EXJADE® 500mg tableta za oralnu suspenziju

Deferasiroks je indikovan za terapiju hroničnog preopterećenja gvožđem koje je nastalo kao posljedica čestih transfuzija krvi( ≥7ml/kg/mjesec koncentrovanih eritrocita) kod pacijenata sa beta talasemijom major, starosti 6 godina i starijih.

Deferasiroks je takode indikovan za terapiju hroničnog preopterećenja gvožđem koje je nastalo kao posljedica transfuzija krvi kada je terapija deferoksaminom kontraindikovana ili neadekvatna u sljedećim grupama pacijenata:

• kod pacijenata sa beta-talasemijom major sa preopterećenjem gvožđem koje je nastalo kao posljedica čestih transfuzija krvi ( ≥7ml/kg/mjesec koncentrovanih eritrocita) starosti 2 do 5 godina,
• kod pacijenata sa beta-talasemijom major sa preopterećenjem gvožđem koje je nastalo kao posljedica povremenih transfuzija krvi ( <7ml/kg/mjesec koncentrovanih eritrocita) starosti 2 godine i starijih,
• kod pacijenata sa drugim anemijama starosti 2 godine i starijih.

Terapiju deferasiroksom bi trebalo da započne i vodi ljekar sa iskustvom u liječenju hroničnog preopterećenja gvožđem koje je posljedica transfuzija krvi.

Primjena lijeka

Preporučuje se da se sa terapijom počne poslije transfuzije od oko 20 jedinica koncentrovanih eritrocita (što je oko 100 ml/kg) ili onda kada se, na osnovu kliničkog pregleda, dobije dokaz o postojanju hroničnog preopterećenja gvožđem (na primjer feritin u serumu >1000 mikrogram/l). Doze (u mg/kg) se moraju obračunati i zaokružiti na najbliži cio broj koji se poklapa sa jačinom tablete.

Cilj terapije helacije gvožđa je da ukloni količinu gvožđa primljenu u transfuziji i ukoliko je to potrebno smanji postojeće opterećenje gvožđem.

Početna doza

Preporučena početna dnevna doza lijeka Exjade je 20 mg/kg tjelesne mase.

Početna dnevna doza od 30 mg/kg se može primijeniti kod pacijenata kojima je potrebno smanjiti nivo povišenog gvožđa u tijelu i koji takođe primaju više od 14 ml/kg/mjesec koncentrovanih eritrocita (približno > 4 jedinice/mjesec za odrasle).

Početna dnevna doza od 10 mg/kg se uzima u obzir kod pacijenata kojima nije potrebno smanjenje nivoa gvožđa u tijelu i koji takođe primaju manje od 7 ml/kg/mjesec koncentrovanih eritrocita (približno < 2 jedinice/mjesec za odrasle). Odgovor pacijenta na terapiju se mora pratiti i trebalo bi razmotriti povećanje doze ako nije postignuta zadovoljavajuća efikasnost (vidjeti odjeljak 5.1).

Za pacijente terapijski dobro regulisane deferoksaminom, početna doza lijeka Exjade koja bi se mogla koristiti je numerički izražena polovina doze deferoksamina (napr. pacijenti kojima primaju 40 mg/kg/dan deferoksamina tokom 5 dana u nedjelji (ili ekvivalentno tome) mogli bi biti prebačeni na početnu dozu lijeka Exjade od 20 mg/kg/dan). Kada se ovo postigne u dnevnoj dozi manjoj od 20 mg/kg tjelesne težine, mora se pratiti odgovor pacijenta na terapiju i trebalo bi razmotriti povećanje doze ako nije postignuta zadovoljavajuća efikasnost (vidjeti odjeljak 5.1).

Doza održavanja

Preporučuje se da se vrijednosti feritina u serumu određuju svakog mjeseca i da se, ako je potrebno, doza lijeka Exjade prilagođava na svakih 3 do 6 mjeseci, na osnovu kretanja vrijednosti feritina u serumu. Doza se može povećavati postepeno za po 5 do 10 mg/kg, a najvažnije da se prilagodi odgovoru svakog pacijenta ponaosob, kao i terapijskom cilju (održavanje ili smanjenje opterećenja gvožđem). Kod pacijenata kod kojih nije postignuta adekvatna kontrola sa dozama od 30 mg/kg (npr. vrijednosti serumskog feritina stalno iznad 2500 mikrograma/l koje ne pokazuju opadajući trend vremenom), mogu se razmotriti doze do 40 mg/kg. Trenutno je ograničena dostupnost podataka o efikasnosti i bezbjednosti dugotrajne primjene lijeka Exjade u dozama iznad 30 mg/kg (264 pacijenata je praćeno prosječno 1 godinu nakon povećanja doze). Ako je postignuta veoma slaba kontrola hemosideroze sa dozama do 30 mg/kg, i daljim povećanjem doze (do maksimalnih 40 mg/kg) se ne postigne zadovoljavajuća kontrola, trebalo bi razmotriti izmjenu terapije. Ako se ne postigne zadovoljavajuća kontrola sa dozama iznad 30 mg/kg, terapija sa tolikom dozom ne treba da se nastavi i kada god je moguće trebalo bi razmotriti izmjenu terapije. Doze iznad 40 mg/kg se ne preporučuju zato što sa ovim dozama postoje samo ograničena iskustva.

Kod pacijenata koji su liječeni dozama većim od 30 mg/kg, trebalo bi razmotriti smanjivanje doze u koracima od 5mg/kg do 10 mg/kg ako je postignuta kontrola feremije (napr. vrijednosti serumskog feritina stalno ispod 2500 mikrograma/l sa opadajućim trendom tokom vremena). Kod pacijenata kod kojih je postignuta ciljna vrijednost serumskog feritina (obično između 500 i 1000 mikrograma/l), trebalo bi razmotriti smanjivanje doze u koracima od 5 mg/kg do 10 mg/kg da bi se održao ciljni opseg vrijednosti serumskog feritina. Ukoliko nivo feritina u serumu padne ispod 500 mikrograma/l, treba razmotriti mogućnost obustavljanja terapije (vidjeti pod 4.4).

Stariji pacijenti (≥65 godina starosti)

Preporuke za doziranje kod starijih pacijenata su iste kao i kod mlađih pacijenata. U kliničkim studijama, stariji pacijenti su imali češće neželjene reakcije nego mlađi pacijenti (posebno dijareja) i trebalo bi pažljivo pratiti neželjene reakcije koje zahtijevaju podešavanje doze.

Pedijatrijska populacija

Preporučene doze za pedijatrijske pacijente starosti 2 do 17 godina iste su kao i za odrasle pacijente. Promjene tjelesne mase pedijatrijskih pacijenata tokom vremena, moraju se uzeti u obzir kada se izračunava doza.

Kod djece starosti od 2 do 5 godina, izloženost je manja nego kod odraslih (vidjeti odjeljak 5.2). Ova starosna grupa će možda zbog toga zahtijevati veće doze nego one koje su potrebne kod odraslih. Ipak, početna doza je ista kao i kod odraslih, i prati individualnu titraciju.

Bezbjednost i efikasnost lijeka Exjade kod djece od rođenja do starosti od 23 mjeseci još uvijek nije utvrđena. Podaci nisu dostupni.

Pacijenti sa poremećenom funkcijom bubrega

Exjade nije ispitivan kod pacijenata sa poremećenom funkcijom bubrega i kontraindikovana je kod pacijenata sa klirensom kreatinina <60 ml/min (vidjeti odjeljke 4.3 i 4.4).

Pacijenti sa poremećenom funkcijom jetre

Exjade se ne preporučuje kod pacijenata sa teškim poremećajem funkcije jetre (Child-Pugh Class C). Kod pacijenata sa umjerenim oštećenjem funkcije jetre (Child-Pugh Class B), doza treba da bude značajno smanjena sa naknadnim postepenim povećanjem doze do 50 % (vidjeti odjeljak 4.4 i 5.2) i Exjade se mora oprezno primjenjivati kod takvih pacijenata. Kod svih pacijenata potrebno je kontrolisati funkciju jetre prije započinjanja terapije, svake dvije nedjelje u toku prvog mjeseca terapije i jednom mjesečnom nakon toga (vidjeti odjeljak 4.4).

Priprema

Za oralnu primjenu.

Exjade se uzima jednom dnevno na prazan stomak, najmanje 30 minuta prije jela, a po mogućstvu svakoga dana u isto vrijeme (vidjeti odjeljak 4.5 i 5.2).

Tablete se miješanjem rastvore u čaši vode ili soka od jabuke ili pomorandže (100-200 ml) sve dok se ne dobije fina suspenzija. Nakon što se suspenzija popije, ostatku se doda još malo vode ili soka pa se i to popije. Tablete se ne smiju žvakati ni gutati cijele (vidjeti odjeljak 6.2).

Preosjetljivost na aktivnu supstancu ili bilo koju pomoćnu supstancu.

Kombinovanje sa drugim helatorima gvožđa jer bezbjednost ovakvih kombinacija nije utvrđena (vidjeti odjeljak 4.5).

Pacijenti sa procijenjenim klirensom kreatinina <60 ml/min.

Bubrežna funkcija

Exjade je ispitivan samo kod pacijenata sa početnim vrijednostima serumskog kreatinina u granicama normale za uzrast.

Tokom kliničkih studija, porast serumskog kreatinina za >33% u ≥2 uzastopna slučaja, ponekad iznad gornje granice od normalnih vrijednosti, se javio kod oko 36% pacijenata. Ovi porasti su bili dozno zavisni. Kod oko dvije trećine pacijenata serumski kreatinin se vratio na nivo ispod 33% bez podešavanja doze. Kod preostale trećine pacijenata povišeni serumski kreatinin nije uvijek reagovao na smanjenje doze ili obustavu lijeka. Prijavljeni su slučajevi akutne bubrežne insuficijencije u postmarketinškim praćenjima primjene lijeka Exjade (vidjeti odjeljak 4.8). U nekim postmarketinškim slučajevima, pogoršanje bubrežne funkcije je dovelo do akutne bubrežne insuficijencije koja je zahtijevala privremenu ili trajnu dijalizu.

Uzroci povišenja serumskog kreatinina nisu razjašnjeni. Treba obratiti posebnu pažnju na praćenje serumskog kreatinina kod pacijenata koji istovremeno uzimaju ljekove koji slabe bubrežnu funkciju, kod pacijenata koji uzimaju visoke doze lijeka Exjade i/ili primaju mali broj transfuzija (<7 ml/kg/mjesec koncentrovanih eritrocita ili <2 jedinice/mjesec za odrasle). Iako pri primjeni doza većih od 30 mg/kg u kliničkim studijama nije primijećeno povećanje neželjenih reakcija na nivou bubrega, ne može se isključiti povećani rizik od renalnih neželjenih reakcija kada je doza lijeka Exjade iznad 30 mg/kg.

Preporučuje se procjena serumskog kreatinina u dva navrata prije započinjanja terapije. Serumski kreatinin, klirens kreatinina (procijenjen po Cockcroft-Gault-u ili MDRD formuli kod odraslih i Schwartz-ovoj formuli kod djece) i/ili nivo cistatina C u plazmi trebalo bi pratiti jednom nedjeljno tokom prvog mjeseca nakon početka terapije ili modifikacije terapije lijekom Exjade, i jednom mjesečno poslije toga. Pacijenti sa prethodnim bubrežnim poremećajima ili pacijenti koji primaju ljekove koji slabe bubrežnu funkciju mogu biti izloženi većem riziku za pojavu komplikacija. Kod pacijenata kod kojih se pojavi dijareja ili povraćanje treba paziti na održavanje adekvatne hidratacije.

Dnevna doza lijeka Exjade kod odraslih pacijenata može se smanjiti za 10 mg/kg, ukoliko je na dva uzastopna pregleda porast serumskog kreatinina za >33 % iznad prosječnih vrijednosti izmjerenih prije terapije i ako je izmjereni klirens kreatinina pao ispod donje granice normalnih vrijednosti (<90 ml/min), a koji se ne može pripisati drugim uzrocima (vidjeti odjeljak 4.2). Kod pedijatrijskih pacijenata se doza smanjuje za 10 mg/kg ako je prilikom dva uzastopna pregleda izmjereni klirens kreatinina ispod donje granice normalnih vrijednosti (<90ml/min) i/ili ako je nivo kreatinina u serumu povećan preko gornje granice koja odgovara njihovom uzrastu.

Nakon smanjenja doze, kod odraslih i djece, terapija lijekom Exjade se mora obustaviti ukoliko postoji porast serumskog kreatinina >33% iznad gornje granice vrijednosti izmjerenih prije započinjanja terapije i/ili ako izračunati klirens kreatinina padne ispod donje granice normalnih vrijednosti. Terapija se može ponovo uvesti zavisno od individualnog kliničkog stanja.

Testovi za proteinuriju se moraju obavljati jedanput mjesečno. Ako je potrebno, mogu se pratiti i

dodatni markeri za bubrežnu tubularnu funkciju (napr. glikozurija kod ne-dijabetičara i nizak nivo serumskog kalijuma, fosfata, magnezijuma ili urata, fosfaturija, aminoacidurija). Mora se razmotriti smanjenje doze ili

obustava terapije ako postoje poremećaji tubularnih markera i/ili ako je klinički indikovano. Bubrežna tubulopatija prijavljena je uglavnom kod djece i adolescenata s beta-talasemijom liječenih lijekom Exjade.

Ako uprkos smanjenju doze ili prekidu terapije, serumski kreatinin ostane značajno povišen i postoje stalni poremećaji drugih markera bubrežne funkcije (napr. proteinurija, Fankonijev sindrom), pacijenta treba uputiti kod nefrologa i treba razmotriti dalja ispitivanja bubrežne funkcije (kao što je biopsija bubrega).

Funkcija jetre

Primijećeno je povišenje u funkcionalnim testovima jetre kod pacijenata na terapiji lijekom Exjade. U postmarketinškom iskustvu prijavljeni su slučajevi insuficijencije jetre, ponekad fatalni, kod pacijenata na terapiji lijekom Exjade. Najviše izveštaja o insufucijenciji jetre je uključivalo pacijente sa značajnim oboljenjima kao što je prethodno postojeća ciroza jetre. Ipak ne može se isključiti uloga lijeka Exjade kao doprinosećeg ili pogoršavajućeg faktora (vidjeti odjeljak 4.8).

Preporučljivo je da se serumske transaminaze, bilirubin i alkalna fosfataza provjere prije uvođenja terapije, na svake dvije nedjelje tokom prvog mjeseca i na dalje jednom mjesečno. Terapija lijekom Exjade se mora obustaviti ukoliko postoji uporan i progresivnan rast vrijednosti serumskih transaminaza koji se ne može pripisati drugim uzrocima. Kada se definitivno utvrdi uzrok poremećaja vrijednosti testova funkcija jetre ili kada se iste vrate na normalni nivo, može se razmisliti o opreznom ponovnom započinjanju terapije sa nižim dozama lijeka koje se mogu postepeno povećavati.

Exjade se ne preporučuje kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre (Child-Pugh Clas C).

Kod pacijenata sa kratkim vremenom preživljavanja (napr. visokorizični mijelodisplastični sindrom), naročito kada komorbiditetna stanja mogu da povećaju rizik od neželjenih reakcija, korist od lijeka Exjade može biti ograničena i inferiorna u odnosu na rizik. Kao posljedica toga, ne preporučuje se terapija lijekom Exjade kod ovih pacijenata.

Treba biti oprezan kod primjene lijeka kod starijih pacijenata zbog češće pojave neželjenih reakcija (posebno, dijareje).

Gastrointestinalni sistem

Kod pacijenata, uključujući djecu i adolescente, koji su primali Exjade prijavljene su ulceracije i hemoragije u gornjem dijelu gastrointestinalnog trakta. Primijećene su multiple ulceracije kod nekih pacijenata (vidjeti odjeljak 4.8). Prijavljeni su slučajevi fatalnih gastrointestinalnih hemoragija, posebno kod starijih pacijenata koji su imali uznapredovalo hematološko maligno oboljenje i/ili nizak broj trombocita. Ljekari i pacijenti treba da budu oprezni zbog znakova i simptoma gastrointestinalnih ulceracija i hemoragija tokom terapije lijekom Exjade i odmah započnu dodatnu procjenu i terapiju ako se sumnja na ozbiljnu gastrointestinalnu neželjenu reakciju. Treba biti oprezan kod pacijenata koji uzimaju lijek Exjade u kombinaciji sa ljekovima za koje se zna da imaju ulcerogeni potencijal, kao što su NSAIL, kortikosteroidi, ili oralni bifosfonati, kod pacijenata koji primaju antikoagulantnu terapiju i kod pacijenata sa brojem trombocita ispod 50.000 mm3(50 x 109 /l) (vidjeti odjeljak 4.5).

Poremećaji kože

U toku terapije lijekom Exjade može se javiti osip po koži. Osip se u većini slučajeva spontano povlači. Ukoliko je neophodno da se terapija obustavi, terapija se može ponovo uvesti kada se osip povuče ali sa nižim dozama koje bi se postepeno povećavale. U teškim slučajevima lijek se ponovo može uvesti u kombinaciji sa kratkotrajnom terapijom oralnim kortikosteroidima.

Hipersenzitivne reakcije

Prijavljivani su slučajevi teških reakcija preosjetljivosti (kao što su anafilaksa i angioedem) kod pacijenata koji su na terapiji lijekom Exjade, sa početkom javljanja reakcije, u većini slučajeva, u toku prvog mjeseca terapije (vidjeti odjeljak 4.8). Ako se javi ova reakcija, terapiju lijekom Exjade treba prekinuti i primijeniti adekvatnu medicinsku intervenciju.

Poremećaji oka i uha

Prijavljivani su poremećaji sluha (oslabljen sluh) i vida (zamućenje sočiva) (vidjeti odjeljak 4.8). Ispitivanje sluha i vida (uključujući pregled očnog dna) se preporučuju prije započinjanja terapije i kasnije u redovnim vremenskim intervalima (na 12 mjeseci). Ako se poremećaji uoče tokom terapije, treba razmotriti ukidanje lijeka ili smanjenje doze.

Poremećaji krvi

Postoje postmarketinški izveštaji o leukopeniji, trombocitopeniji ili pancitopeniji (ili pogoršanja ovih citopenija) i pogoršanoj anemiji kod pacijenata na terapiji lijekom Exjade. Većina ovih pacijenta su imali prethodno hematološke poremećaje koji su često bili povezani sa insuficijencijom kostne srži. Ipak ne može se isključiti uloga lijeka Exjade u doprinosu ili pogoršanju ovih pojava. Terapiju lijekom Exjade bi trebalo prekinuti kod pacijenata kod kojih se pojavi neobnjašnjena citopenija.

Ostala upozorenja

Preporučuje se da se serumski feritin mjeri svakog mjeseca da bi se procijenio odgovor pacijenta na terapiju (vidjeti odjeljak 4.2). Ukoliko serumski feritin padne ispod 500 mikrograma/l i održava se u tim vrijednostima, potrebno je razmotriti prekid terapije.

Rezultate testova serumskog kreatinina, serumskog feritina i serumskih transaminaza bi trebalo bilježiti i blagovremeno vršiti procjenu trendova. Rezultati takođe treba da budu zapisani u pacijentovom bilježniku.

Jedna klinička studija je pokazala da lijek Exjade primjenjivan tokom 5 godina ne utiče na rast i seksualni razvoj pedijatrijskih pacijenata. Međutim, potrebne su mjere predostrožnosti u vođenju pedijatrijskih pacijenata sa transfuzijskim preopterećenjem gvožđem u vidu mjerenja tjelesne mase, rasta i njihovog seksualnog razvoja u redovnim vremenskim intervalima (svakih 12 mjeseci).

Poremećaj funkcije srca je poznata komplikacija teškog opterećenja gvožđem. Zbog toga se kod pacijenata na dugotrajnoj terapiji Exjade mora kontrolisati funkcija srca.

Jedna tableta za oralnu supenziju od 125 mg sadrži 136 mg, laktoze.

Jedna tableta za oralnu supenziju od 250 mg sadrži 272 mg, laktoze.

Jedna tableta za oralnu supenziju od 500 mg sadrži 544 mg, laktoze.

Pacijenti sa rijetkim naslednim problemom nepodnošenja galaktoze, deficitom laktaze (Lapp), malapsorpcijom glukozo-galaktoze ili teškim deficitom laktaze ne treba da uzimaju ovaj lijek.

Bezbjednost primjene lijeka Exjade u kombinaciji sa drugim helatorima gvožđa nije ustanovljena. Zbog toga se ne smije kombinovati sa drugim helatorima gvožđa (vidjeti odjeljak 4.3).

Istovremena primjena lijeka Exjade sa ljekovima za koje se zna da imaju ulcerogeni potencijal, kao što su NSAIL (uključujući visoke doze acetilsalicilne kiseline), kortikosteroidi, ili oralni bifosfonati može povećati rizik od gastrointestinalne toksičnosti (vidjeti odjeljak 4.4). Istovremena primjena lijeka Exjade kod pacijenata na antikoagulantnoj terapiji takođe može povećati rizik od pojave gastrointestinalne hemoragije. Potrebno je pažljivo kliničko praćenje kada se deferasiroks kombinuje sa ovim ljekovima.

Bioraspoloživost deferasiroksa bila je u različitom stepenu povećana kada je lijek uzet zajedno sa hranom. Zbog toga, Exjade mora da se uzima na prazan stomak, najmanje 30 minuta prije uzimanja hrane, a po mogućnosti svakog dana u isto vrijeme (vidjeti odjeljak 4.2 i 5.2).

Metabolizam deferasiroksa zavisi od UGT enzima. U studiji kod zdravih dobrovoljaca, istovremena primjena lijeka Exjade (pojedinačna doza od 30mg/kg) i potentnog UGT induktora, rifampicina (ponavljana doza od 600mg/dnevno) dovela je do smanjenja izloženosti deferasiroksu za 44% (90% CI: 37%-51%). Zbog toga istovremena primjena lijeka Exjade i potentnog UGT induktora (napr. rifampicin, karbamazepin, fenitoin, fenobarbiton, ritonavir) može dovesti do smanjenja efikasnosti lijeka Exjade. Trebalo bi pratiti serumski feritin pacijenta za vrijeme i poslije kombinacije, i podešavati dozu lijeka Exjade ako je potrebno.

Holestiramin značajno smanjuje izloženost deferasiroksu u studiji protoka lijeka za određivanje stepena enterohepatičke recirkulacije (vidjeti odjeljak 5.2).

U studiji kod zdravih dobrovoljaca, istovremeno davanje lijeka Exjade i midazolama (CYP3A4 probni supstrat) dovelo je do smanjenja izloženosti midazolama za 17% (90% CI: 8% - 26%). U kliničkim situacijama, ovaj efekat može biti još više izražen. Prema tome, zbog mogućeg smanjenja efikasnosti, treba biti oprezan kada se deferaksiroks kombinuje sa supstancama koje se metabolišu preko CYP3A4 (napr. ciklosporin, simvastatin, hormonski kontraceptivi, bepridil, ergotamin).

U studiji kod zdravih dobrovoljaca, istovremena primjena defrasiroksa kao umjerenog CYP2C8 inhibitora (30mg/kg/dnevno) sa repaglinidom, CYP2C8 supstratom, datog kao pojedinačna doza od 0,5mg, povećala je PIK repanglinida za oko 2,3 puta (90% CI [2,03-2,63]), i Cmax za oko 1,6 puta (90%CI [1,42-1,84]). S obzirom da interakcija nije utvrđena sa dozama iznad 0,5 mg repaglinida, trebalo bi izbegavati istovremenu primjenu deferasiroksa sa repaglinidom. Ako je kombinovanje neophodno, pažljivo treba pratiti kliničko stanje i nivo glukoze (vidjeti odjeljak 4.4). Ne može se isključiti ni interakcija između deferasiroksa i drugih CYP2C8 supstrata kao što je paklitaksel.

U studiji na zdravim dobrovoljcima, istovremena primjena lijeka Exjade kao CYP1A2 inhibitora (ponavljane doze od 30 mg/kg/dan) i teofilina, supstrata za CYP1A2 (pojedinačna doza od 120 mg) dovela je do povećanja PIK-a teofilina za 84% (90% CI: 73% do 95%). Cmax pojedinačne doze nije promijenjena, ali povećanje Cmax teofilina se očekuje pri hroničnoj primjeni lijeka. Zbog toga, se ne preporučuje istovremena primjena lijeka Exjade i teofilina. Ako se lijek Exjade i teofilin koriste istovremeno, treba pratiti koncentraciju teofilina i treba razmotriti smanjenje doze teofilina. Interakcije između lijeka Exjade i drugih supstrata za CYP1A2 se ne može isključiti. Za ljekove koji se uglavnom metabolišu preko CYP1A2 a koji imaju uzan terapijski indeks (napr. klozapin, tizanidin), treba primjenjivati iste preporuke kao i za teofilin.

Istovremena primjena lijeka Exjade i antacida koji sadrže aluminijum nije zvanično ispitivana. Iako deferasiroks ima manji afinitet za aluminijum nego za gvožđe, Exjade tablete se ne smiju uzimati zajedno sa antacidima koji sadrže aluminijum.

Istovremena primjena lijeka Exjade i vitamina C nije zvanično ispitivana. Doze vitamina C do 200 mg dnevno nisu udružene sa neželjenim posljedicama.

Kod zdravih dobrovoljaca nije opisana interakcija između Exjade i digoksina.

Trudnoća

Nisu dostupni klinički podaci vezani za uticaj deferasiroksa na trudnoću. Ispitivanja na životinjama pokazala su izvjesnu reproduktivnu toksičnost pri toksičnim dozama za majku (vidjeti odjeljak 5.3). Nije poznat mogući rizik za ljude.

Kao mjera opreza, ne preporučuje se upotreba lijeka Exjade u trudnoći osim ukoliko je zaista neophodno.

Exjade može smanjiti efikasnost hormonskih kontraceptiva (vidjeti odeljak 4.5).

Dojenje

U studijama na životinjama otkriveno je da se deferasiroks brzo i u velikoj mjeri izlučuje u majčino mlijeko. Nije zapaženo djelovanje na potomstvo. Nije poznato da li se deferasiroks izlučuje u humano mlijeko. Upotreba lijeka Exjade se ne preporučuje u toku dojenja.

Fertilnost

Nisu dostupni podaci o fertilnosti kod ljudi. Kod životinja, nisu pronađeni nikakvi neželjeni efekti na fertilnost mužjaka i ženki (vidjeti odjeljak 5.3).

Ne postoje ispitivanja o djelovanju lijeka Exjade na sposobnost upravljanja motornim vozilima ili rukovanja mašinama. Pacijenti kod kojih se javi povremeno neželjeno dejstvo kao što je vrtoglavica treba da budu oprezni dok voze ili rukuju mašinama (vidjeti odjeljak 4.8).

Sažetak bezbjednosnog profila

Najčešće reakcije opisane u toku hronične terapije lijekom Exjade kod odraslih i pedijatrijskih pacijenata obuhvataju poremećaje gastrointestinalnog trakta kod oko 26% pacijenata (uglavnom mučnina, povraćanje, proliv ili bol u abdomenu) kao i osip po koži kod oko 7% pacijenata. Dijareja se češće prijavljuje kod pedijatrijskih pacijenata uzrasta od 2 do 5 godina i kod starijih pacijenata. Ove reakcije zavise od primijenjene doze, uglavnom su blage do umjerene, prolazne i u većini slučajeva se povlače iako se nastavi sa terapijom.

Tokom kliničkih ispitivanja, porast vrijednosti serumskog kreatinina za >33% u dva ili više uzastopnih mjerenja, ponekad iznad gornje granice normalnih vrijednosti, javlja se kod oko 36% pacijenata. Ova pojava je dozno zavisna. Kod dvije trećine pacijenata sa porastom serumskog kreatinina smanjenje vrijednosti serumskog kreatinina na nivo ispod 33% je postignuto bez podešavanja doze. Kod preostale trećine pacijenata serumski kreatinin nije uvijek reagovao na smanjenje doze ili obustavu terapije. Iako, je u nekim slučajevima jedino poslije smanjivanja doze došlo do stabilizacije vrijednosti serumskog kreatinina (vidjeti odjeljak 4.4).

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija

Neželjene reakcije su rangirane prema sljedećoj konvenciji: veoma česte (≥1/10), česte (≥1/100 do <1/10), povremene (≥1/1000 do <1/100); rijetke (≥ 1/10000 do < 1/1000); veoma rijetke (< 1/10000), nepoznate (ne mogu se procijeniti na osnovu dostupnih podataka). Unutar svake grupe učestalosti, redosled neželjenih reakcija dat je prema opadajućoj ozbiljnosti.

Tabela 1

Poremećaji krvnog i limfnog sistema

Nepoznati: pancitopenija1, trombocitopenija1, pogoršana anemija

Poremećaji imunog sistema

Nepoznati: hipersenzitivne reakcije (uključujući anafilaksu i angioedem)1

Psihijatrijski poremećaji:

Povremeni: anksioznost, poremećaj sna

Poremećaji nervnog sistema:

Česti: glavobolja

Povremeni: vrtoglavica

Poremećaji oka:

Povremeni: rana katarakta, makulopatija

Poremećaji uha i labirinta

Povremeni: gubitak sluha

Respiratorni, torakalni i medijastinalni

poremećaji

Povremeni: faringo-laringealni bol

Poremećaji gastrointestinalnog trakta

Česti: dijareja, opstipacija, povraćanje, mučnina, bol u abdomenu,

abdominalna distenzija, dispesija

Povremeni: gastrointestinalna hemoragija, ulkus želuca (uključujući multiple

ulceracije), duodenalni ulkus, gastritis

Rijetki: ezofagitis

Hepatobilijarni poremećaji

Česti: porast transaminaza

Povremeni: hepatitis, holelitijaza

Nepoznati: insuficijencija jetre1

Poremećaji kože i potkožnog tkiva

Česti: osip, svrab

Povremeni: poremećaj pigmentacije

Nepoznati: leukocistoklastični vaskulitis1 , urtikarija1, erythema multiforme1,

alopecija1

Poremećaji bubrega i urinarnog trakta

Veoma česti: porast kreatinina u krvi

Česti: proteinurija

Povremeni: renalna tubulopatija (stečeni Fankonijev sindrom), glikozurija

Nepoznati: akutna bubrežna insuficijencija1, tubulointersticijalni nefritis

Opšti poremećaji i stanja na mjestu primjene

Povremeni: pireksija, edem, zamor

1 Neželjene reakcije prijavljene tokom postmarketinškog iskustva. Ove su prikupljene iz spontanih prijava za koje nije uvijek moguće pouzdano utvrditi učestalost ili uzročnu povezanost sa izloženošću lijeku.

Žučni konkrementi i poremećaji žučnih puteva su zabilježeni kod oko 2% pacijenata. Porast vrijednosti jetrinih transaminaza kao neželjena reakcija opisana je kod oko 2% pacijenata. Porast transaminaza za više od deset puta u odnosu na normalne vrijednosti, koji bi ukazivao na hepatitis, bio je povremen (0,3%). U postmarketinškom iskustvu, insuficijencija jetre, ponekad fatalna, prijavljivana je kod pacijenata na terapiji lijekom Exjade, posebno kod pacijenata sa prethodno postojećom cirozom (vidjeti odjeljak 4.4). Kao i kod ostalih helatora gvožđa, u toku terapije lijekom Exjade, povremeno se može zapaziti gubitak sluha za visoke frekvencije i zamućenje sočiva (rana katarakta) (vidjeti odjeljak 4.4).

Pedijatrijska populacija

Dijareja je češće prijavljivana kod pedijatrijskih pacijenata starosti 2 do 5 godina nego kod starijih pacijenata.

Bubrežna tubulopatija je uglavnom prijavljivana kod djece i adolescenata sa beta-talasemijom koji su na terapiji lijekom Exjade.

Slučajevi predoziranja (2 do 3 puta više od propisane doze u toku nekoliko nedjelja) su bili prijavljeni. U jednom slučaju, ovo je dovelo do supkliničkog hepatitisa koji se povukao poslije prekida terapije. Pojedinačne doze od 80 mg/kg kod pacijenata sa talasemijom kod kojih postoji preopterećenje gvožđem dovele su do blage mučnine i dijareje.

Akutni znaci predoziranja mogu da uključe mučninu, povraćanje, glavobolju i dijareju. Predoziranje se može liječiti izazivanjem povraćanja ili gastričnom lavažom kao i simptomatskom terapijom.

Farmakoterapijska grupa: Helirajuća sredstva za gvožđe

ATC kod : V03AC03

Mehanizam djelovanja

Deferasiroks je oralno aktivan helator koji je veoma selektivan za gvožđe (III). To je tridentatni ligand koji vezuje gvožđe sa visokim afinitetom od 2:1. Deferasiroks pojačava izlučivanje gvožđa, prvenstveno putem stolice. Deferasiroks ima mali afinitet za cink i bakar, a ne dovodi do konstantno niskih nivoa ovih metala u serumu.

Farmakodinamski efekti

U ispitivanju metaboličke ravnoteže gvožđa kod odraslih osoba sa talasemijom kod kojih je došlo do preopterećenja gvožđem, Exjade u dnevnim dozama od 10, 20 i 40 mg /kg izaziva prosječno neto izlučivanje od 0,119; 0,329, odnosno 0,445 mg Fe/kg tjelesne mase /dnevno.

Klinička efikasnost i bezbjednost

Exjade je ispitivan kod 411 odraslih pacijenata (starosti ≥16 godina) i 292 pedijatrijska pacijenta (starosti od 2 do <16 godina) sa hroničnim preopterećenjem gvožđa zbog transfuzija krvi. Od pedijatrijskih pacijenata 52 su starosti 2 do 5 godina. Postojeća oboljenja kod kojih je potrebna transfuzija obuhvataju: beta-talasemiju, srpastu anemiju i ostale urođene ili stečene anemije (sindrom mijelodisplazije, Diamond-Blackfan sindrom, aplastična anemija i ostale rijetke anemije).

Svakodnevna terapija u dozama od 20 i 30 mg/kg tokom godinu dana kod osoba koje često dobijaju transfuzije, bilo da se radi o odraslima ili djeci sa beta talasemijom, dovele su do smanjenja pokazatelja ukupne koncentracije gvožđa u organizmu; koncentracija gvožđa u jetri bila je smanjena u prosjeku za oko -0,4 odnosno -8,9 mg Fe/g jetre (biopsija suve mase) a serumski feritin smanjen je u prosjeku za oko -36 odnosno -926 mikrograma/l . Pri ovim istim dozama odnos izlučivanje gvožđa: unos gvožđa bio je 1,02 (što pokazuje neto ravnotežu gvožđa), odnosno 1,67 (što pokazuje neto uklanjanje gvožđa). Exjade izaziva slične odgovore kod pacijenata sa preopterećenjem gvožđem koji imaju druge vrste anemija. Dnevne doze od 10 mg/kg u toku jedne godine mogu da održavaju koncentracije gvožđa u jetri i serumski feritin i dovedu do ravnoteže ukupnog gvožđa kod pacijenata koji ne dobijaju često transfuzije ili dobijaju eksangvino transfuzije. Serumski feritin, procijenjen na osnovu mjesečnog mjerenja, koji odražava promjene koncentracija gvožđa u jetri i ukazuje na vrijednosti serumskog feritina, može se koristiti za praćenje odgovora na terapiju.

Ograničeni klinički podaci (29 pacijenata sa normalnom početnom funkcijom srca) korišćenjem MRI ukazuju da terapija lijekom Exjade 10-30 mg/kg/dnevno tokom 1 godine može takođe smanjiti nivo gvožđa u srcu (u prosjeku, MRI T2* je povećan sa 18,3 na 23,0 milisekunde).

Glavna analiza pivotalne komparativne studije kod 586 pacijenata oboljelih od beta-talasemije i transfuzijskog preopterećenja gvožđem nije pokazala ne-inferiornost lijeka Exjade u odnosu na deferoksamin u analizi ukupne populacije pacijenata. U post-hoc analizi ove studije zakjučeno je da je u podgrupi pacijenata sa koncentracijom gvožđa u jetri ≥7 mg Fe/ g (suve mase) na terapiji lijekom Exjade (20 i 30mg/kg) ili deferoksaminom

(35 do ≥50 mg/kg), postignut kriterijum ne-inferiornosti. Međutim, kod pacijenata sa koncentracijom gvožđa u jetri <7 mg Fe/g (suve mase) koji su liječeni lijekom Exjade (5 do 10 mg/kg) ili deferoksaminom (20 do 35 mg/kg), nije ustanovljena ne-inferiornost zbog neravnoteže u doziranju ova dva helatora. Ova neravnoteža se pojavila zato što je pacijentima na deferoksaminu dozvoljeno da zadrže pre-studijske doze iako su bile veće od doza propisanih u protokolu. U ovoj pivotalnoj studiji je učestvovalo 56 pacijenata starosti ispod 6 godina, a 28 od njih je uzimalo Exjade.

Prema pretkliničkim i kliničkim studijama, Exjade bi mogao da bude aktivan kao i deferoksamin kada se koristi u razmjeri 2:1 (tj. doza lijeka Exjade koja je numerički polovina od doze deferoksamina). Ipak, ova preporuka doziranja nije adekvatno procijenjena u kliničkim studijama.

Dodatno, kod pacijenata sa koncentracijom gvožđa u jetri ≥7 mg Fe/g (suve mase) sa različitim rijetkim anemijama ili srpastom anemijom, primjena lijeka Exjade u dozi 20 i 30 mg/kg dovodi do smanjenja koncentracije gvožđa u jetri i serumskog feritina komparabilno postignutom efektu kod pacijenata sa beta-talasemijom.

Resorpcija

Deferasiroks se resorbuje poslije oralne primjene sa prosječnim vremenom do postizanja maksimalne koncentracije u plazmi (tmax) oko 1,5 do 4h. Apsolutna bioraspoloživost (PIK) deferasiroksa koji se nalazi u Exjade tabletama iznosi oko 70% u poređenju sa intravenskom dozom. Ukupna izloženost (PIK) bila je približno udvostručena kada se lijek uzima zajedno sa doručkom bogatim mastima (sadržaj masti >50% kalorija) i za oko 50% kada se uzima zajedno sa standardnim doručkom.

Bioraspoloživost (PIK) deferasiroksa bila je skromno povećana (približno 13-25%) kada se uzima 30 minuta prije obroka koji je sadržao normalan ili visok sadržaj masti.

Distribucija

Deferasiroks se u velikoj mjeri vezuje za proteine plazme (99%), i to skoro isključivo za serumski albumin, i ima mali volumen distribucije od oko 14 litara kod odraslih.

Metabolizam

Glukuronidacija je glavni metabolički put deferasiroksa sa naknadnom bilijarnom ekskrecijom.Vjerovatno se

u crijevima odvija dekonjugacija glukuronida i naknadna repsorpcija (enterohepatička recirkulacija): u studiji kod zdravih dobrovoljaca, davanje holestiramina poslije pojedinačne doza deferoksamina je rezultovala smanjenjem izloženosti (PIK) deferoksamina za 45%.

Glukuronidacija deferasiroksa uglavnom se odvija pomoću UGT1A1 a u manjoj mjeri pomoću UGT1A3. Metabolizam deferasiroksa (oksidativni) koji katalizuje CYP450 kod ljudi je manjeg značaja (oko 8%). Nije opisana inhibicija metabolizma deferasiroksa hidroksiurejom in vitro.

Izlučivanje

Deferasiroks i njegovi metaboliti se prvenstveno izlučuju putem stolice (84% doze). Izlučivanje deferasiroksa

i njegovih metabolita putem bubrega je minimalno (8% doze). Prosječno poluvreme eliminacije (t1/2) je u

opsegu između 8 i 16 sati. Nosači MRP2 i MXR (BCRP) su uključeni u izlučivanje deferasiroksa putem žuči.

Linearnost/nelinearnost

Cmax i PIK0-24h deferasiroksa raste približno linearno sa porastom doze u uslovima ravnotežnog stanja. Poslije ponovljene primjene lijeka izloženost je porasla za faktor akumulacije od 1,3 do 2,3.

Karakteristike pacijenata

Pedijatrijski pacijenti

Ukupna izloženost adolescenata (12 do 17 godina) i djece (2 do <12 godina) u odnosu na deferasiroks poslije pojedinačne i ponovljenih doza niža je nego kod odraslih pacijenata. Kod djece mlađe od 6 godina

izloženost je bila za oko 50% niža nego kod odraslih. Ne očekuju se kliničke posljedice pošto je doziranje individualno prilagođeno u zavisnosti od odgovora.

Pol

Osobe ženskog pola imaju nešto niži klirens deferasiroksa (za 17,5 %) u odnosu na muškarce. Ne očekuju se kliničke posljedice pošto je doziranje individualno prilagođeno u zavisnosti od odgovora.

Stariji pacijenti

Farmakokinetika deferasiroksa nije ispitivana kod starijih pacijenata (starosti 65 godina i starijih).

Poremećaj funkcije bubrega ili jetre

Farmakokinetika deferasiroksa nije ispitivana kod pacijenata sa poremećenom funkcijom bubrega.

Na farmakokinetiku deferasiroksa ne utiče nivo jetrinih transaminaza, ukoliko nisu više od 5 puta povećane

u odnosu na normalne vrijednosti.

U kliničkoj studiji sa pojedinačnom dozom od 20 mg/kg deferasiroksa, prosječna izloženost je povećana za 16% kod ispitanika sa blagim poremećajem funkcije jetre (Chil-Pugh Class A) i za 76% kod ispitanika sa umjerenim poremećajem funkcije jetre (Child-Pugh Class B) u poređenju sa ispitanicima sa normalnom funkcijom jetre. Prosječna Cmax deferasiroksa kod ispitanika sa blagim do umjerenim poremećajem funkcije jetre je bila povećana za 22%. Izloženost je bila povećana za 2,8 puta kod jednog ispitanika sa teškim poremećajem funkcije jetre

(Child-Pugh Class C) (vidjeti odjeljak 4.2 i 4.4).

Na osnovu standardnih ispitivanja farmakološke sigurnosti, toksičnosti ponovljenih doza, genotoksičnosti ili kancerogenog potencijala, pretklinički podaci nisu otkrili posebne opasnosti za pacijente koji pate od preopterećenja gvožđem. Glavni nalazi bili su bubrežna toksičnost i zamućenje sočiva (katarakta). Slični nalazi zapaženi su kod novorođenih i mladih životinja. Bubrežna toksičnost smatra se uglavnom posljedicom gubitka gvožđa kod životinja koje prethodno nisu bile preopterećene gvožđem.

Test genotoksičnosti in vitro je bio ili negativan (Ames-ov test, test hromozomske aberacije) ili pozitivan (V79 screen). Letalne doze deferasiroksa su kod pacova koji nisu preopterećeni gvožđem prouzrokovale formiranje mikronukleusa in vivo u kostnoj srži, ali nisu u jetri. Ovakav efekat nije zabilježen kod pacova koji su

preopterećeni gvožđem. Deferasiroks nije pokazao karcinogenost kada je davan pacovima tokom 2-godišnje studije i miševima sa transgenima p53+/-heterozigot tokom 6-mjesečne studije.

Potencijalna reproduktivna toksičnost procijenjena je kod pacova i kunića. Deferasiroks nije teratogen, ali izaziva povećanje učestalosti skeletnih varijacija i mrtvorođenih mladunaca pacova pri visokim dozama koje su bile veoma toksične za majke koje nisu bile preopterećene gvožđem. Deferasiroks nije izazvao druge efekte na fertilitet ni na reprodukciju.

laktoza, monohidrat

krospovidon tip A

celuloza, mikrokristalna

povidon K30

natrijum laurilsulfat

silicijum dioksid, koloidni, bezvodni

magnezijum stearat

Ne preporučuje se disperzija u pićima koja sadrže ugljendioksid ili u mlijeku zbog pravljenja pjene odnosno spore disperzije.

3 godine.

Čuvati lijek Exjade van domašaja i vidokruga djece!

Čuvati na temperaturi do 30○C u originalnom pakovanju, radi zaštite od vlage.

PVC/PE/PVDC- Aluminijumski blister. 4 blistera sa po 7 tableta za oralnu suspenziju.

Pakovanje sadrži 28 tableta za oralnu suspenziju.

Nema posebnih mjera.

Šta je lijek Exjade

Exjade sadrži aktivnu supstancu koja se zove deferasiroks. To je helator gvožđa koji se koristi za uklanjanje viška gvožđa iz organizma (takođe nazvano preopterećenje gvožđem).

Za šta se lijek Exjade koristi

Ponavljana transfuzija krvi može biti neophodna pacijentima koji imaju različite vrste anemija (npr. talasemija, srpasta anemija ili sindromi mijelodisplazije). Međutim, ponavljane transfuzije mogu izazvati nagomilavanje previše gvožđa. Ovo se dešava jer krv sadrži gvožđe i Vaše tijelo ne može prirodnim putem da ukloni višak gvožđa koji dobijate transfuzijom krvi. Tokom vremena, višak gvožđa može da ošteti važne organe kao što su jetra i srce. Ljekovi koji se zovu helatori gvožđa se koriste za uklanjanje viška gvožđa i time smanjuju rizik od oštećenja organa.

Exjade je namijenjen za terapiju hroničnog preopterećenja gvožđem koje je nastalo kao posljedica čestih transfuzija krvi kod pacijenata sa beta-talasemijom major, starosti 6 godina i starijih.

Exjade se takođe koristi kada je terapija preopterećenja gvožđem deferoksaminom kontraindikovana ili neadekvatna kod pacijenata sa beta-talasemijom major koje je nastalo kao posljedica povremenih transfuzija, kod pacijenata sa drugim tipovima anemija, i kod djece starosti od 2 do 5 godina.

Kako lijek Exjade djeluje

Exjade vezuje i uklanja višak gvožđa koji se zatim izbacuje uglavnom putem stolice.

Pridržavajte se uputstava koja Vam je dao Vaš ljekar. Ona mogu razlikovati od opštih informacija datih u ovom uputstvu.

Lijek Exjade ne smijete koristiti:

• ako ste preosjetljivi (alergični) na deferasiroks ili bilo koji od sastojaka lijeka Exjade naveden u dijelu 6 ovog uputstva. Ako se ovo odnosi na Vas, recite Vašem ljekaru prije nego što počnete da uzimate lijek Exjade. Ukoliko mislite da ste možda alergični, potražite savjet od ljekara.
• ako imate umjereno ili teško oboljenje bubrega.
• ako trenutno uzimate neki drugi lijek koji je helator gvožđa.

Exjade se ne preporučuje

• ako ste u uznapredovalom stadijumu mijelodisplastičnog sindroma (MDS; smanjeno stvaranje krvih ćelija u koštanoj srži) ili imate uznapredovali karcinom.

Kada uzimate lijek Exjade posebno vodite računa:

Primjena drugih ljekova

Exjade se ne smije uzimati sa drugim helatorima gvožđa.

Antacidi (ljekovi za terapiju gorušice) koji sadrže aluminijum ne smiju se upotrebljavati u isto vrijeme kada i lijek Exjade.

Molimo Vas da obavijestite svog lijekara ili farmaceuta ako uzimate, ili ste nedavno uzimali neki drugi lijek, uključujući i ljekove koji se mogu dobiti bez ljekarskog recepta. Ovo se posebno odnosi na:

• ciklosporine (koriste se da bi spriječili tijelo da odbaci transplantirani organ ili kod drugih stanja, kao što je reumatoidni artritis ili atopijski dermatitis)
• simvastatin (koristi se za snižavanje holesterola)
• određene ljekove protiv bolova ili ljekove protiv zapaljenja (napr. aspirin, ibuprofen, kortikosteroidi)
• oralne bisfosfonate (koriste se za terapiju osteoporoze)
• antikoagulantne ljekove (ljekovi za spriječavanje zgrušavanja krvi)
• kontraceptivna hormonska sredstva (ljekovi za kontrolu rađanja)
• bepridil, ergotamin
• repaglinide (ljekovi za terapiju šećerne bolesti)
• rifampicin (ljekovi za terapiju tuberkuloze)
• fenitoin, fenobarbiton, karbamazepin (ljekovi za terapiju epilepsije)
• ritonavir (lijek za terapiju HIV infekcije)
• paklitaksel (lijek za terapiju malignog tumora)
• teofilin (lijek za terapiju bolesti disajnih organa kao što je astma)
• klozapin (lijek za terapiju duševnih oboljenja kao što je shizofrenija)
• tizanidin (lijek za opuštanje mišića)
• holestiramin (lijek za snižavanje nivoa holesterola u krvi).

Mogu biti potrebna dodatna testiranja da bi se pratio nivo nekih od ovih ljekova u krvi.

Uzimanje lijeka Exjade sa hranom ili pićima

Exjade se mora uzimati na prazan stomak najmanje 30 minuta prije uzimanja bilo kakve hrane. Exjade tablete moraju se rastvoriti u vodi ili soku od jabuke ili soku od pomorandže. Za ostale informacije vidjeti pod tačkom 3.

Primjena lijeka Exjade u periodu trudnoće i dojenja

Ne preporučuje se primjena lijeka Exjade tokom trudnoće, osim ako ne postoji jasna potreba za tim. Ukoliko ste trudni ili mislite da ste trudni, saopštite to Vašem ljekaru koji će razgovarati sa Vama o tome da li da uzimate lijek Exjade tokom trudnoće.

U toku terapije lijekom Exjade ne preporučuje se dojenje. Saopštite Vašem ljekaru da dojite.

Pitajte svog ljekara ili farmaceuta za savjet prije uzimanja bilo kakvog lijeka.

Uticaj lijeka Exjade na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Ako osjetite vrtoglavicu nakon uzimanja lijeka Exjade, nemojte voziti niti rukovati alatima ili mašinama dok se ponovo ne budete dobro osjećali.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Exjade

Ukoliko Vam je ljekar rekao da imate nepodnošenje (intoleranciju) nekih šećera, recite to Vašem ljekaru prije uzimanja lijeka Exjade.

Terapiju lijekom Exjade će nadgledati ljekar koji ima iskustva u terapiji preopterećenja gvožđem nastalog zbog transfuzija krvi.

Uvijek upotrebljavajte lijek Exjade tačno onako kako Vam je propisao Vaš ljekar. Ukoliko niste sigurni provjerite sa svojim ljekarom ili farmaceutom.

Koje doze lijeka Exjade treba upotrebljavati

Doza lijeka Exjade za sve pacijente zavisi od tjelesne mase. Vaš ljekar će izračunati dozu koja je Vama potrebna i reći vam koliko tableta da uzimate svakog dana.

• Uobičajena dnevna doza lijeka Exjade na početku terapije iznosi 20 mg po kilogramu tjelesne mase.

Ljekar može da Vam preporuči višu ili nižu početnu dozu na osnovu Vaših individualnih terapijskih potreba.

• U zavisnosti od Vašeg odgovora na terapiju, Vaš ljekar će Vam kasnije podesiti terapiju na višu ili nižu dozu.
• Maksimalna preporučena dnevna doza iznosi 40 mg po kilogramu tjelesne mase.

Kada da uzimate Exjade

• Uzimajte lijek Exjade jednom dnevno, svaki dan, otprilike u isto vrijeme
• Uzimajte tablete na prazan stomak
• Sačekajte najmanje 30 minuta prije uzimanja bilo kakve hrane.

Takođe ćete se lakše sjetiti da uzmete tabletu ako uzimate Exjade svakog dana u isto vrijeme.

Kako da uzimate Exjade:

Stavite tabletu(e) u čašu vode, ili soka od jabuke ili pomorandže (100 do 200 ml).

Miješajte sve dok se tableta(e) potpuno ne rastvori.Tečnost u čaši će izgledati zamućeno.

Popijte svu tečnost iz čaše. Zatim dodajte malo vode ili soka onome što je preostalo u čaši,

promućkajte tečnost i to popite.

Tablete se ne smiju rastvarati u gaziranim pićima ili mlijeku.

Ne žvaćite tablete, ne lomite ih i ne usitnjavajte.

Ne gutajte cijele tablete.

Koliko dugo da uzimate lijek Exjade

Nastavite sa uzimanjem lijeka Exjade svakog dana onoliko dugo koliko Vam je to rekao Vaš ljekar. Ovo je dugotrajna terapija, koja će možda trajati mjesecima ili godinama. Vaš ljekar će redovno pratiti Vaše stanje da bi provjerio da li terapija ima željeni efekat (vidjeti ''Praćenje Vaše terapije lijekom Exjade'').

Ako imate pitanja u vezi toga koliko dugo da uzimate lijek Exjade, porazgovarajte sa Vašim ljekarom.

Ako ste uzeli više lijeka Exjade nego što je trebalo

Ukoliko ste uzeli veću dozu Exjade nego što bi trebalo ili je neko drugi slučajno uzeo Vaše tablete, odmah razgovarajte sa Vašim ljekarom ili idite u bolnicu. Pokažite svoje pakovanje tableta. Možda će Vam biti potrebno liječenje.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Exjade

Ako propustite dozu, uzmite je čim se sjetite istog dana. Sljedeću dozu uzmite po normalnom ritmu uzimanja lijeka. Ne uzimajte duplu dozu narednog dana da bi ste nadoknadili zaboravljenu dozu tableta.

Ako naglo prestanete da uzimate lijek Exjade

Ne smijete prestati da uzimate Exjade sve dok Vam to ljekar ne kaže. Ukoliko prestanete da uzimate Exjade, višak gvožđa se neće više uklanjati iz Vašeg organizma (pogledati ’’Koliko dugo da uzimate lijek Exjade'' ).

Kao i svi ljekovi, i Exjade može da prouzrokuje neželjena dejstva, ali se ona ne javljaju kod svih.

Većina neželjenih dejstava su blaga do umjerena i uglavnom nestaju poslije nekoliko dana ili nedjelja terapije.

Neka neželjena dejstva mogu biti ozbiljna i ona odmah zahtijevaju medicinsko zbrinjavanje.

Ova neželjena dejstva su povremena ili rijetka.

• Ako dobijete jak osip, ili dođe do otežanog disanja i vrtoglavice ili do oticanja pretežno lica i grla (znaci ozbiljne alergijske reakcije),
• Ako primijetite značajno smanjenje količine mokraće (znak problema sa bubrezima),
• Ako osjetite kombinaciju pospanosti, bola u gornjem dijelu trbuha, žutila ili povećanje žutila Vaše kože ili očiju i taman urin (znaci problema sa jetrom),
• Ako povraćate krv i/ili imate crne stolice,
• Ako često osjećate bol u trbuhu posebno nakon jela ili poslije uzimanja lijeka Exjade,
• Ako često osjećate gorušicu,
• Ako osjetite djelimičan gubitak vida,

odmah to recite svom ljekaru.

Neka neželjena dejstva mogu postati ozbiljna.

Ova neželjena dejstva su povremena, i javljaju se kod 1 do 10 na 1000 pacijenata.

• Ako vam se javi zamućen ili zamagljen vid
• Ako vam oslabi sluh

obavijestite Vašeg ljekara što prije je moguće.

Neka neželjena dejstva su veoma česta

Ova neželjena dejstva se javljaju kod više od 1 na 10 pacijenata

• Poremećaj u testovima bubrežne funkcije

Neka neželjena dejstva su česta.

Ova neželjena dejstva se javljaju između 1 i 10 na 100 pacijenata.

• gastrointestinalni poremećaji kao što su mučnina, povraćanje, proliv, bol u stomaku, nadimanje, zatvor, poremećaj varenja
• osip
• glavobolja

Ako ova neželjena dejstva postanu ozbiljna javite se svom ljekaru.

Ostala neželjena dejstva su povremena

Ova neželjena dejstva se javljaju kod 1 do 10 na 1000 pacijenata.

• vrtoglavica
• groznica
• gušobolja
• oticanje ruku i nogu
• promjena u prebojenosti kože
• uznemirenost
• poremećaj sna
• zamor

Ako ova neželjena dejstva postanu ozbiljna javite se svom ljekaru.

Nepoznata učestalost (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka).

• Pad broja ćelija koje učestvuju u zgrušavanju krvi (trombocitopenija), pad broja crvenih krvnih ćelija (pogoršana anemija) ili pad broja svih ćelija u krvi (pancitopenija)
• Gubitak kose
• Osip, crvenilo kože, plikovi na usanama, očima ili u ustima, ljuštenje kože, bol u grlu (znaci ozbiljne kožne reakcije)

Ako neka od ovih neželjenih dejstava postanu ozbiljna ili ako uočite neka druga neželjena dejstva koja nisu navedena u ovom uputstvu, potrebno je da obavijestite ljekara ili farmaceuta.

Rok upotrebe

3 godine

Čuvanje

Čuvati lijek Exjade van domašaja i vidokruga djece!

Čuvati na temperaturi do 30○C u originalnom pakovanju, radi zaštite od vlage.

Ne koristiti lijek Exjade posle isteka roka trajanja datog na blisteru i kutiji.

Rok trajanja se odnosi na posljednji dan tog mjeseca.

Ne koristiti pakovanje koje je oštećeno ili pokazuje znake otvaranja.

Šta sadrži lijek Exjade

Exjade sadrži aktivnu supstancu koja se zove deferasiroks.

Jedna tableta Exjade 125 mg sadrži 125mg deferasiroksa;

Jedna tableta Exjade 250 mg sadrži 250 mg deferasiroksa;

Jedna tableta Exjade 500 mg sadrži 500 mg deferasiroksa.

Pomoćne supstance su:

laktoza, monohidrat

krospovidon tip A

celuloza, mikrokristalna

povidon K30

natrijum laurilsulfat,

silicijum dioksid, koliodni, bezvodni

magnezijum stearat.

Kako izgleda lijek Exjade i sadržaj pakovanja

Exjade se proizvodi u obliku tableta za oralnu suspenziju.

Izgled tableta za oralnu suspenziju:

125 mg: okrugle, ravne tablete fasetiranih ivica bijele do svijetlo žute boje. Na jednoj strani je utisnuta oznaka “J125” a na drugoj strani je utisnuta oznaka “ NVR”.

250 mg: okrugle, ravne tablete fasetiranih ivica bijele do svijetlo žute boje. Na jednoj strani je utisnuta oznaka “J250” a na drugoj strani je utisnuta oznaka “ NVR”.

500 mg: okrugle, ravne tablete fasetiranih ivica bijele do svijetlo žute boje. Na jednoj strani je utisnuta oznaka “J500” a na drugoj strani je utisnuta oznaka “ NVR”.

Pakovanje sadrži 28 tableta za oralnu suspenziju.

PVC/PE/PVDC- Aluminijumski blister. 4 blistera sa po 7 tableta za oralnu suspenziju

Nosilac dozvole i Proizvođač

“Novartis Pharma Services AG” dio stranog društva Podgorica

Bul. Svetog Petra Cetinjskog br.1, Podgorica

Novartis Pharma Stein AG, Švajcarska

Schaffhauserstrasse, Stein, Švajcarska

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Novembar, 2012.

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se može upotrebljavati u stacionarnoj zdravstvenoj ustanovi; Izuzetno na recept.

Broj i datum dozvole:

Exjade®, tableta za oralnu supenziju, 125 mg, 28 tableta: 2030/12/164 – 2158 od 15.11.2012.

Exjade®, tableta za oralnu supenziju, 250 mg, 28 tableta: 2030/12/165 – 2159 od 15.11.2012.

Exjade®, tableta za oralnu supenziju, 500 mg, 28 tableta: 2030/12/166 – 2160 od 15.11.2012.