GENTAMICIN GALENIKA 80mg/2ml rastvor za injekciju

Gentamicin je baktericidni antibiotik, aktivan protiv mnogih gram-pozitivnih i gram-negativnih patogena, uključujući sojeve Escherichia, Enterobacter, Klebsiella, Salmonella, Serratia, Shigella, Staphylococcus aureus, neke Proteus sojeve, kao i Pseudomonas aeruginosa. Gentamicin je često efikasan protiv sojeva ovih mikroorganizama koji su rezistentni na druge antibiotike, kao što su streptomicin, kanamicin i neomicin. Gentamicin je efikasan protiv penicillin-rezistentnih stafilokoka, ali rijetko djeluje protiv streptokoka.

Gentamicin je indikovan u terapiji infekcija izazvanih osjetljivim bakterijama.

Treba uzeti u obzir smjernice zvaničnih lokalnih terapijskih vodiča za primjenu pogodnog antibiotika.

Teške infekcije izazvane gram-negativnim mikroorganizmima:

• infekcije gornjeg i donjeg urinarnog trakta,
• infekcije opekotina i rana,
• septikemija, bakterijemija,
• apscesi,
• subakutni bakterijski endokarditis,
• infekcije respiratornog trakta (bronhopneumonija),
• neonatalne infekcije,
• ginekološke infekcije.

Infekcije izazvane gram-pozitivnim mikroorganizmima:

• bakterijemija,
• apscesi,
• slučajne i operativne traume,
• opekotine i teške povrede kože.

Intramuskularna i intravenska primjena.

Gentamicin se najčešće primjenjuje intramuskularno. Kada intramuskularna primjena nije moguća, kao kod pacijenata u stanju šoka i sa teškim opekotinama, primjenjuje se intravenski kao spora i.v. injekcija u trajanju od najmanje 3 minuta, direktno u venu ili putem i.v. katetera. Brza, direktna intravenska primjena može u početku da dovede do porasta koncentracije lijeka koja je potencijalno neurotoksična, te je od značaja da se propisana doza aplikuje u preporučenom vremenskom periodu. Alternativno, propisanu dozu je potrebno rastvoriti u do 100 ml fiziološkog rastvora ili u 5% rastvoru glukoze u vodi, ali ne u rastvorima koji sadrže bikarbonate (vidjeti dio 6.2) i primijeniti tokom najviše 20 minuta.

Bez obzira na to da li se daje intramuskularno ili intravenski, primjenjuje se isti dozni režim. Doziranje se usklađuje sa težinom infekcije, životnim dobi pacijenta i funkcijom bubrega.

Preporučena dnevna doza za djecu, adolescente i odrasle sa normalnom bubrežnom funkcijom je 3-6 mg/kg tjelesne mase, u vidu jedne do dvije pojedinačne doze. Dnevna doza kod djece nakon prvog mjeseca života je 4,5-7,5mg/kg tjelesne mase, u vidu jedne do dvije pojedinačne doze.

Dnevna doza kod novorođenčadi je 4-7mg/kg tjelesne mase. S obzirom na duže poluvrijeme eliminacije lijeka kod novorođenčadi, njima se potrebna dnevna doza daje u vidu jedne pojedinačne doze.

U slučaju oštećene bubrežne funkcije, preporučenu dnevnu dozu treba smanjiti i prilagoditi bubrežnoj funkciji.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega

Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega, doziranje se prilagođava kako bi se rizik od toksičnog dejstva lijeka sveo na minimum. Prva doza treba da bude uobičajena, a nakon toga bi trebalo smanjiti učestalost davanja lijeka. Interval primjene lijeka određuju rezultati testova bubrežne funkcije, kao što je navedeno u nastavku teksta:

Testovi funkcije bubrega:

Koncentracija uree u krvi	Koncentracija uree u krvi	Klirens kreatinina (ml/min)	Doza i učestalost primjene
< 40	6 – 7	> 70	80 mg* na 8 sati
40 – 100	6 – 17	30 – 70	80 mg* na 12 sati
100 – 200	17 – 34	10 – 30	80 mg* dnevno
> 200	> 34	5 – 10	80 mg* na 48 sati
Hemodijaliza dva puta nedjeljno		< 5	80 mg* nakon hemodijalize

*60 mg kod pacijenata tjelesne mase manje od 60 kg. Učestalost doziranja u satima može se približno izračunati na sljedeći način: serumski kreatinin (mg%) x 8 ili u jedinicama SI sistema, kao serumski kreatinin (mikromol/l) podijeljeno sa 11. Ukoliko se koristi ovakvo uputstvo za doziranje, mora se mjeriti maksimalna koncentracija lijeka u serumu. Maksimalne koncentracije gentamicina javljaju se približno jedan sat nakon intramuskularne i intravenske injekcije. Minimalne koncentracije se bilježe neposredno prije sljedeće injekcije. Ispitivanje maksimalnih koncentracija u serumu potvrđuje da je doziranje adekvatno, a takođe služi za otkrivanje koncentracija većih od 10 mg/ml, kod kojih treba razmotriti mogućnost ototoksičnosti. Koncentracije gentamicina jedan sat nakon primjene ne treba da budu više od 10 mg/l (ali treba da dostignu 4 mg/l), dok minimalna koncentracija prije nove doze treba da bude niža od 2 mg/l.

Preporučena doza i mjere predostrožnosti su identične kod intamuskularne i intravenske primjene. Kada se primjenjuje intravenski, gentamicin treba primijeniti direktno u venu ili u kanilu i dati ga sporo, u vremenskom periodu ne kraćem od tri minuta. Ako se primjenjuje kao infuzija, ne treba ga davati duže od 20 minuta i u zapremini tečnosti koja nije veća od 100 ml.

Preporuke za praćenje:

Preporučuje za praćenje koncentracije gentamicina u serumu, naročito kod starih osoba, novorođenčadi i pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega. Uzorci se uzimaju na kraju doznog intervala, kada je koncentracija lijeka u serumu minimalna. Minimalna koncentracija ne bi smjela da prelazi vrijednost od 2 mikrograma/ml gentamicina kada se lijek primjenjuje dva puta dnevno, ili 1 mikrograma/ml kada se daje jedanput (vidjeti dio 4.4.)

• Preosjetljivost na gentamicin, druge aminoglikozide ili na bilo koju od pomoćnih supstanci navedenih u dijelu 6.1,
• Myasthenia gravis.

Pacijente koji su na terapiji gentamicinom treba pažljivo klinički pratiti, s obzirom na potencijalnu toksičnost lijeka.

Gentamicin sa oprezom treba davati privremeno rođenoj djeci zbog nezrelosti njihovih bubrega, starijim osobama i pacijentima sa oštećenom funkcijom bubrega. Glavni faktori koji mogu da utiču na predispoziciju pacijenata na toksično dejstvo lijeka su dijabetes, auditorne i vestibularne disfunkcije, otitis media, raniji otitis media u istoriji bolesti, prethodna primjena ototoksičnih ljekova i genetski determinisana preosjetljivost na aminoglikozidima indukovanu ototoksičnost.

Pacijente koji su na terapiji gentamicinom treba pažljivo klinički pratiti, s obzirom na potencijalnu toksičnost lijeka.

Kao i kod drugih aminoglikozida, toksičnost je u vezi sa koncentracijom lijeka u serumu. Kada koncentracije prelaze 10 mikrograma/ml, mogu biti ugroženi vestibularni mehanizmi. Toksičnost može da bude minimizirana praćenjem koncentracije lijeka u serumu. Savjetuje se da maksimalne koncentracije lijeka (1 sat nakon primjene) ne prelaze 10 mikrograma/ml, a da minimalne koncentracije (neposredno prije sljedeće injekcije) ne prelaze 2 mikrograma/ml kada se gentamicin primjenjuje dva puta dnevno, odnosno 1mikrograma/ml kada se daje jednom dnevno. U slučaju ispoljene toksičnosti, neophodno je prilagođavanje doze lijeka ili prekid terapije.

Postoje dokazi da su ototoksičnost i nefrotoksičnost povezani sa ukupnim nivoom izloženosti lijeku, zbog čega se preporučuje da terapija traje što je kraće moguće.

Kod pojedinih pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega, može doći do prolaznog povećanja koncentracije azota iz uree u krvi (engl. blood urea-nitrogen, BUN), koja se obično vraća na normalne vrijednosti u toku terapije ili nakon prestanka primjene lijeka. Neophodno je da se učestalost primjene lijeka prilagodi stepenu oštećenja bubrežne funkcije.

Gentamicin treba primjenjivati sa oprezom u stanjima koja su praćena mišićnom slabošću.

Kod izuzetno gojaznih pacijenata, neophodno je pažljivo pratiti koncentraciju gentamicina u serumu i po potrebi smanjiti dozu lijeka.

Istovremena primjena drugih neurotoksičnih i/ili nefrotoksičnih ljekova može da poveća mogućnost toksičnog dejstva gentamicina. Treba izbjegavati istovremenu primjenu gentamicina sa sljedećim ljekovima:

• Neuromuskularni blokatori, kao što su sukcinilholin i tubokurarin.
• Drugi potencijalno nefrotoksični ili ototoksični ljekovi, kao što su cefalosporini i meticilin.
• Snažni diuretici, kao što su etakrinska kiselina i furosemid.
• Drugi aminoglikozidi.

Terapija gentamicinom može dovesti do prekomjernog rasta rezistentnih mikroorganizama. Ukoliko dođe do ovoga, treba uvesti odgovarajuću terapiju.

Prilikom primjene gentamicina sa drugim antibioticima, zabilježena je pojava dijareje i pseudomembranoznog kolitisa. Ove dijagnoze treba razmotriti kod svakog pacijenta kod kog se javi dijareja tokom, ili neposredno nakon liječenja. Ukoliko pacijent razvije tešku dijareju i/ili dijareju sa primjesama krvi tokom primjene gentamicina, lijek treba obustaviti i uvesti odgovarajuću terapiju. Ne treba primjenjivati ljekove koji inhibiraju peristaltiku (vidjeti dio 4.8).

Da bi se izbjegla neželjena dejstva lijeka, preporučuje se kontinuirano (prije, u toku i poslije terapije) praćenje bubrežne funkcije (serumski kreatinin, klirens kreatinina), kontrola vestibularne i kohlearne funkcije, kao i funkcije jetre i kontrola laboratorijskih parametara.

Lijek Gentamicin Galenika sadrži natrijum metabisulfit. Sulfiti mogu da uzrokuju reakcije alergijskog tipa, uključujući anafilaktičke simptome i bronhospazam kod osjetljivih pacijenata, naročito kod onih koji u anamnezi navode astmu ili alergiju.

Lijek Gentamicin Galenika sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po dozi, tako da se može smatrati da je suštinski bez natrijuma.

• Antibakterijski ljekovi: povećan rizik od nefrotoksičnosti kod istovremene primjene cefalosporina, pogotovo cefalotina.
• Poznato je da gentamicin pojačava dejstvo antikoagulanasa kao što su varfarin i fenindion.
• Antimikotici: povećan rizik od nefrotoksičnosti kod istovremene primjene amfotericina B.
• Holinergici: antagonizam dejstva neostigmina i piridostigmina.
• Ciklosporin, cisplatin: povećan rizik od nefrotoksičnosti.
• Citotoksični ljekovi: povećan rizik od nefrotoksičnosti i moguć rizik od ototoksičnosti kod istovremene primjene cisplatina.
• Diuretici: povećan rizik od ototoksičnosti kada se primjenjuje sa diureticima Henleove petlje.
• Miorelaksansi: pojačano dejstvo nedepolarišućih miorelaksanasa kao što je tubokurarin. Kod pacijenata koji su tokom anestezije primali miorelaksante tipa kurarea, zabilježena je pojava neuromuskularne blokade i respiratorne paralize nakon primjene aminoglikozida.
• Indometacin: moguće povećanje koncentracije gentamicina u plazmi kod novorođenčadi.
• Istovremena primjena bisfosfonata povećava rizik od hipokalcijemije.
• Istovremena primjena botulinskog toksina i gentamicina povećava rizik od toksičnosti, zbog pojačane neuromuskularne blokade.

Trudnoća

Iako nije zapaženo teratogeno dejstvo gentamicina, treba naglasiti da on prolazi placentnu barijeru i zbog toga postoji rizik od ototoksičnosti kod fetusa. Stoga bi prije primjene ovog lijeka u toku trudnoće trebalo pažljivo razmotriti korist od njegove primjene za trudnicu i rizik primjene za plod.

Dojenje

Gentamicin se u malim količinama izlučuje u majčino mlijeko. S obzirom na to da kod odojčadi postoji potencijal za teške neželjene reakcije na aminoglikozide, potrebno je donijeti odluku da li prekinuti sa dojenjem ili sa primjenom lijeka, uzimajući u obzir značaj lijeka za dojilju. Ukoliko nema zapaljenja u gastrointestinalnom traktu, malo je vjerovatno da će gentamicin unesen putem majčinog mlijeka dovesti do značajne koncentracije lijeka u krvi odojčeta.

Nije primjenljivo.

Ototoksičnost i nefrotoksičnost su najčešća neželjena dejstva terapije gentamicinom. Oba dejstva su u vezi sa oštećenjem funkcije bubrega, stoga treba prilagoditi doziranje kod ovakvih pacijenata. Dodatno, postoje i podaci o rijetkim promjenama elektrolitnog balansa, uključujući hipokalcijemiju i hipokalijemiju koje su uzrokovane disfunkcijom bubrežnih tubula.

Poremećaji uha i labirinta

Mogu se javiti oštećenje vestibularnog nerva i ototoksičnost, što je obično reverzibilno ako se primijeti na vrijeme i ako se na vrijeme prilagodi doza lijeka.

Nepoznata učestalost (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka): ireverzibini gubitak sluha, gluvoća.

Poremećaji bubrega i urinarnog sistema

Nefrotoksičnost.

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek): akutna bubrežna insuficijencija, Fanconi-jev sindrom (poremećaj funkcije proksimalnih tubula bubrega) kod pacijenata koji su liječeni visokim dozama duže vrijeme.

Poremećaji imunog sistema

Nepoznata učestalost: preosjetljivost i anafilaktička reakcija (uključujući anafilaktički šok).

Poremećaji krvi i limfnog sistema

Anemija, krvne diskrazije, granulocitopenija (reverzibilna).

Poremećaji nervnog sistema

Konvulzije, neurotoksične reakcije (uključujući encefalopatiju, konfuziju, letargiju, mentalnu depresiju i halucinacije), neuromuskularna blokada.

Hepatobilijarni poremećaji

Poremećaj hepatičke funkcije.

Poremećaji metabolizma i ishrane

Hipomagnezijemija (kod dugotrajne terapije).

Infekcije i infestacije

Kombinovana primjena antibiotika koji sadrže gentamicin je povezana sa rijetkim izvještajima o Clostridium difficile dijarejama.

Nepoznata učestalost: superinfekcija (izazvana bakterijama rezistentnim na gentamicin), pseudomembranozni kolitis.

Gastrointestinalni poremećaji

Stomatitis, mučnina, povraćanje.

Poremećaji kože i potkožnog tkiva

Urtikarija, alergijski kontaktni dermatitis, purpura.

Nepoznata učestalost: Steven-Johnson-ov sindrom, toksična epidermalna nekroliza.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Kao i kod drugih aminoglikozida, toksičnost gentamicina zavisi od koncentracija u serumu koje prevazilaze kritičnu vrijednost. Malo je vjerovatno da će se, nakon primjene preporučenih doza pacijentima sa očuvanom bubrežnom funkcijom, serumska koncentracija gentamicina popeti na toksični nivo (više od 10 mikrograma/ml). Dozu treba smanjiti kada se zbog oštećenja bubrežne funkcije postižu više serumske koncentracije gentamicina. U slučaju predoziranja ili toksične reakcije, peritonealna dijaliza ili hemodijaliza će smanjiti koncentraciju gentamicina u serumu. Kalcijumove soli primijenjene intravenski koriste se da spriječe neuromuskularnu blokadu izazvanu gentamicinom.

Farmakoterapijska grupa:

Antibakterijski ljekovi za sistemsku primjenu, aminoglikozidni antibakterijski ljekovi, ostali aminoglikozidi

ATC kod: J01GB03

Gentamicin je baktericidni antibiotik. Iako tačan mehanizam dejstva nije u potpunosti razjašnjen, smatra se da lijek inhibira sintezu proteina kod osjetljivih bakterija ireverzibilnim vezivanjem za 30S subjedinicu ribozoma.

Djeluje protiv mnogih aerobnih gram-negativnih i nekih aerobnih gram-pozitivnih bakterija. Ne djeluje protiv gljivica, virusa i većine anaerobnih bakterija.

In vitro, gentamicin u koncentraciji od 1-8 mikrograma/ml inhibira većinu osjetljivih sojeva Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Moraxella lacunata, Neisseria, indol pozitivnog i indol negativnog Proteus-a, Pseudomonas (uključujući većinu sojeva Ps. aeruginosa), Staphylococcus aureus, S. epidermidis, i Serratia. Različite vrste i različiti sojevi iste vrste mogu iskazati veliku varijabilnost u osjetljivosti in vitro. Dodatno, in vitro osjetljivost nije uvijek u korelaciji sa efikasnošću in vivo. Gentamicin je samo minimalno aktivan protiv streptokoka.

Prirodna i stečena rezistencija na gentamicin pokazana je kod gram-negativnih i gram-pozitivnih bakterija. Do rezistencije na gentamicin može doći usljed smanjene permeabilnosti ćelijskog zida bakterije, promjena na vezujućem mjestu na ribozomu ili usljed plazmid-posredovanog faktora rezistencije koji je stečen konjugacijom. Plazmidom posredovana rezistencija omogućava rezistentnim bakterijama da enzimski modifikuju lijek acetilacijom, fosforilacijom ili adenilacijom i može se prenositi među organizmima iste ili različite vrste. Istim plazmidom može se prenositi i rezistencija na druge aminoglikozide i na nekoliko drugih antiinfektivnih agenasa (npr. hloramfenikol, sulfonamidi, tetraciklin).

Postoji djelimična ukrštena rezistencija između gentamicina i ostalih aminoglikozida.

Distribucija

Volumen distribucije gentamicina je približno jednak volumenu ekstracelularne tečnosti. Kod novorođenčeta voda čini 70 do 75%, a kod odraslih 50 do 55% tjelesne mase. Kompartment ekstracelularne tečnosti je veći kod novorođenčadi (40% tjelesne mase) u poređenju sa odraslima (25%). Stoga, volumen distribucije gentamicina po kilogramu tjelesne mase pada sa povećanjem životnog doba i to sa 0,5 – 0,7 l/kg za privremeno rođeno dijete do 0,25 l/kg za adolescente. Veći volumen distribucije po kg tjelesne mase znači da je potrebno primijeniti veću dozu lijeka po kg tjelesne mase da bi se postigla adekvatna vrijednost maksimalne koncentracije u plazmi.

Eliminacija

Gentamicin se ne metaboliše u organizmu, već se uglavnom preko bubrega izlučuje u nepromijenjenom, mikrobiološki aktivnom obliku. Kod pacijenata sa očuvanom funkcijom bubrega, poluvrijeme eliminacije je oko 2 do 3 sata. Kod novorođenčadi je smanjen nivo eliminacije lijeka zbog nezrelosti bubrežne funkcije.

Srednje vrijednosti poluvremena eliminacije su približno 8 sati kod novorođenčeta gestacijske dobi od 26 do 34 nedjelje, a oko 6,7 sati kod novorođenčeta gestacijske dobi od 35 do 37 nedjelja.

U skladu sa tim, vrijednosti klirensa se povećavaju od oko 0,05 l/h kod novorođenčadi gestacijskog doba od 27 nedjelja do 0,2 l/h kod onih gestacijskog doba 40 nedjelja.

Ne postoje pretklinički podaci od važnosti, koji već nijesu pomenuti u ostalim djelovima Sažetka karakteristika lijeka.

Natrijum metabisulfit (E223);

Limunska kiselina, monohidrat;

Natrijum citrat;

Voda za injekcije.

Gentamicin Galenika, rastvor za injekciju prije upotrebe ne treba miješati sa drugim ljekovima. Kada je neophodna istovremena primjena drugih ljekova (penicilini, cefalosporini, eritromicin, sulfadiazin, furosemid, beta-laktamski antibiotici, heparin), treba ih davati odvojeno ili kao bolus injekcije u sistem za infuziju ili aplikovati na različitim mjestima.

Dodavanje gentamicina u rastvore koji sadrže bikarbonate može da dovede do oslobađanja ugljen dioksida.

3 godine.

Lijek upotrijebiti odmah nakon otvaranja ampule.

Čuvati na temperaturi do 25°C, u originalnom pakovanju.

Za uslove čuvanja lijeka nakon prvog otvaranja, vidjeti dio 6.3

Unutrašnje pakovanje lijeka je ampula od bezbojnog stakla I hidrolitičke grupe sa bijelim keramičkim prstenom za prelom, koja sadrži 2 ml rastvora za injekciju.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 10 ampula (po 5 ampula je smješteno u providne PVC blistere) i Uputstvo za lijek.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Lijek Gentamicin Galenika je aminoglikozidni antibiotik u obliku rastvora za injekcije i namijenjen je za liječenje infekcija izazvanih osjetljivim bakterijama, kao što su: infekcije mokraćnih puteva, infekcije pluća i infekcije rana.

Lijek Gentamicin Galenika ne smijete koristiti:

Lijek Gentamicin Galenika se ne smije koristiti ako:

• ste alergični (preosjetljivi) na gentamicin sulfat, na bilo koju od pomoćnih supstanci ovog lijeka (navedene u dijelu 6) ili druge aminoglikozide,
• bolujete od miastenije gravis (izražena slabost pojedinih mišića),

Upozorenja i mjere opreza:

Obratite se ljekaru ili farmaceutu ako Vam se tokom primjene lijeka javi teška dijareja.

Gentamicin Galenika sa oprezom treba davati:

• prijevremeno rođenoj djeci,
• starijim osobama,
• pacijentima sa oštećenom funkcijom bubrega,
• oboljelima od šećerne bolesti (dijabetičarima),
• pacijentima koji imaju poremećaj sluha ili ravnoteže, koji su ranije imali infekcije uha, kao i osobama koje su ranije koristile ljekove koji oštećuju sluh,
• osobama sa izraženom mišićnom slabošću,
• gojaznim osobama.

Primjena drugih ljekova

Imajte u vidu da se ove informacije mogu odnositi i na ljekove koje više ne pijete, kao i na ljekove koje planirate da uzimate u budućnosti.

Obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta ukoliko uzimate, donedavno ste uzimali ili ćete možda uzimati bilo koje druge ljekove.

Neophodan je poseban oprez ukoliko se gentamicin primjenjuje istovremeno sa nekim od sljedećih ljekova:

• antibiotici čija primjena dovodi do oštećenja bubrega ili sluha, kakvi su drugi aminoglikozidi, cefalosporini (naročito cefalotin) i meticilin,
• ljekovi za sprječavanje zgrušavanja krvi (antikoagulansi), kao što su varfarin i fenindion,
• amfotericin B (lijek koji se koristi u liječenju gljivičnih infekcija),
• neostigmin i piridostigmin (ljekovi koji se koriste u liječenju mišićne slabosti),
• ciklosporin (lijek koji smanjuje aktivnost imunog sistema),
• cisplatin (citotostatik)
• neki ljekovi za izmokravanje (diuretici), kao što su etakrinska kiselina i furosemid,
• mišićni relaksansi (tubokurarin i sukcinilholin), koji se koriste u toku opšte anestezije,
• indometacin (lijek iz grupe nesteroidnih antiinflamatornih ljekova koji se koriste za liječenje bola i zapaljenja),
• bisfosfonati (grupa ljekova za osteoporozu),
• botulinski toksin (botoks), koji se koristi za liječenje grčenja mišića i nevoljnih mišićnih kontrakcija.

Primjena lijeka Gentamicin Galenika sa hranom ili pićem

Uzimanje hrane i konzumiranje pića ne utiču značajno na dejstvo lijeka Gentamicin Galenika.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Trudnoća

Prije primjene ovog lijeka kod trudnica ljekar će pažljivo razmotriti korist primjene za trudnicu i rizik primjene za plod.

Dojenje

Ljekar će donijeti odluku da li treba prekinuti sa dojenjem ili sa primjenom lijeka, uzimajući u obzir značaj lijeka za dojilju.

Uticaj lijeka Gentamicin Galenika na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Nemojte da vozite ukoliko osjetite bilo kakvo dejstvo lijeka koje može da naškodi Vašoj sposobnosti da vozite ili rukujete mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Gentamicin Galenika

Lijek Gentamicin Galenika sadrži natrijum metabisulfit.

Natrijum metabisulfit može izazvati teške reakcije preosjetljivosti i bronhospazam, naročito kod onih pacijenata koji u istoriji bolesti imaju astmu ili alergiju.

Lijek Gentamicin Galenika sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po dozi, tako da se može smatrati da je suštinski bez natrijuma.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako nijeste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Doza lijeka koja će Vam biti data zavisiće od ozbiljnosti infekcije koju imate, životnog doba, tjelesne mase i funkcije bubrega.

Lijek Gentamicin Galenika se najčešće primjenjuje intramuskularno (u mišić). Kada intramuskularna primjena nije moguća, što može biti slučaj kod nekih pacijenata, primjenjuje se intravenski.

Ako se daje u venu, može se dati kao injekcija, a može se i prethodno rastvoriti u fiziološkom rastvoru ili u rastvoru 5% glukoze i dati kroz sistem za infuziju.

Bez obzira na to da li se daje intramuskularno ili intravenski, primjenjuje se isti dozni režim.

Preporučena dnevna doza za djecu, adolescente i odrasle sa normalnom bubrežnom funkcijom je 3 - 6 mg/kg tjelesne mase kao jedna do dvije pojedinačne doze.

Dnevna doza kod djece nakon prvog mjeseca života je 4,5 - 7,5 mg/kg tjelesne mase kao jedna do dvije pojedinačne doze.

Dnevna doza kod novorođenčadi je 4 - 7 mg/kg tjelesne mase. S obzirom na duže poluvrijeme eliminacije lijeka kod novorođenčadi, njima se potrebna dnevna doza daje jednokratno, kao jedna pojedinačna doza.

U slučaju oštećene bubrežne funkcije, preporučenu dnevnu dozu treba smanjiti i prilagoditi bubrežnoj funkciji.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega

Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega doziranje se prilagođava kako bi se rizik od toksičnog dejstva lijeka sveo na minimum. Prva doza treba da bude uobičajena, a nakon toga bi trebalo smanjiti učestalost davanja lijeka. Interval davanja lijeka određuju rezultati testova bubrežne funkcije kao što je navedeno u nastavku:

Testovi funkcije bubrega:

Koncentracija uree u krvi	Koncentracija uree u krvi	Klirens kreatinina (ml/min)	Doza i učestalost primjene
< 40	6 – 7	> 70	80 mg* na 8 sati
40 – 100	6 – 17	30 – 70	80 mg* na 12 sati
100 – 200	17 – 34	10 – 30	80 mg* dnevno
> 200	> 34	5 – 10	80 mg* na 48 sati
Hemodijaliza		< 5	80 mg* nakon hemodijalize

*60 mg kod pacijenata tjelesne mase manje od 60 kg.

Ljekar će Vam redovno kontrolisati koncentraciju gentamicina u krvi kako bi se utvrdilo da li se postižu neophodne koncentracije. Primjena gentamicina može oštetiti sluh ili funkciju bubrega. U zavisnosti od Vašeg stanja, ljekar će odrediti koliko dugo ćete primati lijek. Kod pojedinih pacijenata će se sprovoditi laboratorijski testovi kako bi se kontrolisala funkcija bubrega, prije i za vrijeme primjene gentamicina. Možda će Vam kontrolisati i sluh.

Ako ste primili više lijeka Gentamicin Galenika nego što je trebalo

S obzirom na to da ćete lijek primiti u zdravstvenoj ustanovi, nije očekivano da primite više lijeka nego što je neophodno.

Ukoliko ipak mislite da ste primili previše ili premalo lijeka, razgovarajte sa ljekarom ili medicinskom sestrom.

Ako ste zaboravili da primite Gentamicin Galenika

Ovaj lijek se prima u zdravstvenoj ustanovi, tako da nije očekivano da lijek nećete primiti na vrijeme.

Ukoliko ipak mislite da nijeste primili neophodnu dozu lijeka, razgovarajte sa ljekarom ili medicinskom sestrom.

Ako prestanete da primate lijek Gentamicin Galenika

Vaš ljekar će odlučiti kada da prekinete liječenje lijekom Gentamicin Galenika.

Ako imate bilo kakvih dodatnih pitanja o primjeni ovog lijeka, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i lijek Gentamicin Galenika može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Ako primijetite neku od sljedećih reakcija na lijek, obavijestite Vašeg ljekara što prije:

• teška alergijska reakcija kože i membrana sluzokože praćena plikovima i crvenilom koja u veoma teškim slučajevima može zahvatiti unutrašnje organe i biti opasna po život (Stevens-Johnson-ov sindrom, toksična epidermalna nekroliza),
• problem sa sluhom (ukoliko se javi ovo neželjeno dejstvo lijeka, Vaš ljekar će promijeniti dozu lijeka ili će Vam dati drugi lijek),
• ireverzibini gubitak sluha (trajno oštećenje sluha, gluvoća),
• mučnina, povraćanje,
• osip po koži, svrab,
• ljubičasta prebojenost ispod kože,
• groznica (povišena tjelesna temperatura),
• grlobolja,
• mišićna slabost,
• bubrežno oboljenje praćeno smanjenim mokrenjem,
• akutna slabost bubrega (akutna insuficijencija bubrega),
• smanjen broj bijelih i crvenih krvnih zrnaca i druge promjene u krvnoj slici (krvna diskrazija),
• konvulzije (grčevi), zbunjenost, zamor, depresija i halucinacije (zbog dejstva lijeka na centralni nervni sistem),
• problemi sa jetrom,
• niska koncentracija kalijuma ili kalcijuma u krvi,
• niska koncentracija magnezijuma u krvi (kod dugotrajne primjene lijeka),
• visok nivo fosfata i aminokiselina u urinu (Fanconi-jev sindrom, povezan sa dugotrajnom primjenom lijeka u visokim dozama).

Nepoznata učestalost (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka):

Alergijske reakcije (uključujući ozbiljne alergijske reakcije poput anafilakse), koje obuhvataju:

• osip iznad nivoa kože praćen svrabom ili koprivnjača,
• otok šaka, stopala, zglobova, lica usana ili grla koji može otežati gutanje ili disanje,
• nesvjestica, vrtoglavica, osjećaj ošamućenosti (nizak krvni pritisak),
• infekcija drugim mikroorganizmima koji su rezistentni na gentamicin,
• dijareja, sa ili bez primjesa krvi i/ili stomačni grčevi.

Vaš ljekar će možda zahtijevati da se urade analize krvi kako bi se provjerila krvna slika, koncentracija elektrolita (kalijum, kalcijum, magnezijum), funkcija jetre i bubrega. Možda će Vam provjeravati i sluh.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na posljednji dan navedenog mjeseca.

Lijek upotrijebiti odmah nakon otvaranja ampule.

Čuvati na temperaturi do 25°C, u originalnom pakovanju.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Gentamicin Galenika

• Aktivna supstanca je gentamicin.

2 ml rastvora za injekciju sadrži 80 mg gentamicina u obliku gentamicin sulfata.

• Pomoćne supstance su: natrijum metabisulfit (E223); limunska kiselina, monohidrat; natrijum citrat i voda za injekcije.

Kako izgleda lijek Gentamicin Galenika i sadržaj pakovanja

Lijek Gentamicin Galenika je bistar, bezbojan do blijedožut rastvor za injekciju.

Unutrašnje pakovanje lijeka je ampula od bezbojnog stakla I hidrolitičke grupe sa bijelim keramičkim prstenom za prelom, koja sadrži 2 ml rastvora za injekciju.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 10 ampula (po 5 ampula je smješteno u providne PVC blistere) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole:

GLK pharma d.o.o. Podgorica,

Svetozara Markovića 46, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođač:

Galenika a.d. Beograd,

Batajnički drum b.b., Beograd Zemun, 11080 Beograd, Srbija

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole:

2030/24/6899 – 125 od 25.12.2024. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Decembar, 2024. godine

------------------------------------------------------------------------------------------------

Sledeće informacije namIJenjene su isključivo zdravstvenim RADNIcima:

Terapijske indikacije

Gentamicin je baktericidni antibiotik, aktivan protiv mnogih gram-pozitivnih i gram-negativnih patogena, uključujući sojeve Escherichia, Enterobacter, Klebsiella, Salmonella, Serratia, Shigella, Staphylococcus aureus, neke Proteus sojeve, kao i Pseudomonas aeruginosa. Gentamicin je često efikasan protiv sojeva ovih mikroorganizama koji su rezistentni na druge antibiotike, kao što su streptomicin, kanamicin i neomicin. Gentamicin je efikasan protiv penicillin-rezistentnih stafilokoka, ali rijetko djeluje protiv streptokoka.

Gentamicin je indikovan u terapiji infekcija izazvanih osjetljivim bakterijama.

Treba uzeti u obzir smjernice zvaničnih lokalnih terapijskih vodiča za primjenu pogodnog antibiotika.

Teške infekcije izazvane gram-negativnim mikroorganizmima:

• infekcije gornjeg i donjeg urinarnog trakta,
• infekcije opekotina i rana,
• septikemija, bakterijemija,
• apscesi,
• subakutni bakterijski endokarditis,
• infekcije respiratornog trakta (bronhopneumonija),
• neonatalne infekcije,
• ginekološke infekcije.

Infekcije izazvane gram-pozitivnim mikroorganizmima:

• bakterijemija,
• apscesi,
• slučajne i operativne traume,
• opekotine i teške povrede kože.

Doziranje i način primjene

Intramuskularna i intravenska primjena.

Gentamicin se najčešće primjenjuje intramuskularno. Kada intramuskularna primjena nije moguća, kao kod pacijenata u stanju šoka i sa teškim opekotinama, primjenjuje se intravenski kao spora i.v. injekcija u trajanju od najmanje 3 minuta, direktno u venu ili putem i.v. katetera. Brza, direktna intravenska primjena može u početku da dovede do porasta koncentracije lijeka koja je potencijalno neurotoksična, te je od značaja da se propisana doza aplikuje u preporučenom vremenskom periodu. Alternativno, propisanu dozu je potrebno rastvoriti u do 100 ml fiziološkog rastvora ili u 5% rastvoru glukoze u vodi, ali ne u rastvorima koji sadrže bikarbonate (vidjeti dio 6.2) i primijeniti tokom najviše 20 minuta.

Bez obzira na to da li se daje intramuskularno ili intravenski, primjenjuje se isti dozni režim. Doziranje se usklađuje sa težinom infekcije, životnim dobi pacijenta i funkcijom bubrega.

Preporučena dnevna doza za djecu, adolescente i odrasle sa normalnom bubrežnom funkcijom je 3-6 mg/kg tjelesne mase, u vidu jedne do dvije pojedinačne doze. Dnevna doza kod djece nakon prvog mjeseca života je 4,5-7,5mg/kg tjelesne mase, u vidu jedne do dvije pojedinačne doze.

Dnevna doza kod novorođenčadi je 4-7mg/kg tjelesne mase. S obzirom na duže poluvrijeme eliminacije lijeka kod novorođenčadi, njima se potrebna dnevna doza daje u vidu jedne pojedinačne doze.

U slučaju oštećene bubrežne funkcije, preporučenu dnevnu dozu treba smanjiti i prilagoditi bubrežnoj funkciji.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega

Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega, doziranje se prilagođava kako bi se rizik od toksičnog dejstva lijeka sveo na minimum. Prva doza treba da bude uobičajena, a nakon toga bi trebalo smanjiti učestalost davanja lijeka. Interval primjene lijeka određuju rezultati testova bubrežne funkcije, kao što je navedeno u nastavku teksta:

Testovi funkcije bubrega:

Koncentracija uree u krvi	Koncentracija uree u krvi	Klirens kreatinina (ml/min)	Doza i učestalost primjene
< 40	6 – 7	> 70	80 mg* na 8 sati
40 – 100	6 – 17	30 – 70	80 mg* na 12 sati
100 – 200	17 – 34	10 – 30	80 mg* dnevno
> 200	> 34	5 – 10	80 mg* na 48 sati
Hemodijaliza dva puta nedjeljno		< 5	80 mg* nakon hemodijalize

*60 mg kod pacijenata tjelesne mase manje od 60 kg. Učestalost doziranja u satima može se približno izračunati na sljedeći način: serumski kreatinin (mg%) x 8 ili u jedinicama SI sistema, kao serumski kreatinin (mikromol/l) podijeljeno sa 11. Ukoliko se koristi ovakvo uputstvo za doziranje, mora se mjeriti maksimalna koncentracija lijeka u serumu. Maksimalne koncentracije gentamicina javljaju se približno jedan sat nakon intramuskularne i intravenske injekcije. Minimalne koncentracije se bilježe neposredno prije sljedeće injekcije. Ispitivanje maksimalnih koncentracija u serumu potvrđuje da je doziranje adekvatno, a takođe služi za otkrivanje koncentracija većih od 10 mg/ml, kod kojih treba razmotriti mogućnost ototoksičnosti. Koncentracije gentamicina jedan sat nakon primjene ne treba da budu više od 10 mg/l (ali treba da dostignu 4 mg/l), dok minimalna koncentracija prije nove doze treba da bude niža od 2 mg/l.

Preporučena doza i mjere predostrožnosti su identične kod intamuskularne i intravenske primjene. Kada se primjenjuje intravenski, gentamicin treba primijeniti direktno u venu ili u kanilu i dati ga sporo, u vremenskom periodu ne kraćem od tri minuta. Ako se primjenjuje kao infuzija, ne treba ga davati duže od 20 minuta i u zapremini tečnosti koja nije veća od 100 ml.

Preporuke za praćenje:

Preporučuje za praćenje koncentracije gentamicina u serumu, naročito kod starih osoba, novorođenčadi i pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega. Uzorci se uzimaju na kraju doznog intervala, kada je koncentracija lijeka u serumu minimalna. Minimalna koncentracija ne bi smjela da prelazi vrijednost od 2 mikrograma/ml gentamicina kada se lijek primjenjuje dva puta dnevno, ili 1 mikrograma/ml kada se daje jedanput (vidjeti dio 4.4.)

Kontraindikacije

• Preosjetljivost na gentamicin, druge aminoglikozide ili na bilo koju od pomoćnih supstanci navedenih u dijelu 6.1,
• Myasthenia gravis.

Pacijente koji su na terapiji gentamicinom treba pažljivo klinički pratiti, s obzirom na potencijalnu toksičnost lijeka.

Gentamicin sa oprezom treba davati privremeno rođenoj djeci zbog nezrelosti njihovih bubrega, starijim osobama i pacijentima sa oštećenom funkcijom bubrega. Glavni faktori koji mogu da utiču na predispoziciju pacijenata na toksično dejstvo lijeka su dijabetes, auditorne i vestibularne disfunkcije, otitis media, raniji otitis media u istoriji bolesti, prethodna primjena ototoksičnih ljekova i genetski determinisana preosjetljivost na aminoglikozidima indukovanu ototoksičnost.

Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka

Pacijente koji su na terapiji gentamicinom treba pažljivo klinički pratiti, s obzirom na potencijalnu toksičnost lijeka.

Kao i kod drugih aminoglikozida, toksičnost je u vezi sa koncentracijom lijeka u serumu. Kada koncentracije prelaze 10 mikrograma/ml, mogu biti ugroženi vestibularni mehanizmi. Toksičnost može da bude minimizirana praćenjem koncentracije lijeka u serumu. Savjetuje se da maksimalne koncentracije lijeka (1 sat nakon primjene) ne prelaze 10 mikrograma/ml, a da minimalne koncentracije (neposredno prije sljedeće injekcije) ne prelaze 2 mikrograma/ml kada se gentamicin primjenjuje dva puta dnevno, odnosno 1mikrograma/ml kada se daje jednom dnevno. U slučaju ispoljene toksičnosti, neophodno je prilagođavanje doze lijeka ili prekid terapije.

Postoje dokazi da su ototoksičnost i nefrotoksičnost povezani sa ukupnim nivoom izloženosti lijeku, zbog čega se preporučuje da terapija traje što je kraće moguće.

Kod pojedinih pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega, može doći do prolaznog povećanja koncentracije azota iz uree u krvi (engl. blood urea-nitrogen, BUN), koja se obično vraća na normalne vrijednosti u toku terapije ili nakon prestanka primjene lijeka. Neophodno je da se učestalost primjene lijeka prilagodi stepenu oštećenja bubrežne funkcije.

Gentamicin treba primjenjivati sa oprezom u stanjima koja su praćena mišićnom slabošću.

Kod izuzetno gojaznih pacijenata, neophodno je pažljivo pratiti koncentraciju gentamicina u serumu i po potrebi smanjiti dozu lijeka.

Istovremena primjena drugih neurotoksičnih i/ili nefrotoksičnih ljekova može da poveća mogućnost toksičnog dejstva gentamicina. Treba izbjegavati istovremenu primjenu gentamicina sa sljedećim ljekovima:

• Neuromuskularni blokatori, kao što su sukcinilholin i tubokurarin.
• Drugi potencijalno nefrotoksični ili ototoksični ljekovi, kao što su cefalosporini i meticilin.
• Snažni diuretici, kao što su etakrinska kiselina i furosemid.
• Drugi aminoglikozidi.

Terapija gentamicinom može dovesti do prekomjernog rasta rezistentnih mikroorganizama. Ukoliko dođe do ovoga, treba uvesti odgovarajuću terapiju.

Prilikom primjene gentamicina sa drugim antibioticima, zabilježena je pojava dijareje i pseudomembranoznog kolitisa. Ove dijagnoze treba razmotriti kod svakog pacijenta kod kog se javi dijareja tokom, ili neposredno nakon liječenja. Ukoliko pacijent razvije tešku dijareju i/ili dijareju sa primjesama krvi tokom primjene gentamicina, lijek treba obustaviti i uvesti odgovarajuću terapiju. Ne treba primjenjivati ljekove koji inhibiraju peristaltiku (vidjeti dio 4.8).

Da bi se izbjegla neželjena dejstva lijeka, preporučuje se kontinuirano (prije, u toku i poslije terapije) praćenje bubrežne funkcije (serumski kreatinin, klirens kreatinina), kontrola vestibularne i kohlearne funkcije, kao i funkcije jetre i kontrola laboratorijskih parametara.

Lijek Gentamicin Galenika sadrži natrijum metabisulfit. Sulfiti mogu da uzrokuju reakcije alergijskog tipa, uključujući anafilaktičke simptome i bronhospazam kod osjetljivih pacijenata, naročito kod onih koji u anamnezi navode astmu ili alergiju.

Lijek Gentamicin Galenika sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po dozi, tako da se može smatrati da je suštinski bez natrijuma.

Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija

• Antibakterijski ljekovi: povećan rizik od nefrotoksičnosti kod istovremene primjene cefalosporina, pogotovo cefalotina.
• Poznato je da gentamicin pojačava dejstvo antikoagulanasa kao što su varfarin i fenindion.
• Antimikotici: povećan rizik od nefrotoksičnosti kod istovremene primjene amfotericina B.
• Holinergici: antagonizam dejstva neostigmina i piridostigmina.
• Ciklosporin, cisplatin: povećan rizik od nefrotoksičnosti.
• Citotoksični ljekovi: povećan rizik od nefrotoksičnosti i moguć rizik od ototoksičnosti kod istovremene primjene cisplatina.
• Diuretici: povećan rizik od ototoksičnosti kada se primjenjuje sa diureticima Henleove petlje.
• Miorelaksansi: pojačano dejstvo nedepolarišućih miorelaksanasa kao što je tubokurarin. Kod pacijenata koji su tokom anestezije primali miorelaksante tipa kurarea, zabilježena je pojava neuromuskularne blokade i respiratorne paralize nakon primjene aminoglikozida.
• Indometacin: moguće povećanje koncentracije gentamicina u plazmi kod novorođenčadi.
• Istovremena primjena bisfosfonata povećava rizik od hipokalcijemije.
• Istovremena primjena botulinskog toksina i gentamicina povećava rizik od toksičnosti, zbog pojačane neuromuskularne blokade.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Trudnoća

Iako nije zapaženo teratogeno dejstvo gentamicina, treba naglasiti da on prolazi placentnu barijeru i zbog toga postoji rizik od ototoksičnosti kod fetusa. Stoga bi prije primjene ovog lijeka u toku trudnoće trebalo pažljivo razmotriti korist od njegove primjene za trudnicu i rizik primjene za plod.

Dojenje

Gentamicin se u malim količinama izlučuje u majčino mlijeko. S obzirom na to da kod odojčadi postoji potencijal za teške neželjene reakcije na aminoglikozide, potrebno je donijeti odluku da li prekinuti sa dojenjem ili sa primjenom lijeka, uzimajući u obzir značaj lijeka za dojilju. Ukoliko nema zapaljenja u gastrointestinalnom traktu, malo je vjerovatno da će gentamicin unesen putem majčinog mlijeka dovesti do značajne koncentracije lijeka u krvi odojčeta.

Uticaj lijeka na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama

Nije primjenljivo.

Neželjena dejstva

Ototoksičnost i nefrotoksičnost su najčešća neželjena dejstva terapije gentamicinom. Oba dejstva su u vezi sa oštećenjem funkcije bubrega, stoga treba prilagoditi doziranje kod ovakvih pacijenata. Dodatno, postoje i podaci o rijetkim promjenama elektrolitnog balansa, uključujući hipokalcijemiju i hipokalijemiju koje su uzrokovane disfunkcijom bubrežnih tubula.

Poremećaji uha i labirinta

Mogu se javiti oštećenje vestibularnog nerva i ototoksičnost, što je obično reverzibilno ako se primijeti na vrijeme i ako se na vrijeme prilagodi doza lijeka.

Nepoznata učestalost (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka): ireverzibini gubitak sluha, gluvoća.

Poremećaji bubrega i urinarnog sistema

Nefrotoksičnost.

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek): akutna bubrežna insuficijencija, Fanconi-jev sindrom (poremećaj funkcije proksimalnih tubula bubrega) kod pacijenata koji su liječeni visokim dozama duže vrijeme.

Poremećaji imunog sistema

Nepoznata učestalost: preosjetljivost i anafilaktička reakcija (uključujući anafilaktički šok).

Poremećaji krvi i limfnog sistema

Anemija, krvne diskrazije, granulocitopenija (reverzibilna).

Poremećaji nervnog sistema

Konvulzije, neurotoksične reakcije (uključujući encefalopatiju, konfuziju, letargiju, mentalnu depresiju i halucinacije), neuromuskularna blokada.

Hepatobilijarni poremećaji

Poremećaj hepatičke funkcije.

Poremećaji metabolizma i ishrane

Hipomagnezijemija (kod dugotrajne terapije).

Infekcije i infestacije

Kombinovana primjena antibiotika koji sadrže gentamicin je povezana sa rijetkim izvještajima o Clostridium difficile dijarejama.

Nepoznata učestalost: superinfekcija (izazvana bakterijama rezistentnim na gentamicin), pseudomembranozni kolitis.

Gastrointestinalni poremećaji

Stomatitis, mučnina, povraćanje.

Poremećaji kože i potkožnog tkiva

Urtikarija, alergijski kontaktni dermatitis, purpura.

Nepoznata učestalost: Steven-Johnson-ov sindrom, toksična epidermalna nekroliza.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Predoziranje

Kao i kod drugih aminoglikozida, toksičnost gentamicina zavisi od koncentracija u serumu koje prevazilaze kritičnu vrijednost. Malo je vjerovatno da će se, nakon primjene preporučenih doza pacijentima sa očuvanom bubrežnom funkcijom, serumska koncentracija gentamicina popeti na toksični nivo (više od 10 mikrograma/ml). Dozu treba smanjiti kada se zbog oštećenja bubrežne funkcije postižu više serumske koncentracije gentamicina. U slučaju predoziranja ili toksične reakcije, peritonealna dijaliza ili hemodijaliza će smanjiti koncentraciju gentamicina u serumu. Kalcijumove soli primijenjene intravenski koriste se da spriječe neuromuskularnu blokadu izazvanu gentamicinom.

FARMAKOLOŠKI PODACI

Farmakodinamski podaci

Farmakoterapijska grupa:

Antibakterijski ljekovi za sistemsku primjenu, aminoglikozidni antibakterijski ljekovi, ostali aminoglikozidi

ATC kod: J01GB03

Gentamicin je baktericidni antibiotik. Iako tačan mehanizam dejstva nije u potpunosti razjašnjen, smatra se da lijek inhibira sintezu proteina kod osjetljivih bakterija ireverzibilnim vezivanjem za 30S subjedinicu ribozoma.

Djeluje protiv mnogih aerobnih gram-negativnih i nekih aerobnih gram-pozitivnih bakterija. Ne djeluje protiv gljivica, virusa i većine anaerobnih bakterija.

In vitro, gentamicin u koncentraciji od 1-8 mikrograma/ml inhibira većinu osjetljivih sojeva Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Moraxella lacunata, Neisseria, indol pozitivnog i indol negativnog Proteus-a, Pseudomonas (uključujući većinu sojeva Ps. aeruginosa), Staphylococcus aureus, S. epidermidis, i Serratia. Različite vrste i različiti sojevi iste vrste mogu iskazati veliku varijabilnost u osjetljivosti in vitro. Dodatno, in vitro osjetljivost nije uvijek u korelaciji sa efikasnošću in vivo. Gentamicin je samo minimalno aktivan protiv streptokoka.

Prirodna i stečena rezistencija na gentamicin pokazana je kod gram-negativnih i gram-pozitivnih bakterija. Do rezistencije na gentamicin može doći usljed smanjene permeabilnosti ćelijskog zida bakterije, promjena na vezujućem mjestu na ribozomu ili usljed plazmid-posredovanog faktora rezistencije koji je stečen konjugacijom. Plazmidom posredovana rezistencija omogućava rezistentnim bakterijama da enzimski modifikuju lijek acetilacijom, fosforilacijom ili adenilacijom i može se prenositi među organizmima iste ili različite vrste. Istim plazmidom može se prenositi i rezistencija na druge aminoglikozide i na nekoliko drugih antiinfektivnih agenasa (npr. hloramfenikol, sulfonamidi, tetraciklin).

Postoji djelimična ukrštena rezistencija između gentamicina i ostalih aminoglikozida.

Farmakokinetički podaci

Distribucija

Volumen distribucije gentamicina je približno jednak volumenu ekstracelularne tečnosti. Kod novorođenčeta voda čini 70 do 75%, a kod odraslih 50 do 55% tjelesne mase. Kompartment ekstracelularne tečnosti je veći kod novorođenčadi (40% tjelesne mase) u poređenju sa odraslima (25%). Stoga, volumen distribucije gentamicina po kilogramu tjelesne mase pada sa povećanjem životnog doba i to sa 0,5 – 0,7 l/kg za privremeno rođeno dijete do 0,25 l/kg za adolescente. Veći volumen distribucije po kg tjelesne mase znači da je potrebno primijeniti veću dozu lijeka po kg tjelesne mase da bi se postigla adekvatna vrijednost maksimalne koncentracije u plazmi.

Eliminacija

Gentamicin se ne metaboliše u organizmu, već se uglavnom preko bubrega izlučuje u nepromijenjenom, mikrobiološki aktivnom obliku. Kod pacijenata sa očuvanom funkcijom bubrega, poluvrijeme eliminacije je oko 2 do 3 sata. Kod novorođenčadi je smanjen nivo eliminacije lijeka zbog nezrelosti bubrežne funkcije.

Srednje vrijednosti poluvremena eliminacije su približno 8 sati kod novorođenčeta gestacijske dobi od 26 do 34 nedjelje, a oko 6,7 sati kod novorođenčeta gestacijske dobi od 35 do 37 nedjelja.

U skladu sa tim, vrijednosti klirensa se povećavaju od oko 0,05 l/h kod novorođenčadi gestacijskog doba od 27 nedjelja do 0,2 l/h kod onih gestacijskog doba 40 nedjelja.

Pretklinički podaci o bezbjednosti lijeka

Ne postoje pretklinički podaci od važnosti, koji već nijesu pomenuti u ostalim djelovima Sažetka karakteristika lijeka.

FARMACEUTSKI PODACI

Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)

Natrijum metabisulfit (E 223);

Limunska kiselina, monohidrat;

Natrijum citrat;

Voda za injekcije.

Inkompatibilnosti

Gentamicin Galenika, rastvor za injekciju prije upotrebe ne treba miješati sa drugim ljekovima. Kada je neophodna istovremena primjena drugih ljekova (penicilini, cefalosporini, eritromicin, sulfadiazin, furosemid, beta-laktamski antibiotici, heparin), treba ih davati odvojeno ili kao bolus injekcije u sistem za infuziju ili aplikovati na različitim mjestima.

Dodavanje gentamicina u rastvore koji sadrže bikarbonate može da dovede do oslobađanja ugljen dioksida.

Rok upotrebe

3 godine.

Lijek upotrijebiti odmah nakon otvaranja ampule.

Posebne mjere opreza pri čuvanju lijeka

Čuvati na temperaturi do 25°C, u originalnom pakovanju.

Vrsta i sadržaj pakovanja

Unutrašnje pakovanje lijeka je ampula od bezbojnog stakla I hidrolitičke grupe sa bijelim keramičkim prstenom za prelom, koja sadrži 2 ml rastvora za injekciju.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 10 ampula (po 5 ampula je smješteno u providne PVC blistere) i Uputstvo za lijek.

Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti nakon primjene lijeka

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.