IRESSA® 250mg film tableta

IRESSA je indikovana za terapiju odraslih pacijenata sa lokalno uznapredovalim ili metastatskim ne-mikrocelularnim karcinomom pluća (NSCLC) koji imaju aktivirane mutacije EGFR-TK. (vidjeti odjeljak 5.1)

Terapiju lijekom IRESSA treba da započne i nadgleda ljekar specijalista iskusan u primjeni antikancerske terapije.

Doziranje:

Preporučena doza za lijek IRESSA je jednom dnevno jedna film tableta od 250 mg, uz obrok ili bez njega.

Ako pacijent propusti dozu lijeka IRESSA, treba da je uzme čim se sjeti. Ako je do sljedeće doze ostalo manje od 12 časova, pacijent ne treba da uzima propuštenu dozu. Pacijent ne smije da uzima dvostruku dozu (dvije doze istovrmeno) da nadomjesti onu koju je propustio.

Djeca:

Bezbjednost i efikasnost lijeka IRESSA kod djece i adolescenata mlađih od 18 godina još uvijek nije utvrđena. Upotreba lijeka IRESSA nije relevantna u pedijatrijskoj populaciji za indikaciju ne-mikrocelularni karcinom pluća (NSCLC).

Oštećenja jetre:

Pacijenti sa umjerenim do ozbiljnim oštećenjem jetre ( Child Pugh score B ili C ) kao posljedica ciroze imaju, povećane koncentracije gefitiniba u plazmi. Ove pacijente treba stalno nadgledati zbog neželjenih reakcija. Koncentracije u plazmi nijesu bile povišene kod pacijenata sa povišenim nivoima aspartat transaminaze (AST), alkalne fosfataze ili bilirubina zbog metastaza na jetri (vidjeti odjeljak 5.2.).

Oštećenja bubrega:

Nije potrebno podešavanje doze kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega koji imaju klirens kreatinina >20 ml/min. Dostupni su samo ograničeni podaci o pacijentima sa klirensom kreatinina ≤ 20 ml/min i zato se preporučuje oprez kod ovih pacijenata ( vidjeti odjeljak 5.2.).

Starija populacija:

Nije potrebno podešavanje doze na osnovu godina pacijenata ( vidjeti odjeljak 5.2.).

CYP2D6 slabi metabolizeri

Ne preporučuje se posebno podešavanje doze kod pacijenata za koje se zna da imaju genotip sa slabim metabolizmom preko CYP2D6, ali ovi pacijenti treba da budu pažljivo praćeni zbog neželjenih reakcija ( vidjeti odjeljak 5.2.).

Podešavanje doze zbog toksičnosti:

Pacijenti koji loše podnose dijereju ili neželjene reakcije na koži, mogu uspješno da se liječe tako što će se terapija na kratko (do 14 dana) prekidati, a potom će se počinjati ponovo uvođenjem doze od 250 mg (vidjeti odjeljak 4.8). Kod pacijenata koji ne podnose terapiju ni nakon prekida, davanje lijeka IRESSA treba obustaviti i razmotriti alternativnu terapiju.

Način primjene:

Tableta se može uzimati uz obrok ili bez njega, otprilike u isto vrijeme svakog dana. Tableta se može progutati cijela sa vodom ili ako uzimanje cijele tablete nije moguće, tableta se može rastvoriti i u čaši vode za piće (negazirane). Ne smije se koristiti nijedna druga tečnost. Spustiti tabletu u pola čaše vode za piće, ne lomeći je. Miješati povremeno, dok se tableta potpuno ne rastvori (ovo traje do 20 min). Rastvor treba popiti odmah nakon potpunog rastvaranja (npr. u roku od 60 min). Čašu treba isprati sa pola čaše vode, i to takođe popiti. Ova tečnost se može davati i kroz nazo-gastrični tubus ili gastrostomsku cijev.

Poznata teška preosjetljivost na aktivnu supstancu ili na neki od ekscipijenasa u lijeku.

Dojenje (vidjeti odjeljak 4.6).

Određivanje statusa mutacije EGFR

Kada se procjenjuje mutacijski status pacijenta, važno je da se odabere robusna metodologija da se na najmanju mjeru svede mogućnost lažno negativnih ili lažno pozitivnih rezultata.

Intersticijalna bolest pluća (IBP)

Intersticijalna bolest pluća (IBP), koja može imati akutni početak, zabilježena je kod 1,3 % pacijenata koji su primali lijek IRESSA, a neki od ovih slučajeva imali su fatalni ishod (vidjeti odjeljak 4.8). Ako se pacijent pojavi sa pogoršanjem respiratornih simptoma kao što su dispneja, kašalj i povišena temperatura, lijek IRESSA treba obustaviti, i odmah započeti sa ispitivanjima. Ako se IBP potvrdi, lijek IRESSA treba obustaviti i pacijenta primjereno liječiti.

U jednoj japanskoj farmakoepidemiološkoj anamnestičkoj studiji kod 3159 bolesnika sa NSCLC koji su praćeni do 12 nedelja kada su primali lijek IRESSA ili hemioterapiju, prepoznati su sljedeći faktori rizika za razvoj IBP (nezavisno od toga da li su pacijenti primali lijek ili hemioterapiju): pušenje, loš performans status (PS≥2), CT snimak koji dokazuje smanjenje pluća na vrijednost ispod normale (≤50%), kratko trajanje NSCLC od postavljanja dijagnoze (<6 meseci), već postojeća intersticijalna bolest pluća, starije životno doba (≥ 55 godina starosti) i prateća kardiološka bolest. Rizik od pojave IBP na terapiji gefitinibom u odnosu na hemioterapiju je bio povećan uglavnom tokom prve 4 nedjelje terapije (prilagođeni OR 2.5; 95% CI 1.1 do 5.8). Rizik od mortaliteta među pacijentima koji su razvili IBP sa obje terapije bio je veći kod pacijenata sa sljedećim faktorima rizika: pušenje, CT dokaz o smanjenoj zapremini pluća ( ≤50%), već postojeća IBP, starije životno doba (≥ 65 godina starosti), i proširena polja priraslica za pleuru (≥50%).

Hepatotoksičnost i oštećenja jetre:

Zabilježeni su i poremećaji funkcionalnih testova jetre (uključujući porast alanin aminotransferaze, aspartat aminotransferaze, bilirubina) (vidjeti odjeljak 4.8), koji rijetko predstavljaju hepatitis. Bilo je izolovanih slučajeva otkazivanja funkcije jetre, koji su u nekim slučajevima imali fatalan ishod. Prema tome, preporučuje se periodična kontrola funkcionalnih testova jetre. Lijek IRESSA treba oprezno koristiti u prisustvu blagih do umjerenih promjena pokazatelja funkcije jetre. Ako su ove promjene teške, treba razmisliti i o obustavi ovog lijeka.

Pokazano je da oštećena funkcija jetre usljed ciroze vodi povećanim koncentracijama gefitiniba u plazmi (vidjeti odjeljak 5.2).

Interakcije sa ostalim medicinskim proizvodima

Supstance koje indukuju aktivnost CYP3A4 mogu da pojačaju metabolizam, i da smanje koncentracije gefitiniba u plazmi. Prema tome, istovremeno davanje induktora CYP3A4 (npr. fenitoin, karbamazepin, rifampicin, barbiturati ili kantarion) može da smanji efikasnost i treba ga izbjegavati (vidjeti odjeljak 4.5).

Kod pojedinačnih pacijenata koji imaju genotip sa slabim metabolizmom preko CYP2D6, terapija jakim inhibitorom CYP3A4 može dovesti do povišenih nivoa gefitiniba u plazmi. Na početku terapije inhibitorom CYP3A4, pacijente treba pažljivo posmatrati zbog neželjenih reakcija na gefitinib (vidjeti odjeljak 4.5.).

Povećanje Internacionalnog normalizovanog koeficijenta (INR) i /ili pojava krvarenja zabilježeni su kod nekih pacijenata koji su na terapiji varfarinom istovremeno sa gefitinibom (vidjeti odjeljak 4.5). Pacijentima koji uzimaju varfarin treba redovno kontrolisati protrombinsko vrijeme (PT) ili INR da bi se uočile promjene.

Ljekovi koji izazivaju značajnije održano povećanje pH želuca, kao što su inhibitori protonske pumpe i H2-antagonisti mogu da smanje bioraspoloživost i koncentracije u plazmi gefitiniba, pa tako i njegovu efikasnost. Antacidi, ako se uobičajeno uzimaju u približno isto vrijeme kao i IRESSA, mogu imati sličan efekat (vidjeti odjeljak 4.5 i 5.2).

Podaci iz faze II kliničkih ispitivanja, u kojoj su gefitinib i vinorelbin korišćeni istovremeno, ukazuju na to da gefitinib može pogoršati neutropenijsko dejstvo vinorelbina.

Laktoza

IRESSA sadrži laktozu. Pacijenti sa rijetkim nasljednim problemom intolerancije galaktoze, deficijencijom Lapp laktoze ili malapsorpcijom glukozo-galaktoze ne treba da uzimaju ovaj lijek.

Dalje mjere za upotrebu

Pacijentima treba savjetovati da se slučaju razvoja sljedećeg odmah obrate ljekaru:

• Bilo kakvih simptoma na očima
• Teže uporne dijareje, mučnine, povraćanja ili anoreksije, jer mogu indirektno dovesti do dehidratacije.

Ove simptome treba kontrolisati kako je to klinički indikovano (vidjeti odjeljak 4.8.)

U jednoj kliničkoj studiji faze I/II sa lijekom IRESSA i zračenjem kod pedijatrijskih pacijenata kod kojih je postavljena nova dijagnoza glioma moždanog stabla ili nepotpuno reseciranog supratentorijalnog malignog glioma, zabilježena su 4 slučaja (1 fatalni) CNS hemoragije od 45 uključenih pacijenata. Zabilježen je još jedan slučaj CNS hemoragije kod djeteta sa ependimomom iz ispitivanja u kome je korišćen samo lijek IRESSA. Nema dokaza da postoji ikakav povećani rizik od hemoragije kod odraslih pacijenata sa NSCLC koji primaju lijek IRESSA.

Prijavljeni su slučajevi gastrointestinalne perforacije kod pacijenata koji primaju lijek IRESSA. Najčešće je ovo povezano sa drugim poznatim faktorima rizika, uključujući konkomitantnu primenu lijekova kao što su steroidi, NSAIL, postojeću istoriju gastrointestinalne ulceracije, godine, pušenje, metastaze na crijevima na mjestima perforacije.

In vitro studije su pokazale da se metabolizam gefitiniba odvija preko izoenzima citohroma P450 CYP3A4 (uglavnom) i preko CYP2D6.

Aktivne supstance koje mogu da povećaju koncentraciju gefitiniba u plazmi

In vitro studije su pokazale da je gefitinib supstrat p-glikoproteinom (Pgp). Dostupni podaci ne sugerišu bilo kakve kliničke posljedice ovog in vitro saznanja.

Supstance koje inibiraju CYP3A4 mogu smanjiti klirens gefitiniba. Istovremena upotreba sa snažnim inhibitorima aktivnosti CYP3A4 (npr. ketokonazol, pozakonazol, vorikonazol, inbitori proteaze, klaritromicin, telitromicin) mogu da povećaju koncentraciju gefitiniba u plazmi. Povećanje može biti klinički relevantno zbog toga što su neželjene reakcije povezane sa dozom i ekspozicijom. Povećanje može biti izraženije kod pacijenata sa genotipom sa sporim metabolizmom preko CYP2D6. Prethodna terapija itrakonazolom (snažan inhibitor CYP3A4) dovela je do povećanja od 80% u srednjoj vrijednosti PIK gefitiniba kod zdravih dobrovoljaca. U slučajevima istovremenog korišćenja snažnih inhibitora CYP3A4 pacijenti treba da budu pažljivo nadgledani zbog neželjenih reakcija na gefitinib.

Ne postoje podaci o istovremenom korišćenju sa inhibitorom CYP2D6, ali snažni inhibitori ovog enzima mogu uzrokovati povećanje koncentracije gefitiniba u plazmi kod brzih CYP2D6 metabolizera za oko 2 puta (vidjeti odjeljak 5.2). Ako se započne istovremena terapija sa snažnim inhibitorom CYP2D6, pacijenta treba pažljivo nadgledati zbog neželjenih reakcija.

Aktivne supstance koje mogu da smanje koncentraciju gefitiniba u plazmi

Supstance koje su induktori aktivnosti CYP3A4 mogu da povećaju metabolizam i smanje koncentraciju gefitiniba u plazmi i stoga smanje efikasnost lijeka IRESSA. Treba izbjegavati istovremenu upotrebu medicinskih proizvoda koji indukuju CYP3A4 (npr. fenitoin, karbamazepin, rifampicin, barbiturati ili kantarion (Hypericum perforatum)). Prethodna terapija rifampicinom (snažan induktor CYP3A4) kod zdravih dobrovoljaca smanjilo je srednju vrijednost PIK gefitiniba za 83% (vidjeti odjeljak 4.4).

Supstance koje uzrokuju značajan neprekidni porast gastričnog pH mogu smanjiti koncentraciju gefitiniba u plazmi i stoga smanjiti efikasnost lijeka IRESSA. Visoke doze kratko-djelujućih antacida mogu imati sličan efekat ako se regularno uzimaju u približno isto vrijeme kad i gefitinib. Istovremeno davanje gefitiniba sa ranitidinom u dozama koje mogu da dovedu do značajnog održanog povećanja želudačnog pH (≥5), dovodi do smanjenja srednje vrednosti PIK gefitiniba za 47% kod zdravih dobrovoljaca (vidjeti odjeljak 4.4 i 5.2).

Aktivne supstance čije koncentracije u plazmi mogu biti povećane zbog gefitiniba

In vitro studije su pokazale da gefitinib ima ograničenu mogućnost inhibicije CYP2D6. U kliničkim studijama pacijentima je davan gefitinib istovremeno sa metoprololom (supstrat za CYP2D6). Ovo dovodi do porasta u ekspoziciji metoprololom od 35%. Ovakav porast bi potencijalno mogao biti značajan za CYP2D6 supstrate sa uskim terapijskim indeksom. Kada se razmatra korišćenje supstrata za CYP2D6 zajedno sa gefitinibom, trebalo bi razmotriti podešavanje doze za supstrat za CYP2D6 posebno za proizvode sa uskim terapijskim opsegom.

Gefitinib inhibira transportni protein BCRP in vitro, ali klinički značaj ovog otkrića nije poznat.

Druge potencijalne interakcije

Porast INR i/ili krvarenje su prijavljeni kod nekih pacijenata koji su istovremeno uzimali varfarin (vidjeti odjeljak 4.4).

Žene u reproduktivnom periodu:

Žene u reproduktivnom periodu moraju biti savjetovane da ne ostaju u drugom stanju u toku terapije.

Trudnoća:

Nema podataka o upotrebi lijeka IRESSA kod trudnica ili majki dojilja. Ispitivanja na životinjama su pokazala reproduktivnu toksičnost (vidjeti odjeljak 5.3). Mogući rizik za ljude je nepoznat. Lijek IRESSA se ne smije koristiti za vrijeme trudnoće ukoliko nije neophodno.

Dojenje:

Nepoznato je da li gefitinib prolazi u majčino mlijeko. Ispitivanja na životinjama pokazuju da i gefitinib i neki njegovi metaboliti prolaze u mlijeko ženki pacova (vidjeti odjeljak 5.3). Lijek IRESSA je kontraindikovan tokom dojenja, stoga majkama dojiljama se mora preporučiti da prestanu da doje dok primaju terapiju lijekom IRESSA (vidjeti odjeljak 4.3).

Lijek IRESSA nema ili ima zanemarljivo mali uticaj na sposobnost prilikom upravljanja motornim vozilima i rukovanja mašinama.

Ipak, tokom terapije lijekom IRESSA, zabilježena je pojava astenije, pa pacijenti kod kojih se manifestuje ovaj simptom treba da budu oprezni kada upravljaju vozilima ili rukuju mašinama.

Na osnovu zajedničke baze podataka iz kliničkih studija faze III ISEL, INTEREST i IPASS (2462 pacijenata liječenih lijekom IRESSA), najčešće zabilježene neželjene reakcije na lijek (NR), koje se javljaju kod više od 20 % pacijenata su dijareja i reakcije na koži (uključujući ospe, akne, suvu kožu i svrab). NR se obično javljaju u prvom mjesecu terapije i obično su reverzibilne prirode. Približno 8% pacijenata je imalo teške NR (stepena 3 ili 4 po Zajedničkim kriterijumima toksičnosti (CTC)). Približno 3 % pacijenata je prekinulo terapiju zbog NR.

Kod 1,3% pacijenata primijećena je intersticijalna bolest pluća (IBP), često ozbiljne prirode (CTC stepen 3-4). Primijećeni su slučajevi sa fatalnim ishodom.

Bezbjednosni profil prikazan u Tabeli 1 se zasniva na kliničkom razvojnom programu i postmarketinškom iskustvu za gefitinib. U Tabeli 1 neželjene reakcije na lijek (NR) su gdje je to moguće podijeljene u kategorije po učestalosti na osnovu incidencije uporedivih prijava neželjenih događaja u objedinjenim bazama podataka iz kliničkih studija ISEL, INTEREST i IPASS faze III (2462 pacijenata koji su primali lijek IRESSA).

Učestalost pojave neželjenih dejstava se dijeli na: veoma česta (≥ 1/10); česta (>1/100 do < 1/10); povremena (≥1/1000 do < 1/100); rijetka (≥1/10000 do <1/1000); veoma rijetka (<1/10000), nepoznata (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka).

U okviru svake kategorije učestalosti, neželjena dejstva su prikazana u nizu sa opadajućom ozbiljnošću.

Tabela SEQ Table \* ARABIC 1 Neželjene reakcije

Učestalost NR koje se odnose na abnormalne laboratorijske vrijednosti zasniva se na promjeni stepena CTC od 2 ili više od osnovne predterapijske vrijednosti izraženo u odgovarajućim laboratorijskim parametrima.

*Ovaj događaj može da se pojavi i u vezi sa drugim suvim uslovima (uglavnom kožne reakcije) koje se viđaju u toku primjene lijeka IRESSA.

**Ukupna incidencija neželjenih događaja tipa alergijske reakcije koja je zabilježena u objedinjenoj analizi studija ISEL, INTEREST i IPASS iznosila je 1,5% (36 pacijenata). Četrnaest od 36 pacijenata je bilo isključeno iz prijavljene učestalosti jer su njihove prijave sadržale ili ne-alergijsku etiologiju, ili je ta alergijska reakcija bila rezultat terapije drugim lijekom.

***Ovo uključuje izolovane slučajeve otkazivanja funkcije jetre, koji su u nekim slučajevima imali fatalan ishod.

Intersticijalna bolest pluća (IBP)

U okviru kliničke studije INTEREST, učestalost stanja tipa IBP bila je 1,4% (10) pacijenata u grupi koja je uzimala gefitinib nasuprot 1,1% (8) pacijenata u grupi koja je uzimala docetaksel. Jedan događaj tipa IBP je bio fatalan, i ovo se desilo kod pacijenta koji je uzimao gefitinib.

U okviru ISEL studije, učestalost događaja tipa IBP u sveukupnoj populaciji je bila približno 1% u obje grupe. Većina prijavljenih događaja tipa IBP su bili prisutni kod osoba azijske nacionalnosti i učestalost IBP među pacijentima azijske nacionalnosti koji su bili na terapiji gefitinibom bila je približno 3% a onih na terapiji placebom 4 %. Jedan događaj tipa IBP je bio fatalan i ovo se desilo kod pacijenta koji je uzimao placebo.

U jednom postmarketinškom ispitivanju u Japanu (3350 pacijenata) zabilježena je stopa događaja tipa IBP od 5,8% kod pacijenata koji su primali gefitinib. Procenat događaja tipa IBP sa fatalnim ishodom je bio 38,6%.

U otvorenoj kliničkoj studiji faze III (IPASS) kod 1217 pacijenata se poredio lijek IRESSA sa hemioterapijskom kombinacijom karboplatin/paklitaksel kao prva linija terapije kod odabranih pacijenata sa uznapredovalim NSCLC u Aziji, incidenca događaja tipa IBP iznosila je 2,6% sa terapijom tipa lijekom IRESSA, u poređenju sa 1,4% u grupi koja je primala karboplatinu/paklitaksel.

Nema specifične terapije u slučaju predoziranja gefitinibom, i nijesu utvrđeni mogući simptomi predoziranja. Međutim, u kliničkim ispitivanjima faze I, ograničeni broj pacijenata liječen je dnevnim dozama do 1000 mg. Zabilježena je povećana učestalost i težina nekih neželjenih reakcija, uglavnom dijareje i ospe. Neželjene reakcije povezane sa predoziranjem treba liječiti simptomatski; posebno je važno da se primjereno reaguje u slučajevima teške dijareje. U jednoj studiji ograničen broj pacijenata je tretiran jednom nedeljno dozama od 1500 mg do 3500 mg. U ovoj studiji izloženost leku IRESSA se nije povećavala sa povećanjem doze, neželjeni događaji su bili blagog do umerenog intenziteta i bili su u skladu sa poznatim bezbednosnim profilom leka IRESSA

Farmakoterapijska grupa:

Selektivni inhibitor receptora za epidermalni faktor rasta (EGFR) tirozin kinazu.

ATC kod:

L01XE02

Mehanizam dejstva i farmakodinamički efekti

Epidermalni faktor rasta (EGF) i njegov receptor (EGFR [HER1; ErbB1]) su ključni u procesu rasta i proliferacije normalnih i kancerskih ćelija. Mutacija koja aktivira EGFR u kancerskim ćelijama je značajan faktor rasta tumorskih ćelija, blokade apoptoze, porasta stvaranja angiogenetskih faktora i olakšavanja procesa metastaze.

Gefitinib je selektivni mali molekul, inhibitor receptora za epidermalni faktor rasta (EGFR) tirozin kinazu i efektivna je terapija za pacijente koji imaju tumore sa aktiviranim mutacijama na tirozin kinaznom delu EGFR, bez obzira koja je linija terapije. Nikakva klinička bitna aktivnost nije pokazana kod pacijenata sa tumorima za koje je poznato da nemaju mutaciju na EGFR.

Klinička efikasnost i bezbjednost

Prva linija terapije

Studija IPASS

Randomizirana faza III IPASS kliničke studije sprovedena je u Aziji1 na pacijentima sa uznapredovalim (stadijumi IIIB ili IV) NSCLC histološkim adenokarcinomima koji su ili ranije malo pušili (prestali da puše prije > 15 godina i pušili < 10 paklica godina) ili koji nikada nijesu pušili (vidjeti Tabelu 2).

1Kina, Hong Kong, Indonezija, Japan, Malezija, Filipini, Singapur, Tajvan i Tajland.

Tabela 2 Efikasnost za gefitinib nasuprot karboplatin/paklitaksel – podaci iz studije IPASS

a Prikazane vrijednosti su za lijek IRESSA nasuprot karboplatin/paklitaksel.

b «m» predstavlja medijanu u mjesecima. Brojevi u uglastim zagradama su 95% intervali sigurnosti za HK

N Broj randomiziranih pacijenata.

HK Hazard količnik (hazard količnici < 1 u korist lijeka IRESSA)

Kvalitet života se razlikuje u odnosu na status mutacije na EGFR. Kod pacijenata koji imaju mutaciju na EGFR, značajno veći broj pacijenata liječenih lijekom IRESSA su doživeli poboljšanje kvaliteta života i simptoma kancera pluća nasuprot karboplatin/paklitaksel (vidjeti Tabelu 3).

Tabela 3 Kvalitet života za gefitinib nasuprot karboplatin/paklitaksel – podaci iz studije IPASS

Krajnji rezultat studije podržan je rezultatima FOTK-P i PKP

a Prikazane vrijednosti su za lijek IRESSA nasuprot karboplatin/paklitaksel.

N Broj pacijenata ocijenjenih u analizi kvaliteta života

KŽ Kvalitet života

FOTK-P Funkcionalna ocjena terapije karcinoma-pluća

PKP Podskala karcinoma pluća

U IPASS studiji, lek IRESSA pokazao je superiorne vrednosti preživljavanja bez pogoršanja, stope objektivnog odgovora, kvaliteta života i simptome olakšanja bez značajne razlike u ukupnom preživljavanju u poređenju sa karboplatin/paklitaksel kod prethodno nelečenih pacijenata, sa lokalnom uznapredovalim ili metastatskim NSCLC, gde postoje pozitivne mutacije na EGFR.

Pacijenti koji su prethodno liječeni

Randomizirana studija faze III INTEREST je sprovedena kod pacijenata sa lokalno uznapredovalim i metastatskim NSCLC koji su prethodno liječeni hemoterapijom baziranoj na platini. U sveukupnoj populaciji, nije uočena statistički značajna razlika između gefitiniba i docetaksela (75 mg/m2) za sveukupno preživljavanje, preživljavanje bez pogoršanja i stopu objektivnog odgovora (vidjeti tabelu 4).

Tabela 4 Efikasni ishodi za gefitinib nasuprot docetakselu na osnovu INTEREST studije

a Prikazane vrijednosti su za lijek IRESSA nasuprot docetaksel.

b «m» predstavlja medijanu u mjesecima.

Brojevi u uglastim zagradama su 96% intervali sigurnosti sveukupnog preživljavanja

HK u sveukupnoj populaciji, ili drugačije rečeno 95% interval sigurnosti za HK

c Interval sigurnosti je cio ispod margine ne-inferiornosti koja iznosi 1.154

N Broj randomiziranih pacijenata

HK Hazard količnik (hazard količnici < 1 govore u korist lijeka IRESSA)

Dijagrami 1 i 2 Efikasnost u podgrupama ne-azijatskih pacijenata u INTEREST studiji

Ukupno preživljavanjeBr. pacijenataUkupnoEGFR Mutacije +EGFR Mutacije-NepušačiPušačiAdenokarcinomNe-adenokarcinomŽeneMuškarci1143272221331010600543369774Preživljavanje bez progresije bolesti 6.2 v. 7.3 Ukupno42.9 v. 20.0 EGFR Mutacije +5.5 v. 9.1 EGFR Mutacije -23.7 v. 13.3 Nepušači3.9 v. 6.5 Pušači9.4 v. 9.4 Adenokarcinom2.8 v. 5.0 Ne-adenokarcinom9.8 v. 13.1 Žene4.4 v. 4.6 Muškarci1143272221331010600543369774Br. pacijenata0.51.01.52.0Hazard Ratio (Gefitinib versus Docetaxel) 95% CINeprilagođena analiza PP populacija za kliničke faktore ITT populacija za faktore biomarkera Hazard Ratio (Gefitinib versus Docetaxel) 95% CINeprilagođena analiza EFR populacija0.51.01.52.00ORR (%)Gefitinib v. Docetaxel Ukupno preživljavanjeBr. pacijenataUkupnoEGFR Mutacije +EGFR Mutacije-NepušačiPušačiAdenokarcinomNe-adenokarcinomŽeneMuškarci1143272221331010600543369774Preživljavanje bez progresije bolesti 6.2 v. 7.3 Ukupno42.9 v. 20.0 EGFR Mutacije +5.5 v. 9.1 EGFR Mutacije -23.7 v. 13.3 Nepušači3.9 v. 6.5 Pušači9.4 v. 9.4 Adenokarcinom2.8 v. 5.0 Ne-adenokarcinom9.8 v. 13.1 Žene4.4 v. 4.6 Muškarci1143272221331010600543369774Br. pacijenata0.51.01.52.0Hazard Ratio (Gefitinib versus Docetaxel) 95% CINeprilagođena analiza PP populacija za kliničke faktore ITT populacija za faktore biomarkera Hazard Ratio (Gefitinib versus Docetaxel) 95% CINeprilagođena analiza EFR populacija0.51.01.52.00ORR (%)Gefitinib v. Docetaxel

Randomizirana studija faze III ISEL, sprovedena je na pacijentima sa uznapredovalim NSCLC koji su primali 1 ili 2 hemioterapijska režima ili nisu reagovali ili su bili netolerantni na posljednji režim. Gefitinib zajedno palijativnom terapijom se poredio sa placebo zajedno sa palijativnom terapijom.

Lijek IRESSA nije produžila preživljavanje u sveukupnoj populaciji. Ishodi preživljavanja se razlikuju kod pušača i nepušača i različitih etničkih grupa (vidjeti Tabelu 5).

Tabela 5 Eikasni ishodi za gefitinib nasuprot placebu na osnovu ISEL studije

a Prikazane vrijednosti su za lijek IRESSA nasuprot placebu.

b «m» predstavlja medijanu u mjesecima. Brojevi u uglastim zagradama su 95% intervali sigurnosti za HK

c Sveukupni stratifikovani log-rank test; drugačije rečeno cox proporcionalni hazardski model

d Azijska etnička grupacija isključuje pacijente indijskog porijekla i odnosi se na rasno porijeklo pacijenata

u grupi i ne obavezno na mjesto rođenja

N Broj randomoziranih pacijenata

NI Nije izračunato

ND Nije dostignuto

HK Hazard količnik (hazard količnici < 1 govore u korist lijeka IRESSA)

EGFR mutacijski status i kliničke karakteristike

Pokazano je da su kliničke karakteristike nepušača, histologije adenokarcinoma, i osoba ženskog pola nezavisni predskazatelji pozitivnog EGFR mutacijskog statusa u multivarijantnoj analizi 786 pacijenata bele rase u okviru studija o gefitinibu* (vidjeti Tabelu 6). Pacijenti Azijati takođe imaju povećanu učestalost EGFR mutacijski-pozitivnih tumora.

Tabela 6 Kratak pregled multivarijantne logističke regresione analize u kojoj se identifikuju faktori koji nezavisno predviđaju prisustvo mutacija na EGFR kod 786 pacijenata pripadnika bijele rase*

* na osnovu podataka iz sljedećih sutdija: INTEREST, ISEL, INTACT 1&2, IDEAL 1&2, INVITE

Apsorpcija:

Po oralnom unošenju gefitiniba, apsorpcija je umjereno spora i maksimalne koncentracije gefitiniba u plazmi obično se postižu u roku od 3 do 7 časova po uzimanju doze. Srednja apsolutna biološka raspoloživost iznosi 59% kod onkoloških pacijenata. Izlaganje gefitinibu se ne mijenja značajnije ako se unosi sa hranom. U jednoj studiji na zdravim dobrovoljcima kod kojih je želudačni pH održavan iznad 5, izlaganje gefitinibu smanjeno je za 47%, vjerovatno usljed smanjene rastvorljivosti gefitiniba u želucu (vidjeti odjeljku 4.4 i 4.5).

Distribucija:

Srednji volumen distribucije gefitiniba u stanju ravnoteže iznosi 1400L što ukazuje na ekstenzivnu distribuciju u tkivima. Vezivanje za proteine plazme iznosi otprilike 90%. Gefitinib se vezuje za albumin u serumu i za 1-kiseli glikoprotein.

In vitro podaci ukazuju da je gefitinib supstrat membranskog transportnog proteina Pgp.

Metabolizam:

In vitro podaci govore da su CYP3A4 i CYP2D6 glavni P450 izoenzimi uključeni u oksidativni metabolizam gefitiniba.

In vitro studije su pokazale da gefitinib ima ograničeni potencijal da inhibira CYP2D6. Gefitinib ne pokazuje indukciju enzima u studijama na životinjama niti značajnu inhibiciju (in vitro) bilo kog drugog enzima citohrom P450.

Gefitinib se obimno metaboliše kod ljudi. Identifikovano je pet metabolita u ekskretu i osam metabolita u plazmi. Glavni identifikovani metabolit bio je O-desmetil gefitinib, koji je od gefitiniba 14 puta slabiji kada se radi o inhibiciji ćelijskog rasta stimulisanog sa EGFR, a nije imao nikakvog dejstva na rast tumorskih ćelija kod miša. Stoga se smatra da nije vjerovatno da on doprinosi kliničkoj aktivnosti gefitiniba.

In vitro je pokazano da se produkcija O-desmetil gefitiniba odvija preko CYP2D6. Uloga CYP2D6 u metaboličkom klirensu gefitiniba ispitivana je u kliničkom ispitivanju kod zdravih dobrovoljaca kod kojih je genotipski utvrđen CYP2D6 status. Kod onih koji loše metabolizuju, nije bilo produkcije mjerljivih nivoa O-desmetil gefitiniba. Raspon izloženosti gefitinibu koji je postignut kod onih koji ekstenzivno metabolizuju i kod onih koji metabolizuju slabo, bio je širok sa preklapanjima, ali je srednje izlaganje gefitinibu bilo dvostruko već u grupi u kojoj su bili oni koji metabolizuju loše. Veće prosječno izlaganje koje bi pojedinac mogao da postigne bez aktivnog CYP2D6 moglo bi da bude klinički relevantno jer su neželjena dejstva povezana sa dozom i izlaganjem.

Eliminacija:

Ekskrecija se pretežno obavlja preko fecesa, a na bubrežnu eliminaciju lijeka i njegove metabolite otpada manje od 4% date doze.

Ukupni plazma klirens gefitiniba iznosi otprilike 500 mL/min i srednje poluvrijeme eliminacije je 41 sati kod pacijenata sa karcinomom. Upotreba gefitiniba jednom dnevno rezultira u 2 do 8 puta većoj kumulaciji, a ravnotežno stanje se dostiže posle 7 do 10 doza. U ravnotežnom stanju, koncentracije u plazmi se obično održavaju u okviru 2- do 3-puta većeg opsega tokom 24-časovnog doznog intervala.

Posebne populacije

U populacionim analizama podataka kod oboljelih od karcinoma, nije utvrđen nikakav odnos između predviđenih najnižih koncentracija u stanju ravnoteže i pacijentovih godina starosti, tjelesne težine, pola, etničkog porijekla ili klirensa kreatinina (preko 20 ml/min).

Oštećenja jetre

U jednoj otvorenoj studiji faze I, pojedinačna doza gefitiniba 250mg kod pacijenata sa blagim, umjerenim ili teškim poremećajem funkcije jetre usljed ciroze (po klasifikaciji Čajld-Pu) dolazilo je do povećanja izlaganja u svim grupama, u poređenju sa zdravim pacijentima. Zabilježeno je prosječno povećanje izloženosti gefitinibu od 3,1 puta kod pacijenata sa umjerenom do teškom disfunkcijom jetre. Nijedan od ovih bolesnika nije imao karcinom, svi su imali cirozu ili hepatitis. Ovo povećanje izloženosti može da bude klinički relevantno jer su neželjeni događaji povezani sa dozom i izlaganjem gefitinibu.

Gefitinib je procjenjivan i u jednom kliničkom ispitivanju na 41 pacijenata sa solidnim tumorima i normalnom funkcijom jetre, umjerenom ili teškom disfunkcijom jetre zbog metastaza na jetri (klasifikacija prema Common Toxicity Criteria (CTC) skali za AST, alkalnu fosfatazu i bilirubin). Pokazano je da po davanju dnevne doze 250 mg gefitinib, vrijeme do postizanja stanja ravnoteže, ukupni klirens iz plazme i izloženost u stanju ravnoteže (Cmaxss, AUC24ss) bili su slični za grupe sa normalnom i umjereno oslabljenom hepatičkom funkcijom. Podaci od 4 pacijenta sa teškom hepatičkom disfunkcijom zbog metastaza na jetri govore da je izloženost u stanju ravnoteže kod ovih pacijenata slična sa izloženosti pacijenata sa normalnom funkcijom jetre.

Neželjene reakcije koje nijesu primijećene u kliničkim studijama, ali koje su viđene kod životinja pri dozama sličnim kliničkim dozama i sa mogućim značajem za kliničku upotrebu, su:

• Atrofija epitela rožnjače i providnosti rožnjače
• Renalna papilarna nekroza
• Hepatocelularna nekroza i eozinofilna sinusoidalna makrofagealna infiltracija

Podaci iz nekliničkih (in vitro) studija govore da gefitinib ima potencijal da inhibira proces repolarizacije srčanog akcionog potencijala (npr. QT interval). Nije poznato kakav je klinički značaj ovog nalaza.

Primijećeno je smanjenje fertilnosti ženki pacova pri dozi od 20 mg/kg/dan.

Objavljene studije su pokazale da kod genetski modifikovanih miševa, koji nemaju ekspresiju EGFR, postoje defekti u razvoju, povezani sa nerazvijenošću epitela u različitim organima uključujući kožu, gastrointestinalni trakt i pluća. Kada se daje tokom organogeneze, nije bilo dejstava na embriofetalni razvoj pacova pri najvišoj dozi (30 mg/kg/dan), međutim, kod zečeva je dolazilo do smanjenja težine fetusa pri dozama od 20 mg/kg/dan i većima. Ni u jednoj od ovih životinjskih vrsta nije dolazilo do malformacija izazvanih ovim jedinjenjem. Kada je ženkama pacova lijek davan tokom cjelokupnog trajanja bremenitosti i porođaja, do smanjenja preživljavanja mladunaca dolazilo je pro dozi od 20 mg/kg/dan.

Po oralnom davanju radioaktivno obilježenog gefitiniba (C14) pacovima 14 dana post partum, koncentracije radioaktivnosti u mlijeku bile su 11-19 puta veće nego u krvi.

Gefitinib nije pokazao nikakav genotoksični potencijal.

Jedna dvogodišnja studija karcinogenosti kod pacova dovela je do malog, ali statistički značajnog porasta incidencije hepatocelularnog adenoma kod pacova oba pola, i do hemangiosarkoma limfnih čvorova kod ženki pacova samo pri najvećim dozama (10mg/kg/dan). Hepatocelularni adenomi su zabilježeni i u jednoj dvogodišnjoj studiji karcinogenosti kod miša, što je pokazalo malo povećanu incidenciju ovog nalaza kod mužjaka miševa koji su primali 50 mg/kg/dan, a kod miševa oba pola kada su primali najveću dozu od 90 mg/kg/dan (smanjeno sa 125 mg/kg/dan od 22. nedjelje). Ovo dejstvo dostiže nivo statističke značajnosti kod ženki miševa, ali ne i kod mužjaka. Nije poznato kakav je klinički značaj ovog nalaza.

Rezultati in vitro studije fototoksičnosti su pokazali da je moguće da gefitinib ima fototoksični potencijal.

Jezgro tablete:

Laktoza monohidrat

Mikrokristalna celuloza (E460)

Kroskarmeloza natrijum

Povidon (K 29-30) (E1201)

Natrijum-laurilsulfat

Magnezijum-stearat

Film:

Hipromeloza (E464)

Makrogol 300

Titan-dioksid (E171)

Gvožđe-oksid, žuti (E172)

Gvožđe-oksid, crveni (172)

Nije relevantno.

4 godine.

Čuvati na temperaturi do 30°C.

Čuvati lijek IRESSA® u originalnom pakovanju radi zaštite od vlage.

Lijek IRESSA® se ne smije koristiti po isteku roka upotrebe (EXP) naznačenog na pakovanju.

PVC-aluminijumski blister u zaštitnoj troslojnoj kesici od polietilen niske gustine- aluminijum-polietilen terftalat (poliestar) (LDPE/Al/PET).

Veličina pakovanja: 3 blistera sa po 10 film tableta.

Sav neupotrijebljeni proizvod ili otpadni materijal uništava se u skladu sa važećim zakonom.

IRESSA® sadrži aktivnu supstancu gefitinib koja blokira protein pod imenom ‘receptor epidermalnog faktora rasta’ (EGFR). Ovaj protein učestvuje u rastu i širenju ćelija raka.

IRESSA® se koristi za terapiju odraslih pacijenata obolelih od nesitnoćelijskog karcinoma (raka) pluća. Ova vrsta raka je bolest u kojoj se maligne (karcinomske) ćelije stvaraju u tkivu pluća.

Lijek IRESSA® ne smijete koristiti:

• ako ste alergični (preosjetljivi) na gefitinib ili ma koji drugi sastojak lijeka IRESSA® (koji su navedeni u odjeljku 6, ‘Šta sadrži lijek IRESSA’).
• ako dojite.

Kada uzimate lijek IRESSA®, posebno vodite računa:

Prije nego što uzmete lijek IRESSA, svakako obavijestite svog ljekara ili farmaceuta;

• ako imate ili ste ranije imali neke bolesti pluća. Neke od ovih bolesti mogu se pogoršati tokom terapije lijekom IRESSA.
• ako ste ikada imali problema sa jetrom.

Primjena drugih ljekova

Molimo vas da svog ljekara ili farmaceuta obavijestite ako uzimate ili ste uzimali ma koje ljekove, uključujući i one koji se ne izdaju na recept kao i biljne preparate .

Posebno naglasite Vašem ljekaru ili farmaceutu ako uzimate neki od sljedećih ljekova:

• fenitoin ili karbamazepin (za liječenje epilepsije).
• rifampicin (za liječenje tuberkuloze).
• itrakonazol (za liječenje gljivičnih infekcija).
• barbiturate (vrsta ljekova koja se koristi kod problema sa nesanicom).
• biljni preparati koji sadrže kantarion (Hypericum perforatum, koje se koristi protiv depresije i nervoze).
• inhibitori protonske pumpe, H2-antagonisti i antacidi (za liječenje čira, lošeg varenja, gorušice i za smanjenje količine kiseline u želucu).

Ovi ljekovi mogu da utiču na to kako djeluje IRESSA®.

• varfarin (takozvani oralni antikoagulans, za sprječavanje pojave krvnih ugrušaka). Ako uzimate lijek koji sadrži varfarin kao aktivnu supstancu, Vaš ljekar mora češće da Vam kontroliše krv.

Ukoliko se bilo šta od gore navedenog odnosi na Vas, ili ako niste sigurni, konsultujte se sa Vašim ljekarom ili farmaceutom prije nego što počnete da uzimate lijek IRESSA.

Primjena lijeka IRESSA® u periodu trudnoće i dojenja

Prije nego što uzmete lijek IRESSA®, recite svom ljekaru ako ste trudni ili pokušavate da zatrudnite ili ako dojite. Preporučuje se tokom terapije lijekom IRESSA® izbjegavajte da ostanete u drugom stanju zato što IRESSA može naškoditi Vašoj bebi.

Tokom terapije lijekom IRESSA® treba da obustavite dojenje.

Uticaj lijeka IRESSA® na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Ne očekuje se da IRESSA® nema ili ima zanemarljivo mali uticaj na Vašu sposobnost da upravljate vozilima ili mašinama. Međutim, neki pacijenti povremeno mogu da osjete slabost. Ako se to dešava i vama, vodite računa kada vozite ili koristite mašine.

Važne informacije o nekim pomoćnim supstancama lijeka IRESSA®

Ovaj lijek sadrži laktozu. Ako Vam je ljekar rekao da imate intoleranciju na neke šećere, kontaktirajte svog ljekara prije nego što počnete da uzimate ovaj lijek.

Uvijek uzimajte lijek IRESSA tačno onako kako Vam je ljekar rekao. Konsultujte se sa Vašim ljekarom ili farmaceutom ako nijeste sigurni.

• Uobičajena doza je jedna tebleta od 250 mg jednom dnevno.
• Lijek se primjenjuje svakoga dana otprilike u isto vrijeme.
• Lijek IRESSA® možete da uzimate sa hranom ili bez nje.
• Ne uzimajte antacide (da biste smanjili nivo kiseline u želucu) 2 sata prije, niti sat vremena poslije uzimanja lijeka IRESSA.

Ukoliko imate problema sa gutanjem tablete, možete je rastvoriti i u pola čaše vode za piće (negazirane). Ne smije se koristiti nijedna druga tečnost. Spustite tabletu u vodu, ne lomeći je, i miješajte dok se tableta potpuno ne rastvori (do 20 minuta), a onda odmah popijte tečnost. Isperite čašu sa još pola čaše vode, pa popijte i to.

Ako ste uzeli više lijeka IRESSA® nego što je trebalo

Odmah se obratite svom ljekaru ili farmaceutu. Ljekar će pratiti stanje Vašeg zdravlja i, ako bude potrebno, preduzeće odgovarajuće mjere.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek IRESSA®

Od vremena koje je ostalo do uzimanja sledeće doze, zavisi šta ćete uraditi ako ste zaboravili da uzmete lijek.

• Ako do naredne doze imate 12 sati i više: Uzmite posljednju propuštenu dozu čim se sjetite. Zatim uzmite sljedeću dozu u uobičajeno vrijeme.
• Ako do naredne doze imate manje od 12 časova: dozu koju ste propustili uopšte nemojte uzimati. Zatim uzmite sljedeću dozu u uobičajeno vrijeme.

Nemojte uzimati duplu dozu (dvije tablete odjednom) da biste nadoknadili propuštenu dozu.

Ako imate bilo kakvu nedoumicu vezanu za upotrebu ovog lijeka, pitajte Vašeg ljekara ili farmaceuta.

Kao i svaki drugi lijek, i IRESSA® može da ima neželjena dejstva, mada se ne dešavaju kod svih ljudi. Ova neželjena dejstva se događaju sa određenom učestalošću, koja se definiše na sljedeći način:

• veoma česta: pogađaju više od 1 od 10 pacijenata
• česta: pogađaju 1-10 od 100 pacijenata
• povremena: pogađaju 1-10 od 1000 pacijenata
• rijetka: pogađaju 1-10 od 10 000 pacijenata
• veoma rijetka: pogađaju manje od 1 od 10000 pacijenata
• nepoznata: učestalost se ne može odrediti na osnovu dostupnih podataka.

Bez odlaganja se javite svom ljekaru ako vam se desi ma šta od sljedećeg, jer možda treba da se podvrgnete hitnim pregledima ili terapiji:

• Alergijska reakcija (povremena), posebno ako simptomi uključuju otečeno lice, jezik ili grlo, probleme sa gutanjem, koprivnjaču ili probleme sa disanjem.
• Ako jako gubite dah, ili ako vam se stanje sa ostajanjem bez daha naglo pogorša, eventualno uz pojavu kašlja ili povišene temperature. Kod nekih pacijenata koji uzimaju lijek IRESSA® dolazi do upale pluća koja se naziva intersticijalna bolest pluća. Ovo neželjeno dejstvo je često (postoji vjerovatnoća da ga dobije 1 na svakih 100 pacijenata) i može biti opasno po život.
• Teške reakcije na koži (rijetko) koje zahvataju velike površine na telu. Ovi znaci mogu uključivati crvenilo, bol, čireve, plikove, i ljuštenje kože. Usne, nos, oči i genitalije takođe mogu biti zahvaćeni.
• Neki pacijenti su patili od dehidracije (često) poslije uporne ili teške dijareje, povraćanja, mučnine ili gubitka apetita.
• Problemi sa očima (povremena), kao što su bol, crvenilo, promjene u vidu ili urastanje trepavica.
• Ovo može značiti da imate ulkus na površini oka (rožnjača).

Recite svom ljekaru ako vas muči ma koje od sljedećih neželjenih dejstava:

Veoma česta neželjena dejstva:

• Dijareja
• Povraćanje
• Mučnina
• Reakcije na koži kao što su ospa nalik na akne, ponekad sa svrabom i suvom i/ili ispucalom kožom
• Gubitak apetita,
• Slabost
• Suvoća, crvenilo i bol u ustima
• Porast enzima jetre poznatog kao alanin aminotransferaza prilkom analize krvi; ako je previsok, Vaš ljekar Vam može reći da prekinete sa upotrebom lijeka IRESSA

Česta neželjena dejstva:

• Suvoća, svrab i crvenilo očiju,
• Crveni i bolni očni kapci,
• Problemi sa noktima,
• Opadanje kose,
• Povišena tjelesna temperatura,
• Krvarenje iz nosa i krv u mokraći
• Proteini u urinu (nađeni u analizi urina)
• Porast bilirubina i drugog enzima jetre poznatog kao aspartat aminotransferaza pri analizi krvi; ako je previsok, Vaš ljekar Vam može reći da prekinete sa upotrebom lijeka IRESSA
• Porast nivoa kreatinina prilikom analize krvi (povezano sa funkcijom bubrega).
• Cistitis (osjećaj pečenja prilikom mokrenja i česta, hitna potreba za mokrenjem)

Povremena neželjena dejstva:

• Upala pankreasa, sa simptomima kao što su veoma jak bol u gornjem delu stomaka i teška mučnina i povraćanje
• Upala jetre. U simptome mogu da spadaju da se generalno loše osjećate, i da imate ili nemate prateću žuticu (žuto prebojavanje kože i očiju). Ovaj efekat nije uobičajen, ipak, neki ljudi su od ovoga umrli.
• Gastrointestinalna perforacija

Rijetka neželjena dejstva:

• Upala krvnih sudova u koži, što može dovesti do pojave modrica ili osipa u vidu polja koja ne blede na koži
• Hemoragijski cistitis (osjećaj pečenja prilikom mokrenja i česta, hitna potreba za mokrenjem, sa prisustvom krvi u mokraći)

Ako primijetite ma koje neželjeno dejstvo koje nije pomenuto u ovom uputstvu, molimo da o tome što prije obavijestite svog ljekara ili farmaceuta.

Lijek treba držati van domašaja i vidokruga djece.

Ne upotrebljavajte lijek IRESSA nakon datuma isteka koji je utisnut na spoljašnjem pakovanju, blisteru (EXP). Datum isteka se odnosi na posljednji dan navedenog mjeseca.

Lijek čuvati na temperaturi do 30°C u originalnom pakovanju, radi zaštite od vlage.

Ljekovi ne treba da se uklanjaju putem otpadnih voda ili kućnog otpada. Pitajte Vašeg farmaceuta kako da uklonite ljekove koji nijesu više potrebni. Ove mjere će pomoći u zaštiti životne sredine.

Šta sadrži lijek IRESSA®

• Aktivna supstanca je gefitinib. Svaka tableta sadrži 250 mg gefitiniba.
• Ostale pomoćne supstance su:

Jezgro tablete:

Laktoza monohidrat

Mikrokristalna celuloza (E460)

Kroskarmeloza natrijum

Povidon (K 29-320) (E1201)

Natrijum-laurilsulfat

Magnezijum-stearat

Film:

Hipromeloza (E464)

Makrogol 300

Titan-dioksid (E171)

Gvožđe-oksid, žuti (E172)

Gvožđe-oksid, crveni (172)

Kako izgleda lijek IRESSA® i sadržaj pakovanja

Tablete lijeka IRESSA su okrugle, smeđe, označene ‘IRESSA 250’ sa jedne strane i bez oznake na drugoj strani tablete.

Lijek IRESSA® je spakovan u spoljašnju kartonsku kutiju u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 film tableta.

Folija blistera može biti perforirana ili bez perforacije.

Nosilac dozvole i Proizvođač

Nosilac dozvole: Glosarij d.o.o., Vojislavljevića 76, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođač: AstraZeneca UK Limited, Macclesfield, Cheshire SK 10 2NA, Velika Britanija

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Novembar 2011. godine

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se može izdavati samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole:

IRESSA®, 250 mg, film tablete: 2030/11/74 – 999 od 15.11.2011. godine