TENSEC DUO 2.5mg + 2.5mg kapsula, tvrda

Jačine: 2,5 mg + 2,5 mg; 5 mg + 2,5 mg; 5 mg + 5 mg; 10 mg + 5 mg; 10 mg + 10 mg

Lijek Tensec Duo indikovan je kao supstituciona terapija za liječenje hipertenzije i/ili hipertenzije sa koegzistirajućim hroničnim koronarnim sindromom:

– kod pacijenata sa manifestnom aterotrombotskom kardiovaskularnom bolesti (anamneza koronarne bolesti srca, moždanog udara ili periferne vaskularne bolesti)

ili

– dijabetesom sa barem jednim faktorom kardiovaskularnog rizika i/ili hroničnom insuficijencijom srca sa smanjenom sistolnom funkcijom lijeve komore (sekundarna prevencija nakon akutnog infarkta miokarda: smanjenje mortaliteta u akutnoj fazi infarkta miokarda kod pacijenata sa kliničkim znakovima insuficijencije srca, ako se sa primjenom započne > 48 sati nakon akutnog infarkta miokarda).

Kod odraslih pacijenata koji su već dobro kontrolisani istovremenom primjenom ramiprila i bisoprolola kao zasebnih ljekova u istim dozama.

Jačina: 2,5 mg + 1,25 mg

Lijek Tensec Duo indikovan je kao supstituciona terapija za liječenje hroničnog koronarnog sindroma (kod pacijenata sa anamnezom infarkta miokarda i/ili revaskularizacije) i/ili hronične insuficijencije srca sa smanjenom sistolnom funkcijom lijeve komore kod odraslih pacijenata koji su već dobro kontrolisani istovremenom primjenom ramiprila i bisoprolola kao zasebnih ljekova u istim dozama.

Doziranje

Uobičajena doza je jedna kapsula jednom dnevno.

Pacijenti moraju biti stabilizovani uz istu vrijednost doze ramiprila i bisoprolola najmanje 4 nedjelje.

Fiksna kombinacija doza nije prikladna za uvođenje terapije.

Ako je potrebno prilagođavanje doziranja, moraju se titrirati pojedine komponente.

Posebne populacije

Oštećenje funkcije bubrega (vidjeti dio 4.4 i 5.2)

Kako bi se pronašla optimalna početna doza i doza održavanja kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega, doza se mora individualno prilagođavati titracijom doze pojedinih komponenti, ramiprila i bisoprolola.

Dnevna doza ramiprila kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega se mora odrediti prema klirensu kreatinina, kako je navedeno u nastavku:

Oštećenje funkcije jetre (vidjeti dio 4.4 i 5.2)

Kod pacijenata sa blagim i umjerenim oštećenjem funkcije jetre, liječenje kombinacijom ramipril/bisoprolol mora se započeti pod strogim ljekarskim nadzorom uz maksimalnu dnevnu dozu ramiprila od 2,5 mg.

Kombinacija ramipril/bisoprolol preporučuje se samo za pacijente kod kojih je tokom titracije doze ramiprila ustanovljeno da im je doza od 2,5 mg ramiprila optimalna doza održavanja.

Starije osobe

Početne doze ramiprila moraju biti manje, a titracija doze sporija zbog veće vjerovatnoće neželjenih dejstava, posebno kod vrlo starih i slabih pacijenata.

Pedijatrijska populacija

Bezbjednost i efikasnost lijeka Tensec Duo kod djece i adolescenata nijesu još utvrđene. Nema dostupnih podataka. Zbog toga se primjena kod djece i adolescenata ne preporučuje.

Način primjene

Lijek Tensec Duo se mora uzimati kao pojedinačna doza jednom dnevno, ujutro prije obroka.

• Preosjetljivost na aktivne supstance ili neku od pomoćnih supstanci navedenih u dijelu 6.1 ili na bilo koji drugi inhibitor angiotenzin-konvertujućeg enzima (ACE inhibitor).

• Akutna insuficijencija srca ili tokom epizode srčane dekompenzacije koje zahtijeva intravensku primjenu inotropne terapije

• Kardiogeni šok

• Drugi ili treći stepen AV bloka (bez pejsmejkera)

• Sindrom bolesnog sinusnog čvora

• Sinoatrijalni blok

• Simptomatska bradikardija

• Simptomatska hipotenzija

• Teška bronhijalna astma ili teška hronična opstruktivna bolest pluća

• Teški oblici okluzivne bolesti perifernih arterija ili teški oblici Raynaudov-og sindroma

• Neliječeni feohromocitom (vidjeti dio 4.4)

• Metabolička acidoza

• Angioedem povezan sa prethodnom terapijom ACE inhibitorima u anamnezi (vidjeti dio 4.4)

• Hereditarni ili idiopatski angioedem

• Drugi i treći trimestar trudnoće (vidjeti djelove 4.4 i 4.6)

• Istovremena primjena lijeka Tensec Duo sa ljekovima koji sadrže aliskiren kod pacijenata sa šećernom bolešću ili oštećenjem funkcije bubrega (GFR < 60 ml/min/1,73 m²) (vidjeti djelove 4.4, 4.5 i 5.1)

• Istovremena primjena sa sakubitrilom/valsartanom (vidjeti djelove 4.4 i 4.5)

• Vantjelesno liječenje pri kojem krv dolazi u kontakt sa negativno naelektrisanim površinama (vidjeti dio 4.5)

• Obostrana značajna stenoza renalne arterije ili stenoza arterije jedinog funkcionalnog bubrega (vidjeti dio 4.4).

Sva upozorenja i mjere opreza povezani sa bilo kojom od komponenti odnose se i na lijek Tensec Duo.

Posebne populacije

Trudnoća

Liječenje ACE inhibitorima, kao što je ramipril, ili antagonistima receptora angiotenzina II ne smije se započinjati tokom trudnoće. Osim ako se nastavak primjene ACE inhibitora/antagonista receptora angiotenzina II ne smatra neophodnim, pacijentkinje koje planiraju trudnoću moraju preći na alternativno antihipertenzivno liječenje koje ima ustanovljen bezbjedonosni profil za primjenu u trudnoći. Ako se utvrdi trudnoća, liječenje ACE inhibitorima/antagonistima receptora angiotenzina II mora se odmah prekinuti, a zatim se, po potrebi, mora započeti sa alternativnom terapijom (vidjeti djelove 4.3 i 4.6).

Pacijenti sa posebnim rizikom od hipotenzije

• Pacijenti sa izrazito aktiviranim renin-angiotenzin-aldosteronskim sistemom

Kod pacijenata sa izrazito aktiviranim renin-angiotenzin-aldosteronskim sistemom postoji rizik od akutnog izraženog pada krvnog pritiska i slabljenja bubrežne funkcije zbog ACE inhibicije, posebno kada se ACE inhibitor ili istovremeno primijenjen diuretik daju prvi put ili pri prvom povećanju doze.

Značajna aktivacija renin-angiotenzin-aldosteronskog sistema, kod koje je neophodan medicinski nadzor, uključujući praćenje krvnog pritiska, može se očekivati u slučaju:

- pacijenata sa teškom hipertenzijom

- pacijenata sa dekompenzovanim kongestivnom insuficijencijom srca

- pacijenata sa hemodinamski značajnom preprekom protoku na ulasku u ili izlasku iz lijeve komore (npr. stenoza aortne ili mitralne valvule)

- pacijenata sa jednostranom stenozom renalne arterije i drugim funkcionalnim bubregom

- pacijenata kod kojih postoji ili bi se mogao razviti nedostatak tečnosti ili elektrolita (uključujući pacijente na diureticima)

- pacijenata sa cirozom jetre i/ili ascitesom

- pacijenata koji se podvrgavaju velikom hirurškom zahvatu ili tokom anestezije ljekovima koji izazivaju hipotenziju.

Generalno se preporučuje korigovati dehidraciju, hipovolemiju ili nedostatak elektrolita prije uvođenja terapije (kod pacijenata sa insuficijencijom srca takve se korektivne mjere moraju pažljivo odmjeriti zbog rizika od preopterećenja volumenom).

• Dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteronskog sistema

Postoje dokazi da istovremena primjena ACE inhibitora, blokatora receptora angiotenzina II ili aliskirena povećava rizik od hipotenzije, hiperkalijemije i slabljenja bubrežne funkcije (uključujući akutnu insuficijenciju bubrega). Zato se dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteronskog sistema kombinovanom primjenom ACE inhibitora, blokatora receptora angiotenzina II ili aliskirena ne preporučuje (vidjeti djelove 4.5 i 5.1).

Ako se terapija koja dovodi do dvostruke blokade smatra apsolutno neophodnom, ona se smije sprovoditi samo pod nadzorom specijalista, pa se mora često kontrolisati bubrežna funkcija, elektroliti i krvni pritisak.

ACE inhibitori i blokatori receptora angiotenzina II ne smiju se istovremeno primjenjivati kod pacijenata sa dijabetičkom nefropatijom.

• Prolazna ili trajna insuficijencija srca nakon infarkta miokarda

• Pacijenti sa rizikom od ishemije srca ili mozga u slučaju akutne hipotenzije

Početna faza liječenja zahtijeva pojačan medicinski nadzor.

• Starije osobe

Vidjeti dio 4.2.

Praćenje funkcije bubrega

Prije i tokom liječenja se mora kontrolisati bubrežna funkcija i prilagoditi dozu, posebno u početnim nedjeljama liječenja. Posebno je potrebno pažljivo praćenje kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega (vidjeti dio 4.2). Postoji rizik od oštećenja funkcije bubrega, posebno kod pacijenata sa kongestivnom insuficijencijom srca ili nakon transplantacije bubrega.

Angioedem

Kod pacijenata liječenih ACE inhibitorima, uključujući ramipril, prijavljen je angioedem (vidjeti dio 4.8).

Istovremena primjena ACE inhibitora sa sakubitrilom/valsartanom kontraindikovana je zbog povećanog rizika od angioedema. Liječenje sakubitrilom/valsartanom ne smije se započeti prije nego prođe 36 sati od posljednje doze ramiprila. Liječenje ramiprilom ne smije se započeti prije nego prođe 36 sati od posljednje doze sakubitrila/valsartana (vidjeti djelove 4.3 i 4.5).

Istovremena primjena ACE inhibitora sa mTOR inhibitorima (mTOR; engl. Mammalian Target of Rapamycin Inhibitors) (npr. sirolimus, everolimus, temsirolimus) i vildagliptinom može dovesti do povećanog rizika od angioedema (npr. oticanja disajnih puteva ili jezika sa poremećajem disanja ili bez njega) (vidjeti dio 4.5). Potreban je oprez kada se započinje sa primjenom racekadotrila, mTOR inhibitora (npr. sirolimus, everolimus, temsirolimus) i vildagliptina kod pacijenata koji već uzimaju ACE inhibitor.

Kod pacijenata koji se liječe ACE inhibitorima, uključujući ramipril, prijavljen je intestinalni angioedem (vidjeti dio 4.8). Osnovni simptom kod tih pacijenata bio je bol u abdomenu (sa mučninom ili povraćanjem ili bez njih).

U slučaju angioedema primjena ramiprila mora se prekinuti.

Mora se odmah uvesti odgovarajuće hitno liječenje. Pacijent se mora zadržati zbog opservacije najmanje 12 do 24 sata i smije se otpustiti tek nakon potpunog povlačenja simptoma.

Anafilaktičke reakcije tokom desenzitizacije

Vjerovatnoća i težina anafilaktičkih i anafilaktoidnih reakcija na otrov insekata i druge alergene veće su kod pacijenata koji uzimaju ACE inhibitore. Prije sprovođenja desenzitizacije mora se razmotriti privremeni prekid liječenja ramiprilom.

Kontrola elektrolita: hiperkalijemija

Kod nekih pacijenata liječenih ACE inhibitorima, uključujući ramipril, uočena je hiperkalijemija. ACE inhibitori mogu uzrokovati hiperkalijemiju jer inhibiraju otpuštanje aldosterona. Efekat obično nije značajan kod pacijenata sa normalnom funkcijom bubrega. Međutim, hiperkalijemija se može javiti kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega, starijih pacijenata (> 70 godina), pacijenata sa nekontrolisanom šećernom bolešću, dehidriranih pacijenata, pacijenata sa akutnom dekompenzacijom srca, metaboličkom acidozom i/ili kod pacijenata koji uzimaju suplemente kalijuma (uključujući zamjene soli), diuretike koji štede kalijum, trimetoprim ili kotrimoksazol, takođe poznat i kao trimetoprim/sulfametoksazol, a posebno antagoniste aldosterona ili blokatore receptora angiotenzina. Diuretici koji štede kalijum i blokatori receptora angiotenzina se moraju oprezno primjenjivati kod pacijenata koji primaju ACE inhibitore i pratiti kalijum u serumu i bubrežnu funkciju (vidjeti dio 4.5).

Kontrola elektrolita: hiponatrijemija

Kod nekih pacijenata liječenih ramiprilom uočen je sindrom neadekvatnog lučenja antidiuretskog hormona (SIADH, engl; Syndrome of Inappropriate Anti-Diuretic Hormone Secretion) i posljedična hiponatrijemija. Preporučuje se redovna kontrola nivoa natrijuma u serumu kod starijih pacijenata te onih s rizikom od hiponatrijemije.

Neutropenija/agranulocitoza

Neutropenija/agranulocitoza uočene su rijetko, kao i trombocitopenija i anemija, a takođe je prijavljena i supresija koštane srži. Preporučuje se kontrola broja leukocita kako bi se uočila moguća leukopenija. Češće kontrole preporučuju se u početnoj fazi liječenja i kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega, onih sa istovremenom bolešću vezivnog tkiva (npr. eritemski lupus ili sklerodermija) i onih liječenih drugim ljekovima koji mogu uzrokovati promjene u krvnoj slici (vidjeti dio 4.8).

Etničke razlike

ACE inhibitori češće uzrokuju angioedem kod pacijenata crne rase nego kod ostalih pacijenata.

Kao i drugi ACE inhibitori, ramipril može biti manje efikasan u snižavanju krvnog pritiska kod pacijenata crne rase nego kod ostalih pacijenata, moguće zato što je kod hipertoničara crne rase veća učestalost hipertenzije sa niskim nivoom renina.

Kašalj

Uz primjenu ACE inhibitora prijavljen je kašalj. Taj je kašalj karakterističan, neproduktivan, perzistentan i povlači se nakon prekida terapije. Kašalj izazvan primjenom ACE inhibitora se mora uzeti u obzir kao diferencijalna dijagnoza kod kašlja.

Kombinacija sa antagonistima kalcijuma, antiaritmicima I klase i antihipertenzivima sa centralnim djelovanjem

Kombinacija bisoprolola sa antagonistima kalcijuma, tipa verapamila ili diltiazema, sa antiaritmicima I klase i sa antihipertenzivima sa centralnim djelovanjem se generalno ne preporučuje (vidjeti dio 4.5).

Prekid liječenja

Potrebno je izbjegavati nagli prekid terapije beta-blokatorima, posebno kod pacijenata sa ishemijskom bolešću srca, jer to može dovesti do prolaznog pogoršanja bolesti srca. Doza se mora postupno smanjivati, koristeći pojedinačne komponente, najbolje tokom perioda od dvije nedjelje, a u isto vrijeme, po potrebi, uvoditi alternativnu terapiju.

Bradikardija

Ako tokom liječenja broj otkucaja srca u mirovanju padne ispod 50 do 55 otkucaja u minuti i kod pacijenata se jave simptomi bradikardije, mora se smanjiti doza lijeka Tensec Duo koristeći pojedinačne komponente sa odgovarajućom dozom bisoprolola.

AV blok prvog stepena

S obzirom na njihov negativan dromotropni efekat, beta-blokatori se moraju oprezno primjenjivati kod pacijenata sa AV blokom prvog stepena.

Prinzmetalova angina

Beta-blokatori mogu povećati učestalost i trajanje epizoda angine kod pacijenata sa Prinzmetalovom anginom. Primjena selektivnih blokatora beta-1 adrenergičkih receptora moguća je u blagim slučajevima i samo u kombinaciji sa vazodilatatorima.

Bronhospazam (bronhijalna astma, bolesti sa opstrukcijom disajnih puteva)

U slučaju bronhijalne astme ili drugih hroničnih opstruktivnih bolesti pluća koje mogu izazvati simptome mora se istovremeno dati i terapija u vidu bronhodilatatora. Povremeno kod pacijenata sa astmom koji uzimaju beta-blokatore može doći do porasta otpora u disajnim putevima pa može biti potrebno povećati dozu beta-2 agonista.

Pacijenti sa šećernom bolešću (diabetes mellitus)

Preporučuje se oprez kada se lijek Tensec Duo primjenjuje kod pacijenata sa šećernom bolešću kojima nivo glukoze u krvi jako varira. Beta-blokatori mogu prikriti simptome hipoglikemije.

Strogi post

Savjetuje se oprez kod pacijenata koji strogo poste.

Okluzivna bolest perifernih arterija

Uz primjenu beta-blokatora može doći do pogoršanja simptoma, pogotovo na početku terapije.

Anestezija

Kod pacijenata koji se podvrgavaju opštoj anesteziji beta-blokatori smanjuju učestalost aritmija i ishemije miokarda tokom indukcije i intubacije i u postoperativnom periodu. Sadašnje su preporuke da se primjena beta-blokatora nastavi u perioperativnom periodu. Anesteziolog mora biti upoznat sa primjenom beta-blokatora zbog mogućih interakcija sa drugim ljekovima koje mogu dovesti do bradiaritmije, slabljenja refleksne tahikardije i smanjenja refleksne sposobnosti kompenzacije u slučaju krvarenja. Ako se smatra da je potrebno prekinuti terapiju beta-blokatorima prije zahvata, to se mora učiniti postupno i završiti otprilike 48 sati prije anestezije.

Kod pacijenata koji se podvrgavaju većem hirurškom zahvatu ili tokom anestezije ljekovima koji dovode do hipotenzije, ramipril može blokirati stvaranje angiotenzina II do kojeg dolazi zbog kompenzatornog otpuštanja renina. Liječenje se mora prekinuti jedan dan prije hirurškog zahvata. Ako dođe do hipotenzije za koju se smatra da je uzrokovana opisanim mehanizmom, moguće ju je korigovati ekspanzijom volumena.

Psorijaza

Kod pacijenata sa psorijazom ili sa psorijazom u anamnezi, beta-blokatori se smiju davati samo nakon pažljive procjene koristi i rizika.

Feohromocitom

Kod pacijenata kod kojih se zna ili sumnja da imaju feohromocitom, bisoprolol se uvijek mora davati u kombinaciji sa blokatorom alfa receptora.

Tireotoksikoza

Liječenje bisoprololom može prikriti simptome tireotoksikoze.

Insuficijencija srca

Nema terapijskog iskustva sa primjenom bisoprolola za liječenje insuficijencije srca kod pacijenata sa sljedećim bolestima i poremećajima:

• insulin zavisni diabetes mellitus (tip I),

• teško oštećena funkcija bubrega,

• teško oštećena funkcija jetre,

• restriktivna kardiomiopatija,

• kongenitalna bolest srca,

• hemodinamski značajna organska bolest valvula,

• infarkt miokarda u posljednja 3 mjeseca.

Laktoza

Lijek Tensec Duo sadrži laktozu. Pacijenti sa rijetkim nasljednim poremećajem nepodnošenja galaktoze, potpunim nedostatkom laktaze ili malapsorpcijom glukoze i galaktoze ne bi smjeli uzimati ovaj lijek.

Natrijum

Lijek Tensec Duo sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po dozi, odnosno suštinski je bez natrijuma.

Podaci iz kliničkih ispitivanja pokazali su da je dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteronskog sistema kombinovanom primjenom ACE inhibitora, blokatora receptora angiotenzina II ili aliskirena povezana sa većom učestalošću štetnih događaja kao što su hipotenzija, hiperkalijemija i oslabljena funkcija bubrega (uključujući akutnu insuficijenciju bubrega) u odnosu na primjenu jednog lijeka koji djeluje na renin-angiotenzin-aldosteronski sistem (vidjeti djelove 4.3, 4.4 i 5.1).

Sakubitril/valsartan

Istovremena primjena ACE inhibitora i sakubitrila/valsartana je kontraindikovana jer povećava rizik od angioedema (vidjeti djelove 4.3 i 4.4). Liječenje ramiprilom ne smije se započeti dok ne prođe 36 sati od uzimanja posljednje doze sakubitrila/valsartana. Uzimanje sakubitrila/valsartana ne smije se započeti dok ne prođe 36 sati od posljednje doze ramiprila.

Vantjelesno liječenje

Vantjelesno liječenje pri kojem krv može doći u kontakt sa negativno naelektrisanim površinama, kao što su dijaliza ili hemofiltracija sa određenim visokoprotočnim membranama (npr. poliakrilonitrilne membrane) i afereza lipoproteina male gustine sa dekstran sulfatom povećava rizik od teških anafilaktoidnih reakcija (vidjeti dio 4.3). Ako je takvo liječenje neophodno, mora se razmotriti korišćenje druge vrste membrane za dijalizu ili primjenu antihipertenziva iz druge grupe.

Diuretici koji štede kalijum, preparati za nadoknadu kalijuma ili supstituenti soli koji sadrže kalijum

Iako nivoi kalijuma u serumu obično budu unutar granica normale, kod nekih pacijenata liječenih ramiprilom može doći do hiperkalijemije. Diuretici koji štede kalijum (npr. spironolakton, triamteren ili amilorid), preparati za nadoknadu kalijuma ili supstituenti soli koji sadrže kalijum mogu dovesti do značajnog porasta nivoa kalijuma u serumu. Mora se primijeniti oprez i kad se ramipril daje istovremeno sa drugim ljekovima koji podižu nivo kalijuma u serumu, kao što su trimetoprim i kotrimoksazol (trimetoprim/sulfametoksazol), jer je poznato da trimetoprim djeluje kao diuretik koji štedi kalijum, slično amiloridu. Zato se kombinacija ramiprila sa prethodno spomenutim ljekovima ne preporučuje. Ako je indikovana istovremena primjena, moraju se primjenjivati uz oprez i često kontrolisati nivo kalijuma u serumu.

Ciklosporin

Tokom istovremene primjene ACE inhibitora i ciklosporina može doći do hiperkalijemije. Preporučuje se praćenje nivoa kalijuma u serumu.

Heparin

Tokom istovremene primjene ACE inhibitora i heparina može doći do hiperkalijemije. Preporučuje se praćenje nivoa kalijuma u serumu.

Antihipertenzivi (npr. diuretici) i druge supstance koje mogu sniziti krvni pritisak (npr. nitrati, triciklični antidepresivi, anestetici, akutni unos alkohola, baklofen, alfuzosin, doksazosin, prazosin, tamsulosin, terazosin)

Očekuje se povećan rizik od hipotenzije.

Alopurinol, imunosupresivi, kortikosteroidi, prokainamid, citostatici i druge supstance koje mogu uticati na krvnu sliku

Povećana je vjerovatnoća hematoloških reakcija.

Soli litijuma

ACE inhibitori mogu smanjiti izlučivanje litijuma pa toksični efekti litijuma mogu biti jače izraženi. Moraju se kontrolisati nivoi litijuma.

Antidijabetici uključujući insulin

Istovremena primjena ACE inhibitora i antidijabetika može pojačati efekat na snižavanje nivoa glukoze i povećati rizik od hipoglikemije. Takav se efekat čini vjerovatnijim tokom prvih nedjelja kombinovanog liječenja i kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega.

Istovremena primjena bisoprolola sa insulinom i oralnim antidijabeticima može pojačati efekat na snižavanje nivoa šećera u krvi. Blokada beta adrenergičkih receptora može prikriti simptome hipoglikemije.

Preporučuje se praćenje nivoa glukoze u krvi.

Nesteroidni anti-inflamatorni ljekovi i acetilsalicilna kiselina

Primjena lijeka Tensec Duo istovremeno sa nesteroidnim anti-inflamatornim ljekovima (npr. acetilsalicilna kiselina u anti-inflamatornim režimima doziranja, COX-2 inhibitori i neselektivni NSAIL-i) može oslabiti antihipertenzivni efekat bisoprolola i ramiprila. Nadalje, istovremeno liječenje ACE inhibitorima i NSAIL-ljekovima može dovesti do povećanog rizika od pogoršanja funkcije bubrega i hiperkalijemije. Kombinacija se mora primjenjivati oprezno, posebno kod starijih osoba. Pacijenti moraju biti odgovarajuće hidrirani i mora se razmotriti praćenje bubrežne funkcije nakon uvođenja konkomitantnog liječenja i povremeno nakon toga.

Racekadotril: mTOR inhibitori

Istovremena primjena ACE inhibitora sa racekadotrilom, mTOR inhibitorima (mTOR, engl; Mammalian Target of Rapamycin Inhibitors, mTOR inhibitori) (npr. sirolimus, everolimus, temsirolimus) i vildagliptinom može dovesti do povećanog rizika od angioedema (vidjeti dio 4.4).

Triciklični antidepresivi / antipsihotici / anestetici

Istovremena primjena ACE inhibitora s određenim anesteticima, tricikličkim antidepresivima i antipsihoticima može rezultirati dodatnim snižavanjem krvnog pritiska.

Istovremena primjena bisoprolola s anesteticima može dovesti do slabljenja refleksne tahikardije i povećanog rizika od hipotenzije.

Simpatomimetici

Beta simpatomimetici (npr. izoprenalin, dobutamin): kombinacija sa bisoprololom može oslabiti efekte oba lijeka.

Simpatomimetici koji djeluju i na beta i na alfa adrenergičke receptore (npr. noradrenalin, adrenalin): kombinacija sa bisoprololom može naglasiti vazokonstrikcijske efekte tih ljekova posredovane djelovanjem na alfa adrenergičke receptore, koji dovode do porasta krvnog pritiska i egzacerbacije intermitentne klaudikacije. Smatra se da su takve interakcije vjerovatnije uz neselektivne beta-blokatore.

Simpatomimetici mogu oslabiti antihipertenzivne efekte ACE inhibitora.

Antihipertenzivi sa centralnim djelovanjem kao što su klonidin i drugi (npr. metildopa, moksonidin, rilmenidin)

Istovremena primjena antihipertenziva sa centralnim djelovanjem može pogoršati insuficijenciju srca smanjenjem centralnog simpatičkog tonusa (usporavanje pulsa i smanjenje minutnog volumena, vazodilatacija). Nagli prekid primjene, posebno prije smanjivanja doze beta-blokatora može povećati rizik od povratne hipertenzije.

Antiaritmici I grupe (npr. kinidin, dizopiramid, lidokain, fenitoin, flekainid, propafenon)

Uticaj na vrijeme atrioventrikularnog sprovođenja i negativni inotropni efekat mogu biti pojačani.

Antagonisti kalcijuma tipa verapamila i u manjoj mjeri tipa diltiazema

Negativan uticaj na kontraktilnost i atrioventrikularno sprovođenje. Intravenska primjena verapamila kod pacijenata kod kojih je u toku liječenje beta-blokatorima može dovesti do jake hipotenzije i atrioventrikularnog bloka.

Antagonisti kalcijuma tipa dihidropiridina kao što su felodipin i amlodipin

Istovremena primjena može povećati rizik od hipotenzije, a ne može se isključiti ni povećanje rizika od daljeg pogoršanja ejekcione funkcije komora kod pacijenata sa insuficijencijom srca.

Antiaritmici III grupe (npr. amjodaron)

Efekat na vrijeme atrioventrikularnog sprovođenja može biti pojačan.

Parasimpatomimetički ljekovi

Istovremena primjena može usporiti atrioventrikularno sprovođenje i povećati rizik od bradikardije.

Topikalni beta-blokatori (npr. kapi za oči za liječenje glaukoma)

Istovremena primjena može pojačati sistemske efekte bisoprolola.

Glikozidi digitalisa

Usporavanje srčane frekvencije, usporavanje atrioventrikularnog sprovođenja.

Meflokin

Povećan rizik od bradikardije.

Inhibitori monoaminooksidaze (osim MAO-B inhibitora)

Pojačan hipotenzivni efekat beta-blokatora, ali i povećan rizik od hipertenzivne krize.

Trudnoća

Na osnovu postojećih podataka o aktivnim supstancama, lijek Tensec Duo ne preporučuje se tokom prvog trimestra trudnoće, a kontraindikovan je tokom drugog i trećeg trimestra trudnoće.

Bisoprolol

Bisoprolol ima farmakološke efekte koji mogu štetno djelovati na trudnoću i/ili fetus/novorođenče (smanjena perfuzija placente povezana je sa usporenim rastom, intrauterinom smrću, abortusom ili prijevremenim porođajem, a kod fetusa i novorođenčeta može doći do neželjenih dejstava (npr. hipoglikemija i bradikardija)). Ako je liječenje blokatorima beta adrenenergičkih receptora neophodno, bolje je primijeniti selektivne blokatore beta-1 adrenergičkih receptora.

Bisoprolol se ne smije primjenjivati tokom trudnoće, osim ako je to neophodno. Ako se liječenje bisoprololom smatra neophodnim, mora se pratiti uteroplacentarni protok krvi i rast fetusa. U slučaju štetnog uticaja na trudnoću ili fetus mora se razmotriti primjena drugih ljekova. Novorođenče se mora pažljivo pratiti.

Simptomi hipoglikemije i bradikardije generalno se mogu očekivati unutar prva tri dana.

Ramipril

Epidemiološki dokazi o riziku od teratogenosti nakon izloženosti ACE inhibitorima tokom prvog trimestra trudnoće ne omogućavaju donošenje zaključaka, međutim, lagano povećanje rizika ne može se isključiti. Osim ako se nastavak primjene terapije ACE inhibitorima ne smatra neophodnim, pacijentkinje koje planiraju trudnoću moraju preći na alternativno antihipertenzivno liječenje koje ima ustanovljen bezbjedonosni profil za primjenu u trudnoći. Ako se utvrdi trudnoća, liječenje ACE inhibitorima mora se odmah prekinuti i po potrebi započeti sa alternativnom terapijom.

Poznato je da izloženost terapiji ACE inhibitorima tokom drugog i trećeg trimestra trudnoće kod ljudi dovodi do fetotoksičnosti (oslabljena funkcija bubrega, oligohidramnion, usporeno okoštavanje lobanje) i neonatalne toksičnosti (insuficijencija bubrega, hipotenzija, hiperkalijemija) (vidjeti dio 5.3). Ako je do izloženosti ACE inhibitorima došlo od drugog trimestra trudnoće, preporučuje se provjera funkcije bubrega i razvoja lobanje ultrazvukom. Odojčad čije su majke uzimale ACE inhibitore moraju se pažljivo pratiti zbog hipotenzije (vidjeti i djelove 4.3 i 4.4).

Dojenje

Lijek Tensec Duo ne preporučuje se tokom dojenja.

Nije poznato da li se bisoprolol izlučuje u majčino mlijeko. Zato se tokom primjene bisoprolola dojenje ne preporučuje.

S obzirom da nema dostupnih informacija o primjeni ramiprila tokom dojenja, ramipril se ne preporučuje, već se preporučuje alternativno liječenje sa bolje ustanovljenim bezbjedonosnim profilom za primjenu tokom dojenja, posebno u slučaju dojenja novorođenčeta ili prijevremeno rođene djece.

Plodnost

Nema kliničkih podataka o uticaju lijeka Tensec Duo na plodnost.

Lijek Tensec Duo nema direktan uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rada sa mašinama, ali kod nekih pacijenata može doći do individualnih reakcija povezanih sa niskim krvnim pritiskom, posebno na početku liječenja ili nakon promjene lijeka, kao i u kombinaciji sa alkoholom. Posljedično, sposobnost upravljanja vozilima i rada sa mašinama može biti narušena.

Sažetak sigurnosnog profila

Najčešća neželjena dejstva bisoprolola uključuju glavobolju, omaglicu, pogoršanje insuficijencije srca, hipotenziju, hladne ekstremitete, mučninu, povraćanje, bol u abdomenu, proliv, konstipaciju, asteniju i umor.

Bezbjedonosni profil ramiprila uključuje perzistentan suvi kašalj i reakcije zbog hipotenzije. Ozbiljna neželjena dejstva uključuju angioedem, hiperkalijemiju, oštećenje funkcije bubrega ili jetre, pankreatitis, teške kožne reakcije i neutropeniju/agranulocitozu.

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija

Sljedeće neželjene reakcije uočene su pri odvojenom davanju bisoprolola ili ramiprila tokom kliničkih ispitivanja i/ili tokom primjene nakon stavljanja lijeka u promet, a navedene su prema MedDRA klasifikaciji organskih sistema i prema sljedećoj učestalosti:

veoma često (≥ 1/10); često (≥ 1/100 i < 1/10); povremeno (≥ 1/1000 i < 1/100); rijetko (≥ 1/10 000 i < 1/1000); veoma rijetko (< 1/10 000); nepoznato (ne može se procijeniti iz dostupnih podataka).

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Nema podataka o predoziranju kombinacijom ramipril/bisoprolol kod ljudi.

Bisoprolol

Simptomi

Generalno su najčešći znakovi koji se očekuju kod predoziranja beta-blokatorom bradikardija, hipotenzija, bronhospazam, akutna insuficijencija srca i hipoglikemija. Dosad je prijavljeno nekoliko slučajeva predoziranja bisoprololom (maksimalna doza: 2000 mg) kod pacijenata koji su imali hipertenziju i/ili koronarnu bolest srca, koji su se manifestovali bradikardijom i/ili hipotenzijom, a svi su se pacijenti oporavili. Osjetljivost na pojedinačnu veliku dozu bisoprolola je jako različita između pojedinaca, a pacijenti sa slabošću srca vjerovatno su jako osjetljivi.

Terapija

Ako dođe do predoziranja liječenje bisoprololom se mora prekinuti i uvesti suportivno i simptomatsko liječenje. Ograničeni podaci pokazuju da se bisoprolol teško uklanja dijalizom. Na osnovu očekivanog farmakološkog djelovanja i preporuka za druge beta-blokatore, zavisno od kliničke situacije, moraju se razmotriti sljedeće opšte mjere.

Bradikardija: Intravenska primjena atropina. Ako odgovor nije adekvatan, oprezno se može primijeniti izoprenalin ili neki drugi lijek sa pozitivnim hronotropnim efektom. U nekim slučajevima može biti potrebno postavljanje pejsmejkera transvenskim putem.

Hipotenzija: Moraju se primijeniti intravenski rastvori i vazopresori. Može biti korisna intravenska primjena glukagona.

AV blok (drugog ili trećeg stepena): pacijenti se moraju pažljivo pratiti i liječiti infuzijom izoprenalina ili transvenskim postavljanjem srčanog pejsmejkera.

Akutno pogoršanje insuficijencije srca: Intravenska primjena diuretika, inotropnih ljekova, vazodilatatora.

Bronhospazam: Primjena bronhodilatatora kao što su izoprenalin, beta-2 simpatomimetici i/ili aminofilin.

Hipoglikemija: Intravenska primjena glukoze.

Ramipril

Simptomi

Simptomi povezani sa predoziranjem ACE inhibitorima mogu uključivati pretjeranu perifernu vazodilataciju (uz izraženu hipotenziju, šok), bradikardiju, poremećaje elektrolita i slabost bubrega.

Terapija

Pacijent se mora pažljivo pratiti, a liječenje mora biti simptomatsko i suportivno. Preporučene mjere uključuju primarnu detoksifikaciju (lavaža želuca, primjena adsorbensa) i mjere za uspostavljanje hemodinamske stabilnosti, uključujući primjenu alfa-1 adrenergičkih agonista ili angiotenzina II (angiotenzinamid). Ramiprilat, aktivni metabolit ramiprila, hemodijalizom se slabo uklanja iz cirkulacije.

Farmakoterapijska grupa: ACE-inhibitori, ostale kombinacije;

ATC šifra: C09BX05

Mehanizam dejstva

Bisoprolol

Bisoprolol je visokoselektivan blokator beta-1 adrenergičkih receptora, nema intrinzičnu stimulacijsku aktivnost ni značajan uticaj na stabilnost membrane. Ima samo nizak afinitet prema beta-2 receptorima glatkih mišića bronhija i krvnih sudova, kao i prema beta-2 receptorima povezanim sa regulacijom metabolizma. Stoga se obično ne očekuje uticaj bisoprolola na otpor disajnih puteva niti na metaboličke procese posredovane beta-2 receptorima. Bisoprolol zadržava beta-1 selektivnost i u rasponu doza većem od terapijskog.

Ramipril

Ramiprilat, aktivni metabolit prolijeka ramiprila, inhibira enzim dipeptidilkarboksipeptidazu I (sinonimi: enzim angiotenzin konvertaza, kininaza II). U plazmi i tkivu ovaj enzim katalizuje konverziju angiotenzina I u aktivnu vazokonstriktornu supstancu, angiotenzin II, kao i razgradnju aktivnog vazodilatatora bradikinina. Smanjeno stvaranje angiotenzina II i inhibicija razgradnje bradikinina dovode do vazodilatacije.

S obzirom da angiotenzin II podstiče i izlučivanje aldosterona, ramiprilat uzrokuje smanjenje lučenja aldosterona. Prosječan odgovor na monoterapiju ACE inhibitorom bio je slabiji kod pacijenata crne (afro-karipske) rase sa hipertenzijom (obično populacija hipertoničara sa niskim nivoom renina) nego kod ostalih pacijenata.

Farmakodinamski efekti

Bisoprolol

Bisoprolol nema značajnih negativnih inotropnih efekata.

Bisoprolol postiže maksimalne efekte 3 do 4 sata nakon primjene. Zbog poluvremena eliminacije od 10 do 12 sati bisoprolol djeluje 24 sata.

Maksimalni efekti bisoprolola na snižavanje krvnog pritiska generalno se postižu nakon 2 nedjelje.

Pri kratkotrajnoj primjeni kod pacijenata sa koronarnom bolešću srca bez hronične insuficijencije srca bisoprolol usporava srčanu frekvenciju i smanjuje udarni volumen, a time i minutni volumen i potrošnju kiseonika. Kod dugotrajne primjene početno povišen periferni otpor opada. Predloženi mehanizam djelovanja u antihipertenzivnom efektu beta-blokatora je smanjenje aktivnosti renina u plazmi.

Bisoprolol smanjuje simpatičko-adrenergički odgovor blokiranjem srčanih beta adrenergičkih receptora. To dovodi do usporavanja srčane frekvencije i smanjenja kontraktilnosti uzrokujući smanjenje potrošnje kiseonika u miokardu, što je poželjan efekat u slučaju angine uzrokovane koronarnom bolešću srca.

Ramipril

Hipertenzija

Primjena ramiprila uzrokuje izraženo smanjenje perifernog arterijskog otpora. Generalno nema velikih promjena bubrežnog protoka i brzine glomerularne filtracije. Primjena ramiprila kod pacijenata sa hipertenzijom dovodi do smanjenja krvnog pritiska u ležećem i stojećem položaju bez kompenzatornog porasta srčane frekvencije.

Kod većine pacijenata početak antihipertenzivnog djelovanja pojedinačne doze postaje uočljiv 1 do 2 sata nakon peroralne primjene. Maksimalni efekat pojedinačne doze obično se dostiže 3 do 6 sati nakon peroralne primjene. Antihipertenzivni efekat pojedinačne doze obično traje 24 sata.

Maksimalni antihipertenzivni efekat kontinuiranog liječenja ramiprilom generalno se postiže nakon 3 do 4 nedjelje. Dokazano je da je antihipertenzivni efekat održan tokom dugotrajne terapije u trajanju od 2 godine.

Nagli prekid primjene ramiprila ne uzrokuje nagao i pretjeran povratni porast krvnog pritiska.

Srčana insuficijencija

Uz uobičajenu terapiju diureticima i po potrebi srčanim glikozidima, za ramipril se pokazalo da je efikasan kod pacijenata sa insuficijencijom srca II do IV stepena prema klasifikaciji New York Heart Association (NYHA). Lijek ima korisne efekte na srčanu hemodinamiku (smanjenje pritiska punjenja lijeve i desne komore, smanjenje ukupnog perifernog vaskularnog otpora, povećanje minutnog volumena i poboljšan srčani indeks). Takođe smanjuje neuroendokrinu aktivaciju.

Klinička efikasnost i bezbjednost

Bisoprolol

U ispitivanje CIBIS II bilo je uključeno 2647 pacijenata. Od njih je 83% (n = 2202) imalo insuficijenciju srca III stepena, a 17% (n = 445) insuficijenciju srca IV stepena prema NYHA klasifikaciji. Pacijenti su imali stabilnu simptomatsku sistolnu insuficijenciju srca (ejekciona frakcija < 35%, mjereno ultrazvukom). Ukupna smrtnost smanjila se sa 17,3% na 11,8% (relativno smanjenje 34%). Uočeno je smanjenje učestalosti iznenadne smrti (3,6% u odnosu na 6,3%, relativno smanjenje 44%) i smanjenje broja epizoda insuficijencije srca za koje je bila potrebna hospitalizacija (12% u odnosu na 17,6%, relativno smanjenje 36%). Konačno, pokazalo se i značajno poboljšanje funkcionalnog statusa prema NYHA klasifikaciji. Tokom uvođenja i titracije doze bisoprolola uočene su hospitalizacije zbog bradikardije (0,53%), hipotenzije (0,23%) i akutne dekompenzacije (4,97%), ali one nijesu bile učestalije nego u grupi koja je primala placebo (0%; 0,3% i 6,74%). Broj smrtonosnih i onesposobljavajućih moždanih udara tokom cijelog period ispitivanja bio je 20 u grupi pacijenata koji su primali bisoprolol i 15 u grupi pacijenata koji su primali placebo.

U ispitivanje CIBIS III bilo je uključeno 1010 pacijenata starosti ≥ 65 godina sa blagom do umjerenom hroničnom insuficijencijom srca (II ili III stepen prema NYHA klasifikaciji) i ejekcionom frakcijom lijeve komore ≤ 35% koji prethodno nijesu bili liječeni ACE inhibitorima, beta-blokatorima niti blokatorima receptora angiotenzina. Pacijenti su bili liječeni kombinacijom bisoprolola i enalaprila tokom 6 do 24 mjeseca nakon početnih 6 mjeseci liječenja samo bisoprololom ili samo enalaprilom.

Pokazala se tendencija prema većoj učestalosti pogoršanja hronične insuficijencije srca kada se tokom početnih 6 mjeseci liječenja primjenjivao bisoprolol. Neinferiornost liječenja najprije bisoprololom u odnosu na liječenje najprije enalaprilom nije dokazana u analizama prema protokolu iako su te dvije strategije početnog liječenja hronične insuficijencije srca na kraju ispitivanja pokazale sličnu učestalost kombinovane primarne mjere ishoda, smrti i hospitalizacije (32,4% u grupi liječenoj najprije bisoprololom u odnosu na 33,1% u grupi liječenoj najprije enalaprilom, populacija prema protokolu). Ispitivanje pokazuje da se bisoprolol može primjenjivati i kod starijih pacijenata sa blagom do umjerenom hroničnom insuficijencijom srca.

Ramipril

Hipertenzija

Antihipertenzivna efikasnost ramiprila potvrđena je velikim nekomparativnim ispitivanjima sprovedenim u opštoj praksi kao i u strože kontrolisanim kliničkim ispitivanjima. Približno 85% pacijenata sa blagom do umjerenom esencijalnom hipertenzijom dobro je odgovorilo na liječenje ramiprilom u dozi od 2,5 ili 5 mg na dan. Učestalost odgovora na monoterapiju ramiprilom niža je kod pacijenata sa teškom hipertenzijom (oko 40%) iako se efekat snižavanja krvnog pritiska može pojačati dodavanjem diuretika. Kombinacija ACE inhibitora i tiazida takođe smanjuje rizik od hipokalijemije koju izaziva liječenje diureticima.

Kada se pojedinačna peroralna doza ramiprila od 2,5 do 20 mg primijeni kod pacijenata sa esencijalnom hipertenzijom sistolni i dijastolni krvni pritisak snižavaju se zavisno od doze, bez uticaja na normalne cirkadijalne promjene krvnog pritiska i srčane frekvencije. Antihipertenzivni odgovor bio je najveći 4 do 8 sati od primjene i još uvijek uočljiv 24 sata nakon doziranja.

Antihipertenzivna efikasnost ramiprila očuvana je kod pacijenata sa šećernom bolešću, a podaci pokazuju da lijek ima koristan efekat na smanjenje izlučivanja albumina urinom kod dijabetičara sa nefropatijom.

Ramipril smanjuje hipertrofiju lijeve komore.

Ramipril se dobro podnosi u opštoj primjeni, sa 5% ili manje pacijenata koji prekinu terapiju zbog nepodnošenja lijeka.

Insuficijencija srca

Korisni efekti ramiprila kod insuficijencije srca uključuju:

- smanjeno opterećenje pritiskom, što povećava udarni volumen komora i ejekcionu frakciju,

- smanjeno opterećenje volumenom, što smanjuje plućnu i sistemsku kongestiju i edeme,

- poboljšanje odnosa snabdijevanja i potrebe za kiseonikom primarno putem smanjenja potrebe zbog smanjenja opterećenja volumenom i pritiskom,

- prevencija štetnog remodelovanja srca koje podstiče angiotenzin II.

Kod pacijenata sa umjerenom do teškim kongestivnom insuficijencijum srca, pojedinačna peroralna doza ramiprila od 5 mg ili 10 mg ima koristan efekat na smanjenje opterećenja volumenom i pritiskom sa refleksnim porastom minutnog volumena.

Ramipril se pokazao efikasnim kod pacijenata nakon infarkta miokarda jer pomaže da se smanji štetno remodelovanje srca do kojeg dolazi nakon infarkta. U velikom ispitivanju efikasnosti ramiprila kod akutnog infarkta (AIRE; engl. Acute Infarction Ramipril Efficacy) pokazalo se da ramipril u dozi od 5 mg ili 10 mg na dan značajno smanjuje rizik od smrti bilo kojeg uzroka za 27% kod pacijenata sa kliničkim dokazima insuficijencije srca nakon akutnog infarkta miokarda. Koristan efekat ramiprila primijećen je nakon 30 dana liječenja i bio je veći kod pacijenata sa većim oštećenjem komora nakon infarkta.

Prevencija kardiovaskularnih bolesti/Nefroprotekcija

Sprovedeno je placebom kontrolisano ispitivanje preventivnog efekta (ispitivanje HOPE) kod 9200 pacijenata kojima je uz standardnu terapiju dodan ramipril. U ispitivanje su bili uključeni pacijenti sa povećanim rizikom od kardiovaskularnih bolesti nakon aterotrombotske kardiovaskularne bolesti (koronarna bolest srca, moždani udar ili periferna vaskularna bolest u anamnezi) ili sa šećernom bolešću i još najmanje jednim dodatnim faktorom rizika (potvrđena mikroalbuminurija, hipertenzija, povišen nivo ukupnog holesterola, nizak nivo lipoproteina velike gustine ili pušenje cigareta).

Ispitivanje je pokazalo da ramipril statistički značajno smanjuje učestalost infarkta miokarda, smrti zbog kardiovaskularnih uzroka i moždanog udara, samostalno ili u kombinaciji (primarni kombinovani događaji).

Podaci o dvostrukoj blokadi renin-angiotenzin-aldosteronskog sistema iz kliničkih ispitivanja

Primjena kombinacije ACE inhibitora i blokatora receptora angiotenzina II ispitana je u dva velika, randomizovana, kontrolisana ispitivanja (ONTARGET; (engl. ONgoing Telmisartan Alone and in combination with Ramipril Global Endpoint Trial) i VA NEPHRON-D; (engl. The Veterans Affairs Nephropathy in Diabetes).

Ispitivanje ONTARGET sprovedeno je kod pacijenata sa kardiovaskularnom ili cerebrovaskularnom bolešću ili šećernom bolešću tipa 2 sa dokazima oštećenja pogođenih organa u anamnezi. Ispitivanje VA NEPHRON-D sprovedeno je kod pacijenata sa šećernom bolešću tipa 2 i dijabetesnom nefropatijom.

Ta ispitivanja nijesu pokazala značajan koristan efekat na renalne i/ili kardiovaskularne ishode i smrtnost, a uočen je veći rizik od hiperkalijemije, akutne slabosti bubrega i/ili hipotenzije u poređenju sa monoterapijom. S obzirom na slična farmakodinamička dejstva, ti su rezultati relevantni i za druge ACE inhibitore i blokatore receptora angiotenzina II.

Zato se ACE inhibitori i blokatori receptora angiotenzina II ne smiju istovremeno primjenjivati kod pacijenata sa dijabetesnom nefropatijom.

Ispitivanje ALTITUDE (engl. Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) dizajnirano je da bi se ispitala korist od dodavanja aliskirena uz standardnu terapiju ACE inhibitorom ili blokatorom receptora angiotenzina II kod pacijenata sa šećernom bolešću tipa 2 i hroničnom bolešću bubrega, kardiovaskularnom bolešću ili oboje. Ispitivanje je prekinuto ranije zbog povećanog rizika od štetnih ishoda. Kardiovaskularna smrt i moždani udar bili su brojčano učestaliji u grupi pacijenata koji su primali aliskiren nego u grupi pacijenata koji su primali placebo, a štetni događaji i ozbiljni štetni događaji koji su ih pratili (hiperkalijemija, hipotenzija i disfunkcija bubrega) bili su češće prijavljeni u grupi pacijenata koji su primali aliskiren nego u grupi pacijenata koji su primali placebo.

Pedijatrijska populacija

U randomizovanom, dvostruko slijepom, placebo kontrolisanom kliničkom ispitivanju u koje su uključena 244 pedijatrijska pacijenta sa hipertenzijom (73% primarna hipertenzija) starosti od 6 do 16 godina, pacijenti su primali malu, srednju ili veliku dozu ramiprila kako bi se postigle koncentracije ramiprilata u plazmi koje odgovaraju onima pri rasponu doza od 1,25 mg, 5 mg i 20 mg kod odraslih prema tjelesnoj masi. Na kraju 4. nedjelje ramipril nije bio efikasan po pitanju mjere ishoda snižavanja sistolnog krvnog pritiska, ali je snizio dijastolni krvni pritisak uz najveću dozu. I srednje i velike doze ramiprila značajno su snizile i sistolni i dijastolni krvni pritisak kod djece sa potvrđenom hipertenzijom.

Ovaj efekat nije se pokazao u randomizovanom, dvostruko slijepom ispitivanju sa povećanjem doza i prekidom primjene u trajanju od 4 nedjelje kod 218 pedijatrijskih pacijenata starosti od 6 do 16 godina (75% primarna hipertenzija) u kojem je došlo do malog povratnog porasta dijastolnog i sistolnog pritiska, ali ne i statistički značajnog povratka na početne vrijednosti, uz sve tri ispitivane nivoe doza [mala doza (0,625 mg – 2,5 mg), srednja doza (2,5 mg – 10 mg) ili velika doza (5 mg – 20 mg)] ramiprila prema tjelesnoj masi. Ramipril nije pokazao linearnost doze i odgovora u ispitivanoj pedijatrijskoj populaciji.

Bisoprolol

Resorpcija

Bisoprol se iz gastrointestinalnog trakta resorbuje gotovo u potpunosti (> 90%), a s obzirom na slab metabolizam prvog prolaska kroz jetru (približno 10 – 15%) bioraspoloživost nakon peroralne primjene iznosi 85 – 90%. Hrana ne utiče na bioraspoloživost. Maksimalna koncentracija u plazmi postiže se unutar 2 – 3 sata. Međutim, prijavljeno je i da brzina i opseg resorpcije bisoprolola u gastrointestinalnom traktu jako zavise od pH vrijednosti i da mogu varirati.

Nakon peroralne primjene 10 mg bisoprolol fumarata kod zdravih ispitanika natašte, srednja vrijednost maksimalne koncentracije bisoprolola u plazmi (Cmax) od približno 31,86 ng/ml postiže se unutar približno 2 sata (Tmax).

Distribucija

Volumen distribucije je 3,2 l/kg. Vezivanje bisoprolola za proteine plazme iznosi oko 30%, a odnos metabolizma u jetri i izlučivanja putem bubrega je 1:1.

Ispitivanja na životinjama pokazuju da se bisoprolol brzo distribuira po cijelom organizmu, ali da slabo prolazi kroz posteljicu i da lijek prolazi krvno-moždanu barijeru samo u manjoj mjeri u poređenju sa metoprololom i propranololom.

Biotransformacija

Bisoprolol je umjereno liposolubilan. Samo umjereno podliježe metabolizmu u jetri. U metabolizmu bisoprolola pronađeni su samo oksidativni putevi, bez naknadne konjugacije. Metaboliše se u inaktivne metabolite primarno putem CYP3A4. Takođe se metaboliše putem CYP2D6, što se ne čini klinički značajnim. Nakon O-dealkilacije slijedi oksidacija u tri metabolita u obliku karboksilnih kiselina. Ta tri metabolita nemaju antagonističku aktivnost na beta adrenergičke receptore kod ljudi. Metabolizam lijeka kod ljudi nije stereoselektivan i nije podložan polimorfizmu gena važnih za oksidaciju tipa debrisokina. Približno 50% doze bisoprolola izlučuje se nepromijenjeno urinom, a jednako toliko se metaboliše u jetri. Osim toga, s obzirom da se bisoprolol ne izlučuje pretežno putem jetre, nakon peroralne primjene hepatički klirens mu je umjeren, a zato je i efekat prvog prolaza kroz jetru mali (≤ 10%).

Eliminacija

Bisoprolol se izlučuje iz organizma na dva načina. 50% se metaboliše u jetri u inaktivne metabolite koji se zatim izlučuju bubrezima. Preostalih 50% izlučuje se bubrezima u nemetabolizovanom obliku. Manje od 2% doze pronađeno je u fecesu. Ukupni klirens je približno 15 l/h. Poluvrijeme eliminacije iz plazme od 10 – 12 sati, omogućuje 24 - satni efekat nakon primjene doze jednom dnevno. Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega poluvrijeme eliminacije iz plazme povećava se na oko 18 sati, a kod pacijenata sa cirozom jetre na oko 13 sati.

Linearnost/nelinearnost

Kinetika bisoprolola je linearna i ne zavisi od uzrasta. Koncentracija u plazmi proporcionalna je primijenjenoj dozi u rasponu doza od 5 do 20 mg.

Posebne populacije

Pacijenti sa oštećenjem funkcije jetre

Farmakokinetički parametri ispitivani su kod 18 pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre, uključujući cirozu. Poluvrijeme eliminacije T1/2 nakon 7 dana liječenja dozom od 10 mg bisoprolola na dan bio je 13,5 sati, a maksimalna koncentracija u serumu bila je 62 g/l (36 g/l kod zdravih ispitanika). To nije dovelo do klinički značajnih promjena farmakodinamičkih parametara.

Pacijenti sa oštećenjem funkcije bubrega

Pacijenti na dijalizi koji su primali 2,5 mg ili 5 mg bisoprolola na dan zbog hipertenzije praćeni su tokom 12 nedjelja. Farmakokinetički parametri upoređeni su sa onima u kontrolnoj grupi zdravih ispitanika. U poređenju sa parametrima u grupi dobrovoljaca, poluvrijeme eliminacije lijeka, T1/2, bilo je značajno produženo u danima bez dijalize. Vrijednost Cmax kod pacijenata koji su primali dozu od 2,5 mg bisoprolola bila je gotovo jednaka vrijednosti Cmax kod zdravih dobrovoljaca koji su primali dozu od 5 mg.

Oralni klirens bisoprolola pozitivno korelira sa klirensom kreatinina, što ukazuje da je funkcija bubrega djelimično odgovorna za varijabilnost farmakokinetike bisoprolola među pojedincima.

Starije osobe

Farmakokinetika bisoprolola kod starijih osoba ne mijenja se u klinički značajnoj mjeri. Prilagođavanje doze zbog starosne dobi pacijenata nije potrebna.

Pacijenti sa insuficijencijom srca

Kod pacijenata sa hroničnom insuficijencijom srca (III stepen prema NYHA klasifikaciji) nivo bisoprolola u plazmi je viši i poluvrijeme eliminacije duže u poređenju sa onima kod zdravih dobrovoljaca. Maksimalna koncentracija u plazmi u stanju dinamičke ravnoteže pri dnevnoj dozi od 10 mg iznosi 64 ± 21 ng/ml, a poluvrijeme eliminacije 17 ± 5 sati.

Ramipril

Resorpcija

Nakon peroralne primjene ramipril se brzo resorbuje iz gastrointestinalnog trakta i maksimalna koncentracija ramiprila u plazmi postiže se unutar jednog sata. Na osnovu prikupljanja iz urina, ukupna resorpcija je najmanje 56% i ne zavisi značajno od prisutnosti hrane u gastrointestinalnom traktu. Bioraspoloživost aktivnog metabolita ramiprilata nakon peroralne primjene 2,5 mg i 5 mg ramiprila iznosi 45%.

Maksimalna koncentracija ramiprilata, jedinog aktivnog metabolita ramiprila, u plazmi, postiže se 2 do 4 sata nakon uzimanja ramiprila. Koncentracija ramiprilata u plazmi u stanju dinamičke ravnoteže nakon primjene uobičajenih doza ramiprila jednom dnevno postiže se otprilike četvrtog dana liječenja.

Distribucija

Otprilike 73% ramiprila vezuje se za proteine u serumu, a ramiprilata oko 56%.

Ramiprilat se veže na enzim angiotenzin konvertazu sa visokim afinitetom pri koncentracijama sličnima koncentraciji tog enzima i polako se uspostavlja ravnoteža. Ramipril se brzo uklanja iz krvi i distribuira u različita tkiva, sa postizanjem značajno većih koncentracija ramiprila u jetri, bubrezima i plućima nego u krvi. Volumen distribucije iznosi oko 90 l, a relativni volumen distribucije ramiprilata oko 500l.

Biotransformacija

Ramipril se gotovo potpuno metaboliše karboksilesterazama u aktivni metabolit ramiprilat te u diketopiperazinski estar, diketopiperazinsku kiselinu i glukuronide ramiprila i ramiprilata, koji su svi inaktivni.

Eliminacija

Nakon peroralne primjene ramiprila otprilike 60% lijeka i njegovih metabolita izluči se urinom, a otprilike 40% fecesom. Lijek prikupljen iz fecesa može obuhvatati i bilijarno izlučivanje metabolita i/ili neresorbovan lijek. Manje od 2% primijenjene doze lijeka prikupljenog u urinu je izvorni ramipril.

Metaboliti se primarno izlučuju putem bubrega. Koncentracija ramiprilata u plazmi opada u tri faze. U fazi brzog početnog opadanja zbog distribucije lijeka poluvrijeme eliminacije iznosi od 2 do 4 sata. Zbog jakog vezivanja za angiotenzin konvertazu i spore disocijacije od enzima, ramiprilat pokazuje dvije faze eliminacije. U prividnoj fazi eliminacije poluvrijeme eliminacije je 9 do 18 sati, a u terminalnoj fazi poluvrijeme eliminacije je produženo na > 50 sati. Poluvrijeme eliminacije ramiprilata nakon primjene pojedinačne doze od 10 mg ramiprila kod zdravih dobrovoljaca procijenjen je na 1,1 do 4,5 sati tokom početne faze brze distribucije i na 110 sati tokom faze spore eliminacije.

Nakon ponovljene primjene doza ramiprila jednom dnevno, efektivno poluvrijeme eliminacije koncentracija ramiprilata bilo je 13 do 17 sati za doze od 5 do 10 mg i duže za manje doze od 1,25 do 2,5 mg. Ta razlika povezana je sa kapacitetom saturacije enzima za vezivanje ramiprilata. Koncentracija ramiprila i ramiprilata u plazmi u stanju dinamičke ravnoteže nakon primjene uobičajenih doza ramiprila jedanom dnevno postiže se otprilike drugog do četvrtog dana liječenja. Ne očekuje se značajno nakupljanje ramiprilata uz ponavljano doziranje jednom dnevno kod pacijenata sa normalnom funkcijom bubrega.

Linearnost/nelinearnost

Ispitivanja su pokazala da je maksimalna koncentracija ramiprilata u serumu direktno povezana sa dozom. Čini se da su ukupna resorpcija ramiprila i hidroliza do ramiprilata slične u rasponu doza od 5 do 50 mg s obzirom da je maksimalna koncentracija ramiprilata u plazmi linearno povezana sa dozom ramiprila u tom rasponu. Blaga nelinearnost u odnosu između doze i koncentracija ramiprila i ramiprilata u plazmi nakon doza od 10 i 20 mg kod zdravih dobrovoljaca bila je premala da bi upućivala na bilo kakav klinički značaj.

Posebne populacije

Pacijenti sa oštećenjem funkcije jetre (vidjeti dio 4.2)

Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre metabolizam ramiprila u ramiprilat bio je usporen zbog slabije aktivnosti jetrenih esteraza pa su nivoi ramiprila u plazmi kod tih pacijenata bile povišene. Maksimalne koncentracije ramiprilata kod tih pacijenata ipak se nijesu razlikovale od onih kod ispitanika sa normalnom funkcijom jetre.

Pacijenti sa oštećenjem funkcije bubrega (vidjeti dio 4.2)

Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega izlučivanje ramiprilata putem bubrega je usporeno, a bubrežni klirens ramiprilata proporcionalno je povezan sa klirensom kreatinina. To rezultira povišenom koncentracijom ramiprilata u plazmi koja opada sporije nego kod ispitanika sa normalnom funkcijom bubrega.

Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega preporučuje se prilagođavanje doze na osnovu klirensa kreatinina.

Laktacija

Nakon pojedinačne peroralne doze ramiprila, nivoi ramiprila i njegovih metabolita u majčinom mlijeku bile su nemjerljive. Međutim, efekat ponovljenog doziranja nije poznat.

Starije osobe

U ispitivanju farmakokinetike pojedinačne doze sprovedenom kod ograničenog broja starijih pacijenata pokazalo se da su maksimalne koncentracije ramiprilata i AUC ramiprilata više kod starijih pacijenata. Prosječna maksimalna koncentracija i poluvrijeme eliminacije ramiprila u serumu bile su malo više kod starijih nego kod mlađih dobrovoljaca. Izlučivanje urinom nije se razlikovalo od onog kod mlađih dobrovoljaca. Zato su farmakokinetički podaci za ramipril i ramiprilat kod gerijatrijskih pacijenata (starosne dobi od 65 do 76 godina) bili slični odgovarajućim podacima kod mlađih, zdravih ispitanika. Međutim, prijavljene su i više koncentracije ramiprilata u cirkulaciji kod starijih dobrovoljaca (medijana starosti 77 godina, raspon od 61 do 84 godine) u poređenju sa mlađim dobrovoljcima (raspon dobi od 21 do 30 godina) uprkos prividno normalnoj funkciji bubrega.

Pedijatrijska populacija

Farmakokinetički profil ramiprila ispitivan je kod 30 pedijatrijskih pacijenata sa hipertenzijom starosti od 2 do 16 godina i tjelesne mase ≥ 10 kg. Nakon primjene doza od 0,05 do 0,2 mg/kg ramipril se brzo i u velikoj mjeri metabolisao u ramiprilat. Maksimalne koncentracije ramiprilata u plazmi postignute su unutar 2 do 3 sata. Klirens ramiprilata visoko korelira sa logaritmom tjelesne mase (p < 0,01) kao i sa dozom (p < 0,001). Klirens i volumen distribucije rasli su sa porastom uzrasta djece u svakoj doznoj grupi. Dozom od 0,05 mg/kg kod djece postignuti su nivoi izloženosti uporedivi sa onima kod odraslih liječenih dozom ramiprila od 5 mg. Doza od 0,2 mg/kg kod djece dovela je do nivoa izloženosti većih od onih pri primjeni maksimalne preporučene doze od 10 mg na dan kod odraslih.

Pacijenti sa insuficijencijom srca

Farmakokinetika ramiprila ispitivana je kod pacijenata sa teškom insuficijencijom srca (III/IV stepen prema NYHA klasifikaciji) nakon pojedinačne peroralne doze od 5 mg. Maksimalna koncentracija ramiprila u plazmi bila je 57,0 ± 26,8 ng/ml nakon 1,4 sata, a poluvrijeme eliminacije t1/2 je bilo 2,4 ± 1,2 sata. Maksimalna koncentracija ramiprilata bila je 27,9 ± 24 ng/ml nakon 4,6 sati, a t1/2 aktivne supstance bio je 6 ± 4,2 sata. Ukupno je u urinu prikupljeno prosječno 39 ± 17,5% ramiprila i metabolita unutar 96 sati. Kod svih pacijenata uočena je 95%-tna inhibicija aktivnosti angiotenzin konvertaze, a 80% inhibicije trajalo je 24 sata. Koncentracije lijeka u plazmi i aktivnog metabolita bile su veće i ostale su duže mjerljive, sa ravnomjernijom inhibicijom aktivnosti angiotenzin konvertaze nego što je prijavljeno kod zdravih dobrovoljaca. Stvaranje aktivnog metabolita, ramiprilata, nije bilo smanjeno, ali je bilo usporeno. Ti rezultati pokazuju da za ove pacijente može biti prikladna mala doza uz individualnu titraciju, sa manjim početnim dozama (1,25 mg do 2,5 mg) i da doze veće od 5 mg rijetko mogu biti potrebne.

Rasa

Antihipertenzivni efekat inhibitora enzima angiotenzin konvertaze generalno je slabiji kod pacijenata crne rase nego kod ostalih pacijenata (vidjeti dio 4.4).

Bisoprolol

Pretklinički podaci ne ukazuju na poseban rizik za ljude na osnovu konvencionalnih ispitivanja farmakološke bezbjednosti lijeka, toksičnosti ponovljenih doza, genotoksičnosti i kancerogenog potencijala.

Ispitivanja reproduktivne toksičnosti bisoprolola nijesu pokazala efekat na plodnost ni na neki drugi aspekt reprodukcije.

Kao i drugi beta-blokatori, bisoprolol je u velikim dozama pokazivao maternalnu (smanjen unos hrane i manja tjelesna masa) i embriofetalnu toksičnost (povećana incidencija resorpcije, smanjenje porođajne mase potomstva, kašnjenje u tjelesnom razvoju), ali nije bio teratogen.

Ramipril

Peroralna primjena ramiprila nije dovela do akutne toksičnosti kod glodara i pasa. Ispitivanja koja su uključivala dugotrajnu peroralnu primjenu sprovedena su kod glodara, pasa i majmuna. U te tri vrste uočeni su poremećaji koncentracija elektrolita u plazmi i promjene u krvnoj slici. Zbog farmakodinamičke aktivnosti ramiprila zabilježeno je znatno povećanje jukstaglomerularnog aparata kod pasa i majmuna uz dnevne doze od 250 mg/kg na dan. Glodari su podnosili dnevne doze od 2 mg/kg na dan, psi od 2,5 mg/kg na dan, a majmuni od 8 mg/kg na dan bez štetnih efekata. Ireverzibilno oštećenje bubrega zapaženo je kod vrlo mladih pacova koji su primili jednu dozu ramiprila.

Ispitivanja reproduktivne toksičnosti na pacovima, kunićima i majmunima nijesu pokazala nikakva teratogena svojstva.

Plodnost nije bila narušena ni kod mužjaka ni kod ženki pacova.

Primjena ramiprila u dnevnoj dozi od 50 mg/kg tjelesne mase ili većoj kod ženki pacova tokom fetalnog perioda i laktacije dovela je do ireverzibilnog oštećenja bubrega (proširenje bubrežne karlice) kod potomstva.

Opsežna ispitivanja mutagenosti, u kojima je korišćeno nekoliko sistema testova, nijesu pokazala da ramipril ima mutagena ili genotoksična svojstva.

Procjena rizika za okolinu

Lijek Tensec Duo sadrži poznate aktivne supstance, bisoprolol i ramipril. Lijek Tensec Duo će se primjenjivati kao zamjena za odvojene doze bisoprolola i ramiprila, tako da neće biti povećanja izloženosti okoline.

Sadržaj kapsule, tvrde:

Laktoza monohidrat

Polivinil alkohol

Kroskarmeloza natrijum (E 468)

Natrijum stearil fumarat

Celuloza, mikrokristalna

Kalcijum hidrogenfosfat, bezvodni

Krospovidon tip A

Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni

Magnezijum stearat

Sastav obloge AquaPolish P yellow:

Hidroksipropilmetilceluloza (E 464)

Hidroksipropilceluloza (E 463)

Trigliceridi, srednje dužine lanca

Talk (E 553b)

Titan dioksid (E 171)

Gvožđe (III) oksid, žuti (E 172)

Omotač kapsule,tvrde:

Titan dioksid (E 171)

Želatin

Gvožđe (III) oksid, crveni (E 172) – [u kapsulama 10 mg + 10 mg; 10 mg + 5 mg; 5 mg + 5 mg; 5 mg + 2,5 mg]

Gvožđe (III) oksid, žuti (E 172) – [u kapsulama 10 mg + 5 mg; 5 mg + 5 mg; 5 mg + 2,5 mg; 2,5 mg + 2,5 mg; 2,5 mg + 1,25 mg]

boja Quinoline yellow (E 104) – [u kapsulama 5 mg + 2,5 mg; 2,5 mg + 2,5 mg; 2,5 mg + 1,25 mg]

Sastav mastila za štampu:

Šelak (E 904)

Gvožđe (III) oksid, crni (E 172)

Propilen glikol

Amonijak, koncentrovani rastvor

Kalijum hidroksid.

Nije primjenljivo.

Tensec Duo; 10 mg + 10 mg; 10 mg + 5 mg; 5 mg + 5 mg; kapsula, tvrda

30 mjeseci

Tensec Duo; 5 mg + 2.5 mg; 2.5 mg + 2.5 mg; 2.5 mg + 1.25 mg; kapsula, tvrda

24 mjeseca

Čuvati na temperaturi do 30°C.

Ne držati u frižideru i ne zamrzavati.

Unutrašnje pakovanje lijeka je PA/Al/PVC-Aluminijumski blister koji sadrži 10 kapsula, tvrdih.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 kapsula, tvrdih (ukupno 30 kapsula, tvrdih) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Lijek Tensec Duo sadrži dvije aktivne supstance, bisoprolol fumarat i ramipril, u jednoj kapsuli:

• Ramipril je inhibitor angiotenzin konvertujućeg enzima (ACE). Djeluje tako što širi krvne sudove, čime Vašem srcu olakšava pumpanje krvi kroz njih.
• Bisoprolol fumarat pripada grupi ljekova koji se zovu beta-blokatori. Beta-blokatori usporavaju otkucaje srca i omogućavaju da srce efikasnije pumpa krv kroz tijelo.

Lijek Tensec Duo koristi se za liječenje visokog krvnog pritiska (hipertenzije) i/ili hronične insuficijencije srca sa disfunkcijom lijeve srčane komore (stanje u kojem srce ne može pumpati dovoljno krvi da zadovolji potrebe tijela, što rezultira nedostatkom vazduha i oticanjem) i/ili za smanjivanje rizika od srčanih događaja, kao što je srčani udar, kod pacijenata sa hroničnom bolešću koronarnih arterija (stanje u kojem je snabdijevanje srca krvlju smanjeno ili blokirano) i koji su već imali srčani udar i/ili operaciju za poboljšavanje snabdijevanja srca krvlju proširivanjem krvnih sudova koje ga njome snabdijevaju, ili kod dijabetesa (šećerne bolesti) sa barem jednim faktorom kardiovaskularnog rizika.

Umjesto uzimanja bisoprolol fumarata i ramiprila kao posebnih kapsula, sada ćete uzimati samo jednu kapsulu lijeka Tensec Duo koja sadrži obje aktivne supstance u istim dozama kao kad ste ih uzimali odvojeno.

Lijek Tensec Duo ne smijete uzimati

• ako ste alergični na bisoprolol ili bilo koji drugi beta-blokator, na ramipril ili bilo koji drugi ACE inhibitor, ili neki drugi sastojak ovog lijeka (naveden u dijelu 6),

• ako imate insuficijenciju srca koja se iznenada pogorša i/ili je potrebno bolničko liječenje,

• ako doživite kardiogeni šok (ozbiljna bolest srca uzrokovana jako niskim krvnim pritiskom),

• ako imate bolest srca zbog koje Vam je brzina otkucaja srca usporena ili nepravilna (atrioventrikularni blok drugog ili trećeg stepena, sinoatrijalni blok, sindrom bolesnog sinusnog čvora),

• ako imate jako usporenu brzinu otkucaja srca,

• ako imate vrlo nizak krvni pritisak,

• ako imate tešku astmu ili tešku hroničnu bolest pluća,

• ako imate težak poremećaj cirkulacije u šakama i stopalima (kao što je Raynaudov sindrom), zbog kojeg Vam prsti na rukama i nogama mogu trnuti ili postati blijedi ili plavi,

• ako imate neliječen feohromocitom, rijedak tumor (srži) nadbubrežne žlijezde,

• ako imate metaboličku acidozu, bolest kod koje u krvi imate previše kiselina,

• ako ste ranije prilikom primjene ACE inhibitora imali simptome kao što su zviždanje pri disanju, oticanje lica, jezika ili grla, intenzivan svrab ili jak osip na koži ili ako je neko u Vašoj porodici imao te simptome u bilo kojim drugim okolnostima (bolest koja se zove angioedem),

• ako ste trudni više od 3 mjeseca (bolje je izbjegavati Lijek Tensec Duo i u ranoj trudnoći (vidjeti dio o trudnoći)).

• ako imate šećernu bolest ili oštećenu funkciju bubrega i liječite se lijekom za snižavanje krvnog pritiska koji sadrži aliskiren,

• ako idete na dijalizu ili neku drugu vrstu filtracije krvi. Zavisno od toga koji se uređaj koristi, postoji mogućnost da Vam Lijek Tensec Duo neće odgovarati,

• ako imate poremećaj bubrega kod kojeg je smanjeno snabdijevanje bubrega krvlju (suženje bubrežne arterije),

• ako se liječite sakubitrilom/valsartanom, lijekom za insuficijenciju srca (vidjeti „Upozorenja i mjere opreza“ i „Drugi ljekovi i Lijek Tensec Duo“).

Upozorenja i mjere opreza

Obratite se svom ljekaru ili farmaceutu prije nego što uzmete lijek Tensec Duo ako:

• imate šećernu bolest,

• imate problema sa bubrezima (uključujući presađeni bubreg) ili idete na dijalizu,

• imate problema sa jetrom,

• imate aortnu i mitralnu stenozu (suženje glavnih krvnih sudova koje odvode krv iz srca), hipertrofičnu kardiomiopatiju (bolest srčanog mišića) ili suženje bubrežne arterije (suženje arterije koja bubreg snabdijeva krvlju),

• imate abnormalno povećane nivoe hormona koji se zove aldosteron u krvi (primarni aldosteronizam),

• imate insuficijenciju srca ili neki drugi problem sa srcem kao što je manji poremećaj srčanog ritma ili jaku bol u grudnom košu u mirovanju (Prinzmetalova angina),

• patite od bolesti vezivnog tkiva kao što je sistemski eritemski lupus ili sklerodermija,

• ste na dijeti sa ograničenim unosom soli ili uzimate zamjene za soli koji sadrže kalijum (previše kalijuma u krvi može uzrokovati promjene brzine srčanih otkucaja),

• ste nedavno imali proliv ili povraćali ili ako ste dehidrirani (lijek Tensec Duo može izazvati pad krvnog pritiska),

• idete na LDL aferezu (uklanjanje holesterola iz krvi pomoću mašine),

• se upravo liječite od alergije ili se planira liječenje desenzitizacijom da Vam se oslabe efekti alergije na ubod pčela ili osa,

• strogo postite ili ste na strogoj dijeti,

• se planira anestezija i/ili veća operacija,

• imate poremećaj cirkulacije u ekstremitetima,

• imate astmu ili hroničnu bolest pluća,

• imate (ili ste imali) psorijazu,

• imate tumor nadbubrežne žlijezde (feohromocitom),

• imate poremećaj štitne žlijezde (lijek Tensec Duo može prikriti simptome pretjerane aktivnosti štitne žlijezde),

• imate angioedem (tešku alergijsku reakciju sa oticanjem lica, usana, jezika ili grla sa otežanim gutanjem ili disanjem). To se može pojaviti bilo kada tokom liječenja. Ako Vam se pojave takvi simptomi, morate odmah prestati da uzimate Lijek Tensec Duo i obratiti se ljekaru,

• ste pripadnik crne rase jer možete imati veći rizik od angioedema i ovaj lijek kod Vas može biti manje efikasan u snižavanju krvnog pritiska nego kod osoba koje nijesu crne rase,

• uzimate bilo koji od sljedećih ljekova za liječenje visokog krvnog pritiska:

- blokator receptora angiotenzina II (poznati i kao sartani, npr. valsartan, telmisartan, irbesartan), posebno ako imate i probleme sa bubrezima zbog šećerne bolesti.

- aliskiren.

Ljekar Vam može redovno kontrolisati funkciju bubrega, krvni pritisak i nivo elektrolita (npr. kalijuma) u krvi. Vidjeti i informacije pod naslovom „Nemojte uzimati lijek Tensec Duo “.

• uzimate bilo koji od sljedećih ljekova, rizik od angioedema se povećava:

- racekadotril (koristi se za liječenje proliva),

- sirolimus, everolimus, temsirolimus i drugi ljekovi koji pripadaju grupi takozvanih mTOR inhibitora (koriste se za sprječavanje odbacivanja presađenog organa),

- sakubitril (dostupan u fiksnoj kombinaciji doza sa valsartanom), koristi se za liječenje hronične insuficijencije srca.

Nemojte naglo prekinuti uzimanje lijeka Tensec Duo jer to može uzrokovati teško pogoršanje bolesti srca. Liječenje se ne smije naglo prekidati, posebno kod pacijenata sa bolešću koronarnih arterija.

Morate reći svom ljekaru ako mislite da ste trudni (ili da biste mogli zatrudnjeti). Lijek Tensec Duo se ne preporučuje u ranoj trudnoći, a ne smije se uzimati ako ste trudni više od 3 mjeseca jer može ozbiljno naškoditi Vašem djetetu ako se uzima u tom periodu (vidjeti dio o trudnoći).

Djeca i adolescenti

Primjena lijeka Tensec Duo se ne preporučuje kod djece i adolescenata mlađih od 18 godina.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta ukoliko uzimate, donedavno ste uzimali ili ćete možda uzimati bilo koje druge ljekove.

Postoje ljekovi koji mogu promijeniti efekat lijeka Tensec Duo ili lijek Tensec Duo može promijeniti njihov efekat. Takva vrsta interakcija može dovesti do slabije efikasnosti jednog ili oba lijeka. Takođe, može i povećati rizik od neželjenih reakcija ili njihovu težinu.

Obavezno recite svom ljekaru ako uzimate bilo koji od sljedećih ljekova:

• ljekove za kontrolu krvnog pritiska ili ljekove za bolesti srca (kao što je amiodaron, amlodipin, klonidin, glikozidi digitalisa, diltiazem, dizopiramid, felodipin, flekainid, lidokain, metildopa, moksonidin, prokainamid, propafenon, hinidin, rilmenidin, verapamil),

• druge ljekove koji se koriste za liječenje visokog krvnog pritiska, uključujući blokatore receptora angiotenzina II, aliskiren (vidjeti i informacije pod naslovom „Nemojte uzimati lijek Tensec Duo “ i „Upozorenja i mjere opreza“) ili diuretike (ljekove koji povećavaju stvaranje mokraće u bubrezima),

• ljekove koji štede kalijum (npr. triamteren, amilorid), dodatke kalijuma ili zamjene za soli koje sadrže kalijum, druge ljekove koji Vam mogu povećati nivo kalijuma u tijelu (kao što su heparin i kotrimoksazol, takođe poznat i kao trimetoprim/sulfametoksazol),

• ljekove koji štede kalijum koji se koriste za liječenje insuficijencije srca: eplerenon i spironolakton u dozama između 12,5 mg i 50 mg na dan,

• simpatomimetike za liječenje kliničkog šoka (adrenalin, noradrenalin, dobutamin, izoprenalin, efedrin),

• estramustin, koji se koristi u terapiji raka,

• ljekove koji se najčešće koriste za liječenje proliva (racekadotril) ili sprječavanje odbacivanja presađenog organa (sirolimus, everolimus, temsirolimus i drugi ljekovi koji pripadaju grupi takozvanih mTOR inhibitora). Vidjeti dio „Upozorenja i mjere opreza“,

• sakubitril/valsartan (koristi se za liječenje hronične insuficijencije srca). Vidjeti dio „Nemojte uzimati lijek Tensec Duo“ i „Upozorenja i mjere opreza“.

• litijum, koji se koristi za liječenje manije ili depresije,

• određene ljekove koji se koriste za liječenje depresije kao što su imipramin, amitriptilin, inhibitori monoaminooksidaze (inhibitori MAO) (osim inhibitora MAO-B),

• određene ljekove koji se koriste za liječenje shizofrenije (antipsihotici),

• određene ljekove koji se koriste za liječenje epilepsije (fenitoin, barbiturati kao što je fenobarbital),

• anestetike koji se koriste za operacije,

• vazodilatatore, uključujući nitrate (ljekovi koji šire krvne sudove),

• trimetoprim, koji se koristi za liječenje infekcija,

• imunosupresive (ljekovi koji slabe odbrambeni mehanizam tijela) kao što su ciklosporin, takrolimus, koriste se za liječenje autoimunih poremećaja ili nakon presađivanja organa,

• alopurinol, koji se koristi za liječenje gihta,

• parasimpatomimetike, ljekove koji se koriste za liječenje bolesti kao što su Alchajmerova bolest ili glaukom,

• topikalne beta-blokatore koji se koriste za liječenje glaukoma (povišen očni pritisak),

• meflokin, koji se koristi za sprječavanje i liječenje malarije,

• baklofen, koji se koristi za liječenje ukočenosti mišića kod bolesti kao što je multipla skleroza,

• soli zlata, posebno ako se primjenjuju u venu (koriste se za liječenje simptoma reumatoidnog artritisa),

• ljekove za liječenje šećerne bolesti kao što su insulin, metformin, linagliptin, saksagliptin, sitagliptin, vildagliptin,

• nesteroidne anti-inflamatorne ljekove kao što su ibuprofen ili diklofenak ili visoke doze aspirina, koji se koriste za liječenje artritisa, glavobolje, bola ili upale.

Uzimanje lijeka Tensec Duo sa hranom, pićima i alkoholom

Lijek Tensec Duo najbolje je uzimati prije jela.

Trudnoća i dojenje

Ako ste trudni ili dojite, mislite da biste mogli biti trudni ili planirate trudnoću, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu za savjet prije nego što uzmete ovaj lijek.

Trudnoća

Morate reći svom ljekaru ako mislite da ste trudni (ili da biste mogli zatrudnjeti). Ljekar će Vam savjetovati da prestanete uzimati lijek Tensec Duo prije nego što zatrudnite ili čim saznate da ste trudni i zatim će Vam savjetovati da uzmete drugi lijek umjesto lijeka Tensec Duo. Lijek Tensec Duo ne preporučuje se u ranoj trudnoći, a ne smije se uzimati kad ste trudni više od 3 mjeseca jer može ozbiljno naškoditi Vašem djetetu ako se uzima nakon trećeg mjeseca trudnoće.

Dojenje

Obavijestite svog ljekara ako dojite ili ćete početi dojiti. Lijek Tensec Duo ne preporučuje se majkama koje doje i Vaš ljekar za Vas može izabrati drugi lijek ako želite dojiti, posebno ako je riječ o novorođenčetu ili prijevremeno rođenom djetetu.

Uticaj lijeka Tensec Duo na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Lijek Tensec Duo obično ne utiče na budnost, ali se kod nekih pacijenata mogu javiti vrtoglavica ili slabost zbog niskog krvnog pritiska, posebno na početku liječenja ili nakon promjene lijeka, kao i u kombinaciji sa alkoholom. Ako Vam se to dogodi, sposobnost upravljanja vozilima i rada sa mašinama Vam može biti smanjena.

Važne informacije o pomoćnim supstancama

Lijek Tensec Duo sadrži laktozu

U slučaju intolerancije na pojedine šećere, obratite se Vašem ljekaru prije upotrebe ovog lijeka.

Lijek Tensec Duo; 10 mg + 10 mg; kapsula, tvrda sadrži 163.88 mg laktoze (u obliku monohidrata). Ovo treba imati u vidu kod pacijenata sa šećernom bolešću.

Lijek Tensec Duo; 10 mg + 5 mg; kapsula, tvrda sadrži 163.88 mg laktoze (u obliku monohidrata). Ovo treba imati u vidu kod pacijenata sa šećernom bolešću.

Lijek Tensec Duo; 5 mg + 5 mg; kapsula, tvrda sadrži 81,94 mg laktoze (u obliku monohidrata). Ovo treba imati u vidu kod pacijenata sa šećernom bolešću.

Lijek Tensec Duo; 5 mg + 2,5 mg; kapsula, tvrda sadrži 81,94 mg laktoze (u obliku monohidrata). Ovo treba imati u vidu kod pacijenata sa šećernom bolešću.

Lijek Tensec Duo; 2,5 mg + 2,5 mg; kapsula, tvrda sadrži 40.97 mg laktoze (u obliku monohidrata). Ovo treba imati u vidu kod pacijenata sa šećernom bolešću.

Lijek Tensec Duo; 2,5 mg + 1,25 mg; kapsula, tvrda sadrži 40.97 mg laktoze (u obliku monohidrata). Ovo treba imati u vidu kod pacijenata sa šećernom bolešću.

Lijek Tensec Duo sadrži natrijum

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po dozi, odnosno suštinski je bez natrijuma.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je to objasnio Vaš ljekar ili farmaceut. Ukoliko nijeste sigurni provjerite sa Vašim ljekarom ili farmaceutom.

Preporučena doza je jedna kapsula jednom dnevno. Progutajte kapsulu uz čašu vode ujutro prije jela.

Pacijenti sa bolešću bubrega

Ako imate umjerenu bolest bubrega ljekar će Vam prilagoditi dozu lijeka Tensec Duo. Ako imate tešku bolest bubrega lijek Tensec Duo se ne preporučuje.

Pacijenti sa oštećenjem funkcije jetre

Ako imate blagu ili umjerenu bolest jetre ljekar će Vas pažljivo kontrolisati na početku liječenja lijekom Tensec Duo.

Primjena kod djece i adolescenata

Primjena kod djece i adolescenata se ne preporučuje.

Ako ste uzeli više lijeka Tensec Duo nego što je trebalo

Ako uzmete više kapsula nego što Vam je propisano, odmah se obratite ljekaru ili farmaceutu.

Najvjerovatnija pojava u slučaju predoziranja je nizak krvni pritisak zbog kojeg možete osjećati vrtoglavicu ili nesvjesticu (ako dođe do toga može pomoći ležanje sa podignutim nogama), jako otežano disanje, drhtanje (zbog niske koncentracije šećera u krvi) i usporena brzina otkucaja srca.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Tensec Duo

Ne uzimajte duplu dozu da biste nadoknadili propuštenu dozu!

Važno je svaki dan uzimati lijek jer je redovno liječenje efikasnije. Ako ipak zaboravite da uzmete dozu lijeka Tensec Duo, uzmite sljedeću dozu u uobičajeno vrijeme. Nemojte uzeti dvostruku dozu kako biste nadoknadili zaboravljenu dozu.

Ako prestanete da uzimate lijek Tensec Duo

Nemojte naglo prestati da uzimate lijek Tensec Duo ili mijenjati dozu bez dogovora sa ljekarom jer to može dovesti do teškog pogoršanja bolesti srca. Liječenje se ne smije naglo prekidati, posebno kod pacijenata sa bolešću koronarnih arterija.

U slučaju bilo kakvih pitanja u vezi sa primjenom ovog lijeka, obratite se ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri.

Kao i svi ljekovi, ovaj lijek može da prouzrokuje neželjena dejstva iako ona ne moraju da se jave kod svih pacijenata koji uzimaju ovaj lijek.

Neželjena dejstva javljaju se sa sljedećom učestalošću:

Veoma česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod više od 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 000 pacijenata koji uzimaju lijek):

Nepoznata učestalost: ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka.

Odmah prestanite da uzimate lijek i obratite se ljekaru ako primijetite bilo koje od sljedećih neželjenih dejstava:

• jaka vrtoglavica ili nesvjestica zbog niskog krvnog pritiska (često),

• pogoršanje insuficijencije srca zbog kojeg se pojačava nedostatak daha i/ili zadržavanje tečnosti (često),

• oticanje lica, usana, usta, jezika ili grla, otežano disanje (angioedem) (povremeno),

• iznenadno zviždanje pri disanju, bol u grudnom košu, nedostatak vazduha ili otežano disanje (bronhospazam) (povremeno),

• neuobičajeno brzi ili nepravilni otkucaji srca, bol u grudnom košu (angina) ili srčani udar (povremeno),

• slabost ruku ili nogu ili otežan govor, što mogu biti znakovi moždanog udara (nepoznata učestalost),

• upala pankreasa koja može uzrokovati jake bolove u trbuhu i leđima uz osjećaj jako lošeg stanja (vrlo rijetko),

• žuta boja kože ili očiju (žutica) koja može biti znak hepatitisa (rijetko),

• osip na koži koji počinje kao crvene mrlje propraćene svrabom na licu, rukama ili nogama (multiformni eritem) (nepoznata učestalost).

Lijek Tensec Duo obično se dobro podnosi, ali se, kao i uz svaki lijek, mogu javiti različita neželjena dejstva, posebno na početku liječenja.

Ako primijetite bilo koje neželjeno dejstvo navedeno u nastavku ili neko drugo koje nije navedeno, odmah obavijestite ljekara ili farmaceuta:

Veoma česta (mogu da se jave kod više od 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• spori otkucaji srca.

Česta (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• glavobolja,

• omaglica,

• nesvjestica, hipotenzija (neuobičajeno nizak krvni pritisak), posebno ako brzo ustanete ili sjednete,

• utrnulost ruku ili stopala,

• osjećaj hladnoće u rukama ili stopalima,

• kašalj,

• nedostatak vazduha,

• upala sinusa (sinuzitis) ili bronhitis,

• bol u grudnom košu,

• poremećaji gastrointestinalnog sistema kao što su mučnina, povraćanje, bol u trbuhu, otežana probava ili probavne smetnje, proliv, zatvor,

• alergijske reakcije kao što su osip na koži, svrab,

• grčevi u mišićima, bol u mišićima (mijalgija),

• osjećaj umora,

• umor,

• višak kalijuma u krvi vidljiv u nalazima krvnih pretraga.

Povremena (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• vrtoglavica,

• poremećaji ukusa,

• trnci i bockanje (parestezije),

• poremećaji vida,

• zujanje u ušima,

• začepljen nos, otežano disanje ili pogoršanje astme,

• rinitis (kijavica), otečenost sluznice nosa,

• naleti crvenila,

• promjene raspoloženja,

• poremećaji spavanja,

• depresija,

• suva usta,

• znojenje,

• problemi sa bubrezima,

• češće i obilnije mokrenje nego obično tokom dana,

• impotencija,

• višak eozinofila (vrsta leukocita),

• izrazita pospanost,

• osjećaj lupanja srca,

• ubrzan rad srca,

• nepravilni otkucaji srca (AV poremećaji provođenja),

• slabost mišića,

• bol u zglobovima

• lokalizovano oticanje (periferni edem),

• groznica,

• gubitak apetita ili oslabljen apetit (anoreksija),

• promjene laboratorijskih nalaza: povećan broj nekih vrsta leukocita (eozinofilija), porast nivoa uree u krvi, porast nivoa kreatinina u krvi, porast nivoa jetrenih enzima u krvi, visoka koncentracija bilirubina u serumu,

• porast nivoa proteina u mokraći,

• afte,

• povećanje grudi kod muškaraca.

Rijetka (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• noćne more, halucinacije,

• smanjeno stvaranje suza (suve oči),

• crvenilo, svrab, oticanje ili suzenje očiju,

• problemi sa sluhom,

• upala jetre koja može uzrokovati žutu boju kože ili beonjača,

• upala krvnih sudova (vaskulitis),

• promjene laboratorijskih nalaza: nivoi masnoća odstupaju od normalnih, smanjen broj eritrocita, leukocita ili trombocita ili smanjen hemoglobin.

Veoma rijetka (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• konfuzija,

• upala pankreasa (koja uzrokuje jake bolove u trbuhu i leđima),

• gubitak kose,

• pojava ili pogoršanje ljuskastog osipa na koži (psorijaza), osip nalik psorijazi,

• pojačana osjetljivost kože na sunce (reakcije fotoosjetljivosti),

Nepoznata učestalost (učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka):

• promjena boje, utrnulost i bolovi u prstima ruku ili nogu (Raynaudov fenomen),

• nizak nivo natrijuma, vrlo niska koncentracija šećera u krvi (hipoglikemija) u slučaju pacijenata sa šećernom bolešću,

• upala jezika.

Uz primjenu ACE inhibitora mogu se javiti koncentrisana mokraća (tamne boje), mučnina, grčevi u mišićima, konfuzija i napadi zbog neodgovarajućeg lučenja antidiuretskog hormona (ADH). Ako imate navedene simptome javite se ljekaru što prije.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja dece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na spoljašnjem i unutrašnjem pakovanju nakon oznake „Važi do:”. Rok upotrebe odnosi se na posljednji dan navedenog meseca.

Čuvati na temperaturi do 30°C.

Ne držati u frižideru i ne zamrzavati.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Tensec Duo

• Aktivne supstance su: ramipril i bisoprolol fumarat.

Tensec Duo; 10 mg + 10 mg; kapsula, tvrda

Jedna kapsula, tvrda sadrži 10 mg ramiprila i 10 mg bisoprolol fumarata.

Tensec Duo; 10 mg + 5 mg; kapsula, tvrda

Jedna kapsula, tvrda sadrži 10 mg ramiprila i 5 mg bisoprolol fumarata.

Tensec Duo; 5 mg + 5 mg; kapsula, tvrda

Jedna kapsula, tvrda sadrži 5 mg ramiprila i 5 mg bisoprolol fumarata.

Tensec Duo; 5 mg + 2,5 mg; kapsula, tvrda

Jedna kapsula, tvrda sadrži 5 mg ramiprila i 2,5 mg bisoprolol fumarata.

Tensec Duo; 2,5 mg + 2,5 mg; kapsula, tvrda

Jedna kapsula, tvrda sadrži 2,5 mg ramiprila i 2,5 mg bisoprolol fumarata.

Tensec Duo; 2,5 mg + 1,25 mg; kapsula, tvrda

Jedna kapsula, tvrda sadrži 2,5 mg ramiprila i 1,25 mg bisoprolol fumarata

• Pomoćne supstance su:

Sadržaj kapsule, tvrde: laktoza monohidrat, polivinil alkohol, kroskarmeloza natrijum (E 468), natrijum stearil fumarat, celuloza, mikrokristalna, kalcijum hidrogenfosfat, bezvodni, krospovidon tip A, silicijum dioksid, koloidni, bezvodni, magnezijum stearat.

Sastav obloge AquaPolish P yellow: hidroksipropilmetilceluloza (E 464), hidroksipropilceluloza (E 463), trigliceridi, srednje dužine lanca, talk (E 553b), titan dioksid (E 171), gvožđe (III) oksid, žuti (E 172).

Omotač kapsule, tvrde: titan dioksid (E 171), želatin, gvožđe (III) oksid, crveni (E 172) – [u kapsulama 10 mg + 10 mg; 10 mg + 5 mg; 5 mg + 5 mg; 5 mg + 2,5 mg], gvožđe (III) oksid, žuti (E 172) – [u kapsulama 10 mg + 5 mg; 5 mg + 5 mg; 5 mg + 2,5 mg; 2,5 mg + 2,5 mg; 2,5 mg + 1,25 mg], boja Quinoline yellow (E 104) – [u kapsulama 5 mg + 2,5 mg; 2,5 mg + 2,5 mg; 2,5 mg + 1,25 mg].

Sastav mastila za štampu: šelak (E 904), gvožđe (III) oksid, crni (E 172), propilen glikol, amonijak, koncentrovani rastvor, kalijum hidroksid.

Kako izgleda lijek Tensec Duo i sadržaj pakovanja

Tensec Duo; 10 mg + 10 mg; kapsula, tvrda

Tvrda želatinska kapsula, veličine No. 0, crvenkasto-smeđeg tijela s utisnutom crnom oznakom '10 mg' i crvenkasto-smeđe kape s utisnutom crnom oznakom '10 mg', koja sadrži bijeli ili gotovo bijeli prašak ramiprila i dvije žute bikonveksne, okrugle obložene tablete bisoprolol fumarata.

Tensec Duo; 10 mg + 5 mg; kapsula, tvrda

Tvrda želatinska kapsula, veličine No. 0, neprovidnog narandžastog tijela s utisnutom crnom oznakom '5 mg' i neprovidne crvenkasto-smeđe kape s utisnutom crnom oznakom '10 mg', koja sadrži bijeli ili gotovo bijeli prašak ramiprila i jednu žutu bikonveksnu, okruglu obloženu tabletu bisoprolol fumarata.

Tensec Duo; 5 mg + 5 mg; kapsula, tvrda

Tvrda želatinska kapsula, veličine No. 0, neprovidnog narandžastog tijela s utisnutom crnom oznakom '5 mg' i neprovidne narandžaste kape s utisnutom crnom oznakom '5 mg', koja sadrži bijeli ili gotovo bijeli prašak ramiprila i jednu žutu bikonveksnu, okruglu obloženu tabletu bisoprolol fumarata.

Tensec Duo; 5 mg + 2,5 mg; kapsula, tvrda

Tvrda želatinska kapsula, veličine No. 2, neprovidnog žutog tijela s utisnutom crnom oznakom '2.5 mg' i neprovidne narandžaste kape s utisnutom crnom oznakom '5 mg', koja sadrži bijeli ili gotovo bijeli prašak ramiprila i jednu žutu bikonveksnu, okruglu obloženu tabletu bisoprolol fumarata.

Tensec Duo; 2,5 mg + 2,5 mg; kapsula, tvrda

Tvrda želatinska kapsula, veličine No. 2, neprovidnog žutog tijela s utisnutom crnom oznakom '2.5 mg' i neprovidne žute kape s utisnutom crnom oznakom '2,5 mg', koja sadrži bijeli ili gotovo bijeli prašak ramiprila i jednu žutu bikonveksnu, okruglu obloženu tabletu bisoprolol fumarata.

Tensec Duo; 2,5 mg + 1,25 mg; kapsula, tvrda

Tvrda želatinska kapsula, veličine No. 2, neprovidnog bijelog tijela s utisnutom crnom oznakom '1,25 mg' i neprovidne žute kape s utisnutom crnom oznakom '2,5 mg', koja sadrži bijeli ili gotovo bijeli prašak ramiprila i jednu žutu bikonveksnu, okruglu obloženu tabletu bisoprolol fumarata.

Unutrašnje pakovanje lijeka je PA/Al/PVC-Aluminijumski blister koji sadrži 10 kapsula, tvrdih.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 kapsula, tvrdih (ukupno 30 kapsula, tvrdih) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Hemofarm A.D. Vršac P.J. Podgorica,

8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

Adamed Pharma S.A.,

ul. Marszalka Jozefa Pilsudskiego 5, 95-200 Pabianice, Poljska

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole:

Tensec Duo; 10 mg +10 mg; kapsula, tvrda: 2030/25/2164 – 9556 od 26.05.2025. godine

Tensec Duo; 10 mg + 5 mg; kapsula, tvrda: 2030/25/2163 – 9557 od 26.05.2025. godine

Tensec Duo; 5 mg + 5 mg; kapsula, tvrda: 2030/25/2162 – 9555 od 26.05.2025. godine

Tensec Duo; 5 mg + 2,5 mg; kapsula, tvrda: 2030/25/2161 – 9558 od 26.05.2025. godine

Tensec Duo; 2,5 mg + 2,5 mg; kapsula, tvrda: 2030/25/2160 – 9559 od 26.05.2025. godine

Tensec Duo; 2,5 mg + 1,25 mg; kapsula, tvrda: 2030/25/2158 – 9560 od 26.05.2025. godine

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno

Maj, 2025. godine