AMARYL® 3mg tableta

Amaryl je indikovan za terapiju diabetes mellitus-a tipa 2, kada dijeta, fizička aktivnost i redukcija tjelesne mase, samostalno, nijesu dovoljni za postizanje odgovajućih rezultata.

Za oralnu primjenu.

Za uspješno liječenje dijabetesa najvažniji su odgovarajuća dijeta, redovna fizička aktivnost, kao i redovna kontrola glukoze u krvi i urinu. Tablete ili insulin nijesu dovoljni ako se pacijent ne pridržava preporučene dijete.

Doziranje se određuje na osnovu rezultata određivanja nivoa glukoze u krvi i u urinu. Doza glimepirida treba da bude najniža doza koja je dovoljna za postizanje željene metaboličke kontrole.

Početna doza je 1 mg glimepirida dnevno. Ako se na ovaj način postigne odgovarajuća kontrola nivoa glukoze, ovu dozu bi trebalo koristiti kao terapiju održavanja.

Za različite režime doziranja na raspolaganju su odgovarajuće jačine lijeka.

Ukoliko nije postignuta zadovoljavajuća kontrola nivoa glukoze, dozu bi trebalo postepeno povećavati, u intervalima od 1 do 2 nedjelje između svakog koraka na 2, 3 ili 4 mg glimepirida dnevno, zavisno od nivoa glukoze u krvi.

Samo u izuzetnim slučajevima za postizanje zadovoljavajućeg efekta potrebno je primijeniti terapiju dozom koja je veća od 4 mg glimepirida dnevno. Maksimalna preporučena doza je 6 mg glimepirida dnevno.

Kod pacijenata kod kojih nije postignuta adekvatna kontrola glukoze u krvi maksimalnom dnevnom dozom metformina, može se otpočeti istovremena terapija glimepiridom.

Dok doza metformina ostaje nepromijenjena, istovremenu terapiju glimepiridom treba početi sa najmanjom dozom, koja se, zavisno od postignute metaboličke kontrole, može postepeno povećavati do maksimalne dnevne doze. Kombinovanu terapiju bi trebalo početi pod strogim nadzorom ljekara.

Kod pacijenata kod kojih se maksimanom dnevnom dozom lijeka Amaryl ne postiže adekvatna kontrola glikemije, može se otpočeti sa istovremenom primjenom insulina. Uz zadržavanje već primijenjivane doze glimepirida insulin se uvodi u nižoj dozi, koja se, zavisno od željenog nivoa metaboličke kontrole može postepeno povećavati. Kombinovanu terapiju treba početi pod strogim nadzorom ljekara.

Obično je dovoljna jedna doza glimepirida dnevno. Preporučuje se da se ova doza uzme neposredno prije ili za vrijeme obilnijeg doručka ili – ako se ne doručkuje – neposredno prije ili za vrijeme prvog glavnog obroka.

Ukoliko se propusti uzimanje jedne doze, to ne treba nadoknaditi povećavanjem naredne doze.

Tablete bi trebalo progutati cijele, bez žvakanja, sa nešto tečnosti (približno pola čaše).

Ako se kod pacijenta javi hipoglikemija sa dozom od 1 mg glimepirida dnevno, to znači da se bolest može kontrolisati samo dijetom.

U toku liječenja, poboljšanje u kontroli dijabetesa nastaje zbog povećane osjetljivosti perifernih tkiva na insulin, pa se potreba za glimepiridom može smanjiti. Kako bi se izbjegla hipoglikemija mora da se razmotri blagovremeno smanjenje doze ili ukidanje terapije. Promjena doziranja, takođe, može da bude neophodna kod promjene telesne težine, načina života pacijenta ili drugih faktora koji povećavaju rizik od nastanka hipoglikemije ili hiperglikemije.

Prelazak sa drugih oralnih hipoglikemijskih ljekova na lijek Amaryl

Prelazak sa drugih hipoglikemijskih ljekova na Amaryl je moguć. Pri tome se moraju uzeti u obzir jačina i poluvrijeme eliminacije prethodnog lijeka. U nekim slučajevima, naročito kod antidijabetika sa dugim poluvremenom eliminacije (npr. hlorpropamid), preporučuje se pauza od nekoliko dana (wash-out period) kako bi se umanjio rizik od hipoglikemije zbog aditivnog djelovanja dva lijeka.

Preporučena početna doza je 1 mg glimepirida dnevno. Zavisno od odgovora na terapiju, doza glimepirida se može postepeno povećavati, na način kako je to ranije objašnjeno.

Prelazak sa insulina na Amaryl

U izuzetnim slučajevima, kod pacijenata sa dijabetes melitusom (tip 2), koji se liječe insulinom, može biti indikovan prelazak sa insulina na Amaryl. Prelazak treba izvršiti pod strogim nadzorom ljekara.

Posebne grupe pacijenata

Pacijenti sa oboljenjem bubrega i jetre

Postoje ograničeni podaci o primjeni lijeka Amaryl kod renalne insuficijencije. Vidjeti dio 4.3.

Djeca i adolescenti:

Nema raspoloživih podataka u vezi upotrebe glimepirida kod djece mlađe od 8 godina. Postoje ograničeni podaci kod upotrebe glimepirida u vidu monoterapije kod djece životne dobi između 8 i 17 godina (vidjeti dio 5.1 i 5.2). Raspoloživi podaci u vezi bezbjednosti i efikasnosti lijeka kod pedijatrijske populacije nedovoljni su i zato se kod njih ne preporučuje upotreba ovog lijeka.

Glimepirid je kontraindikovan kod pacijenata u sljedećim situacijama:

• preosjetljivost na glimepirid, druge derivate sulfonilureje ili sulfonamide ili neku od pomoćnih materija lijeka,
• insulin zavisni dijabetes melitus,
• dijabetička koma,
• ketoacidoza,
• trudnoća,
• dojenje,
• teška insuficijencija bubrega i jetre; u tom slučaju potreban je prelazak na terapiju insulinom.

Amaryl mora da se uzima neposredno prije ili za vrijeme obroka.

Kada se obroci uzimaju neredovno ili se preskaču, terapija lijekom Amaryl može da dovede do hipoglikemije. Mogući simptomi hipoglikemije su: glavobolja, osećaj halapljive gladi, mučnina, povraćanje, malaksalost, pospanost, poremećaj sna, nemir, agresivnost, slaba koncentracija, produženo vrijeme reagovanja, depresija, konfuzija, poremećaj govora, poremećaj vida, afazija, tremor, pareza, senzorni poremećaji, vrtoglavica, osjećaj bespomoćnosti, gubitak samokontrole, delirijum, cerebralne konvulzije, somnolencija i gubitak svijesti sve do kome, plitko disanje i bradikardija. Dodatno, mogu se javiti i simptomi adrenergičke kontraregulacije kao što su znojenje, hladna vlažna koža, anksioznost, tahikardija, hipertenzija, palpitacije, angina pektoris i srčane aritmije.

Klinička slika ozbiljne hipoglikemijske krize može da liči na moždani udar.

Simptomi hipoglikemije se mogu, gotovo uvijek, suzbiti hitnim uzimanjem ugljenih hidrata (šećera). Vještački zaslađivači nemaju efekta.

Iz iskustva sa drugim derivatima sulfonilureje, poznato je da se hipoglikemija nakon uspješnog suzbijanja odgovarajućim mjerama može vratiti, stoga pacijent mora ostati pod strogim nadzorom.

Teška ili produžena hipoglikemija koju samo kratkotrajno popravlja unošenje šećera, zahtijeva medicinsku pomoć i ponekad hospitalizaciju.

U prvim nedjeljama terapije, rizik od pojave hipoglikemije može biti povećan i potrebno je sa posebnom pažnjom pratiti pacijenta.

Faktori koji pojačavaju hipoglikemiju su:

• nedostatak volje pacijenta ili (najčešće kod starijih pacijenata) nemogućnost pacijenta da sarađuje,
• neuhranjenost, neredovni obroci ili propušteni obroci ili periodi posta,
• promjene u ishrani,
• neravnoteža između fizičke aktivnosti i uzimanja ugljenih hidrata,
• uzimanje alkohola, naročito ako se ujedno i propuštaju obroci,
• insuficijencija bubrega,
• teška insuficijencija jetre,
• predoziranje lijekom Amaryl,
• izvesni nekompenzovani poremećaji endokrinog sistema koji utiču na metabolizam ugljenih hidrata ili kontraregulaciju hipoglikemije (npr. kod nekih poremećaja tiroidne funkcije, hipofunkcije prednjeg režnja hipofize ili insuficijencije kore nadbubrega),
• istovremeno davanje izvesnih drugih ljekova (vidjeti dio 4.5).

Ukoliko su prisutni faktori rizika za hipoglikemiju, može biti potrebno prilagođavanje doze lijeka Amaryl ili cjelokupne terapije. Ovo se odnosi i na situacije kada se pacijent razboli tokom trajanja terapije ili promijeni način života.

Terapija lijekom Amaryl zahtjeva redovno praćenje nivoa glukoze u krvi u i urinu. Preporučuje se i dodatno praćenje glikoziliranog hemoglobina (HbA1c).

Tokom terapije lijekom Amaryl potrebno je i redovno kontrolisati krv (naročito leukocite i trombocite) i funkciju jetre.

U stresnim situacijama (npr. nezgode, hirurške intervencije, infekcije sa visokom temperaturom i dr.) može biti indikovan privremeni prelazak na insulin.

Nema iskustva sa primenom lijeka Amaryl kod pacijenata sa teškom insuficijencijom jetre i kod pacijenata na dijalizi. Kod pacijenata sa teškom isuficijencijom jetre ili bubrega indikovan je prelazak na insulin.

Kod pacijenata sa G6PD deficijencijom terapija derivatima sulfonilureje može dovesti do hemolitičke anemije. Pošto glimepirid spada u grupu derivata sulfonilureje, kod terapije pacijenata sa G6PD deficijencijom potrebno je obratiti posebnu pažnju ili razmotriti terapiju lijekom koji ne pripada ovoj grupi ljekova.

Amaryl sadrži laktozu monohidrat. Pacijenti sa rijetkim nasljednim problemima netolerancije galaktoze, Lapp deficijencijom laktaze ili malapsorpcijom glukoze-galaktoze ne bi smjeli da koriste ovaj lijek.

Ako se glimepirid uzima istovremeno sa nekim drugim ljekovima, može da se javi neželjeno povećanje ili smanjenje hipoglikemijskog dejstva glimepirida. Zbog toga, drugi ljekovi se mogu uzimati istovremeno sa glimepiridom samo uz konsultaciju (ili po receptu) ljekara.

Glimepirid se metaboliše citohromom P450 2C9 (CYP2C9). Na njegov metabolizam utiče istovremena primena ljekova koji indukuju (npr. rifampicin) ili inhibiraju (npr. flukonazol) CYP2C9.

In vivo studije interakcija pokazale su da istovremena primena flukonazola, jednog od najjačih inhibitora CYP2C9, dovodi do približno dvostrukog povećanja PIK glimepirida.

Na osnovu iskustva sa glimepiridom i sa drugim derivatima sulfonilureje potrebno je pomenuti dolje navedene interakcije.

Potenciranje efekta snižavanja glukoze u krvi i posljedična hipoglikemija se može javiti kod istovremene primjene sa nekim od sljedećih ljekova :

- fenilbutazon, azapropazon i oksifenbutazon,

- insulin i oralni antidijabetici, kao što je metformin

- salicilati i p-aminosalicilna kiselina,

- anabolički steroidi i muški polni hormoni,

- hloramfenikol, pojedini sulfonamidi sa dugim dejstvom, tetraciklini, hinolonski antibiotici i klaritromicin

- kumarinski antikoagulansi,

- fenfluramin,

- dizopiramid,

- fibrati,

- ACE inhibitori,

- fluoksetin, MAO inhibitori,

- alopurinol, probenecid, sulfinpirazon,

- simpatolitici (npr. gvanetidin),

- ciklofosfamid, trofosfamid i ifosfamidi,

- mikonazol, flukonazol,

- pentoksifilin (visoke doze parenteralno),

- tritokvalin

Umanjenje efekta snižavanja glukoze u krvi i posljedična hiperglikemija se može javiti kod istovremene primjene nekog od sljedećih ljekova:

- estrogeni i progestageni,

- diuterici, tiazidni diuretici,

- agensi koji stimulišu tiroidnu žlezdu, glukokortikoidi,

- derivati fenotiazina, hlorpromazin,

- adrenalin i simpatikomimetici,

- nikotinska kiselina (visoke doze) i derivati nikotinske kiseline,

- laksativi (dugotrajno uzimanje),

- fenitoin, diazoksid,

- glukagon, barbiturati i rifampicin,

- acetazolamid.

Antagonisti H2 receptora, beta-blokatori, klonidin i rezerpin mogu da dovedu i do povećanja i do slabljenja hipoglikemijskog djelovanja.

Pod uticajem simpatolitika kao što su beta-blokatori, klonidin, gvanetidin i rezerpin može doći do umanjenja ili potpunog odsustva znakova adrenergičke kontraregulacije hipoglikemije.

Istovremeno uzimanje alkohola može da pojača ili oslabi hipoglikemijsko dejstvo glimepirida na nepredviđeni način.

Glimepirid može pojačati ili oslabiti dejstva derivata kumarina.

Trudnoća

Rizici vezani za dijabetes

Abnormalni nivoi glukoze u krvi tokom trudnoće povezani su sa povećanom učestalošću kongenitalnih anomalija i povećanom perinatalnom smrtnošću. Zato, da bi se izbjegao teratogeni rizik, potrebno je pažljivo praćenje nivoa glukoze u krvi tokom trudnoće. Pod takvim okolnostima zahtijeva se upotreba insulina. Pacijentkinje koje planiraju trudnoću treba o tome da obavijeste svog ljekara.

Rizici vezani za glimepirid

Nema adekvatnih podataka o korišćenju glimepirida u trudnica. Farmakološke studije na životinjama pokazale su reproduktivnu toksičnost koja je vjerovatno povezana sa farmakološkim dejstvom (hipoglikemija) glimepirida (vidjeti dio 5.3).

Shodno tome, glimepirid se ne smije koristiti tokom trudnoće.

U slučaju da pacijentkinja koja je na terapiji glimepiridom planira trudnoću ili otkrije da je u drugom stanju potrebno je da se terapija što prije prevede na insulin.

Dojenje

Nije poznato da li se glimepirid izlučuje u majčino mlijeko. Glimepirid se izlučuje u mlijeko kod pacova. Pošto se derivati sulfonilureje izlučuju humanim mlijekom, zbog mogućnosti javljanja hipoglikemije kod odojčadi, ne savjetuje se dojenje tokom terapije glimepiridom.

Nijesu vršene studije o uticaju glimepirida na sposobnost upravljanja motornim vozilom ili mašinama.

Sposobnost pacijenta da se koncentriše ili da reaguje može biti umanjena usljed hipoglikemije i hiperglikemije, ili npr. usljed poremećaja vida. To može da predstavlja rizik u situacijama gdje su takve sposobnosti od posebne važnosti (kao što su upravljanje motornim vozilom ili rukovanje mašinama).

Pacijente treba savjetovati da preduzmu mjere kojima će izbjeći pojavu hipoglikemije tokom vožnje. Ovo se posebno odnosi na osobe kod kojih su znaci upozorenja kod hipoglikemije umanjeni ili potpuno odsutni, ili kod onih sa čestim epizodama hipoglikemije. U takvim okolnostima potrebno je razmotriti da li se uopšte savjetuje vožnja ili upravljanje mašinama.

Sljedeća neželjena dejstva iz kliničkih istraživanja bazirana su na osnovu iskustva sa lijekom Amaryl i ostalim derivatima sulfonilureje i razvrstana su po sistemima organa prema opadajućoj incidenci (veoma često: ≥1/10, često: ≥1/100 do <1/10, povremeno: ≥1/1000 do <1/100, retko: ≥1/10000 do <1/1000, veoma rijetko <1/10000, nepoznato (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka).

Poremećaji krvnog i limfnog sistema

Rijetko: trombocitopenija, leukopenija, granulocitopenija, agranulocitoza, eritrocitopenija, hemolitička anemija i pancitopenija, koji su generalno reverzibilni nakon prekida terapije.

Nepoznato: U post marketinškom praćenju lijeka su zabilježeni slučajevi teške trombocitopenije sa smanjenjem broja krvnih pločica ispod 10,000/µl i trombocitopenijskom purpurom.

Poremećaji imunog sistema

Veoma rijetko: leukocitoklastični vaskulitis, blage reakcije preosjetljivosti koje mogu da se razviju u ozbiljne reakcije sa dispnejom, padom krvnog pritiska i ponekad šokom.

Nepoznato: moguća je ukrštena alergija sa derivatima sulfonilureje, sulfonamidima ili hemijski sličnim suptancama.

Poremećaji metabolizma i ishrane

Rijetko: hipoglikemija.

Ove hipoglikemijske reakcije se obično javljaju odmah, mogu biti teške i nije ih lako uvijek suzbiti. Učestalost pojave hipoglikemije, kao i kod drugih hipoglikemijskih ljekova, zavisi od individualnih faktora, kao što su navike u ishrani i doza lijeka (vidjeti dalje u djelu 4.4).

Poremećaji na nivou oka

Nepoznato: mogu se javiti prolazni poremećaji vida, posebno na početku terapije, zbog promjene nivoa glukoze u krvi.

Gastrointestinalni poremećaji

Veoma rijetko: mučnina, povraćanje, dijareja, nadutost u stomaku, neprijatnost i bol u abdomenu koji rijetko mogu dovesti do prekida terapije.

Hepato-bilijarni poremećaji

Nepoznata učestalost: porast nivoa enzima jetre.

Veoma rijetko: poremećaj funkcije jetre (npr. sa holestazom i žuticom), hepatitis i po život opasna insuficijencija jetre.

Poremećaji kože i potkožnog tkiva

Nepoznato: reakcije preosjetljivosti kože mogu se manifestovati kao pruritus, ospa, urtikarija i fotosenzitivnost.

Biohemijska ispitivanja

Veoma rijetko: smanjenje koncentracije natrijuma u krvi.

Akutno predoziranje, kao i dugoročna terapija visokim dozama glimepirida može dovesti do teške, po život opasne hipoglikemije.

Poslije predoziranja može doći do hipoglikemije, u trajanju od 12 do 72 časa, koja se može ponoviti i poslije početnog oporavka. Simptomi se ne moraju pojaviti prvih 24 časa od uzimanja lijeka. Generalno, preporučuje se bolničko praćenje i liječenje. Mogu se javiti mučnina, povraćanje i bol u epigastrijumu. Hipoglikemija može da bude praćena neurološkim simptomima kao što su nemir, tremor, poremećaji vida, otežana koordinacija, pospanost, koma i konvulzije.

Ukoliko pacijent nije pri svijesti indikovana je upotreba intravenske injekcije koncentrovanog rastvora glukoze (kod odraslih npr. treba započeti sa 40ml 20% rastvora). Liječenje se primarno sastoji u sprečavanju resorpcije lijeka izazivanjem povraćanja, a zatim u davanju vode ili limunade sa aktivnim ugljem (apsorbent) i natrijum-sulfatom (laksativ). Ako su progutane velike količine, indikovana je gastrična lavaža, poslije koje sljede aktivni ugalj i natrijum-sulfat. U slučaju ozbiljnog predoziranja neophodna je hospitalizacija na odjeljenju intenzivne njege. Potrebno je početi sa davanjem glukoze što je prije moguće, i to intravenskom bolus injekcijom 50 ml 50% rastvora glukoze, poslije koje slijed infuzija 10% rastvora glukoze uz striktno praćenje nivoa glukoze u krvi najmanje 24 časa kako bi bili sigurni da se hipoglikemija neće vratiti. Alternativno, kod odraslih, treba razmotriti primjenu glukagona u dozi od 0.5 do 1 mg i.v., s.c. ili i.m. . Dalje liječenje treba da bude simptomatsko.

Kada se liječi hipoglikemija nastala zbog slučajnog uzimanja lijeka Amaryl kod beba i male djece, doza date glukoze mora se pažljivo kontrolisati kako bi se izbegla mogućnost izazivanja opasne hiperglikemije. Potrebno je pažljivo pratiti nivo glukoze u krvi.

Farmakoterapijska grupa:

Ljekovi koji snižavaju nivo glukoze u krvi, isklj.insuline:

Sulfonamidi, derivati sulfonilaureje.

ATC kod:

A10BB12

Glimepirid je hipoglikemijska supstanca za oralnu primjenu koja pripada grupi derivata sulfonilureje. Primjenjuje se kod insulin nezavisnog diabetes mellitus-a.

Glimepirid djeluje tako što stimuliše oslobađanje insulina iz beta ćelija pankreasa.

Kao i kod drugih derivata sulfonilureje, ovaj efekat se zasniva na povećanom odgovoru beta ćelija pankreasa na fiziološki stimulus glukoze. Isto tako, glimepirid ispoljava efekte i izvan pankreasa, slično drugim derivatima sulfonilureje.

Oslobađanje insulina

Derivati sulfonilureje regulišu sekreciju insulina tako što zatvaraju ATP zavisni kalijumski kanal na membrani beta ćelija pankreasa. Zatvaranje kalijumskog kanala dovodi do depolarizacije beta ćelija, što rezultuje otvaranjem kalcijumskih kanala i ulaskom kalcijuma u ćeliju.

To dovodi do oslobađanja insulina putem egzocitoze.

Glimepirid se brzo vezuje za protein na membrani beta ćelija koji je vezan za ATP zavisni kalijumski kanal, ali se razlikuje od uobičajenog mesta vezivanja drugih derivata sulfonilureje.

Dejstvo izvan pankreasa

Dejstva izvan pankreasa su npr. povećanje osjetljivosti perifernih tkiva za insulin i smanjenje preuzimanja insulina od strane jetre.

Prelaz glukoze iz krvi u mišićno i masno tkivo odvija se putem specijalnih proteina za transport, lociranih u ćelijskoj membrani. Transport glukoze u ova tkiva je limitirajući korak u procesu iskorišćavanja glukoze. Glimepirid veoma brzo povećava broj aktivnih molekula za transport glukoze u membranama ćelija mišićnog i masnog tkiva, što ima za posljedicu ubrzano preuzimanje glukoze iz krvi.

Glimepirid povećava aktivnost glikozil-fosfatidilinozitol-specifične fosfolipaze C koja može biti u korelaciji sa lijekom izazvanom lipogenezom i glikogenezom u izolovanim ćelijama masnog i mišićnog tkiva.

Glimepirid inhibira stvaranje glukoze u jetri povećavajući intracelularnu koncentraciju fruktoza-2,6-bisfosfata, koja inhibira glukoneogenezu.

Opšte

Kod zdravih lica, minimalna efikasna oralna doza je oko 0,6 mg. Dejstvo glimepirida je dozno-zavisno. Fiziološki odgovor na fizičku aktivnost, smanjena sekrecija insulina, prisutan je i pod dejstvom glimepirida.

Nema razlike u dejstvu kada se lijek uzima 30 minuta prije ili neposredno prije obroka. Kod dijabetičara se dobra kontrola glukoze u toku 24 sata može postići sa jednom dnevnom dozom.

Iako je hidroksilni metabolit glimperida prouzrokovao malo ali značajno smanjenje nivoa glukoze u serumu kod zdravih ljudi, riječ je samo o malom dijelu ukupnog dejstva lijeka.

Kombinovana terapija sa metforminom

U jednoj studiji je pokazano da je glimepirid pojačao efekat maksimalne doze metformina kod pacijenata kod kojih kontrola glukoze nije bila zadovoljavajuća.

Kombinovana terapija sa insulinom

Podaci o kombinovanoj terapiji sa insulinom su ograničeni. Kod pacijenata kod kojih nije na adekvatan način kontrolisan nivo glukoze sa maksimalnom dozom glimepirida, može da se otpočne istovremena terapija insulinom. U dvije studije, kombinacija je postigla isto poboljšanje u kontroli glukoze kao i sam insulin. Međutim, u kombinovanoj terapiji potrebna je niža doza insulina.

Posebne grupe pacijenata

Djeca i adolescenti

Aktivno kontrolisana klinička studija (glimepirid do 8 mg dnevno ili metformin do 2000 mg dnevno) trajala je 24 nedjelje i u njoj je učestvovalo 285 djece (8-17 godina) koja su imala dijabetes tipa 2.

I glimepirid i metformin znatno su smanjili vrijednosti HbA1c (glimepirid-0.95 (se 0.41); metformin-1.39 (se 0.40)). U svakom slučaju, glimepirid nije postigao kriterijum neinferiornosti u srednjoj vrijednosti promjene nivoa HbA1c u odnosu na metformin. Razlika između ove dvije terapije bila je 0.44% u korist metformina. Gornja granica (1.05) 95% intervala pouzdanosti razlike ove dvije terapije nije bila ispod 0.3% neinferiorne margine.

U toku praćenja terapije glimepiridom, nije bilo nekih novih problema kada je u pitanju bezbjednost lijeka kod djece u poređenju sa odraslim pacijentima oboljelim od dijabetesa tipa 2. Nijesu raspoloživi dugoročni podaci bezbjednosti i efikasnosti kod pedijatrijskih pacijenata.

Resorpcija: Bioraspoloživost glimepirida poslije oralne primene je potpuna. Uzimanje hrane nema značajan uticaj na resorpciju, jedino je brzina resorpcije smanjena. Maksimalna koncentracija u serumu (Cmax) se dostiže oko 2,5 sata poslije oralnog uzimanja (srednja vrijednost 0,3 µg/ml kod ponovljene primene 4 mg dnevno) i postoji linearni odnos između doze, Cmax i PIK (površine ispod vreme/koncentracija krive).

Distribucija: Glimepirid ima veoma mali volumen distribucije (oko 8,8 litara), koji je ugrubo jednak prostoru distribucije albumina, i visok stepen vezivanja za proteine ( 99%), kao i nizak klirens (oko 48 ml/min).

Kod životinja, glimepirid se izlučuje u mlijeko. Glimepirid prolazi kroz placentu i slabo prolazi kroz krvno-moždanu barijeru.

Biotransformacija i eliminacija: Poluvrijeme eliminacije, koje je od značaja za koncentraciju lijeka u serumu, pri ponovljenoj primeni, je 5 do 8 sati. Poslije visokih doza, poluvrijeme eliminacije se nešto produžava.

Poslije davanja jedne doze radioobelježenog glimepirida, 58% radioaktivnosti je nađeno u urinu, a 35% u fecesu. U urinu nije detektovana nepromijenjena supstanca. Dva metabolita, najvjerovatnije nastala metabolisanjem u jetri (glavni enzim je CYP2C9), identifikovana su i u urinu i u fecesu: hidroksi- i karboksi-derivat. Poslije oralne primjene glimepirida, poluvrijeme eliminacije ovih metabolita je bilo 3 do 6, odnosno 5 do 6 sati.

Pri poređenju primjene jedne doze i ponovljenog doziranja nije registrovana značajna razlika u farmakokinetici, a individualna varijabilnost je bila vrlo mala. Nije registrovana akumulacija lijeka.

Posebne grupe pacijenata

Farmakokinetika je bila slična i kod muškaraca i kod žena, kao i kod mladih i pacijenata starije životne dobi (starijih od 65 godina). Kod pacijenata sa smanjenim klirensom kreatinina registrovana je tendencija povećanja klirensa i smanjenje srednjih koncentracija glimepirida u serumu, najvjerovatnije zbog smanjenog vezivanja za proteine. Renalna eliminacija ova dva metabolita bila je izmijenjena. Generalno, kod ovakvih pacijenata nema dodatnog rizika od akumulacije.

Farmakokinetika lijeka kod pet pacijenata bez dijabetesa, nakon operacije bilijarnog duktusa, bila je slična kao i kod zdravih osoba.

Djeca i adolescenti

Fed studija koja je ispitivala farmakokinetiku, bezbjednost i podnošljivost pojedinačne doze od 1 mg glimepirida kod 30 pedijatrijskih pacijenata (4 djece između 10-12 godina i 26 djece između 12 i 17 godina) sa dijabetesom tipa 2 pokazala je slične srednje vrijednosti PIK(0-posljednji), Cmax i t1/2 kao kod odraslih.

Efekti registrovani u pretkliničkim ispitivanjima pojavili su se pri primjeni doza znatno viših od maksimalnih terapijskih, što upućuje na malu važnost za kliničku primjenu ili na povezanost sa farmakodinamskim efektom (hipoglikemije) aktivne supstance. Ovi rezultati su bazirani na konvencionalnim farmakološkim ispitivanjima sigurnosti, ispitivanjima toksičnosti nakon ponovljenog doziranja, genotoksičnosti, karcinogenosti, i studijama reproduktivne toksičnosti. U ispitivanjima embriotoksičnosti, teratogenosti i razvojne toksičnosti, registrovani neželjeni efekti okarakterisani su kao sekundarni, nastali usljed hipoglikemijskog efekta lijeka kod ženki i potomstva.

Laktoza, monohidrat;

natrijum skrob glikolat (tip A);

magnezijum stearat;

celuloza, mikrokristalna;

povidon 25000.

Boje:

Amaryl 2 mg: gvožđe (III) oksid, žuti (E172), Indigo Carmine Aluminium Lake (E132),

Amaryl 3 mg: gvožđe (III) oksid, žuti (E172)

Ne postoji.

Amaryl 2mg i 3mg: 3 godine.

Čuvati na temperaturi do 30ºC.

Čuvati u originalnom pakovanju kako bi se lijek zaštitio od vlage.

Amaryl 2 mg: 30 x 2 mg tablete – PVC/aluminijumski blister – 2 x 15 tableta

Amaryl 3 mg: 30 x 3 mg tablete – PVC/aluminijumski blister – 2 x 15 tableta

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Amaryl je lijek koji se uzima oralno i služi za smanjenje nivoa šećera u krvi. Ovaj lijek pripada grupi ljekova koji se nazivaju derivatima sulfonilureje, a koji snižavaju nivo šećera u krvi. Amaryl djeluje tako što povećava nivo insulina koji se oslobađa iz pankreasa. Insulin, zatim, smanjuje nivoe šećera u krvi.

Kada se Amaryl upotrebljava?

Amaryl se koristi u terapiji određenih formi dijabetesa (dijabetes melitus tipa 2) kada se dijetom, fizičkom aktivnošću i smanjenjem tjelesne mase ne postiže odgovarajuća kontrola šećera u krvi.

Lijek Amaryl ne smijete koristiti:

Lijek Amaryl ne smijete koristit ukoliko:

• ste alergični (preosjetljivi) na: glimepirid ili druge derivate sulfonilureje (ljekovi koji se koriste da smanje nivo šećera u krvi, kao što je glibenklamid) ili sulfonamide (ljekovi koji se koriste kod bakterijskih infekcija kao što je sulfametoksazol) ili bilo koju od pomoćnih materija lijeka Amaryl (navedeni u djelu 6 koji navodi šta sve Amaryl sadrži);
• imate insulin-zavisni dijabetes (dijabetes melitus tipa 1);
• imate dijabetičku ketoacidozu (komplikacija dijabetesa kada se u Vašem organizmu poveća nivo kiseline i tada možete imati neke od sljedećih simptoma: umor, mučninu, učestalo mokrenje i mišićnu ukočenost);
• ste u dijabetičkoj komi
• imate ozbiljne probleme sa bubrezima
• imate ozbiljne probleme sa jetrom

Nemojte uzimati ovaj lijek ukoliko se bilo šta od navedenog odnosi na Vas. Ukoliko nijeste sigurni, konsultujte se sa Vašim ljekarom ili farmaceutom prije nego što počnete da uzimate Amaryl.

Kada uzimate lijek Amaryl, posebno vodite računa:

Prije korišćenja ovog lijeka konsultujte se sa ljekarom ili farmaceutom:

• ukoliko se oporavljate od povrede, operacije, infekcije sa groznicom ili druge vrste stresa, obavijestite Vašeg ljekara jer će možda biti potrebna privremena promjena terapije;
• ukoliko imate ozbiljne poremećaje funkcije jetre ili bubrega.

Ako niste sigurni da li se nešto od navedenog odnosi na Vas, prije upotrebe lijeka razgovarajte sa ljekarom ili farmaceutom.

Kod pacijenata sa nedostatkom enzima glukoza-6-fosfat dehidrogenaze može doći do sniženja nivoa hemoglobina i razgradnje crvenih krvnih zrnaca (hemolitička anemija).

Informacije o primjeni lijeka kod osoba mlađih od 18 godina su ograničene, pa se upotreba ovog lijeka kod njih ne preporučuje.

Važne informacije o hipoglikemiji (niskom nivou šećera u krvi)

Tokom upotrebe lijeka Amaryl kod Vas se može javiti hipoglikemija (nizak nivoa šećera u krvi). Pročitajte ispod detaljnije informacije o hipoglikemiji, njenim znacima i terapiji.

Sljedeći faktori mogu povećati rizik od nastanka hipoglikemije:

• pothranjenost, neredovno uzimanje obroka, propuštanje ili odlaganje obroka ili periodi gladovanja,
• promjene dijete,
• uzimanje više lijeka Amaryl nego što je potrebno,
• smanjena funkcija bubrega,
• ozbiljno oboljenje jetre,
• prisustvo ozbiljnih poremećaja vezanih za hormone (poremećaji štitne žlezde, hipofize ili kore nadbubrega),
• ako konzumirate alkohol (posebno ako pri tom preskačete obroke)
• uzimate istovremeno i neke druge ljekove (vidjeti “Na šta morate paziti ako uzimate druge ljekove”)
• ukoliko povećate Vašu fizičku aktivnost, a ne jedete dovoljno, ili hrana koju unosite ne sadrži dovoljne količine ugljenih hidrata.

Znaci hipoglikemije su:

• Intenzivan osećaj gladi, glavobolja, mučnina, povraćanje, umor, pospanost, poremećaji sna, nemir, agresivnost, otežana koncentracija, smanjenje pažnje i produženo vrijeme reagovanja, depresija, konfuzija, poremećaji govora i vida, nerazgovetan govor, drhtavica, parcijalna paraliza, poremećaji čula, vrtoglavica, osjećaj bespomoćnosti.
• Mogu se javiti i sljedeći znaci: znojenje, hladna i vlažna koža, uznemirenost, ubrzan rad srca, povišen krvni pritisak, lupanje srca, iznenadan jak bol u grudima koji se može širiti i na okolna područja (angina pektoris i srčane aritmije).

Ukoliko nivo šećera nastavi da pada može se javiti izražena konfuzija (delirijum), konvulzije, gubitak samokontrole, plitko disanje i usporen rad srca, gubitak svijesti. Klinička slika kod velikog sniženja šećera u krvi slična je onoj koja se javlja kod moždanog udara.

Liječenje hipoglikemije:

U većini slučajeva znaci sniženog nivoa šećera nestaju veoma brzo nakon unošenja izvesne količine šećera, npr. kocki šećera, slatkog soka, zaslađenog čaja.

Zbog toga biste trebali uvek sa sobom da nosite malo šećera ili nešto slatko (npr.šećer u kocki). Imajte na umu da vještački zaslađivači nijesu efikasni u ovom slučaju. Ukoliko se ni nakon unosa šećera vaše stanje ne popravi i navedeni simptomi ne povuku ili se ponovo jave, kontaktirajte vašeg ljekara ili se javite u bolnicu.

Laboratorijske analize:

Potrebno je redovno određivanje nivoa šećera u krvi i u urinu. Vaš ljekar može naložiti da se kod Vas obave dodatni testovi krvi kako bi pratio broj ćelija krvi i funkciju jetre.

Primena drugih ljekova

Obavijestite svog ljekara ili farmaceuta ako uzimate, ili ste do nedavno uzimali neki drugi lijek, uključujući i lijek koji se nabavlja bez ljekarskog recepta.

Ukoliko, istovremeno sa ljekom Amaryl, koristite i neke druge ljekove koji mogu oslabiti ili pojačati njegovo djelovanje, ili na drugi način uticati na nivo šećera u krvi, vaš ljekar će možda trebati da koriguje dozu lijeka Amaryl.

Sljedeći ljekovi mogu dovesti do sniženja nivoa šećera u krvi i do pojačanog djelovanja lijeka Amaryl. To može dovesti do povećavanog rizika od nastanka hipoglikemije –(sniženje nivoa šećera u krvi):

• drugi ljekovi koji se koriste u liječenju šećerne bolesti (kao što su insulin ili metformin)
• ljekovi koji se koriste u terapiji bola i upala (fenilbutazon, azapropazon, oksifenbutazon, ljekovi slični acetilsalicilnoj kiselini)
• ljekovi koji se koriste za liječenje infekcija mokraćnih puteva (kao što su neki dugodjelujući sulfonamidi)
• ljekovi koji se koriste za liječenje bakterijskih i gljivičnih infekcija (tetraciklini, hloramfenikol, flukonazol, mikonazol, hinoloni, klaritromicin)
• ljekovi koji sprečavaju zgrušavanje krvi (derivati kumarina, kao što je varfarin)
• ljekovi koji podstiču izgradnju mišića (anabolici)
• ljekovi koji se koriste za nadoknadu muških polnih hormona
• ljekovi koji se koriste u liječenju depresije (fluoksetin, MAO-inhibitori)
• ljekovi koji se koriste za snižavanje nivoa holesterola u krvi (fibrati)
• ljekovi koji se koriste u terapiji visokog krvnog pritiska (ACE inhibitori)
• ljekovi koji se koriste za liječenje gihta (alopurinol, probenecid, sulfinpirazon)
• ljekovi koji se koriste u terapiji karcinoma (ciklofosfamid, trofosfamid i ifosfamidi)
• ljekovi koji se koriste u terapiji gojaznosti (fenfluramin)
• ljekovi koji se daju u cilju poboljšanja cirkulacije, pri primjeni u visokim dozama intravenski (pentoksifilin)
• ljekovi koji se daju kod respiratornih alergija, kao što je polenska kijavica (tritokvalin)
• ljekovi koji se koriste za liječenje povišenog krvnog pritiska, slabosti srca ili problema sa prostatom, a zovu se simpatolitici (npr. gvanetidin)
• ljekovi koji koriste u terapiji srčanih aritmija (dizopiramid).

Sljedeći ljekovi mogu povećati nivo šećera u krvi umanjujući djelovanje lijeka Amaryl (što može dovesti do povećanja rizika od nastanka hiperglikemije – povećan nivo šećera u krvi):

• ljekovi koji sadrže ženske polne hormone (estrogeni, progestageni)
• ljekovi koji podstiču izbacivanje tečnosti iz organizma (tiazidni diuretici)
• ljekovi koji podstiču funkciju tiroidne žlezde (kao što je levotiroksin)
• ljekovi koji se koriste u liječenju upala i alergija (glukokortikoidi)
• ljekovi koji se koriste u liječenju ozbilnjih mentalnih poremećaja (hlorpromazin i drugi derivati fenotiazina)
• ljekovi koji se koriste za ubrzavanje srčanog ritma, liječenje astme ili zapušenog nosa, kašlja i prehlade, sniženje tjelesne mase ili u situacijama opasnim po život (adrenalin i simpatikomimetici)
• ljekovi koji se koriste za snižavanje nivoa holesterola (nikotinska kiselina)
• ljekovi koji se koriste kod zatvora, pri dugotrajnoj upotrebi (laksativi)
• ljekovi za liječenje epilepsije (fenitoin)
• ljekovi za liječenje nervoze i problema sa spavanjem (barbiturati)
• ljek za snižavanje povišenog pritiska u oku (acetazolamid)
• ljekovi za liječenje visokog krvnog pritiska ili snižavanje povišenog šećera u krvi (diazoksid)
• ljekovi za liječenje infekcija i tuberkuloze (rifampicin)
• ljekovi koji se koriste kod izrazitog pada nivoa šećera u krvi (glukagon).

Sljedeći ljekovi mogu da dovedu i do povećanja i do slabljenja dejstva lijeka Amaryl:

• ljekovi za terapiju čira (takozvani H2 antagonisti)
• ljekovi koji se koriste kod povišenog krvnog pritiska ili slabosti srca kao što su beta-blokatori, klonidin, gvanetidin i rezerpin. Ovi ljekovi mogu, takođe, prikriti znake hipoglikemije pa je potrebno obratiti posebnu pažnju pri njihovoj istovremenoj primjeni sa lijekom Amaryl.

Amaryl može pojačati ili oslabiti djelovanje sljedećih ljekova:

• ljekovi koji se koriste za sprečavanje stvaranja krvnih ugrušaka (derivati kumarina kao što je varfarin)

Uzimanje lijeka Amaryl sa hranom ili pićima

Uzimanje alkohola istovremeno sa lijekom Amaryl može uticati na nivo šećera u krvi na nepredvidiv način, tj. može povećati ili smanjiti efekat lijeka Amaryl na kontrolu glikemije.

Primena lijeka Amaryl u periodu trudnoće i dojenja

Trudnoća

Lijek Amaryl ne treba uzimati za vrijeme trajanja trudnoće. Ukoliko ste u drugom stanju, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obavijestite svog ljekara.

Dojenje

Amaryl može da pređe u majčino mlijeko. Amaryl ne smijete koristiti dok dojite.

Konsultujte se sa Vašim ljekarom ili farmaceutom prije nego što počnete da uzimate neki lijek.

Uticaj lijeka Amaryl na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Vaša sposobnost da se koncentrišete ili reagujete može biti oslabljena ukoliko Vam je nivo šećera u krvi nizak (hipoglikemija), ili povećan (hiperglikemija) ili ukoliko se razviju problemi sa vidom kao rezultat hipoglikemije. Imajte na umu da tako možete dovesti sebe i druge u opasnost (na primjer dok vozite kola ili upravljate mašinama). Konsultujte se sa ljekarom da li smijete da vozite ukoliko:

• imate česte epizode hipoglikemije,
• Vam se ređe javljaju ili ne javljaju uopšte znaci hipoglikemije.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Amaryl

Amaryl sadrži laktozu. Ukoliko vam je ljekar rekao da ne podnosite neke vrste šećera, nemojte upotrebljavati ovaj lijek bez prethodne konsultacije sa ljekarom.

Uvijek uzimajte lijek Amaryl tačno onako kako Vam je ljekar rekao. Možete se konsultovati sa Vašim ljekarom ili farmaceutom ukoliko nijeste sigurni.

Uzimanje lijeka

• Progutajte tabletu neposredno prije, ili za vrijeme Vašeg prvog glavnog dnevnog obroka (to je obično doručak). Ukoliko ne doručkujete, lijek bi trebalo da uzimate prema rasporedu koji je propisao Vaš lijekar. Važno je da ne propuštate obroke kada ste na terapiji ljekom Amaryl;

Progutajte cijelu tabletu sa najmanje pola čaše vode. Nemojte lomiti niti žvakati tablete.

Koliko lijeka uzeti

Doza lijeka Amaryl zavisi od Vaših potreba, zdravstvenog stanja i rezultata analiza šećera u krvi i urinu, i nju određuje Vaš ljekar. Nemojte uzimati veću dozu lijeka od one koju Vam je propisao ljekar.

• Uobičajena početna doza lijeka Amaryl je 1 mg dnevno;
• Ukoliko je neophodno, Vaš ljekar može povećati dozu lijeka nakon svakog perioda od 1 do 2 nedjelje terapije;
• Maksimalna preporučena doza je 6 mg lijeka Amaryl dnevno;
• Prema potrebi, može biti propisana kombinovana terapija glimepiridom i metforminom ili glimepiridom i insulinom. U tom slučaju, Vaš ljekar će konkretno, prema Vašim ličnim potrebama odrediti doze glimepirida, metformina ili insulina.
• U slučaju promjene tjelesne mase, načina života ili ako ste u stresnim situacijama, obavestite o tome Vašeg ljekara, jer je moguće da će biti potrebno prilagođavanje doze lijeka.
• Ukoliko osjetite da je efekat Vašeg lijeka suviše slab ili suviše jak, nemojte sami mijenjati dozu, već se konsultujte sa Vašim ljekarom.

Ako ste uzeli više lijeka Amaryl nego što je trebalo

Ukoliko ste uzeli veću dozu lijeka Amaryl nego što bi trebalo, ili ste uzeli duplu dozu lijeka, postoji opasnost od nastanka hipoglikemije (vidjeti dio 2 “Kada uzimate lijek Amaryl, posebno vodite računa – znaci hipoglikemije”), pa je potrebno da hitno uzmete dovoljnu količinu šećera (kocke šećera, sok, zaslađen čaj) i odmah o tome obavestite ljekara. U situaciji slučajnog uzimanja lijeka Amaryl kod djece, porebno je pažljivo kontrolisati unos šećera kako bi se izbegla opasnost od nastanka opasne hiperglikemije (povećana koncentracija šećera u krvi). Osobama u besvjesnom stanju ne smiju se davati hrana ili piće.

Pošto se stanje snižene koncentracije šećera u krvi (hipoglikemije) može održati tokom izvjesnog vremenskog perioda potrebno je pažljivo praćenje pacijenta sve dok se ne ukloni svaka opasnost. Kao mjera opreza, može biti potrebno i smještanje pacijenta u bolnicu. Ljekaru pokažite pakovanje lijeka ili preostale tablete kako bi bio obaviješten o tome koji je lijek uzet. Slučajevi teške hipoglikemije, praćeni gubitkom svijesti i ozbiljnim neurološkim poremećajima, predstavljaju hitne medicinske slučajeve i zahtjevaju hitnu medicinsku pomoć i prijem u zdravstvenu ustanovu. Potrebno je obezbjediti da se uz pacijenta nalazi osoba koja je obaviještena i koja može da kontaktira ljekara u slučaju nužde.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Amaryl

Ukoliko ste zaboravili da uzmete dozu lijeka, ne uzimajte duplu dozu da nadomestite to što ste preskočili da uzmete lijek.

Ako naglo prestanete da uzimate lijek Amaryl

Ukoliko prestanete sa uzimanjem lijeka Amaryl, treba da imate na umu da će izostati i njegov efekat snižavanja nivoa šećera u krvi, i bolest će se ponovo pogoršati. Uzimajte lijek Amaryl dok Vam ljekar ne kaže drugačije.

Ukoliko imate dodatna pitanja u vezi sa upotrebom ovog lijeka posavetujte se sa ljekarom ili farmaceutom.

Kao i svi ljekovi i Amaryl može imati neželjena dejstva, mada se ona ne moraju ispoljavati kod svih pacijenata.

Odmah obavijestite svog ljekara ukoliko se kod Vas javi nešto od navedenog:

• Alergijske reakcije (uključujući zapaljenje krvnih sudova, često sa ospom po koži) koje mogu prerasti u ozbiljne reakcije sa otežanim disanjem, padom krvnog pritiska, i u nekim slučajevima dovesti do šoka.
• Poremećaj funkcije jetre, uključujući žutilo kože i beonjače oka (žutica), problemi sa protokom žuči (holestaza), zapaljenje jetre (hepatitis) ili slabost jetre.
• Alergija (preosjetljivost) kože, kao što su svrab, ospa, koprivnjača i povećana osjetljivost kože na sunce. Neke alergijske reakcije umerenog intenziteta mogu se razviti do ozbiljnih reakcija.
• Ozbiljna hipoglikemija, uključujući gubitak svijesti, napadi nalik epileptičnim, ili koma.

Tokom terapije lijekom Amaryl kod nekih pacijenata javila su se sljedeća neželjena dejstva:

Rijetka neželjena dejstva (javljaju se kod 1-10 pacijenata na 10000 pacijenata)

• Nivo šećera u krvi niži od normalnog (hipoglikemija) (vidjeti dio 2 „Kada uzimate lijek Amaryl, posebno vodite računa”)
• Smanjenje broja ćelija krvi:
• krvnih pločica (povećava se rizik od krvarenja ili javljanja krvnih podliva);
• bijelih krvnih zrnaca (povećava se rizik od infekcija);
• crvenih krvnih zrnaca (blijeda koža, opšta slabost, osjećaj nedostatka vazduha).

Ovi problemi obično se razriješe sa prestankom uzimanja lijeka Amaryl.

Veoma rijetka neželjena dejstva (javljaju se kod manje od 1 pacijenta na 10000 pacijenata)

• Alergijske reakcije (uključujući zapaljenje krvnih sudova, često sa ospom po koži) koje se mogu razviti do ozbiljnih reakcija sa otežanim disanjem, padom krvnog pritiska, ponekad sve do šoka. Ukoliko se kod vas jave neki od ovih simptoma hitno obavijestite svog ljekara.
• Poremećaj funkcije jetre, uključujući žutilo kože i beonjače oka (žutica), problemi sa protokom žuči (holestaza), zapaljenje jetre (hepatitis) ili slabost jetre. Ukoliko se kod Vas jave neki od ovih simptoma hitno obavijestite svog ljekara.
• Osjećaj mučnine, dijareja, nadutost stomaka, bol u stomaku

Smanjen nivo natrijuma u krvi (što se vidi pri analizama krvi).

Druga neželjena dejstva uključuju:

• Alergijske reakcije (preosjetljivost) na koži, kao što je svrab, ospa, koprivnjača i povećana osjetljivost kože na sunce. Neke alergijske reakcije mogu se razviti do ozbiljnih reakcija sa problemima sa disanjem ili sa gutanjem, oticanjem usana, jezika ili grla. Ukoliko se kod Vas javi neki od ovih simptoma hitno obavijestite svog ljekara.
• Alergijske reakcije na ljekove koji sadrže supstance kao što su one iz grupe derivata sulfonilureje, sulfonamida ili na slične ljekove.
• Na početku liječenja lijekom Amaryl, usljed promjene nivoa šećera u krvi, mogu se javiti problemi sa vidom, ali se ovaj problem brzo povlači.
• Povećani nivoi enzima jetre.
• Teško neuobičajeno krvarenje ili stvaranje podliva ispod kože

Ukoliko neko od navedenih neželjenih dejstava postane ozbiljno, ili se kod Vas jave neželjena dejstva koja ovdje nijesu nabrojana obavijestite o tome Vašeg ljekara ili farmaceuta.

Držati lijek Amaryl van domašaja i pogleda djece.

Rok upotrebe

3 godine.

Nemojte koristiti ovaj lijek nakon isteka datuma označenog na spoljnom pakovanju lijeka i na blisteru. Datum označen na pakovanju odnosi se na posljednji dan navedenog mjeseca.

Čuvanje

Amaryl 2mg, 3mg tablete: čuvati na temperaturi do 30ºC.

Lijek čuvajte u originalnom pakovanju radi zaštite od vlage.

Ukoliko primijetite vidljive znake oštećenja nemojte koristiti lijek Amaryl.

Lijekove nemojte odlagati u kućni otpad niti u otpadne vode. Pitajte Vašeg farmaceuta kako da odložite lijek koji Vam više nije potreban. Navedene mjere pomoći će da sačuvamo našu okolinu.