ULTROX® 20mg film tableta

Liječenje hiperholesterolemije

Kod odraslih, adolescenata i djece starije od 6 godina sa primarnom hiperholesterolemijom (tipa IIa, uključujući heterozigotnu porodičnu hiperholesterolemiju) ili sa mješovitom dislipidemijom (tipa IIb) kao dodatak dijeti, u slučaju kada dijetetske i druge nefarmakološke mjere (npr. fizička aktivnost, smanjenje tjelesne mase) ne daju adekvatan odgovor.

Homozigotna porodična hiperholesterolemija kod odraslih, adolescenata i djece starije od 6 godina, kao dodatak dijeti i drugim mjerama snižavanja lipida (npr. aferaza LDL-holesterola) ili u slučajevima kad takve terapije nijesu primjerene.

Prevencija kardiovaskularnih događaja

Prevencija velikih kardiovaskularnih događaja kod pacijenata sa visokim rizikom za razvoj prvog kardiovaskularnog događaja, kao dopuna korekciji ostalih faktora rizika (vidjeti poglavlje 5.1).

Doziranje

Prije započinjanja terapije, pacijent treba da se podvrgne standardnoj dijeti za smanjenje nivoa holesterola koja se nastavlja i tokom terapije. Doza se prilagođava individualno, prema cilju terapije i odgovoru pacijenta, u skladu sa aktuelnim opšteprihvaćenim smjernicama.

Lijek Ultrox se može primjenjivati u bilo koje doba dana, uz hranu ili bez nje.

Liječenje hiperholesterolemije

Preporučena početna doza je 5 mg ili 10 mg oralno jednom dnevno kod pacijenata koji nijesu liječeni statinima i kod pacijenata koji su prebačeni sa nekog drugog inhibitora HMG CoA reduktaze. Pri izboru početne doze treba uzeti u obzir individualni nivo holesterola kod svakog pacijenta i buduće kardiovaskularne rizike, kao i potencijalni rizik od neželjenih reakcija (vidjeti ispod). Ukoliko je potrebno, prilagođavanje sljedećoj višoj dozi se može izvršiti nakon 4 nedjelje (vidjeti poglavlje 5.1). S obzirom na povećanu stopu prijavljivanja neželjenih reakcija pri dozi od 40 mg u odnosu na niže doze (vidjeti poglavlje 4.8), povećavanje doze do maksimalnih 40 mg treba razmotriti samo kod pacijenata koji imaju tešku hiperholesterolemiju sa visokim kardiovaskularnim rizikom (posebno kod onih sa porodičnom hiperholesterolemijom), kod kojih doza od 20 mg ne daje očekivane rezultate i kod kojih je sprovedeno rutinsko praćenje (vidjeti poglavlje 4.4). Preporučuje se poseban nadzor kada se počinje primjenjivati doza od 40 mg.

Prevencija kardiovaskularnih događaja

U studiji smanjenja rizika od kardiovaskularnih događaja, korišćena je doza od 20 mg dnevno (vidjeti poglavlje 5.1).

Pedijatrijska populacija

Lijek se u pedijatriji primjenjuje samo pod nadzorom ljekara specijaliste.

Djeca i adolescenti od 6 do 17 godina starosti (stadijum po Tanner-u < II-V)

Heterozigotna porodična hiperholesterolemija

Kod djece i adolescenata sa heterozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom, uobičajena početna doza je 5 mg dnevno.

- Kod djece od 6 do 9 godina starosti sa heterozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom uobičajeni raspon doze je od 5-10 mg oralno jednom dnevno. Bezbjednost i efikasnost doza većih od 10 mg nijesu ispitivane kod ove populacije.

- Kod djece od 10 do 17 godina starosti sa heterozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom uobičajeni raspon doze je od 5-20 mg oralno jednom dnevno. Bezbjednost i efikasnost doza većih od 20 mg nijesu ispitivane kod ove populacije.

Titriranje doze se vrši na osnovu individualnog odgovora i podnošljivosti kod pedijatrijskih pacijenata, kao što je preporučeno za primjenu u pedijatriji (vidjeti poglavlje 4.4). Djeca i adolescenti treba da budu na standardnoj dijeti za smanjenje nivoa holesterola prije započinjanja terapije rosuvastatinom i tu dijetu treba nastaviti i tokom terapije.

Homozigotna porodična hiperholesterolemija

Preporučena maksimalna doza u djece uzrasta od 6 do 17 godina sa homozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom je 20 mg jednom dnevno.

U zavisnosti od uzrasta, težine i prethodnog uzimanja statina, preporučuje se početna doza od 5 do 10 mg jednom dnevno. Titraciju do maksimalne doze od 20 mg jednom dnevno treba sprovoditi u skladu sa individualnim odgovorom i podnošljivosti kod pedijatrijskih pacijenata, prema smjernicama za liječenje pedijatrijske populacije (vidjeti dio 4.4). Prije početka liječenja rosuvastatinom djeca i adolescenti treba da se podvrgnu standardnoj dijeti za smanjenje nivoa holesterola; ovu dijetu treba nastaviti i tokom liječenja rosuvastatinom.

Iskustvo sa drugim dozama, osim 20 mg, u ovoj je populaciji ograničeno.

Doza od 40 mg se ne primjenjuje kod pedijatrijskih pacijenata.

Djeca mlađa od 6 godina

Bezbjednost i efikasnost primjene kod djece mlađe od 6 godina nijesu ispitivane. Stoga se primjena rosuvastatina ne preporučuje kod djece mlađe od 6 godina.

Primjena kod starijih pacijenata

Kod pacijenata starijih od 70 godina, preporučena početna doza je 5 mg (vidjeti poglavlje 4.4). Nije potrebno prilagođavanje doze u odnosu na godine.

Pacijenti sa bubrežnom insuficijencijom

Nije potrebno prilagođavanje doza kod pacijenata sa blagom do umjerenom bubrežnom insuficijencijom. Preporučena početna doza je 5 mg kod pacijenata sa umjerenom bubrežnom insuficijencijom (klirens kreatinina <60 ml/min). Doza od 40 mg je kontraindikovana kod pacijenata sa umjerenom bubrežnom insuficijencijom. Primjena rosuvastatina u svim dozama je kontraindikovana kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom (vidjeti poglavlja 4.3 i 5.2).

Doziranje kod pacijenata sa oslabljenom funkcijom jetre

Nije bilo povećanja sistemske izloženosti rosuvastatinu kod pacijenata sa Child-Pugh skorom 7 ili nižim. Ipak, primjećena je veća sistemska izloženost kod pacijenata sa Child-Pugh skorom 8 i 9 (vidjeti poglavlje 5.2). Kod ovih pacijenata potrebno je uraditi procjenu bubrežne funkcije (vidjeti poglavlje 4.4). Nema iskustva sa pacijentima kod kojih je Child-Pugh skor veći od 9. Rosuvastatin je kontraindikovan kod pacijenata sa aktivnim oboljenjem jetre (vidjeti poglavlje 4.3).

Rasa

Veća sistemska izloženost je primjećena kod pripadnika azijskih naroda (vidjeti poglavlja 4.4 i 5.2). Preporučena početna doza je 5 mg za pacijente azijskog porekla. Doza od 40 mg je kontraindikovana kod ovih pacijenata.

Genski polimorfizam

Poznati su specifični tipovi genskog polimorfizma koji mogu dovesti do povećane izloženosti rosuvastatinu (vidjeti dio 5.2). Za bolesnike za koje je poznato da imaju te specifične tipove polimorfizma preporučuje se niža dnevna doza rosuvastatina.

Doziranje kod pacijenata sa predisponirajućim faktorima za razvoj miopatije

Preporučena početna doza je 5 mg kod pacijenata koji imaju predispozicije za razvoj miopatije (vidjeti poglavlje 4.4). Doza od 40 mg je kontraindikovana kod nekih od ovih pacijenata (vidjeti poglavlje 4.3).

Istovremena primjena ljekova

Rosuvastatin je supstrat različitih transportnih proteina (npr. OATP1B1 i BCRP). Povećan je rizik od miopatije (uključujući rabdomiolizu) kada se rosuvastatin primjenjuje istovremeno sa nekim ljekovima koji mogu povećati koncentraciju rosuvastatina u plazmi zbog interakcije sa tim transportnim proteinima (npr. ciklosporin i neki inhibitori proteaze, uključujući kombinacije ritonavira sa atazanavirom, lopinavirom i/ili tipranavirom; vidjeti djelove 4.4 i 4.5). Kad god je to moguće, treba razmotriti primjenu alternativnih ljekova, a po potrebi razmotriti i privremeni prekid terapije rosuvastatinom. U situacijama kada je istovremena primjena navedenih ljekova sa rosuvastatinom neizbježna, mora se pažljivo razmotriti odnos koristi i rizika istovremene primjene kao i prilagođavanje doze rosuvastatina (vidjeti dio 4.5).

Lijek je kontraindikovan:

- kod pacijenata koji su preosjetljivi na rosuvastatin ili na neki od pomoćnih supstanci lijeka,

- kod pacijenata sa aktivnim oboljenjem jetre, uključujući neobjašnjeni, stalni porast transaminaza u serumu i svaki porast transaminaza u serumu koji prelazi trostruku vrijednost gornje granice normalnih vrijednosti (ULN),

- kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom (klirens kreatinina < 30 ml/min),

- kod pacijenata sa miopatijom,

- kod pacijenata koji istovremeno primaju ciklosporin,

- tokom perioda trudnoće i dojenja i kod žena u reproduktivnom periodu koje ne koriste odgovarajuće kontraceptivne mjere.

Doza od 40 mg rosuvastatina je kontraindikovana kod pacijenata sa faktorima predispozicije za razvoj miopatije/rabdomiolize. Ovi faktori su:

- umjereno oštećenje bubrega (klirens kreatinina < 60 ml/min),

- hipotireoidizam,

- postojanje nasljednih mišićnih poremećaja u ličnoj ili porodičnoj anamnezi,

- ranija pojava mišićne toksičnosti pri primjeni nekog od inhibitora HMG-CoA reduktaze ili fibrata,

- zloupotreba alkohola,

- situacije u kojima može doći do povećanja koncentracije lijeka u plazmi,

- pacijenti azijskim porijekla,

- istovremena primjena fibrata.

(vidjeti poglavlja 4.4, 4.5 i 5.2).

Uticaj na funkciju bubrega

Proteinurija, detektovana „dipstick“ metodom, pretežno tubularnog porijekla, primijećena je kod pacijenata kod kojih su primjenjivane veće doze rosuvastatina, posebno doze od 40 mg, i u većini slučajeva je bila prolazna i periodična. Nije dokazano da je proteinurija pokazatelj akutnog ili progresivnog oboljenja bubrega (vidjeti poglavlje 4.8). U postmarketinškom periodu, stopa prijavljivanja ozbiljnih neželjenih reakcija povezanih sa renalnim sistemom je veća pri dozi od 40 mg. Treba kontrolisati bubrežnu funkciju tokom rutinskog praćenja pacijenata koji primaju dozu od 40 mg.

Uticaj na skeletne mišiće

Prijavljen je uticaj na skeletne mišiće, npr. mijalgija, miopatija i, rijetko, rabdomioliza, kod pacijenata kod kojih je primjenjivan rosuvastatin u svim dozama, naročito u dozama ˃ 20 mg. Prijavljeni su veoma rijetki slučajevi rabdomiolize pri primjeni ezetimiba u kombinaciji sa inhibitorima HMG-CoA reduktaze. Farmakodinamička interakcija se ne može isključiti, te treba biti oprezan pri kombinovanoj primjeni ovih ljekova (vidjeti poglavlje 4.5).

Kao i kod ostalih inhibitora HMG-CoA reduktaze u postmarketinškom periodu, stopa prijavljivanja rabdomiolize povezane sa primjenom rosuvastatina je veća pri dozi od 40 mg.

Mjerenje vrijednosti kreatin kinaze

Mjerenje vrijednosti kreatin kinaze (CK) se ne preporučuje nakon naporne fizičke aktivnosti ili u prisustvu nekog drugog faktora koji može dovesti do povećanja vrijednosti CK, što može dovesti do pogrešnog tumačenja rezultata. Ako su vrijednosti CK značajno povišene na početku (>5xULN), ovaj parametar treba provjeriti nakon 5-7 dana da bi se potvrdili rezultati. Ako se potvrdi da su vrijednosti CK više od pet puta od gornje granice normalnih vrijednosti, ne treba započinjati terapiju.

Prije terapije

Rosuvastatin, kao i ostale inhibitore HMG-CoA reduktaze, treba primjenjivati sa oprezom kod pacijenata sa predisponirajućim faktorima za pojavu miopatije/rabdomiolize. Ti faktori su:

- oslabljena funkcija bubrega,

- hipotireoidizam,

- lična ili porodična anamneza nasljednih mišićnih poremećaja,

- anamneza ranije mišićne toksičnosti pri primjeni nekih drugih inhibitora HMG-CoA reduktaze ili fibrata,

- zloupotreba alkohola,

- starost preko 70 godina,

- situacije u kojima može doći do povećanja koncentracije lijeka u plazmi (vidjeti poglavlje 5.2),

- istovremena primjena fibrata.

Kod ovih pacijenata, potrebno je da se rizik terapije sagleda u odnosu na moguću korist i preporučuje se kliničko praćenje. Ako su vrijednosti CK značajno povišene na početku (>5xULN), ne treba započinjati terapiju.

Tokom terapije

Pacijente treba savjetovati da odmah prijave neobjašnjive bolove u mišićima, slabost ili grčeve, posebno ako su povezani sa malaksalošću ili groznicom. Kod ovih pacijenata treba izmjeriti vrijednosti CK i prekinuti terapiju ako su vrijednosti CK značajno povišene (više od pet puta od gornje granice normalnih vrijednosti) ili ako dođe do pojave jakih i neprijatnih mišićnih simptoma (čak i ako su vrijednosti CK povišene manje od pet puta od gornje granice normalnih vrijednosti).

Ako se simptomi povuku i vrijednosti CK vrate na normalu, može se razmotriti ponovno započinjanje terapije rosuvastatinom ili alternativnim inhibitorom HMG-CoA reduktaze, primjenom najnižih doza i uz pažljivo praćenje. Nije neophodno rutinsko praćenje CK vrijednosti kod pacijenata bez simptoma.

Zabilježeni su vrlo rijetki izveštaji o imuno-posredovanoj nekrotizirajućoj miopatiji (IMNM) za vrijeme ili nakon terapije statinima, uključujući rosuvastatin. IMNM je klinički okarakterisana proksimalnom mišićnom slabošću i povišenim nivoima kreatin kinaze u serumu, koji se zadržavaju i nakon prekida terapije statinima.

U kliničkim ispitivanjima nije dokazan povećan uticaj na skeletne mišiće kod malog broja pacijenata koji su primali rosuvastatin uporedo sa drugom terapijom. Ipak, primijećena je povećana incidenca miozitisa i miopatije kod pacijenata koji su primali druge inhibitore HMG-CoA reduktaze zajedno sa derivatima fibrične kiseline, kao što su gemfibrozil, ciklosporin, nikotinska kiselina, azolni fungicidi, inhibitori proteaze i makrolidni antibiotici. Gemfibrozil povećava rizik od miopatije, ako se primjenjuje istovremeno sa nekim od inhibitora HMG-CoA reduktaze. Stoga se ne preporučuje istovremena primjena rosuvastatina i gemfibrozila. Treba pažljivo procijeniti korist od daljih promjena nivoa lipida usljed istovremene primjene rosuvastatina i fibrata ili niacina u odnosu na moguće rizike koje imaju takve kombinacije. Doza od 40 mg rosuvastatina je kontraindikovana sa istovremenom upotrebom fibrata (vidjeti poglavlja 4.5 i 4.8).

Rosuvastatin se ne smije primijenjivati istovremeno sa sistemskim oblikom fusidinske kiseline, kao ni 7 dana nakon prestanka terapije sa fusidinskom kiselinom. Kod pacijenata gdje je primjena fusidinske kiseline neophodna, treba prekinuti liječenje statinom za vrijeme trajanja terapije fusidinskom kiselinom. Prijavljeni su slučajevi rabdomiolize kod pacijenata koji su istovremeno uzimali statine i fusidinsku kiselinu (uključujući i slučajeve sa smrtnim ishodom) (vidjeti poglavlje 4.5). Pacijente treba savjetovati da hitno zatraže savjet ljekara u slučaju pojave bilo kakvih simptoma slabosti mišića, bola ili osjetljivosti.

Terapija statinima se može ponovo uvesti sedam dana nakon posljednje doze fusidinske kiseline.

U posebnim okolnostima u kojima je potrebno produžiti sistemsku primjenu fusidinske kiseline, na primjer u terapiji teških infekcija, potrebu za kombinovanom primjenom rosuvastatina i fusidinske kiseline treba pojedinačno procjenjivati, od slučaja do slučaja, pod strogim nadzorom ljekara.

Rosuvastatin ne treba primjenjivati kod pacijenata sa akutnim, ozbiljnim stanjem koje ukazuje na miopatiju ili koji imaju predispozicije za razvoj bubrežne insuficijencije usljed rabdomiolize (npr. sepsa, hipotenzija, veće hirurške intervencije, trauma, ozbiljni poremećaji metabolizma, endokrinog sistema i elektrolita; ili nekontrolisani epileptični napadi).

Uticaj na funkciju jetre

Kao i ostale inhibitore HMG-CoA reduktaze, rosuvastatin treba sa oprezom primjenjivati kod pacijenata koji konzumiraju pretjerane količine alkohola i/ili imaju oboljenja jetre u anamnezi.

Preporučuje se provjera funkcije jetre prije započinjanja terapije i 3 mjeseca tokom terapije. Ukoliko su vrijednosti transaminaza u serumu više od 3 puta od gornje granice normalnih vrijednosti, treba prekinuti terapiju rosuvastatinom ili smanjiti dozu. Stopa prijavljenih ozbiljnih hepatičkih događaja u postmarketinškom periodu (koji se uglavnom sastoje od povišenih transaminaza jetre) je veća pri dozi od 40 mg.

Kod pacijenata sa sekundarnom hiperholesterolemijom izazavanom hipotireoidizmom ili nefrotskim sindromom, treba liječiti primarnu bolest prije započinjanja terapije rosuvastatinom.

Rasa

Rezultati farmakokinetičkih studija su pokazali da je veća izloženost kod pripadnika azijskih naroda u poređenju sa pripadnicima bijele rase (vidjeti poglavlja 4.2 i 5.2).

Inhibitori proteaze

Prilikom istovremene primjene rosuvastatina i inhibitora proteaze u kombinaciji sa ritonavirom, uočena je povećana sistemska izloženost rosuvastatinu. Treba pažljivo razmotriti korist od sniženja nivoa lipida primjenom rosuvastatina kod HIV pozitivnih pacijenata koji primaju inhibitore proteaze i potencijala za povećanje nivoa rosuvastatina u plazmi prilikom započinjanja terapije i tokom titriranja doze rosuvastatina. Ukoliko doza rosuvastatina nije pažljivo podešena, ne preporučuje se istovremena upotreba sa inhibitorima proteaze (vidjeti poglavlja 4.2 i 4.5).

Netolerancija na laktozu

Pacijenti koji boluju od rijetkog nasljednog oboljenja netolerancije na galaktozu, Lapp laktoznog deficita ili glukozno-galaktozne malapsorpcije ne smiju koristiti ovaj lijek.

Intersticijalna bolest pluća

Prijavljeni su rijetki slučajevi intersticijalne bolesti pluća tokom primjene nekih statina, posebno tokom dugotrajne terapije (vidjeti poglavlje 4.8), što se manifestuje pojavom dispneje, neproduktivnog kašlja i pogoršanjem opšteg zdravstvenog stanja (umor, gubitak tjelesne mase i groznica). Ukoliko postoji sumnja da se kod pacijenta razvila intersticijalna bolest pluća, terapiju statinima treba prekinuti.

Dijabetes melitus

Dokazi ukazuju da statini kao klasa povećavaju nivo glukoze u krvi nekih pacijenata, koji imaju visoki rizik od nastanaka dijabetesa u budućnosti, i mogu dovesti do takvog nivoa hiperglikemije da je potrebna odgovarajuća terapija. Međutim, redukcija vaskularnog rizika primjenom statina prevazilazi rizik od pojave hiperglikemije i zato ne treba prekidati terapiju statinima. Pacijente sa povećanim rizikom (preprandijalni nivo glukoze u krvi ≥ 5,6 - 6,9 mmol/l, BMI > 30 kg/m2, povišen nivo triglicerida, hipertenzija) treba pratiti klinički i biohemijski prema nacionalnim vodičima.

U JUPITER studiji, zabilježena je ukupna učestalost dijabetes melitusa 2,8% u grupi pacijenata koja je primala rosuvastatin i 2,3% u placebo grupi, uglavnom kod pacijenata sa vrijednostima glukoze natašte od 5,6 do 6,9 mmol/l.

Pedijatrijska populacija

Procjena linearnog rasta (visina), tjelesne mase, BMI (indeks tjelesne mase) i sekundarnih karakteristika polne zrelosti po Tanner-u kod pedijatrijskih pacijenata između 6 i 17 godina koji uzimaju rosuvastatin je ograničena na period od dvije godine. Nakon 2 godine terapije tokom studije, nije primijećen uticaj na rast, tjelesnu masu, BMI ili polnu zrelost (vidjeti poglavlje 5.1).

U kliničkoj studiji u kojoj su djeca i adolescenti primali rosuvastatin tokom 52 nedjelje, primijećeno je da se češče javljaju povišene vrijednosti CK (više od deset puta od gornje granice normalnih vrijednosti >10xULN) i simptomi u mišićima nakon vježbanja ili pojačane fizičke aktivnosti u poređenju sa rezultatima kliničkih studija kod odraslih (vidjeti poglavlje 4.8).

Efekti istovremeno primijenjenih ljekova na rosuvastatin

Inhibitori transportnih proteina: Rosuvastatin je supstrat određenih transportnih proteina uključujući i transportni protein za hepatičko preuzimanje OATP1B1 i efluksni transportni protein BCRP. Istovremena primjena rosuvastatina sa ljekovima koji djeluju kao inhibitori ovih transportnih proteina može dovesti do povećanja koncentracija rosuvastatina u plazmi i povećanja rizika od miopatije (vidjeti poglavlja 4.2, 4.4 i 4.5 - Tabelu 1).

Ciklosporin: Tokom istovremene primjene rosuvastaina i ciklosporina, primijećeno je da su PIK vrijednosti rosuvastatina u prosjeku 7 puta veće nego kod zdravih dobrovoljaca (vidjeti Tabelu 1). Primjena rosuvastatina je kontraindikovana kod pacijenata na istovremenoj terapiji ciklosporinom (vidjeti poglavlje 4.3).

Istovremena primjena nije uticala na koncentracije ciklosporina u plazmi.

Inhibitori proteaze: Iako nije poznat tačan mehanizam interakcije, istovremena primjena sa inhibitorima proteaze može značajno da poveća izloženost rosuvastatinu (vidjeti Tabelu 1). Na primjer, u jednoj farmakokinetičkoj studiji, istovremena primjena 10 mg rosuvastatina i preparata koji sadrži kombinaciju dva inhibitora proteaze (300 mg atazanavir/100 mg ritonavir) kod zdravih dobrovoljaca, je dovedena u vezu sa približno trostrukim povećanjem vrijednosti PIK i sedmostrukim povećanjem vrijednosti Cmax rosuvastatina u stanju ravnoteže. Prema tome, istovremena primjena rosuvastatina i određenih kombinacija inhibitora proteaze, može se razmotriti samo poslije pažljivog podešavanja doze rosuvastatina na osnovu očekivanog povećanja izloženosti rosuvastatinu (vidjeti poglavlje 4.2, 4.4 i 4.5 - Tabelu 1).

Gemfibrozil i ostali proizvodi za smanjenje vrijednosti lipida: Istovremena primjena rosuvastatina i gemfibrozila dovodi do dvostrukog porasta PIK i Cmax vrijednosti rosuvastatina (vidjeti poglavlje 4.4).

Na osnovu podataka iz studija specifičnih interakcija, ne očekuje se značajna farmakokinetička interakcija sa fenofibratom, ipak može doći do farmakodinamičke interakcije. Gemfibrozil, fenofibrat, ostali fibrati i niacin (nikotinska kiselina) u dozi korišćenoj za snižavanje vrijednosti lipida (≥ 1g dnevno) povećavaju rizik od miopatije kada se primjenjuju istovremeno sa inhibitorima HMG-CoA reduktaze, vjerovatno zato što oni mogu da izazovu miopatiju kada se samostalno koriste. Doza od 40 mg rosuvastatina je kontraindikovana kod istovremene primjene sa fibratima (vidjeti poglavlja 4.3 i 4.4). Kod ovih pacijenata terapiju treba započeti sa dozom od 5 mg rosuvastatina.

Ezetimib: Istovremena primjena 10 mg rosuvastatina i 10 mg ezitimiba dovodi do povećanja PIK-a rosuvastatina 1, 2 puta kod osoba sa hiperholesterolemijom (vidjeti Tabelu 1). Ne može se isključiti farmakodinamička interakcija između rosuvastatina i ezitimiba, u smislu neželjenih dejstava (vidjeti poglavlje 4.4).

Antacidi: Istovremena primjena rosuvastatina i suspenzije antacida koja sadrži aluminijum i magnezijum hidroksid dovodi do smanjenja koncentracije rosuvastatina u plazmi za oko 50 %. Ovaj efekat je ublažen primjenom antacida 2 sata nakon primjene rosuvastatina. Klinički značaj ove interakcije nije proučavan.

Eritromicin: Istovremena upotreba rosuvastatina i eritromicina dovela je do smanjenja vrijednosti PIK za 20 % i smanjenja vrijednosti Cmax rosuvastatina za 30 %. Ova interakcija može biti izazvana povećanjem pokretljivosti crijeva koje izaziva eritromicin.

Citohrom P450 enzimi: Rezultati in vitro i in vivo studija pokazuju da rosuvastatin ne inhibira niti indukuje citohrom P450 izoenzime. Pored toga, rosuvastatin je slab supstrat za ove izoenzime. Nijesu primijećene klinički značajne interakcije između rosuvastatina i flukonazola (inhibitora CYP2C9 i CYP3A4) ili ketokonazola (inhibitora CYP2A6 i CYP3A4).

Interakcije koje zahtijevaju podešavanje doze rosuvastatina (vidjeti Tabelu 1): U situacijama kada je neophodno primijeniti rosuvastatin sa drugim ljekovima za koje je poznato da dovode do povećane izloženosti rosuvastatinu, treba podesiti dozu rosuvastatina.

Ukoliko je očekivano povećanje izloženosti (PIK) dva i više puta treba započeti liječenje sa 5 mg rosuvastatina jednom dnevno. Maksimalnu dnevnu dozu rosuvastatina treba podesiti tako da očekivana izloženost rosuvastatinu ne pređe očekivanu izloženost prilikom primjene 40 mg rosuvastatina bez ljekova sa kojima bi mogao da stupi u interakciju, na primjer: doza od 20 mg rosuvastatina sa gemfibrozilom (povećanje 1,9 puta) i doza od 10 mg rosuvastatina u kombinaciji sa ritonavir/atazanavir (povećanje 3,1 puta).

Tabela 1: Efekti istovremeno primjenjenih ljekova na izloženost rosuvastatinu (PIK; po opadajućem efektu) iz objavljenih kliničkih studija

Efekti rosuvastatina na istovremeno primjenjene ljekove

Antagonisti vitamina K: Kao i sa drugim inhibitorima HMG-CoA reduktaze, započinjanje terapije ili titriranje doze rosuvastatina kod pacijenata koji istovremeno primaju antagoniste vitamina K (npr. varfarin ili drugi kumarinski antikoagulansi) može da dovede do povećanja internacionalnog normalizovanog koeficijenta (INR). Obustava ili smanjivanje doze rosuvastatina može da dovede do smanjenja vrijednosti INR. U takvim situacijama poželjno je praćenje vrijednosti INR.

Oralni kontraceptivi/hormonska supstituciona terapija (HST): Istovremena primjena rosuvastatina i oralnih kontraceptiva dovodi do povećanja PIK vrijednosti etinilestradiola i norgestrela za 26 %, odn. 34 %. Ovo povećanje vrijednosti u plazmi treba uzeti u obzir pri izboru doze oralnih kontraceptiva. Nema dostupnih farmakokinetičkih podataka o pacijentima kod kojih su istovremeno primjenjivani rosuvastatin i HST; stoga se ne može isključiti sličan efekat. Ipak, ova kombinacija je u velikoj mjeri korišćena kod žena u kliničkim studijama i dobro su je podnosile.

Drugi ljekovi:

Digoksin: Na osnovu podataka iz specifičnih studija interakcije, ne očekuje se klinički relevantna interakcija sa digoksinom.

Fusidinska kiselina: Rizik od miopatije (uključujući rabdomiolizu) može biti povećan istovremenom

sistemskom primjenom fusidinske kiseline sa statinima. Mehanizam ove interakcije (bilo da je farmakodinamička, farmakokinetička, ili obje) još uvijek nije poznat. Prijavljeni su slučajevi rabdomiolize (uključujući i slučajeve sa smrtnim ishodom) kod pacijenata koji su primali ovu kombinaciju.

Ukoliko je neophodna sistemska primjena fusidinske kiseline, treba prekinuti terapiju rosuvastatinom tokom trajanja terapije fusidinskom kiselinom (vidjeti poglavlje 4.4).

Pedijatrijska populacija: Studije interakcija sprovedene su samo kod odraslih. Stepen interakcija kod pedijatrijske populacije nije poznat.

Primjena rosuvastatina je kontraindikovana u trudnoći i tokom perioda dojenja. Žene u reproduktivnom periodu treba da koriste adekvatnu kontracepciju.

Pošto su holesterol i ostali proizvodi biosinteze holesterola neophodni za razvoj fetusa, potencijalni rizik od inhibicije HMG-CoA reduktaze je veći od koristi terapije tokom trudnoće. Studije na životinjama pružaju ograničene dokaze o reproduktivnoj toksičnosti (vidjeti poglavlje 5.3). Ako pacijentkinja zatrudni tokom primjene ovog lijeka, terapiju treba odmah prekinuti.

Rosuvastatin se kod pacova izlučuje u majčino mlijeko. Nema podataka o izlučivanju lijeka u majčinom mlijeku kod ljudi (vidjeti poglavlje 4.3).

Nije sprovedeno ispitivanje uticaja rosuvastatina na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama. Ipak, na osnovu njegovih farmakodinamičkih svojstava, može se smatrati da rosuvastatin ne utiče na ovu sposobnost. Tokom upravljanja vozilima i rukovanja mašinama treba uzeti u obzir moguću pojavu vrtoglavice tokom terapije.

Neželjena dejstva koja se javljaju usljed primjene rosuvastatina su uglavnom blaga i kratkotrajna. U kontrolisanim kliničkim ispitivanjima, kod manje od 4% pacijenata kod kojih je primjenjivan rosuvastatin, prekinuta je terapija zbog neželjenih dejstava.

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija:

Na osnovu podataka dobijenih u kliničkim studijama i obimnog postmarketinškog iskustva, naredna tabela daje pregled profila neželjenih reakcija rosuvastatina. Navedene neželjene reakcije klasifikovane su na osnovu učestalosti ispoljavanja i klase sistema organa.

Učestalost neželjenih reakcija je klasifikovana na sljedeći način: često (≥1/100 do < 1/10), povremeno (≥ 1/1000 do < 1/100), rijetko (≥1/10000 do <1/1000), veoma rijetko (<1/10000), nepoznato (ne može se procijeniti na osnovu postojećih podataka).

Ne postoji posebna terapija u slučaju predoziranja. U slučaju predoziranja, pacijente treba liječiti simptomatski i ako je potrebno uvesti i druge suportivne mjere. Potrebno je pratiti fukciju jetre i vrijednosti CK.

Hemodijaliza nije od koristi u ovom slučaju.

Farmakoterapijska grupa: inhibitori HMG-CoA reduktaze

ATC kod: C10AA07

Mehanizam dejstva

Rosuvastatin je selektivni i kompetitivni inhibitor HMG-CoA reduktaze, „rate-limiting“ enzima koji konvertuje 3-hidroksi-3-metilglutaril koenzim A u mevalonat, koji je prekursor holesterola. Primarno mjesto djelovanja rosuvastatina je jetra, ciljni organ za snižavanje holesterola.

Rosuvastatin dovodi do povećanja broja hepatičkih LDL receptora na površini ćelije, pojačava preuzimanje i katabolizam LDL čestica i inhibira hepatičku sintezu VLDL čestica, i na taj način smanjuje ukupan broj VLDL i LDL čestica.

Farmakodinamska dejstva

Rosuvastatin snižava vrijednosti povišenog LDL holesterola, ukupnog holesterola i triglicerida i povećava vrijednosti HDL holesterola. Rosuvastatin takođe snižava vrijednosti apolipoproteina B, ne-HDL holesterola, VLDL-holesterola, VLDL triglicerida, i podiže vrijednosti apolipoproteina A-I (vidjeti tabelu 3). Rosuvastatin smanjuje i odnose LDL holesterol/HDL holesterol, ukupni holesterol/HDL holesterol, ne-HDL holesterol/HDL holesterol i ApoB/ApoA-I.

Tabela 3. Terapijski odgovor kod pacijenata sa primarnom hiperholesterolemijom (tip IIa i IIb) u zavisnosti od doze (prilagođena srednja vrijednost promjene u procentima u odnosu na početne vrijednosti)

Terapijski efekat je postignut tokom prve nedjelje od započinjanja terapije, a 90% maksimalnog odgovora je postignuto za 2 nedjelje. Maksimalan odgovor se obično postiže nakon 4 nedjelje i nakon toga se održava.

Klinička efikasnost i bezbjednost

Rosuvastatin je efikasan kod odraslih pacijenata sa hiperholesterolemijom, sa ili bez hipertrigliceridemije, nezavisno od rase, pola, starosti i kod posebnih grupa pacijanata kao što su dijabetičari ili pacijenti sa porodičnom hiperholesterolemijom.

Podaci koji su dobijeni na osnovu faze III kliničkog ispitivanja, pokazuju da je rosuvastatin efikasan u postizanju ciljnih vrijednosti definisanih od strane Evropskog udruženja za aterosklerozu (EAS;1998) u liječenju većine pacijenata sa hiperholesterolemijom tipa IIa i IIb (sa srednjom početnom vrijednošću LDL-holesterola oko 4.8 mmol/l); oko 80% pacijenata koji su dobijali dozu od 10 mg je postiglo EAS ciljne vrijednosti za LDL-holesterol (< 3 mmol/l).

U jednoj obimnoj studiji sa dizajnom ubrzanog titriranja doze, kod 435 pacijenata sa heterozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom su primjenjivane doze rosuvastatina od 20 mg do 80 mg. Sve doze su imale povoljan efekat na lipidne parametre i ostvareni su terapijski ciljevi. Nakon titriranja do dnevne doze od 40 mg (12 nedjelja terapije), nivo LDL holesterola je smanjen za 53%. 33% pacijenata je dostiglo EAS ciljne vrijednosti za LDL-holesterol (<3 mmol/l).

U otvorenom ispitivanju sa dizajnom ubrzanog titriranja doze, kod 42 pacijenta (uključujući 8 pedijatrijskih pacijenata) sa homozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom je vršena procjena odgovora na rosuvastatin od 20-40 mg. Kod ukupne populacije ispitanika, prosječna redukcija LDL holesterola je iznosila 22%.

U kliničkim studijama sa ograničenim brojem pacijenata, pokazalo se da rosuvastatin ima dodatnu efikasnost u sniženju triglicerida kada se primjenjuje u kombinaciji sa fenofibratom i povećanju vrijednosti HDL holesterola kada se primjenjuje u kombinaciji sa niacinom (vidjeti poglavlje 4.4).

U multicentričnoj, dvostruko slijepoj, placebom kontrolisanoj kliničkoj studiji (METEOR), 984 pacijenta između 45 i 70 godina, sa niskim rizikom od koronarne bolesti srca (definisanim kao Framingham rizik <10% za 10 godina) sa prosječnom vrijednošću LDL holesterola od 4,0 mmol/l (154,5 mg/dl), ali sa subkliničkom aterosklerozom (detektovanom na osnovu debljine karotidne intima medije (CIMT)) su randomizovani u grupu koja je dobijala rosuvastatin od 40 mg jednom dnevno i placebo grupu, tokom 2 godine. Rosuvastatin je značajno usporio stopu progresije maksimalne CIMT vrijednosti (na 12 tačaka na karotidnoj arteriji) u odnosu na placebo, za -0,0145 mm godišnje [95% interval poverenja -0,0196, -0,0093; p<0,0001]. Promjena u odnosu na početne vrijednosti je bila -0,0014 mm godišnje (-0,12% godišnje (nije značajna)) pri primjeni rosuvastatina u poređenju sa progresijom od +0,0131 mm godišnje (1,12% godišnje (p<0,0001) kod placeba. Nije dokazana direktna povezanost između smanjenja vrijednosti CIMT i smanjenja rizika od pojave kardiovaskularnih događaja. Populacija ispitanika iz METEOR studije ima nizak rizik od pojave koronarne bolesti srca i ne predstavlja ciljnu populaciju za rosuvastatin od 40 mg. Doza od 40 mg treba da se propisuje samo pacijentima sa teškom hiperholesterolemijom koji imaju visok kardiovaskularni rizik (vidjeti poglavlje 4.2).

U studiji Opravdanost primjene statina u primarnoj prevenciji: intervenciona studija procjene rosuvastatina (JUPITER), vršena je procjena uticaja rosuvastatina na pojavu većih aterosklerotskih kardiovaskularnih događaja kod 17.802 muškaraca (≥ 50 godina) i žena (≥ 60godina).

Ispitanici su randomizovani u placebo grupu (n=8901) ili grupu koja je primala rosuvastatin od 20 mg jednom dnevno (n=8901) i praćeni su u prosjeku 2 godine.

Koncentracija LDL holesterola je smanjena za 45% (p< 0,001) kod pacijenata koji su primali rosuvastatin u odnosu na pacijente iz placebo grupe.

U post hoc analizi podgrupe subjekata sa visokim rizikom, sa početnom procjenom rizika po Framingham skoru ˃20% (1558 pacijenata), ustanovljeno je značajno smanjenje kombinovanog ishoda kardiovaskularne smrti, moždanog udara i infarkta miokarda (p=0,028) pri primjeni rosuvastatina u odnosu na placebo. Redukcija apsolutnog rizika izražena kao stopa događaja na 1000 pacijent/godina je bila 8,8. Ukupan mortalitet je ostao nepromijenjen u ovoj grupi visokog rizika (p=0,193). U post hoc analizi podgrupe pacijenata sa visokim rizikom (ukupno 9302 pacijenta) sa početnom vrijednošću SCORE rizika ≥ 5% (predviđenom da obuhvati pacijente iznad 65 godina), nije došlo do značajnog smanjenja kombinovanog ishoda kardiovaskularne smrti, moždanog udara i infarkta miokarda (p=0.0003) pri primjeni rosuvastatina u odnosu na placebo. Redukcija apsolutnog rizika izražena kao stopa događaja na 1000 pacijent/godina je bila 5,1. Ukupan mortalitet je ostao nepromijenjen u ovoj grupi visokog rizika (p=0,076).

U JUPITER studiji, 6,6% pacijenata koji su primali rosuvastatin i 6,2% pacijenata koji su primali placebo, prekinulo je terapiju zbog neželjenih događaja. Najčešći neželjeni događaji koji su doveli do prekida terapije su bili: mijalgija (0.3% rosuvastatin, 0.2% placebo), bol u abdomenu (0.03% rosuvastatin, 0.02% placebo) i osip (0.02% rosuvastatin, 0.03% placebo). Najčešći neželjeni događaji čija je stopa veća ili jednaka onoj u placebo grupi su bili: infekcija urinarnog trakta (8.7% rosuvastatin, 8.6% placebo), nazofaringitis (7.6% rosuvastatin, 7.2% placebo), bol u leđima (7.6% rosuvastatin, 6.9% placebo) i mijalgija (7.6% rosuvastatin, 6.6% placebo).

Pedijatrijska populacija

U dvostruko slijepoj, randomizovanoj, multicentričnoj, placebom kontrolisanoj 12-nedjeljnoj studiji (n=176,97 dječaka i 79 djevojčica) praćenoj 40-nedjeljnom (n=173, 96 dječaka i 77 djevojčica) otvorenom fazom titriranja doze rosuvastatina, pacijenti starosti između 10 i 17 godina (stadijumi II-V po Tanner-u, djevojčice kod kojih je prošlo najmanje godinu dana od prve menstruacije) sa heterozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom, primali su doze od 5 mg, 10 mg ili 20 mg rosuvastatina dnevno ili placebo tokom 12 nedjelja, a zatim su svi primali rosuvastatin svaki dan tokom 40 nedjelja. Na početku studije, oko 30% pacijenata su imali između 10 i 13 godina i oko 17% ih je bilo u Tanner studiji II, 18% u Tanner studiji III, 40% u Tanner studiji IV i 25% u Tanner studiji V.

Nivo LDL holesterola je snižen za 38,3% pri dozi od 5 mg rosuvastatina, za 44,6% pri dozi od 10 mg i za 50% pri dozi od 20 mg rosuvastatina, u poređenju sa sniženjem od 0.7% kod placeba.

Na kraju 40-nedjeljnog, otvorenog titriranja doze do postizanja ciljnih vrijednosti, do maksimalnih 20 mg dnevno, 70 od 173 pacijenta (40.5%) je postiglo ciljne vrijednosti LDL holesterola < 2.8 mmol/l.

Nakon 52 nedjelje terapije tokom studije, nije primijećen uticaj na rast, tjelesnu masu, ITM ili polnu zrelost (vidjeti poglavlje 4.4). Ovo ispitivanje (n=176) nije pogodno za poređenje rijetkih neželjenih reakcija na lijek.

Rosuvastatin je ispitivan i u dvogodišnjem, otvorenom ispitivanju titriranja do ciljnih vrijednosti, kod 198 djece sa heterozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom starosti između 6 i 17 godina (88 dječaka i 110 djevojčica, stadijum po Tanner-u < II-V). Početna doza za sve pacijente bila je 5 mg rosuvastatina jednom dnevno. Kod pacijenata starosti između 6 i 9 godina (n=64) doza se mogla titrirati do maksimalne doze od 10 mg jednom dnevno, a kod pacijenata starosti između 10 i 17 godina (n=134) do maksimalne doze od 20 mg jednom dnevno.

Poslije 24 mjeseca terapije rosuvastatinom, srednja vrijednost smanjenja LDL holesterola od početne vrijednosti, izražena u procentima, izračunato metodom najmanjih kvadrata iznosila je -43 % (početna vrijednost: 236 mg/dl, 24. mjesec: 133 mg/dl). Za svaku starosnu grupu, srednja vrijednost smanjenja LDL holesterola od početne vrijednosti, izražena u procentima, izračunato metodom najmanjih kvadrata iznosila je: -43 % u starosnoj grupi od 6 do < 10 godina (početna vrijednost: 234 mg/dl, 24. mjesec: 124 mg/dl), -45 % u starosnoj grupi od 10 do < 14 godina (početna vrijednost: 234 mg/dl, 24. mjesec: 124 mg/dl ) i -35 % u starosnoj grupi od 14 do < 18 godina (početna vrijednost: 241 mg/dl, 24. mjesec: 153 mg/dl).

Primjenom 5 mg, 10 mg i 20 mg rosuvastatina postignute su statistički značajne srednje vrijednosti promjene u odnosu na početnu vrijednost za sljedeće sekundarne lipidne i lipoproteinske varijable: HDL holesterol, ukupni holesterol, ne-HDL holesterol, odnos LDL i HDL holesterola, odnos ukupnog i HDL holesterola, odnos triglicerida i HDL holesterola, odnos ne-HDL i HDL holesterola, ApoB, odnos ApoB i ApoA-1. Sve ove promjene su ukazale na poboljšanje lipidnih odgovora i održale su se tokom 2 godine.

Nakon 24 mjeseca terapije nijesu primjećeni uticaji na rast, tjelesnu masu, ITM ili polno sazrijevanje (vidjeti poglavlje 4.4).

Rosuvastatin je ispitivan u randomiziranom, dvostruko slijepom, placebom kontrolisanom, multicentričnom, ispitivanju ukrštenog dizajna (engl. cross-over) u dozi od 20 mg jednom dnevno u poređenju sa placebom, u 14 djece i adolescenata (starosti od 6 do 17 godina) sa homozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom. Ispitivanje je uključivalo aktivnu uvodnu dijetalnu fazu u trajanju od 4 nedjelje tokom koje su pacijenti primali rosuvastatin u dozi od 10 mg, ukrštenu fazu koja se sastojala od 6-nedjeljnog perioda terapije rosuvastatinom u dozi od 20 mg, kojoj je prethodila ili koju je slijedio 6-nedjeljni period liječenja placebom i faza održavanja u trajanju od 12 nedjelja tokom koje su svi pacijenti primali rosuvastatin u dozi od 20 mg. Pacijenti koji su pri uključivanju u ispitivanje bili na terapiji ezetimibom ili bili na aferezi, nastavili su tu terapiju tokom cijelog ispitivanja.

Statistički značajna (p = 0,005) redukcija nivoa LDL holesterola (22,3 %, 85,4 mg/dl ili 2,2 mmol/l) primjećena je nakon 6 nedjelja terapije rosuvastatinom u dozi od 20 mg u poređenju sa placebom. Primjećene su statistički značajne redukcije ukupnog holesterola (20,1 %, p = 0,003), ne-HDL holesterola (22,9 %,p = 0,003) i ApoB-a (17,1 %, p = 0,024). Takođe su primjećene redukcije TG-a, LDL holesterola/HDL holesterola, ukupnog holesterola/HDL holesterola, ne-HDL holesterola/HDL holesterola te ApoB/ApoA-1 nakon 6 nedjelja terapije rosuvastatinom u dozi od 20 mg u porerđenju sa placebom. Redukcija LDL holesterola nakon 6 nedjelja terapije rosuvastatinom u dozi od 20 mg, koji je slijedio nakon 6 nedjelja terapije placebom, održana je i tokom 12 nedjelja kontinuirane terapije. Kod jednog pacijenta dodatno je snižen LDL-holesterol (8.0%), ukupni-holesterol (6.7%) i ne-HDL-holesterol (7.4%) nakon 6 nedjelja tretmana sa 40 mg nakon up-titration.

Tokom produženog otvorenog tretmana u 9 pacijenata sa 20 mg rosuvastatina u trajanju do 90 nedjelja, sniženje LDL-C je održano u rasponu od -12.1% do -21.3%.

Kod sedmoro pacijenata dječijeg i adolescentskog uzrasta podobnih za procjenu (uzrasta od 8 do 17 godina) sa homozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom (vidjeti gore), koji su učestvovali u otvorenom ispitivanju po ubrzanom planu titriranja doze, procenat redukcije LDL holesterola (21,0 %), ukupnog holesterola (19,2 %) i ne-HDL holesterola (21,0 %) nakon 6 nedjelja terapije rosuvastatinom u dozi od 20 mg, u odnosu na početnu vrijednost, bio je konzistentan sa onim primjećenim u gore spomenutom ispitivanju u djece i adolescenata sa homozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom.

Evropska agencija za ljekove je izuzela obavezu podnošenja rezultata ispitivanja rosuvastatina u svim podgrupama pedijatrijske populacije u terapiji homozigotne porodične hiperholesterolemije i primarne kombinovane (miješane) dislipidemije kao i prevenciji kardiovaskularnih događaja (vidjeti dio 4.2 za informacije o pedijatrijskoj primjeni).

Resorpcija

Maksimalne koncentracije rosuvastatina u plazmi se postižu oko 5 sati nakon oralne primjene. Apsolutna bioraspoloživost je oko 20%.

Distribucija

Rosuvastatin se u velikoj mjeri preuzima od strane jetre, koja je primarno mjesto sinteze holesterola i klirensa LDL holesterola. Volumen distribucije rosuvastatina je oko 134 l. Oko 90% rosuvastatina se vezuje za proteine plazme, posebno za albumin.

Metabolizam

Rosuvastatin podliježe ograničenom metabilizmu (oko 10%). Rezultati in vitro studija metabolizma u kojima su korišćeni humani hepatociti, pokazuju da je rosuvastatin slab supstrat za metabolizam preko citohroma P450. CYP2C9 je glavni uključeni izoenzim, a 2C19, 3A4 i 2D6 su uključeni u manjoj mjeri. Osnovni metaboliti su N-desmetil i laktonski metaboliti. N-desmetil metabolit je za oko 50% manje aktivan od rosuvastatina, dok se laktonski oblik smatra klinički neaktivnim.

Rosuvastatin je odgovoran za više od 90% aktivnosti inhibicije cirkulišuće HMG-CoA reduktaze.

Eliminacija

Oko 90% doze rosuvastatina se izlučuje nepromijenjeno u feces (u obliku resorbovane i neresorbovane aktivne supstance), a preostali dio se izlučuje urinom. Oko 5% se izlučuje nepromijenjeno u urin. Prosječno poluvrijeme eliminacije iz plazme je 19 sati. Poluvrijeme eliminacije se ne povećava pri većim dozama. Geometrijska sredina plazma klirensa je oko 50 l/sat (koeficijent varijacije 21.7%). Kao i kod ostalih inhibitora HMG-CoA reduktaze, hepatičko preuzimanje rosuvastatina uključuje membranski transport OATP holesterola. Ovaj transport je važan u hepatičkoj eliminaciji rosuvastatina.

Linearnost

Sistemska izloženost rosuvastatina raste proporcionalno sa dozom. Nema promjena u farmakokinetičkim parametrima nakon ponovljenih dnevnih doza.

Posebne grupe pacijenata

Starost i pol

Starost i pol nemaju klinički značaj uticaj na farmakokinetiku rosuvastatina kod odraslih. Farmakokinetika rosuvastatina kod djece i adolescenata sa heterozigotnom porodičnom hiperholesterolemijom je slična kao kod odraslih dobrovoljaca (vidjeti ispod „Pedijatrijska populacija“).

Rasa

Rezultati farmakokinetičkih studija pokazuju dvostruko povećanje srednje vrijednosti PIK i Cmax kod pripadnika azijskih naroda (Japanci, Kinezi, Filipinci, Vijetnamci i Korejci) u odnosu na pripadnike bijele rase; Azijati-Indijaca pokazuju oko 1.3 puta veće srednje vrijednosti PIK i Cmax. Populacijska farmakokinetička analiza nije pokazala klinički značajne razlike u farmakokinetici između pripadnika bijele i afro-američke rase.

Insuficijencija bubrega

U jednoj studiji koja je obuhvatila pacijente sa različitim stepenima oštećenja bubrega, pokazalo se da blago do umjereno oboljenje bubrega ne utiče na koncentracije rosuvastatina i N-desmetil metabolita u plazmi. Kod pacijenata sa teškim oštećenjem (CrCl < 30 ml/min) koncentracija u plazmi je bila trostruko veća, a koncentracija N-desmetil metabolita 9 puta veća u odnosu na zdrave dobrovoljce. Koncentracije rosuvastatina u plazmi u stanju ravnoteže kod pacijenata koji su podvrgnuti hemodijalizi, su bile oko 50% veće u odnosu na zdrave dobrovoljce.

Insuficijencija jetre

U jednoj studiji koja je obuhvatila pacijente sa različitim stepenima oštećenja jetre, nije se javila veća izloženost rosuvastatinu kod pacijanata sa Child-Pugh skorom 7 i manje. Ipak, kod dva pacijenta sa Child-Pugh skorom 8 i 9, došlo je do najmanje dvostrukog povećanja sistemske izloženosti u odnosu na pacijente sa nižim Child-Pugh skorom. Nema iskustava sa pacijentima sa Child-Pugh skorom iznad 9.

Genetski polimorfizam

Raspoloživost inhibitora HMG-CoA reduktaze, uključujući i rosuvastatin, povezana je sa transportnim proteinima OATP1B1 i BCRP. Kod pacijenata sa genetskim polimorfizmom SLCO1B1 (OATP1B1) i/ili ABCG2 (BCRP) postoji rizik od povećane izloženosti rosuvastatinu. Individualni polimorfizam SLCO1B1 c.521CC i ABCG2 c.421AA dovodi se u vezu sa povećanom izloženošću rosuvastatinu (PIK) u poređenju sa SLCO1B1 c.521TT i ABCG2 c.421CC genotipovima.

Ova specifična genotipizacija nije uspostavljena u kliničkoj praksi, već se kod pacijenata za koje je poznato da imaju ove tipove polimorfizma preporučuje niža dnevna doza rosuvastatina.

Pedijatrijska populacija

Dvije farmakokinetičke studije sa rosuvastatinom (date u tabletama) na pedijatrijskim bolesnicima sa heterozigotnom porodičnom hiperkolesterolemijom, starosti od 10 do 17 ili od 6 do 17 godina (ukupno 214 bolesnika) pokazale su da se izloženost kod pedijatrijskih bolesnika čini uporedivom ili nižom od one kod odraslih bolesnika. Izloženost rosuvastatinu bila je predvidiva s obzirom na dozu i vrijeme tokom dvogodišnjeg perioda.

Pretklinički podaci ne ukazuju na poseban rizik kod ljudi, na osnovu standardnih studija o bezbjednosti, genotoksičnosti i kancerogenog potencijala. Nijesu vršeni specifični testovi uticaja na hERG. Neželjene reakcije nijesu uočene u kliničkim studijama, ali su se javile kod životinja pri sličnoj izloženosti kao u kliničkim uslovima, na sljedeći način: u studijama toksičnosti ponovljenih doza, histopatološke promjene na jetri, vjerovatno zbog farmakološkog dejstva rosuvastatina, primjećene su kod miševa i pacova, a u manjoj mjeri primijećeni su efekti na žučnu kesu kod pasa, ali ne i kod majmuna. Pored toga, primijećena je testikularna toksičnost kod majmuna i pasa pri višim dozama. Reproduktivna toksičnost je uočena kod pacova praćena smanjenom veličinom i težinom i preživljavanjem mladunčadi pri dozama toksičnim za majku i sistemskoj izloženosti nekoliko puta većom od terapijske izloženosti.

Jezgro tablete:

Laktoza, monohidrat

Kalcijum karbonat

Celuloza mikrokristalna (tip 102)

Krospovidon (Kollidon CL)

Hidroksipropil celuloza SSL (HPC-SSL)

Magnezijum stearat

Voda, prečišćena

Film materijal za oblaganje, formula 1:

Opadry KB Low viscosity White (PEG-PVA graft kopolimer, Kollidon VA 64, titan dioksid, kaolin, natrijum lauril sulfat).

Opadry KB Low viscosity Orange (PEG-PVA graft kopolimer, kopovidon, titan dioksid, kaolin, natrijum lauril sulfat, FD&C Yellow#6/ sunset yellow FCF aluminium lake).

Opadry KB Low viscosity Red (PEG-PVA graft kopolimer, kopovidon, titan dioksid, kaolin, natrijum lauril sulfat, Carmine).

Film materijal za oblaganje, formula 2:

Kollicoat Protect (PVA-PEG graft kopolimer, polivinil alkohol, silicijum dioksid)

Talk

Nije primjenjivo.

3 godine

Lijek čuvati u originalnom pakovanju na temperaturi ispod 25˚C.

Ultrox, film tableta, 10 mg

Unutrašnje pakovanje: Alu/Alu blister sa po 14 film tableta.

Spoljašnje pakovanje: složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 14 film tableta i Uputstvo za pacijenta.

Ultrox, film tableta, 20 mg

Unutrašnje pakovanje: Alu/Alu blister sa po 14 film tableta.

Spoljašnje pakovanje: složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 14 film tableta i Uputstvo za pacijenta.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Lijek Ultrox pripada grupi ljekova koji se zovu statini.

Lijek Ultrox se propisuje u slučaju kada:

-imate visoke vrijednosti holesterola. To znači da ste izloženi riziku od pojave srčanog ili moždanog udara. Lijek Ultrox se primjenjuje kod odraslih, adolescenata i djece starije od 6 godina u terapiji povišenog holesterola.

-promjena režima ishrane i povećana fizička aktivnost nijesu bili dovoljni da regulišete nivo holesterola, te Vam je savjetovano da uzimate statine. Tokom uzimanja lijeka Ultrox potrebno je da nastavite sa režimom ishrane za smanjenje holesterola i sa fizičkom aktivnošću.

ili

-imate druge faktore rizika od pojave srčanog ili moždanog udara ili sličnih zdravstvenih problema.

Srčani i moždani udar ili slični problemi mogu biti uzrokovani bolešću koja se zove ateroskleroza. Ateroskleroza je bolest koja nastaje usljed taloženja masnih naslaga u arterijama.

Zašto je važno da nastavite da uzimate Ultrox?

Lijek Ultrox se koristi za regulisanje nivoa masnoća u krvi, koje se zovu lipidi, a od kojih je najčešći holesterol.

Postoje različite vrste holesterola u krvi - „loš“ holesterol (LDL-C) i „dobar“ holesterol (HDL-C).

Lijek Ultrox pomaže da se spriječi stvaranje „lošeg“ holesterola u organizmu i utiče, takođe, na sposobnost organizma da ga ukloni iz krvi. Ovaj lijek može smanjiti vrijednosti „lošeg“ holesterola i povećati nivo „dobrog“ holesterola.

Većina ljudi ne osjeća povišen nivo holesterola, jer isti ne uzrokuje pojavu simptome. Ipak, ako se ne liječi, masne naslage se talože na zidovima krvnih sudova, što dovodi do njihovog sužavanja.

Ponekad može doći do začepljenja suženih krvnih sudova koji snabdijevaju srce ili mozak krvlju, što dovodi do srčanog ili moždanog udara. Sniženjem nivoa holesterola, smanjuje se rizik od pojave srčanog i moždanog udara i sličnih zdravstvenih problema.

Sa uzimanjem lijeka Ultrox treba nastaviti i kada nivo holesterola dostigne normalne vrijednosti, jer on sprečava ponovno povećanje nivoa holesterola i stvaranje masnih naslaga. Ipak, terapiju treba prekinuti po savjetu ljekara ili u slučaju trudnoće.

Lijek Ultrox ne smijete koristiti:

-ukoliko ste alergični (preosjetljivi) na rosuvastatin ili bilo koji od sastojaka lijeka Ultrox

-ukoliko ste trudni ili dojite. Ako zatrudnite tokom uzimanja lijeka Ultrox, odmah prekinite sa terapijom i obratite se ljekaru. Žene bi trebalo da izbjegavaju da zatrudne tokom uzimanja lijeka Ultrox, korišćenjem odgovarajuće kontracepcije.

-ukoliko patite od oboljenja jetre,

-ukoliko imate ozbiljnih problema sa bubrezima,

-ukoliko imate ponovljene ili neobjašnjive bolove u mišićima,

- ukoliko uzimate kombinaciju ljekova sofosbuvir/velpatasvir/voxilaprevir (koja se koristi kod virusne infekcije jetre-hepatitisa C)

-ukoliko uzimate lijek ciklosporin (koji se, npr., koristi nakon transplantacije organa).

Ukoliko se bilo šta od navedenog odnosi na Vas (ili nijeste sigurni), obratite se ljekaru.

Pored toga, ne smijete koristiti najvišu dozu lijeka Ultrox (40 mg):

-ukoliko imate umjerene probleme sa bubrezima,

-ukoliko imate problema sa štitnom žlijezdom,

-ukoliko ste imali ponovljene ili neobjašnjive bolove u mišićima, ili u ličnoj ili porodičnoj anamnezi problem sa mišićima, ili ste imali probleme sa mišićima prilikom uzimanja drugih ljekova za sniženje holesterola,

-ukoliko konzumirate velike količine alkohola,

-ukoliko ste pripadnik azijskih naroda (japanskog, kineskog, filipinskog, vijetnamskog, korejskog ili indijskog),

-ukoliko uzimate ljekove koji se zovu fibrati, za sniženje holesterola.

Ukoliko se bilo šta od navedenog odnosi na vas (ili nijeste sigurni), obratite se ljekaru.

Upozorenja i mjere opreza:

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete lijek Ultrox:

-ukoliko imate probleme sa bubrezima,

-ukoliko imate probleme sa jetrom,

ukoliko ste imali ponovljene ili neobjašnjive bolove u mišićima, ili u ličnoj ili porodičnoj anamnezi problem sa mišićima, ili ste imali probleme sa mišićima prilikom uzimanja drugih ljekova za snižavanje holesterola. Odmah se obratite ljekaru ukoliko imate neobjašnjive bolove u mišićima, posebno ako se ne osjećate dobro ili imate groznicu. Takođe, recite svom ljekaru ili farmaceutu ukoliko osjećate konstantnu mišićnu slabost.

-ukoliko konzumirate velike količine alkohola,

-ukoliko imate probleme sa štitnom žlijezdom,

-ukoliko uzimate ljekove koji se zovu fibrati, za sniženje holesterola. Pročitajte pažljivo ovo uputstvo čak i ako ste ranije uzimali druge ljekove za povišen holesterol.

-ukoliko uzimate ljekove protiv HIV infekcije, npr. lopinavir/ritonavir i/ili atazanavirom (vidjeti

poglavlje „Primjena drugih ljekova“)

-ukoliko uzimate ili ste u posljednjih 7 dana uzimali antibiotike koji sadrže fusidinsku kisjelinu (ljekovi za terapiju bakterijskih infekcija), oralno ili injekciono. Kombinacija fusidinske kisjeline i lijeka Ultrox može da dovede do ozbiljnih problema sa mišićima (rabdomioliza),

-ukoliko ste stariji od 70 godina (jer ljekar treba da odredi odgovarajuću početnu dozu),

-ukoliko imate ozbiljne respiratorne probleme,

• ukoliko ste pripadnik azijskih naroda (japanskog, kineskog, filipinskog, vijetnamskog, korejskog ili indijskog).

Ukoliko se bilo šta od navedenog odnosi na Vas ili nijeste sigurni, nemojte uzimati najveću dozu lijeka Ultrox (40mg) i obavezno se konsultujte sa ljekarom ili farmaceutom prije uzimanja bilo koje doze lijeka Ultrox.

Kod malog broja pacijenata, statini mogu imati uticaja na jetru. To se utvrđuje jednostavnim testom koji pokazuje povišene vrijednosti enzima jetre u krvi. Zbog toga će ljekar, prije i tokom terapije lijekom Ultrox, redovno vršiti test provjere funkcije jetre (putem testova krvi).

Dok uzimate ovaj lijek ljekar će Vas pažljivo pratiti ukoliko bolujete od dijabetesa ili imate rizik od razvoja dijabetesa. Postoji povećani rizik od razvoja dijabetesa ako imate povišene nivoe šećera i masnoće u krvi, prekomjernu tjelesnu masu i povišen krvni pritisak.

Djeca i adolescenti

-ukoliko je pacijent mlađi od 6 godina: lijek Ultrox ne treba davati djeci mlađoj od 6 godina,

-ukoliko je pacijent mlađi od 18 godina: lijek Ultrox u dozi od 40 mg ne treba davati djeci i adolescentima mlađim od 18 godina.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite svog ljekara ili farmaceuta ako uzimate, ili ste do nedavno uzimali neki drugi lijek, uključujući i lijek koji se može nabaviti bez ljekarskog recepta.

Obavijestite ljekara ukoliko uzimate neke od sljedećih ljekova:

- ciklosporin (koristi se, npr., nakon transplantacije organa),

- varfarin ili klopidogrel (ili bilo koji drugi lijek za razređivanje krvi),

- fibrate (gemfibrozil, fenofibrat) ili bilo koji drugi lijek za sniženje nivoa holesterola (ezetimib),

- ljekove koji olakšavaju varenje (koji se koriste da neutrališu kisjelinu u želucu),

- eritromicin (antibiotik), fusidinsku kisjelinu (antibiotik - vidjeti poglavlje „Upozorenja i mjere opreza“). Ako morate uzimati oralno fusidinsku kisjelinu za terapiju bakterijske infekcije, treba privremeno obustaviti terapiju ovim lijekom. Ljekar će Vam reći kada je bezbjedno da nastavite terapiju lijekom Ultrox. Istovremena primjena lijeka Ultrox i fusidinske kisjeline može rijetko da dovede do mišićne slabosti, osjetljivosti ili bola u mišićima (rabdomioliza). Vidjeti poglavlje „Moguća neželjena dejstva“.

- oralne kontraceptive (pilule),

- regorafenib (koristi se u terapiji kancera)

- hormonsku supstitucionu terapiju,

- bilo koji od sljedećih ljekova koji se koriste za liječenje virusnih infekcija, uključujući infekciju HIV-om ili hepatitisom C, samostalno ili u kombinaciji (pogledajte Upozorenja i mjere opreza): ritonavir, lopinavir, atazanavir, sofosbuvir, voxilaprevir, ombitasvir, paritaprevir, dasabuvir, velpatasvir, grazoprevir, elbasvir, glekarepvirv, pibrentasvir.

Lijek Ultrox može uticati na dejstvo ovih ljekova ili oni mogu uticati na dejstvo lijeka Ultrox.

Ako treba da uzimate oralnu fusidnu kisjelinu za liječenje bakterijske infekcije, treba privremeno prestati da koristite ovaj lijek. Ljekar će Vam reći kada je bezbjedno da ponovo uzimate lijek Ultrox. Uzimanje lijeka Ultrox sa fusidnom kisjelinom rijetko može dovesti do mišićne slabosti, osjetljivosti ili bola (rabdomioliza). Vidjeti više informacija o rabdomiolizi u odjeljku 4.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ne smijete uzimati ovaj lijek tokom perioda trudnoće i dojenja.

Ukoliko zatrudnite tokom uzimanja lijeka Ultrox, odmah prekinite sa terapijom i obratite se ljekaru.

Treba izbjegavati trudnoću tokom uzimanja lijeka Ultrox, korišćenjem odgovarajuće kontracepcije.

Prije uzimanja svakog lijeka obratite se za savjet ljekaru ili farmaceutu.

Uticaj lijeka Ultrox na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Kod većine ljudi, lijek ne utiče na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama. Ipak, neki ljudi mogu osjećati vrtoglavicu tokom terapije. U slučaju da osjetite vrtoglavicu, konsultujte se sa ljekarom prije nego što pokušate da upravljate vozilom ili rukujete mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Ultrox

Lijek Ultrox sadrži laktozu, monohidrat (vrsta šećera)

Ako Vam je ljekar rekao da ne podnosite neke šećere (laktozu ili mlječni šećer), obratite se ljekaru prije uzimanja lijeka Rusohola. Za kompletnu listu sastojaka, pogledajte Sadržaj pakovanja i ostale informacije.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako nijeste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

U terapiji povišenog holesterola:

Početna doza

Terapiju lijekom Ultrox treba početi dozom od 5mg ili 10 mg, čak i ako ste ranije uzimali veće doze nekog drugog statina. Izbor početne doze će zavisiti od:

- nivoa holesterola,

- stepena rizika od pojave srčanog ili moždanog udara

- postojanja nekog faktora rizika koji Vas može učiniti podložnijim na pojavu neželjenih dejstava.

Provjerite sa svojim ljekarom ili farmaceutom koja početna doza lijeka Ultrox Vam najviše odgovara.

Ljekar može odlučiti da propiše najmanju dozu:

• ako ste pripadnik azijskih naroda (japanskog, kineskog, filipinskog, vijetnamskog, korejskog i indijskog),
• ako imate više od 70 godina,
• ako imate umjereno narušenu funkciju bubrega,
• ako postoji rizik od pojave bola u mišićima (miopatije).

Povećanje doze i maksimalna dnevna doza

Ljekar može odlučiti da poveća dozu kako bi dobili odgovarajuću terapiju.

Ako ste počeli sa dozom od 5 mg, ljekar može odlučiti da udvostruči tu dozu na 10 mg, zatim 20 mg i 40 mg ukoliko je potrebno. Ako ste počeli sa dozom od 10 mg, ljekar može odlučiti da udvostruči tu dozu na 20 mg, a zatim na 40 mg ukoliko je potrebno.

Između svakog prilagođavanja doze treba da prođe period od 4 nedjelje.

Maksimalna dnevna doza lijeka Ultrox je 40 mg. To se odnosi samo na pacijente sa visokim nivoom holesterola i visokim rizikom od pojave srčanog ili moždanog udara kod kojih nivo holesterola nije dovoljno snižen dozom od 20 mg.

Za smanjenje rizika od pojave srčanog ili moždanog udara i sličnih zdravstvenih problema:

Preporučena doza lijeka je 20 mg dnevno. Ipak, ljekar može odlučiti da smanji dozu ako imate neki od gore pomenutih faktora rizika.

Primjena kod djece i adolescenata

Raspon doza kod djece i adolescenata uzrasta od 6 do 17 godina je 5 do 20 mg jednom dnevno. Uobičajena početna doza je 5 mg dnevno, a Vaš ljekar može postepeno povećati dozu kako bi pronašao pravu količinu lijeka Ultrox za Vas. Maksimalna dnevna doza lijeka Ultrox je 10 ili 20 mg za djecu od 6 do 17 godina u zavisnosti od osnovnog stanja koje se liječi. Lijek treba uzimati jednom dnevno. Lijek Ultrox od 40 mg ne smije se koristiti kod djece.

Način primjene

Tabletu progutati cijelu, sa dovoljno vode.

Lijek treba uzimati jednom dnevno, može se uzimati u bilo koje doba dana, nezavisno od obroka. Trudite se da lijek uzimate svakog dana u isto vrijeme da ga ne biste zaboravili.

Redovne provjere holesterola

Veoma je važno da redovno odlazite kod ljekara i kontrolišete nivo holesterola, kako biste bili sigurni da je postignut odgovarajući efekat i da se holesterol održava u okviru normalnih vrijednosti.

Ljekar može odlučiti da Vam poveća dozu kako biste uzimali odgovarajuću dozu.

Ako ste uzeli više lijeka Ultrox nego što je trebalo

Konsultujte se sa ljekarom ili farmaceutom ili se obratite najbližoj zdravstvenoj ustanovi.

Ukoliko je potrebno da primite neku drugu terapiju, recite medicinskom osoblju da uzimate lijek Ultrox.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Ultrox

Nemojte biti zabrinuti, sljedeću dozu uzmite u predviđeno vrijeme.

Ne uzimajte dvostruku dozu lijeka da bi nadoknadili propuštenu.

Ako prestanete da uzimate lijek Ultrox

U slučaju da želite da prestanete uzimati lijek Ultrox, posavjetujte se sa ljekarom. Nakon prestanka uzimanja lijeka, može doći do ponovnog porasta nivoa holesterola.

Ako imate dodatnih pitanja o primjeni ovog lijeka, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i lijek Ultrox može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Važno je da budete svjesni da ova neželjena dejstva mogu da se jave. Ona su obično blaga i nestaju poslije kraćeg vremena.

Odmah prestanite sa primjenom lijeka Ultrox i potražite medicinsku pomoć, ukoliko se pojavi neka od sljedećih alergijskih reakcija:

• otežano disanje, sa ili bez oticanja lica, usana, jezika i/ili ždrijela,
• oticanje lica, usana, jezika i/ili ždrijela što može dovesti do otežanog gutanja,
• težak svrab kože (praćen otečenim djelovima kože).

Takođe, prestanite sa primjenom lijeka Ultrox i konsultujte se sa ljekarom ukoliko imate:

• neobjašnjive bolove u mišićima koji traju duže nego što je uobičajeno. Simptomi u mišićima se javljaju češće kod djece i adolescenata nego kod odraslih. Kao i kod ostalih statina, kod veoma malog broja pacijenata su se javili neprijatni simptomi u mišićima, a rijetko se oni mogu razviti u potencijalno po život opasno oštećenje mišića, poznato kao rabdomioliza;
• rupturu mišića;
• sindrom sličan lupusu (uključujući osip, poremećaje zglobova i uticaj na ćelije krvi).

Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• glavobolja,
• bol u stomaku,
• zatvor,
• mučnina,
• bol u mišićima,
• malaksalost,
• vrtoglavica,
• povišene vrijednosti proteina u urinu, što se obično reguliše samo po sebi, bez potrebe da se prekine terapija lijekom Ultrox (samo doza od 40 mg),
• dijabetes (šećerna bolest). Vjerovatnoća je povećana ako imate povišene nivoe šećera i masnoća u krvi, ako ste gojazni ili imate povišen krvni pritisak. Ljekar će pratiti Vaše zdravstveno stanje dok uzimate ovaj lijek.

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• osip, svrab ili druge reakcije na koži,
• povišene vrijednosti proteina u urinu, što se obično reguliše samo po sebi, bez potrebe da se prekine terapija lijekom Ultrox (samo doze od 5mg, 10mg i 20mg).

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• teške alergijske reakcije, čiji su znakovi oticanje lica, usana, jezika i/ili ždrijela, otežano gutanje i disanje, uporan svrab (praćen otokom). Ako mislite da imate alergijsku reakciju, odmah prestanite sa primjenom lijeka Ultrox i potražite medicinsku pomoć.
• oštećenje mišića kod odraslih - iz predostrožnosti odmah prestanite da uzimate lijek Ultrox i konsultujte se sa ljekarom ukoliko vam se pojave neobjašnjivi bolovi u mišićima koji traju duže nego što je uobičajeno,
• intenzivan bol u stomaku (zapaljenje pankreasa),
• povišene vrijednosti enzima jetre u krvi,
• povećana sklonost ka pojavljivanju modrica ili krvarenju usljed niskog nivoa krvnih pločica (trombocitopenija),
• sindrom sličan lupusu (uključujući osip, poremećaje zglobova i uticaj na ćelije krvi).

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• žutica (žutilo kože i očiju),
• hepatitis (zapaljenje jetre),
• tragovi krvi u urinu,
• oštećenje nerava u nogama i rukama (utrnulost),
• bol u zglobovima,
• gubitak pamćenja
• uvećanje grudi kod muškaraca (ginekomastija).

Neželjena dejstva nepoznate učestalosti (učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka):

• dijareja (meke stolice),
• Stevens-Johnson-ov sindrom (ozbiljno stanje u kojem dolazi do stvaranja plikova na koži, ustima, očima i genitalijama),
• kašalj,
• kratak dah,
• edem (oticanje),
• poremećaji spavanja, uključujući nesanicu i noćne more,
• poremećaji seksualne funkcije,
• depresija,
• problemi sa disanjem, uključujući uporan kašalj i/ili kratak dah ili groznicu,
• oštećenje tetiva,
• konstantna mišićna slabost.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Lijek čuvati u originalnom pakovanju na temperaturi ispod 25˚C.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Ultrox

• Aktivna supstanca je rosuvastatin. Jedna film tableta sadrži 10 mg ili 20 mg rosuvastatina u obliku rosuvastatin kalcijuma.
• Pomoćne supstance su:

jezgro tablete: laktoza, monohidrat; kalcijum karbonat; celuloza mikrokristalna (tip 102); krospovidon (Kollidon CL); hidroksipropil celuloza SSL (HPC-SSL); magnezijum stearat; voda, prečišćena

film materijal za oblaganje, formula 1:

Opadry KB Low viscosity White (PEG-PVA graft kopolimer, Kollidon VA 64, titan dioksid, kaolin, natrijum lauril sulfat).

Opadry KB Low viscosity Orange (PEG-PVA graft kopolimer, kopovidon, titan dioksid, kaolin, natrijum lauril sulfat, FD&C Yellow#6/ sunset yellow FCF aluminium lake).

Opadry KB Low viscosity Red (PEG-PVA graft kopolimer, kopovidon, titan dioksid, kaolin, natrijum lauril sulfat, Carmine).

film materijal za oblaganje, formula 2:

Kollicoat Protect (PVA-PEG graft kopolimer, polivinil alkohol, silicijum dioksid)

Talk

Kako izgleda lijek Ultrox i sadržaj pakovanja

Ultrox, film tableta, 10 mg

Unutrašnje pakovanje: Alu/Alu blister sa po 14 film tableta.

Spoljašnje pakovanje: složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 14 film tableta i Uputstvo za pacijenta.

Ultrox, film tableta, 20 mg

Unutrašnje pakovanje: Alu/Alu blister sa po 14 film tableta.

Spoljašnje pakovanje: složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 14 film tableta i Uputstvo za pacijenta.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole: “Nobel” d.o.o. Podgorica, Aerodromska b.b., Podgorica, Crna Gora

Proizvođač: Nobel Ilac Sanayii ve Ticaret A.S., Sancaklar Mh. Eski Akcakoca Cad. No. 299, 81100 Duzce, Turska

Režim izdavanja lijeka

Obnovljiv (višekratni) recept.

Broj i datum dozvole

Ultrox®, film tableta, 10 mg, blister, 28 (2x14) film tableta: 2030/21/861 - 1042 od 16.06.2021. godine

Ultrox®, film tableta, 20 mg, blister, 28 (2x14) film tableta: 2030/21/862 - 1043 od 16.06.2021. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Jun, 2021. godine