MADOPAR 200mg + 50mg tableta

Parkinsonizam – idiopatski i postencefalitični.

Prethodna neurohirurška intervencija nije kontraindikacija za primjenu lijeka Madopar.

Doziranje i primjena su promjenljivi i date su samo smjernice.

Odrasli

Pacijenti koji nijesu prethodno liječeni levodopom

Preporučena početna doza je 50mg/12.5mg levodope/ benzerazida tri do četiri puta dnevno. Ukoliko je bolest u uznapredovalom stadijumu, početna doza treba da bude 100mg/25mg tri puta dnevno.

Dnevnu dozu treba postepeno povećavati dodatkom jedne doze lijeka Madopar od 100mg/25mg jednom ili dva puta nedjeljno, do punog terapijskog efekta ili do pojave nepodnošljive toksičnosti.

Kod nekih starijih pacijenata može biti dovoljno da se započne terapija dozom od 50mg/12.5mg jednom ili dva puta dnevno, a zatim da se dodaje doza od 50mg/12.5mg svakog trećeg ili četvrtog dana.

Optimalna doza je najčešće između 2 i 4 tablete Madopar 200mg/50mg dnevno, podijeljeno u više doza; većini pacijenata nije potrebno više od 3 tablete Madopar 200 mg/50 mg dnevno. Poboljšanje se najčešće primijeti nakon jedne do tri nedjelje, ali potpuni terapijski efekat lijeka Madopar ne mora biti očigledan neko vrijeme. Stoga se preporučuje da se sačeka nekoliko nedjelja prije povećanja doze lijeka iznad prosječnog raspona doza. Ukoliko se ni nakon ovog vremena ne dostigne poboljšanje, doza lijeka Madopar se može povećati uz oprez. Rijetko kada je potrebno dati pacijentu više od 5 tableta lijeka Madopar 200mg/50mg dnevno.

Liječenje treba nastaviti najmanje šest mjeseci prije nego što se zaključi da je terapija neefikasna usljed nedostatka kliničkog odgovora.

Doza lijeka Madopar od 50mg/12.5mg može da se koristi da se lakše prilagodi doziranje individualnim potrebama pacijenta. Kod pacijenata koji imaju promjenljiv odgovor na terapiju, može pomoći dijeljenje doze na manje doze koje će se primjenjivati češće, bez korekcije ukupne dnevne doze lijeka.

Doza od 200mg/50mg lijeka se koristi za terapiju održavanja, kada se odredi optimalna doza primjenom doze od 100mg/25mg lijeka.

Pacijenti koji su prethodno liječeni levodopom

Preporučuje se sljedeća procedura: Primjenu levodope treba prekinuti i narednog dana započeti primjenu lijeka Madopar. Liječenje treba započeti jednom dozom od 100mg/25mg lijeka manje od broja tableta ili kapsula od 500mg levodope koje je pacijent primao (npr. ako je pacijent primao 2g levodope dnevno, tada treba da započne sa primjenom lijeka Madopar u dozi od 100mg/25mg tri puta dnevno narednog dana). Pacijenta treba pratiti nedjelju dana, a zatim, ako je potrebno, povećati dozu na način opisan u prethodnom odjeljku.

Pacijenti koji su prethodno liječeni kombinacijom levodope i inhibitora dekarboksilaze

Prethodnu terapiju treba prekinuti 12 sati prije započinjanja primjene lijeka Madopar. Da bi se smanjila moguća neželjena dejstva nakon prekida primjene levodope, preporučuje se da se prethodna terapija prekine uveče, a sa primjenom lijeka Madopar nastavi ujutru. Početna doza treba da bude 50mg/12.5mg lijeka Madopar tri do četiri puta dnevno. Doza se zatim može povećavati na način opisan u odjeljku za pacijente koji nijesu prethodno liječeni levodopom.

Drugi antiparkinsonici se mogu davati zajedno sa lijekom Madopar. Postojeću terapiju npr. antiholinergicima ili amantadinom treba nastaviti tokom započinjanja terapije lijekom Madopar. Međutim, tokom trajanja terapije lijekom Madopar, može se javiti potreba da se doze ostalih ljekova smanje, ili da se ti ljekovi postepeno ukinu.

Stariji pacijenti

Iako postoje dokazi o smanjenoj toleranciji na levodopu kod starijih pacijenata, čini se da se Madopar dobro podnosi i da neželjeni efekti nisu zabrinjavajući.

Djeca

Lijek se ne smije davati pacijentima mlađim od 25 godina: stoga nema preporuka za doziranje lijeka Madopar kod djece.

Madopar tablete su namijenjene za oralnu primjenu, i treba ih uzimati uz obroke ili neposredno nakon obroka.

Madopar se ne smije davati pacijentima u slučaju poznate preosjetljivosti na levodopu ili benzerazid ili neku od pomoćnih supstanci.

Madopar se ne smije primjenjivati u kombinaciji sa neselektivnim inhibitorima monoaminooksidaze (MAO). Međutim, selektivni inhibitori MAO-B poput selegilina i razagilina, ili selektivni inhibitori MAO-A poput moklobemida nisu kontraindikovani. Kombinacija MAO-A i MAO-B inhibitora ekvivalentna je neselektivnoj inhibiciji MAO pa se stoga ne smije primjenjivati istovremeno sa lijekom Madopar (vidjeti dio 4.5).

Madopar se ne smije davati pacijentima sa dekompenzovanom endokrinom (npr. feokromocitomom, hipertireozom, Cushing-ovim sindromom), bubrežnom (izuzev dijaliziranih pacijenata sa sindromom nemirnih nogu) ili hepatičkom funkcijom, pacijentima sa srčanim poremećajima (npr. teškim srčanim aritmijama i insuficijencijom srca), psihijatrijskim oboljenjima sa psihotičnom komponentom ili glaukomom zatvorenog ugla (može se koristiti kod glaukoma otvorenog ugla ukoliko je intraokularni pritisak pod kontrolom).

Madopar se ne smije davati pacijentima mlađim od 25 godina (razvoj skeleta mora biti dovršen).

Madopar se ne smije davati trudnicama ni ženama u reproduktivnom periodu koje ne koriste adekvatnu kontracepciju (vidjeti dio 4.6). Ako pacijentkinja tokom uzimanja lijeka Madopar zatrudni, primjena lijeka se mora smjesta prekinuti (u skladu sa preporukom ljekara koji je lijek propisao).

Postoji sumnja da levodopa može da aktivira maligni melanom. Stoga lijek Madopar ne treba davati pacijentima koji su bolovali ili boluju od malignog melanoma.

Ukoliko je potrebna primjena drugih ljekova tokom terapije lijekom Madopar, pacijente treba pažljivo pratiti zbog moguće pojave neželjenih dejstava ili pojačavanja efekta lijeka.

Kod osjetljivih osoba mogu se pojaviti reakcije preosjetljivosti.

Bolesnicima s glaukomom otvorenog ugla preporučuje se redovno mjerenje očnog pritiska, jer levodopa teoretski posjeduje potencijal za povišenje očnog pritiska.

Potreban je oprez kod primjene lijeka u sljedećim slučajevima: kod endokrinih, bubrežnih, plućnih i kardiovaskularnih bolesti, naročito ukoliko je pacijent imao infarkt miokarda ili aritmije; psihijatrijski poremećaji (npr. depresija); oboljenja jetre; peptički ulkus; osteomalacija; primjena simpatomimetika (npr. kod bronhijalne astme) zbog mogućeg potenciranja kardiovaskularnih efekata levodope; kod primjene antihipertenziva, zbog mogućeg pojačanog hipotenzivnog dejstva.

Potreban je oprez kada se Madopar primjenjuje kod pacijenata sa postojećim poremećajima srčanih arterija, srčanim aritmijama ili insuficijencije srca (vidjeti i dio 4.3). Srčanu funkciju potrebno je posebno pažljivo nadgledati kod tih pacijenata u periodu kada se započinje liječenje, a zatim i redovno tokom liječenja.

Preporučuje se pažljivo nadgledati pacijente koji imaju faktore rizika za ortostatsku hipotenziju (npr. stariji pacijenti, istovremena primjena antihipertenziva ili drugih ljekova koji mogu prouzrokovati ortostatsku hipotenziju) ili ortostatsku hipotenziju u anamnezi, naročito na početku liječenja ili pri povećanju doze.

Prijavljeno je da Madopar prouzrokuje smanjenje broja krvnih ćelija (npr. hemolitičku anemiju, trombocitopeniju i leukopeniju). U nekoliko su slučajeva prijavljene agranulocitoza i pancitopenija za koje se povezanost sa lijekom Madopar nije mogla ni potvrditi ni u potpunosti isključiti. Stoga je tokom liječenja potrebno periodično kontrolisati krvnu sliku.

Depresija može biti dio kliničke slike pacijenta sa Parkinsonovom bolešću odnosno sindromom nemirnih nogu i može se takođe pojaviti kod pacijenata liječenih lijekom Madopar. Sve pacijente treba pažljivo nadgledati zbog mogućih psiholoških promjena i depresije, koja može i ne mora biti praćena suicidalnim mislima.

Madopar može izazvati sindrom poremećene regulacije dopamina, što može dovesti do prekomjerne upotrebe ovog lijeka. Mala podgrupa pacijenata sa Parkinsonovom bolešću ima kognitivne i bihevioralne smetnje koje se mogu direktno pripisati uzimanju sve većih količina lijeka, koje nijesu u skladu sa preporukama ljekara i koje daleko nadmašuju doze potrebne za liječenje njihovih motoričkih smetnji.

Ako je pacijentu potrebno dati opštu anesteziju, redovnu terapiju lijekom Madopar treba nastaviti što je moguće duže prije hirurškog zahvata, osim u slučaju halotana. Pri opštoj anesteziji halotanom, Madopar treba prekinuti 12-48 sati prije hirurške intervencije, jer se kod pacijenata liječenih lijekom Madopar mogu pojaviti fluktuacije krvnog pritiska i/ili aritmije. Terapija lijekom Madopar može se nastaviti nakon operacije, a doza se postupno povećava do nivoa doze koja se primjenjivala prije operacije.

Kod hirurških zahvata na pacijentima kod kojih nije obustavljena terapija Madoparom (npr. u hitnim slučajevima) treba izbjegavati anesteziju halotanom.

Primjena lijeka Madopar ne smije se naglo prekinuti. Nagli prekid uzimanja lijeka mogao bi prouzrokovati stanje slično malignom neuroleptičnom sindromu (hiperpireksija i ukočenost mišića, moguće psihičke promjene i povišeni nivoi kreatinin fosfokinaze u serumu; dodatni znakovi kod teških slučajeva mogu uključivati mioglobinuriju, rabdomiolizu – i akutnu insuficijenciju bubrega), koje može biti opasno po život. Ako se pojavi kombinacija takvih simptoma i znakova, pacijent treba da bude pod ljekarskim nadzorom odnosno, ako je potrebno, treba ga hospitalizovati te primijeniti brzo i odgovarajuće simptomatsko liječenje. To nakon odgovarajuće procjene može uključivati i nastavak liječenja lijekom Madopar.

Piridoksin (vitamin B6) može da se daje zajedno sa lijekom Madopar, jer prisustvo inhibitora dekarboksilaze štiti levodopu od razgradnje na periferiji, koju inače piridoksin olakšava.

Levodopa se povezuje sa somnolencijom i epizodama iznenadnog sna. Vrlo rijetko su prijavljene pojave iznenadnog sna tokom dnevnih aktivnosti, koji u nekim slučajevima nastupa nesvjesno ili bez znakova upozorenja.Pacijente treba informisati o tome i savjetovati im oprez pri upravljanju vozilima i mašinama tokom terapije levodopom. Pacijenti kod kojih se već pojavila somnolencija i/ili epizode iznenadnog sna ne smiju upravljati vozilima ili mašinama. Dodatno se može razmotriti smanjenje doze ili prekid terapije (vidjeti dio 4.7).

Poremećaji kontrole nagona

Pacijente je potrebno redovno nadzirati zbog mogućeg razvoja poremećaja kontrole nagona. Pacijente i staratelje je potrebno upozoriti da se kod pacijenata liječenih agonistima dopamina i/ili drugim dopaminergičkim terapijama koje sadrže levodopu, uključujući Madopar, mogu pojaviti simptomi poremećaja kontrole nagona, koji uključuju patološko kockanje, povećan libido i hiperseksualnost, kompulsivno trošenje ili kupovanje, prejedanje i kompulsivno jedenje. Ako se razviju takvi simptomi, preporučuje se ponovna procjena liječenja.

Laboratorijske pretrage

Tokom liječenja, potrebno je periodično kontrolisati hepatičku, bubrežnu i kardiovaskularnu funkciju te krvnu sliku.

Kod pacijenata sa šećernom bolešću potrebno je često kontrolisati šećer u krvi te prilagoditi dozu antidijabetika nivoima šećera u krvi.

Pacijentima čije se stanje poboljša terapijom lijekom Madopar, treba savjetovati da postepeno nastave sa normalnim aktivnostima, jer u suprotnom može doći do povreda.

Maligni melanom

Epidemiološka ispitivanja pokazala su da pacijenti sa Parkinsonovom bolešću imaju veći rizik od razvoja melanoma nego opšta populacija (približno 26 puta veći). Nije jasno da li je taj povećan rizik posljedica Parkinsonove bolesti ili drugih faktora, poput primjene levodope za liječenje Parkinsonove bolesti. Stoga se pacijentima i zdravstvenim radnicima savjetuje da redovno obavljaju preglede radi otkrivanja melanoma kada se Madopar primjenjuje za bilo koju indikaciju. Idealno bi bilo da kožu periodično pregleda za to kvalifikovana osoba (npr. dermatolog).

Farmakokinetičke interakcije

Istovremena primjena antiholinergičnog lijeka triheksifenidila i standardnog lijeka Madopar smanjuje brzinu, ali ne i opseg resorpcije levodope.

Triheksifenidil primijenjen zajedno sa formulacijom lijeka Madopar CR ne utiče na farmakokinetiku levodope.

Gvožđe sulfat smanjuje Cmax (maksimalnu koncentraciju u plazmi) i PIK (površinu ispod krive) levodope za 30 do 50%. Čini se da su farmakokinetičke promjene primijećene tokom istovremene primjene sa gvožđe sulfatom klinički značajne kod nekih, ali ne svih, pacijenata.

Opioide i ljekove koji interferiraju sa mehanizmom nastanka biogenih amina u CNS-u, kao što su alkaloidi rauvolfije (rezerpin), tetrabenazin (Nitoman), metoklopramid, fenotiazini, tioksantani, butirofenoni, amfetamini i papaverin, treba izbjegavati kada je to moguće. Ukoliko je nihova primjena neophodna, pacijent treba da bude pod strogim medicinskim nadzorom da bi se uočili znaci pojačanja dejstva ljekova, antagonizma ili drugih interakcija, i neuobičajenih neželjenih dejstava.

Pokazano je da metoklopramid povećava stepen resorpcije levodope.

Domperidon može povećati bioraspoloživost levodope stimulacijom gastričnog pražnjenja.

Farmakodinamske interakcije

Istovremena primjena antipsihotika koji blokiraju dopaminske receptore, naročito antagonista D2receptora, može antagonizovati antiparkinsoničke efekte lijeka Madopar. Stoga istovremenu primjenu treba sprovoditi uz oprez, a pacijenta pažljivo nadgledati zbog mogućeg gubitka antiparkinsoničkih efekata i pogoršanja simptoma Parkinsonove bolesti.

Kada su se kombinacije levodope i inhibitora dekarboksilaze dodavale liječenju pacijenata koji su već primali antihipertenzive, nastupila je simptomatska ortostatska hipotenzija. Liječenje lijekom Madopar treba uvoditi uz oprez kod pacijenata koji primaju antihipertenzive. Treba kontrolisati krvni pritisak kako bi se omogućilo eventualno prilagođavanje doze jednog ili drugog lijeka, ako to bude potrebno.

Istovremena primjena lijeka Madopar sa simpatomimeticima (ljekovima poput epinefrina, norepinefrina, izoproterenola ili amfetamina, koji stimulišu simpatički nervni sistem) može potencirati dejstvo tih ljekova, pa se njihova kombinacija ne preporučuje. Pokaže li se istovremena primjena potrebnom, neophodno je pažljivo nadgledati kardiovaskularni sistem, a možda će biti potrebno i smanjiti dozu simpatomimetika.

Ako Madopar treba primijeniti kod pacijenata koji primaju ireverzibilne neselektivne inhibitore MAO, između prekida primjene inhibitora MAO i početka liječenja lijekom Madopar treba da prođe period od barem 2 nedjelje, jer bi u suprotnom lako moglo doći do pojave neželjenih efekata poput hipertenzivne krize (vidjeti dio 4.3 Kontraindikacije).

Pacijentima liječenim lijekom Madopar mogu se propisati selektivni inhibitori MAO-B, kao što su selegilin i razagilin ili selektivni inhibitori MAO-A, kao što je moklobemid, ali se preporučuje ponovno individualno prilagođavanje doze levodope, radi postizanja odgovarajućeg efekta i podnošljivosti za pojedinog pacijenta. Kombinacija selektivnih inhibitora MAO-A i MAO-B ekvivalentna je neselektivnoj inhibiciji MAO, pa se zbog toga ne smije primjenjivati istovremeno sa lijekom Madopar (vidjeti dio 4.3 Kontraindikacije).

Kombinovanje sa drugim ljekovima za Parkinsonovu bolest, npr. antiholinergicima, amantadinom, selegilinom, bromokriptinom i agonistima dopamina, dopušteno je, iako se na taj način mogu pojačati i željeni i neželjeni efekti liječenja. Možda će biti potrebno smanjiti dozu lijeka Madopar ili drugog lijeka. Prilikom započinjanja pomoćnog liječenja inhibitorom COMT, možda će biti potrebno smanjiti dozu lijeka Madopar. Primjena antiholinergika ne smije se naglo prekidati prije početka liječenja lijekom Madopar, jer je potrebno određeno vrijeme da levodopa počne da djeluje.

Levodopa može da utiče na rezultate laboratorijskih ispitivanja za kateholamine, kreatinin, mokraćnu kiselinu i glukozu.

Kod terapija levodopom prijavljena je inhibicija odgovora na protirelin u testovima funkcije tiroidne žlijezde. Mogući su lažno pozitivni rezultati ketonskih tijela u urinu.

Kod pacijenata liječenih lijekom Madopar Coombsov test može dati lažno pozitivan rezultat.

Primijećeno je smanjenje efekta kada se lijek uzima zajedno sa obrokom bogatim proteinima.

Istovremena primjena antipsihotika sa blokiranjem svojstava dopaminskog receptora, naročito antagonista D2 receptora, može da antagonizuje antiparkinskonski efakat levodopa benzerazida. Levodopa može da smanji antipsihotička dejstva ovih ljekova. Potrebno je sa oprezom zajednički primjenjivati ove ljekove.

Opšta anestezija halotanom: primjenu lijeka Madopar treba prekinuti 12-48 sati prije hirurške intervencije za koju je potrebna opšta anestezija halotanom, jer se mogu pojaviti fluktuacije krvnog pritiska i/ili aritmije.

Informacije o opštoj anesteziji drugim anesteticima vidjeti u dijelu 4.4.

Madopar je kontraindikovan tokom trudnoće i kod žena u reproduktivnom periodu koje ne koriste adekvatnu kontracepciju (vidjeti djelove 4.3 i 5.3).

Budući da nije poznato izlučuje li se benzerazid u majčino mlijeko, majke kojima je potrebno liječenje lijekom Madopar ne smiju da doje, jer se ne može isključiti pojava malformacija skeleta kod dojenčadi.

Pacijente kod kojih se tokom uzimanja lijeka Madopar javila somnolencija i/ili epizode iznenadnog sna treba savjetovati da ne smiju upravljati vozilima i baviti se aktivnostima (npr. rukovanjem mašinama) kojima bi, zbog smanjenog opreza, mogli sebe ili druge ljude izložiti povećanom riziku od ozbiljnih ozljeda ili smrti. Pacijenti se ne smiju baviti takvim aktivnostima sve dok se te ponavljajuće epizode ili somnolencija ne povuku (vidjeti dio 4.4).

Kod primjene levodope-benzerazida mogu se javiti sljedeća neželjena dejstva.

Procjena neželjenih dejstava zasniva se na sljedećim kategorijama učestalosti:

Veoma često (≥ 1/10)Često (≥ 1/100, < 1/10)Povremeno (≥ 1/1.000, < 1/100)Rijetko (≥ 1/10.000, < 1/1.000)Veoma rijetko (< 1/10.000)Nije poznata (učestalost se ne može procijeniti na osnovu raspoloživih podataka).

*Ti događaji se mogu javiti naročito kod starijih pacijenata ili kod pacijenata sa odgovarajućom anamnezom.

Poremećaji kontrole nagona

Patološka potreba za igrama na sreću, povišeni libido, hiperseksualnost, kompulzivno trošenje novca ili kupovanje, prejedanje i jedenje na silu mogu da se jave kod pacijenata koji se liječe agonistima dopamina ili drugim dopaminergičkim ljekovima koji sadrže levodopu, uključujući Madopar (vidjeti dio 4.4).

Poremećaji nervnog sistema:

Psihijatrijske smetnje su česte kod pacijenata koji boluju od Parkinsonove bolesti, uključujući i pacijente na terapiji levodopom, i mogu se javiti uzbuđenje, anksioznost, agitiranost, nesanica, pospanost, depresija, agresija, nerealne ideje, halucinacije, vremenska dezorjentisanost i psihoze.

U kasnijim fazama liječenja može se pojaviti diskinezija (npr. koreiformna ili atetozna). Smanjenjem doze ona obično nestaje ili postaje podnošljiva. U slučaju dugotrajnog liječenja mogu se javiti i fluktuacije u terapijskom odgovoru. One uključuju epizode motornog bloka, pogoršanje pri kraju doze i fenomen prekidača (“on-off” fenomen). Ove pojave se u pravilu smanjuju ili postaju podnošljive prilagodbom doze ili učestalijom primjenom manjih doza. Kako bi se postigao jači terapijski efekat doza se kasnije može pokušati povećati ponovo. Upotreba lijeka Madopar povezana je sa somnolencijom, a izuzetno rijetko povezuje se i sa pojačanom somnolencijom tokom dana i epizodama iznenadnog sna.

Poremećaji gastrointestinalnog sistema:

Gastrointestinalna neželjena dejstva, koja se uglavnom javljaju na početku terapije, u velikoj mjeri se mogu kontrolisati uzimanjem lijeka Madopar zajedno sa hranom ili tečnošću, ili postepenim povećavanjem doze.

Prijavljeno je krvarenje iz gastrointestinalnog trakta kod primjene levodope.

Izolovani slučajevi promjene ili gubitka čula ukusa.

Poremećaji kardiovaskularnog sistema:

Ortostatski poremećaji obično se ublažavaju smanjenjem doze lijeka Madopar.

Poremećaji mišićnokoštanog sistema i vezivnog tkiva:

Sindrom nemirnih nogu: pogoršanje simptoma (pojava večernjih/noćnih simptoma u rano poslijepodne, odnosno uveče prije uzimanja sljedeće noćne doze) najčešće je neželjeno dejstvo dugotrajnog dopaminergičkog liječenja.

Ostalo:

Osjećaj toplote i pojačano znojenje je prijavljeno tokom terapije levodopom.

Laboratorijski poremećaji:

Boja urina može se promijeniti, a obično poprima crvenkastu nijansu koja stajanjem potamni. Ove promjene potiču od metabolita i nisu razlog za brigu.

Druge tjelesne tečnosti ili tkiva mogu da promijene boju ili da budu umazana, uključujući pljuvačku, jezik, zube ili sluzokožu.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Agenciji za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore (CALIMS):

Agencija za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

Simptomi i znakovi

Simptomi i znakovi predoziranja kvalitativno su slični kao neželjena dejstva lijeka Madopar pri primjeni terapijskih doza, ali mogu biti ozbiljniji.

Predoziranje može prouzrokovati: kardiovaskularna neželjena dejstva (npr. srčane aritmije), psihičke smetnje (npr. zbunjenost i nesanicu), gastrointestinalne efekte (npr. mučninu i povraćanje) te abnormalne nesvjesne pokrete (vidjeti dio 4.8).

Terapija

Pratiti vitalne funkcije pacijenta i primijeniti odgovarajuće mjere u skladu sa kliničkim stanjem pacijenta. Pacijentima bi posebno moglo biti potrebno simptomatsko liječenje kardiovaskularnih neželjenih dejstava (npr. ljekovima protiv aritmije) ili efekata na centralni nervni sistem (npr. stimulatorima disanja i neurolepticima).

Farmakoterapijska grupa:

Antiparkinsonik

ATC kod:

N04BA02

Madopar je lijek za liječenje Parkinsonove bolesti. Levodopa je metabolički prekursor dopamina. Dopamin nije prisutan u dovoljnim količinama u stracijumu, paladijumu i substancii nigri oboljelih od Parkinsonove bolesti, i smatra se da primjena levodope podiže nivo dopamina u ovim centrima. Konverzija levodope u dopamin uz prisustvo enzima dopa dekarboksilaze odigrava se i u ekstracerebralnim tkivima. Kao posljedica, javljaju se neželjena dejstva i ne može se postići pun terapijski efekat.

Primjena inhibitora periferne dekarboksilaze, koji inhibira ekstracerebralnu dekarboksilaciju levodope, ima značajne prednosti; to uključuje smanjenje gastrointestinalnih neželjenih desjtava, brži odgovor na početku terapije i jednostavnije doziranje. Madopar je kombinacija levodope i benzerazida u odnosu 4 : 1, jer se ovaj odnos pokazao optimalnim u kliničkim ispitivanjima i terapijskoj upotrebi.

Kao i kod drugih supstitucionih terapija, potrebna je hronična terapija lijekom Madopar.

Resorpcija

Niske vrijednosti endogene levodope se mogu detektovati u uzorcima krvi, prije primjene lijeka. Nakon oralne primjene, levodopa i benzerazid se brzo resorbuju, i to najvećim dijelom u gornjim partijama tankog crijeva. Resorpcija u gornjem dijelu tankog crijeva je ravnomjerna i nezavisna od mjesta. Studije ukazuju da je veći stepen resorpcije levodope kada se primjenjuje u kombinaciji sa benzerazidom, nego bez njega. Nakon uzimanja lijeka, maksimalna koncentracija levodope u plazmi postiže se nakon otprilike sat vremena. Apsolutna bioraspoloživost levodope nakon uzimanja lijeka Madopar iznosi 98%.

Maksimalne koncentracije levodope u plazmi i obim resorpcije levodope (PIK – površina ispod krive) raste proporcionalno sa dozom (50-200 mg levodope).Vršne koncentracije levodope u plazmi su 30% niže i postižu se kasnije kada se Madopar daje nakon obroka. Uzimanjem lijeka sa hranom smanjuje se obim resorpcije levodope za 15%, mada procenat može da varira .

Distribucija

Levodopa prolazi kroz krvno-moždanu barijeru saturabilnim transportnim sistemom. Ne vezuje se za proteine plazme. Benzerazid ne prolazi krvno-moždanu barijeru u terapijskim dozama. Benzerazid se koncentriše uglavnom u bubrezima, plućima, tankom crijevu i jetri.

Metabolizam

Dva glavna puta metabolizma levodope su dekarboksilacija kojom nastaje dopamin, koji se u manjoj mjeri konvertuje u norepinefrin i u većoj mjeri u neaktivne metabolite, i O-metilacija, kojom nastaje 3-O-metildopa sa poluvremenom eliminacije od približno 15 časova i nagomilava se kod pacijenata koji primaju terapijske doze lijeka Madopar.

Smanjena periferna dekarboksilacija levodope kada se daje sa benzerazidom oslikava se u većim nivoima levodope i 3-O-metildope u plazmi .

Benzerazid se hidroksiliše u trihidroksibenzilhidrazin u intestinalnoj sluznici i jetri. Ovaj metabolit je snažni inhibitor aromatične amino kiselinske dekarboksilaze.

Eliminacija

U prisustvu perifernog inhibitora dekarboksilaze, benzerazida, poluvrijeme eliminacije levodope je približno 1,5 sati. Kod pacijenata starijeg životnog doba, ovo poluvrijeme eliminacije je neznatno (25%) duže. Klirens levodope je 430 ml/min.

Benzerazid se skoro u potpunosti metabolički eliminiše. Metaboliti se uglavnom izlučuju urinom (64%) i u manjoj mjeri fecesom (24%).

Vidjeti dio 4.6 Primjena u periodu trudnoće i dojenja

Manitol,

Kalcijum – hidrogenfosfat, bezvodni

Celuloza mikrokristalna,

Skrob preželatinizovan,

Krospovidon,

Etilceluloza,

Gvožđe-oksid crveni (E172),

Silicijum-dioksid koloidni, bezvodni,

Dokusat – natrijum,

Magnezijum -stearat

Nije primjenjivo.

4 godine.

Čuvati van domašaja i vidokruga djece!

Čuvati na temperaturi do 25ºC. Čuvati u originalnom pakovanju. Bočicu čuvajte čvrsto zatvorenu.

Madopar tablete pakuju se u staklene bočice sa 100 tableta.

Nema specijalnih zahtjeva.

Svu neiskorišćenu količinu proizvoda ili otpadni materijal treba ukloniti u skladu sa lokalnim propisima.

• Moguća neželjena dejstva

Kao i svi ljekovi, i Madopar može imati neželjena dejstva, iako se ona ne javljaju kod svih. Javite se ljekaru što prije ukoliko primijetite sljedeća neželjena dejstva:

- Alergijske reakcije. Znaci uključuju osip i svrab.

- Neujednačen rad srca, ili sporiji ili brži rad srca nego obično.

- Krvarenje u stomaku ili crijevima. Možete primijetiti krv u stolici (stolica je tada crne boje i liči na katran) ili prilikom povraćanja (kao zrna kafe).

- Nizak broj svih tipova bijelih krvnih zrnaca. Znaci uključuju infekcije u ustima, na desnima, grlu i plućima.

- Smanjen borj crvenih krvnih zrnaca, bijelih krvnih zrnaca i trombocita u krvi. Zbog toga se možete osjećati umorno, biti podložni infekcijama, imati krvarenja iz nosa ili primijetiti lakšu pojavu modrica.

Ostala neželjena dejstva:

Nepoznate učestalosti (učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka)

Želudac i crijeva:

• Gubitak apetita, mučnina, povraćanje ili dijareja, naročito na početku liječenja. Da bi se ova dejstva spriječila, doktor vam može savjetovati da uzimate lijek Madopar sa hranom i pićem, ili da sporije povećavate dozu.
• Promjena boje pljuvačke, jezika, zuba ili usne šupljine.

Srce i cirkulacija:

• Vrtoglavica dok stojite. Stanje se obično poboljšava nakon smanjenja doze.

Krv:

• 3359150945134000681990974026500Nizak broj crvenih krvnih zrnaca (anemija). Znaci uključuju osjećaj umora, bljedilo kože, palpitacije (osjećaj treperenja srca) i kratak dah.
• Promjene u jetri i krvi koje se vide u rezultatima laboratorijskih ispitivanja.

Mentalni problemi:

• Osjećaj uznemirenosti, tjeskobe, depresija, agresija ili dezorijentacija (osjećaj izgubljenosti).
• Vjerovanje u događaje koji nisu stvarni, halucinacije (vidite i čujete stvari koje nisu stvarne) ili gubitak kontakta sa stvarnošću.
• Pospanost, nekada i u toku dana.
• Naglo padanje u san.
• Problemi sa spavanjem.

Poremećaji kontrole nagona:

Možda se nećete moći oduprijeti nagonu da učinite nešto što bi Vam moglo naštetiti, a može uključivati:

• Snažan nagon za prekomjernim kockanjem, uprkos ozbiljnim posljedicama za Vas ili Vašu porodicu.
• Promijenjena ili pojačana seksualna želja i ponašanje koje značajno zabrinjava Vas ili druge, npr. pojačan polni nagon.
• Nekontrolisano i prekomjerno kupovanje ili trošenje.
• Prejedanje (jedenje velikih količina hrane u kratkom roku) ili kompulzivno jedenje (jedenje više hrane nego inače i više nego što je dovoljno da Vam utoli glad).

Obavijestite svog ljekara ako primijetite bilo koje od tih ponašanja; on će sa Vama razgovarati o tome kako ukloniti ili ublažiti te simptome.

Ostalo:

• Nekontrolisani pokreti različitih djelova tijela. Mogu se javiti na rukama, stopalima, licu ili jeziku. Vaš ljekar će možda promijeniti dozu lijeka Madopar da bi se ova dejstva smanjila.
• Može se razviti i tzv. fenomen prekidača ('on-off' fenomen). To znači da u jednom trenutku možete biti 'uključeni' i sposobni kretati se, a već u sljedećem 'isključeni' i nepokretni (ili obrnuto).
• Neodoljiva potreba za pomicanjem nogu i ponekad ruku.
• Promjene u ukusu ili gubitak ukusa.
• Crvenilo lica i vrata.
• Znojenje.
• Vaš urin može dobiti blago crvenu boju. Ovo nije razlog za brigu. Ovo je posljedica izbacivanja metabolita lijeka.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Neželjena dejstva možete prijaviti direktno kod zdravstvenih radnika, čime ćete pomoći u dobijanju više informacija o bezbjednosti ovog lijeka.

• Sadržaj pakovanja i dodatne informacije

Šta sadrži lijek Madopar

Jedna tableta sadrži:

Levodopa 200mg

Benzerazid 50mg ( u obliku benzerazid hidrohlorida 57mg).

Ostali sastojci: Manitol; Kalcijum hidrogenfosfat, bezvodni; Celuloza mikrokristalna; Skrob preželatinizovan; Krospovidon; Etilceluloza; Gvožđe oksid crveni (E172); Silicijum dioksid koloidni, bezvodni; Dokusat natrijum; Magnezijum stearat

Kako izgleda lijek Madopar i sadržaj pakovanja

Madopar 200mg + 50mg tablete su blijedo crvene, slabo tačkaste, cilindrične, bikonveksne tablete sa unakrsnom podionom crtom na obje strane i sa otiskom Roche šestougla na gornjoj strani.

Lijek Madopar je dostupan u pakovanju od 100 tableta.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole:

Hoffmann – La Roche Ltd. Dio stranog društva Podgorica

Svetlane Kane Radević br 3, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođač:

F.Hoffmann-La Roche Ltd,

Grenzacherstrasse124, Basel, Švajcarska

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Decembar 2016.

Režim izdavanja lijeka:

Obnovljiv (višekratni) recept.

Broj i datum dozvole:

Δ Madopar®, tableta, 200mg + 50mg, Pakovanje: bočica, 1 x 100 tableta: 2030/16/321 – 3534 od 20.12.2016. godine

Δ Madopar® 200mg + 50mg, tablete

INN

levodopa, benzerazid

Pažljivo pročitajte ovo uputstvo, prije nego što počnete da koristite ovaj lijek.

• Uputstvo sačuvajte. Može biti potrebno da ga ponovo pročitate.
• Ako imate dodatnih pitanja, obratite se svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskom osoblju.
• Ovaj lijek propisan je Vama i ne smijete ga davati drugima. Može da im škodi, čak i kada imaju iste znake bolesti kao i Vi.
• Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu.

U ovom uputstvu pročitaćete: