NEXIUM 20mg gastrorezistentna tableta

Nexium tablete su kod odraslih indikovane za:

Gastroezofagealnu refluksnu bolest (GERB)

• Terapija erozivnog refluksnog ezofagitisa.
• Dugotrajan tretman pacijenata sa zaliječenim ezofagitisom kako bi se spriječio relaps.
• Simptomatska terapija gastroezofagealne refluksne bolesti (GERB).

U kombinaciji sa odgovarajućim antibakterijskim terapijskim režimima za eradikaciju Helicobacter pylori i

• Liječenje ulkusa na duodenumu koji je povezan sa Helicobacter pylori, i
• Prevenciju relapsa peptičkog ulkusa kod pacijenata sa ulkusima povezanim sa Helicobacter pylori infekcijom.

Pacijenti kojima je potrebna kontinuirana terapija NSAIL

• Liječenje gastričnih ulkusa povezanih sa terapijom NSAIL.
• Prevencija gastričnih i duodenalnih ulkusa povezanih sa NSAIL, kod pacijenata sa rizikom.

Produžena terapija nakon i.v. indukovane prevencije ponovnog krvarenja peptičkih ulkusa.

Terapija Zollinger Ellison-ovog sindroma

Tablete Nexium su kod adolescenata starijih od 12 godina indikovane za:

Gastroezofagealna refluksna bolest (GERB)

• Terapija erozivnog refluksnog ezofagitisa.
• Dugotrajan tretman pacijenata sa zaliječenim ezofagitisom kako bi se spriječio relaps.
• Simptomatska terapija gastroezofagealne refluksne bolesti (GERB).

U kombinaciji sa antibioticima u terapiji duodenalnog ulkusa izazvanog sa Helicobacter pylori.

Doziranje

Odrasli:

Gastroezofagealna refluksna bolest (GERB)

Terapija erozivnog refluksnog ezofagitisa

40 mg jednom dnevno tokom 4 nedjelje.

Za pacijente kod kojih ezofagitis nije potpuno izliječen ili koji imaju perzistentne simptome preporučuju se još 4 nedjelje terapije.

Dugotrajan tretman pacijenata sa zaliječenim ezofagitisom kako bi se spriječio relaps

20 mg jednom dnevno.

Simptomatska terapija gastroezofagealne refluksne bolesti (GERB)

20 mg jednom dnevno kod pacijenata koji nemaju ezofagitis. Ukoliko se ne postigne kontrola simptoma poslije 4 nedjelje, treba izvršiti dodatne pretrage. Kada se simptomi povuku, dalja kontrola simptoma može se održavati dozom od 20 mg jednom dnevno. Kod odraslih se može koristiti i režim uzimanja lijeka po potrebi: 20 mg jednom dnevno kada se pojave simptomi. Kod pacijenata koji su na terapiji NSAIL i pod rizikom od razvoja gastričnog i duodenalnog ulkusa, ne preporučuje se dalja kontrola simptoma primjenom režima uzimanja lijeka po potrebi.

U kombinaciji sa odgovarajućim antibakterijskim terapijskim režimima za eradikaciju Helicobacter pylori i

• Liječenje ulkusa na duodenumu koji je izazvan sa Helicobacter pylori, i
• Prevenciju relapsa peptičkog ulkusa kod pacijenata sa ulkusima izazvanim sa Helicobacter pylori.

20 mg Nexiuma uz 1 g amoksicilina i 500 mg klaritromicina, sve dva puta na dan tokom 7 dana.

Pacijenti kojima je potrebna kontinuirana terapija NSAIL

Liječenje gastričnih ulkusa povezanih sa terapijom NSAIL: uobičajena doza je 20 mg jednom dnevno, trajanje terapije je 4-8 nedjelja.

Prevencija gastričnih i duodenalnih ulkusa povezanih sa uzimanjem NSAIL kod pacijenata sa rizikom: 20 mg jednom dnevno.

Produžena terapija posle i.v. indukovane prevencije ponovnog krvavljenja peptičkih ulkusa

40 mg jednom dnevno tokom 4 nedjelje nakon i.v. indukovane prevencije ponovnog krvarenja peptičkih ulkusa.

Terapija Zollinger Ellison-ovog sindroma

Preporučena početna doza je Nexium 40 mg dva puta na dan. Dozu potom treba individualno podesiti i terapiju nastaviti dokle god je indikovano. Na osnovu dostupnih kliničkih podataka, kod većine pacijenata kontrola se može uspostaviti sa dozama između 80 i 160 mg esomeprazola dnevno. Ako je dnevna doza veća od 80 mg dnevno, treba je podijeliti i uzimati dva puta na dan.

Posebne populacije

Oštećenje funkcije bubrega

Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega nije potrebno prilagođavanje doze. Zbog ograničenog iskustva kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom, ovu grupu pacijenata treba liječiti uz oprez. (vidjeti dio 5.2).

Oštećenje funkcije jetre

Kod pacijenata sa blagom do umjerenom insuficijencijom jetre nije potrebno prilagođavanje doze. Kod pacijenata sa teškom insuficijencijom jetre ne smije se prekoračiti doza od 20 mg. (vidjeti dio 5.2).

Starija populacija

Prilagođavanje doze nije potrebno kod starijih osoba.

Pedijatrijska populacija

Djeca i adolescenti preko 12 godina starosti

Gastroezofagealna refluksna bolest (GERB)

Terapija erozivnog refluksnog ezofagitisa

40 mg jednom dnevno tokom 4 nedjelje.

Za pacijente kod kojih ezofagitis nije potpuno izliječen ili koji imaju perzistentne simptome preporučuju se još 4 nedjelje terapije.

Dugotrajan tretman pacijenata sa zaliječenim ezofagitisom kako bi se spriječio relaps

20 mg jednom dnevno.

Simptomatska terapija gastroezofagealne refluksne bolesti (GERB)

20 mg jednom dnevno kod pacijenata bez ezofagitisa. Ukoliko se simptomi ne stave pod kontrolu nakon 4 nedjelje, pacijenta treba podvrgnuti dodatnom ispitivanju. Kada se simptomi povuku, dalja kontrola simptoma se može postići primjenom 20 mg jednom dnevno.

Liječenje duodenalnog ulkusa izazvanog Helicobacter pylori infekcijom

Prilikom odabira odgovarajuće kombinovane terapije, treba uzeti u obzir zvanične nacionalne, regionalne i lokalne smjernice koje se odnose na bakterijsku rezistenciju, trajanje terapije (uobičajeno 7 dana, ali nekada i do 14 dana) i adekvatnu primjenu antibiotika. Terapija treba da bude pod nadzorom ljekara specijaliste.

Preporuke za doziranje esomeprazola:

Djeca mlađa od 12 godina

Lijek Nexium u ovom farmaceutskom obliku nije pogodan za primjenu kod djece mlađe od 12 godina.

Način primjene

Tablete treba progutati cijele sa tečnošću. Tablete se ne smiju žvakati, niti mrviti.

Za pacijente koji imaju problema sa gutanjem, tablete treba dispergovati u pola čaše negazirane vode. Ne smije se koristiti niti jedna druga tečnost, jer može doći do rastvaranja gastrorezistentne obloge. Miješati sve dok se tablete ne dezintegrišu, a zatim popiti tečnost sa peletama odmah ili u roku od 30 minuta. Zatim isprati čašu sa još malo vode i popiti. Pelete se ne smiju žvakati, niti mrviti.

Za pacijente koji ne mogu da gutaju, tablete se mogu dispergovati u negaziranoj vodi i primijeniti kroz gastričnu sondu. Važno je pažljivo provjeriti adekvatnost odabranog šprica i sonde. Uputstvo za pripremu i primjenu vidjeti u dijelu 6.6.

Preosjetljivost na aktivnu supstancu, na supstituisane benzimidazole ili na bilo koju drugu pomoćnu supstacu navedenu u dijelu 6.1.

Esomeprazol ne treba koristiti istovremeno sa nelfinavirom (vidjeti dio 4.5).

U prisustvu ma kog alarmantnog simptoma (npr. značajni nenamjerni gubitak tjelesne težine, često povraćanje, disfagija, hematemeza ili melena) i kada se sumnja na čir na želucu ili kada je on potvrđen, treba isključiti malignitet, jer terapija Nexiumom može da ublaži simptome i odloži dijagnozu.

Dugotrajna upotreba

Pacijente na dugotrajnoj terapiji (posebno one koji se liječe duže od godine dana) treba redovno kontrolisati.

Terapija po potrebi

Pacijente koji uzimaju terapiju po potrebi treba uputiti da se obrate svom ljekaru ako se priroda njihovih simptoma promijeni.

Eradikacija bakterije Helicobacter pylori

Kada se esomeprazol propisuje radi eradikacije Helicobacter pylori treba uzeti u obzir moguće interakcije sa ljekovima za sve djelove trokomponentne terapije. Klaritromicin je snažan inhibitor CYP3A4, pa stoga treba uzeti u obzir sve kontraindikacije i interakcije za klaritromicin kada se koristi trokomponentna terapija kod pacijenata koji uzimaju i druge ljekove koji se metabolizuju preko CYP3A4 kao što je cisaprid.

Infekcije gastrointestinalnog trakta

Terapija inhibitorima protonske pumpe može da dovede do neznatno povećanog rizika od gastrointestinalnih infekcija kao što su Salmonella i Campylobacter (vidjeti dio 5.1).

Resporpcija vitamina B12

Esomeprazol, kao i svi ljekovi koji smanjuju lučenje želudačne kiseline, može smanjiti apsorpciju vitamina B12 (cijanokobalamin) usljed hipohlorhidrije ili ahlorhidrije. To treba uzeti u obzir kod pacijenata sa smanjenim depoima ili faktorima rizika za smanjenu apsorpciju vitamina B12 pri dugotrajnoj terapaiji.

Hipomagnezemija

Prijavljeni su slučajevi teške hipomagnezijemije kod pacijenata liječenih inhibitorima protonske pumpe, kao što je esomeprazol, u trajanju od najmanje tri mjeseca, a u većini slučajeva do godinu dana. Mogu se javiti ozbiljni znaci hipomagnezijemije kao što su iscrpljenost, tetanija, delirijum, konvulzije, vrtoglavice i ventrikularna aritmija, ovi znaci u početku mogu biti prikriveni, te ih je lako previdjeti. Kod većine pacijenata hipomagnezijemija se popravlja nakon suplementacije magnezijumom i prekida terapije inhibitorima protonske pumpe.

Kod pacijenata za koje se očekuje da će biti na produženoj terapiji inhibitorima protonske pumpe ili koji uzimaju inhibitore protonske pumpe sa digoksinom ili ljekovima koji izazivaju hipomagnezijemiju (npr. diuretici), ljekari bi trebalo da razmotre određivanje nivoa magnezijuma prije terapije inhibitorima protonske pumpe i periodično u toku terapije.

Rizik od preloma

Inhibitori protonske pumpe, posebno ako se koriste u visokim dozama i tokom dužeg perioda (>1 godine), mogu u manjoj mjeri povećati rizik od fraktura kuka, ručnog zgloba i kičme, posebno kod starijih pacijenata ili ako postoje drugi faktori rizika. U opservacionim studijama uočeno je da inhibitori protonske pumpe mogu povećati ukupni rizik od fraktura za 10-40%. Djelimično, ovo povećanje rizika može biti posljedica drugih faktora rizika. Pacijente sa rizikom od osteoporoze treba liječiti u skladu sa važećim smjernicama uz adekvatnu suplementaciju vitamina D i kalcijuma.

Subakutni kutani lupus erythematosus (SCLE)

Inhibitori protonske pumpe su povezani sa vrlo rijetkim slučajevima SCLE. Ako se pojave lezije, posebno na djelovima kože izloženim suncu i ako su udružene sa bolovima u zglobovima, pacijent treba odmah da zatraži medicinsku pomoć, a zdravstveni radnik treba da razmotri obustavljanje terapije lijekom Nexium. Pojava SCLE nakon prethodne terapije nekim inhibitorom protonske pumpe može povećati rizik od javljanja SCLE pri primjeni drugih inhibitora protonske pumpe.

Istovremena primjena sa drugim ljekovima

Istovremena primjena esomeprazola sa atazanavirom se ne preporučuje (vidjeti dio 4.5). Ukoliko se procjeni da je kombinacija atazanavira sa inhibitorom protonske pumpe neophodna, neophodno je blisko kliničko praćenje u kombinaciji sa povećanjem doze atazanavira na 400 mg sa 100 mg ritonavira, a dozu esomeprazola ne bi trebalo povećavati na više od 20 mg.

Esomeprazol je inhibitor izoenzima CYP2C19. Kada se započinje ili završava terapija esomeprazolom, treba uzeti u obzir potencijal za interakcije sa ljekovima koji se metabolišu putem CYP2C19. Primijećeno je da postoji interakcija između klopidogrela i esomeprazola (vidjeti dio 4.5). Klinički značaj ove interakcije nije izvjestan. Za svaki slučaj, ne treba savjetovati istovremenu primjenu esomeprazola i klopidogrela.

Kada se esomeprazol propisuje kao terapija po potrebi, treba razmotriti implikacije interakcija s drugim ljekovima usljed promjenljivih koncentracija esomeprazola u plazmi. Vidjeti dio 4.5.

Teške neželjene reakcije na koži (engl. Severe cutaneous adverse reactions, SCARs)

Teške neželjene reakcije na koži (engl. Severe cutaneous adverse reactions, SCARs) kao što su multiformni eritem (engl. erythema multiforme, EM), Stivens Džonsonov sindrom (engl. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksična epidermalna nekroliza (engl. toxic epidermal necrolysis, TEN) i reakcija na ljekove sa eozinofilijom i sistemskim simptomima (engl. drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS), koje mogu biti opasne po život ili fatalne, veoma rijetko su prijavljene u vezi sa liječenjem esomeprazolom.

Pacijente treba obavijestiti o znacima i simptomima teških neželjenih reakcija na koži EM/SJS/TEN/DRESS i treba da potraže medicinski savjet od svog ljekara odmah kada primijete bilo kakve indikativne znake ili simptome. Primjenu esomeprazola treba odmah prekinuti nakon pojave znakova i simptoma teških neželjenih reakcija na koži i po potrebi treba obezbijediti dodatnu medicinsku njegu/detaljno praćenje.

Kod pacijenata sa EM/SJS/TEN/DRESS ne treba ponovo razmatrati primjenu ovog lijeka.

Saharoza

Ovaj lijek sadrži saharozu. Pacijenti sa rijetkim nasljednim problemima nepodnošenja fruktoze, malapsorpcije glukoze-galaktoze ili insuficijencijom saharaze-izomaltaze ne smiju da uzimaju ovaj lijek.

Sadržaj natrijuma

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol natrijuma (23mg) po tableti, to jest u suštini je “bez natrijuma“.

Uticaj na vrijednosti laboratorijskih analiza

Povećani nivo humanog hromogranina A (CgA) može da utiče na rezultate analiza na neuroendokrine tumore. Da bi se ovaj uticaj izbjegao, terapiju esomeprazolom treba privremeno prekinuti najmanje 5 dana prije CgA analize (vidjeti dio 5.1). Ako se nivoi CgA i gastrina ne vrate u referentni opseg nakon inicijalnog mjerenja, mjerenja treba ponoviti 14 dana po prestanku terapije inhibitorima protonske pumpe.

Dejstva esomeprazola na farmakokinetiku drugih ljekova

Inhibitori proteaza

Zabilježene su interakcije omeprazola sa nekim inhibitorima proteaze. Klinički značaj i mehanizam ovih interakcija nisu uvijek poznati. Povećana gastrična pH vrijednost za vrijeme terapije omeprazolom može da utiče na apsorpciju inhibitora proteaze. Drugi mogući mehanizam interakcije je preko inhibicije CYP 2C19.

Kada su atazanavir i nelfinavir primjenjivani istovremeno sa omeprazolom, primjećeni su njihovi smanjeni nivoi u serumu i stoga se istovremena primjena ovih ljekova ne preporučuje. Istovremeno davanje omeprazola (40 mg jednom dnevno) uz atazanavir 300 mg/ritonavir 100 mg zdravim dobrovoljcima dovodilo je do znatnog smanjivanja izlaganja atazanaviru (približno smanjenje od 75% u parametrima PIK, Cmax i Cmin). Povećavanje doze atazanavira do 400 mg nije kompenzovalo uticaj omeprazola na izloženost atazanaviru. Istovremena primjena omeprazola (20 mg dnevno) sa ljekovima atazanavir 400 mg/ ritonavir 100 mg kod zdravih dobrovoljaca je rezultirala smanjenjem izloženosti atazanaviru za oko 30% u poređenju sa primjenom ljekova atazanavir 300 mg/ ritonavir 100 mg dnevno bez omeprazola 20 mg dnevno. Istovremena primjena omeprazola (40 mg dnevno) je dovela do smanjenja srednjih vrijednosti PIK, cmax i cmin nelfinavira za 36-39%, dok su srednje vrednosti PIK, cmax i cmin aktivnog metabolita M8 smanjene za 75-92%. Zbog sličnih farmakodinamskih efekata i farmakokinetičkih osobina omeprazola i esomeprazola, istovremena primjena esomeprazola i atazanavira se ne preporučuje (vidjeti dio 4.4), a istovremena primjena esomeprazola i nelfinavira je kontraindikovana (vidjeti dio 4.3).

Kada je sakvinavir (zajedno sa ritonavirom) primjenjivan istovremeno sa omeprazolom (40 mg dnevno) primjećeni su njegovi povećani nivoi u serumu (80-100%). Terapija omeprazolom 20 mg dnevno nije imala uticaja na izloženost ljekovima darunavir (primjenjen zajedno sa ritonavirom) i amprenavir (primijenjen zajedno sa ritonavirom). Terapija omeprazolom 20 mg dnevno nije imala uticaja na izloženost lijeku amprenavir (sa ili bez istovremene primjene ritonavira). Terapija omeprazolom 40 mg dnevno nije imala uticaja na izloženost lijeku lopinavir (primijenjen zajedno sa ritonavirom).

Metotreksat

Kod nekih pacijenata je došlo do povišenih nivoa metotreksata, kada je primjenjivan sa inhibitorima protonske pumpe. Prilikom primjene visokih doza metotreksata treba razmotriti privremeni prekid terapije esomeprazolom.

Takrolimus

Prijavljeno je da istovremena primjena esomeprazola sa takrolimusom povećava serumski nivo takrolimusa. Potrebno je pojačano praćenje koncentracije takrolimusa, kao i funkcije bubrega (klirens kreatinina) i shodno tome prilagoditi dozu takrolimusa.

Ljekovi čija apsorpcija zavisi od pH

Supresija lučenja želudačne kisjeline tokom terapije esomeprazolom i drugim inhibitorima protonske pumpe može da poveća ili smanji resorpciju ljekova čija resorpcija zavisi od pH vrijednosti u želucu. Kao i u slučaju drugih ljekova koji smanjuju kisjelost želuca, resorpcija ketokonazola, itrakonazola i erlotiniba može da bude smanjena, a resorpcija digoksina povećana tokom terapije esomeprazolom. Istovremena terapija omeprazolom (20 mg dnevno) i digoksinom kod zdravih dobrovoljaca je dovela do povećanja bioraspoloživosti digoksina za 10% (čak i do 30% kod 2 od 10 učesnika). Rijetko je zabilježena toksičnost digoksina. Ipak, treba biti obazriv prilikom primjene visokih doza esomeprazola kod starijih pacijenata. U tom slučaju treba pratiti koncentracije digoksina u krvi.

Ljekovi koji se metabolšu preko CYP2C19

Esomeprazol inhibira CYP2C19, glavni enzim koji metabolizuje esomeprazol. Prema tome, kada se esomeprazol kombinuje sa ljekovima koje metabolizuje CYP2C19, kao što su diazepam, citalopram, imipramin, klomipramin, fenitoin itd., koncentracije ovih ljekova u plazmi mogu da budu povećane i može biti potrebno smanjenje doze. Ovo treba posebno imati na umu kada se esomeprazol propisuje za uzimanje po potrebi.

Diazepam

Istovremeno davanje 30 mg esomeprazola dovodilo je do 45% smanjenja klirensa CYP2C19 supstrata diazepama.

Fenitoin

Istovremeno davanje 40 mg esomeprazola dovodilo je do 13% povećanja minimalnih nivoa fenitoina kod pacijenata sa epilepsijom. Preporučuje se da se prate koncentracije fenitoina u plazmi kada se uvodi ili obustavlja terapija esomeprazolom.

Vorikonazol

Omeprazol (40 mg jednom dnevno) je povećavao Cmax vorikonazola (supstrat CYP2C19) za 15% , a PIK za 41%.

Cilostazol

Omeprazol i esomeprazol djeluju kao inhibitori CYP2C19. Omeprazol, primijenjen u dozi od 40 mg zdravim dobrovoljcima u ukrštenoj studiji, povećavao je cmax i PIK cilostazola za 18% i 26%, a cmax i PIK svog aktivnog metabolita za 29% i 69%.

Cisparid

Kod zdravih dobrovoljaca istovremeno davanje 40 mg esomeprazola dovodilo je do 32% povećanja površine ispod krive koncentracije u plazmi u funkciji vremena (PIK) i do 31% povećanja poluvremena eliminacije (t1/2), ali ne i do značajnijih povećanja vršnih nivoa cisaprida u plazmi. Neznatno produženi QTc interval koji se bilježi i po davanju samog cisaprida nije dodatno produžen kada je cisaprid davan u kombinaciji sa esomeprazolom (vidjeti i dio 4.4).

Varfarin

Kod pacijenata koji su u kliničkom ispitivanju istovremeno dobijali 40 mg esomeprazola i varfarin, vrijeme koagulacije bilo je u prihvatljivom opsegu.

Međutim, postmarketinškim praćenjem je uočeno nekoliko izolovanih slučajeva klinički značajno povišenih INR tokom istovremene primjene ovih ljekova. Preporučuje se praćenje pri započinjanju i prekidanju istovremene primjene esomeprazola tokom terapije varfarinom ili drugim derivatima kumarina.

Klopidogrel

Rezultati studija na zdravim dobrovoljcima pokazale su farmakokinetičku (PK) i farmakodinamičku (PD) interakciju između klopidogrela (300 mg inicijalna doza/75 mg dnevna doza održavanja) i esomeprazola (40 mg peroralno, dnevno) koja je imala za rezultat smanjenu izloženost aktivnom metabolitu klopidogrela za prosječno 40% i posljedično smanjenu inhibiciju (ADP indukovane) agregacije trombocita za prosječno 14%.

Kada je klopidogrel davan sa fiksnom kombinacijom 20 mg esomeprazola i 81 mg acetilsalicilne kiseline, u poređenju sa samim klopidogrelom, u studiji na zdravim dobrovoljcima došlo je do smanjenja izloženosti aktivnom metabolitu klopidogrela za skoro 40%. Međutim, maksimalni nivo inhibicije (ADP indukovane) agregacije trombocita kod ovih subjekata bio je isti u grupi koja je primala klopidogrel i grupi koja je istovremeno primala klopidogrel i kombinaciju esomeprazol+acetilsalicilna kiselina.

Nedosljednji podaci o kliničkim implikacijama PK/PD interakcija esomeprazola u pogledu većih kardiovaskularnih događaja prijavljeni su u opservacionim i kliničkim studijama. Kao mjeru predostrožnosti istovremenu primjenu klopidogrela treba izbjegavati u preporukama.

Ispitivani ljekovi koji nisu pokazali interakcije od kliničkog značaja

Amoksicilin i hinidin

Pokazano je da esomeprazol nema klinički značajnih efekata na farmakokinetiku amoksicilina ili hinidina.

Naproksen ili rofekoksib

U ispitivanjima, u kojima je ocjenjivana istovremena primjena esomeprazola ili sa naproksenom ili sa rofekoksibom, nisu identifikovane nikakve klinički značajne farmakokinetičke interakcije tokom kratkotrajnih ispitivanja.

Dejstvo drugih ljekova na farmakokinetiku esomeprazola

Inhibitori izoenzima CYP2C19 i/ili CYP3A4

Esomeprazol metabolizuju CYP2C19 i CYP3A4. Istovremeno davanje esomeprazola i inhibitora CYP3A4, klaritromicina (500 mg, dva puta na dan), dovelo je do udvostručavanja izlaganja (PIK) esomeprazolu. Istovremeno davanje esomeprazola i kombinovanog inhibitora CYP2C19 i CYP 3A4 može da dovede do povećanja izlaganja esomeprazolu većeg od dvostrukog. Inhibitor CYP2C19 i CYP3A4 vorikonazol povećava PIK omeprazola za 280%. Po pravilu, podešavanje doze esomeprazola nije potrebno ni u jednoj od ovih situacija. Međutim, o podešavanju doze treba razmisliti kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre ako je indikovana dugotrajna terapija.

Induktori izoenzima CYP2C19 i/ili CYP3A4

Primjena ljekova za koje je poznato da indukuju izoenzime CYP2C19 i CYP3A4 (kao što su rifampicin i kantarion) može da dovede do smanjenja koncentracija esomeprazola u serumu, stimulišući metabolizam esomeprazola.

Pedijatrijska populacija

Studije interakcija su rađene samo sa odraslima.

Plodnost

Ispitivanja peroralne primjene esomeprazola na životinjama nisu ukazala na njegov uticaj na plodnost.

Trudnoća

Klinički podaci o trudnoćama izloženim lijeku Nexium nisu dovoljni. Sa racemskom smješom, omeprazolom, podaci o većem broju izloženih trudnoća iz epidemioloških studija ne ukazuju ni na kakvo malformativno ili fetotoksično dejstvo. Ispitivanja na životinjama sa esomeprazolom ne ukazuju ni na direktno, ni na indirektno štetno dejstvo na embriofetalni razvoj. Ispitivanja na životinjama sa racemskom smješom ne ukazuju ni na direktno, ni na indirektno štetno dejstvo na trudnoću, porođaj ili postnatalni razvoj. Kada se lijek prepisuje trudnicama, treba biti oprezan.

Ograničeni podaci kod trudnica (između 300-1000 ishoda trudnoće) ukazuju da esomeprazol nema malformativnu ili feto/neonatalnu toksičnost.

Studije na životinjama ne ukazuju na reproduktivnu toksičnost (vidjeti dio 5.3).

Dojenje

Nije poznato da li se esomeprazol izlučuje u majčino mlijeko. S toga esomeprazol ne treba koristiti u periodu dojenja.

Esomeprazol ima manji uticaj na sposobnost vožnje ili i upravljanja mašinama. Prijavljivana su neželjena dejstva kao što su ošamućenost (povremeno) i zamućen vid (rijetko) (vidjeti dio 4.8). Ako osjete ove efekte, pacijenti ne bi trebali da voze ili upravljaju mašinama.

Sažetak bezbjednosnog profila

Glavobolja, abdominalni bol, dijareja i mučnina su među neželjenim dejstvima najčešće prijavljivanim u kliničkim ispitivanjima (i takođe tokom post-marketinške upotrebe). Uz to, bezbjednosni profili za različite formulacije, terapijske indikacije, starosne grupe i populacije pacijenata su slični. Nijesu uočeni dozno-zavisni neželjeni efekti.

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija:

Sljedeće neželjene reakcije na lijek su identifikovane ili se na njih sumnjalo u programu kliničkih ispitivanja za esomeprazol i po stavljanju lijeka u promet. Ni za jednu od ovih reakcija nije utvrđeno da je srazmjerna dozi. Reakcije su klasifikovane po učestalosti (vrlo česte >1/10; česte >1/100, <1/10; povremene >1/1000, <1/100; rijetke >1/10000, <1/1000; veoma rijetke <1/10000; nepoznate (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka) .

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Za sada ima vrlo malo podataka sa namjernim predoziranjem. Simptomi opisani u vezi sa 280 mg bili su gastrointestinalni simptomi i slabost. Pojedinačna doza od 80 mg esomeprazola nije pravila probleme. Nije poznat nikakav specifični antidot. Esomeprazol se ekstenzivno vezuje za proteine plazme i stoga se ne može lako dijalizirati. Kao što je slučaj sa svakim predoziranjem, treba dati simptomatsku terapiju i primjeniti opšte potporne mjere.

Farmakoterapijska grupa: Ljekovi za poremećaje aciditeta, inhibitori protonske pumpe

ATC kod: A02BC05

Esomeprazol je S-izomer omeprazola koji smanjuje sekreciju želudačne kiseline specifičnim ciljanim mehanizmom dejstva. On je specifičan inhibitor protonske pumpe u parijetalnim ćelijama. I R- i S-izomer omeprazola imaju sličnu farmakodinamsku aktivnost.

Mehanizam djelovanja

Esomeprazol je slaba baza, koncentriše se i konvertuje u aktivnu formu u visoko kiseloj sredini sekretornih kanalikula parijetalnih ćelija, gdje inhibira enzim H+K+-ATPazu –protonsku pumpu i na taj način inhibira i bazalnu i stimulisanu sekreciju želudačne kiseline.

Farmakodinamski efekti

Poslije uzimanja oralne doze esomeprazola od 20 mg i 40 mg djelovanje započinje u roku od jednog sata. Poslije ponovljene primjene 20 mg esomeprazola jednom dnevno tokom pet dana, prosječna maksimalna sekrecija kiseline stimulisana pentagastrinom smanjuje se za 90%, izmjereno petog dana, 6-7 časova poslije uzimanja lijeka.

Poslije pet dana oralne primjene 20 mg i 40 mg esomeprazola kod pacijenata sa simptomatskom GERB, intragastrični pH iznad 4 održavao se tokom 13, odnosno 17 časova, tokom 24 časa praćenja. Procenat pacijenata kod kojih se intragastrični pH održao iznad 4 najmanje 8, 12 i 16 časova iznosio je za esomeprazol od 20 mg 76%, 54%, odnosno 24%, a za esomeprazol od 40 mg 97%, 92%, odnosno 56%.

Korišćenjem PIK kao surogat parametra za koncentracije u plazmi, pokazano je da postoji uzajamni odnos između raspoloživosti (PIK) i inhibicije sekrecije želudačne kiseline.

Sa esomeprazolom 40 mg došlo je do zalječenja refluksnog ezofagitisa kod približno 78% pacijenata poslije četiri nedjelje terapije i kod 93% poslije osam nedjelja terapije.

Jedna nedelja terapije esomeprazolom 20 mg dva puta dnevo zajedno sa odgovarajućim antibioticima dovela je do uspješne eradikacije H. pylori kod približno 90% pacijenata.

Kod pacijenata sa nekomplikovanim duodenalnim ulkusima poslije eradikacije H. Pylori postignute tokom jedne nedjelje terapije nema potrebe davati naknadno monoterapiju antisekretornim ljekovima radi efikasnog izliječenja ulkusa i povlačenja simptoma.

U randomizovanoj, dvostruko slijepoj, placebom kontrolisanoj kliničkoj studiji, pacijenti sa endoskopski potvrđenim krvarenjem peptičkog ulkusa, Forrest klase Ia, Ib, IIa ili IIb 9%, 43%, 38% odnosno 10 %, bili su randomizovani da prime Nexium rastvor za infuziju (n=375) ili placebo (n=389). Nakon endoskopski postignute hemostaze, pacijenti su primali ili 80 mg esomeprazola kao intravensku infuziju tokom 30 minuta a zatim kontinuiranu infuziju esomeprazola 8 mg/h ili placebo, u toku 72 sata. Poslije prvih 72 sata , svi pacijenti su u otvorenom dijelu studije uzimali Nexium tablete 40 mg, jednom dnevno tokom 27 dana radi supresije želudačne kiseline. Pojava ponovnog krvarenja u toku prva 3 dana je bilo 5.9% u grupi je primala Nexium u poređenju sa 10.3% na placebu, a poslije 30 dana terapije, 7.7% u grupi liječenoj Nexiumom u odnosu na 13.6% u placebo grupi.

Tokom terapije antisekretornim ljekovima kao odgovor na smanjenu sekreciju kiseline povećava se nivo gastrina u serumu. Nivo hromogranina A (CgA) se povećava zbog smanjene kiselosti u želucu. Povećanje nivoa CgA može interferirati sa ispitivanjima na neuroendokrine tumore. Dostupni objavljeni dokazi ukazuju na to da terapiju inhibitorima protonske pumpe treba obustaviti između 5 dana i dvije nedjelje uoči određivanja CgA da bi se omogućilo da se nivoi CgA, koji su mogli biti lažno povišeni nakon terapije inhibitorima protonske pumpe, vrate na nivoe u okviru referentnog opsega.

Povećan broj ECL ćelija (enterochromafin-like cells) vjerovatno povezan sa povećanim nivoima gastrina u serumu uočen je i kod djece i kod odraslih tokom dugotrajne terapije esomeprazolom.

Smatra se da ovi nalazi nemaju klinički značaj.

Tokom dugotrajne terapije antisekretornim ljekovima prijavljeno je pojavljivanje gastričnih glandularnih cisti sa nešto povećanom učestalošću. Ove promjene su fiziološka posljedica značajne inhibicije sekrecije kiseline, benigne su prirode i izgleda da su reverzibilne.

Smanjena kiselost u želucu bez obzira na uzrok, uključujući i inhibitore protonske pumpe, povećava broj bakterija u želucu, koje su normalno prisutne u gastrointestinalnom traktu. Terapija inhibitorima protonske pumpe može dovesti do blagog povećanja rizika od gastrointestinalnih infekcija kao što su Salmonella i Campylobacter, a kod hospitalizovanih pacijenata takođe je moguća infekcija sa Clostridium difficile.

Klinička efikasnost

U dvije studije sa ranitidinom kao aktivnim komparatorom, Nexium je pokazao bolju efikasnost u liječenju želudačnih ulkusa kod pacijenata koji su bili na terapiji NSAIL, uključujući COX-2 selektivne NSAIL.

U dvije studije sa placebom kao komparatorom, Nexium je pokazao bolju efikasnost u prevenciji želudačnih i duodenalnih ulkusa kod pacijenata koji su bili na terapiji NSAIL (stariji od 60 godina i/ili koji su prethodno imali ulkus), uključujući COX-2 selektivne NSAIL.

Pedijatrijska populacija

U studiji na pedijatrijskim pacijentima sa gastroezofagealnom refluksnom bolešću (< 1 do 17 godina) koji su bili na dugotrajnoj terapiji inhibitorima protonske pumpe, 61% djece razvilo je hiperplaziju ECL ćelija (enterochromafin-like cells) manjeg stepena sa još uvijek nepoznatim kliničkim značajem, ali bez razvoja atrofičnog gastritisa ili karcinoidnih tumora.

Resorpcija

Esomeprazol je nestabilan u kiseloj sredini te se primjenjuje oralno u vidu gastrorezistentnih granula. Konverzija in vivo u R-izomer je zanemarljiva. Resorpcija esomeprazola je brza, a maksimalne koncentracije u plazmi javljaju se 1-2 časa poslije uzimanja lijeka. Apsolutna biološka raspoloživost iznosi 64% poslije pojedinačne doze od 40 mg i povećava se do 89% poslije ponavljanog uzimanja iste doze jednom dnevno. Za dozu od 20 mg esomeprazola odgovarajuće vrijednosti apsolutne biološke raspoloživosti su 50% odnosno 68%.

Unos hrane i usporava i smanjuje resorpciju esomeprazola mada ovo ne utiče značajno na efekat esomeprazola na intragastričnu kiselost.

Distribucija

Volumen distribucije u stanju ravnoteže kod zdravih ispitanika iznosi približno 0,22 l/kg tjelesne mase. Esomeprazol se vezuje za proteine plazme 97%.

Biotransformacija

Esomeprazol se u potpunosti metaboliše pomoću sistema citohroma P450 (CYP). Njaveći dio metabolizma esomeprazola zavisi od polimorfnog CYP2C19, koji je odgovoran za formiranje hidroksi- i desmetil metabolita esomeprazola. Preostali dio se metaboliše preko druge specifične izoforme, CYP3A4, koja je odgovorna za formiranje esomeprazol sulfona, glavnog metabolita u plazmi.

Eliminacija

Dolje navedeni parametri odnose se uglavnom na farmakokinetiku esomeprazola kod ispitanika sa funkcionalnim enzimom CYP2C19, tzv. ekstenzivni metabolizeri.

Ukupni plazma klirens je oko 17 l/h poslije pojedinačne doze i oko 9 l/h poslije ponavljene primjene. Poluvrijeme eliminacije iz plazme je oko 1.3 časa poslije ponovljene primjene esomeprazola jednom dnevno. Esomeprazol se kompletno eliminiše iz plazme između doza i nema tendenciju da se akumulira kada se daje jednom dnevno.

Glavni metaboliti esomeprazola nemaju dejstva na sekreciju želudačne kiseline. Skoro 80% oralne doze esomeprazola izlučuje se u vidu metabolita urinom, a ostatak se izlučuje fecesom. U urinu se nalazi manje od 1% osnovnog lijeka.

Linearnost/nelinearnost

Farmakokinetika esomeprazola ispitivana je u dozama do 40 mg dva puta dnevno. Površina ispod krive koncentracije lijeka u plazmi u funkciji vremena povećava se pri ponovljenoj primjeni esomeprazola. Ovo povećanje je dozno-zavisno i dovodi do više nego proporcionalnog povećanja PIK poslije ponovljene primjene. Ova vremenska i dozna zavisnost je posljedica smanjenja metabolizma prvog prolaza i sistemskog klirensa vjerovatno usljed inhibicije enzima CYP2C19 esomeprazolom i/ili njegovim sulfonskim metabolitom.

Posebne populacije pacijenata

Slabi metabolizeri

Približno 2.91.5% populacije nema funkcionalni enzim CYP2C19 i oni se nazivaju slabi metabolizeri. Kod ovih osoba metabolizam esomeprazola se vjerovatno odvija pomoću CYP3A4. Poslije ponovljene primjene 40 mg esomeprazola jednom dnevno, prosječna površina ispod krive koncentracije lijeka u plazmi u funkciji vremena bila je približno 100% veća kod slabih metabolizera u odnosu na one koji imaju funkcionalni enzim CYP2C19 (ekstenzivni metabolizeri). Prosječne maksimalne koncentracije u plazmi bile su povećane za oko 60%. Ovi nalazi nemaju uticaja na doziranje esomeprazola.

Pol

Poslije pojedinačne doze od 40 mg esomeprazola prosječna površina ispod krive koncentracije lijeka u plazmi u funkciji vremena bila je približno 30% veća kod žena nego kod muškaraca. Razlike između polova nisu uočene pri ponovljenoj primjeni lijeka jednom dnevno. Ovi nalazi nemaju uticaja na doziranje esomeprazola.

Oštećenje funkcije jetre

Metabolizam esomeprazola kod pacijenata sa blagom do umjerenom insuficijencijom jetre može biti smanjen, dok je kod pacijenata sa težom insuficijencijom jetre metabolizam esomeprazola smanjen što dovodi do dvostrukog povećanja vrijednosti površine ispod krive koncentracije esomeprazola u plazmi u funkciji vremena. Zbog toga, kod pacijenata sa težom insuficijencijom jetre maksimalna doza ne smije biti veća od 20 mg. Esomeprazol i njegovi glavni metaboliti nemaju tendenciju da se akumuliraju pri doziranju jednom dnevno.

Oštećenje funkcije bubrega

Nisu sprovedene studije na pacijentima sa oslabljenom funkcijom bubrega. Pošto se putem bubrega izlučuju metaboliti esomeprazola, ali ne i osnovno jedinjenje, ne očekuje se da metabolizam esomeprazola bude promijenjen kod pacijenata sa oslabljenom funkcijom bubrega.

Starija populacija

Metabolizam esomeprazola nije značajno promijenjen kod starijih pacijenata (71-80 godina starosti).

Pedijatrijska populacija

Adolescenti uzrasta od 12 do 18 godina:

Ukupna izloženost (PIK) i vrijeme do postizanja maksimalnih koncentracija u plazmi (tmax) kod pacijenata uzrasta 12-18 godina bilo je slično kao kod odraslih za obije doze esomeprazola.

Neklinički podaci dobijeni konvencionalnom studijama farmakološke bezbjednosti, toksičnosti ponovljenih doza, genotoksičnosti, karcinogenog potencijala, reproduktivne toksičnosti i toksičnosti u periodu razvića, nijesu ukazali na posebne opasnosti za ljude. Neželjena dejstva koja nijesu uočena u kliničkim studijama, ali su primijećena kod životinja pri nivoima izloženosti sličnim onima u kliničkim studijama i koja mogu biti od značaja u kliničkoj primjeni bila su sljedeća:

U ispitivanjima karcinogenosti na pacovima sa racemskom mješavinom uočeni su hiperplazija želudačnih ECL ćelija i karcinoidni tumori. Ovi gastrični efekti kod pacova su posljedica produžene, izražene hipergastrinemije do koje dolazi sekundarno usljed smanjene produkcije želudačne kiseline i uočeni su poslije dugotrajnog tretiranja pacova inhibitorima sekrecije želudačne kiseline.

Nexium, 20 mg, gastrorezistentna tableta

Glicerol monostearat 40-55,

Hidroksipropilceluloza,

Hipromeloza,

Gvožđe (III) oksid, crvenkastosmeđi (E172),

Gvožđe (III) oksid, žuti (E172),

Magnezijum stearat,

Metakrilna kiselina etilakrilat, kopolimer (1:1) 30% disperzija,

Celuloza mikrokristalna,

Parafin sintetički,

Makrogoli,

Polisorbat 80,

Krospovidon,

Natrijum stearil fumarat,

Šećerne sfere (saharoza i skrob kukuruzni),

Talk,

Titan dioksid (E 171),

Trietil citrat.

Nexium, 40 mg, gastrorezistentna tableta

Glicerol monostearat 40-55,

Hidroksipropilceluloza,

Hipromeloza,

Gvožđe (III) oksid, crvenkastosmeđi (E172),

Magnezijum stearat,

Metakrilna kiselina etilakrilat, kopolimer (1:1) 30% disperzija,

Celuloza mikrokristalna,

Parafin sintetički,

Makrogoli,

Polisorbat 80,

Krospovidon,

Natrijum stearil fumarat,

Šećerne sfere (saharoza i skrob kukuruzni),

Talk,

Titan dioksid (E 171),

Trietil citrat.

Nije primjenljivo.

3 godine.

Lijek se ne smije koristiti nakon isteka datuma navedenog na pakovanju.

Lijek čuvati van domašaja djece.

Čuvati na temperaturi do 30°C.

Čuvati u originalnom pakovanju, radi zaštite od vlage.

Unutrašnje pakovanje je aluminijumski blister u kome se nalazi 7 gastrorezistentnih tableta.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 1 blister sa po 7 gastrorezistentnih tableta (ukupno 7 gastrorezistentnih tableta) i Uputstvo za lijek.

Odlaganje i uništavanje neupotrijebljenog lijeka vrši se u skladu sa postojećim propisima.

Davanje lijeka kroz gastričnu sondu

1. Staviti tabletu u odgovarajući špric i napuniti ga sa približno 25 ml vode i približno 5 ml vazduha.

Kod nekih sondi potrebna je disperzija u 50 ml vode da bi se spriječilo da pelete začepe sondu.

2. Odmah potom tresite špric oko 2 minuta da se tableta rastvori.

3. Držite špric sa vrhom naviše i provjerite da vrh nije začepljen.

4. Špric spojite sa tubusom održavajući gornji položaj.

5. Protresite špric i postavite ga tako da mu vrh bude usmjeren na dolje. Odmah ubrizgajte 5 – 10 ml u tubus. Po ubrizgavanju okrenite špric i protresite ga (špric morate držati sa vrhom usmjerenim nagore da se izbjegne začepljenje vrha).

6. Okrenite špric vrhom nadolje i odmah ubrizgajte još 5 – 10 ml u tubus. Ponavljate ovaj postupak sve dok ne ispraznite špric.

7. Napunite špric sa 25 ml vode i 5 ml vazduha i ponavljajte korak br. 5 ako je neophodno da se ispere sav talog sa šprica. Za neke tubuse potrebno je da se koristi 50 ml vode.

Nexium sadrži supstancu koja se zove esomeprazol i pripada grupi jedinjenja pod imenom inhibitori protonske pumpe. Nexium djeluje tako što smanjuje lučenje želudačne kiseline.

Nexium se upotrebljava:

Kod odraslih i djece starije od 12 godina:

• Kod Gastroezofagealne refluksne bolesti (GERB), koja nastaje vraćanjem kiseline iz želuca u jednjak (cijev koja povezuje Vaše grlo sa želucem), što izaziva bol, zapaljenje i gorušicu.
• Kod čireva u želucu i gornjim djelovima crijeva koji nastaju u prisustvu bakterije Helicobacter pylori. Ako je ovo Vaš slučaj, ljekar Vam može propisati i antibiotike da bi se izliječila infekcija i time omogućilo da čir zaraste.

Kod odraslih:

• Kod osoba koje se liječe nesteroidnim antiinflamantornim ljekovima (NSAIL), kao što su na primjer ljekovi za reumu, koristi se i za liječenje i za prevenciju nastanka čira.
• Kod Zollinger Ellisonovog sindroma (tumor pankreasa koji izaziva povećano lučenje želudačne kiseline).
• Kao produžetak terapije nakon spriječavanja ponovnog krvavljenja ulkusa (čira) intravenskom primjenom lijeka Nexium.

Lijek NEXIUM ne smijete koristiti:

• Ako ste alergični na esomeprazol ili bilo koju supstancu u tableti Nexium (spisak supstanci u poglavlju 6).
• Ako ste alergični na bilo koji od ljekova iz grupe inhibitora protonske pumpe (npr. pantoprazol, lansoprazol, rabeprazol, omeprazol).
• Ako istovremeno uzimate lijek koji sadrži nelfinavir (za liječenje HIV infekcije).

Nemojte uzimati lijek Nexium ukoliko se bilo šta od navedenog odnosi na Vas. Ako niste sigurni, pitajte svog ljekara ili farmaceuta prije nego što uzmete lijek Nexium.

Kada uzimate lijek NEXIUM, posebno vodite računa:

Pijre nego što počnete da uzimate lijek Nexium, obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta:

• ako imate ozbiljnih problema sa jetrom.
• ako imate ozbiljnih problema sa bubrezima.

Nexium može da prikrije simptome drugih bolesti. Zato, ako Vam se bilo šta od sledećeg desi prije nego što počnete da uzimate lijek Nexium ili dok ga uzimate, odmah obavijestite svog ljekara:

• ako ste u skorije vrijeme izgubili na težini bez svoje volje i imate problema sa gutanjem.
• ako imate bol u želucu ili loše varenje.
• ako ste u skorije vrijeme povraćali krv ili hranu.

- ako ste primijetili krv u stolici (tamna, katranasta stolica).

Ako Vam je propisan Nexium “po potrebi”, kontaktirajte svog ljekara ukoliko se Vaši simptomi nastave ili promijene.

Uzimanje inhibitora protonske pumpe kao što je Nexium, posebno tokom perioda dužeg od jedne godine, može blago povećati rizik od preloma kuka, zgloba na ruci ili kičme. Recite svom ljekaru ukoliko imate osteoporozu ili uzimate kortikosteroide (koji mogu povećati rizik od nastanka osteoporoze).

Primjena drugih ljekova

Molimo Vas da obavijestite svog ljekara ili farmaceuta ukoliko uzimate ili ste u skorije vreme uzimali bilo koje druge ljekove, uključujući i ljekove koje kupujete bez recepta, zato što Nexium može uticati na dejstvo nekih ljekova ili oni mogu uticati na dejstvo Nexiuma, ukoliko se zajedno uzimaju.

Nemojte koristiti Nexium ako koristite lijek koji sadrži nelfinavir (za liječenje HIV infekcije).

Obavezno obavijestite svog ljekara ili farmaceuta ako koristite neke od sledećih ljekova:

• atazanavir (za liječenje HIV infekcije).
• ketokonazol, itrakonazol ili vorikonazol (ljekovi protiv gljivica).
• erlotinib (koristi se za terapiju maligniteta).
• citalopram, imipramin, klomipramin (ljekovi protiv depresije).
• diazepam (protiv uznemirenosti, za opuštanje mišiča ili liječenje epilepsije).
• fenitoin (lijek za epilepsiju). Ukoliko uzimate fenitoin, Vaš ljekar će možda morati da Vas prati kada počinjete ili prekidate sa uzimanjem lijeka Nexium.
• ljekovi protiv zgrušavanja krvi, kao što je varfarin. Ukoliko uzimate varfarin, Vaš ljekar će možda morati da Vas prati kada počinjete ili prekidate sa uzimanjem lijeka Nexium.
• cilostazol (koristi se ta liječenje intermitentne klaudikacije – bol u nogama prilikom hodanja izazvan nedovoljnim dotokom krvi).
• cisaprid (koristi se kod gorušice i lošeg varenja).
• digoksin (koristi se kod srčanih problema).
• metotreksat (hemioterapijski lijek koji se u visokim dozama koristi za terapiju maligniteta) – ukoliko primate visoke doze metotreksata, Vaš ljekar Vam može privremeno prekinuti terapiju lijekom Nexium.
• rifampicin (koristi se za liječenje tuberkuloze).
• kantarion (Hypericum perforatum) (koristi se za liječenje depresije).

Ako Vam je ljekar propisao da uzimate istovremeno Nexium, amoksicilin i klaritromicin za liječenje čira izazvanog bakterijom Helicobacter pylori, vrlo je važno da kažete ljekaru ako koristite bilo koji drugi lijek.

Uzimanje lijeka NEXIUM sa hranom ili pićima

Tablete Nexium mogu se uzimati sa hranom ili na prazan želudac.

Primjena lijeka NEXIUM u periodu trudnoće i dojenja

Prije nego što počnete da uzimate lijek Nexium, obavijestite Vašeg ljekara ako ste trudni, ili pokušavate da ostanete u drugom stanju. Pitajte svog ljekara ili farmaceuta za savjet prije uzimanja bilo kog lijeka. Vaš ljekar će odlučiti da li možete da uzimate lijek Nexium u ovom periodu.

Nije poznato da li Nexium prolazi u majčino mlijeko. Zato Nexium ne treba koristiti tokom dojenja.

Uticaj lijeka NEXIUM na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Nije vjerovatno da lijek Nexium ima uticaja na sposobnost vožnje i upotrebe alata ili mašina.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka NEXIUM

Nexium gastrorezistentne tablete sadrže vrstu šećera koji se zove saharoza. U slučaju netolerancije na neke od šećera, obratite se Vašem ljekaru pre upotrebe ovog lijeka.

Uvijek uzimajte lijek Nexium tačno onako kako Vam je savjetovao ljekar. Ukoliko niste sigurni, provjerite još jednom sa svojim ljekarom ili farmaceutom.

• Nexium gastrorezistentne tablete se ne preporučuju za djecu mlađu od 12 godina.
• Ukoliko uzimate dugo ovaj lijek, Vaš ljekar će željeti da Vas prati (posebno ako uzimate lijek duže od godinu dana).
• Ukoliko Vam je ljekar rekao da uzimate ovaj lijek samo kada i ako Vam je potreban, obavijestite svog ljekara ukoliko Vam se simptomi promijene.

Način uzimanja lijeka:

• Tablete Nexium možete uzeti u bilo koje vrijeme tokom dana.
• Možete ih uzeti sa hranom ili na prazan stomak.
• Tablete progutajte cijele, sa vodom. Nemojte lomiti niti žvakati tablete, zato što one sadrže filmom obložene pelete koje sprečavaju razgradnju lijeka od strane želudačne kiseline i važno je da se ne oštete.

Šta da radite ako imate problem da progutate tabletu:

• Ako imate problema sa gutanjem tableta:

- Možete ih rastvoriti u čaši negazirane vode i rastvor potom popiti. Nemojte koristiti nikakvu drugu tečnost.

- Stavite tabletu u vodu i promiješajte dok se tableta ne raspadne u sitnije kuglice (rastvor neće biti bistar). Rastvor popijte najkasnije u roku od 30 minuta, vodeći računa da uvijek prethodno promiješate.

- Čašu još jednom isperite sa pola čaše vode i popijte, da biste obezbjedili da ste popili sav lijek. U kuglicama se nalazi lijek i one se ne smiju lomiti niti žvakati.

• Pacijenti koji uopšte ne mogu da gutaju, mogu uzeti Nexium preko gastrične sonde, tako što se tableta rastvori u negaziranoj vodi, stavi u špric i rastvor primjeni preko gastrične sonde direktno u želudac.

Koliko lijeka treba da uzmete:

• Vaš ljekar će Vam reći koliko tableta treba da uzmete i koliko dugo treba da koristite lijek. To zavisi od Vašeg stanja, starosti i funkcije Vaše jetre.
• Uobičajene doze su date ispod.

Gorušica izazvana gastroezofagealnom refluksnom bolešću (GERB)

Odrasli i djeca preko 12 godina:

• Ukoliko je Vaš jednjak oštećen, uobičajena doza je 40 mg jednom dnevno tokom 4 nedelje. Vaš ljekar Vam može reći da nastavite sa istom dozom lijeka još 4 nedelje, ako Vaš jednjak još uvek nije izliječen.
• Da bi se spriječilo ponovno javljanje bolesti, obično se daje doza od 20 mg jednom dnevno.
• Ukoliko Vaš jednjak nije oštećen, uobičajena doza je 20 mg jednom dnevno. Kada tegobe prestanu, ljekar Vam može preporučiti da uzimate jednu tabletu od 20 mg dnevno po potrebi, onda kada se tegobe jave.
• Ukoliko imate ozbiljan problem sa jetrom, ljekar će Vam možda dati manju dozu lijeka.

Liječenje i prevencija čira prouzrokovanog bakterijom Helicobacter pylori

• Uobičajena doza za odrasle i adolescente starije od 12 godina je 20 mg dva puta dnevno u trajanju od 7 dana.
• Ljekar će Vam uz Nexium prepisati i antibiotike, npr. amoksicilin i klaritromicin.

Za liječenje čira izazvanog nesteroidnim antiinflamatornim ljekovima (NSAIL)

• Kod odraslih starijih od 18 godina: uobičajena doza je jedna gastrorezistentna tableta lijeka Nexium od 20 mg jednom dnevno tokom 4 do 8 nedelja.

Za prevenciju čira izazvanog nesteroidnim antiinflamatornim ljekovima (NSAIL)

• Kod odraslih starijih od 18 godina: uobičajena doza je jedna gastrorezistentna tableta lijeka Nexium od 20 mg jednom dnevno.

Za liječenje Zollinger-Ellison sindroma (tumor pankreasa koji izaziva povećano lučenje želudačne kiseline)

• Kod odraslih osoba starijih od 18 godina: uobičajena doza je Nexium od 40 mg, dva puta dnevno.
• Ljekar će vam prilagoditi dozu vašim potrebama i odlučiti koliko dugo je potrebno da uzimate lijek. Maksimalna doza je 80 mg dva puta dnevno.

Produžetak terapije nakon sprečavanja ponovnog krvavljenja ulkusa intravenskom primenom lijeka Nexium

• Kod odraslih osoba starijih od 18 godina: uobičajena doza je jedna tableta od 40 mg Nexium jednom dnevno tokom 4 nedelje.

Ako ste uzeli više lijeka NEXIUM nego što je trebalo

Ukoliko ste uzeli veću dozu lijeka Nexium nego što Vam je propisao Vaš ljekar, odmah razgovarajte sa Vašim ljekarom ili farmaceutom.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek NEXIUM

• Ako ste zaboravili da uzmete lijek, narednu dozu uzmite čim se sjetite. Ukoliko je uskoro vrijeme da uzmete sledeću dozu, preskočite dozu koju ste zaboravili.
• Nikada ne uzimajte duplu dozu da nadomjestite to što ste preskočili da uzmete lijek.

Ako naglo prestanete da uzimate lijek NEXIUM

Nije primjenljivo.

Kao i svi ljekovi i lijek Nexium može izazvati neželjena dejstva, mada se ona ne jave kod svakog.

Ukoliko primijetite neko od sledećih ozbiljnih neželjenih dejstava, prestanite da uzimate Nexium i javite se odmah svom ljekaru:

• Iznenadno zviždanje u grudima, oticanje usana, jezika, grla, osip, nesvjestica, teškoće u gutanju (ozbiljne alergijske reakcije).
• Crvenilo kože sa plihovima ili ljuštenjem. Takođe se mogu javiti veći plihovi i krvarenje usana, očiju, usta, nosa i genitalija. Ovo može da bude Stivens-Džonsonov sindrom ili toksična epidermalna nekroliza.
• Žutilo kože, tamna mokraća i umor, što mogu biti simptomi problema sa jetrom.

Ova neželjena dejstva su rijetka i dešavaju se kod manje od 1 u 1000 pacijenata.

Ostala neželjena dejstva su:

Česta neželjena dejstva (događa se kod manje od 1 od 10 pacijenata) :

• glavobolja,
• proliv, bolovi u stomaku, zatvor, gasovi (nadutost),
• mučnina, povraćanje.

Povremena neželjena dejstva (događa se kod manje od 1 od 100 pacijenata):

• otok nogu i članaka,
• poremećaji sna (nesanica),
• vrtoglavica, osjećaj peckanja ”trnjenje”, pospanost,
• osjećaj okretanja (vertigo),
• sušenje usta,
• promjene vrednosti krvnih parametara koji ukazuju na rad jetre,
• osip na koži, koprivnjača i osjećaj svraba,
• prelomi kuka, zgloba na ruci ili kičme (ako se Nexium koristi u visokim dozama tokom dužeg perioda).

Rijetka neželjena dejstva (događa se kod manje od 1 od 1,000 pacijenata):

• promjene u krvi, kao što je smanjen broj bijelih krvnih zrnaca ili krvnih pločica, što može da uzrokuje malaksalost, stvaranje modrica i veću vjerovatnoću nastanka infekcija,
• smanjenje koncentracije natrijuma u krvi, što može uzrokovati malaksalost, povraćanje i grčeve,
• osjećaj uznemirenosti, zbunjenosti, depresije,
• izmjene u ukusu,
• problemi sa vidom kao što je zamućenje vida,
• iznenadno zviždanje u grudima i kratak dah (spazam respiratornih mišića),
• zapaljenje sluzokože usta,
• gljivične infekcije u gastrointestinalnom traktu,
• problemi sa jetrom, uključujući žuticu, koja dovodi do pojave žuto obojene kože, tamnog urina i umora,
• gubitak kose (alopecija),
• ospa na koži pri izlaganju suncu,
• bol u zglobovima (artralgija) i mišićima (mijalgija)
• opšti osjećaj slabosti i manjka energije,
• povećano znojenje.

Vrlo rijetka neželjena dejstva (događa se kod manje od 1 od 10,000 pacijenata):

• izmjene u broju krvnih ćelija uključujući agranulocitozu (nedostatak bijelih krvnih zrnaca),
• agresija,
• vidite, osjećate ili čujete nešto što nije stvarno (halucinacije),
• poremećaj funkcije jetre, koji mogu da dovedu do otkazivanja funkcije jetre i upale mozga,
• iznenadno crvenilo kože, plihovi ili ljuštenje kože, što može biti udruženo sa visokom temperaturom i bolom u zglobovima (Eritema multiforme, Stevens-Johnsonov sindrom, toksična epidermalna nekroliza),
• slabost mišića,
• ozbiljni problemi sa bubrezima,
• uvećanje grudnih žlijezda kod muškaraca.

Nepoznata neželjena dejstva (učestalost se ne može procijeniti iz raspoloživih podataka):

• Ukoliko koristite Nexium više od tri mjeseca može doći do pada nivoa magnezijuma u krvi, što može da dovede do slabosti, spontanog grčenja mišića, dezorijentacije, grčeva, vrtoglavica i ubrzanja srčanog ritma. Ukoliko primijetite bilo koji od ovih simptoma, odmah se obratite svom ljekaru. Nizak nivo magnezijuma u krvi može dovesti i do smanjenja nivoa kalijuma ili kalcijuma u krvi. Vaš ljekar može odlučiti da sprovodi redovne kontrole krvi kako bi pratio Vaš nivo magnezijuma.
• Upala crijeva, koja dovodi do dijareje (proliva).

Nexium u veoma rijetkim slučajevima može da, svojim djelovanjem na bijela krvna zrnca, dovede do oslabljenja imunog sistema. Ukoliko imate infekciju sa simptomima kao što su povišena temperatura sa teškom malaksalošću, ili povišenu temperaturu sa simptomima lokalne infekcije kao što su bol u vratu, grlu ili ustima ili teškoće prilikom mokrenja, morate konsultovati svog ljekara što je prije moguće kako bi se isključio nedostatak bijelih krvnih zrnaca (agranulocitoza). Neophodno je da tom prilikom date podatke o ljekovima koje uzimate.

Nemojte brinuti zbog ovog spiska neželjenih dejstava. Možda nećete dobiti bilo koje od njih. Ukoliko bilo koje neželjeno dejstvo postane ozbiljno, ili primjetite neželjeno dejstvo koje nije pomenuto u ovom uputstvu, odmah obavjestite Vašeg ljekara ili farmaceuta.

Rok upotrebe

3 godine.

Čuvanje

Lijek čuvati van domašaja djece.

Čuvati na temperaturi do 30°C. Čuvati u originalnom pakovanju, radi zaštite od vlage.

Šta sadrži lijek NEXIUM

Aktivna supstanca je esomeprazol-magnezijum,trihidrat.

• 1 tableta od 20 mg sadrži 20 mg esomeprazola u obliku esomeprazol-magnezijum, trihidrata.
• 1 tableta od 40 mg sadrži 40 mg esomeprazola u obliku esomeprazol-magnezijum, trihidrata.

Pomoćne supstance su:

glicerolmonostearat

hidroksipropilceluloza

hipromeloza

gvožđe(III)-oksid crvenkasto-smeđi (u tabletama od 20mg i 40mg)

gvožđe(III)-oksid crvenkasto- žuti (samo u tabletama od 20mg)

magnezijum-stearat

metakrilna kiselina - etil-akrilat kopolimer (1:1) 30% disperzija

celuloza, mikrokristalna

parafin, sintetički

makrogol

polisorbat 80

krospovidon

natrijum-stearilfumarat

saharoza (ulazi u sastav šećerne sfere)

skrob kukuruzni (ulazi u sastav šećerne sfere)

talk

titan-dioksid

trietilcitrat

Kako izgleda lijek NEXIUM i sadržaj pakovanja

Postoje dvije jačine Nexium tableta, od 20 mg i 40 mg. Tablete različite jačine se međusobno razlikuju po boji:

• Tablete od 20 mg su svijetlo ružičaste boje, duguljastog oblika, na jednoj strani utisnuta je oznaka 20 mg, a na drugoj strani .
• Tablete od 40 mg su ružičaste boje, duguljastog oblika, na jednoj strani utisnuta je oznaka 40 mg, a na drugoj strani .
• Nexium®, gastrorezistentna tableta, 20 mg: aluminijumski blister sa 7 tableta, jedna kartonska kutija sadrži 1 blister.
• Nexium®, gastrorezistentna tableta, 20 mg: aluminijumski blister sa 7 tableta, jedna kartonska kutija sadrži 2 blistera.
• Nexium®, gastrorezistentna tableta, 40 mg: aluminijumski blister sa 7 tableta, jedna kartonska kutija sadrži 1 blister.
• Nexium®, gastrorezistentna tableta, 40 mg: aluminijumski blister sa 7 tableta, jedna kartonska kutija sadrži 2 blistera.

Nosilac dozvole i Proizvođač

Glosarij d.o.o.

Vojislavljevića 76, 81 000 Podgorica, Crna Gora

Corden Pharma GmbH, Otto-Hahn-Strasse, 68723, Plankstadt, Nemačka

AstraZeneca AB, 151 85 Södertälje, Gartunavagen, Švedska

AstraZeneca UK Limited, Macclesfield, Cheshire, Silk Road Business Park, Velika Britanija

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno

Januar, 2013.

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole:

Nexium®, gastrorezistentna tableta, 7 x (20 mg): 2030/13/87 - 475 od 28.01.2013.

Nexium®, gastrorezistentna tableta, 14 x (20 mg): 2030/13/88 - 476 od 28.01.2013.

Nexium®, gastrorezistentna tableta, 7 x (40 mg): 2030/13/89 - 477 od 28.01.2013.

Nexium®, gastrorezistentna tableta, 14 x (40 mg): 2030/13/90 - 478 od 28.01.2013.