TENSEC PLUS 5mg + 12.5mg film tableta

Lijek Tensec plus indikovan je u terapiji esencijalne hipertenzije kod odraslih pacijenata čiji se krvni pritisak ne može na adekvatan način kontrolisati monoterapijom bisoprolola ili hidrohlortiazida.

Doziranje

Fiksna dozna kombinacija lijeka Tensec plus se može primijeniti kod pacijenata kod kojih se kontrola krvnog pritiska ne može postići primjenom samo bisoprolola ili hidrohlortiazida.

Kada je klinički opravdano, može se uzeti u obzir direktni prelazak sa monoterapije na fiksnu kombinaciju.

Odrasli

Uobičajena doza je 5 mg bisoprolola i 12, 5 mg hidrohlortiazida jednom dnevno (1 tableta lijeka Tensec plus).

Ukoliko snižavanje krvnog pritiska nije adekvatno, doza se može povećati na 10 mg bisoprolola i 25 mg hidrohlortiazida jednom dnevno (2 tablete lijeka Tensec plus).

Ukoliko je neophodno prilagođavanje doze, može se razmotriti titracija doze sa pojedinačnim komponentama ove kombinacije.

Stariji pacijenti

Nije potrebno prilagođavanje doze.

Oštećenje funkcije bubrega

U slučaju oštećene funkcije bubrega, eliminacija hidrohlortiazidne komponente lijeka Tensec plus je smanjena. Ako je neophodna primjena lijeka, poželjno je smanjiti dozu lijeka (pogledati dio 4.4).

Djeca i adolescenti

Lijek Tensec plus ne treba primjenjivati kod djece, s obzirom da nema iskustva o primjeni ovog lijeka u pedijatrijskoj populaciji.

Način i dužina primjene lijeka

Oralna upotreba.

Lijek Tensec plus treba uzimati ujutro prije, tokom ili nakon doručka. Tabletu treba progutati cijelu sa malo tečnosti. Tableta se ne smije žvakati.

Dužina primjene lijeka nije vremenski ograničena i zavisi od vrste i težine oboljenja.

Preporučuje se postepeno ukidanje bisoprolola, naročito kod pacijenata sa ishemijskom bolešću srca, s obzirom na to da nagli prekid terapije može dovesti do akutnog pogoršanja stanja pacijenta.

Primjena lijeka Tensec plus je kontraindikovana kod pacijenata sa:

• akutnom srčanom insuficijencijom ili tokom faze dekompenzacije srčane insuficijencije koja zahtijeva intravensku primjenu inotropne terapije
• kardiogenim šokom
• AV blokom II ili III stepena (bez pejsmejkera)
• sindromom bolesnog sinusnog čvora (sick-sinus sindrom)
• SA blokom
• bradikardijom sa srčanom frekvencom < 60/min prije započinjanja terapije
• teškim oblikom bronhijalne astme
• teškim oblicima periferne arterijske okluzivne bolesti i teškim oblicima Raynaud-ovog sindroma
• neliječenim feohromocitomom (pogledati dio 4.4)
• metaboličkom acidozom
• teškom bubrežnom insuficijencijom sa oligurijom ili anurijom (klirens kreatinina < 30 ml/min i/ili koncentracija kreatinina u serumu > 1,8 mg/100 ml)
• akutnim glomerulonefritisom
• hepatičkom prekomom i komom
• hipokalijemijom rezistentnom na terapiju
• teškom hiponatrijemijom
• hiperkalcijemijom
• gihtom
• poznatom preosjetljivošću na bisoprolol, hidrohlortiazid ili druge tiazide, sulfonamide ili na bilo koju drugu pomoćnu supstancu navedenu u dijelu 6.1.

Terapiju lijekom Tensec plus ne treba naglo prekidati, s obzirom na to da može dovesti do akutnog pogoršanja stanja pacijenta. Ovo se posebno odnosi na pacijente sa koronarnim oboljenjem srca (pogledati dio 4.2).

U sljedećim stanjima je potrebno posebno praćenje zdravstvenog stanja pacijenta:

• srčana insuficijencija (kod pacijenata sa istovremenom stabilnom, hroničnom srčanom insuficijencijom, terapija se mora započeti pojedinačnim lijekom bisoprololom i preporučenom dozom titracije) (pogledati dio 4.3),
• bronhospazam (bronhijalna astma, opstruktivna bolest disajnih puteva),
• istovremeno liječenje inhalacionim anesteticima,
• dijabetes melitus sa velikim kolebanjima vrijednosti glukoze u krvi; simptomi hipoglikemije mogu biti maskirani,
• stroga dijeta,
• tekuća terapija desenzibilizacije,
• AV blok I stepena,
• Prinzmetalova angina pektoris. Zapaženi su slučajevi koronarnog spazma. Uprkos njegovoj visokoj beta-1 selektivnosti, epizode angine ne mogu se potpuno isključiti kada se bisoprolol primjenjuje kod pacijenata sa Prinzmetalovom anginom,
• okluzivna bolest perifernih arterija (pojačani simptomi mogu da se jave naročito na početku terapije),
• hipovolemija,
• disfunkcija jetre (pogledati dio 4.3)

Iako kardioselektivni (beta-1) blokatori imaju neznatan efekat na funkciju pluća, kao i sa svim beta blokatorima njihovu primjenu treba izbjegavati kod pacijenata sa opstruktivnom bolešću disajnih puteva, osim ako postoje opravdani klinički razlozi za njihovu primjenu. Kada postoje takvi razlozi bisoprolol/hidrohlortiazid može da se primjeni uz oprez. Kod pacijenata sa opstruktivnom bolešću pluća terapiju treba započeti najmanjom mogućom dozom bisoprolola i pacijente treba pažljivo pratiti zbog moguće pojave novih simptoma (dispneja, intolerancija na napor, kašalj).

U slučaju bronhijalne astme ili drugih hroničnih opstruktivnih bolesti pluća, koje mogu dati simptome, potrebno je istovremeno sa bisoprololom/hidrohlortiazidom primijeniti i bronhodilatatore. Povremeno, kod pacijenata sa astmom može se povećati otpor u disajnim putevima, zbog čega je potrebno povećati dozu beta2-agonista.

Terapija lijekom Tensec plus je kontraindikovana kod pacijenata sa teškom bronhijalnom astmom (pogledati dio 4.3).

Kao rezultat disbalansa tečnosti i elektrolita može doći do pogoršanja metaboličke acidoze.

Kao i drugi beta-blokatori, bisoprolol može da poveća osjetljivost na alergene, kao i težinu anafilaktičkih reakcija. Ovo se takođe mora uzeti u obzir u toku procesa desenzibilizacije. Terapija adrenalinom ne daje uvijek očekivane terapijske efekte.

Pacijenti sa psorijazom ili sa anamnestičkim podatkom o ranijoj psorijazi trebalo bi da uzimaju beta-blokatore (npr. bisoprolol) samo nakon pažljive procjene koristi i rizika.

Terapija beta-blokatorima (npr. bisoprolol) može maskirati simptome tireotoksikoze.

Kod pacijenata sa feohromocitomom, bisoprolol se ne smije primjenjivati dok se ne sprovede blokada α-receptora.

Prijavljeni su slučajevi akutnog holecistitisa kod pacijenata sa holelitijazom.

Opšta anestezija

Kod pacijenata koji se uvode u opštu anesteziju, beta-blokatori smanjuju učestalost aritmija i ishemiju miokarda u toku indukcije anestezije, intubacije, kao i postoperativno. Danas se preporučuje da se primjena beta-blokatora održava perioperativno. Anesteziolog mora da bude obaviješten o terapiji beta-blokatorima, jer postoji mogućnost interakcije sa drugim ljekovima, što može dovesti do bradiaritmije, smanjenja refleksne tahikardije i smanjenja refleksne sposobnosti kompenzacije izgubljene krvi. Ako se smatra da je prekid terapije beta-blokatorima prije hirurške intervencije neophodan, dozu treba smanjivati postepeno do potpune obustave otprilike 48 sati prije primjene anestezije (pogledati dio 4.5).

Horoidni izliv, akutna miopija i sekundarni glaukom zatvorenog ugla

Sulfonamidi ili derivati sulfonamida kao što je hidrohlortiazid mogu da izazovu idiosinkrazijsku reakciju, što dovodi do horoidnog izliva sa defektom vidnog polja, akutne prolazne miopije i akutnog glaukoma zatvorenog ugla. Simptomi uključuju akutno smanjenje oštrine vida i bol u oku i obično se javljaju samo nekoliko sati do nekoliko nedjelja nakon početka terapije. Neliječen akutni glaukom zatvorenog ugla može dovesti do trajnog gubitka vida. Terapija prvog izbora je prekid primjene hidrohlortiazida što je prije moguće. Potrebno je razmotriti brzo medicinsko ili hirurško liječenje ukoliko očni pritisak ne može da se stavi pod kontrolu. Faktori rizika za razvoj glaukoma zatvorenog ugla mogu uključivati poznatu alergiju na sulfonamide i peniciline.

Poremećaj elektrolita i tečnosti

Kao posljedica prisutne hidrohlortiazidne komponente dugotrajna terapija može dovesti do disbalansa elektrolita i tečnosti, naročito do hipokalijemije i hiponatrijemije, kao i do hipomagnezijemije, hipohloremije i hiperkalcijemije. Hipokalijemija pogoduje razvoju teških aritmija, a u nekim slučajevima i letalnu torsades de pointes.

Kao rezultat disbalansa tečnosti i elektrolita može doći do pogoršanja metaboličke alkaloze.

Tokom dugotrajne terapije bisoprololom/hidrohlortiazidom potrebno je redovno pratiti vrijednosti elektrolita u serumu (posebno kalijuma, natrijuma i kalcijuma), kreatinina i uree, lipida u serumu (holesterola i triglicerida), mokraćne kiseline i šećera u krvi.

Kod pacijenata sa hiperurikemijom je povećan rizik od dobijanja gihta.

Napomena:

Tokom dugotrajne terapije bisoprololom/hidrohlortiazidom potrebno je da pacijenti vode računa o tome da unose dovoljne količine tečnosti i unose hranu bogatu kalijumom (npr. banane, povrće, orašasti plodovi) zbog povećanog gubitka kalijuma. Gubitak kalijuma može se smanjiti ili spriječiti istovremenom primjenom diuretika koji štede kalijum.

Fotosenzitivne reakcije na tiazidne diuretike mogu da se pojave. U slučaju da je terapija neophodna, savjetuje se zaštita djelova tijela koji su izloženi suncu ili vještačkim UV zracima. Ako se tokom terapije jave teške fotosenzitivne reakcije, preporučuje se prekid terapije.

Nemelanomski karcinom kože

Povećan rizik od nemelanomskog karcinoma kože (engl. non-melanoma skin cancer, NMSC) [bazocelularni karcinom (eng. basal cell carcinoma, BCC) i planocelularni karcinom (engl. squamous cell carcinoma, SCC)] kod povećane kumulativne izloženosti hidrohlortiazidu zabilježen je u dvije epidemiološke studije zasnovane na Nacionalnom registru malignih oboljenja Danske. Fotosenzitivno dejstvo hidrohlortiazida može da predstavlja mogući mehanizam za nastanak NMSC.

Pacijente koji uzimaju hidrohlortiazid potrebno je informisati o riziku od NMSC-a i savjetovati da redovno provjeravaju svoju kožu kako bi se uočila pojava svake nove lezije i da hitno prijave svaku sumnjivu leziju na koži. Pacijente treba posavjetovati o mogućim preventivnim mjerama, kao što je ograničena izloženost sunčevoj svjetlosti i UV zracima i u slučaju izloženosti, korišćenje odgovarajuće zaštite, radi minimiziranja rizika od karcinoma kože. Sumnjive lezije na koži potrebno je hitno pregledati, potencijalno uključujući histološke preglede uzorka dobijenog biopsijom. Takođe može da bude potrebno da se razmotri opravdanost primjene hidrohlortiazida kod pacijenata koji su ranije imali NMSC (takođe pogledati dio 4.8).

Akutna respiratorna toksičnost

Nakon uzimanja hidrohlortiazida prijavljeni su veoma rijetki teški slučajevi akutne respiratorne toksičnosti, uključujući sindrom akutnog respiratornog distresa (ARDS), plućni edem se obično razvija u roku od nekoliko minuta do sati nakon uzimanja hidrohlortiazida. Početni simptomi uključuju dispneju, groznicu-povećanu tjelesnu temperaturu, pogoršanje plućne funkcije i hipotenziju. Ukoliko se sumnja na ARDS, treba obustaviti uzimanje lijeka Tensec plus i započeti odgovarajuću terapiju. Hidrohlortiazid se ne smije propisivati pacijentima koji su prethodno imali ARDS nakon uzimanja hidrohlortiazida.

Aktivni sportisti moraju da imaju u vidu da ovaj lijek sadrži supstancu koja može dati pozitivnu reakciju na doping testu.

Opšte informacije:

mora se uzeti u obzir da se dejstvo određenih ljekova može promijeniti zbog poremećaja koncentracije kalijuma u serumu.

Ne preporučuje se istovremena primjena sa:

Kalcijumskim antagonistima tipa verapamila i u manjoj mjeri tipa diltiazema: negativan efekat na kontraktilnost miokarda i atrioventrikularnu provodljivost. Intravenska primjena kalcijumskih antagonista tipa verapamila kod pacijenata na terapiji beta-blokatorima može dovesti do teške hipotenzije i AV bloka.

Antihipertenzivima sa centralnim djelovanjem kao što je npr. klonidin i ostali (npr. metildopa, moksonidin, rezerpin): istovremena terapija sa antihipertenzivima sa centralnim dejstvom može dovesti do pogoršanja srčane insuficijencije usljed smanjenja centralnog simpatičkog tonusa (smanjena srčana frekvencija i minutni volumen), vazodilatacija. Nagli prekid terapije, naročito prije prekida terapije beta-blokatorima, povećava rizik od pojave "rebound" povratne hipertenzije.

Litijumom: bisoprolol/hidrohlortiazid može pojačati kardiotoksične i neurotoksične efekte litijuma tako što smanjuje izlučivanje litijuma.

Kombinacije koje treba primjenjivati sa oprezom:

Kalcijumski antagonisti tipa dihidropiridina (npr. nifedipin, amlodipin): istovremena terapija može povećati rizik od hipotenzije, a ne može se isključiti ni mogućnost pogoršanja funkcije ventrikularne pumpe kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom.

Kombinovana terapija sa drugim antihipertenzivima ili ljekovima koji mogu izazvati efekat smanjenja krvnog pritiska (npr. triciklični antidepresivi, barbiturati, fenotiazini): pojačavanje antihipertenzivnog efekta.

ACE inhibitori (npr. kaptopril, enalapril), antagonisti angiotenzin II receptora: tokom započinjanja terapije ACE inhibitorima (ili antagonistima angiotenzin II receptora), postoji rizik od značajnog pada krvnog pritiska i/ili akutne bubrežne insuficijencije kod pacijenata sa prethodnom deplecijom natrijuma, a posebno kod pacijenata sa stenozom renalne arterije.

Ukoliko je prethodna antihipertenzivna terapija diureticima uzrokovala depleciju natrijuma, potrebno je ukinuti uzimanje diuretike 3 dana prije započinjanja terapije ACE inhibitorima (ili antagonistima angiotenzin II receptora) ili terapiju ACE inhibitorima (ili antagonistima angiotenzin II receptora) započeti manjim dozama.

Antiaritmici I klase (npr. hinidin, dizopiramid, lidokain, fenitoin, flekainid, propafenon): može biti produženo vrijeme AV sprovođenja i pojačani negativni inotropni efekti.

Antiaritmici III klase (npr.amjodaron): mogu biti pojačani efekti na vrijeme AV sprovođenja.

Antiaritmici koji mogu izazvati torsades de pointes: antiaritmici IA klase (hinidin, dizopiramid) i antiaritmici III klase (amjodaron, sotalol). Hipokalijemija može doprinijeti pojavi torsades de pointes. Hipokalijemiju treba izbjegavati i korigovati ako je potrebno. Treba provjeriti QT interval. U slučaju torsade de pointes ne smiju se davati antiaritmici (terapija pejsmejkerom).

Ljekovi koji nisu antiaritmici, a mogu indukovati torsade de pointes: astemizol, eritromicin i.v., halofantrin,

pentamidin, sparfloksacin, terfenadin i vinkamin. Hipokalijemija može da podstakne pojavu torsades de pointes. U slučaju hipokalijemije treba uzimati ljekove koji ne mogu da izazovu torsades de pointes.

Parasimpatomimetici: kombinovana terapija može dovesti do produženja vremena AV sprovođenja i rizika od pojave bradikardije.

Lokalna primjena beta-blokatora (npr. kapi za oči u terapiji glaukoma) mogu pojačati sistemske efekte

bisoprolola.

Insulin i oralni antidijabetici: pojačani efekti na smanjenje koncentracije glukoze u krvi. Blokada beta-adrenoreceptora može maskirati znake hipoglikemije.

Anestetici: slabljenje efekta refleksne tahikardije i povećanje rizika od hipotenzija (pogledati dio 4.4).

Glikozidi digitalisa: dovode do smanjenja srčane frekvence, produženja vremena atrioventrikularne provodljivosti. Ako se tokom terapije bisoprololom/hidrohlortiazidom jave hipokalijemija i/ili hipomagnezijemija, miokard može biti osjetljiviji na kardiotonične glikozide, a kao rezultat toga mogu se intenzivirati njihovi efekti i neželjena dejstva.

Nesteroidni antiinflamatorni ljekovi (NSAIL): NSAIL mogu da smanje efikasnost bisoprolola u snižavanju krvnog pritiska. Kod uzimanja salicilata u velikim dozama može da bude pojačano toksično dejstvo salicilata na centralni nervni sistem. Istovremena primjena nesteroidnih antiinflamatornih ljekova kod pacijenata kod kojih se javi hipovolemija može dovesti do akutne bubrežne insuficijencije.

Beta-simpatomimetici: kombinacija sa bisoprololom može smanjiti efekte oba lijeka.

Kada se liječe alergijske reakcije, mogu biti potrebne veće doze adrenalina.

Simpatomimetici, agonisti alfa- i beta-receptora (npr. adrenalin, noradrenalin): U kombinaciji sa bisoprololom, ove supstance mogu demaskirati vazokonstriktorno dejstvo na alfa receptorima uz moguće povećanje krvnog pritiska i pogoršanje intermitentnih klaudikacija. Ovakve interakcije su češće kod neselektivnih beta-blokatora.

Ljekovi koji povećavaju izlučivanje kalijuma (npr. kortikosteroidi, ACTH, karbenoksolon, amfotericin B, furosemid ili laksativi): istovremena primjena može dovesti do povećanog gubitka kalijuma.

Efekat ljekova koji smanjuju vrijednosti mokraćne kiseline može biti smanjen pri istovremenoj primjeni sa bisoprololom/hidrohlortiazidom.

Holestiramin, holestipol: smanjenje resorpcije hidrohlortiazidne komponente u lijeku Tensec plus.

Metildopa: u izolovanim slučajevima prijavljena je hemoliza kao rezultat stvaranja antitijela na hidrohlortiazid.

U slučaju istovremene primjene obratiti pažnju:

Kortikosteroidi: smanjenje antihipertenzivnih efekata lijeka.

Meflokin: povećan rizik od bradikardije.

Inhibitori monoaminooksidaze (MAO inhibitori, izuzev MAO-B inhibitora): povećanje hipotenzivnog efekta beta-blokatora, ali i povećan rizik od hipertenzivne krize.

Primjena velikih doza salicilata može povećati njihov toksični efekat na centralni nervni sistem.

Trudnoća

Farmakološki efekat bisoprolola može imati negativan efekat na trudnoću i/ili fetus/novorođenče. Beta blokatori generalno smanjuju perfuziju placente. Zbog toga može doći do intrauterinog poremećaja rasta, smrti fetusa, pobačaja ili prevremenog porođaja. Neželjeni efekti (npr. hipoglikemija i bradikardija) mogu da se pojave i kod fetusa i kod novorođenčeta. Kada je terapija beta blokatorima neophodna, preporučuje se upotreba selektivnih beta 1- blokatora.

Postoje ograničena iskustva sa upotrebom hidrohlortiazida u trudnoći, posebno tokom prvog trimestra. Rezultati na životinjama su ograničeni.

Hidrohlortiazid prolazi kroz placentu. Na osnovu farmakološkog mehanizma dejstva, upotreba hidrohlortiazida tokom drugog i trećeg trimestra trudnoće može izazvati poremećaj fetoplacentalne perfuzije, fetalne i neonatalne efekte kao što su ikterus, disbalans elektrolita i trombocitopenija. Zbog rizika od smanjenja volumena plazme i placentalne hipoperfuzije bez povoljnog uticaja na tok bolesti, hidrohlortiazid ne treba uzimati tokom trudnoće u slučaju gestacijskih edema, gestacijske hipertenzije ili preeklampsije.

Hidrohlortiazid treba propisivati i uzimati za liječenje esencijalne hipertenzije kod trudnica samo u rijetkim slučajevima gdje nije moguća druga alternativna terapija.

Upotreba lijeka Tensec plus tokom trudnoće se ne preporučuje jer ovaj lijek sadrži tiazidni diuretik.

Dojenje

Bisoprolol fumarat se može izlučiti u majčino mlijeko. Hidrohlortiazid se izlučuje u majčino mlijeko u malim količinama. Tiazidni diuretici u velikim dozama pojačavaju diurezu i mogu inhibirati laktaciju.

Upotreba lijeka Tensec plus se ne preporučuje tokom dojenja.

Plodnost

Nema dovoljno podataka o upotrebi lijeka Tensec plus i njegovim efektima na plodnost kod ljudi.

Bisoprolol i hidrohlortiazid nisu pokazali uticaj na plodnost u studijama sprovedenim na životinjama.

Lijek Tensec plus nema ili ima neznatan uticaj na sposobnost upravljanja vozilom ili rukovanja mašinama. Usljed individualnih razlika u reakciji na lijek, sposobnost aktivnog upravljanja vozilima ili rukovanja mašinama može biti oslabljena. Ovo treba imati na umu naročito na samom započinjanju terapije, prilikom promjene lijeka, kao i prilikom istovremene upotrebe alkohola.

Procjena neželjenih dejstava je zasnovana na sljedećim podacima o učestalosti a prema klasi sistema organa:

Veoma često (>1/10)

Često (>1/100 do <1/10)

Povremeno (>1/1,000 do < 1/100)

Rijetko (>1/10,000 do <1/1,000)

Veoma rijetko (<1/10,000),

Nepoznato (ne može se procijeniti na osnovu raspoloživih podataka)

Neoplazme- benigne, maligne i neodređene (uključujući ciste i polipe)

Nepoznato: nemelanomski karcinom kože (bazocelularni karcinom i planocelularni karcinom)

Poremećaji krvi i limfnog sistema

Rijetko: leukopenija, trombocitopenija

Veoma rijetko: agranulocitoza

Psihijatrijski poremećaji

Povremeno: poremećaji spavanja, depresija

Rijetko: noćne more, halucinacije

Poremećaji metabolizma i ishrane

Često: hiperglikemija, hiperurikemija (može kod pacijenata sa predispozicijom dovesti do napada gihta), disbalans tečnosti i elektrolita (naročito hipokalijemija i hiponatrijemija, hipomagnezijemija i hipohloremija, kao i hiperkalcijemija)

Povremeno: gubitak apetita

Veoma rijetko: metabolička alkaloza

Poremećaji nervnog sistema

Često: vrtoglavica*, glavobolja*

Poremećaji oka

Rijetko: smanjeno stvaranje suza (ovo treba uzeti u obzir ukoliko pacijent koristi kontaktna sočiva), poremećaji vida

Veoma rijetko: konjunktivitis

Nepoznato: akutni glaukom zatvorenog ugla, horoidni izliv

Poremećaji uha i labirinta

Rijetko: poremećaji-oštećenje sluha

Kardiološki poremećaji

Povremeno: bradikardija, poremećaj u atrioventrikularnoj provodljivosti, pogoršanje postojeće srčane insuficijencije

Vaskularni poremećaji

Često: osjećaj hladnoće ili utrnulosti u ekstremitetima

Povremeno: ortostatska hipotenzija

Rijetko: sinkopa

Respiratorni, torakalni i medijastinalni poremećaji

Povremeno: bronhospazam kod pacijenata sa bronhijalnom astmom ili anamnestičkim podatkom o hroničnoj opstruktivnoj bolesti pluća

Rijetko: alergijski rinitis

Veoma rijetko: akutni respiratorni distres sindrom (ARDS) (pogledati dio 4.4)

Nepoznato: intersticijalna bolest pluća

Gastrointestinalni poremećaji

Često: gastrointestinalne tegobe kao što su mučnina, povraćanje, dijareja, konstipacija

Povremeno: nelagodnost u stomaku, zapaljenje gušterače - pankreatitis

Hepatobilijarni poremećaji

Rijetko: hepatitis, žutica

Poremećaji kože i potkožnog tkiva

Rijetko: hipersenzitivne reakcije (svrab, crvenilo, osip, fotosenzitivnost, purpura, urtikarija, angioedem)

Veoma rijetko: alopecija-gubitak kose, lupus eritematozus, beta-blokatori mogu indukovati ili pogoršati psorijazu ili indukovati osip sličan psorijazi

Poremećaji mišićno-koštanog sistema i vezivnog tkiva

Povremeno: mišićna slabost i grčevi

Poremećaji reproduktivnog sistema i dojki

Rijetko: erektilna disfunkcija

Opšti poremećaji i reakcije na mjestu primjene

Često: umor*

Povremeno: astenija

Veoma rijetko: bol u grudima

Laboratorijska ispitivanja

Često: povećanje koncentracije triglicerida i holesterola, glikozurija

Povremeno: povećane vrijednosti amilaze, reverzibilno povećanje koncentracije kreatinina i uree u serumu

Rijetka: povećanje vrijednosti enzima jetre (AST, ALT)

*Ovi simptomi se javljaju naročito na početku terapije. Obično su blagi i povlače se tokom 1 do 2 nedjelje.

Opis odabranih neželjenih reakcija

Nemelanomski kancer kože:

Na osnovu dostupnih podataka iz epidemioloških studija uočena je povezanost, između hidrohlortiazida i nemelanomskog karcinoma kože (NMSC), zavisna od kumulativne doze (takođe pogledati djelove 4.4 i 5.1).

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Simptomi predoziranja

Najčesći znaci predoziranja obuhvataju bradikardiju, hipotenziju, bronhospazam, akutnu srčanu insuficijenciju kao i hipoglikemiju i poremećaje sprovođenja na EKG-u .

Osjetljivost na primjenu pojedinačne velike doze bisoprolola pokazuje velike interindividualne razlike. Pacijenti sa insuficijencijom srca mogu biti veoma osjetljivi.

Kliničku sliku akutnog ili hroničnog predoziranja hidrohlortiazidima karakteriše veoma izražen gubitak tečnosti ili elektrolita. Najčešći znaci predoziranja su vrtoglavica, mučnina, pospanost, hipovolemija, hipotonija, hipokalijemija.

Bradikardija uzrokovana predoziranjem liječi se atropinom (u dozi od 1 do 2 mg intravenski), izoprenalinom ili privremenim pejsmejkerom. Pad krvnog pritiska liječi se intravenskom primjenom tečnosti i ako je potrebno, primjenom vazokonstriktornih kateholamina. Bronhospazam se može liječiti teofilinom, derivatima teofilina ili beta-simpatomimeticima. Ukoliko je do predoziranja došlo nedavno, prije kratkog vremenskog perioda (0-2 sata), pacijentu se daje aktivni ugalj i treba razmotriti ispiranje želuca. Potrebno je pratiti otkucaje srca, krvni pritisak, ravnotežu elektrolita i šećera u krvi. Eliminacija bisoprolola ne može se značajno povećati hemodijalizom.

Nema dovoljno podataka o efikasnosti hemodijalize za eliminaciju hidrohlortiazida.

Farmakoterapijska grupa: selektivni beta-adrenergički blokatori i tiazidi

ATC kod: C07BB07

Mehanizam dejstva

Bisoprolol

Bisoprolol je beta adrenergički blokator sa središnjim položajem u odnosu na lipofilnost/hidrofilnost.

Bisoprolol ima izraženu beta1-selektivnost (kardioselektivnost) bez intrinzičke simpatomimetičke aktivnosti i bez klinički značajnog efekta na stabilnost membrane. Bisoprolol smanjuje odgovor na simpatoadrenergičko djelovanje blokadom beta receptora srca. Ovo dovodi do smanjenja srčane frekvence i kontraktilnosti srčanog mišića, čime se smanjuje potrošnja kiseonika u miokardu.

Hidrohlortiazid

Hidrohlortiazid je tiazidni diuretik, derivat benzotiazidina, koji primarno povećava izlučivanje elektrolita, a sekundarno povećava diurezu usljed izlučivanja osmotski vezane vode. Hidrohlortiazid inhibira resorpciju natrijuma prije svega u distalnim tubulima, pri čemu se glomerularnom filtracijom maksimalno izluči oko 15% natrijuma. Stepen izlučivanja hlorida u prosjeku odgovara izlučivanju natrijuma.

U prisustvu hidrohlortiazida, takođe se povećava izlučivanje kalijuma, što uglavnom zavisi od izlučivanja kalijuma u distalnim tubulima i sabirnim tubulima (povećana razmjena jona natrijuma i kalijuma). Acidoza ili alkaloza ne utiču u značajnoj mjeri na efekte izlučivanja soli ili diuretske efekte hidrohlortiazida.

U početku je mali uticaj na stepen glomerularne filtracije. Tokom dugotrajne terapije hidrohlortiazidom, izlučivanje kalcijuma putem bubrega je smanjeno, što može dovesti do hiperkalcijemije.

Hidrohlortiazid relaksira glatke mišiće i time smanjuje periferni vaskularni otpor.

Kod pacijenata sa hroničnom bubrežnom insuficijencijom (klirens kreatinina <30 ml/min i/ili koncentracija kreatinina u serumu >1,8 mg/100 ml) hidrohlortiazid je praktično bez efekta. Kod pacijenata sa renalnim i ADH osjetljivim dijabetesom insipidusom, hidrohlortiazid ima antidiuretski efekat.

Nemelanomski karcinom kože

Na osnovu dostupnih podataka iz epidemioloških studija, između hidrohlortiazida i nemelanomskog karcinoma kože (NMSC) primijećena je povezanost zavisna od kumulativne doze. Jedna studija uključila je populaciju koja se sastojala od 71 533 slučaja bazocelularnog karcinoma (BCC) i 8 629 slučajeva planocelularnog karcinoma (SCC), uparenih sa 1 430 833, odnosno 172 462 kontrole u populaciji. Velika upotreba hidrohlortiazida (≥50 000 mg kumulativno) bila je povezana sa prilagođenim OR od 1,29 (95% CI: 1,23-1,35) za BCC i 3,98 (95% CI: 3,68-4,31) za SCC. Primijećena je jasna povezanost odgovora i kumulativne doze i za BCC i za SCC. Druga studija pokazala je moguću povezanost između karcinoma usana (SCC) i izlaganja hidrohlortiazidu: 633 slučaja karcinoma usana upareno je sa 63 067 kontrola u populaciji, primjenom strategije uzorkovanja iz rizične grupe (engl. risk-set sampling). Pokazana je povezanost odgovora i kumulativne doze sa prilagođenim OR 2,1 (95% CI: 1,7-2,6) sa povećanjem na OR 3,9 (3,0-4,9) za veliku upotrebu hidrohlortiazida (~25 000 mg) i na OR 7,7 (5,7-10,5) za najveću kumulativnu dozu (~100 000 mg) (takođe pogledati dio 4.4).

Bisoprolol

Resorpcija

Bioraspoloživost bisoprolola u formi film tableta je 90%. Nakon unosa, bisoprolol se skoro u potpunosti resorbuje (>90%) iz gastrointestinalnog trakta. Zajedno sa malim efektom prvog prolaska kroz jetru (<10%) vode do apsolutne bioraspoloživosti od 88%. Bisoprolol se može uzeti natašte, kao i sa doručkom, bez promjena u resorpciji ili bioraspoloživosti.

Distribucija

Kao umjereno lipofilna supstanca, stepen vezivanja bisoprolola za proteine plazme je 30%. Farmakokinetika bisoprolola nije osjetljiva na patofiziološke promjene proteina u plazmi, npr. povećanje alfa1-glikoproteina. Maksimalne vrijednosti lijeka u plazmi se postižu obično 1-3 sata nakon primjene. Volumen distribucije iznosi 226 ± 11 l (x ± SEM).

Biotransformacija

Pedeset procenata (50%) doze bisoprolola se metaboliše do inaktivnih metabolita u jetri.

Eliminacija

Bisoprolol se eliminiše iz organizma na dva načina: 50% se metaboliše do inaktivnih metabolita u jetri, a

zatim izlučuje putem bubrega. Preostalih 50% se izlučuje putem bubrega u nepromijenjenom obliku.

Poluvrijeme eliminacije iz plazme je 10-12 sati.

Vrijednosti Cmax i PIK bisoprolola, pri ravnotežnoj koncentraciji, su bioekvivalentne u fiksnoj kombinaciji sa hidrohlortiazidom u odnosu na monokomponentni preparat.

Hidrohlortiazid

Resorpcija

Nakon oralne primjene, približno 80% hidrohlortiazida se resorbuje iz gastrointenstinalog trakta.

Sistemska bioraspoloživost iznosi 71 ± 15%

Distribucija

Stepen vezivanja hidrohlortiazida za proteine plazme je 64%; relativni volumen distribucije je 0,5-1,1 l/kg.

Biotransformacija

Metabolizam hidrohlortiazida je mali. Skoro sav hidrohlortiazid se izlučuje urinom nepromijenjen.

Eliminacija

Kod zdravih osoba više od 95% hidrohlortiazida se putem bubrega izlučuje u neizmijenjenom obliku. Poluvrijeme eliminacije je 2,5 sata kada je funkcija bubrega normalna. Maksimalne vrijednosti u plazmi se obično postižu 2-5 sata nakon primjene. Ove vrijednosti se povećavaju kod pacijenata sa poremećajem funkcije bubrega i prosječno iznose 20 sati kod pacijenata sa terminalnom bubrežnom insuficijencijom.

Diuretski efekat se javlja tokom 1-2 sata i traje 10-12 sati, u zavisnosti od doze a antihipertenzivno dejstvo se održava do 24 sata.

U standardnim testiranjima pretkliničke toksičnosti (studije hronične toksičnosti, mutageni, genotoksični i karcinogeni potencijal), utvrđeno je da bisoprolol i hidrohlortiazid ne predstavljaju specifični rizik po ljudsku populaciju. Zajedno sa ostalim beta-blokatorima, velike doze bisoprolola takođe uzrokuju toksične efekte kod skotnih životinja (smanjena ishrana i smanjenje tjelesne mase) i kod embriona/fetusa (povećan broj abortusa, smanjenje tjelesne mase na rođenju, usporen fizički razvoj do završetka laktacije). Međutim, nema dokaza da bisoprolol ili hidrohlortiazid imaju teratogeni potencijal.

Nije zabilježena povećana toksičnost pri kombinovanoj primjeni ove dvije komponente.

Jezgro tablete:

• Kalcijum hidrogen fosfat, bezvodni
• Celuloza, mikrokristalna
• Magnezijum stearat
• Skrob, preželatinizovani
• Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni.

Film (obloga) tablete:

• Hipromeloza
• Dimetikon 350
• Makrogol 400
• Titan dioksid (E 171)
• Gvožđe (III) oksid, crveni (E 172).

Nije primjenljivo.

3 godine.

Čuvati na temperaturi do 25°C, u originalnom pakovanju.

Unutrašnje pakovanje je Al/PVC/PE/PVDC blister koji sadrži 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 film tableta (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Lijek Tensec plus se primjenjuje u terapiji visokog krvnog pritiska (esencijalne hipertenzije). Sadrži dvije aktivne supstance: bisoprolol i hidrohlortiazid koje se međusobno dopunjuju u cilju smanjenja krvnog pritiska.

Bisoprolol pripada grupi ljekova poznatoj kao beta-blokatori. Bisoprolol blokira specifične beta receptore u srcu i dovodi do smanjenja srčane frekvence, kontraktilne snage srčanog mišića, usporava sprovođenje od pretkomora do komora i smanjuje aktivnost određenih prenosnih supstanci koje dovode do povećanja krvnog pritiska (smanjenje aktivnosti renina).

Hidrohlortiazid pripada grupi diuretika (tiazidni diuretici) i dovodi do povećanog izlučivanja vode i elektrolita.

Vaš ljekar će Vam propisati lijek Tensec plus u slučaju da pojedinačna terapija bisoprololom ili hidrohlortiazidom ne dovodi do postizanja željene vrijednosti krvnog pritiska.

Lijek Tensec plus ne smijete koristiti:

• ukoliko ste alergični (preosjetljivi) na bisoprolol, hidrohlortiazid ili druge tiazide, sulfonamide ili na bilo koju pomoćnu supstancu lijeka navedenu u dijelu 6.,
• ukoliko osjetite naglo nastalu srčanu slabost (akutna srčana insuficijencija) ili pogoršanje postojeće srčane slabosti (dekompenzovana srčana slabost), koja zahtijeva intravensku terapiju supstancama koje jačaju snagu srca,
• ukoliko ste u stanju šoka usljed poremećaja funkcije srca (kardiogeni šok),
• ukoliko imate poremećaje provodljivosti od pretkomora ka komorama srčanog ritma (AV blok II i III stepena) bez pejsmejkera,
• ukoliko imate poremećaj u provodljivosti između sinoatrijalnog čvora i atrijuma (“sick-sinus” sindrom, sinoatrijalni blok)
• ukoliko imate smanjenu srčanu frekvencu (puls u miru < 60 otkucaja/min) prije započinjanja terapije
• ukoliko imate teške napade gušenja u sklopu bronhijalne astme,
• ukoliko u kasnijim stadijumima bolesti imate uznapredovale poremećaje cirkulacije ekstremiteta ili suženja krvnih sudova u predjelu prstiju na nogama i rukama (što može uzrokovati osjećaj bockanja i trnjenja ili promjenu boje prstiju na rukama i nogama) (periferna vaskularna bolest ili Reynaud-ov sindrom),
• ukoliko imate neliječeni tumor srži nadbubrežne žlijezde koji stvara hormone (feohromocitom),
• ukoliko imate nedostatak kalijuma koji ne reaguje na terapiju (hipokalijemija), izraziti nedostatak natrijuma (teška hiponatrijemija) ili povećane vrijednosti kalcijuma u krvi (hiperkalcijemija),
• ukoliko imate teško oštećenje funkcije bubrega sa izrazito oslabljenim ili potpunim prestankom stvaranja urina (klirens kreatinina < 30 ml/min ili kreatinin u serumu > 1,8 mg/100 ml) ili akutno zapaljenje bubrega (akutni glomerulonefritis),
• ukoliko imate teško oštećenje funkcije jetre i poremećaj svijesti (hepatička koma i prekoma),
• ukoliko je povećana kiselost Vaše krvi (metabolička acidoza),
• ukoliko imate giht (oboljenje nastalo kao posljedica povećanih vrijednosti mokraćne kiseline u krvi).

Upozorenja i mjere opreza

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete lijek Tensec plus ukoliko:

• imate srčanu slabost kao prateću bolest, ukoliko je moguće terapiju treba započeti bisoprololom, jednokomponentnim lijekom uz preporučene faze titracije na početku liječenja,
• imate bronhijalnu astmu, stezanje u grudima, opstruktivnu bolest disajnih puteva,
• ste istovremeno na tretmanu inhalacionim anesteticima,
• imate promjenljive vrijednosti šećera u krvi (šećernu bolest) s obzirom na to da postoji rizik od pada šećera u krvi (potrebno je redovno praćenje laboratorijskih vrijednosti glukoze u krvi),
• ste na dugotrajnoj strogoj dijeti,
• ste na terapiji desenzibilizacije,
• imate blagi poremećaj u sprovođenju impulsa iz pretkomore u komoru (AV blok prvog stepena),
• imate bol u grudima koji je uzrokovan spazmom krvnih sudova srca i u miru (Prinzmetalova angina),
• imate perifernu vaskularnu bolest pri čemu se tegobe mogu pojačati, naročito tokom započinjanja terapije,
• imate smanjenu količinu tečnosti u organizmu (hipovolemiju),
• imate oštećenu funkciju jetre,
• ste imali rak kože ili ako Vam se pojavi neočekivana lezija (promjena) na koži tokom liječenja. Liječenje hidrohlortiazidom, naročito dugotrajna primjena uz velike doze, može da poveća rizik od nekih vrsta raka kože ili usana (nemelanomski karcinom kože). Zaštitite kožu od izlaganja suncu i UV zracima za vrijeme uzimanja lijeka Tensec plus,
• imate oslabljen vid ili Vam se javi bol u oku. Ovo mogu biti simptomi nakupljanja tečnosti u vaskularnom sloju oka (horoidni izliv-efuzija) ili povećanja očnog pritiska (glaukom) i mogu se desiti u roku od nekoliko sati do nekoliko nedjelja nakon uzimanja lijeka Tensec plus. Ovo može dovesti do trajnog gubitka vida, ako se ne liječi. Ukoliko ste ranije imali alergiju na ljekove koji sadrže penicilin ili sulfonamide, možete biti izloženi većem riziku za razvoja ove bolesti,
• ako ste u prošlosti imali probleme sa disanjem ili plućima (uključujući zapaljenje ili vodu u plućima) nakon uzimanja hidrohlortiazida. Ukoliko Vam se nakon uzimanja lijeka Tensec plus javi bilo kakva poteškoća sa disanjem, uključujući nedostatak vazduha ili otežano disanje, odmah potražite medicinsku pomoć.

Ako ste na terapiji koja slabi ili sprječava alergijske reakcije ili ako ste imali teške alergijske reakcije (terapija desenzibilizacije), beta-blokatori kao što je bisoprolol fumarat mogu povećati osjetljivost na ljekove koji uzrokuju alergije, kao i težinu generalizovanih alergijskih reakcija. Liječenje adrenalinom u ovom slučaju ne pokazuje uvijek željeno dejstvo.

Kod pacijenata koji imaju psorijazu ili je neko u porodici imao ovo oboljenje, lijek Tensec plus uzimajte samo nakon konsultacije sa ljekarom koji će procijeniti korist i rizik terapije.

Terapija bisoprololom može maskirati simptome povećane aktivnosti štitaste žlijezde.

Kod pacijenata sa rijetkim tumorom nadbubrežne žlijezde (feohromocitom) lijek Tensec plus smije da se uzima samo zajedno sa terapijom tzv. alfa-blokatorima.

Prije uvođenja pacijenta u opštu anesteziju, neophodno je da obavijestite anesteziologa ako ste na terapiji lijekom Tensec plus, pošto može doći do interakcije ovog lijeka sa drugim ljekovima. Najčešće je potrebno prije hirurškog zahvata obustaviti terapiju lijekom Tensec plus, ali ona mora da bude spora i postepena, da se završi najkasnije do 48 sati prije hirurške intervencije. O ovome će odlučiti ordinirajući ljekar.

Kod pacijenata sa bronhijalnom astmom ili drugim respiratornim opstruktivnim bolestima pluća i disajnih puteva sa suženjem disajnih puteva, potreban je oprez zbog mogućnosti pojave otežanog disanja ili pogoršanja bronhospazama (gušenje izazvano grčem disajne muskulature). Povremeno može doći do povećanog otpora u disajnim putevima kod pacijenata sa astmom što može zahtijevati povećanje doze Vašeg lijeka za astmu. Ukoliko bolujete od teškog oblika astme, ne smijete uzimati lijek Tensec plus. Molimo Vas da odmah informišete svog ljekara ukoliko bolujete od hronične opstruktivne bolesti pluća ili blage astme i ako se kod Vas nakon uzimanja lijeka Tensec plus pojave nove teškoće pri disanju, kašalj ili krkljanje poslije fizičkog napora.

Hidrohlortiazid u ovom lijeku može uzrokovati povećanu osjetljivost Vaše kože na sunce ili vještačke UV zrake. Zaštitite djelove tijela koji su izloženi sunčevoj svjetlosti ili vještačkim UV zracima, prestanite sa uzimanjem ovog lijeka i obratite se Vašem ljekaru ukoliko tokom terapije dođe do pojave ospe, svraba ili preosjetljivosti kože.

Aktivna supstanca hidrohlortiazid može da izazove rijetku reakciju koja dovodi do smanjene oštrine vida i bola u oku (akutna tranzitorna miopija ili akutni glaukom zatvorenog ugla). Ovo mogu da budu simptomi povišenog intraokularnog pritiska i mogu da se pojave u roku od nekoliko sati do nekoliko dana od početka primjene lijeka Tensec plus. Ako se ne liječe, ovi simptomi mogu da dovedu do trajnog gubitka vida. Prvi korak u liječenju je ukidanje primjene hidrohlortiazida čim je to moguće.

Dugotrajna terapija hidrohlortiazidom može da dovede do poremećaja tečnosti i elektrolita, posebno do smanjenih vrijednosti i nedostatka kalijuma, natrijuma, magnezijuma, hlora kao i kalcijuma. Nedostatak kalijuma može doprinijeti razvoju ozbiljnih poremećaja srčanog ritma, a povremeno i aritmiji torsades de pointes koja može biti životno ugrožavajuća.

Stanje prekomjerno smanjene kiselosti krvi (metabolička alkaloza) može da se pogorša usljed poremećenog balansa tečnosti i elektrolita.

Tokom dugotrajne terapije lijekom Tensec plus Vaš ljekar će redovno provjeravati vrijednosti elektrolita u serumu (naročito kalijuma, natrijuma i kalcijuma), kreatinina i uree, holesterola, triglicerida, mokraćne kiseline i šećera.

Ako imate povećane vrijednosti mokraćne kiseline u krvi (hiperurikemija), može biti povećan rizik od napada gihta. Vaš ljekar može redovno kontrolisati mokraćnu kiselinu u krvi ukoliko bolujete od gihta.

Prijavljeni su slučajevi akutnog zapaljenja žučne kese (holecistitis) kod pacijenata sa kalkulozom žučne kese (kamen u žučnoj kesi).

Treba voditi računa o pravovremenoj nadoknadi tečnosti i unosu hrane bogate kalijumom (npr. banane, povrće, orašasti plodovi) zbog povećanog gubitka kalijuma.

Ako se pojave srčane komplikacije, u slučaju prekomjernog pada krvnog pritiska (ošamućenost, vrtoglavica), nedostatka vazduha ili u slučaju predoziranja, neophodno je postaviti pacijenta u ležeći položaj sa glavom ispod nivoa ostalog dijela tijela, i odmah potražiti savjet ljekara.

Sportisti

Za ovu grupu pacijenata je važno da znaju da ovaj lijek sadrži aktivnu supstancu koja može pokazati pozitivnu reakciju na doping testu.

Napomena

Za vrijeme liječenja sa lijekom Tensec plus, trebalo bi redovno kontrolisati elektrolite u serumu (posebno kalijum, natrijum, kalcijum), kreatinin i ureu, masti u krvi (holesterol i trigliceride), mokraćnu kiselinu i šećer u krvi, da bi se uočili poremećaji vode/elektrolita, posebno hiponatrijemija, hipohloremijska alkaloza i hipokalijemija.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta ukoliko uzimate, donedavno ste uzimali ili ćete možda uzimati bilo koje druge ljekove.

Ne preporučuje se istovremena primjena zajedno sa sljedećim ljekovima:

Litijum: bisoprolol/hidrohlortiazid može pojačati kardiotoksične i neurotoksične efekte litijuma tako što smanjuje izlučivanje litijuma, te dovesti do oštećenja srca i nervnog sistema.

Kalcijumskim antagonistima tipa verapamila i diltiazema: negativan efekat na kontraktilnost miokarda i AV sprovođenje. Intravenska primjena kalcijumskih antagonista tipa verapamila kod pacijenata na terapiji beta-blokatorima može dovesti do teške hipotenzije i AV bloka (pada pritiska i poremećaja sprovođenja).

Ljekovi za visok krvni pritisak (antihipertenzivi) sa centralnim dejstvom kao što su klonidin i drugi (npr. metildopa, moksonidin ili rezerpin) -mogu dovesti do pogoršanja srčane insuficijencije. Osim toga, poslije ukidanja klonidina može da dođe do prekomjernog porasta krvnog pritiska.

Kombinacije koje treba primjenjivati sa oprezom:

Važno je da obavijestite ljekara ako uzimate neke od sledećih ljekova:

• ljekove koji snižavaju krvni pritisak (ACE inhibitore (kaptopril, enalapril) i antagoniste angiotenzin II receptora (može doći do poremećaja funkcije bubrega), blokatore kalcijumskih kanala (tipa nifedipin, amlodipin), određene ljekove za spavanje (barbiturate) ili ljekove za liječenje psihijatrijskih oboljenja (fenotiazini, triciklične antidepresive),
• ljekovi za liječenje koronarne srčane bolesti ili poremećaja srčanog ritma kao što su antiaritmici prve klase (npr. lidokain, fenitoin, flekainid, propafenon, antiaritmici IA klase, npr. hinidin, dizopiramid i antiaritmici III klase npr. amjodaron, sotalol: može doći do pogoršanja srčane funkcije, poremećaja ritma i pada krvnog pritiska,
• ljekove koji indukuju torsade de pointes, a nisu antiaritmici (npr. astemizol, intravenski eritromicin, halofantrin, pentamidin, sparfloksacin, terfenadin, vinkamin). U slučaju hipokalijemije koriste se ljekovi koji ne mogu da izazovu torsade de pointes,
• parasimpatomimetici (između ostalog ljekovi za inkontinenciju stolice i mokraće, za urođenu slabost mišića i Alchajmerovu bolest) – povećan rizik od usporenog rada srca,
• lokalni beta blokatori, uključujući kapi za oči za liječenje glaukoma,
• insulin ili drugi oralni antidijabetici koji se propisuju za smanjenje vrijednosti šećera u krvi, za liječenje šećerne bolesti (sulfonilurea) -smanjenje vrijednosti šećera u krvi može da bude pojačano, a simptomi upozorenja za male vrijednosti šećera u krvi, naročito povišena frekvenca pulsa, mogu da budu maskirani ili umanjeni. Zato su neophodne redovne laboratorijske kontrole šećera u krvi,
• anestetici: istovremena primjena sa narkotičkim sredstvima može da ima za posljedicu pojačano snižavanje krvnog pritiska. Anesteziolog treba da bude informisan o tome da ste na terapiji lijekom Tensec plus prije uvođenja u totalnu anesteziju,
• ljekove koji pomažu radu srca (kardiotonični glikozidi),
• ljekove za ublažavanje bolova ili antiinflamatorne ljekove (npr. acetilsalicilna kiselina, nesteroidni antiinflamatorni ljekovi)-koji djeluju na smanjenje krvnog pritiska lijekom Tensec plus, koje može da bude smanjeno,
• beta-simpatomimetici (vazokonstriktori, dekongestivni ljekovi),
• ljekove koji djeluju na nervni sistem (simpatomimetici sa alfa i beta mimetičkim dejstvom, npr. adrenalin, noradrenalin) – alfa mimetičko dejstvo se pojačava (povećanje krvnog pritiska, pogoršanje intermitentne klaudikacije (bolovi u nozi nakon dužeg hoda)),
• ljekove koji vode do povećanog gubitka kalijuma (glukokortikoidi, ACTH, karbenoksolon, amfotericin B ili ljekovi sa diuretskim efektom kao što je furosemid, određene laksative): istovremena primjena sa lijekom Tensec plus može da dovede do nedostatka kalijuma,
• metildopa – postoji mogućnost u izolovanim slučajevima od povećane razgradnje crvenih krvnih zrnaca,
• efekat ljekova za izbacivanje mokraćne kiseline koji se primjenjuju kod gihta može da bude smanjen usljed uzimanja lijeka Tensec plus,
• holestiramin ili holestipol (u terapiji povećanih vrijednosti holesterola)- može da smanji resorpciju hidrohlortiazida koji ima dejstvo na smanjenje krvnog pritiska.

Voditi računa kod istovremene primjene sa sljedećim ljekovima:

• Meflokin (lijek protiv malarije)
• Inhibitori monoaminookisdaze (ljekovi za terapiju depresije)
• Hormoni kore nadbubrežne žlijezde (kortizon) – može da umanji efekat smanjenja krvnog pritiska
• Primjena velikih doza salicilata može povećati njihov toksični efekat na centralni nervni sistem.

Uzimanje lijeka Tensec plus sa hranom i pićem

Za vrijeme liječenja sa lijekom Tensec plus pacijenti bi trebalo da obrate pažnju na unos tečnosti i da uzimaju namirnice bogate kalijumom zbog povećanog gubitka kalijuma (npr. banane, povrće, lješnici). Gubici kalijuma mogu da se smanje ili spriječe diureticima koji štede kalijum.

Konzumiranje alkohola može povećati efekat lijeka Tensec plus na snižavanje krvnog pritiska.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu za savjet prije nego što uzmete ovaj lijek.

Trudnoća:

Morate obavijestiti svog ljekara o tome da ste trudni ili da mislite da ste trudni. Vaš ljekar će Vam u tom slučaju savjetovati da uzimate neki drugi alternativni lijek. Lijek Tensec plus se ne preporučuje za upotrebu tokom trudnoće, prevashodno zbog toga što ovaj lijek prolazi placentalnu barijeru i jer sadrži tiazidni diuretik (hidrohlortiazid). Kada se lijek Tensec plus uzima nakon trećeg mjeseca trudnoće može da izazove štetne efekte na fetus i novorođenče.

Dojenje:

Obavijestite svog ljekara ukoliko dojite ili planirate da započnete dojenje. Lijek Tensec plus se ne preporučuje tokom perioda dojenja. Vaš ljekar će zahtijevati liječenje drugim alternativnim lijekom dok dojite.

Plodnost:

Nema dovoljno podataka o upotrebi kombinacije ljekova bisoprolol, hidrohlortiazid i njihovim efektima na plodnost kod ljudi.

Uticaj lijeka Tensec plus na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Lijek Tensec plus nema ili ima neznatan uticaj na sposobnost upravljanja vozilima ili rukovanja mašinama.

Međutim, usljed individualnih razlika u reakciji na lijek, sposobnost upravljanja vozilom ili rukovanja mašinama može biti smanjena. Ovo treba imati na umu naročito tokom započinjanja terapije, prilikom promjene lijeka, kao i prilikom istovremene upotrebe alkohola.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako niste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Individualno prilagođavanje doze (titracija doze) pojedinačnim komponentama (bisoprolol, hidrohlortiazid) može biti klinički opravdano tokom prelaska sa monoterapije na fiksnu kombinaciju. Tokom uzimanja kombinovane terapije treba imati u obzir oštećenje funkcije bubrega zbog izlučivanja hidrohlortiazidne komponente koje je smanjeno.

Osim ako ljekar ne propiše drugačije, uobičajene doze su:

Jedna tableta lijeka Tensec plus 5 mg + 12,5 mg, jednom dnevno (što odgovara 5 mg bisoprolol fumarata i 12,5 mg hidrohlortiazida).

Ukoliko snižavanje krvnog pritiska nije adekvatno, doza se može povećati na 2 tablete lijeka Tensec plus 5 mg + 12,5 mg jednom dnevno (što odgovara 10 mg bisoprolol fumarata i 25 mg hidrohlortiazida).

Liječenje je obično dugoročna terapija.

Terapija lijekom Tensec plus treba da se završi postepenim smanjivanjem doze (sa prepolovljenom dozom u periodu od 7-10 dana). Ordinirajući ljekar će odlučiti o dužini terapije što zavisi od prirode i težine bolesti. Nemojte sami mijenjati dozu lijeka Tensec plus bez savjeta Vašeg ljekara.

Oštećenje funkcije bubrega

U slučaju oštećene funkcije bubrega, eliminacija hidrohlortiazidne komponente lijeka Tensec plus je smanjena.

Kod pacijenata sa teškim poremećajem ne smije se primjenjivati lijek Tensec plus.

Stariji pacijenti

Kod starijih pacijenata nije potrebno prilagođavanje doze.

Primjena kod djece i adolescenata

Nema iskustava o upotrebi lijeka Tensec plus kod djece i adolescenata. Iz ovog razloga se ne može preporučiti primjena kod djece i adolescenata.

Način primjene:

Za oralnu upotrebu.

Lijek je namijenjen za odrasle.

Progutajte tabletu ujutro, natašte, tokom ili nakon doručka sa dovoljnom količinom tečnosti. Tablete nemojte žvakati.

Tableta se može podijeliti na jednake doze.

Tokom uzimanja terapije lijekom Tensec plus, treba obezbijediti adekvatan unos tečnosti i hrane bogate kalijumom, zbog povećanog gubitka kalijuma (npr. banana, povrće, orašasti plodovi).

Ako ste uzeli više Tensec plus nego što je trebalo

Odmah obavijestite svog ljekara.

U skladu sa težinom predoziranja, on će odlučiti o eventualnim neophodnim mjerama. Najčešći simptomi predoziranja su usporeni rad srca, izraziti pad krvnog pritiska (ošamućenost, vrtoglavica), akutna slabost srčanog mišića (edemi, nedostatak vazduha) i znaci malih vrijednosti šećera u krvi.

Bronhospazam može dovesti do otežanog disanja (respiratornog distresa).

Kliničku sliku akutnog ili hroničnog predoziranja hidrohlortiazidom odlikuje veliki gubitak tečnosti i elektrolita. Najčešći znaci predoziranja su vrtoglavica, mučnina, povraćanje, pospanost, slabost mišića.

U slučaju predoziranja, terapija lijekom Tensec plus mora da se prekine.

Potrebno je odmah potražiti savjet ljekara.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Tensec plus

Nikada ne uzimajte duplu dozu da nadomjestite to što ste preskočili da uzmete lijek!

Ukoliko ste preskočili da uzmete dozu lijeka, uzmite je što je prije moguće. Međutim, ukoliko se približilo vrijeme za uzimanje sljedeće doze, nastavite sa uzimanjem lijeka po preporučenom režimu.

Ako prestanete da uzimate lijek Tensec plus

Ne prekidajte uzimanje lijeka Tensec plus bez savjeta Vašeg ljekara.

Doza lijeka se mora postepeno smanjivati (sa prepolovljavanjem doze 7-10 dana). Ovo treba imati u vidu naročito kod pacijenata sa bolestima koronarnih krvnih sudova (ishemijske bolesti srca), s obzirom na to da nagli prekid terapije može dovesti do akutnog pogoršanja zdravstvenog stanja pacijenta.

Ako imate dodatnih pitanja o primjeni ovog lijeka, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i lijek Tensec Plus može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Da biste izbjegli ozbiljne posljedice, odmah kontaktirajte ljekara ako neželjeno dejstvo značajno utiče na Vas, ako se pojavi iznenada ili brzo pogoršava.

Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• povećane vrijednosti šećera u mokraći i krvi, povećane vrijednosti masnoća u krvi (triglicerida, holesterola), povećane vrijednosti mokraćne kiseline u krvi (kod pacijenata sa određenim predispozicijama može dovesti do napada gihta), poremećaj ravnoteže tečnosti i elektrolita (smanjenje kalijuma i natrijuma, magnezijuma i hlora, kao i povećane vrijednosti kalcijuma u krvi),
• umor, vrtoglavica, glavobolja. Ovi simptomi se javljaju naročito na početku terapije. Generalno su blagi i obično se povlače tokom 1 do 2 nedjelje,
• osjećaj hladnoće ili utrnulosti u rukama i nogama,
• mučnina, povraćanje, proliv, otežano pražnjenje crijeva.

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• gubitak apetita,
• poremećaji spavanja, depresija,
• usporen srčani rad (bradikardija), poremećaj srčanog ritma, pogoršanje postojeće srčane slabosti,
• pad krvnog pritiska pri ustajanju koji može dovesti do ošamućenosti i vrtoglavice (ortostatska hipotenzija),
• grč disajne muskulature (bronhospazam) kod pacijenata sa bronhijalnom astmom i podacima o ranijoj hroničnoj opstruktivnoj bolesti pluća, što dovodi do gušenja,
• bol u stomaku, zapaljenje gušterače-pankreasa (pankreatitis),
• mišićna slabost i grčevi,
• malaksalost,
• prolazno povećanje koncentracije kreatinina i uree u serumu, povećanje vrijednosti laboratorijskih amilaza u krvi.

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• smanjen broj bijelih krvnih zrnaca i krvnih pločica (leukopenija, trombocitopenija) ova neželjena dejstva prate sljedeći simptomi: bol u grlu, povišena tjelesna temperatura, veća podložnost infekcijama, umor, bljedilo, povećana sklonost ka krvarenju),
• noćne more, halucinacije (vidne i slušne obmane),
• smanjeno stvaranje suza (potreban je oprez kod pacijenata koji nose kontaktna sočiva), poremećaji vida,
• poremećaji sluha,
• iznenadni, kratkotrajni gubitak svijesti,
• zapušenost nosa, svrab i curenje iz nosa (alergijski rinitis),
• povećane vrijednosti enzima jetre (AST, ALT), zapaljenje jetre (hepatitis), prebojenost kože i sluzokoža kao i beonjača oka u žuto-žutica,
• reakcije preosjetljivosti (svrab, prolazno crvenilo, osip na koži, osjetljivost na svjetlost, krvni izlivi na koži, koprivnjača, angioedem),
• impotencija.

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• izraženo smanjenje broja granulocita (vrsta bijelih krvnih ćelija) u krvi (agranulocitoza) povećava rizik od nastanka infekcija i povišene tjelesne temperature,
• metabolička alkaloza (povećane vrijednosti pH krvi preko 7,4),
• zapaljenje konjunktiva (konjunktivitis),
• bol u grudima,
• izazivanje ili pogoršanje psorijaze ili ospe slične psorijazi, alopecija (opadanje kose), kožni lupus eritematozus,
• akutni respiratorni distres (znakovi uključuju poteškoće sa disanjem, groznicu-povišenu tjelesnu temperaturu, slabost i zbunjenost).

Nepoznata učestalost: ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka:

• intersticijalne bolesti pluća,
• smanjena oštrina vida i bol u oku (prolazna miopija i akutno povećanje očnog pritiska),
• rak kože i usana (nemelanomski karcinom kože),
• slabljenje vida ili bol u očima zbog visokog pritiska (mogući znaci nakupljanja tečnosti u vaskularnom sloju oka (horoidni izliv) ili akutnog glaukoma zatvorenog ugla).

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na posljednji dan navedenog mjeseca.

Čuvati na temperaturi do 25°C, u originalnom pakovanju.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Tensec plus

• Aktivne supstance su: bisoprolol fumarat i hidrohlortiazid. Jedna film tableta sadrži 5 mg bisoprolol fumarata i 12,5 mg hidrohlortiazida.
• Pomoćne supstance su:

jezgro tablete: kalcijum hidrogen fosfat, bezvodni; celuloza, mikrokristalna; magnezijum stearat; skrob, preželatinizovani; silicijum dioksid, koloidni, bezvodni.

film (obloga) tablete: hipromeloza; dimetikon 350; makrogol 400; titan dioksid (E 171); gvožđe (III) oksid, crveni (E 172).

Kako izgleda lijek Tensec plus i sadržaj pakovanja

Film tableta.

Okrugle, ružičaste do crvene bikonveksne film tablete sa utisnutom podionom crtom sa obje strane tablete i utisnutim oznakama “B-H” i “5-12” na jednoj strani tablete.

Tableta se može podijeliti na jednake doze.

Unutrašnje pakovanje je Al/PVC/PE/PVDC blister koji sadrži 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 film tableta (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Hemofarm A.D. Vršac P.J. Podgorica,

8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

Hemofarm AD Vršac,

Beogradski put bb, Vršac, Republika Srbija

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole:

2030/25/2639 – 2668 od 18.07.2025. godine

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno

Jul, 2025. godine