HYPOLIP 40mg film tableta

Hiperholesterolemija

Lijek Hypolip je indikovan kao dodatak dijeti za smanjenje povećanog nivoa ukupnog holesterola, LDL-holesterola, apolipoproteina B i triglicerida kod odraslih, adolescenata i djece uzrasta 10 godina ili starije, sa primarnom hiperholesterolemijom, uključujući familijarnu hiperholesterolemiju (heterozigotni oblik) ili kombinovanu (mešovitu) hiperlipidemiju (odgovara tipovima IIa i IIb prema Fredrickson-ovoj klasifikaciji), kada ne reaguju adekvatno na dijetu i druge nefarmakološke mere.

Lijek Hypolip je takođe indikovan za smanjenje nivoa ukupnog holesterola i LDL-holesterola kod odraslih pacijenata sa homozigotnom familijarnom hiperholesterolemijom kao dodatna terapija drugim terapijama za smanjenje nivoa lipida (npr. LDL afereza) ili u situacijama kada te terapije nisu dostupne.

Prevencija kardiovaskularnih oboljenja

Prevencija kardiovaskularnih događaja kod odraslih pacijenata sa velikim rizikom od pojave prvog kardiovaskularnog događaja (pogledati dio 5.1), kao dodatna terapija uz korekciju drugih faktora rizika.

Doziranje

Pre uvođenja terapije lijekom Hypolip pacijent treba da započne standardnu dijetu za smanjenje nivoa holesterola. Pacijent treba da ostane na dijeti za smanjenje nivoa holesterola tokom terapije lijekom Hypolip.

Dozu treba individualno prilagoditi prema početnim nivoima LDL-holesterola, ciljevima terapije i odgovoru pacijenta na terapiju.

Uobičajena početna doza je 10 mg atorvastatina jednom dnevno. Prilagođavanje doze treba vršiti u intervalima od 4 nedelje ili dužim. Maksimalna doza je 80 mg atorvastatina jednom dnevno.

Primarna hiperholesterolemija i kombinovana (mešovita) hiperlipidemija

Za većinu pacijenata je dovoljna doza od 10 mg lijeka Hypolip jednom dnevno. Terapijski odgovor se vidi u toku 2 nedelje, a maksimalni terapijski odgovor se obično postiže u toku 4 nedelje. Postignuti terapijski odgovor se održava tokom hronične terapije.

Heterozigotna familijarna hiperholesterolemija

Preporučena početna doza lijeka Hypolip je 10 mg dnevno. Doze treba prilagoditi svakom pacijentu pojedinačno i prilagođavati svake 4 nedelje do doze od 40 mg atorvastatina dnevno. Nakon toga, doza se može povećavati do maksimalne doze od 80 mg atorvastatina dnevno ili se atorvastatin, u dozi od 40 mg dnevno, može primjeniti u kombinaciji sa sekvestrantima žučnih kiselina.

Homozigotna familijarna hiperholesterolemija

Dostupni su ograničeni podaci (pogledati dio 5.1).

Doze atorvastatina koje se primjenjuju kod pacijenata sa homozigotnom familijarnom hiperholesterolemijom su od 10 mg do 80 mg dnevno (pogledati dio 5.1). Atorvastatin treba primenjivati kao dodatak drugim terapijama za smanjenje nivoa lipida (npr. LDL afereza) ili u situacijama kada ove terapije nisu dostupne.

Prevencija kardiovaskularnih oboljenja

U kliničkim ispitivanjima primarne prevencije primenjena je doza od 10 mg atorvastatina dnevno. Mogu biti potrebne veće doze kako bi se postigli nivoi LDL-holesterola prema važećim smernicama.

Oštećenje funkcije bubrega

Nije potrebno prilagođavanje doze (pogledati dio 4.4).

Oštećenje funkcije jetre

Lijek Hypolip treba primenjivati sa oprezom kod pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre (pogledati djelove 4.4 i 5.2). Lijek Hypolip je kontraindikovan kod pacijenata sa aktivnim oboljenjem jetre (pogledati dio 4.3).

Istovremena primjena sa drugim ljekovima

Kod pacijenata koji istovremeno uzimaju atorvastatin i antivirusne ljekove elbasvir/grazoprevir koji se koriste za liječenje hepatitisa C ili letermovir koji se koristi za profilaksu infekcije izazvane citomegalovirusom, atorvastatin ne bi trebalo davati u dozi većoj od 20 mg/dan (pogledati djelove 4.4 i 4.5).

Primjena atorvastatina se ne preporučuje kod pacijenata koji uzimaju letermovir istovremeno sa ciklosporinom (pogledati djelove 4.4 i 4.5).

Stariji pacijenti

Efikasnost i bezbjednost primjene preporučenih doza atorvastatina kod pacijenata starijih od 70 godina slične su onima koje se zapažaju u opštoj populaciji.

Pedijatrijska populacija

Hiperholesterolemija

Primjenu u pedijatrijskoj populaciji treba da sprovode samo lijekari sa iskustvom u terapiji pedijatrijske hiperlipidemije, uz redovnu reevaluaciju stanja pacijenta sa ciljem procene uspešnosti terapije.

Preporučena početna doza atorvastatina za pacijente uzrasta 10 godina i starije sa heterozigotnom familijarnom hiperholesterolemijom iznosi 10 mg dnevno (pogledati dio 5.1). Doza može biti titrirana do 80 mg dnevno. Titraciju treba izvršiti prema individualnom terapijskom odgovoru pacijenta i podnošljivosti lijeka. Doze treba individualno prilagoditi prema preporučenim ciljevima terapije. Prilagođavanje doze treba vršiti u intervalima od 4 nedelje ili dužim. Podaci iz kliničkih studija kod odraslih osoba i ograničeni podaci iz kliničkih studija kod djece sa heterozigotnom familijarnom hiperholesterolemijom govore u prilog titraciji doze do 80 mg dnevno (pogledati djelove 4.8 i 5.1).

Dostupni su ograničeni podaci iz otvorenih studija o bezbjednosti i efikasnosti kod djece uzrasta od 6 do 10 godina sa heterozigotnom familijarnom hiperholesterolemijom. Atorvastatin nije indikovan za liječenje pacijenata mlađih od 10 godina. Trenutno dostupni podaci su opisani u djelovima 4.8, 5.1 i 5.2, ali se preporuke za doziranje ne mogu dati.

Drugi farmaceutski oblici/jačine mogu biti prikladniji za primjenu u ovoj populaciji.

Način primjene

Lijek Hypolip je namenjen za oralnu primjenu. Propisanu dnevnu dozu treba uzeti odjednom, u bilo koje vrijeme u toku dana, nezavisno od hrane.

Lijek Hypolip je kontraindikovan kod:

• pacijenata sa preosetljivošću na aktivnu supstancu ili na bilo koju od pomoćnih supstanci navedenih u odeljku 6.1;
• pacijenata sa aktivnom bolešću jetre ili nerazjašnjenim perzistentnim povećanim vrijednostima transaminaza u serumu, trostruko većim od gornje granice referentnih vrijednosti;
• trudnica i dojilja, kao i kod žena u reproduktivnom periodu, koje ne koriste adekvatne mere kontracepcije (pogledati dio 4.6);
• pacijenata koji su na terapiji kombinacijom antivirusnih ljekova glecaprevirom/pibrentasvirom, koji se koriste u terapiji hepatitisa C.

Oštećenje funkcije jetre

Laboratorijske analize za praćenje funkcije jetre treba uraditi pre početka terapije i periodično u toku terapije. Kod pacijenata kod kojih se jave bilo koji znaci ili simptomi koji ukazuju na oštećenje funkcije jetre, treba uraditi laboratorijske analize za praćenje funkcije jetre. Pacijente sa povećanim vrijednostima transaminaza treba pratiti sve dok se vrijednosti ne normalizuju. Ukoliko je povećanje vrijednosti transaminaza perzistentno i trostruko veće od gornje granice referentnih vrijednosti, preporučuje se smanjenje doze ili prekid terapije lijekom Hypolip (pogledati dio 4.8).

Lijek Hypolip treba propisivati uz oprez kod pacijenata koji konzumiraju veće količine alkohola i/ili imaju bolest jetre u anamnezi.

Prevencija moždanog udara primjenom agresivne terapije smanjenja nivoa h olesterola (SPARCL studija)

Post-hoc analiza podtipova moždanog udara kod pacijenata bez koronarne bolesti srca koji su u nedavno imali moždani udar ili TIA (tranzitorni ishemijski atak) pokazala je veću incidencu hemoragijskog moždanog udara u grupi pacijenata koji su uzimali atorvastatin u dozi od 80 mg, u poređenju sa placebo grupom. Povećan rizik je posebno primećen kod pacijenata uključenih u studiju koji su prethodno imali hemoragijski moždani udar ili lakunarni infarkt. Odnos koristi i rizika od terapije atorvastatinom u dozi od 80 mg/dan kod pacijenata sa prethodnim hemoragijskim moždanim udarom ili lakunarnim infarktom nije sa sigurnošću utvrđen. Zbog toga treba pažljivo procjeniti potencijalni rizik od hemoragijskog moždanog udara pre početka terapije atorvastatinom (pogledati dio 5.1).

Uticaj na skeletne mišiće

Kao i drugi inhibitori HMG-CoA reduktaze, atorvastatin može, u rijetkim slučajevima, imati uticaja na skeletne mišiće i izazvati mijalgiju, miozitis i miopatiju, koji mogu dalje da progrediraju do rabdomiolize, potencijalno po život ugrožavajućeg stanja koje se karakteriše značajnim povećanjem vrijednosti kreatin kinaze (CK) (> 10 puta u odnosu na gornju granicu referentnih vrijednosti), mioglobinemijom i mioglobinurijom, koja može dovesti do renalne insuficijencije.

Veoma retko su u toku ili nakon terapije pojedinim statinima prijavljeni slučajevi imunološki posredovane nekrotizirajuće miopatije (engl. immune-mediated necrotizing myopathy, IMNM). Ovo stanje se karakteriše perzistentnom proksimalnom mišićom slabošću i povećanom vrednošću kreatin kinaze u serumu, koja perzistira uprkos prekidu terapije statinima, prisustvom anti-HMG-CoA reduktaza antitela i poboljšava se primjenom imunosupresivne terapije.

Pre početka terapije

Atorvastatin treba propisivati sa oprezom kod pacijenata sa faktorima rizika za rabdomiolizu. Pre početka terapije statinima treba odrediti vrijednosti kreatinin kinaze (CK) u sledećim slučajevima:

• oštećenje funkcije bubrega;
• hipotireoidizam;
• nasledni poremećaj mišića u ličnoj ili porodičnoj anamnezi;
• miotoksično djelovanje statina ili fibrata u anamnezi;
• oboljenje jetre u anamnezi i/ili konzumiranje veće količine alkohola;
• kod starijih pacijenata (uzrasta > 70 godina) neophodno je razmotriti potrebu za određivanjem vrijednosti CK, s obzirom na prisustvo drugih predisponirajućih faktora za pojavu rabdomiolize;
• situacije u kojima može doći do povećanja koncentracije atorvastatina u plazmi, kao što su interakcije sa ljekovima (pogledati dio 4.5) i primjena kod posebnih populacija uključujući genetske subpopulacije (pogledati dio 5.2).

U ovim situacijama je neophodno pažljivo kliničko praćenje pacijenata uz procenu odnosa koristi i rizika od terapije atorvastatinom.

Ukoliko su vrijednosti CK značajno povećane (> 5 puta u odnosu na gornju granicu referentnih vrijednosti), ne treba započinjati terapiju atorvastatinom.

Određivanje vrijednosti kreatin kinaze

Vrijednosti kreatin kinaze (CK) ne treba određivati nakon intenzivnog fizičkog napora ili u prisustvu drugih faktora koji dovode do povećanja vrijednosti CK, jer to može da oteža interpretaciju rezultata. Ukoliko su vrijednosti CK značajno povećane (> 5 puta u odnosu na gornju granicu referentnih vrijednosti) pre početka terapije, ponovno merenje treba izvršiti nakon 5 do 7 dana da bi se potvrdili rezultati.

Za vrijeme terapije

• Pacijente treba savetovati da odmah prijave bilo koji bol u mišićima, grčeve ili slabost mišića, posebno ukoliko su praćeni malaksalošću ili povišenom tjelesnom temperaturom.
• Ukoliko se ovi simptomi jave dok je pacijent na terapiji atorvastatinom, treba odrediti vrijednosti CK. Ukoliko su ove vrijednosti značajno povećane (> 5 puta u odnosu na gornju granicu referentnih vrijednosti), terapiju treba prekinuti.
• Ukoliko su simptomi u mišićima ozbiljni i prouzrokuju svakodnevne tegobe, čak i ako su vrijednosti CK ≤ 5 puta u odnosu na gornju granicu referentnih vrijednosti, treba razmotriti prekid terapije.
• Ukoliko se simptomi povuku i vrijednosti CK vrate na normalu, treba razmotriti ponovno uvođenje atorvastatina ili uvođenje alternativnog statina, u najmanjoj dozi i uz pažljivo praćenje.
• Primjena atorvastatina se mora prekinuti ukoliko dođe do klinički značajnog povećanja vrijednosti CK (>10 puta u odnosu na gornju granicu referentnih vrijednosti) ili ukoliko se ustanovi rabdomioliza ili se na nju sumnja.

Istovremena primjena drugih ljekova

Rizik od rabdomiolize se povećava kada se atorvastatin primenjuje istovremeno sa određenim ljekovima koji mogu povećati koncentraciju atorvastatina u plazmi, kao što su snažni inhibitori CYP3A4 ili transportni proteini (npr. ciklosporin, telitromicin, klaritromicin, delavirdin, stiripentol, ketokonazol, vorikonazol, itrakonazol, posakonazol, letermovir i inhibitori HIV-proteaze, uključujući ritonavir, lopinavir, atazanavir, indinavir, darunavir, tipranavir/ritonavir i drugi). Osim toga, rizik od miopatije se takođe može povećati kod istovremene primjene sa gemfibrozilom i drugim derivatima fibrinske kiseline, antivirusnim ljekovima za terapiju hepatitisa C (HCV) (npr. boceprevirom, telaprevirom, elbasvirom/grazoprevirom, ledipasvirom/sofosbuvirom), eritromicinom, niacinom ili ezetimibom. Ukoliko je moguće, umesto ovih ljekova treba razmotriti primjenu alternativne terapije, koja ne ulazi u interakciju sa atorvastatinom.

Ukoliko je neophodna istovremena primjena navedenih ljekova sa atorvastatinom, treba pažljivo procjeniti odnos potencijalne koristi i rizika od istovremene terapije. Kada pacijenti primaju ljekove koji povećavaju koncentraciju atorvastatina u plazmi, preporučuje se primjena manje maksimalne doze atorvastatina. U slučaju istovremene primjene sa snažnim inhibitorima CYP3A4 treba razmotriti primjenu manje početne doze atorvastatina uz kliničko praćenje pacijenta (pogledati dio 4.5).

Atorvastatin ne bi trebalo primenjivati istovremeno sa sistemskim formulacijama fusidinske kiseline, kao ni tokom 7 dana po prestanku terapije fusidinskom kiselinom. Kod pacijenata kod kojih se sistemska primjena fusidinske kiseline smatra neophodnom, terapiju statinima treba prekinuti tokom terapije fusidinskom kiselinom. Prijavljeni su slučajevi rabdomiolize (uključujući i one sa smrtnim ishodom) kod pacijenata koji su istovremeno primali fusidinsku kiselinu i statine (pogledati dio 4.5). Pacijente treba savetovati da odmah zatraže medicinsku pomoć ukoliko primjete bilo koji simptom mišićne slabosti, bol u mišićima ili pojačanu osetljivost mišića.

Terapija statinima se može nastaviti sedam dana nakon poslednje doze fusidinske kiseline.

U izuzetnim slučajevima, kada je potrebna produžena sistemska primjena fusidinske kiseline, npr. u terapiji teških infekcija, može se razmotriti istovremena primjena lijeka Hypolip i fusidinske kiseline i to zavisno od slučaja i pod strogim medicinskim nadzorom.

Pedijatrijska populacija

U trogodišnjoj studiji, na osnovu procene ukupnog sazrevanja i razvoja, Tanner-ovih stadijuma, merenja tjelesne visine i tjelesne mase, nije uočen klinički značajan efekat na rast i seksualno sazrevanje (pogledati dio 4.8).

Intersticijalna bolest pluća

Prijavljeni su izolovani slučajevi intersticijalne bolesti pluća kod primjene nekih statina, naročito tokom dugotrajne primjene (pogledati dio 4.8). Simptomi uključuju dispneju, neproduktivni kašalj i pogoršanje opšteg zdravstvenog stanja (zamor, gubitak tjelesne mase i povišenu telesnu temperaturu). Ukoliko se kod pacijenta posumnja na razvoj intersticijalne bolesti pluća, terapiju statinima treba odmah prekinuti.

Diabetes mellitus

Neki podaci sugerišu da statini kao grupa ljekova podižu nivo šećera u krvi kod nekih pacijenata, a kod pacijenata sa povišenim rizikom od pojave dijabetesa, mogu dovesti do hiperglikemije i u tim slučajevima je potrebna adekvatna antidijabetska terapija. Ovaj rizik je, međutim, nadmašen smanjenjem vaskularnog rizika sa statinima i stoga, ne bi trebalo da bude razlog za prekid terapije statinima. Kod pacijenata sa povišenim rizikom (glukoza natašte 5,6 do 6,9 mmol/L, BMI>30 kg/m2, povećane vrijednosti triglicerida, hipertenzija) treba nadzirati i klinički status i biohemijske parametre, u skladu sa nacionalnim vodičima.

Miastenia gravis

U nekoliko slučajeva je prijavljeno da statini izazivaju de novo ili pogoršavaju već postojeću miasteniju gravis ili očnu miasteniju (pogledati dio 4.8). Atorvastatin treba prekinuti u slučaju pogoršanja simptoma. Prijavljeni su recidivi kada je isti ili drugačiji statin (ponovo) primenjen.

Lijek Hypolip sadrži laktozu

Pacijenti sa rijetkim naslednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom laktaze ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom, ne smeju koristiti ovaj lijek.

Dejstvo drugih ljekova na atorvastatin pri istovremenoj primjeni

Atorvastatin se metaboliše preko citohroma P450 3A4 (CYP3A4) i supstrat je transportnih proteina jetre, transportnog polipeptida organskih anjona 1B1 (OATP1B1) i 1B3 (AOTP1B3). Metaboliti atorvastatina su supstrati OATP1B1. Atorvastatin je takođe identifikovan kao supstrat efluksnih transportnih P-glikoproteina (P-gp) i proteina rezistencije karcinoma dojke (engl. breast cancer resistance protein, BCRP), što može ograničiti intestinalnu resorpciju i klirens atorvastatina iz žuči (pogledati dio 5.2). Istovremena primjena inhibitora CYP3A4 ili inhibitora transportnih proteina može da poveća koncentraciju atorvastatina u plazmi i dovede do posledičnog povećanja rizika od miopatije. Rizik može da bude veći i kod istovremene primjene sa drugim ljekovima koji imaju potencijal da indukuju miopatiju, kao što su derivati fibrinske kiseline i ezetimib (pogledati djelove 4.3 i 4.4).

Inhibitori CYP3A4

Snažni inhibitori CYP3A4 značajno povećavaju koncentraciju atorvastatina (pogledati Tabelu 1 i tekst u nastavku). Ukoliko je moguće, treba izbegavati istovremenu primjenu atorvastatina i snažnih inhibitora CYP3A4 (npr. ciklosporin, telitromicin, klaritromicin, delavirdin, stiripentol, ketokonazol, vorikonazol, itrakonazol, posakonazol, neke antivirusne ljekove koji se koriste u terapiji HCV (npr. elbasvir/grazoprevir) i inhibitore HIV proteaza, uključujući ritonavir, lopinavir, atazanavir, indinavir, darunavir i dr.). U slučajevima kada istovremena primjena ne može da se izbegne, treba razmotriti smanjenje početne i maksimalne doze atorvastatina i odgovarajuće kliničko praćenje pacijenata (pogledati Tabelu 1).

Umereni inhibitori CYP3A4 (npr. eritromicin, diltiazem, verapamil i flukonazol) mogu da povećaju koncentraciju atorvastatina u plazmi (pogledati Tabelu 1). Primećen je veći rizik od miopatije kod primjene eritromicina u kombinaciji sa statinima. Nisu sprovedena ispitivanja interakcija amjodarona i verapamila sa atorvastatinom. Poznato je da i amjodaron i verapamil inhibišu CYP3A4, te kod istovremene primjene sa atorvastatinom može doći do povećane izloženosti atorvastatinu. Kod istovremene primjene sa umjerenim inhibitorima CYP3A4 preporučuje se manja maksimalna doza atorvastatina i odgovarajuće kliničko praćenje pacijenata na početku terapije i nakon prilagođavanja doze inhibitora.

Induktori CYP3A4

Istovremena primjena atorvastatina i induktora citohroma P450 3A (npr. efavirenz, rifampicin, kantarion) može da dovede do promenljivog smanjenja koncentracije atorvastatina u plazmi. Zbog dvostrukog mehanizma interakcije rifampicina (indukcija citohroma P450 3A i inhibicija transportera preuzimanja u hepatocite OATP1B1), preporučuje se uzimanje doze atorvastatina i rifampicina u isto vreme, jer bi odlaganje uzimanja atorvastatina posle rifampicina dovelo do značajnog smanjenja koncentracije atorvastatina u plazmi. Međutim, nije poznat efekat rifampicina na koncentracije atorvastatina u hepatocitima i ukoliko istovremena primjena ne može da se izbegne, preporučuje se pažljivo praćenje efikasnosti.

Inhibitori transportnih proteina

Inhibitori transportnih proteina mogu da povećaju sistemsku izloženost atorvastatinu. Ciklosporin i letermovir su inhibitori transportnih proteina uključenih u dispoziciju atorvastatina, tj. OATP1B1/1B3, P-gp i BCRP, što dovodi do povećane sistemske izloženosti atorvastatinu (pogledati Tabelu 1). Nije poznat efekat inhibicije transportera preuzimanja u jetru na izloženost atorvastatinu u hepatocitima. Ukoliko istovremena primjena ne može da se izbegne, preporučuje se smanjenje doze i kliničko praćenje efikasnosti (pogledati Tabelu 1).

Primjena atorvastatina se ne preporučuje kod pacijenata koji uzimaju letermovir istovremeno sa ciklosporinom (pogledati dio 4.4).

Gemfibrozil/derivati fibrinske kiseline

Monoterapija fibratima povremeno dovodi do oštećenja mišića, uključujući rabdomiolizu. Rizik od ovih događaja može biti veći kod istovremene primjene derivata fibrinske kiseline sa atorvastatinom. Ukoliko istovremena primjena ne može da se izbegne, preporučuje se primjena najmanje efikasne doze atorvastatina uz pažljivo praćenje pacijenata (pogledati dio 4.4).

Ezetimib

Primjena ezetimiba kao monoterapije je povezana sa oštećenjem mišića, uključujući rabdomiolizu. Rizik od ovih događaja je veći ukoliko se primenjuje istovremeno sa atorvastatinom. Preporučuje se adekvatno kliničko praćenje ovih pacijenata.

Holestipol

Koncentracije atorvastatina i njegovih aktivnih metabolita u plazmi su bile manje (odnos koncentracije atorvastatina: 0,74) kada je holestipol primenjen istovremeno sa atorvastatinom. Međutim, efekti na lipidni status su bili veći kada su se ova dva lijeka primenjivala u kombinaciji, u poređenju sa efektom pojedinačnih komponenti.

Fusidinska kiselina

Rizik od nastanka miopatije, uključujući rabdomiolizu, može biti povećan istovremenom sistemskom primenom fusidinske kiseline sa statinima. Mehanizam ove interakcije je nepoznat (bilo da je farmakodinamska ili farmakokinetska, ili se radi o obe). Prijavljeni su slučajevi rabdomiolize (uključujući i slučajeve sa smrtnim ishodom) kod pacijenata koji su primali ovu kombinaciju.

Ukoliko je sistemska terapija fusidinskom kiselinom neophodna, terapiju atorvastatinom treba prekinuti tokom terapije fusidinskom kiselinom (pogledati dio 4.4).

Kolhicin

Iako nisu sprovedene studije interakcija atorvastatina i kolhicina, prilikom njihove istovremene primjene su prijavljeni slučajevi miopatije. Iz tog razloga je potreban oprez prilikom istovremene primjene atorvastatina i kolhicina.

Dejstvo atorvastatina na druge ljekove pri istovremenoj primjeni

Digoksin

Kod kombinovane primjene višestrukih doza digoksina i 10 mg atorvastatina, dolazi do blagog povećanja koncentracije digoksina u stanju dinamičke ravnotežne (engl. steady state). Zbog toga je potrebno pažljivo praćenje pacijenata koji uzimaju digoksin.

Oralni kontraceptivi

Istovremena primjena atorvastatina sa oralnim kontraceptivima dovodi do povećanja koncentracije noretindrona i etinil-estradiola u plazmi.

Varfarin

U kliničkoj studiji, kod pacijenata koji su primali hroničnu terapiju varfarinom, istovremena primjena atorvastatina u dozi od 80 mg/dan dovela je do malog skraćenja protrombinskog vremena (za oko 1,7 sekundi) u toku prva 4 dana primjene, koje se normalizovalo unutar 15 dana terapije atorvastatinom. Iako su prijavljeni samo izuzetno retki klinićki značajni slučajevi interakcija sa antikoagulansima, kod pacijenata koji uzimaju kumarinske antikoagulanse protrombinsko vreme treba određivati pre započinjanja terapije atorvastatinom i periodično tokom terapije da bi se utvrdilo da nema značajnih promjena u protrombinskom vremenu. Kada se uspostavi stabilno protrombinsko vreme, treba ga kontrolisati u intervalima koji se inače preporučuju pri primeni kumarinskih antikoagulanasa. Istu proceduru treba ponoviti i ukoliko se menja doza atorvastatina ili se prekida njegova primjena. Terapija atorvastatinom nije dovedena u vezu sa krvarenjem ili promenom u protrombinskom vremenu kod pacijenata koji ne primaju antikoagulanse.

Pedijatrijska populacija

Studije interakcija ljekova sprovedene su samo kod odraslih ispitanika. Obim interakcija u pedijatrijskoj populaciji nije poznate. Kod pedijatrijske populacije treba uzeti u obzir prethodno navedene interakcije i upozorenja kod odraslih, navedena u odeljku 4.4.

Interakcije

Žene u reproduktivnom periodu

Žene u reproduktivnom periodu treba da koriste adekvatne mere kontracepcije tokom terapije atorvastatinom (pogledati dio 4.3).

Trudnoća

Lijek Hypolip je kontraindikovan u toku trudnoće (pogledati dio 4.3). Bezbjednost primjene atorvastatina kod trudnica nije utvrđena. Nisu sprovedene kontrolisane kliničke studije primjene atorvastatina kod trudnica. Postoje retki izveštaji o kongenitalnim malformacijama kod intrauterinog izlaganja inhibitorima HMG-CoA reduktaze. Ispitivanja na životinjama su pokazala reproduktivnu toksičnost (pogledati dio 5.3).

Primjena atorvastatina u trudnoći može dovesti do smanjenja koncentracije mevalonata, prekursora biosinteze holesterola, kod ploda. Ateroskleroza je hroničan proces i obično prekid primjene hipolipemika u toku trudnoće ima mali uticaj na dugotrajni rizik povezan sa primarnom hiperholesterolemijom.

Iz ovih razloga, lijek Hypolip se ne sme primenjivati kod žena koje su trudne, planiraju trudnoću ili misle da su trudne. Terapiju lijekom Hypolip treba prekinuti tokom trudnoće ili dok se ne utvrdi da žena nije trudna (pogledati dio 4.3).

Dojenje

Nije poznato da li se atorvastatin ili njegovi metaboliti izlučuju u majčino mlijeko kod ljudi. Kod pacova, koncentracija atorvastatina i njegovih aktivnih metabolita u plazmi bila je slična onoj u mlijeku (pogledati dio 5.3). Zbog mogućnosti pojave ozbiljnih neželjenih reakcija, žene koje su na terapiji lijekom Hypolip ne smeju dojiti (pogledati dio 4.3). Primjena atorvastatina je kontraindikovana tokom perioda dojenja (pogledati dio 4.3).

Plodnost

U ispitivanjima na životinjama atorvastatin nije uticao na plodnost mužjaka i ženki (pogledati dio 5.3).

Lijek Hypolip ima zanemarljiv uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama.

Prema podacima iz placebo kontrolisanih kliničkih ispitivanja sa atorvastatinom, u kojima je bilo uključeno 16066 pacijenata (8755 je primalo atorvastatin i 7311 placebo) koji su bili na terapiji koja je prosečno trajala 53 nedelje, kod 5,2% pacijenata primjena atorvastatina je bila prekinuta zbog neželjenih reakcija, u poređenju sa 4% pacijenata u placebo grupi.

Na osnovu podataka iz kliničkih studija i opsežnog postmarketinškog iskustva, u nastavku teksta je prikazan profil neželjenih reakcija lijeka Hypolip.

Procenjena učestalost neželjenih reakcija je definisana na sledeći način: često (≥1/100 do <1/10), povremeno (≥1/1000 do <1/100), retko (≥1/10000 do <1/1000), veoma retko (<1/10000), nepoznata učestalost (ne može se procjeniti na osnovu dostupnih podataka).

Infekcije i infestacije

Često: nazofaringitis.

Poremećaji krvi i limfnog sistema

Retko: trombocitopenija.

Poremećaji imunskog sistema

Često: alergijske reakcije.

Veoma retko: anafilaksa.

Poremećaji metabolizma i ishrane

Često: hiperglikemija.

Povremeno: hipoglikemija, povećanje tjelesne mase, anoreksija.

Psihijatrijski poremećaji

Povremeno: noćne more, insomnija.

Poremećaji nervnog sistema

Često: glavobolja.

Povremeno: vrtoglavica, parestezija, hipoestezija, disgeuzija, amnezija.

Retko: periferna neuropatija

Nepoznato: miastenija gravis.

Poremećaji oka

Povremeno: zamućen vid.

Retko: poremećaj vida

Nepoznato: okularna miastenija.

Poremećaji uha i labirinta

Povremeno: tinitus.

Veoma retko: gubitak sluha.

Respiratorni, torakalni i medijastinalni poremećaji

Često: faringolaringealni bol, epistaksa.

Gastrointestinalni poremećaji

Često: konstipacija, flatulencija, dispepsija, mučnina, dijareja.

Povremeno: povraćanje, bol u gornjem i donjem delu abdomena, podrigivanje, pankreatitis.

Hepatobilijarni poremećaji

Povremeno: hepatitis.

Retko: holestaza.

Veoma retko: insuficijencija jetre.

Poremećaji kože i potkožnog tkiva

Povremeno: urtikarija, osip na koži, pruritus, alopecija.

Retko: angioneurotski edem, bulozni dermatitis, uključujući erythema multiforme, Stevens-Johnson-ov sindrom i toksičnu epidermalnu nekrolizu.

Poremećaji mišićno-koštanog sistema i vezivnog tkiva

Često: mijalgija, artralgija, bol u ekstremitetima, spazam mišića, otok zglobova, bol u leđima.

Povremeno: bol u vratu, slabost mišića.

Retko: miopatija, miozitis, rabdomioliza, ruptura mišića, tendinopatija ponekad komplikovana rupturom tetiva.

Veoma retko: sindrom sličan lupusu.

Nepoznato: imunološki posredovana nekrotizirajuća miopatija (pogledati dio 4.4).

Poremećaji reproduktivnog sistema i dojki

Veoma retko: ginekomastija.

Opšti poremećaji i reakcije na mjestu primjene

Povremeno: malaksalost, astenija, bol u grudima, periferni edem, zamor, pireksija.

Ispitivanja

Često: poremećaj vrijednosti laboratorijskih testova funkcije jetre, povećana vrijednost kreatin kinaze u krvi.

Povremeno: pozitivan nalaz leukocita u urinu.

Kod pacijenata koji su primali atorvastatin, kao i kod primjene drugih inhibitora HMG-CoA reduktaze, prijavljena je povećana vrijednost serumskih transaminaza. Ove promjene su obično bile blage, prolazne i nisu zahtevale prekid terapije. Klinički značajano povećanje vrijednosti transaminaza u serumu (> 3 puta u odnosu na gornju granicu referentnih vrijednosti) zabilježeno je kod 0,8% pacijenata koji su primali atorvastatin. Ovo povećanje je bilo dozno zavisno i reverzibilno kod svih pacijenata.

Povećanje vrijednosti kreatin kinaze (CK) u serumu više od 3 puta u odnosu na gornje granice referentnih vrijednosti zabilježeno je kod 2,5% pacijenata koji su bili na terapiji atorvastatinom, slično kao i kod drugih inhibitora HMG-CoA reduktaze u kliničkim studijama. Povećanje veće od 10 puta u odnosu na normalne vrijednosti javljalo se kod 0,4% pacijenata koji su bili na terapiji atorvastatinom (pogledati dio 4.4).

Pedijatrijska populacija

Pedijatrijski pacijenti uzrasta od 10 do 17 godina, koji su lečeni atorvastatinom imali su profil neželjenih dejstava sličan onom koji je zabilježen kod pacijenata na placebu, a najčešća neželjena dejstva u obje grupe, nezavisno od procene uzročnosti, bila su infekcije. U trogodišnjoj studiji, na osnovu procene sveukupnog sazrevanja i razvoja, Tanner-ovih stadijuma, merenja tjelesne visine i tjelesne mase, nije uočen klinički značajan efekat na rast i seksualno sazrevanje. Profili bezbjednosti i podnošljivosti atorvastatina kod pedijatrijskih pacijenata bili su slični onima kod odraslih pacijenata.

Klinička baza podataka o bezbjednosti obuhvata bezbjjednosne podatke za 520 pedijatrijskih pacijenata koji su primali atorvastatin, među kojima je 7 pacijenata bilo mlađe od 6 godina, 121 pacijent je bio uzrasta od 6 do 9 godina i 392 pacijenta je bilo uzrasta od 10 do 17 godina. Na osnovu postojećih podataka, očekuje se da učestalost, tip i težina neželjenih reakcija kod djece budu slične kao kod odraslih.

Sledeća neželjena dejstva su prijavljeni kod primjene nekih statina:

• Seksualna disfunkcija.
• Depresija.
• Izolovani slučajevi intersticijalne bolesti pluća, naročito kod dugotrajne terapije (pogledati dio 4.4.).
• Diabetes mellitus: učestalost zavisi od prisustva ili odsustva faktora rizika (glukoza u krvi natašte ≥ 5,6 mmol/L, BMI > 30 kg/m2, povećan nivo triglicerida, hipertenzija u anamnezi).

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Nema specifične terapije kod predoziranja atorvastatinom. U slučaju predoziranja, pacijenta treba lečiti simptomatski i po potrebi preduzeti suportivne mjere. Treba sprovesti laboratorijske testove funkcije jetre i pratiti vrijednosti CK u serumu. Zbog izraženog vezivanja atorvastatina za proteine plazme, ne očekuje se da hemodijaliza može značajno da povećava klirens atorvastatina.

Farmakoterapijska grupa: Sredstva koja smanjuju lipide u serumu (hipolipemici); inhibitori HMG-CoA reduktaze

ATC kod: C10AA05

Atorvastatin je selijektivni, kompetitivni inhibitor HMG-CoA reduktaze, enzima koji ograničava stopu pretvaranja 3-hidroksi-3-metil-glutaril-koenzima A (HMG-CoA) u mevalonat, koji je prekursor sterola, uključujući holesterol. Trigliceridi i holesterol se u jetri inkorporiraju u lipoproteine veoma male gustine (VLDL) i oslobađaju u plazmu da bi se preneli u periferna tkiva. Lipoproteini male gustine (LDL) nastaju od VLDL i katabolišu se primarno putem receptora sa visokim afinitetom za LDL (LDL-receptori).

Atorvastatin smanjuje nivo holesterola u plazmi i lipoproteina u serumu inhibirajući HMG-CoA reduktazu, a kasnije i biosintezu holesterola u jetri i povećava broj hepatičkih LDL receptora na površini ćelije, što omogućava povećano preuzimanje i katabolizam LDL čestica.

Atorvastatin smanjuje stvaranje LDL i broj LDL čestica. Atorvastatin prouzrokuje veliko i trajno povećanje aktivnosti LDL receptora zajedno sa povoljnom promenom kvaliteta cirkulišućih LDL čestica. Atorvastatin efektivno smanjuje nivo LDL-holesterol kod pacijenata sa homozigotnom familijarnom hiperholesterolemijom, kod populacije koja nema uobičajen odgovor na hipolipemijske ljekove.

Pokazano je da atorvastatin smanjuje nivo ukupnog holesterola (30% - 46%), LDL-holesterola (41% - 61%), apolipoproteina B (34% - 50%) i triglicerida (14% - 33%) dok uslovljava varijabilno povećanje HDL-holesterola i apolipoproteina A1 u zavisnosti od doze. Ovi rezultati su isti i kod pacijenata sa heterozigotnom familijarnom hiperholesterolemijom, nefamilijarnom formom hiperholesterolemije i kombinovanim (mešovitim) hiperlipidemijama, uključujući i pacijente sa insulin-nezavisnim dijabetesom.

Dokazano je da smanjenje nivoa ukupnog holesterola, LDL-holesterola i apolipoproteina B smanjuje rizik za nastanak kardiovaskularnih događaja i kardiovaskularnog mortaliteta.

Homozigotna familijarna hiperholesterolemija

Osmonedeljna multicentrična, otvorena compassionate use studija sa opcionalnom produženom fazom varijabilne dužine obuhvatila je 335 pacijenata, od kojih je 89 bolovalo od homozigotne familijarne hiperholesterolemije. Kod ovih 89 pacijenata, prosečni procenat smanjenja nivoa LDL-holesterola iznosio je približno 20%. Atorvastatin je primenjivan u dozama do 80 mg/dan.

Ateroskleroza

U REVERSAL (engl. Reversing Atherosclerosis with Aggressive Lipid-Lowering Study) studiji je procenjivan efekat atorvastatina 80 mg/dan (intenzivno smanjenje nivoa lipida) i pravastatina 40 mg/dan (standardno smanjenje nivoa lipida) na koronarnu aterosklerozu kod pacijenata sa koronarnom bolešću srca, putem intravaskularnog ultrazvuka (IVUS) tokom angiografije. U ovom randomizovanom, duplo-slepom, multicentričnom, kontrolisanom kliničkom ispitivanju, IVUS je bio urađen na početku i nakon 18 mjeseci kod 502 pacijenta. U grupi ispitanika koji su bili na terapiji atorvastatinom (n = 253) nije bilo progresije ateroskleroze.

Medijana promjene procenta ukupnog volumena ateroma (primarni kriterijum studije) u odnosu na početne vrijednosti je bio – 0,4% (p=0,98) u atorvastatin grupi, a +2,7% (p=0,001) u pravastatin grupi (n=249). U poređenju sa pravastatinom, efekat atorvastatina je bio statistički značajan (p=0,02). Efekat intenzivnog smanjenja nivoa lipida na kardiovaskularne parametre praćenja (engl. endpoint) (npr. potreba za revaskularizacijom, infarkt miokarada bez smrtmog ishoda, koronarna smrtnost) nije bio proučavan u ovoj studiji.

U atorvastatin grupi, nivo LDL-holesterola je bio smanjen do srednje vrijednosti od 2,04 mmol/L ± 0,8 (78,9 mg/dL ± 30) sa početne vrijednosti od 3,89 mmol/L ± 0,7 (150 mg/dL ± 28), dok je u pravastatin grupi LDL-holesterol bio smanjen na srednju vrijednost od 2,85 mmol/L± 0,7 (110 mg/dL ± 26) u odnosu na početnu vrijednost 3,89 mmol/L ± 0,7 (150 mg/dL ± 26) (p=0,0001). Atorvastatin je takođe značajno smanjio srednju vrijednost ukupnog holesterola za 34,1% (pravastatin: -18,4%, p < 0,0001), srednje vrijednosti triglicerida za 20% (pravastatin: -6,8%, p < 0,0009) i srednje vrijednosti apolipoprtoteina B za 39,1% (pravastatin: - 22%, p < 0,0001). Atorvastatin je povećao srednju vrijednost HDL-hlesterola za 2,9% (pravastatin za 5,6%, p=nije značajno). Srednje smanjenje koncentracije C reaktivnog proteina (CRP) je 36,4% u grupi koja je primala atorvastatin u poređenju sa smanjenjem od 5,2% u grupi koja je primala pravastatin (p<0,0001).

Rezultati studije se odnose na dozu od 80 mg. Zbog toga se ne mogu ekstrapolirati na manje dozne jačine.

Profili bezbjednosti i podnošljivosti kod dve terapijske grupe su bili uporedivi.

Efekat intenzivne terapije smanjenja nivoa lipida na glavne kardiovaskularne parametre praćenja nije bio proučavan u ovoj studiji. Zbog toga nije jasan klinički značaj ovih rezultata u pogledu primarne i sekundarne prevencije kardiovaskularnih događaja.

Akutni koronarni sindrom

U MIRACL studiju (engl. Myocardial Ishemia reduction with agressive Cholesterol Lowering) je bilo uključeno ukupno 3086 pacijenata sa akutnim koronarnim sindromom (nestabilnom anginom pektoris ili infarktom miokarda bez Q talasa) od kojih je 1538 primalo atorvastatin u dozi od 80 mg/dan i 1548 placebo. Terapija je započeta tokom akutne faze, odmah nakon prijema u bolnicu i trajalo je 16 nedelja. Terapija atorvastatinom u dozi od 80 mg/dan produžila vreme do pojave kombinovanih primarnih ciljeva studije koji su bili definisani kao smrtni ishod usled bilo kojeg uzroka, infarkt miokarda bez smrtnog ishoda, ponovni srčani zastoj, ili angina pektoris sa dokazanom ishemijom miokarda koja zahteva hospitalizaciju, ukazujući na smanjenje rizika za 16% (p= 0,048). Na ovo smanjenje je najviše uticalo smanjenje rizika od ponovne hospitalizacije za 26% usled angine pektoris sa dokazanom ishemijom miokarda (p= 0,018). Ostali sekundarni parametri praćenja studije nisu dostigli statističku značajnost (ukupno: placebo: 22,2%; atorvastatin: 22,4%).

Bezbednosni profil atorvastatina u MIRACL studiji bio je sličan onom opisanom u odeljku 4.8.

Prevencija kardiovaskularnih bolesti

U randomiziranoj, duplo slepoj, placebo kontrolisanoj ASCOT-LLA studiji (engl. Anglo Scandinavian Cardiac Outcomes Trial Lipid Lowering Arm) ispitivan je efekat atorvastatina na koronarnu bolest srca sa i bez smrtnog ishoda kod hipertenzivnih pacijenata uzrasta od 40 do 79 godina, bez prethodnih infarkta miokarda ili terapije angine pektoris, i sa ukupnim holesterolom ≤ 6,5 mmol/L (251 mg/dL). Svi pacijenti su imali najmanje 3 od prethodno definisanih faktora rizika za kardiovaskularne bolesti (muški pol, uzrast ≥ 55 godina, pušenje, dijabetes, anamneza koronarne bolesti srca kod rođaka prve linije, odnos ukupnog holesterola i HDL-holesterola > 6, periferna vaskularna bolest, hipertrofija lijeve komore, prethodni cerebrovaskularni događaj, specifične abnormalnosti na EKG i proteinurija/albuminurija). Nisu svi uključeni pacijenti imali veliki rizik za razvoj prvog kardiovaskularnog događaja.

Pacijenti su bili lečeni antihipertenzivnom terapijom (ili amlodipinom ili atenololom) i atorvastatinom u dozi od 10 mg/dan (n = 5168), odnosno placebom (n = 5137).

Atorvastatin je doveo do sledećeg smanjenja apsolutnog i relativnog rizika:

1 Zasnovano na razlici u gruboj proceni učestalosti događaja koji su se javljali tokom srednjeg perioda praćenja od 3,3 godine.

Ukupni mortalitet i kardiovaskularni mortalitet nisu bili značajno smanjeni (185 prema 212 događaja, p = 0,17 i 74 prema 82 događaja, p = 0,51). U podgrupi koja je analizirala pol (81% muškaraca, 19% žena) povoljni efekat atorvastatina je postojao kod muškaraca, ali ne i kod žena, verovatno zbog manje učestalosti događaja u ženskoj podgrupi. Ukupni i kardiovaskularni mortalitet je bio brojčano veći kod ženskih pacijenata (38 prema 30 i 17 prema 12), ali ova razlika nije bila statistički značajna. Postojala je značajna interakcija sa osnovnom antihipertenzivnom terapijom. Primarni parametar praćenja (koronarna bolest sa smrtnim ishodom plus infarkt miokarda bez smrtnog ishoda) je značajno manji kod pacijenata na terapiji atorvastatinom i amlodipinom (HR 0,47 (0,32 – 0,69), p = 0,00008), što nije bio slučaj kod pacijenata na terapiji atenololom (HR 0,83 (0,59 – 1,17), p = 0,287).

U randomiziranoj, duplo slepoj, multicentričnoj, placebo kontrolisanoj CARDS studiji (engl. Collaborative Atorvastatin Diabetes Study) bilo je ispitivano dejstvo atorvastatina na kardiovaskularne bolesti sa ili bez smrtnog ishoda kod pacijenata sa dijabetesom tip II, uzrasta 40 - 75 godina, bez prethodne kardiovaskularne bolesti u anamnezi, sa vrijednostima LDL-holesterola ≤ 4,14 mmol/L (160 mg/dL) i triglicerida ≤ 6,78 mmol/L (600 mg/dL). Svi pacijenti su imali najmanje jedan od sledećih faktora rizika: hipertenzija, aktivno pušenje, retinopatija, mikroalbuminurija ili makroalbuminurija.

Pacijenti su primali atorvastatin u dozi od 10 mg/dan (n = 1428) ili placebo (n = 1410), a prosječna dužina praćenja je bila 3,9 godina.

Atorvastatin je doveo do sledećeg smanjenja apsolutnog i relativnog rizika:

1 Zasnovano na razlici u gruboj proceni učestalosti događaja koji su se javljali tokom medijane perioda praćenja od 3,9 godina.

AIM - akutni infarkt miokarda; CABG – koronarno arterijska bypass graft hirurgija; IM - infarkt miokarda; PTCA – perkutana transluminalna koronarna angioplastika.

Nije bilo dokaza da na terapijski efekat kod pacijenata utiču pol, starosti ili početni nivoi LDL-holesterola. Povoljan trend je primećen kod stope mortaliteta (82 smrtna ishoda u placebo grupi prema 61 smrtnih ishoda u atorvastatin grupi, p = 0,0592).

Rekurentni moždani udar

U SPARCL studiji (engl. Stroke Prevention by Aggressive Reduction in Cholesterol Levels) ispitivan je efekat atorvastatina u dozi od 80 mg/dan, u poređenju sa placebom, na moždani udar kod 4731 pacijenta koji su imali moždani udar ili TIA (tranzitorni ishemijski atak) u poslednjih 6 mjeseci, bez koronarne bolesti srca u anamnezi. Pacijenti, 60% muškog pola, uzrasta od 21 do 92 godine (prosečno 63 godine) sa početnim vrijednostima LDL-holesterola od 133 mg/dL (3,4 mmol/L). Prosečne vrijednosti LDL-holesterola su bile 73 mg/dL (1,9 mmol/L) tokom terapije atorvastatinom i 129 mg/dL (3,3 mmol/L) u toku primjene placeba. Medijana praćenja iznosila je 4,9 godina.

Atorvastatin je u dozi od 80 mg/dan smanjio rizik od moždanih udara sa i bez smrtnog ishoda (primarni parametar praćenja) za 15% u odnosu na placebo (HR 0,85; 95% CI, 0,72 – 1,00; p = 0,05 ili 0,84; 95% CI, 0,71 – 0,99; p = 0,03 nakon prilagođavanja u odnosu na početne faktore). Ukupni mortalitet bio je 9,1% (216/2365) u atorvastatin grupi u poređenju sa 8,9% (211/2366) u placebo grupi.

U post-hoc analizi, primjena atorvastatina u dozi od 80 mg je smanjila incidencu ishemijskog moždanog udara (218/2365, 9,2% prema 274/2366, 11,6%; p = 0,01) i povećala incidencu hemoragičnog moždanog udara (55/2365, 2,3% prema 33/2366, 1,4%; p = 0,02) u poređenju sa placebom:

• Rizik od nastanka hemoragičnog moždanog udara bio je veći kod pacijenata koji su uključeni u studiju sa prethodnim hemoragičnim moždanim udarom (7/45 za atorvastatin prema 2/48 za placebo; HR 4,06; 95% CI, 0,84 – 19,57), a rizik od nastanka ishemijskog moždanog udara bio je sličan između grupa (3/45 za atorvastatin prema 2/48 za placebo; HR 1,64; 95% CI, 0,27 – 9,82).
• Rizik od nastanka hemoragičnog moždanog udara bio je veći kod pacijenata koji su uključeni u studiju sa prethodnim lakunarnim infarktom (20/708 za atorvastatin prema 4/701 za placebo; HR 4,99; 95% CI, 1,71 – 14,61), ali je rizik od nastanka ishemijskog moždanog udara bio manji kod ovih pacijenata (79/708 za atorvastatin prema 102/701 za placebo; HR 0,76; 95% CI, 0,57 – 1,02). Moguće da je ukupni rizik od pojave moždanog udara bio veći kod pacijenata sa prethodnim lakunarnim infarktom koji su primali 80 mg atorvastatina na dan.

Ukupni mortalitet bio je 15,6% (7/45) za atorvastatin u poređenju sa 10,4% (5/48) za placebo u podgrupi koja je imala prethodni hemoragijski moždani udar. Ukupni mortalitet usled svih uzroka bio je 10,9% (77/708) za atorvastatin u poređenju sa 9,1% (64/701) za placebo u podgrupi pacijenata koji su imali prethodni lakunarni infarkt.

Pedijatrijska populacija

Heterozigotna familijarna hiperholesterolemija kod pedijatrijskih pacijenata uzrasta od 6 do 17 godina

Osmonedeljno, otvoreno ispitivanje u cilju procene farmakokinetskih i farmakodinamskih karakteristika atorvastatina, kao i njegove bezbjednosti i podnošljivosti, bilo je sprovedeno kod djece i adolescenata sa genetski potvrđenom heterozigotnom familijarnom hiperholesterolemijom i početnim vrijednostima LDL-holesterola ≥ 4 mmol/L. Bilo je uključeno ukupno 39 djece i adolescenata uzrasta od 6 do 17 godina. U kohortnu grupu A bilo je uključeno 15 djece uzrasta od 6 do 12 godina, Tanner stadijum 1. U kohortnu grupu B bilo je uključeno 24 djece, uzrasta od 10 do 17 godina, Tanner stadijum ≥ 2.

Početna doza atorvastatina iznosila je 5 mg/dan u obliku tablete za žvakanje u kohortnoj grupi A i 10 mg/dan u obliku tablete u kohortnoj grupi B. Bilo je dozvoljeno da se doza atorvastatina udvostruči ukoliko se ne postignu ciljne vrijednosti LDL-holesterola <3,35 mmol/L nakon 4 nedelje i ukoliko se atorvastatin dobro podnosi.

Srednje vrijednosti LDL-holesterola, ukupnog holesterola, VLDL-holesterola i Apo B su se smanjile uglavnom kod svih ispitanika do druge nedelje od početka terapije. Kod ispitanika kod kojih je doza bila udvostručena, dodatno smanjenje bilo je primećeno najranije posle dvije nedelje nakon povećanja doze, na prvoj proceni. Srednja vrijednost smanjenja lipidnih parametara bila je slična u obje kohorte, nezavisno od toga da li su ispitanici nastavili da primaju početnu dozu ili im je početna doza bila udvostručena. U 8. nedelji, u proseku, procenat promjene LDL-holesterola i ukupnog holesterola u odnosu na početne vrijednosti bio je u prosjeku približno 40%, odnosno 30%.

U drugoj otvorenoj studiji sa jednom grupom ispitanika (engl. single arm study) bilo je uključeno 271 dijete, oba pola, sa heterozigotnom familijarnom hiperholesterolemijom, uzrasta od 6 do 15 godina, liječeno atorvastatinom u periodu do 3 godine. Kriterijumi za uključivanje u studiju su bili potvrđena heterozigotna familijarna hiperholesterolemija i početne vrijednosti LDL-holesterola ≥4 mmol/L (približno 152 mg/dL). U studiju je bilo uključeno 139 djece, Tanner stadijum 1 (uzrasta od 6 do 10 godina). Početna doza atorvastatina kod djece mlađe od 10 godina iznosila je 5 mg jednom dnevno (u obliku tableta za žvakanje). Početna doza atorvastatina za djecu uzrasta 10 godina i stariju bila je 10 mg jednom dnevno. Svim ispitanicima je bilo moguće titrirati dozu kako bi se postigla ciljna vrijednost LDL-holesterola ˂3,35 mmol/L. Srednja doza za djecu uzrasta od 6 do 9 godina iznosila 19,6 mg, dok je srednja doza za djecu uzrasta 10 godina i stariju iznosila 23,9 mg.

Srednja početna vrijednost LDL-holesterola (+/- SD) je bila 6,12 (1,26) mmol/L, što odgovara približno 233 (48) mg/dL (pogledati Tabelu 3 za konačne rezultate).

Resorpcija

Nakon oralne primjene atorvastatin se brzo resorbuje. Maksimalne koncentracije u plazmi (Cmax) se postižu 1 – 2 sata nakon primjene. Stepen resorpcije raste proporcionalno povećanju doze. Bioraspoloživost atorvastatina iz film tableta je 95% do 99% u poređenju sa oralnim rastvorom. Apsolutna bioraspoloživost atorvastatina je oko 12%, a sistemska raspoloživost inhibitorne aktivnosti HMG-CoA reduktaze je oko 30%. Mala sistemska raspoloživost se objašnjava presistemskim klirensom u sluzokoži gastrointestinalnog trakta i/ili metabolizmom prvog prolaska kroz jetru.

Distribucija

Prosečni volumen distribucije atorvastatina iznosi 381 litar. Vezivanje atorvastatina za proteine plazme je ≥ 98%.

Biotransformacija

Atorvastatin se metaboliše preko citohroma P450 3A4 u orto- i parahidroksi derivate i različite produkte beta-oksidacije. Pored drugih puteva, ovi produkti se dalje metabolišu preko glukuronizacije. U in vitro uslovima, inhibicija HMG-CoA reduktaze putem orto- i parahidroksi metabolita je ekvivalentna inihibiciji atorvastatina. Približno 70% cirkulišuće inhibicije HMG-CoA reduktaze nastaje zahvaljujući aktivnim metabolitima.

Eliminacija

Atorvastatin se primarno eliminiše preko žuči nakon hepatičkog i/ili ekstrahepatičkog metabolizma. Međutim, izgleda da atorvastatin ne podleže značajnoj enterohepatičkoj recirkulaciji. Prosečno poluvreme eliminacije kod ljudi iznosi oko 14 sati. Poluvreme inhibicije HMG-CoA reduktaze je 20 - 30 sati, zbog učestvovanja aktivnih metabolita.

Atorvastatin je supstrat transportera u jetri, transportnih polipeptida organskih anjona 1B1 (OATP1B1) i 1B3 (AOTP1B3). Metaboliti atorvastatina su supstrati OATP1B1. Atorvastatin je takođe identifikovan kao supstrat efluksnih transportnih P-glikoproteina (P-gp) i proteina rezistencije karcinoma dojke (engl. breast cancer resistance protein, BCRP), što može ograničiti intestinalnu resorpciju i bilijarni klirens atorvastatina.

Posebne populacije

Stariji pacijenti

Koncentracije atorvastatina i njegovih aktivih metabolita u plazmi su veće kod zdravih starijih osoba nego kod mladih odraslih osoba, dok su efekti na lipide bili slični kao i kod mlađe populacije pacijenata .

Pedijatrijska populacija

U otvorenom, osmonedeljnom ispitivanju, pedijatrijski pacijenti (uzrasta od 6 do 17 godina) sa heterozigotnom familijarnom hiperholesterolemijom sa stadijumom 1 po Tanner-u (n = 15) i stadijumu 2 po Tanner-u (n = 24) i početnim vrijednostima LDL-holesterola 4 mmol/L su bili lečeni sa 5 mg ili 10 mg atorvastatina u obliku tableta za žvakanje, odnosno sa 10 mg ili 20 mg atorvastatina u obliku film tableta, jednom dnevno. Telesna masa je bila jedina značajna kovarijansa u populacijskom farmakokinetskom modelu atorvastatina. Prividni oralni klirens atorvastatina kod pedijatrijskih pacijenata bio je sličan kao kod odraslih, nakon alometrijskog prilagođavanja prema tjelesnoj masi. Konzistentno smanjenje nivoa LDL-holesterola i ukupnog holesterola primećeno je nakon izlaganja, u rasponu doza, atorvastatinu i o-hidroksiatorvastatinu.

Pol

Koncentracije atorvastatina i njegovih aktivnih metabolita kod žena se razlikuju u odnosu na muškarce (žene: Cmax je veći za oko 20%, a PIK je manji za oko 10%). Ove razlike nisu klinički značajne i ne dovode do klinički značajnih razlika u efektu na lipide kod muškaraca i žena.

Oštećenje funkcije bubrega

Bolest bubrega nema uticaja na koncentraciju atorvastatina i njegovih aktivnih metabolita u plazmi, kao ni na njihove efekte na lipide.

Oštećenje funkcije jetre

Koncentracije atorvastatina i njegovih aktivnih metabolita u plazmi su značajno povećane (Cmax približno 16 puta i PIK približno 11 puta) kod pacijenata sa hroničnom alkoholnom bolešću jetre (Child-Pugh B).

SLOC1B1 polimorfizam

Hepatičko preuzimanje svih inhibitora HMG-CoA reduktaze, uključujući atorvastatin, vrši se preko OATP1B1 transportera. Kod pacijenata sa SLCO1B1 polimorfizmom postoji rizik od povećane izloženosti atorvastatinu, što može da poveća rizik od rabdomiolize (pogledati dio 4.4).

Polimorfizam u genskom kodiranju OATP1B1 (SLCO1B1 c.521CC) povezan je sa 2,4 puta većom izloženošću atorvastatinu (PIK) u poređenju sa pojedincima bez ove genotipske varijante (c.521TT). Kod ovih pacijenata je takođe moguće genetsko oštećenje hepatičkog preuzimanja atorvastatina. Posledice na efikasnost atorvastatina nisu poznate.

Atorvastatin nije pokazao mutageni i klastogeni potencijal u četiri in vitro i jednom in vivo testu. Atorvastatin nije bio kancerogen kod pacova, ali su velike doze kod miševa (koje dovode do 6-11 puta povećane vrijednosti PIK0-24 u odnosu na vrijednosti koje se postižu kod ljudi nakon primjene najveće preporučene doze) dovele do pojave hepatocelularnog adenoma kod mužjaka i hepatocelularnog karcinoma kod ženki.

Dokazi iz eksperimentalnih studija na životinjama ukazuju da inhibitori HMG-CoA reduktaze mogu uticati na razvoj embriona ili fetusa. Atorvastatin nije imao uticaja na fertilitet i nije bio teratogen kod pacova, kunića i pasa. Ipak, fetalna toksičnost uočena je kod pacova i kunića pri primjeni doza koje su bile toksične za majku. Kod mladunaca pacova primećen je odloženi razvoj i smanjeno postnatalno preživljavanje pri izlaganju gravidnih ženki velikim dozama atorvastatina. Postoji dokaz o prolasku kroz placentu kod pacova. Koncentracije atorvastatina u plazmi kod pacova slične su koncentracijama u mlijeku. Nije poznato da li se atorvastatin i njegovi metaboliti izlučuju u majčino mlijeko kod ljudi.

Jezgro tablete:

• Cellactose® (laktoza, monohidrat; celuloza),
• destab Calcium Carbonate® (kalcijum-karbonat; skrob, preželatinizirani),
• hipromeloza 2208, 100 cp,
• kroskarmeloza-natrijum,
• magnezijum-stearat.

Film obloga tablete:

Opadry® YS-1-7040 White (hipromeloza, titan-dioksid, talk, makrogol).

Nije primjenljivo.

3 godine.

Lijek ne zahtijeva posebne temperaturne uslove čuvanja.

Unutrašnje pakovanje je blister od oPa/Al/PVC//Al folije u kome se nalazi 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 film tableta (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Lijek Hypolip sadrži aktivnu supstancu atorvastatin i pripada grupi lijekova koji se nazivaju „statini“, koji regulišu nivo lipida (masnoća) u krvi.

Lijek Hypolip se koristi kod odraslih, adolescenata i djece uzrasta 10 godina ili starije za smanjenje nivoa masnoća u krvi (poznatih kao holesterol i trigliceridi), kada dijeta sa smanjenim unosom masnoća i promjena načina života nijesu dali očekivane rezultate. Ukoliko imate povećan rizik za nastanak bolesti srca, lijek Hypolip se može primjenjivati u cilju smanjenja tog rizika, čak iako je holesterol u granicama normale. Tokom liječenja lijekom Hypolip potrebno je da se i dalje pridržavate standardne dijete za snižavanje nivoa holesterola .

Lijek Hypolip ne smijete uzimati:

• ukoliko ste alergični (preosjetljivi) na atorvastatin ili na bilo koju od pomoćnih supstanci ovog lijeka (navedene u odjeljku 6).
• ukoliko imate ili ste nekada imali oboljenje jetre.
• ukoliko imate nerazjašnjene neuobičajene vrijednosti laboratorijskih testova funkcije jetre (perzistentno povećanje vrijednosti transaminaza u serumu, trostruko veće od gornje granice referentnih vrijednosti).
• ukoliko ste žena u reproduktivnom periodu i ne koristite pouzdane mjere kontracepcije.
• ukoliko ste trudni ili planirate trudnoću.
• ukoliko dojite.
• ukoliko uzimate kombinaciju antivirusnih ljekova glecaprevir/pibrentasvir, koji se koriste u liječenju hepatitisa C.

Upozorenja i mjere opreza

Razgovarajte sa Vašim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete lijek Hypolip:

• ukoliko imate ozbiljne probleme sa disanjem (respiratornu insuficijenciju).
• ukoliko uzimate ili ste tokom prethodnih 7 dana uzimali lijek koji se zove fusidinska kisjelina (lijek koji se koristi za liječenje bakterijskih infekcija), bilo oralno ili putem injekcije. Istovremeno uzimanje fusidinske kisjeline i lijeka Hypolip može dovesti do ozbiljnih problema sa mišićima (rabdomioliza).
• ukoliko ste ranije imali poremećaj moždane cirkulacije kao što je moždani udar sa krvarenjem, tranzitorni ishemijski atak (TIA) ili imate ožiljke od ranijih tzv. lakunarnih moždanih udara (mali ''džepovi'' u mozgu ispunjeni tečnošću).
• ukoliko imate ili ste imali probleme sa bubrezima.
• ukoliko imate smanjenu funkciju štitaste žlijezde (hipotireoidizam).
• ukoliko imate neobjašnjive bolove u mišićima ili bolove koji se ponavljaju ili ukoliko imate neko od oboljenja mišića u ličnoj ili porodičnoj istoriji bolesti.
• ukoliko ste ranije imali probleme sa mišićima kada ste uzimali druge ljekove za smanjenje nivoa masnoća u krvi (npr. drugi ljekovi iz grupe ‘’statini’’ ili ‘’fibrati’’).
• ukoliko redovno konzumirate značajne količine alkohola.
• ukoliko ste ranije imali oboljenje jetre.
• ukoliko ste stariji od 70 godina.
• ukoliko imate ili ste imali miasteniju (bolest sa opštom slabošću mišića uključujući u nekim slučajevima mišiće koji se koriste prilikom disanja), ili očnu miasteniju (bolest koja uzrokuje slabost mišića oka), jer statini ponekad mogu pogoršati stanje ili dovesti do pojave miastenije (vidjeti odjeljak 4).

Ukoliko se nešto od navedenog odnosi na Vas, Vaš ljekar će tražiti da uradite odgovarajuće laboratorijske analize krvi prije početka liječenja, a vjerovatno i tokom liječenja lijekom Hypolip, kako bi predvidio potencijalni rizik od neželjenih dejstava povezanih sa oštećenjem mišića. Poznato je da rizik od pojave neželjenih dejstava povezanih sa oštećenjem mišića, npr. rabdomiolize raste kada se u isto vrijeme uzimaju određeni ljekovi (vidjeti odjeljak 2: „Drugi lijekovi i Hypolip“).

Takođe, obavijestite svog ljekara ili farmaceuta ukoliko imate mišićnu slabost koja ne prolazi. Može biti potrebno da uradite dodatna ispitivanja i primijenite dodatne ljekove za dijagnozu i liječenje ovog stanja.

Tokom terapije ovim lijekom, Vaš ljekar će Vas pažljivo pratiti ukoliko bolujete od dijabetesa (šećerne bolesti) ili ste pod rizikom od razvoja ovog oboljenja. Rizik od razvoja šećerne bolesti je prisutan ukoliko imate povećanu koncentraciju šećera i masnoća u krvi, ukoliko ste gojazni i imate visok krvni pritisak.

Vaš ljekar će prije i tokom liječenja lijekom Hypolip pažljivo pratiti i funkciju vaše jetre, ukoliko je to potrebno, odgovarajućim laboratorijskim testovima.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite Vašeg ljekara ili farmaceuta ukoliko uzimate, donedavno ste uzimali ili ćete možda uzimati bilo koje druge ljekove.

Postoje ljekovi koji mogu da izmijene djelovanje lijeka Hypolip ili njihovo djelovanje može da bude izmijenjeno pod dejstvom lijeka Hypolip. Ove interakcije mogu da smanje efikasnost jednog ili oba lijeka. Isto tako, ove interakcije mogu da povećaju rizik od pojave neželjenih dejstava, uključujući i ozbiljno stanje sa oštećenjem mišića, poznato kao rabdomioliza (vidjeti odjeljak 4).

Obavijestite Vašeg ljekara ukoliko uzimate:

• lijekove koji mijenjaju imunološki odgovor organizma, npr. ciklosporin.
• određene antibiotike (ljekovi koji se koriste za liječenje bakterijskih infekcija) ili antimikotike (lijekovi koji se koriste za liječenje gljivičnih infekcija) npr. eritromicin, klaritromicin, telitromicin, ketokonazol, itrakonazol, vorikonazol, flukonazol, posakonazol, rifampicin, fusidinska kisjelina.
• druge ijekove koji regulišu nivoe masnoća u krvi, npr. gemfibrozil, drugi fibrati, holestipol.
• ljekove iz grupe blokatora kalcijumskih kanala za liječenje angine pektoris (bol u grudima) ili povišenog krvnog pritiska, npr. amlodipin, diltiazem; lijekove za liječenje poremećaja srčanog ritma, npr. digoksin, verapamil, amjodaron.
• letermovir, lijek koji pomaže u sprečavanju nastanka bolesti uzrokovane citomegalovirusom.
• ljekove za liječenje HIV infekcije npr. ritonavir, lopinavir, atazanavir, indinavir, darunavir, kombinacija tipranavir/ritonavir.
• pojedine ljekove za liječenje hepatitisa C npr. telaprevir, boceprevir i kombinaciju elbasvir/grazoprevir, ledipasvir/sofosbuvir.
• druge lijekove za koje se zna da ulaze u interakciju sa atorvastatinom, kao što su: ezetimib (lijek koji se koristi za smanjenje nivoa holesterola), varfarin (lijek koji se koristi za sprečavanje zgrušavanja krvi), oralni kontraceptivi, stiripentol (antikonvulziv za liječenje epilepsije), cimetidin (lijek koji se koristi za za liječenje gorušice i čira na želucu ili dvanaestopalačnom crijevu), fenazon (lijek koji se koristi za liječenje bolova), kolhicin (koristi se za liječenje gihta (taloženje soli mokraćne kisjeline u zglobovima)) i antacidi (ljekovi za neutralisanje kisjeline u želucu koji sadrže soli aluminijuma ili magnezijuma).
• ljekove i preparate koji se izdaju bez ljekarskog recepta a sadrže kantarion (Hypericum perforatum).
• fusidinsku kisjelinu (antibiotik). Ukoliko morate da uzimate fusidinsku kisjelinu oralnim putem radi liječenja neke bakterijske infekcije, moraćete privremeno da prestanete da uzimate lijek Hypolip. Vaš ljekar će Vam reći kada je bezbjedno da ponovo počnete da uzimate lijek Hypolip. Uzimanje lijeka Hypolip istovremeno sa fusidinskom kisjelinom može, u retkim slučajevima, da dovede do slabosti mišića, pojačane osjetljivosti mišića ili bola u mišićima (rabdomioliza). Za više informacija o rabdomiolizi, vidjeti odjeljak 4.

Uzimanje lijeka Hypolip sa hranom ili pićem

Vidjeti odjeljak 3 za način primjene lijeka Hypolip.

Imajte u vidu sledeće:

Sok od grejpfruta

U toku liječenja lijekom Hypolip nemojte piti više od 1 - 2 male čaše soka od grejpfruta na dan, jer veće količine mogu izmijeniti dejstvo ovog lijeka.

Alkohol

Izbjegavajte konzumiranje velike količine alkoholnih pića u toku primjene ovog lijeka. Za detalje, vidjeti odjeljak 2 „Upozorenja i mjere opreza”.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obratite se Vašem ljekaru ili farmaceutu za savjet prije nego što uzmete ovaj lijek.

Ne smijete uzimati lijek Hypolip ukoliko ste trudni ili planirate trudnoću.

Ne smijete uzimati lijek Hypolip ukoliko ste u reproduktivnom periodu, osim ukoliko koristite pouzdane mjere kontracepcije.

Ne smijete uzimati lijek Hypolip ukoliko dojite.

Bezbjednost primjene atorvastatina u toku trudnoće i dojenja nije dokazana.

Prije nego što počnete da uzimate bilo koji lijek, posavjetujte se sa Vašim ljekarom ili farmaceutom.

Uticaj lijeka Hypolip na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Lijek Hypolip ima zanemarljiv uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama. Međutim, nemojte upravljati vozilima niti rukovati mašinama ukoliko je Vaša sposobnost obavljanja ovih aktivnosti smanjena pod uticajem ovog lijeka.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Hypolip

Lijek Hypolip sadrži laktozu

U slučaju intolerancije na pojedine šećere, obratite se Vašem ljekaru prije upotrebe ovog lijeka.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je to objasnio Vaš ljekar ili farmaceut. Ukoliko nijeste sigurni, provjerite sa Vašim ljekarom ili farmaceutom.

Prije nego što započnete liječenje lijekom Hypolip, Vaš ljekar će Vam odrediti dijetu sa smanjenim unosom masnoća, koju morate nastaviti i tokom liječenja ovim lijekom.

Uobičajena početna doza lijeka Hypolip kod odraslih i djece uzrasta 10 godina ili starije je jedna film tableta od 10 mg, jednom dnevno. Ukoliko je potrebno, Vaš ljekar može da poveća dozu lijeka kako bi se postigao odgovarajući terapijski efekat. Prilagođavanje doze se vrši u intervalima od 4 ili više nedjelja. Maksimalna doza lijeka Hypolip je 80 mg jednom dnevno.

Lijek Hypolip, film tablete, treba progutati cijele uz dovoljnu količinu vode, u bilo koje doba dana, sa ili bez hrane. Potrudite se da uzimate ovaj lijek svaki dan u isto vrijeme.

Dužinu trajanja liječenja lijekom Hypolip odrediće Vaš ljekar.

Obratite se Vašem ljekaru ukoliko mislite da lijek Hypolip suviše jako ili suviše slabo djeluje na Vaš organizam.

Ako ste uzeli više lijeka Hypolip nego što je trebalo

Ukoliko ste slučajno uzeli veću dozu lijeka Hypolip nego što je trebalo (više od uobičajene dnevne doze), obratite se svom ljekaru ili najbližoj zdravstvenoj ustanovi.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Hypolip

Ukoliko ste zaboravili da uzmete dozu lijeka, sledeću dozu uzmite prema uobičajenom rasporedu. Ne uzimajte duplu dozu da biste nadoknadili propuštenu dozu lijeka.

Ako naglo prestanete da uzimate lijek Hypolip

Ukoliko imate dodatnih pitanja o primjeni ovog lijeka, ili ukoliko želite da prekinete liječenje, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi lijekovi, ovaj lijek može da prouzrokuje neželjena dejstva, iako ona ne moraju da se jave kod svih pacijenata koji uzimaju ovaj lijek.

Ukoliko se kod Vas pojavi bilo koje od sledećih ozbiljnih neželjenih dejstava ili simptoma, prekinite primjenu lijeka i odmah se obratite Vašem ljekaru ili najbližoj zdravstvenoj ustanovi.

Rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• Ozbiljne alergijske reakcije koje se manifestuju otokom lica, jezika i grla, što može dovesti do otežanog disanja i gutanja.
• Ozbiljno oboljenje kože praćeno ljuštenjem i otokom kože, pojavom plikova na koži i sluzokoži usne duplje, očima, genitalijama, praćeno povišenom tjelesnom temperaturom.. Osip u obliku ružičasto-crvenih pečata, najčešće na dlanovima i stopalima, koji mogu da prerastu u plikove.
• Slabost mišića, osjetljivost, bol, ruptura mišića ili tamna (crveno-smeđa) prebojenost mokraće uz istovremeno loše opšte stanje i povišenu tjelesnu temperaturu. Ovo stanje je posledica teškog oštećenja mišića (rabdomioliza). Može se dogoditi da se i nakon prekida liječenja atorvastatinom stanje ne popravi, da ugrožava život i izazove oboljenje bubrega.

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• Anafilaksa- najteži oblik alergijske reakcije, simptomi uključuju iznenadno zviždanje u grudima, bol ili stezanje u grudima, otok očnih kapaka, lica, usana, usta, jezika ili grla, otežano disanje, kolaps.
• Ukoliko se pojavi neočekivano ili neuobičajeno krvarenje ili pojava modrica, to može da ukaže na oštećenje funkcije jetre. Potrebno je da se što prije javite Vašem ljekaru.
• Sindrom sličan lupusu (koji uključuje osip, poremećaje u funkciji zglobova i uticaj na krvne ćelije).

Druga moguća neželjena dejstva atorvastatina:

Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

• zapaljenje sluzokože nosa (curenje ili zapušenost nosa), bol u grlu, krvarenje iz nosa
• alergijske reakcije
• povećana koncentracija šećera u krvi (ukoliko bolujete od šećerne bolesti treba redovno da kontrolišete koncentraciju šećera u krvi), povećane vrijednosti enzima kreatin kinaze u krvi
• glavobolja
• mučnina, otežano pražnjenje crijeva, gasovi, poremećaj varenja, proliv (dijareja)
• bol u zglobovima, mišićima, leđima, rukama i nogama, grčevi u mišićima, otok zglobova
• laboratorijske analize krvi koje ukazuju na poremećaj funkcije jetre.

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

• gubitak apetita (anoreksija), povećanje telesne mase, smanjenje koncentracije šećera u krvi (ukoliko bolujete od šećerne bolesti treba redovno da kontrolišete koncentraciju šećera u krvi)
• noćne more, nesanica
• vrtoglavica, osećaj trnjenja ili mravinjanja u prstima na rukama i nogama, smanjena osjetljivost kože na dodir ili bol, poremećaj čula ukusa, gubitak pamćenja
• zamućen vid
• zujanje u ušima i/ili glavi
• povraćanje, podrigivanje, bolovi u gornjim i donjim djelovima trbuha, zapaljenje gušterače praćeno bolom u trbuhu (pankreatitis)
• zapaljenje jetre (hepatitis)
• osip na koži i svrab, koprivnjača, gubitak kose
• bol u vratu, mišićna slabost
• zamor, loše opšte stanje, slabost, bol u grudima, otok, posebno zglobova (periferni edemi), povišena tjelesna temperatura
• pozitivan nalaz bijelih krvnih ćelija (leukocita) u mokraći.

Retka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 1000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• poremećaj vida
• neočekivano krvarenje ili pojava modrica
• zastoj žuči u jetri (holestaza) koji može da se manifestuje žutom prebojenošću kože i beonjača
• oštećenje tetiva koje ponekad može da se komplikuje pucanjem tetiva

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

• gubitak sluha
• uvećanje žlezdanog tkiva dojki kod muškaraca (ginekomastija).

Nepoznata učestalost (ne može se proijceniti na osnovu dostupnih podataka):

• mišićna slabost koja ne prolazi
• Miastenija gravis (bolest koja uzrokuje opštu slabost mišića uključujući u nekim slučajevima mišiće koji se koriste prilikom disanja)
• Očna miastenija (bolest koja uzrokuje slabost očnih mišića).

Razgovarajte sa svojim ljekarom ako osjetite slabost u rukama ili nogama koja se pogoršava nakon perioda aktivnosti, dvostruki vid ili spuštanje kapaka, otežano gutanje ili kratak dah.

Moguća neželjena dejstva koja su prijavljena kod primjene drugih lijekova iz grupe „statina“:

• poremećaji seksualne funkcije
• depresija
• problemi sa disanjem, uključujući dugotrajan kašalj i/ili kratak dah ili povišenu tjelesnu temperaturu
• šećerna bolest: vjerovatnoća pojave je veća ukoliko imate povećane koncentracije šećera i masnoća u krvi, ukoliko ste gojazni i imate visok krvni pritisak. Bićete pod nadzorom ljekara dok uzimate ovaj lijek.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Čuvati lijek van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na kutiji. Rok upotrebe odnosi se na posljednji dan navedenog mjeseca.

Lijek ne zahtijeva posebne temperaturne uslove čuvanja.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Hypolip

Aktivna supstanca je atorvastatin kalcijum, trihidrat.

Hypolip, 10 mg, film tablete

Jedna film tableta sadrži 10 mg atorvastatina (u obliku atorvastatin kalcijum, trihidrata).

Hypolip, 20 mg, film tablete

Jedna film tableta sadrži 20 mg atorvastatina (u obliku atorvastatin kalcijum, trihidrata).

Hypolip, 40 mg, film tablete

Jedna film tableta sadrži 40 mg atorvastatina (u obliku atorvastatin kalcijum, trihidrata).

Pomoćne supstance:

Jezgro tablete: Cellactose (laktoza, monohidrat; celuloza); Destab Calcium Carbonate (kalcijum karbonat; skrob, preželatinizirani); hipromeloza 2208, 100 cp; kroskarmeloza natrijum; magnezijum stearat.

Film obloga tablete: Opadry® YS-1-7040 White: hipromeloza; titan dioksid; talk; makrogol.

Kako izgleda lijek Hypolip i sadržaj pakovanja

Film tableta.

Hypolip, 10 mg, film tablete

Bijele do skoro bijele, okrugle, bikonveksne film tablete, dijametra 6 mm.

Hypolip, 20 mg, film tablete

Bijele do skoro bijele, okrugle, bikonveksne film tablete, dijametra 8 mm.

Hypolip, 40 mg, film tablete

Bijele do skoro bijele, okrugle, bikonveksne film tablete, dijametra 10 mm.

Unutrašnje pakovanje je blister od oPa/Al/PVC//Al folije u kome se nalazi 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera sa po 10 film tableta (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Hemofarm A.D. VRŠAC Poslovna jedinica Podgorica

8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

Hemofarm AD Vršac, Beogradski put bb,Vršac,Srbija

Režim izdavanja lijeka:

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole:

Hypolip, film tableta, 10 mg, blister, 3x10 film tableta: 2030/19/187 - 9135 od 25.07.2019. godine

Hypolip, film tableta, 20 mg, blister, 3x10 film tableta: 2030/19/188 - 9136 od 25.07.2019. godine

Hypolip, film tableta, 40 mg, blister, 3x10 film tableta: 2030/19/189 - 9137 od 25.07.2019. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Avgust, 2024. godine