POTELIGEO 4mg/ml koncentrat za rastvor za infuziju

Lijek POTELIGEO je indikovan u liječenju odraslih pacijenata sa mycosis fungoides (MF) ili Sezarijevim sindromom (SS) koji su primili najmanje jednu prethodnu sistemsku terapiju.

Liječenje moraju da započnu i nadgledaju ljekari sa iskustvom u liječenju karcinoma, a treba da ga primjenjuju samo zdravstveni radnici u uslovima u kojima je dostupna oprema za reanimaciju.

Doziranje

Preporučena doza mogamulizumaba je 1 mg/kg primjenjena u obliku intravenske infuzije tokom najmanje 60 minuta. Primjenjuje se jednom nedeljno 1., 8., 15. i 22. dana u prvom ciklusu od 28 dana, nakon čega slijedi infuzija svake dvije nedjelje 1. i 15. dana svakog sljedećeg ciklusa od 28 dana do progresije bolesti ili do pojave neprihvatljive toksičnosti.

Lijek POTELIGEO treba primjenjivati u roku od 2 dana od zakazanog dana. Ukoliko se doza propusti za više od 2 dana, sljedeću dozu treba primjeniti što je prije moguće, nakon čega je potrebno nastaviti režim doziranja uz primjenu doza na osnovu novih predviđenih dana.

Preporučuje se premedikacija antipireticima ili antihistaminicima prilikom prve infuzije lijeka POTELIGEO. Ako se javi reakcija na infuziju, primjenite premedikaciju prilikom sljedećih infuzija lijeka POTELIGEO.

Modifikacija doze

Dermatološke reakcije

Pacijenti koji primaju mogamulizumab dobili su osip uzrokovan lijekom (izbijanje kožnih promjena uzrokovanih lijekom) koji je u nekim slučajevima bio težak i/ili ozbiljan.

• U slučaju pojave osipa (povezanog sa lijekom) težine 2. ili 3. gradusa (umjeren ili težak), potrebno je prekinuti liječenje mogamulizumabom i na odgovarajući način rješavati osip dok se osip ne poboljša do težine 1. gradusa ili manje (blagi), a tada se liječenje mogamulizumabom može nastaviti.
• Primenu lijeka POTELIGEO treba trajno prekinuti ako se pojavi po život opasan osip (4. gradusa) (vidjeti dio 4.4).

Reakcije povezane sa infuzijom

• Infuziju lijeka POTELIGEO treba privremeno prekinuti zbog blagih do teških (1. do 3. gradusa) reakcija povezanih sa infuzijom, a simptome treba liječiti. Brzinu infuzije treba smanjiti za barem 50% prilikom ponovnog započinjanja infuzije nakon povlačenja simptoma. Ako se reakcija ponovno pojavi, treba razmisliti o prekidu primjene infuzija (vidjeti dio 4.4).
• Primjenu lijeka POTELIGEO treba trajno prekinuti ako se pojavi po život opasna reakcija povezana sa infuzijom (4. gradusa) (vidjeti dio 4.4).

Posebne populacije

Pedijatrijska populacija

Bezbjednost i efikasnost lijeka POTELIGEO kod djece i adolescenata mlađih od 18 godina nijesu utvrđene. Nema dostupnih podataka.

Starije osobe

Nema prilagođavanja doze kod starijih pacijenata (vidjeti dio 5.2).

Oštećenje funkcije bubrega

Na osnovu analize populacione farmakokinetike nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata sa blagim do teškim oštećenjem funkcije bubrega (vidjeti dio 5.2).

Oštećenje funkcije jetre

Na osnovu analize populacione farmakokinetike nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije jetre. Lijek POTELIGEO nije ispitivan kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre (vidjeti dio 5.2).

Način primjene

Lijek POTELIGEO je namijenjen za intravensku upotrebu. Treba ga primjenjivati samo intravenskom infuzijom, tokom najmanje 60 minuta. Pogledajte preporuke iznad u slučaju reakcija povezanih sa infuzijom.

Za uputstva o razblaživanju lijeka prije primjene, vidjeti dio 6.6.

Preosjetljivost na aktivnu supstancu ili bilo koju pomoćnu supstancu navedenu u dijelu 6.1.

Sljedljivost

Da bi se poboljšala sljedljivost bioloških ljekova, naziv i broj serije primijenjenog proizvoda treba jasno zabilježiti.

Dermatološke reakcije

Pacijenti koji primaju mogamulizumab dobili su osip uzrokovan lijekom (izbijanje kožnih promjena uzrokovanih lijekom) koji je u nekim slučajevima bio težak i/ili ozbiljan.

Kada je mogamulizumab primijenjen kod pacijenata sa limfomima T-ćelija koji nijesu MF ili SS, ozbiljne reakcije kože, uključujući Stivens-Džonsonov sindrom (SJS) i toksičnu epidermalnu nekrolizu (TEN), zabilježene su kod manje od 1% pacijenata tokom kliničkih ispitivanja i takođe su zabilježene nakon stavljanja lijeka u promet; u nekim slučajevima zabilježeni su smrtni ishodi. Pacijente treba pažljivo pratiti zbog simptoma ili znaka koji ukazuju na SJS ili TEN. Ako se pojave, potrebno je prekinuti primenu lijeka POTELIGEO i liječenje ne treba ponovno započinjati dok se SJS ili TEN ne isključe, a kožne reakcije ne povuku do 1. gradusa ili manje. Ako se pojavi SJS/TEN, potrebno je primijeniti prikladnu terapiju ljekovima. Pogledajte dio 4.2 za informacije o modifikaciji doze.

Reakcije povezane sa infuzijom

Kod pacijenata liječenih mogamulizumabom zabilježene su akutne reakcije povezane sa infuzijom (IRR). Reakcije povezane sa infuzijom su bile blage ili umjerene, iako je zabilježeno nekoliko teških reakcija (3. gradusa). Većina reakcija povezanih sa infuzijom javlja se tokom ili ubrzo nakon prve infuzije (sve u roku od 24 časa od primjene), a incidenca se smanjuje u narednim primjenama.

Pacijente treba pažljivo pratiti tokom i nakon infuzije. Ukoliko se javi anafilaktička reakcija, primjenu mogamulizumaba treba odmah i trajno prekinuti i primjeniti odgovarajuću terapiju ljekovima.

Ukoliko se javi reakcija povezana sa infuzijom, infuziju treba prekinuti i treba uvesti odgovarajuće terapijsko zbrinjavanje. Infuzija se može ponovo započeti sporijom brzinom nakon povlačenja simptoma. Pogledajte dio 4.2 za informacije o premedikaciji i modifikaciji doze.

Infekcije

Ispitanici koji imaju MF ili SS liječeni mogamulizumabom imaju povećani rizik od ozbiljnih infekcija i/ili reaktivacije virusa. Kombinacija mogamulizumaba sa ljekovima za sistemsko imunsko modelovanje ili sa drugim odobrenim terapijama za MF ili SS nije ispitivana i stoga se ne preporučuje, naročito s obzirom na rizik od teških infekcija kod pacijenata liječenih mogamulizumabom. Topikalni steroidi ili niske doze sistemskih kortikosteroida mogu se koristiti tokom liječenja mogamulizumabom; ipak, rizik od ozbiljnih infekcija i/ili reaktivacije virusa može biti viši u slučaju istovremene primjene sistemskih imunosupresivnih ljekova. Stanje pacijenata treba pratiti zbog moguće pojave znaka i simptoma infekcije i odmah ih liječiti.

Pacijente treba testirati na infekciju hepatitisom B prije uvođenja terapije mogamulizumabom. Za pacijente koji su bili pozitivni na trenutnu/prethodnu infekciju hepatitisom B, preporučuje se konsultacija sa ljekarom sa stručnim znanjem o liječenju hepatitisa B radi savjeta o odgovarajućim mjerama protiv reaktivacije hepatitisa B.

Komplikacije alogene transplantacije hematopoetskih matičnih ćelija (HSCT) nakon mogamulizumaba Komplikacije, uključujući teške reakcije grafta protiv domaćina (GVHD), zabilježene su kod pacijenata sa limfomima T-ćelija koje nijesu MF ili SS koji su primili alogeni HSCT nakon mogamulizumaba.

Veći rizik komplikacija presađivanja prijavljen je ako se mogamulizumab daje u kratkom vremenskom periodu (približno 50 dana) prije HSCT. Pažljivo pratite pacijente zbog ranih znaka komplikacija povezanih sa presađivanjem.

Sigurnost liječenja mogamulizumabom nakon autolognog ili alogenog HSCT nije ispitana.

Sindrom lize tumora

Sindrom lize tumora (TLS) zabilježen je kod pacijenata koji primaju mogamulizumab. TSL je zabilježen najčešće tokom prvog mjeseca liječenja. Kod pacijenata sa brzo proliferišućim tumorom i visokim tumorskim opterećenjem postoji rizik od TLS. Pacijente treba pažljivo pratiti odgovarajućim laboratorijskim i kliničkim testovima za status elektrolita, hidrataciju i funkciju bubrega, posebno u prvom mesecu liječenja, i liječiti u skladu sa najboljom medicinskom praksom. Zbrinjavanje TLS može da uključuje agresivnu hidrataciju, korekciju abnormalnosti elektrolita, terapiju protiv hiperurikemije i suportivno liječenje.

Kardiološki poremjećaji

Jedan slučaj akutnog infarkta miokarda zabilježen je kod jednog pacijenta iz kliničkog ispitivanja koji je imao MF/SS i primao mogamulizumab. Kod pacijenata iz kliničkog ispitivanja koji su imali druge limfome T-ćelija zabilježeni su stres kardiomiopatija (jedan slučaj) i akutni infarkt miokarda (jedan slučaj). Ispitanici su imali istoriju bolesti i razne faktore rizika. Pacijente koji imaju faktore rizika povezane sa bolešću srca treba pratiti i preduzeti odgovarajuće mjere opreza.

Transformacija velikih ćelija (LCT)

Dostupni su ograničeni podaci o pacijentima sa transformacijom velikih ćelija.

Ostalo

Mogamulizumab ne treba primjenjivati supkutano ili intramuskularno, brzom intravenskom primjenom, ili intravenskim bolusom.

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol natrijuma po dozi, te je praktično „bez natrijuma”.

Nijesu sprovedene studije interakcije.

Žene u reproduktivnom periodu / kontracepcija kod žena

Žene u reproduktivnom periodu moraju da koristite djelotvornu kontracepciju tokom liječenja lijekom POTELIGEO i najmanje 6 mjeseci nakon liječenja.

Plodnost

Nema dostupnih kliničkih podataka o dejstvima mogamulizumaba na plodnost kod ljudi. Nijesu sprovedena posebna ispitivanja na životinjama kojima bi se procijenilo dejstvo mogamulizumaba na plodnost. Nisu zabilježena štetna dejstva na reproduktivne organe mužjaka i ženki u ispitivanjima toksičnosti ponovljenih doza kod makaki majmuna (pogledati dio 5.3).

Trudnoća

Ne postoje odgovarajući podaci o primjeni mogamulizumaba kod trudnica. Iako mogamulizumab prolazi placentarnu barijeru kod makaki majmuna, osim farmakološkog dejstva kod fetusa, ispitivanja na životinjama ne ukazuju na direktno ili indirektno štetno dejstvo na reprodukciju (pogledati dio 5.3). Kao mjera predostrožnosti, preporučuje se izbjegavanje primjene mogamulizumaba u trudnoći.

Dojenje

Nije poznato da li se mogamulizumab izlučuje u majčino mlijeko. Poznato je da se humani IgG izlučuje u majčino mlijeko prvih dana nakon rođenja, te se smanjuje do niskih koncentracija odmah nakon toga; zbog toga se ne može isključiti rizik za dojeno dijete tokom tog kratkog perioda. Nakon toga se POTELIGEO može koristiti tokom dojenja ako je klinički potrebno.

Mogamulizumab ima mali uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama. Nakon primjene mogamulizumaba može se javiti umor (vidjeti dio 4.8).

Sažetak bezbjednosnog profila

Najčešće prijavljivane ozbiljne neželjene reakcije bile su upala pluća, pireksija, reakcije povezane sa infuzijom i celulitis.

Najčešće prijavljivane neželjene reakcije bile su reakcije povezane sa infuzijom i osip (izbijanje kožnih promjena uzrokovano lijekom); većina tih reakcija nije bila ozbiljna i bile su 1. ili 2. gradusa.

Teške neželjene reakcije uključivale su respiratornu insuficijenciju 4. gradusa (1,1 %), a reakcije 5. gradusa bile su polimiozitis i sepsa (po 0,5 %).

Tabelarni prikaz neželjenih reakcija

Neželjene reakcije prikazane su prema klasi sistema organa i kategorijama učestalosti definisanim prema sljedećoj konvenciji: veomo često (≥ 1/10); često (≥ 1/100 do < 1/10); povremeno (≥ 1/1,000 do < 1/100); rijetko (≥ 1/10.000 do < 1/1000); veoma rijetko (< 1/10.000), nepoznato (ne može se procijeniti iz raspoloživih podataka). U okviru svake grupe učestalosti, neželjena dejstva su navedena u opadajućem nizu prema ozbiljnosti.

Tabela 1: Neželjene reakcije na lijek Poteligeo identifikovane kod pacijenata

a Folikulitis, celulitis, kandidijaza, pneumonija, sepsa, kožna infekcija, otitis externa, herpes zoster, stafilokokna kožna infekcija, infekcija urinarnog trakta, herpes simplex i citomegalovirus

bUključujući slučajeve granuloma kože (tjeme glave, područje oko ušiju (engl. periauricular area) i trup) i kostiju (sternum, lobanja, kičma, rebra i karlica).

Opis odabranih neželjenih reakcija

Dermatološke reakcije

Pacijenti koji primaju POTELIGEO dobili su osip uzrokovan lijekom (izbijanje kožnih promjena uzrokovanih lijekom) koji je u nekim slučajevima bio težak i/ili ozbiljan. Većina dermatoloških reakcija povezanih sa liječenjem bila je 1. ili 2. gradusa, a osip težine ≥ 3. gradusa javio se kod 4,3% pacijenata. Nije uočen trend u latenciji do početka događaja za kožne promjene izazvane lijekom i osip; došlo je i do rane i do kasne pojave događaja.

Reakcije povezane sa infuzijom

Kod 33 % pacijenata liječenih lijekom POTELIGEO zabilježene su reakcije povezane sa infuzijom. Većina reakcija povezanih sa infuzijom povezanih sa liječenjem bile su 1. ili 2. gradusa i javile su se tokom ili neposredno nakon prve infuzije. Teške reakcije (3. gradusa) javile su se kod 4 % pacijenata.

Incidenca reakcija povezanih sa infuzijom bila je najviša nakon prve infuzije (28,8 % ispitanika), smanjujući se do ≤ 3,8 % ispitanika nakon dvije ili više infuzija.

Infuzije su prekinute kod približno 6 % pacijenata, većina (približno 90 %) javila se tokom prvog ciklusa liječenja mogamulizumabom.

Manje od 1 % pacijenata liječenih u Studiji 0761-010 prekinulo je liječenje zbog reakcija povezanih sa infuzijom.

Ozbiljne infekcije

Pacijenti sa MF ili SS imaju povećan rizik od ozbiljne infekcije zbog narušavanja dermalnog integriteta uzrokovanog kožnom bolešću, kao i imunosupresivnih dejstava ekstrakutane bolesti, a liječenje mogamulizumabom može povećati taj rizik. Ozbiljne infekcije, uključujući sepsu, upalu pluća i kožne infekcije, javile su se kod 14,3 % ispitanika koji su primali mogamulizumab. Latencija do pojave neželjenog dejstva nakon prve doze znatno je varirala. Većina pacijenata oporavila se od infekcije. U kliničkom ispitivanju (0761-010) bila su dva izvještaja o respiratornoj insuficijenciji sa smrtnim ishodom kod pacijenata sa teškom upalom pluća koja se javila više od 9 mjeseci nakon početka liječenja mogamulizumabom.

Imunogenost

Nakon infuzije lijeka POTELIGEO tokom kliničkih ispitivanja primjene lijeka POTELIGEO kod odraslih pacijenata sa leukemijom-limfomom T-ćelija ili kod pacijenata sa kožnim limfomom T-ćelija, približno 14 % pacijenata (44 od 313 pacijenata koji su mogli da budu procijenjeni) imalo je pozitivan test na antitijela na mogamulizumab uzrokovana liječenjem. Nije bilo pacijenata pozitivnih na neutrališuća antitijela.

Bezbjednost nakon posljednje doze

Od 320 ispitanika izloženih mogamulizumabu u kliničkoj studiji 0761-010, 21 (6,6 %) ispitanik doživio je najmanje jednu ozbiljnu neželjenu reakciju na lijek (SADR) koja se javila tokom 90 dana od datuma zadnje primjene ispitivanog lijeka.

Od tih, ozbiljne neželjene reakcije zabilježene kod više od jednog pacijenta svrstane su u klasifikaciji sistema organa pod Infekcije i infestacije (7 [2,2 %] pacijenata), Opšti poremećaji i reakcije na mjestu primjene (5 [1,6 %] pacijenata), Respiratorni, torakalni i medijastinalni poremjećaji (4 [1,3 %] pacijenta), Poremjećaji koštano-mišičnog i vezivnog tkiva (3 [0,9 %] pacijenta), Hepatobilijarni poremjećaji (2 [0,6 %] pacijenta) i Povrede, trovanje i proceduralne komplikacije (2 [0,6 %] pacijenta). Za sve preostale sisteme organa u klasifikaciji prijavljene su ozbiljne neželjene reakcije kod jednog pacijenta (0,3 %).

Bezbjednosni profil zabilježen tokom 90 dana nakon posljednje doze mogamulizumaba je u skladu sa profilom bezbjednosti zabilježenim tokom perioda studijskog liječenja.

Starija populacija

Bezbjednosni profil kod starijih pacijenata (≥ 65 godina) bio je generalno sličan onom kod odraslih pacijenata, izuzev dermatoloških reakcija i reakcija povezanih sa infuzijom koje su češće viđane kod starijih ispitanika.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole za lijek je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Nema informacija o predoziranju mogamulizumabom. U slučaju predoziranja, potrebno je pažljivo pratiti pacijenta, uključujući njegove vitalne znake (najmanje 1 sat) i treba pružiti suportivno liječenje po potrebi.

Farmakoterapijska grupa: Antineoplastici i imunomodulišući agensi, monoklonska antitijela

ATC kod: L01FX09

Mehanizam dejstva

Mogamulizumab je defukozilirani, humanizovani IgG1 κ (kapa) imunoglobulin koji se selektivno veže za CCR4, receptor za CC hemokine spojen sa G proteinom, koji je uključen u procese migracije limfocita do raznih organa uključujući kožu, što dovodi do smanjenja ciljnih ćelija. CCR4 se eksprimira na površini određenih ćelija karcinoma uključujući maligne bolesti T-ćelija, kao što su MF i SS u kojima je ekspresija CCR4 inherentna.

Klinička efikasnost i bezbjednost

Delotvornost mogamulizumaba u liječenju pacijenata sa mycosis fungoides (MF) ili Sezarijevim sindromom (SS) utvrđena je u fazi 3 multicentrične, otvorene studije (0761-010) sa 372 odrasla pacijenta koji su randomizovani 1 : 1 za liječenje mogamulizumabom ili vorinostatom. U svakoj grupi je bilo 186 pacijenata. Infuzija mogamulizumaba je primjenjivana u dozi od 1 mg/kg jednom nedjeljno u prvom ciklusu od 28 dana (1, 8, 15. i 22. dana), i 1. i 15. dana svakog sledećeg ciklusa od 28 dana.

Vorinostat je primjenjivan u početnoj dozi od 400 mg peroralno, jednom dnevno počev od 1. dana tokom ciklusa od 28 dana. Pacijentima na vorinostatu sa progresijom bolesti ili neprihvatljivim toksičnostima bio je dozvoljen prelazak na terapiju mogamulizumabom. Pacijenti koji su prešli primili su do 46 meseci terapije mogamulizumabom počev od presjeka podataka u decembru 2016. Terapija mogamulizumabom je nastavljena do progresije bolesti ili neprihvatljive toksičnosti. Iz ispitivanja su isključeni pacijenti sa aktivnim autoimunskim bolestima, metastazama centralnog nervnog sistema i zdravstvenim stanjima koja su zahtijevala sistemske kortikosteroide ili druge imunosupresivne ljekove, ili sa aktivnim infekcijama koje su zahtevale liječenje, uključujući HIV, ili hepatitis B ili C. Isključeni su i pacijenti sa ECOG funkcionalnim statusom ≥ 2. Na početku studije, 38% je imalo bolest u fazi IB-II, 10% u fazi III, 52% u fazi IV. Studija je uključivala pacijente bez obzira na njihov početan nivo CCR4 ekspresije u biopsiji kože.

Primarna krajnja tačka efikasnosti bilo je preživljavanje bez progresije bolesti (PFS) na osnovu procjene istraživača koristeći kriterijum globalnog kompozitnog odgovora koji je uzeo u obzir sve sisteme organa koji mogu biti zahvaćeni bolešću (kožu, krv, limfne čvorove i unutrašnje organe). Odgovor na nivou kože i krvi procjenjivan je svake 4 nedjelje. Odgovor na nivou limfnih čvorova i unutrašnjih organa procjenjivan je nakon 4 nedjelje, zatim svakih 8 nedjelja tokom prve godine, a nakon toga svakih 16 nedjelja.

Svi pacijenti su imali histološki potvrđenu dijagnozu mycosis fungoides (MF), 56,5% odnosno 53,2%, ili Sezarijev sindrom (SS), 43,5% odnosno 46,8%, u grupi koja je primala mogamulizumab, odnosno vorinostat, i primili su najmanje jednu prethodnu sistemsku terapiju. Najčešće prethodne sistemske terapije koje su koristili ispitanici u Evropi bila su beksaroten (70%), interferon (59%), metotreksat (49%), ekstrakorporalna fotofereza (ECP) (31%) i režimi gemcitabin/gemcitabin (28%).

Medijana trajanja izlaganja sa mogamulizumabom bila je 5,6 mjeseci (raspon: < 1 do 45,3 mjeseca). 56% pacijenata primilo je mogamulizumab tokom najmanje 6 ciklusa, a 25% pacijenata primilo je mogamulizumab tokom najmanje 12 ciklusa.

Medijana starosti pacijenata bila je 64 godine u vrijeme skrininga (raspon 25 do 101 godine), 49,5% imalo je 65 godina ili više, a 58,1% su bili muškarci.

Ekspresija CCR4 bila je retrospektivno procjenjena na biopsijama kože prije liječenja (fiksiranim u formalinu i uklopljenim u parafin) koristeći imunohistohemiju. U grupi liječenoj mogamulizumabom, početni nivoi ekspresije CCR4 bili su dostupni kod 75% pacijenata (N = 140). CCR4 je otkriven u ≥ 1% limfocita kod 100% pacijenata, a kod 96% (134/140) pacijenata CCR4 je otkriven u ≥ 10% kožnih limfocita.

Od pacijenata randomizovanih u grupu koja je primala vorinostat, 136 pacijenata (73,1%) prešlo je u grupu koja je primala mogamulizumab tokom studije. Razlog za prelaz u grupu koja je primala mogamulizumab bio je progresija bolesti (109 pacijenata) i nepodnošenje liječenja (27 pacijenata). Broj infuzija mogamulizumaba primijenjenih kod pacijenata koji su prešli u drugu grupu varirao je od 1 do 94 (do 46 mjeseci liječenja) počev od preseka podataka u decembru 2016.

Nakon 6, 12, 18 i 24 mjeseca od početka randomizovanog liječenja, procenat ispitanika koji su bili živi bez progresije bolesti bio je viši za mogamulizumab (55,3%, 38,3%, 28,0%, odnosno 14,1%) u poređenju sa vorinostatom (28,8%, 15,3%, odnosno 7,2%). Medijana PFS za grupu koja je primala mogamulizumab bila je 7,70 mjeseci (95% CI: 5,67; 10,33) odnosno 3,10 mjeseci (95% CI: 2,87, 4,07) za grupu koja je primala vorinostat sa rezultujućim odnosom rizika od 0,53 (95% CI: 0,41; 0,69), p < 0,0001 2-strani, stratifikovani log rank test).

Kaplan-Mejerova kriva za PFS prikazana je na slici 1.

Slika 1: Dijagram Kaplan-Mejerove krive preživljavanja bez progresije bolesti prema procjeni istraživača u (ITT) populaciji

260985028473400015113027432000-197485300863000

Ključne sekundarne krajnje tačke bile su stopa ukupnog odgovora (ORR), ORR nakon zamjene terapije, trajanje odgovora (DOR) i promjene u odnosu na početne vrijednosti na Skindex-29 lestvicama simptoma i funkcionalnog stanja, i domenima fizičkog i psihičkog blagostanja prema upitniku Funkcionalne procjene terapije protiv raka – opšte (FACT-G).

Ukupan odgovor prijavljen je kao kompozitni skor na osnovu mjerenja u svakom odjeljku, a odgovor je trebalo da bude pokazan u dvije uzastopne ukupne procjene bolesti (u razmaku od najmanje 8 nedjelja tokom prve godine i 16 nedjelja nakon toga) kako bi bio potvrđen. Pacijenti su uključeni u analizu za specifičan odjeljak ako je bolest bila prisutna u tom odjeljku na početku, ili ako su imali neku procjenu odgovora nakon početnih vrijednosti za taj odjeljak.

U tabeli 2 naveden je kratak pregled ORR i DOR i odgovora po odjeljcima. Studija je dokazala statistički značajna poboljšanja ORR i odgovora po odjeljcima u krvi, koži i limfnim čvorovima u poređenju sa vorinostatom. Odgovor u unutrašnjim organima nije mogao biti procjenjen zbog ograničenih podataka o djelotvornosti kod ispitanika kod kojih su zahvaćeni unutrašnji organi; odnos koristi i rizika mogamulizumaba kod ispitanika sa zahvaćenim unutrašnjim organima trenutno nije utvrđen zbog nedostatka podataka.

Tabela 2: Odgovor tokom perioda randomizovanog liječenja u studiji 0761-010 (ITT) (početna populacija)

Napomena: Stopa ukupnog odnosa zasniva se na skoru Globalnog kompozitnog odgovora.

a: P-vrijednost dobijena je iz testa Cochran-Mantel-Haenszel prilagođeno prema vrsti bolesti, fazi bolesti i regionu. CI = interval pouzdanosti; CR = potpuni odgovor; PR = djelimičan odgovor

Liječenje mogamulizumabom dovelo je do 8 potvrđenih potpunih odgovora (kompletno čisti svi zahvaćeni odjeljci) u poređenju sa 0 pacijenata na vorinostatu: 4 od tih 8 pacijenata bila su inicijalno randomizovana u grupu koja je primala mogamulizumab i 4 su prešla u grupu koja je primala mogamulizumab tokom studije. Četrdeset i jedan od 136 pacijenata koji su zamenili terapiju (30,1%) odgovorilo je djelimičnim ili potpunim odgovorom na mogamulizumab.

Postoje ograničeni podaci o djelotvornosti kod pacijenata sa niskom (< 10%) CCR4 ekspresijom u koži. U kliničkoj studiji 0761-010 bilo je 10/290 pacijenata sa CCR4 ekspresijom < 10% koji su mogli biti procijenjeni, a od kojih je 6 bilo randomizovano u grupu koja je primala mogamulizumab i 4 u grupu koja je primala vorinostat, a nakon toga prešlo u grupu koja je primala mogamulizumab. U navedenih 10 ispitanika sa niskom (< 10%) CCR4 ekspresijom nijesu zabilježeni potvrđeni odgovori. Odgovori po odjeljku zabilježeni su kod 3 od 10 procijenjivih ispitanika liječenih mogamulizumabom u fazi randomizacije ili fazi prelaska na drugu terapiju.

Pacijenti sa bolešću u stadijumu IB/II liječeni mogamulizumabom imali su potvrđenu ukupnu stopu odgovora od 17,6% u poređenju sa 8,3% za vorinostat i stope odgovora na nivou odeljka (krv, koža, limfni čvorovi) koje su bile više od onih kod pacijenata liječenih vorinostatom (tabela 3). Medijana preživljavanja bez progresije bolesti kod ispitanika u stadijumu IB/II liječenih mogamulizumabom je iznosila 4,7 mjeseci u poređenju sa 3,9 mjeseci kod pacijenata liječenih vorinostatom (tabela 4). Kod pacijenata sa bolešću u stadijumu IB/II, s obzirom na ograničen broj ispitanika sa odgovorom i nezrelost podataka, ne može se doneti zaključak o trajanju odgovora.

Vrijeme do odgovora na nivou odjeljka kod pacijenata u stadijumu IB/II bilo je približno 3 mjeseca, što je u skladu sa vremenom do odgovora za ukupnu ITT populaciju (približno 3 mjeseca). Ako se odgovor na nivou odjeljka ili ukupan odgovor ne zabilježi nakon 3 mjeseca liječenja, potrebno je razmotriti prekid liječenja.

Tabela 3: Ukupna stopa odgovora i stopa odgovora po odjeljku u ranim stadijumima bolesti

M = mogamulizumab V = vorinostat

Tabela 4: Preživljavanje bez progresije bolesti (PFS) po terapijskoj grupi i stadijumu bolesti (randomizovani period liječenja)

ITT = početna populacija (planirana za liječenje)

Pedijatrijska populacija

Evropska agencija je izuzela obavezu podnošenja rezultata studija sa mogamulizumabom u svim podgrupama pedijatrijske populacije sa kutanim limfomom T ćelija (CTCL) (MF i SS su podtipovi CTCL). Pogledajte dio 4.2 za informacije o pedijatrijskoj primjeni.

Farmakokinetika (PK) mogamulizumaba procijenjena je kod odraslih pacijenata sa leukemijom-limfomom T-ćelija (ATL) i CTCL za raspon doze od 0,01 do 1 mg/kg primjenjenog kao višestruke doze mogamulizumaba svake nedjelje ili svake 2 nedjelje, i uključivala je preporučenu dozu od 1,0 mg/kg i režim (1, 8, 15. i 22. dana za prvi ciklus od 28 dana i 1. i 15. dana za sljedeće cikluse od 28 dana). Populaciona farmakokinetička analiza uključivala je 444 pacijenta koji su primali mogamulizumab u šest kliničkih ispitivanja. Izloženost mogamulizumabu povećavala se proporcionalno sa dozom za raspon doze od 0,1 do 1,0 mg/kg.

Resorpcija

Mogamulizumab se dozira intravenskim putem i zato je odmah i potpuno bioraspoloživ.

Distribucija

Na osnovu populacione farmakokinetičke analize, geometrijska srednja vrijednost [% koeficijent varijacije (CV%)] centralnog volumena distribucije (Vc) bila je 3,57 litara (20,1%).

Biotransformacija

Metabolički put mogamulizumaba nije još utvrđen. Očekuje se da će se mogamulizumab razgraditi u male peptide i aminokiseline kataboličkim putevima na isti način kao i endogeni IgG.

Eliminacija

Na osnovu populacione farmakokinetičke analize, geometrijska srednja vrijednost klirensa (CL) (% koeficijenta varijacije [CV%]) je 12,0 ml/h (83,7%), a geometrijska srednja vrijednost poluvremena eliminacije (t1/2) je 17 dana (65,5%).

Linearnost i akumulacija

Mogamulizumab pokazuje linearnu farmakokinetiku za doze u rasponu od 0,01 mg/kg do 1 mg/kg. Na osnovu populacione farmakokinetičke analize, koncentracije mogamulizumaba u stanju dinamičke ravnoteže dostignute su nakon 12 nedjelja ponovljenih doziranja kada se primjenjuje prema preporučenom režimu, a sistemska akumulacija bila je 1,7 puta veća. U analizi modela snage, nije bilo vidljivo odstupanje od proporcionalnosti za dozu.

Oštećenje funkcije bubrega

Uticaj oštećenja bubrega na klirens mogamulizumaba procijenjen je u populacionoj farmakokinetičkoj analizi kod pacijenata sa blagim (klirens kreatinina [CrCL] između 60 i 89; n = 157), umjerenim (CrCL između 59 i 30; n = 80), ili teškim oštećenjem funkcije bubrega (CrCL manji od 30 ml/min; n = 2). Nije pronađena klinički značajna razlika u klirensu mogamulizumaba između pacijenata sa blagim do teškim oštećenjem funkcije bubrega i kod pacijenata sa normalnom bubrežnom funkcijom.

Oštećenje funkcije jetre

Djelovanje oštećenja funkcije jetre na klirens mogamulizumaba procijenjeno je u populacionoj farmakokinetičkoj analizi kod pacijenata sa blagim oštećenjem funkcije bubrega (ukupni bilirubin manji ili jednak gornjoj granici normale [GGN] i AST veći od GGN ili ukupni bilirubin manji od 1 do 1,5-struke vrednosti GGN i bilo koja vrednost AST; n = 80) ili umjerenim (ukupni bilirubin veći od 1,5 do 3-struke vrednosti GGN i bilo koja vrijednost AST; n = 3) oštećenjem funkcije jetre. Nijesu pronađene klinički značajne razlike u klirensu mogamulizumaba između pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije jetre i pacijenata sa normalnom funkcijom jetre. Mogamulizumab nije proučavan kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre (ukupni bilirubin veći od trostruke vrijednosti GGN i bilo koja vrijednost AST).

Ostale posebne populacije

Dejstva raznih kovarijanata na farmakokinetiku mogamulizumaba procijenjena su u populacionoj farmakokinetičkoj analizi. Sljedeći faktori nijesu imali značajno kliničko dejstvo na CL mogamulizumaba: godine života (raspon: od 22 do 101 godine), pol, etnička pripadnost (osim za japansku, za druge etničke populacije dostupni su ograničeni podaci), oštećenje funkcije bubrega, blago ili umjereno oštećenje funkcije jetre, podvrsta bolesti [mycosis fungoides (MF) ili Sezarijev sindrom (SS)], stepen CCR4 ekspresije ili ECOG status, iako treba napomenuti da su pacijenti sa ECOG PS ≥ 2 isključeni iz kliničkih ispitivanja.

Farmakokinetički/farmakodinamički odnos(i)

Efikasnost

Analiza odnosa izloženosti i odgovora pokazala je u pivotalnoj studiji da efikasnost nije povezana sa izloženošću mogamulizumabu. Efikasnost, izmjerena poboljšanjem PFS na osnovu procjene istraživača, nije bila povezana sa povećanim izlaganjem mogamulizumabu.

Preklinički podaci ne ukazuju na poseban rizik kod ljudi na osnovu konvencionalnih studija toksičnosti ponovljene doze. Nijesu sprovedene studije kancerogenosti ili genotoksičnosti sa mogamulizumabom. Nijesu sprovedene posebne studije u svrhu procjene potencijalnog dejstva na plodnost.

Nijesu zapažena toksična dejstva na reproduktivne organe mužjaka i ženki povezana sa mogamulizumabom u studijama toksičnosti ponovljenih doza kod polno zrelih majmuna do 26 nedjelja.

U studiji reproduktivne i razvojne toksičnosti na životinjama, primjena mogamulizumaba kod trudnih makaki majmuna od početka organogeneze do porođaja nije pokazala potencijal za letalitet embriona i fetusa, teratogenost, ili zastoj u rastu fetusa. Generalno je poznato da molekuli IgG prolaze placentalnu barijeru i utvrđene su koncentracije mogamulizumaba u plazmi fetusa. Farmakološka aktivnost mogamulizumaba zabilježena je kod fetusa jer je bilo očigledno smanjenje CCR4 ekspresije na limfocitima.

Limunska kiselina monohidrat

Glicin

Polisorbat 80

Natrijum-hidroksid (za podešavanje pH)

Hlorovodonična kiselina (za podešavanje pH)

Voda za injekcije

Zbog nedostatka studija kompatibilnosti ovaj lijek se ne smije miješati sa drugim ljekovima. Mogamulizumab se ne smije primijeniti putem infuzije istovremeno u istu vensku liniju sa drugim ljekovima.

Neotvorena bočica

3 godine

Nakon otvaranja

Lijek POTELIGEO ne sadrži konzervans. Lijek treba razblažiti i primijeniti infuzijom odmah nakon otvaranja (vidjeti dio 6.6).

Nakon pripreme infuzije

Hemijska i fizička stabilnost tokom upotrebe pokazane su u periodu od 24 sata na sobnoj temperaturi (25 °C) i sobnom osvjetljenju.

Taj vremenski period uključuje čuvanje infuzionog rastvora u kesi za infuziju tokom same primjene infuzije. Sa mikrobiološkog stanovišta, lijek se mora primijeniti odmah.

Ako se ne primijeni odmah, vrijeme i uslovi čuvanja prije primjene su odgovornost korisnika i obično ne bi trebalo da iznose duže od 24 sata na temperaturi od 2 do 8 °C, osim ako razblaživanje nije izvršeno u kontrolisanim i validiranim aseptičkim uslovima.

Čuvati u frižideru (2 do 8 °C). Nemojte zamrzavati.

Čuvati bočicu u originalnoj kutiji radi zaštite od svjetlosti.

Za uslove čuvanja nakon razblaživanja lijeka vidjeti dio 6.3.

5 ml rastvora u staklenoj bočici od 10 ml (staklo tip I) sa gumenim čepom, aluminijumskom kapicom i polipropilenskim „flip-off” zatvaračem.

Pakovanje sa 1 bočicom.

Priprema

• Vizuelno provjerite da li u lijeku postoje čestice i promjena boje prije primjene. Lijek POTELIGEO je bistar do blago opalescentan, bezbojni rastvor. Bacite bočicu ako primijetite zamućenost, promjenu boje ili prisustvo čestica.
• Izračunajte zapreminu lijeka POTELIGEO potrebnu za pripremu infuzionog rastvora za doziranje 1 mg/kg na osnovu težine pacijenta (vidjeti dio 4.2). Aseptičkom metodom izvucite potrebnu zapreminu lijeka POTELIGEO u špric i prenesite u kesu za infuziju koja sadrži rastvor natrijum hlorida 9 mg/ml (0,9%). Razblaženi rastvor promiješajte laganim okretanjem kese za infuziju. Nemojte da tresete. Konačna koncentracija razblaženog rastvora mora biti između 0,1 mg/ml i 3,0 mg/ml.
• Svaka bočica namijenjena je samo za jednokratnu upotrebu. Odbacite sav neiskorišćeni sadržaj koji je preostao u bočici u skladu sa nacionalnim propisima.

Primjena

• Razblaženi rastvor je kompatibilan sa kesama za infuziju od polivinil hlorida (PVC) ili poliolefina (PO).
• Lijek POTELIGEO nemojte da miješate sa drugim ljekovima, niti primjenjujete kao infuziju sa drugim ljekovima.
• Lijek POTELIGEO je namijenjen samo za intravensku primjenu i ne smije se primjenjivati subkutano, intramuskularno, kao bolusna doza ili brzom intravenskom primjenom.
• Primijenite infuzioni rastvor tokom najmanje 60 minuta kroz intravensku liniju koja sadrži ugrađen sterilan linijski filter od 0,22 mikrometara (ili ekvivalentno) sa niskim vezivanjem proteina.

Lijek POTELIGEO sadrži aktivnu supstancu mogamulizumab koja pripada grupi ljekova koji se nazivaju monoklonska antitijela. Mogamulizumab cilja ćelije raka koje zatim uništava imunološki sistem (obrana organizma).

Ovaj lijek se koristi za lječenje odraslih osoba sa mycosis fungoides i Sezarijevim sindromom, vrstama raka koje se nazivaju kožni limfomi T ćelija. Lijek se koristi kod pacijenata koji su primili najmanje jedan lijek kroz usta ili injekcijom.

Lijek POTELIGEO ne smijete koristiti:

• Ukoliko ste alergični na mogamulizumab ili bilo koji drugi sastojak ovog lijeka (navedenih u dijelu 6).

Upozorenja i mjere opreza:

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili medicinskom sestrom prije primjene lijeka POTELIGEO:

• ako ste ikada imali tešku kožnu reakciju na ovaj lijek;
• ako ste ikada imali reakciju na infuziju ovog lijeka (mogući simptomi reakcije na infuziju navedeni su u dijelu 4);
• ako imate virus humane imunodeficijencije (HIV), herpes, citomegalovirus (CMV), ili infekciju virusom hepatitisa B ili C, ili druge postojeće infekcije;
• ako su Vam presađene ili će Vam biti presađene matične ćelije, bilo da koristite sopstvene ćelije ili ćelije donora;
• ako imate sindrom lize tumora (komplikaciju koja uključuje uništenje ćelija raka) nakon prethodnog liječenja;
• imate problema sa srcem.

Obavijestite osobu koja vam daje infuziju ili odmah zatražite medicinsku pomoć ako se pojavi reakcija tokom ili nakon bilo koje infuzije lijeka POTELIGEO.

Odmah obavijestite svog ljekara ako imate bilo koje od ozbiljnih neželjenih dejstava navedenih u dijelu 4 nakon početka terapije lijekom POTELIGEO.

Djeca i adolescenti

Ovaj lijek se ne smije primjenjivati kod djece i adolescenata mlađih od 18 godina.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite svog ljekara ako uzimate, nedavno ste uzimali ili ćete možda uzeti bilo koji drugi lijek.

Uzimanje lijeka POTELIGEO sa hranom ili pićem

Nije primjenljivo.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Dejstva lijeka POTELIGEO na trudnoću i dojenje nijesu poznata. Zbog svog mehanizma dejstva, lijek može da naškodi bebi ako se primijeni tokom trudnoće ili dojenja.

Ako možete da ostanete u drugom stanju, morate da koristite pouzdanu metodu kontracepcije tokom i najmanje šest mjeseci nakon primanja terapije. Ako dojite, morate da razgovarate sa svojim ljekarom o tome da li smijete da dojite tokom ili nakon lječenja lijekom POTELIGEO.

Ukoliko ste trudni, dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, morate to da kažete svom ljekaru ili medicinskoj sestri.

Uticaj lijeka POTELIGEO na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Malo je vjerovatno da će lijek POTELIGEO uticati na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama. Ipak, lijek može izazvati umor kod nekih ljudi, stoga budite posebno oprezni kada upravljate vozilima i rukujete mašinama sve dok ne budete sigurni da ovaj lijek ne utiče na Vas.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka POTELIGEO

Lijek POTELIGEO sadrži natrijum

Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol natrijuma (23 mg) po bočici, te je praktično „bez natrijuma”.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako niste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Količinu lijeka POTELIGEO koju ćete primiti izračunava Vaš ljekar na osnovu Vaše tjelesne mase. Preporučena doza jeste 1 mg lijeka POTELIGEO za svaki kg tjelesne mase.

Lijek POTELIGEO ćete dobijati kroz venu (intravenskom infuzijom) u periodu od najmanje 60 minuta. Za početak ćete primati infuzije jednom nedjeljno i to prvih 5 doza, a nakon toga jednom u dvije nedjelje.

Terapiju treba nastaviti osim ukoliko se kod Vas ne jave ozbiljna neželjena dejstva ili kutani limfom T ćelija počne da se pogoršava.

Primjena kod djece i adolescenata

Ovaj lijek se ne smije primjenjivati kod djece i adolescenata mlađih od 18 godina.

Ako ste uzeli više lijeka POTELIGEO nego što je trebalo

Nije primjenljivo.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek POTELIGEO

Nije primjenljivo.

Ako prestanete da uzimate lijek POTELIGEO

Nije primjenljivo.

Kao i svi ljekovi i lijek POTELIGEO može izazvati neželjena dejstva iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Ozbiljna neželjena dejstva

Odmah recite svom ljekaru ili medicinskoj sestri ili potražite medicinsku pomoć ako imate bilo koji od sljedećih simptoma nakon što počnete da primate lijek POTELIGEO:

Veoma česta neželjena dejstva: mogu se javiti u više od 1 na 10 osoba

• drhtavica, mučnina ili povraćanje, glavobolja, šištanje pri disanju u plućima, svrab, naleti crvenila, osip, nesvjestica ili osjećaj da ćete izgubiti svijest, otežano disanje i povišena temperatura, što mogu da budu znaci reakcije na infuziju. Ako se to dogodi, infuziju je potrebno prekinuti i može Vam biti potrebno dodatno liječenje. Kada se simptomi povuku, može se normalno nastaviti sa davanjem lijeka POTELIGEO, ali sporije. Vaš ljekar može da prekine primjenu lijeka POTELIGEO ako je Vaša reakcija teška.
• znaci infekcije, koji mogu uključivati povišenu temperaturu, znojenje ili drhtavicu, simptome nalik gripu, gušobolju ili otežano gutanje, kašalj, nedostatak vazduha, bol u trbuhu, mučninu ili povraćanje, proliv ili se možete osjećati vrlo loše.
• osip na koži (koji može postati ozbiljan) ili bol u ustima. Kod nekih ljudi koji primaju lijek POTELIGEO za druge vrste raka, javljali su se bol/peckanje na koži, svrab, plikovi/perutanje na koži, ranice u ustima ili na usnama ili genitalijama, što mogu biti znaci teške kožne reakcije, kao što su Stivens-Džonsonov sindrom ili toksična epidermalna nekroliza (koje se javljaju kod do 1 na 100 osoba).
• Povremena neželjena dejstva: mogu se javiti kod do 1 na 100 osoba

povišena temperatura, drhtavica, mučnina, povraćanje, zbunjenost, nedostatak vazduha, napadi, nepravilni otkucaji srca, tamna ili zamućena mokraća, neuobičajen umor i/ili bol u mišićima ili zglobovima. Uništenje ćelija raka i reakcija organizma na to mogu povremeno dovesti do problema koji se naziva sindrom lize tumora.

• bol u grudima, nedostatak vazduha, brzi ili spori otkucaji srca, znojenje, nesvjestica, mučnina ili povraćanje, slabost, osjećaj da ćete izgubiti svijest i da Vam je loše. Iako je malo vjerovatno da je uzrok ovaj lijek, to mogu biti znaci srčanog poremjećaja.
• Nepoznato: učestalost se ne može procijeniti iz dostupnih podataka

ako će vam biti rađena transplantacija matičnih ćelija, možda će se tada razviti komplikacije (reakcije grafta protiv domaćina) koje se teško liječe. Simptomi mogu uključivati kožne osipe ili plikove, mučninu ili dijareju koja ne prolazi, bol u trbuhu ili povraćanje, bol u zglobovima ili ukočenost, suve ili nadražene oči ili zamućen vid, ranice u ustima, nadraženost ili bol u ustima, kašalj koji ne prolazi ili otežano disanje, osjetljivost genitalija, žuticu, tamnu mokraću i bilo kakvo oticanje.

Ostala neželjena dejstva

Obratite se svom ljekaru ukoliko Vam se javi bilo koje drugo neželjeno dejstvo. Ta neželjena dejstva mogu da uključuju:

Veoma česta neželjena dejstva: mogu se javiti kod više od 1 od 10 osoba

• Nedostatak energije (umor)
• Zatvor
• Otečene noge ili zglobovi
• Glavobolja

Česta neželjena dejstva: mogu se javiti kod najviše 1 od 10 osoba

• Anemija (smanjen broj crvenih krvnih ćelija)
• Smanjen broj trombocita u krvi (trombocitopenija)
• Smanjen broj belih krvnih ćelija (neutropenija i leukopenija) ili smanjen broj limfocita
• Analize krvi koje pokazuju povišene nivoe enzima jetre
• Nedovoljno aktivna štitna žlijezda

Povremena neželjena dejstva: mogu se javiti kod najviše 1 od 100 osoba

• Zapaljenje jetre (hepatitis)

Nepoznata učestalost: ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka

• Male kvržice kože, kostiju ili drugih tkiva uzrokovane nakupljanjem ćelija imunog sistema kao odgovor na upalu (granulom).

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji i na bočici iza natpisa “EXP”. Rok upotrebe odnosi se na posljednji dan navedenog mjeseca.

Neotvorena bočica: Čuvajte u frižideru (od 2 do 8 °C). Nemojte zamrzavati.

Čuvajte lijek u originalnoj kutiji radi zaštite od svjetlosti.

Rekonstituisani/razblaženi rastvor: Upotrijebite odmah ili čuvajte u frižideru (od 2 do 8 °C) i upotrijebite u roku od 24 sata.

Ne upotrebljavajte ovaj lijek ukoliko primijetite znake kvarenja, kao što su pojava čestica ili promjena boje.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek POTELIGEO

• Aktivna supstanca je mogamulizumab. Svaka bočica sadrži 20 mg mogamulizumaba u 5 ml koncentrata, što odgovara 4 mg/ml.
• Pomoćne supstance su limunska kiselina monohidrat, glicin, polisorbat 80, natrijum hidroksid, hlorovodonična kiselina i voda za injekcije. Vidjeti dio 2 „POTELIGEO sadrži natrijum”.

Kako izgleda lijek POTELIGEO i sadržaj pakovanja

Lijek POTELIGEO je bistar, bezbojan rastvor.

Pakovanje sadrži 1 staklenu bočicu u kojoj se nalazi 5 ml koncentrata za rastvor za infuziju.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Amicus Pharma d.o.o. Podgorica

Bulevar Džordža Vašingtona br. 51, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođači

• allphamed PHARBIL Arzneimittel GmbH

Hildebrandstr. 10-12, 37081 Göttingen, Njemačka

• Kyowa Kirin Holdings B.V.

Bloemlaan 2, 2132NP Hoofddorp, Holandija

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

2030/24/1088-258 od 28.02.2024.

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Jul, 2025. godine