KLINDAMICIN HF 300mg/2ml rastvor za injekciju/infuziju

Lijek Klindamicin HF, rastvor za injekcije indikovan je za liječenje ozbiljnih infekcija uzrokovanih organizmima osjetljivim na ovaj lijek.

Klindamicin ne prolazi hematoencefalnu barijeru u dovoljnoj količini da bi postigao terapijske koncentracije u cerebrospinalnoj tečnosti.

Patenteralna (IM ili IV primjena)

Doziranje kod odraslih

Uobičajena dnevna doza za liječenje intraabdominalnih infekcija, pelvičnih infekcija kod žena i drugih komplikovanih ili teških infekcija iznosi 1800 - 2700 mg, podijeljeno u dvije, tri ili četiri jednake doze.

U liječenju manje komplikovanih infekcija izazvanih osjetljivijim uzročnicima preporučena dnevna doza iznosi l200 - 1800 mg, podijeljeno u 3 - 4 jednake doze. U infekcijama koje ugrožavaju život pacijenta uspešno se primjenjuju doze do 4800 mg na dan.

Nije preporučeno u pojedinačnoj dozi intramuskularno dati više od 600 mg, kao ni više od 1200 mg u pojedinačnoj dozi u jednočasovnoj infuziji.

Alternativno, prva doza klindamicina se može dati kao brza infuzija, a nakon toga kao kontinuirana intravenska infuzija.

Pedijatrijska populacija

Klindamicin treba dozirati na osnovu ukupne tjelesne mase bez obzira na gojaznost. Ukupna dnevna doza ne treba da prelazi maksimalnu preporučenu dnevnu dozu za odrasle.

Doziranje kod djece (starijih od 1 mjeseca)

Ozbiljne infekcije: 15 - 25 mg/kg/dan podijeljeno u tri ili četiri jednake doze.

Vrlo teške infekcije: 25 - 40 mg/kg/dan podijeljeno u tri ili četiri jednake doze. U teškim infekcijama preporuka je da se djeci, bez obzira na tjelesnu masu, ne daje manje od 300 mg/dan.

Doziranje kod novorođenčadi (uzrasta do 1 mjeseca)

15-20 mg/kg/dan podijeljeno u 3 do 4 jednake doze, datih intramuskularno ili intravenski. Kod prijevremeno rođenih beba je potrebno smanjiti dozu.

* Bezbjednost i odgovarajuće doziranje kod odojčadi starosti manje od mjesec dana nijesu do kraja utvrđeni (vidjeti dio 4.4).

Doziranje kod starijih

Farmakokinetičke studije su pokazale da ne postoje klinički značajne razlike u kinetici klindamicina nakon peroralne i parenteralne primjene kod starijih i mlađih osoba sa normalnom funkcijom jetre i normalnom funkcijom bubrega (u skladu sa uzrastom). Zbog toga nije potrebno prilagođavati dozu klindamicina kod starijih osoba sa normalnom funkcijom jetre i bubrega (u skladu sa uzrastom) (vidjeti dio 5.2).

Doziranje kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega

Nije neophodno podešavanje doze kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre

Nije neophodno podešavanje doze kod pacijenata sa insuficijencijom jetre.

Način primjene

Parenteralna primjena (intramuskularna i intravenska primjena).

Prije intravenske primjene klindamicin rastvor za injekciju se mora razblažiti i dati u intravenskoj infuziji u

trajanju od 10 - 60 min (vidjeti u nastavku Način primjene i pripreme rastvora za infuziju).

Ukoliko se primjenjuje intramuskularno, nije potrebno prethodno razblaživanje klindamicina.

Način primjene i pripreme rastvora za infuziju

Koncentracija klindamicina u rastvoru za infuziju ne bi trebalo da bude viša od 18 mg/ml, a brzina primjene infuzije ne bi trebalo da prelazi 30 mg/min.

Klindamicin fosfat je kompatibilan sa rastvorom 5% glukoze i rastvorom 0,9% natrijum hlorida.

Uobičajena priprema rastvora za intravensku primjenu i trajanje infuzije su:

• preosjetljivost na klindamicin, linkomicin ili bilo koji pomoćni sastojak lijeka (posebno benzilalkohol, vidjeti dio 6.1)
• primjena kod pacijenata sa dijarejom ili inflamatornom bolešću crijeva.

Preosjetljivost

Teške reakcije preosjetljivosti, uključujući teške kožne reakcije, kao što su reakcije na ljekove praćene eozinofilijom i sistemskim simptomima (sindrom DRESS), Stevens-Johnson-ov sindrom (SJS), toksična epidermalna nekroliza (TEN) i akutna generalizovana egzantematozna pustuloza (AGEP) su prijavljene kod pacijenata koji su na terapiji klindamicinom. Ako postoji preosjetljivost ili teška kožna reakcija, terapija klindamicinom mora se prekinuti i započeti odgovarajuću terapiju (vidjeti djelove 4.3 i 4.8).

Mjere opreza

Dijareja povezana sa Clostridium difficile

Klindamicin treba koristiti samo za liječenje ozbiljnih infekcija. Prilikom razmatranja terapije klindamicinom ljekar treba da razmotri tip infekcije, ali i potencijalni rizik od nastanka dijareje koja se može javiti, jer su zabilježeni slučajevi kolitisa u toku, kao i dvije do tri nedjelje nakon prestanka primjene klindamicina.

Antibiotici dovode do poremećaja normalne crijevne flore i pretjeranog rasta C.difficile. Kolitis nastao zbog Clostridium difficile je prijavljen prilikom upotrebe skoro svih antibiotika (uključujući i klindamicin).

Clostridium difficile proizvodi toksine A i B koji doprinose razvoju dijareje povezane sa Clostridium difficile (CDAD) i primarni je uzrok kolitisa povezanog sa upotrebom antibiotika.

Kolitis je bolest koja može imati klinički spektar od blage, vodene dijareje to teške, dugotrajne dijareje, praćene leukocitozom, groznicom ili teškim abdominalnim grčevima (koji mogu biti povezani sa prolaskom krvi i mukusa). Ukoliko se ne primijeni odgovarajuća terapija, može doći do razvoja peritonitisa, šoka i toksičnog megakolona, koji može biti fatalan.

Teži oblici dijareje češće se javljaju kod starijih ili oslabljenih pacijenata. Dijagnoza se obično postavlja na osnovu kliničke slike, ali može biti potkrepljena i endoskopskom potvrdom pseudomembranoznog kolitisa. Prisustvo oboljenja dalje je moguće potvrditi pregledom kulture stolice na Clostridium difficile, kao i testiranjem uzoraka stolice na toksine C. difficile.

Na dijareju (nastala zbog C.difficile) treba uvijek pomisliti kod pacijenata koji su na terapiji antibioticima. Dijareja može progredirati do kolitisa, uključujući pseudomembranozni kolitis (vidjeti dio 4.8), a koji po težini kliničke slike može varirati od blagog do fatalnog. Ukoliko se posumnja ili se potvrdi nastanak dijareje ili kolitisa povezanog sa primjenom antibiotika, mora se hitno obustaviti dalja primjena antibiotika, uključujući i klindamicin i primijeniti odgovarajuće terapijske mjere. Ljekovi koji inhibiraju peristaltiku crijeva su kontraindikovani u ovoj situaciji.

Poseban oprez je potreban prilikom primjene klindamicina kod pacijenata koji u istoriji bolesti imaju neko gastrointestinalno oboljenje, a posebno kolitis.

Neosjetljivi organizmi

Upotreba klindamicin fosfata može dovesti do prekomjernog rasta neosjetljivih organizama, posebno kvasaca.

Produžena upotreba antibiotika, pa i klindamicina, može dovesti do superinfekcije mikroorganizmima rezistentnim na te antibiotike.

Difuzija klindamicina u cerebrospinalnu tečnost

Klindamicin ne prolazi hematoencefalnu barijeru u dovoljnoj količini da bi postigao terapijske koncentracije u cerebrospinalnoj tečnosti, pa ga ne bi trebalo primjenjivati u terapiji meningitisa.

Testovi funkcije jetre i bubrega tokom produžene terapije

U slučaju produžene terapije potrebno je periodično praćenje krvne slike, kao i testova funkcije jetre i bubrega. Ovakav monitoring se preporučuje i kod odojčadi starosti manje od godinu dana. Bezbjednost i odgovarajuće doziranje kod odojčadi starosti manje od mjesec dana nijesu do kraja utvrđeni.

Akutna bubrežna oboljenja, uključujuci akutnu bubrežnu insuficijenciju, zabilježena su rijetko.

Kod pacijenata koji pate od već postojeće bubrežne disfunkcije ili uzimaju istovremeno nefrotoksične ljekove, treba razmotriti praćenje bubrežne funkcije (vidjeti dio 4.8).

Ukrštena rezistencija

Postoji mogućnost za nastanak ukrštene rezistencije sa makrolidima i linkozaminima za neke bakterijske sojeve, pa je potreban oprez (vidjeti dio 5.1).

Upotreba kod pacijenata sa atopijskim sindromom

Klindamicin se mora primjenjivati s oprezom kod atopičnih osoba, npr. sa astmom ili alergijom.

Upotreba kod pacijenata koji uzimaju oralne kontraceptive

Antibiotici mogu redukovati efikasnost oralnih kontraceptiva, pa se moraju razmotriti dodatne mjere kontracepcije.

Injekcija u bolusu

Prilikom intravenske primjene, klindamicin fosfat se mora razblažiti i dati u obliku infuzije, u toku 10 - 60 minuta, kao što je navedeno u dijelu 4.2.

Posebna upozorenja o pomoćnim supstancama

Klindamicin, rastvor za injekciju/infuziju sadrži benzil alkohol. Konzervans benzil alkohol može izazvati reakcije preosjetljivosti. Prijavljena je povezanost intravenske primjene benzil alkohola sa ozbiljnim neželjenim reakcijama kod pedijatrijskih pacijenata, uključujući neonatuse (“gasping sindrom” - čiji su simptomi depresija centralnog nervnog sistema, metabolička acidoza, otežano i naporno disanje, hematološke abnormalnosti i kardiovaskularna insuficijencija).

Iako uobičajene terapijske doze ovog lijeka sadrže količine benzil alkohola koje su značajno manje od onih koje mogu izazvati “gasping sindrom”, nije poznato kolika je minimalna količina benzil alkohola koja je toksična. Lijek bi trebalo koristiti kod djece samo ukoliko ne postoje druge terapijske opcije. Ukoliko se lijek primjenjuje u velikim dozama, potreban je poseban oprez, a terapija bi trebalo da traje što kraće kod osoba sa oštećenom funkcijom jetre ili bubrega, kao i kod trudnica ili dojilja, zbog povećanog rizika od akumulacije lijeka i razvoja toksičnosti (metabolička acidoza). Veća je vjerovatnoća od pojave toksičnih efektata kod prijevremeno rođenih beba i kod odojčadi male tjelesne mase. Proizvodi koji sadrže benzil alkohol ne smiju se primjenjjivati kod novorođenčadi, sem ukoliko to nije neophodno.

Benzil alkohol može proći placentu, pa klindamicin rastvor za injekciju/infuziju treba koristiti u toku trudnoće samo ukoliko ljekar procijeni da je to potrebno (vidjeti dio 4.6).

Natrijum

Klindamicin, rastvor za injekciju/infuziju sadrži manje od 1 mmol natrijuma (23 mg) u svakoj ampuli od 2 ml, što znači da u suštini nema natrijuma.

Klindamicin primijenjen parenteralnim putem može da izazove neuromuskularnu blokadu i na taj način da pojača dejstvo ljekova koji blokiraju neuromišićnu sinapsu, pa je stoga potreban oprez kod pacijenata koji su na terapiji ovim ljekovima.

Postoji ukrštena rezistencija sa linkomicinom.

In vitro studije kompatibilnosti uz monitoring od 24 sata, na sobnoj temperaturi, koristeći koncentracije ne veće od 6 mg/ml, nijesu pokazale inaktivaciju ili fizičku inkompatibilnost prilikom primjene klindamicin fosfata sa intravenskim rastvorima koji sadrže natrijum hlorid, glukozu ili kalijum.

Sljedeći ljekovi su fizički inkompatibilni sa klindamicin fosfatom: ampicilin natrijum, fenitoin natrijum, barbiturati, aminofilin, kalcijum glukonat, magnezijum sulfat, ceftriakson natrijum, difenilhidantion, idarubicin i ranitidin hidrohlorid. Rastvori soli klindamicina imaju nizak pH i sa razlogom se može očekivati inkompatibilnost sa alkalnim preparatima ili ljekovima koji su nestabilni na niskoj pH.

Antagonisti vitamina K

Zabilježene su promjene testova koagulacije (produženje protrombinskog vremena i INR-a) i/ili pojačano krvarenje kod pacijenata koji su istovremeno primali klindamicin i antagoniste vitamina K (varfarin, acenokumarol, fluindion). Neophodan je stoga češći monitoring testova koagulacije kod pacijenata koji su na terapiji nekim od antagonista vitamina K.

Istovremena primjena sa inhibitorima jetrinih izoenzima CYP3A4 i CYP3A5. Klindamicin se prevashodno metaboliše preko izoenzima CYP3A4, a u manjoj mjeri preko CYP3A5 do glavnog metabolita klindamicin-sulfoksida i sporednog metabolita N-desmetilklindamicina. Iz tog razloga, inhibitori CYP3A4 i CYP3A5 mogu smanjiti klirens klindamicina i posljedično povećati njegovu koncentraciju u krvi, dok induktori ovih izoenzima mogu uticati na povećanje klirensa i eventualno smanjenje dejstva lijeka. Ukoliko se istovremeno sa klindamicinom primjenjuju jaki induktori izoenzima, kao što je rifampicin, potrebno je pratiti da li je eventualno došlo do umanjenja terapijskog efekta klindamicina.

In vitro studije ukazuju da klindamicin ne inhibiše CYP1A2, CYP2C9, CYP2C19, CYP2E1 ili CYP2D6 izoenzim, a samo umjereno inhibiše CYP3A4. Iz tog razloga, ne očekuju se klinički značajne interakcije između klindamicina i ljekova koji se metabolišu putem ovih izoenzima.

Trudnoća

Studije reproduktivne toksičnosti sprovedene na pacovima i kunićima sa oralno i potkožno primijenjenim klindamicinom, nijesu ukazale na postojanje štetnog uticaja na plodnost ili na fetus, osim kod doza koje su uzrokovale maternalnu toksičnost. Rezultati dobijeni iz studija na životinjama ne mogu se uvijek ekstrapolirati na ljude.

Klindamicin prolazi kroz placentu kod žena. Nakon ponovljenog doziranja, koncentracije u amnionskoj tečnosti su bile približno 30% od koncentracija u krvi majke.

Klindamicin, rastvor za injekciju/infuziju sadrži benzil alkohol kao konzervans. Benzil alkohol može proći placentu (vidjeti dio 4.4).

U kliničkim studijama sprovedenim kod trudnica, sistemska primjena klindamicina tokom drugog i trećeg trimestra nije bila povezana sa povećanom incidencom kongenitalnih malformacija. Nijesu sprovedene adekvatne kliničke studije kod trudnica u prvom trimestru trudnoće.

Klindamicin se može koristiti u trudnoći samo ukoliko ljekar procijeni da je to neophodno.

Dojenje

Klindamicin se izlučuje u majčinom mlijeku (vidjeti dio 5.2), a neželjena dejstva (npr. dijareja, krv u stolici i osip) su uočena kod novorodenčadi/odojčadi čije su majke na terapiji i koje doje.

Klindamicin, rastvor za injekcije sadrži benzil alkohol kao konzervans (vidjeti dio 4.4).

Mora se donijeti odluka da li da se prekine dojenje ili da se prekine terapija/uzdrži od terapije sa klindamicinom, uzimajući u obzir korist dojenja za dijete i korist terapije za majku.

Plodnost

Studije plodnosti sprovedene na pacovima koji su dobijali klindamicin u oralnom obliku nijesu pokazale nikakav štetan uticaj klindamicina na plodnost ili sposobnost parenja.

Nije utvrđeno da klindamicin ima uticaja na sposobnost upravljanja motornim vozilima i rukovanje mašinama.

Neželjena dejstva navedena su u daljem tekstu po klasama sistema organa i učestalosti javljanja. Neželjene reakcije koje su se javile u post-marketinškom periodu prikazane su kosim slovima. Učestalost javljanja je definisana kao: veoma često (≥ 1/10), često (≥ 1/100 i < 1/10), povremeno (≥ 1/1000 i < 1/100), rijetko (≥

1/10 000 i < 1/1000) i veoma rijetko (<1/10 000).

* Neželjene reakcije registrovane post-markentiški

† Neželjene reakcije se odnose samo na parenteralne preparate

#pogledati dio 4.4

§Rijetko prijavljene reakcije nakon previše brze intravenske primjene (vidjeti dio 4.2).

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Nema specifičnih mjera liječenja za slučaj predoziranosti klindamicinom.

Poluvrijeme eliminacije iz plazme je 2,4 sata. Hemodijaliza i peritoneumska dijaliza nijesu efikasne u otklanjanju klindamicin fofata iz krvi. Ukoliko se javi alergijska reakcija, primjenjuju se uobičajene hitne terapijske mjere, uključujući primjenu kortikosteroida, adrenalina i antihistaminika.

Farmakoterapijska grupa: antibakterijski ljekovi za sistemsku primjenu, linkozamidi

ATC kod: J01FF01

Mehanizam djelovanja

Klindamicin je antibiotik iz grupe linkozamida sa primarno bakteriostatskim dejstvom protiv Gram-pozitivnih aerobnih i velikog broja anaerobnih bakterija. Linkozamidi kao što je klindamicin inhibiše ranu fazu sinteze proteina vezujući se za 50S subjedinicu ribozoma bakterije, slično dejstvu makrolida (kao npr. eritromicina). Dejstvo klindamicina je prevashodno bakteriostatsko, mada u visokim koncentracijama može biti i blago baktericidno za osjetljive sojeve.

Iako je klindamicin fosfat inaktivan u in vitro uslovima, brzom hidrolizom u in vivo uslovima prelazi u aktivni klindamicin. U uobičajenim dozama, klindamicin pokazuje bakteriostatsku aktivnost in vitro.

Farmakodinamski efekti

Efikasnost zavisi od vremena tokom koga je koncentracija aktivne supstance u krvi iznad vrijednosti minimalne inhibitorne koncentracije (%T/MIC) za datog uzročnog agensa.

Rezistencija

Rezistencija na klindamicin se najčešće zasniva na sljedećim mehanizmima: mutacije na mjestu vezivanja antibiotika za rRNK ili porast vezivanja metil- grupa za 23S rRNK na 50S subjedinici ribozoma. Ovo može uticati i na ukrštenu rezistenciju između klindamicina i streptogramina (MLSB fenotip). Rezistencija je ponekad rezultat promjena na ribozomalnim proteinima. Takođe, rezistencija na klindamicin može biti indukovana makrolidima kod bakterijskih izolata koji su rezistentni na makrolide.

Inducibilna rezistencija se može vidjeti na testovima (disk-difuzioni test). Manje mogući načini nastanka rezistencije uključuju modifikaciju antibiotika i aktivni efluks. Postoji potpuna ukrštena rezistencija između klindamicina i linkomicina. Kao i u slučaju mnogih drugih antibiotika, incidencija rezistencije varira u zavisnosti od uzročnika i geografskog područja. Rezistencija na klindamicin je veća kod meticilin-rezistentnih stafilokoka i penicilin-rezistentnih pneumokoka nego kod sojeva koji su osjetljivi na ove antibiotike.

Većina Gram-negativnih aerobnih bakterija, uključujući Enterobacteriaceae, su rezistentne na klindamicin. Klindamicin pokazuje ukrštenu rezistenciju sa linkomicinom. U in vitro uslovima, neki sojevi stafilokoka rezistentni na eritromicin su brzo razvili rezistenciju i na klindamicin. Mehanizam rezistencije je isti kao kod eritromicina: metilacija mjesta vezivanja za ribozom, hromozomska mutacija proteina ribozoma i u nekoliko izolata stafilokoka, enzimska inaktivacija preko plazmidske adeniltransferaze.

Antimikrobna aktivnost

U in vitro uslovima klindamicin je aktivan protiv sljedećih mikroorganizama:

Aerobne bakterije

Gram-pozitivne bakterije

• Staphylococcus aureus (meticilin-osjetljivi sojevi)
• Koagulaza-negativni staphylococci (meticilin-osjetljivi sojevi)
• Streptococcus pneumoniae (penicilin-osjetljivi sojevi)
• Beta-hemolitički streptokok (grupa A, B, C i G)
• Viridans grupa streptokoka
• Corynebacterium spp.

Gram-negativne bakterije

Chlamydia trachomatis

Anaerobne bakterije

Gram-pozitivne bakterije

Actinomyces spp.

Clostridium spp. (osim Clostridium difficile)

Eggerthella (Eubacterium) spp.

Peptococcus spp.

Peptostreptococcus spp. (Finegoldia magna, Micromonas micros)

Propionibacterium acnes

Gram-negativne bakterije

Bacteroides spp.

Fusobacterium spp.

Gardnerella vaginalis

Prevotella spp.

Glivice

Pneumocystis jirovecii

Protozoe

Toxoplasma gondii

Plasmodium falciparum.

Granične vrijednosti

Rasprostranjenost stečene rezistencije kod nekih sojeva razlikuje se po mjestu i vremenu. Zbog toga su, naročito zbog odgovarajućeg liječenja teških infekcija, lokalni podaci o bakterijskoj rezistenciji neophodni. U slučaju da je, na osnovu lokalnih podataka o rezistenciji, opravdanost upotrebe klindamicina pod sumnjom, treba konsultovati stručnjaka da bi se odredila odgovarajuća terapija. Naročito kod neuspješnog liječenja teških infekcija, treba da se razmotri mikrobiološka dijagnoza uzročnika i njihove osjetljivosti na klindamicin.

Rezistencija je obično definisana preko graničnih vrijednosti koje su ustanovljene od strane EUCAST (Evropski Komitet za ispitivanje antimikrobne osetljivosti - European Commitee on Antimicrobial Susceptibility testing).

EUCAST Granične vrijednosti su prikazane u tabeli 1.

Opšte karakteristike aktivne supstance

Nakon parenteralne primjene, biološki neaktivan klindamicin fosfat hidrolizuje u klindamicin. Prilikom intramuskularne primjene klindamicin fosfata u dozi od 300 mg, prosječne maksimalne koncentracije u plazmi od 6 mikrograma/ml se postižu u roku od tri sata, a prilikom primjene 600 mg se postiže 9 mikrograma/ml. Kod djece, maksimalne koncentracije se postižu u roku od sat vremena. Prilikom primjene istih doza intravenskim putem, već pred kraj infuzije postižu se maksimalne koncentracije od 7 i 10 mikrograma/ml.

Klindamicin se široko distribuiše u tjelesna tkiva i tečnosti, uključujući i kosti, ali ne prelazi u cerebrospinalnu tečnost u klinički značajnim terapijskim koncentracijama.

Koncentracije lijeka u mlijeku dojilja su do 3,8 mg/ml, ubrzo nakon IV primjene doze od 600 mg, da bi se smanjile na oko 1 mg/ml, za oko 2 h. Maksimalne koncentracije lijeka (Cmax.) nakon oralne primjene nijesu poznate, ali su registrovane koncentracije do 1,2 mg/ml u mlijeku dojilja, nakon oralne primjene doze od 150 mg. Prolazi kroz placentu u fetalnu koncentraciju i u mlijeko dojilja.

Visoke koncentracije se postižu i u žuči. Akumulira se u leukocitima i makrofagama. Više od 90% klindamicina u cirkulaciji je vezano za proteine plazme. In vitro studije na mikrozomima jetre i crijeva kod čoveka pokazale su da se klindamicin prevashodno oksidiše preko enzima CYP3A4, a vrlo malo preko CYP3A5, do klindamicin sulfoksida i minor metabolita N-desmetilklindamicina. Poluvrijeme eliminacije je 2-3 sata, iako može biti produženo kod prevremeno rođenih beba i pacijenata sa teškim renalnim oštećenjem.

Kindamicin se metaboliše i stvaraju se aktivni N-demetil i sulfoksidni metaboliti i neki neaktivni metaboliti. Oko 10 % lijeka se izlučuje urinom kao aktivan lijek ili metabolit, a oko 4% preko fecesa; ostatak se izlučuje u obliku neaktivnih metabolita. Izlučivanje je sporo i traje nekoliko dana. Dijalizom se ne može efikasno ukloniti lijek iz krvi.

Gojazni pedijatrijski pacijenti uzrasta od 2 do 18 godina i gojazni mladi uzrasta od 18 do 20 godina:

Analiza farmakokinetičkih podataka kod pedijatrijskih pacijenata (uzrasta od 2 do 18 godina) i mladih (uzrasta od 18 do 20 godina), pokazala je da klirens i volumen distribucije klindamicina, kada se propiše u odnosu na ukupnu tjelesnu masu, uporediv je između pacijenata koji su gojazni i onih koji to nijesu.

Karcinogenost

Nijesu rađene dugotrajne studije sa klindamicinom kod životinja, da bi se utvrdio njegov karcinogeni potencijal.

Mutagenost

Rađeni su testovi genotoksičnosti (mikronukleusni test pacova i Ames-ov test reverznih mutacija na salmoneli). Oba testa su bila negativna.

Uticaj na fertilitet

Studije fertiliteta na pacovima kad je oralno primjenjivan klindamicin u dozama do 300 mg/kg/dan (što predstavlja 1,1 puta veću od najveće preporučene doze kod ljudi, bazirano na mg/m2) nijesu pokazale uticaj na fertilitet i parenje.

U embrio-fetalnim studijama na pacovima (oralno primjenjivan klindamicin) i studijama na pacovima i kunićima (potkožno primjenjivan klindamicin), nije zapažena razvojna toksičnost, sem za doze za koje utvrđeno da izazivaju maternalnu toksičnost.

Benzil alkohol

Dinatrijum edetat

Natrijum hidroksid

Voda za injekcije

Rastvori soli klindamicina imaju nizak pH i sa razlogom se može očekivati inkompatibilnost sa alkalnim preparatima ili ljekovima koji su nestabilni na niskoj pH.

Sljedeći ljekovi su fizički inkompatibilni sa klindamicin fosfatom: ampicilin natrijum, fenitoin natrijum, barbiturati, aminofilin, kalcijum glukonat, magnezijum sulfat, ceftriakson natrijum, ciprofloksacin, difenilhidantion, idarubicin hidrohlorid i ranitidin hidrohlorid.

2 godine.

Rok upotrebe nakon prvog otvaranja: upotrijebiti odmah.

Rok upotrebe nakon razblaživanja: Dokazana je hemijska i fizička stabilnost u primjeni do 1 sata na temperaturi do 25 °C nakon razblaživanja sa 0,9% rastvorom natrijum hlorida ili 5% rastvorom glukoze. S mikrobiološke tačke gledišta rastvor treba odmah primijeniti nakon pripreme za upotrebu. Ako se odmah ne upotrijebi, vrijeme i uslovi čuvanja prije upotrebe su odgovornost korisnika i ne bi smjeli da budu duži od 1 h na temperaturi do 25 °C osim ako se razblaživanje ne vrši u kontrolisanim i validiranim aseptičnim uslovima.

Čuvati na temperaturi do 25ºC.

Čuvati u originalnom pakovanju radi zaštite od svjetlosti.

Za uslove čuvanja nakon prvog otvaranja i razblaživanja lijeka, pogledati dio 6.3.

Unutrašnje pakovanje lijeka je ampula od bezbojnog stakla hidrolitičke otpornosti tip I. Intermedijarno pakovanje lijeka je blister. U jednom blisteru se nalazi 5 ampula.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 5 ampula (ukupno 10 ampula) i Uputstvo za lijek.

Uputstvo o razblaživanju lijeka prije primjene

Prije intravenske primjene klindamicin se mora razblažiti i dati u intravenskoj infuziji u trajanju od 10-60

minuta.

Koncentracija klindamicina u rastvoru za infuziju ne bi trebalo da bude viša od 18 mg/ml, a brzina primjene infuzije ne bi trebalo da prelazi 30 mg/min.

Klindamicin fosfat je kompatibilan sa rastvorom 5% glukoze i rastvorom 0,9% natrijum hlorida.

Uobičajena priprema rastvora za intravensku primjenu i trajanje infuzije su:

Ukoliko se primjenjuje intramuskularno, nije potrebno prethodno razblaživanje klindamicina.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Vidjeti inkompatibilnosti u dijelu 6.2.

Lijek Klindamicin HF rastvor za injekciju/infuziju sadrži antibiotik klindamicin u obliku klindamicin fosfata (pripada grupi antibiotika koji se zovu linkozamidi). Koristi se za liječenje teških i ozbiljnih bakterijskih infekcija. Može se davati u mišić (intramuskularno-i.m.) ili u venu (intravenski-i.v.).

Lijek Klindamicin HF ne smijete koristiti:

• ste alergični (preosjetljivi) na klindamicin, linkomicin ili na bilo koji sastojak lijeka (posebno benzil alkohol, vidjeti dio 6)
• imate dijareju (proliv) ili inflamatornu (zapaljensku) bolest crijeva.

Upozorenja i mjere opreza:

Obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta:

• ukoliko imate dijareju (proliv) ili obično dobijete proliv kada koristite antibiotike, kao i ukoliko ste ranije imali neke probleme sa želucem ili crijevima.

Ukoliko dobijete dijareju (proliv) tokom ili poslije primjene lijeka Klindamicin - odmah obavijestite Vašeg ljekara, jer će biti potrebno prekinuti uzimanje lijeka. To može biti znak zapaljenja debelog crijeva (pseudomembranozni kolitis) koje se može javiti prilikom upotrebe antibiotika. Ukoliko nakon početka liječenja lijekom Klindamicin dođe do pojave proliva, praćenog bolovima u stomaku ili groznicom, ukoliko primijetite da se proliv pogoršava ili duže traje ili ako primijetite krv ili sluz u stolici, odmah prekinite sa uzimanjem lijeka i obratite se Vašem ljekaru. Nemojte primjenjivati ljekove koji usporavaju ili prekidaju peristaltiku crijeva. Blagi slučajevi ove vrste zapaljenja debelog crijeva obično reaguju na samu obustavu dalje primjene lijeka. U umjerenim i teškim slučajevima, preduzimaju se odgovarajuće mjere.

• ukoliko imate problema sa jetrom ili bubrezima
• ukoliko ste skloni alergijama (imate astmu, ekcem, polensku groznicu i sl.)
• ukoliko ste razvili bilo kakve teške kožne reakcije ili preosjetljivost na lijek. Ukoliko Vam se javi neko od sljedećih neželjenih dejstava: otežano disanje praćeno gušenjem ili zviždanjem u grudima, oticanje očnih kapaka, lica, usana, jezika ili grla, kožne reakcije (svrab, crvenilo, osip po koži sa ljušćenjem, pojavom plikova, naročito sa zahvatanjem velike površine kože). Odmah obustavite primjenu lijeka i obratite se svom ljekaru jer ovo mogu biti znaci alergijske reakcije na lijek.
• ukoliko ste nedavno uzimali ljekove koji pripadaju grupi antibiotika koji se zovu linkozamidi, kao što je klindamicin ili makrolidne ljekove, kao što je eritromicin. Ovo je važno, jer postoji povećana mogućnost da lijek neće djelovati, onako kako je propisano.

Mogu se javiti akutni poremećaji bubrega. Obavijestite svog ljekara o svim ljekovima koje trenutno uzimate i ako imate bilo kakvih problema sa bubrezima. Ako osjećate smanjeno izlučivanje urina, zadržavanje tečnosti koja uzrokuje oticanje nogu, skočnih zglobova ili stopala, kratak dah ili mučninu, odmah se obratite ljekaru.

Lijek Klindamicin HF ne prodire u mozak i okolne moždane strukture, pa nije pogodan za liječenje takvih infekcija. Ukoliko imate ovakvu infekciju ljekar će Vam propisati neki drugi lijek.

Produžena upotreba bilo kog antibiotika može dovesti do razvoja infekcije uzrokovane mikroorganizmima otpornim na taj lijek. Primjena antibiotika može ponekad da izazove pojavu gljivičnih infekcija, najčešće infekcija izazvanih gljivicom Candida albicans. Ukoliko dođe do pojave crvenila i bijelih naslaga praćenih peckanjem i svrabom u usnoj duplji ili genitalnoj regiji, obratite se Vašem ljekaru.

Ukoliko je potrebno da primate lijek Klindamicin HF u dužem vremenskom periodu, kao i kod novorođenčadi i odojčadi, ljekar može zatražiti periodičnu kontrolu krvne slike (pokazatelja funkcije jetre, bubrega i drugih laboratorijskih parametara).

Primjena drugih ljekova

Kažite svom ljekaru ili farmaceutu ako uzimate ili ste do nedavno uzimali bilo koji drugi lijek, uključujući i one koji se mogu nabaviti bez ljekarskog recepta.

• Ukoliko ste na terapiji antibiotikom eritromicin, ne smijete započinjati liječenje lijekom Klindamicin HF (vidjeti dio „Lijek Klindamicin HF ne smijete koristiti“)
• Ukoliko iz bilo kog razloga treba da ostanete u bolnici ili imate zakazanu operaciju, obavezno upozorite Vašeg ljekara da uzimate lijek Klindamicin HF. Klindamicin može da promijeni način djelovanja ljekova za relaksaciju mišića koji se koriste tokom hirurške operacije.
• Prije početka liječenja upozorite Vašeg ljekara ukoliko uzimate oralne kontraceptive (ljekove protiv začeća), jer klindamicin može da smanji njihovo dejstvo. U tom slučaju se preporučuje upotreba dodatnih kontraceptivnih metoda u toku korišćenja i nekoliko dana poslije prestanka upotrebe klindamicina. Ukoliko imate bilo kakva pitanja, obratite se Vašem ljekaru.
• Induktori CIP3A4 ili CIP3A5 kao što je rifampicin mogu uticati na efikasnost lijeka.
• Prije početka liječenja upozorite Vašeg ljekara ukoliko uzimate ljekove koji se koriste za sprečavanje zgrušavanja krvi (npr. varfarin). Lijek Klindamicin HF može pojačati dejstvo ovih ljekova, pa je povećana mogućnost za nastanak krvarenja. Vaš ljekar će podesiti dozu lijeka ukoliko je to potrebno.

Uzimanje lijeka Klindamicin HF sa hranom ili pićem

Uzimanje lijeka Klindamicin sa hranom ili pićima ne utiče na dejstvo lijeka.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Posavjetujte se sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije nego što počnete da uzimate bilo koji lijek ako ste trudni, mislite da biste mogli biti trudni ili planirate trudnoću, ako dojite.

Trudnoća

Klindamicin se može koristiti u toku trudnoće i dojenja samo ukoliko ljekar procijeni da je to neophodno.

Dojenje

Recite Vašem ljekaru ukoliko dojite jer se klindamicin izlučuje u majčino mlijeko. Ljekar će odlučiti da li da koristite ovaj lijek. Ukoliko u periodu dojenja uzimate lijek Klindamicin HF, vjerovatnoća štetnog uticaja na Vašu bebu je mala, ali ukoliko primijetite da Vaše dijete ima dijareju (proliv) sa primjesama krvi ili bilo koje druge znake bolesti, prestanite da dojite i odmah se obratite Vašem ljekaru.

Lijek Klindamicin HF sadrži benzil alkohol i natrijum (vidjeti " Lijek Klindamicin HF sadrži benzil alkohol i natrijum").

Uticaj lijeka Klindamicin HF na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Nije utvrđeno da klindamicin ima uticaja na sposobnost upravljanja motornim vozilima i rukovanje mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Klindamicin HF

Lijek Klindamicin HF sadrži benzil alkohol i natrijum

Lijek Klindamicin HF rastvor za injekciju/infuziju kao konzervans sadrži benzil alkohol koji može prouzrokovati alergijske reakcije.

Prilikom intravenske primjene benzil alkohola moguća je pojava ozbiljnih neželjenih reakcija kod male djece uključujući teškoće sa disanjem (zvane “sindrom dahtanja”). Klindamicin se ne smije davati novorođenčetu (do 4 nedjelje starosti), osim ako je to preporučio ljekar. Kod male djece (mlađe od 3 godine) ne smije se koristiti duže od nedjelju dana, osim ako je to savjetovao ljekar.

Obratite se svom ljekaru ili farmaceutu za savjet ako ste trudni ili dojite, ako imate oštećenu funkciju jetre ili bubrega, jer se velike količine benzil alkohola mogu nakupiti u Vašem tijelu i uzrokovati neželjene reakcije (zvane “metabolička acidoza”).

Terapija bi trebalo da traje što kraće kod osoba sa oštećenom funkcijom jetre ili bubrega, kao i kod trudnica ili dojilja.

Benzil alkohol može proći placentu, pa klindamicin rastvor za injekciju/infuziju treba koristiti u toku trudnoće samo ukoliko ljekar procijeni da je to potrebno (vidjeti dio “Trudnoća, dojenje, plodnost”).

Lijek Klindamicin HF, rastvor za injekciju/infuziju sadrži manje od 1 mmol natrijuma (23 mg) u svakoj ampuli od 2 ml, što znači da u suštini nema natrijuma.

Lijek Klindamicin HF će Vam dati ljekar ili medicinsko osoblje u venu (intravenski) ili u mišić (intramuskularno).

Koncentracija klindamicina u rastvoru za infuziju ne bi trebalo da bude viša od 18 mg/ml, a brzina primjene infuzije ne bi trebalo da prelazi 30 mg/min.

Odrasli i osobe starije životne dobi

Uobičajena doza za liječenje infekcija u abdomenu, infekcija karlica kod žena i drugih teških i ozbiljnih infekcija iznosi 1800-2700 mg, podijeljeno u dvije, tri ili četiri jednake doze.

U liječenju manje komplikovanih infekcija preporučena dnevna doza iznosi 1200-1800 mg, u tri do četiri jednake doze.

U teškim, po život opasnim infekcijama mogu se primijeniti i doze od 4800 mg/dan.

Nije preporučeno u pojedinačnoj dozi intramuskularno dati više od 600 mg, kao ni više od 1200 mg u pojedinačnoj dozi u jednočasovnoj infuziji.

Djeca (uzrasta od 1 mjeseca i starija)

U zavisnosti od težine infekcije preporučene su doze od 15 - 40 mg/kg/dan podijeljeno u tri ili četiri doze. U težim infekcijama djeci se, bez obzira na tjelesnu težinu, ne daje manje od 300 mg/dan.

Doziranje kod novorođenčadi (uzrasta do 1 mjeseca)

15-20 mg/kg/dan klindamicina po kilogramu tjelesne težine podijeljeno u 3 do 4 jednake doze. Kod prijevremeno rođenih beba potrebno je smanjiti dozu. Klindamicin treba dozirati na osnovu ukupne tjelesne mase, bez obzira na gojaznost.

* Bezbjednost i odgovarajuće doziranje kod odojčadi starosti manje od mjesec dana nijesu do kraja utvrđeni.

Lijek Klindamicin rastvor za injekciju daje se pacijentima koji su na bolničkom liječenju. Ako imate više od jednog ciklusa liječenja lijekom klindamicin, Vaš ljekar će, možda željeti da provjeri da li klindamicin ima uticaja na Vašu krvnu sliku i način na koji funkcionišu Vaši bubrezi i jetra.

Dugotrajna upotreba lijeka može povećati vjerovatnoću da vremenom postanete rezistentni na lijek i da Vam je potrebno promijeniti terapiju.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenom bubrežnom funkcijom

Doziranje kao kod odraslih osoba. Nije neophodno podešavanje doze kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre

Doziranje kao kod odraslih osoba. Nije neophodno podešavanje doze kod pacijenata sa insuficijencijom jetre.

Ako ste uzeli više lijeka Klindamicin nego što je trebalo

S obzirom da će Vam lijek Klindamicin HF dati medicinsko osoblje, mala je vjerovatnoća da dobijete veću količinu lijeka nego što bi trebalo.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Klindamicin HF

Nikada ne uzimajte duplu dozu da nadomjestite to što ste preskočili da uzmete lijek!

Ako prestanete da uzimate lijek Klindamicin HF

Lijek Klindamicin HF će Vam dati medicinsko osoblje u skladu sa savjetom ljekara. Ne prekidajte samoinicijativno terapiju bez prethodne konsultacije sa ljekarom.

Ukoliko imate neka pitanja koja se odnose na upotrebu lijeka Klindamicin HF, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i lijek Klindamicin HF može izazvati neželjena dejstva iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Ukoliko Vam se javi neko od sljedećih neželjenih dejstava-odmah se javite Vašem ljekaru:

• znaci teške i ozbiljne alergijske reakcije kao što su iznenadno zviždanje u grudima, otežano disanje, vrtoglavica, otoci očnih kapaka, lica, usana ili jezika, osip ili svrab po koži (posebno ako zahvati cijelo tijelo ili je praćen stvaranjem plikova i perutanjem velike površine kože)
• teška, dugotrajna ili krvava dijareja (proliv) (koja može biti povezana sa bolom u stomaku ili povišenom tjelesnom temperaturom). Ona se može javiti prilikom upotrebe nekih antibiotika i o tome odmah treba obavijestiti ljekara. Proliv se može javiti tokom ili poslije primjene klindamicina. To može biti znak zapaljenja debelog crijeva (pseudomembranozni kolitis) koje se može javiti prilikom upotrebe antibiotika.
• žuta prebojenost kože i beonjača (žutica)
• teške i ozbiljne kožne reakcije: pojava plikova i ljuštenje velikih površina kože, povišena tjelesna temperatura, kašalj, osjećaj slabosti i oticanje desni, jezika ili usana
• zadržavanje tečnosti koja izaziva oticanje nogu, skočnih zglobova ili stopala, kratak dah ili mučnina
• ozbiljne kožne reakcije:
• široko rasprostranjen osip sa pojavom plikova i ljušćenjem kože, posebno oko usta, nosa, očiju i genitalija (Stevens-Johnson-ov sindrom), i još teži oblik, sa intenzivnim ljušćenjem kože (više od 30% površine tijela- toksična epidermalna nekroliza)
• široko rasprostranjeno crvenilo kože sa osipom, uz prisustvo malih plikova ispunjenih gnojem (bulozni eksfolijativni dermatitis)
• crveni, ljuspasti osip sa ispupčenjima po koži i plikovima (mali plikovi ispunjeni bijelom/žutom tečnošću) (generalizovana egzantematozna pustuloza - AGEP)
• osip po koži, koji se može ljuštiti, i ima izgled ,,male mete’’ (centar je taman, okružen blijedom kožom i tamnim prstenom po obodu - erythema multiforme)
• osip po koži praćen groznicom, ili otečenim limfnim čvorovima, što mogu biti simptomi DRESS sindroma, koji može biti opasan po život (reakcija na lijek praćena porastom eozinofilnih leukocita u krvi i sistemskim simptomima). DRESS simptomi obično počinju nekoliko nedjelja nakon izlaganja klindamicinu.

Mogu se javiti i sljedeća neželjena dejstva sa navedenom učestalošću:

Česta (javljaju se kod manje od 1 na 10 osoba):

• tromboflebitis (zapaljenje vena i stvaranje krvnih ugrušaka)
• poremećaj testova funkcije jetre (oslabljena funkcija jetre)
• makulopapulozna ospa (male, crvenkaste tačke po tijelu)
• pseudomembranozni kolitis (zapaljenje debelog crijeva povezano sa primjenom antibiotika).

Povremena (javljaju se kod manje od 1 na 100 osoba):

• poremećaj čula ukusa
• nizak krvni pritisak (osjećaj ošamućenosti, vrtoglavice ili nesvjestice), zastoj pluća (kada pluća prestanu da funkcionišu), zastoj srca (kada srce prestane da pumpa krv)
• mučnina, proliv
• promjene po koži - svrab, koprivnjača, težak osip (koji se može ljuštiti i ima izgled ,,male mete’’, centar je taman, okružen blijedom kožom i tamnim prstenom po obodu - erythema multiforme)
• bol, apsces (lokalno gnojno zapaljenje) na mjestu primjene

Nije poznata učestalost javljanja:

• značajno smanjenje broja krvnih ćelija koje može izazvati modrice ili krvarenje ili oslabiti imunski sistem (agranulocitoza), poremećaj broja krvnih ćelija (smanjen broj krvnih pločica što može dovesti do pojave modrica i krvarenja, smanjen broj bijelih krvnih ćelija (leukopenija) sa slabljenjem imunskog sistema, porast jedne vrste bijelih krvnih ćelija (leukocita) - eozinofila),
• zapaljenje debelog crijeva praćeno groznicom, bolom i prolivom uzrokovano bakterijom Clostridium difficile,
• alergijske reakcije na lijek (teške kožne reakcije, angioedem, anafilaktoidna reakcija, kao i najteži oblik alergijske reakcije na lijek - anafilaktički šok),
• bolovi u adbomenu, povraćanje,
• žutica (žuta prebojenost kože i sluzokoža),
• vaginitis (zapaljenje vagine),
• lokalni nadražaj kože, na mjestu primjene.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Čuvati na temperaturi do 25○ C.

Čuvati u originalnom pakovanju radi zaštite od svjetlosti.

Rok upotrebe nakon prvog otvaranja: upotrijebiti odmah.

Rok upotrebe nakon razblaživanja: Dokazana je hemijska i fizička stabilnost u primjeni do 1 sata na temperaturi do 25 °C nakon razblaživanja sa 0,9% rastvorom natrijum hlorida ili 5% rastvorom glukoze. S mikrobiološke tačke gledišta rastvor treba odmah primijeniti nakon pripreme za upotrebu. Ako se odmah ne upotrijebi, vrijeme i uslovi čuvanja prije upotrebe su odgovornost korisnika i ne bi smjeli da budu duži od 1 h na temperaturi do 25 °C osim ako se razblaživanje ne vrši u kontrolisanim i validiranim aseptičnim uslovima.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Klindamicin HF

Aktivna supstanca je klindamicin fosfat.

Jedna ampula (2 ml) rastvora za injekciju/infuziju sadrži 300 mg klindamicina (u obliku klindamicin fosfata).

Jedan mililitar rastvora za injekciju/infuziju sadrži 150 mg klindamicina (u obliku klindamicin fosfata).

Pomoćne supstance su: benzil alkohol; dinatrijum edetat; natrijum hidroksid; voda za injekcije.

Kako izgleda lijek Klindamicin HF i sadržaj pakovanja

Bistar rastvor, bezbojne do blijedožute boje.

Unutrašnje pakovanje lijeka je ampula od bezbojnog stakla hidrolitičke otpornosti tip I. Intermedijarno pakovanje lijeka je blister. U jednom blisteru se nalazi 5 ampula.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 5 ampula (ukupno 10 ampula) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Hemofarm AD Vršac PJ Podgorica

8 marta 55a, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

Hemofarm AD Vršac,

Beogradski put bb, Vršac, Srbija

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole:

2030/25/2437 – 5329 od 24.06.2025. godine

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno

Jun, 2025. godine

<------------------------------------------------------------------------------------------------>

Sljedeće informacije su namijenjene isključivo zdravstvenim stručnjacima:

Terapijske indikacije

Lijek Klindamicin HF, rastvor za injekcije indikovan je za liječenje ozbiljnih infekcija uzrokovanih organizmima osjetljivim na ovaj lijek.

Klindamicin ne prolazi hematoencefalnu barijeru u dovoljnoj količini da bi postigao terapijske koncentracije u cerebrospinalnoj tečnosti.

Doziranje i način primjene

Patenteralna (IM ili IV primjena)

Doziranje kod odraslih

Uobičajena dnevna doza za liječenje intraabdominalnih infekcija, pelvičnih infekcija kod žena i drugih komplikovanih ili teških infekcija iznosi 1800 - 2700 mg, podijeljeno u dvije, tri ili četiri jednake doze.

U liječenju manje komplikovanih infekcija izazvanih osjetljivijim uzročnicima preporučena dnevna doza iznosi l200 - 1800 mg, podijeljeno u 3 - 4 jednake doze. U infekcijama koje ugrožavaju život pacijenta uspešno se primjenjuju doze do 4800 mg na dan.

Nije preporučeno u pojedinačnoj dozi intramuskularno dati više od 600 mg, kao ni više od 1200 mg u pojedinačnoj dozi u jednočasovnoj infuziji.

Alternativno, prva doza klindamicina se može dati kao brza infuzija, a nakon toga kao kontinuirana intravenska infuzija.

Pedijatrijska populacija

Klindamicin treba dozirati na osnovu ukupne tjelesne mase bez obzira na gojaznost. Ukupna dnevna doza ne treba da prelazi maksimalnu preporučenu dnevnu dozu za odrasle.

Doziranje kod djece (starijih od 1 mjeseca)

Ozbiljne infekcije: 15 - 25 mg/kg/dan podijeljeno u tri ili četiri jednake doze.

Vrlo teške infekcije: 25 - 40 mg/kg/dan podijeljeno u tri ili četiri jednake doze. U teškim infekcijama preporuka je da se djeci, bez obzira na tjelesnu masu, ne daje manje od 300 mg/dan.

Doziranje kod novorođenčadi (uzrasta do 1 mjeseca)

15-20 mg/kg/dan podijeljeno u 3 do 4 jednake doze, datih intramuskularno ili intravenski. Kod prijevremeno rođenih beba je potrebno smanjiti dozu.

* Bezbjednost i odgovarajuće doziranje kod odojčadi starosti manje od mjesec dana nijesu do kraja utvrđeni (vidjeti dio 4.4).

Doziranje kod starijih

Farmakokinetičke studije su pokazale da ne postoje klinički značajne razlike u kinetici klindamicina nakon peroralne i parenteralne primjene kod starijih i mlađih osoba sa normalnom funkcijom jetre i normalnom funkcijom bubrega (u skladu sa uzrastom). Zbog toga nije potrebno prilagođavati dozu klindamicina kod starijih osoba sa normalnom funkcijom jetre i bubrega (u skladu sa uzrastom) (vidjeti dio 5.2).

Doziranje kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega

Nije neophodno podešavanje doze kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre

Nije neophodno podešavanje doze kod pacijenata sa insuficijencijom jetre.

Način primjene

Parenteralna primjena (intramuskularna i intravenska primjena).

Prije intravenske primjene klindamicin rastvor za injekciju se mora razblažiti i dati u intravenskoj infuziji u

trajanju od 10 - 60 min (vidjeti u nastavku Način primjene i pripreme rastvora za infuziju).

Ukoliko se primjenjuje intramuskularno, nije potrebno prethodno razblaživanje klindamicina.

Način primjene i pripreme rastvora za infuziju

Koncentracija klindamicina u rastvoru za infuziju ne bi trebalo da bude viša od 18 mg/ml, a brzina primjene infuzije ne bi trebalo da prelazi 30 mg/min.

Klindamicin fosfat je kompatibilan sa rastvorom 5% glukoze i rastvorom 0,9% natrijum hlorida.

Uobičajena priprema rastvora za intravensku primjenu i trajanje infuzije su:

Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)

Uputstvo o razblaživanju lijeka prije primjene

Prije intravenske primjene klindamicin se mora razblažiti i dati u intravenskoj infuziji u trajanju od 10-60

minuta.

Koncentracija klindamicina u rastvoru za infuziju ne bi trebalo da bude viša od 18 mg/ml, a brzina primjene infuzije ne bi trebalo da prelazi 30 mg/min.

Klindamicin fosfat je kompatibilan sa rastvorom 5% glukoze i rastvorom 0,9% natrijum hlorida.

Uobičajena priprema rastvora za intravensku primjenu i trajanje infuzije su:

Ukoliko se primjenjuje intramuskularno, nije potrebno prethodno razblaživanje klindamicina.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Inkompatibilnosti

Rastvori soli klindamicina imaju nizak pH i sa razlogom se može očekivati inkompatibilnost sa alkalnim preparatima ili ljekovima koji su nestabilni na niskoj pH.

Sljedeći ljekovi su fizički inkompatibilni sa klindamicin fosfatom: ampicilin natrijum, fenitoin natrijum, barbiturati, aminofilin, kalcijum glukonat, magnezijum sulfat, ceftriakson natrijum, ciprofloksacin, difenilhidantion, idarubicin hidrohlorid i ranitidin hidrohlorid.