DIUPOT 25mg film tableta

Eplerenon je indikovan:

• kao dodatak standardnoj terapiji koja uključuje beta-blokatore, za smanjenje rizika od kardiovaskularnog mortaliteta i morbiditeta kod stabilnih pacijenata sa disfunkcijom lijeve komore (ejekciona frakcija lijeve komore - LVEF ≤ 40 %) i klinički manifestnom srčanom insuficijencijom nakon skorašnjeg infarkta miokarda;
• kao dodatak standardnoj optimalnoj terapiji, za smanjenje rizika od kardiovaskularnog mortaliteta i morbiditeta kod odraslih pacijenata sa hroničnom srčanom insuficijencijom NYHA (New York Heart Association) klase II i sistolnom disfunkcijom lijeve komore (LVEF ≤ 30%) (vidjeti dio 5.1).

Doziranje

Za individualno prilagođavanje doze raspoložive su jačine od 25 mg i 50 mg. Maksimalna doza je 50 mg dnevno.

Pacijenti sa srčanom insuficijencijom nakon infarkta miokarda:

Preporučena doza održavanja za eplerenon je 50 mg jednom dnevno. Terapiju bi trebalo započeti dozom od 25 mg jednom dnevno i pažljivo je povećavati do željene doze od 50 mg jednom dnevno, poželjno u toku 4 nedjelje, uzimajući u obzir nivo kalijuma u serumu (vidjeti Tabelu 1). Terapiju eplerenonom bi trebalo započeti od 3 do 14 dana nakon akutnog infarkta miokarda.

Pacijenti sa (hroničnom) srčanom insuficijencijom NYHA klase II:

Kod pacijenata sa hroničnom srčanom insuficijencijom NYHA klase II terapiju treba započeti dozom od 25 mg jednom na dan i pažljivo je povećavati do željene doze od 50 mg jednom dnevno, poželjno u toku 4 nedjelje, uzimajući u obzir nivo kalijuma u serumu (vidjeti Tabelu 1 i dio 4.4).

Kod pacijenata sa nivoom kalijuma u serumu > 5 mmol/l ne treba započinjati terapiju eplerenonom (vidjeti dio 4.3).

Koncentraciju kalijuma u serumu treba odrediti prije početka terapije eplerenonom, zatim u toku prve nedjelje i mjesec dana nakon započinjanja terapije ili podešavanja doze. Serumski kalijum se mora određivati po potrebi periodično i nakon toga.

Nakon započinjanja terapije dozu lijeka bi trebalo prilagođavati na osnovu koncentracije kalijuma u serumu, kako je prikazano u Tabeli 1.

Tabela 1. Prilagođavanje doze eplerenona nakon početka terapije

Nakon prestanka primjene eplerenona usljed koncentracije kalijuma u serumu ≥ 6,0 mmol/l davanje eplerenona se može ponovo započeti u dozi od 25 mg svaki drugi dan, kada koncentracija kalijuma padne ispod 5,0 mmol/l.

Pedijatrijska populacija

Bezbjednost i efikasnost eplerenona kod djece i adolescenata nije utvrđena. Trenutno raspoloživi podaci su opisani u dijelovima 5.1 i 5.2.

Stariji pacijenti

Nije potrebno početno prilagođavanje doze eplerenona kod starijih osoba. Usljed smanjenja funkcije bubrega vezane za proces starenja, rizik od hiperkalijemije se povećava kod starijih osoba. Ovaj rizik se dodatno uvećava kada istovremeno postoji bolest povezana sa povećanom izloženošću lijeku, kao što je blago do umjereno oštećenje jetre. Preporučuje se periodično praćenje koncentracije kalijuma u serumu (vidjeti dio 4.4).

Oštećenje funkcije bubrega

Nije potrebno početno prilagođavanje doze lijeka kod pacijenata sa blagim poremećajima funkcije bubrega. Preporučuje se periodično praćenje koncentracije kalijuma u serumu (vidjeti dio 4.4) i prilagođavanje doze u skladu sa preporukama u Tabeli 1.

Kod pacijenata sa umjerenim poremećajem funkcije bubrega (ClCr 30-60 ml/min) liječenje se započinje dozom od 25 mg svaki drugi dan, i doza se podešava u skladu sa koncentracijom kalijuma u serumu (vidjeti Tabelu 1).

Preporučuje se periodično praćenje kalijuma u serumu (vidjeti dio 4.4).

Ne postoji iskustvo u primjeni eplerenona kod pacijenata sa ClCr < 50 ml/min i srčanom insuficijencijom nakon infarkta miokarda. Eplerenon treba primjenjivati oprezno kod ovih pacijenata.

Doze veće od 25 mg/dan nijesu ispitivane kod pacijenata sa ClCr < 50 ml/min.

Primjena kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije bubrega (ClCr < 30 ml/min) je kontraindikovana (vidjeti dio 4.3.)

Eplerenon se ne uklanja dijalizom.

Oštećenje funkcije jetre

Nije potrebno početno prilagođavanje doza lijeka kod pacijenata sa blagim ili umjerenim poremećajima funkcije jetre. Usljed povećane sistemske izloženosti eplerenonu kod pacijenata sa blagim do umjerenim poremećajima funkcije jetre preporučuje se češće i redovno praćenje serumskog kalijuma, posebno kod starijih pacijenata (vidjeti dio 4.4).

Istovremena primjena sa drugim ljekovima

U slučaju istovremene primjene sa blagim do umjerenim inhibitorima CYP3A4, kao što su amjodaron,

diltiazem i verapamil, doza je 25 mg jednom dnevno i ona ne treba da se povećava (vidjeti dio 4.5).

Eplerenon se može uzimati uz obrok, ili nezavisno od obroka (vidjeti dio 5.2).

• Preosjetljivost na eplerenon ili na bilo koju od pomoćnih supstanci navedenih u dijelu 6.1;
• Pacijenti sa koncentracijom kalijuma u serumu > 5,0 mmol/l, u trenutku započinjanja terapije;
• Pacijenti sa teškom insuficijencijom bubrega (eGFR < 30 ml/min/1,73 m2);
• Pacijenti sa teškom insuficijencijom jetre (Child-Pugh klasa C);
• Pacijenti koji primaju diuretike koji štede kalijum, suplemente kalijuma, kao i snažne inhibitore CYP3A4 izoenzima (kao što su itrakonazol, ketokonazol, ritonavir, nelfinavir, klaritromicin, telitromicin i nefazodon) (vidjeti dio 4.5);
• Istovremena primjena inhibitora angiotenzin konvertujućeg enzima (ACE) i antagonista receptora angiotenzina II (ARB) sa eplerenonom.

Hiperkalijemija

S obzirom na mehanizam djelovanja lijeka, nakon primjene eplerenona može doći do hiperkalijemije. Koncentraciju kalijuma u serumu treba pratiti kod svih pacijenata prilikom započinjanja terapije, kao i prilikom promjene doze lijeka. Poslije toga, periodično praćenje se preporučuje, posebno kod pacijenata kod kojih postoji rizik od razvoja hiperkalijemije, kao što su stariji pacijenti, pacijenti sa renalnom insuficijencijom (vidjeti dio 4.2) i pacijenti sa dijabetesom. Primjena suplemenata kalijuma nakon započinjanja terapije eplerenonom se ne preporučuje zbog povećanog rizika od hiperkalijemije.

Pokazano je da smanjenje doze lijeka smanjuje i koncentraciju serumskog kalijuma. U jednoj studiji,

hidrohlortiazid, koji je dodat terapiji eplerenonom, spriječio je povećanje serumskog kalijuma.

Rizik od hiperkalijemije može da se poveća kada se eplerenon koristi u kombinaciji sa ACE inhibitorom i/ili antagonistom receptora angiotenzina II (ARB). Ne smije se koristiti kombinacija ACE inhibitora i ARB sa eplerenonom (vidjeti dijelove 4.3 i 4.5).

Oštećenje funkcije bubrega

Koncentraciju kalijuma treba stalno pratiti kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega, uključujući dijabetičku mikroalbuminuriju. Rizik od hiperkalijemije se povećava sa smanjenjem funkcije bubrega. Iako su podaci dobijeni iz EPHESUS (Eplerenone Post-acute Myocardial Infarction Heart failure Efficacy and Survival Study) studije koji se odnose na pacijente sa dijabetesom tipa 2 i mikroalbuminurijom ograničeni, u ovoj maloj grupi pacijenata je uočeno češće pojavljivanje hiperkalijemije. Zbog toga, potreban je oprez prilikom liječenja ovih pacijenata. Eplerenon se ne uklanja primjenom hemodijalize.

Oštećenje funkcije jetre

Nije zapaženo povećanje koncentracije kalijuma u serumu iznad 5,5 mmol/l kod pacijenata sa blagom do umjerenom insuficijencijom jetre (Child-Pugh klasa A i B). Ipak, treba pratiti koncentraciju elektrolita kod pacijenata sa blagom do umjerenom insuficijencijom jetre. Primjena eplerenona kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre nije do sada procjenjivana, pa se stoga smatra kontraindikovanom (vidjeti dijelove 4.2. i 4.3).

Istovremena primjena sa induktorima izoenzima CYP3A4

Ne preporučuje se istovremena primjena eplerenona sa snažnim induktorima CYP3A4 (vidjeti dio 4.5).

Litijum, ciklosporin i takrolimus treba izbjegavati za vrijeme terapije eplerenonom (vidjeti dio 4.5).

Pomoćne supstance sa potvrđenim dejstvom

Lijek Diupot sadrži laktozu, monohidrat. Pacijenti sa rijetkim nasljednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom Lapp laktaze ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom, ne smiju koristiti ovaj lijek.

Lijek Diupot sadrži manje od 1 mmol natrijuma (23 mg) po tableti, odnosno suštinski ne sadrži natrijum.

Farmakodinamske interakcije

Diuretici koji štede kalijum i suplementi kalijuma

Usljed povećanog rizika od hiperkalijemije eplerenon se ne smije propisivati pacijentima koji primaju diuretike koji štede kalijum i suplemente kalijuma (vidjeti dio 4.3). Diuretici koji štede kalijum mogu takođe pojačavati efekte antihipertenziva i drugih diuretika.

ACE inhibitori, antagonisti receptora angiotenzina II (ARB)

Rizik od hiperkalijemije može biti povišen kada se eplerenon koristi u kombinaciji sa ACE inhibitorima i/ili ARB. Preporučuje se redovno praćenje kalijuma u serumu i funkcije bubrega, posebno kod pacijenata sa rizikom od oštećenja funkcije bubrega, kao što su stariji pacijenti. Trojna kombinacija ACE inhibitora, ARB i eplerenona se ne smije primjenjivati (vidjeti dijelove 4.3. i 4.4).

Litijum

Studije interakcija eplerenona sa litijumom nijesu sprovedene. Međutim, toksičnost litijuma je pokazana kod pacijenata koji primaju istovremeno litijum sa diureticima i ACE inhibitorima (vidjeti dio 4.4). Zbog toga, istovremenu primjenu eplerenona i litijuma treba izbjegavati. Ako je neophodno dati ovu kombinaciju, treba pratiti koncentraciju litijuma u plazmi (vidjeti dio 4.4).

Ciklosporin, takrolimus

Ciklosporin i takrolimus mogu dovesti do poremećaja funkcije bubrega i povećanja rizika od hiperkalijemije. Treba izbjegavati istovremenu primjenu eplerenona i ciklosporina ili takrolimusa. Ako je neophodno da se za vrijeme terapije eplerenonom primjenjuju ciklosporin i takrolimus, potrebno je redovno praćenje kalijuma u serumu i bubrežne funkcije (vidjeti dio 4.4).

Nesteroidni antiinflamatorni ljekovi (NSAIL)

Terapija sa NSAIL može da dovede do akutne bubrežne insuficijencije djelujući direktno na glomerularnu filtraciju, posebno kod pacijenata sa rizikom (stariji pacijenti i/ili dehidrirani pacijenti). Pacijenti koji primaju eplerenon i NSAIL treba da budu adekvatno hidrirani, a bubrežna funkcija mora biti ispitana prije započinjanja liječenja.

Trimetoprim

Istovremena primjena trimetoprima sa eplerenonom povećava rizik od hiperkalijemije. Treba pratiti koncentraciju kalijuma u serumu i funkciju bubrega posebno kod onih pacijenata koji već imaju oboljenje bubrega i kod starijih.

Antagonisti alfa-1 adrenergičkih receptora (npr. prazosin, alfuzosin)

Kada se blokatori alfa-1 adrenergičkih receptora kombinuju sa eplerenonom postoji mogućnost pojačanja hipotenzivnog efekta i/ili pojave posturalne hipotenzije. Iz tog razloga se preporučuje kliničko praćenje posturalne hipotenzije kada se eplerenon daje sa blokatorima alfa1 adrenergičkih receptora.

Triciklični antidepresivi, neuroleptici, amifostin, baklofen

Istovremena primjena ovih ljekova sa eplerenonom može potencijalno da poveća antihipertenzivne efekte i rizik od posturalne hipotenzije.

Glukokortikoidi, tetrakozaktid

Istovremena primjena ovih ljekova sa eplerenonom može potencijalno da smanji antihipertenzivne efekte (retencija natrijuma i vode).

Farmakokinetičke interakcije

In vitro studije pokazuju da eplerenon nije inhibitor izoenzima CYP1A2, CYP2C19, CYP2C9, CYP2D6 ili CYP3A4. Eplerenon nije supstrat ili inhibitor P-glikoproteina.

Digoksin

Sistemska izloženost (PIK) digoksinu se povećava za 16% pri istovremenoj primjeni sa eplerenonom (90% CI: 4%-30%). Posebna pažnja je potrebna kada se digoksin primjenjuje u dozama koje su blizu gornje granice terapijskog opsega.

Varfarin

Nijesu zabilježene klinički značajne interakcije sa varfarinom. Posebna pažnja je potrebna kada se varfarin daje u dozama koje su blizu gornje granice terapijskog opsega.

CYP3A4 supstrati

Rezultati farmakokinetičkih studija sa CYP3A4 supstratima, npr. midazolamom i cisapridom, nijesu pokazali značajne farmakokinetičke interakcije kada se ovi ljekovi daju zajedno sa eplerenonom.

CYP3A4 inhibitori

- Snažni inhibitori CYP3A4: Može doći do značajnih farmakokinetičkih interakcija kada se eplerenon daje sa ljekovima koji inhibišu CYP3A4. Snažan inhibitor CYP3A4 (ketokonazol 200 mg dva puta na dan) povećavao je površinu ispod krive (PIK) eplerenona za 441% (vidjeti dio 4.3). Istovremena primjena eplerenona sa snažnim inhibitorima CYP3A4, kao što su ketokonazol, itrakonazol, ritonavir, nelfinavir, klaritromicin, telitromicin i nefazodon je kontraindikovana (vidjeti dio 4.3).

- Blagi do umjereni inhibitori CYP3A4: Istovremena primjena sa eritromicinom, sakvinavirom, amjodaronom, diltiazemom, verapamilom i flukonazolom je dovodila do značajnih farmakokinetičkih interakcija sa povećanjem PIK u opsegu od 98% do 187%. Stoga, doza eplerenona ne bi trebalo da prelazi 25 mg kada se blagi do umjereni inhibitori CYP3A4 izoenzima primjenjuju sa ovim lijekom (vidjeti dio 4.2).

CYP3A4 induktori

Istovremena primjena kantariona (jak CYP3A4 induktor) sa eplerenonom je dovela do smanjenja PIK eplerenona za 30%. Još izrazitije smanjenje PIK može se javiti kada se koriste snažniji CYP3A4 induktori, kao što je rifampicin. Zbog rizika od smanjenja efikasnosti eplerenona, ne preporučuje se istovremena primjena snažnih CYP3A4 induktora (kao što su rifampicin, karbamazepin, fenitoin, fenobarbital i kantarion) sa eplerenonom (vidjeti dio 4.4).

Antacidi

Na osnovu rezultata jedne farmakokinetičke kliničke studije, ne očekuju se značajne interakcije kada se

antacidi primjenjuju sa eplerenonom.

Plodnost

Ne postoje raspoloživi podaci o uticaju eplerenona na plodnost kod ljudi.

Trudnoća

Nema adekvatnih podataka o primjeni eplerenona kod trudnica. Studije sprovedene na životinjama nisu

ukazale na direktna ili indirektna neželjena dejstva na trudnoću, embriofetalni razvoj, porođaj i postnatalni razvoj (vidjeti dio 5.3). Međutim, treba biti oprezan prilikom propisivanja eplerenona ženama u toku trudnoće.

Dojenje

Nije poznato da li se eplerenon nakon oralne primjene izlučuje u mlijeko dojilja. Međutim, pretklinička

ispitivanja su pokazala da su eplerenon i/ili njegovi metaboliti prisutni u mlijeku pacova, ali i da su se mladunci koji su sisali razvijali normalno. Pošto je nepoznato na koji način lijek djeluje na odojče, treba donijeti odluku da li da majka prestane sa dojenjem ili sa uzimanjem lijeka, uzimajući u obzir značaj koji lijek ima za njeno liječenje.

Nijesu sprovedene studije o uticaju eplerenona na sposobnost upravljanja motornim vozilima i mašinama.

Eplerenon ne dovodi do pospanosti ili smanjenja kognitivnih funkcija, ali treba uzeti u obzir da se može

pojaviti vrtoglavica za vrijeme terapije ovim lijekom.

U dvije studije (Eplerenone Post-acute Myocardial Infarction Heart Failure Efficacy and Survival Study

[EPHESUS] i Eplerenone in Mild Patients Hospitalization and Survival Study in Heart Failure [EMPHASIS-HF]) ukupna incidenca neželjenih događaja je bila slična u grupi koja je primala eplerenon i u grupi koja je dobijala placebo.

Dolje navedeni neželjeni događaji su oni za koje se pretpostavlja da su povezani sa liječenjem i veće su učestalosti u odnosu na placebo, ili su ozbiljni i značajno veće učestalosti u odnosu na placebo, ili su zabilježeni tokom postmarketinškog praćenja. Neželjeni događaji su prikazani prema sistemima organa i apsolutnoj učestalosti.

Učestalost je definisana na sljedeći način: veoma česta (≥1/10), česta (≥1/100 do < 1/10), povremena (≥

1/1000 do < 1/100), rijetka (≥1/10000 do <1/1000), veoma rijetka (<1/10000) i nepoznata (ne može se procijeniti na osnovu raspoloživih podataka).

U EPHESUS studiji bilo je brojčano više slučajeva moždanog udara u grupi sa veoma starim pacijentima

(≥75 godina). Nije, međutim, bilo statistički značajnih razlika između pojavljivanja moždanog udara u grupi koja je primala eplerenon (30) i placebo (22). U EMPHASIS-HF studiji broj moždanih udara u grupi sa veoma starim osobama (≥ 75 godina) iznosio je 9 u grupi koja je primala eplerenon i 8 u grupi koja je primala placebo.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Nijesu prijavljeni slučajevi predoziranja lijekom eplerenon kod ljudi. Najvjerovatnije manifestacije koje bi se mogle predvidjeti su hipotenzija ili hiperkalijemija. Eplerenon ne može da se ukloni hemodijalizom. Pokazano je da se izrazito vezuje za medicinski ugalj. Ako se razvije simptomatska hipotenzija, treba primijeniti suportivnu terapiju. Ako se razvije hiperkalijemija, treba primijeniti standardnu terapiju.

Farmakoterapijska grupa: Antagonisti aldosterona

ATC kod: C03DA04

Mehanizam djelovanja

Eplerenon ima relativnu selektivnost u vezivanju za rekombinantne humane mineralokortikoidne receptore u poređenju sa njegovim vezivanjem za rekombinantne humane glukokortikoidne, progesteronske i androgene receptore. Eplerenon sprečava vezivanje aldosterona, ključnog hormona u sistemu renin-angiotenzin-aldosteron (RAAS), koji je uključen u regulaciju krvnog pritiska i patofiziologiju kardiovaskularnih bolesti.

Farmakodinamski efekti

Eplerenon dovodi do produženog povećanja plazmatskog renina i serumskog aldosterona, što je u skladu sa inhibicijom negativne povratne sprege aldosterona na sekreciju renina. Povećanje aktivnosti plazmatskog renina i povećane koncentracije cirkulišućeg aldosterona ne prevazilaze efekte eplerenona.

U studijama sa više doza, kod pacijenata sa hroničnom srčanom insuficijencijom (NYHA klasa od II do IV), nakon dodavanja eplerenona standardnoj terapiji dolazilo je do očekivanog dozno zavisnog povećanja aldosterona. Slično, u kardiorenalnoj podstudiji EPHESUS terapija eplerenonom je dovodila do značajnog povećanja aldosterona. Ovi rezultati potvrđuju blokadu mineralokortikoidnog receptora u ovim populacijama pacijenata.

Eplerenon je ispitivan u studiji EPHESUS. Ova studija je bila duplo slijepa, placebo-kontrolisana, trajala je 3 godine, i u nju je bilo uključeno 6632 pacijenta sa akutnim infarktom miokarda, disfunkcijom lijeve komore (procjenjivano na osnovu mjerenja ejekcione frakcije lijeve komore (LVEF) koja je bila ≤ 40%), kao i kliničkim znacima srčane insuficijencije. Tokom 3 do 14 dana (u prosjeku 7 dana) nakon akutnog infarkta miokarda pacijenti su primali eplerenenon ili placebo uz standardnu terapiju, i to u inicijalnoj dozi od 25 mg jednom dnevno, a zatim je doza nakon 4 nedjelje pažljivo povećavana na 50 mg na dan, ukoliko je serumski kalijum bio < 5 mmol/l. Za vrijeme studije pacijenti su primali sljedeću standardnu terapiju: acetilsalicilnu kiselinu (92%), ACE inhibitore (90%), beta-blokatore (83%), nitrate (72%), diuretike Henle-ove petlje (66%) i inhibitore HMG CoA reduktaze (60%).

U kliničkom ispitivanju EPHESUS, dodatni primarni parametri praćenja ishoda bili su smrtnost od bilo kog uzroka i kombinovani parametar praćenja ishoda kardiovaskularne smrti ili hospitalizacija zbog kardiovaskularnih razloga; kod 14,4% pacijenata na eplerenonu i 16,7% pacijenata na placebu došlo je do smrtnog ishoda usljed različitih uzroka, dok je 26,7% pacijenata na eplerenonu i 30% pacijenata na placebu imalo kombinovani primarni parametar praćenja ishoda kardiovaskularne smrti ili hospitalizacije. Dakle, u EPHESUS studiji eplerenon je smanjio rizik od ukupnog mortaliteta za 15% u poređenju sa placebom (relativni rizik je 0,85; 95% CI je od 0,75 do 0,96; p = 0,008), primarno zbog smanjenja kardiovaskularnog mortaliteta. Rizik od smrti ili hospitalizacije izazvanih kardiovaskularnim uzrokom je smanjen primjenom eplerenona za 13% (relativni rizik je 0,87; CI 95% je od 0,79 do 0,95; p = 0,002). Smanjenje apsolutnog rizika za sve posmatrane parametre praćenja ishoda, kako ukupnog mortaliteta, tako i mortaliteta i hospitalizacije izazvane kardiovaskularnim uzrokom iznosilo je 2,3% i 3,3%, redom. Klinička efikasnost je bila prvenstveno pokazana kada je terapija eplerenonom započeta kod pacijenata mlađih od 75 godina. Korist od terapije kod pacijenata starijih od 75 godina za sada nije jasna. U grupi koja je primala eplerenon NYHA klasa je bila poboljšana ili ostala stabilna u statistički značajno većem procentu nego kod pacijenata koji su primali placebo. Incidenca hiperkalijemije bila je 3,4% u grupi koja je primala eplerenon, a 2% u placebo grupi (p < 0,001). Incidenca hipokalijemije bila je 0,5% u grupi koja je primala eplerenon u poređenju sa 1,5% u placebo grupi (p < 0,001).

Nijesu zabilježeni konzistentni efekti eplerenona na srčanu frekvencu, trajanje QRS kompleksa, ili PR ili QT interval kod 147 zdravih dobrovoljaca kod kojih su bile procjenjivane elektrokardiografske promjene za vrijeme farmakokinetičkih studija.

U EMPHASIS-HF studiji bio je ispitivan efekat eplerenona, kao dodatne terapije uz standardnu terapiju, na klinički ishod pacijenata sa sistolnom srčanom insuficijencijom i blagim simptomima (NYHA klasa II).

Ispitanici su bili uključeni u studiju ukoliko su bili starosti od najmanje 55 godina sa ejekcionom frakcijom lijeve komore (LVEF) ≤ 30% ili LVEF ≤ 35% uz produženi QRS > 130 milisekundi i ukoliko su bili hospitalizovani zbog kardiovaskularnih bolesti 6 mjeseci prije uključivanja u studiju ili ukoliko su imali koncentraciju plazmatskog natriuretičkog peptida (BNP) najmanje 250 pikograma/ml ili koncentraciju N terminalnog pro-BNP u plazmi najmanje 500 pikograma/ml kod muškaraca (750 pikograma/ml kod žena).

Eplerenon je davan u početnoj dozi od 25 mg jednom dnevno i nakon 4 nedjelje je doza povećavana na 50 mg jednom dnevno, ukoliko su vrijednosti kalijuma u krvi bile < 5 mmol/l. Izuzetno, ukoliko su procijenjene vrijednosti GFR bile 30-49 ml/min/1,73 m2, početna doza eplerenona je bila 25 mg svaki drugi dan i zatim je povećana na 25 mg jednom dnevno.

Ukupno 2737 ispitanika je bilo randomizirano (duplo – slijepo) na terapiju eplerenonom ili placebom, uz već postojeću terapiju diureticima (85%), ACE inhibitorima (78%), antagonistima receptora angiotenzina II (19%), beta-blokatorima (87%), antitrombotičkim ljekovima (88%), ljekovima za smanjenje lipida u krvi (63%) i glikozidima digitalisa (27%). Prosječni LVEF je bio oko 26% i prosječno trajanje QRS kompleksa je bilo 122 milisekundi. Većina pacijenata (83,4%) je bilo prethodno hospitalizovano zbog kardiovaskularnih razloga unutar 6 mjeseci prije randomizacije, od kojih je oko 50% bilo hospitalizovano zbog srčane insuficijencije. Oko 20% pacijenata je imalo implantirane defibrilatore ili terapiju za resinhronizaciju srčanog ritma.

Primarni parametar praćenja ishoda studije - kardiovaskularni mortalitet ili hospitalizacija zbog srčane insuficijencije, postignut je kod 249 pacijenata (18,3%) u grupi koja je primala eplerenon i kod 356 pacijenata (25,9%) u grupi koja je primala placebo (RR 0,63, 95% CI, 0,54-0,74; p <0,001). Efekat eplerenona na postizanje primarnog parametra praćenja ishoda je bio konzistentan kod svih podgrupa.

Ukupni mortalitet, kao sekundarni parametar praćenja ishoda studije, iznosio je 12,5% (171 pacijent) u grupi koja je primala eplerenon i 15,5% (213 pacijenata) u grupi koja je primala placebo (RR 0,76; 95% CI, 0,62 – 0,93; p = 0,008). Kardiovaskularni mortalitet bio je prijavljen kod 147 pacijenata (10,8%) u grupi koja je primala eplerenon i kod 185 (13,5%) pacijenata u grupi koja je primala placebo (RR 0,76; 95% CI, 0,61 – 0,94; p = 0,01).

U toku studije, hiperkalijemija (vrijednosti kalijuma u krvi > 5,5 mmol/l) bila je prijavljena kod 158 pacijenata (11,8%) u grupi koja je primala eplerenon i kod 96 pacijenata (7,2%) u grupi koja je primala

placebo (p < 0,001). Hipokalijemija, definisana kao vrijednosti kalijuma u krvi < 4 mmol/l bila je statistički značajno rjeđa u grupi koja je primala eplerenon u poređenju sa placebo grupom (38,9% za eplerenon u odnosu na 48,4% za placebo, p < 0,0001).

Pedijatrijska populacija

Eplerenon nije ispitivan kod pedijatrijskih pacijenata sa srčanom insuficijencijom.

U studiji sprovedenoj kod pedijatrijskih pacijenata sa hipertenzijom u trajanju od 10 nedjelja (uzrasta od 4 do 17 godina, n = 304), eplerenon u dozama kojima se postiže slična izloženost kao kod odraslih (od 25 mg do 100 mg na dan) nije efikasno smanjio krvni pritisak. U ovoj studiji, kao i u jednogodišnjoj pedijatrijskoj studiji bezbjednosti na 149 pacijenata, profil bezbjednosti je bio sličan kao kod odraslih. Eplerenon nije ispitivan kod hipertenzivnih pacijenata mlađih od 4 godine zbog toga što je studija na starijim pedijatrijskim pacijentima pokazala nedovoljnu efikasnost (vidjeti dio 4.2).

Nije ispitivan bilo koji (dugotrajni) efekat na hormonski status kod pedijatrijskih pacijenata.

Resorpcija

Apsolutna bioraspoloživost eplerenona je 69% nakon primjene tablete od 100 mg oralnim putem.

Maksimalna koncentracija u plazmi se dostiže nakon približno 1,5 - 2 sata. Maksimalna koncentracija lijeka u plazmi (Cmax) i površina ispod krive (PIK) su proporcionalne dozi u opsegu od 10 do 100 mg, dok se ta proporcionalnost postepeno gubi pri primjeni doza većih od 100 mg. Ravnotežne koncentracije se postižu unutar 2 dana. Hrana ne utiče na resorpciju lijeka.

Distribucija

Vezivanje eplerenona za proteine plazme iznosi oko 50%, i to prvenstveno za alfa-1 kiseli glikoprotein.

Prividni volumen distribucije u stanju ravnoteže se procjenjuje na 42-90 l. Ovaj lijek nema posebnog

afiniteta za vezivanje za eritrocite.

Metabolizam

Eplerenon se primarno metaboliše preko CYP 3A4. U ljudskoj plazmi nijesu nađeni aktivni metaboliti leka.

Izlučivanje

Manje od 5% doze eplerenona je identifikovano kao nepromijenjen lijek u urinu i fecesu. Nakon jedne oralno unijete doze radioaktivno-obilježenog lijeka, oko 32% doze je bilo izlučeno u fecesu, a oko 67% u urinu. Poluvrijeme eliminacije eplerenona je približno 3 do 6 sati. Prividni plazmatski klirens je približno 10 l/h.

Posebne populacije pacijenata

Starost, pol i rasa

Farmakokinetika eplerenona u dozi od 100 mg jednom dnevno je ispitivana kod starijih osoba (≥ 65 godina), muškaraca i žena, kao i kod pripadnika crne rase. Farmakokinetika eplerenona se nije značajno razlikovala kod muškaraca i žena. U stanju ravnoteže kod starijih osoba Cmax je bila veća za 22%, a PIK za 45% u poređenju sa mlađim osobama (od 18 do 45 godina). U stanju ravnoteže Cmax je bila za 19% niža, a PIK za 26% niži kod pripadnika crne rase (vidjeti dio 4.2.).

Pedijatrijska populacija

Populacioni farmakokinetički model za koncentracije eplerenona dobijen na osnovu dvije studije sprovedene kod 51 pedijatrijskog pacijenta sa hipertenzijom, ukazuje da tjelesna masa ima statistički značajan efekat na volumen distribucije eplerenona, ali ne i na klirens. Vrijednosti volumena distribucije i maksimalne izloženosti kod pedijatrijskih pacijenata veće tjelesne mase, su bile slične vrijednostima kod odraslih približne tjelesne mase. Kod pacijenata tjelesne mase manje od 45 kg, volumen distribucije je oko 40% niži dok je maksimalna izloženost veća nego kod odraslih pacijenata.

Početne doze eplerenona su bile 25 mg jednom dnevno kod pedijatrijskih pacijenata i povećavale se na 25mg dva puta dnevno nakon dvije nedjelje, sve do 50 mg dva puta dnevno, ukoliko je bilo klinički indikovano. Pri ovim dozama, najveća zabilježena koncentracija eplerenona kod pedijatrijskih pacijenata nije bila značajno veća od koncentracija kod odraslih za početnom dozom od 50 mg jednom dnevno.

Insuficijencija bubrega

Farmakokinetika eplerenona je bila ispitivana kod pacijenata sa različitim stepenom renalne insuficijencije i kod pacijenata koji su bili podvrgnuti hemodijalizi. U poređenju sa kontrolnim ispitanicima PIK u stanju ravnoteže i Cmax su bili povećani za 38% i 24% kod pacijenata sa jako izraženim oštećenjem bubrežne funkcije, a smanjeni za 26% i 3% kod pacijenata koji su bili podvrgnuti hemodijalizi. Nije zapažena korelacija između plazmatskog klirensa eplerenona i klirensa kreatinina. Eplerenon se ne uklanja hemodijalizom (vidjeti dio 4.4).

Insuficijencija jetre

Farmakokinetika eplerenona u dozi od 400 mg ispitivana je kod pacijenata sa umjerenim oštećenjem funkcije jetre (Child-Pugh klasa B) u poređenju sa zdravim osobama. Vrijednosti Cmax i PIK u stanju ravnoteže su bile su povišene za 3,6% i 42% (vidjeti dio 4.2). Pošto primjena eplerenona nije ispitana kod pacijenata sa teškim oštećenjem jetre, eplerenon je kontraindikovan kod ove grupe pacijenata (vidjeti dio 4.3).

Insuficijencija srca

Farmakokinetika eplerenona u dozi od 50 mg bila je ispitivana kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom (NYHA klasa II-IV). U poređenju sa zdravim osobama istog uzrasta, tjelesne mase i pola, vrijednosti PIK i Cmax u stanju ravnoteže kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom bile su za 38 % i 30% veće. U skladu sa ovim rezultatima, populaciona farmakokinetička analiza eplerenona koja se zasnivala na subpopulaciji pacijenata iz studije EPHESUS je ukazala da je klirens eplerenona kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom bio sličan onome kod zdravih starijih osoba.

Pretklinička ispitivanja bezbjednosne farmakologije, genotoksičnosti, karcinogenog potencijala i

reproduktivne toksičnosti nisu otkrila posebne štetne efekte eplerenona za ljude.

U studijama toksičnosti sa ponovljenim dozama lijeka zapažena je atrofija prostate kod pacova i pasa prilikom primjene doza koje su bile nešto veće od onih koje se primjenjuju u kliničkoj praksi. Međutim, te promjene na prostati nijesu bile udružene sa funkcionalnim poremećajima. Njihov klinički značaj još uvijek je nepoznat.

Jezgro tablete:

laktoza monohidrat;

celuloza, mikrokristalna;

hipromeloza (Benecel E3);

kroskarmeloza natrijum (tip A);

talk;

magnezijum stearat.

Film tablete (Opadry Yellow 02F220004):

Macrogol 6000 (E 1521);

HPMC 2910/ hipromeloza 5cP (E 464);

talk (E553b);

titan dioksid (E 171);

gvožđe (III) oksid, crveni (E 172);

gvožđe (III) oksid, žuti (E 172).

Nije primjenljivo.

3 godine.

Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.

Diupot, 25 mg, film tableta

Unutrašnje pakovanje je bijeli neprovidni PVC-Alu blister koji sadrži 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Diupot, 50 mg, film tableta

Unutrašnje pakovanje je bijeli neprovidni PVC-Alu blister koji sadrži 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Lijek Diupot sadrži aktivnu supstancu eplerenon, koja pripada grupi ljekova koji se nazivaju selektivni antagonisti aldosterona. Ovi ljekovi sprječavaju dejstvo aldosterona, supstance koja se stvara u organizmu i koja je značajna za kontrolu krvnog pritiska i funkcije srca. Visoki nivo aldosterona može prouzrokovati promjene u organizmu koje dovode do srčane slabosti.

Lijek Diupot se koristi za liječenje srčane slabosti kako bi se spriječilo pogoršanje i smanjila mogućnost hospitalizacije (zadržavanja u bolnici):

- ukoliko ste nedavno imali srčani udar, lijek Diupot se primjenjuje u kombinaciji sa drugim ljekovima za liječenje srčane slabosti, ili

- ukoliko imate stalne, blage simptome uprkos terapiji koju ste do sada primali.

Lijek Diupot ne smijete koristiti:

- ukoliko ste preosjetljivi (alergični) na eplerenon ili na bilo koju od pomoćnih supstanci ovog lijeka (navedene u dijelu 6);

- ukoliko imate visoku koncentraciju kalijuma u krvi (hiperkalijemiju);

- ukoliko uzimate ljekove za izbacivanje viška tečnosti iz organizma (diuretike koji štede kalijum) ili

preparate koji sadrže kalijum (suplemente kalijuma);

- ukoliko imate teško oboljenje bubrega;

- ukoliko imate teško oboljenje jetre;

- ukoliko uzimate ljekove za liječenje gljivičnih infekcija (ketokonazol ili itrakonazol);

- ukoliko uzimate antivirusne ljekove za liječenje HIV infekcije (ritonavir ili nelfinavir);

- ukoliko uzimate antibiotike za liječenje bakterijskih infekcija (klaritromicin ili telitromicin);

- ukoliko uzimate lijek nefazodon, koji se koristi za liječenje depresije;

- ukoliko istovremeno uzimate ljekove za liječenje određenih srčanih oboljenja ili povišenog krvnog pritiska, tzv. inhibitore angiotenzin konvertujućeg enzima (ACE inhibitore) i antagoniste receptora angiotenzina II (ARB).

Upozorenja i mjere opreza:

Razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom prije nego što uzmete lijek Diupot, ukoliko:

- imate oboljenje jetre ili bubrega (vidjeti takođe poglavlje "Lijek Diupot ne smijete koristiti");

- uzimate litijum (obično se koristi za liječenje manično-depresivnih poremećaja, koji se takođe nazivaju bipolarni poremećaji);

- uzimate ljekove takrolimus ili ciklosporin (koriste se za liječenje oboljenja kože, kao što su psorijaza ili ekcem i za sprječavanje reakcije odbacivanja nakon transplantacije organa).

Djeca i adolescenti

Bezbjednost i efikasnost primjene eplerenona kod djece i adolescenata nije utvrđena.

Primjena drugih ljekova

Obavijestite svog ljekara ili farmaceuta ukoliko uzimate, donedavno ste uzimali ili ćete možda uzimati bilo koje druge ljekove. Ovo uključuje ljekove koji se mogu nabaviti bez recepta.

Ne smijete uzimati lijek Diupot istovremeno sa sljedećim ljekovima (vidjeti takođe dio "Lijek Diupot ne smijete koristiti"):

- itrakonazol ili ketokonazol (za liječenje gljivičnih infekcija), ritonavir, nelfinavir (antivirusni lijek i za

liječenje HIV infekcije), klaritromicin, telitromicin (za liječenje bakterijskih infekcija) ili nefazodon (za liječenje depresije), jer ovi ljekovi mogu usporiti razgradnju lijeka Diupot i time produžiti njegovo djelovanje;

- diuretike koji štede kalijum (za izbacivanje viška tečnosti iz organizma) i suplemente kalijuma, jer

ovi ljekovi mogu povećati rizik od porasta koncentracije kalijuma u krvi;

- ACE inhibitore i antagoniste receptora angiotenzina II (ARB) u isto vrijeme (koriste se za liječenje visokog krvnog pritiska, srčanih ili određenih bubrežnih oboljenja), s obzirom na to da ovi ljekovi mogu povećati rizik od porasta koncentracije kalijuma u krvi;

Molimo Vas da obavijestite svog ljekara ako uzimate bilo koji od sljedećih ljekova:

- litijum (obično se koristi za liječenje manično-depresivnih poremećaja, koji se takođe zovu bipolarni poremećaji). Pokazano je da primjena litijuma istovremeno sa diureticima i ACE inhibitorima (za liječenje visokog krvnog pritiska i srčanih oboljenja) dovodi do izraženog porasta koncentracija litijuma u krvi, što može prouzrokovati pojavu neželjenih dejstava kao što su gubitak apetita, oštećenje vida, zamor, mišićna slabost i grčevi u mišićima;

- ciklosporin ili takrolimus (za liječenje pojedinih oboljenja kože, kao što je psorijaza ili ekcem, kao i za sprječavanje reakcije odbacivanja nakon transplantacije organa). Ovi ljekovi mogu izazvati bubrežne probleme i na taj način povećati rizik od porasta koncentracije kalijuma u krvi;

- nesteroidne antiinflamatorne ljekove (ljekovi protiv bolova poput ibuprofena, koji se koriste za ublažavanje bola, ukočenosti i zapaljenja). Ovi ljekovi mogu izazvati bubrežne probleme i na taj način povećati rizik od povišene koncentracije kalijuma u krvi;

- trimetoprim (za liječenje bakterijskih infekcija) može povećati rizik od povišene koncentracije kalijuma u krvi;

- antagoniste alfa-1 adrenergičkih receptora, kao što su prazosin ili alfuzosin (za liječenje visokog krvnog pritiska i određenih oboljenja prostate) mogu dovesti do pada krvnog pritiska i vrtoglavice pri ustajanju;

- triciklične antidepresive, kao što su amitriptilin ili amoksapin (za liječenje depresije), antipsihotike (neuroleptike), kao što su hlorpromazin ili haloperidol (za terapiju psihijatrijskih poremećaja), amifostin (za hemioterapiju karcinoma) i baklofen (za liječenje mišićnih grčeva). Ovi ljekovi mogu da dovedu do pada krvnog pritiska i vrtoglavice pri ustajanju;

- glukokortikoide, kao što su hidrokortizon ili prednizon (za liječenje zapaljenja i određenih kožnih oboljenja) i tetrakozaktid (za postavljanje dijagnoze i liječenje poremećaja kore nadbubrežne žlijezde) mogu oslabiti dejstvo lijeka Diupot na sniženje krvnog pritiska;

- digoksin (za liječenje oboljenja srca). Koncentracija digoksina u krvi može biti povećana pri istovremenoj primjeni sa lijekom Diupot;

- varfarin (protiv zgrušavanja krvi). Potreban je oprez pri istovremenoj primjeni varfarina, jer visoke koncentracije ovog lijeka u krvi mogu izmijeniti dejstvo lijeka Diupot;

- eritromicin (za liječenje bakterijskih infekcija), sakvinavir (antivirusni lijek za liječenje HIV infekcije), flukonazol (za liječenje gljivičnih infekcija), amjodaron, diltiazem i verapamil (za liječenje srčanih oboljenja i visokog krvnog pritiska), jer ovi ljekovi mogu usporiti razgradnju lijeka Diupot i time produžiti njegovo djelovanje;

- kantarion (biljni lijek), rifampicin (za liječenje bakterijskih infekcija), karbamazepin, fenitoin i fenobarbital (između ostalog se koriste za liječenje epilepsije), jer ovi ljekovi mogu ubrzati razgradnju lijeka Diupot i time oslabiti njegovo djelovanje.

Uzimanje lijeka Diupot sa hranom ili pićem

Lijek Diupot se može uzeti nezavisno od obroka.

Plodnost, trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obratite se ljekaru ili farmaceutu za savjet prije nego što uzmete ovaj lijek. Efekat lijeka Diupot nije bio ispitivan za vrijeme trudnoće kod žena.

Nije poznato da li se eplerenon izlučuje u mlijeko dojilja. Vaš ljekar će doneti odluku da li da prekinete dojenje ili terapiju lijekom Diupot.

Uticaj lijeka Diupot na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama

Možete osjetiti vrtoglavicu nakon uzimanja ovoga lijeka. U tom slučaju, nemojte upravljati vozilom niti rukovati mašinama.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Diupot

Lijek Diupot sadrži laktozu, monohidrat. U slučaju intolerancije na pojedine šećere, obratite se Vašem ljekaru prije upotrebe ovog lijeka.

Ovaj lijek sadrži manje od 1mmol natrijuma (23 mg) po tableti, odnosno suštinski ne sadrži natrijum.

Uvijek uzimajte ovaj lijek tačno onako kako Vam je rekao Vaš ljekar ili farmaceut. Provjerite sa ljekarom ili farmaceutom ako nijeste sigurni kako da koristite ovaj lijek.

Način primjene

Diupot, film tablete, se mogu uzeti sa hranom ili na prazan želudac. Progutajte cijelu tabletu sa dovoljno vode.

Lijek Diupot se uglavnom primjenjuje zajedno sa drugim ljekovima za liječenje srčane slabosti poput beta-blokatora.

Doziranje

Uobičajena početna doza je jedna tableta od 25 mg jednom dnevno, a može se povećati do ukupne doze od 50 mg/dan u roku od četiri nedjelje (koja se može dati kao jedna tableta od 50 mg ili dvije tablete od 25 mg). Maksimalna preporučena doza iznosi 50 mg dnevno.

Koncentraciju kalijuma u krvi treba izmjeriti prije započinjanja terapije lijekom Diupot, tokom prve nedjelje i mjesec dana od početka terapije ili nakon promjene doze lijeka. Vaš ljekar može da prilagodi dozu lijeka, u zavisnosti od koncentracije kalijuma u krvi.

Pacijenti sa oboljenjem bubrega

Ako imate blago oboljenje bubrega, početna doza lijeka iznosi 25 mg svakog dana. Ako imate umjereno teško oboljenje bubrega, početna doza lijeka iznosi 25 mg svakog drugog dana. Ove doze lijeka može podešavati ljekar u zavisnosti od koncentracije kalijuma u krvi.

Kod pacijenata sa teškim oboljenjem bubrega ne preporučuje se primjena lijeka Diupot.

Pacijenti sa oboljenjem jetre

Kod pacijenata sa blagim do umjereno teškim oboljenjem jetre, nije potrebno podešavanje početne doze lijeka.

Ukoliko imate oboljenje jetre ili bubrega, morate češće kontrolisati koncentraciju kalijuma u krvi (takođe vidjeti poglavlje “Lijek Diupot ne smijete koristiti“).

Stariji pacijenti

Nije potrebno prilagođavanje početne doze lijeka.

Primjena kod djece i adolescenata

Primjena lijeka Diupot se ne preporučuje u ovoj populaciji.

Ako ste uzeli više lijeka Diupot nego što je trebalo

Ukoliko ste uzeli veću dozu lijeka Diupot nego što bi trebalo, odmah razgovarajte sa svojim ljekarom ili farmaceutom.

Ako ste uzeli previsoku dozu lijeka Diupot, najvjerovatniji simptomi koji se mogu javiti su nizak krvni pritisak (ispoljava se kao osjećaj omaglice, vrtoglavice, zamućenog vida, slabosti, gubitka svijesti) ili hiperkalijemija, tj. visoka koncentracija kalijuma u krvi (ispoljava se u vidu mišićnih grčeva, proliva, mučnine, vrtoglavice ili glavobolje).

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Diupot

Ukoliko se približilo vrijeme da uzmete sljedeću tabletu, preskočite propuštenu dozu i uzmite sljedeću tabletu po utvrđenom rasporedu.

U suprotnom, uzmite sljedeću tabletu čim se sjetite, vodeći pri tome računa da treba da prođe više od 12 sati do uzimanja naredne doze. Nakon toga nastavite da uzimate tablete onako kako Vam je to ljekar propisao.

Ne uzimajte dvostruku dozu kako biste nadoknadili propuštenu.

Ako prestanete da uzimate lijek Diupot

Važno je da nastavite da uzimate lijek Diupot, sve dok Vam ljekar ne kaže da prekinete terapiju.

Ako imate dodatnih pitanja o primjeni ovog lijeka, obratite se svom ljekaru ili farmaceutu.

Kao i svi ljekovi i lijek Diupot može izazvati neželjena dejstva, iako se ona ne moraju javiti kod svakoga.

Ukoliko se javi neko od sljedećih neželjenih dejstava odmah potražite hitnu medicinsku pomoć:

- oticanje lica, jezika ili grla,

- teškoće pri gutanju,

- koprivnjača i teškoće pri disanju.

Ovo su simptomi angioneurotskog edema, neželjenog dejstva čija je učestalost povremena (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek).

Ostala zabilježena neželjena dejstva su:

Česta (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

- povišena koncentracija kalijuma u krvi (simptomi uključuju grčeve mišića, proliv, mučninu, vrtoglavicu ili glavobolju),

- vrtoglavica,

- nesvjestica,

- povećana koncentracija holesterola u krvi,

- nesanica,

- glavobolja,

- srčane tegobe, kao što su nepravilni otkucaji srca i srčana slabost,

- kašalj,

- zatvor,

- nizak krvni pritisak,

- proliv,

- mučnina,

- povraćanje,

- poremećaj funkcije bubrega,

- osip,

- svrab,

- bolovi u leđima,

- osjećaj slabosti,

- mišićni grčevi,

- porast koncentracije uree u krvi,

- povišene vrijednosti kreatinina u krvi koje mogu ukazivati na bubrežne probleme.

Povremena (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

- infekcije,

- eozinofilija (povećan broj jedne vrste bijelih krvnih zrnaca),

- snižena koncentracija natrijuma u krvi,

- dehidratacija,

- povećana koncentracija triglicerida (masnoće) u krvi,

- ubrzan srčani rad,

- zapaljenje žučne kese,

- sniženje krvnog pritiska koje može izazvati vrtoglavicu prilikom ustajanja,

- tromboza (stvaranje krvnih ugrušaka) u nogama,

- bolovi u grlu,

- gasovi (nadutost),

- smanjena funkcija štitaste žlijezde,

- porast šećera u krvi,

- smanjen osjećaj dodira,

- pojačano znojenje,

- bol u kostima i mišićima,

- osjećaj lošeg opšteg stanja,

- zapaljenje bubrega,

- uvećanje dojki kod muškaraca,

- promjene nekih laboratorijskih testova krvi.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih dejstava možete da pomognete u procjeni bezbjednosti ovog lijeka. Sumnju na neželjena dejstva možete da prijavite i Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED):

Institut za ljekove i medicinska sredstva

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

QR kod za online prijavu sumnje na neželjeno dejstvo lijeka:

Lijek čuvajte van pogleda i domašaja djece.

Ovaj lijek se ne smije upotrijebiti nakon isteka roka upotrebe navedenog na spoljašnjem pakovanju nakon „Važi do:“. Rok upotrebe odnosi se na posljednji dan navedenog mjeseca.

Ovaj lijek ne zahtjeva posebne uslove čuvanja.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Diupot

• Aktivna supstanca je eplerenon.

Diupot, 25 mg, film tableta: Jedna film tableta sadrži 25 mg eplerenona.

Diupot, 50 mg, film tableta: Jedna film tableta sadrži 50 mg eplerenona.

• Pomoćne supstance su:

Jezgro tablete: laktoza monohidrat; celuloza, mikrokristalna; hipromeloza (Benecel E3); kroskarmeloza natrijum (tip A); talk; magnezijum stearat.

Film tablete (Opadry Yellow 02F220004): Macrogol 6000 (E 1521); HPMC 2910/ hipromeloza 5cP (E 464); talk (E553b); titan dioksid (E 171); gvožđe (III) oksid, crveni (E 172); gvožđe (III) oksid, žuti (E 172).

Kako izgleda lijek Diupot i sadržaj pakovanja

Film tableta.

Diupot, 25 mg, film tableta je okrugla, bikonveksna film tableta žute boje, sa utisnutom oznakom „E25“ na jednoj strani.

Diupot, 50 mg, film tableta je okrugla, bikonveksna film tableta žute boje, sa utisnutom oznakom „E50“ na jednoj strani.

Diupot, 25 mg, film tableta

Unutrašnje pakovanje je bijeli neprovidni PVC-Alu blister koji sadrži 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Diupot, 50 mg, film tableta

Unutrašnje pakovanje je bijeli neprovidni PVC-Alu blister koji sadrži 10 film tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 3 blistera (ukupno 30 film tableta) i Uputstvo za lijek.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole:

PharmaSwiss - Montenegro, PharmaSwiss doo Beograd, dio stranog društva u Podgorici,

Rimski trg br. 16, Podgorica, Crna Gora

Proizvođač:

PharmaSwiss d.o.o., Batajnički drum 5a, 11080 Beograd, Srbija

Režim izdavanja lijeka

Lijek se izdaje samo na ljekarski recept.

Broj i datum dozvole

Diupot, 25 mg, film tableta, blister, 30 (3x10) film tableta: 2030/24/3023 – 6322 od 07.06.2024. godine

Diupot, 50 mg, film tableta, blister, 30 (3x10) film tableta: 2030/24/3025 - 6324 od 07.06.2024. godine

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Jun, 2024. godine