IRBENIDA 300mg film tableta

Lijek Irbenida je indikovan za liječenje esencijalne hipertenzije kod odraslih.

Takođe je indikovan za liječenje bolesti bubrega kod odraslih pacijenata sa hipertenzijom i dijabetesom melitusom tip 2 kao dio antihipertenzivne terapije (vidjeti djelove 4.3, 4.4, 4.5 i 5.1).

Doziranje

Uobičajena preporučena početna doza i doza održavanja je 150 mg jednom dnevno, sa hranom ili bez nje. Lijek Irbenida u dozi od 150 mg, jednom dnevno, generalno obezbjeđuje bolju kontrolu krvnog pritiska tokom 24 sata nego doza od 75 mg. Ipak, treba razmotriti primjenu početne doze od 75 mg, posebno kod pacijenata na hemodijalizi i kod pacijenata starijih od 75 godina.

Kod pacijenata kod kojih se ne postigne odgovarajuće sniženje krvnog pritiska primjenom doze od 150 mg, jednom dnevno, doza lijeka Irbenida se može povećati na 300 mg ili se može uvesti još neki drugi antihipertenzivni lijek (vidjeti djelove 4.3, 4.4, 4.5 i 5.1). Zapaženo je da posebno dodatak diuretika kao što je hidrohlortiazid ima aditivan efekat u kombinaciji sa irbesartanom (vidjeti dio 4.5).

Kod hipertenzivnih pacijenata sa dijabetes melitusom tip 2, terapiju treba započeti sa 150 mg irbesartana jednom dnevno, a zatim dozu titrirati do 300 mg jednom dnevno, što je preporučena doza održavanja za liječenje bolesti bubrega.

Korisno dejstvo lijeka Irbenida na bubrežnu funkciju kod hipertenzivnih pacijenata sa dijabetes melitusom tip 2 zasnovano je na studijama gdje se irbesartan, po potrebi, koristio kao dodatak drugim antihipertenzivnim ljekovima, u cilju postizanja adekvatnih vrijednosti krvnog pritiska (vidjeti djelove 4.3, 4.4, 4.5 i 5.1).

*Primjenom lijeka Irbenida nije moguće postići dozu od 75 mg. Za primjenu irbesartana u dozi od 75 mg koristiti dostupne ljekove odgovarajuće jačine.

Posebne populacije

Oštećenje funkcije bubrega

Nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega.

Kod pacijenata na hemodijalizi treba razmotriti započinjanje terapije manjom početnom dozom irbesartana 75 mg (vidjeti dio 4.4).

Oštećenje funkcije jetre

Nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije jetre.

Nema kliničkog iskustva u primjeni lijeka kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre.

Starije osobe

Iako za pacijente starije od 75 godina treba razmotriti započinjanje terapije dozom od 75 mg, prilagođavanje doze uglavnom nije neophodno kod starijih pacijenata.

Pedijatrijska populacija

Bezbjednost i efikasnost primjene lijeka Irbenida kod djece uzrasta od 0-18 godina nije dokazana.

Trenutno dostupni podaci su opisani u djelovima 4.8, 5.1 i 5.2., međutim nije moguće dati preporuku o doziranju.

Način primjene

Lijek Irbenida, film tablete, primjenjuje se oralnim putem.

• Preosjetljivost na aktivnu supstancu ili na bilo koju od pomoćnih supstanci (navedenih u dijelu 6.1).
• Drugi i treći trimestar trudnoće (vidjeti djelove 4.4 i 4.6).
• Istovremena primjena lijeka Irbenida sa ljekovima koji sadrže aliskiren je kontraindikovana kod pacijenata sa dijabetes melitusom ili oštećenjem funkcije bubrega (brzina glomerularne filtracije (GFR) ˂ 60 ml/min/1,73 m2) (vidjeti djelove 4.5 i 5.1).

Stanja sa smanjenim intravaskularnim volumenom

Simptomatska hipotenzija, posebno nakon prve doze, može se javiti kod pacijenata kod kojih postoji hipovolemija i/ili gubitak natrijuma usljed jake terapije diureticima, ograničenog unosa soli, dijareje ili povraćanja. Zbog toga ova stanja treba korigovati prije primjene irbesartana.

Renovaskularna hipertenzija

Postoji povećan rizik od teške hipotenzije i renalne insuficijencije kada se pacijenti, koji imaju bilateralnu stenozu bubrežnih arterija ili stenozu arterije jedinog bubrega koji je u funkciji, liječe medikamentima koji utiču na renin-angiotenzin-aldosteron sistem. Iako to nije zabilježeno primjenom lijeka Irbenida, slična dejstva se mogu očekivati sa antagonistima angiotenzin II receptora.

Oštećenje funkcije bubrega i transplantacija bubrega

Pri primjeni lijeka Irbenida kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega preporučuje se periodično praćenje koncentracije kalijuma i vrijednosti kreatinina u serumu. Ne postoje iskustva u pogledu primjene lijeka Irbenida kod pacijenata sa nedavnom transplantacijom bubrega.

Pacijenti sa hipertenzijom i sa dijabetesom tip 2 i dijabetesnom nefropatijom

U analizama sprovedenim u studiji na pacijentima koji imaju uznapredovalu bolest bubrega, dejstva irbesartana i na renalne i na kardiovaskularne događaje nijesu bila ujednačena u svim podgrupama. Njegov koristan efekat posebno je bio manji kod žena i pacijenata koji nijesu bijele rase (vidjeti dio 5.1).

Dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteron sistema (RAAS)

Postoje dokazi da istovremena primjena ACE inhibitora, antagonista angiotenzin II receptora ili aliskirena povećava rizik od nastanka hipotenzije, hiperkalijemije i pogoršanja bubrežne funkcije (uključujući akutnu bubrežnu insuficijenciju). Zbog toga se dvostruka blokada sistema renin-angiotenzin-aldosteron RAAS kombinovana istovremenom primjenom ACE inhibitora, blokatora angiotenzin II receptora ili aliskirena ne preporučuje (vidjeti djelove 4.5 i 5.1).

Ukoliko se terapija dvostrukom blokadom RAAS ipak smatra apsolutno neophodnom, nju treba sprovesti samo pod nadzorom specijaliste uz intenzivno praćenje renalne funkcije, elektrolita i vrijednosti krvnog pritiska. ACE inhibitore i antagoniste angiotenzin II receptora ne treba primjenjivati istovremeno kod pacijenata sa dijabetesnom nefropatijom.

Hiperkalemija

Kao i pri primjeni drugih ljekova koji utiču na renin-angiotenzin-aldosteron sistem, može doći do hiperkalijemije tokom terapije lijekom Irbenida, posebno kada postoji oštećenje funkcije bubrega, klinička proteinurija usljed dijabetesne nefropatije i/ili srčana insuficijencija. Preporučuje se pažljivo praćenje koncentracije kalijuma u serumu kod pacijenata sa ovim faktorima rizika (vidjeti dio 4.5).

Hipoglikemija

Lijek Irbenida može indukovati hipoglikemiju, posebno kod pacijenata oboljelih od dijabetesa. Treba razmotriti odgovarajuću kontrolu glikemije kod pacijenata na insulinu ili oralnim anitdijabeticima; može biti potrebno prilagođavanje doze insulina ili oralnih antidijabetika kada je to indikovano (vidjeti dio 4.5).

Litijum

Ne preporučuje se istovremena primjena litijuma i lijeka Irbenida (vidjeti dio 4.5).

Aortna i mitralna stenoza, opstruktivna hipertrofična kardiomiopatija

Kao i sa drugim vazodilatatorima, lijek Irbenida primijeniti uz poseban oprez kod pacijenata sa aortnom, ili mitralnom stenozom, ili opstruktivnom hipertrofičnom kardiomiopatijom.

Primarni aldosteronizam

Kod pacijenata sa primarnim aldosteronizmom generalno neće doći do terapijskog odgovora na antihipertenzivne ljekove čiji je mehanizam dejstva inhibicija renin-angiotenzin-aldosteron sistema. Zbog toga se primjena lijeka Irbenida ne preporučuje.

Opšta upozorenja

Kod pacijenata čiji vaskularni tonus i renalna funkcija zavise prvenstveno od aktivnosti renin-angiotenzin-aldosteron sistema (npr. pacijenti sa teškom kongestivnom srčanom insuficijencijom ili pacijenti sa postojećim oboljenjem bubrega, uključujući stenozu renalne arterije), terapija ACE-inhibitorima ili antagonistima angiotenzin-II receptora koji djeluju na ovaj sistem, povezana je sa akutnom hipotenzijom, azotemijom, oligurijom ili, rijetko, akutnom renalnom insuficijencijom (vidjeti dio 4.5). Kao i u slučaju primjene bilo kog drugog antihipertenzivnog lijeka, prekomjerno sniženje krvnog pritiska kod pacijenata sa ishemijskom kardiomiopatijom ili ishemijskom kardiovaskularnom bolešću može dovesti do infarkta miokarda ili moždanog udara.

Kao što je primijećeno za inhibitore enzima angiotenzin konvertujućeg enzima, irbesartan i drugi antagonisti angiotenzina su očigledno manje efikasni u snižavanju krvnog pritiska kod populacije crne rase nego kod pripadnika ostalih rasa, vjerovatno zbog veće prevalence stanja sa malim vrijednostima renina u populaciji crne rase sa hipertenzijom (vidjeti dio 5.1).

Trudnoća

Terapiju antagonistima angiotenzin II receptora ne treba započinjati u trudnoći. Pacijentkinje koje planiraju trudnoću treba preusmjeriti na antihipertenzivnu terapiju sa utvrđenim bezbjednosnim profilom za primjenu u trudnoći, osim ukoliko se kontinuirana terapija antagonistima angiotenzin II receptora ne smatra neophodnom. Kada se trudnoća utvrdi, terapiju antagonistima angiotenzin II receptora treba odmah prekinuti i uvesti odgovarajuću terapiju (vidjeti djelove 4.3 i 4.6).

Pedijatrijska populacija

Primjena irbesartana ispitivana je kod djece uzrasta od 6 do 16 godina, ali trenutni podaci nijesu dovoljni da podrže primjenu kod djece ovog uzrasta (vidjeti djelove 4.8, 5.1 i 5.2).

Posebna upozorenja o pomoćnim supstancama

Lijek Irbenida sadrži laktozu. Pacijenti koji boluju od rijetkog nasljednog oboljenja netolerancije na galaktozu, laktaznog deficita ili loše glukozno-galaktozne resorpcije ne smiju koristiti ovaj lijek.

Diuretici i drugi antihipertenzivni ljekovi

Istovremena primjena sa drugim antihipertenzivnim ljekovima može povećati hipotenzivna dejstva irbesartana, međutim lijek Irbenida je bezbjedno primjenjivan sa antihipertenzivnim ljekovima kao što su beta-blokatori, blokatori kalcijumskih kanala dugog dejstva i tiazidni diuretici. Prethodna terapija velikim dozama diuretika može dovesti do hipovolemije i rizika od hipotenzije pri započinjanju terapije irbesartanom (vidjeti dio 4.4).

Ljekovi koji sadrže aliskiren ili ACE inhibitori

Podaci iz kliničkih studija pokazuju da je dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteron sistema (RAAS) kombinovanom primjenom ACE inhibitora, antagonista angiotenzin II receptora ili aliskirena povezana sa povećanom učestalošću neželjenih događaja kao što su hipotenzija, hiperkalijemija i smanjena bubrežna funkcija (uključujući akutnu bubrežnu insuficijenciju) u poređenju sa pojedinačnom primjenom ljekova koji blokiraju renin-angiotenzin-aldosteron sistem RAAS (vidjeti djelove 4.3, 4.4. i 5.1).

Preparati za nadoknadu kalijuma i diuretici koji štede kalijum

Na osnovu iskustva sa primjenom ljekova koji utiču na renin-angiotenzin sistem, ne preporučuje se istovremena primjena sa diureticima koji štede kalijum, sredstvima za nadoknadu kalijuma, solima koje sadrže kalijum ili drugim ljekovima koji mogu povećati koncentraciju kalijuma u serumu (npr. heparin), s obzirom na to da može nastati hiperkalijemija (vidjeti dio 4.4).

Litijum

Pri istovremenoj primjeni litijuma i ACE inhibitora prijavljeno je reverzibilno povećanje koncentracije litijuma u serumu i porast njegove toksičnosti. Do sada su veoma rijetko zabilježeni slični efekti koji se odnose na istovremenu primjenu litijuma i irbesartana. Zbog toga se ova kombinacija ne preporučuje (vidjeti dio 4.4). Ako se primjena ove kombinacija smatra neophodnom, preporučuje se pažljivo praćenje koncentracija litijuma u serumu.

Nesteroidni antiinflamatorni ljekovi (NSAIL)

Pri istovremenoj primjeni antagonista angiotenzin II receptora i nesteroidnih ljekova NSAIL (npr. selektivnim COX-2 inhibitorima, acetilsalicilnom kiselinom (> 3 g/dnevno) i neselektivnim nesteroidnim antiinflamatornim ljekovima NSAIL), može doći do smanjenja antihipertenzivnog dejstva.

Kao i pri primjeni ACE inhibitora, istovremena primjena antagonista angiotenzin II receptora i NSAIL može dovesti do povećanog rizika od pogoršanja bubrežne funkcije, uključujući moguću akutnu renalnu insuficijenciju i porast koncentracije kalijuma u serumu, posebno kod pacijenata sa već postojećom smanjenom renalnom funkcijom. Zbog toga je potreban izuzetan oprez, posebno kod starijih pacijenata. Pacijente treba adekvatno hidrirati i sprovesti praćenje renalne funkcije po započinjanju istovremene terapije i periodično nakon toga.

Repaglinid

Irbesartan ima potencijal da inhibira OATP1B1. U jednoj kliničkoj studiji, je prijavljeno da je irbesartan povećao vrijednosti Cmax i PIK repaglinida (supstrat OATP1B1) za 1,8 odnosno 1,3 puta, kada je primijenjen 1 sat prije repaglinida. U drugoj studiji, nijesu prijavljene relevantne farmakokinetičke interakcije kada su ova dva lijeka primijenjena istovremeno. Prema tome, może biti potrebno prilagođavanje doze antidijabetesnog lijeka, kao što je repaglinid (vidjeti dio 4.4).

Dodatne informacije o interakcijama irbesartana

Kliničke studije su pokazale da hidrohlortiazid ne utiče na farmakokinetiku irbesartana. Irbesartan se uglavnom metaboliše putem CYP2C9, a u manjem stepenu glukuronidacijom. Nijesu zapažene značajne farmakokinetičke ili farmakodinamičke interakcije pri istovremenoj primjeni irbesartana i varfarina, koji se takođe metaboliše putem CYP2C9. Efekti induktora CYP2C9, kao što je rifampicin, na farmakokinetiku irbesartana nijesu procijenjeni. Irbesartan ne utiče na farmakokinetiku digoksina pri istovremenoj primjeni.

Trudnoća

Epidemiološki dokazi koji su u vezi sa rizikom od pojave teratogenih efekata nakon izlaganja ACE inhibitorima tokom prvog trimestra trudnoće nijesu konačni, međutim, ne može se isključiti mali porast rizika. S obzirom na to da ne postoje kontrolisani epidemiološki podaci o riziku vezanom za antagoniste angiotenzin II receptora (AIIRA), moguće je postojanje sličnog rizika i za ovu grupu ljekova. Pacijentkinje koje planiraju trudnoću treba preusmjeriti na antihipertenzivnu terapiju sa utvrđenim bezbjednosnim profilom za primjenu u trudnoći, osim ukoliko se kontinuirana terapija antagonistima angiotenzin II receptora ne smatra esencijalnom. Kada se trudnoća utvrdi, terapiju antagonistima angiotenzin II receptora treba odmah prekinuti i uvesti odgovarajuću alternativnu terapiju.

Terapija antagonistima angiotenzin II receptora tokom drugog i trećeg trimestra izaziva fetotoksičnost (smanjenu renalnu funkciju, oligohidramnion, kasnu osifikaciju kostiju lobanje) i neonatalnu toksičnost (bubrežnu insuficijenciju, hipotenziju, hiperkalijemiju) (vidjeti dio 5.3).

Ukoliko dođe do izlaganja antagonistima angiotenzin II receptora od drugog trimestra trudnoće, preporučuje se ultrazvučni pregled bubrega i lobanje.

Novorođenčad čije su majke bile na terapiji antagonistima angiotezin II receptora treba pažljivo pratiti zbog moguće pojave hipotenzije (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).

Dojenje

S obzirom na to da nema dovoljno informacija o upotrebi irbesartana tokom dojenja, ne preporučuje se njegova primjena već treba primijeniti alternativnu terapija drugim ljekovima sa bolje utvrđenim bezbjednosnim profilom tokom dojenja, posebno pri dojenju novorođenčadi ili prijevremeno rođenih beba.

Nije poznato da li se irbesartan ili njegovi metaboliti izlučuju u majčino mlijeko kod ljudi.

Postojeći farmakodinamski/toksikološki podaci koji se odnose na ženke pacova su pokazali da se irbesartan ili njegovi metaboliti izlučuju putem mlijeka (za detalje vidjeti dio 5.3).

Plodnost

Irbesartan nema uticaja na plodnost ženki pacova i njihovo potomstvo primjenom do doznih koncentracija koje indukuju prve znake toksičnosti roditelja (vidjeti dio 5.3).

Na osnovu farmakodinamskih karakteristika, mala je vjerovatnoća da će irbesartan imati uticaja na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama. Pri upravljanju vozilima ili rukovanju mašinama tokom liječenja, treba uzeti u obzir da se mogu javiti vrtoglavica ili malaksalost.

U placebo kontrolisanim ispitivanjima na pacijentima sa hipertenzijom, ukupna incidenca neželjenih dejstava se nije razlikovala među grupama na irbesartanu (56,2%) i placebom (56,5%). Prekid terapije zbog pojave bilo kog kliničkog ili laboratorijskog neželjenog dejstva je bio rjeđi kod pacijenata na irbesartanu (3,3%), nego kod pacijenata na placebu (4,5%). Incidenca neželjenih dejstava nije bila povezana sa dozom (u preporučenom opsegu doza), polom, uzrastom, rasom ili dužinom trajanja terapije.

Kod hipertenzivnih pacijenata sa dijabetesom i mikroalbuminurijom i sa normalnom renalnom funkcijom, zabilježene su ortostatska vrtoglavica i ortostatska hipotenzija u 0,5% pacijenata (tj. povremeno), ali više nego kod pacijenata izloženih placebu.

U tabeli koja slijedi predstavljena su neželjena dejstva koja su prijavljena u placebo-kontrolisanom ispitivanju u kome je 1965 pacijenata bilo na terapiji irbesartanom. Neželjena dejstva koja su obijeležena zvjezdicom (*) su dodatno prijavljena kod > 2% hipertenzivnih pacijenata sa dijabetesom i hroničnom renalnom insuficijencijom i kliničkom proteinurijom, i češće nego kod pacijenata na placebu.

Neželjena dejstva, rangirana prema sistemu organa i učestalosti javljanja, mogu biti: veoma česta (≥ 1/10), česta (≥ 1/100 i < 1/10), povremena (≥ 1/1000 i < 1/100), rijetka (≥ 1/10 000 i < 1/1000) i veoma rijetka (<1/10 000), nepoznate učestalosti (ne može se procijeniti na osnovu raspoloživih podataka). Unutar svake grupe učestalosti, neželjena dejstva su prikazana po opadajućem stepenu ozbiljnosti

Navedena su i neželjena dejstva dodatno prijavljena tokom post-marketinškog perioda. Ova neželjena dejstva su izvedena iz spontanih izveštaja.

1 – Hiperkalijemija se češće javila kod pacijenata sa dijabetes melitusom na irbesartanu nego kod pacijenata na placebu. Kod hipertenzivnih pacijenata sa dijabetes melitusom kod kojih postoji mikroalbuminurija i normalna renalna funkcija, hiperkalijemija (≥ 5,5 mEq/l) se javila kod 29,4% pacijenata u grupi na 300 mg irbesartana i kod 22% pacijenata u grupi na placebu. Kod hipertenzivnih pacijenata sa dijabetes melitusom kod kojih postoji hronična renalna insuficijencija i manifestna proteinurija, hiperkalijemija (≥ 5,5 mEq/l) se javila kod 46,3% u grupi na irbesartanu i 26,3% pacijenata u grupi na placebu.

2 – Značajno povećanje koncentracije kreatin kinaze u plazmi je zapaženo kod 1,7% pacijenata na irbesartanu. Nijedan od ovih slučajeva nije povezan sa klinički dijagnostifikovanim mišićno koštanim događajima.

3 – Pad hemoglobina koji nije bio klinički značajan zapažen je kod 1,7% hipertenzivnih pacijenata sa uznapredovalom dijabetesnom nefropatijom koji su bili na irbesartanu.

Pedijatrijska populacija

U randomiziranom ispitivanju sprovedenom na 318 djece sa hipertenzijom i adolescenata uzrasta od 6 do 16 godina, javila su se sljedeća neželjena dejstva u tronedjeljnoj dvostruko slijepoj fazi ispitivanja: glavobolja (7,9%), hipotenzija (2,2%), vrtoglavica (1,9%), kašalj (0,9%). U otvorenom periodu od 26 nedjelja ovog ispitivanja, najčešći laboratorijski poremećaji bili su povećanje koncentracije kreatinina (6,5%) i povećane koncentracije kreatin kinaze kod 2% djece koja su primala lijek.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Primjena irbesartana kod odraslih u dozama do 900 mg dnevno tokom 8 nedjelja nije pokazala toksičnost. Najčešći simptomi predoziranja su hipotenzija i tahikardija, mada se može javiti i bradikardija. Ne postoje posebne terapijske metode za liječenje predoziranja lijekom Irbenida. Pacijenta treba pažljivo pratiti i sprovesti simptomatsku i suportivnu terapiju. Preporučuje se indukcija povraćanja i/ili gastrična lavaža. Može sa primijeniti i aktivni ugalj. Irbesartan se ne može ukloniti hemodijalizom.

Farmakoterapijska grupa: Antagonisti receptora angiotenzina II, čisti

ATC šifra: C09CA04

Mehanizam dejstva

Irbesartan je oralno aktivni, selektivni antagonist angiotenzin II receptora (tip AT1) snažnog dejstva. Očekuje se da blokira sva dejstva angiotenzina II koja su posredovana AT1 receptorima, bez obzira na porijeklo i način sinteze angiotenzina II. Selektivni antagonizam angiotenzin II (AT1) receptora dovodi do povećanja koncentracija renina i angiotenzina II u plazmi i do pada koncentracije aldosterona u plazmi. Irbesartan u preporučenim dozama ne djeluje značajno na koncentraciju kalijuma u serumu. Irbesartan ne inhibira ACE (kininazu II), enzim koji stvara angiotenzin II i takođe razlaže bradikinin do neaktivnih metabolita. Irbesartan ne zahtijeva metaboličku aktivaciju za svoje dejstvo.

Klinička efikasnost:

Hipertenzija

Irbesartan snižava krvni pritisak uz minimalnu promjenu frekvencije srca. Kod primjene lijeka jednom dnevno, sniženje krvnog pritiska zavisi od doze sa tendencijom ka dostizanju platoa nakon primjene doza iznad 300 mg. Doze od 150-300 mg, jednom dnevno, snižavaju krvni pritisak u ležećem ili sjedećem položaju, u periodu od 24 sata nakon doziranja za približno 8-13/5-8 mm Hg (sistolni/dijastolni) više od onih vezanih za placebo.

Maksimalno smanjenje krvnog pritiska se postiže za oko 3-6 sati nakon primjene i efekat traje najmanje 24 sata. Nakon 24 sata, smanjenje krvnog pritiska bilo je 60-70% od odgovarajućeg maksimalnog dijastolnog i sistolnog odgovora pri preporučenim dozama. Primjena doze od 150 mg, jednom dnevno, imala je sličan najniži i prosječni 24-satni odgovor kao i nakon doziranja dva puta dnevno istom ukupnom dnevnom dozom.

Smanjenje krvnog pritiska se zapaža nakon 1-2 nedjelje od početka terapije irbesartanom, a maksimalni efekat se javlja nakon 4-6 nedjelja. Antihipertenzivni efekat se održava tokom dugotrajne terapije. Po prestanku terapije, krvni pritisak se postepeno vraća na vrijednosti prije primjene lijeka. Nije zapažen efekat naglog skoka krvnog pritiska (engl. Rebound hypertension).

Efekti irbesartana i diuretika tipa tiazida na smanjenje krvnog pritiska su aditivni. Kod pacijenata kod kojih se primjenom irbesartana ne postiže zadovoljavajuća kontrola krvnog pritiska, dodavanje malih doza hidrohlortiazida (12,5 mg), jednom dnevno, dovodi do daljeg placebo-prilagođenog smanjenja krvnog pritiska za oko 7-10/3-6 mm Hg (sistolni/dijastolni).

Efikasnost irbesartana nije uslovljena godinama ili polom. Kao što je slučaj i sa ostalim ljekovima koji djeluju na renin-angiotenzin sistem, primjena irbesartana kao monoterapije izaziva značajno manji terapijski odgovor kod hipertenzivnih pacijenata crne rase. Kada se irbesartan primijeni istovremeno sa malom dozom hidrohlortiazida (npr. 12,5 mg dnevno), antihipertenzivni odgovor kod pacijenata crne rase se približava odgovoru kod pacijenata bijele rase.

Nije zapaženo klinički značajno dejstvo na mokraćnu kiselinu u serumu ili na izlučivanje mokraćne kiseline putem urina.

Pedijatrijska populacija

Smanjenje krvnog pritiska nakon primjene doza od 0,5 mg/kg (mala doza), 1,5 mg/kg (srednja doza) i 4,5 mg/kg (velika doza) kao ciljnim dozama titriranja irbesartana, procijenjeno je kod 318 djece sa hipertenzijom ili djece sa faktorima rizika uzrasta od 6 do 16 godina (dijabetes, hipertenzija u porodičnoj anamnezi) tokom perioda od tri nedjelje. Po završetku perioda od 3 nedjelje prosječno smanjenje sistolnog pritiska u odnosu na početno stanje u primarnim varijablama efikasnosti, sistolnog krvnog pritiska u sjedećem položaju (engl. seated systolic blood pressure, SeSBP), bilo je 11,7 mmHg (mala doza), 9,3 mmHg (srednja doza) i 13,2 mmHg (velika doza). Među ovim dozama nije zapažena značajna razlika. Prilagođena prosječna promjena dijastolnog pritiska u sjedećem položaju je bila 3,8 mmHg (mala doza), 3,2 mmHg (srednja doza), 5,6 mmHg (velika doza). Tokom narednog perioda od dvije nedjelje u kome su pacijenti ponovo randomizirani na irbesartan ili placebo, pacijenti koji su dobijali placebo su imali porast od 2,4 i 2,0 mmHg sistolnog i dijastolnog krvnog pritiska u sjedećem položaju, u poređenju sa +0,1 i -0,3 mmHg promjena kod pacijenata na irbesartanu (vidjeti dio 4.2).

Hipertenzija i dijabetes tip 2 sa nefropatijom

Ispitivanje „Irbesartan Diabetic Nephropathy Trial (IDNT)” pokazuje da irbesartan smanjuje progresiju nefropatije kod pacijenata sa hroničnom renalnom insuficijencijom i manifestnom proteinurijom. IDNT je bila dvostruko slijepa, kontrolisana studija morbiditeta i mortaliteta koja je poredila irbesartan, amlodipin i placebo. Kod 1715 hipertenzivnih pacijenata sa dijabetes melitusom tip 2, proteinurijom ≥ 900 mg/dnevno i kreatininom u serumu u opsegu od 1,0-3,0 mg/dl, ispitivani su dugotrajni efekti (prosječno 2,6 godina) irbesartana na progresiju bolesti bubrega i mortaliteta svih uzroka. Pacijentima je doza irbesartana titrirana od 75 mg do doze održavanja od 300 mg, amlodipina od 2,5 mg do 10 mg ili placeba do granice podnošljivosti.

Pacijenti u svim grupama su dobijali između 2 i 4 antihipertenzivna lijeka (npr. diuretike, beta blokatore, alfa blokatore) da bi se dostigla ciljna vrijednost krvnog pritiska od ≤ 135/85 mmHg ili smanjenje sistolnog pritiska za 10 mmHg, ako je osnovna vrijednost bila > 160 mg. U placebo grupi, 60% pacijenata je dostiglo ciljnu vrijednost krvnog pritiska, za razliku od 76% na irbesartanu, odnosno 78% pacijenata koji su uzimali amlodipin. Irbesartan značajno smanjuje relativni rizik od primarnog kombinovanog krajnjeg ishoda koji podrazumijeva udvostručavanje kreatinina u serumu, terminalnu nefropatiju i mortalitet bilo kog uzroka. Približno 33% pacijenata u irbesartan grupi dostiglo je primarni kombinovani renalni krajnji ishod, u poređenju sa 39% i 41% u grupi na placebu, odnosno amlodipinu (20% smanjenja relativnog rizika u odnosu na placebo (p=0,024) i 23% smanjenja relativnog rizika u poređenju sa amlodipinom (p=0,006)). Kada su analizirane individualne komponente primarnog krajnjeg ishoda, nije zapažen nikakav efekat u odnosu na mortalitet bilo kog razloga, dok je postojao pozitivan trend u smanjenju terminalne nefropatije i značajno smanjenje u udvostručavanju kreatinina u serumu.

Uticaj terapije je procjenjivan u podgrupama koje su formirane na osnovu pola, rase, uzrasta, trajanja dijabetesa, osnovnih vrijednosti krvnog pritiska, serumskog kreatinina i ekskrecije albumina. U podgrupama žena i pripadnika crne rase koji su činili 32%, odnosno 26% ukupne ispitivane populacije, nije zapaženo korisno dejstvo na renalnu funkciju, iako intervali pouzdanosti to ne isključuju. Što se tiče sekundarnog parametra praćenja koga čine događaji sa smrtnim ishodom i oni bez smrtnog ishoda kardiovaskularnih događaji, nije bilo razlike između ove tri grupe u ukupnoj populaciji, iako je primijećena povećana incidenca infarkta miokarda bez smrtnog ishoda kod žena, a smanjena incidenca bez smrtnog ishoda infarkta miokarda kod muškaraca koji su uzimali irbesartan, u poređenju sa pacijentima koji su bili u placebo grupi. Povećana incidenca bez smrtnog ishoda infarkta miokarda i moždanog udara zapažena je kod žena u grupi na irbesartanu, u odnosu na grupu na amlodipinu, dok je hospitalizacija usljed srčane insuficijencije bila manja u ukupnoj populaciji. Međutim nijesu pronađena odgovarajuća objašnjenja za ove rezultate kod žena.

Studija ”Dejstva irbesartana na mikroalbuminuriju kod hipertenzivnih pacijenata sa dijabetes melitusom tip 2” (engl. ʺEffects of Irbesartan on Microalbuminuria in Hypertensive Patients with type 2 Diabetes Mellitusʺ, IRMA 2) pokazala je da irbesartan od 300 mg odlaže progresiju manifestne proteinurije kod pacijenata sa mikroalbuminurijom. IRMA 2 je placebo kontrolisana dvostruko slijepa studija morbiditeta, sprovedena na 590 pacijenata sa dijabetes melitusom tip 2, mikroalbuminurijom (30-300 mg/dan) i normalnom renalnom funkcijom (serumski kreatinin ≤ 1,5 mg/dl kod muškaraca i < 1,1 mg/dl kod žena). Studija je ispitivala dugotrajne efekte (2 godine) irbesartana na progresiju kliničke (manifestne) proteinurije (stopa bubrežne ekskrecije albumina, UAER) > 300 mg/dnevno, i povećanje vrijednosti UAER za najmanje 30% u odnosu na početnu vrijednost). Određena ciljna vrijednost krvnog pritiska je bila ≤ 135/85 mmHg. Dodatni antihipertenzivni ljekovi (isključujući ACE inhibitore, antagoniste angiotenzin II receptora i dihidropiridinske blokatore kalcijumskih kanala) su dodati po potrebi, kako bi se postigla ciljna vrijednost krvnog pritiska. Iako je slična vrijednost krvnog pritiska postignuta u svim grupama, u grupi koja je uzimala 300 mg irbesartana, manje pacijenata (5,2%) je dostiglo krajnji ishod praćenja, koji je predstavljao manifestnu proteinuriju, nego u grupama na placebu (14,9%) ili u grupi koja je uzimala 150 mg irbesartana (9,7%), što pokazuje smanjenje relativnog rizika za 70% u odnosu na placebo (p=0,0004) pri primjeni većih doza. Prateće poboljšanje brzine glomerularne funkcije nije zapaženo tokom prva tri mjeseca terapije. Usporavanje progresije do kliničke proteinurije je zapaženo u toku prva tri mjeseca terapije i nastavilo se tokom perioda od dvije godine. Povratak na stanje normoalbuminurije (< 30 mg/dan) je bilo češće u grupi koja je uzimala irbeasartan od 300 mg (34%) nego u grupi na placebu (21%).

Dvostruka blokada renin-angiotenzin-aldosteron sistema (RAAS)

U dvije velike randomizirane, kontrolisane studije ONTARGET (engl. Ongoing Telmisartan Alone and in combination with Ramipril Global Endpoint Trial) i VA NEPHRON-D (engl. The Veterans Affairs Nephropathy in Diabetes) ispitivana je primjena kombinacije ACE inhibitora i antagoniste angiotenzin II receptora. ONTARGET je bila studija sprovedena na pacijentima koji su u anamnezi imali kardiovaskularno ili cerebrovaskularno oboljenje ili dijabetes melitus tip 2 udruženim sa potvrđenim oštećenjem ciljnih organa. VA NEPHRON-D je bila studija na pacijentima sa dijabetes melitusom tip 2 i dijabetesnom nefropatijom.

Ove studije nijesu pokazale značajan koristan efekat na renalni i/ili kardiovaskularni ishod i mortalitet, dok je uočen povećan rizik od nastanka hiperkalijemije, akutnog oštećenja bubrega i/ili hipotenzije u poređenju sa monoterapijom. Imajući u vidu slične farmakodinamske osobine, ovi rezultati su takođe relevantni i za druge ACE inhibitore i blokatore angiotenzin II receptora.

ACE inhibitore i blokatore angiotenzin II receptora prema tome, ne treba primjenjivati istovremeno kod pacijenata sa dijabetesnom nefropatijom.

ALTITUDE (engl. ALiskiren Trial In Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) je bila studija dizajnirana da testira korist od dodavanja aliskirena standardnoj terapiji koja se sastoji od primjene ACE inhibitora ili blokatora angiotenzin II receptora kod pacijenata sa dijabetes melitusom tip 2 i hroničnim oboljenjem bubrega, sa ili bez kardiovaskularne bolesti.

Studija je ranije prekinuta zbog povećanog rizika od neželjenih ishoda. Fatalni ishodi usljed kardiovaskularnih uzroka i moždani udar su bili brojčano frekventniji u grupi sa aliskirenom nego u placebo grupi, a neželjeni događaji i ozbiljni neželjeni događaji od značaja (hiperkalijemija, hipotenzija i renalna disfunkcija) su bili češće prijavljeni u grupi na aliskirenu u odnosu na placebo grupu.

Resorpcija

Nakon oralne upotrebe irbesartan se dobro resorbuje: u studijama apsolutne bioraspoloživosti dale su vrijednosti od približno 60-80%. Istovremeni unos hrane ne utiče značajno na bioraspoloživost irbesartana.

Distribucija

Vezivanje za proteine plazme je približno 96% sa neznatnim vezivanjem za ćelijske komponente krvi. Volumen distribucije je 53-93 litra.

Biotransformacija

Nakon oralne ili intravenske primjene 14C irbesartana, 80-85% cirkulišuće radioaktivnosti u plazmi potiče od nepromijenjenog irbesartana.

Irbesartan se metaboliše u jetri glukuronidnom konjugacijom i oksidacijom. Glavni cirkulišući metabolit je irbesartan glukuronid (oko 6%). Studije in vitro pokazuju da se irbesartan glukuronid primarno oksidiše putem CYP2C9 enzima citohorma P450; izoenzim CYP3A4 ima neznatnu ulogu.

Linearnost/nelinearnost

Irbesartan pokazuje linearnu i dozno-proporcionalnu farmakokinetiku u rasponu doza od 10 do 600 mg. Kod primjene doza preko 600 mg (dva puta veće od maksimalne preporučene doze), zapažen je porast manji od proporcionalnog nakon oralne primjene; mehanizam ovog manjeg je nepoznat. Maksimalne koncentracije u plazmi se postižu nakon 1,5-2 sata od oralne upotrebe. Ukupni tjelesni i renalni klirens je 157-176, odnosno 3-3,5 ml/min. Terminalno poluvrijeme eliminacije irbesartana je 11-15 sati. Koncentracije u plazmi u stanju dinamičke ravnoteže se postižu nakon 3 dana od početka primjene. Uočena je ograničena akumulacija irbesartana (< 20%) u plazmi nakon ponovljene primjene jednom dnevno. U studiji su zapažene nešto veće koncentracije irbesartana u plazmi kod žena sa hipertenzijom. Međutim, nije bilo razlike u poluvremenu eliminacije i akumulaciji irbesartana. Nije potrebno prilagođavanje doze kod žena. Vrijednosti PIK i Cmax za irbesartan su takođe nešto veće kod starijih pacijenata (≥ 65 godina), nego kod mladih (18-40 godina). Ipak, poluvrijeme eliminacije nije značajno promijenjeno. Nije potrebno prilagođavanje doze kod pacijenata starije životne dobi.

Eliminacija

Irbesartan i njegovi metaboliti se eliminišu i bilijarnim i renalnim putem. Nakon oralne ili intravenske administracije 14C irbesartana, oko 20% radioaktivnosti je uočeno u urinu, a ostatak u fecesu. Manje od 2% unijete doze se izlučuje u urinu kao nepromijenjeni irbesartan.

Pedijatrijska populacija

Farmakokinetika irbesartana je ispitivana na 23 pedijatrijska pacijenta sa hipertenzijom nakon primjene pojedinačne i ponovljenih dnevnih doza (2 mg/kg) do maksimalne dnevne doze od 150 mg u toku četiri nedjelje. Od ukupno 23 ispitanika, farmakokinetika kod 21 pedijatrijskog pacijenta je bila uporediva sa farmakokinetikom odraslih (dvanaestoro djece preko 12 godina, devetoro djece između 6 i 12 godina). Rezultati su pokazali da su Cmax, PIK i stepen klirensa slični kao kod odraslih pacijenata koji su primali 150 mg irbesartana dnevno. Ograničena akumulacija irbesartana (18%) u plazmi zapažena je nakon ponovljene primjene, jednom dnevno.

Oštećenje funkcije bubrega

Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega ili kod onih koji su na hemodijalizi, farmakokinetički parametri irbesartana nijesu značajno promijenjeni. Irbesartan se ne može ukloniti hemodijalizom.

Oštećenje funkcije jetre

Kod pacijenata sa blagom do umjerenom cirozom, farmakokinetički parametri irbesartana nijesu značajno promijenjeni. Studije nijesu sprovođene kod pacijenata sa teškim oštećenjem jetre.

Ne postoje dokazi o abnormalnoj sistemskoj toksičnosti ili toksičnosti ciljnog organa pri klinički relevantnim dozama. U pretkliničkim studijama bezbjednosti, visoke doze irbesartana (≥ 250 mg/kg/dnevno kod pacova i ≥ 100 mg/kg/dnevno kod makaki majmuna) dovele su do redukcije parametara eritrocita (broj eritrocita, hemoglobin, hematokrit). Pri veoma visokim dozama (≥ 500 mg/kg/dan) javile su se degenerativne promjene na bubrezima (kao što su intersticijalni nefritis, distenzija tubula, bazofilne tubule, povećane koncentracije uree i kreatinina u serumu) kod pacova i makaki majmuna i smatraju se posljedicama hipotenzivnih efekata lijeka koji vode do smanjenja bubrežne perfuzije. Dalje, irbesartan je izazvao hiperplaziju/hipertrofiju jukstaglomerularnih ćelija (kod pacova pri ≥ 90 mg/kg/dnevno, a kod makaki majmuna pri ≥ 10 mg/kg/dnevno). Smatra se da su sve ove promjene posljedica farmakološkog dejstva irbesartana. Pri terapijskim dozama irbesartana kod ljudi, hiperplazija/hipertrofija renalnih jukstaglomerularnih ćelija nema nikakvog značaja.

Nema dokaza o mutagenosti, klastogenosti ili karcinogenosti.

Nije zabilježen uticaj na plodnost i reproduktivne sposobnosti u studijama na ženkama i mužjacima pacova čak ni pri oralnim dozama irbesartana koje izazivaju izvjesnu toksičnost kod roditelja (od 50 do 650 mg/kg/dnevno), uključujući mortalitet pri najvećim dozama. Nijesu primijećeni značajniji efekti na broj žutih tijela, broj implantata ili živih fetusa. Irbesartan nije uticao na preživljavanje, razvoj ili reproduktivne sposobnosti potomstva. Studije na životinjama su pokazale da se radioobilježen irbesartan detektuje u fetusima pacova i kunića. Irbesartan se izlučuje u mlijeko pacova u laktaciji.

Studije na životinjama sa irbesartanom pokazale su prolazne toksične efekte (povećanu kavitaciju renalne karlice, hidroureter ili supkutani edem) kod fetusa pacova, koji su se povukli nakon rođenja. Kod kunića su zapaženi abortus ili rana resorpcija pri dozama koje uzrokuju značajnu maternalnu toksičnost, uključujući i mortalitet. Kod pacova ili kunića nijesu zapaženi teratogeni efekti.

Irbenida, 150 mg, film tablete:

Jezgro tablete:

• laktoza, monohidrat
• skrob, kukuruzni preželatinizovan
• kopovidon
• kroskarmeloza natrijum
• silicijum dioksid, koloidni, bezvodni
• magnezijum stearat

Film (obloga) tablete - Opadry white:

• hipromeloza,
• makrogol 400
• titan dioksid

Irbenida, 300 mg, film tablete:

Jezgro tablete:

• laktoza, monohidrat
• skrob, kukuruzni preželatinizovan
• kopovidon
• kroskarmeloza natrijum
• silicijum dioksid, koloidni, bezvodni
• magnezijum stearat

Film(obloga) tablete - Opadry white:

• hipromeloza,
• makrogol 400
• titan dioksid

Nema podataka o inkompatibilnosti.

5 godina.

Lijek ne zahtijeva posebne temperaturne uslove čuvanja. Lijek čuvati u originalnom pakovanju radi zaštite od vlage.

Irbenida, 150 mg, film tablete

Unutrašnje pakovanje je PVC/PVDC-Aluminijumski blister sa 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 film tableta (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Irbenida, 300 mg, film tablete

Unutrašnje pakovanje je PVC/PVDC-Aluminijumski blister sa 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 film tableta (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti u skladu sa važećim propisima.

Lijek Irbenida spada u grupu ljekova koji se nazivaju antagonisti angiotenzin II receptora. Angiotenzin II je supstanca koja se stvara u organizmu i koja se vezuje za receptore u krvnim sudovima, izazivajući tako njihovo sužavanje. Ovo dovodi do povećanja krvnog pritiska. Lijek Irbenida sprečava vezivanje angiotenzina II za ove receptore, izazivajući opuštanje i širenje krvnih sudova i sniženje krvnog pritiska. Lijek Irbenida takođe usporava smanjenje funkcije bubrega kod pacijenata sa visokim krvnim pritiskom i dijabetesom tip 2.

Lijek Irbenida se koristi kod odraslih pacijenata za:

• liječenje povišenog krvnog pritiska (esencijalne hipertenzije);
• zaštitu bubrega kod pacijenata sa povišenim krvnim pritiskom, dijabetesom tip 2 i smanjenom funkcijom bubrega koja je potvrđena laboratorijskim analizama.

Lijek Irbenida ne smijete uzimati ukoliko:

• ste alergični (preosjetljivi) na irbesartan ili na neku pomoćnu supstancu lijeka Irbenida (vidjeti dio 6);
• ste trudni duže od tri mjeseca (takođe je bolje izbegavati lijek Irbenida u ranoj trudnoći -vidjeti dio: Trudnoća i dojenje);
• istovremeno koristite ljekove za sniženje krvnog pritiska koji sadrže aliskiren ili imate šećernu bolest (dijabetes melitus) ili oštećenje funkcije bubrega (brzina glomerularne filtracije ˂ 60 ml/min/1,73 m2).

Upozorenja i mjere opreza

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete lijek Irbenida, ukoliko se nešto od dolje navedenog odnosi na Vas ukoliko:

• obilno povraćate ili imate proliv (dijareju),
• imate probleme sa bubrezima,
• imate neko oboljenje srca,
• uzimate lijek Irbenida za liječenje oboljenja bubrega koje je posljedica dijabetesa. U tom slučaju, ljekar Vam može redovno kontrolisati krv, posebno koncentraciju kalijuma u krvi, da bi utvrdio da li Vam je bubrežna funkcija smanjena,
• uskoro treba da se podvrgnete hirurškom zahvatu ili da primite anestetike,
• mislite da ste trudni ili planirate trudnoću. Lijek Irbenida se ne preporučuje u ranoj trudnoći, a može izazvati teška oštećenja ploda nakon 3 mjeseca trudnoće (vidjeti dio: Trudnoća i dojenje)
• uzimate bilo koji od sljedećih ljekova koji se koriste za sniženje krvnog pritiska:
• neki ACE inhibitor (npr. enalapril, lizinopril, ramipril), naročito ako imate probleme sa bubrezima povezane sa dijabetesom,

- aliskiren,

- antagoniste angiotenzin II receptora.

Vaš ljekar može redovno provjeravati Vašu bubrežnu funkciju, krvni pritisak i vrijednosti elektrolita (npr. kalijum) u Vašoj krvi.

Vidjeti takođe informacije navedene u podnaslovu “Lijek Irbenida ne smijete koristiti”.

Djeca i adolescenti

Ovaj ljek ne treba primjenjivati kod djece i adolescenata (mlađih od 18 godina), jer bezbjednost i efikasnost još uvijek nije potpuno dokazana u ovoj starosnoj grupi.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta ukoliko uzimate ili ste donedavno uzimali ili ćete možda uzimati bilo koje druge ljekove, uključujući i one koji se nabavljaju bez lejkarskog recepta.

Može biti potrebno da kontrolišete krv ukoliko uzimate:

• sredstva za nadoknadu kalijuma,
• zamjene za so koje sadrže kalijum,
• ljekove koji štede kalijum (kao što su neki diuretici),
• ljekove koji sadrže litijum,
• oralne antidijabetične ljekove (npr. repaglinid).

Ako uzimate ljekove protiv bolova koji pripadaju grupi nesteroidnih antiinflamatornih ljekova, dejstvo lijeka Irbenida može biti smanjeno.

Kombinovana primena ljekova iz grupe ACE inhibitora, antagonista angiotenzin II receptora ili aliskirena je udružena sa povećanom učestalošću neželjenih efekata kao što su hipotenzija, hiperkalijemija i smanjenje bubrežne funkcije (uključujući akutnu bubrežnu insuficijenciju) u odnosu na primjenu samo jednog lijeka.

Vaš ljekar će možda morati da promijeni dozu lijeka koju uzimate i/ili da preduzme druge mjere opreza:

• ukoliko uzimate ljekove iz grupe ACE inhibitora ili aliskiren (vidjeti takođe informacije navedene u podnaslovima “Lijek Irbenida ne smijete uzimati ” i “Upozorenja i mjere opreza”).

Uzimanje lijeka Irbenida sa hranom ili pićem

Lijek Irbenida se može uzimati nezavisno od uzimanja hrane.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obratite se Vašem ljekaru za savjet prije nego što uzmete ovaj lijek.

Trudnoća

Ljekar će Vam savjetovati da prestanete sa uzimanjem lijeka Irbenida prije nego što zatrudnite ili čim saznate da ste trudni i savjetovaće Vas da uzmete neki drugi lijek umjesto lijeka Irbenida. Lijek Irbenida se ne preporučuje u ranoj trudnoći, a ne smije se uzimati ni ako ste trudni duže od tri mjeseca, pošto bi mogao da dovede do teškog oštećenja ploda, ako se koristi poslije trećeg mjeseca trudnoće.

Dojenje

Obavijestite ljekara ukoliko dojite ili planirate da dojite dijete. Lijek Irbenida se ne preporučuje majkama koje doje i Vaš ljekar može da izabere drugi lijek za Vas, ukoliko želite da dojite, naročito ako je Vaša beba novorođenče, ili je riječ o prijevremeno rođenoj bebi.

Uticaj lijeka Irbenida na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Lijek nema uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama. Međutim, prilikom liječenja hipertenzije, povremeno se mogu javiti vrtoglavica ili zamor. Ako Vam se ovo dogodi, razgovarajte sa ljekarom prije nego što pokušate da vozite ili rukujete mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Irbenida

Lijek Irbenida sadrži laktozu.

U slučaju intolerancije na pojedine šećere, obratite se Vašem ljekaru pre upotrebe ovog lijeka.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je to objasnio Vaš ljekar. Ukoliko nijeste sigurni, provjerite sa Vašim ljekarom ili farmaceutom.

Način primjene Lijek Irbenida je namijenjen za oralnu upotrebu. Tabletu progutajte sa dovoljnom količinom tečnosti (npr. jednom čašom vode). Lijek Irbenida možete uzimati sa hranom ili bez nje. Pokušajte da dnevnu dozu lijeka uzimate u približno isto vrijeme svakog dana. Važno je da lijek uzimate sve dok Vam ljekar ne kaže drugačije.

Pacijenti sa povišenim krvnim pritiskom

Uobičajena doza je 150 mg jednom dnevno. Doza se kasnije može povećati na 300 mg jednom dnevno, u zavisnosti od terapijskog odgovora.

Pacijenti sa povišenim krvnim pritiskom i bubrežnim oboljenjem usled dijabetesa tip 2

Za liječenje pridruženog bubrežnog oboljenja i visokog krvnog pritiska kod pacijenata sa dijabetesom tip 2, uobičajena doza održavanja je 300 mg jednom dnevno.

Lijekar može savjetovati započinjanje terapije manjom dozom, posebno kod izvjesnih pacijenata, kao što su pacijenti na hemodijalizi ili pacijenti stariji od 75 godina.

Maksimalan efekat sniženja krvnog pritiska bi trebalo da dostigne 4-6 nedjelja od početka terapije.

Primjena kod djece i adolescenata

Lijek Irbenida ne treba primjenjivati kod djece i adolescenata (mlađih od 18 godina). Ako dijete slučajno proguta neku tabletu, odmah se obratite ljekaru.

Ako ste uzeli više lijeka Irbenida nego što je trebalo

Ako ste slučajno uzeli veću dozu lijeka Irbenida nego što bi trebalo, odmah se obratite Vašem ljekaru ili farmaceutu!

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Irbenida

Ako ste slučajno zaboravili dnevnu dozu, uzmite sljedeću dozu prema uobičajenom rasporedu. Ne uzimajte duplu dozu da biste nadoknadili propuštenu dozu.

Ako slučajno propustite dnevnu dozu, samo uzmite sljedeću dozu u uobičajeno vrijeme.

Ako prestanete da uzimate lijek Irbenida

Nemojte da prestanete sa uzimanjem lijeka Irbenida bez savjetovanja sa ljekarom, čak iako se osjećate bolje.

Ako imate bilo kakvih dodatnih pitanja o primjeni ovog lijeka, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i lijek Irbenida može izazvati neželjena dejstva iako se ona ne moraju javiti kod svakoga. Neka od ovih neželjenih dejstava mogu biti ozbiljna i mogu zahtijevati medicinsku pomoć.

Ukoliko se javi neko od sljedećih neželjenih dejstava odmah se obratite Vašem ljekaru ili farmaceutu.

Kao i pri primjeni sličnih ljekova, mogu se javiti rijetki slučajevi alergijskih reakcija na koži (osip, koprivnjača), kao i lokalizovano oticanje lica, usana i/ili jezika. Ako Vam se jave neki od navedenih simptoma ili otežano disanje, prestanite sa uzimanjem lijeka i odmah se obratite ljekaru.

Zabilježena neželjena dejstva u kliničkim studijama na pacijentima liječenim irbesartanom, svrstana prema učestalosti pojavljivanja, bila su:

• Veoma česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod više od 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek): kod pacijenata sa visokim krvnim pritiskom i dijabetesom tipa 2 i pridruženim bubrežnim oboljenjem, analize krvi mogu pokazati povećanu koncentraciju kalijuma.
• Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek): vrtoglavica, osjećaj mučnine/povraćanje, malaksalost i analize krvi mogu pokazati povećane vrijednosti enzima koji ukazuje na oštećenje mišića i srca (enzim kreatinin kinaza). Kod pacijenata sa povišenim krvnim pritiskom i dijabetesom tip 2 udruženim sa oboljenjima bubrega, zabilježene su i vrtoglavica pri ustajanju iz ležećeg ili sjedećeg položaja, pad krvnog pritiska pri ustajanju iz ležećeg ili sjedećeg položaja i bol u zglobovima ili mišićima i takođe smanjene vrijednosti proteina u crvenim krvnim ćelijama (hemoglobin).
• Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek): ubrzan puls, naleti crvenila prećeni osjećajem vrućine, kašalj, proliv, otežano varenje/gorušica, poremećaj seksualnih funkcija, bol u grudima.

Zabilježena su i neka neželjena dejstva nakon pojave irbesartana na tržištu, ali učestalost njihovog pojavljivanja je nepoznata. Ova neželjena dejstva su: osjećaj okretanja i nestabilnosti, glavobolja, poremećaj čula ukusa, zujanje u ušima, grčevi u mišićima, smanjen broj crvenih krvnih zrnaca (anemija), smanjen broj trombocita, bol u zglobovima i mišićima, poremećena funkcija jetre, povećana koncentracija kalijuma u krvi, smanjena funkcija bubrega, zapaljenje malih krvnih sudova koje uglavnom zahvata kožu (stanje koje je poznato kao leukocitoklastični vaskulitis) i teške alergijske reakcije (anafilaktički šok). Povremeno su zabilježeni slučajevi žutice (žuta preobojenost kože i/ili beonjača oka).

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Čuvati lijek van vidokruga i domašaja djece.

Ne smijete koristiti lijek Irbenida poslije isteka roka upotrebe naznačenog na spoljašnjem pakovanju nakon “Važi do:”. Datum isteka roka upotrebe se odnosi na poslednji dan navedenog mjeseca.

Lijek ne zahtijeva posebne temperaturne uslove čuvanja. Lijek čuvati u originalnom pakovanju radi zaštite od vlage.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Irbenida

• Aktivna supstanca je irbesartan.

Irbenida, 150 mg, film tableta

Jedna film tableta sadrži 150 mg irbesartana.

• Pomoćne supstance su:

Jezgro tablete: laktoza, monohidrat; skrob, kukuruzni preželatinizovan; kopovidon; kroskarmeloza natrijum; silicijum dioksid, koloidni, bezvodni; magnezijum stearat.

Film (obloga) tablete – Opadry White: hipromeloza, makrogol 400; titan dioksid.

Irbenida, 300 mg, film tablete

Jedna film tableta sadrži 300 mg irbesartana.

• Pomoćne supstance su:

Jezgro tablete: laktoza, monohidrat; skrob, kukuruzni preželatinizovan; kopovidon; kroskarmeloza natrijum; silicijum dioksid, koloidni, bezvodni; magnezijum stearat.

Film (obloga) tablete – Opadry White: hipromeloza, makrogol 400; titan dioksid.

Kako izgleda lijek Irbenida i sadržaj pakovanja

Irbenida, 150 mg, film tableta:

Bijele, ovalne, bikonveksne, film tablete.

Unutrašnje pakovanje je PVC/PVDC-Aluminijumski blister sa 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 film tableta (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Irbenida, 300 mg, film tableta:

Bijele, ovalne, bikonveksne, film tablete.

Unutrašnje pakovanje je PVC/PVDC-Aluminijumski blister sa 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 film tableta (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

HEMOFARM A.D. VRŠAC P.J. Podgorica

8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

HEMOFARM A.D.

Beogradski put bb, Vršac, Republika Srbija

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole:

Irbenida, film tableta, 150 mg, blister, 30 film tableta: 2030/18/454 - 6758 od 10.09.2018. godine

Irbenida, film tableta, 300 mg, blister, 30 film tableta: 2030/18/455 - 6759 od 10.09.2018. godine

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno

Septembar, 2024. godine