DIAZEPAM HF 10mg tableta

Odrasli

• Za kratkoročno smanjenje simptoma (samo 2-4 nedjelje) kod teškog oblika anksioznosti, koja onesposobljava pacijenta ili izaziva neprihvatljive tegobe, a javlja se ili sama ili udružena sa nesanicom ili kratkotrajnim psihosomatskim, organskim ili psihičkim oboljenjem.
• Cerebralna paraliza.
• Mišićni spazam.
• Kao dodatna terapija u pojedinim vrstama epilepsije (npr. mioklonus).
• Simptomatsko liječenje akutne alkoholne apstinencije.
• Oralna premedikacija nervoznih pacijenata kod stomatoloških intervencija.
• Premedikacija kod hirurških intervencija.

Djeca

• Kontrola napetosti i razdražljivosti u cerebralnoj spastičnosti u određenim slučajevima.
• Kao dodatna terapija u kontroli mišićnih spazama kod tetanusa.
• Oralna premedikacija (pogledati dio 4.4).

Doziranje

Za postizanje anksiolitičkog efekta treba dati najmanju efektivnu dozu; terapija ne treba da traje duže od 4 nedjelje i lijek treba postepeno povlačiti iz terapije. Kod pacijenata kod kojih je duže trajala terapija benzodiazepinima može biti potreban i duži period za povlačenje lijeka iz terapije. Ne preporučuje se dugotrajna hronična upotreba lijeka.

Odrasli

Anksiozna stanja, opsesivno-kompulsivne neuroze i drugi psihijatrijski poremećaji: 5 mg - 30 mg dnevno u podijeljenim dozama.

Insomnija udružena sa anksioznošću: 5 mg - 15 mg prije spavanja.

Cerebralna paraliza: 5 mg - 60 mg dnevno u podijeljenim dozama.

Spasticitet gornjeg motornog neurona: 5 mg - 60 mg dnevno u podijeljenim dozama.

Mišićni spazam različite etiologije, fibrozitis, cervikalni spondilitis: 5 mg - 15 mg dnevno u podijeljenim dozama.

Dodatna terapija pojedinih tipova epilepsije: 2 mg - 60 mg dnevno u podijeljenim dozama.

Alkoholna apstinencija: 5 mg - 20 mg, ponoviti ukoliko je neophodno za 2 do 4 sata.

Oralna premedikacija kod stomatoloških intervencija: 5 mg noć uoči intervencije, 5 mg ujutru i 5 mg dva sata prije intervencije.

Oralna premedikacija prije hirurške intervencije: 5 mg - 20 mg.

Djeca

Preporučuje se primjena alternativnih farmaceutskih oblika kod djece, kako bi se olakšala primjena doza manjih od 5 mg.

Spasticitet kod djece sa minimalnim oštećenjem mozga: 5 mg - 40 mg dnevno u podijeljenim dozama.

Oralna premedikacija prije hirurške intervencije (pogledati dio 4.4): 2 mg - 10 mg.

Stariji i iscrpljeni pacijenti

Doze je potrebno prepoloviti u odnosu na one preporučene u tekstu iznad.

Oštećena funkcija bubrega i jetre (pogledati dio 4.4)

Upotreba diazepama kod pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre može dovesti do kome, pa je zato potrebno smanjiti dozu ili razmotriti primjenu drugog lijeka. Kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije bubrega takođe treba smanjiti dozu.

Način primjene

Oralna upotreba.

• Poznata preosjetljivost na diazepam, druge benzodiazepine ili na bilo koju od pomoćnih supstanci navedenih u dijelu 6.1.,
• Stanja fobije i opsesije; hronična psihoza, hiperkinezija (mogu se javiti paradoksalne reakcije),
• Akutna plućna insuficijencija; respiratorna depresija, akutna ili hronična teška respiratorna insuficijencija (insuficijencija ventilacije se može pogoršati),
• Apnea u snu (stanje se može pogoršati),
• Miastenija gravis (stanje se može pogoršati),
• Teško oštećenje funkcije jetre (poluvrijeme eliminacije može biti produženo),
• Akutna porfirija,
• Diazepam se ne smije propisivati kao monoterapija u terapiji depresije i anksioznosti udružene sa depresijom, jer kod ove grupe pacijenata može uzrokovati pojavu suicida,
• Planirana trudnoća i trudnoća (osim ukoliko ne postoje opravdani razlozi za primjenu, pogledati dio 4.6)

Istovremena primjena sa alkoholom i/ili depresorima CNS-a

Treba izbjegavati istovremenu primjenu diazepama sa alkoholom i/ili depresorima CNS-a. Istovremena primjena ovih ljekova može pojačati kliničke efekte diazepama, uključujući tešku sedaciju, klinički značajnu respiratornu i/ili kardiovaskularnu depresiju (pogledati dio 4.5). Diazepam treba koristiti sa krajnjim oprezom kod pacijenata koji u istoriji bolesti imaju zloupotrebu alkohola i ljekova, pošto ovi pacijenti imaju predispoziciju ka zloupotrebi i zavisnosti. Konzumaciju alkohola treba izbjegavati tokom terapije diazepamom zbog aditivne CNS depresije.

Trajanje terapije

Trajanje terapije treba da je što je moguće kraće, u zavisnosti od indikacije. Stanje pacijenta se mora procijeniti nakon perioda ne dužeg od 4 nedjelje, a potom u redovnim vremenskim intervalima, da bi se procijenila potreba za daljim liječenjem, posebno ukoliko pacijent više nema simptome. U principu, liječenje ne bi smjelo da traje duže od 8 do 12 nedjelja, uključujući i period postepene obustave lijeka. Liječenje se ne smije produžavati bez prethodne reevaluacije stanja pacijenta.

Može biti od koristi obavijestiti pacijenta na početku terapije da je liječenje vremenski ograničeno i precizno mu objasniti kako će se doze lijeka postepeno smanjivati. Veoma je važno upozoriti pacijenta na mogućnost pojave rebound fenomena kako bi se smanjila strepnja pacijenta od pojave ovih simptoma tokom perioda obustave lijeka. Postoje naznake da, u slučaju uzimanja benzodiazepina kratkog dejstva, apstinencijalni simptomi mogu da se manifestuju unutar doznog intervala, naročito kada su doze velike.

Kada se uzimaju benzodiazepini dugog dejstva, važno je upozoriti da se ne prelazi na primjenu terapije benzodiazepina kratkog dejstva, jer mogu da se razviju apstinencijalni simptomi.

Zavisnost i obustava

Simptomi obustave se javljaju kada se benzodiazepini primjenjuju u normalnim terapijskim dozama tokom kratkog vremenskog perioda.

Primjena diazepama može dovesti do razvoja psihičke i fizičke zavisnosti.

Rizik od pojave zavisnosti raste sa porastom doze i trajanja terapije, i veći je kod pacijenata koji u anamnezi imaju alkoholizam i zloupotrebu ljekova ili kod pacijenata sa izraženim poremećajem ličnosti. Neophodno je redovno praćenje ovih pacijenata, treba izbjegavati rutinsko obnavljanje recepata, a terapiju treba postepeno obustavljati.

Ukoliko se razvila psihička zavisnost, naglu obustavu terapije prate simptomi obustave (pogledati dio 4.8 Neželjena dejstva). Ona obuhvataju glavobolju, bol u mišićima, izraženu anksioznost, napetost, nemir, konfuziju

i iritabilnost. U težim slučajevima se mogu javiti sljedeći simptomi: derealizacija, depersonalizacija, hiperakuzija, umrtvljenost i peckanje u ekstremitetima, preosjetljivost na svjetlost, buku i fizički kontakt, halucinacije ili epileptični napadi.

Rebound nesanica i anksioznost

Po prestanku terapije može se javiti prolazni sindrom u okviru koga se vraćaju simptomi koji su bili razlog za primjenu benzodiazepina, i to u pojačanoj formi. Oni mogu biti udruženi sa drugim neželjenim reakcijama uključujući promjene raspoloženja, anksioznost ili poremećaje spavanja i uznemirenost. S obzirom na to da je rizik od pojave fenomena obustave/rebound fenomena veći ukoliko se terapija naglo prekine, preporučuje se postepeno smanjivanje doze.

Epilepsija

Pošto nagla obustava terapije benzodiazepinima može izazvati konvulzije, potreban je naročit oprez kod pacijenata sa epilepsijom i drugih pacijenata koji u anamnezi imaju konvulzije ili zloupotrebu alkohola ili ljekova.

Tolerancija

Granice tolerancije kod pacijenata sa organskim promjenama na mozgu (posebno aterosklerozom) ili kardiorespiratornom insuficijencijom, mogu biti veoma široke; kod takvih pacijenata doza se mora pažljivo prilagoditi. Nakon ponavljane primjene lijeka tokom nekoliko nedjelja može doći do određenog gubitka hipnotičkih efekata.

Amnezija

Diazepam može izazvati anterogradnu amneziju. Ovo stanje se najčešće javlja nekoliko sati nakon uzimanja lijeka i zbog toga, da bi se smanjio rizik, pacijent treba da ima 7-8 sati neprekidnog sna nakon primjene lijeka (pogledati dio 4.8). Anterogradna amnezija se može javiti i pri uzimanju terapijskih doza, iako se naročito uočava pri primjeni velikih doza.

Hipoalbuminemija

Hipoalbuminemija može predisponirati pacijenta ka povećanoj incidenci sedativnih neželjenih dejstava.

Rizik pri istovremenoj primeni opioida

Istovremena primjena diazepama i opioida može dovesti do sedacije, respiratorne depresije, kome i smrti. Usljed

ovih rizika, istovremeno propisivanje sedativnih ljekova poput benzodiazepina ili sličnih ljekova kao što je diazepam sa opioidima treba rezervisati za pacijente kod kojih alternativne terapijske opcije nijesu moguće.

Ukoliko je donijeta odluka o propisivanju diazepama istovremeno sa opioidima, treba primjenjivati najmanju efektivnu dozu, a trajanje terapije treba ograničiti na što kraće vrijeme (pogledati i opšte preporuke doziranja u dijelu 4.2).

Pacijente treba pažljivo pratiti u cilju prepoznavanja znakova i simptoma respiratorne depresije i sedacije.

U ovom pogledu se preporučuje informisanje pacijenata i njihovih staratelja (kada je to primjenljivo) o značajnosti prepoznavanja ovih simptoma (pogledati dio 4.5).

Psihijatrijske i „paradoksalne“ reakcije

Može doći do pojave reakcija kao što su uznemirenost, agitacija, razdražljivost, agresivnost, uzbuđenost, konfuzija, deluzije, bijes, košmari, halucinacije, psihoze, neprikladno ponašanje i drugi poremećaji ponašanja.

Veća je vjerovatnoća da se ove reakcije jave kod djece i starijih osoba. Ukoliko dođe do pojave ovih reakcija, liječenje benzodiazepinima treba prekinuti.

Treba biti oprezan pri peri-operativnoj primjeni diazepama kod djece, pošto dejstvo i vrijeme ispoljavanja odgovora mogu biti nepredvidljivi i mogu se javiti paradoksalni efekti.

Posebne grupe pacijenata

Benzodiazepine ne treba davati djeci bez prethodne pažljive procjene; dužina liječenja se mora svesti na minimum. Bezbjednost i efikasnost primjene diazepama kod djece mlađe od 6 mjeseci nije dokazana.

Stariji i iznemogli pacijenti treba da uzimaju smanjene doze lijeka (pogledati dio 4.2). Usljed miorelaksantnog dejstva postoji rizik od padova i posljedičnih fraktura kuka kod starijih osoba.

Primjenu hipnotika treba izbjegavati kod starijih pacijenata koji imaju povećan rizik od ataksije i stanja konfuzije, usljed čega su skloni padovima i povredama. Ukoliko se, na osnovu kliničkog stanja pacijenta, donese odluka o uvođenju diazepama u terapiju, liječenje treba započeti sa manjom dozom (pogledati dio 4.2).

Manje doze diazepama se preporučuju pacijentima sa hroničnom respiratornom insuficijencijom, zbog rizika od nastanka respiratorne depresije.

Kod pacijenata sa oslabljenom funkcijom bubrega treba primjenjivati opšte mjere opreza. Kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega poluvrijeme eliminacije diazepama nije klinički značajno promijenjeno, pa obično nije neophodno prilagođavanje doze kod ovih pacijenata.

Cerebralna osjetljivost je povećana kod teškog oštećenja bubrega; zbog toga treba primjenjivati manje doze (pogledati dio 4.2).

Benzodiazepini nijesu indikovani kod pacijenata sa teškom insuficijencijom jetre, s obzirom na to da mogu da izazovu nastanak encefalopatije. Kod pacijenata sa hroničnim oboljenjem jetre, može biti neophodno smanjiti dozu lijeka.

Pacijenti sa psihičkim oboljenjima

Benzodiazepini se ne preporučuju kao početna terapija kod pacijenata sa psihotičnim poremećajem.

Diazepam ne treba uzimati kao monoterapiju u terapiji depresije ili anksioznosti udružene sa depresijom, jer kod ovih pacijenata diazepam može da izazove suicidalne misli i postupke.

Osobe koje pokazuju sklonost suicidnim idejama ne smiju imati pristup većim količinama diazepama zbog rizika od predoziranja.

U slučaju gubitka ili ožalošćenosti, psihološko prilagođavanje može biti inhibirano primjenom benzodiazepina.

Potreban je izuzetan oprez pri propisivanju diazepama pacijentima sa poremećajima ličnosti.

Pomoćne supstance

Lijek Diazepam HF, tablete sadrže laktozu monohidrat. Pacijenti sa rijetkim nasljednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom laktaze ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom, ne smiju koristiti ovaj lijek.

Nije preporučena istovremena upotreba sa:

• alkoholom:

diazepam ne treba uzimati istovremeno sa alkoholom (pojačan sedativni efekat: negativan uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i/ili rukovanja mašinama).

• natrijum oksibatom:

izbjegavati istovremenu upotrebu (pojačan efekat natrijum oksibata).

• inhibitorima HIV-proteaze:

izbjegavati istovremeno uzimanje (povećan rizik od produžene sedacije) - vidjeti u nastavku za zidovudin.

Razmotriti istovremenu upotrebu

Farmakodinamske interakcije

Ukoliko se diazepam primjenjuje istovremeno sa drugim ljekovima sa centralnim dejstvom neophodno je imati u vidu farmakološka svojstva ljekova; poseban oprez je neophodan ako su u pitanju supstance koji mogu pojačati dejstvo ili biti pojačane dejstvom diazepama kao što su neuroleptici, anksiolitici/sedativi, hipnotici, antidepresivi, antikonvulzivi, sedativni antihistaminici, antipsihotici, anestetici za opštu anesteziju i narkotički analgetici. Istovremena primjena sa ovim ljekovima može pojačati sedativni efekat i uzrokovati depresiju respiratorne i kardiovaskularne funkcije. Istovremena primjena sa narkotičkim analgeticima može pospješiti psihičku zavisnost zbog pojačavanja euforičnog efekta.

Antiepileptici

Rezultati farmakokinetičkih studija potencijalnih interakcija diazepama i antiepileptika su u suprotnosti. Prijavljene su i smanjene i povećane, ali i nepromijenjene vrijednosti koncentracije ljekova u krvi.

Fenobarbital uzet istovremeno može dovesti do aditivnog efekta na CNS. Povećan je rizik od sedacije i respiratorne depresije. Poznato je da fenobarbital indukuje CYP3A4 enzim i ubrzava metabolizam diazepama u jetri, što smanjuje efekat diazepama.

U početnim fazama liječenja doze treba prilagoditi uz poseban oprez.

Neželjena dejstva mogu biti izraženija prilikom upotrebe hidantoina ili barbiturata.

Prijavljeno je da natrijum-valproat istiskuje diazepam sa mjesta vezivanja za proteine plazme (povišena koncentracija u serumu: povećan rizik od pospanosti).

Narkotički analgetici

Pojačanje euforije može voditi povećanoj psihičkoj zavisnosti.

Drugi ljekovi koji pojačavaju sedativno dejstvo diazepama

Cisaprid, lofeksidin, nabilon, disulfiram i mišićni relaksansi-baklofen, tizanidin, suksametonijum i tubokurarin.

Opioidi

Istovremena primjena ljekova sa sedativnim efektom poput benzodiazepina ili sličnih ljekova kao što je diazepam sa opioidima povećava rizik od sedacije, respiratorne depresije, kome i smrti, usljed aditivnih depresivnih efekata na CNS. Treba ograničiti doziranje i trajanje istovremene terapije (pogledati dio 4.4).

Ljekovi koji utiču na enzime jetre (posebno na citohrom P450)

Inhibitori (npr. cimetidin, izoniazid, eritromicin, omeprazol, esomeprazol) smanjuju klirens i mogu potencirati dejstvo benzodiazepina.

Itrakonazol, ketokonazol i u manjoj mjeri flukonazol i vorikonazol su snažni inhibitori izoenzima CYP3A4 citohroma P450 i mogu povećati koncentraciju benzodiazepina u plazmi. Dejstvo benzodiazepina može biti pojačano i produženo prilikom istovremene upotrebe. Može biti potrebno smanjenje doze benzodiazepina.

Rifampicin

Rifampicin je snažan induktor enzima CYP3A4 i značajno ubrzava hepatički metabolizam i povećava klirens diazepama. U studiji na zdravim dobrovoljcima koji su primjenjivali 600 mg ili 1,2 g rifampicina dnevno tokom 7 dana, klirens diazepama se uvećao približno četiri puta. Istovremena primjena sa rifampicinom značajno smanjuje koncentraciju diazepama, što smanjuje njegov efekat. Potrebno je izbjegavati istovremenu primjenu rifampicina i diazepama.

Antihipertenzivi, vazodilatatori i diuretici

Pojačan hipotenzivni efekat nastaje prilikom istovremene upotrebe ACE inhibitora, alfa-blokatora, antagonista angiotenzin II receptora, antagonista kalcijumskih kanala, blokatora adrenergičkih neurona, beta-blokatora, moksonidina, nitrata, hidralazina, minoksidila, natrijum-nitroprusida i diuretika. Pojačano sedativno dejstvo nastaje prilikom upotrebe sa alfa-blokatorima ili moksonidinom.

Dopaminergici

Moguć antagonizam na dejstvo levodope.

Antacidi

Istovremena upotreba može odložiti resorpciju diazepama.

Antivirusni lekovi (atazanavir, ritonavir, delavirdin, efavirenc, indinavir, nelfinavir, sakvinavir)

Antivirusni ljekovi inhibiraju CYP3A4 metabolički put diazepama. Povećan je rizik od sedacije i respiratorne depresije. Zbog toga treba izbjegavati istovremenu primjenu.

Zidovudin

Diazepam povećava klirens zidovudina.

Oralni kontraceptivi

Inhibicija oksidativnog metabolizma diazepama. Pojačano dejstvo diazepama.

Poznato je da istovremena primjena diazepama i kombinovanih oralnih kontraceptiva može dovesti do probojnog krvarenja. Mehanizam ove reakcije nije poznat. Nijesu prijavljeni slučajevi neuspjele kontracepcije.

Teofilin

Predloženi mehanizam interakcije je kompetitivno vezivanje teofilina za adenozinske receptore u mozgu. Na taj način onemogućava se farmakodinamsko dejstvo diazepama, dolazi do npr. smanjenja sedativnog i psihomotornog dejstva diazepama.

Kofein

Istovremena upotreba može dovesti do smanjenog sedativnog i anksiolitičkog dejstva diazepama.

Sok od grejpfruta

Inhibicija CYP3A4 može povećati koncentracije diazepama u plazmi (sa mogućim pojačanjem sedacije i amnezijom). Vrijednost Cmax je povećana 1,5 puta, a PIK 3,2 puta. Moguće je pojačanje dejstva diazepama.

Ova interakcija je od malog značaja kod zdravih osoba, ali nije jasno da li drugi faktori kao što su starije životno doba ili ciroza jetre povećavaju rizik od pojave neželjenih dejstava prilikom istovremene upotrebe.

Klozapin

Mehanizam: Farmakodinamički sinergizam.

Efekti: Teška hipotenzija, respiratorna depresija, gubitak svijesti i potencijalno životno ugrožavajući respiratorni

i/ili srčani zastoj. Zbog toga se ne preporučuje istovremena upotreba i treba je izbjegavati

Farmakokinetičke interakcije

Diazepam se uglavnom metaboliše do farmakološki aktivnih metabolita: N-demetildiazepama, temazepama i oksazepama. Oksidativni metabolizam diazepama posredovan je CYP3A4 i CYP2C19 izoenzimima. Oksazepam i temazepam se dalje konjuguju do glukuronske kiseline. Inhibitori enzima CYP3A4 i/ili CYP2C19 mogu dovesti do povećanja koncentracije diazepama, dok ljekovi koji indukuju ove enzime kao što su rifampicin, kantarion i pojedini antiepileptici mogu značajno smanjiti koncentracije diazepama u plazmi.

Karbamazepin

Karbamazepin je poznati induktor CYP3A4 i ubrzava metabolizam diazepama u jetri. Ovo može rezultirati trostrukim povećanjem klirensa iz plazme i skraćenjem poluvremena eliminacije diazepama. Smanjeno dejstvo diazepama.

Fenitoin

Fenitoin je poznati induktor CYP3A4 i ubrzava metabolizam diazepama u jetri. Smanjeno dejstvo diazepama. Diazepam djeluje na metabolizam fenitoina na nepredvidiv način: metabolizam fenitoina pod dejstvom diazepama može biti ubrzan ili usporen, ili ostati nepromijenjen. Smanjenje ili povećanje koncentracije fenitoina u serumu. Neophodno je pažljivo pratiti koncentracije fenitoina pri uvođenju ili obustavi diazepama.

Azoli (flukonazol, itrakonazol, ketokonazol, vorikonazol)

Usljed inhibicije CYP3A4 i/ili CYP2C19 metaboličkih puteva, povećana je koncentracija benzodiazepina u plazmi.

Flukonazol: Flukonazol u dozi od 400 mg prvog dana i 200 mg drugog dana, primijenjen sa pojedinačnom dozom diazepama od 5 mg, povećava vrijednosti PIK diazepama 2,5 puta i produžava poluvrijeme eliminacije sa 31 na 73 sata.

Vorikonazol: Studija kod zdravih dobrovoljaca je pokazala da uzimanje 400 mg vorikonazola dva puta dnevno prvog dana i 200 mg dva puta dnevno drugog dana sa pojedinačnom oralnom dozom diazepama od 5 mg povećava vrijednosti PIK diazepama 2,2 puta i produžava poluvrijeme eliminacije sa 31 na 61 sat.

Povećan je rizik od neželjenih reakcija i toksičnosti benzodiazepina. Izbjegavati istovremenu primjenu ili smanjiti dozu diazepama.

Fluvoksamin

Fluvoksamin inhibira i CYP3A4 i CYP2C19 što dovodi do inhibicije oksidativnog metabolizma diazepama. Istovremena primjena fluvoksamina produžava poluvrijeme eliminacije i povećava koncentraciju u plazmi (PIK) diazepama za približno 190%. Moguća je pojava pospanosti, smanjenja psihomotornih performansi i slabljenje pamćenja. Stoga se preporučuje primjena benzodiazepina koji se ne metabolišu oksidativnim metaboličkim putevima.

Kortikosteroidi

Hronična upotreba kortikosteroida ubrzava metabolizam diazepama tako što indukuje izoenzim CYP3A4 citohroma P450 ili enzime odgovorne za glukuronidaciju. Smanjeno dejstvo diazepama.

Cimetidin

Cimetidin inhibira hepatični metabolizam diazepama, smanjuje klirens kreatinina i produžava poluvrijeme eliminacije. U studiji u kojoj je primjenjivano 300 mg cimetidina 4 puta dnevno tokom 2 nedjelje, kombinovane vrijednosti koncentracija diazepama i njegovog aktivnog metabolita, demetildiazepama, u plazmi su bile povećane za 57%, ali nije bilo uticaja na vrijeme reakcije i druge motorne i intelektualne testove. Moguće je pojačano dejstvo diazepama i povećan rizik od pospanosti. Može biti neophodno smanjenje doze diazepama.

Omeprazol

Omeprazol inhibira CYP2C19 metabolički put diazepama. Omeprazol produžava poluvrijeme eliminacije i povećava vrijednosti PIK diazepama za 30 do 120%. Ovaj efekat vidljiv je kod CYP2C19 snažnih metabolizera, ali ne i kod sporih metabolizera, sa manjim klirensom diazepama. Pojačano je dejstvo diazepama. Može biti neophodno smanjenje doze diazepama.

Esomeprazol

Esomeprazol inhibira CYP2C19 metabolički put diazepama. Istovremena primjena esomeprazola produžava poluvrijeme eliminacije i povećava vrijednosti PIK diazepama za približno 80%. Pojačano je dejstvo diazepama. Može biti neophodno smanjenje doze diazepama.

Izoniazid

Izoniazid inhibira CYP3A4 i CYP2C19 metaboličke puteve diazepama. Istovremena primjena 90 mg izoniazida 2 puta dnevno tokom 3 dana dovela je do produženog poluvremena eliminacije i povećanja vrijednosti PIK diazepama za 35%. Pojačan je efekat diazepama.

Itrakonazol

Povećana je koncentracija diazepama u plazmi usljed inhibicije CYP3A4 metaboličkog puta. U studiji kod zdravih dobrovoljaca primjena 200 mg itrakonazola dnevno tokom 4 dana povećala je vrijednost PIK pojedinačne oralne doze od 5 mg diazepama za oko 15%, ali ova interakcija nije bila od kliničkog značaja, što je potvrđeno psihomotornim testovima. Moguće je pojačano dejstvo diazepama.

Fluoksetin

Fluoksetin inhibira metabolizam diazepama preko CYP2C19 i ostalih metaboličkih puteva, što dovodi do povećanja koncentracije i smanjenja klirensa diazepama. Pojačano je dejstvo diazepama. Potreban je pojačan nadzor pri istovremenoj primjeni.

Disulfiram

Usporen metabolizam diazepama dovodi do produženja poluvremena eliminacije i povećanja koncentracije diazepama u plazmi. Usporena je eliminacija N-demetil metabolita diazepama, što može značajno pojačati sedativni efekat. Povećan je rizik od inhibicije CNS, npr. sedacije.

Cisaprid

Ubrzava resorpciju diazepama. Privremeno pojačanje sedativnog efekta oralno primijenjenog diazepama.

Levodopa

U malom broju slučajeva prijavljeno je da je istovremena primjena sa diazepamom smanjila dejstvo levodope.

Ketamin

Zbog sličnosti oksidativnih procesa, diazepam kompetitivno inhibira metabolizam ketamina. Premedikacija sa diazepamom dovodi do produženog poluvremena eliminacije ketamina, što za rezultat ima njegovo pojačano dejstvo. Pojačana sedacija.

Nije potvrđena bezbjednost primjene diazepama tokom trudnoće. Diazepam ne treba uzimati u prvom i trećem trimestru trudnoće. Primjena benzodiazepina u prvom trimestru može malo povećati rizik od kongenitalnih malformacija, naročito rascijepa usne i nepca. Međutim, nije uspostavljena uzročno-posljedična veza.

Ukoliko je lijek propisan ženi u reproduktivnom periodu, treba je upozoriti da se obrati svom ljekaru radi obustave terapije ukoliko planira trudnoću ili sumnja da je već trudna.

Trudnoća

Ukoliko se lijek primjenjuje iz medicinski opravdanih razloga u kasnim stadijumima trudnoće, ili tokom porođaja u velikim dozama, usljed farmakoloških efekata lijeka mogu se očekivati efekti na novorođenče poput hipotermije, hipotonije (»sindrom mlitavog djeteta, engl. Floppy Infant Syndrome«), nepravilnosti srčanog ritma, poremećaja ishrane – slabog sisanja i umjerene respiratorne depresije.

Dodatno, novorođenčad čije su majke hronično uzimale benzodiazepine u toku kasnijih stadijuma trudnoće, mogu razviti fizičku zavisnost i mogu biti u riziku od pojave simptoma obustave u postnatalnom periodu.

Studije na životinjama su pokazale reproduktivnu toksičnost (pogledati dio 5.3).

Dojenje

Diazepam je detektovan u majčinom mlijeku. Pokazano je da odnos koncentracija u mlijeku i plazmi varira između 0,2 i 2,7. Zbog toga postoji rizik od akumulacije lijeka kod odojčadi. Benzodiazepine ne treba propisivati ženama koje doje.

Plodnost

Studije na životinjama pokazale su manju stopu trudnoća i smanjeno preživljavanje kod mladunčadi pacova pri

primjeni velikih doza. Nema dostupnih podataka koji se odnose na ljude.

Diazepam snažno utiče na psihofizičke sposobnosti pacijenata i smanjuje sposobnost upravljanja motornim vozilima i mašinama.

Sedacija, amnezija, nedovoljna koncentracija i oslabljena mišićna funkcija mogu imati negativan uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama. U slučaju nedovoljnog sna, još je veća vjerovatnoća smanjenja opreza (pogledati dio „Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija”).

Slabost psihofizičkih sposobnosti i sedacija se mogu javiti i narednog jutra i nekoliko dana kasnije poslije primjene lijeka. Pacijente treba upozoriti da uticaj na centralni nervni sistem može trajati i narednog dana od dana primjene lijeka čak i nakon primjene samo jedne doze lijeka.

Pospanost, otupjelost emocija, smanjena pažnja, konfuzija, umor, glavobolja, vrtoglavica, mišićna slabost, ataksija i pojava duplih slika u vidnom polju javljaju se uglavnom na početku liječenja i obično nestaju nakon ponavljane primjene lijeka. Kod starijih pacijenata može se javiti stanje konfuzije pri primjeni većih doza. Povećan je i rizik od pada i preloma kod starijih pacijenata koji koriste benzodiazepine.

Prijavljeni su i pojačana salivacija i bronhijalna sekrecija, posebno kod djece.

Amnezija

Pri primjeni terapijskih doza lijeka može se javiti anterogradna amnezija, rizik je povećan pri primjeni većih doza. Efekat amnezije može biti udružen sa neprikladnim ponašanjem (pogledati dio 4.4).

Zavisnost

Hronična upotreba (čak i terapijskih doza) može dovesti do razvoja fizičke i psihičke zavisnosti: prekid terapije može dovesti do pojave rebound fenomena ili fenomena obustave (pogledati dio 4.4). Prijavljena je i zloupotreba benzodiazepina.

Učestalost neželjenih događaja prikazana je na sljedeći način:

Veoma često (≥1/10)

Često (≥1/100 do <1/10)

Povremeno (≥1/1000 do <1/100)

Rijetko (≥1/10000 do <1/1000)

Veoma rijetko (<1/10000)

Nepoznato (ne može se procijeniti na osnovu raspoloživih podataka)

a poznata reakcija na benzodiazepine i slične ljekove. Ove reakcije mogu biti veoma ozbiljne. Češće se javljaju kod djece i starijih osoba. U slučaju pojave simptoma prekinuti primjenu diazepama (pogledati dio 4.4),

b već postojeća depresija može se ispoljiti pri primjeni benzodiazepina,

c može se javiti i pri primjeni terapijskih doza; rizik je veći sa primjenom većih doza. Amnezija može biti udružena sa neprikladnim ponašanjem (pogledati dio 4.4),

d vjerovatnoća pojave i težina simptoma obustave zavise od dužine liječenja, doze lijeka i stepena zavisnosti.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Simptomi

Simptomi predoziranja benzodiazepinima su uglavnom pojačani terapijski efekti (ataksija, pospanost, dizartrija, sedacija, mišićna slabost, dubok san, hipotenzija, bradikardija, nistagmus) ili paradoksalna ekscitacija. U većini slučajeva je potrebno samo praćenje vitalnih funkcija.

Izrazita predoziranost može dovesti do kome, arefleksije, kardio-respiratorne depresije i apneje, što zahtijeva adekvatne protivmjere (ventilacija, kardiovaskularne suportivne mjere).

Respiratorni depresorni efekti benzodiazepina su teži kod osoba sa teškim hroničnim opstruktivnim bolestima disajnih puteva. Kod teških oblika predoziranja može doći i do rabdomiolize i hipotermije.

Liječenje

Održavati prohodnost disajnih puteva i adekvatnu ventilaciju.

Razmotriti primjenu aktivnog uglja (50 g kod odraslih, 1 g/kg kod djece) kod odraslih koji su uzeli više od 100 mg ili kod djece koja su uzela više od 1 mg/kg, u roku od jednog sata, pod uslovom da nijesu previše pospani.

Potrebno je praćenje stanja svijesti, respiracije, pulsne oksimetrije i krvnog pritiska kod pacijenata sa simptomima.

Kod osoba sa smanjenim nivoom svijesti (GKS<8; AVPU skala P ili U) ili smanjenim nivoom saturacije kiseonikom na pulsnoj oksimetriji, treba razmotriti gasnu analizu arterijske krvi.

Za liječenje hipotenzije potrebno je pacijenta postaviti u ležeći položaj, podići noge u krevetu i obezbijediti adekvatnu nadoknadu tečnosti. Ukoliko se smatra da je uzrok hipotenzije smanjen sistemski vaskularni otpor, od koristi mogu biti ljekovi sa alfa-adrenergičkom aktivnošću kao što je noradrenalin ili dopamin u velikoj dozi (10-30 mikrograma/kg/min). Dozu inotropnog lijeka treba titrirati u skladu sa krvnim pritiskom.

Ukoliko je i pored svih preduzetih mjera i dalje prisutna hipotenzija, razmotriti monitoring centralnog venskog pritiska.

U zavisnosti od kliničkog stanja pacijenta mogu biti indikovane suportivne mjere.

Benzodiazepini se ne uklanjaju hemodijalizom u značajnoj mjeri.

Flumazenil, antagonist benzodiazepina, se rutinski ne koristi kao dijagnostički test kod osoba sa smanjenim nivoom svijesti. Ponekad se može koristiti kao alternativa vještačkoj ventilaciji kod djece kod koje ranije nijesu bili korišćeni benzodiazepini ili kod pacijenata sa hroničnom opstruktivnom bolešću pluća da bi se izbjegla vještačka ventilacija. Nije neophodno ili primjereno da se u slučajevima trovanja u potpunosti antagonizuje dejstvo benzodiazepina.

Flumazenil ima kratko poluvrijeme eliminacije (oko sat vremena) i u ovoj situaciji može biti potrebna primjena infuzije. Flumazenil je kontraindikovan kod pacijenata koji su uzeli više ljekova, naročito nakon istovremenog trovanja benzodiazepinima i tricikličnim antidepresivima ili nekim drugim lijekom koji uzrokuje epileptične napade. Razlog je u tome što benzodiazepini mogu da suzbiju napade indukovane drugim lijekom, pa antagonističko dejstvo flumazenila može izazvati težak oblik statusa epileptikusa koji je veoma teško kontrolisati.

Kontraindikacije za upotrebu flumazenila uključuju simptome karakteristične za trovanje tricikličnim antidepresivima kao što su široki QRS kompleks ili proširene zjenice. Kontraindikovana je primjena i kod pacijenata nakon srčanog zastoja.

Treba ga sa oprezom koristiti kod pacijenata koji u anamnezi imaju epileptične napade, povredu glave ili hronično koriste benzodiazepine.

Povremeno može biti potrebna upotreba respiratora, pri čijem je korišćenju generalno bilo malo problema, mada su kod djece moguće promjene u ponašanju.

U slučaju ekscitacije, ne koristiti barbiturate.

Efekti predoziranja su ozbiljniji ukoliko su korišćeni ljekovi sa centralnim dejstvom, naročito ukoliko je korišćen alkohol i u slučaju nepreduzimanja suportivnih mjera, može doći do smrtnog ishoda.

Farmakoterapijska grupa: Anksiolitici; derivati benzodiazepina

ATC kod: N05BA01

Diazepam je lijek iz grupe benzodiazepina koji ima antikonvulzivno, sedativno, hipnotičko i miorelaksantno dejstvo. Može izazvati i amneziju.

Benzodiazepini, poput diazepama, se vezuju za receptore u različitim regijama mozga i kičmene moždine. Ovo vezivanje pojačava inhibitorna dejstva gama-aminobuterne kiseline (GABA). GABA je uključena u indukciju sna od strane CNS. Takođe je uključena u kontrolu hipnoze, pamćenja, anksioznosti, epilepsije i ekscitabilnosti neurona.

Resorpcija

Diazepam se brzo i potpuno resorbuje iz gastrointestinalnog trakta. Maksimalne koncentracije lijeka u plazmi se

postižu 30-90 minuta nakon oralne primjene, uz postizanje ravnotežnih koncentracija u plazmi nakon 5-6 dana,

što direktno zavisi od primijenjene doze.

Distribucija

Diazepam prolazi krvno-moždanu barijeru i visoko je liposolubilan. Zbog toga dolazi do brzog smanjenja inicijalnih efekata usljed redistribucije u masno tkivo. Diazepam se u velikom obimu vezuje za proteine plazme (98-99%). Diazepam i njegovi metaboliti se takođe izlučuju u majčino mlijeko i prolaze placentu, pa može doći do akumuliranja kod novorođenčadi ili ploda.

Metabolizam

Diazepam se u velikoj mjeri metaboliše u jetri, i pored demetildiazepama, od aktivnih metabolita nastaju i oksazepam i temazepam. Diazepam ima bifazno poluvreme eliminacije sa početnom fazom brze distribucije koju

prati produženo terminalno poluvrijeme eliminacije u trajanju od 1-2 dana; njegovo dejstvo traje još duže zahvaljujući dugom poluvremenu eliminacije njegovog glavnog aktivnog metabolita demetildiazepama (nordiazepama), od 2-5 dana, čiji se relativni udio povećava u organizmu tokom dugotrajne primjene.

Poluvrijeme eliminacije diazepama produženo je kod novorođenčadi, kod starijih pacijenata i kod pacijenata sa oboljenjem jetre ili bubrega.

Eliminacija

Ekskretuje se putem urina, dominatno u formi njegovih metabolita, u slobodnom ili konjugovanom obliku.

Nije primjenljivo.

Diazepam HF, 2 mg, tableta

Celuloza mikrokristalna

Laktoza monohidrat

Skrob kukuruzni

Talk

Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni

Magnezijum stearat

FDC Yellow No. 6 lack C.I. 15985:1 (11%).

Diazepam HF, 5 mg, tableta

Celuloza mikrokristalna

Laktoza monohidrat

Skrob kukuruzni

Talk

Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni

Magnezijum stearat

Green Lack 8% C.I. 73015:1/47005:1

Neelilake Quinoline Yellow Lake C.I. 47005:1.

Diazepam HF, 10 mg, tableta

Celuloza mikrokristalna

Laktoza monohidrat

Skrob kukuruzni

Talk

Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni

Magnezijum stearat.

Nije primjenljivo.

5 godina.

Čuvati na temperaturi do 25°C, u originalnom pakovanju radi zaštite od svjetlosti i vlage.

Unutrašnje pakovanje je PVC-aluminijumski blister koji sadrži 10 tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 3 blistera sa po 10 tableta (ukupno 30 tableta) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Lijek Diazepam HF sadrži aktivnu supstancu diazepam. Diazepam pripada grupi ljekova koji se zovu benzodiazepini. Lijek Diazepam HF pomaže u liječenju anksioznosti, spazma mišića i konvulzija (epileptičnih napada).

Lijek Diazepam HF se koristi za liječenje različitih stanja, uključujući:

Kod odraslih:

- kratkotrajno olakšanje simptoma (samo 2-4 nedjelje) kod teškog oblika anksioznosti, emocionalnog stanja koje karakterišu znojenje, drhtavica, osjećaj zabrinutosti/strepnje, ubrzano lupanje srca, a koja se može javiti sama ili u kombinaciji sa nesanicom ili mentalnim poremećajima,

- pomaže u relaksaciji mišića pa se koristi kod spazama (grčeva) u mišićima i u cerebralnoj paralizi (bolest koja zahvata mozak i izaziva poremećaje u pokretima i ukočenost),

- liječenje pojedinih vrsta epilepsije (koristi se u kombinaciji sa drugim ljekovima),

- kod pacijenata sa simptomima alkoholne apstinencije,

- opuštanje nervoznih pacijenata prije stomatološke intervencije.

Kod djece:

- pomaže u smanjivanju napetosti i razdražljivosti koje su posljedica cerebralne spastičnosti (stanje izazvano bolešću ili povredom mozga ili kičmene moždine koju karakteriše slabost, nekoordinisani pokreti i ukočenost),

- pomaže u liječenju grčeva u mišićima izazvanih tetanusom (koristi se u kombinaciji sa drugim ljekovima).

Kod odraslih i djece diazepam se može primjenjivati prije hirurške intervencije radi smirivanja i sedacije.

Ovaj lijek treba uzimati u što kraćem vremenskom intervalu, a nikako duže od 4 nedjelje. Ukoliko se neprekidno koristi duži vremenski period, postoji rizik od razvoja zavisnosti ili neželjenih reakcija prilikom prekida primjene lijeka.

Prilikom primjene ovog lijeka postoji rizik od pojave zavisnosti (potreba za stalnim uzimanjem lijeka).

Ovaj rizik se povećava sa povećanjem doze i dužinom trajanja terapije. Rizik je povećan ukoliko ste ranije imali problem zloupotrebe alkohola ili ljekova.

Lijek Diazepam HF ne smijete koristiti ako:

• ste alergični (preosjetljivi) na diazepam, druge benzodiazepine ili na bilo koju pomoćnu supstancu koja ulazi u sastav lijeka (pogledati dio 6),
• bolujete od depresije (sa ili bez anksioznosti) ili hiperaktivnosti. Ljekovi iz grupe benzodiazepina se ne smiju primjenjivati samostalno kod depresije ili anksioznosti udružene sa depresijom, jer u tom slučaju mogu doprinijeti razvoju suicidalnih misli (misli o samoubistvu).
• imate fobiju (strah od pojedinih objekata ili situacija) ili druge mentalne bolesti,
• imate probleme sa disanjem, kao što su osjećaj nedostatka daha ili otežano disanje (akutna respiratorna insuficijencija, respiratorna depresija),
• imate stanje pod nazivom apnea u snu (kratkotrajni zastoj disanja tokom sna),
• imate bolest koju karakteriše slabost mišića i lako zamaranje (miasteniju gravis),
• imate teško oštećenje funkcije jetre,
• imate porfiriju (nasljedni poremećaj metabolizma porfirina, koji se karakteriše stvaranjem plikova po koži, bolovima u stomaku i poremećajima na nivou mozga i nervnog sistema),
• planirate trudnoću ili ste trudni (pogledajte dio Trudnoća i dojenje).

Ukoliko mislite da se nešto od navedenog odnosi na Vas ili ako imate bilo kakve nedoumice, posavjetujte se sa Vašim ljekarom prije nego što uzmete lijek Diazepam HF.

Upozorenja i mjere opreza

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete lijek Diazepam HF ukoliko:

• bolujete od depresije (sa ili bez anksioznosti),
• duže vrijeme imate probleme sa srcem, plućima, jetrom ili imate teško oštećenje funkcije bubrega,
• imate male vrijednosti proteina albumina u krvi,
• imate poremećaj ličnosti,
• ste ranije bili zavisni od alkohola ili od nekih ljekova,
• imate ili ste ranije imali epilepsiju ili konvulzivne napade,
• ste nedavno imali smrtni slučaj u porodici,
• ste osoba starijeg životnog doba (rizik od stanja konfuzije ili nespretnost mogu uzrokovati padove ili povređivanje),
• imate arteriosklerozu (oboljenje krvnih sudova koje, između ostalog, dovodi do slabije prokrvljenosti mozga),
• imate problema sa disanjem,
• ste pušač,
• se kod Vas javljaju ideje o samoubistvu.

Ostala upozorenja:

• Psihijatrijske neželjene reakcije – obratite se ljekaru ukoliko Vam se jave uznemirenost, hiperaktivnost, nemir, agresija, noćne more ili halucinacije (vidite ili čujete stvari koje ne postoje). Ove neželjene reakcije se češće javljaju kod djece i starijih osoba.
• Amnezija (potpuni ili djelimični gubitak pamćenja) – tokom terapije ovim lijekom može Vam se javiti amnezija. Da biste smanjili rizik, potrebno je da nakon primjene lijeka imate 7-8 sati neprekidnog sna. Amnezija se češće javlja pri primjeni većih doza lijeka, ali se može javiti i pri uzimanju terapijskih doza. Efekti amnezije mogu biti povezani sa neodgovarajućim ponašanjem.
• Zavisnost - prilikom korišćenja ovog lijeka postoji rizik od razvoja zavisnosti, koji raste sa povećanjem doze i dužine trajanja terapije. Rizik je veći kod pacijenata koji su ranije bili zavisni od alkohola ili ljekova. Zbog toga lijek Diazepam HF treba uzimati što je moguće kraći vremenski period.
• Tolerancija - ukoliko nakon nekoliko nedjelja primijetite da Vam tablete pomažu manje nego na početku terapije, obratite se Vašem ljekaru.
• Obustavljanje lijeka - liječenje treba prekidati postepeno. Simptomi obustave lijeka se mogu javiti i kada se lijek Diazepam HF koristi u uobičajenim dozama i u kratkom vremenskom periodu. Pogledati takođe dio 3“Ako naglo prestanete da uzimate lijek Diazepam HF“.

Ukoliko nijeste sigurni da li se bilo šta od navedenog odnosi na Vas ili ako imate bilo kakve nedoumice, posavjetujte se sa Vašim ljekarom prije nego što uzmete lijek Diazepam HF.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta ukoliko uzimate, donedavno ste uzimali ili ćete možda uzimati bilo koje druge ljekove, uključujući i ljekove koji se izdaju bez ljekarskog recepta. Ovo je važno zbog toga što lijek Diazepam HF može uticati na dejstvo nekih ljekova kao što i drugi ljekovi mogu uticati na dejstvo lijeka Diazepam HF.

Ovo je naročito važno ukoliko uzimate neki od sljedećih ljekova:

• natrijum-oksibat (za liječenje poremećaja spavanja-sprječavanje epizoda nagle pospanosti, udruženih sa slabošću mišića),
• ljekovima iz grupe HIV-proteaza koji se koriste u terapiji HIV infekcija (npr. zidovudin).

Obavijestite Vašeg ljekara ako uzimate neki od navedenih ljekova:

• antidepresive (ljekovi u terapiji depresije, npr. fluvoksamin, fluoksetin),
• antipsihotike (ljekovi u terapiji mentalnih poremećaja, npr. klozapin),
• antihistaminike (ljekovi za liječenje alergije),
• opšte anestetike,
• sedative (ljekovi za smirenje),
• hipnotike (ljekovi za liječenje poremećaja sna),
• eritromicin (antibiotik),
• mišićne relaksanse (za opuštanje mišića npr. suksametonijum, tubokurarin, baklofen, tizanidin),
• neke ljekove koji se uzimaju za ublažavanje jakih bolova (opioidni analgetici, npr. morfin) - ukoliko se uzimaju istovremeno sa diazepamom mogu dovesti do euforije, što može izazvati želju za nastavkom uzimanja ovih ljekova (stvaranje zavisnosti) ili Vas učiniti veoma pospanim,
• barbiturate, npr. fenobarbital (za liječenje epilepsije i psihičkih poremećaja),
• ljekove za snižavanje povišenog krvnog pritiska, diuretike (ljekove za izbacivanje viška tečnosti), nitrate (ljekovi u terapiji srčanih oboljenja) jer mogu dovesti do pretjeranog sniženja krvnog pritiska,
• antacide (ljekove koji neutrališu višak želudačne kiseline) jer mogu smanjiti resorpciju diazepama.

Primjena ovih ljekova sa diazepamom može uticati na Vaše psihičko stanje, učiniti Vas jako pospanim, usporiti disanje i sniziti krvni pritisak:

• disulfiram (uzima se za liječenje zavisnosti od alkohola). Uzimanje ovog lijeka sa diazepamom Vas može učiniti veoma pospanim i usporiti izlučivanje diazepama,
• ljekove za liječenje epilepsije npr. fenobarbital, fenitoin, karbamazepin ili natrijum-valproat (diazepam može uticati na koncentraciju ovih ljekova u krvi). Dodatno, diazepam može uticati na ispoljavanje efekta fenitoina,
• teofilin (za liječenje astme i drugih problema sa disanjem), jer može da oslabi dejstvo diazepama ubrzanim izlučivanjem diazepama iz organizma,
• cimetidin, omeprazol ili esomeprazol (ljekove za liječenje čira na želucu) mogu da uspore izlučivanje diazepama iz organizma,
• rifampicin (antibiotik - za liječenje infekcija), jer može da ubrza izlučivanje diazepama iz organizma. Dejstvo diazepama može biti oslabljeno.
• kantarion (biljni lijek),
• amprenavir, atazanavir, ritonavir, delavirdin, efavirenz, indinavir, nelfinavir, zidovudin ili sakvinavir (antivirusni ljekovi); flukonazol, itrakonazol, ketokonazol ili vorikonazol (antigljivični ljekovi) mogu da uspore izlučivanje diazepama iz organizma i povećaju rizik od neželjenih reakcija. Možete osjećati pospanost duže vrijeme ili imati probleme sa disanjem,
• izoniazid (lijek za liječenje tuberkuloze) - može da uspori izlučivanje diazepama iz organizma,
• oralni kontraceptivi, jer mogu da uspore izlučivanje diazepama iz organizma i pojačaju njegovo dejstvo. Može doći do pojave probojnog krvarenja pri istovremenoj primjeni, ali zaštita od trudnoće ostaje efikasna,
• cisaprid (za liječenje stomačnih tegoba) jer može da uspori izlučivanje diazepama iz organizma,
• kortikosteroidi (za liječenje različitih zapaljenjskih procesa) jer mogu oslabiti dejstvo diazepama,
• levodopa (za liječenje Parkinsonove bolesti). Diazepam može oslabiti dejstvo levodope.
• valproinska kiselina (za liječenje epilepsije i psihičkih oboljenja) može da uspori izlučivanje diazepama iz organizma i pojača njegovo dejstvo,
• ketamin (anestetik), jer diazepam pojačava dejstvo ketamina,
• lofeksidin (pomaže u oslobađanju simptoma ukoliko ste uzimali opioide),
• nabilon (za liječenje mučnine i povraćanja),
• alfa blokatore, beta blokatore ili moksonidin (za snižavanje visokog krvnog pritiska).

Istovremena primjena lijeka Diazepam HF i opioida (ljekova za ublažavanje jakih bolova, ljekova za supstitucionu terapiji i određenih ljekova protiv kašlja) povećava rizik od pospanosti, otežanog disanja (respiratorna depresija), kome, što sve može biti životno ugrožavajuće. Zbog toga istovremenu primjenu treba razmotriti samo ukoliko druge terapijske opcije nijesu moguće.

Ipak, ukoliko Vaš ljekar propiše lijek Diazepam HF zajedno sa opiodima, doza i trajanje istovremene terapije će biti ograničeni od strane Vašeg ljekara.

Obavijestite Vašeg ljekara o svim opiodinim ljekovima koje uzimate i pažljivo pratite preporuku ljekara. Može biti korisno da obavijestite prijatelje ili rođake kako bi bili svjesni gore navedenih znakova i simptoma. Javite se ljekaru ukoliko se ispolje ovi simptomi.

Ukoliko se nešto od navedenog odnosi na Vas ili ako imate bilo kakve nedoumice, posavjetujte se sa Vašim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete lijek Diazepam HF.

Uzimanje lijeka Diazepam HF sa hranom ili pićem

Nemojte konzumirati alkohol dok ste na terapiji lijekom Diazepam HF. Alkohol može pojačati sedativno dejstvo lijeka Diazepam HF i učiniti da se osjećate veoma pospano.

Sok od grejpfruta može povećati količinu diazepama u Vašoj krvi. Ukoliko ste starijeg životnog doba, imate cirozu jetre ili bilo koje stanje navedeno u dijelu 2, dejstvo lijeka Diazepam HF može biti pojačano, pa je potrebno da o tome obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta.

Pića koja sadrže kofein mogu smanjiti dejstvo diazepama.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu za savjet prije nego što uzmete ovaj lijek.

Ne treba da uzimate lijek Diazepam HF ukoliko ste trudni ili planirate trudnoću ili dojite, osim ukoliko za to postoje opravdani razlozi, o čemu će odluku doneti Vaš ljekar nakon pažljive procjene.

Ukoliko ljekar odluči da Vam propiše lijek Diazepam HF u odmakloj trudnoći ili tokom porođaja, Vaša beba može imati nisku tjelesnu temperaturu, biti mlitava, imati poteškoće sa disanjem ili teškoće pri hranjenju.

Ukoliko ste diazepam uzimali redovno tokom trudnoće, kod bebe se mogu razviti simptomi obustave lijeka.

Ukoliko dojite, posavjetujte se sa Vašim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete ovaj lijek. Diazepam se izlučuje u majčino mlijeko, zbog čega se njegova primjena ne preporučuje u periodu dojenja.

Uticaj lijeka Diazepam HF na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Ovaj lijek ima snažan uticaj na psihofizičke sposobnosti. Lijek Diazepam HF smanjuje sposobnost upravljanja motornim vozilima i mašinama jer može izazvati pospanost, oslabiti koncentraciju i usporiti Vaše reflekse. Ovi efekti mogu trajati dan nakon uzimanja lijeka, čak i nakon samo jedne doze. Ove smetnje su naročito izražene u slučaju nedovoljnog sna, kao i kod istovremene konzumacije alkohola.

Lijek Diazepam HF sadrži laktozu, monohidrat

U slučaju intolerancije na pojedine šećere, obratite se Vašem ljekaru prije upotrebe ovog lijeka.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako nijeste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Nemojte uzimati lijek Diazepam HF duže od 4 nedjelje.

Način primjene

Tabletu progutajte cijelu, sa čašom vode.

Doziranje

Odrasli:

Liječenje anksioznih stanja, opsesivno-kompulzivne neuroze i drugih mentalnih poremećaja:

5 mg - 30 mg svakog dana, u podijeljenim dozama.

Liječenje nesanice udružene sa anksioznošću: 5 mg - 15 mg prije spavanja.

Liječenje cerebralne paralize ili drugih spastičnih hemiplegija: 5 mg - 60 mg svakog dana, u podijeljenim dozama.

Opuštanje mišića (kod grčeva mišića): 5 mg - 15 mg svakog dana, u podijeljenim dozama.

Dodatna terapija kod pojedinih vrsta epilepsije: 2 mg - 60 mg svakog dana, u podijeljenim dozama.

Liječenje simptoma kod alkoholne apstinencije: 5 mg - 20 mg, ukoliko je neophodno doza se može ponoviti nakon 2 - 4 sata.

Priprema za stomatološku intervenciju: 5 mg noć prije intervencije, 5 mg ujutru na dan intervencije i 5 mg dva sata prije intervencije.

Priprema za hirurške intervencije: 5 mg - 20 mg.

Djeca

Liječenje napetosti i razdražljivosti u cerebralnoj spastičnosti: 5 mg - 40 mg svakog dana, u podijeljenim dozama.

Ukoliko je ljekar propisao uzimanje lijeka Diazepam HF prije hirurške intervencije, uobičajena doza je 2 mg - 10 mg.

Osobe starijeg životnog doba i iscrpljeni pacijenti

Ukoliko ste starija osoba ili ste iscrpljeni, možete biti osjetljiviji na dejstvo lijeka Diazepam HF, npr. biti konfuzni (zbunjeni), pa Vam ljekar može smanjiti dozu lijeka. Doza lijeka ne bi trebalo da bude veća od polovine uobičajene doze za odrasle.

Osobe sa oštećenjem funkcije bubrega i/ili jetre

Ukoliko imate problema sa jetrom ili bubrezima, ljekar će prilagoditi dozu lijeka i propisati Vam manju dozu.

Ako ste uzeli više lijeka Diazepam HF nego što je trebalo

Ukoliko ste Vi (ili neko drugi) progutali veći broj tableta nego što je trebalo ili sumnjate da je dijete uzelo lijek, odmah se javiti ljekaru ili najbližoj zdravstvenoj ustanovi. Znaci predoziranja mogu biti nespretnost i gubitak koordinacije, pospanost ili dubok san, otežan govor, mišićna slabost, nepravilan ili usporen rad srca, pad krvnog pritiska, nekontrolisani pokreti očima ili uzbuđenost. Izražena predoziranost može dovesti do kome, gubitka refleksa i otežanog disanja.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Diazepam HF

Ukoliko ste zaboravili da uzmete lijek, preskočite dozu i uzmite sljedeću po rasporedu.

Nikada ne uzimajte duplu dozu da nadoknadite to što ste propustili da uzmete lijek.

Ako prestanete da uzimate lijek Diazepam HF

Nemojte samoinicijativno prekidati terapiju. Uzimanje ovog lijeka se ne smije naglo obustaviti.

Uzimajte lijek dok Vam ljekar ne kaže kako da postepeno smanjujete dozu. Ukoliko naglo prestanete sa uzimanjem lijeka možete osjetiti neželjena dejstva u vidu efekata obustave uključujući depresiju, nervozu, poremećaj spavanja, razdražljivost, znojenje, nervozu stomaka/proliv, ili se simptomi koje liječite mogu pogoršati. Pored toga možete osjetiti i promjene u raspoloženju, anksioznost (zabrinutost/strepnja), nemir ili poremećaj sna. Ova neželjena dejstva se mogu javiti čak i nakon uzimanja malih doza u kratkom vremenskom periodu. Ako iznenada prestanete da uzimate ovaj lijek nakon terapije velikim dozama lijeka Diazepam HF, možete osjetiti konfuziju, halucinacije, drhtavicu, ubrzane otkucaje srca ili konvulzivne napade.

Obustavljanje može takođe izazvati neuobičajeno ponašanje, uključujući agresivne ispade, uzbuđenje ili depresiju sa samoubilačkim mislima ili ponašanjem.

Usljed naglog prekida terapije benzodiazepinima kod pacijenata sa epilepsijom i drugih pacijenata koji u anamnezi imaju epileptične napade može doći do pojave konvulzija ili epileptičnog statusa.

Konvulzije su uočene i nakon nagle obustave primjene lijeka kod pacijenata koji zloupotrebljavaju alkohol ili ljekove.

Ako imate bilo kakvih dodatnih pitanja o primjeni ovog lijeka, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi, ovaj lijek može da prouzrokuje neželjena dejstva, iako ona ne moraju da se jave kod svih pacijenata koji uzimaju ovaj lijek.

Neka neželjena dejstva mogu biti ozbiljna i mogu zahtijevati hitnu medicinsku pomoć

Odmah prekinite sa uzimanjem lijeka Diazepam HF i obratite se ljekaru ako se kod Vas javi neko od sljedećih neželjenih dejstava:

Povremeno (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek)

• respiratorna depresija (usporeno i/ili plitko disanje).

Rijetko (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek)

• zastoj disanja,
• gubitak svijesti,
• žutica (žuta prebojenost kože i beonjača oka).

Veoma rijetko (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• anafilaksa (ozbiljna i životno ugrožavajuća alergijska reakcija) koja se manifestuje osipom, oticanjem lica, usana, jezika i grla i/ili tijela, osipom, zviždanjem u grudima, otežanim disanjem, padom krvnog pritiska, dezorjentacijom do gubitka svijesti).

Ostala neželjena dejstva

Veoma često (mogu da se jave kod više od 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• pospanost.

Često (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• umor,
• simptomi obustave lijeka (za detaljan opis simptoma pogledajte dio 3. „Ako naglo prestanete da uzimate lijek Diazepam HF“),
• konfuzija,
• ataksija (nemogućnost izvođenja preciznih i koordinisanih pokreta) i smanjena motorna sposobnost, tremor.

Povremeno (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek)

• mišićna slabost,
• gubitak pamćenja,
• problemi sa koncentracijom,
• poremećaj ravnoteže,
• vrtoglavica,
• glavobolja,
• nerazgovjetan govor,
• stomačni problemi kao što su mučnina, povraćanje, otežano pražnjenje crijeva, proliv,
• pojačano lučenje pljuvačke,
• alergijske reakcije na koži - svrab, crvenilo kože, otok, osip.

Rijetko (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek)

• mentalne neželjene reakcije kao što su uzbuđenost, uznemirenost, nemir, razdražljivost,
• agresija, gubitak pamćenja, neprikladno ponašanje, deluzija (pojava pogrešnih razmišljanja i uvjerenja), bijes, psihoze, noćne more ili halucinacije (kada vidite ili čujete stvari kojih nema) i drugi poremećaji ponašanja. Ovi simptomi mogu postati jako ozbiljni. Ove reakcije se češće javljaju kod djece i starijih osoba:
• smanjena pažnja,
• depresija,
• emocionalna otupjelost,
• poremećaj govora (dizartrija),
• nesanica,
• srčani problemi kao što su usporen srčani rad (bradikardija), srčana slabost i srčani zastoj,
• nizak krvni pritisak, sinkopa (iznenadni i kratkotrajni gubitak svijesti),
• pojačan sekret u plućima,
• suva usta,
• pojačan apetit,
• promjene u vrijednostima pojedinih enzima jetre (otkrivaju se laboratorijskim testovima krvi),
• nemogućnost mokrenja, gubitak kontrole mokrenja (inkontinencija),
• uvećanje dojki kod muškaraca,
• impotencija, promjene u seksualnom nagonu (povećan ili smanjen libido),
• poremećaji krvi (može se manifestovati kao bol u grlu, krvarenje iz nosa, infekcije).

Veoma rijetko (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek)

• smanjen broj leukocita (bijelih krvnih ćelija) (leukopenija),
• anafilaksa-reakcije preosjetljivosti,
• povećane vrijednosti pojedinih enzima u krvi (transaminaze).

Nepoznata učestalost (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka)

• zamućen vid, duple slike, nevoljni trzaji očiju (ove reakcije se povlače po prestanku uzimanja lijeka),
• apnea (kratkotrajni prestanak disanja u snu).

Kod pacijenata koji dugotrajno uzimaju lijek Diazepam HF može se razviti tolerancija na lijek (lijek postaje manje efikasan) ili zavisnost na lijek. Po prekidu dugotrajne primjene lijeka Diazepam HF može doći do pojave sljedećih simptoma obustave: glavobolja, bol u mišićima, uznemirenost, konfuzija, razdražljivost, nesanica, halucinacije i konvulzije. Vaš ljekar će Vam postepeno smanjivati dozu lijeka Diazepam HF kako bi izbegli pojavu ovih simptoma (za simptome obustave pogledati takođe dio 3 „Ako naglo prestanete da uzimate lijek Diazepam HF“).

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na posljednji dan navedenog mjeseca.

Lijek čuvati na temperaturi do 25°C, u originalnom pakovanju radi zaštite od svjetlosti i vlage.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Diazepam HF

Aktivna supstanca je diazepam:

Diazepam HF, 2 mg, tableta:

Jedna tableta sadrži 2 mg diazepama.

Diazepam HF, 5 mg, tableta:

Jedna tableta sadrži 5 mg diazepama.

Diazepam HF, 10 mg, tableta:

Jedna tableta sadrži 10 mg diazepama.

Pomoćne supstance:

Diazepam HF, 2 mg, tableta:

celuloza mikrokristalna; laktoza monohidrat; skrob kukuruzni; talk; silicijum dioksid, koloidni, bezvodni; magnezijum stearat; FDC Yellow No. 6 lack C.I. 15985:1 (11%).

Diazepam HF, 5 mg, tableta:

celuloza mikrokristalna; laktoza monohidrat; skrob kukuruzni; talk; silicijum dioksid, koloidni, bezvodni; magnezijum stearat; Green Lack 8% C.I. 73015:1/47005:1; Neelilake Quinoline Yellow Lake C.I. 47005:1.

Diazepam HF, 10 mg, tableta:

celuloza mikrokristalna; laktoza monohidrat; skrob kukuruzni; talk; silicijum dioksid, koloidni, bezvodni; magnezijum stearat.

Kako izgleda lijek Diazepam HF i sadržaj pakovanja

Diazepam HF, 2 mg, tableta:

Okrugle, bikonveksne tablete svijetlonarandžaste boje.

Diazepam HF, 5 mg, tableta:

Okrugle, bikonveksne tablete svijetlozelene boje.

Diazepam HF, 10 mg, tableta:

Okrugle, bikonveksne tablete bijele boje.

Unutrašnje pakovanje je PVC-aluminijumski blister koji sadrži 10 tableta.

Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 tableta (ukupno 30 tableta) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Hemomont d.o.o.

8. marta 55A, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

Hemofarm AD Vršac, Beogradski put bb, Vršac, Srbija

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

Diazepam HF, tableta, 2 mg, blister, 30 tableta: 2030/24/6924 - 8195 od 25.12.2024. godine

Diazepam HF, tableta, 5 mg, blister, 30 tableta: 2030/24/6927 - 8196 od 25.12.2024. godine

Diazepam HF, tableta, 10 mg, blister, 30 tableta: 2030/24/6925 - 8197 od 25.12.2024. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Decembar, 2024. godine