PALEXIA 20mg/ml oralni rastvor

PALEXIA 20 mg/ml oralni rastvor indikovan je za ublažavanje umjerenog do jakog akutnog bola kod djece starije od 2 godine i tjelesne težine veće od 16 kg, kao i kod odraslih koja se samo opioidnim analgeticima može odgovarajuće ublažiti.

Doziranje

Upotreba PALEXIA oralnog rastvora kod djece ograničena je na bolničku primjenu gdje je dostupna odgovarajuća oprema za respiratornu potporu.

Režim doziranja treba individualno prilagoditi prema intenzitetu bola koji se liječi, prethodnom iskustvu sa liječenjem kao i prema mogućnosti praćenja pacijenta.

Odrasli

Bolesnici trebaju započeti liječenje s jednokratnim dozama od 50 mg tapentadola u obliku oralnog rastvora koja se primjenjuje svaka 4 do 6 sati. Mogu biti potrebne veće početne doze, što zavisi od intenziteta bola i prethodnoj anamnezi potrebe pacijenta za analgeticima.

Prvoga dana doziranja, ako se ne postigne kontrola bola, može se uzeti dodatna doza već jedan sat nakon početne doze. Dozu zatim treba pojedinačno titrirati do koncentracije koja je pod pažljivim praćenjem. Ljekar koji propisuje lijek, osigurava adekvatnu analgeziju, a neželjena dejstva svodi na najmanju moguću mjeru.

Ukupne dnevne doze veće od 700 mg tapentadola prvoga dana liječenja, te dnevne doze održavanja veće od 600 mg tapentadola nisu ispitane pa se zbog toga ne preporučuju.

Tabela za računanje PALEXIA 20 mg/ml oralnog rastvora

Trajanje liječenja

Oralni rastvor je namijenjen za stanja akutnog bola. Ako se kod odraslih pacijenata predviđa dugotrajno liječenje ili ono postane nužno, a postignuto je efiksano ublažavanje bola uz odsustvo nepodnošljivih štetnih događaja sa PALEXIA oralnim rastvorom, treba razmisliti o mogućnosti prelaska pacijenata na terapiju sa PALEXIA tabletama sa produženim oslobađanjem. Kao i u slučaju svakog simptomatskog liječenja, kontinuirana upotreba tapentadola se mora redovno procjenjivati.

Prestanak liječenja

Nakon naglog prestanka liječenja tapentadolom mogu nastupiti simptomi naglog prekida uzimanja lijeka (pogledati dio 4.8). Kada pacijentu više nije potrebna terapija tapentadolom, savjetuje se da se doza postepeno snižava kako bi se spriječila pojava simptoma naglog prekida.

Posebne populacije

Oštećenje funkcije bubrega

Kod pacijenata sa blagim ili umjerenim oštećenjem funkcije bubrega nije potrebno prilagođavanje doze (pogledati dio 5.2).

PALEXIA nije ispitana u kontrolisanim ispitivanjima efiksanosti kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije bubrega, zbog toga se ne preporučuje upotreba u toj populaciji (pogledati djelove 4.4 i 5.2).

Oštećenje funkcije jetre

Kod pacijenata sa blagim oštećenjem funkcije jetre nije potrebno prilagođavnje doze (pogledati dio 5.2).

Lijek PALEXIA treba oprezno upotrebljavati kod pacijenata sa umjerenim oštećenjem jetrene funkcije. Kod tih pacijenata liječenje je potrebno započeti sa 25 mg tapentadola u obliku oralnog rastvora, a lijek se ne smije davati češće od jedanput svakih 8 sati. Na početku terapije ne preporučuje se dnevna doza veća od 150 mg tapentadola. Dalje liječenje treba omogućiti održavanje analgezije uz prihvatljivu podnošljivost, što se mora postići bilo skraćivanjem bilo produžavanjem intervala doziranja (pogledati djelove 4.4 i 5.2).

PALEXIA nije ispitana kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre, zbog toga se ne preporučuje upotreba kod te populacije (pogledati djelove 4.4 i 5.2).

Stariji bolesnici (osobe u starosnoj grupi od 65 godina i stariji)

Generalno, kod starijih pacijenata nije potrebno prilagođavati dozu. Ali, s obzirom da je kod starijih pacijenata veća vjerovatnoća da imaju smanjenu funkciju bubrega i jetre, potrebno je paziti da se doza odabere prema preporukama (pogledati djelove 4.2 i 5.2).

Pedijatrijska populacija

Preporučena doza za djecu zavisi od uzrasta i tjelesne težine:

Za djecu i adolescente od 2 do 18 godina starosti preporučena pojedinačna doza je 1,25 mg po kilogramu tjelesne težine, svaka 4 sata.

Maksimalna dnevna doza je 7,5 mg po kilogramu tjelesne težine (≙ 6 x pojedinačna doza).

Maksimalna doza za djecu i adolescente s visokim indeksom tjelesne mase (BMI) ne smije preći izračunatu maksimalnu dozu za tjelesnu težinu pri 97,5-oj percentili za taj uzrast.

S vremenom se može razmotriti smanjenje doze kako akutni bol prolazi.

Preporučene doze za djecu tjelesne težine veće od 16 kg (PALEXIA 20 mg/ml oralni rastvor)

Zbog visokog sadržaja tapentadola, PALEXIA 20 mg/ml oralni rastvor ne preporučuje se za primjenu kod djece tjelesne težine od 16 kg ili manje.

Bezbijednost i efikasnost lijeka PALEXIA oralni rastvor kod djece mlađe od 2 godine nisu još ustanovljene. Trenutno dostupni podaci opisani su u djelovima 5.1 i 5.2 međutim nije moguće dati preporuku o doziranju kod djece mlađe od 2 godine.

Trajanje liječenja

Oralni rastvor je namijenjen za stanja akutnog bola. Kao i u slučaju svakog simptomatskog liječenja, kontinuirana se upotreba tapentadola mora redovno procjenjivati. Kod djece trajanje liječenja ne smije biti duže od 3 dana jer bezbijednost i efiksanost dužeg liječenja nisu još ustanovljene.

Prestanak liječenja

Nakon naglog prestanka liječenja tapentadolom mogu nastupiti simptomi naglog prekida (pogledati dio 4.8). Kada pacijentu više nije potrebna terapija tapentadolom, savjetuje se da se doza postepeno snižava, kako bi se spriječila pojava simptoma naglog prekida.

Oštećenje funkcije bubrega

PALEXIA nije ispitana kod djece i adolescenata s oštećenjem funkcije bubrega, zbog čega se ne preporučuje upotreba u toj populaciji (pogledati djelove 4.4 i 5.2).

Oštećenje funkcije jetre

PALEXIA nije ispitana kod djece i adolescenata s oštećenjem funkcije jetre, zbog čega se ne preporučuje upotreba u toj populaciji (pogledati djelove 4.4 i 5.2).

Način primjene

PALEXIA oralni rastvor namijenjen je za primjenu kroz usta.

PALEXIA oralni rastvor se može uzimati sa hranom ili bez nje.

PALEXIA oralni rastvor može se uzimati nerazrijeđena ili razrijeđena u vodi ili bilo kojem bezalkoholnom piću. U pakovanju je pipeta za doziranje sa priloženim nastavkom koja se treba koristiti za uzimanje tačne količine (volumena) iz bočice koja odgovara propisanoj dozi tapentadola.

PALEXIA oralni rastvor se može koristiti putem nazogastrične sonde od poliuretana, silikona ili polivinilhlorida (ovi materijali su ispitani i nisu pokazali nikakve interakcije ili razgradnju tapentadola).

Palexia je kontraindikovana:

• Kod pacijenata preosjetljivih na tapentadol ili bilo koju od pomoćnih supstanci lijeka (pogledati dio 6.1)
• U situacijama u kojima je kontraindikovana primjena aktivnih supstanci agonista μ-opioidnih receptora (u daljem tekstu mi-opioidnih receptora), tj. kod pacijenata sa značajnom respiratornom depresijom (u uslovima gdje nema monitoringa ili u odsustvu opreme za reanimaciju) i kod pacijenata sa akutnom ili teškom bronhijalnom astmom ili hiperkapnijom
• Kod svih pacijenata kod kojih postoji ili se sumnja da postoji paralitički ileus
• Kod pacijenata sa akutnom intoksikacijom alkoholom, hipnoticima, analgeticima sa centralnim delovanjem, ili psihotropnim aktivnim supstancama (pogledati dio 4.5).

Tolerancija i poremećaj povezan sa upotrebom opioida (zloupotreba i zavisnost)

Kontinuirana primjena opioida može dovesti do razvoja tolerancije, fizičke i psihičke zavisnosti kao i poremećaja povezanih sa upotrebom opioida (engl. Opioid Use Disorder, OUD). Zloupotreba ili namjerna neadekvatna primjena opioida može da ima za posljedicu predoziranje i/ili smrt. Rizik od razvoja OUD-a povećan je kod pacijenata sa ličnom ili porodičnom anamnezom (roditelji ili braća i sestre) poremećaja povezanih sa uzimanjem psihoaktivnih supstanci (uključujući poremećaj povezan sa uzimanjem alkohola), kod trenutnih pušača ili kod pacijenata sa porodičnom anamnezom drugih poremećaja mentalnog zdravlja (npr. velika depresija, anksioznost i poremećaji ličnosti).

Pacijente je potrebno pratiti zbog mogućnosti pojave znakova koji su povezani sa potražnjom lijeka (npr. preuranjeni zahtjevi za ponovljenu dozu lijeka). Ovo podrazumijeva i provjeru istovremene primjene opioida i psihoaktivnih ljekova (kao što su benzodiazepini). Potrebno je razmotriti savjetovanje sa specijalistom za zavisnost, pacijenata kod kojih se primijete znaci i simptomi OUD-a.

Rizik od istovremene upotrebe sedativnih ljekova kao benzodiazepini ili srodne supstance

Istovremena upotreba lijeka Palexia sa sedativnim ljekovima kao što su benzodiazepini ili srodne supstance, može da dovede do sedacije, respiratorne depresije, kome i smrti. Zbog ovih rizika istovremeno propisivanje lijeka Palexia sa ovim sedativnim ljekovima bi trebalo da bude rezervisano za pacijente za koje alternativni način liječenja nije moguć. Ako se donese odluka da se lijek Palexia propiše istovremeno sa sedativnim ljekovima, podešavanje doze jednog ili oba lijeka treba uzeti u obzir, a trajanje istovremene terapije treba da bude što je kraće moguće.

Ove pacijente treba pažljivo pratiti u pogledu znakova respiratorne depresije i sedacije. U tom smislu se preporučuje da se pacijenti i njihovi staratelji informišu o ovim simptomima (pogledati dio 4.5).

Respiratorna depresija

U velikim dozama ili kod pacijenata osjetljivih na agoniste µ-opioidnih receptora, Palexia može izazvati dozno-zavisnu respiratornu depresiju. Iz tog razloga, lijek Palexia treba sa oprezom primjenjivati kod pacijenata sa oslabljenom disajnom funkcijom.

Treba uzeti u obzir alternativne analgetike koji nisu agonisti µ-opioidnih receptora, a lijek Palexia kod takvih pacijenata treba koristiti samo pod pažljivim medicinskim nadzorom u najnižoj efektivnoj dozi. Ako se javi respiratorna depresija, treba je liječiti kao i svaku drugu respiratornu depresiju izazvanu agonistima µ-opioidnih receptora (pogledati dio 4.9).

Povreda glave i povišeni intrakranijalni pritisak

Lijek Palexia ne treba da se koristi kod pacijenata koji mogu da budu posebno osjetljivi na intrakranijalna dejstva retencije ugljen dioksida, kao što su oni sa dokazanim povišenim intrakranijalnim pritiskom, pacijenti sa poremećajem svijesti, ili u komi. Analgetici sa aktivnošću agonista µ-opioidnih receptora mogu da maskiraju klinički tok kod pacijenta sa povredom glave. Lijek Palexia treba oprezno koristiti kod pacijenata sa povredom glave i tumorima mozga.

Konvulzije

Lijek Palexia nije sistematski ispitivan kod pacijenata sa konvulzijama i ti pacijenti su bili isključeni iz kliničkih ispitivanja. Međutim, kao i drugi analgetici koji imaju aktivnost agonista µ-opioidnih receptora, i lijek Palexia se ne preporučuje kod pacijenata koji u anamnezi imaju konvulzije ili bilo koje stanje koje bi pacijenta izložilo riziku od pojave konvulzija. Dodatno, tapentadol može povećati rizik od pojave konvulzija kod pacijenata koji uzimaju ljekove koji snižavaju prag za pojavu konvulzija (pogledati dio 4.5).

Bubrežna insuficijencija

Lijek Palexia nije ispitivan u kliničkim studijama efikasnosti kod pacijenata sa teškom bubrežnom insuficijencijom. Zato se upotreba lijeka u ovoj populaciji ne preporučuje (pogledati djelove 4.2 i 5.2).

Insuficijencija jetre

Ispitanici sa blagom i umjerenom insuficijencijom jetre pokazali su povećanje sistemske izloženosti 2 puta odnosno 4,5 puta, u poređenju sa ispitanicima koji imaju normalnu funkciju jetre. Lijek Palexia treba oprezno koristiti kod pacijenata sa umjerenom insuficijencijom jetre (pogledati djelove 4.2 i 5.2), a posebno nakon započinjanja terapije.

Lijek Palexia nije ispitivan kod ljudi sa teškom insuficijencijom jetre, pa se zato upotreba lijeka u ovoj populaciji ne preporučuje (pogledati djelove 4.4 i 5.2).

Upotreba kod oboljenja pankreasa/bilijarnog trakta

Aktivne supstance koje imaju agonističko dejstvo na µ-opioidnim receptorima mogu da izazovu spazam Odijevog sfinktera. Lijek Palexia treba sa oprezom koristiti kod pacijenata sa oboljenjem bilijarnog trakta, uključujući i akutni pankreatitis.

Poremećaji disanja povezani sa spavanjem

Opioidi mogu izazvati poremećaje disanja povezane sa spavanjem, uključujući centralnu apneu tokom spavanja (CSA) i hipoksemiju povezanu sa spavanjem. Upotreba opioida povećava rizik od CSA u zavisnosti od doze. Kod pacijenata kod kojih je prisutna CSA, potrebno je razmotriti smanjenje ukupne doze opioida.

Mješoviti opioidni agonisti/antagonisti

Potreban je oprez kada se lijek Palexia uzima sa mješovitim µ-opioidnim agonistima/antagonistima (kao što su pentazocin, nalbufin) ili parcijalnim µ-opioidnim agonistima (kao što je buprenorfin). Kod pacijenata koji su na terapiji održavanja buprenorfinom za liječenje zavisnosti od opioida, treba razmotriti druge terapijske opcije (kao što je npr. privremeni prekid liječenja buprenorfinom), ako primjena punog µ-agoniste (kao što je tapentadol) postane neophodna za kupiranje akutnih bolnih stanja. Tokom zajedničke primjene tapentadola sa buprenorfinom, prijavljeno je da su potrebne veće doze punih agonista µ-opioidnih receptora i da je u ovakvim slučajevima potrebno pažljivo praćenje neželjenih događaja, kao što je respiratorna depresija.

PALEXIA 20 mg/ml oralni rastvor sadrži propilen glikol i natrijum

Ovaj lijek sadrži 10 mg propilen glikola u 5 ml rastvora (maksimalna pojedinačna doza) što odgovara 2,0 mg/ml.

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po maksimalnoj pojedinačnoj dozi, tj. zanemarive količine natrijuma.

Pedijatrijska populacija

Jednaka upozorenja i mjere opreza za upotrebu PALEXIA oralni rastvor vrijede i za djecu, uz sljedeće dodatne napomene:

PALEXIA nije ispitivana kod djece i adolescenata sa oštećenjem funkcije bubrega ili jetre, zbog čega se ne preporučuje upotreba u toj populaciji (pogledati djelove 4.2 i 5.2).

PALEXIA se ne preporučuje kod djece mlađe od 2 godine (pogledati dio 4.1).

PALEXIA 20 mg/ml oralni rastvor se ne preporučuje kod djece tjelesne težine od 16 kg ili manje (pogledati dio 4.2).

PALEXIA nije sistemski ocijenjena kod pretilne djece i adolescenata, zbog čega pretilne pedijatrijske pacijente treba pažljivo pratiti, a preporučena maksimalna doza za uzrast se ne smije prekoračiti.

PALEXIA je namijenjena upotrebi kod akutnog bola i stoga je ispitana u kratkotrajnom liječenju. Prema tome, nisu dostupni podaci o dugoročnoj bezbijednosti upotrebe kod djece (npr. za rast ili razvoj).

Ljekovi sa centralnim djelovanjem/depresori centralnog nervnog sisitema (CNS), uključujući alkohol i narkotike sa depresornim efektom na CNS

Istovremena primjena lijeka Palexia sa sedativnim ljekovima kao što su benzodiazepini ili drugi respiratorni ili CNS depresori (drugi opioidi, antitusici ili supstitucione terapije, barbiturati, antipsihotici, H1-antihistaminici, alkohol) povećava rizik od sedacije, respiratorne depresije, kome i smrti, zbog aditivnog depresornog efekta na CNS. Iz tog razloga, kada se razmatra kombinovana terapija lijekom Palexia i ljekovima koji imaju depresorno dejstvo na respiratorni sistem ili CNS, treba uzeti u obzir smanjenje doze jednog ili oba lijeka, a trajanje konkomitantne terapije treba da bude ograničeno (pogledati dio 4.4).

Istovremena primjena opioida i gabapentinoida (gabapentina ili pregabalina) povećava rizik od predoziranja opioidima, respiratorne depresije i smrti

Mješoviti opioidni agonisti/antagonisti

Potreban je oprez kada se lijek Palexia uzima sa mješovitim µ-opioidnim agonistima/antagonistima (kao što su pentazocin, nalbufin) ili parcijalnim µ-opioidnim agonistima, kao što je buprenorfin (pogledati takođe dio 4.4).

Lijek Palexia SR može uzrokovati konvulzije i povećati potencijal selektivnih inhibitora ponovnog preuzimanja serotonina (SSRI), inhibitora ponovnog preuzimanja serotonina i noradrenalina (SNRI), tricikličnih antidepresiva, antipsihotika i drugih ljekova koji smanjuju prag nadražaja za pojavu konvulzija.

Prijavljeni su slučajevi pojave serotoninskog sindroma, koji je vremenski bio povezan sa upotrebom tapentadola u kombinaciji sa serotoninergičkim ljekovima, kao što su selektivni inhibitori ponovnog preuzimanja serotonina (SSRI), inhibitori ponovnog preuzimanja serotonina i noradrenalina (SNRI) i tricikličnih antidepresiva. Serotoninski sindrom je vjerovatan, kada se javi nešto od navedenog:

• Spontani klonus
• Indukovani ili okularni klonus sa agitacijom ili dijaforezom
• Tremor ili hiperreflijeksija
• Hipertonija i temperatura tijela >38°C i indukovani okularni klonus.

Obustava serotoninergičkog lijeka obično dovodi do brzog oporavka. Terapija zavisi od prirode i težine simptoma.

Glavni put eliminacije tapentadola je konjugacija sa glukuronskom kiselinom posredovana uridin difosfat- transferazom (UGT) uglavnom UGT1A6, UGT1A9 i UGT2B7 izoformama. Zbog toga, istovremena primjena sa snažnim inhibitorima ovih izoenzima može dovesti do povećane sistemske izloženosti tapentadolu (pogledati dio 5.2).

Zbog toga što je glavni put eliminacije konjugacija s glukuronskom kiselinom, potencijal za interakcije kod odraslih je nizak.

Dodatno, in vitro je nađeno da tapentadol ne indukuje niti inhibira bilo koji od glavnih CYP enzima, uključujući CYP3A4.

Kod pacijenata na terapiji tapentadolom neophodan je oprez ukoliko se istovremeno započinje ili prekida primjena lijeka koji je snažan induktor enzima (npr. rifampicin, fenobarbital, kantarion (Hypericum perforatum)), jer to može da dovede do smanjenja efikasnosti u prvom, odnosno pojačanog rizika od neželjenih dejstava u drugom slučaju.

Terapiju lijekom Palexia treba izbjegavati kod pacijenata koji koriste inhibitore monoamino oksidaze (MAO) ili koji su ih koristili u poslednjih 14 dana zbog potencijalnog aditivnog dejstva na koncentracije sinaptičkog noradrenalina, što može da dovede do neželjenih kardiovaskularnih događaja, kao što je hipertenzivna kriza.

Pedijatrijska populacija

Zbog toga što je glavni put eliminacije konjugacija s glukuronskom kiselinom, potencijal za interakcije kod djece starije od 5 mjeseci je nizak (pogledati dio 4.2).

Trudnoća

Podaci o upotrebi kod trudnica su veoma ograničeni.

Ispitivanja na životinjama nisu pokazala teratogena dejstva. Međutim, usporeni razvoj i embriotoksičnost zabilježeni su pri dozama koje su imale pojačana farmakološka dejstva (tzv. ‘’exaggareted pharmacology’’) (µ-opioidnim receptorima posredovani efekti na CNS povezani sa dozama koje su iznad terapijskog opsega). Dejstva na postnatalni razvoj su uočena već pri primjeni doza koje kod majki nisu izazivale neželjena dejstva (tzv. NOAEL) (pogledati dio 5.3).

Lijek Palexia treba koristiti tokom trudnoće samo ako potencijalna korist opravdava potencijalni rizik po fetus.

Dugoročna primjena opioida kod trudnica istovremeno dovodi i do izloženosti fetusa. Posljedično, kod novorođenčeta se može javiti neonatalni sindrom obustave (engl. neonatal withdrawal syndrome, NOWS). Ukoliko se ne prepozna i ne liječi, neonatalni sindrom obustave može biti životno ugrožavajući. Potrebno je da antidot za novorođenče odmah bude dostupan.

Trudovi i porođaj

Dejstvo tapentadola na trudove i porođaj kod žena nije poznato. Palexia se ne preporučuje kod žena tokom i neposredno prije pojave trudova i samog porođaja. Zbog agonističke aktivnosti tapentadola na µ-opioidnim receptorima, novorođenčad čije su majke uzimale tapentadol treba pratiti zbog eventualnog razvoja respiratorne depresije.

Dojenje

Nema informacija o izlučivanju tapentadola u humano mlijeko. Iz ispitivanja na novorođenim pacovima koje je dojila ženka koja je primala tapentadol zaključeno je da se tapentadol izlučuje u mlijeku (pogledati dio 5.3). Iz tog razloga, ne može se isključiti rizik za odojče. Lijek Palexia ne treba koristiti tokom dojenja.

Plodnost

Nema dostupnih podataka o uticaju lijeka Palexia na plodnost ljudi. U ispitivanju plodnosti i ranog embrionalnog razvoja kod mužjaka ili ženki pacova, nije uočen uticaj na reproduktivne parametre (pogledati dio 5.3).

Lijek Palexia SR može da ima jak uticaj na psihofizičke sposobnosti prilikom upravljanja vozilima i rukovanja mašinama zbog činjenice da može nepovoljno da utiče na funkcije centralnog nervnog sistema (pogledati dio 4.8). Ovo se može očekivati posebno na početku terapije, pri svakoj promjeni doze i kada se kombinuje sa alkoholom ili trankilizerima (pogledati dio 4.4). Pacijente treba upozoriti da nije dozvoljeno upravljanje vozilima i rukovanje mašinama.

Neželjene reakcije na lijek koje su se javile kod pacijenata u placebo kontrolisanim ispitivanjima sprovedenim sa lijekom Palexia bile su uglavnom blagog do umjerenog intenziteta. Najčešće neželjene reakcije na lijek javile su se na nivou gastrointestinalnog trakta i centralnog nervnog sistema (mučnina, vrtoglavica, opstipacija, glavobolja i pospanost).

Najteže nuspojave su sedacija, respiratorna depresija i alergijske reakcije.

U tabeli datoj u nastavku navedene su neželjene reakcije na lijek koje su identifikovane u kliničkim ispitivanjima sprovedenim sa lijekom Palexia. Navedene su po klasi i učestalosti. Učestalosti se definiše kao veoma česta(≥1/10); česta (≥1/100, <1/10); povremena (≥1/1,000, <1/100); rijetka (≥1/10,000, <1/1,000); veoma rijetka (<1/10,000), i nije poznato (ne može se procijeniti na osnovu raspoloživih podataka.

Klinička ispitivanja sprovedena sa lijekom Palexia u kome su pacijenti bili izlagani do godinu dana pokazali su minimalne dokaze o pojavi apstinencijalnih simptoma po nagloj obustavi lijeka, a po pravilu su klasifikovani kao blagi, ukoliko ih je bilo. Ipak, neophodno je pažljivo praćenje pacijenata kako bi se uočili eventualni apstinencijalni simptomi (pogledati dio 4.2) i u slučaju da se pojave, adekvatno liječenje pacijenta.

Poznato je da je rizik od suicida i suicidalnih ideja veći kod pacijenata koji pate od hroničnog bola. Pored toga, supstance sa izraženim dejstvom na monoaminergički sistem dovode se u vezu sa pojačanim rizikom od suicida kod pacijenata koji pate od depresije, a posebno na početku terapije. U slučaju tapentadola, podaci iz kliničkih ispitivanja i postmarketinškog praćenja lijeka ne daju dokaze o povećanju ovog rizika.

Pedijatrijska populacija

Učestalost, tip i ozbiljnost neželjenih reakcija kod djece i adolescenata liječenih lijekom Palexia očekuje se da budu isti kao i kod odraslih koji se liječe lijekom Palexia. Od završenih pedijatrijskih ispitivanja nisu utvrđena nova pitanja bezbjednosti ni za jedno od ispitivane starosne podgrupe. 

Nema podataka o kliničkim ispitivanjima apstinencijalnih simptoma kod djece koja koriste formulaciju sa trenutnim oslobađanjem tapentadola; međutim ljekari treba da budu oprezni zbog apstinencijalnih simptoma nakon ponovljenog davanja tapentadola i njegovog naglog prestanka (pogledati dio 4.2). 

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole za lijek je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Simptomi

Iskustva sa predoziranjem tapentadola su veoma ograničena. Pretklinički podaci ukazuju da pri intoksikaciji tapentadolom mogu da se očekuju simptomi slični onima koje daju analgetici sa centralnim djelovanjem i agonističkom aktivnošću na µ-opioidnim receptorima. U principu, ovi simptomi u kliničkom okruženju uključuju miozu, povraćanje, kardiovaskularni kolaps, poremećaje svijesti do nivoa kome, konvulzije i respiratornu depresiju do nivoa zastoja disanja.

Terapija

U slučaju predoziranja, terapiju treba usmjeriti na kontrolu simptoma uzrokovanih agonističkim dejstvom na µ-opioidnim receptorima. Kada se sumnja na predoziranje tapentadolom primarnu pažnju treba posvetiti ponovnom uspostavljanju prohodnosti disajnih puteva i uvođenju asistirane ili kontrolisane ventilacije.

Čisti antagonisti opioidnih receptora kao što je nalokson su specifični antidoti za respiratornu depresiju koja je posljedica predoziranja. Respiratorna depresija zbog predoziranja može da traje duže od dejstva antagonista opioidnih receptora. Davanje antagonista opioidnih receptora nije zamjena za kontinuirano praćenje disajnih puteva, procesa disanja i cirkulacije nakon predoziranja opioidima. Ako je odgovor na antagoniste opioidnih receptora suboptimalan ili po prirodi, samo kratkotrajan, treba dati dodatnu dozu antagonista (npr. naloksona) u skladu sa uputstvom za upotrebu proizvođača tog lijeka.

Gastrointestinalna dekontaminacija se može razmotriti u cilju eliminacije neresorbovane aktivne supstance. Gastrointestinalna dekontaminacija se može vršiti aktivnim ugljem ili ispiranjem želuca u roku od 2 sata od uzimanja lijeka. Prije započinjanja gastrointestinalne dekontaminacije važno je da se obezbijedi prohodnost disajnih puteva.

Farmakoterapijska grupa: Analgetici; opioidi; ostali opioidi,

ATC kod: N02AX06

Tapentadol je snažan analgetik, agonista na µ-opioidnim receptorima i dodatnom inhibicijom ponovnog preuzimanja noradrenalina. Tapentadol svoje analgetičko dejstvo vrši direktno, bez farmakološki aktivnog metabolita.

Tapentadol je pokazao efikasnost u pretkliničkim modelima nociceptivnog, neuropatskog, visceralnog i zapaljenskog bola. Efikasnost je potvrđena u kliničkim ispitivanjima sa tapentadol tabletama sa produženim oslobađanjem gdje su bila obuhvaćena stanja nemalignog nociceptivnog bola i neuropatskog hroničnog bola kao i kod hroničnog bola povezanog sa tumorima. Ispitivanja kod bola izazvanog osteoartritisom i hroničnog bola u donjem dijelu leđa pokazala su sličnu analgetsku aktivnost tapentadola i snažnog opioida koji je korišten za poređenje. U jednom ispitivanju sa bolnom dijabetičkom perifernom neuropatijom tapentadol je bio bolji od placeba koji je korišten za poređenje.

Dejstva na kardiovaskularni sistem: U opsežnom ispitivanju QT intervala kod ljudi, nije pokazan uticaj ponavljanih terapijskih i supraterapijskih doza tapentadola na QT interval. Takođe, tapentadol nije imao relevantnog uticaja na ostale parametre EKG-a (puls, PR interval, trajanje QRS, morfologiju T-talasa ili U-talasa).

Pedijatrijska populacija

Kod djece i adolescenata (starosne grupe između 2 godine i <18 godina) dokazana je efikasnost oralnog rastvora tapentadola primijenjene do 72 sata kod postoperativne bola.

Bioraspoloživost je, posmatrana kao Cmax i AUC te svi drugi farmakokinetički parametri određivani za tapentadol, nakon primjene 100 mg tapentadola u obliku oralnog rastvora bila slična u poređenju sa 100 mg filmom obloženom tabletom (drugi oblik sa trenutnimoslobadjanjem ). Zbog toga su informacije navedene ispod, a koje su zasnovane na ispitivanjima sa filmom obloženim tabletama, takođe primjenjive i za oralni rastvor.

Apsorpcija

Nakon oralne primjene lijeka PALEXIA tapentadol se apsorbuje brzo i potpuno. Srednja apsolutna bioraspoloživost nakon primjene jedne doze (natašte) jest oko 32% zbog opsežnog metabolizma prvoga prolaza. Maksimalne serumske koncentracije tapentadola tipično se zapažaju otprilike oko 1,25 sati nakon primjene filmom obloženih tableta. Povećanja vrijednosti Cmax i AUC tapentadola, koja su proporcionalna dozi, zapažena su nakon primjene filmom obloženih tableta u rasponu oralnih terapijskih doza.

Ispitivanje višekratnih doza (svakih 6 sati), s dozama u rasponu od 75 do 175 mg tapentadola primijenjenog u obliku filmom obloženih tableta, pokazalo je opsjeg akumulacije između 1,4 i 1,7 za ishodišnu aktivnu supstancu, kao i između 1,7 i 2,0 za glavni metabolit tapentadol-O-glukuronid, što je prvenstveno određeno intervalom doziranja i prividnim poluvijekom tapentadola i njegovog metabolita. Stanje dinamičke ravnoteže koncentracija tapentadola u serumu postignuto je drugog dana režima liječenja.

Efekat hrane

Vrijednosti AUC i Cmax porasle su za 25%, odnosno 16%, kada su filmom obložene tablete primijenjene nakon visokokaloričnog doručka s visokim sadržajem masti. U tim je uslovima vrijeme do maksimalne koncentracije u plazmi odgođeno za 1,5 sat. Na osnovu podataka o efikasnosti koji su dobijeni u ranim tačkama određivanja tokom ispitivanja faze II/III, čini se da efekat hrane nije klinički značajan. PALEXIA oralni rastvor može se davati sa hranom ili bez nje.

Distribucija

Tapentadol se široko raspodjeljuje po tijelu. Nakon intravenske primjene volumen raspodjele (Vz) za tapentadol je 540 +/- 98 l. Vezanje na proteine plazme je malo, a iznosi približno 20% uglavnom vezano za albumin.

Biotransformacija

Metaboliše se oko 97% ishodišnog spoja. Glavni put metabolizma tapentadola je konjugacija s glukuronskom kiselinom da bi se stvorili glukuronidi. Nakon oralne primjene oko 70% doze izlučuje se u mokraći u konjugovanim oblicima (55% glukuronida i 15% sulfata tapentadola). Uridin-difosfat-glukuronil-transferaza (UGT) je primarni enzim uključen u glukuronidaciju (većinom izomeri UGT1A6, UGT1A9 i UGT2B7). Ukupno se 3% aktivne supstance izluči u mokraću u obliku nepromijenjene aktivne supstance. Tapentadol se dodatno metaboliše pomoću CYP2C9 i CYP2C19 u N-dezmetiltapentadol (13%), te pomoću CYP2D6 u hidroksi-tapentadol (2%), koji se dalje metabolišu konjugacijom. Zbog toga je metabolizam aktivne supstance posredstvom sistema citokroma P450 manje važan nego glukuronidacija.

Ni jedan od metabolita ne doprinosi analgetskom djelovanju.

Eliminacija

Tapentadol i njegovi metaboliti izlučuju se gotovo isključivo (99%) putem bubrega. Ukupni klirens nakon intravenske primjene je 1530 +/- 177 ml/min.

Posebne populacije

Stariji bolesnici

Srednja izloženost (AUC) tapentadolu bila je slična u ispitivanju sa starijim ispitanicima (u dobi od 65 – 78 godina) u poređenju sa mladim odraslim osobama (u dobi od 19 – 43 godine), kod čega je 16% niža srednja vrijednost Cmax zapažena u grupi starijih ispitanika u poređenju sa mladim odraslim ispitanicima.

Oštećenje funkcije bubrega

Vrijednosti AUC i Cmax tapentadola bile su uporedive kod ispitanika s različitim stepenima funkcije bubrega (od normalne funkcije do teškog oštećenja). Za razliku od toga, kod sve većeg oštećenja funkcije bubrega zapažena je sve veća izloženost (AUC) tapentadol-O-glukuronidu. U poredjenju sa normalnom funkcijom bubrega, kod ispitanika s blagim, umjerenim i teškim oštećenjem funkcije bubrega, AUC tapentadol-O-glukuronida je 1,5-struko, 2,5-struko, odnosno 5,5-struko viši.

Oštećenje funkcije jetre

Primjena tapentadola rezultovala je većom izloženošću i serumskim nivoima tapentadola u ispitanika sa oštećenom funkcijom jetre, u poređenju sa ispitanicima sa normalnom funkcijom jetre. Odnos farmakokinetičkih parametara tapentadola za grupe sa blagim i umjerenim oštećenjem funkcije jetre, u poređenju sa grupom ispitanika sa normalnom funkcijom jetre, bio je 1,7 odnosno 4,2 za AUC; 1,4 odnosno 2,5 za Cmax; te 1,2 odnosno 1,4 za t½. Brzina nastanka tapentadol-O-glukuronida bila je manja kod ispitanika sa povećanim oštećenjem funkcije jetre.

Farmakokinetički odnosi

Tapentadol se većinom metaboliše glukuronidacijom, a samo se mala količina metaboliše oksidativnim putevima.

S obzirom na to da je glukuronidacija sistem velikog kapaciteta/malog afiniteta, koji se ne zasićuje lako čak ni kod bolesti, te budući da su terapijske koncentracije aktivnih supstanci generalno daleko ispod koncentracija koje su potrebne za potencijalnu inhibiciju glukuronidacije, mala je vjerovatnoća da će nastupiti neke klinički značajne interakcije uzrokovane glukuronidacijom. U nizu ispitivanja interakcija između ljekova, u kojima su korišteni paracetamol, naproksen, acetilsalicilatna kiselina i probenecid, istraživan je mogući uticaj tih aktivnih supstanci na glukuronidaciju tapentadola. Ispitivanja sa eksperimentalnim aktivnim supstancama naproksenom (500 mg dva puta na dan tokom 2 dana) i probenecidom (500 mg dva puta na dan tokom 2 dana) pokazala su da je došlo do povećanja AUC vrijednosti tapentadola za 17% odnosno 57%. Sveukupno uzevši, u tim ispitivanjima nisu zapaženi klinički značajni učinci na serumske koncentracije tapentadola.

Nadalje, provedena su ispitivanja interakcija tapentadola s metoklopramidom i omeprazolom, kako bi se istražio mogući uticaj tih aktivnih supstanci na apsorpciju tapentadola. Ta su ispitivanja takođe pokazala da nema klinički značajnih efekata na serumske koncentracije tapentadola.

In vitro ispitivanja nisu otkrila nikakav potencijal tapentadola za inhibiciju ili indukciju enzima citokroma P450. Zbog toga, nije vjerovatno da će posredstvom sistema citokroma P450 nastupiti klinički značajne interakcije.

Vezanje tapentadola za proteine plazme je nisko (oko 20%). Zbog toga je mala vjerovatnoća da će doći do farmakokinetičkih interakcija između ljekova istiskivanjem sa mjesta vezanja za proteine

Pedijatrijska populacija

Apsorpcija

Kod pedijatrijske populacije su zabilježene maksimalne koncentracije u serumu u vrijeme slično kao u odraslih, bez promjena s obzirom na starosnu dob.

Efekat hrane

Kod djece i adolescenata nije provedeno specifično ispitivanje efekta hrane. U fazi III ispitivanja provedenog kod djece i adolescenata, tapentadol oralni rastvor je primjenjivana bez obzira na unos hrane. Prema dobijenim podacima o efikasnosti u fazi III ispitivanja kod djece i adolescenata, efekat hrane nije od kliničkog značaja. PALEXIA se može uzeti sa ili bez hrane.

Distribucija

Volumen distribucije po starosnoj grupi u djece nakon oralne primjene tapentadola i dobijen prema populacijskom farmakokinetičkom modelu (Pop PK) prikazan je u sljedećoj tablici:

Parametri na osnovu novog kombinovanog modela

Biotransformacija

Kod ljudi starosti od 5 mjeseci ili više metabolizam tapentadola je opsežan.

Eliminacija

Pedijatrijski klirens tapentadola nakon oralne primjene i dobijen prema PoP PK modelu za različite starosne grupe prikazan je u sljedećoj tabeli:

Parametri na osnovu novog kombinovanog modela

Posebne populacije

Oštećenje funkcije bubrega i jetre

PALEXIA nije ispitana kod djece i adolescenata sa oštećenjem funkcije bubrega i jetre.

Farmakokinetički odnosi

Specifična ispitivanja interakcija lijeka prema lijeku nisu sprovedena kod djece i adolescenata.

Tapentadol se nije pokazao genotoksičnim u Amesovom testu na bakterijama. Kada je rađen in vitro test hromozomskih aberacija dobijeni su dvoznačni rezultati, ali kada je test ponovljen, rezultati su bili jasno negativni. Tapentadol nije bio genotoksičan in vivo, kada su korišćena dva parametra praćenja hromozomskih aberacija i neplanske sinteze DNK, i kada je testiran pri maksimalnoj podnošljivoj dozi. Dugotrajna ispitivanja na životinjama nisu identifikovala potencijalni karcinogeni rizik relevantan za ljude.

Tapentadol nije uticao na fertilitet mužjaka ili ženki pacova, ali je pri višim dozama zabilježeno smanjeno in utero preživljavanje. Nije poznato da li je ovo posredovano dejstvom na ženke ili mužjake. Tapentadol nije pokazao teratogena dejstva kod pacova i kunića nakon intravenske i supkutane izloženosti. Međutim, usporeni razvoj i embriotoksičnost zabilježeni su poslije davanja doza lijeka koje su rezultirale prekomjernim farmakološkim dejstvom (CNS efekti posredovani µ-opioidnim receptorima, povezani sa primjenom doza većih od terapijskih). Poslije intravenskog doziranja kod pacova, zabilježeno je smanjeno in utero preživljavanje. Kod pacova, tapentadol je doveo do povećanog mortaliteta F1 mladunaca koji su bili direktno izloženi preko majčinog mlijeka između 1. i 4. postporođajnog dana i to već pri dozama koje za majku nisu bile toksične. Nije bilo dejstava na neurobihevioralne parametre.

Izlučivanje u majčino mlijeko ispitivano je kod onih mladunaca pacova čije su majke primale tapentadol. Mladunci su bili dozno-zavisno izloženi tapentadolu i tapentadol O-glukuronidu. Zaključeno je da se tapentadol izlučuje u mlijeko.

Mladunčad štakora bila je izložena lijeku od 6. do 90. dana od okota, što odgovara razdoblju razvoja od ranog djetinjstva, djetinjstva i adolescencije kod ljudi. U prva 3 dana dobijanja lijeka, zabilježena je numerički viša incidencija mortaliteta u dozama ≥ 25 mg/kg/dan uz izloženost plazme tapentadolu na nivou LOAEL (najniža doza kod koje je uočen štetni efekat) što je uporedivo sa predviđenom kliničkom izloženosti plazme kod djece. Podnošljivost tapentadola bila je dobra kod mladunaca starijih od 10 dana. U vezi sa tretmanom nije bilo povezanih kliničkih znakova, efekata na tjelesnu težinu, uzimanje hrane, razdoblje prije odbijanja od sisanja ili reproduktivni razvoj, rast dugih kostiju, motoričku aktivnosti, ponašanje ili učenje i pamćenje. Težine organa kao i makroskopska ili mikroskopska procjena nisu pokazale nikakve promjene povezane s tretmanom. Tapentadol nije uticao na polni razvoj, parenje ili pokazatelje trudnoće u ispitivanih životinja.

Limunska kiselina, monohidrat

Natrijum benzoat

Sukraloza

Aroma maline (Sadrži aromatične sastojke i približno 2 mg propilen glikola)

Natrijum hidroksid

Voda, prečišćena

Nije primjenljivo.

36 mjeseci

Čuvati lijek van pogleda i domašaja djece!

Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.

Nakon otvaranja upotrijebiti u roku od 6 nedjelja.

Polietilenske bočice visoke gustine (HDPE) zapečaćene aluminijskom folijom i zatvorene sa sigurnosnim zatvaračem za zaštitu od djece od polietilena visoke gustine (HDPE) / polipropilena (PP).

Uz svaku bočicu oralnog rastvora priložena je pipeta za doziranje i nastavak spojen na pipetu za doziranje.

Skala pipete za doziranje od ukupno 5 ml podijeljena je na intervale od 0,1 ml. Dodatno, desna skala pokazuje pojedinačne doze za odrasle.

Bočice od 100 ml i 200 ml

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Tapentadol – aktivna supstanca sadržana u lijeku PALEXIA oralni rastvor - je jak analgetik koji pripada grupi ljekova zvanoj opioidi. PALEXIA 20 mg/ml oralni rastvor se koristi za ublažavanje umjerenog do jakog akutnog bola kod djece uzrasta od 2 godine i više i tjelesne mase veće od 16 kg, kao i kod odraslih osoba kod kojih se bol može adekvatno kontrolisati samo opioidnim analgetikom.

Lijek Palexia ne smijete koristiti ako:

• ste alergični (preosjetljivi) na tapentadol ili na bilo koju od pomoćnih supstanci lijeka Palexia (pogledati dio 6)
• imate astmu ili Vam je disanje izrazito usporeno ili plitko (respiratorna depresija, hiperkapnija)
• imate paralizu crijeva (crijeva ne rade kako treba što se odlikuje zatvorom i nadutošću, i može da bude praćeno bolom ili nelagodnošću u donjem dijelu stomaka)
• ste imali trovanje alkoholom, ljekovima u terapiji nesanice, ljekovima protiv bolova ili antipsihoticima (za liječenje određenih psihičkih poremećaja)6 (pogledati dio “Drugi ljekovi i Palexia“).

Upozorenja i mjere opreza:

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije uzimanja lijeka Palexia ako:

• dišete usporeno ili plitko
• imate povišen pritisak u lobanji ili imate poremećaj svijesti
• ste imali/imate povredu glave ili tumor mozga
• imate probleme sa bubrezima ili jetrom (pogledati dio “Kako se upotrebljava lijek Palexia“ )
• imate bolesti gušterače uključujući i zapaljenje gušterače (pankreatitis) ili bolesti žučnih puteva (bolesti bilijarnog trakta)
• uzimate lijek Palexia sa ljekovima koji su mješoviti opioidni agonisti/antagonisti (npr. pentazocin, nalbufin) ili parcijalne μ-opioidne (u daljem tekstu mi-opioidne) agoniste (npr. buprenorfin).
• imate sklonosti ka epilepsiji ili napadima ili uzimate druge ljekove za koje se zna da povećavaju rizik od napada, jer se rizik od napada može povećati.
• ste Vi ili neko iz Vaše porodice nekada bili zavisni od alkohola, ljekova koji se izdaju na recept ili nelegalnih droga („zavisnost“)
• ste pušač
• ste ikada imali probleme sa raspoloženjem (depresija, anksioznost ili poremećaj ličnosti) ili ste se liječili kod psihijatra zbog neke druge mentalne bolesti.

Ovaj lijek sadrži tapentadol koji je opioidni lijek. Kontinuirana primjena opioidnih analgetika može dovesti do smanjene efikasnosti lijeka (naviknete se na lijek). Takođe može dovesti do zavisnosti i zloupotrebe lijeka, što može rezultovati predoziranjem opasnim po život. Ako ste zabrinuti da biste mogli postati zavisni od lijeka Palexia, važno je da se posavetujete sa svojim lijekarom. Primena lijeka (čak i terapijskih doza) može dovesti do fizičke zavisnosti što može dovesti do pojave sindroma obustave lijeka i ponovne pojave tegoba ako naglo prekinete sa primjenom ovog lijeka.

Lijek Palexia može dovesti do fizičke i psihičke zavisnosti. Ako ste skloni zloupotrebi ljekova, ili ako zavisite od ljekova, ove tablete smijete koristiti samo u kratkim vremenskim intervalima i pod strogim nadzorom ljekara

Djeca i adolescenti

PALEXIA nije sistemski ocjenjivana kod gojazne djece i adolescenata, tako da gojaznu djecu treba pomno pratiti, a preporučena maksimalna doza za starosni uzrast ne smije se prekoračiti.

Ovaj lijek se ne smije davati djeci mlađoj od 2 godine.

Poremećaji disanja povezani sa spavanjem

Palexia sadrži aktivnu supstancu koja pripada grupi opioida. Opioidi mogu izazvati poremećaje disanja povezane sa spavanjem, na primjer centralnu apneu tokom spavanja (plitko disanje/pauza disanja tokom spavanja) i hipoksemiju povezanu sa spavanjem (nizak nivo kiseonika u krvi). Rizik od centralne apnee u snu zavisi od doze opioida. Vaš ljekar može razmotriti smanjenje ukupne doze opioida ako doživite centralnu apneu tokom spavanja.

Primjena drugih ljekova

Vaš ljekar će Vam reći koji ljekovi se smiju bezbjedno koristiti uz lijek Palexia.

• Rizik od neželjenih dejstava se povećava ako uzimate ljekove koji mogu da izazovu konvulzije (napade), kao što su određeni antidepresivi ili antipsihotici. Rizik od nastanka napada može se povećati i ako istovremeno uzimate lijek Palexia. Vaš ljekar će Vam reći da li je lijek Palexia pogodan za Vas.
• Istovremena upotreba lijeka Palexia i ljekova za sedaciju (smirenje), kao što su ljekovi iz grupe benzodiazepina ili slični ljekovi (pojedini ljekovi za uspavljivanje ili anksiolitici (kao barbiturati) ili ljekovi protiv bolova kao što su opioidi, morfin i kodein (koji se koristi i protiv kašlja), antipsihotici, H1-antihistaminici, alkohol) povećava rizik od pospanosti, otežanog disanja (tzv. respiratorna depresija), kome, a može biti i opasna po život. Zbog toga, istovremena primjena navedenih ljekova dolazi u obzir samo kada ne postoji terapijska alternativa.

Međutim, ako Vaš ljekar propiše lijek Palexia istovremeno sa ljekovima koji izazivaju sedaciju, on/ona će ograničiti dozu tih ljekova, kao i trajanje terapije.

Molimo Vas da kažete Vašem ljekaru koje sve ljekove za smirenje uzimate i slijedite uputstva ljekara u vezi s doziranjem. Možete da informišete prijatelje ili rođake kako bi bili upoznati sa navedenim znacima i simptomima. Obavezno se javite svom ljekaru ako osjetite navedene simptome.

• Ako uzimate ljekove koji utiču na nivo serotonina (npr. neki ljekovi protiv depresije), razgovarajte sa svojim ljekarom prije nego što uzmete lijek Palexia, jer su prijavljivani slučajevi "serotoninskog sindroma". Serotoninski sindrom je rijetko, ali po život opasno stanje. Znaci ovog sindroma su nevoljne, ritmične kontrakcije mišića, uključujući mišiće koji kontrolišu pokrete očiju, uznemirenost, pojačano znojenje, drhtanje (tremor), pojačani refleksi, pojačan tonus mišića i tjelesna temperatura iznad 38°C. Posavjetujte se sa svojim ljekarom prije nego što uzmete lijek Palexia.
• Moguće je da lijek Palexia neće biti podjednako efikasan ako se primjenjuje zajedno sa nekim ljekovima sličnim opioidima (npr. ljekovi koji sadrže pentazocin, nalbufin ili buprenorfin) . Obavijestite svog ljekara ako uzimate neki od tih ljekova.
• Istovremeno uzimanje lijeka Palexia sa drugim ljekovima/ljekovitim preparatima (npr. rifampicin, fenobarbiton ili kantarion) koji pojačavaju ili slabe aktivnost enzima pod čijim uticajem se lijek Palexia metaboliše i uklanja iz organizma, može da utiče na efikasnost lijeka Palexia ili može da dovede do pojave neželjenih dejstava. Ova dejstva mogu da se pojave posebno kada se drugi lijek uvodi u terapiju ili se obustavlja. Molimo Vas obavijestite Vašeg ljekara o svim ljekovima koje pijete.
• Palexia ne smije da se uzima sa ljekovima iz grupe inhibitora enzima monoaminooksidaze (MAOI – neki ljekovi za terapiju depresije). Recite svom ljekaru ako uzimate MAOI ili ste u posljednjih 14 dana uzimali MAOI.

Uzimanje lijeka Palexia sa hranom ili pićem

Kada uzimate lijek Palexia nemojte piti alkohol jer neka neželjena dejstva poput pospanosti mogu da budu pojačana. Lijek Palexia možete da uzimate uz hranu ili bez nje.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ako ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, posavjetujte se sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije uzimanja ovog lijeka.

Ne uzimajte lijek Palexia:

• Ako ste trudni, izuzev ako Vam je to propisao Vaš ljekar. Ukoliko se primjenjuje tokom dužeg perioda u trudnoći, tapentadol može dovesti do pojave simptoma obustave kod novorođenčeta, što za novorođenče može biti životno ugrožavajuće ukoliko se ne prepozna i ne liječi.

Primjena lijeka Palexia oralnog rastvora se ne preporučuje:

• Tokom porođaja, jer to može da dovede do izrazito usporenog ili plitkog disanja (respiratorna depresija) kod novorođenčeta
• Ako dojite, jer ovaj lijek može da se izlučuje u majčino mlijeko.

Uticaj lijeka Palexia na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Ako prilikom primjene lijeka osjetite omamljenost, omaglicu i zamućen vid ili usporene reakcije, nemojte upravljati vozilom ili raditi sa alatom i mašinama.. Navedeno se češće javlja na početku uzimanja PALEXIA oralnog rastvora, ako Vam ljekar promijeni dozu, ili ako pijete alkohol ili uzimate sedative. Molimo Vas pitajte svoga ljekara, je li dozvoljeno upravljati vozilom ili raditi sa mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Palexia

PALEXIA 20 mg/ml oralni rastvor sadrži natrijum

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po maksimalnoj pojedinačnoj dozi, tj. zanemarive količine natrijuma.

PALEXIA 20 mg/ml oralni rastvor sadrži propilenglikol

Ovaj lijek sadrži 10 mg propilenglikola u 5 ml rastvora (maksimalna pojedinačna doza) što odgovara 2mg/ml.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako niste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Vaš ljekar će promijeniti dozu ili vrijeme između doza lijeka Palexia u skladu sa jačinom Vašeg bola i Vašim zdravstvenim stanjem. Uopšteno, treba uzeti najmanju dozu lijeka kojom će se ublažiti bol.

Odrasli

Uobičajena doza na svakih 4 do 6 sati iznosi:

• 50 mg tapentadola (2,5 ml oralnog rastvora), ili
• 75 mg tapentadola (3,75 ml oralnog rastvora) ili
• 100 mg tapentadola (5 ml oralnog rastvora).

Prvoga dana liječenja ne preporučuju se ukupne dnevne doze tapentadola veće od 700 mg, niti sljedećih dana dnevne doze tapentadola veće od 600 mg.

Ako je to potrebno, ljekar Vam može propisati drugačiju, prikladniju dozu ili razmak između doziranja. Ako osjećate da je efekat ovog lijeka prejak ili preslab, razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom.

Pacijenti starije dobi

Kod pacijenata starije dobi (iznad 65 godina) obično nije potrebno prilagođavati dozu. Međutim, Vaš ljekar može, po potrebi, da prilagodi dozu ili vremenski interval između doza.

Bolest (oštećenje funkcije) jetre i bubrega

Nemojte koristiti lijek Palexia ako imate ozbiljne probleme sa jetrom ili bubrezima.

Ako su Vaši problemi sa jetrom umjereni, ljekar će Vam preporučiti drugačiji režim doziranja. U slučaju blagih problema s jetrom i u slučaju blagih ili umjerenih problema s bubrezima, dozu nije potrebno prilagođavati.

Primjena kod djece i adolescenata

PALEXIA oralni rastvor se daje djeci samo u bolnici.

PALEXIA oralni rastvor se daje samo djeci tjelesne mase veće od 16 kg.

Doza PALEXIA oralnog rastvora za djecu i adolescente (uzrasta od 2 do 18 godina) iznosi 1,25 mg/kg svaka 4 sata. Tačnu dozu će odrediti ljekar ili medicinska sestra.

Prije sljedeće doze uvijek treba pričekati 4 sata. Doza se može smanjiti kako akutni bol jenjava.

Kako i kada trebate uzimati PALEXIA oralni rastvor

PALEXIA oralni rastvor je namijenjen za primjenu kroz usta.

Oralni rastvor možete uzimati na prazan želudac ili uz obroke.

U pakovanju je dozna pipeta sa priloženim nastavkom koja se treba koristiti za uzimanje tačne količine (zapremine) iz bočice koja odgovara propisanoj dozi tapentadola.

Uputstvo za otvaranje bočice i korištenje pipete za doziranje

Bočica ima sigurnosni čep s navojem koji onemogućava djeci jednostavno otvaranje bočice. Slika 1

Da biste poklopac skinuli pritisnite ga prema dolje i okrenite suprotno od smjera kazaljki na satu (slika 1). Skinite poklopac i uklonite/odlijepite zaštitnu foliju s vrha bočice. Ako je zaštitna folija oštećena, nemojte koristiti ovaj lijek, te se posavjetujte sa svojim ljekarom.

Slika 2

Stavite bočicu na čvrstu i ravnu podlogu. Otvorite plastičnu vrećicu koja sadrži pipetu za

doziranje/nastavak na perforiranom kraju i izvadite pipetu za doziranje (A) s priloženim

nastavkom (B). Umetnite čvrsto nastavak s pipetom za doziranje u grlo bočice (slika 2).

Slika 3

Kako biste napunili pipetu za doziranje, okrenite bočicu naopačke. Tako držeći pipetu za

doziranje, nježno povucite klip (C) prema dolje do oznake koja odgovara dozi koju je

propisao Vaš ljekar (pogledajte dio “Kako uzimati PALEXIA oralni rastvor”). Još nemojte izvaditi pipetu za doziranje! (Slika 3).

Slika 4

Okrenite bočicu uspravno i nakon toga pažljivo izvadite pipetu za doziranje iz bočice.

Nakon što ste uklonili pipetu za doziranje, provjerite da li ste uzeli tačnu količinu

rastvora. Nastavak (B) koji je prethodno bio vezan za pipetu za doziranje sada bi trebao

ostati u boci (Slika 4).

Slika 5

Uzmite lijek stavljajući pipetu za doziranje u usta te lagano pritiskajte klip. Pritisnite klip

do kraja kako biste istisnuli kompletnu količinu rastvora u usta. Ako želite, lijek možete rastvoriti u čaši vode ili bezalkoholnog pića; u tom slučaju popijte svu tečnost kako bi se osiguralo da ste uzeli ispravnu dozu lijeka (Slika 5).

Ostavite nastavak u bočici, čvrsto zatvorite bočicu i spremite je u uspravnom položaju. Isperite pipetu za doziranje s vodom nakon svake upotrebe i posušite je. Sljedeći put kada uzimate lijek, stavite pipetu za doziranje u nastavak na vratu bočice i slijedite gore navedena uputstva.

Koliko dugo smijete uzimati PALEXIA oralni rastvor

Nemojte uzimati ovaj lijek duže nego što Vam je preporučio ljekar. Primjena lijeka kod djece ne bi trebala biti duže od 3 dana.

Ako ste uzeli više lijeka Palexia nego što je trebalo

Uzimanje prevelike doze lijeka Palexia može da bude životno ugrožavajuće.

U slučaju predoziranja odmah potražite savjet ljekara, čak i ako se osjećate dobro.

Veoma visoke doze lijeka Palexia mogu da dovedu do sljedećeg:

• Suženja zjenica (zjenice izgledaju kao vrh čiode)
• Povraćanja
• Pada krvnog pritiska
• Ubrzanog lupanja srca
• Izmijenjenog stanja svijesti, kolapsa ili besvjesnog stanja (kome)
• Epileptičnih napada
• Izrazito usporenog ili plitkog disanja ili potpunog prestanka disanja.

Ukoliko Vam se pojavi neki od navedenih simptoma hitno pozovite ljekara!

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Palexia

Ako zaboravite da uzmete ovaj lijek, vjerovatno ćete ponovo osjetiti bol.

Nikada ne uzimajte dvostruku dozu da nadoknadite propuštenu, već nastavite da uzimate lijek kao ranije.

Ako prestanete da uzimate lijek Palexia

Ako prerano prestanete da uzimate ovaj lijek, vjerovatno ćete ponovo osjetiti bol. Ne prekidajte terapiju ovim lijekom bez prethodne konsultacije sa svojim ljekarom.

Po pravilu Vam se neće javiti simptomi odvikavanja kada prestanete da uzimate ovaj lijek.

Međutim, u nekim slučajevima osobe koje su uzimale ovaj lijek, mogu neko vrijeme da se osjećaju loše, ako naglo prestanu sa korištenjem ovog lijeka.

Mogu se pojaviti sljedeći simptomi:

• osjećaj nemira, razdražljivost, uznemirenost, slabost ili mučnina, gubitak apetita, povraćanje, proliv
• suzenje očiju, curenje iz nosa, zijevanje, i proširene zjenice
• problemi sa spavanjem, zijevanje
• znojenje, jeza (drhtavica)
• bolovi u mišićima ili zglobovima, bol u leđima, grčevi u stomaku
• porast krvnog pritiska, ubrzano disanje ili ubrzan puls.

Ako Vam se pojavi bilo koji od ovih simptoma kada prestanete da uzimate lijek Palexia, javite se svom ljekaru.

Ovaj lijek ne smijete naglo prestati uzimati, osim ako Vam ljekar ne kaže da to učinite. Ako Vaš ljekar smatra da terapiju ovim lijekom treba prekinuti, on će Vam objasniti na koji način da to učinite. Ovo može da podrazumijeva postepeno smanjivanje doze.

Ako imate bilo kakvih pitanja o upotrebi ovog lijeka, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i lijek Palexia može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Ozbiljna neželjena dejstva i simptomi koji zahtijevaju posebnu pažnju:

• Ovaj lijek može da izazove alergijsku reakciju uključujući oticanje ispod kože, koprivnjaču, u teškim slučajevima otežano disanje, pad krvnog pritiska, kolaps ili šok (rijetko). Simptomi mogu biti zviždanje u grudima, otežano disanje, otok očnih kapaka, lica ili usana, ospa ili svrab, koji mogu da zahvate cijelo tijelo.
• Drugo ozbiljno neželjeno dejstvo je stanje usporenog ili plitkog disanja. Ovo se uglavnom dešava kod iscrpljenih pacijenata i pacijenata starije životne dobi.

Ako se kod Vas pojavi neko od ovih ozbiljnih neželjenih dejstava, odmah se obratite svom ljekaru.

Druga neželjena dejstva koje se mogu javiti:

Vrlo često (mogu se javiti kod više od 1 na 10 korisnika lijeka): mučnina, povraćanje, omaglica, pospanost, glavobolja.

Često (mogu se javiti kod najviše 1 od 10 korisnika lijeka): smanjen apetit, zatvor, proliv, probavne tegobe, tjeskoba, zbunjenost, halucinacije, problem sa spavanjem, abnormalni snovi, drhtanje, naleti crvenila, suha usta, svrab, pojačano znojenje, osip, grčevi u mišićima, osjećaj slabosti, umor, osjećaj promjene tjelesne temperature.

Manje često (mogu se javiti kod najviše 1 od 100 korisnika lijeka): depresivno raspoloženje, euforično raspoloženje, nervoza, uznemirenost, nemir, dezorijentisanost, poremećena pažnja, oslabljeno pamćenje, stanje pred nesvjesticu, sedacija, nekontrolisani pokreti, trzanje mišića, otežan govor, obamrlost, abnormalni osjeti na koži (npr. trnci, bockanje), abnormalan vid, ubrzani otkucaji srca, lupanje srca, snižen krvni pritisak, snižen nivo kiseonika u krvi, nedostatak daha, nelagoda u trbuhu, osjećaj težine, odgođeno započinjanje mokrenja, učestalo mokrenje, sindrom odvikavanja (pogledajte „Ako prestanete uzimati PALEXIA oralni rastvor“), nakupljanje vode u tkivu (edem), osjećaj abnormalnosti, opijenosti, razdražljivost, osjećaj opuštenosti.

Rijetko (mogu se javiti kod najviše 1 od 1000 korisnika lijeka): epileptički napadi, kožne reakcije (koprivnjača), abnormalno razmišljanje, smanjen nivo svijesti, abnormalna koordinacija, usporeni otkucaji srca, poremećeno pražnjenje želuca.

Nepoznata učestalost: delirijum.

Generalno je vjerovatnoća pojave samoubilačkih razmišljanja i ponašanja povećana kod pacijenata sa hroničnim bolom. Osim toga i neki ljekovi za liječenje depresije (koji djeluju

na neurotransmiterski sistem u mozgu) mogu povećati taj rizik, naročito u početku liječenja. Iako tapentadol također djeluje na neurotransmitere, ne postoje dokazi kod primjene tapentadola kod ljudi o povećanom riziku.

Kod djece i adolescenata nisu zabilježene druge dodatne nuspojave.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.

Nakon otvaranja upotrijebiti u roku od 6 nedjelja.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na posljednji dan navedenog mjeseca.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Palexia

Aktivna supstanca je tapentadol hidrohlorid.

1 ml Palexia 20 mg/ml oralnog rastvora sadrži 20 mg tapentadola (u obliku tapentadol hidrohlorida)

Pomoćne supstance su:

Natrijum benzoat

Limunska kiselina, monohidrat

Sukraloza

Aroma maline (Sadrži aromatične sastojke i približno 2 mg propilen glikola)

Natrijum hidroksid

Voda, prečišćena

Kako izgleda lijek Palexia i sadržaj pakovanja

PALEXIA oralni rastvor je bistar, bezbojni rastvor.

PALEXIA 20 mg/ml oralni rastvor se nalazi u plastičnoj HDPE bočici sa HDPE „child resistant“ zatvaračem i LDPE adapterom zapremine 100 ml ili 200 ml, uključujući pipetu za doziranje od 5 ml s raspodjelom na 0,1 ml i nastavak spojen na pipetu za doziranje. Dodatno, desna skala pokazuje pojedinačne doze za odrasle.

Nosilac dozvole i proizvođač

Proizvođač

Gruenenthal GmbH,

Zieglerstrasse 6, Aachen, Nordrhein-Westfalen, 52078, Njemačka

Nosilac dozvole

Hemofarm A.D. Vršac P.J. Podgorica, 8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

§▲ Palexia, 20 mg/ml, oralni rastvor, boca, 1x100ml:

2030/24/3100 – 1118 od 10.06.2024. godine

§▲ Palexia, 20 mg/ml, oralni rastvor, boca, 1x200 ml:

2030/24/3101 – 1119 od 10.06.2024. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Jun, 2024. godine