XEFO® RAPID 8mg film tableta

Kratkotrajno ublažavanje akutnog blagog do umjereno jakog bola.

Za sve pacijente odgovarajući režim doziranja se zasniva na individualnom odgovoru na terapiju.

Akutan bol

Lornoksikam se uzima 8-16 mg u dozama od 8 mg. Prvog dana liječenja 12 sati poslije početne doze od 16 mg može se primijeniti doza od 8 mg. Poslije prvog dana uzimanja maksimalna preporučena dnevna doza je 16 mg.

Xefo Rapid film tablete su za oralnu upotrebu i treba ih uzimati sa dovoljno tečnosti.

Dodatne informacije za posebne grupe pacijenata

Djeca i adolescenti

Nema dovoljno podataka o efikasnosti i bezbjednosti primjene lornoksikama kod pacijenata mlađih od 18 godina, te se ne preporučuje za upotrebu kod djece i adolescenata.

Stariji pacijenti

Kod pacijenata starijih od 65 godina nema zahtjeva za izmjenom doziranja osim kada su prisutni poremećaji funkcije jetre ili bubrega. Kod ove grupe pacijenata lornoksikam treba oprezno davati zbog smanjene tolerancije gastrointestinalnih neželjenih dejstava (vidjeti odjeljak 4.4).

Oslabljena funkcija bubrega

Kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega preporučuje se smanjenje doze lijeka Xefo Rapid na jednu tabletu dnevno.

Oslabljena funkcija jetre

Kod pacijenata sa insuficijencijom jetre preporučuje se smanjenje doze lijeka Xefo Rapid na jednu tabletu dnevno.

Pojava neželjenih dejstava može da se smanji upotrebom najniže efikasne doze u najkraćem periodu potrebnom da se uspostavi kontrola simptoma (vidjeti odjeljak 4.4.)

• Preosjetljivost na lornoksikam ili bilo koju pomoćnu supstancu lijeka navedenu u dijelu 6.1.
• Trombocitopenija
• Preosjetljivost (simptomi nalik na astmu, rinitis, angioedem, urtikarija) na druge nesteroidne antiinflamatorne ljekove (NSAIL) uključujući acetilsalicilnu kiselinu
• Teška srčana insuficijencija
• Krvarenje iz gastrointestinalnog trakta, cerebrovaskularno krvarenje i druga krvarenja
• Podaci o gastrointestinalnom krvarenju ili perforaciji u vezi sa prethodnom terapijom nesteroidnim antiinflamatornim ljekovima (NSAIL)
• Aktivan peptički ulkus ili anamnestički podatak o recidivu peptičkog ulkusa/krvarenju (dvije ili više epizoda dokazane ulceracije ili krvarenja)
• Teško oštećenje jetre
• Teško oštećenje bubrega (kreatinin u serumu > 700 mikromola /L)
• Treći trimester trudnoće (vidjeti odjeljak 4.6)

Kod sljedećih poremećaja lornoksikam treba da se daje samo poslije pažljive procjene koristi od terapije u odnosu na mogući rizik:

• Oslabljena bubrežna funkcija: zbog uticaja na bubrežne prostaglandine čija je uloga održavanje cirkulacije krvi u bubrezima, kod pacijenata sa blagim oštećenjem funkcije bubrega (kreatinin u serumu 150-300 mikromola /L) do umjerenim oštećenjem funkcije bubrega (kreatinin u serumu 300 – 700 mikromola /L) lornoksikam treba da se primjenjuje sa oprezom. Terapiju lornoksikamom treba prekinuti ako se u toku primjene lijeka funkcija bubrega pogorša.
• Bubrežna funkcija mora da se kontroliše kod pacijenata: koji se podvrgavaju hirurškoj intervenciji, sa insuficijencijom srca, koji su na terapiji diureticima i istovremenoj terapiji ljekovima za koje se pretpostavlja ili se zna da mogu da izazovu oštećenja bubrega.
• Pacijenti sa poremećajem koagulacije krvi: preporučuje se kliničko i laboratorijsko praćenje (na primjer APTT).
• Oštećenje jetre (na primjer ciroza jetre): kod pacijenata sa oštećenjem poslije terapije sa dnevnom dozom od 12 do 16 mg može da dođe do akumulacije lornoksikama (povišen PIK – površina ispod krive), te treba preduzeti redovno kliničko i laboratorijsko praćenje. Osim toga oštećenje jetre izgleda da ne utiče na farmakokinetičke parametre lornoksikama u poređenju sa zdravim dobrovoljcima.
• Dugotrajna primjena (duže od 3 mjeseca): preporučuje se redovna kontrola krvi (hemoglobin), bubrežne funkcije (kreatinin) i enzima jetre.
• Pacijenti stariji od 65 godina: preporučuje se praćenje funkcije jetre i bubrega. Savjetuje se oprez u postoperativnom periodu kod starijih pacijenata.

Treba izbjegavati istovremenu primjenu lornoksikama i NSAIL uključujući i selektivne inhibitore ciklooksigenaza 2.

Pojava neželjenih dejstava se može smanjiti upotrebom niže efektivne doze u kraćem vrijemenskom periodu potrebnom za kontrolu simptoma (vidjeti odjeljak 4.2 i niže: gastrointestinalni i kardiovaskularni rizici).

Gastrointestinalno krvarenje, ulceracija i perforacija: gastrointestinalno krvarenje, ulceracija ili perforacija, koji mogu biti fatalni, zabilježeni su u bilo kom trenutku u toku terapije sa svim NSAIL, sa ili bez upozoravajućih simptoma ili anamnestičkih podataka o gastrointestinalnim događajima.

Kod pacijenata sa ulkusom u anamnezi, posebno ako je praćeno krvarenjem ili perforacijom (vidjeti odjeljak 4.3) kao i kod starijih pacijenata, rizik od gastrointestinalnog krvarenja, ulceracije ili perforacije raste sa povećanjem doza NSAIL. Kod ovih pacijenata terapiju treba započeti sa najnižom mogućom dozom. Kod ovih kao i pacijenata kod kojih je potrebna istovremena primjena niskih doza acetilsalicilne kiseline ili drugih aktivnih supstanci koje povećavaju rizik za gastrointestinalni trakt (vidjeti niže i odjeljak 4.5) treba razmotriti primjenu kombinovane terapije sa protektivnim ljekovima (na primjer mizoprostol ili inhibitori protonske pumpe). Preporučuje se redovan klinički nadzor.

Kod pacijenata sa anamnestičkim podacima o toksičnim reakcijama od strane gastrointestinalnog trakta posebno kod starijih pacijenata, mora da se prijavi svaki neuobičajeni abdominalni simptom (posebno krvarenje iz gastrointestinalnog trakta), naročito u početnoj fazi terapije.

Pažnja mora da se posveti pacijentima koji istovremeno primaju ljekove koji mogu da povećaju rizik za stvaranje ulkusa ili da dovedu do krvarenja kao što su oralni kortikosteroidi, antikoagulansi kao što je varfarin, selektivni inhibitori preuzimanja serotonina ili inhibitori agregacije trombocita kao što je acetilsalicilna kiselina (vidjeti odjeljak 5.5).

Kada se kod pacijenata koji primaju lorniksokam pojavi krvarenje iz gastrointestinalnog trakta, terapija mora da se prekine.

Kod pacijenata koji boluju od gastrointestinalnih bolesti (ulcerozni kolitis, Kronova bolest) NSAIL moraju oprezno da se primjenjuju kako ne bi došlo do pogoršanja bolesti (vidjeti odjeljak 4.8).

Kod starijih pacijenata je povećana učestalost pojave neželjenih reakcija na NSAIL, posebno krvarenje iz gastrointestinalnog trakta i perforacija što može da bude fatalno (vidjeti odjeljak 4.3).

Neophodan je oprez kod pacijenata sa hipertenzijom i/ili srčanom insuficijencijom, jer je u vezi sa primjenom NSAIL prijavljena pojava retencije tečnosti i stvaranja edema.

Pacijente sa hipertenzijom i blagom do umjerenom kongestivnom srčanom insuficijencijom treba na odgovarajući način savjetovati i pratiti zbog retencije tečnosti i pojave edema u toku terapije sa NSAIL.

Klinička ispitivanja i epidemiološki podaci ukazuju da upotreba pojedinih NSAIL (posebno dugotrajna primjena i u visokim dozama) može biti povezana sa malo povećanim rizikom od arterijske tromboze (infarkt miokarda ili moždani udar). Nema dovoljno podataka da se ovakav rizik isključi kod lornoksikama.

Pacijente sa nekontrolisanom hipertenzijom, kongestivnom srčanom insuficijencijom, dokazanim ishemijskim oboljenjem srca, oboljenjem perifernih arterija i/ili sa cerebrovaskularnim oboljenjem bi trebalo pažljivo ispitati, prije nego što počnu da se liječe lornoksikamom. Isto postupiti prije započinjanja dugotrajne terapije kod pacijenata sa faktorom rizika za kardiovaskularne bolesti (hipertenzija, hiperlipidemija, dijabetes melitus, pušenje).

Istovremena terapija NSAIL i heparinom u okviru spinalne ili epiduralne anestezije povećava rizik stvaranja spinalnog/epiduralnog hematoma (vidjeti odjeljak 4.5).

Vrlo rijetko su prijavljene teške kožne reakcije, neke od njih fatalne, uključujući eksfolijativni dermatitis, Stevens-Johnson sindrom i toksična epidermalna nekroliza, koje su bile u vezi sa upotrebom NSAIL (vidjeti odjeljak 4.8). Pacijenti su pod najvećim rizikom od pojave ovih reakcija u ranoj fazi liječenja, reakcije se u većini slučajeva javlja u toku prvog mjeseca liječenja. Već kod prve pojave kožnog osipa, mukoznih lezija ili bilo kog drugog znaka preosjetljivosti mora da se prekine primjena lornoksikama.

Oprez je neophodan kod pacijenata koji boluju, ili su bolovali od bronhijalne astme jer je pokazano da NSAIL mogu dovesti do bronhospazma.

Kod pacijenata koji boluju od sistemskog eritemskog lupusa i poremećaja vezivnog tkiva može postojati povećan rizik od aseptičnog meningitisa.

Lornoksikam smanjuje agregaciju trombocita i produžava vrijeme krvarenja, te je potreban oprez kod pacijenata sa povećanom sklonošću ka krvarenju.

Istovremena primjena NSAIL i takrolimusa može da poveća rizik za pojavu nefrotoksičnosti usljed smanjene sinteze prostaciklina u bubrezima. Zbog toga se kod pacijenata koji primjenjuju kombinovanu terapiju bubrežna funkcija mora redovno pratiti.

Većina NSAIL povremeno utiče na povećanje nivoa transaminaza u serumu, povećanje bilirubina ili drugih parametara funkcije jetre u serumu, kao i na porast kreatinina u serumu i uree u krvi, a javljaju se i druge promjene u laboratorijskim nalazima. U slučaju da su promjene značajne i da se održavaju, treba prekinuti dalju terapiju lornoksikamom i preduzeti odgovarajuća ispitivanja.

Upotreba lornoksikama kao i drugih ljekova za koje se zna da inhibiraju sintezu ciklooksigenaze/prostaglandina može smanjiti plodnost i ne preporučuje se ženama koje žele da zatrudne. Kod žena koje ne mogu da zatrudne ili kod kojih se ispituje uzrok neplodnosti, treba razmotriti prekid

primjene lornoksikama.

Izuzetno varičela može doprinijeti komplikacijama infekcije kože i mekih tkiva.

Ne može se isključiti doprinos NSAIL pogoršanju ovih infekcija.

Stoga se preporučuje izbjegavanje upotrebe lornoksikama u slučaju varičele.

Kada se istovremeno primjenjuju lornoksikam i

• Cimetidin: povišena koncentracija lornoksikama u plazmi (nije uočena interakcija između lornoksikama i ranitidina ili lornoksikama i antacida).
• Antikoagulansi: NSAIL mogu da pojačaju antikoagulantno dejstvo ljekova kao što je varfarin (vidjeti odjeljak 4.4). Treba kontrolisati protrombinsko vrijeme.
• Fenprokumon: smanjen efekat terapije fenprokumonom.
• Heparin: NSAIL povećavaju rizik stvaranja spinalnog ili epiduralnog hematoma kada se kod spinalne ili epiduralne anestezije daju istovremeno sa heparinom..
• ACE inhibitori: antihipertenzivno dejstvo ACE inhibitora može da oslabi.
• Diuretici: smanjuje diuretični i antihipertenzivni efekat tijazidnih diuretika, diuretika Henleove petlje i diuretika koji štede kalijum.
• Beta-adrenergički blokatori: umanjuje antihipertenzivnu efikasnost.
• Blokatori receptora angiotenzin II konvertujućeg enzima: smanjeno antihipertenzivno dejstvo.
• Digoksin: smanjuje bubrežni klirens digoksina.
• Kortikosteroidi: povećavaju rizik od pojave gastrointestinalnih ulceracija ili krvarenja (vidjeti odjeljak 4.4).
• Hinolonski antibiotici: povećan rizik za pojavu konvulzija.
• Antiagregacioni ljekovi: povećavaju rizik pojave gastrointestinalnog krvarenja (vidjeti odjeljak 4.4).
• Ostali NSAIL: povećavaju rizik pojave gastrointestinalnog krvarenja
• Metotreksat: povećana koncentracija metotreksata u serumu. Moguća posljedica može da bude povećana toksičnost. Kod istovremene primjene potrebno je pažljivo praćenje.
• Selektivni inhibitori preuzimanja serotonina (SSRI): povećavaju rizik od pojave gastrointestinalnog krvarenja (vidjeti odjeljak 4.4).
• Litijum: NSAIL inhibiraju bubrežni klirens litijuma te može da dođe do povećanja koncentracije u serumu iznad limita toksičnosti. Zbog toga je potrebno praćenje koncentracije litijuma, posebno u početku terapije, pri podešavanju doze i kod prekida terapije.
• Ciklosporin: povećana koncentracija ciklosporina u serumu. Pod uticajem bubrežnog prostaglandina nefrotoksičnost ciklosporina može da se pojača. U kombinovanoj terapiji bubrežna funkcija mora da se kontroliše.
• Sulfonilureja (glibenklamid): povećan rizik od pojave hipoglikemije.
• Poznati induktori i inhibitori CYP2C9 izoenzima: lornoksikam (kao i ostali NSAIL zavisni od citohroma P450 2C9 (CYP2C9 izoenzim)) je u interakciji sa poznatim induktorima i inhibitorima CYP2C9 izoenzima (vidjeti odjeljak 5.2 Biotransformacija).
• Takrolimus: usljed smanjene sinteze prostaciklina u bubrezima povećava se rizik pojave nefrotoksičnosti. Tokom istovremene primjene mora se kontrolisati bubrežna funkcija.
• Pemetreksed: NSAIL mogu smanjiti bubrežni klirens pemetrekseda dovodeći na taj način povećanja bubrežne i gastrointestinalne toksičnosti i mijelosupresije.

Pokazalo se da je resorpcija odložena kada se Xefo Rapid film tablete primjene sa hranom. Dakle Xefo Rapid film tablete ne treba uzimati sa hranom ukoliko je potreban brži početak dejstva.

Hrana može da smanji resorpciju za oko 20% i poveća Tmax.

Trudnoća

Kako nema kliničkih podataka o izloženosti tokom trudnoće, lornoksikam je kontraindikovan u trećem trimestru trudnoće, a ne treba ga primjenjivati ni u prvom i drugom trimestru trudnoće, kao ni pri porođaju.

Ne postoje odgovarajući podaci o upotrebi lornoksikama kod trudnica. Studije na životinjama su pokazale reproduktivnu toksičnost (vidjeti odjeljak 5.3).

Inhibicija sinteze prostaglandina može nepovoljno da utiče na trudnoću i/ili razvoj embriona/fetusa. Podaci iz epidemioloških studija ukazuju na povećan rizik od pobačaja i malformacija srca poslije upotrebe inhibitora sinteze prostaglandina u ranoj fazi trudnoće. Smatra se da se rizik povećava sa povećanjem doze i dužinom trajanja terapije. Kod životinja davanje inhibitora sinteze prostaglandina se manifestovalo povećanim prije i post implantacionim gubitkom i embrio-fetalnim letalitetom. U toku prvog i drugog trimestra trudnoće inhibitore sinteze prostaglandina ne primjenjivati, osim ako je to neophodno.

Primjena inhibitora sinteze prostaglandina u trećem trimestru trudnoće može da izloži fetus kardiopulmonalnoj toksičnosti (prerano zatvaranje duktusa arteriozusa i plućna hipertenzija) i disfunkciji bubrega što može da dovede do bubrežne insuficijencije, a time i do smanjenja količine amnionske tečnosti. Primjena inhibitora sinteze prostaglandina pri kraju trudnoće i kod majke i fetusa mogu da izazovu produženo vrijeme krvarenja i inhibiciju kontrakcija materice što odlaže ili usporava porođaj. Zbog toga je lornoksikam kontraindikovan u trećem trimestru trudnoće (vidjeti odjeljak 4.3).

Dojenje

Nema podataka o ekskreciji lornoksikama u mlijeko kod žena. Lornoksikam se u relativno visokoj koncentraciji izlučuje u mlijeko kod ženki pacova u laktaciji. Zbog toga lornoksikam ne treba da se daje ženama koje doje.

Pacijenti koji u toku terapije lornoksikamom imaju vrtoglavicu i/ili su pospani treba da se uzdrže od upravljanja motornim vozilom i rukovanja mašinama.

Najčešće uočavana neželjena dejstva kod NSAIL su od strane gastrointestinalnog trakta. Mogu se javiti peptički ulkusi, perforacije ili krvarenje iz gastrointestinalnog trakta, ponekad sa fatalnim ishodom, pogotovo kod starijih pacijenata (vidjeti odjeljak 4.4). Poslije primjene NSAIL prijavljeni su mučnina, povraćanje, proliv, flatulencija, zatvor, dispepsija, abdominalni bol, melena, hematemeza, ulcerozni stomatits, pogoršanje kolitisa i Kronove bolesti (vidjeti odjeljak 4.4). Gastritis je rjeđe prijavljivan.

Kod oko 20% pacijenata liječenih lornoksikamom se očekuje pojava neželjenih dejstava. Najčešća neželjena dejstva na lornoksikam su mučnina, dispepsija, poremećaj varenja, abdominalni bol, povraćanje i proliv. Prema dostupnim studijama ovi simptomi se javljaju kod manje od 10% pacijenata.

Prijavljena je pojava edema, hipertenzija i srčana insuficijencija u vezi sa primjenom NSAIL.

Klinička ispitivanja i epidemiološki podaci upućuju da pojedini NSAIL (posebno u visokim dozama i pri dugotrajnoj terapiji) mogu da budu u vezi sa povećanim rizikom od arterijskih trombotičnih događaja (infarkt miokarda ili šlog) (vidjeti odjeljak 4.4).

Izuzetno, varičela može doprinijeti komplikacijama infekcije kože i mekih tkiva.

Niže su prikazana neželjena dejstva koja su se pojavila kod više od 0.05% od 6.417 pacijenata praćenih u kliničkim ispitivanjima faze II, III i IV.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Agenciji za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore (CALIMS):

Agencija za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax:+382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

Do sada nema iskustava sa predoziranjem, što bi omogućilo da se definišu posljedice predoziranja ili pak preporuče specifične mjere. Može se očekivati da bi se poslije predoziranja lornoksikamom mogli javiti sljedeći simptomi: mučnina, povraćanje, cerebralni simptomi (vrtoglavica, poremećaj vida). Ozbiljni simptomi su ataksija koja prelazi u komu i grčevi, oštećenje jetre i bubrega i možda poremećaji koagulacije.

U slučaju predoziranja ili sumnje na predoziranje mora se prekinuti uzimanje lijeka. Lornoksikam ima kratko poluvrijeme eliminacije, zbog čega se brzo izlučuje. Lornoksikam se ne može ukloniti dijalizom. Do sada nije poznat specifičan antidot. Treba primijeniti uobičajene postupke u hitnim slučajevima uključujući i lavažu želuca. U principu, aktivni ugalj treba da se primjeni odmah po uzimanju lornoksikama da bi umanjio resorpciju lijeka. Gastrointestinalni poremećaji se, na primjer, mogu tretirati analogom prostaglandina ili ranitidinom.

Farmakoterapijska grupa:

nesteroidni antiinflamatorni i antireumatski preparati, nesteroidni, oksikami

ATC kod:

M01 AC05

Mehanizam dejstva

Lornoksikam je nesteroidni antiinflamatorni lijek sa analgetskim osobinama i pripada klasi oksikama. Mehanizam dejstva lornoksikama je prije svega povezan sa inhibicijom sinteze prostaglandina (inhibicija enzima ciklooksigenaze) što dovodi do desenzitizacije perifernih nocioceptora i posljedično do inhibicije inflamacije. Takođe je sugerisan i centralni efekat na nociocepciju za koji se čini da je nezavisan u odnosu na antiinflamatorni efekat.

Farmakodinamski efekti

Lornoksikam nema uticaja na vitalne znake (tjelesnu temperaturu, broj udisaja i otkucaja srca u minuti, krvni pritisak, EKG, spirometriju).

Klinička efikasnost i bezbjednost

Analgetične osobine lornoksikama su uspješno dokazane u nekoliko kliničkih ispitivanja tokom razvoja ljeka.

Kao i kod ostalih NSAIL i poslije terapije lornoksikamom često neželjeno dejstvo su gastrointestinalne sekvele zbog lokalne iritacije u gastrointestinalnom traktu i sistemskog ulcerogenog efekta kao posljedica inhibicije sinteze prostaglandina.

U kliničkoj studiji kod pacijenata sa bolovima poslije hirurške intervencije uklanjanja impaktiranog trećeg molara, Xefo (lornoksikam) Rapid film tablete su pokazale brži učinak u odnosu na Xefo (lornoksikam) film tablete.

Resorpcija

Lornoksikam se iz gastrointestinalnog trakta resorbuje brzo i pretežno u potpunosti. Maksimalna koncentracija u plazmi se postiže za oko 30 minuta. Cmax za Xefo Rapid film tablete je viši nego Cmax za Xefo film tablete i odgovara Cmax kod parenteralne formulacije lornoksikama. Apsolutna biološka raspoloživost Xefo Rapid film tableta je 90-100 % što odgovara Xefo film tabletama. Metabolizam prvog prolaza nije uočen. Poluvrijeme eliminacije je 3-4 časa.

Nema podataka o istovremenom uzimanju Xefo Rapid film tableta sa hranom, ali na osnovu podataka za Xefo film tablete za lornoksikam može da se očekuje smanjenje Cmax, povećanje Tmax i smanjenje površine ispod krive (PIK) u fazi resorpcije.

Distribucija

Lornoksikam je u plazmi nađen u nepromjenjenoj formi i kao hidroksilisan metabolit. Vezivanje lornoksikama za proteine plazme je 99 % i ne zavisi od koncentracije.

Biotransformacija

Lornoksikam se u najvećoj mjeri metaboliše u jetri, primarno hidroksilacijom do inaktivnog 5 hidroksilornoksikama, a CYP2C9 je uključen u ovu biotransformaciju. Zbog genetskog polimorfizma, spori i ekstenzivni metabolizeri koji postoje za ovaj enzim, mogu da dovedu do značajnog povećanja nivoa lornoksikama u plazmi u prisustvu sporih metabolizera. Hidroksilisani metabolit ne pokazuje farmakološku aktivnost. Lornoksikam se kompletno metaboliše i približno 2/3 se eliminiše preko jetre, a 1/3 preko bubrega kao neaktivna supstanca.

Kada je testiran na životinjama, lornoksikam nije indukovao enzime jetre. Prema podacima iz kliničkih studija, nije dolazilo do akumulacije lornoksikama nakon ponovljenog doziranja, kada se lijek daje prema preporučenom režimu doziranja. Ovi podaci su podržani i rezultatima dobijenim jednogodišnjim praćenjem lijeka.

Eliminacija

Poluvrijeme eliminacije je 3 do 4 časa. Poslije oralne primjene oko 50% se izbaci stolicom, a 42% preko bubrega, pretežno kao 5 hidroksilornoksikam. Poluvrijeme eliminacije za 5 hidroksilornoksikam je oko 9 časova poslije parenteralne pojedinačne ili dvije dnevne doze.

Kod starijih pacijenata iznad 65 godina starosti klirens se smanjuje za 30-40%. Osim smanjenog klirensa nema značajne promjene u kinetičkom profilu lornoksikama kod starijih pacijenata.

Nema značajne promjene u kinetičkom profilu lornoksikama kod pacijenata sa insuficijencijom jetre ili bubrega, osim akumulacije kod pacijenata sa hroničnim oboljenjem jetre poslije 7 dana terapije i dnevnom dozom od 12 do 16 mg.

Pretklinički podaci na osnovu konvencionalnih studija bezbjedne farmakologije, toksičnosti ponovljene doze, genotoksičnosti i karcinogenog potencijala otkrivaju da nema posebne opasnosti za ljude.

Kod nekoliko vrsta životinja u studijama toksičnosti jednostruke i ponovljene doze, lornoksikam je izazvao bubrežnu toksičnost i gastrointestinalne ulceracije.

Kod životinja davanje inhibitora sinteze prostaglandina se manifestovalo povećanim prije i post implantacionim gubitkom i embrio-fetalnim letalitetom. Dodatno, kod životinja kojima su davani inhibitori sinteze prostaglandina u fazi organogeneze zabilježena je povećana incidenca raznih malformacija, uključujući kardiovaskularne.

Kod pacova lornoksikam negativno utiče na plodnost (uticaj na ovulaciju i implantaciju) i utiče na graviditet i porođaj. Kod kunića i pacova lornoksikam mehanizmom inhibicije ciklooksigenaze izaziva prerano zatvaranje duktusa arteriozusa.

Jezgro tablete:

Celuloza, mikrokristalna

Natrijum hidrogenkarbonat

Kalcijum hidrogenfosfat, bezvodni

Hidroksipropilceluloza, niskosupstituisana

Hidroksipropilceluloza

Kalcijum stearat

Omotač tablete:

Titan dioksid

Talk

Propilenglikol

Hipromeloza

Nije poznata.

2 godine.

Lijek čuvati na temperaturi do 30 °C u originalnom pakovanju.

Unutrašnje pakovanje je Alu/Alu Blister (OPA-Alu-PVC/Alu blister) koji sadrži 10 film tableta.

Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 2 blistera (ukupno 20 film tableta).

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Xefo Rapid je nesteroidni antiinflamatorni i antireumatski lijek (NSAIL) sa analgetičnim osobinama i pripada klasi oksikama. Namijenjen je za kratkotrajnu terapiju blagog do umjereno jakog akutnog bola.

Upozorite ljekara ako uzimate ljekove, imate neku hroničnu bolest, neki poremećaj metabolizma, preosjetljivi ste na ljekove ili ste imali alergijske reakcije na neke od njih.

Lijek Xefo Rapid ne smijete koristiti:

• ako ste preosjetljivi (alergični) na lornoksikam ili bilo koju pomoćnu supstancu ovog lijeka (vidite odjeljak 6 “Dodatne informacije” za kompletnu listu pomoćnih supstanci)
• ako uzimate druge nesteroidne antiinflamatorne ljekove (NSAIL) kao što je acetilsalicilna kiselina (na primjer Aspirin); ibuprofen ili COX 2 inhibitore
• ako ste preosjetljivi na druge nesteroidne antiinflamatorne ljekove (NSAIL) uključujući acetilsalicilnu kiselinu (aspirin)
• ako bolujete od trombocitopenije
• ako imate teško srčano oboljenje
• ako ste imali krvarenje iz gastrointestinalnog trakta, cerebrovaskularno krvarenje i druge probleme sa krvarenjem
• ako ste imali krvarenje iz gastrointestinalnog trakta ili perforaciju u vezi sa prethodnom terapijom nesteroidnim antiinflamatornim ljekovima (NSAIL)
• ako imate peptički ulkus ili recidiv peptičkog ulkusa
• ako imate teško oštećenje funkcije jetre
• ako imate teško oštećenje funkcije bubrega
• ako ste u trećem trimestru trudnoće (posljednja tri mjeseca trudnoće)

Kada uzimate lijek Xefo Rapid, posebno vodite računa:

• ako imate oštećenu funkciju bubrega
• ako bolujete od povišenog krvnog pritiska i/ili insuficijencije srca
• ako bolujete od ulceroznog kolitisa ili Kronove bolesti
• ako ste skloni krvarenju
• ako imate astmu u anamnezi
• ako bolujete od SLE (sistemskog lupusa, rijetkog imunološkog oboljenja)

Ako imate poremećaj koagulacije krvi, oštećenu funkciju jetre, kao što je ciroza, ako ste stariji od 65 godina ili ste uzimali lijek Xefo Rapid duže od tri mjeseca, Vaš ljekar može da Vas uputi na redovne laboratorijske kontrole.

Ako istovremeno sa lijekom Xefo Rapid treba da primate heparin ili imunosupresiv takrolimus, obavijestite Vašeg ljekara da već uzimate lijek Xefo Rapid.

Ako dođe do pojave neuobičajenih simptoma kao što je abdominalno krvarenje, kožne reakcije u vidu osipa, promjene na sluzokoži (kao što su sluzokoža nosa, usta, kapaka, ušiju, genitalija ili anusa) ili nekih drugih znakova preosjetljivosti, morate odmah prekinuti uzimanje lijeka Xefo Rapid i obratiti se Vašem ljekaru.

Upotreba ljekova kao što je Xefo Rapid može biti povezana sa malim povećanjem rizika od srčanog udara (infarkt miokarda) ili šloga. Rizik se povećava sa povećanjem doze i dužinom upotrebe. Ne prekoračujte propisanu dozu i dužinu upotrebe lijeka.

Ako imate probleme sa srcem, ako ste imali šlog ili mislite da postoji rizik od pojave ovih oboljenja (imate visok krvni pritisak, šećernu bolest, povišen holesterol ili ste pušač), potrebno je da konsultujete Vašeg ljekara ili farmaceuta.

Primjena drugih ljekova

Imajte u vidu da se ove informacije mogu odnositi i na ljekove koje više ne pijete, kao i na ljekove koje planirate da uzimate u budućnosti. Obavijestite svog ljekara ili farmaceuta ako uzimate, ili ste do nedavno uzimali neki drugi lijek, uključujući i lijek koji se nabavlja bez ljekarskog recepta.

Xefo Rapid može da stupa u reakcije sa drugim ljekovima.

Lijek Xefo ne smije da se uzima zajedno sa drugim nesteroidnim antiinflamatornim ljekovima (NSAIL) kao što su acetilsalicilna kiselina (aspirin), ibuprofen i COX 2 inhibitori. Ukoliko niste sigurni, pitajte Vašeg ljekara ili farmaceuta.

Posebna pažnja mora da se obrati ako uzimate neke od sljedećih preparata:

• Cimetidin– lijek koji se koristi za liječenje gorušice i čira na želucu ili dvanaestopalačnom crijevu
• Antikoagulansi kao heparin, fenprokumon– ljekovi koji se koriste za sprečavanje stvaranja krvnih ugrušaka
• Kortikosteroidi
• Metotreksat– koristi se za liječenje raka i imunološkoh oboljenja
• Litijum
• Imunosupresivni ljekovi kao što su ciklosporin, takrolimus
• Ljekovi za srce kao digoksin, ACE-inhibitori, beta-adrenergični blokatori
• Diuretici
• Hinolonski antibiotici
• Inhibitori agregacije trombocita– ljekovi za sprečavanje srčanog ili moždanog udara
• Nesteroidni antiinflamatorni ljekovi (NSAIL) kao ibuprofen, acetilsalicilna kiselina
• Selektivni inhibitori preuzimanja serotonina– za liječenje depresije
• Sulfonilureja– za liječenje šećerne bolesti tip 2
• Induktori i inhibitori izoenzima CYP2C9 (kao što su antibiotici rifampicin ili antigljivični ljekovi flukonazol) mogu uticati na način na koji organizam metaboliše lijek Xefo Rapid
• Blokatori receptora angiotenzin II konvertujućeg enzima – ljekovi koji se koriste za liječenje povišenog krvnog pritiska, oštećenja bubrega usled šećerne bolesti i kongestivne srčane insuficijencije
• Pemetreksed – koristi se za liječenje nekih tipova raka pluća.

Uzimanje lijeka Xefo Rapid sa hranom ili pićima

Xefo Rapid film tablete se primjenjuju oralno i treba ih uzimati prije jela sa dovoljno tečnosti.

Uzimanje hrane zajedno sa lijekom Xefo Rapid se ne preporučuje jer može da dovede do smanjenja dejstva lijeka.

Primjena lijeka Xefo Rapid u periodu trudnoće i dojenja

Prije nego što počnete da uzimate neki lijek, posavjetujte se sa svojim ljekarom ili farmaceutom.

Plodnost

Upotreba lijeka Xefo Rapid može imati uticaja na plodnost i upotreba ovog lijeka se ne preporučuje ženama koje pokušavaju da ostanu u drugom stanju. Žene koje imaju problem sa začećem, ili koje su podvrgnute ispitivanju plodnosti, treba da se konsultuju sa svojim ljekarom kako bi se razmotrila mogućnost prekida primjene lijeka Xefo Rapid.

Trudnoća

Ne preporučuje se primjena lijeka Xefo Rapid tokom prvih 6 mjeseci trudnoće, osim u slučaju da ljekar smatra da je to neophodno. U poslijednja 3 mjeseca trudnoće lijek Xefo Rapid ne smije da se koristi.

Dojenje

Ukoliko dojite liječenje lijekom Xefo Rapid nije preporučeno, osim ako je ljekar izričito preporučio.

Uticaj lijeka Xefo Rapid na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Xefo Rapid nema ili je uticaj neznatan na sposobnost prilikom upravljanja motornim vozilima i mašinama.

Lijek Xefo Rapid uvijek uzimajte tačno onako kako Vam je Vaš ljekar propisao. Ako niste sigurni, posavjetujte se sa Vašim ljekarom ili farmaceutom.

Uobičajena doza za odrasle je 8-16 mg podijeljeno u doze po 8 mg i to: 8mg dva puta dnevno ili 16 mg jednom dnevno.

Prvog dana terapije lijekom Xefo Rapid može se uzeti doza od 16 mg, a poslije 12 časova sljedeća doza od 8 mg. Poslije prvog dana terapije maksimalna preporučena dnevna doza je 16 mg.

Xefo Rapid tablete moraju da se progutaju prije obroka uz dovoljno tečnosti. Lijek Xefo Rapid ne treba uzimati sa jelom, jer hrana može da smanji dejstvo lijeka.

U nedostatku podataka, Xefo Rapid se ne preporučuje za upotrebu kod djece i adolescenata ispod 18 godina starosti.

Ako ste uzeli više lijeka Xefo Rapid nego što je trebalo

Ako ste uzeli više lijeka Xefo Rapid nego što je propisano, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Xefo Rapid

Nikada ne uzimajte duplu dozu kako biste nadomijestili to što ste preskočili da uzmete lijek!

Kao i ostali ljekovi, Xefo Rapid može kod nekih pacijenata koji uzimaju lijek, da izazove neželjena dejstva.

Upotreba ljekova kao što je Xefo Rapid može da bude povezana sa malim povećanjem rizika od srčanog udara (infarkt miokarda) ili šloga.

Ako dođe do pojave neuobičajenih simptoma kao što je abdominalno krvarenje, kožne reakcije u vidu osipa, promjena na sluzokoži (kao što su sluzokoža nosa, usta, kapaka, ušiju, genitalija ili anusa) ili nekih drugih znakova preosjetljivosti, morate odmah da prekinete uzimanje lijeka Xefo Rapid i da se obratite Vašem ljekaru.

Ukoliko Vam se jave sljedeća neželjena dejstva, prekinite sa uzimanjem lijeka i obratite se Vašem ljekaru bez odlaganja, ili kontaktirajte najbližu hitnu službu:

• otežano disanje, bol u grudima, ili oticanje zglobova sa pogoršanjem;
• jak ili kontinuiran bol u stomaku ili crna stolica;
• žuta prebojenost kože ili beonjača (žutica) – ovo su simptomi oštećenja jetre;
• alergijska reakcija – koja može da uključi i probleme na koži kao što su čirevi ili plihovi, otok lica, usana, jezika, ili ždrijela što može dovesti do otežanog disanja;
• groznica, plihovi ili zapaljenje posebno na rukama i stopalima ili u predjelu usta (Stevens-Johnson sindrom);
• izuzetno, ozbiljne infekcije kože u slučaju varičele.

Neželjena dejstva povezana sa uzimanjem lijeka Xefo Rapid prikazana su u daljem tekstu.

Česta (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• blaga i prolazna glavobolja, vrtoglavica;
• mučnina, bol u trbuhu, otežano varenje, proliv, povraćanje.

Povremena (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• gubitak apetita, smanjenje tjelesne mase, nesanica, depresija;
• zapaljenje vežnjače (konjunktivitis);
• vrtoglavica; zujanje u ušima;
• osjećaj lupanja srca, ubrzan rad srca, pojava otoka, srčana insuficijencija, crvenilo;
• zatvor, pojava gasova (nadutost), podrigivanje, suva usta, zapaljenje želuca, čir na želucu, bol u gornjem dijelu trbuha, čir na dvanaestopalačnom crijevu, pojava čireva u ustima;
• povećane vrijednosti transaminaza u funkcionalnim testovima jetre SGPT (ALT) ili SGOT (AST), osjećaj slabosti;
• osip na koži, svrab, pojačano znojenje, crvenilo kože, koprivnjača, angioedem (naglo oticanje dubljih slojeva kože, obično lica); otok, zapušen nos (zapaljenje nosne sluzokože kao posljedica alergije-rinitis)
• gubitak kose;
• bol u zglobovima.

Rijetka (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• zapaljenje ždrijela;
• anemija, smanjen broj trombocita (trombocitopenija), smanjen broj bijelih krvnih zrnaca (leukopenija), slabost;
• preosjetljivost, anafilaktoidna reakcija i anafilaksa (reakcija organizma koju karakteriše otok lica, crvenilo, otežano disanje i ošamućenost);
• konfuzija, nervoza, uznemirenost, pospanost, osjećaj trnjenja ili mravinjanja, poremećaj čula ukusa, drhtanje (tremor), migrena, poremećaji vida;
• povišen krvni pritisak, naleti vrućine;
• krvarenje, krvni podlivi (modrice), produženo vrijeme krvarenja;
• otežano disanje (dispnea), kašalj, bronhospazam;
• pucanje (perforacija) čira na želucu ili dvanaestopalačnom crijevu, crna stolica (melena), povraćanje krvi;
• zapaljenje usne sluzokože, zapaljenje jednjaka, vraćanje želudačnog sadržaja ili hrane, poremećaj gutanja, aftozni stomatitis, zapaljenje jezika;
• poremećaj funkcije jetre;
• problemi sa kožom kao što su ekcem, osip;
• bol u kostima, grčevi u mišićima, bolovi u mišićima;
• noćno mokrenje, poremećaj mokrenja, porast nivoa uree i kreatinina u krvi.

Veoma rijetka (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• aseptični meningitis kod pacijenata koji boluju od sistemskog eritemskog lupusa i poremećaja vezivnog tkiva;
• oštećenje jetre, hepatitis, žutica, holestaza (zastoj žuči);
• pucanje kapilara, otoci i teški poremećaji kože, Stevens-Johnson sindrom, toksična epidermalna nekroliza;
• kod pacijenata koji u anamnezi imaju oštećenje bubrega, lornoksikam može doveti do pojave akutne bubrežne insuficijencije;
• neželjena dejstva karakteristična za grupu nesteroidnih antiinflamatornih ljekova: neutropenija, agranulocitoza, aplastična anemija, hemolitička anemija, nefrotoksičnost.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Neželjena dejstva možete prijavljivati direktno kod zdravstvenih radnika, čime ćete pomoći u dobijanju više informacija o bezbjednosti ovog lijeka.

Rok upotrebe

2 godine.

Čuvanje

Lijek Xefo Rapid držati van domašaja i vidokruga djece!

Xefo Rapid film tablete nemojte koristiti poslije isteka roka upotrebe naznačenog na kutiji. Rok upotrebe ističe posljednjeg dana navedenog mjeseca.

Lijek čuvati na temperaturi do 30 °C u originalnom pakovanju.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine. Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Xefo Rapid

Jedna film tableta sadrži kao aktivnu supstancu lornoksikam 8 mg.

Jezgro tablete: celuloza, mikrokristalna; natrijum hidrogenkarbonat; kalcijum hidrogenfosfat, bezvodni; hidroksipropilceluloza, niskosupstituisana; hidroksipropilceluloza; kalcijum stearat.

Obloga tablete: titan dioksid; talk; propilenglikol; hipromeloza.

Kako izgleda lijek Xefo Rapid i sadržaj pakovanja

Film tablete su okrugle, bikonveksne film tablete, bijele do žućkaste boje, prečnika 9,5 mm.

Unutrašnje pakovanje je Alu/Alu Blister (OPA-Alu-PVC/Alu blister) koji sadrži 10 film tableta.

Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 2 blistera (ukupno 20 film tableta).

Nosilac dozvole i Proizvođač

Nosilac dozvole

Glosarij d.o.o., Vojislavljevića 76, 81 000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođači

Takeda GmbH

Lehnitzstraße 70 - 98, 16515 Oranienburg, Njemačka

Takeda Pharma A/S

Langebjerg 1, 4000 Roskilde, Danska

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Decembar, 2015. godine

Režim izdavanja lijeka:

Neobnovljiv (jednokratni) recept.

Broj i datum dozvole:

Xefo® Rapid, film tableta, 8 mg, blister, 2x10 film tableta: 2030/15/530 – 1702 od 03.12.2015. godine