ZOFECARD® 7.5mg film tableta

Hipertenzija

Zofecard je indikovan u terapiji blage do umjerene esencijalne hipertenzije.

Akutni infarkt miokarda

Zofecard je indikovan u terapiji koja je započeta u prvih 24 sata kod pacijenata sa akutnim infarktom miokarda, sa ili bez znakova i simptoma srčane insuficijencije, koji su hemodinamski stabilni i ne primaju trombolitičku terapiju.

Doza se mora titrirati prema pacijentovom odgovoru na terapiju.

Doziranje

Hipertenzija

Podešavanje doziranja treba da bude određeno izmjerenim krvnim pritiskom neposredno prije sljedeće doze. Doza se može povećavati u intervalu od 4 nedjelje.

Pacijenti kod kojih ne postoji gubitak volumena ili soli:

Terapiju treba započeti dozom od 15 mg jednom dnevno i titrirati prema višim dozama, kako bi se postigla optimalna kontrola krvnog pritiska.

Uobičajena efikasna dnevna doza iznosi 30 mg jednom dnevno.

Maksimalna doza je 60 mg dnevno i primjenjuje se kao pojedinačna doza ili podijeljena u dvije doze.

U slučaju neadekvatnog odgovora pacijenta, mogu se dodati i drugi antihipertenzivni ljekovi, kao što su diuretici (vidjeti odjeljke 4.3, 4.4, 4.5 i 5.1).

Pacijenti kod kojih se sumnja na postojanje gubitka volumena ili soli:

Nakon prve doze se može javiti hipotenzija kod visoko rizičnih pacijenata (vidjeti odjeljak 4.4 Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka). Započinjanje terapije ACE inhibitorima zahtijeva korekciju nedostatka soli i/ili volumena, prekid postojeće terapije diureticima dva do tri dana prije upotrebe ACE inhibitora, i početnu dozu od 15 mg dnevno. Ukoliko to nije moguće, onda početna doza treba da iznosi 7,5 mg dnevno.

Pacijente sa visokim rizikom nastanka teške akutne hipotenzije treba pažljivo nadzirati, poželjno je u bolnici, dokle god se očekuje maksimalni efekat nakon administracije prve doze, kao i kod svakog povećanja doze ACE inhibitora i/ili diuretika. Ovo se takođe odnosi i na pacijente sa anginom pectoris ili cerebrovaskularnim oboljenjem, gdje prekomjerna hipotenzija može rezultirati infarktom miokarda ili cerebrovaskularnim akcidentom.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenjem bubrega i pacijenata na dijalizi:

Kod hipertenzivnih pacijenata sa blagim bubrežnim oštećenjem (klirens kreatinina > 45 ml/ min), može se primijeniti ista doza i jednodnevni režim doziranja sa lijekom Zofecard kao i kod pacijenata sa normalnom bubrežnom funkcijom. Kod pacijenata sa umjerenim do teškim oštećenjem bubrega (klirens kreatinina < 45 ml/ min) treba primjenjivati polovinu terapijske doze lijeka Zofecard; nije potrebna modifikacija jednodnevnog režima doziranja.

Početna doza i režim doziranja za lijek Zofecard za hipertenzivne pacijente na dijalizi mora iznositi ¼ doze koja se primenjuje kod pacijenata sa normalnom bubrežnom funkcijom.

Nedavna klinička ispitivanja su pokazala da postoji visoka incidenca anafilaktoidnih reakcija kod pacijenata koji primaju ACE inhibitore tokom hemodijalize visokoprotočnim dijaliznim membranama ili tokom LDL afereze (vidjeti odjeljak 4.4 Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka).

Starije osobe (preko 65 godina)

Kod starijih pacijenata sa normalnim klirensom kreatinina nije potrebno podešavanje doze.

Kod starijih pacijenata sa sniženim klirensom kreatinina (manje od 45 ml/min) preporučuje se polovina dnevne doze.

Klirens kreatinina se izračunava pomoću vrijednosti serumskog kreatinina po sljedećoj formuli:

Klirens kreatinina (ml/min) = (140- starost) x tjelesna težina (kg)

serumski kreatinin (mg/dl) x 72

Ova formula pokazuje klirens kreatinina kod muškaraca. Za izračunavanje kod žena, dobijena vrijednost se množi sa 0,85.

Doziranje kod oštećenja funkcije jetre:

Kod hipertenzivnih pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem jetre, početna doza lijeka Zofecard iznosi polovinu doze za pacijente sa normalnom hepatičkom funkcijom.

Kod hipertenzivnih pacijenata sa teškim oštećenjem jetre, lijek Zofecard je kontraindikovan.

Pedijatrijska populacija (mladji od 18 godina)

Još uvijek nije ustanovljena bezbjednost i efikasnost primjene lijeka Zofecard kod djece. Zato se njegova primjena ne preporučuje.

Akutni infarkt miokarda

Terapiju lijekom Zofecard treba započeti u toku 24 sata od prvih simptoma akutnog infarkta miokarda i sprovoditi je 6 nedjelja.

Doziranje treba da bude po sljedećem režimu:

Prvi i drugi dan: 7,5 mg na svakih 12 sati.

Treći i četvrti dan : 15 mg na svakih 12 sati.

Od petog dana pa na dalje: 30 mg na svakih 12 sati

Dnevnu dozu ne treba povećavati u slučaju niskog sistolnog pritiska (≤ 120 mm Hg) na početku terapije ili tokom prva tri dana od infarkta miokarda. U slučaju hipotenzije (≤ 100 mm Hg) terapija se može nastaviti dozom koju je pacijent prethodno tolerisao. U slučaju teške hipotenzije (sistolni krvni pritisak niži od 90 mm Hg, u dva uzastopna mjerenja u razmaku od najmanje 1 sat), Zofecard treba ukinuti.

Nakon 6 nedjelja terapije treba ponovo procijeniti stanje pacijenta i terapiju prekinuti kod onih pacijenata koji nemaju znake disfunkcije lijeve komore ili srčane insuficijencije. Ukoliko su ovi znaci prisutni, terapiju treba nastaviti tokom dužeg perioda.

Ukoliko je to potrebno, pacijenti treba da primaju i standardnu terapiju, kao što je terapija nitratima, aspirinom i ß-blokatorima.

Doziranje kod starijih osoba:

Zofecard treba primjenjivati sa oprezom kod pacijenata sa infarktom miokarda, koji imaju više od 75 godina.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenjem bubrežne funkcije i na dijalizi:

Nije ustanovljena efikasnost i bezbjednost primjene lijeka Zofecard kod pacijenata sa infarktom miokarda kod kojih postoji oštećenje bubrega ili koji su na dijalizi. Zato Zofecard ne treba primjenjivati u liječenju ovih pacijenata.

Doziranje kod pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre:

Nije ustanovljena efikasnost i bezbjednost primjene lijeka Zofecard kod pacijenata sa infarktom miokarda kod kojih postoji oštećenje jetre. Zato Zofecard ne treba primjenjivati u liječenju ovih pacijenata.

Način primjene

Zofecard se može uzimati prije, tokom ili nakon obroka.

• Preosjetljivost na zofenopril kalcijum, na bilo koji drugi ACE inhibitor, ili na neku od pomoćnih materija ovog lijeka navedenih u dijelu 6.1.
• Angioneurotski edem u anamnezi uzrokovan prethodnom terapijom ACE inhibitorima.
• Nasljedni/idiopatski angioneurotski edem.
• Teško oštećenje funkcije jetre.
• Drugi i treći trimestar trudnoće (vidjeti odjeljke 4.4 i 4.6).
• Žene u reproduktivnom periodu, osim u slučaju korišćenja efikasne kontracepcije.
• Obostrana stenoza bubrežnih arterija ili jednostrana stenoza renalne arterije kod postojanja jedinog bubrega.
• Istovremena primjena lijeka Zofecard sa ljekovima koji sadrže aliskiren kod pacijenata sa šećernom bolešću ili oštećenjem bubrega (GFR60mL/min/1,73m2) (vidjeti odjeljke 4.5 i 5.1).

Hipotenzija:

Kao i drugi ACE inhibitori, Zofecard može uzrokovati značajan pad krvnog pritiska, naročito nakon prve doze, mada je simptomatska hipotenzija rijetka kod pacijenata sa nekomplikovanom hipertenzijom.

Ova pojava je najprije moguća kod pacijenata kod kojih postoji gubitak volumena tečnosti i elektrolita usljed terapije diureticima, dijetetske restrikcije soli, dijalize, dijareje ili povraćanja, ili kod onih koji imaju tešku rennin-zavisnu hipertenziju (vidjeti odjeljke 4.5 i 4.8).

Simptomatska hipotenzija je prijavljivana, uglavnom, kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom sa ili bez udružene renalne insuficijencije. Vjerovatnija je kod pacijenata koji su u težim stadijumima srčane insuficijencije, a koji primaju velike doze diuretika Henleoeve petlje, kod onih sa hiponatrijemijom ili funkcionalnim bubrežnim oštećenjem. Kod ovih pacijenata terapiju treba započeti pod strogim medicinskim nadzorom, najbolje u bolnici, sa malim dozama i pažljivim podešavanjem doza.

Ukoliko je moguće, terapiju diureticima treba privremeno prekinuti kod započinjanja terapije lijekom Zofecard.

Ovo se takođe odnosi i na pacijente sa anginom pektoris ili cerebrovaskularnim oboljenjem kod kojih prekomjerni pad krvnog pritiska može izazvati infarkt miokarda ili cerebrovaskularni akcident.

Ukoliko se razvije hipotenzija, pacijenta treba postaviti u ležeći položaj. Može biti neophodna nadoknada tečnosti intravenskim davanjem fiziološkog rastvora. Pojava hipotenzije nakon početne doze ne isključuje dalje pažljivo titriranje doze lijeka, nakon uspješne sanacije stanja.

Kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom koji imaju normalan ili nizak krvni pritisak, može se javiti dodatno sistemsko smanjenje krvnog pritiska usljed primjene lijeka Zofecard. Ovaj efekat je očekivan, i nije razlog za prekid terapije. Ako hipotenzija postane simptomatska, može biti potrebno smanjivanje doze ili prekid terapije lijekom Zofecard.

Hipotenzija kod akutnog infarkta miokarda:

Terapija lijekom Zofecard se ne smije započeti uz liječenje vazodilatatorom kod pacijenata sa akutnim infarktom miokarda ako postoji rizik od dodatne ozbiljne hemodinamske kompromitacije. To su pacijenti sa sistolnim krvnim pritiskom < 100 mm Hg ili u kardiogenom šoku. Terapija lijekom Zofecard kod pacijenata sa akutnim infarktom miokarda može dovesti do teške hipotenzije. U slučaju perzistentne hipotenzije (sistolni krvni pritisak manje od 90 mm Hg tokom jednog sata), Zofecard treba ukinuti. Kod pacijenata sa teškom srčanom insuficijencijom nakon akutnog infarkta miokarda, Zofecard treba primijeniti samo ako je pacijent hemodinamski stabilan.

Pacijenti sa infarktom miokarda kod kojih postoji oštećena funkcija jetre:

Nije ustanovljena efikasna i bezbjedna primjena lijeka Zofecard kod pacijenata sa infarktom miokarda kod kojih postoji oštećenje jetre. Zato Zofecard ne treba primjenjivati za liječenje ovih pacijenata.

Starije osobe:

Zofecard treba oprezno primjenjivati kod pacijenata sa infarktom miokarda, koji su stariji od 75 godina.

Pacijenti sa renovaskularnom hipertenzijom:

Rizik od teške hipotenzije i bubrežne insuficijencije se povećava ako se ACE inhibitori daju pacijentima sa renovaskularnom hipertenzijom i već postojećom bilateralnom stenozom bubrežnih arterija ili stenozom bubrežne arterije jedinog bubrega.Tome može doprinijeti i liječenje diureticima.

Gubitak funkcije bubrega može se dogoditi i u slučaju samo blagih promjena serumskog kreatinina, čak i kod pacijenata s jednostranom stenozom bubrežne arterije. Ocijeni li se da je to apsolutno neophodno, liječenje lijekom Zofecard treba početi u bolnici pod pažljivim nadzorom ljekara, malim dozama i pažljivim titriranjem doze. Prilikom uvođenja lijeka Zofecard, primjenu diuretika treba privremeno prekinuti te pomno pratiti bubrežnu funkciju tokom prvih nekoliko nedjelja liječenja.

Pacijenti sa bubrežnom insuficijencijom:

Zofecard treba pažljivo primjenjivati kod pacijenata sa bubrežnom insuficijencijom jer oni zahtijevaju redukovane doze i tokom terapije se mora vršiti strogi nadzor bubrežne funkcije. Prijavljeni su slučajevi bubrežne insuficijencije usljed primjene ACE inhibitora, uglavnom kod pacijenata sa teškom srčanom insuficijencijom ili već postojećim bubrežnim oboljenjem, uključujući i stenozu bubrežne arterije. Kod nekih pacijenata sa neispoljenim bubrežnim oboljenjem došlo je do porasta koncentracije uree i kreatinina u krvi, naročito kod istovremene primjene diuretika. Može biti neophodna redukcija doze ACE inhibitora i/ili prekid primjene diuretika. Preporučuje se pažljiv nadzor bubrežne funkcije tokom prvih nekoliko nedjelja terapije.

Nije ustanovljena efikasnost i bezbjednost primjene lijeka Zofecard kod pacijenata sa infarktom miokarda i bubrežnim oštećenjem. Zato Zofecard ne treba primjenjivati kod pacijenata sa bubrežnim oštećenjem [serumski kreatinin ≥ 2,1 mg/ dl (≥185,64 µmol/l) i proteinurija ≥ 500 mg/dan] i infarktom miokarda.

Pacijenti na dijalizi:

Pacijenti na dijalizi visokoprotočnim poliakrilonitrilnim membranama (na primjer AN 69) i na terapiji ACE inhibitorima mogu, u prvih nekoliko minuta od početka hemodijalize, ispoljiti anafilaktoidne reakcije kao što su oticanje lica, crvenilo lica, hipotenzija i dispneja. Preporučuje se upotreba alternativnih membrana ili alternativnih antihipertenzivnih ljekova.

Nije ustanovljena efikasnost i bezbjednost primjene lijeka Zofecard kod pacijenata sa infarktom miokarda koji su na hemodijalizi. Zato Zofecard ne treba primjenjivati u liječenju ovih pacijenata.

Pacijenti na LDL aferezi:

Pacijenti na terapiji ACE inhibitorima koji su na LDL aferezi dekstran sulfatom mogu ispoljiti anafilaktoidne reakcije slične onima koje se viđaju kod pacijenata na dijalizi visokoprotočnim membranama (vidjeti ranije). Preporučuje se primjena druge grupe antihipertenzivnih ljekova kod ovih pacijenta.

Anafilaktičke reakcije tokom desenzibilizacije ili nakon ujeda insekta:

U rijetkim slučajevima, pacijenti koji su pod terapijom ACE inhibitorima tokom terapije desensibilizacije na otrov ili nakon ujeda insekta imali su po život opasne anafilaktoidne reakcije. Kod istih pacijenta se ovakve reakcije mogu izbjeći privremenim prekidom terapije ACE inhibitorima, ali se ponovo javljaju nakon uvođenja lijeka. Zato je važno biti oprezan kod pacijenata koji su na terapiji ACE inhibitorima, a prolaze kroz terapiju desenzibilizacije.

Transplantacija bubrega:

Ne postoje iskustva koja se odnose na primjenu lijeka Zofecard kod pacijenata sa nedavnom transplantacijom bubrega.

Primarni aldosteronizam:

Pacijenti sa primarnim aldosteronizmom generalno neće reagovati na terapiju antihipertenzivnim ljekovima koji djeluju preko inhibicije renin-angiotenzin sistema. Zato se ne preporučuje primjena ovih ljekova.

Angioedem:

Angioedem lica, ekstremiteta, usana, sluznica, jezika, glotisa i/ili larinksa se može javiti kod pacijenata koji su na terapiji ACE inhibitorima, najčešće tokom prvih nedjelja terapije. Međutim, u rijetkim slučajevima, teški angioedem se može razviti nakon dugotrajne terapije inhibitorima angiotenzin konvertujućeg enzima. Primjena ACE inhibitora se mora odmah prekinuti i zamijeniti lijekom koji pripada drugoj grupi antihipertenziva.

Angioedem koji zahvata jezik, glotis ili larinks može biti fatalan. Odmah treba primijeniti urgentnu terapiju, koja uključuje (ali nije ograničena samo na) subkutanu primjenu rastvora adrenalina 1: 1000 (0,3 do 0,5 ml) ili sporu intravensku primjenu adrenalina 1 mg/ml (razblažuje se prema uputstvu) uz pažljiv nadzor EKG-a i krvnog pritiska. Pacijent mora biti hospitalizovan i opserviran najmanje 12 do 24 sata i ne treba ga otpuštati do potpunog povlačenja simptoma.

Čak i u slučajevima kad je edem bio ograničen samo na jezik, bez kompromitovanog disanja, može biti neophodan nadzor, jer ponekad liječenje antihistaminicima i kortikosteroidima nije dovoljno.

Kod pacijenata crne rase koji primaju ACE inhibitore, veća je incidenca angioedema nego kod ostalih pacijenata.

Pacijenti sa angioedemom u anamnezi, koji nije bio povezan sa terapijom ACE inhibitorima, su pod većim rizikom od pojave angioedema dok primaju ACE inhibitore (vidjeti odjeljak 4.3 Kontraindikacije)

Kašalj:

Tokom terapije lijekom Zofecard, može se javiti suvi neproduktivni kašalj koji nestaje sa prekidom terapije. Kašalj izazvan ACE inhibitorima treba razmotriti prilikom postavljanja diferencijalne dijagnoze kašlja.

Insuficijencija jetre:

ACE inhibitori se rijetko dovode u vezu sa sindromom koji započinje holestatskom žuticom i napreduje do nekroze jetre a ponekada i smrti. Mehanizam ovog sindroma je još uvek nejasan. Pacijentima koji su na terapiji ACE inhibitorima, a dobiju žuticu ili se javi značajan porast vriujednosti enzima jetre, treba isključiti ACE inhibitore i uključiti adevatnu terapiju.

Hiperkalijemija:

Hiperkalijemija se može javiti tokom terapije ACE inhibitorima.

Pacijenti koji su u riziku da razviju hiperkalijemiju su oni sa renalnom insuficijencijom, dijabetesom ili pacijenti koji istovremeno koriste diuretike koji štede kalijum, suplemente kalijuma ili supstituente soli koji sadrže kalijum; ili kod pacijenata koji su na terapiji drugim aktivnim supstancama koje podižu nivo kalijuma u plazmi (npr. heparin). Ukoliko je neophodna istovremena upotreba ovih preparata, treba je sprovesti uz česte kontrole serumskog kalijuma (vidjeti odjeljak 4.5).

Dvostruka blokada sistema renin-angiotenzin-aldosteron (RAAS)

Postoje dokazi da istovremena primjena ACE inhibitora, blokatora angiotenzin II receptora ili aliskirena povećava rizik od pojave hipotenzije, hiperkalijemije i smanjene bubrežne funkcije (uključujući akutnu bubrežnu insuficijenciju). Dvostruka blokada RAAS-a kombinovanom primjenom ACE inhibitora, blokatora angiotenzin II receptora ili aliskirena stoga se ne preporučuje (vidjeti odjeljke 4.5 i 5.1).

Ukoliko se terapija dvostrukom blokadom smatra apsolutno neophodnom, smije se sprovoditi samo pod nadzorom ljekara specijaliste i uz pažljivo praćenje bubrežne funkcije, elektrolita i krvnog pritiska. ACE inhibitori i blokatori angiotenzin II receptora ne smiju se primjenjivati istovremeno kod pacijenata s dijabetičkom nefropatijom.

Operativni zahvati/ anestezija:

ACE inhibitori mogu uzrokovati hipotenziju ili čak hipotenzivni šok kod pacijenata u toku većeg operativnog zahvata ili tokom anestezije, s obzirom da mogu da blokiraju formiranje angiotenzina II nakon kompenzacionog oslobađanja renina.

Ukoliko nije moguće prekinuti terapiju ACE inhibitorima, intravaskularni volumen i volumen plazme treba pažljivo pratiti.

Aortna stenoza, stenoza mitralnih zalistaka/ hipertrofična kardiomiopatija :

ACE inhibitore treba sa oprezom koristiti kod pacijenata sa stenozom mitralnih zalistaka i sa opstrukcijom protoka iz lijeve komore.

Neutropenija/agranulocitoza :

Kod pacijenata koji primaju ACE inhibitore, prijavljeni su slučajevi neutropenije/agranulocitoze, trombocitopenije i anemija. Rizik od neutropenije zavisi od doze i tipa lijeka, kao i od kliničkog stanja pacijenta. Rijetko se viđa kod nekomplikovanih pacijenata, ali se može javiti kod pacijenata sa izvjesnim stepenom oštećenja bubrega, pogotovu ako je udružen sa oboljenjima vaskularnog kolagena npr. sistemski lupus eritematozus, sklerodermija i terapija imunosupresivima, terapija alopurinolom ili prokainamidom, ili kombinacija ovih faktora. Neki od ovih pacijenata mogu razviti teške infekcije koje ne odgovaraju na intenzivnu antibiotsku terapiju.

Ako se zofenopril daje kod ovih pacijenata, preporuka je da se utvrdi broj bijelih krvnih ćelija i da se radi diferencijalno brojanje u odnosu na stanje prije početka terapije, svake dvije nedjelje tokom prva tri mjeseca terapije zofenoprilom, a kasnije periodično. Pacijente treba upozoriti da prijave bilo koji znak infekcije tokom terapije (npr. bol u grlu, groznica), kada treba uraditi diferencijalno brojanje bijelih krvnih ćelija. Zofenopril, kao i drugu terapiju koja se uzima istovremeno (vidjeti odjeljak 4.5), treba isključiti ako je otkrivena neutropenija (manje od 1000/ mm3 neutrofila) ili se sumnja na nju.

Neutropenija/ agranulocitoza je reverzibilna nakon prekida upotrebe ACE inhibitora.

Psorijaza:

ACE inhibitori se moraju sa oprezom primjenjivati kod pacijenata sa psorijazom.

Proteinurija:

Proteinurija se posebno javlja kod pacijenata sa postojećim oštećenjem bubrežne funkcije, ili pri relativno velikim dozama ACE inhibitora. Pacijenti sa bubrežnim oboljenjem u anamnezi, prije terapije treba da utvrde nivo proteina u urinu (indikator traka se nakvasi prvim jutrnjim urinom) i da to nastave da rade periodično.

Pacijenti sa dijabetesom:

Tokom prvih mjeseci terapije ACE inhibitorima (vidjeti odjeljak 4.5) treba pažljivo pratiti nivo glukoze kod dijabetičara koji su na terapiji oralnim antidijabeticima ili insulinom (vidjeti odjeljak 4.5).

Litijum:

Ne preporučuje se kombinacija litijuma i leka Zofecard (vidjeti odjeljak 4.5).

Rasa:

Kao i ostali ACE inhibitori, zofenopril može imati manju efikasnost u pogledu spuštanja krvnog pritiska kod pripadnika crne rase u odnosu na pacijente drugih rasa. Inhibitori enzima konvertaze angiotenzina imaju veću učestalost angioedema kod pacijenata crne rase, u odnosu na pacijente drugih rasa.

Trudnoća:

Liječenje ACE inhibitorima ne treba započinjati tokom trudnoće. Ukoliko se terapija ACE inhibitorima ne smatra neophodnom, pacijentkinje koje planiraju trudnoću treba prebaciti na drugu antihipertenzivnu terapiju koja ima ustanovljen dobar bezbjednosni profil za upotrebu u trudnoći. Kada se potvrdi trudnoća, terapiju ACE inhibitorima treba odmah prekinuti, i započeti drugu terapiju (vidjeti odjeljke 4.3 i 4.6).

Ostalo:

Ovaj lijek sadrži laktozu. Pacijenti sa rijetkim nasljednim poremećajem tolerancije galaktoze, nedostatkom Lapp-laktaze ili malapsorpcijom glukoze i galaktoze, ne bi trebalo da uzimaju ovaj lijek.

Istovremena primjena koja se ne preporučuje:

Diuretici koji štede kalijum i suplementi kalijuma

ACE inhibitori smanjuju gubitak kalijuma indukovan diureticima. Diuretici koji štede kalijum, npr. spironolakton, triamteren ili amilorid, suplementi kalijuma ili supstituenti soli koji sadrže kalijum, mogu dovesti do značajnog porasta serumskog kalijuma. Ukoliko je neophodna njihova istovremena primjena zbog pojave hipokalijemije, treba ih koristiti sa oprezom, uz čestu kontrolu kalijuma u serumu i EKG (vidjeti odjeljak 4.4).

ACE inhibitori, blokatori angiotenzin II receptora ili aliskiren

Podaci dobijeni iz kliničkih ispitivanja pokazali su da je dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteronskog sistema (RAAS) kombinovanom primjenom ACE inhibitora, blokatora angiotenzin II receptora ili aliskirena povezana sa većom učestalošću neželjenih dejstava kao što su: hipotenzija, hiperkalijemija i oslabljena bubrežna funkcija (uključujući akutnu bubrežnu insuficijenciju) u poređenju sa primjenom samo jednog lijeka koji deluje na RAAS (vidjeti odjeljke 4.3, 4.4 i 5.1).

Istovremena primjena pri kojoj je potreban oprez

Diuretici (tiazidni ili diuretici Henlejeve petlje):

Pacijenti koji su bili na terapiji visokim dozama diuretika, a pogotovo ako postoji gubitak volumena i/ili soli, mogu iskusiti prekomjerno sniženje krvnog pritiska nakon započinjanja terapije zofenoprilom (vidjeti odjeljak 4.4). Vjerovatnoća hipotenzivnog dejstva se može smanjiti ukidanjem diuretika, povećanjem unosa tečnosti ili soli, ili započinjanjem terapije manjim dozama zofenoprila.

Litijum Prijavljeno je reverzibilno povećanje koncentracije litijuma u serumu, kao i povećanje njegove toksičnosti, tokom istovremene primjene sa ACE inhibitorima. Istovremena upotreba sa tiazidnim diureticima može još više povećati rizik od toksičnosti litijuma, koji je u osnovi povećan upotrebom ACE inhibitora.

Zato, lijek Zofecard nije preporučljivo koristiti istovremeno sa litijumom. Ako je istovremena upotreba neophodna, treba pažljivo pratiti nivoe litijuma u serumu.

Soli zlata

Nitroidna reakcija (simptomi vazodilatacije koji uključuju crvenilo lica, mučninu, vrtoglavicu i hipotenziju, koji mogu biti veoma teški) se češće prijavljuje kod pacijenata koji su na terapiji preparatima zlata (npr. natrijum aurotiomalat) i ACE inhibitorima istovremeno.

Anestetici

ACE inhibitori mogu pojačati hipotenzivno dejstvo određenih anestetika.

Narkotici/ triciklični antidepresivi/ antipsihotici/ barbiturati

Može se javiti posturalna hipotenzija.

Drugi antihipertenzivni ljekovi(npr. ß-blokatori, ά-blokatori, kalcijumski antagonisti)

Primjenom ovih ljekova se može pojačati hipotenzivni efekat. Oprezno treba primjenjivati terapiju nitroglicerinom, ostalim nitratima, ili vazodilatatorima.

Cimetidin

Može povećati rizik od hipotenzivnog dejstva.

Ciklosporin

Istovremena primjena sa ACE inhibitorima može povećati rizik od bubrežne disfunkcije.

Alopurinol, prokainamid, citostatici ili imunosupresivi

Istovremena primjena sa ACE inhibitorima povećava rizik od hipersenzitivnih reakcija. Podaci o drugim ACE inhibitorima ukazuju na povećan rizik od leukopenije kada se primjenjuju istovremeno.

Antidijabetici

Rijetko, ACE inhibitori mogu potencirati hipoglikemijski efekat insulina i oralnih antidijabetika, kao što je sulfonilurea, kod dijabetičara. Ako se koriste istovremeno, može biti potrebno smanjenje doze antidijabetika.

Hemodijaliza visokoprotočnim membranama

Istovremena primjena sa ACE inhibitorima povećava rizik od anafilaktoidnih reakcija.

Sistemski kortikosteroidi

Istovremena primjena sa ACE inhibitorima može dovesti do povećanog rizika od leukopenije.

O čemu treba voditi računa pri istovremenoj upotrebi

Nesteroidni antiinflamatorni ljekovi (uključujući acetilsalicilnu kiselinu ≥ 3 g/ dan)

Primjena nesteroidnih antiinflamatornih ljekova može redukovati antihipertenzivno dejstvo ACE inhibitora. Takođe je opisano da NSAIL i ACE inhibitori pokazuju aditivno dejstvo na povećanje serumskog kalijuma, dok se bubrežna funkcija može smanjiti. Ovi efekti su, u principu, reverzibilni, a pojavljuju se kod pacijenata sa ugroženom bubrežnom funkcijom. Rijetko se može javiti akutna bubrežna insuficijencija, posebno kad pacijenata sa ugroženom bubrežnom funkcijom, kao što su stariji ili dehidrirani pacijenti.

Antacidi

Redukuju bioraspoloživost ACE inhibitora.

Simpatomimetici

Mogu redukovati antihipertenzivno dejstvo ACE inhibitora; kako bi potvrdili da su postignuti željeni efekti, pacijente treba pažljivo pratiti.

Hrana

Može redukovati brzinu ali ne i stepen resorpcije zofenopril kalcijuma.

Dodatne informacije:

Nisu raspoloživi direktni klinički podaci o interakcijama zofenoprila sa drugim ljekovima koji se metabolišu CYP enzimima. Međutim, in vitro metaboličke studije sa zofenoprilom su pokazale da nema potencijalnih interakcija sa ljekovima koji se metabolišu CYP enzimima.

Upotreba ACE inhibitora se ne preporučuje u prvom trimestru trudnoće (vidjeti odjeljak 4.4). Upotreba ACE inhibitora je kontraindikovana tokom drugog i trećeg trimestra trudnoće (vidjeti odjeljke 4.3 i 4.4)

Dokazi iz epidemioloških studija, koje su ispitivale rizik od teratogenosti nakon terapije ACE inhibitorima tokom prvog trimestra trudnoće, nisu konkluzivni; međutim malo povećanje rizika se ne može isključiti. Pacijentkinje koje planiraju trudnoću treba prebaciti na alternativnu antihipertenzivnu terapiju sa dokazanim povoljnim bezbjednosnim profilom za upotrebu u trudnoći, osim ako nastavak terapije ACE inhibitorima nije neophodan. Kada se potvrdi trudnoća, terapiju ACE inhibitorima treba odmah prekinuti, i ako je potrebno, započeti alternativnu terapiju.

Poznato je da izloženost fetusa ACE inhibitorima, tokom drugog i trećeg trimestra, ima fetotoksične efekte (umanjenje bubrežne funkcije, oligohidroamnion, deformiteti lobanje) i pokazuje neonatalnu toksičnost (bubrežna insuficijencija, hipotenzija, hiperkalijemija) (vidjeti odjeljak 5.3). Kod pacijentkinja koje su izložene dejstvu ACE inhibitora tokom drugog trimestra trudnoće, preporučljivo je uraditi ultrazvučne kontrole bubrežne funkcije i lobanje. Novorođenčad čije su majke uzimale ACE inhibitore, treba pažljivo pratiti zbog hipotenzije (vidjeti odjeljke 4.3 i 4.4).

Dojenje:

S obzirom da nema informacija o upotrebi lijeka Zofecard tokom dojenja, ne preporučuje se njegova primjena, već se preporučuje alternativna terapija sa boljim bezbjednosnim profilom tokom perioda dojenja; ovo posebno važi za pacijentkinje koje doje novorođenčad ili prevremeno rođene bebe.

Nema studija o uticaju lijeka Zofecard na sposobnost vožnje. Tokom upravljanja vozilom ili rukovanja mašinama treba imati na umu da se ponekad mogu pojaviti ošamućenost, vrtoglavica i zamor.

U nastavku su navedena sva neželjena dejstva koja su prijavljena tokom kliničke primjene Zofecarda. Razvrstana su prema sistemima organa i prema učestalosti na sljedeći način: veoma česta (≥1/10); česta (≥1/100, <1/10); povremena (≥1/1000, ≤ 1/100); rijetka (≥1/10000, ≤ 1/1000); veoma rijetka (≤ 1/10000).

Poremećaji nervnog sistema

Često:

vrtoglavica, glavobolja

Respiratorni, torakalni i medijastinalni poremećaji

Često:

kašalj

Gastrointestinalni poremećaji

Često:

mučnina/povraćanje

Poremećaji na nivou kože i potkožnog tkiva

Povremeno:

osip

Rijetko:

angioedem

Poremećaji mišićno-koštanog sistema i vezivnog tkiva

Povremeno:

grčevi u mišićima

Opšti poremećaji i reakcije na mjestu primjene

Često:

zamor

Povremeno:

astenija

Primijećena su sljedeća neželjena dejstva tokom terapije ACE inhibitorima.

Poremećaji krvi i limfnog sistema

Kod nekih pacijenata se može javiti agranulocitoza i pancitopenija.

Kod pacijenata sa deficitom glukozo-6-fosfat dehidrogenaze prijavljivana je hemolitična anemija.

Poremećaji metabolizma i ishrane

Veoma rijetko se javlja hipoglikemija.

Psihijatrijski poremećaji

Rijetko se javlja depresija, promjene raspoloženja, poremećaj sna, stanje konfuzije.

Poremećaji nervnog sistema

Povremeno se javlja parestezija, disgeuzija, poremećaj ravnoteže.

Poremećaji oka

Rijetko se javlja zamagljen vid.

Poremećaji uha i labirinta

Rijetko se javlja tinitus.

Kardiološki poremećaji

Prijavljeni su individualni slučajevi tahikardije, palpitacija, aritmije, angine pektoris i infarkta miokarda koji su povezani sa hipotenzijom pri uzimanju ACE inhibitora.

Vaskularni poremećaji

Primijećena je pojava teške hipotenzije nakon započinjanja terapije ili usljed povećanja doze. Ovo je naročito primijećeno kod određenih rizičnih grupa (vidjeti odjeljak 4.4 Posebna upozorenja i mjere opreza pri primjeni lijeka). Mogu se javiti simptomi kao što su vrtoglavica, osjećaj slabosti, oslabljen vid, rijetko sa poremećajem svijesti (sinkopa).

Rijetko se javlja crvenilo lica uz osjećaj vrućine.

Respiratorni, torakalni i medijastinalni poremećaji

Rijetko su prijavljeni dispneja, sinusitis, rinitis, glositis, bronhitis i bronhospazam. Kod malog broja pacijenata, primjena ACE inhibitora je izazvala pojavu angioneurotskog edema koji zahvata lice i orofaringealna tkiva. U izolovanim slučajevima, angioneurotski edem koji je zahvatio gornje disajne puteve uzrokovao je njihovu fatalnu opstrukciju.

Gastrointestinalni poremećaji

Povremeno se mogu javiti abdominalni bol, dijareja, konstipacija i suvoća usta.

Opisani su individualni slučajevi pankreatitisa i ileusa tokom primjene ACE inhibitora. Veoma rijetko se može javiti angioedem tankog creva.

Hepatobilijarni poremećaji

Opisani su individualni slučajevi holestazne žutice i hepatitisa tokom primjene ACE inhibitora.

Poremećaji kože i potkožnog tkiva

Povremeno se mogu javiti alergijske reakcije i reakcije hipersenzitivnosti kao što su pruritis, urtikarija, multiformni eritem, Stivens-Johnson sindrom, toksična epidermalna nekroliza, ospa slična psorijazi i alopecija. Ove promjene mogu biti praćene groznicom, mijalgijom, artralgijom, eozinofilijom i/ili povećanjem titra ANA.

Rijetko se javlja hiperhidroza.

Poremećaj mišićno-koštanog sistema i vezivnog tkiva

Povremeno se može javiti mijalgija.

Poremećaji bubrega i urinarnog sistema

Bubrežna insuficijencija se može pojaviti ili se pojačati. Prijavljena je pojava akutne bubrežne insuficijencije (vidjeti Upozorenja i mjere opreza).

Rijetko se može javiti abnormalna mikturija.

Poremećaji reproduktivnog sistema i dojki

Rijetko se javlja erektilna disfunkcija.

Opšti poremećaji i reakcije na mestu primjene

Veoma rijetko se javljaju periferni otoci i bol u grudima.

Ispitivanja

Može se javiti porast uree i kreatinina u plazmi, koji je reverzibilan po prekidu terapije, posebno kod postojanja bubrežne insuficijencije, teške srčane insuficijencije i renovaskularne hipertenzije.

Kod nekoliko pacijenata prijavljeno je sniženje hemoglobina, hematokrita, trombocita i bijelih krvnih zrnaca.

Takođe je prijavljen i porast vrijednosti enzima jetre i bilirubina u serumu.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist /rizik  primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Agenciji za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore (CALIMS):

Agencija za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

Simptomi predoziranja su teška hipotenzija, šok, stupor, bradikardija, poremećaj elektrolita i bubrežna insuficijencija.

U slučaju predoziranja, pacijenta treba držati pod strogim nadzorom, najbolje na odjeljenju intenzivne njege. Treba često kontrolisati serumske elektrolite i kreatinin. Terapijske mjere zavise od prirode i težine simptoma. U slučaju da od ingestije nije prošlo mnogo vremena, mogu se primijeniti mjere za prevenciju resorpcije, kao što su gastrična lavaža i primjena adsorbenata i natrijum sulfata. Ukoliko se javi hipotenzija, pacijenta treba postaviti u položaj pri šoku i razmotriti primjenu ekspandera volumena i/ili terapiju angiotenzinom II. Bradikardiju i ekstenzivnu vagusnu reakciju treba tretirati atropinom. Može se razmotriti primjena pejs mejkera. ACE inhibitori se mogu ukloniti iz cirkulacije primjenom hemodijalize. Treba izbjegavati primjenu visokoprotočnih poliakrilonitrilnih membrana.

Farmakoterapijska grupa: ACE inhibitor

ATC kod: C09AA15

Mehanizam djelovanja

Smatra se da do povoljnog efekta lijeka Zofecard na hipertenziju i akutni infarkt miokarda dolazi primarno kao rezultat supresije rennin-angiotenzin-aldosteron sistema u plazmi. Inhibicija ACE (Ki 0,4 nM za argininske soli zofenoprilata u plućima kunića) rezultira sniženjem angiotenzina II u plazmi, što dovodi do sniženja vazopresorne aktivnosti i redukcije sekrecije aldosterona. Iako je to sniženje malo, može se javiti blago povećanje koncentracije kalijuma u serumu zajedno sa gubitkom natrijuma i tečnosti. Prekid negativne povratne sprege angiotenzina II na sekreciju renina rezultira povećanjem aktivnosti renina u plazmi. Aktivnost ACE u plazmi je, 24 sata nakon primjene pojedinačne doze od 30 mg odnosno 60 mg zofenopril kalcijuma, suprimirana za 53,4% odnosno 74,4%.

Inhibicija ACE rezultira povećanjem aktivnosti cirkulišućeg i lokalnog kalikrein-kinin sistema koji aktivacijom prostaglandinskog sistema doprinosi perifernoj vazodilataciji. Moguće je da je taj mehanizam uključen u hipotenzivno dejstvo zofenopril kalcijuma i da je odgovoran za određena neželjena dejstva.

Farmakodinamski efekti

Primjena lijeka Zofecard kod hipertenzivnih pacijenata dovodi do snižavanja krvnog pritiska u ležećem i stojećem položaju u skoro istom stepenu, bez kompenzacionog porasta srčane frekvence. Srednji sistemski vaskularni otpor ima tendenciju opadanja nakon primjene lijeka Zofecard.

Postizanje optimalne redukcije krvnog pritiska kod pojedinih pacijenata može zahtijevati nekoliko nedjelja terapije. Antihipertenzivno dejstvo se održava tokom dugotrajne terapije.

Nagli prekid terapije nije povezan sa naglim porastom krvnog pritiska. Za sada ne postoje podaci koji se odnose na efekte lijeka Zofecard na morbiditet i mortalitet kod hipertenzivnih pacijenata.

Iako je antihipertenzivno dejstvo uočeno u studijama na svim rasama, hipertenzivni pacijenti crne rase (obično nisko-reninska hipertenzivna populacija) su imali niži prosjek odgovora na monoterapiju ACE inhibitorima nego pacijenti drugih rasa. Ova razlika nestaje ukoliko se terapiji dodaju diuretici.

Klinička efikasnost i bezbjednost

Klinički efekti nastali usljed rane primjene lijeka Zofecard nakon infarkta miokarda mogu biti povezani sa mnogim faktorima, kao što su redukcija nivoa angiotenzin II u plazmi (u ovom slučaju limitirajući proces ventrikularnog remodeliranja koje može negativno uticati na vitalnu prognozu postinfarktnih pacijenata) i porast koncentracije vazodilatatornih supstanci (prostaglandinkinin sistem) u plazmi/tkivima.

Sprovedeno je randomizirano, placebo-kontrolisano kliničko istraživanje dejstva Zofecard film tableta na 1556 pacijenata sa infarktom prednjeg zida miokarda koji nisu primali trombolitičku terapiju. Terapija je započeta unutar 24 sata i nastavljena tokom 6 mjeseci. Incidenca primarno kombinovanog ishoda (teška srčana insuficijencija i/ili smrt u toku 6 mjeseci) je redukovana kod pacijenata tretiranih zofenoprilom (zofenopril 7,1%, placebo 10,6%). Stopa preživljavanja tokom jedne godine je povećana u Zofecard grupi.

Dvije velike randomizirane, kontrolisane studije (ONTARGET (ONgoing Telmisartan Alone and in combination with Ramipril Global Endpoint Trial) i VA NEPHRON-D (The Veterans Affairs Nephropathy in Diabetes)) ispitivale su primjenu kombinacije ACE inhibitora sa blokatorom angiotenzin II receptora.

ONTARGET je bila studija sprovedena kod pacijenata sa kardiovaskularnom ili cerebrovaskularnom bolešću u anamnezi, ili sa dijabetes melitusom tipa 2 uz dokaze o oštećenju perifernih organa. VA NEPHRON-D je studija sprovedena kod pacijenata sa dijabetes melitusom tipa 2 i dijabetičkom nefropatijom.

Ove studije nisu pokazale značajan povoljan efekat na bubrežne i/ili kardiovaskularne ishode i smrtnost, dok je uočen je povećani rizik od pojave hiperkalijemije, akutnog oštećenja bubrega i/ili hipotenzije u poređenju sa monoterapijom. S obzirom na njihove slične farmakodinamske osobine, ovi rezultati su relevantni i za druge ACE inhibitore i blokatore angiotenzin II receptora.

Zato se ACE inhibitori i blokatori angiotenzin II receptora ne smiju istovremeno primjenjivati kod pacijenata sa dijabetičkom nefropatijom.

ALTITUDE (Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) je bila studija dizajnirana za ispitivanje koristi dodavanja aliskirena standardnoj terapiji ACE inhibitorom ili blokatorom angiotenzin II receptora kod pacijenata sa diabetes melitusom tipa 2 i hroničnom bolešću bubrega, kardiovaskularnom bolešću ili oboje. Studija je završena ranije zbog povećanog rizika od neželjenih ishoda. Kardiovaskularna smrt i moždani udar bili su numerički učestaliji u grupi koja je primala aliskiren nego u onoj koja je primala placebo, a neželjeni dogadjaji i ozbiljni značajni neželjeni dogadjaji (hiperkalijemija, hipotenzija i bubrežna disfunkcija) bili su učestaliji u grupi koja je primala aliskiren nego u onoj koja je primala placebo.

Zofenopril kalcijum je prolijek, a aktivni inhibitor je slobodno sulfhidril jedinjenje, zofenoprilat, koje nastaje hidrolizom tioestra.

Resorpcija

Zofenopril kalcijum se brzo i kompletno resorbuje nakon oralne primjene i podliježe skoro kompletnoj konverziji u zofenoprilat, koji dostiže maksimalnu koncentraciju u krvi nakon 1,5 sati od oralne doze Zofecard tableta. Prisustvo hrane u gastrointestinalnom traktu smanjuje brzinu, ali ne i stepen resorpcije, i PIK vrijednosti zofenoprilata su skoro identične pri uzdržavanju od jela i u stanju sitosti.

Distribucija

Aproksimativno 88% cirkulišuće radioaktivnosti mjerene ex vivo nakon doze radioaktivno obilježenog zofenopril kalcijuma se veže za proteine plazme, i volumen distribucije u stanju ravnoteže iznosi 96 L.

Biotransformacija

U 76% urinarne radioaktivnosti nakon doze radioaktivno obilježenog zofenopril kalcijuma u urinu čovjeka je identifikovano osam metabolita. Glavni metabolit je zofenoprilat (22%), koji se zatim metaboliše na nekoliko načina, uključujući glukuronsku konjugaciju (17%), ciklizaciju i glukuronsku konjugaciju (13%), cisteinsku konjugaciju (9%) i Smetilaciju tiolske grupe (8%).

Eliminacija

Radioaktivno obilježeni zofenoprilat primijenjen intravenski se eliminiše urinom (76%) i fecesom (16%), dok se nakon oralne doze radioaktivno obeleženog zofenopril kalcijuma 69% odnosno 26% radioaktivnosti nalazi u urinu odnosno fecesu, ukazujući na dvostruki put eliminacije (bubrezi i jetra).

Poluvrijeme eliminacije zofenoprilata je 5,5 sati, a ukupan klirens je 1300 ml/min nakon oralne primjene zofenopril kalcijuma.

Linearnost/nelinearnost

Kinetika jednokratnih doza je linearna u doznom rasponu od 10 do 80 mg zofenopril kalcijuma i nema nakupljanja nakon primjene 15-60 mg zofenopril kalcijuma do 3 nedjelje.

Farmakokinetika kod starijih osoba

Kod starijih osoba nije potrebno podešavanje doze, ukoliko je bubrežna funkcija normalna.

Farmakokinetika kod bubrežne disfunkcije

Na osnovu komparacije ključnih farmakokinetičkih parametara zofenoprilata izmjerenih nakon oralne primjene radioaktivno obilježenog zofenopril kalcijuma, pacijenti sa blagim bubrežnim oštećenjem (klirens kreatinina >45 i <90 mL/min) eliminišu zofenopril iz organizma istom brzinom kao i osobe sa normalnom bubrežnom funkcijom (klirens kreatinina >90 mL/min).

Kod pacijenata sa umjerenim do teškim bubrežnim oštećenjem (744 mL/min), brzina eliminacije je redukovana na oko 50% od normalne. Ovo ukazuje na to da kod ovih pacijenata treba primjenjivati polovinu uobičajene početne doze lijeka Zofecard.

Kod pacijenata u terminalnom stadijumu oboljenja bubrega na hemodijalizi i peritonealnoj dijalizi, brzina eliminacije je redukovana na 25% od normalne. Ovo ukazuje na to da kod ovih pacijenata treba primjenjivati četvrtinu uobičajene početne doze lijeka Zofecard.

Farmakokinetika kod pacijenata sa disfunkcijom jetre

Kod pacijenata sa blagom do umjerenom disfunkcijom jetre poslije pojedinačne doze radioaktivno obilježenog zofenopril kalcijuma, vrijednosti Cmax i Tmax zofenoprilata su bile približne vrijednostima kod zdravih osoba. Međutim, vrijednosti PIK kod cirotičnih pacijenata su bile oko dva puta veće od vrijednosti kod normalnih osoba, ukazujući na to da inicijalna doza lijeka Zofecard za pacijente sa blagom do umjerenom hepatičkom disfunkcijom treba da bude polovina inicijalne doze osoba sa normalnom funkcijom jetre.

Nema farmakokinetičkih podataka za zofenopril i zofenoprilat kod pacijenata sa teškom disfunkcijom jetre, i zato je zofenopril kontraindikovan kod ovih pacijenata.

U studijama toksičnosti sa ponovljenim oralnim dozama koje su sprovedene na tri vrste sisara, efekti tretmana su uglavnom bili oni koji se uobičajeno javljaju kod ACE inhibitora. Ovo uključuje i sniženje broja eritrocita, porast koncentracije uree u serumu, smanjenje težine srca i hiperplaziju jukstaglomerularnih ćelija što se javlja pri dozama znatno većim od maksimalnih preporučenih doza za čovjeka. U studijama toksičnosti sa ponovljenim oralnim dozama na psima, pri velikim dozama je došlo do pojave krvne diskrazije izazvene imunološkim mehanizmima specifičnim za vrstu na kojoj su rađena ispitivanja.

Nisu primijećene značajne promjene u citohrom P450 enzimskim aktivnostima tokom jednogodišnje studije toksičnosti sa ponovljenim oralnim dozama kod majmuna.

U studijama reproduktivne toksičnosti, zofenopril je uzrokovao doznozavisnu redukciju brzine rasta potomaka, a takođe i nefrotoksičnost i redukciju postnatalne sposobnosti za život pri dozama od 90 do 270 mg/kg u F1 generaciji. Tretman zofenoprilom tokom trudnoće je uzrokovao fetalnu i razvojnu toksičnost potomaka pacova, kao i embrio- i feto- toksičnost kod kunića, ali samo pri dozama toksičnim za majku.

Studije genotoksičnosti su pokazale da zofenopril nije ni mutagen ni klastogen.

Studije sprovedene na miševima i pacovima nisu otkrile nijedan dokaz kancerogenosti. Samo se u studiji na miševima javio porast incidence atrofije testisa, ali klinički značaj ovog podatka nije poznat.

Tabletno jezgro:

celuloza, mikrokristalna

laktoza, monohidrat

kroskarameloza natrijum

magnezijum stearat

silicijum dioksid, koloidni, bezvodni

Film omotač:

hipromeloza

titan dioksid

makrogol 400

makrogol 6000

Nije primenjivo.

3 godine

Nema posebnih zahteva za čuvanje.

PVC/ PVDC/aluminijum blister ili Aclar/Aluminijum blister, pakovanje od 28 film tableta.

Zofecard, film tablete, 28 x (7.5 mg): Pakovanje: blister, 2 x 14 film tableta

PVC/ PVDC/aluminijum blister ili Aclar/Aluminijum blister, pakovanja od 28 i 60 film tableta.

Zofecard, film tablete, 28 x (30 mg): Pakovanje: blister, 2 x 14 film tableta

Zofecard, film tablete, 60 x (30 mg): Pakovanje: blister, 4 x 15 film tableta

Nema posebnih zahtjeva. Svaki neupotrebljeni proizvod ili otpadni materijal se uništava u skladu sa lokalnim propisima.

Zofecard sadrži zofenopril kalcijum koji pripada grupi ljekova za snižavanje krvnog pritiska, koji se nazivaju inhibitori angiotenzin konvertujućeg enzima (ACE inhibitori).

Zofecard se koristi za liječenje sljedećih stanja :

• visokog krvnog pritiska (hipertenzija),
• srčanog udara (akutni infarkt miokarda) kod ljudi koji mogu, ali i ne moraju imati znakove i simptime srčane slabosti, i koji nisu primali ljekove za rastvaranje krvnih ugrušaka (trombolitičku terapiju).

Lijek Zofecard ne smijete koristiti:

• ako ste alergični na aktivnu supstancu (zofenopril kalcijum) ili bilo koji sastojak ovog lijeka (naveden u odjeljku 6.),
• ako ste prije imali alergijsku reakciju na bilo koji drugi ACE inhibitor, npr. kaptopril ili enalapril,
• ako ste imali jako oticanje ili svrab lica, nosa i grla (angioneurotski edem) povezano sa prethodnim uzimanjem ACE inhibitora, ili ako bolujete od nasljednog/idiopatskog (nepoznatog uzroka) angioneurotskog edema (naglo oticanje kože, tkiva, digestivnog trakta i drugih organa),
• ako imate teško oštećenje funkcije jetre,
• ako su Vam sužene bubrežne arterije,
• ako ste trudni duže od 3 mjeseca (Zofecard  je bolje izbjegavati u trudnoći, vidjeti odjeljak: Primjena lijeka Zofecard u periodu trudnoće i dojenja),
• ako ste žena u reproduktivnom periodu, osim u slučaju kada koristite efikasna kontraceptivna sredstva,
• ako imate šećernu bolest ili oštećenu bubrežnu funkciju i liječite se lijekom za snižavanje krvnog pritiska koji sadrži aliskiren.

Kada uzimate lijek Zofecard, posebno vodite računa:

Obratite se svom ljekaru ili farmaceutu prije uzimanja lijeka Zofecard:

• ako imate visok krvni pritisak i uz to probleme s jetrom ili bubrezima,
• ako imate visok krvni pritisak koji je izazvan oštećenjem bubrega ili sužavanjem arterija koje vode u bubreg (renovaskularna hipertenzija),
• ako ste nedavno imali transplantaciju bubrega,
• ako ste podvrgnuti dijalizi,
• ako ste na hemodijalizi visokoprotočnim membranama,
• ako o ste podvrgnuti LDL aferezi (procedura slična dijalizi bubrega kojom se krv čisti od štetnog holesterola),
• ako su nivoi hormona aldosterona u Vašoj krvi nenormalno visoki (primarni aldosteronizam),
• ako imate suženje srčanog zaliska (aortna stenoza) ili zadebljanje zidova srca (hipertrofična kardiomiopatija),
• ako imate ili ste imali psorijazu (bolest kože za koju su karakteristične ljuskaste mrlje ružičaste boje),
• ako ste na terapiji desenzibilizacije (injekcije protiv alergena) na ugrize insekata,
• ako uzimate bilo koji od sljedećih ljekova, koji se koriste za liječenje visokog krvnog pritiska:

-blokator angiotenzin II receptora (ARB) (nazivaju se i sartanima - na primjer valsartan, telmisartan, irbesartan), naročito ako imate probleme sa bubrezima povezane sa šećernom bolešću,

-aliskiren.

Ljekar Vam može provjeravati bubrežnu funkciju, krvni pritisak i količinu elektrolita (pr. kalijuma) u krvi u redovnim intervalima.

Pogledajte i informacije navedene u odjeljku „Nemojte koristiti lijek Zofecard“.

Moguće je da se pri uzimanju lijeka Zofecard krvni pritisak previše snizi, naročito nakon prve doze (to je vjerovatnije ako uzimate diuretike, ako ste dehidrirani ili na dijeteti sa niskim sadržajem soli). Ako Vam se ovo desi, odmah se javite ljekaru i zatim lezite na leđa.

Ako se spremate za operaciju, prije nego što primite anesteziju recite anesteziologu da uzimate Zofecard. To će mu/joj pomoći da kontroliše Vaš krvni pritisak i puls tokom operacije.

Uz to, ako imate srčani udar (akutni infarkt miokarda) i:

• ako imate nizak krvni pritisak (< 100 mmHg) ili ste u stanju cirkulatornog šoka (koji je rezultat bolesti srca) - Zofecard nije preporučljiv za Vas,
• ako imate više od 75 godina života - Zofecard treba uzimati sa posebnim oprezom.

Ako ste trudni, mislite da biste mogli biti trudni ili planirate trudnoću, obratite se svom ljekaru. Zofecard se ne preporučuje u ranoj trudnoći i ne smijete ga uzimati ako ste trudni više od tri mjeseca, jer može ozbiljno naškoditi Vašem djetetu ako ga uzimate u tom stadijumu trudnoće (vidjeti odjeljak Primjena lijeka Zofecard u periodu trudnoće i dojenja).

Djeca i adolescenti

Nemojte davati ovaj lijek djeci i adolescentima mlađim od 18 godina zbog toga što nije pouzdano bezbjedan u primjeni, u ovoj starosnog grupi.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite svog ljekara ako uzimate, ako ste nedavno uzeli ili biste mogli uzeti bilo koje druge ljekove.

Obavijestite svog ljekara ukoliko koristite:

• ljekove koji povećavaju nivo kalijuma u krvi (diuretici koji štede kalijum, kao što su: spironolakton, triamteren, amilorid i suplemente kalijuma ili supstituente soli koji sadrže kalijum),
• litijum (koristi se kao stabilizator raspoloženja),
• soli zlata (ljekovi za liječenje bola i artritisa),
• anestetetike (koriste se prilikom operativnih zahvata),
• narkotike (npr. morfin, koristi se za ublažavanje jakih bolova),
• antipsihotike (koriste se za liječenje šizofrenije i sličnih bolesti),
• triciklične antidepresive, npr. amitriptilin i klomipramin (koriste se za liječenje depresije),
• barbiturate (lijek koji se koristi za liječenje epilepsije),
• druge ljekove za liječenje visokog krvnog pritiska i vazodilatatore (uključujući beta-blokatore, alfa-blokatore i diuretike, npr.hidrohlortiazid, furosemid, torasemid).

Ljekar će možda morati da Vam promijeni dozu i/ili da preduzme druge mjere opreza:

Ako uzimate neki blokator angiotenin II receptora (ARB) ili aliskiren (pogledajte odjeljke „Nemojte koristiti lijek Zofecard“ i „Upozorenje i mjere opreza“),

• nitroglicerin i druge nitrate koji se koriste protiv bola u grudima (angina),
• antacide, uključujući cimetidin (koriste se za liječenje gorušice i čira na želucu),
• ciklosporin (koristi se nakon transplantacije organa) i ostale imunosupresive (ljekovi koji smanjuju imuni odgovor),
• alopurinol (koristi se u terapiji gihta),
• insulin ili oralne antidijabetike (ljekovi za liječenje šećerne bolesti koji se uzimaju na usta),
• citostatike (koriste se za liječenje raka i bolesti koje utiču na imuni sistem organizma),
• kortikosteroide (snažni protivupalni ljekovi),
• prokainamid ( koristi se za kontrolu nepravilnih otkucaja srca),
• nesteroidne antireumatike (NSAIL, npr. aspirin i ibuprofen),
• simpatomimetike (ljekove koji djeluju na nervni sistem, uključujući one koji se koriste za liječenje astme, polenske alergije, ili presorne amine, kao što je adrenalin).

Uzimanje lijeka Zofecard sa hranom ili pićima

Zofecard se može uzeti sa hranom ili na prazan stomak. Tabletu je najbolje uzeti sa vodom. Alkohol povećava hipotenzivni efekat lijeka Zofecard (efekat na snižavanje krvnog pritiska); pitajte svog ljekara za savjet o konzumaciji alkohola za vrijeme uzimanja ovog lijeka.

Primjena lijeka Zofecard u periodu trudnoće i dojenja

Ako ste trudni ili dojite, mislite da biste mogli biti trudni ili planirate trudnoću, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu za savjet prije nego što uzmete ovaj lijek.

Trudnoća

Ljekar će Vam obično savjetovati da prestanete sa uzimanjem lijeka Zofecard prije nego što ostanete trudni ili čim saznate da ste trudni, te će Vam savjetovati da uzimate neki drugi lijek umjesto lijeka Zofecard.

Zofecard se ne preporučuje u ranoj trudnoći i ne smijete ga uzimati ako ste trudni više od 3 mjeseca, jer može ozbiljno naškoditi Vašem djetetu ako ga koristite nakon trećeg mjeseca trudnoće.

Dojenje

Zofecard se ne preporučuje dojiljama, pa će Vam ljekar možda odabrati drugi lijek ako želite da dojite, posebno ako je Vaše dijete novorođenče ili je prerano rođeno.

Uticaj lijeka Zofecard na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Ovaj lijek može izazvati nesvjesticu i zamor. Ako vam se ovo desi, nemojte upravljati vozilima niti rukovati mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Zofecard

Ako Vam je ljekar rekao da ne podnosite neke šećere, savjetujte se sa ljekarom prije uzimanja ovog lijeka.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa Vašim ljekarom ili farmaceutom ako nijeste sigurni.

Zofecard se može uzimati sa hranom ili na prazan stomak. Najbolje je tabletu uzeti sa vodom.

Liječenje visokog krvnog pritiska (hipertenzija)

Uobičajena početna doza Zofecarda je 15 mg jedanput na dan. Ljekar će postupno prilagođavati dozu (obično u razmacima od po četiri nedjelje), kako bi odredio onu koja je za Vas najprikladnija, odnosno kojom će se postići najbolja kontrola Vašeg krvnog pritiska.

Dugotrajni antihipertenzivni efekti obično se postižu s 30 mg lijeka Zofecard jedanput na dan.

Maksimalna doza je 60 mg na dan u jednoj ili dvije podijeljene doze.

Ako ste dehidrirani, ako imate manjak soli ili uzimate diuretike (tablete za izmokravanje), ljekar može odrediti da započnete liječenje dozom od 7,5 mg lijeka Zofecard.

Problemi sa jetrom ili bubrezima

Ako imate umjereno do teško oštećenu funkciju bubrega, ljekar će započeti liječenje s 15 mg Zofecarda dnevno.

Ako ste na dijalizi, ljekar će započeti liječenje sa 7,5 mg Zofecarda dnevno.

Ako imate blago do umjereno oštećenu funkciju jetre, liječnik će započeti liječenje s 15 mg Zofecarda dnevno.

Ne preporučuje se primjena ovog lijeka ako imate teško oštećenu funkciju jetrre.

Srčani udar (akutni infarkt miokarda)

Zofecard treba početi uzimati unutar prva 24 sata nakon početka simptoma.

Zofecard tablete ćete uzimati dvaput na dan, ujutro i uveče, na sljedeći način:

• 7,5 mg dva puta dnevno, prvog i drugog dana liječenja
• 15 mg dva puta dnevno, trećeg i četvrtog dana liječenja
• od petog dana pa nadalje, dozu treba povećati na 30 mg dva puta dnevno
• ljekar će možda prilagođavati dozu ili maksimalnu dozu koju uzimate na osnovu mjerenja Vašeg krvnog pritiska.
• liječenje će se nastaviti tokom idućih šest nedjelja ili duže, ako potraju simptomi srčane insuficijencije.

Ako ste uzeli više lijeka Zofecard nego što je trebalo

Ako zabunom uzmete previše tableta, odmah se javite ljekaru ili u hitnu službu najbliže bolnice (bude li moguće, sa sobom ponesite sve preostale tablete, kutiju i ovo uputstvo).

Najčešći simptomi i znaci predoziranja su nizak krvni pritisak sa nesvjesticom (hipotenzija), usporen rad srca (bradikardija), promjene nivoa elektrolita u krvi i poremećaj funkcije bubrega.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Zofecard

Ako propustite dozu, uzmite iduću čim se sjetite. Međutim, ako je od trenutka kad ste trebali uzeti lijek prošlo više vremena (npr. nekoliko sati) tako da je sljedeća planirana doza blizu, preskočite zaboravljenu dozu i uzmite iduću prema uobičajenom rasporedu. Nemojte uzeti dvostruku dozu kako biste nadoknadili zaboravljenu tabletu.

Ako naglo prestanete da uzimate lijek Zofecard

Uvijek se obratite svom ljekaru za savjet prije nego što prestanete uzimati Zofecard, bez obzira na to uzimate li lijek zbog visokog krvnog pritiska ili nakon srčanog udara.

U slučaju bilo kakvih nejasnoća ili pitanja u vezi s primjenom ovog lijeka, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i ovaj lijek može izazvati neželjena dejstva, mada se ona ne moraju ispoljiti kod svih. Većina neželjenih dejstava koja se dovode u vezu sa ACE inhibitorima je reverzibilna i prolazi nakon prestanka liječenja.

Ako imate bilo koje od navedenih neželjenih dejstava: brzo oticanje, naročito usana, obraza, kapaka, jezika, nepca i grkljana, s mogućim iznenadnim teškoćama disanja (simptomi angioneurotskog edema), znači da imate ozbiljnu alergiju na Zofecard. Javite se odmah svome ljekaru ili otiđite u bolnicu.

Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 10 osoba)

• umor
• mučnina i/ ili povraćanje
• vrtoglavica
• glavobolja
• kašalj

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 100 osoba):

• opšta slabost
• grčevi u mišićima
• osip na koži

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 1000 osoba):

• angioedem (naglo oticanje i svrab, posebno u predjelu lica, usta i grla, uz mogućnost otežanog disanja)

Osim neželjenih dejstava koja su prijavljena za lijek Zofecard, navodimo neželjena dejstva koja su prijavljivana za ACE inhibitore (grupa ljekova kojoj pripada i Zofecard).

Nakon početka liječenja ili povećavanja doze zabilježeno je jako sniženje krvnog pritiska, praćeno vrtoglavicom, osjećajem slabosti, oslabljenim vidom, rijetko s kratkotrajnim gubitkom svijesti.

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 1000 osoba)

• depresija, promjene raspoloženja, poremećaji spavanja, smetenost;
• zamagljen vid;
• zujanje u ušima (tinitus);
• crvenilo uz osjećaj vrućine;
• otežano disanje (zadihanost), upala sinusa (sinuzitis), curenje iz nosa ili začepljen nos, (rinitis), kijavica, upala jezika (glositis), upala bronha (bronhitis), suženje disajnih puteva u plućima (bronhospazam);
• pojačano znojenje (hiperhidroza);
• poremećaji mokrenja;
• impotencija.

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod manje od 1 na 10 000 osoba)

• nizak nivo šećera (glukoze) u krvi (hipoglikemija);
• angioedem tankog crijeva (napadi teških bolova u stomaku, mučnina, povraćanje i proliv izazvani oticanjem ćelija crijeva);
• nakupljanje tečnosti u stopalima i nogama, obično oko gležnjeva (periferni edem);
• bol u grudima.

Ostala moguća neželjena dejstva:

• spontani osjećaj trnjenja, bockanja, mravinjanja, žarenja u nekom dijelu tijela (parestezija), promijenjeno čulo ukusa, poremećaj ravnoteže;
• bol u trbuhu, zatvor, suva usta, proliv;
• alergijske i reakcije preosjetljivosti poput svraba kože, koprivnjače (urtikarije), multiformnog eritema (crvene, uzdignute mrlje na koži koje često izgledaju poput meta i obično su simetrično raspodijeljene po tijelu), toksična epidermalna nekroliza i Stevens-Johnsonov sindrom (ljuštenje kože, crvenilo, odvajanje gornjeg sloja kože i plihovi po koži), osip nalik na psorijazu (kožna bolest obilježena ljuskastim mrljama ružičaste boje), gubitak kose (alopecija), mogu biti praćene temperaturom, bolovima u mišićima i zglobovima, povišenim vrijednostima eozinofila i antitijela;
• bol u mišićima;
• promjene nalaza krvnih pretraga, npr. manjak neutrofila - ćelija krvi koje učestvuju u odbrani organizma od bakterijskih infekcija (agranulocitoza), snižen broj crvenih i bijelih krvnih zrnaca kao i krvnih pločica (pancitopenija).

Javite se ljekaru ako primijetite da lako dobijate modrice, neobjašnjive grlobolje ili temperaturu.

• anemija zbog razaranja crvenih krvnih zrnaca (hemolitička anemija), koja se može pojaviti ako imate manjak G6PD (glukoza-6-fosfat dehidrogenaza);
• ubrzan rad srca (tahikardija), osjećaj lupanja srca (palpitacije), nepravilni otkucaji srca (aritmija), bol u grudima zbog smanjenja snabdijevanja srca krvlju i kiseonikom (angina pektoris), srčani udar povezan sa sniženim krvnim pritiskom;
• upala gušterače (pankreatitis), zastoj rada crijeva odnosno zastoj prolaska crijevnog sadržaja (ileus);
• žutica, upala jetre (hepatitis);
• pojava ili pogoršanje oštećenja funkcije bubrega, akutno bubrežna insuficijencija (smanjeno stvaranje mokraće i nagomilavanje tečnosti i otpadnih materija u tijelu);
• porast vrijednosti ureje i kreatinina u krvi, naročito kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije bubrega, insuficijencijom srca i povišenim krvnim pritiskom uzrokovanim djelimičnim ili potpunim začepljenjem jedne ili više bubrežnih arterija ili njihovih ogranaka (renovaskularna hipertenzija), povlače se nakon prestanka uzimanja lijeka;
• porast vrijednosti jetrenih enzima (transaminaze) i bilirubina u krvi;
• snižena vrijednost hemoglobina i hematokrita.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Neželjena dejstva možete prijavljivati direktno kod zdravstvenih radnika, čime ćete pomoći u dobijanju više informacija o bezbjednosti ovog lijeka.

Ovaj lijek čuvajte van vidokruga i domašaja djece.

Rok upotrebe

3 godine.

Čuvanje

Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.

Ovaj lijek ne smijete upotrijebiti poslije isteka roka upotrebe naznačenog na kutiji i na svakom blisteru iza oznake „Važi do“. Datum isteka roka upotrebe se odnosi na poslednji dan navedenog mjeseca.

Nikada nemojte nikakve lijekove bacati u otpadne vode ili kućni otpad. Pitajte svog farmaceuta kako baciti lijekove koje više ne koristite. Ove će mjere pomoći u očuvanju okoline.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Zofecard

Aktivna supstanca je zofenopril kalcijum 7.5 mg ili 30 mg.

Ostali sastojci su: celuloza, mikrokristalna; laktoza, monohidrat; kroskarameloza natrijum; magnezijum stearat; silicijum dioksid, koloidni bezvodni; hipromeloza; titan dioksid (E171), makrogol 400; makrogol 6000 (vidi odjeljak 2 „Zofecard sadrži laktozu“)

Kako izgleda lijek Zofecard i sadržaj pakovanja

Bijele, okrugle Zofecard 7,5 mg film tablete sa konveksnim površinama.

PVC/PVDC/Al blister ili Aclar/Aluminijum blister, pakovanje od 28 film tableta.

Zofecard, film tablete, 28 x (7.5 mg): Pakovanje: blister, 2 x 14 film tableta

Bijele, duguljaste Zofecard 30 mg film tablete sa podionom crtom sa obije strane. Tableta se može podijeliti na jednake doze.

PVC/PVDC/Al blister ili Aclar/Aluminijum blister, pakovanja od 28 i 60 film tableta.

Zofecard, film tablete, 28 x (30 mg): Pakovanje: blister, 2 x 14 film tableta

Zofecard, film tablete, 60 x (30 mg): Pakovanje: blister, 4 x 15 film tableta

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole:

„BERLIN-CHEMIE/MENARINI MONTENEGRO“ d.o.o. - Podgorica

Oktobarske revolucije 120, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođač:

A.Menarini Manufacturing Logistics and Services, S.r.l.

Campo di Pile, L’Aquila (AQ), Italija

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Oktobar, 2016.

Režim izdavanja lijeka

Obnovljiv (višekratni) recept.

Broj i datum dozvole

Zofecard® , 7.5 mg, film tableta, blister, 2 x 14 film tableta: 2030/16/313 – 7064 od 18.10.2016. godine

Zofecard®, 30 mg, film tableta, blister, 2 x 14 film tableta: 2030/16/314 - 7065 od 18.10.2016. godine

Zofecard®, 30 mg, film tableta, blister, 4 x 15 film tableta: 2030/16/315 - 7066 od 18.10.2016. godine