IRBENIDA PLUS 300mg + 12.5mg film tableta

Terapija esencijalne hipertenzije.

Ova fiksna kombinacija je indikovana za liječenje odraslih osoba čiji krvni pritisak nije na adekvatan način regulisan primjenom samo irbesartana ili samo hidrohlortiazida (vidjeti odjeljak 5.1).

Lijek Irbenida plus film tablete se uzima jednom dnevno, sa ili bez hrane.

Može se preporučiti titriranje doze pojedinačnim aktivnim supstancama (tj. irbesartanom i hidrohlortiazidom).

Direktan prelaz sa monoterapije na fiksnu kombinaciju se može razmotriti u slučajevima kada je to klinički opravdano:

• lijek Irbenida plus 150 mg+12,5 mg se može propisati pacijentima čiji krvni pritisak nije adekvatno regulisan samo hidrohlortiazidom ili samo irbesartanom od 150 mg,
• lijek Irbenida plus 300 mg+12,5 mg se može propisati pacijentima čiji krvni pritisak nije adekvatno regulisan irbesartanom od 300 mg ili lijekom Irbenida plus 150 mg+12,5 mg film tablete.

Kada je neophodno, lijek Irbenida plus se može primijeniti zajedno sa još nekim antihipertenzivnim lijekom (vidjeti odjeljke 4.3, 4.4, 4.5 i 5.1).

Posebne populacije

Renalna insuficijencija

Usljed prisustva hidrohlortiazida u sastavu lijeka, lijek Irbenida plus se ne preporučuje pacijentima sa teškom renalnom disfunkcijom (klirens kreatinina <30 mL/min). Kod ovih pacijenata, diuretici Henleove petlje imaju prednost u odnosu na tiazide. Prilagođavanje doze nije neophodno kod pacijenata sa smanjenom bubrežnom funkcijom kod kojih je klirens kreatinina ≥30 mL/min (vidjeti odjeljke 4.3 i 4.4).

Hepatična insuficijencija

Lijek Irbenida plus nije indikovan kod pacijenata sa teško oštećenom funkcijom jetre. Tiazide treba koristiti uz oprez kod pacijenata sa smanjenom funkcijom jetre. Nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata sa blagim do umjerenim stepenom insuficijencije jetre (vidjeti odjeljak 4.3).

Pacijenti starije životne dobi

Nije potrebno podešavanje doza lijeka Irbenida plus kod pacijenata starije životne dobi.

Pedijatrijska populacija

Ne preporučuje se primjena kod djece i adolescenata, zbog nedovoljno podataka o bezbjednosti i efikasnosti lijeka.

Način primjene

Za oralnu upotrebu.

• Preosjetljivost na aktivne supstance, na bilo koju pomoćnu supstancu lijeka Irbenida plus (vidjeti odjeljak 6.1) ili na druge derivate sulfonamida (hidrohlortiazid spada u sulfonamide).
• Drugo i treće tromjesečje trudnoće (vidjeti odjeljke 4.4 i 4.6).
• Teška renalna insuficijencija (klirens kreatinina <30 mL/min).
• Refraktorna hipokalijemija, hiperkalcijemija.
• Teška insuficijencija jetre, bilijarna ciroza i holestaza.
• Istovremena primjena lijeka Irbenida plus sa aliskirenom je kontraindikovana kod pacijenata sa dijabetes melitusom ili oštećenjem funkcije bubrega (glomerularna filtracija ˂60 mL/min/1,73 m2) (vidjeti odjeljke 4.5 i 5.1).

Hipotenzija - pacijenti sa hipovolemijom

Lijek Irbenida plus rijetko dovodi do simptomatske hipotenzije kod pacijenata sa hipertenzijom bez drugih faktora rizika za hipotenziju. Simptomatska hipotenzija se može javiti kod pacijenata kod kojih je usljed intenzivne diuretske terapije, dijete sa smanjenim unosom soli, dijareje ili povraćanja došlo do pojave stanja sa smanjenim volumenom i/ili nedostatkom natrijuma. Ova stanja treba korigovati prije započinjanja terapije lijekom Irbenida plus.

Stenoza renalne arterije, renovaskularna hipertenzija

Postoji povećan rizik od pojave teške hipotenzije i renalne insuficijencije kada se pacijentima sa bilateralnom stenozom renalne arterije ili stenozom renalne arterije jednog funkcionalnog bubrega daju ACE inhibitori ili antagonisti angiotenzin II receptora. Sličan efekat treba očekivati i pri primjeni lijeka Irbenida plus, iako za sada još uvijek nije zabilježen.

Renalna insuficijencija i transplantacija bubrega

Pri primjeni lijeka Irbenida plus kod pacijenata sa oštećenom renalnom funkcijom, preporučuje se periodično praćenje koncentracije kalijuma, kreatinina i mokraćne kiseline u serumu. Nema iskustava vezanih za primjenu lijeka Irbenida plus kod pacijenata kojima je nedavno transplantiran bubreg. Lijek Irbenida plus ne treba primjenjivati kod pacijenata sa teškom renalnom insuficijencijom (klirens kreatinina <30 mL/min) (vidjeti odjeljak 4.3). Kod pacijenata sa renalnom insuficijencijom se može javiti azotemija izazvana tiazidnim diureticima. Nije potrebno podešavanje doziranja kod pacijenata sa renalnom insuficijencijom čiji je klirens kreatinina ≥30 mL/min. Ipak, kod pacijenata sa blagom do umjerenom renalnom insuficijencijom (klirens kreatinina ≥30 mL/min ali <60 mL/min), ovu fiksnu kombinaciju treba primjenjivati uz oprez.

Dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteron sistema (RAAS)

Postoje dokazi da istovremena primjena ACE inhibitora, antagonista angiotenzin II receptora ili aliskirena povećava rizik od hipotenzije, hiperkalijemije i pogoršanja bubrežne funkcije (uključujući akutnu bubrežnu insuficijenciju). Dvojna blokada RAAS kombinovanom primjenom ACE inhibitora, antagonista angiotenzin II receptora ili aliskirena se prema tome ne preporučuje (vidjeti odjeljke 4.5 i 5.1). Ukoliko se terapija dvojnom blokadom ipak smatra apsolutno neophodnom, treba je sprovoditi samo pod nadzorom specijaliste i treba da bude praćena čestim i pažljivim praćenjem bubrežne funkcije, elektrolita i krvnog pritiska. ACE inhibitore i antagoniste angiotenzin II receptora ne treba primjenjivati kod pacijenata sa dijabetesnom nefropatijom.

Hepatična insuficijencija

Tiazide treba primjenjivati uz oprez kod pacijenta sa oštećenom funkcijom jetre ili progresivnim hepatičnim oboljenjem, s obzirom na to da male promjene u balansu tečnosti i elektrolita mogu precipitirati hepatičnu komu. Nema kliničkog iskustva u primjeni lijeka Irbenida plus kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre.

Stenoza aortne i mitralne valvule, opstruktivna hipertrofična kardiomiopatija

Kao i pri primjeni drugih vazodilatatora, potreban je poseban oprez kod pacijenata sa aortnom ili mitralnom stenozom ili opstruktivnom hipertrofičnom kardiomiopatijom.

Primarni aldosteronizam

Pacijenti sa primarnim aldosteronizmom generalno neće reagovati na antihipertenzivne ljekove čiji je mehanizam dejstva inhibicija renin-angiotenzin sistema. Zato se primjena lijeka Irbenida plus ne preporučuje.

Metabolička i endokrina dejstva

Terapija tiazidima može smanjiti toleranciju glukoze. Kod pacijenata sa dijabetesom može biti potrebno podešavanje doze insulina ili oralnih hipoglikemika. Latentni dijabetes može postati manifestan tokom terapije tiazidima.

Porast vrijednosti holesterola i triglicerida se može javiti usljed terapije tiazidima; međutim, pri dozi od 12,5 mg zabilježeni su minimalni ili nije bilo nikakvih efekata.

Kod nekih pacijenata na terapiji tiazidima može doći do pojave hiperurikemije ili gihta.

Elektrolitni disbalans

Kod svih pacijenata na terapiji diureticima treba sprovesti periodično određivanje elektrolita u serumu.

Tiazidi, uključujući hidrohlortiazid, mogu izazvati disbalans tečnosti ili elektrolita (hipokalijemija, hiponatrijemija i hipohloremijska alkaloza). Znakovi upozorenja za pojavu disbalansa tečnosti ili elektrolita su suva usta, žeđ, slabost, letargija, pospanost, uznemirenost, bol ili grčevi u mišićima, mišićni umor, hipotenzija, oligurija, tahikardija i gastrointestinalni poremećaji kao što su mučnina i povraćanje.

Iako se hipokalijemija može razviti pri primjeni tiazidnih diuretika, istovremena primjena irbesartana može smanjiti hipokalijemiju izazvanu diureticima. Rizik od pojave hipokalijemije je najveći kod pacijenata sa cirozom jetre, sa intenzivnom diurezom, kod pacijenata koji ne unose oralno adekvatne količine elektrolita i kod pacijenata koji su na istovremenoj terapiji kortikosteroidima ili ACTH. Obrnuto, usljed dejstva irbesartana, može se javiti hiperkalijemija, posebno u prisustvu renalne insuficijencije i/ili srčane insuficijencije i dijabetesa. Preporučuje se adekvatno praćenje koncentracije kalijuma u serumu kod pacijenata sa faktorima rizika. Diuretici koji štede kalijum, sredstva za nadoknadu kalijuma ili zamjene za so koje sadrže kalijum, treba primjenjivati uz oprez tokom terapije lijekom Irbenida plus (vidjeti odjeljak 4.5).

Nema dokaza da irbesartan smanjuje ili sprječava hiponatrijemiju izazvanu diureticima. Deficit hlorida je generalno blag i ne zahtijeva terapiju.

Tiazidi mogu smanjiti urinarnu ekskreciju kalcijuma i izazvati intermitentni i blagi porast koncentracije serumskog kalcijuma, u odsustvu poznatih poremećaja metabolizma kalcijuma. Izražena hiperkalcijemija može biti dokaz latentnog hiperparatireoidizma. Tiazide treba isključiti prije izvođenja testova za paratiroidnu funkciju.

Tiazidi povećavaju urinarnu ekskreciju magnezijuma, što može dovesti do hipomagnezijemije.

Litijum

Kombinacija litijuma i lijeka Irbenida plus se ne preporučuje (vidjeti odjeljak 4.5).

Antidoping testovi

Hidrohlortiazid u lijeku Irbenida plus može dati pozitivan rezultat pri antidoping testiranju.

Opšta upozorenja

Kod pacijenata čiji vaskularni tonus i renalna funkcija zavise uglavnom od aktivnosti renin-angiotenzin-aldosteron sistema (npr. pacijenti sa teškom kongestivnom srčanom insuficijencijom ili renalnim oboljenjem, uključujući stenozu renalne arterije), terapija ACE inhibitorima ili antagonistima angiotenzin II receptora koji utiču na ovaj sistem, povezana je sa akutnom hipotenzijom, azotemijom, oligurijom ili rijetko akutnom bubrežnom insuficijencijom (vidjeti odjeljak 4.5). Kao i pri primjeni drugih antihipertenzivnih ljekova, prekomjerno sniženje krvnog pritiska kod pacijenata sa ishemičnom miokardiopatijom ili ishemičnim kardiovaskularnim oboljenjem, može dovesti do infarkta miokarda ili moždanog udara.

Reakcije preosjetljivosti na hidrohlortiazid se mogu javiti kod pacijenata sa ili bez alergija i bronhijalne astme u anamnezi, ali je veća vjerovatnoća da će se javiti kod pacijenata sa pozitivnom anamnezom.

Pri primjeni tiazidnih diuretika, zapažena je pojava egzacerbacije ili aktivacije sistemskog lupusa eritematozusa.

Pri primjeni tiazidnih diuretika, zapaženi su slučajevi fotosenzitivnih reakcija (vidjeti odjeljak 4.8).

Ukoliko dođe do pojave fotosenzitivnih reakcija, preporučuje se prekid terapije. Ako se ponovna primjena diuretika smatra neophodnom, preporučuje se zaštita izloženih djelova tijela od sunčeve svijetlosti ili vještačkog UVA zračenja.

Trudnoća

Terapiju antagonistima angiotenzin II receptora ne treba započinjati u trudnoći. Pacijentkinje koje planiraju trudnoću treba usmjeriti na antihipertenzivne ljekove koji imaju potvrđen bezbjednosni profil za primjenu u trudnoći, sem ako se kontinuirana primjena inhibitora angiotenzin II receptora ne smatra esencijalnom.

Kada se trudnoća utvrdi, terapiju antagonistima angiotenzin II receptora treba odmah prekinuti i, ako je prikladno, započeti terapiju drugim antihipertenzivnim ljekovima (vidjeti odjeljke 4.3 i 4.6).

Laktoza

Lijek Irbenida plus sadrži laktozu. Pacijenti koji boluju od rijetkog nasljednog oboljenja netolerancije na galaktozu, Lapp-laktaznog deficita ili glukozno-galaktozne malapsorpcije, ne smiju koristiti ovaj lijek.

Akutna miopija i sekundarni akutni glaukom zatvorenog ugla

Sulfonamidi i njihovi derivati su ljekovi koji mogu izazvati idiosinkratsku reakciju, koja dovodi do prolazne miopije i akutnog glaukoma zatvorenog ugla. Iako je hidrohlortiazid zapravo sulfonamid po svojoj strukturi, do sada su registrovani samo izolovani slučajevi akutnog glaukoma zatvorenog ugla. Simptomi uključuju akutni početak smanjenja oštrine vida ili bol u predjelu oka, i tipično se javljaju tokom nekoliko sati ili nedjelja od početka primjene lijeka. Akutni glaukom zatvorenog ugla koji se ne liječi može dovesti do nepovratnog gubitka vida. Najprije treba prestati sa primjenom lijeka što je prije moguće. Takođe, treba razmotriti hitnu konzervativnu ili hiruršku terapiju ukoliko intraokularni pritisak nije pod kontrolom. Faktori rizika za nastanak akutnog glaukoma zatvorenog ugla uključuju alergiju na sulfonamide ili penicilin u anamnezi (vidjeti odjeljak 4.8).

Nemelanomski karcinom kože

Povećan rizik od nemelanomskog karcinoma kože (engl. non-melanoma skin cancer, NMSC) - bazocelularni karcinom (engl. basal cell carcinoma, BCC) i planocelularni karcinom (engl. squamous cell carcinoma, SCC), kod povećane kumulativne izloženosti hidrohlortiazidu zabilježen je u dvijema epidemiološkim studijama na osnovu danskog Nacionalnog registra za karcinom. Fotosenzitivni efekti hidrohlortiazida mogli bi predstavljati mogući mehanizam za nastanak NMSC.

Pacijente koji uzimaju hidrohlortiazid, bilo sam ili u kombinaciji sa drugim ljekovima, potrebno je obavijestiti o riziku od NMSC-a i savjetovati da redovno kontrolišu svoju kožu kako bi se uočila pojava svake nove lezije, te da hitno prijave svaku sumnjivu leziju na koži. Pacijentima je potrebno savjetovati moguće preventivne mjere, kao što je ograničena izloženost sunčevoj svjetlosti i UV zracima i, u slučaju izloženosti, odgovarajuća zaštita, radi minimiziranja rizika od karcinoma kože. Sumnjive lezije na koži potrebno je hitno pregledati, potencijalno uključujući histološke preglede uzorka dobijenog biopsijom. Takođe, kod pacijenata koji su prethodno imali NMSC je potrebno razmotriti opravdanost primjene hidrohlortiazida (vidjeti takođe dio 4.8).

Drugi antihipertenzivni ljekovi

Antihipertenzivno dejstvo lijeka Irbenida plus može biti pojačano istovremenom primjenom drugih antihipertenzivnih ljekova. Irbesartan i hidrohlortiazid (u dozama do 300 mg irbesartana i 25 mg hidrohlortiazida) su bezbjedno primjenjivani sa drugim antihipertenzivnim ljekovima, uključujući blokatore kalcijumskih kanala i beta-adrenergičke blokatore. Prethodna terapija visokim dozama diuretika može dovesti do smanjenja volumena i rizika od pojave hipotenzije pri započinjanju terapije irbesartanom sa ili bez tiazidnih diuretika, ukoliko se nedostatak volumena prethodno ne koriguje (vidjeti odjeljak 4.4).

Aliskiren ili ACE inhibitori

Podaci iz kliničkih ispitivanja su pokazali da je dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteron sistema (RAAS) kroz kombinovanu primjenu ACE inhibitora, antagonista angiotenzin II receptora ili aliskirena udružena sa povećanom učestalošću pojave neželjenih efekata kao što su hipotenzija, hiperkalijemija i smanjena renalna funkcija (uključujući akutnu bubrežnu insuficijenciju) u odnosu na primjenu pojedinačnog lijeka koji djeluje na nivou RAAS (vidjeti odjeljke 4.3, 4.4 i 5.1).

Litijum

Pri istovremenoj primjeni sa ACE inhibitorima, zapažen je reverzibilni porast koncentracije litijuma u serumu i toksičnost. Za sada su slični efekti veoma rijetko zapaženi pri primjeni irbesartana. Štaviše, renalni klirens litijuma je smanjen dejstvom tiazida, tako da rizik od toksičnosti litijuma može biti povećan pri primjeni lijeka Irbenida plus. Zato se kombinacija litijuma i lijeka Irbenida plus ne preporučuje (vidjeti odjeljak 4.4). Ako se ova kombinacija smatra neophodnom, preporučuje se pažljivo praćenje koncentracije litijuma u serumu.

Ljekovi koji utiču na koncentraciju kalijuma u serumu

Efekat hidrohlortiazida na smanjenje kalijuma u serumu je oslabljen dejstvom irbesartana koji štedi kalijum. Međutim, očekuje se da ovaj efekat hidrohlortiazida na serumski kalijum bude pojačan istovremenom primjenom sa ostalim ljekovima koji dovode do gubitka kalijuma i hipokalijemije (npr. kaliuretički diuretici, laksativi, amfotericin, karbenoksolon, penicilin G natrijum). Obrnuto, na osnovu iskustva sa primjenom ljekova koji smanjuju aktivnost renin-angiotenzin sistema, istovremena primjena diuretika koji štede kalijum, preparata za nadoknadu kalijuma, zamjena za so koje sadrže kalijum ili drugih preparata koji mogu povećati koncentraciju kalijuma u serumu (npr. heparin natrijum), može dovesti do porasta kalijuma u serumu. Preporučuje se adekvatno praćenje koncentracije kalijuma u serumu kod pacijenata sa faktorima rizika (vidjeti odjeljak 4.4).

Ljekovi na koje utiču poremećaji koncentracije kalijuma u serumu

Preporučuje se periodično praćenje koncentracije kalijuma u serumu kada se lijek Irbenida plus primjenjuje istovremeno sa preparatima na koje utiču promene koncentracije kalijuma u serumu (npr. glikozidi digitalisa, antiaritmici).

Nesteroidni antiinflamatorni ljekovi

Pri istovremenoj primjeni antagonista angiotenzin II receptora i nesteroidnih antiinflamatornih ljekova (tj. selektivnih inhibitora COX-2, acetilsalicilne kiseline (>3 g/dan) i neselektivnih NSAIL), može doći do slabljenja antihipertenzivnog dejstva.

Kao i pri primjeni ACE inhibitora, istovremena primjena antagonista angiotenzin II receptora i NSAIL može povećati rizik od pogoršanja renalne funkcije, uključujući moguću akutnu renalnu insuficijenciju i porast koncentracije kalijuma u serumu, posebno kod pacijenata sa već postojećom smanjenom bubrežnom funkcijom. Zato ovu kombinaciju treba primjenjivati uz oprez, posebno kod osoba starije životne dobi. Potrebno je adekvatno hidrirati pacijente i pratiti im renalnu funkciju nakon započinjanja istovremene terapije, a zatim i periodično.

Dodatne informacije o interakcijama irbesartana

U kliničkim studijama, hidrohlortiazid nije imao uticaja na farmakokinetiku irbesartana. Irbesartan se uglavnom metaboliše putem CYP2C9, a u manjem stepenu glukuronidacijom. Nisu zapažene nikakve značajne farmakokinetičke ili farmakodinamske interakcije pri istovremenoj primjeni irbesartana i varfarina, koji se takođe metaboliše putem CYP2C9. Dejstva induktora CYP2C9, kao što je rifampicin, na farmakokinetiku irbesartana nisu procijenjena. Farmakokinetika digoksina se ne mijenja pri istovremenoj primjeni sa irbesartanom.

Dodatne informacije o interakcijama hidrohlortiazida: pri istovremenoj primjeni tiazidnih diuretika sa sljedećim preparatima može doći do pojave interakcija:

Alkohol: može doći do potenciranja ortostatske hipotenzije.

Antidijabetici (oralni preparati i insulin): može biti potrebno podešavanje doze antidijabetika (vidjeti odjeljak 4.4).

Holestiramin i holestipol: resorpcija hidrohlortiazida je smanjena u prisustvu anjonskih smola.

Zato lijek Irbenida plus treba uzeti najmanje jedan sat prije ili četiri sata poslije primjene ovih ljekova.

Kortikosteroidi, ACTH: može doći do poremećaja elektrolita, posebno hipokalijemije.

Glikozidi digitalisa: hipokalijemija ili hipomagnezijemija izazvana tiazidima može da dovede do pojave aritmija indukovanih digitalisom (vidjeti odjeljak 4.4).

Nesteroidni antiinflamatorni ljekovi: kod nekih pacijenata, primjena NSAIL može dovesti do smanjenja diuretskog, natriuretskog i antihipertenzivnog dejstva tiazidnih diuretika.

Presorni amini (npr. noradrenalin): dejstvo presornih amina može biti smanjeno, ali nedovoljno da bi se onemogućilo njihovo dejstvo.

Nedepolarizujući miorelaksanti (npr. tubokurarin): dejstvo nedepolarizujućih miorelaksanata može biti potencirano hidrohlortiazidom.

Ljekovi protiv gihta: može biti potrebno podešavanje doziranja ljekova protiv gihta, s obzirom na to da hidrohlortiazidi mogu povećati koncentraciju mokraćne kiseline u serumu. Može biti potrebno povećanje doze probenecida ili sulfinpirazona. Istovremena primjena sa tiazidnim diureticima može povećati mogućnost pojave reakcija preosjetljivosti na alopurinol.

Soli kalcijuma: tiazidni diuretici mogu povećati koncentraciju kalcijuma u serumu usljed smanjenog izlučivanja. Ako je neophodna primjena suplemenata kalcijuma ili ljekova koji štede kalcijum (npr. terapija vitaminom D), potrebno je pratiti koncentraciju kalcijuma u serumu i shodno tome prilagođavati doziranje kalcijuma.

Karbamazepin: istovremena primjena karbamazepina i hidrohlortiazida je udružena sa rizikom od nastanka simptomatske hiponatrijemije. Tokom istovremene primjene treba pratiti koncentracije elektrolita. Ukoliko je moguće, treba primjenjivati diuretik druge farmakološke grupe.

Druge interakcije: hiperglikemičko dejstvo beta-blokatora i diazoksida može biti pojačano primjenom tiazida. Antiholinergički agensi (npr. atropin, biperiden) mogu povećati bioraspoloživost tiazidnih diuretika smanjivanjem gastrointestinalnog motiliteta i brzinom pražnjenja želuca. Tiazidi mogu povećati rizik od pojave neželjenih efekata usljed primjene amantadina. Tiazidi mogu smanjiti renalnu ekskreciju citotoksičnih ljekova (npr. ciklofosfamida, metotreksata) i potencirati njihova mijelosupresivna dejstva.

Trudnoća

Antagonisti angiotenzin II receptora

Primjena antagonista angiotenzin II receptora se ne preporučuje tokom prvog trimestra trudnoće (vidjeti odjeljak 4.4). Primjena antagonista angiotenzin II receptora je kontraindikovana tokom drugog i trećeg tromesečja trudnoće (vidjeti odjeljke 4.3 i 4.4).

Epidemiološki dokazi koji se odnose na rizik od teratogenosti nakon primjene ACE inhibitora u prvom tromesečju trudnoće, nisu konačni; ipak, mali porast rizika se ne može isključiti. S obzirom na to da još uvijek nema kontrolisanih epidemioloških podataka o riziku od primjene antagonista angiotenzin II receptora, može se očekivati sličan rizik za ovu grupu ljekova. Pacijentkinje koje planiraju trudnoću treba usmjeriti na druge antihipertenzivne ljekove koji imaju utvrđen bezbjednosni profil za primjenu u trudnoći, osim ukoliko se kontinuirana primjena antagonista angiotenzin II receptora ne smatra esencijalnom. Kada se trudnoća utvrdi, terapiju antagonistima angiotenzin II receptora treba odmah prekinuti i započeti terapiju drugim ljekovima.

Primjena antagonista angiotenzin II receptora u drugom i trećem tromesečju dovodi do humane fetotoksičnosti (smanjena renalna funkcija, oligohidramnion, kasna osifikacija kostiju lobanje) i neonatalne toksičnosti (bubrežna insuficijencija, hipotenzija, hiperkalijemija) (vidjeti odjeljak 5.3).

Ako su antagonisti angiotenzin II receptora primijenjeni u drugom tromesečju trudnoće, preporučuje se ultrazvučni pregled bubrega i lobanje.

Novororođenčad majki koje su bile na terapiji antagonistima angiotenzin II receptora, treba pažljivo pratiti zbog mogućnosti pojave hipotenzije (takođe vidjeti odjeljke 4.3 i 4.4).

Hidrohlortiazid

Postoji ograničeno iskustvo sa hidrohlortiazidom tokom trudnoće, posebno tokom prvog tromjesečja. Nema podataka iz studija na životinjama.

Hidrohlortiazid prolazi placentalnu barijeru. Na osnovu mehanizma dejstva hidrohlortiazida, njegova primjena tokom drugog i trećeg tromesečja može smanjiti feto-placentalnu perfuziju i može izazvati fetalne i neonatalne efekte, kao što su ikterus, poremećaj elektrolitne ravnoteže i trombocitopenija.

Hidrohlortiazid ne treba primjenjivati za liječenje gestacijskog edema, gestacijske hipertenzije ili preeklampsije, zbog rizika od smanjenja volumena plazme i placentalne hipoperfuzije, a bez povoljnog terapijskog efekta na tok bolesti.

Hidrohlortiazid ne treba primjenjivati u terapiji esencijalne hipertenzije kod trudnica, izuzev u rijetkim slučajevima kada se ne može primijeniti druga terapija.

S obzirom da lijek Irbenida plus sadrži hidrohlortiazid, ne preporučuje se njegova primjena tokom prvog tromjesečja trudnoće. Prelazak na drugu, odgovarajuću, terapiju treba obaviti prije planirane trudnoće.

Dojenje

Antagonisti angiotenzin II receptora

S obzirom da nema raspoloživih podataka o primjeni lijeka Irbenida plus tokom dojenja, ne preporučuje se njegova primjena, već se savjetuje prelazak na antihipertenzivne ljekove čiji je bezbjednosni profil tokom dojenja potvrđen, posebno ako se radi o novorođenčetu ili nedonoščetu.

Nije poznato da li se irbesartan ili njegovi metaboliti izlučuju putem mlijeka.

Raspoloživi farmakodinamski/toksikološki podaci na pacovima su pokazali da postoji ekskrecija irbesartana ili njegovih meatabolita putem mlijeka (za detalje vidjeti odjeljak 5.3).

Hidrohlortiazid

Hidrohlortiazid se izlučuje putem mlijeka u malim količinama. Tiazidni diuretici u većim dozama izazivaju intenzivnu diurezu i time mogu inhibirati stvaranje mlijeka. Primjena lijeka Irbenida plus tokom dojenja se ne preporučuje. Ukoliko se lijek ipak primjenjuje u ovom periodu, treba primjenjivati što je moguće niže doze.

Plodnost

Irbesartan nije imao efekta na plodnost tretiranih pacova i njihovo potomstvo sve do primjene doza koji indukuju prve znakove toksičnosti kod roditelja (vidjeti odjeljak 5.3).

Na osnovu svojih farmakodinamskih svojstava, mala je vjerovatnoća da će lijek Irbenida plus uticati na ove sposobnosti. Pri upravljanju motornim vozilima ili rukovanju mašinama, treba uzeti u obzir da se prilikom liječenja hipertenzije, mogu javiti vrtoglavica i zamor.

Kombinacija irbesartana i hidrohlortiazida

Od 898 pacijenata sa hipertenzijom koji su primali različite doze irbesartana/hidrohlortiazida (od 37,5 mg/6,25mg do 300mg/25mg) u placebo kontrolisanim studijama, kod 29,5% pacijenata su se ispoljila neželjena dejstva. Najčešće se javljaju vrtoglavica (5,6%), umor (4,9%), nauzeja/povraćanje (1,8%) i patološko mokrenje (1,4%). Takođe, često je zabilježen porast azota (2,3%), kreatin kinaze (1,7%) i kreatinina (1,1%) u krvi.

U tabeli 1 su prikazana neželjena dejstva na osnovu spontanog prijavljivanja i placebo kontrolisanih studija.

Neželjena dejstva prema učestalosti ispoljavanja mogu biti: veoma česta (≥1/10), česta (≥1/100 i <1/10), povremena (≥1/1000 i <1/100), rijetka (≥1/10 000 i <1/1000), veoma rijetka (<1/10,000) i nepoznate učestalosti (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka). U okviru svake grupe učestalosti neželjena dejstva su navedena prema ozbiljnosti, od veće ka manjoj.

Dodatne informacije o pojedinačnim komponentama lijeka: pored navedenih neželjenih reakcija koje se odnose na kombinaciju irbesartan/hidrohlortiazid, kao neželjene reakcije na lijek Irbenida plus mogu se javiti i neželjene reakcije na individualne komponente lijeka. U tabelama 2 i 3 navode se neželjene reakcije na individualne komponente lijeka Irbenida plus.

*Nemelanomski karcinom kože: na osnovu dostupnih podataka iz epidemioloških ispitivanja, između hidrohlortiazida i NMSC-a primijećena je povezanost koja zavisi od kumulativne doze (vidjeti odjeljke 4.4 i 5.1).

Dozno-zavisna neželjena dejstva hidrohlortiazida (posebno poremećaji elektrolita) se mogu povećati pri titraciji hidrohlortiazida.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Agenciji za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore (CALIMS):

Agencija za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

Nisu dostupne specifične informacije koje se odnose na predoziranje lijekom Irbenida plus.

Pacijente treba pažljivo pratiti, a terapija treba da bude simptomatska i suportivna. Mjere koje se preduzimaju zavise od vremena koje je prošlo od unosa lijeka i težine simptoma. Preporučuje se indukcija povraćanja i/ili gastrična lavaža. Aktivni ugalj može takođe biti koristan u terapiji predoziranja. Često treba provjeravati koncentracije elektrolita i kreatinina u serumu. Ako dođe do pojave hipotenzije, pacijenta treba staviti u položaj supinacije i brzo nadoknaditi tečnost i so.

Očekuje se da su najčešće manifestacije predoziranja irbesartanom hipotenzija i tahikardija; takođe se može javiti i bradikardija.

Predoziranje hidrohlortiazidom je povezano sa nedostatkom elektrolita (hipokalijemija, hipohloremija, hiponatrijemija) i dehidratacijom usljed prekomjerne diureze. Najčešći znakovi i simptomi predoziranja su nauzeja i somnolencija. Hipokalijemija može dovesti do mišićnih spazama ili naglasiti aritmije usljed istovremene upotrebe glikozida digitalisa ili izvjesnih antiaritmika.

Irbesartan se ne može ukloniti hemodijalizom. Nije utvrđen stepen do koga se hidrohlortiazid može ukloniti hemodijalizom.

Farmakoterapijska grupa: Antagonisti receptora angiotenzina II, kombinacije

ATC kod: C09DA04

Mehanizam djelovanja

Lijek Irbenida plus je kombinacija antagonista angiotenzin II receptora, irbesartana, i tiazidnog diuretika hidrohlortiazida. Kombinacija ove dvije aktivne supstance ima aditivni efekat i snižava krvni pritisak u većoj mjeri nego svaka aktivna supstanca pojedinačno.

Irbesartan je snažan, oralno aktivni, selektivni antagonist angiotenzin II receptora (AT1 podtip). Očekuje se da blokira sva dejstva angiotenzina II posredovana AT1 receptorima, bez obzira na izvor ili put sinteze angiotenzina II. Selektivni antagonizam na angiotenzin II (AT1) receptorima dovodi do porasta koncentracije renina i angiotenzina II u plazmi i do pada koncentracije aldosterona u plazmi. Na koncentraciju kalijuma u plazmi ne utiče primjena irbesartana u preporučenim dozama kod pacijenata kod kojih ne postoji rizik od pojave elektrolitnog disbalansa (vidjeti odjeljke 4.4 i 4.5). Irbesartan ne inhibira ACE (kininazu II), enzim koji učestvuje u nastanku angiotenzina II, i takođe razgrađuje bradikinin u aktivne metabolite. Irbesartan ne zahtijeva metaboličku aktivaciju da bi ispoljio aktivnost.

Hidrohlortiazid je tiazidni diuretik. Mehanizam antihipertenzivnog dejstva tiazidnih diuretika nije u potpunosti poznat. Tiazidi utiču na renalne tubularne mehanizme reapsorpcije elektrolita, direktno povećavajući ekskreciju natrijuma i hlorida u približno jednakim količinama. Diuretsko dejstvo hidrohlortiazida smanjuje volumen plazme, pojačava aktivnost renina u plazmi, povećava sekreciju aldosterona, sa posljedičnim porastom gubitka kalijuma i bikarbonata urinom i sniženjem koncentracije kalijuma u serumu. Vjerovatno blokadom renin-angiotenzin-aldosteron sistema, istovremena primjena irbesartana dovodi do smanjenja gubitka kalijuma izazvanog primjenom ovih diuretika. Pri primjeni hidrohlortiazida, diureza počinje nakon 2 sata, a maksimalni efekat nastaje nakon 4 sata, dok dejstvo približno traje 6-12 sati.

Kombinacija hidrohlortiazida i irbesartana dovodi do dozno-zavisnog aditivnog smanjenja krvnog pritiska, u njihovom terapijskom opsegu doza. Dodatkom 12,5 mg hidrohlortiazida irbesartanu od 300 mg jednom dnevno kod pacijenata kod kojih adekvatna kontrola krvnog pritiska nije postignuta primjenom samo 300 mg irbesartana, dovela je do daljih, u poređenju sa placebom, smanjenja dijastolnog krvnog pritiska (24 sata poslije primjene) od 6,1 mmHg. Kombinacija 300 mg irbesartana i 12,5 mg hidrohlortiazida dovela je do ukupnog, za placebo korigovanog, sistolnog/dijastolnog smanjenja do 13,6/11,5 mmHg.

Ograničeni klinički podaci (7 od 22 pacijenta) ukazuju da pacijenti kod kojih nije postignuta adekvatna kontrola primjenom kombinacije 300 mg/12,5 mg, mogu odgovoriti na dozu 300 mg/25 mg. Kod ovih pacijenata, zapažen je izraženi pad sistolnog krvnog pritiska od 13,3 mmHg i dijastolnog krvnog pritiska od 8,3 mmHg.

Primjena 150 mg irbesartana i 12,5 mg hidrohlortiazida jednom dnevno kod pacijenata sa blagom do umjerenom hipertenzijom dovela je do prosječnog (prilagođenog za placebo) sniženja sistolnog pritiska za 12,9 mmHg, a dijastolnog za 6,9 mmHg, u toku 24 sata. Maksimalni efekti su nastali nakon 3 do 6 sati. Procijenjeno je, na osnovu ambulantnog praćenja krvnog pritiska, da je kombinacija 150 mg irbesartana i 12,5 mg hidrohlortiazida jednom dnevno, dovela do konzistentnog sniženja krvnog pritiska tokom 24 časa, sa prosječnim 24-časovnim, za placebo korigovanim, sistolnim sniženjem od 15,8 mmHg i dijastolnim od 10,0 mmHg. Ambulantnim praćenjem krvnog pritiska trough-to-peak, efekti kombinacije 150 mg/12,5 mg su bili 100%. Trough-to-peak efekti mjereni manžetnom tokom kontrolnih posjeta bili su 68% sa dozom 150 mg/12,5 mg, i 76% sa dozom 300 mg/12, 5 mg. U toku 24-časovnog trajanja dejstva nije došlo do prekomjernog sniženja krvog pritiska pri maksimalnim koncentracijama u plazmi, već je dejstvo na sniženje krvnog pritiska bezbjedno i efikasno pri primjeni lijeka jednom dnevno.

Kod pacijenata kod kojih adekvatna kontrola krvnog pritiska nije postignuta primjenom samo 25 mg hidrohlortiazida, dodatak irbesartana doveo je do dodatnog, za placebo korigovanog, prosječnog sniženja sistolnog pritiska od 11,1 mmHg, a dijastolnog od 7,2 mmHg.

Dejstvo na sniženje krvnog pritiska irbesartana u kombinaciji sa hidrohlortiazidom je očigledno nakon prve doze i prisutno u toku 1-2 nedjelje, sa maksimalnim efektom nakon 6-8 nedjelja. U dugoročnim studijama praćenja, efekat irbesartana/hidrohlortiazida je zadržan više od godinu dana. Iako nije posebno izučavan tokom primjene irbesartana/hidrohlortiazida, efekat rebound-hipertenzije nije uočen pri pojedinačnoj primjeni irbesartana i hidrohlortiazida.

Efekat kombinacije irbesartana i hidrohlortiazida na morbiditet i mortalitet nije izučavan.

Epidemiološke studije su pokazale da dugoročna terapija hidrohlortiazidom smanjuje rizik od kardiovaskularnog mortaliteta i morbiditeta.

Nema razlike u odgovoru na terapiju irbesartanom/hidrohlortiazidom u odnosu na godine ili pol. Kao što je slučaj i sa drugim ljekovima koji utiču na sistem renin-angiotenzin, hipertenzivni pacijenti crne rase pokazuju znatno manji odgovor na monoterapiju irbesartanom. Kada se irbesartan primjenjuje istovremeno sa malom dozom hidrohlortiazida (npr. 12,5 mg dnevno), antihipertenzivni odgovor kod pacijenata crne rase, približava se onom kod pacijenata drugih rasa.

Klinička efikasnost i bezbjednost

Efikasnost i bezbjednost kombinacije irbesartan/hidrohlortiazid kao inicijalne terapije u teškoj hipertenziji (dijastolni krvni pritisak u sjedećem položaju ≥110 mmHg) su procijenjene u multicentričnoj, randomiziranoj, dvostruko-slijepoj, aktivno-kontrolisanoj studiji sa paralelnom grupom u trajanju od 8 nedjelja. Ukupno 697 pacijenata je randomizirano u odnosu 2:1 na irbesartan/hidrohlortiazid 150 mg/12,5 mg, ili na irbesartan 150 mg, a zatim je vršena sistematska forsirana titracija (prije procjenjivanja odgovora na nižu dozu) nakon nedjelju dana na irbesartan/hidrohlortiazid 300 mg/25 mg, ili irbesartan 300 mg.

U studiji je učestvovalo 58% muškaraca. Prosjek godina pacijenata je bio 52,5, 13% je imalo ≥65 godina, a samo 2% je imalo ≥75 godina. 12% pacijenata su bili dijabetičari, 34% sa hiperlipidemijom, a najčešče kardiovaskularno oboljenje je bila stabilna angina pektoris kod 3,5% pacijenata.

Primarni cilj ove studije je bio poređenje proporcije pacijenata čiji je dijastolni pritisak u sjedećem položaju bio kontrolisan (dijastolni pritisak u sjedećem položaju <90 mmHg) u petoj nedjelji terapije. 47,2% pacijenata na kombinaciji irbesartan/hidrohlortiazid imalo je vrijednosti dijastolnog krvnog pritiska u sjedećem položaju <90 mmHg, u poređenju sa 33,2% pacijenata na irbesartanu (p=0,0005). Prije početka terapije, prosječan krvni pritisak je bio približno 172/113 mmHg u svakoj grupi, a sniženje nakon 5 nedjelja u grupi na kombinaciji irbesartan/hidrohlortiazid je iznosilo 30,8 mmHg za sistolni krvni pritisak u sjedećem položaju i 24,0 mmHg za dijastolni pritisak u sjedećem položaju, dok je u grupi samo na irbesartanu iznosilo 21,1 mmHg za sistolni krvni pritisak u sjedećem položaju i 19,3 mmHg za dijastolni krvni pritisak u sjedećem položaju (p<0,0001).

Vrsta i incidenca neželjenih dejstava kod pacijenata na kombinaciji irbesartan/hidrohortiazid su bili slični profilu neželjenih reakcija za pacijente na monoterapiji. Tokom 8-nedjeljnog trajanja terapije nisu zabilježeni slučajevi sinkope u bilo kojoj od grupa. U grupi na kombinaciji irbesartan/hidrohlortiazid, zabilježeno je 0,6% pacijenata sa hipotenzijom i 2,8% pacijenata sa vrtoglavicom, a u grupi na monoterapiji 0% pacijenata sa hipotenzijom i 3,1% pacijenata sa vrtoglavicom, kao neželjenim efektima.

Dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteron sistema (RAAS)

Dvije velike randomizovane, kontrolisane studije, ONTARGET (ONgoing Telmisartan Alone and in combination with Ramipril Global Endpoint Trial) i VA NEPHRON-D (The Veterans Affairs Nephropathy in Diabetes), ispitivale su primjenu kombinacije ACE inhibitora i antagoniste angiotenzin II receptora. ONTARGET je bila studija sprovedena na pacijentima sa kardiovaskularnim ili cerebrovaskularnim oboljenjem u anamnezi, ili dijabetes melitusom tip 2 i dokazom o oštećenju ciljnih organa. VA NEPHRON-D je bila studija na pacijentima sa dijabetes melitusom tip 2 i dijabetesnom nefropatijom.

Ove studije nisu pokazale značajan koristan efekat na renalni i/ili kardiovaskularni ishod i mortalitet, dok je registrovan povećan rizik od nastanka hiperkalijemije, akutnog oštećenja bubrega i/ili hipotenzije, u odnosu na monoterapiju. Imajući u vidu slične farmakodinamske osobine, ovi rezultati su takođe relevantni i za druge ACE inhibitore i antagoniste angiotenzin II receptora.

ACE inhibitore i antagoniste angiotenzin II receptora, prema tome, ne treba primjenjivati istovremeno kod pacijenata sa dijabetesnom nefropatijom.

ALTITUDE (ALiskiren Trial In Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) je bila studija dizajnirana da testira korist od dodavanja aliskirena standardnoj terapiji koja se sastoji u primjeni ACE inhibitora ili antagoniste angiotenzin II receptora kod pacijenata sa tip 2 dijabetes melitusom i hroničnim oboljenjem bubrega, kardiovaskularnim oboljenjem, ili oba. Studija je prekinuta ranije zbog povećanog rizika od neželjenih ishoda. Smrt od kardiovaskularnih uzroka i moždani udar su bili numerički frekventniji u grupi na aliskirenu nego u placebo grupi, a neželjeni događaji i ozbiljni neželjeni događaji od značaja (hiperkalijemija, hipotenzija i renalna disfunkcija) su bili češće prijavljeni u grupi na aliskirenu u odnosu na placebo grupu.

Nemelanomski karcinom kože

Na osnovu dostupnih podataka iz epidemioloških ispitivanja, između HCTZ-a i NMSC-a je primijećena povezanost zavisna od kumulativne doze. Jedna studija uključila je populaciju koja se sastojala od 71 533 slučaja BCC-a i 8 629 slučajeva SCC-a usklađenih sa 1 430 833, odnosno 172 462 kontrola u populaciji. Velika primjena hidrohlortiazida (≥50,000 mg kumulativno) bila je povezana s prilagođenim OR od 1,29 (95% CI: 1,23-1,35) za BCC i 3,98 (95% CI: 3,68-4,31) za SCC. Primijećena je jasna povezanost odgovora i kumulativne doze i za BCC i za SCC. Druga studija pokazala je moguću povezanost između karcinoma usana (SCC) i izlaganja hidrohlortiazidu: 633 slučaja karcinoma usana usklađeno je s 63 067 kontrola u populaciji, primjenom strategije uzorkovanja iz rizične grupe (engl. risk-set sampling). Povezanost odgovora i kumulativne doze dokazana je s prilagođenim OR 2,1 (95% CI: 1,7-2,6) s povećanjem na OR 3,9 (3,0-4,9) za veliku primjenu hidrohlortiazida (~25 000 mg) i OR 7,7 (5,7-10,5) za najvišu kumulativnu dozu (~100 000 mg) (vidjeti i odjeljak 4.4).

Istovremena primjena hidrohlortiazida i irbesartana nema uticaja na farmakokinetiku svakog od njih ponaosob.

Resorpcija

Irbesartan i hidrohlortiazid su oralno aktivni agensi i ne zahtijevaju biotransformaciju za svoje dejstvo.

Nakon oralne primjene kombinacije irbesartan/hidrohlortiazid, apsolutna oralna bioraspoloživost je 60-80% za irbesartan i 50-80% za hidrohlortiazid. Hrana ne utiče na bioraspoloživost kombinacije irbesartan/hidrohlortiazid. Maksimalne koncentracije u plazmi postižu se nakon 1,5-2 sata od oralne primjene za irbesartan i 1-2,5 sata za hidrohlortiazid.

Distribucija

Vezivanje irbesartana za proteine plazme je približno 96%, sa neznatnim vezivanjem za celularne komponente krvi. Volumen distribucije irbesartana je 53-93 litara. Vezivanje hidrohlortiazida za proteine plazme je 68%, a volumen distribucije je 0,83-1,14 L/kg.

Linearnost/nelinearnost

Irbesartan pokazuje linearnu i dozno proporcionalnu farmakokinetiku u rasponu doza od 10 do 600 mg.

Kod doza većih od 600 mg, zapažen je manje proporcionalan porast oralne resorpcije; mehanizam je nejasan. Ukupni tjelesni i renalni klirens je 157-176 mL/min za irbesartan i 3,0-3,5 mL/min za hidrohlortiazid. Terminalno poluvrijeme eliminacije irbesartana je 11-15 sati. Ravnotežne koncentracije u plazmi se postižu u toku 3 dana od početka jednodnevnog režima doziranja. Zapažena je ograničena akumulacija irbesartana (<20%) u plazmi nakon ponovljenog jednodnevnog doziranja. U studiji su nešto veće koncentracije irbesartana zapažene kod hipertenzivnih pacijenata ženskog pola. Ipak nije bilo razlike u poluvremenu elimnacije i akumulaciji irbesartana. Nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata ženskog pola. PIK i Cmax irbesartana su takođe nešto veće kod starijih pacijenata (≥65 godina) nego kod mladih (18-40 godina). Ipak, terminalno poluvrijeme eliminacije nije značajno promijenjeno. Nije potrebno prilagođavanje doze kod starijih pacijenata. Prosječno poluvrijeme eliminacije hidrohlortiazida je od 5 do 15 sati.

Biotransformacija

Nakon oralne ili intravenske primjene 14C irbesartana, 80-85% cirkulišuće radioaktivnosti u plazmi potiče od nepromijenjenog irbesartana. Irbesartan se metaboliše u jetri u glukuronid putem konjugacije i oksidacije. Glavni cirkulišući metabolit je irbesartan glukuronid (približno 6%). In vitro studije ukazuju da se irbesartan primarno oksidiše putem citohroma P450, enzima CYP2C9; izoenzim CYP3A4 ima neznatan efekat.

Eliminacija

Irbesartan i njegovi metaboliti se eliminišu i žučnim i renalnim putem. Nakon oralne ili intravenske primjene 14C irbesartana, oko 20% radioaktivnosti se otkriva u urinu, a ostatak u fecesu. Manje od 2% date doze se izlučuje u urin kao nepromijenjeni irbesartan. Hidrohlortiazid se ne metaboliše, ali se brzo eliminiše putem bubrega. Bar 61% od oralne doze se eliminiše nepromijenjeno u toku 24 sata. Hidrohlortiazid prolazi placentalnu, ali ne krvno-moždanu barijeru, i izlučuje se u mlijeko.

Renalna insuficijencija

Kod pacijenata sa renalnom insuficijencijom ili kod pacijenata na hemodijalizi, farmakokinetički parametri irbesartana nisu značajno promijenjeni. Irbesartan se ne može ukloniti hemodijalizom. Kod pacijenata sa klirensom kreatinina manjim od 20 mL/min, poluvrijeme eliminacije hidrohlortiazida se povećava do 21 sat.

Hepatična insuficijencija

Kod pacijenata sa blagom do umjerenom cirozom jetre, farmakokinetički parametri irbesartana nisu značajno izmijenjeni. Nisu vršena ispitivanja na pacijentima sa teškom insuficijencijom jetre.

Irbesartan/hidrohlortiazid

Potencijalna toksičnost kombinacije irbesartan/hidrohlortiazid nakon oralne primjene je ispitivana kod pacova i makaki majmuna u studijama koje su trajale do 6 mjeseci. Nisu zapaženi toksikološki nalazi koji su od značaja u humanoj primjeni.

Sljedeće promjene, zapažene kod pacova i makaki majmuna koji su primali kombinaciju irbesartan/hidrohlortiazid u dozama od 10/10 mg/kg/dan ili 90/90 mg/kg/dan, takođe su zabilježene pri pojedinačnoj primjeni jednog od ova dva lijeka i/ili su bili posljedica pada krvnog pritiska (nisu zapažene značajne toksikološke interakcije):

• promjene na nivou bubrega koje se karakterišu blagim porastom koncentracije uree i kreatinina u serumu i hiperplazijom/hipertrofijom jukstaglomerularnog aparata, koje su direktna posljedica interakcije irbesartana sa sistemom renin-angiotenzin,
• blagi pad u parametrima eritrocita (eritrociti, hemoglobin, hematokrit),
• promjena boje želuca, ulceracije i fokalne nekroze gastrične mukoze su zapažene kod nekoliko pacova u studiji o toksičnosti u trajanju od 6 mjeseci pri primjeni irbesartana 90 mg/kg/dan, hidrohlortiazida 90 mg/kg/dan i irbesartana/hidrohlortiazida 10/10 mg/kg/dan. Ove lezije nisu zapažene kod makaki majmuna.
• pad koncentracije kalijuma u plazmi usljed dejstva hidrohlortiazida, koji je djelimično preveniran istovremenom primjenom sa irbesartanom.

Većina gore navedenih efekata je posljedica farmakološke aktivnosti irbesartana (blokada inhibicije oslobađanja renina indukovana angiotenzinom II, uz stimulaciju ćelija koje produkuju renin), i takođe nastaju i pri primjeni ACE inhibitora. Izgleda da ova aktivnost nema značaja za primjenu terapijskih doza kombinacije irbesartan/hidrohlortiazid kod ljudi.

Kod pacova kojima je dat irbesartan/hidrohlortiazid u dozama koje prouzrokuju maternalnu toksičnost (toksičnost kod roditelja), nisu zapaženi teratogeni efekti. Efekti kombinacije irbesartan/hidrohlortiazid na fertilitet nisu procjenjivani u studijama na životinjama, s obzirom da nema dokaza o neželjenom dejstvu na fertilitet kod životinja ili ljudi pri primjeni samo irbesartana ili samo hidrohlortiazida. Međutim, postoji studija na životinjama sa drugim antagonistom angiotenzin II receptora datog samostalno, koji je ispoljio svoje dejstvo na parametre fertiliteta. Isto dejstvo je zapaženo i pri primjeni manjih doza ovog antagoniste angiotenzin II receptora u kombinaciji sa hidrohlortiazidom.

Nema dokaza o mutagenosti ili klastogenosti pri primjeni kombinacije irbesartan/hidrohlortiazid. U studijama na životinjama nije procjenjivan karcinogeni potencijal kombinacije irbesartan/hidrohlortiazid.

Irbesartan

Pri primjeni klinički relevantnih doza, nije zapažena abnormalna sistemska ili toksičnost ciljnih organa.

U pretkliničkim studijama o bezbjednosti, visoke doze irbesartana (≥250 mg/kg/dan kod pacova i ≥100 mg/kg/dan kod makaki majmuna) izazvale su redukciju parametara eritrocita (broj eritrocita, hemoglobin, hematokrit). Pri veoma visokim dozama (≥500 mg/kg/dan) kod pacova i makaki majmuna, irbesartan je indukovao pojavu degenerativnih promjena u bubrezima (kao što su intersticijalni nefritis, tubularna distenzija, bazofilni tubuli, povećane koncentracije uree i kreatinina u plazmi) i smatraju se posljedicom hipotenzivnih efekata lijeka, što dovodi do smanjenja renalne perfuzije. Štaviše, irbesartan je indukovao hiperplaziju/hipertrofiju jukstaglomerularnih ćelija (kod pacova ≥90 mg/kg/dan, kod makaki majmuna ≥10 mg/kg/dan). Sve ove promjene se smatraju posljedicom farmakološkog dejstva irbesartana. Pri primjeni terapijskih doza irbesartana kod ljudi, izgleda da hiperplazija/hipertrofija jukstaglomerulanih ćelija nema značaja.

Nema dokaza o mutagenosti, klastogenosti i karcinogenosti.

U studijama na mužjacima i ženkama pacova nije bilo uticaja na plodnost i reproduktivnu sposobnost, čak i pri primjeni oralnih doza irbesartana koje izazivaju određeni stepen parentalne toksičnosti (od 50 do 650 mg/kg/dan), uključujući mortalitet pri najvećoj dozi. Nije bilo značajnog efekta na broj žutih tijela, implantata ili živih fetusa. Irbesartan nije uticao na preživljavanje, razvoj ili reproduktivnu sposobnost potomstva. Studije na životinjama su pokazale da je radioobilježeni irbesartan detektovan kod fetusa pacova i kunića. Irbesartan se izlučuje putem mlijeka ženki pacova.

Studije na životinjama sa irbesartanom pokazale su prolazne toksične efekte (povećana kavitacija renalne karlice, hidroureter ili potkožni edemi) kod fetusa pacova, koji se povlače nakon rođenja. Kod kunića je zapažen abortus ili rana resorpcija fetusa pri dozama koje uzrokuju značajnu maternalnu toksičnost, uključujući smrt. Nisu zapaženi teratogeni efekti kod pacova ili kunića.

Hidrohlortiazid

Iako su nesigurni dokazi o genotoksičnim i karcinogenim efektima nađeni u nekim eksperimentalnim modelima, široko iskustvo u primjeni hidrohlortiazida kod ljudi nije pokazalo povezanost između njegove primjene i povećane pojave neoplazmi.

Irbenida plus, 150 mg+12,5 mg, film tablete

Jezgro:

• Laktoza, monohidrat
• Skrob, kukuruzni preželatinizovan
• Kopovidon
• Kroskarmeloza natrijum
• Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni
• Magnezijum stearat

Film:

• Opadry pink (03F34153), koji sadrži
• hipromelozu 6 cP
• titan dioksid (E171)
• talk
• makrogol 8000
• gvožđe (III) oksid žuti (E172)
• gvožđe (III) oksid crveni (E172)
• gvožđe (III) oksid crni (E172)

Irbenida plus, 300 mg+12,5 mg, film tablete

Jezgro:

• Laktoza, monohidrat
• Skrob, kukuruzni preželatinizovan
• Kopovidon
• Kroskarmeloza natrijum
• Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni
• Magnezijum stearat

Film:

• Opadry pink (03F34153), koji sadrži
• hipromelozu 6 cP
• titan dioksid (E171)
• talk
• makrogol 8000
• gvožđe (III) oksid žuti (E172)
• gvožđe (III) oksid crveni (E172)
• gvožđe (III) oksid crni (E172)

Nema podataka o inkompatibilnosti.

5 godina.

Lijek ne treba koristiti po isteku roka upotrebe označenog na pakovanju.

Lijek čuvati na temperaturi do 30°C.

Čuvati van domašaja i vidokruga djece.

Irbenida plus, 150 mg+12,5 mg , film tablete

Lijek se pakuje u unutrašnje pakovanje koje je PVC/PVdC-Aluminijumski blister sa po 10 film tableta. Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 3 PVC /PVdC-Aluminijumska blistera sa po 10 film tableta i Uputstvom za pacijenta.

Irbenida plus, 300 mg+12,5 mg , film tablete

Lijek se pakuje u unutrašnje pakovanje koje je PVC /PVdC-Aluminijumski blister sa po 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 3 PVC /PVdC-Aluminijumska blistera sa po 10 film tableta i Uputstvom za pacijenta.

uputstva za rukovanje lijekom)

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti u skladu sa važećim propisima.

Lijek Irbenida plus je kombinacija dvije aktivne supstance, irbesartana i hidrohlortiazida.

Irbesartan pripada grupi ljekova poznatih kao antagonisti angiotenzin II receptora. Angiotenzin II je supstanca koja se stvara u organizmu i vezuje sa za receptore na krvnim sudovima, izazivajući njihovo sužavanje. Ovo dovodi do povećanja krvnog pritiska. Irbesartan sprečava vezivanje angiotenzina II za ove receptore, dovodeći do opuštanja krvnih sudova i pada krvnog pritiska. Hidrohlortiazid pripada grupi ljekova koji se zovu tiazidni diuretici i izazivaju povećano izlučivanje urina i na taj način sniženje krvnog pritiska.

Ove dvije aktivne supstance u lijeku Irbenida plus djeluju zajedno i snižavaju krvni pritisak u većoj mjeri, nego svaki od njih ponaosob.

Lijek Irbenida plus se koristi u terapiji povišenog krvnog pritiska, kada terapija samo irbesartanom ili samo hidrohlortiazidom nije dovela do adekvatne kontrole Vašeg krvnog pritiska.

Lijek Irbenida plus ne smijete koristiti:

• ako ste alergični (preosjetljivi) na irbesartan i hidrohlortiazid ili na druge pomoćne supstance u lijeku (vidjeti odjeljak 6) ili na ljekove koji su derivati sulfonamida,
• ako ste trudni duže od 3 mjeseca (takođe se savjetuje izbjegavanje lijeka Irbenida plus na početku trudnoće – vidjeti dio o trudnoći),
• ako imate teško oboljenje jetre ili bubrega,
• ako imate problema sa stvaranjem mokraće,
• ako imate stalno povećan nivo kalcijuma ili nizak nivo kalijuma u krvi,
• ako imate šećernu bolest ili oštećenu bubrežnu funkciju ili ste na terapiji lijekom za snižavanje krvnog pritiska koji sadrži aliskiren.

Kada uzimate lijek Irbenida plus, posebno vodite računa:

Obratite se Vašem ljekaru prije nego što uzmete lijek Irbenida plus i ako se nešto od dolje navedenog odnosi na Vas:

• ako prekomjerno povraćate ili imate proliv,
• ako imate problema sa bubrezima ili ste imali transplantaciju bubrega,
• ako imate srčanih problema,
• ako imate problema sa jetrom,
• ako bolujete od dijabetesa (šećerne bolesti),
• ako bolujete od eritemskog lupusa (poznat i kao lupus ili SLE),
• ako bolujete od primarnog aldosteronizma (stanje povezano sa visokom proizvodnjom hormona aldosterona, koji uzrokuje zadržavanje natrijuma u tijelu i, posljedično, povećanje krvnog pritiska),
• ako uzimate bilo koji od sljedećih ljekova koji se koriste za liječenje visokog krvnog pritiska:
• neki ACE inhibitor (npr. enalapril, lizinopril, ramipril), naročito ako imate probleme sa bubrezima povezane sa dijabetesom,
• aliskiren.

Vaš ljekar može redovno provjeravati Vašu bubrežnu funkciju, krvni pritisak, i vrijednosti elektrolita (npr.kalijum) u Vašoj krvi.

Vidjeti takođe informacije navedene u podnaslovu „Lijek Irbenida plus ne smijete koristiti“.

Obavijestite Vašeg ljekara ukoliko ste trudni ili planirate trudnoću. Lijek Irbenida plus se ne preporučuje u ranoj trudnoći, a ne smije se koristiti nakon 3. mjeseca trudnoće jer može dovesti do ozbiljnih poremećaja u razvoju Vaše bebe ako ga primjenjujete u tom razdoblju (vidjeti odjeljak „Primjena lijeka u periodu trudnoće i dojenja“).

Takođe treba da obavijestite svog ljekara:

• ako ste na dijeti sa malim unosom soli,
• ako osjetite abnormalnu žeđ, suvoću usta, opštu slabost, pospanost, bol ili grčeve u mišićima, mučninu, povraćanje ili abnormalno brzo kucanje srca, što može ukazivati na prekomjeran efekat hidrohlortiazida (sastojak lijeka Irbenida plus),
• ukoliko je Vaša koža osjetljivija na sunce sa simptomima opekotina (crvenilo, svrab, otoci, plikovi) koji se javljaju brže nego uobičajeno,
• ako treba da se podvrgnete nekoj operaciji (hirurškom zahvatu) ili da primite anesteziju,
• ako tokom uzimanja lijeka Irbenida plus primijetite promjene vida ili bol u jednom ili oba oka. To može biti znak nastanka glaukoma, povišenog pritiska u oku (očima). Prestanite sa uzimanjem lijeka Irbenida plus i zatražite pomoć ljekara.
• ako ste imali rak kože ili ako Vam se pojavi neočekivana lezija (promjena) na koži tokom liječenja. Liječenje hidrohlortiazidom, naročito dugotrajna primjena uz visoke doze, može povećati rizik od nekih vrsta raka kože ili usana (nemelanomski rak kože). Zaštitite svoju kožu od izlaganja suncu i UV zracima za vrijeme primjene lijeka Irbenida plus.

Hidrohlortiazid koji se nalazi u lijeku Irbenida plus može dati pozitivan rezultat pri antidoping testiranju.

Djeca i adolescenti

Lijek Irbenida plus se ne smije davati djeci i adolescentima (mlađim od 18 godina).

Primjena drugih ljekova

Kažite svom ljekaru ili farmaceutu ako uzimate, nedavno ste uzimali, ili biste mogli uzeti bilo koji drugi lijek, uključujući i one koji se mogu nabaviti bez ljekarskog recepta.

Diuretici, kao što je hidrohlortiazid koji se nalazi u lijeku Irbenida plus, mogu uticati na dejstvo drugih ljekova. Ljekove koji sadrže litijum ne treba uzimati istovremeno sa lijekom Irbenida plus bez pažljivog nadzora ljekara.

Ljekar će Vam možda morati promijeniti dozu i/ili preduzeti druge mjere opreza:

Ako uzimate ACE inhibitore ili aliskiren (vidjeti takođe informacije navedene u podnaslovima "Lijek Irbenida ne smijete koristiti" i "Kada uzimate lijek Irbenida plus, posebno vodite računa").

Testovi krvi mogu biti potrebni ako uzimate:

• preparate za nadoknadu kalijuma,
• zamjene za soli koje sadrže kalijum,
• diuretike koji štede kalijum ili druge diuretike,
• neke laksative (ljekove za liječenje zatvora),
• ljekove za terapiju gihta,
• vitamin D u terapijske svrhe,
• ljekove za kontrolu srčanog ritma,
• ljekove za dijabetes (oralne preparate ili insulin),
• karbamazepin (lijek za liječenje epilepsije).

Takođe je važno da obavijestite Vašeg ljekara ako uzimate druge ljekove za sniženje krvnog pritiska, steroide, ljekove za liječenje raka, ljekove protiv bolova, ljekove protiv artritisa, ili holestiramin i smole holestipola za snižavanje holesterola u krvi.

Uzimanje lijeka Irbenida plus sa hranom ili pićima

Lijek Irbenida plus se može uzeti sa hranom ili nezavisno od uzimanja hrane.

S obzirom na to da lijek Irbenida plus sadrži hidrohlortiazid, ukoliko konzumirate alkohol za vrijeme uzimanja ovog lijeka, možete osjetiti pojačanu vrtoglavicu, naročito pri ustajanju iz sjedećeg položaja.

Primjena lijeka Irbenida plus u periodu trudnoće i dojenja

Trudnoća

Morate se obratiti ljekaru ako postoji mogućnost da ste trudni ili planirate trudnoću. U tom slučaju, ljekar će Vam savjetovati da prestanete da uzimate lijek Irbenida plus prije nego što zatrudnite ili čim saznate da ste trudni, te će Vam savjetovati da uzmete neki drugi lijek umjesto lijeka Irbenida plus. Lijek Irbenida plus se ne preporučuje u ranoj trudnoći i ne smije se uzimati nakon trećeg mjeseca trudnoće, jer može izazvati teška oštećenja Vaše bebe ako se primjenjuje poslije trećeg mjeseca trudnoće.

Dojenje

Obavijestite svog ljekara ukoliko dojite ili planirate da dojite dijete. Lijek Irbenida se ne preporučuje majkama koje doje i Vaš ljekar može da izabere drugi lijek za Vas, ukoliko želite da dojite, naročito ako je Vaša beba novorođenče, ili je riječ o prevremeno rođenoj bebi.

Uticaj lijeka Irbenida plus na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Malo je vjerovatno da lijek Irbenida plus utiče na Vašu sposobnost da upravljate motornim vozilima ili rukujete mašinama. Ipak, tokom terapije povišenog krvnog pritiska, povremeno se mogu javiti vrtoglavica ili umor. Ako osjetite ove simptome, posavjetujte se sa svojim ljekarom prije nego što pokušate da upravljate motornim vozilom ili rukujete mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Irbenida plus

Lijek Irbenida plus sadrži laktozu kao pomoćnu supstancu sa potvrđenim dejstvom. U slučaju netolerancije na neke od šećera (npr. na laktozu), obratite se Vašem ljekaru prije upotrebe ovog lijeka.

Lijek Irbenida plus uzimajte uvijek tačno onako kako Vam je to objasnio Vaš ljekar. Ako niste sasvim sigurni, provjerite sa svojim ljekarom ili farmaceutom.

Doziranje

Lijek Irbenida plus, 150 mg+12,5 mg, film tablete

Uobičajena doza je jedna ili dvije tablete dnevno.

Lijek Irbenida plus, 300 mg+12,5 mg, film tablete

Uobičajena doza je jedna tableta dnevno.

Lijek Irbenida plus će Vam propisati ljekar u slučaju da prethodna terapija nije dovela do odgovarajućeg sniženja povišenog krvnog pritiska. Ljekar će Vas uputiti kako da pređete sa prethodne terapije na lijek Irbenida plus.

Način primjene

Lijek Irbenida plus je namijenjen za oralnu primjenu (na usta). Tablete treba progutati sa dovoljnom količinom tečnosti (npr. jedna čaša vode).

Lijek Irbenida plus možete uzeti uz obrok ili nezavisno od obroka. Pokušajte da dnevnu dozu lijeka uzimate približno u isto vrijeme svakoga dana. Važno ja da lijek Irbenida plus uzimate sve dok Vam ljekar ne kaže drugačije.

Maksimalni efekat na sniženje krvnog pritiska se postiže 6-8 nedjelja nakon početka terapije.

Ako ste uzeli više lijeka Irbenida plus nego što je trebalo

Ako ste slučajno uzeli više tableta nego što je propisano, odmah se obratite ljekaru.

Djeca ne smiju uzimati lijek Irbenda plus

Lijek Irbenida plus se ne smije primjenjivati kod djece i adolescenata mlađih od 18 godina. Ukoliko dijete slučajno proguta tabletu, odmah se obratite ljekaru.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Irbenida plus

Ukoliko ste zaboravili da uzmete lijek Irbenida plus, uzmite sledeću dozu lijeka u za to predviđeno, uobičajeno vrijeme. Ne uzimajte duplu dozu da biste nadoknadili preskočenu dozu.

Ako imate bilo kakvih dodatnih pitanja o primjeni ovog lijeka, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu.

Ako naglo prestanete da uzimate lijek Irbenida plus

Nemojte da prestanete sa uzimanjem lijeka Irbenida plus bez savjetovanja sa ljekarom, čak iako se osjećate bolje. Ako imate bilo kakvih dodatnih pitanja o primjeni ovog lijeka, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu.

Lijek Irbenida plus, kao i drugi ljekovi, može da ima neželjena dejstva, mada se ona ne moraju ispoljiti kod svih. Neka neželjena dejstva mogu biti ozbiljna i zahtijevati nadzor ljekara.

Mogu se javiti rijetki slučajevi alergijskih reakcija na koži (osip, koprivnjača), kao i lokalizovano oticanje lica, usana i/ili jezika. Ako Vam se jave neki od navedenih simptoma ili otežano disanje, prestanite sa uzimanjem lijeka i odmah se obratite ljekaru.

Učestalost dolje navedenih neželjenih dejstava definisana je na sljedeći način:

Često: mogu se javiti kod najviše 1 na 10 pacijenata

Povremeno: mogu se javiti kod najviše 1 na 100 pacijenata

Nepoznata učestalost: učestalost se ne može odrediti na osnovu dostupnih podataka.

U kliničkim uspitivanjima u kojima su učestvovali pacijenti liječeni kombinacijom irbesartana i hidrohlortiazida prijavljena su sljedeća neželjena dejstva:

Česta neželjena dejstva (javljaju se kod najviše 1 na 10 osoba):

• mučnina/povraćanje
• poremećaj mokrenja
• umor
• vrtoglavica (i pri ustajanju iz sjedećeg ili ležećeg položaja)
• testovi krvi mogu pokazati povišene vijrednosti enzima koji učestvuju u mišićnoj i srčanoj aktivnosti (kreatin kinaze) ili povećanje koncentracije parametara funkcije bubrega (azot u krvi, kreatinin).

Ako Vam neko od navedenih neželjenih dejstava uzrokuje tegobe, obratite se svom ljekaru.

Povremena neželjena dejstva (javljaju se kod najviše 1 na 100 osoba):

• proliv
• nizak krvni pritisak
• nesvjestica
• ubrzan rad srca
• iznenadni naleti crvenila lica
• otoci
• seksualna disfunkcija (poremećaj)
• snižene koncentracije kalijuma i natrijuma u krvi.

Ako Vam neko od navedenih neželjenih dejstava uzrokuje tegobe, obratite se svom ljekaru.

Neželjena dejstva nepoznate učestalosti (učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih podataka):

• rak kože i usana (nemelanomski rak kože).

Neželjena dejstva zabilježena nakon stavljanja lijeka Irbenida plus u promet

Neka neželjena dejstva su prijavljena nakon stavljanja lijeka Irbenida plus na tržište. Učestalost ovih neželjenih dejstava je nepoznata i to su: glavobolja, zujanje u ušima, kašalj, poremećaj čula ukusa, loše varenje, bol u zglobovima i mišićima, poremećena funkcija jetre i smanjena funkcija bubrega, povišena koncentracija kalijuma u krvi i alergijske reakcije poput ospe, koprivnjače, otoka lica, usana, usta, jezika ili grla. Povremeno su prijavljeni i slučajevi žutice (žuta boja kože i/ili beonjača).

Kao i kod svih ljekova koji su kombinacija dvije aktivne supstance, ne može se isključiti pojava neželjenih dejstava povezanih sa svakom aktivnom supstancom ponaosob.

Neželjena dejstva koja su povezana sa primjenom irbesartana

Pored neželjenih dejstava koja su već navedena, takođe je zapažen i bol u grudima, teške alergijske reakcije (anafilaktički šok) i smanjenje broja krvnih pločica (krvne ćelije odgovorne za zgrušavanje krvi).

Neželjena dejstva koja su povezana sa primjenom hidrohlortiazida

Gubitak apetita, iritacija želuca, grčevi u stomaku, opstipacija (zatvor), žutica (žuta prebojenost kože i beonjača), zapaljenje pankreasa (gušterače) praćeno jakim bolom u gornjem dijelu stomaka sa mučninom i povraćanjem, poremećaji sna, depresija, zamućen vid, akutno smanjenje oštrine vida, bol u predjelu oka, smanjen broj bijelih krvnih zrnaca koji može uzrokovati česte infekcije, groznica, pad broja krvnih pločica (odgovornih za zgrušavanje krvi), smanjen broj crvenih krvnih zrnaca (anemija) praćen umorom, glavoboljom, otežanim disanjem pri naprezanju, vrtoglavicom i bljedilom, oboljenje bubrega, plućna oboljenja uključujući upalu pluća i nagomilavanje tečnosti u plućima, preosjetljivost kože na sunčeve zrake, zapaljenje krvnih sudova, kožne bolesti praćene perutanjem kože po cijelom tijelu, kožni lupus eritematozus (ospa koja se može javiti na licu, vratu i tjemenu), alergijske reakcije, slabost i grčevi mišića, ubrzan srčani rad, pad krvnog pritiska nakon promjene položaja tijela, otok pljuvačnih žlijezda, porast šećera u krvi, šećer u mokraći, porast masti u krvi, visoka koncentracija mokraćne kiseline u krvi koji može izazvati giht.

Poznato je da neželjena dejstva usljed primjene hidrohlortiazida mogu postati učestalija sa primjenom visokih doza hidrohlortiazida.

Prijavljivanje neželjenih reakcija

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Neželjena dejstva možete prijavljivati direktno kod zdravstvenih radnika, čime ćete pomoći u dobijanju više informacija o bezbjednosti ovog lijeka.

Čuvati van domašaja i vidokruga djece!

Rok upotrebe:

5 godina.

Nemojte koristiti lijek Irbenida plus, film tablete poslije isteka roka upotrebe naznačenog na spoljašnjem pakovanju („važi do“). Rok upotrebe ističe poslednjeg dana navedenog mjeseca.

Čuvanje:

Lijek čuvati na temperaturi do 30°C.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Pitajte svog farmaceuta kako da uklonite ljekove koji Vam više nisu potrebni. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Irbenida plus

Aktivne supstance su:

Irbenida plus, 150 mg+12,5 mg, film tablete

1 tableta sadrži:

irbesartan150 mg

hidrohlortiazid12,5 mg

Irbenida plus, 300 mg+12,5 mg, film tablete

1 tableta sadrži:

irbesartan300 mg

hidrohlortiazid12,5 mg

Pomoćne supstance su:

Irbenida plus, 150 mg+12,5 mg, film tablete

Jezgro:

• Laktoza, monohidrat
• Skrob, kukuruzni preželatinizovan
• Kopovidon
• Kroskarmeloza natrijum
• Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni
• Magneziju stearat

Film:

• Opadry pink (03F34153), koji sadrži
• hipromelozu 6 cP
• titan dioksid (E171)
• talk
• makrogol 8000
• gvožđe (III) oksid žuti (E172)
• gvožđe (III) oksid crveni (E172)
• gvožđe (III) oksid crni (E172)

Irbenida plus, 300 mg+12,5 mg, film tablete

Jezgro:

• Laktoza, monohidrat
• Skrob, kukuruzni preželatinizovan
• Kopovidon
• Kroskarmeloza natrijum
• Silicijum dioksid, koloidni, bezvodni
• Magnezijum stearat

Film:

• Opadry pink (03F34153), koji sadrži
• hipromelozu 6 cP
• titan dioksid (E171)
• talk
• makrogol 8000
• gvožđe (III) oksid žuti (E172)
• gvožđe (III) oksid crveni (E172)
• gvožđe (III) oksid crni (E172)

Kako izgleda lijek Irbenida plus i sadržaj pakovanja

Irbenida plus, (150 mg+12,5 mg), film tablete

Bikonveksne film tablete roze boje, izduženog oblika.

Irbenida plus, (300 mg+12,5 mg), film tablete

Bikonveksne film tablete roze boje, izduženog oblika.

Irbenida plus, 150 mg+12,5 mg, film tablete

Lijek se pakuje u unutrašnje pakovanje koje je PVC/PVdC-Aluminijumski blister sa po 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 3 PVC/PVdC-Aluminijumska blistera sa po 10 film tableta i Uputstvom za pacijenta.

Irbenida plus, 300 mg+12,5 mg, film tablete

Lijek se pakuje u unutrašnje pakovanje koje je PVC/PVdC-Aluminijumski blister sa po 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 3 PVC/PVdC-Aluminijumska blistera sa po 10 film tableta i Uputstvom za pacijenta.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole:

HEMOFARM A.D. VRŠAC P.J. Podgorica

8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač:

HEMOFARM A.D.

Beogradski put bb, Vršac, Republika Srbija

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno

Septembar, 2018. godine

Režim izdavanja lijeka:

Obnovljiv (višekratni) recept.

Broj i datum dozvole:

Irbenida plus, film tableta, 150 mg + 12,5 mg, blister, 30 film tableta: 2030/18/452 - 6756 od

10.09.2018. godine

Irbenida plus, film tableta, 300 mg + 12,5 mg, blister, 30 film tableta: 2030/18/453 - 6757 od

10.09.2018. godine