MONOPRIL 20mg tableta

Hipertenzija:

Lijek Monopril je indikovan za terapiju hipertenzije, kao monoterapija ili u kombinaciji sa drugim antihipertenzivnim ljekovima. Antihipertenzivno djelovanje lijeka Monopril i istovremeno primijenjenih diuretika uglavnom je aditivno.

Srčana insuficijencija:

Lijek Monopril je indikovan za terapiju srčane insuficijencije u kombinaciji sa diureticima koji ne štede kalijum i, ukoliko je potrebno, preparatima digitalisa (vidjeti djelove 4.3, 4.4, 4.5. i 5.1). Kod takvih bolesnika fosinopril poboljšava simptome i toleranciju fizičkog napora, umanjuje ozbiljnost srčane insuficijencije i smanjuje učestalost hospitalizacija usljed srčane insuficijencije.

Doziranje

Fosinopril se primjenjuje oralno, kao pojedinačna dnevna doza. Kao i kod svih drugih ljekova koji se primjenjuju jednom dnevno, dozu lijeka treba uzeti u približno isto vrijeme svakog dana. Hrana ne utiče na apsorpciju fosinoprila. Uobičajena početna doza od 10 mg nije ispitivana kod pacijenata sa teškom srčanom insuficijencijom (NYHA IV) i pacijenata sa srčanom insuficijencijom starijih od 75 godina (vidjeti dio 4.4). Dozu održavanja treba prilagođavati individualno, svakom pacijentu, prema stanju pacijenta i vrijednostima krvnog pritiska (vidjeti dio 4.4). U liječenju hipertenzije, fosinopril se može primjenjivati samostalno ili u kombinaciji sa drugim klasama antihipertenziva (vidjeti djelove 4.3, 4.4, 4.5 i 5.1).

Pacijenti sa hipertenzijom koji ne primjenjuju diuretike

Početna doza

Preporučena početna doza je 10 mg jednom dnevno. Kod pacijenata sa visoko aktivnim renin-angiotenzin-aldosteron sistemom (naročito, renovaskularnom hipertenzijom, gubitkom tečnosti i/ili elektrolita, srčanom insuficijencijom ili teškom hipertenzijom) može doći do izrazitog pada krvnog pritiska nakon primjene početne doze. Liječenje treba započeti pod nadzorom ljekara.

Doza održavanja

Dozni interval je 10 do 40 mg dnevno, primijenjen u pojedinačnoj dozi. Ukoliko adekvatna kontrola krvnog pritiska ne može da se u periodu od 3-4 nedjelje, doza se može dalje povećavati.

Pacijenti sa hipertenzijom koji istovremeno primaju diuretike

Pri započinjanju liječenja fosinoprilom, može doći do simptomatske hipotenzije. Ovo se češće dešava kod pacijenata koji istovremeno primjenjuju diuretike, naročito kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom, pacijenata starijih od 75 godina i pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega. Stoga je kod ovih pacijenta neophodan oprez, usljed mogućeg gubitka tečnosti i/ili elektrolita. Ukoliko je moguće, terapiju diureticima treba prekinuti 2-3 dana prije započinjanja terapije fosinoprilom. Kod pacijenata sa hipertenzijom kod kojih diuretik nije moguće obustaviti, terapiju fosinoprilom treba započeti u dozi od 10 mg. Potrebno je kontrolisati funkciju bubrega i nivo kalijuma. Dozu održavanja treba prilagoditi vrijednostima krvnog pritiska. Ukoliko je potrebno, diuretik se može ponovo uvesti u terapiju (vidjeti djelove 4.4 i 4.5). Ukoliko se fosinopril uvodi pacijentima koji već koriste diuretike, preporučuje se pažljiv medicinski nadzor tokom nekoliko sati, do stabilizacije krvnog pritiska.

Posebne populacije

Srčana insuficijencija:

Preporučena početna doza je 10 mg jednom dnevno, uz pažljiv medicinski nadzor. Ukoliko pacijenti dobro podnose početnu dozu, ona se može postepeno povećati i do 40 mg jednom dnevno. Može doći do pojave hipotenzije nakon primjene početne doze lijeka Monopril, ali to ne isključuje dalje pažljivo titriranje doze lijeka koje se obavlja nakon uspješno uspostavljene kontrole hipotenzije. Kada je potrebno, lijek Monopril se primjenjuje u kombinaciji sa diureticima i preparatima digitalisa.

Srčana insuficijencija - pacijenti sa povećanim rizikom:

Započinjanje terapije lijekom Monopril u bolničkim uslovima preporučuje se kod pacijenata sa teškom srčanom insuficijencijom (NYHA IV) i kod onih sa posebnim rizikom od hipotenzije nakon prve doze, kao što su pacijenti koji primjenjuju više diuretika ili visoke doze diuretika (npr. >80 mg furosemida), pacijenti sa hipovolemijom, hiponatrijemijom (natrijum u serumu <130 meq/l), prethodnom hipotenzijom (sistolni krvni pritisak <90 mmHg), pacijenti sa nestabilnom srčanom insuficijencijom i pacijenti koji uzimaju visoke doze vazodilatatora. Potrebno je kontrolisati funkciju bubrega i nivo kalijuma (vidjeti dio 4.4).

Pedijatrijska populacija:

Ne preporučuje se primjena lijeka u ovoj starosnoj grupi. Klinička iskustva o primjeni fosinoprila kod djece sa hipertenzijom starije od 6 godina su ograničena (vidjeti djelove 5.1, 5.2. i 4.8). Nije utvrđena optimalna doza kod djece bilo kog uzrasta. Ne postoji odgovarajuća doza lijeka kod djece tjelesne mase ispod 50 kg.

Doziranje kod starijih osoba

Kod starijih pacijenata sa klinički normalnom renalnom i hepatičkom funkcijom nije potrebno prilagođavanje doze, s obzirom na to da nije utvrđeno da se kod njih farmakokinetički parametri ili antihipertenzivni efekat fosinoprilata razlikuju u odnosu na mlađe pacijente.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre

Terapiju treba započeti dozom od 10 mg dnevno. Iako brzina hidrolize može biti smanjena, stepen hidrolize nije umanjen kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre. U ovoj grupi pacijenata, ima pokazatelja smanjenog hepatičkog klirensa fosinoprilata sa kompenzatornim povećanjem renalne ekskrecije.

Doziranje kod pacijenta sa oštećenom funkcijom bubrega

Terapiju treba započeti dozom od 10 mg, savjetuje se oprez, naročito u slučaju pacijenata sa GFR<10 ml/min. U zavisnosti od kliničkog odgovora, doza može da se poveća do postizanja željenog terapijskog odgovora.

Resorpcija, bioraspoloživost, vezivanje za proteine, biotransformacija i metabolizam uglavnom nijesu promijenjeni kod pacijenata sa oslabljenom renalnom funkcijom. Kod pacijenata sa smanjenom renalnom funkcijom, klirens fosinoprilata je oko 50% manji nego kod pacijenata sa normalnom renalnom funkcijom.

Ipak, s obzirom na to da hepatobilijarna eliminacija kompenzuje bar dio umanjene renalne funkcije, ukupan klirens fosinoprilata uglavnom nije promijenjen u širokom opsegu stepena renalne insuficijencije (klirens kreatinina od <10 do 80 ml/min/1,73 m2, uključujući i krajnji stepen renalne insuficijencije).

Hemodijaliza i peritonealna dijaliza nijesu efikasne u uklanjanju fosinoprilata. Peritonealni klirens nije značajan i kreće se u opsegu od 0,07 do 0,23 ml u minutu. Slično je i kod hemodijalize, gdje se za četiri sata izbaci samo oko 1,5% primijenjene doze. Klirens fosinoprilata putem hemodijalize i peritonealne dijalize iznosi 2% odnosno 7%, u odnosu na klirens uree. Stoga nije potrebno prilagođavanje doze kako bi se korigovao gubitak lijeka navedenim procedurama.

Fosinopril NIJE odobren za primjenu kod akutnog infarkta miokarda.

Način primjene:

Oralna upotreba.

• poznata preosjetljivost na fosinopril, na druge inhibitore angiotenzin-konvertujućeg enzima ili neku od pomoćnih supstanci lijeka navedenih u dijelu 6.1.
• ranija pojava angioneurotskog edema;
• ranija pojava angioedema povezana sa primjenom ACE inhibitora;
• stenoza renalne arterije (bilateralna ili unilateralna na jednom bubregu);
• kardiogeni šok;

drugi i treći trimestar trudnoće (vidjeti djelove 4.4. i 4.6);

• istovremena upotreba fosinoprila sa ljekovima koji sadrže aliskiren je kontraindikovana kod pacijenata sa dijabetesom ili oštećenjem bubrežne funkcije (GFR <60 ml/min/1,73 m2) (vidjeti djelove 4.5. i 5.1);
• istovremena primjena sa kombinacijom sakubitril/valsartan. Terapija lijekom Monopril ne smije biti započeta ukoliko nije prošlo najmanje 36 sati od primjene posljednje doze kombinacije sakubitril/valsartan (vidjeti djelove 4.4 i 4.5).

Posebna upozorenja

Hipotenzija:

Primjena fosinopril natrijuma rjeđe je povezana sa pojavom hipotenzije kod pacijenata sa nekomplikovanom hipertenzijom. Kao i kod drugih ACE inhibitora, simptomatska hipotenzija češće se javlja kod pacijenata sa gubitkom elektrolita/tečnosti, kao što su pacijenti na intenzivnoj terapiji diureticima, pacijenti na renalnoj dijalizi, pacijenti na dijeti sa smanjenim unosom soli, dijarejom ili povraćanjem ili pacijenti sa ozbiljnom renin-zavisnom hipertenzijom (vidjeti djelove 4.5 i 4.8). Gubitak tečnosti i/ili elektrolita treba da se koriguje prije započinjanja terapije fosinoprilom. Prolazni hipotenzivni odgovor ne predstavlja kontraindikaciju za dalju primjenu fosinoprila, koji može da se primjenjuje bez problema nakon što se nadoknadi gubitak elektrolita i/ili tečnosti.

Kod pacijenata sa kongestivnom srčanom insuficijencijom sa ili bez bubrežne insuficijencije, ACE inhibitori mogu da izazovu prekomjernu hipotenziju, koja može da dovede do oligurije ili azotemije, a rjeđe i do akutne insuficijencije bubrega i smrti. Kod ovih pacijenata terapija fosinopril natrijumom započinje se pod strogim nadzorom ljekara; pacijent se prati tokom najmanje 2 nedjelje od početka terapije, kao i pri svakom povećanju doze fosinoprila ili diuretika.

Treba razmotriti smanjenje doze diuretika kod pacijenata sa normalnim ili sniženim krvnim pritiskom koji su intenzivno liječeni diureticima ili koji imaju hiponatrijemiju.

Hipotenzija sama po sebi nije razlog za prekid primjene fosinoprila. Sniženje krvnog pritiska najizraženije je u ranoj fazi terapije; stabilizuje se tokom naredne 1-2 nedjelje i obično se vraća na nivo kao prije liječenja bez smanjenja terapijske efikasnosti lijeka.

Bezbjednost primjene inicijalne doze od 10 mg nije ispitivana kod pacijenata sa teškom srčanom insuficijencijom (NYHA IV). Slično važi i za pacijente sa ishemijom srca ili cerebrovaskularnom bolešću kod kojih bi nagli pad krvnog pritiska mogao dovesti do infarkta miokarda ili cerebrovaskularnog događaja.

Ukoliko dođe do pojave hipotenzije, pacijenta treba postaviti u ležeći položaj, i po potrebi dati intravensku infuziju rastvora natrijum-hlorida 9 mg/ml (0,9%).

Stenoza aorte i mitralnog zaliska/hipertrofična kardiomiopatija

Kao i u slučaju drugih ACE inhibitora, fosinopril treba davati sa oprezom pacijentima sa stenozom mitralnog zaliska i opstrukcijom protoka u lijevoj komori usljed stenoze aorte ili hipertrofične kardiomiopatije.

Oštećena funkcija bubrega:

Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega, početnu dozu fosinoprila ne treba prilagođavati. Potrebno je uobičajeno praćenje vrijednosti kalijuma i kreatinina. Tokom primjene ACE inhibitora kod hipertenzivnih pacijenata sa stenozom renalne arterije na jednom ili oba bubrega može doći do povećanja vrijednosti uree u krvi i serumskog kreatinina, koja su najčešće reverzibilna po prestanku terapije. Kod navedenih pacijenata potrebno je pratiti bubrežnu funkciju tokom prvih par nedjelja terapije.

Kod pacijenata sa renovaskularnom hipertenzijom, postoji povećan rizik za nastanak teške hipotenzije i bubrežne insuficijencije. U ovim slučajevima, liječenje treba započeti nižom dozom uz strogi medicinski nadzor i pažljivu titraciju doze.

Kod nekih pacijenata sa hipertenzijom, kod kojih nije prethodno potvrđeno renalno vaskularno oboljenje, dolazi do povećanja vrijednosti uree u krvi i serumskog kreatinina, uglavnom blagog i prolaznog karaktera, kada se fosinopril primjenjuje istovremeno sa diuretikom. Navedeni efekti češće se javljaju kod pacijenata sa prethodnim oštećenjem bubrega. U tim slučajevima može biti potrebno smanjenje doze fosinoprila.

Kod pacijenata sa teškom kongestivnom srčanom insuficijencijom, gdje funkcija bubrega zavisi od aktivnosti renin-angiotenzin-aldosteron sistema, primjena ACE inhibitora može da dovede do oligurije i/ili progresivne azotemije, a rjeđe do akutne insuficijencije bubrega i/ili smrti.

Kako primjena diuretika može doprinijeti nastanku prethodno navedenih stanja, njihovu primjenu bi trebalo obustaviti i pratiti funkciju bubrega tokom prvih nekoliko nedjelja primjene fosinoprila.

Proteinurija

Kod pacijenata sa prethodno postojećim oštećenjem bubrega, u rijetkim slučajevima može doći do proteinurije. U klinički značajnim slučajevima proteinurije (>1 g/dnevno), fosinopril se može primjenjivati samo nakon pažljive procjene odnosa korist/rizik i uz redovno praćenje kliničkih i laboratorijskih parametara.

Anafilaktoidne reakcije tokom terapije desenzibilizacije:

Kod dva pacijenta koja su bila na terapiji desenzibilizacije otrovom opnokrilaca dok su dobijali drugi ACE inhibitor, enalapril, javile su se životno ugrožavajuće anafilaktoidne reakcije. Kod istih pacijenata, navedene reakcije izbjegnute su kada je privremeno prekinuta primjena ACE inhibitora, ali su se vraćale kod pacijenata kod kojih je terapija ponovo nenamjerno uključivana. Stoga je neophodan oprez kod pacijenata koji uzimaju ACE inhibitore, a kod kojih treba da se sprovede postupak desenzibilizacije.

Anafilaktoidne reakcije tokom dijalize sa visokofluksnim membranama/afereze lipoproteina:

Anafilaktoidne reakcije prijavljene su kod pacijenata liječenih ACE inhibitorima tokom hemodijalize sa visokofluksnim membranama. Kod navedenih pacijenata treba razmotriti primjenu drugih tipova membrana za dijalizu ili drugih grupa ljekova.

Anafilaktoidne reakcije takođe su prijavljene i kod pacijenata tokom afereze LDL (lipoproteina male gustine) sa dekstran sulfatom.

Preosjetljivost/angioedem

Kontraindikovana je istovremena primjena ACE inhibitora sa kombinacijom sakubitril/valsartan zbog povećanog rizika od nastanka angioedema. Liječenje kombinacijom sakubitril/valsartan ne smije biti započeto ukoliko nije prošlo najmanje 36 sati od primjene posljednje doze fosinoprila. Takođe, liječenje fosinoprilom ne smije biti započeto ukoliko nije prošlo najmanje 36 sati od primjene posljednje doze kombinacije sakubitril/valsartan (vidjeti djelove 4.3 i 4.5).

Istovremena primjena ACE inhibitora sa racekadotrilom, mTOR inhibitorima (npr. sirolimus, everolimus, temsirolimus) i vildagliptinom može dovesti do povećanog rizika od nastanka angioedema (npr. oticanje disajnih puteva ili jezika, sa ili bez oštećenja funkcije disanja) (vidjeti dio 4.5). Neophodan je oprez prilikom započinjanja terapije racekadotrilom, mTOR inhibitorima (npr. sirolimus, everolimus, temsirolimus) i vildagliptinom kod pacijenata koji već uzimaju neki od ACE inhibitora.

Pacijenti sa prethodnom pojavom angioedema nevezano za primjenu ACE inhibitora mogu biti u povećanom riziku od nastanka angioedema tokom terapije ACE inhibitorima (vidjeti dio 4.3).

Angioedem glave i vrata:

Angioedem ekstremiteta, lica, usana, mukoznih membrana, jezika, glotisa ili larinksa zabilježen je kod pacijenata na terapiji ACE inhibitorima. Ako se navedeni simptomi jave, terapiju fosinoprilom treba prekinuti.

Veoma rijetko prijavljeni su smrtni slučajevi usljed angioedema povezanog sa edemom larinksa ili jezika. Kod pacijenata sa edemom jezika, glotisa ili larinksa najčešće dolazi do opstrukcije disajnih puteva, naročito ukoliko su prethodno imali operaciju disajnih puteva. U takvim slučajevima treba odmah početi sa primjenom hitne terapije. Ona može da uključi primjenu adrenalina (epinefrina) i/ili održavanje prohodnosti disajnih puteva. Pacijent mora biti pod pažljivim ljekarskim nadzorom sve dok se simptomi u potpunosti ne povuku. I kod pacijenata kod kojih se javi oticanje samo jezika, bez ugrožavanja disajne funkcije, može se zahtijevati pažljivo praćenje, jer primjena antihistaminika i kortikosteroida može biti nedovoljna.

Intestinalni angioedem:

Intestinalni angioedem je veoma rijetko prijavljivan kod pacijenata na terapiji ACE inhibitorima. Pacijenti obično imaju bol u abdomenu (sa ili bez mučnine i povraćanja); u nekim slučajevima nije bilo ranije pojave angioedema lica i nivoi C-1 esteraze su bili normalni. Dijagnoza angioedema postavljena je pregledima CT skenerom ili ultrazvukom abdomena, ili tokom operacije, ili su se simptomi povukli po prekidu primjene ACE inhibitora. Intestinalni angioedem treba uzeti u obzir prilikom postavljanja dijagnoze kod pacijenata koji su na terapiji ACE inhibitorima, a imaju bol u abdomenu.

Insuficijencija jetre:

Veoma rijetko, ACE inhibitori su povezivani sa sindromom koji počinje kao holestatska žutica ili hepatitis i napreduje do fulminantne nekroze i (ponekad) smrti. Mehanizam ovog sindroma nije razjašnjen. Kod pacijenata koji su na terapiji fosinoprilom a kod kojih dođe do pojave žutice ili značajnog povećanja nivoa enzima jetre, treba obustaviti terapiju uz adekvatan medicinski nadzor.

Oštećena funkcija jetre:

Kod pacijenata sa oslabljenom funkcijom jetre mogu da se jave povećani nivoi fosinoprila u plazmi. U jednoj studiji kod pacijenata sa alkoholnom ili bilijarnom cirozom, ukupan klirens fosinoprilata bio je smanjen, a plazma PIK vrijednost udvostručena.

Hiperkalijemija:

Tokom liječenja ACE inhibitorima uključujući i fosinopril, kod nekih pacijenata primjećeni su povećani nivoi kalijuma u serumu. ACE inhibitori mogu da izazovu hiperkalijemiju pošto inhibiraju oslobađanje aldosterona. Ovaj efekat obično nije značajan kod pacijenata sa normalnom funkcijom bubrega. Međutim, kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega i/ili kod pacijenata koji uzimaju suplemente kalijuma (uključujući zamjenske soli), diuretike koji štede kalijum, trimetoprim iii kotrimoksazol (takođe poznat kao trimetoprim/sulfametoksazol), a naročito antagoniste aldosterona ili blokatore angiotenzinskih receptora, može doći do hiperkalijemije. Diuretike koji štede kalijum i blokatore angiotenzinskih receptora treba primjenjivati uz oprez kod pacijenata koji uzimaju ACE inhibitore, uz redovno praćenje vrijednosti kalijuma u serumu i funkcije bubrega (vidjeti dio 4.5).

Neutropenija/agranulocitoza:

Neutropenija / agranulocitoza, trombocitopenija i anemija prijavljivane su kod pacijenata na terapiji ACE inhibitorima. Kod pacijenata sa normalnom bubrežnom funkcijom uz odsustvo drugih ugrožavajućih faktora, neutropenija se dešava rijetko. Neutropenija i agranulocitoza su reverzibilne po prestanku primjene ACE inhibitora. Fosinopril treba primjenjivati sa naročitim oprezom kod pacijenata sa kolageno-vaskularnom bolešću, pacijenata na imunosupresivnoj terapiji, pacijenata na terapiji alopurinolom ili prokainamidom ili pacijenata sa kombinacijom ovih ugrožavajućih faktora, naročito u slučaju prethodno postojećeg oštećenja funkcije bubrega. Neki od ovih pacijenata razvijali su ozbiljne infekcije, koje u nekim slučajevima nijesu odgovarale na intenzivnu antibiotsku terapiju. Ako se fosinopril primjenjuje kod ovih pacijenata, savjetuje se periodično praćenje nivoa bijelih krvnih ćelija i savjetovanje pacijenata da se jave u slučaju pojave znakova infekcije.

Anestezija/hirurške intervencije:

ACE inhibitori mogu da pojačaju hipotenzivni efekat anestetika i analgetika. Ukoliko dođe do razvoja hipotenzije kod pacijenata koji su podvrgnuti hirurškom zahvatu/anesteziji i istovremeno primaju ACE inhibitore, potrebno je korigovati krvni pritisak intravenskim davanjem tečnosti.

Pedijatrijska populacija

Bezbjednost i efikasnost primjene kod djece nije utvrđena.

Primjena kod starijih osoba

U kliničkim studijama sa pacijentima koji su primali fosinopril natrijum, nijesu primijećene razlike u efikasnosti i bezbjednosti između starijih pacijenata (65 godina i stariji) i mlađih pacijenata; ipak, ne može se isključiti veća osjetljivost kod nekih starijih osoba.

MJERE OPREZA

Kašalj:

Kašalj je prijavljen kod primjene ACE inhibitora. Karakteristično je da ovaj kašalj nije produktivan, da je uporan i da se povlači po prekidu terapije. Pri diferencijalnoj dijagnozi kašlja kod osoba koje uzimaju ACE inhibitore treba uzeti u obzir i kašalj izazvan terapijom ACE inhibitorima.

Pacijenti sa dijabetesom:

Kod pacijenata sa dijabetesom koji su na oralnoj terapiji antidijabeticima ili insulinom, potrebno je pažljivo pratiti glikemijsku kontrolu tokom prvog mjeseca primjene ACE inhibitora (vidjeti dio 4.5).

Procjena funkcije bubrega prije terapije:

Prilikom pregleda pacijenata sa hipertenzijom, potrebno je utvrditi funkciju bubrega prije započinjanja terapije, kao i tokom terapije, ukoliko je potrebno.

Dijaliza:

Vidjeti dio 4.2. u vezi sa primjenom fosinopril natrijuma kod pacijenata na hemodijalizi ili peritonealnoj dijalizi.

Stenoza aorte, mitralna stenoza i hipertrofična kardiomiopatija:

Kod teških oblika navedenih bolesti gdje pacijenti imaju fiksni minutni volumen srca, fosinopril može da izazove značajan pad krvnog pritiska, jer takvi pacijenti ne mogu da kompenzuju smanjenje perifernog otpora sa povećanjem minutnog volumena srca.

Etnički faktori:

ACE inhibitori izazivaju povišenu stopu angioedema kod pripadnika crne rase, nego kod ostalih rasa. Kada se fosinopril primjenjuje kao monoterapija u liječenju hipertenzije, pacijenti afro-karipskog porijekla mogu da imaju smanjen terapijski odgovor.

Trudnoća:

ACE inhibitore ne treba primjenjivati tokom trudnoće. Osim kod pacijenata kod kojih se nastavak terapije ACE inhibitorima smatra ključnim, pacijenti koji planiraju trudnoću treba da pređu na druge antihipertenzivne terapije koje imaju utvrđen bezbjednosni profil za primjenu u trudnoći. Kada je trudnoća dijagnostikovana, potrebno je odmah prekinuti sa primjenom ACE inhibitora i, ako je potrebno, započeti terapiju odgovarajućim drugim antihipertenzivnim ljekovima (vidjeti djelove 4.3. i 4.6).

Fetalni/neonatalni morbiditet i mortalitet:

Kada se primjenjuju u trudnoći, ACE inhibitori mogu da izazovu oštećenja, pa čak i smrt fetusa.

Dvostruka blokada sistema renin-angiotenzin-aldosteron (RAAS)

Postoje dokazi da istovremena primjena ACE inhibitora, blokatora receptora angiotenzina II ili aliskirena povećava rizik od hipotenzije, hiperkalijemije i smanjenja bubrežne funkcije (uključujući akutnu bubrežnu insuficijenciju). Dvostruka blokada RAAS kombinovanom upotrebom ACE-inhibitora, blokatora receptora angiotenzina II ili aliskirena se zato ne preporučuje (vidjeti djelove 4.5. i 5.1).

Ukoliko se smatra da je terapija dvostrukom blokadom RAAS apsolutno neophodna, treba je primjenjivati isključivo pod nadzorom specijaliste i uz pažljivo praćenje bubrežne funkcije, elektrolita i krvnog pritiska. ACE inhibitore i blokatore angiotenzin II receptora ne bi trebalo istovremeno da uzimaju pacijenti sa dijabetesnom nefropatijom.

Ovaj lijek sadrži laktozu.

Pacijenti koji boluju od rijetkog nasljednog oboljenja netolerancije na galaktozu, potpunog nedostatka laktaze ili loše glukozno-galaktozne apsorpcije ne smiju da koriste ovaj lijek.

Ljekovi koji povećavaju rizik od pojave angioedema

Kontraindikovana je istovremena primjena ACE inhibitora sa kombinacijom sakubitril/valsartan zbog povećanog rizika od nastanka angioedema (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Istovremena primjena ACE inhibitora sa racekadotrilom, mTOR inhibitorima (npr. sirolimus, everolimus, temsirolimus) i vildagliptinom može dovesti do povećanog rizika od nastanka angioedema (vidjeti dio 4.4).

Ciklosporin

U toku istovremene primjene ACE inhibitora i ciklosporina, moguća je pojava hiperkalijemije. Preporučuje se praćenje vrijednosti kalijuma u ​​serumu.

Heparin

U toku istovremene primjene ACE inhibitora i heparina, moguća je pojava hiperkalijemije. Preporučuje se praćenje vrijednosti kalijuma u ​​serumu.

Antacidi:

Istovremena primjena antacida (npr. aluminijum hidroksid, magnezijum hidroksid i simetikon) može da umanji resorpciju fosinoprila. Zbog toga lijek Monopril i antacide treba uzimati u vremenskom razmaku od najmanje 2 sata.

Nesteroidni antiinflamatorni ljekovi (NSAIL):

NSAIL i acetilsalicilna kiselina u dozi većoj od 3 g dnevno mogu da utiču na antihipertenzivni efekat. Ipak, istovremena primjena fosinoprila i NSAIL (uključujući i acetilsalicilnu kiselinu) nije povezana sa povećanjem broja klinički značajnih neželjenih reakcija. Kao i drugi ACE inhibitori, i fosinopril kod nekih pacijenata sa kompromitovanom funkcijom bubrega može da dovede do daljeg pogoršanja bubrežne funkcije, ukoliko se uzima istovremeno sa NSAIL.

Kotrimoksazol (trimetoprim/sulfametoksazol)

Pacijenti koji istovremeno uzimaju kotrimoksazol (trimetoprim/sulfametoksazol) mogu imati povećan rizik od pojave hiperkalijemije (vidjeti dio 4.4).

Triciklični antidepresivi/antipsihotici/anestetici

Istovremena primjena određenih anestetika, tricikličnih antidepresiva i antipsihotika sa ACE inhibitorima može dovesti do daljeg sniženja krvnog pritiska (vidjeti dio 4.4).

Simpatomimetici

Simpatomimetici mogu umanjiti antihipertenzivni efekat ACE inhibitora.

Antidijabetici

Epidemiološke studije su pokazale da istovremena primjena ACE inhibitora i antidijabetika (insulina, oralnih antidijabetika) može pojačati hipoglikemijski efekat sa rizikom za nastanak hipoglikemije.

Ovaj efekat se češće javlja tokom prvih nedjelja istovremene primjene i kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega.

Acetilsalicilna kiselina, trombolitici, beta blokatori, nitrati

Fosinopril se može istovremeno primjenjivati sa acetilsalicilnom kiselinom (u kardiološkim dozama), tromboliticima, beta blokatorima, i/ili nitratima.

Imunosupresivi, citostatici, sistemski kortikosteroidi ili prokainamid, alopurinol

Istovremenu primjenu fosinoprila sa imunosupresivima i/ili ljekovima koji mogu izazvati leukopeniju treba izbjegavati.

Alkohol

Alkohol povećava hipotenzivni efekat fosinoprila.

Litijum:

Povećanje koncentracije litijuma i rizik od toksičnosti litijuma prijavljeni su tokom istovremene primjene litijuma sa ACE inhibitorima. Fosinopril natrijum i litijum treba oprezno davati istovremeno i preporučuje se često praćenje koncentracije litijuma u serumu.

Inhibitori endogene sinteze prostaglandina:

Prijavljeno je da indometacin može da umanji antihipertenzivni efekat ACE inhibitora, posebno u slučaju hipertenzije sa smanjenim nivoom renina. Drugi nesteroidni antiinflamatorni ljekovi (npr. acetilsalicilna kiselina) mogu da imaju sličan efekat.

Diuretici:

Pacijenti na terapiji diureticima, a posebno oni kod kojih je terapija započeta u skorije vrijeme, kao i oni na ozbiljnoj restriktivnoj dijeti po pitanju unosa soli ili na dijalizi, mogu povremeno da osjete nagli pad krvnog pritiska, obično u toku prvog sata nakon primjene početne doze fosinopril natrijuma.

Ostali antihipertenzivni ljekovi:

Istovremena primjena drugih antihipertenziva, kao što su beta-blokatori, metildopa, antagonisti kalcijuma ili diuretika, mogu da utiču na povećanje antihipertenzivnog efekta. Istovremena primjena sa gliceril trinitratom i drugim nitratima, ili drugim vazodilatatorima, može izazvati dalji pad krvnog pritiska.

Podaci iz kliničkih studija su pokazali da je dvostruka blokada RAAS sistema istovremenom primjenom ACE inhibitora, blokatora receptora za angiotenzin II ili aliskirena povezana sa većom učestalošću neželjenih reakcija kao što su hipotenzija, hiperkalijemija ili oštećena bubrežna funkcija (uključujući akutnu bubrežnu insuficijenciju) u poređenju sa primjenom pojedinačnih ljekova koji utiču na RAAS (vidjeti djelove 4.3, 4.4 i 5.1).

Imunosupresivi:

Istovremena primjena fosinoprila i imunosupreisva (npr. azatioprin) može da poveća rizik od razvoja leukopenije.

Kombinacije koje se ne preporučuju:

Diuretici koji štede kalijum, suplementi kalijuma ili zamjene za so koje sadrže kalijum (vidjeti dio 4.4, Hiperkalijemija)

Iako vrijednosti kalijuma u serumu obično ostaju unutar normalnog opsega, kod nekih pacijenata koji uzimaju fosinopril može doći do hiperkalijemije. Diuretici koji štede kalijum (npr. spironolakton, triamteren ili amilorid), suplementi kalijuma ili zamjenske soli koje sadrže kalijum mogu dovesti do značajnog povećanja koncentracije kalijuma u serumu. Takođe, potreban je oprez kada se fosinopril primjenjuje istovremeno sa drugim ljekovima koji povećavaju koncentraciju kalijuma u serumu, kao sto su trimetoprim i kotrimoksazol (trimetoprim/sulfametoksazol), jer je poznato da trimetoprim djeluje kao amilorid, diuretik koji štedi kalijum. Prema tome, ne preporučuje se kombinovana primjena fosinoprila sa navedenim ljekovima. Ukoliko je indikovana njihova istovremena primjena, treba ih primjenjivati uz oprez i često pratiti koncentraciju kalijuma u serumu.

Faktori rizika za razvoj hiperkalijemije uključuju bubrežnu insuficijenciju, dijabetes, istovremenu primjenu diuretika koji štede kalijum (npr. spironolakton, amilorid ili triamteren), suplemente kalijuma, zamjene za so koje sadrže kalijum, druge ljekove koji utiču na porast nivoa serumskog kalijuma (npr. heparin). Primjena prethodno pomenutih proizvoda, naročito kod pacijenata sa oštećenjem bubrežne funkcije, može dovesti do značajnog povećanja nivoa kalijuma u serumu.

Ukoliko se fosinopril primjenjuje istovremeno sa diureticima koji dovode do gubitka kalijuma, hipokalijemija izazvana primjenom diuretika može biti poboljšana.

Ostali ljekovi:

Antidijabetici

Epidemiološkim studijama pokazano je da istovremena upotreba ACE inhibitora i antidijabetika (insulin, oralni hipoglikemici) može da dovede do pojačanog dejstva navedenih ljekova na smanjenje nivoa šećera u krvi, uz rizik od nastanka hipoglikemije. Ovaj fenomen se češće javlja tokom prvih nedjelja kombinovane terapije i kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega.

U farmakokinetičkim studijama sa nifedipinom, propranololom, cimetidinom, metoklopramidom i propantelinom, bioraspoloživost fosinoprilata je bila nepromijenjena tokom istovremene primjene fosinoprila sa nekim od navedenih ljekova.

Tokom primjene fosinoprila u kombinaciju sa paracetamolom, antihistaminicima, ljekovima za sniženje nivoa lipida ili estrogenom, nijesu zabilježeni klinički značajni neželjeni događaji.

Uticaj na laboratorijske testove:

Fosinopril može da izazove pojavu lažno niskih koncentracija digoksina u serumu ukoliko se one određuju metodom resorpcije na aktivnom uglju. Zbog toga treba koristiti druge setove na bazi antitijela. Terapiju fosinopril natrijumom treba prekinuti na par dana prije testiranja paratireoidne funkcije.

Trudnoća:

Primjena ACE inhibitora se ne preporučuje tokom prvog trimestra trudnoće (vidjeti dio 4.4). Primjena ACE inhibitora kontraindikovana je tokom drugog i trećeg trimestra trudnoće (vidjeti djelove 4.3. i 4.4).

Epidemiološki podaci u vezi sa teratogenim rizikom nakon izlaganja ACE inhibitorima tokom prvog trimestra trudnoće nijesu konačni; ipak mali porast rizika nije moguće isključiti. Osim kod pacijenata kod kojih se nastavak terapije ACE inhibitorima smatra ključnim, pacijenti koji planiraju trudnoću treba da pređu na druge antihipertenzivne terapije koje imaju utvrđen bezbjednosni profil za primjenu u trudnoći. Kada se potvrdi trudnoća, potrebno je odmah prekinuti sa primjenom ACE inhibitora i, ako je potrebno, započeti terapiju odgovarajućim drugim antihipertenzivnim ljekovima.

Poznato je da primjena ACE inhibitora u drugom i trećem trimestru trudnoće izaziva fetotoksičnost kod ljudi (smanjena funkcija bubrega, oligohidramnion, kasna osifikacija lobanje) i neonatalnu toksičnost (bubrežna insuficijencija, hipotenzija, hiperkalijemija) (vidjeti dio 5.3) Ukoliko tokom drugog trimestra trudnoće dođe do izlaganja ACE inhibitorima, preporučuje se ultrazvučni pregled funkcije bubrega i lobanje. Novorođenčad čije su majke uzimale ACE inhibitore treba pažljivo pratiti zbog moguće pojave hipotenzije (vidjeti djelove 4.3. i 4.4).

Fosinoprilat, koji prolazi placentu, uklanja se iz fetalne cirkulacije peritonealnom dijalizom uz određeni klinički efekat i teoretski se može ukloniti transfuzijom.

Dojenje

Budući da su podaci o primjeni fosinoprila tokom dojenja ograničeni, primjena tablete fosinopril natrijuma, tokom dojenja se ne preporučuje i savjetuje se da se pređe na neku drugu terapiju sa ustanovljenim bezbjednosnim profilom tokom dojenja, naročito kad se radi o novorođenčadi ili prijevremeno rođenim bebama.

Iako se ne očekuje da fosinopril direktno utiče na obavljanje ovih radnji, on može da izazove neželjene reakcije kao što su vrtoglavica, nesvjestica ili hipotenzija, koje mogu uticati na sposobnost upravljanja vozilima ili rukovanja mašinama.

Ove neželjene reakcije se naročito javljaju na početku terapije, pri povećanju doze, pri promjeni lijeka, i tokom istovremene primjene alkohola, zavisno od individualne osjetljivosti.

Pacijenti treba da obrate pažnju na ove reakcije prije upravljanja motornim vozilom i rukovanja mašinama.

Kod pacijenata liječenih fosinoprilom neželjena dejstva su uglavnom blaga i prolazna.

Učestalost ispoljavanja neželjenih dejstava je definisana na sljedeći način:

Infekcije i infestacije

Često: infekcije gornjeg respiratornog trakta, faringitis, rinitis, virusne infekcije

Povremeno: sinuzitis, traheobronhitis

Rijetko: pneumonija

Nepoznata učestalost: laringitis

Poremećaji krvi i limfnog sistema

Povremeno: prolazno sniženje vrijednosti hemoglobina, smanjenje vrijednosti hematokrita

Rijetko: prolazna anemija, eozinofilija, leukopenija, limfadenopatija, neutropenija, trombocitopenija

Veoma rijetko: agranulocitoza

Poremećaji metabolizma i ishrane

Povremeno: smanjen apetit, giht, hiperkalijemija

Nepoznata učestalost: poremećaj apetita, promjene tjelesne mase

Psihijatrijski poremećaji

Često: promjene raspoloženja, poremećaj sna

Povremeno: depresija, konfuzija

Nepoznata učestalost: poremećaj ponašanja

Poremećaji nervnog sistema

Često: vrtoglavica, glavobolja, parestezija

Povremeno: sinkopa, cerebralni infarkt, somnolencija, tremor, cerebrovaskularni događaj, poremećaji čula ukusa, poremećaji spavanja

Rijetko: disfazija, poremećaji pamćenja, dezorijentacija.

Nepoznata učestalost: poremećaj ravnoteže

Poremećaji oka

Često: poremećaji oka, poremećaji vida

Poremećaji uha i labirinta

Povremeno: bol u uhu, tinitus, vertigo

Kardiološki poremećaji

Često: tahikardija, aritmija, palpitacije, angina pektoris

Povremeno: infarkt miokarda ili cerebrovaskularni događaj, srčani zastoj, poremećaji ritma, poremećaji u sprovodnom sistemu srca

Nepoznata učestalost: kardio-respiratorni zastoj

Vaskularni poremećaji

Često: hipotenzija, ortostatska hipotenzija

Povremeno: šok, hipertenzija, prolazna ishemija

Rijetko: naleti vrućine, hemoragija, periferna vaskularna bolest

Nepoznata učestalost: hipertenzivna kriza

Respiratorni, torakalni i medijastinalni poremećaji

Često: kašalj

Povremeno: dispneja

Rijetko: bronhospazam, epistaksa, pulmonalna kongestija

Nepoznata učestalost: disfonija, pleuralni bol

Gastrointestinalni poremećaji

Često: mučnina, povraćanje, dijareja, bol u abdomenu, dispepsija, disgeuzija

Povremeno: konstipacija, suvoća usta, nadimanje

Rijetko: oralne lezije, pankreatitis, otečenost jezika, abdominalna distenzija, disfagija

Nepoznata učestalost: intersticijalni angioedem, (sub) ileus

Hepatobilijarni poremećaji

Rijetko: hepatitis

Veoma rijetko: insuficijencija jetre

Poremećaji kože i potkožnog tkiva

Često: osip, angioedem, dermatitis

Povremeno: hiperhidroza, pruritus, urtikarija

Rijetko: ekhimoza

Prijavljen je i kompleks simptoma koji može uključiti jedan ili više simptoma: groznica, vaskulitis, mijalgija, artralgija/artritis, pozitivna antinuklearna antitijela (ANA), produženo vrijeme sedimentacije eritrocita (ESR), eozinofilija i leukocitoza, osip, fotozenzitivnost ili drugi dermatološki poremećaji.

Poremećaji mišićno-koštanog sistema i vezivnog tkiva

Često: mišićno-skeletni bol, mijalgija

Rijetko: artritis

Poremećaji bubrega i urinarnog sistema

Često: poremećaj mokrenja

Povremeno: insuficijencija bubrega, proteinurija

Rijetko: poremećaji prostate

Veoma rijetko: akutna bubrežna insuficijencija.

Poremećaji reproduktivnog sistema i dojki

Često: seksualna disfunkcija

Opšti poremećaji i poremećaji na mjestu primjene

Često: zamor, bol u grudima, edem, astenija, slabost

Povremeno: groznica, periferni edem, iznenadna smrt, torakalni bol

Rijetko: slabost u jednom ekstremitetu

Nepoznata učestalost: bol, pireksija

Laboratorijska ispitivanja

Često: porast vrijednosti alkalne fosfataze, porast vrijednosti bilirubina, porast vrijednosti LDL holesterola, porast vrijednosti transaminaza

Povremeno: porast tjelesne mase, porast vrijednosti uree u krvi, porast vrijednosti serumskog kreatinina

Rijetko: manji porast vrijednosti hemoglobina, hiponatrijemija

Nepoznata učestalost: poremećaj rezultata testova funkcije jetre

U kliničkim ispitivanjima sa fosinoprilom, učestalost neželjenih reakcija se nije razlikovala između starijih (stariji od 65 godina) i mlađih pacijenata.

Hipotenzija i sinkopa su bili uzroci za prekid terapije kod 0,3% pacijenata.

Kompleks simptoma koji se sastoji od kašlja, bronhospazma i eozinofilije, primijećen je kod dva pacijenta liječena fosinoprilom.

Pedijatrijska populacija

Podaci o bezbjednosti primjene fosinoprila kod pedijatrijske populacije su još uvijek ograničeni, ispitivana je samo kratkotrajna izloženost lijeku. U randomizovanoj kliničkoj studiji, tokom duplo slijepe faze ispitivanja u trajanju od 4 nedjelje, u kojoj je učestvovalo 253 djece i adolescenata starosti od 6 do 16 godina, zabilježene su sljedeće neželjene reakcije: glavobolja (13,9%), hipotenzija (4,8%), kašalj (3,6%), hiperkalijemija (3,6%), povišen nivo serumskog kreatinina (9,2%) i povišen nivo serumske kreatinin kinaze (2,9%). Razlika u pojavi neželjenih dejstava u odnosu na odrasle, koja je zabilježena u ovoj kliničkoj studiji, je povećanje nivoa kreatinin kinaze (uglavnom prolazno i bez kliničkih simptoma). Dugotrajni efekti fosinoprila na rast, pubertet i opšti razvoj nijesu proučavani.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Simptomi predoziranja ACE inhibitorima mogu biti teška hipotenzija, cirkulatorni šok, poremećaj ravnoteže elektrolita, insuficijencija bubrega, hiperventilacija, tahikardija, palpitacije, bradikardija, vrtoglavica, anksioznost i kašalj. Preporučena terapija predoziranja podrazumijeva intravensku infuziju fiziološkog rastvora. Nakon predoziranja, pacijent treba da bude pod pažljivim nadzorom. Serumske elektrolite i kreatinin treba pažljivo pratiti.

Terapijske mjere zavise od prirode i težine simptoma. Treba primijeniti mjere koje sprječavaju resorpciju, kao što je ispiranje želuca, primjena adsorbenata i natrijum-sulfata u roku od 30 minuta nakon predoziranja, i ubrzati eliminaciju ako je gutanje bilo nedavno. Ukoliko se javi teška hipotenzija, pacijenta treba postaviti u „šok“ položaj (ležeći sa podignutim nogama) i brzo mu se mora dati infuzija fiziološkog rastvora. Treba razmotriti terapiju angiotenzinom II. Bradikardiju ili intenzivne vagusne reakcije treba tretirati primjenom atropina. Treba izbjegavati primjenu visokofluksnih poliakrilonitril membrana za dijalizu. Može se razmotriti primjena pejsmejkera.

Pregled terapije:

• A. AKTIVNI UGALJ: Primijeniti kao smješu (240 ml vode/30 g uglja). Uobičajena doza: 25 do 100 g kod odraslih/adolescenata, 25 do 50 g kod djece (1 do 12 godina), i 1 g/kg kod djece mlađe od 1 godine.

• B. HIPOTENZIJA: Primijeniti infuzijom 10 do 20 ml/kg izotonične tečnosti, postaviti pacijenta u Trendelenburgov položaj. Ukoliko se hipotenzija nastavi, primijeniti dopamin (5 do 20 mcg/kg/min) ili noradrenalin (norepinefrin) (0,1 do 0,2 mcg/kg/min), titrirati do postizanja željenog odgovora.

• C. ANGIOEDEM - Primijeniti antihistaminike i kortikosteroide. Pažljivo kontrolisati disajne puteve i primijeniti kiseonik.

Farmakoterapijska grupa: ACE inhibitori

ATC kod: C09AA09

Mehanizam djelovanja:

Fosinopril je prolijek (estar) dugodjelujućeg ACE inhibitora, fosinoprilata. Nakon oralne primjene fosinopril se brzo i u potpunosti metaboliše do aktivnog metabolita, fosinoprilata. Fosinopril sadrži fosfornu grupu koja se specifično vezuje za aktivno mjesto angiotenzin-konvertujućeg enzima, sprječavajući konverziju angiotenzina I u angiotenzin II. Rezultat smanjenja nivoa angiotenzina II je smanjenje vazokonstrikcije i smanjenje lučenja aldosterona, što može da dovede do blagog porasta koncentracije kalijuma u serumu i gubitka natrijuma i tečnosti.

ACE inhibitori takođe sprječavaju degradaciju moćnog vazodilatatora bradikinina, što doprinosi antihipertenzivnom efektu; fosinopril ima terapijsko djelovanje kod hipertenzivnih pacijenata sa niskim nivoom renina.

Pretpostavlja se da kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom fosinopril ima povoljan efekat, uglavnom, na osnovu supresije renin-angiotenzin-aldosteron sistema; ACE inhibitori dovode do smanjenja prethodnog i naknadnog opterećenja srca.

Farmakodinamski efekti

Primjena fosinoprila kod pacijenata sa hipertenzijom dovodi do smanjenja krvnog pritiska i u ležećem i u stojećem položaju, bez značajnog povećanja frekvence rada srca. Kod hipertenzije, fosinopril smanjuje krvni pritisak u roku od jednog sata, a maksimalni efekat postiže se nakon 3 do 6 sati. Primjenom uobičajene dnevne doze antihipertenzivni efekat traje 24 sata. Kod nekih pacijenata koji primaju niže doze, efekat može biti smanjen na kraju doznog intervala.

Ortostatska hipotenzija i tahikardija su rijetke, ali se mogu javiti kod pacijenata sa smanjenom količinom soli ili hipovolemijom (vidjeti dio 4.4). Kod nekih pacijenata za postizanje optimalnog smanjenja krvnog pritiska može biti potrebno 3-4 nedjelje primjene. Fosinopril i tiazidni diuretici imaju aditivan efekat. Fosinopril poboljšava simptome srčane insuficijencije, povećava toleranciju fizičkog napora, smanjuje težinu i učestalost hospitalizacije zbog srčane insuficijencije. U studiji na 8 pacijenata sa cirozom, fosinopril primijenjen u dozi od 20 mg dnevno tokom jednog mjeseca nije uticao na funkciju jetre (alanin transferaza, gama-glutamil-transpeptidaza, test klirensa galaktoze i antipirina) ili bubrega.

U dva velika, randomizovana, kontrolisana klinička istraživanja (ONTARGET (ONgoing Telmisartan Alone and in combination with Ramipril Global Endpoint Trial) i VA NEPHRON-D (The Veterans Affairs Nephropathy in Diabetes)) ispitivana je kombinovana primjena ACE inhibitora i blokatora receptora za angiotenzin II.

Studija ONTARGET je sprovedena na pacijentima sa istorijom kardiovaskularne ili cerebrovaskularne bolesti ili dijabetes melitusom tip 2 udruženim sa oštećenjem ciljnih organa. Studija VA NEPHRON-D je sprovedena na pacijentima sa dijabetes melitusom tip 2 i dijabetesnom nefropatijom.

Ovim studijama pokazano je da nijesu postignuti značajni korisni efekti vezano za renalnu i/ili kardiovaskularnu funkciju i mortalitet, a s druge strane, uočen je povećan rizik od pojave hiperkalijemije, akutnog oštećenja bubrega i/ili hipotenzije, u poređenju sa monoterapijom. Ovi rezultati su relevantni i za druge ACE inhibitore i angiotenzin II blokatore s obzirom na sličan farmakodinamski profil ovih ljekova. Prema tome, ACE inhibitore i blokatore receptora za angiotenzin II ne treba koristiti istovremeno kod pacijenata sa dijabetesnom nefropatijom.

Studija ALTITUDE (Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) je sprovedena sa ciljem da se ispita korist od davanja aliskirena standardnoj terapiji sa ACE inhibitorom ili blokatorom angiotenzin II receptora kod pacijenata sa dijabetes melitusom tip 2 i hroničnim oboljenjem bubrega, kardiovaskularnom bolešću ili i jednim i drugim oboljenjem. Studija je prekinuta ranije jer je uočen povećan rizik od neželjenih događaja. Smrtnost usljed kardiovaskularnih događaja i moždani udar bili su češći u aliskiren grupi u odnosu na placebo, i neželjeni događaji i značajni ozbiljni neželjeni događaji (hiperkalijemija, hipotenzija i renalna disfunkcija) su takođe češće prijavljivani u aliskiren grupi u odnosu na placebo.

Pedijatrijska populacija

Smanjenje krvnog pritiska primjenom niskih (0,1 mg/kg), srednjih (0,3 mg/kg) i visokih (0,6 mg/kg) ciljnih doza fosinoprila jednom dnevno je proučavano u randomizovanoj, dvostruko slijepoj kliničkoj studiji, u kojoj je učestvovalo 252 djece i adolescenata između 6 i 16 godina sa hipertenzijom ili visokim-normalnim krvnim pritiskom. Po završetku četvoronedjeljne terapije, srednja vrijednost smanjenja sistolnog krvnog pritiska u odnosu na početnu vrijednost bila je slična kod primjene niskih, srednjih i visokih doza fosinoprila. Nije dokazan dozno zavisan odgovor primjenom ove tri doze. Optimalna doza kod djece bilo kog uzrasta nije utvrđena. Nijesu dostupne jačine lijeka odgovarajuće za primjenu kod djece tjelesne mase ispod 50 kg.

Resorpcija

Nakon oralne primjene, prosječan stepen resorpcije fosinoprila je 30% do 40%. Na resorpciju fosinoprila ne utiče prisustvo hrane u gastrointestinalnom traktu, međutim, brzina resorpcije može biti smanjena. Brza i potpuna hidroliza do aktivnog metabolita fosinoprilata odvija se u gastrointestinalnoj mukozi i jetri. Nezavisno od doze maksimalna koncentracija (Cmax) se postiže za oko 3 sata. Nakon ponovljenih ili pojedinačnih doza farmakokinetički parametri (Cmax, PIK) direktno su proporcionalni unijetoj dozi fosinoprila.

Distribucija

Fosinoprilat se vezuje za proteine u visokom procentu (>95%), ali se neznatno vezuje za ćelijske komponente krvi.

Metabolizam

Jedan sat nakon oralne primjene fosinoprila, manje od 1% fosinoprila u plazmi ostaje nepromijenjeno; 75% je prisutno kao aktivni fosinoprilat, 15-20% kao neaktivni fosinoprilat glukuronid i preostalih oko 5% kao aktivni 4-hidroksi metabolit fosinoprilata.

Eliminacija

Nakon intravenske primjene fosinopril se eliminiše i putem jetre i putem bubrega. Kod pacijenata sa hipertenzijom, sa normalnom funkcijom jetre i bubrega, koji su primili ponovljene doze fosinoprila, poluvrijeme eliminacije je iznosilo prosječno 11,5 sati, dok je kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom iznosilo 14 sati.

Ostale posebne grupe pacijenata

Pacijenti sa oštećenom funkcijom bubrega

Kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega (klirens kreatinina <80 ml/min/1,73 m2), ukupni klirens fosinoprilata je približno jednak polovini klirensa zabilježenog kod pacijenata sa normalnom funkcijom bubrega, dok nijesu primijećene značajne promjene u resorpciji, bioraspoloživosti i vezivanju za proteine plazme. Klirens fosinoprilata ne varira u odnosu na stepen insuficijencije bubrega; smanjenje eliminacije putem bubrega se kompenzuje povećanjem eliminacije hepatobilijarnim putem. Neznatno povećanje vrijednosti PIK (manje od dupliranih normalnih vrijednosti) primijećeno je kod pacijenata sa teškom insuficijencijom bubrega, uključujući terminalnu fazu insuficijencije bubrega (klirens kreatinina <10 ml/min/1,73 m2).

Pacijenti sa oštećenjem funkcije jetre

Kod pacijenata sa insuficijencijom jetre (alkoholizam ili bilijarna ciroza), hidroliza fosinoprila se ne smanjuje znatno, iako stepen hidrolize može biti smanjen; ukupni klirens fosinoprilata je skoro jednak polovini klirensa zabilježenog kod pacijenata sa normalnom funkcijom jetre.

Pedijatrijska populacija

Ograničeni farmakokinetički podaci o primjeni kod djece i adolescenata su dobijeni u farmakokinetičkoj studiji primjenom pojedinačne doze kod devetnaestoro djece sa hipertenzijom uzrasta od 6 do 16 godina koja su primala 0,3 mg/kg rastvora fosinoprila.

Cilj je bio da se pokaže da su vrijednosti PIK i Cmax fosinoprilata (aktivnog oblika fosinoprila) kod djece starosti od 6 do 16 godina, slične onima kod odraslih koji su primali rastvor sa 20 mg fosinoprila. Terminalno poluvrijeme eliminacije fosinoprilata bilo je 11-13 sati i bilo je približno isto u svim fazama ispitivanja.

Pretklinički podaci nijesu pokazali posebne štetne efekte kod ljudi u konvencionalnim farmakološkim studijama, studijama toksičnosti ponovljenih doza, genotoksičnim studijama i studijama karcinogenog potencijala. Studije reproduktivne toksičnosti nijesu pokazale negativne efekte fosinoprila na plodnost kod pacova i ukazuju da nije teratogen. ACE inhibitori, kao klasa ljekova, primijenjeni u drugom ili trećem trimestru, dokazano dovode do neželjenih dejstava na kasni fetalni razvoj, dovodeći do smrti fetusa i kongenitalnih oštećenja, naročito lobanje. Fetotoksičnost, usporavanje intrauterinog rasta, i sprječavanje zatvaranja ductus arteriosus-a nakon rođenja su takođe prijavljeni. Ove razvojne anomalije su dijelom posljedica direktnog djelovanja ACE inhibitora na fetalni renin-angiotenzin sistem, a dijelom posljedica ishemije usljed hipotenzije kod majke i smanjenja protoka krvi kroz placentu usljed čega se smanjuje dotok kiseonika i nutrijenata do fetusa. U studiji u kojoj su ženke pacova primale fosinopril u periodu prije parenja do začeća, primijećena je češća pojava smrti mladunaca tokom dojenja. Fosinopril prolazi placentu i izlučuje se u mlijeko.

laktoza monohidrat;

kroskarmeloza natrijum;

skrob, preželatinizovani;

celuloza, mikrokristalna;

glicerol dibehenat

magnezijum stearat.

Nije primjenljivo.

2 godine.

Čuvati na temperaturi do 25°C.

Unutrašnje pakovanje lijeka je Alu/Alu blister koji sadrži 14 tableta.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 14 tableta (ukupno 28 tableta) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Lijek Monopril sadrži aktivnu supstancu fosinopril natrijum koja se koristi za liječenje visokog krvnog pritiska (hipertenzije) i srčane slabosti. Lijek Monopril pripada grupi ljekova koji se zovu ACE inhibitori i olakšava ispumpavanje krvi iz srca u sistemsku cirkulaciju.

Lijek Monopril ne smijete koristiti:

• ukoliko ste imali alergijske reakcije (reakcije preosjetljivosti) na fosinopril, druge ACE inhibitore ili na bilo koju od pomoćnih supstanci lijeka Monopril (vidjeti dio 6);
• ukoliko ste Vi ili neko od članova Vaše porodice ranije imali oticanje nogu, ruku, lica, mukoznih membrana ili jezika i/ili grla (angioedem), bez obzira na terapiju ACE inhibitorima;
• ukoliko patite od suženja krvnih sudova na jednom ili oba bubrega;
• ukoliko ste u stanju šoka usljed srčanih problema (kardiogeni šok);
• ukoliko ste trudni više od tri mjeseca (primjena fosinopril natrijuma se ne preporučuje tokom rane trudnoće – vidjeti dio „Trudnoća i dojenje“);
• ukoliko imate šećernu bolest ili oštećenje funkcije bubrega i na terapiji ste lijekom za sniženje krvnog pritiska koji sadrži aliskiren.
• ako ste uzimali ili trenutno uzimate sakubitril/valsartan, lijek koji se koristi za liječenje vrste dugotrajne (hronične) srčane slabosti kod odraslih osoba, jer je povećan rizik od nastanka angioedema (brzo oticanje ispod kože u području kao sto je grlo).

Upozorenja i mjere opreza:

Kada uzimate lijek Monopril, posebno vodite računa:

• ukoliko imate problema sa bubrezima;
• ukoliko imate problema sa jetrom;
• ukoliko ste na dijalizi;
• ukoliko treba da se podvrgnete terapiji zbog preosjetljivosti na ubod pčele ili ose (desenzibilizacija);
• imate problema sa imunim sistemom usljed nekih oboljenja (npr. skleroderma, eritematozni lupus) potrebno je pratiti broj bijelih krvnih zrnaca;
• ukoliko patite od povišenog nivoa šećera u krvi (dijabetes);
• ukoliko imate suženje krvnih sudova u srcu ili kardiomiopatiju (uvećan srčani mišić);
• ukoliko ste dehidrirali usljed povraćanja ili proliva;
• ukoliko ste na dijeti sa redukovanim unosom soli;
• ukoliko ste afro-karipskog porekla. Ukoliko uzimate fosinopril kao jedinu terapiju za liječenje povišenog krvnog pritiska, možete imati smanjen odgovor na ovaj lijek. To može da znači da Vam je potrebna veća doza od uobičajene;
• ukoliko ste trudni (ili sumnjate na trudnoću). Fosinopril se ne preporučuje tokom rane faze trudnoće i ne smije da se uzima nakon 3. mjeseca trudnoće, jer može da izazove ozbiljna oštećenja kod bebe ukoliko se primjenjuje u tom periodu (vidjeti dio o trudnoći);
• ukoliko uzimate neki od sljedećih ljekova za snižavanje krvnog pritiska:
• blokatore angiotenzin II receptora (ARB) (poznate i kao sartani – valsartan, telmisartan, irbesartan), naročito ako imate probleme sa bubrezima povezane sa šećernom bolešću.
• aliskiren

Ukoliko uzimate neki od sljedećih ljekova, rizik od angioedema može biti povećan:

• racekadotril, lijek koji se primjenjuje za liječenje proliva;
• ljekovi koji se koriste za sprječavanje odbacivanja presađenih organa i za liječenje raka (npr. temsirolimus, sirolimus, everolimus);
• vildagliptin, lijek koji se koristi za liječenje šećerne bolesti.

Vaš ljekar može zatražiti redovnu provjeru funkcije bubrega, krvnog pritiska i koncentracije elektrolita (npr. kalijuma) u krvi. Vidjeti takođe informacije u dijelu „Lijek Monopril ne smijete koristiti“.

Obavijestite Vašeg ljekara ili stomatologa da koristite fosinopril natrijum prije hirurške ili stomatološke intervencije, jer postoji rizik od značajnog sniženja krvnog pritiska tokom anestezije.

Djeca i adolescenti

Nemojte davati ovaj lijek djeci i adolescentima mlađim od 18 godina.

Primjena drugih ljekova

Recite svom ljekaru ili farmaceutu ako uzimate ili ste donedavno uzimali bilo koji drugi lijek, uključujući i one koji se mogu nabaviti bez ljekarskog recepta.

Posebno je važno da obavijestite ljekara ako uzimate neki od sljedećih ljekova:

• drugi ljekovi za snižavanje povišenog krvnog pritiska, uključujući metildopu, beta-blokatore (npr. atenolol), kalcijum antagoniste (npr. verapamil) ili diuretike - ljekove za pojačano mokrenje (npr. furosemid), jer to može da dovede do pojačanog dejstva na sniženje krvnog pritiska;
• sirolimus, everolimus i druge ljekove koji pripadaju grupi mTOR inhibitora (ljekovi koji se najčešće koriste da se spriječi odbacivanje transplantiranih organa) jer ovi ljekovi mogu povećati rizik od pojave angioedema (brzo oticanje ispod kože u područjima kao što je grlo) (vidjeti “Upozorenja i mjere opreza”).
• suplemente kalijuma (uključujući zamjenske soli kalijuma), diuretike koji štede kalijum i druge ljekove koji mogu da povećaju koncentraciju kalijuma u krvi (npr. trimetoprim i kotrimoksazol za liječenje infekcija izazvanih bakterijama; ciklosporin, imunosupresivni lijek koji se koristi za sprječavanje odbacivanja presađenih organa; heparin, lijek koji se koristi za razrjeđivanje krvi u cilju sprječavanja krvnih ugrušaka)
• ljekovi protiv bolova i antiinflamatorni ljekovi iz klase NSAIL (npr. aspirin ili indometacin) jer oni mogu da umanje dejstvo fosinoprila;
• antacidi (za ublažavanje problema sa varenjem), jer oni sprječavaju resorpciju fosinoprila. Treba napraviti razmak od najmanje 2 sata između primjene antacida i lijeka Monopril;
• insulin i tablete koje se koriste u liječenju dijabetesa, jer fosinopril može da pojača dejstvo ovih ljekova, posebno u toku prve nedjelje kombinovane terapije;
• litijum (koristi se za liječenje manične depresije), jer fosinopril može da utiče na povećanje koncentracije litijuma u krvi;
• imunosupresivi (oni umanjuju prirodan odbrambeni sistem organizma) kao što je azatioprin, jer istovremena primjena ovih ljekova može da utiče na koncentraciju nekih krvnih ćelija u krvi;
• triciklični antidepresivi npr. amitriptilin ili dosulepin ili antipsihotici (koriste se kod psihijatrijskih poremećaja), npr. flupentiksol;
• simpatomimetici npr. salbutamol, efedrin i neki ljekovi za prehladu, kašalj ili simptome gripa koji sadrže ove supstance;
• sistemski kortikosteroidi npr. prednizon;
• alopurinol (koristi se u liječenju gihta);
• gliceril trinitrat i drugi nitrati u liječenju angine (bol u grudima);
• prokainamid (za liječenje aritmija).

Vaš ljekar će možda morati da promijeni dozu lijeka i/ili da preduzme druge mjere predostrožnosti:

• ukoliko uzimate lijek iz grupe blokatora angiotenzin II receptora (ARB) ili aliskiren (vidjeti i informacije u djelovima „Lijek Monopril ne smijete koristiti“ i „Kada uzimate lijek Monopril, posebno vodite računa“).

Uzimanje lijeka Monopril sa hranom ili pićem

Ne konzumirajte alkohol tokom terapije lijekom Monopril.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Prije nego što počnete da uzimate neki lijek, posavjetujte se sa svojim ljekarom ili farmaceutom.

Trudnoća

Ukoliko ste trudni ili sumnjate na trudnoću, posavjetujte se sa ljekarom. Vaš ljekar će Vam savjetovati da prekinete uzimanje lijeka Monopril prije nego što zatrudnite ili čim saznate da ste trudni, i posavjetovaće Vas da uzmete neku drugu terapiju umjesto lijeka Monopril. Lijek Monopril se ne preporučuje u ranoj trudnoći, a ne smije se primjenjivati i nakon 3. mjeseca trudnoće zato što može da izazove ozbiljno oštećenje ploda ukoliko se koristi u ovom periodu.

Dojenje

Recite svom ljekaru ukoliko dojite ili treba da počnete da dojite bebu. Lijek Monopril se ne preporučuje u periodu dojenja tako da će ljekar pronaći drugu terapiju za vas tokom dojenja. Ovo se posebno odnosi na odojčad i prijevremeno rođenu djecu..

Uticaj lijeka Monopril na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Ukoliko osjetite ošamućenost, pad krvnog pritiska ili vrtoglavicu, nemojte da vozite niti rukujete mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Monopril

Lijek Monopril sadrži laktozu. Ukoliko Vam je ljekar rekao da imate intoleranciju na neke šećere, obratite se ljekaru prije nego što počnete da uzimate ovaj lijek (vidjeti dio 6. za dodatne informacije).

Testovi krvi

Lijek Monopril može da utiče na rezultate nekih testova krvi. Recite svom ljekaru da uzimate lijek Monopril.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako nijeste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Način primjene:

Tabletu treba da progutate cijelu sa najmanje pola čaše vode, ujutru, nezavisno od obroka. Nemojte žvakati niti lomiti tabletu.

Doziranje:

Preporučena doza je sljedeća:

Odrasli i stariji: Uobičajena početna doza je 10 mg jednom dnevno, do maksimalne doze od 40 mg jednom dnevno.

Lijek Monopril se može primjenjivati sam ili u kombinaciji sa diuretikom (lijekom za pojačano mokrenje) ili preparatima digitalisa (digoksin). Ukoliko već uzimate diuretike, ljekar Vas može posavjetovati da smanjite dozu diuretika ili da prestanete da ih pijete nekoliko dana prije nego što počnete da uzimate lijek Monopril.

Kod nekih pacijenata neophodno je započeti terapiju u bolničkim uslovima.

Primjena kod djece i adolescenata

Nije preporučena.

Ako ste uzeli više lijeka Monopril nego što je trebalo

Simptomi predoziranja mogu uključiti tešku hipotenziju i insuficijenciju bubrega. Odmah kontaktirajte svog ljekara ili najbližu bolnicu.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Monopril

Ukoliko zaboravite da popijete lijek, uzmite sljedeću dozu u predviđeno vrijeme.

Ne uzimajte dvostruku dozu da biste nadoknadili propuštenu dozu.

Ako prestanete da uzimate lijek Monopril

Nemojte da prekidate primjenu lijeka Monopril, osim ukoliko Vam to nije savjetovao ljekar. Ukoliko prekinete terapiju, može doći do porasta krvnog pritiska.

Kao i svi ljekovi i lijek Monopril može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Prekinite sa primjenom lijeka Monopril i odmah se javite ljekaru ukoliko se jave sljedeća neželjena dejstva:

Česta: (javljaju se kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• oticanje lica, usana, jezika i/ili grla, osip, svrab, otežano disanje ili gutanje (angioedem), infekcije gornjeg ili donjeg respiratornog trakta;
• promjene srčane frekvence ili bol u grudima povezan sa srcem;
• žuta prebojenost kože i očiju (beonjača) (porast vrijednosti bilirubina).

Povremena: (javljaju se kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• Slabost, mučnina, peckanje usljed visokih nivoa kalijuma u krvi;
• Začepljenje/sužavanje krvnih sudova u mozgu, srčani udar ili šlog, promjene srčanog ritma, šok;
• Insuficijencija bubrega;
• Depresija;
• Iznenadna smrt.

Rijetka: (javljaju se kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• Poremećaji krvi praćeni groznicom ili drhtanjem, bol u grlu, čir u usnoj duplji ili grlu, loša krvna slika praćena neuobičajenim umorom ili slabošću, neuobičajeno krvarenje ili modrice;
• Nedostatak vazduha, pneumonija (zapaljenje pluća), plućna kongestija;
• Zapaljenje pankreasa, hepatitis (zapaljenje jetre).

Veoma rijetka: (javljaju se kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• Značajno smanjenje broja bijelih krvnih ćelija uz povećanje mogućnosti za nastanak infekcija;
• Zapaljenje i otok crijeva;
• Insuficijencija (oštećena funkcija) jetre.

Nepoznate učestalosti: (ne može se procijeniti na osnovu postojećih podataka):

• Teškoće u disanju;
• Značajno povećanje vrijednosti krvnog pritiska.

Obratite se ljekaru ako se kod Vas javi neko od sljedećih neželjenih dejstava ili dođe do njihovog

pogoršanja:

Česta: (javljaju se kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• virusne infekcije;
• promjene raspoloženja, nesanica ili poremećaj spavanja, vrtoglavica, glavobolja, žmarci;
• poremećaj vida, poremećaj oka;
• ubrzan ili usporen rad srca;
• nizak krvni pritisak koji može dovesti do nesvjestice ili vrtoglavice naročito pri stajanju;
• kašalj, curenje iz nosa, svrab nosa;
• osjećaj bolesti, dijareja, bol u stomaku, loše varenje, promjene čula ukusa;
• osip, oticanje, dermatitis;
• bol u kostima, zglobovima ili mišićima;
• problemi sa mokrenjem;
• seksualna disfunkcija;
• umor, bol u grudima koji nije povezan sa srcem, oticanje ruku i stopala, nedostatak energije, slabost;
• porast vrijednosti enzima laktat dehidrogenaze (LDH) ili transaminaza.

Povremena: (javljaju se kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• porast nivoa uree u krvi, serumskog kreatinina u ispitivanjima krvi;
• smanjen apetit, konstipacija, suva usta, gasovi, porast tjelesne težine, poremećaji čula ukusa;
• nesvjestica, drhtanje, poremećaji sna, konfuzija;
• bol u ušima, zujanje u ušima, osjećaj da se prostor oko vas pomjera gore-dolje ili lijevo-desno;
• kolaps cirkulacije sa izrazitim padom krvnog pritiska;
• visok krvni pritisak
• zapušen nos, sinuzitis (zapaljenje sinusa);
• izrazito znojenje, podignuti osip praćen svrabom, crvenilo;
• pojava proteina u urinu;
• groznica, oticanje ruku i nogu, bol u leđima, giht.

Rijetka: (javljaju se kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• nemogućnost pronalaženja pravih riječi u govoru, čitanju i pisanju, problemi sa pamćenjem, dezorijentacija;
• krvarenje iz nosa, periferna vaskularna bolest (bolest arterija);
• otečen jezik ili bol u usnoj duplji, oticanje stomaka, teškoće u gutanju;
• potkožno krvarenje;
• artritis (zapaljenje zglobova);
• problemi sa prostatom;
• slabost u rukama i nogama;
• niska vrijednost natrijuma u krvi.

Nepoznate učestalosti: (ne može se procijeniti na osnovu postojećih podataka):

• laringitis (zapaljenje grla i glasnih žica);
• poremećaj apetita, promjene tjelesne mase
• neuobičajeno ponašanje;
• problemi u održavanju ravnoteže, poteškoće u govoru;
• iznenadan, intenzivan ili oštar bol u grudima tokom disanja;
• loši rezultati testova funkcije jetre;
• bol, visoka temperatura.

Prijavljen je i poremećaj koji može uključiti groznicu, vaskulitis (zapaljenje zida krvnih sudova), bol u mišićima, bol u zglobovima/artritis, loša krvna slika, osip, osjetljivost na svjetlost ili drugi problemi sa kožom.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji nakon oznake „Važi do:“. Rok upotrebe odnosi se na posljednji dan navedenog mjeseca.

Čuvati na temperaturi do 25°C.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Monopril

• Aktivna supstanca je fosinopril natrijum.

Monopril, 10 mg, tableta

Jedna tableta sadrži 10 mg fosinopril natrijuma.

Monopril, 20 mg, tableta

Jedna tableta sadrži 20 mg fosinopril natrijuma.

• Pomoćne supstance su: laktoza monohidrat; kroskarmeloza natrijum; skrob, preželatinizovani; celuloza, mikrokristalna; glicerol dibehenat i magnezijum stearat.

Kako izgleda lijek Monopril i sadržaj pakovanja

Monopril, 10 mg, tableta

Bijela do gotovo bijela, okrugla, ravna, neobložena tableta, prečnika 8 mm, s oznakom „FL 10“ na jednoj strani tablete.

Monopril, 20 mg, tableta

Bijela do gotovo bijela, okrugla, ravna, neobložena tableta, prečnika 8 mm, s oznakom „FL 20“ na jednoj strani tablete.

Unutrašnje pakovanje lijeka je Alu/Alu blister koji sadrži 14 tableta.

Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2 blistera sa po 14 tableta (ukupno 28 tableta) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole:

PharmaSwiss - Montenegro, PharmaSwiss d.o.o. Beograd, dio stranog društva u Podgorici,

Rimski trg br. 16, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač:

PharmaSwiss d.o.o.,

Batajnički drum 5a, 11080 Beograd, Republika Srbija

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

Monopril, tableta, 10 mg, blister, 28 (2x14) tableta: 2030/25/2226 – 1316 od 04.06.2025. godine

Monopril, tableta, 20 mg, blister, 28 (2x14) tableta: 2030/25/2227 – 1317 od 04.06.2025. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Jun, 2025. godine