Indapamid se kompletno i brzo resorbuje iz digestivnog trakta.

Kod ljudi se maksimalna koncentracija u plazmi postiže 1 h poslije oralne primjene lijeka.

Distribucija

Vezivanje za proteine plazme je 79%.

Metabolizam i eliminacija

Poluvreme eliminacije je između 14 i 24 sata (prosječno 18 sati). Ponovljena primjena ne dovodi do akumulacije.

Eliminacija se uglavnom odvija putem urina (70% unete doze) i fecesom (22%) u obliku inaktivnih metabolita.

Specijalne populacije pacijenata

Kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega farmakokinetika je nepromijenjena.

Amlodipin:

Resorpcija i bioraspoloživost

Amlodipin se dobro resorbuje nakon oralne primjene terapijskih doza uz postizanje maksimalne koncentracije u krvi između 6-12 sati nakon uzimanja doze. Utvrđeno je da apsolutna bioraspoloživost iznosi između 64% i 80%.

Uzimanje hrane ne utiče na bioraspoloživost amlodipina.

Distribucija

Volumen distribucije je približno 21 l/kg. In vitro studije su pokazale da je približno 97,5% cirkulišućeg amlodipina vezano za proteine plazme.

Metabolizam

Amlodipin se intenzivno metaboliše u jetri do neaktivnih metabolita. 60% primijenjene doze se izlučuje urinom u obliku metabolita, a 10% kao neizmijenjeni lijek.

Eliminacija

Terminalno poluvrijeme eliminacije iz plazme iznosi otprilike 35-50 sati i u skladu je sa doziranjem jednom dnevno.

Posebne populacije pacijenata

• Primjena kod starijih pacijenata: vrijeme do pojave maksimalnih koncentracija amlodipina u plazmi slično je kod starijih i mlađih ispitanika. Klirens amlodipina ima tendenciju smanjivanja što dovodi do povećanja vrijednosti PIK i poluvremena eliminacije kod starijih pacijenata. Preporučeno doziranje je jednako kod starijih osoba, iako treba biti pažljiv prilikom povećanja doze. Povećanje vrijednosti PIK i poluvremena eliminacije kod pacijenata sa kongestivnom srčanom insuficijencijom su bila u skladu sa očekivanjima u odnosu na starosnu grupu kojoj su ispitanici pripadali.
• Primjena kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre: Veoma ograničeni klinički podaci su raspoloživi o primjeni amlodipina kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre. Pacijenti koji pate od insuficijencije jetre imaju smanjen klirens amlodipina što rezultira dužim poluvremenom eliminacije i povećanjem vrijednosti PIK približno 40-60%.

Perindopril:

U studijama hronične toksičnosti pri oralnoj primjeni (kod pacova i majmuna) ciljni organ je bubreg, sa reverzibilnim oštećenjima.

Ni u in vitro, ni u in vivo studijama nije primijećeno mutageno dejstvo.

Studije reproduktivne toksičnosti (pacovi, miševi, kunići i majmuni) ne pokazuju znake embriotoksičnosti ni teratogenosti. Međutim, pokazano je da ACE inhibitori kao klasa ispoljavaju neželjena dejstva na kasni fetalni razvoj koji rezultira fetalnom smrću i kongenitalnim dejstvima na glodare i kuniće: primijećene su renalne lezije i povećani peri i post-natalni mortalitet. Nije bilo uticaja na fertilitet kod mužjaka ni ženki pacova.

Karcinogena dejstva nijesu primijećena u dugotrajnim studijama na pacovima i miševima.

Indapamid:

Najveće doze primijenjene oralno različitim životinjskim vrstama (40 do 8000 puta veće od terapijske doze) pokazale su egzacerbaciju diuretičkih svojstava indapamida. Glavni simptomi trovanja pri studijama akutne toksičnosti indapamida primijenjenog intravenski ili intraperitonealno su bili povezani sa farmakološkim dejstvom indapamida, odnosno bradipneja i periferna vazodilatacija.

Indapamid nije pokazao mutagena ni kancerogena svojstva u testovima.

Studije reproduktivne toksičnosti nijesu pokazale embriotoksične ili teratogene efekte na pacovima, miševima i kunićima.

Nije bilo uticaja na plodnost kod mužjaka ni ženki pacova.

Perindopril/indapamid:

Kombinacija perindoprila i indapamida ima slabo pojačanu toksičnost u odnosu na pojedinačne supstance. Izgleda da promjene na bubrezima nijesu potencirane kod pacova. Međutim, kombinacija izaziva gastrointestinalnu toksičnost kod pasa i izgleda da toksična dejstva na majkama mogu biti pojačani kod pacova (u poređenju sa perindoprilom).

Međutim, ova neželjena dejstva su pokazana u dozama koje su mnogo veće, u poređenju sa dozama koje se koriste u terapiji.

Pretkliničke studije sprovedene sa perindoprilom i indapamidom odvojeno nijesu pokazale genotoksični, kancerogeni, ni teratogeni potencijal.

Amlodipin:

Reproduktivne studije na pacovima i miševima su pokazale odložen i produžen porođaj i smanjeno preživljavanje mladunaca pri dozama približno 50 puta većim od maksimalne preporučene doze za ljude izražene u mg/kg.

Nije bilo uticaja na plodnost pacova koji su primali amlodipin (mužjaci tokom 64, ženke tokom 14 dana prije parenja) u dozi do 10 mg/kg/dan (8 puta* više od maksimalne preporučene doze za ljude od 10 mg kao mg/m2). U drugoj studiji na pacovima u kojoj su mužjaci pacova primali amlodipin besilat tokom 30 dana u dozi uporedivoj sa humanom dozom zasnovanom na mg/kg, primijećene su smanjene doze folikulostimulirajućeg hormona i testosterona, kao i smanjena gustina sperme, broj zrelih spermatida i Sertolijevih ćelija.

Kod pacova i miševa koji su primali amlodipin putem hrane tokom 2 godine u dozama koje obezbjeđuju dnevne koncentracije od 0,5, 1,25 i 2,5 mg/kg/dan nijesu primijećena kancerogena dejstva. Najviša doza (za miševe slična maksimalnoj preporučenoj dozi od 10 na bazi mg/m2, a za pacove dvostruko veća*) je bila približna maksimalnoj dozi koja se toleriše za miševe ali ne i za pacove.

Studije mutagenosti nijesu otkrile bilo kakva dejstva vezana za lijek ni na nivou gena ni na nivou hromozoma.

*Zasnovano na tjelesnoj masi pacijenta od 50 kg.

Jezgro tablete:

Celuloza, mikrokristalna (tip 102);

Kalcijum karbonat;

Skrob, preželatinizovani;

Kroskarmeloza natrijum;

Magnezijum stereat;

Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni.

Pallorin Combo, 5 mg + 5 mg + 1,25 mg, film tableta

Pallorin Combo, 10 mg + 10 mg + 2,5 mg, film tableta

Film obloga:

Makrogol polivinilalkohol graftovani kopolimer (E1209);

Talk (E553b);

Titan dioksid (E171);

Glicerol monokaprilokaprat, tip I (E471);

Polivinil alkohol (E1203).

Pallorin Combo, 5 mg + 10 mg + 1,25 mg, film tableta

Pallorin Combo, 10 mg + 5 mg + 2,5 mg, film tableta

Film obloga:

Makrogol polivinilalkohol graftovani kopolimer (E1209);

Talk (E553b);

Titan dioksid (E171);

Glicerol monokaprilokaprat, tip I (E471);

Polivinil alkohol (E1203);

Gvožđe oksid, žuti (E172);

Gvožđe oksid, crni (E172);

Gvožđe oksid, crveni (E172).

Nije primjenljivo.

36 mjeseci.

Ovaj lijek ne zahtjeva posebne temperaturne uslove čuvanja.

Čuvati u originalnom pakovanju, radi zaštite od svjetlosti i vlage.

Unutrašnje pakovanje je Alu/Alu blister, sa desikantom, koji sadrži 15 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 15 film tableta (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti u skladu s važećim propisima.

Lijek Pallorin Combo je kombinacija tri aktivne supstance: perindoprila, indapamida i amlodipina. To je antihipertenzivni lijek koji se koristi u terapiji povišenog krvnog pritiska (hipertenzije).

Pacijenti koji već uzimaju perindopril/indapamid kao fiksnu kombinaciju i amlodipin kao posebne tablete mogu umjesto toga da uzimaju jednu tabletu lijeka Pallorin Combo koja sadrži sve tri aktivne supstance.

Svaka od tri aktivne supstance snižava krvni pritisak, a njihovo zajedničko dejstvo kontroliše Vaš krvni pritisak:

• Perindopril pripada grupi ljekova koji se zovu inhibitori angiotenzin konvertujućeg enzima (ACE inhibitori). Djeluje tako što širi krvne sudove i na taj način olakšava srcu da pumpa krv kroz njih.
• Indapamid je diuretik (koji pripada grupi ljekova koji se nazivaju derivati sulfonamida, sa indolnim prstenom u hemijskoj strukturi). Diuretici povećavaju količinu izlučenog urina. Indapamid je, međutim, drugačiji od ostalih diuretika, jer dovodi samo do malog povećanja količine izlučenog urina.
• Amlodipin je blokator kalcijumskih kanala (koji pripada grupi ljekova koji se nazivaju dihidropiridini). Djeluje tako što opušta krvne sudove, tako da krv može lakše da prođe kroz njih.

Lijek Pallorin Combo ne smijete uzimati ako:

• ste alergični (preosjetljivi) na perindopril ili na neki drugi ACE inhibitor ili na indapamid ili neke druge sulfonamide, amlodipin ili na neke druge dihidropiridine, ili na bilo koju od pomoćnih supstanci ovog lijeka (navedeni u dijelu 6),
• ste imali simptome kao što su zviždanje u grudima, oticanje lica ili jezika, intenzivan svrab ili težak osip na koži, povezan sa prethodnom terapijom ACE inhibitorom ili ako ste Vi ili bilo ko iz Vaše porodice ranije imali ove simptome pod bilo kojim drugim okolnostima (stanje koje se zove angioedem),
• imate teško oboljenje jetre ili imate stanje koje se zove hepatička encefalopatija (oboljenje mozga uzrokovano bolešću jetre),
• se sumnja da imate dekompenzovanu srčanu insuficijenciju (srčanu slabost) ili ovo stanje kod Vas nije liječeno (teško zadržavanje vode u organizmu, otežano disanje),
• imate suženje ušća aorte (stenozu aorte) ili ste doživjeli kardiogeni šok (kada srce ne može da snabdijeva organizam dovoljnom količinom krvi),
• imate srčanu slabost poslije preživljenog infarkta miokarda (srčani udar),
• imate jako nizak krvni pritisak (hipotenziju),
• imate nisku koncentraciju kalijuma u krvi,
• imate teško oboljenje bubrega gdje je smanjen dotok krvi u bubrege (stenoza bubrežne arterije),
• idete na dijalizu ili bilo koji drugi tip filtracije krvi. U zavisnosti od uređaja koji se koristi, lijek Pallorin Combo možda nije pogodan za Vas,
• imate umjereno oboljenje bubrega (odnosi se na lijek Pallorin Combo u jačinama od 10 mg/5 mg /2,5 mg i 10 mg/10 mg/2,5 mg),
• ste trudni duže od 3 mjeseca (takođe je bolje izbjegavati upotrebu lijeka Pallorin Combo u ranoj trudnoći – vidjeti dio „Trudnoća i dojenje“),
• imate dijabetes (šećernu bolest) ili oštećenu funkciju bubrega i uzimate lijek za snižavanje krvnog pritiska koji sadrži aliskiren,
• koristite ili ste koristili kombinaciju sakubitril/valsartan, koja se primjenjuje za liječenje srčane slabosti zato što postoji rizik od nastanka angioedema (naglo oticanje potkožnog tkiva na području kao što je vrat) (vidjeti djelove „Upozorenja i mjere opreza“ i „Drugi ljekovi i lijek Pallorin Combo “).

Upozorenja i mjere opreza

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete lijek Pallorin Combo ako:

• imate hipertrofičnu kardiomiopatiju (oboljenje srčanog mišića) ili stenozu bubrežnih arterija (suženje arterija koje dovode krv u bubrege),
• imate srčanu slabost ili bilo kakve druge probleme sa srcem,
• imate veoma povišen krvni pritisak (hipertenzivnu krizu),
• imate problema sa jetrom,
• imate kolagensku bolest (oboljenje kože) kao što je sistemski eritemski lupus ili skleroderma,
• imate aterosklerozu (oboljenje krvnih sudova koje karakteriše smanjenje lumena krvnog suda),
• imate hiperparatireoidizam (pretjerano aktivna paratireoidna žlijezda),
• patite od gihta,
• imate dijabetes (šećernu bolest),
• ste na režimu ishrane sa ograničenim unosom soli ili koristite zamjene za so koje sadrže kalijum (dobro regulisana koncentracija kalijuma u krvi je neophodna),
• uzimate litijum ili diuretike koji štede kalijum (spironolakton, triamteren), pošto upotrebu ovih ljekova sa lijekom Pallorin Combo treba izbjegavati (vidjeti dio „Drugi ljekovi i lijek Pallorin Combo “),
• ste starije životne dobi i Vaša doza treba da se poveća,
• ste imali reakcije fotosenzitivnosti (povećana osjetljivost na svjetlost),
• ste pripadnik crne rase, možete imati veću vjerovatnoću za pojavu angioedema (oticanje lica, usana, usta, jezika ili grla, što može izazvati teškoće pri gutanju ili disanju) i lijek može biti manje efikasan u snižavanju krvnog pritiska,
• ste na hemodijalizi uz upotrebu membrana sa visokim fluksom,
• imate problema sa bubrezima ili idete na hemodijalizu,
• primijetite smanjenje vida ili osjetite bol u očima. To mogu biti simptomi nakupljanja tečnosti u sloju oka gdje se nalaze krvni sudovi (horoidalni izliv) ili povišenog pritiska u oku, a mogu se javiti u roku od nekoliko sati do nedjelja nakon uzimanja lijeka Pallorin Combo. Ovo može dovesti do trajnog gubitka vida ako se ne liječi. Ako ste ranije imali alergiju na penicilin ili sulfonamide, možda ćete imati veći rizik od razvoja ove alergije,
• imate poremećaje mišića, uključujući bol u mišićima, osjetljivost, slabost ili grčeve,
• imate povišenu koncentraciju hormona zvanog aldosteron u krvi (primarni aldosteronizam),
• imate acidozu (povećana kiselost krvi), što može izazvati ubrzano disanje,
• imate insuficijenciju (zatajenje) cerebralne cirkulacije (nizak krvni pritisak u mozgu),
• imate otok lica, usana, usta, jezika ili grla što može izazvati teškoće pri gutanju ili disanju (angioedem), koji se može javiti u bilo kom trenutku tokom terapije, odmah prestanite sa uzimanjem lijeka i bez odlaganja se obratite ljekaru,
• uzimate bilo koji od sljedećih ljekova, povećava se rizik od nastanka angioedema:
• racekadotril (koristi se za liječenje proliva),
• sirolimus, everolimus, temsirolimus i drugi ljekovi koji pripadaju grupi takozvanih mTOR inhibitora (koriste se za sprečavanje odbacivanja presađenih organa ili za liječenje kancera),
• sakubitril (dostupan kao fiksna kombinacija sa valsartanom), koji se koristi za liječenje hronične srčane slabosti,
• linagliptin, saksagliptin, sitagliptin, vildagluptin i druge ljekove koji pripadaju grupi ljekova koji se zovu gliptini (za liječenje šećerne bolesti).
• koristite bilo koji od sljedećih ljekova, koji se koriste za liječenje povišenog krvnog pritiska:
• blokatore angiotenzin II receptora (ARB) (takođe poznati kao sartani – npr. valsartan, telmisartan, irbesartan), naročito ako imate probleme sa bubrezima povezane sa šećernom bolešću,
• aliskiren.

Vaš ljekar može kontrolisati funkciju Vaših bubrega, krvni pritisak i koncentraciju elektrolita (npr. kalijuma) u krvi u redovnim intervalima.

Pogledajte i informacije navedene u dijelu „Lijek Pallorin Combo ne smijete uzimati”.

Ljekar Vas može uputiti da uradite laboratorijsku analizu krvi kako biste provjerili da li imate nizak nivo natrijuma ili kalijuma ili visok nivo kalcijuma u krvi.

Morate obavijestiti svog ljekara ukoliko mislite da ste trudni (ili planirate trudnoću). Lijek Pallorin Combo se ne preporučuje u ranoj trudnoći, a ne smije se uzimati poslije prvog trimestra (prva 3 mjeseca) trudnoće jer ozbiljno može naškoditi Vašoj bebi ako se uzima u tom periodu (vidjeti dio „Trudnoća i dojenje“).

Kada uzimate lijek Pallorin Combo, potrebno je da se obratite ljekaru i u sljedećim slučajevima:

• ako treba da se podvrgnete anesteziji i /ili hirurškoj intervenciji (operaciji),
• ako ste u posljednje vrijeme imali proliv ili povraćanje ili ako ste dehidrirali,
• ako treba da se podvrgnete dijalizi ili LDL aferezi (uklanjanje holesterola iz krvi putem aparata),
• ako ćete biti podvrgnuti terapiji desenzitizacije da bi se smanjile alergijske reakcije na ujed pčele ili ose,
• ako treba da se podvrgnete medicinskim testovima koji zahtijevaju primjenu jodnih kontrastnih sredstava (supstance koje omogućavaju vidljivost organa, poput bubrega ili želuca, na rendgenskom snimku).

Sportisti treba da znaju da lijek Pallorin Combo sadrži aktivnu supstancu (indapamid) koja može dati pozitivnu reakciju tokom doping testova.

Djeca i adolescenti

Lijek Pallorin Combo ne smijete davati djeci ni adolescentima.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite svog ljekara ili farmaceuta ako koristite, donedavno ste koristili ili planirate koristiti bilo koje druge ljekove.

Ne smijete uzimati aliskiren (lijek koji se koristi za liječenje povišenog krvnog pritiska) ako imate dijabetes ili probleme sa bubrezima.

Treba da izbjegavate upotrebu lijeka Pallorin Combo sa:

• litijumom (koristi se u liječenju mentalnih poremećaja poput manije, manično-depresivnih epizoda i depresije),
• ljekovima koji štede kalijum (npr. triamteren, amilorid), suplementima kalijuma ili zamjenama za so koje sadrže kalijum, drugim ljekovima koji mogu uzrokovati povećanje koncentracije kalijuma u Vašoj krvi (poput heparina, lijeka koji se koristi za razrjeđivanje krvi; trimetoprima i kotrimoksazola, poznatog i kao trimetoprim/sulfametoksazol koji se koristi za liječenje infekcija uzrokovanih bakterijama),
• dantrolenom (infuziona primjena) koji se koristi za liječenje maligne hipertermije tokom anestezije (simptomi uključuju visoku tjelesnu temperaturu i ukočenost mišića),
• estramustinom (koji se koristi u terapiji karcinoma),
• ljekovi koji se najčešće koriste za liječenje proliva (racekadotril) ili radi izbjegavanja odbacivanja presađenih organa (sirolimus, everolimus, temsirolimus i drugi ljekovi koji pripadaju klasi takozvanih mTor inhibitora). Vidjeti dio „Upozorenja i mjere opreza“,
• sakubitril/valsartan (koristi se u terapiji hronične srčane slabosti). Vidjeti dio „Lijek Pallorin Combo ne smijete uzimati“ i dio „Upozorenja i mjere opreza“,
• drugim ljekovima koji se koriste za liječenje povišenog krvnog pritiska: inhibitorima angiotenzin konvertujućeg enzima i blokatorima receptora za angiotenzin.

Na terapiju lijekom Pallorin Combo mogu da utiču drugi ljekovi. Možda će biti potrebno da Vaš ljekar promijeni dozu lijeka koju uzimate i/ili preduzme druge mjere predostrožnosti.

Obavijestite svog ljekara ako koristite bilo koji od sljedećih ljekova, jer to može zahtijevati posebnu pažnju:

• druge ljekove za liječenje povišenog krvnog pritiska uključujući blokatore receptora za angiotenzin II (ABR) ili aliskiren (vidjeti djelove „Lijek Pallorin Combo ne smijete uzimati” i „Upozorenja i mjere opreza’’) ili diuretike (ljekovi koji povećavaju količinu mokraće koju stvaraju bubrezi),
• ljekove koji štede kalijum, a koji se koriste za liječenje srčane slabosti: eplerenon i spironolakton u dozama između 12,5 mg i 50 mg na dan,
• anestetike,
• jodirana kontrastna sredstva,
• bepridil (koristi se za liječenje angine pektoris),
• metadon (lijek koji se koristi u terapiji bolesti zavisnosti),
• dofetilid, ibutilid, bretilijum, cisaprid, difemamil, prokainamid, hinidin, hidrohinidin, dizopiramid, amjodaron, sotalol (ljekovi koji se koriste u terapiji poremećaja srčanog ritma),
• verapamil, diltiazem (ljekovi za liječenje srčanih problema),
• digoksin ili druge kardiotonične glikozide (ljekovi koji se koriste za liječenje problema sa srcem),
• rifampicin, eritromicin, klaritromicin, moksifloksacin, sparfloksacin (antibiotici: ljekovi koji se koriste za liječenje infekcija izazvanih bakterijama),
• itrakonazol, ketokonazol, injekciona primjena amfotericina B (ljekovi koji se koriste za liječenje gljivičnih infekcija),
• alopurinol (lijek koji se koriste za liječenje gihta),
• mizolastin, terfenadin ili astemizol (antihistaminici za liječenje polenske kijavice ili alergije),
• kortikosteroide koji se koriste za liječenje različitih stanja kao što su teška astma ili reumatoidni artritis i nesteroidne antiinflamatorne ljekove (npr. ibuprofen) ili velike doze salicilata (npr. acetilsalicilna kiselina, lijek koji se koristi za ublažavanje bolova i snižavanje povišene temperature, kao i za sprečavanje zgrušavanja krvi),
• imunosupresive (ljekovi koji kontrolišu imunske odgovore organizma) ljekove koji se koriste u terapiji autoimunih oboljenja ili nakon presađivanja da bi se spriječilo odbacivanje organa (npr. ciklosporin, takrolimus),
• tetrakozaktid (lijek koji se koristi za liječenje Kronove bolesti),
• soli zlata, naročito ako je primjena intravenska (za liječenje simptoma reumatoidnog artritisa),
• halofantrin (lijek koji se koristi kod određenih oblika malarije),
• baklofen (lijek koji se koristi za liječenje ukočenosti mišića koja se javlja kod oboljenja kao što je multipla skleroza),
• ljekove koji se koriste u terapiji dijabetesa kao što su inzulin ili metformin,
• kalcijum, uključujući i suplemente kalcijuma,
• stimulantne laksative (npr. sena),
• ljekove za liječenje kancera,
• vinkamin (lijek koji se koristi u liječenju simptomatskih kognitivnih poremećaja kod osoba starije životne dobi, uključujući i gubitak pamćenja),
• ljekove koji se koriste u terapiji mentalnih poremećaja kao što su depresija, anksioznost, shizofrenija itd. (npr. triciklični antidepresivi, antipsihotici, imipraminu slični antidepresivi, neuroleptici (poput amisulprida, sulpirida, sultoprida, tiaprida, haloperidola, droperidola)),
• pentamidin (lijek koji se koristi u liječenju upale pluća),
• ritonavir, indinavir, nelfinavir (tzv. inhibitori proteaze koji se koriste u liječenju HIV infekcije),
• kantarion (Hypericum perforatum),
• trimetoprim (ljekove koji se koriste u liječenju infekcija),
• ljekove koji se koriste u terapiji niskog krvnog pritiska, stanja šoka ili astme (npr. efedrin, noradrenalin ili adrenalin),
• nitroglicerin i druge nitrate ili druge vazodilatatore koji mogu dalje sniziti krvni pritisak.

Uzimanje lijeka Pallorin Combo sa hranom i pićima i alkoholom

Pacijenti koji uzimaju lijek Pallorin Combo ne bi trebalo da konzumiraju grejpfrut niti sok od grejpfruta. Grejpfrut i sok od grejpfruta mogu da dovedu do povišenja koncentracije aktivne supstance amlodipina u krvi, što može dovesti do nepredvidivog snižavanja krvnog pritiska pod uticajem lijeka Pallorin Combo.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ako ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu za savjet prije nego što uzmete ovaj lijek.

Trudnoća

Morate obavijestiti svog ljekara ako mislite da ste trudni ili planirate trudnoću.

Vaš ljekar će Vas posavjetovati da prestanete da uzimate lijek Pallorin Combo prije nego što zatrudnite ili čim saznate da ste trudni i preporučiti Vam da uzimate neki drugi lijek umjesto lijeka Pallorin Combo. Uzimanje lijeka Pallorin Combo se ne preporučuje u ranoj trudnoći, ne smije se uzimati ako ste trudni duže od 3 mjeseca, zato što u tom stadijumu trudnoće može ozbiljno da naškodi Vašem djetetu.

Dojenje

Obavijestite ljekara ako dojite ili ako namjeravate da počnete da dojite. Lijek Pallorin Combo se ne preporučuje tokom dojenja. Vaš ljekar može da odabere drugu terapiju za Vas ukoliko želite da dojite, naročito ako je Vaše dijete novorođenče ili je prijevremeno rođeno.

Uticaj lijeka Pallorin Combo na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Lijek Pallorin Combo može uticati na sposobnost upravljanja vozilom ili rukovanja mašinama. Ako poslije uzimanja lijeka Pallorin Combo osjetite mučninu, vrtoglavicu, umor ili glavobolju ne smijete upravljati vozilom ili rukovati mašinama i odmah se javite svom ljekaru.

Lijek Pallorin Combo sadrži natrijum

Lijek Pallorin Combo sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po tableti, tj. zanemarive količine natrijuma.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je to objasnio Vaš ljekar ili farmaceut. Ako nijeste sigurni, provjerite sa svojim ljekarom ili farmaceutom.

Tabletu progutajte sa čašom vode, po mogućnosti ujutru, prije obroka. Vaš ljekar će odlučiti koja je doza odgovarajuća za Vas. Uobičajena doza je jedna tableta dnevno.

Ako ste uzeli više lijeka Pallorin Combo nego što treba

Ako ste uzeli više tableta nego što treba može doći do pada krvnog pritiska, čak do opasnog pada krvnog pritiska što može biti povezano sa pojavom mučnine, povraćanja, grčeva, pospanosti, konfuzije, oligurije (izlučivanje manje urina nego što je uobičajeno), anurije (prestanak stvaranja ili izlučivanja urina). Možete osjetiti vrtoglavicu, slabost, nesvjesticu. Ako dođe do ozbiljnog pada krvnog pritiska možete doći u stanje šoka. U tom slučaju, koža može postati hladna i vlažna i može doći do gubitka svijesti.

Višak tečnosti se može nakupiti u plućima (plućni edem) i izazvati kratak dah, koji se može razviti do 24-48 sati nakon uzimanja lijeka.

Ako ste uzeli više tableta, odmah se obratite svom ljekaru ili se javite u najbližu bolnicu.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Pallorin Combo

Važno je da redovno uzimate lijek Pallorin Combo (svakog dana), jer to čini terapiju efikasnijom. Ali, ako ste zaboravili da uzmete dozu lijeka Pallorin Combo, sljedeću dozu uzmite u uobičajeno vrijeme.

Ne uzimajte duplu dozu kako biste nadoknadili propuštenu tabletu.

Ako prestanete da uzimate lijek Pallorin Combo

Pošto je terapija povišenog krvnog pritiska obično doživotna, morate razgovarati sa svojim ljekarom prije nego što odlučite da prestanete da uzimate ovaj lijek.

Ako imate bilo kakva dodatna pitanja o primjeni ovog lijeka, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi, ovaj lijek može da prouzrokuje neželjena dejstva iako ona ne moraju da se jave kod svih pacijenata koji uzimaju ovaj lijek.

Ako primijetite bilo koje od sljedećih ozbiljnih neželjenih dejstava, odmah prestanite sa uzimanjem ovog lijeka i obratite se svom ljekaru:

• iznenadno šištanje pri disanju i bol u grudima, nedostatak vazduha, teškoće pri disanju (Povremena može da se javi kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek),
• oticanje kapaka, lica ili usana (Povremeno – može da se javi kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek),
• oticanje usta, jezika ili grla, što dovodi do otežanog disanja (angioedem) (Povremena – može da se javi kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek),
• teške reakcije na koži koje uključuju intenzivan osip, koprivnjaču, crvenilo kože po cijelom tijelu, jak svrab, plikove, ljuštenje i oticanje kože, zapaljenje membrane sluzokože (Stevens-Johnson-ov sindrom, toksična epidermalna nekroliza) ili druge alergijske reakcije (Veoma rijetko – može da se javi kod najviše 1 na 10 000 pacijenata koji uzimaju lijek),
• tešku vrtoglavicu ili nesvjesticu (Često – može da se javi kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek),
• srčani udar (Veoma rijetko – može da se javi kod najviše 1 na 10 000 pacijenata koji uzimaju lijek), životno ugrožavajući nepravilan srčani ritam (Nepoznato - učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka),
• zapaljenje pankreasa (gušterače) koje može uzrokovati jak bol u stomaku i leđima praćeno mučninom (Veoma rijetko – može da se javi kod najviše 1 na 10 000 pacijenata koji uzimaju lijek),
• slabost u mišićima, grčevi, osjetljivost ili bol, naročito ako uz to osjećate slabost i imate povišenu temperaturu (može biti prouzrokovano neuobičajenim oštećenjem mišića) (Nepoznato - učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka)

Po opadajućoj učestalosti, neželjena dejstva mogu biti:

• Veoma česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod više od 1 od 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

Edem (zadržavanje tečnosti)

• Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod 1 od 10 pacijenata):

Niske vrijednosti kalijuma u krvi, glavobolja, osjećaj ošamućenosti, palpitacije (osjećaj lupanja srca), crvenilo lica uz osjećaj vrućine, vrtoglavica, trnjenje, oštećenje vida, dvostruke slike, zujanje u ušima, malaksalost zbog niskog krvnog pritiska, kašalj, nedostatak daha, stomačne tegobe (mučnina, povraćanje, bol u stomaku, poremećaji okusa, dispepsija ili poremećaji varenja, proliv, poremećaj pražnjenja crijeva, izmijenjen ritam pražnjenja crijeva), alergijske reakcije (kao što su osip na koži, svrab), grčevi mišića, osjećaj umora, slabost, pospanost, otok skočnih zglobova.

• Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod 1 od 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

Promjena raspoloženja, anksioznost, depresija, poremećaj sna, drhtavica, koprivnjača, nesvjestica, gubitak osjećaja za bol, nepravilan i/ili ubrzan rad srca, rinitis (zapušen nos ili curenje nosa), gubitak kose, purpura (crvene tačkice po koži), površine na koži crvene ili izmijenjene boje, svrab, znojenje, bol u grudima, bol u zglobovima i mišićima, bol u leđima, opšti bol, slabost, problemi sa bubrezima i mokrenjem, potreba za mokrenjem noću, učestalo mokrenje, nemogućnost postizanja ili održavanja erekcije, groznica ili povišena tjelesna temperatura, neprijatan osjećaj ili uvećanje grudi kod muškaraca, povećanje ili smanjenje tjelesne mase, povećanje broja nekih vrsta bijelih krvnih ćelija, visoka koncentracija kalijuma u krvi, hipoglikemija (veoma nizak nivo šećera u krvi), niska koncentracija natrijuma u krvi što može dovesti do dehidratacije i niskog krvnog pritiska, vaskulitis (zapaljenje krvnih sudova), reakcije fotosenzitivnosti (promjene u izgledu kože) nakon izlaganja suncu ili UV zracima, pojava grupisanih plikova na koži, oticanje dlanova ili stopala, povišene koncentracije kreatinina u krvi, povišena koncentracija uree u krvi, padovi, suva usta.

• Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

Konfuzija (zbunjenost), promjene u vrijednostima laboratorijskih parametara: niska koncentracija hlora u krvi, niska koncentracija magnezijuma u krvi, povišene vrijednosti enzima jetre, visoka koncentracija bilirubina u serumu i pogoršanje psorijaze, smanjena količina mokraće ili prestanak mokrenja, akutno smanjenje funkcije bubrega. Koncentrovan urin (tamna prebojenost urina), mučnina ili povraćanje, grčevi u mišićima, zbunjenost i epileptični napadi mogu biti posljedica neadekvatnog lučenja ADH (antidiuretskog hormona).

• Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod 1 od 10.000 pacijenata koji uzimaju lijek):

Smanjen broj bijelih krvnih ćelija, smanjen broj krvnih pločica (koji uzrokuje lakšu pojavu modrica i krvarenje iz nosa), anemija (smanjenje broja crvenih krvnih ćelija), angina pektoris (bol u grudima, vilici i leđima koji je uzrokovan fizičkim naporom usljed problema sa protokom krvi kroz srčani mišić), eozinofilna pneumonija (rijedak oblik zapaljenja pluća), otok desni, ozbiljne promjene na koži uključujući intenzivan osip, crvenilo kože po cijelom tijelu, jak svrab, plikove, ljuštenje i oticanje kože, eritema multiforme (osip koji često počinje pojavom crvenih pečata po licu, rukama i nogama koji svrbe), krvarenje, osjetljivost ili uvećanje desni, poremećaj funkcije jetre, zapaljenje jetre (hepatitis), žuta obojenost kože (žutica), nadutost (gastritis), poremećaji nerava koji mogu uzrokovati slabost, trnce ili utrnulost, povećan tonus mišića, povišena koncentracija glukoze u krvi (hiperglikemija), povišena koncentracija kalcijuma u krvi, šlog, vjerovatno usljed velikog pada krvnog pritiska.

Ako imate neke od ovih simptoma, obratite se svom ljekaru što je prije moguće.

• Nepoznata učestalost (učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka):

U slučaju insuficijencije jetre (slabost jetre), postoji mogućnost pojave hepatičke encefalopatije (oboljenja mozga), poremećaj EKG-a, ako patite od sistemskog lupusa eritematozusa (vrsta kolagenske bolesti), može doći do pogoršanja bolesti.

Kratkovidost (miopija), zamućen vid, oslabljen vid ili bol u očima zbog povišenog pritiska (moguć znak nakupljanja tečnosti u sloju oka u kom se nalaze krvni sudovi (horoidalni izliv) ili akutnog glaukoma zatvorenog ugla).

Drhtanje, ukočeni stav, lice kao maska, usporeni pokreti i sitan, nesiguran hod.

Promjena boje kože, utrnulost i bol u prstima ruku ili nogu (Rejnoov fenomen).

Može doći do poremećaja vrijednosti laboratorijskih parametara (rezultata laboratorijske analize krvi). Vaš ljekar može zatražiti laboratorijsku analizu krvi, kako bi pratio Vaše zdravstveno stanje.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Ovaj lijek ne zahtjeva posebne temperaturne uslove čuvanja.

Čuvati u originalnom pakovanju, radi zaštite od svjetlosti i vlage.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Pallorin Combo

- Aktivne supstance su perindopril arginin, amlodipin i indapamid.

Pallorin Combo, 5 mg + 5 mg + 1,25 mg, film tableta

Jedna film tableta sadrži 5 mg perindopril arginina (što odgovara 3,395 mg perindoprila), 5 mg amlodipina (u obliku amlodipin besilata) i 1,25 mg indapamida.

Pallorin Combo, 5 mg + 10 mg + 1,25 mg, film tableta

Jedna film tableta sadrži 5 mg perindopril arginina (što odgovara 3,395 mg perindoprila), 10 mg amlodipina (u obliku amlodipin besilata) i 1,25 mg indapamida.

Pallorin Combo, 10 mg + 5 mg + 2,5 mg, film tableta

Jedna film tableta sadrži 10 mg perindopril arginina (što odgovara 6,790 mg perindoprila), 5 mg amlodipina (u obliku amlodipin besilata) i 2,5 mg indapamida.

Pallorin Combo, 10 mg + 10 mg + 2,5 mg, film tableta

Jedna film tableta sadrži 10 mg perindopril arginina (što odgovara 6,790 mg perindoprila), 10 mg amlodipina (u obliku amlodipin besilata) i 2,5 mg indapamida.

- Pomoćne supstance su:

Jezgro tablete: celuloza, mikrokristalna (tip 102); kalcijum karbonat; skrob, preželatinizovani; kroskarmeloza natrijum; magnezijum stereat; silicijum dioksid, koloidni, bezvodni.

Pallorin Combo, 5 mg + 5 mg + 1,25 mg, film tableta

Pallorin Combo, 10 mg + 10 mg + 2,5 mg, film tableta

Film obloga: makrogol polivinilalkohol graftovani kopolimer (E1209); talk (E553b); titan dioksid (E171); glicerol monokaprilokaprat, tip I (E471) i polivinil alkohol (E1203).

Pallorin Combo, 5 mg + 10 mg + 1,25 mg, film tableta

Pallorin Combo, 10 mg + 5 mg + 2,5 mg, film tableta

Film obloga: makrogol polivinilalkohol graftovani kopolimer (E1209); talk (E553b); titan dioksid (E171); glicerol monokaprilokaprat, tip I (E471); polivinil alkohol (E1203); gvožđe oksid, žuti (E172); gvožđe oksid, crni (E172) i gvožđe oksid, crveni (E172).

Kako izgleda lijek Pallorin Combo i sadržaj pakovanja

Pallorin Combo, 5 mg + 5 mg + 1,25 mg, film tableta

Bijela, duguljasta film tableta sa utisnutom oznakom ,,TEV“ sa jedne strane i ,,2“ sa druge strane tablete. Dimenzije (približno): 12,3 mm x 6,5 mm.

Pallorin Combo, 5 mg + 10 mg + 1,25 mg, film tableta

Svijetlobež, okrugla film tableta sa utisnutom oznakom ,,TEV“ sa jedne strane i ,,3“ sa druge strane tablete. Dimenzije (približno): 9 mm.

Pallorin Combo, 10 mg + 5 mg + 2,5 mg, film tableta

Svijetlobež, duguljasta film sa utisnutom oznakom ,,TEV“ sa jedne strane i ,,4“ sa druge strane tablete, tableta. Dimenzije (približno): 12,3 mm x 6,5 mm.

Pallorin Combo, 10 mg + 10 mg + 2,5 mg, film tableta

Bijela, okrugla film tableta sa utisnutom oznakom ,,TEV“ sa jedne strane i ,,5“ sa druge strane tablete. Dimenzije (približno): 9 mm.

Unutrašnje pakovanje je Alu/Alu blister, sa desikantom, koji sadrži 15 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 15 film tableta (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Hemofarm A.D. Vršac P.J. Podgorica

8. marta 55A, Podgorica, Crna Gora

Proizvođači

Actavis Ltd.

BLB015-016, Bulebel Industrial Estate, Zejtun ZTN3000, Malta

Stada Arzneimittel AG,

Stadastrasse 2 - 18, 61118 Bad Vilbel, Njemačka

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

Pallorin Combo, film tableta, 5 mg + 5 mg + 1,25 mg, 30 film tableta: 2030/25/2738 - 4383 od 29.07.2025. godine

Pallorin Combo, film tableta, 5 mg + 10 mg + 1,25 mg, 30 film tableta: 2030/25/2739 - 4384 od 29.07.2025. godine

Pallorin Combo, film tableta, 10 mg + 5 mg + 2,5 mg, 30 film tableta: 2030/25/2740 - 4385 od 29.07.2025. godine

Pallorin Combo, film tableta, 10 mg + 10 mg + 2,5 mg, 30 film tableta: 2030/25/2741 - 4386 od 29.07.2025. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Jul, 2025. godine