REXTOL 5mcg/ml rastvor za injekciju

Parikalcitol je indikovan za prevenciju i liječenje sekundarnog hiperparatireoidizma kod pacijenata sa hroničnim oboljenjem bubrega, koji su na hemodijalizi.

Lijek Rextol, rastvor za injekciju daje se kroz centralnu liniju za vrijeme hemodijalize.

Doziranje

Odrasli

• Početna doza se određuje na osnovu vrijednosti paratireoidnog hormona (PTH):

Početna doza parikalcitola izračunava se prema sljedećoj formuli:

Početna doza (mikrogrami) = početna vrijednost intaktnog PTH u pikomolima/l

8

ili

= početna vrijednost intaktnog PTH u pikogramima/ml

80

i daje se u obliku intravenske (IV) bolus injekcije, bilo kada za vrijeme hemodijalize, ne češće od svakog drugog dana.

Najveća doza primijenjena u kliničkim ispitivanjima bez štetnih posljedica bila je 40 mikrograma.

2) Titriranje doze:

Trenutno prihvaćen ciljni raspon vrijednosti PTH kod dijaliziranih pacijenata sa hroničnom bubrežnom insuficijencijom u završnoj fazi samo je 1,5 do 3 puta veći od gornje granice referentnih vrijednosti pri urednoj funkciji bubrega 15,9 do 31,8 pikomola/l (150-300 pikograma/ml) za intaktni PTH. Zbog toga su pomno praćenje pacijenata i individualno titriranje doze neophodni za postizanje odgovarajućih fizioloških vrijednosti. Ako se razvije hiperkalcemija ili je proizvod korigovane vrijednosti kalcijuma i fosfora (Ca x P) trajno veći od 5,2 mmol²/l² (65 mg²/dl²), dozu treba smanjiti ili primjenu lijeka potpuno obustaviti sve dok se te vrijednosti ne normalizuju. Nakon toga treba nastaviti primjenu parikalcitola, ali u manjim dozama. Doze ponekad treba smanjivati i zato što se vrijednosti PTH snižavaju za vrijeme liječenja.

Preporučuje se da se doza titrira na način kako je prikazano u tabeli:

Nakon utvrđivanja doze, koncentraciju kalcijuma i fosfata u serumu treba mjeriti najmanje jednom mjesečno. Preporučuje se da se vrijednost intaktnog PTH u serumu kontroliše svaka tri mjeseca. Za vrijeme prilagođavanja doze parikalcitola laboratorijske analize treba češće ponavljati.

Oštećenje funkcije jetre

Koncentracije nevezanog parikalcitola kod pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije jetre slične su onima kod zdravih ispitanika pa kod takvih pacijenata ne treba prilagođavati dozu. Međutim, nema kliničkih iskustava kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre.

Pedijatrijska populacija

Bezbjednost i efikasnost primjene parikalcitola kod djece nisu utvrđeni. Ne postoje dostupni podaci za djecu uzrasta ispod 5 godina. Trenutno dostupni podaci o upotrebi kod pedijatrijskih pacijenata opisani su u dijelu 5.1, ali se ne mogu dati preporuke za doziranje lijeka u ovoj populaciji.

Stariji pacijenti

Malo je kliničkih podataka iz ispitivanja III faze o primjeni parikalcitola kod pacijenata starijih od 65 godina. U sprovedenim ispitivanjima nisu zabilježene razlike u efikasnosti i bezbjednosti lijeka između mlađih pacijenata i onih starijih od 65 godina.

- Hipersenzitivnost na parikalcitol ili na bilo koju od pomoćnih supstanci;

- Trovanje vitaminom D;

- Hiperkalcemija.

Prevelika supresija paratireoidnog hormona može rezultirati povećanjem koncentracije kalcijuma u serumu i može voditi ka metaboličkoj bolesti kostiju. Praćenje pacijenata i individualno titriranje doze su potrebni kako bi se postigli odgovarajući fiziološki efekti.

Ukoliko se razvije klinički značajna hiperkalcemija, a pacijent prima ljekove koji vezuju fosfate na bazi kalcijuma, dozu ljekova koji vezuje fosfate na bazi kalcijuma treba smanjiti ili obustaviti njihovu primjenu.

Fosfat ili vitamin D-vezani ljekovi se ne smiju uzimati zajedno sa parikalcitolom zbog povećanog rizika od hiperkalcemije i povećanja Ca x P proizvoda (vidjeti dio 4.5).

Toksičnost digitalisa je povećana usljed hiperkalcemije iz bilo kog razloga, zbog toga treba biti vrlo oprezan kada se digitalis propisuje zajedno sa parikalcitolom (vidjeti dio 4.5).

Treba voditi računa kada se parikalcitol daje zajedno sa ketokonazolom (vidjeti dio 4.5).

Ovaj lijek sadrži 11% v/v etanola (alkohola). Štetan je za osobe koje boluju od alkoholizma. Mora se obratiti pažnja tokom primjene ovog lijeka kod trudnica i dojilja, djece i populacija visokog rizika kao što su pacijenti sa oboljenjima jetre ili epilepsijom.

Nisu sprovedena ispitivanja mogućih interakcija parikalcitola u obliku rastvora za injekciju sa drugim ljekovima. Ipak, sprovedeno je ispitivanje interakcije između ketokonazola i parikalcitola u obliku kapsula.

Ljekove koji se odnose na fosfate ili vitamin D ne treba uzimati zajedno sa parikalcitolom zbog povećanog rizika od hiperkalcemije i povećane proizvodnje Ca x P proizvoda (vidjeti dio 4.4).

Visoke doze preparata koji sadrže kalcijum ili tiazidni diuretici mogu povećati rizik od hiperkalcemije.

Ljekovi koji sadrže aluminijum (npr. antacidi ili ljekovi koji vezuju fosfate) ne smiju se dugotrajno uzimati zajedno sa preparatima koji sadrže vitamin D, jer mogu izazvati porast aluminijuma u krvi i pojavu toksičnog djelovanja aluminijuma na kosti.

Ljekovi koji sadrže magnezijum (npr. antacidi) ne smiju se uzimati istovremeno sa preparatima vitamina D, jer se može razviti hipermagnezijemija.

Ketokonazol je poznat kao nespecifični inhibitor nekoliko enzima citohroma P450. Dostupni in vivo i in vitro podaci ukazuju na to da ketokonazol može da stupi u interakciju sa enzimima koji su odgovorni za metabolizam parikalcitola i drugih analoga D vitamina. Potreban je oprez pri doziranju parikalcitola u prisustvu ketokonazola (vidjeti dio 4.4). Efekat višekratnih doza ketokonazola primijenjenih u dozi od 200 mg, dva puta dnevno u toku 5 dana na farmakokinetiku parikalcitola u obliku kapsula ispitivana je kod zdravih ispitanika. Prisustvo ketokonazola je minimalno uticalo na vrijednost Cmax, ali se vrijednost PIK0-∞ gotovo udvostručila. Srednji poluživot parikalcitola u prisustvu ketokonazola bio je 17 sati, u odnosu na 9,8 sati kada je dat samo parikalcitol. Rezultati ovog ispitivanja pokazuju da se PIK∞ peroralno primijenjenog parikalcitola, zbog interakcije sa ketokonazolom vjerovatno ne bi povećala za više od otprilike dvostruko.

Studije specifičnih interakcija nisu izvršene. Toksičnost digitalisa se povećava hiperkalcemijom bilo kog uzroka, stoga treba voditi računa kada se digitalis propisuje istovremeno sa parikalcitolom (vidjeti dio 4.4).

Trudnoća

Nema podataka ili su podaci o primjeni parikalcitola kod trudnica ograničeni. Ispitivanja na životinjama su pokazala reproduktivnu toksičnost (vidjeti dio 5.3). Lijek Rextol se ne preporučuje tokom trudnoće i kod žena u reproduktivnom periodu, koje ne koriste kontracepciju.

Dojenje

Studije na životinjama pokazale su da se parikalcitol i/ili njegovi metaboliti izlučuju putem majčinog mlijeka u malim količinama. Mora se donijeti odluka da li prekinuti dojenje ili prekinuti terapiju lijekom Rextol, uzimajući u obzir korist od dojenja za dijete i korist terapije za ženu.

Nisu sprovedena ispitivanja uticaja na sposobnosti upravljanja vozilom i rukovanja mašinama.

Sažetak bezbjednosnog profila

U kliničkim ispitivanjma II/III/IV faze parikalcitol je primalo oko 600 pacijenata. Neželjena dejstva

prijavljena su kod ukupno 6% ispitanika liječenih parikalcitolom.

Najčešće neželjeno dejstvo povezano sa primjenom parikalcitola bila je hiperkalcemija koja se javila kod 4,7% pacijenata. Hiperkalcemija zavisi od nivoa prekomjerne supresije PTH i može da se svede na minimum pravilnom titracijom doze.

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija

Neželjena dejstva, klinička i laboratorijska, koja su i najmanje moguće bila povezana s parikalcitolom navedena su prema organskom sistemu MedDRA i učestalosti javljanja. Korišćeno je sljedeće grupisanje po učestalosti pojave: Veoma često (≥1/10); Često (≥1/100 do <1/10); Povremeno (≥1/1000 do <1/100); Rijetko (≥1/10000 do <1/1000); Veoma rijetko (<1/10000), Nepoznato (ne mogu biti procijenjena na osnovu dostupnih podataka).

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole za lijek je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Nije prijavljen slučaj predoziranja.

Predoziranje parikalcitolom može dovesti do hiperkalcemije.

U slučaju predoziranja treba pratiti i prijaviti ljekaru znake i simptome hiperkalcemije (vrijednosti kalcijuma u serumu). Liječenje treba započeti prema potrebi.

Parikalcitol se ne može odstraniti dijalizom u velikoj mjeri. Liječenje pacijenata sa klinički značajnom hiperkalcemijom se sastoji od trenutnog smanjenja doze ili prekida terapije parikalcitolom, a uključuje i ishranu sa malim sadržajem kalcijuma, prestanak uzimanja suplemenata sa kalcijumom, mobilizaciju pacijenta, vođenje računa o ravnoteži tečnosti i elektrolita, procjenu izmjena u elektrokardiogramu (od ključnog značaja kod pacijenata koji primaju digitalis) i hemodijalizu ili peritonealnu dijalizu protiv dijalizata bez kalcijuma, u skladu sa preporukama.

Lijek Rextol rastvor za injekciju sadrži 39% v/v propilen glikola kao pomoćnu supstancu. Zabilježeni su izolovani slučajevi depresije centralnog nervnog sistema, hemolize i laktatne acidoze kao toksična dejstva povezana sa primjenom propilen glikola u velikim dozama. Iako se ne očekuju u toku primjene lijeka Rextol jer se propilen glikol odstranjuje tokom dijalize, rizik od toksičnih dejstava u situacijama predoziranja se mora uzeti u obzir.

Farmakoterapijska grupa: Homeostaza kalcijuma; Drugi anti-paratireoidni agensi

ATC kod: H05BX02

Mehanizam dejstva

Parikalcitol je sintetski, biološki aktivan vitamin D analog kalcitriola, koji sadrži modifikacije u bočnom lancu (D2) i u prstenu A (19-nor). Za razliku od kalcitriola, parikalcitol omogućava selektivnu aktivaciju vitamin D receptora (VDR). Parikalcitol selektivno pojačava ekspresiju VDR u paratireoidnoj žlijezdi, pri čemu ne povećava VDR u crijevima i slabije djeluje na resorpciju kosti. Parikalcitol pojačava i ekspresiju receptora osjetljivih na kalcijum (CaSR) u paratireoidnoj žlijezdi. Na taj način parikalcitol, inhibicijom proliferacije u paratireoidnoj žlijezdi i smanjenjem sinteze i lučenja paratireoidnog hormona (PTH), smanjuje vrijednost PTH, uz minimalan uticaj na vrijednost kalcijuma i fosfora i može djelovati i direktno na koštane ćelije i održavati volumen kosti i poboljšavati mineralizaciju njene površine. Korekcijom poremećenog nivoa PTH, uz normalizaciju homeostaze kalcijuma i fosfora, može se spriječiti ili liječiti metabolička bolest kostiju povezana sa hroničnim oboljenjem bubrega.

Pedijatrijska populacija

Bezbjednost i efikasnost parikalcitola ispitivana je u 12-nedjeljnom randomizovanom, dvostruko slijepom, placebo kontrolisanom ispitivanju 29 pedijatrijskih pacijenata na hemodijalizi, uzrasta 5–19 godina, sa terminalni stadijumom oboljenja bubrega. Šestoro najmlađih pacijenata liječenih parikalcitolom bili su uzrasta između 5 i 12 godina. Početna doza parikalcitola bila je 0,04 mikrograma/kg 3 puta nedjeljno, bazirano na početnoj vrijednosti iPTH manjoj od 500 pikograma/ml ili 0,08 mikrograma/kg 3 puta nedjeljno, bazirano na početnoj vrijednosti iPTH ≥500 pikograma/ml. Doza parikalcitola je prilagođavana povećanjima od po 0,04 mikrograma/kg zavisno od vrijednosti iPTH, kalcijuma i proizvoda kalcijuma i fosfora u serumu. 67% pacijenata koji su primali parikalcitol i 14% koji su primali placebo su završili ispitivanje. 60% pacijenata u parikalcitol grupi je imalo smanjenje početne vrijednosti iPTH za 30% u 2 uzastopna mjerenja u poređenju sa 21% pacijenata iz placebo grupe. 71% pacijenata iz placebo grupe je isključeno zbog pretjeranog porasta vrijednosti iPTH. Nijedan pacijent u parikalcitol ili placebo grupi nije razvio hiperkalcemiju. Nema podataka za pacijente uzrasta ispod 5 godina.

Distribucija

Farmakokinetika parikalcitola ispitivana je kod pacijenata sa hroničnom bubrežnom insuficijencijom koji zahtijevaju hemodijalizu. Parikalcitol se primjenjuje u obliku intravenske bolus injekcije. Dva sata nakon primjene, doza od 0,04 do 0,24 mikrograma/kg koncentracije parikalcitola brzo opadaju, a zatim se dalje smanjuju logaritamski linearno uz prosječno poluvrijeme eliminacije od približno 15 sati. Nije zapažena akumulacija parikalcitola nakon višekratne primjene.

Biotransformacija

Nekoliko nepoznatih metabolita otkriveno je u urinu i fecesu, pri čemu u urinu nije bilo tragova parikalcitola. Ti metaboliti nisu bili analizirani niti identifikovani. Sveukupno na neidentifikovane metabolite otpada 51% radioaktivnosti pronađene u urinu i 59% radiokativnosti pronađene u fecesu. U in vitro uslovima parikalcitol se snažno vezuje za protein plazme (>99,9%), ali ih ne zasićuje u rasponu doza od 1 do 100 nanograma/ml.

Eliminacija

Zdravim dobrovoljcima ubrizgana je jednokratna intravenska bolus injekcija radioaktivno obilježenog

parikalcitola 3H-parikalcitol (n=4) u dozi od 0,16 mikrograma/kg. Radioaktivnost u plazmi pripisuje se

nepromijenjenoj supstanci. Parikalcitol se izlučuje pretežno hepatobilijarnim putem, jer se u fecesu otkriva 74% radioaktivno obilježene doze, a u urinu samo 16%.

Posebne grupe pacijenata

Pol, rasna pripadnost i životna dob: Kod ispitivanih odraslih pacijenata nisu zabilježene farmakokinetičke razlike vezane za pol i životnu dob. Takođe, nisu zapažene farmakokinetske razlike kao posljedica različite rasne pripadnosti.

Oštećenje funkcije jetre: Koncentracija nevezanog parikalcitola kod pacijenata s blagim do umjerenim oštećenjem funkcije jetre slična je onoj kod zdravih ispitanika, pa kod takvih pacijenata ne treba prilagođavati dozu. Međutim nema kliničkih iskustava kod pacijenata sa teškim oštećenje funkcije jetre.

Jasni nalazi dobijeni toksikološkim ispitivanjima višekratnih doza kod glodara i pasa generalno su pripisani djelovanju parikalcitola na kalcemiju. Efekti koji nisu vidljivo povezani sa hiperkalcemijom uključuju smanjenje broja leukocita i atrofiju timusa kod pasa, te promijenjene vrijednosti APTT (povećane kod pasa, a smanjene kod pacova). Promjene broja leukocita nisu zabilježene u kliničkim ispitivanjima parikalcitola.

Parikalcitol nije uticao na plodnost kod mužjaka i ženki pacova, a teratogeni efekti nisu zabilježeni kod pacova ni kod kunića. Visoke doze drugih preparata vitamina D davane za vrijeme trudnoće kod životinja dovodile su do teratogeneze. Primijećeno je da parikalcitol primijenjen u dozama toksičnim za ženku pacova utiče na sposobnost preživljavanja fetusa i značajno povećava perinatalnu i postnatalnu smrtnost mladunčadi.

U nizu ispitivanja genotoksičnosti in-vitro i in-vivo parikalcitol nije pokazao genotoksični potencijal.

Studije karcinogenosti kod glodara nisu pokazale nikakav specijalni rizik za upotrebu kod ljudi.

Primijenjene doze i/ili sistemsko izlaganje parikalcitolu u tim ispitivanjima bili su tek neznatno veći od terapijskih doza/ sistemskog izlaganja.

Etanol, bezvodni (11% v/v);

Propilen glikol;

Voda za injekcije.

Budući da ispitivanja kompatibilnosti nisu rađena, ovaj lijek se ne smije miješati sa drugim ljekovima.

Propilen glikol stupa u interakciju s heparinom i neutrališe njegovo djelovanje. Rastvor lijeka Rextol sadrži propilen glikol kao pomoćnu supstancu i injekcija se mora dati na različito mjesto od mjesta davanja heparina.

2 godine.

Nakon prvog otvaranja, odmah upotrijebiti.

Ovaj lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja. Za uslove čuvanja nakon prvog otvaranja lijeka, vidjeti dio 6.3.

Unutrašnje pakovanje lijeka je bezbojna, staklena (tip I) bočica sa čepom od brombutil gume i aluminijumskom kapicom sa flip-off poklopcem.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 5 bočica sa 1 ml rastvora za injekciju i Uputstvo za lijek.

Ljekove za parenteralnu primjenu treba prije upotrebe vizuelno pregledati, kako bi se provjerilo da ne sadrže čestice i da nisu promijenili boju. Rastvor je bistar i bezbojan.

Samo za jednokratnu upotrebu. Neupotrijebljeni rastvor treba odbaciti.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Lijek Rextol sadrži aktivnu supstancu parikalcitol, koja je sintetski oblik aktiviranog vitamina D i njegova zamjena. Kod zdravih ljudi, aktivni oblik vitamina D prirodno proizvode bubrezi, ali kod zatajenja bubrega, proizvodnja aktivnog vitamina je smanjena, što može uzrokovati nizak nivo kalcijuma i visok nivo paratiroidnog hormona u krvi. Parikalcitol se koristi za zamjenu prirodno proizvedenog aktivnog oblika vitamina D u tijelu.

Parikalcitol se koristi za prevenciju i liječenje sekundarnog hiperparatiroidizma (visok nivo paratiroidnog hormona koji može da izazove probleme sa kostima) kod pacijenata koji su na hemodijalizi usljed zatajenja bubrega.

Ako imate sekundarni hiperparatiroidizam, možete primijetiti:

• da se osjećate slabo ili umorno,
• da imate smanjen apetit,
• da osjećate mučninu ili povraćate,
• da imate bol u kostima ili mišićima,
• da morate često ići u toalet.

Lijek Rextol ne smijete koristiti:

• ako ste alergični (preosjetljivi) na parikalcitol ili na bilo koju od pomoćnih supstanci ovog lijeka (navedene u dijelu 6.).
• ako imate veoma visoke vrijednosti kalcijuma ili vitamina D u krvi. Vaš ljekar će pratiti vrijednosti istih u Vašoj krvi i moći će da Vam kaže ukoliko se navedeni uslovi odnose na Vas.

Upozorenja i mjere opreza:

• Prije početka terapije, važno je da ograničite količinu fosfora u ishrani. Primjeri hrane bogate fosforom su čaj, gazirana pića, pivo, sir, mlijeko, pavlaka, riba, pileća ili goveđa džigerica, pasulj, grašak, žitarice, orasi i sjemenke.
• Možda ćete radi kontrole koncentracije fosfora u krvi morati da uzimate ljekove koji vezuju fosfate i sprječavaju njihovu resorpciju iz hrane.
• Ukoliko uzimate ljekove koji vezuju fosfate na bazi kalcijuma, ljekar će možda morati da Vam prilagodi dozu.
• Vaš ljekar će zatražiti da uradite analize krvi radi praćenja terapije.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite svog ljekara, medicinsku sestru ili farmaceuta o svim ljekovima koje trenutno uzimate ili ste nedavno uzimali, uključujući i one koji se mogu nabaviti bez ljekarskog recepta.

Neki ljekovi mogu da utiču na dejstvo lijeka Rextol ili mogu da dovedu do pojave neželjenih dejstava. Veoma je važno da obavijestite svog ljekara ako uzimate neki od sljedećih ljekova:

• za liječenje gljivičnih infekcija kao što je kandida ili sor (npr. ketokonazol),
• za liječenje bolesti srca ili povišenog krvnog pritiska (npr. digoksin i diuretici ili ljekovi koji pospješuju izlučivanje tečnosti),
• koji sadrže magnezijum (npr. neke vrste ljekova za varenje (antacidi), poput magnezijum trisilikata,
• koji sadrže aluminijum (npr. ljekovi koji vezuju fosfate), poput aluminijum hidroksida.

Obratite se Vašem ljekaru, medicinskoj sestri ili farmaceutu za savjet prije uzimanja bilo kojeg lijeka.

Uzimanje lijeka Rextol sa hranom ili pićem

Parikalcitol se može koristiti prije, poslije ili tokom obroka. Veoma je važno da se pridržavate ishrane koju vam je preporučio Vaš ljekar kako biste dobili najveću korist od liječenja i spriječili ozbiljne neželjene reakcije. Nemojte uzimati druge suplemente/vitamine (npr. kalcijum, vitamin D), osim ako Vam to ne kaže ljekar.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni planirate da zatrudnite, obavijestite o tome svog ljekara pije nego što počnete da primate lijek Rextol.

Ne postoje adekvatni podaci o bezbjednosti upotrebe lijeka Rextol kod trudnica, stoga se ne preporučuje njegova upotreba u toku trudnoće ili ukoliko postoji rizik od trudnoće.

Nije poznato da li se parikalcitol izlučuje u ljudsko mlijeko. Obavijestite svog doktora prije nego što počnete da dojite.

Vaš ljekar će donijeti odluku da li je ova terapija neophodna za Vas.

Uticaj lijeka Rextol na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Lijek Rextol može učiniti da osjećate vrtoglavicu ili zbunjenost; može uticati na Vašu sposobnost vožnje ili rukovanja mašinama. Nemojte voziti ili koristiti mašine ukoliko osjetite vrtoglavicu.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Rextol

Lijek Rextol sadrži etanol

Ovaj lijek sadrži 11% v/v etanola (alkohol), odnosno ne više od 0,88% v/v po najvećoj ispitivanoj dozi, što odgovara 2 ml piva, i 1 ml vina po dozi.

Štetan je za osobe koje boluju od alkoholizma.

Mora se obratiti pažnja u liječenju trudnica i dojilja, djece i visokorizičnih grupa, kao što su pacijenti sa oboljenjem jetre ili sa epilepsijom.

Lijek Rextol sadrži propilen glikol.

Slučajevi trovanja usljed visokih doza propilen glikola rijetko su zabilježeni i takvo dejstvo se ne očekuje za vrijeme primjene lijeka Rextol kod bubrežnih pacijenata na hemodijalizi jer se propilen glikol odstranjuje iz krvi tokom dijalize.

Ipak, Vaš ljekar će Vam kontrolisati vrijednosti u krvi i ukoliko primijetite neki od gorenavedenih simptoma, odmah zatražite medicinsku pomoć.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako niste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Dozu lijeka će Vam odrediti Vaš ljekar, jer doza varira od pacijenta do pacijenta. Vaš ljekar će Vam na osnovu rezultata Vaših laboratorijskih ispitivanja odrediti tačnu početnu dozu lijeka. Nakon početka terapije lijekom Rextol, doza se može podešavati, na osnovu Vašeg odgovora na terapiju.

Način primjene

Lijek Rextol će vam dati ljekar ili medicinska sestra intravenski (u venu, putem igle) za vrijeme hemodijalize. Lijek Rextol nećete primati češće od svakog drugog dana.

Primjena kod djece i adolescenata

Ne postoje informacije o upotrebi lijeka Rextol kod djece mlađe od 5 godina, a postoji ograničeno iskustvo kod djece starije od 5 godina.

Ljekar Vašeg djeteta će odlučiti, ukoliko je terapija neophodna.

Ako ste uzeli više lijeka Rextol nego što je trebalo

Ako ste primili više lijeka Rextol nego što je trebalo, može doći do pojave visoke vrijednosti kalcijuma u krvi koji zahtijevaju terapiju.

Simptomi koji se mogu javiti odmah nakon primjene previsoke doze lijeka Rextol uključuju:

• osjećaj slabosti i/ili pospanosti
• glavobolju
• osjećaj mučnine ili povraćanje
• suva usta, otežano pražnjenje (konstipacija)
• bolovi u mišićima ili kostima
• neobičan ukus u ustima

Simptomi koji se mogu razviti nakon dužeg perioda od primjene previsoke doze lijeka Rextol uključuju:

• gubitak apetita,
• pospanost,
• gubitak tjelesne mase,
• crvenilo i svrab očiju,
• curenje iz nosa,
• svrab na koži,
• osjećaj vrućine i groznice,
• gubitak seksualne želje,
• jak bol u trbuhu,
• kamen u bubregu,
• može biti i uticaja na krvni pritisak i možete da osjetite snažno lupanje srca (palpitacije).

Kao i svi ljekovi i lijek Rextol može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Različite alergijske rekcije su zapažene kod primjene lijeka Rextol.

Važno: Odmah obavijestite svog ljekara ili medicinsku sestru ukoliko primijetite neko od navedenih neželjenih dejstava:

• nedostatak vazduha,
• otežano disanje i gutanje,
• otežano disanje praćeno šištanjem,
• osip, svrab na koži, koprivnjača,
• oticanje lica, usana, usta, jezika ili grla.

Obavijestite ljekara ili medicinsku sestru ukoliko primijetite neko od navedenih neželjenih dejstava:

Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek) su:

• glavobolja,
• neobičan ukus u ustima,
• svrab na koži,
• mala vrijednost paratireoidnog hormona,
• visoka vrijednost kalcijuma (osjećaj mučnine ili mučnina, otežano pražnjenje, ili zbunjenost); visoke

vrijednosti fosfora u krvi (vjerovatno bez simptoma ali može povećati rizik od preloma kostiju).

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek) su:

• alergijske reakcije (kao što su nedostatak vazduha, otežano disanje praćeno šištanjem, osip, svrab ili oticanje lica i usana); svrab sa plikovima
• infekcija krvi; smanjen broj crvenih krvnih ćelija (anemija – osjećaj slabosti, nedostatak vazduha, blijedilo); smanjen broj bijelih krvnih ćelija (veća vjerovatnoća od pojave infekcije); oticanje žlijezda u vratu, ispod pazuha i/ili na preponama; produženo vrijeme krvarenja (krv se zgrušava sporije),
• srčani udar; moždani udar; bol u grudima; poremećen/ubrzan srčani ritam; nizak krvni pritisak; visok krvni pritisak;
• koma (stanje duboke nesvijesti u kojem osoba ne reaguje na okolinu)
• neobičan umor, slabost; vrtoglavica; nesvjestica
• bol na mjestu primanja injekcije,
• pneumonija (infekcija pluća); tečnost u plućima; astma (šištanje pri disanju, kašalj, otežano disanje)
• upala grla; hladnoća; groznica; simptomi slični gripu; crvenilo očiju (svrab / skoreni kapci); povećan pritisak u oku; bol u uhu; krvarenje iz nosa,
• nervozni trzaji; zbunjenost, koja nekad može biti teška (delirijum); uznemirenost (osjećaj nervoze, anksioznosti); nervoza; poremećaji ličnosti (gubitak osjećanja ličnog identiteta),
• peckanje ili utrnutost; smanjen osjećaj dodira; problemi sa spavanjem; znojenje noću; grčevi u mišićima ruku i nogu, čak i tokom spavanja;
• suva usta; žeđ; mučnina; otežano gutanje, povraćanje; gubitak apetita; gubitak tjelesne mase; gorušica; proliv i bol u stomaku; otežano pražnjenje: analno krvarenje;
• problemi sa erekcijom; rak dojke, vaginalne infekcije;
• bol u grudima; bol u leđima; bol u zglobovima/mišićima; osjećaj težine uzrokovan opštim ili lokalizovanim oticanjem gležnjeva, stopala i nogu (edem), poremećaj hoda;
• opadanje kose, pretjerana maljavost,
• povećane vrijednosti enzima jetre, velika vrijednost paratiroidnih hormona; velika vrijednost kalijuma u krvi, mala vrijednost kalcijuma u krvi.

Neželjena dejstva nepoznate učestalosti (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka):

• oticanje lica, usana, usta, jezika ili grla što može prouzrokovati otežano gutanje ili disanje; svrab na koži (koprivnjača). Krvarenje u želucu.

Možda nećete znati da imate neka od gorenavedenih neželjenih dejstava ukoliko Vam na to ne ukaže Vaš ljekar.

Ukoliko neko od neželjenih dejstava postane ozbiljno, ili ako primjetite neka neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom Uputstvu za lijek, odmah obavijestite svog ljekara.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji i na bočici. Rok upotrebe odnosi se na poslednji dan navedenog mjeseca.

Lijek Rextol treba da bude bistar i bezbojan. Ne koristite ukoliko je boja rastvora promenjena ili sadrži čestice.

Ovaj lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.

Rok upotrebe nakon prvog otvaranja: upotrijebiti odmah.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Rextol

• Aktivna supstanca je parikalcitol.

Jedan ml rastvora za injekciju sadrži 5 mikrograma parikalcitola.

• Pomoćne supstance su: etanol, bezvodni (11% v/v); propilen glikol; voda za injekcije.

Kako izgleda lijek Rextol i sadržaj pakovanja

Rastvor za injekciju.

Bistar, bezbojan vodeni rastvor, bez vidljivih čestica.

Unutrašnje pakovanje lijeka je bezbojna, staklena (tip I) bočica sa čepom od brombutil gume i aluminijumskom kapicom sa flip-off poklopcem.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 5 bočica sa 1 ml rastvora za injekciju i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole:

Farmont M.P.

Kosić - Stari put bb

Danilovgrad, Crna Gora

Proizvođač:

Rafarm S.A.

Thesi Pousi xatzi Agiou Louka, Paiania, 190 02, Grčka

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

2030/23/4405 - 5505 od 30.11.2023. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Novembar, 2023. godine

__________________________________________________________________________________

SLJEDEĆE INFORMACIJE NAMIJENJENE SU ISKLJUČIVO ZDRAVSTVENIM RADNICIMA

Rextol, 5 mikrograma/ml, rastvor za injekciju

Priprema rastvora za injekciju

Rastvor je namijenjen samo za jednokratnu upotrebu. Ljekove za parenteralnu primjenu treba prije upotrebe vizuelno pregledati, kako bi se provjerilo da ne sadrže čestice i da nisu promijenili boju.

Kompatibilnost

Propilen glikol stupa u interakciju s heparinom i neutrališe njegovo djelovanje. Rastvor lijeka Rextol sadrži propilen glikol kao pomoćnu supstancu i injekcija se mora dati na različito mjesto od mjesta davanja heparina.

Budući da ispitivanja kompatibilnosti nisu rađena, ovaj lijek se ne smije miješati sa drugim ljekovima.

Čuvanje i rok upotrebe

Ljekove za parenteralnu primjenu treba prije upotrebe vizuelno pregledati, kako bi se provjerilo da ne sadrže čestice i da nisu promijenili boju. Rastvor je bistar i bezbojan.

Ovaj lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.

Rok upotrebe ovog lijeka je 2 godine.

Doziranje i način primjene

Lijek Rextol, rastvor za injekciju daje se kroz centralnu liniju za vrijeme hemodijalize.

Doziranje

Odrasli

• Početna doza se određuje na osnovu vrijednosti paratireoidnog hormona (PTH):

Početna doza parikalcitola izračunava se prema sljedećoj formuli:

Početna doza (mikrogrami) = početna vrijednost intaktnog PTH u pikomolima/l

8

ili

= početna vrijednost intaktnog PTH u pikogramima/ml

80

i daje se u obliku intravenske (IV) bolus injekcije, bilo kada za vrijeme hemodijalize, ne češće od svakog drugog dana.

Najveća doza primijenjena u kliničkim ispitivanjima bez štetnih posljedica bila je 40 mikrograma.

2) Titriranje doze:

Trenutno prihvaćen ciljni raspon vrijednosti PTH kod dijaliziranih pacijenata sa hroničnom bubrežnom insuficijencijom u završnoj fazi samo je 1,5 do 3 puta veći od gornje granice referentnih vrijednosti pri urednoj funkciji bubrega 15,9 do 31,8 pikomola/l (150-300 pikograma/ml) za intaktni PTH. Zbog toga su pomno praćenje pacijenata i individualno titriranje doze neophodni za postizanje odgovarajućih fizioloških vrijednosti. Ako se razvije hiperkalcemija ili je proizvod korigovane vrijednosti kalcijuma i fosfora (Ca x P) trajno veći od 5,2 mmol²/l² (65 mg²/dl²), dozu treba smanjiti ili primjenu lijeka potpuno obustaviti sve dok se te vrijednosti ne normalizuju. Nakon toga treba nastaviti primjenu parikalcitola, ali u manjim dozama. Doze ponekad treba smanjivati i zato što se vrijednosti PTH snižavaju za vrijeme liječenja.

Preporučuje se da se doza titrira na način kako je prikazano u tabeli: