ARCOXIA 90mg film tableta

Za ublažavanje simptoma osteoartritisa (OA), reumatoidnog artritisa (RA), ankiloznog spondilitisa i bolova i znakova upale povezanih sa akutnim uričkim artritisom (gihtom).

Za kratkoročno ublažavanje umjerenih bolova nakon stomatološke intervencije.

Odluka o propisivanju selektivnog COX-2 inhibitora treba da se donese na osnovu procjene sveukupnog rizika za svakog pacijenta pojedinačno (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Kardiovaskularni rizici mogu da se povećaju sa davanjem većih doza i dužom primjenom etorikoksiba pa liječenje treba ograničiti na najkraći mogući period liječenja i najnižu efikasnu dnevnu dozu lijeka. Povremeno treba ponovo razmotriti potrebu pacijenta za ublažavanjem simptoma i odgovor pacijenta na terapiju, a posebno kod pacijenata sa osteoartritisom (vidjeti djelove 4.3, 4.4, 4.8 i 5.1).

Osteoartritis

Preporučena doza je 30 mg jednom dnevno. Kod nekih pacijenata kod kojih je postignuto nezadovoljavajuće ublažavanje simptoma, povećanje doze na 60 mg jednom dnevno može da dovede do povećanja efikasnosti lijeka. U odsustvu povećanja terapijske korisnosti lijeka, potrebno je razmotriti primjenu drugih terapijskih opcija.

Reumatoidni artritis

Preporučena doza je 90 mg jednom dnevno.

Ankilozni spondilitis

Preporučena doza je 90 mg jednom dnevno.

Tokom akutnih bolnih stanja, etorikoksib bi trebalo koristiti samo tokom akutnog simptomatskog perioda.

Akutni urički artritis

Preporučena doza je 120 mg jednom dnevno. U kliničkom ispitivanju akutnog uričkog artritisa etorikoksib je primjenjivan tokom osam dana.

Post-operativni bolovi u zubima nakon stomatološke intervencije

Preporučena doza je 90 mg jednom dnevno, ograničeno maksimalno na 3 dana. Neki pacijenti mogu zahtijevati dodatnu post-operativnu analgeziju.

Primjena većih doza od onih preporučenih za pojedinačnu indikaciju ili nije ostvarila dodatnu efikasnost ili nije bila ispitivana. Stoga:

Doza za OA ne smije da bude veća od 60 mg na dan.

Doza za RA i ankilozni spondilitis ne smije da bude veća od 90 mg na dan.

Doza za akutni urički artritis ne smije da bude veća od 120 mg na dan, a liječenje ne smije da traje duže od 8 dana.

Doza za post-operativne akutne bolove u zubima nakon stomatološke intervencije ne smije da bude veća od 90 mg dnevno, a liječenje ne smije da traje duže od 3 dana

Specijalne populacije

Stariji pacijenti

Nije potrebno prilagođavati dozu kod starijih pacijenata. Kao i kod primjene drugih ljekova, ovaj lijek treba obazrivo davati kod starijih pacijenata (vidjeti dio 4.4).

Insuficijencija jetre

Bez obzira na indikaciju, kod pacijenata sa blagom disfunkcijom jetre (Child-Pugh kategorija 5-6) ne smije se prekoračiti doza od 60 mg jednom dnevno. Kod pacijenata sa umjerenom disfunkcijom jetre (Child-Pugh kategorija 7-9), bez obzira na indikaciju, ne smije se prekoračiti doza od 30 mg jednom dnevno

Budući da su klinička iskustva ograničena, a posebno kod pacijenata sa umjerenom insuficijencijom jetre, savjetuje se oprez. Ne postoji kliničko iskustvo u liječenju pacijenata sa teškom disfunkcijom jetre (Child-Pugh kategorija 10) i stoga je primjena lijeka kod ovih pacijenata kontraindikovana (vidjeti djelove 4.3, 4.4 i 5.2).

Insuficijencija bubrega

Kod pacijenata sa klirensom kreatinina 30 ml/min nije potrebno prilagođavati dozu lijeka (vidjeti dio 5.2). Primjena etorikoksiba kod pacijenata sa klirensom kreatinina 30 ml/min (vidjeti djelove 4.3 i 4.4) je kontraindikovana.

Pedijatrijski pacijenti

Primjena etorikoksiba kod djece i adolescenata mlađih od 16 godina je kontraindikovana (vidjeti dio 4.3).

Način primjene lijeka Arcoxia®

Arcoxia® se primjenjuje oralno i može da se uzima sa hranom ili bez nje. Početak dejstva lijeka može da nastupi brže ako se Arcoxia® uzme bez hrane. Takav način primjene treba razmotriti kada postoji potreba za brzim ublažavanjem simptoma.

Preosjetljivost na aktivnu supstancu ili na bilo koju od pomoćnih supstanci (vidjeti dio 6.1).

Aktivni peptički ulkus ili aktivno krvarenje iz gastrointestinalnog trakta.

Pacijenti kod kojih su se, nakon uzimanja acetilsalicilne kisjeline ili nesteroidnih antiinflamatornih ljekova (NSAIL), uključujući inhibitore COX-2 (ciklooksigenaza-2), pojavili bronhospazam, akutni rinitis, nosni polipi, angioneurotski edem, urtikarija ili alergijske reakcije.

Trudnoća i dojenje (vidjeti djelove 4.6 i 5.3).

Teška disfunkcija jetre (albumin u serumu 25 g/l ili Child-Pugh kategorija 10).

Procijenjeni bubrežni klirens kreatinina 30 ml/min.

Djeca i adolescenti ispod 16 godina starosti.

Inflamatorna bolest crijeva.

Kongestivna srčana insuficijencija (NYHA klase II-IV).

Pacijenti sa hipertenzijom kod kojih je krvni pritisak perzistentno iznad 140/90mmHg i nije odgovarajuće kontrolisan.

Potvrđena ishemijska bolest srca, bolest perifernih arterija i/ili cerebrovaskularna bolest.

Efekti na gastrointestinalni trakt

Kod pacijenata koji su liječeni etorikoksibom zabilježene su komplikacije u gornjem dijelu gastrointestinalnog trakta (perforacije, ulceracije ili krvarenja (PUK)) od kojih su neke bile sa smrtnim ishodom.

Preporučuje se oprez tokom primjene nesteroidnih antiinflamatornih ljekova (NSAIL) kod pacijenata sa najvećim rizikom od razvoja komplikacija u gastrointestinalnom traktu; kod starijih pacijenata, kod pacijenata koji istovremeno uzimaju i druge NSAIL ili acetilsalicilnu kisjelinu, ili kod pacijenata koji u anamnezi imaju bolesti gastrointestinalnog trakta kao što su ulceracije i krvarenja iz gastrointestinalnog trakta.

Rizik od razvoja neželjenih efekata u gastrointestinalnom traktu (GIT ulceracije ili druge komplikacije u gastrointestinalnom traktu) dodatno se povećava tokom istovremenog uzimanja etorikoksiba sa acetilsalicilnom kisjelinom (pa čak i u niskim dozama). Dugoročna klinička ispitivanja nisu potvrdila značajne razlike u bezbjednosti po gastrointestinalni trakt između selektivnih COX-2 inhibitora + acetilsalicilna kisjelina vs. kombinacija NSAIL + acetilsalicilna kisjelina (vidjeti dio 5.1).

Efekti na kardiovaskularni sistem

Klinička ispitivanja upućuju na to da primjena selektivnih COX-2 inhibitora u poređenju sa placebom i nekim NSAIL može biti povezana sa povećanim rizikom od trombotskih događaja (posebno sa infarktom miokarda i moždanim udarom). Kardiovaskularni rizici mogu da se povećaju primjenom većih doza i dužom primjenom etorikoksiba pa stoga primjenu lijeka treba ograničiti na najkraći mogući period upotrebe i najnižu efikasnu dozu lijeka. Povremeno treba ponovo razmotriti potrebu bolesnika za ublažavanjem simptoma i odgovor pacijenta na terapiju, a posebno kod pacijenata sa osteoartritisom (vidjeti djelove 4.2, 4.3, 4.8 i 5.1).

Primjena etorikoksiba kod pacijenata sa značajno povećanim rizikom od razvoja kardiovaskularnih događaja (na primjer hipertenzija, hiperlipidemija, dijabetes melitus, pušenje) može da se započne samo nakon pažljivog i detaljnog razmatranja (vidjeti dio 5.1).

Selektivni COX-2 inhibitori nisu zamjena za acetilsalicilnu kisjelinu u kardiovaskularnoj profilaksi tromboembolijskih bolesti jer nemaju anti-agregacioni efekat. Stoga se ne smije prekidati anti-agregaciona terapija(vidjeti djelove 4.5 i 5.1).

Efekat na bubrege

Renalni prostaglandini mogu imati kompenzatornu ulogu u održavanju renalne perfuzije. U stanjima kompromitovane renalne perfuzije primjena etorikoksiba može da smanji stvaranje prostaglandina i da sekundarno smanji protok krvi u bubrezima i na taj način ošteti funkciju bubrega. Pacijenti sa najvećim rizikom od razvoja ovih događaja su oni koji su prethodno imali značajno oštećenu funkciju bubrega, pacijenti sa dekompenzovanom insuficijencijom srca ili sa cirozom. Kod ovih pacijenata treba razmotriti praćenje bubrežne funkcije.

Zadržavanje tečnosti, edem i hipertenzija

Kao i kod drugih ljekova koji inhibiraju sintezu prostaglandina, kod pacijenata koji su primali etorikoksib zabilježeni su slučajevi retencije tečnosti, edema i hipertenzije. Svi NSAI ljekovi, uključujući i etorikoksib, mogu biti povezani sa novom pojavom ili ponovljenom kongestivnom srčanom insuficijencijom. Poseban oprez treba primijeniti kod pacijenata koji su prethodno imali insuficijenciju srca, disfunkciju lijeve komore ili hipertenziju, kao i kod pacijenata koji su iz bilo kog razloga prethodno imali edem. Ako se pojave klinički pokazatelji pogoršanja stanja kod ovih pacijenata moraju se preduzeti odgovarajuće mjere, uključujući i prekid liječenja etorikoksibom.

Primjena etorikoksiba može da bude povezana sa hipertenzijom koja je učestalija i izraženija nego kod primjene nekih drugih NSAIL i selektivnih COX-2 inhibitora, a posebno kod primjene visokih doza lijeka. Stoga, prije terapije etorikoksibom treba kontrolisati hipertenziju kod pacijenta (vidjeti dio 4.3) i treba obratiti posebnu pažnju na hipertenziju pacijenta tokom terapije etorikoksibom. Krvni pritisak treba pratiti tokom dvije nedjelje od inicijacije terapije i periodično poslije toga. Ako dođe do značajnog porasta krvnog pritiska, treba razmotriti uvođenje alternativne terapije.

Efekat na jetru

Povišene vrijednosti alanin aminotransferaze (ALT) i/ili aspartat aminotransferaze (AST) (približno tri ili više puta iznad gornje granice normale) zabilježene su kod oko 1% pacijenata koji su učestvovali u kliničkom ispitivanju sa etorikoksibom u dozama od 30, 60 i 90 mg na dan u trajanju do godinu dana.

Sve pacijente sa simptomima i/ili znacima koji ukazuju na disfunkciju jetre ili one sa promijenjenim vrijednostima testova funkcije jetre treba nadzirati. Ako se pojave znaci insuficijencije jetre ili se ponove abnormalni nalazi testova funkcije jetre (tri puta veći od gornje granice normale) liječenje etorikoksibom mora da se prekine.

Opšti efekti

Ako tokom trajanja liječenja dođe do pogoršanja funkcije bilo kog od gore pomenutih sistema organa trebalo bi da se preduzmu odgovarajuće mjere i da se razmotri prekid terapije etorikoksibom. Tokom trajanja terapije etorikoksibom treba osigurati odgovarajući ljekarski nadzor nad starijim pacijentima i nad pacijentima sa disfunkcijom bubrega, jetre i srca.

Potrebno je primijeniti oprez prilikom započinjanja terapije etorikoksibom kod pacijenata sa dehidratacijom. Preporučuje se da se pacijent rehidrira prije započinjanja terapije etorikoksibom.

Tokom praćenja neželjenih efekata nakon stavljanja lijeka u promet vrlo su rijetko prijavljene ozbiljne kožne reakcije od kojih su neke bile sa smtrnim ishodom, uključujući eksfolijativni dermatitis, Stivens-Džonsonov sindrom i toksičnu epidermalnu nekrolizu, povezane sa primjenom nekih selektivnih COX-2 inhibitora i NSAIL (vidjeti dio 4.8). Izgleda da je najveći rizik od pojave ovih događaja na početku liječenja, a u većini slučajeva reakcije su se javile tokom prvog mjeseca terapije. Kod pacijenata koji su primali etorikoksib zabilježene su ozbiljne reakcije preosjetljivosti (poput anafilakse i angioedema) (vidjeti dio 4.8). Primjena nekih selektivnih COX-2 inhibitora bila je povezana sa povećanim rizikom od pojave kožnih reakcija kod pacijenata koji su u anamnezi imali alergiju na neki lijek. Pri prvoj pojavi osipa na koži, oštećenja sluznice ili drugih znakova preosjetljivosti, treba odmah prekinuti liječenje etorikoksibom.

Etorikoksib može da maskira groznicu/povišenu temperaturu i druge znakove inflamacije.

Potrebno je primijeniti oprez kod istovremene primjene etorikoksiba i varfarina ili drugih oralnih antikoagulanasa (vidjeti dio 4.5).

Liječenje etorikoksibom, kao i bilo kojim drugim lijekom koji inhibira ciklooksigenazu / sintezu prostaglandina, ne preporučuje se kod žena koje pokušavaju da zatrudne (vidjeti djelove 4.6, 5.1 i 5.3).

Arcoxia® tablete sadrže laktozu. Ovaj lijek ne bi trebalo da uzimaju pacijenti sa rijetkim nasljednim poremećajima netolerancije galaktoze, nedostatkom Lapp laktaze ili glukoza-galaktoza malapsorpcijom.

Farmakodinamičke interakcije

Oralni antikoagulansi: kod ispitanika koji trajno primaju varfarin, čije je stanje stabilno, primjena etorikoksiba u dozi od 120 mg na dan bila je povezana sa oko 13%-nim povećanjem protrombinskog vremena izraženog kao International Normalized Ratio (INR). Kod pacijenata koji uzimaju oralne antikoagulanse treba pažljivo pratiti INR, a posebno u prvim danima liječenja nakon uvođenja etorikoksiba u terapiju ili nakon promjene doze etorikoksiba (vidjeti dio 4.4).

Diuretici, ACE inhibitori, antagonisti angiotenzin II receptora: NSAIL mogu da smanje dejstvo diuretika i drugih antihipertenziva. Kod nekih pacijenata sa kompromitovanom bubrežnom funkcijom (na primjer kod dehidriranih pacijenata ili starijih pacijenata sa kompromitovanom bubrežnom funkcijom), istovremena primjena ACE inhibitora ili angiotenzin II antagonista i inhibitora ciklooksigenaze može dovesti do daljeg pogoršanja bubrežne funkcije uključujući mogućnost akutne bubrežne insuficijencije koja je obično reverzibilna. Treba uzeti u obzir ove interakcije kod bolesnika koji istovremeno sa etorikoksibom uzimaju ACE inhibitore ili angiotenzin II antagoniste. Stoga je kod kombinovane primjene potreban oprez, a posebno kod starijih pacijenata. Treba obezbijediti odgovarajuću hidrataciju pacijenata, a posebno treba da se razmotri i kontrola funkcije bubrega nakon uvođenja kombinovane terapije i periodična kontrola tokom trajanja te terapije.

Acetilsalicilna kisjelina: U studiji sa zdravim dobrovoljcima, u stanju dinamičke ravnoteže, etorikoksib u dozi od 120 mg na dan nije uticao na inhibitorni efekat acetilsalicilne kisjeline na agregaciju trombocita (doza od 81 mg jednom dnevno). Etorikoksib može da se primenjuje istovremeno sa acetilsalicilnom kisjelinom u dozama koje se daju u kardiovaskularnoj profilaksi (niske doze acetilsalicilne kisjeline). Međutim, u poređenju sa primjenom etorikoksiba samog, istovremena primjena niskih doza acetilsalicilne kisjeline i etorikoksiba može da poveća učestalost ulceracija u gastrointestinalnom traktu ili drugih komplikacija. Ne preporučuje se istovremena primjena etorikoksiba sa acetilsalicilnom kisjelinom u dozama većim od onih koje se primjenjuju za kardiovaskularnu profilaksu ili sa drugim NSAIL (vidjeti djelove 5.1 i 4.4).

Ciklosporin i takrolimus: iako interakcija ovih ljekova sa etorikoksibom nije ispitivana, istovremena primjena ciklosporina ili takrolimusa sa bilo kojim NSAIL može da poveća nefrotoksični efekat ciklosporina ili takrolimusa. Kod kombinovane primjene nekog od ova dva lijeka i etorikoksiba treba pratiti funkciju bubrega.

Farmakokinetičke interakcije

Efekat etorikoksiba na farmakokinetiku drugih ljekova

Litijum: NSAIL smanjuju izlučivanje litijuma preko bubrega pa time povećavaju njegovu koncentraciju u plazmi. Stoga, po potrebi, treba ponovo kontrolisati nivo litijuma u krvi i prilagođavati njegovu dozu u vrijeme kombinovane terapije kao i nakon prestanka primjene NSAIL.

Metotreksat: U dva ispitivanja posmatrano je djelovanje etorikoksiba u dozama od 60, 90, ili 120 mg jednom dnevno tokom sedam dana kod pacijenata koji su za liječenje reumatoidnog artritisa primali metotreksat u dozama od 7,5 do 20 mg jednom nedjeljno. U dozama od 60 i 90 mg etorikoksib nije ispoljio efekat na koncentraciju metotreksata u plazmi ili na njegov bubrežni klirens. U jednom ispitivanju etorikoksib u dozi od 120 mg nije imao efekat na koncentraciju metotreksata u plazmi dok je u drugom ispitivanju povećao njegovu koncentraciju za 28% i smanjio njegov bubrežni klirens za 13%. Stoga se kod istovremene primjene sa etorikoksibom preporučuje odgovarajuća kontrola toksičnih efekata povezanih sa metotreksatom.

Oralni kontraceptivi: Istovremena primjena etorikoksiba u dozi od 60 mg sa oralnim kontraceptivom koji sadrži 35 mikrograma etinil estradiola (EE) i 0,5 do 1 mg noretindrona u trajanju od 21 dan povisila je PIK0-24h stanja dinamičke ravnoteže EE za 37%. Primjena etorikoksiba u dozi od 120 mg sa istim oralnim kontraceptivom istovremeno ili u razmaku od 12 sati povisila je PIK0-24h stabilnog stanja etinil estradiola za 50 do 60%. Ovo povećanje koncentracije etinil estradiola treba da se uzme u obzir prilikom odabira oralnog kontraceptiva koji će se koristiti istovremeno sa etorikoksibom. Povećanje koncentracije etinil estradiola može da dovede do učestalijih neželjenih efekata povezanih sa oralnim kontraceptivima (na primjer venski tromboembolijski događaj kod žena iz rizičnih grupa).

Hormonska supstituciona terapija: Primjena etorikoksiba u dozi od 120 mg sa hormonskom supstitucionom terapijom koje se sastoji od konjugovanih estrogena (0,625 mg PREMARIN) tokom 28 dana povisilo je prosječni PIK0-24h stanja dinamičke ravnoteže nekonjugovanog estrona (41%), ekvilina (76%) i 17--estradiola (22%). Efekti preporučenih doza etorikoksiba za hronično liječenje (30, 60 i 90 mg) nijesu ispitivani. Efekat etorikoksiba u dozi od 120 mg na koncentracije (PIK0-24h ) estrogenih komponenti PREMARIN-a bio je manji od polovine efekta zabilježenog kod samostalne primjene PREMARIN-a kada je doza bila povećana sa 0,625 do 1,25 mg. Nije poznat klinički značaj zabilježenog povećanja, a primjena većih doza PREMARIN-a nije ispitivana u kombinaciji sa etorikoksibom. Ova povećanja koncentracije estrogena treba uzeti u obzir pri izboru hormonske terapije u postmenopauzi koja bi se primjenjivala u kombinaciji sa etorikoksibom jer povećanje koncentracije estrogena može da poveća rizik od pojave neželjenih efekata povezanih sa hormonskom supstitucionom terapijom.

Prednizon / prednizolon: U ispitivanjima interakcija ljekova etorikoksib nije ispoljio klinički značajne efekte na farmakokinetiku prednizona / prednizolona.

Digoksin: Primjena etorikoksiba u dozi od 120 mg jednom dnevno tokom 10 dana kod zdravih dobrovoljaca nije promijenila PIK0-24h stanja dinamičke ravnoteže digoksina u plazmi ili eliminaciju digoksina putem bubrega. Došlo je do povećanja maksimalne koncentracije digoksina (Cmax) (oko 33%). Kod većine ispitanika ovo povećanje po pravilu nije značajno. Ipak, kod istovremene primjene sa etorikoksibom treba pratiti pacijente sa visokim rizikom od toksičnog djelovanja digoksina.

Efekat etorikoksiba na ljekove koji se metabolišu posredstvom sulfotransferaza

Etorikoksib inhibira efekat sulfotransferaza kod ljudi, a posebno SULT1E1, i pokazano je da povećava koncentraciju etinil estradiola u serumu. Premda je znanje o dejlovanju višestrukih sulfotransferaza ograničeno, a kliničke posljedice primjene mnogih ljekova se još ispituju, bilo bi dobro primijeniti oprez kod istovremene primjene etorikoksiba sa drugim ljekovima koji se kod ljudi primarno metabolišu posredstvom sulfotransferaza (na primjer oralni salbutamol i minoksidil).

Efekat etorikoksiba na ljekove koji se metabolišu posredstvom CYP izoenzima

Na osnovu in vitro istraživanja ne očekuje se da bi etorikoksib mogao da inhibira citohrom P450 (CYP) 1A2, 2CD, 2C19, 2D6, 2E1, ili 3A4. U ispitivanju sprovedenom kod zdravih dobrovoljaca, a na osnovu eritromicinskog testa izdaha, procijenjeno je da etorikoksib u dozi od 120 mg na dan nije uticao na aktivnost CYP3A4 u jetri.

Uticaj drugih ljekova na farmakokinetiku etorikoksiba

Glavni metabolički put etorikoksiba zavisi od CYP enzima. Izgleda da CYP3A4 učestvuje u metabolizmu etorikoksiba in vivo. Istraživanja in vitro ukazuju na to da CYP2D6, CYP2C9, CYP1A2, i CYP2C19 takođe djeluju katalitički u glavnom metaboličkom putu, ali njihovi kvantitativni efekti in vivo do sada nisu ispitivani.

Ketokonazol: U primjeni kod zdravih dobrovoljaca u dozi od 400 mg jednom dnevno u trajanju od 11 dana ketokonazol, koji je snažan inhibitor izoenzima CYP3A4, nije ispoljio nijedan klinički značajan efekat na farmakokinetiku jednokratne doze od 60 mg etorikoksiba (povećanje PIK od 43%).

Vorikonazol i mikonazol: Istovremena primjena bilo vorikonazola oralno ili mikonazol oralnog gela topikalno, koji su jaki CYP 3A4 inhibitori, sa etorikoksibom može da dovede do blagog porasta u izloženosti etorikoksibu koje se ne smatra klinički značajnim na osnovu objavljenih podataka.

Rifampicin: Tokom istovremene primjene etorikoksiba i rifampicina, snažnog induktora CYP enzima, koncentracija etorikoksiba u plazmi snizila se za 65%. Ako se etorikoksib primjenjuje zajedno sa rifampicinom zbog ove interakcije može doći do ponovne pojave simptoma. Ovaj podatak može da ukaže na potrebu za povećanjem doze etorikoksiba, ali to se ne preporučuje zbog toga što primena etorikoksiba u dozama višim od preporučenih do sada nije ispitivana u kombinaciji sa rifampicinom (vidjeti dio 4.2).

Antacidi: uticaj antacida na farmakokinetiku etorikoksiba nije klinički značajan.

Trudnoća

Primjena etorikoksiba kao i bilo kojeg drugog lijeka koji inhibira COX-2 ne preporučuje se kod žena koje pokušavaju da zatrudne.

Nema raspoloživih podataka iz kliničkih ispitivanja o primjeni etorikoksiba u trudnoći. Istraživanja na životinjama pokazala su reproduktivnu toksičnost lijeka (vidjeti dio 5.3). Kod ljudi nije poznat mogući rizik u trudnoći. Kao i drugi ljekovi koji inhibiraju sintezu prostaglandina, etorikoksib može da prouzrokuje atoniju materice i prerano zatvaranje duktus arterioususa u posljednjem trimestru trudnoće. Etorikoksib je kontraindikovan u trudnoći (vidjeti dio 4.3). Žene koje zatrudne tokom liječenja etorikoksibom moraju odmah da prekinu uzimanje etorikoksiba.

Dojenje

Ne zna se da li se etorikoksib izlučuje u majčino mlijeko kod ljudi. Etorikoksib se izlučuje u mlijeko ženki pacova. Žene koje uzimaju etorikoksib ne smiju da doje (vidjeti djelove 4.3 i 5.3).

Pacijenti koji su tokom uzimanja etorikoksiba osjetili ošamućenost, vrtoglavicu ili pospanost treba da se uzdrže od upravljanja motornim vozilom i rukovanja mašinama.

Bezbjednost etorikoksiba ispitivana je u kliničkim ispitivanjima na 7152 ispitanika uključujući 4614 pacijenata sa OA, RA, hroničnim bolom u donjem dijelu leđa ili ankiloznim spondilitisom (oko 600 pacijenata sa OA ili RA lijek je primalo godinu dana ili duže).

Profil neželjenih dejstava u kliničkim studijama kod pacijenata sa OA ili RA koji su liječeni etorikoksibom godinu dana i duže bio je sličan.

U kliničkoj studiji akutnog uričkog artritisa pacijenti su primali 120 mg etorikoksiba jednom dnevno tokom osam dana. Profil neželjenih efekata u ovoj studiji bio je uglavnom sličan onome zabilježenom u kombinovanim studijama kod pacijenata sa OA, RA i hroničnim bolom u donjem dijelu leđa.

U programu ispitivanja bezbjednosti za kardiovaskularni sistem, na osnovu zbirnih podataka iz tri klinička ispitivanja u kojima se kao kontrola koristio aktivni lijek, 17412 pacijenata dobijali su etorikoksib (u dozi od 60 mg ili 90 mg) za liječenje OA ili RA, a srednja dužina ispitivanja iznosila je oko 18 mjeseci. Podaci o bezbjednosti lijeka dobijeni iz ovog programa prikazani su u dijelu 5.1.

U kliničkim studijama ispitivanja akutnog dentalnog bola nakon operacije u koj je uključeno 614 pacijenata tretiranih etorikoksibom (90 mg ili 120 mg), profil neželjenih dejstava je generalno bio sličan profilu opisanom u kombinovanoj studiji OA, RA i hroničnog bola u donjem dijelu leđa

Neželjena dejstva čija je učestalost bila veća od one u grupi ispitanika koji su primali placebo i koja su zabilježena tokom kliničkih ispitivanja kod pacijenata sa OA, RA, hroničnim bolom u donjem dijelu leđa ili ankiloznim spondilitisom koji su primali 30 mg, 60 mg ili 90 mg etorikoksiba u trajanju od najviše 12 nedjelja, ili u MEDAL Program studijama, ili u kratkoročnim studijama za akutni bol ili nakon stavljanja lijeka u promet bila su sljedeća:

Veoma česta ( 1/10); Česta ( 1/100, 1/10); Povremena ( 1/1000, 1/100); Rijetka ( 1/10.000, 1/1000); Veoma rijetka ( 1/10.000), nepoznata ( učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka).

Infekcije i infestacije:

Česta: alveolarni osteitis

Povremena: gastroenteritis, infekcija gornjih disajnih puteva, infekcija mokraćnih puteva.

Poremećaji na nivou krvi i limfnog sistema:

Povremena: anemija (primarno povezana sa krvarenjem iz gastrointestinalnog trakta), leukopenija, trombocitopenija.

Imuni sistem:

Veoma rijetka: reakcije preosjetljivosti, uključujući angioedem, anafilaktičke/anafilaktoidne reakcije, uključujući šok.

Metabolizam i ishrana:

Česta: edem/retencija tečnosti.

Povremena: povećan ili smanjen apetit, porast tjelesne težine.

Psihijatrijski poremećaji:

Povremena: anksioznost, depresija, smanjena sposobnost koncentracije.

Veoma rijetka: konfuzija, halucinacije.

Nepoznata: uznemirenost

Nervni sistem:

Česta: ošamućenost, glavobolja.

Povremena: izmijenjen ukus, nesanica, parestezija / hipoestezija, pospanost.

Oči:

Povremena: zamućen vid, konjunktivitis.

Poremećaji uha i labirinta :

Povremena: tinitus, vertigo.

Poremećaji srca:

Česta: palpitacije.

Povremena: atrijalna fibrilacija, kongestivna srčana insuficijencija, nespecifične promjene na EKG-u, angina pektoris, infarkt miokarda*.

Nepoznata: tahikardija, aritmija

Vaskularni sistem:

Česta: hipertenzija.

Povremena: navale crvenila, cerebrovaskularni događaji*, tranzitorni ishemijski udar.

Veoma rijetka: hipertenzivna kriza.

Nepoznata: vaskulitis

Disajni putevi, grudni koš i medijastinum:

Povremena: kašalj, dispneja, epistaksa (krvarenje iz nosa).

Veoma rijetka: bronhospazam.

Gastrointestinalni trakt:

Česta: gastrointestinalni poremećaji (na primjer bol u abdomenu, nadutost, gorušica), dijareja, dispepsija, epigastrične smetnje, mučnina.

Povremena: abdominalna distenzija (nadutost), refluks želudačne kiseline, izmijenjena peristaltika crijeva, zatvor, suva usta, gastroduodenalni ulkus, sindrom iritabilnog crijeva, ezofagitis, ulceracije u ustima, povraćanje, gastritis.

Veoma rijetka: peptički ulkus, uključujući perforacije i krvarenje iz gastrointestinalnog trakta (uglavnom kod starijih pacijenata).

Nepoznata: pankreatitis

Hepatobilijarni trakt:

Česta: povišen nivo ALT, povišen nivo AST.

Veoma rijetka: hepatitis.

Nepoznata: žutica, insuficijencija jetre.

Koža i potkožno tkivo:

Česta: ekhimoza.

Povremena: edem lica, svrab, osip.

Rijetka: eritema.

Veoma rijetka: urtikarija, Stivens-Johnsonov sindrom, toksična epidermalna nekroliza.

Nepoznata: lokalizovana eruptivna reakcija na mjestu primjene lijeka

Mišićno-koštani sistem, i vezivno tkivo:

Povremena: grčevi/stezanja u mišićima, bol/ukočenost mišićno-koštanog sistema.

Bubrezi i urinarnitrakt:

Povremena: proteinurija, povišene vrijednosti kreatinina u serumu.

Veoma rijetka: insuficijencija bubrega uključujući akutnu bubrežnu insuficijenciju, (vidjeti dio 4.4).

Opšti poremećaji i poremećaji vezani za mjesto primjene lijeka:

Česta: astenija/umor, simptomi slični prehladi.

Povremena: bol u grudima.

Promijenjene vrijednosti laboratorijskih testova:

Povremena: povišena ureja u krvi, povišena kreatin fosfokinaza, hiperkaliemija, povišeni nivoi mokraćne kiseline.

Rijetka: snižen nivo natrijuma u krvi.

Prijavljeni su i sljedeći ozbiljni neželjeni efekti povezani sa primjenom NSAIL pa se zbog toga ne mogu isključiti kao mogući neželjeni efekti kod primjene etorikoksiba: nefrotoksičnost uključujući intersticijalni nefritis i nefrotički sindrom, hepatotoksičnost uključujući insuficijenciju jetre,.

*Analiza podataka iz dugotrajnih, placebom kontrolisanih kliničkih ispitivanja pokazala je da su selektivni COX-2 inhibitori povezani sa povećanim rizikom od ozbiljnih trombo arterijskih događaja uključujući infarkt miokarda i moždani udar. Na osnovu postojećih saznanja malo je vjerovatno da će apsolutni rizik od ovih događaja biti veći od 1% po godini liječenja (povremena neželjenadejstva).

U kliničkim studijama primjena etorikoksiba u jednokratnoj dozi od do 500 mg i višekratnim dozama od do150 mg na dan tokom 21 dana nije pokazala značajne toksične efekte lijeka. Zabilježeni su slučajevi akutnog predoziranja etorikoksibom , mada u većini slučajeva nisu zabilježeni neželjeni efekti. Najčešće zabilježeni neželjeni događaji bili su konzistentni sa profilom bezbjednosti etorikoksiba (na primjer gastrointestinalni ili kardio-renalni događaji).

U slučaju predoziranja treba primijeniti uobičajene suportivne mjere poput uklanjanja neresorbovanog lijeka iz gastrointestinalnog trakta, uključivanja kliničkog praćenja i uvođenja suportivne terapije ukoliko je to potrebno.

Etorikoksib se ne može ukloniti iz organizma hemodijalizom, nije poznato da li može da se ukloni peritonealnom dijalizom.

Farmakoterapijska grupa:

Antiinflamatorni ljekovi i antireumatici, nesteroidni ljekovi, koksibi

ATC kod:

MO1AH05

Mehanizam dejstva

U kliničkom rasponu doza etorikoksib je oralni, selektivni inhibitor ciklooksigenaze-2 (COX-2).

U kliničkim farmakološkim ispitivanjima i pri dozama od 150 mg na dan Arcoxia® je dozno-zavisno inhibirala COX-2, a nije imala efekat na COX-1. Etorikoksib nije blokirao sintezu prostaglandina u želucu i nije imao efekat na funkciju trombocita.

Ciklooksigenaza je odgovorna za stvaranje prostaglandina. Poznate su dvije izoforme: COX-1 i COX-2. COX-2 je izoforma enzima za koji je dokazano da ga indukuju pro-inflamatorni stimulusi i smatra se da je primarno odgovoran za sintezu prostanoidnih medijatora bola, upale i povišene temperature. COX-2 ima ulogu i u ovulaciji, implantaciji i zatvaranju duktus arterioususa, regulisanju bubrežne funkcije i funkcija centralnog nervnog sistema (indukcija povišene temperature, percepcija bola i kongitivne funkcije). Takođe postoji mogućnost da ima ulogu i u zacjeljenju ulkusa. COX-2 je pronađen u tkivu koje okružuje gastrički ulkus kod ljudi, ali njegov značaj u zacjeljenju ulkusa nije utvrđen.

Klinička efikasnost i bezbjednost

Efikasnost

Kod pacijenata sa osteoartritisom (OA), etorikoksib u dozi od 60 mg jednom dnevno ostvario je značajno poboljšanje u parametrima vezanim za bol i procjenu stanja pacijenta od strane samog pacijenta. Ovi povoljni efekti uočeni su već drugog dana liječenja i zadržali su se i do 52. nedjelje. U ispitivanjima sa etorikoksibom u dozi od 30 mg jednom dnevno pokazana je efikasnost etorikoksiba superiornija od efikasnosti placeba tokom 12 nedjelja terapije (korišćena je slična procjena kao i u gore navedenoj studiji). U studiji davanja različitih doza, etorikoksib u dozi od 60 mg pokazao je značajno veće poboljšanje nego kada se davao u dozi od 30 mg, a za sva tri ciljna klinička parametra tokom 6 nedjelja terapije. Doza od 30 mg nije ispitivana kod pacijenata sa osteoartritisom ruke.

Kod pacijenata sa reumatoidnim artritisom (RA), etorikoksib u dozi od 90 mg jednom dnevno ostvario je značajno poboljšanje u parametrima vezanim za bol, upalu i pokretljivost ispitanika. Ovi povoljni efekti zadržani su tokom svih 12 nedjelja liječenja.

Kod pacijenata sa napadima akutnog uričkog artritisa, etorikoksib je u dozi od 120 mg jednom dnevno u trajanju od osam dana ublažio umjereni do jak bol u zglobovima i upalu, a efekti su bili uporedivi sa efektima indometacina primijenjenog u dozi od 50 mg tri puta na dan. Ublažavanje bola uočeno je već četiri sata nakon početka liječenja.

Kod pacijenata sa ankiloznim spondilitisom, etorikoksib je u dozi od 90 mg jednom dnevno značajno ublažio bol u kičmi, upalu, ukočenost i poboljšao funkciju. Klinički efekti su uočeni već drugog dana od uvođenja terapije i zadržani su tokom 52 nedjelje liječenja.

U kliničkoj studiji koja je procjenjivala post-opetativni bol u zubima, etorikoksib od 90 mg je primjenjivan jednom dnevno u toku tri dana. U podgrupi pacijenata sa umjerenim bolom na početku ispitivanja, etorikoksib od 90 mg je pokazao sličan analgetski efekat kao ibuprofen od 600 mg ( 16.11 vs. 16.39; P=0,722) a veći od kombinacije acetaminofen/kodein u dozi od 600mg/60mg (11.00; P<0.001) i placeba (6.84; P<0.001), određivano u odnosu na ukupno ublažavanje bola u toku prvih 6 sati (total pain relief over the first 6 hours, TOPAR6). Procenat pacijenata koji su prijavili korišćenje dodatne terapije u toku prvih 24 sata od doziranja bio je 40.8% za etorikoksib 90 mg, 25,5% za ibuprofen 600mg u toku prvih 6 sati u poređenju sa 76,2% za placebo.

U ovoj studiji srednje vrijeme za početak dejstva (uočljivo ublaženje bola) za etorikoksib od 90 mg je 28 minuta poslije doziranja

Bezbjednost

Multinacionalni program dugoročne primjene etorikoksiba i diklofenaka u liječenju artritisa (MEDAL)

MEDAL Program je prospektivno dizajniran Cardiovascular (CV) Safety Outcomes na osnovu zbirnih podataka iz tri randomizirana, dvostruko slijepa ispitivanja u kojima se za poređenje koristio aktivni lijek. Ta tri ispitivanja su MEDAL studija i studije EDGE II i EDGE.

MEDAL studija je bila studija koja je za krajnji parametar kliničke efikasnosti imala rezultate kardiovaskularne bezbjednosti kod 17804 pacijenta sa OA i 5700 pacijenata sa RA koji su primali etorikoksib u dozama od 60 mg (OA) ili 90 mg (OA i RA) ili diklofenak u dozi od 150 mg dnevno. Srednje trajanje liječenja bilo je 20,3 mjeseca (maksimalna dužina bila je 42,3 mjeseca, a srednja vrijednost 21,3 mjeseca). U ovom ispitivanju bilježeni su samo ozbiljni neželjeni događaji, kao i slučajevi prekida liječenja zbog bilo kog neželjenog efekta.

U EDGE i EDGE II studijama poredila se gastrointestinalna podnošljivost etorikoksiba u poređenju sa diklofenakom. EDGE studija je uključivala 7111 pacijenata sa osteoartritisom koji su dobijali etorikoksib u dozi od 90 mg dnevno (1,5 preporučena doza za OA) ili diklofenak u dozi od 150 mg dnevno. Srednje trajanje liječenja bilo je 9,1 mjeseci (maksimalna dužina bila je 16,6 mjeseci, a srednja vrijednost 11,4 mjeseca). EDGE II studija je uključivala 4086 pacijenata sa reumatoidnim artritisom koji su dobijali etorikoksib u dozi od 90 mg dnevno ili diklofenak u dozi od 150 mg dnevno. Srednje trajanje liječenja bilo je 19,2 mjeseca (maksimalna dužina bila je 33,1 mjesec, a srednja vrijednost 24 mjeseca).

U zbirnim podacima iz MEDAL Programa, 34701 pacijent sa OA ili RA liječeni su u srednjem trajanju liječenja od 17, 9 mjeseci (maksimalna dužina bila je 42,3 mjeseca, a srednja vrijednost 16,3 mjeseca) pri čemu je oko 12800 pacijenata primalo terapiju duže od 24 mjeseca. Pacijenti koji su uključeni u ovaj Program imali su različite kardiovaskularne i gastrointestinalne faktore rizika na početku ispitivanja. Iz ispitivanja su isključeni oni pacijenti koji su u skorašnjoj anamnezi imali infarkt miokarda, bajpas graftovima na koronarnim arterijama (CABG), ili pacijenti koji su imali perkutanu koronarnu intervenciju u vremenu od 6 mjeseci prije početka ispitivanja. U svim ispitivanjima odobrena je upotreba gastroprotektivnih agenasa i niskih doza aspirina.

Sveukupna bezbjednost:

Nije bilo značajne razlike između etorikoksiba i diklofenaka u smislu trombotskih kardiovaskularnih neželjenih događaja. Neželjeni efekti na srce i bubrege češće su uočeni kod pacijenata koji su primali etorikoksib nego kod onih koji su dobijali diklofenak, a ovaj efekat je bio dozno-zavisan (vidjeti dolje navedene specifične podatke). Neželjeni efekti na gastrointestinalni trakt i na jetru značajno su češće uočeni kod pacijenata koji su primali diklofenak nego kod onih koji su dobijali etorikoksib. Incidenca neželjenih događaja u EDGE i EDGE II studijama, kao i incidenca neželjenih događaja koji su bili ozbiljni ili su rezultirali u okončanju terapije u MEDAL studiji, bila je veća u grupi koja je primala etorikoksib nego kod pacijenata koji su dobijali diklofenak.

Rezultati kardiovaskularne bezbjednosti:

Učestalost potvrđenih trombotskih kardiovaskularnih ozbiljnih neželjenih događaja (koji su uključivali kardiološke, cerebrovaskularne i periferne vaskularne događaje) bila je uporediva između etorikoksiba i diklofenaka, a podaci o tome su sumirani na donjoj tabeli. Nije bilo statistički značajnih razlika u učestalosti trombotskih događaja između etorikoksiba i diklofenaka u svim podgrupama čiji su rezultati analizirani uključujući kategorije pacijenata sa raznolikim kardiovaskularnim rizicima na početku ispitivanja. Kada se odvojeno razmatra, relativni rizik za pojavu potvrđenog trombotskog kardiovaskularnog ozbiljnog neželjenog događaja kod pacijenata koji su primali etorikoksib u dozi od 60 mg ili 90 mg u poređenju sa pacijentima koji su dobijali diklofenak u dozi od 150 mg, bio je sličan.

Mortalitet usljed kardiovaskularnih neželjenih efekata, kao i sveukupni mortalitet bili su slični između pacijenata koji su primali etorikoksib i onih koji su dobijali diklofenak.

Neželjeni efekti na srce i bubrege:

Oko 50% pacijenata koji su uključeni u MEDAL studiju imali su hipertenziju na početku ispitivanja. Tokom studije incidenca prekida terapije usljed neželjenih efekata nastalih usljed hipertenzije bila je statistički značajno veća kod etorikoksiba nego kod diklofenaka. Incidenca neželjenih događaja u smislu kongestivne srčane insuficijencije (prekid terapije i ozbiljan neželjeni događaj) dešavala se sa sličnom učestalošću kod pacijenata koji su primali etorikoksib u dozi od 60 mg u poređenju sa diklofenakom u dozi od 150 mg, ali je bila veća kod pacijenata koji su primali etorikoksib u dozi od 90 mg u poređenju sa diklofenakom u dozi od 150 mg (statistički značajna razlika za etorikoksib 90 mg vs. diklofen 150 mg u grupi MEDAL OA). Incidenca potvrđenih neželjenih događaja u smislu kongestivne srčane insuficijencije (događaji koji su bili ozbiljni i rezultirali su hospitalizacijom pacijenta ili odlaskom pacijenta u uregentni centar) nije bila značajno veća kod etorikoksiba u poređenju sa diklofenakom 150 mg i ovaj efekat je bio dozno zavisan. Incidenca prekida terapije zbog neželjenih događaja vezanih za edem bila je veća kod etorikoksiba u poređenju sa diklofenakom 150 mg i ovaj efekat je bio dozno zavisan (statistički značajan za etorikoksib od 90 mg, ali ne i za etorikoksib od 60 mg).

Rezultati neželjenih efekata na srce i bubrege u EDGE i EDGE II studijama bili su konzistentni sa onima opisanim u MEDAL studiji.

U individualnim studijama MEDAL Programa, za etorikoksib (60 mg ili 90 mg) apsolutna incidenca prekida terapije u bilo kojoj tretmanskoj grupi bila je do 2,6% za hipertenziju, do 1,9% za edem i do 1,1% za kongestivnu srčanu insuficijenciju pri čemu je veća učestalost prekida terapije zabilježena kod etorikoksiba u dozi od 90 mg nego kod etorikoksiba u dozi od 60 mg.

MEDAL Program – rezultati gastrointestinalne podnošljivosti:

Značajno niža učestalost prekida terapije za bilo koji klinički gastrointestinalni događaj (na primjer dispepsija, abdominalni bol, ulkus) uočena je kod etorikoksiba u poređenju sa diklofenakom u sve tri studije MEDAL Programa. Učestalost prekida terapije usljed kliničkih neželjenih efekata na gastrointestinalni trakt na 100 bolesničkih godina, a tokom cijelog perioda studije bila je: 3,23 za etorikoksib i 4,96 za diklofenak u MEDAL studiji; 9,12 za etorikoksib i 12,28 za diklofenak u EDGE studiji i 3,71 za etorikoksib i 4,81 za diklofenak u EDGE II studiji.

MEDAL Program – rezultati bezbjednosti za gastrointestinalni trakt:

Sveukupni neželjeni efekti na gastrointestinalni trakt definisani su kao perforacije, ulkusi i krvarenje. Podgrupa sveukupnih neželjenih događaja u gornjem dijelu gastrointestinalnog trakta za koje se smatralo da su komplikovani uključivala je perforacije, opstrukcije i komplikovano krvarenje iz GI trakta; podgrupa neželjenih događaja u gornjem delu gastrointestinalnog trakta za koje se smatralo da nisu komplikovani uključivala je nekomplikovano krvarenje iz GI trakta i nekomplikovane ulceracije. Značajno manja učestalost sveukupnih neželjenih događaja u gornjem dijelu gastrointestinalnog trakta zabilježena je u grupi koja je primala etorikoksib u poređenju sa pacijentima koji su dobijali diklofenak. Nije bilo značajne razlike između etorikoksiba i diklofenaka u učestalosti komplikovanih događaja. U podgrupi slučajeva krvarenja u gornjem dijelu GI trakta (i komplikovano i nekomplikovano) nije bilo značajne razlike između etorikoksiba i diklofenaka. Koristan efekat za gornji dio GI trakta za etorikoksib u poređenju sa diklofenakom, a kod pacijenata koji su istovremeno uzimali aspirin u malim dozama (oko 33% pacijenata), nije bila statistički značajna.

Učestalost potvrđenih komplikovanih i nekomplikovanih neželjenih događaja u gornjem dijelu GI trakta na 100 bolesničkih godina (perforacije, ulceracije i krvarenja - PUK) bila je 0,67 (95% CI 0,57, 0,77) za etorikoksib i 0,97 (95% CI 0,85, 1,10) za diklofenak iz čega proizilazi da je relativni rizik 0,69 (95% CI 0,57, 0,83).

Procijenjena je i učestalost potvrđenih neželjenih događaja u gornjem delu GI trakta kod starijih pacijenata i najveće smanjenje zabilježeno je kod pacijenata starosti 75 godina - 1,35 (95% CI 0,94, 1,87) vs. 2,78 (95% CI 2,14, 3,56) događaja na 100 bolesničkih godina za etorikoksib, odnosno diklofenak.

Učestalost potvrđenih kliničkih neželjenih događaja u donjem dijelu GI trakta (perforacija tankog ili debelog crijeva, opstrukcija ili krvarenje – POK) nije bila značajno različita između etorikoksiba i diklofenaka.

MEDAL Program – rezultati bezbjednosti za jetru:

Etorikoksib je u poređenju sa diklofenakom bio povezan sa statistički značajno rjeđim prekidom učešća u ispitivanju zbog neželjenih efekata na jetru. U zbirnim rezultatima MEDAL Programa, 0,3% pacijenata koji su primali etorikoksib i 2,7% pacijenata koji su liječeni diklofenakom morali su da prekinu liječenje zbog pojave neželjenih efekata na jetru. Učestalost na 100 bolesničkih godina bila je 0,22 za etorikoksib i 1,84 za diklofenak (p 0,001 za etorikoksib vs. diklofenak). Međutim, većina neželjenih događaja na jetru u okviru MEDAL Programa nije bila ozbiljna.

Dodatni podaci o bezbjednosti – trombotski kardiovaskularni događaji

U kliničkim studijama, isključujući studije MEDAL Programa, oko 3100 pacijenata je primalo etorikoksib u dozi od 60 mg na dan u trajanju od 12 nedjelja ili duže. Nisu zabilježene vidljive razlike u učestalosti potvrđenih ozbiljnih trombotskih kardiovaskularnih događaja između pacijenata koji su primali etorikoksib u dozi od 60 mg na dan, onih koji su primali placebo ili onih koji su primali NSAIL osim naproksena. Razlike u učestalosti ovih događaja bile su međutim veće kod pacijenata koji su primali etorikoksib u poređenju sa onima koji su primali naproksen u dozi od 500 mg dva puta dnevno. Različit efekat na sprječavanje agregacije trombocita između nekih NSAIL koji inhibiraju COX-1 i selektivnih inhibitora izoenzima COX-2 može da bude klinički značajna kod pacijenata sa rizikom od razvoja trombo-embolijskih događaja. Selektivni COX-2 inhibitori smanjuju stvaranje sistemskog (a time vjerovatno i endotelnog) prostaciklina a da pri tome ne utiču na tromboksan u trombocitima. Do sada nije utvrđena klinička važnost ovih zapažanja.

Dodatni podaci o bezbjednosti – neželjeni događaji u GI traktu

U dvije 12-nedjeljne, dvostruko slijepe, endoskopske studije, kumulativna incidenca gastroduodenalnih ulceracija bila je značajno manja kod pacijenata koji su liječeni etorikoksibom u dozi od 120 mg jednom dnevno nego kod pacijenata koji su liječeni ili naproksenom u dozi od 500 mg dva puta na dan ili ibuprofenom u dozi od 800 mg tri puta na dan. Etorikoksib je, u poređenju sa grupom koja je primala placebo, imao veću incidencu ulceracija.

Ispitivanje funkcije bubrega kod starijih pacijenata

U randomiziranom, dvostruko slijepom, placebom kontrolisanom ispitivanju paralelnih grupa, procijenjeni su efekti petnaestodnevnog liječenja etorikoksibom (90 mg), celekoksibom (200 mg dva puta na dan), naproksenom (500 mg dva puta na dan) i placebom na izlučivanje natrijuma putem bubrega u urinu, krvni pritisak, i druge parametre bubrežne funkcije kod pacijenata između 60 i 85 godina starosti kod kojih je unos natrijuma preko hrane ograničen na 200-mEq na dan. Tokom dvije nedjelje liječenja, etorikoksib, celekoksib i naproksen ispoljili su slične efekte na izlučivanje natrijuma u urinu. U odnosu na placebo, sva tri aktivna poredbena lijeka su dovela do povećanja sistolnog krvnog pritiska. Međutim, 14.-og dana liječenja povećanje sa etorikoksibom bilo je statistički značajno različito u poređenju sa celekoksibom i naproksenom (srednja promjena od početne vrijednosti sistolnog krvnog pritiska: etorikoksib 7,7 mmHg, celekoksib 2,4 mmHg, naproksen 3,6 mmHg).

Resorpcija

Etorikoksib se dobro resorbuje nakon oralne primjene. Apsolutna bioraspoloživost iznosi približno 100%. Nakon primjene doze od 120 mg jednom dnevno, u stanju dinamičke ravnoteže, našte, kod odraslih osoba, za postizanje maksimalne koncentracije u plazmi (geometrijska srednja vrijednost Cmax= 3,6 g/ml) bilo je potrebno oko jedan sat (Tmax). Srednja geometrijska vrijednost površine ispod krive (PIK0-24h) iznosila je

37,8 ghr/ml. Farmakokinetika etorikoksiba je linearna za cio raspon kliničkih doza.

Primjena etorikoksiba u dozi od 120 mg sa hranom (punomasni obrok) nije uticala na stepen resorpcije etorikoksiba. Međutim, promijenila se brzina resorpcije što je dovelo do 36%-tnog sniženja Cmax i povećanja Tmax za 2 sata. Ovi podaci se ne smatraju klinički značajnim. U kliničkim ispitivanjima etorikoksib je primjenjivan bez obzira na unos hrane.

Distribucija

U opsegu koncentracija od 0,05 do 5 g/ml oko 92% etorikoksiba se vezuje za proteine plazme kod čovjeka. Volumen distribucije u stanju dinamičke ravnoteže (Vdss) kod čovjeka iznosi oko 120l.

Etorikoksib prolazi kroz placentarnu barijeru kod ženki pacova i ženki zečeva, a kod pacova prolazi i kroz krvno-moždanu barijeru.

Metabolizam

Etorikoksib se u visokom stepenu metaboliše, a manje od 1% izvornog lijeka može da se pronađe u urinu. Glavni metabolički put kojim nastaje 6'-hidroksimetilni derivat katalizuju CYP enzimi. Izgleda da je CYP3A4 uključen u metabolizam etorikoksiba in vivo. Istraživanja in vitro ukazuju na to da i CYP2D6, CYP2C9, CYP1A2, i CYP2C19 mogu da katalizuju i u glavnom metaboličkom putu ali do sada nisu istraženi njihovi kvantitativni efekti in vivo.

Kod čovjeka je uočeno pet metabolita. Glavni metabolit je 6'-karboksil kisjelinski derivat etorikoksiba koji nastaje daljom oksidacijom 6'-hidroksimetil derivata. Ti glavni metaboliti lijeka ili nisu pokazali mjerljive efekte ili su imali vrlo slabe efekte kao COX-2 inhibitori. Nijedan od tih metabolita ne inhibira COX-1.

Eliminacija

Nakon jednokratne intravenske primjene 25 mg radioaktivno obilježenog etorikoksiba kod zdravih dobrovoljaca, 70% radioaktivnosti je nađeno u urinu, a 20% u fecesu, uglavnom u obliku metabolita. Manje od 2% nađeno je u nepromijenjenom obliku.

Etorikoksib se iz organizma izlučuje gotovo isključivo kao metabolit putem bubrega. Koncentracije dinamičke ravnoteže etorikoksiba postižu se unutar sedam dana pri dozi od 120 mg jednom dnevno uz opseg akumulacije od oko 2 što odgovara poluvremenu od oko 22 sata. Procjenjuje se da je klirens lijeka iz plazme oko 50 ml/min nakon intravenske primjene doze od 25 mg.

Specijalne populacije/karakteristike pacijenata

Stariji pacijenti: Farmakokinetika lijeka kod starijih pacijenata (65 godina i stariji) slična je onoj kod mlađih osoba.

Pol:Farmakokinetika etorikoksiba slična je kod žena i muškaraca.

Insuficijencija jetre: Srednja vrijednost PIK kod pacijenata sa blagom insuficijencijom jetre (Child-Pugh kategorija 5-6) koji su primali etorikoksib u dozi od 60 mg jednom dnevno bila je za oko 16% veća nego kod zdravih dobrovoljaca na istom režimu liječenja. Srednja vrijednost PIK kod pacijenata sa umjerenom insuficijencijom jetre (Child-Pugh kategorija 7-9) koji su primali etorikoksib u dozi od 60 mg svaki drugi dan bila je slična onoj kod zdravih dobrovoljaca koji su primali etorikoksib u dozi od 60 mg jednom dnevno. Etorikoksib u dozi od 30 mg jednom dnevno nije ispitivan u ovoj populaciji. Nema kliničkih ili farmakokinetičkih podataka kod pacijenata sa teškom insuficijencijom jetre (Child-Pugh kategorija 10) (vidjeti djelove 4.2 i 4.3).

Insuficijencija bubrega: Kod pacijenata sa umjerenom do teškom insuficijencijom bubrega i kod bubrežnih bolesnika u terminalnom stadijumu na hemodijalizi, farmakokinetika jednokratne doze etorikoksiba od 120 mg nije bila značajno različita od one kod zdravih dobrovoljaca. Hemodijaliza je samo zanemarljivo doprinijela eliminaciji lijeka (klirens putem dijalize je oko 50 ml/min) (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Djeca: Farmakokinetika etorikoksiba kod pedijatrijskih pacijenata (ispod 12 godina starosti) nije ispitivana.

U farmakokinetičkoj studiji lijeka sprovedenoj na adolescentima (n=16) (od 12 do 17 godina starosti), farmakokinetika kod adolescenata sa tjelesnom težinom od 40 do 60 kg koji su primali etorikoksib u dozi od 60 mg jednom dnevno i farmakokinetika kod adolescenata težih od 60 kg koji su primali dozu od 90 mg jednom dnevno bila je slična farmakokinetici lijeka kod odraslih osoba koji su primali etorikoksib u dozi od 90 mg jednom dnevno. Bezbjednost i efikasnost etorikoksiba kod djece nije utvrđena (vidjeti dio 4.2).

U pretkliničkim studijama etorikoksib nije ispoljio genotoksični efekat. Kod miševa nije uočen kancerogeni efekat. Nakon sistemske primjene u više od dva puta većim dozama od dnevne doze za ljude (90 mg) u trajanju od oko dvije godine, kod pacova je došlo do razvoja hepatocelularnog adenoma i adenoma folikularnih ćelija štitne žlijezde. Smatra se da su hepatocelularni adenomi i adenomi folikularnih ćelija štitne žlijezde posljedica indukcije CYP enzima u jetri, mehanizma koji je specifičan za pacove. Primjena etorikoksiba kod ljudi nije uzrokovala indukciju enzima CYP3A u jetri.

Kod pacova je toksičnost etorikoksiba za gastrointestinalni trakt rasla sa povećanjem doze i dužinom primjene. U ispitivanju toksičnosti u trajanju od 14 nedjelja, etorikoksib je primijenjen u dozama koje su bile veće od terapijskih doza za ljude i izazvao je ulceracije u gastrointestinalnom traktu. U ispitivanjima toksičnosti u trajanju od 53 i 106 nedjelja, zabilježene su ulceracije u gastrointestinalnom traktu nakon primjene doza koje su uporedive sa terapijskim dozama za ljude. Nakon primjene visokih doza kod pasa zabilježeni su poremećaji u gastrointestinalnom traktu i bubrezima.

Etorikoksib nije ispoljio teratogeno dejstvo u ispitivanjima reproduktivne toksičnosti kod pacova u dozama od 15 mg/kg na dan (doza koja kod pacova odgovara dozi od oko 1,5 puta većoj od preporučene dnevne doze za čovjeka koja iznosi 90 mg kod sistemske primjene). Kod zečeva je zabilježen porast kardiovaskularnih malformacija povezan sa primjenom lijeka u dozama koje su bile niže od dnevne doze za ljude (90 mg). Međutim, nijesu zabilježene spoljne malformacije ili malformacije skeleta fetusa povezane sa primjenom lijeka. Kod pacova i zečeva je zabilježen dozno zavisan porast pobačaja nakon primjene doza koje su bile veće ili jednake 1,5 puta većim dozama od onih kod ljudi (vidjeti djelove 4.3 i 4.6).

Etorikoksib se izlučuje u mlijeko ženki pacova u koncentracijama koje su približno dva puta veće od onih u plazmi. Kod mladunčadi ženki pacova koje su za vrijeme laktacije primale etorikoksib zabilježen je gubitak tjelesne težine.

Jezgro:

Kalcijum hidrogenfosfat, bezvodni

Kroskameloza natrijum

Magnezijum stearat

Celuloza, mikrokristalna

Film:

Karnauba vosak

Laktoza, monohidrat

Hipromeloza

Titan dioksid (E 171)

Triacetin

Tablete od 30 mg, 60 mg i 120 mg takođe sadrže indigo karmin boju (E132) i gvožđe oksid, žuti (E172).

Nije primjenjivo.

3 godine.

Čuvati u originalnom pakovanju zaštićeno od vlage.

Čuvati van domašaja djece!

30 mg

Aluminijumski (OPA/Al/PVC – aluminijumski) blister u pakovanju sa 7 ili 28 tableta.

60 mg, 90 mg i 120 mg

Aluminijumski (OPA/Al/PVC – aluminijumski) blister u pakovanju sa 7 i 14 tableta.

Nema posebnih zahtjeva.

• Arcoxia® je lijek iz grupe selektivnih COX-2 inhibitora koji pripadaju porodici ljekova koja se zove nesteroidni anti-inflamatorni ljekovi (NSAIL).
• Arcoxia® pomaže da se ublaže bol i otok (upala) u zglobovima i mišićima kod osoba sa osteoartritisom, reumatoidnim artritisom i gihtom.
• Arcoxia® se takođe koristi za kratkotrajno ublažavanje umjerenog bola poslije stomatološke intervencije

Šta je osteoartritis?

Osteoartritis je bolest zglobova. Nastaje zbog postepenog trošenja hrskavice koja oblaže krajeve kostiju. Ovo uzrokuje oticanje (upalu), bol, osjetljivost, ukočenost i tjelesnu onesposobljenost – invalidnost.

Šta je reumatoidni artritis?

Reumatoidni artritis je hronična zapaljenska bolest zglobova. Ova bolest uzrokuje bol, ukočenost, oticanje zglobova i sve veći gubitak pokretljivosti u zglobovima koji su zahvaćeni bolešću. Bolest takođe može da izazove upalu i u drugim organima u tijelu.

Šta je giht?

Giht je bolest za koju su karakteristični nagli i ponovljeni napadi veoma bolne upale i crvenila zglobova. Nastaje zbog taloženja mineralnih kristala (soli mokraćne kisjeline) u zglobovima.

Šta je ankilozni spondilitis?

Ankilozni spondilitis je inflamatorna bolest kičme i velikih zglobova.

Lijek Arcoxia® ne smijete koristiti:

• Ako ste alergični (preosjetljivi) na etorikoksib ili bilo koji drugi sastojak lijeka Arcoxia® (vidjeti dio 6. Dodatne informacije).
• Ako ste alergični na nesteroidne antiinflamatorne ljekove (NSAIL), uključujući aspirin i COX-2 inhibitore (vidjeti dio 4. Mogući neželjeni efekti).
• Ako imate aktivni čir na želucu ili krvarenje iz želuca ili crijeva.
• Ako imate tešku bolest jetre.
• Ako imate tešku bolest bubrega.
• Ukoliko ste trudni ili postoji mogućnost da ste trudni ili ukoliko dojite dijete (videti deo "Trudnoća i dojenje").
• Ako imate manje od 16 godina.
• Ako imate zapaljensku bolest crijeva poput Kronove bolesti, ulceroznog kolitisa ili kolitisa.
• Ako vam je Vaš ljekar postavio dijagnozu srčanih problema uključujući umjerenu ili tešku srčanu insuficijenciju (popuštanje srca), anginu (bol u grudima), ili ukoliko ste prethodno imali srčani udar, operaciju na srcu radi postavljanja bajpasa (premošćenja), bolest perifernih arterija (loša cirkulacija u nogama ili stopalima zbog suženih ili začepljenih arterija), ili bilo koju vrstu moždanog udara (uključujući mali tj. mini moždani udar, tranzitorni ishemijski napad ili TIA-engl.). Etorikoksib može blago povećati rizik od pojave srčanog i moždanog udara, zbog čega ovaj lijek ne smiju da uzimaju osobe koje su već imale probleme sa srcem ili moždani udar.
• Ako imate visoki krvni pritisak koji nije kontrolisan ljekovima (provjerite kod svog ljekara ili medicinske sestre ako niste sigurni da li je Vaš pritisak dobro kontrolisan).

Ako mislite da se bilo šta od gore navedenog odnosi na Vas, nemojte da uzimate ovaj lijek prije nego što se o tome posavjetujete sa Vašim ljekarom.

Kada uzimate lijek Arcoxia®, posebno vodite računa:

Arcoxia možda nije odgovarajući lijek za Vas ili će biti potrebno da Vas Vaš ljekar redovno kontroliše za vrijeme liječenja ovim lijekom, ukoliko se bilo šta od dolje navedenog odnosi na Vas:

• Ranije ste imali krvarenje u želucu ili čir na želucu.
• Dehidrirali ste, na primjer zbog dugotrajnog povraćanja ili dijareje.
• Imate otoke zbog zadržavanja tečnosti u tijelu.
• Ranije ste imali srčanu insuficijenciju (popuštanje srca), ili bilo koju bolest srca.
• Ranije ste imali visok krvni pritisak. Arcoxia® može kod nekih osoba da dovede do povišenja krvnog pritiska, a posebno kada se daje u visokim dozama, i Vaš ljekar će željeti da povremeno provjeri stanje Vašeg krvnog pritiska.
• Ranije ste imali bilo koju bolest jetre ili bubrega.
• Trenutno se liječite od neke infekcije. Arcoxia® može da maskira tj. da prikrije povišenu temperaturu koja je znak prisustva neke infekcije.
• Vi ste žena koja pokušava da zatrudni.
• Vi ste starija osoba (na primjer imate preko 65 godina).
• Imate dijabetes (šećernu bolest), visok holesterol ili ste pušač. Ova stanja mogu da povećaju Vaš rizik od bolesti srca.

Ako niste sigurni da li se bilo šta od gore navedenog odnosi na Vas, nemojte da uzimate ovaj lijek prije nego što se o tome posavjetujete sa Vašim ljekarom koji će utvrditi da li je ovaj lijek pogodan za Vas.

Arcoxia® ima isto dejstvo i kod starijih i kod mlađih odraslih pacijenata. Ukoliko ste Vi starija osoba (na primjer imate preko 65 godina) Vaš ljekar će željeti da Vas kontroliše na odgovarajući način. Nije potrebno da se doza lijeka prilagođava kod starijih pacijenata.

Primjena drugih ljekova

Molimo vas da obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta ukoliko trenutno uzimate ili ste u skorije vrijeme uzimali bilo koje druge ljekove uključujući i ljekove koji se mogu kupiti bez ljekarskog recepta, tj. koji se nalaze u slobodnoj prodaji.

Posebno, ukoliko trenutno uzimate bilo koji od dolje navedenih ljekova, Vaš ljekar će željeti da prati Vaše stanje radi potvrde da li ljekovi koje već uzimate djeluju kako treba nakon što počnete da uzimate i lijek Arcoxia:

• ljekovi protiv zgrušavanja krvi (antikoagulansi), kao što je to varfarin
• rifampicin (antibiotik)
• metotreksat (lijek koji potiskuje imunološke reakcije, a često se primjenjuje kod reumatoidnog artritisa)
• ljekovi koji se koriste za kontrolu visokog krvnog pritiska i srčane insuficijencije (popuštanje srca), a koji se zovu ACE inhibitori i blokatori angiotenzinskih receptora, kao na primjer enalapril i ramipril i losartan i valsartan
• litijum (lijek koji se koristi za liječenje nekih oblika depresije)
• diuretici (ljekovi za mokrenje)
• ciklosporin ili takrolimus (imunosupresivi)
• digoksin (lijek za liječenje srčane insuficijencije i nepravilnih otkucaja srca)
• minoksidil (lijek za liječenje povišenog krvnog pritiska)
• salbutamol u obliku tableta ili rastvora za oralnu primenu (lijek za astmu)
• pilule za kontracepciju
• hormonska supstituciona terapija
• aspirin; rizik od pojave čira na želucu je veći ako uzimate lijek Arcoxia® zajedno sa aspirinom
• Kada se uzima istovremeno sa lijekom Arcoxia®, aspirin mora da se uzima samo u malim dozama. Ukoliko trenutno uzimate male doze aspirina radi sprječavanja srčanog ili moždanog udara ne treba da prestanete sa uzimanjem aspirina prije nego što o tome razgovarate sa Vašim ljekarom.
• Tokom liječenja lijekom Arcoxia® ne smijete da uzimate aspirin u visokim dozama niti smijete da uzimate druge anti-inflamatorne ljekove.

Uzimanje lijeka Arcoxia® sa hranom ili pićima

Arcoxia® se primjenjuje oralno i može da se uzima sa hranom ili bez nje. Početak dejstva lijeka može da nastupi brže ako se Arcoxia® uzme bez hrane.

Primjena lijeka Arcoxia® u periodu trudnoće i dojenja

Arcoxia® tablete ne smiju da se uzimaju tokom trudnoće. Ukoliko ste trudni ili mislite da biste mogli biti trudni ili ukoliko namjeravate da zatrudnite ne smijete da uzimate ovaj lijek. Ukoliko tokom uzimanja lijeka zatrudnite odmah prestanite sa uzimanjem tableta i obratite se Vašem ljekaru. Obratite se Vašem ljekaru ukoliko ste nesigurni u vezi gore navedenog ili ukoliko Vam treba neki savjet.

Ne zna se da li se Arcoxia® izlučuje u majčino mlijeko kod ljudi. Ako dojite dijete ili planirate da dojite dijete posavjetujte se sa Vašim ljekarom prije nego što počnete da uzimate lijek Arcoxia®. Ako uzimate lijek Arcoxia® ne smijete da dojite dijete.

Uticaj lijeka Arcoxia® na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Kod nekih pacijenata koji su uzimali lijek Arcoxia® zabiljeleženi su slučajevi ošamućenosti i pospanosti.

Nemojte da upravljate motornim vozilom ukoliko se osjećate ošamućeno ili pospano.

Nemojte da rukujete nikakvim alatima ili mašinama ukoliko se osjećate ošamućeno ili pospano.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Arcoxia®

Arcoxia® sadrži laktozu. Ukoliko Vam je ljekar rekao da ne podnosite neke šećere, prije uzimanja ovog lijeka obratite se ljekaru.

Uvijek uzimajte lijek Arcoxia® onako kako Vam je to savjetovao Vaš ljekar. Ukoliko niste sigurni kako da uzimate ovaj lijek, posavjetujte se sa Vašim ljekarom ili farmaceutom.

Arcoxia® tablete ne smiju da uzimaju djeca ili adolescenti mlađi od 16 godina.

Arcoxia® tablete se uzimaju na usta jednom dnevno.

Ne uzimajte više od doze koja Vam je preporučena za Vašu bolest. Povremeno, Vaš ljekar će željeti da sa Vama porazgovara o Vašem liječenju. Važno je da uzimate najnižu dozu koja Vam pomaže da ublažite bol i ne smijete da uzimate lijek Arcoxia® duže nego što je to potrebno. Ovo je zbog toga što rizik od srčanog i moždanog udara može da se poveća sa dužom primjenom lijeka, a posebno ako se lijek uzima u visokim dozama.

Osteoartritis

Preporučena doza je 30 mg jednom dnevno. Ukoliko je to potrebno, doza se može povećati do maksimalno 60 mg jednom dnevno.

Reumatoidni artritis

Preporučena doza je 90 mg jednom dnevno.

Ankilozni spondilitis

Preporučena doza je 90 mg jednom dnevno.

Akutna bolna stanja

Etorikoksib treba koristiti samo tokom akutnog bolnog perioda

Giht

Preporučena doza je 120 mg jednom dnevno, a smije da se daje samo tokom akutne bolne faze bolesti, pri čemu je dužina liječenja ograničena na maksimalno 8 dana.

Post-operativni bol u zubima nakon stomatološke intervencije

Preporučena doza je 90 mg jednom dnevno, pri čemu je dužina liječenja ograničena na maksimalno 3 dana.

Osobe sa bolestima jetre

• Ako imate blago oboljenje jetre, ne smijete da uzmete više od 60 mg dnevno.
• Ako imate umjereno oboljenje jetre, ne smijete da uzmete više od 30 mg dnevno.

Ako ste uzeli više lijeka Arcoxia® nego što je trebalo

Nikada ne uzimajte više tableta od one količine koju vam je preporučio Vaš ljekar. Ukoliko uzmete previše Arcoxia® tableta, odmah potražite ljekarsku pomoć.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Arcoxia®

Veoma je važno da uzimate lijek Arcoxia® tačno onako kako Vam je Vaš ljekar propisao. Ako propustite (zaboravite da uzmete) dozu lijeka, nemojte da uzimate propuštenu dozu, već samo nastavite sa uzimanjem redovne doze sljedećeg dana. Ne uzimajte dvostruku dozu da biste nadoknadili propuštenu dozu/tabletu.

Ukoliko imate dodatna pitanja u vezi upotrebe ovog lijeka, molimo Vas da se obratite Vašem ljekaru ili farmaceutu.

Ako naglo prestanete da uzimate lijek Arcoxia®

Nije primjenjivo.

Kao i svi drugi ljekovi, Arcoxia® može izazvati neželjena dejstva, mada se ona ne pojavljuju kod svih pacijenata.

Ukoliko primijetite bilo koj od dolje navedenih simptoma, odmah prestanite sa uzimanjem lijeka Arcoxia® i obratite se Vašem ljekaru:

• plitko, otežano disanje, bol u grudima, ili oticanje gležnja/nožnog članka – ako se ovi znaci pojave ili pogoršaju
• žuta prebojenost kože i očiju (žutica) – ovo su znaci problema sa jetrom
• jak ili neprestan bol u želucu ili crna obojenost stolice
• alergijska reakcija – koja može da uključuje probleme na koži poput ulceracija/rana ili plihova, ili oticanje lica, usana, jezika ili grla koje može da izazove otežano disanje.

Učestalost mogućih dolje navedenih neželjenih efekata je definisana primjenom sljedeće konvencije:

Veoma česta (javlja se kod više od 1 od 10 pacijenata)

Česta (javlja se kod 1 do 10 od 100 pacijenata)

Povremena (javlja se kod 1 do 10 od 1000 pacijenata)

Rijetka (javlja se kod 1 do 10 od 10 000 pacijenata)

Vrlo rijetka (javlja se kod manje od 1 od 10,000 pacijenata)

Nepoznata (učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka)

Tokom uzimanja lijeka Arcoxia® mogu da se pojave sljedeća neželjena dejstva:

Česta

Slabost i umor, ošamućenost, glavobolja, simptomi slični prehladi, dijareja, gasovi, mučnina, smetnje u varenju (dispepsija), bol u želucu ili osjećaj neugodnosti u želucu, gorušica, izmijenjene vrijednosti testova krvi koji se tiču stanja Vaše jetre, oticanje nogu i/ili stopala zbog zadržavanja tečnosti (edem), povišen krvni pritisak, palpitacije (jako i ubrzano lupanje srca), pojava modrica, zapaljenje i bol na mjestu izvađenog zuba.

Povremena

Nadutost, bol u grudima, srčana insuficijencija (popuštanje srca), osjećaj tjeskobe, pritiska ili težine u grudima (angina pektoris), srčani udar, moždani udar, mali tj. mini moždani udar (tranzitorni ishemijski napad), nepravilan rad srca (atrijalna fibrilacija), infekcije gornjih disajnih puteva, visoki nivoi kalijuma u vašoj krvi, izmijenjene vrijednosti testova krvi ili mokraće koji se tiču stanja Vaših bubrega, promjene u radu/pokretljivosti Vaših crijeva uključujući zatvor, suva usta, čirevi/rane u ustima, izmijenjen osjećaj ukusa, gastroenteritis, gastritis, čir na želucu, osjećaj mučnine (povraćanje), sindrom nadraženog crijeva, zapaljenje jednjaka, zamućen vid, nadraženost i crvenilo očiju, krvarenje iz nosa, zujanje u ušima, vrtoglavica, povećani ili smanjeni apetit, povećanje tjelesne težine, grčevi/stezanje mišića, bol i ukočenost u mišićima, nesanica, pospanost, utrnulost ili trnci, tjeskoba (anksioznost), depresija, smanjena koncentracija, gubljenje daha, kašalj, oticanje lica, navale crvenila na licu, osip na koži ili svrab kože, infekcija mokraćnih puteva, smanjenje broja trombocita, smanjenje broja crvenih krvnih zrnaca, samnjenje broja bijelih krvnih zrnaca.

Rijetka

Niski nivoi natrijuma u krvi, crvenilo kože .

Veoma rijetka

Alergijske reakcije (koje mogu biti toliko ozbiljne da zahtijevaju hitnu medicinsku pomoć) uključujući koprivnjaču, oticanje lica, usana, jezika i/ili grla koji mogu da izazovu otežano disanje ili gutanje, bronhospazam (zviždanje u plućima ili plitko i otežano disanje), teške kožne reakcije, upala sluznice želuca ili čir na želucu koji može da postane ozbiljan i da dovede do krvarenja, problemi sa jetrom, ozbiljni bubrežni problemi, jako povišenje krvnog pritiska, konfuzija, kao i da osoba vidi, osjeća ili čuje stvari koje ne postoje (halucinacije).

Nepoznata

Žuta obojenost kože i očiju (žutica), otkazivanje funkcije jetre, zapaljenje pankreasa, ubrzan srčani ritam, nepravilan srčani ritam (aritmija), uznemirenost, zapaljenje krvnih sudova

Ukoliko se bilo koje od navedenih neželjenih dejstava pogorša i postane teško ili ukoliko uočite neko neželjeno dejstvo koje nije navedeno u ovom uputstvu, molimo Vas da to kažete vašem ljekaru ili farmaceutu.

Čuvati van domašaja djece!

Rok upotrebe

3 godine.

Ne smijete da koristite lijek Arcoxia® nakon datuma isticanja koji je prikazan na pakovanju lijeka. Lijek ističe zadnjeg dana mjeseca koji je prikazan na pakovanju.

Čuvanje

Čuvati u originalnom pakovanju zaštićeno od vlage.

Ljekovi ne smiju da se bacaju u kanalizaciju ili u kantu za đubre. Zamolite vašeg farmaceuta da vam kaže kako da se oslobodite lijeka koji vam više nije potreban. Ovim ćete pomoći u zaštiti čovjekove okoline.

Šta sadrži lijek Arcoxia®

Aktivni sastojak je etorikoksib. Jedna film tableta sadrži 30 mg, 60 mg, 90 mg ili 120 mg etorikoksiba.

Ostali sastojci su:

Jezgro: kalcijum hidrogenfosfat, bezvodni; kroskameloza natrijum; magnezijum stearat; celuloza, mikrokristalna

Film: karnauba vosak; laktoza, monohidrat; hipromeloza; titan dioksid (E 171); triacetin

Tablete od 30 mg, 60 mg i 120 mg takođe sadrže indigo karmin boju (E132) i gvožđe oksid, žuti (E172).

Kako izgleda lijek Arcoxia® i sadržaj pakovanja

Arcoxia® tablete su raspoložive u četiri doze:

Tablete 30 mg: bikonveksne film tablete oblika jabuke, svijetlo zeleno-plave boje, sa jedne strane utisnuta oznaka '101' a sa druge strane 'ACX 30'.

Tablete 60 mg: bikonveksne film tablete oblika jabuke, zelene boje, sa jedne strane utisnuta oznaka '200' a sa druge strane 'ARCOXIA 60'.

Tablete 90 mg: bikonveksne film tablete oblika jabuke, bijele boje, sa jedne strane utisnuta oznaka '202' a sa druge strane 'ARCOXIA 90'.

Tablete 120 mg: bikonveksne film tablete oblika jabuke, svijetlo zelene boje, sa jedne strane utisnuta oznaka '204' a sa druge strane 'ARCOXIA 120'.

Veličine pakovanja:

30 mg

Pakovanje od 7 ili 28 tableta u blisteru.

60, 90 i 120 mg

Pakovanje od 7 ili 14 tableta u blisteru.

Nosilac dozvole i Proizvođač

Nosilac dozvole: Društvo za trgovinu na veliko farmaceutskim proizvodima "GLOSARIJ" D.O.O. - PODGORICA, Vojisavljevićeva 76, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač: Merck Sharp & Dohme B.V., Waarderweg 39, 2031 BN Haarlem, Holandija

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Januar, 2013.

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se može izdavati samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole:

Arcoxia®, film tableta, 30 mg, blister, 7 film tableta: 2030/13/47 - 3461 od 28.01.2013.

Arcoxia®, film tableta, 30 mg, blister, 28 film tableta: 2030/13/48 - 3462 od 28.01.2013.

Arcoxia®, film tableta, 60 mg, blister, 7 film tableta: 2030/13/49 - 3463 od 28.01.2013.

Arcoxia®, film tableta, 60 mg, blister, 14 film tableta: 2030/13/50 - 3464 od 28.01.2013.

Arcoxia®, film tableta, 90 mg, blister, 7 film tableta: 2030/13/51 - 3465 od 28.01.2013.

Arcoxia®, film tableta, 90 mg, blister, 14 film tableta: 2030/13/52 - 3466 od 28.01.2013.

Arcoxia®, film tableta, 120 mg, blister, 7 film tableta: 2030/13/53 - 3467 od 28.01.2013.

Arcoxia®, film tableta, 120 mg, blister, 14 film tableta: 2030/13/54 - 3468 od 28.01.2013.