ANAFRANIL® 25mg obložena tableta

Odrasli

Terapija depresivnih stanja različite etiologije i simptomatologije.

Opsesivno-kompulzivni poremećaj.

Fobija i panični napadi.

Katapleksije pridružene narkolepsiji.

Djeca i adolescenti

Opsesivno-kompulzivni poremećaj kod djece i adolescenata uzrasta 10-17 godina samo kada prethodna kognitivna bihejvioralna terapija i terapija SSRI (selektivnim inhibitorima ponovnog preuzimanja sertonina), nije pokazala odgovarajuće rezultate. Trajanje terapije je najduže 8 nedjelja.

Kod djece i adolescenata ne postoji dovoljno dokaza o bezbjednosti i efikasnosti lijeka Anafranil za terapiju depresivnih stanja različite etiologije i simptomatologije, fobija i paničnih poremećaja i katapleksije koja prati narkolepsiju.

Zbog toga se kod ovih indikacija ne preporučuje upotreba lijeka Anafranil kod djece i adolescenata (od 0 do 17 godina starosti).

Prije započinjanja terapije lijekom Anafranil, mora se regulisati hipokalijemija (vidjeti odjeljak 4.4).

Doziranje i način upotrebe treba da budu prilagođeni stanju svakoga pacijenta ponaosob. Cilj je da se postigne optimalni efekat sa što je moguće nižim dozama, uz oprezno povećavanje istih, naročito kod starijih pacijenata i adolescenata koji generalno pokazuju jači odgovor na lijek Anafranil od pacijenata srednje starosne dobi.

Kao posebna mjera opreza u odnosu na moguće produženje QT intervala i serotonergičku toksičnost, savjetuje se istrajnost u primjeni preporučenih doza, a bilo koje povećanje doze treba da bude praćeno mjerama opreza u slučaju da se istovremeno primjenjuju ljekovi koji produžavaju QT interval ili drugi serotonergički ljekovi (vidjeti odjeljak 4.4 i 4.5).

Depresija, opsesivno – kompulzivni poremećaj i fobije

Započeti terapiju jednom obloženom tabletom od 25 mg 2-3 puta dnevno. Dnevnu dozu povećavati postepeno, na primjer 25 mg svakih nekoliko dana (zavisno od toga kako se lijek podnosi), do 4-6 tableta od 25 mg tokom prve nedjelje lečenja. Kod teških slučajeva ovakvo doziranje može se povećavati do maksimalnih 250 mg dnevno. Kada se uspostavi jasno poboljšanje, prilagoditi dnevnu dozu dozi održavanja od oko 2-4 obložene tablete od 25 mg.

Panični napadi, agorafobija

Početi sa 1 tabletom od 10 mg dnevno. Zavisno od toga kako se lijek podnosi, povećavati dozu dok se ne dobije željeni odgovor. Potrebna dnevna doza varira uglavnom od pacijenta do pacijenta, i kreće se između 25 i 100 mg.

Ukoliko je neophodno, može se povećati do 150 mg. Preporučljivo je da se liječenje ne prekida najmanje 6 mjeseci, a kod doze održavanja da se smanjuje lagano tokom ovog perioda.

Ukoliko Vam je potrebna manja doza od 25 mg, koristite dostupan lijek manje jačine.

Katapleksija udružena sa narkolepsijom

Dnevna doza od 25 – 75 mg.

Stariji pacijenti

Početi terapiju sa 1 tabletom od 10 mg dnevno. Postepeno povećavati dozu do optimalnog nivoa od 30 – 50 mg dnevno, što treba postići nakon 10 dana i potom održavati do kraja terapije.

Djeca i adolescenti starosti 10 do 17 godina

Opsesivno-kompulzivni sindromi

Početna doza je 25 mg dnevno, i treba je postepeno povećavati (takođe u podijeljenim dozama) tokom prve dvije nedjelje, ukoliko se dobro podnosi do dnevnog maksimuma od 3 mg/kg, ili 100 mg, uzima se manja doza. Poslije toga, doza se može povećavati postupno tokom narednih nekoliko nedjelja do dnevnog maksimuma od 3 mg/kg ili 200 mg, uzima se manja doza. Maksimalno trajanje terapije je 8 nedjelja.

• Poznata preosjetljivost na klomipramin ili bilo koju od pomoćnih supstanci, ili ukrštena osjetljivost na triciklične antidepresive dibenzazepinske grupe.
• Skorašnji infarkt miokarda.
• Bilo koji stepen srčanog bloka ili druge srčane aritmije.
• Manija.
• Teško oboljenje jetre.
• Glaukom uskog ugla.
• Retencija urina.
• Anafranil se ne smije davati u kombinaciji, ili 3 nedjelje prije ili poslije terapije MAO inhibitorima (vidjeti odjeljak 4.5).
• Istovremena terapija sa selektivnim, reverzibilnim MAO-A inhibitorima, kao što je moklobemid, takođe je kontraindikovana.

Samoubistvo/suicidalne misli ili kliničko pogoršavanje

Depresija je povezana sa povećanim rizikom od suicidalnih misli, samopovređivanja i samoubistva (događaji vezani za samoubistvo). Ovaj rizik je prisutan dok ne dođe do značajne remisije. Kako do poboljšanja ne mora doći tokom prvih nekoliko nedjelja ili više nedjelja terapije, pacijenta treba pažljivije pratiti dok ne dođe do poboljšanja. Opšte kliničko iskustvo je da se rizik od samoubistva može povećati u ranom stadijumu oporavka.

Druga psihijatrijska stanja za koja se propisuje Anafranil, takođe mogu biti povezana sa povećanim rizikom od događaja povezanih sa samoubistvom. Dodatno, ova stanja mogu biti komorbiditeti sa većinom depresivnih poremećaja. Kod terapije pacijenata sa drugim psihijatrijskim poremećajima treba biti podjednako oprezan kao i kod terapije pacijenata sa depresivnim poremećajem.

Pacijenti sa anamnestičkim podacima o događajima povezanim sa samoubistvom, ili kod kojih se javlja značajan nivo suicidalnih ideja prije početka terapije, imaju povećan rizik od suicidalnih misli ili pokušaja samoubistva, i trebalo bi ih pažljivo pratiti tokom terapije. Meta analizom placebo kontrolisanih kliničkih studija antidepresivnih ljekova kod odraslih pacijenata sa psihijatrijskim poremećajima, pokazan je povećan rizik od suicidalnog ponašanja sa antidepresivima u poređenju sa placebom kod pacijenata mlađih od 25 godina starosti.

Treba pažljivo sprovesti nadzor pacijenata, a posebno onih sa povećanim rizikom tokom terapije, naročito na početku terapije i pri promjeni doze. Pacijente (i oni koji se brinu o pacijentima) treba upozoriti o potrebi praćenja kliničkog pogoršavanja, suicidalnog ponašanja ili misli i neobičnih promjena u ponašanju i da pri tom potraže savjet od ljekara odmah nakon pojave tih simptoma.

Primjena kod djece i adolescenata (0-17 godina starosti)

Anafranil ne treba koristiti u terapiji depresivnih stanja, fobija i katapleksije povezane sa narkolepsijom kod djece i adolescenata mlađih od 18 godina (vidjeti odjeljak 4.1).

Antidepresivi povećavaju rizik od ponašanja povezanog sa samoubistvom (pokušaj samoubistva ili suicidalne misli), i neprijateljsko raspoloženje (predominantno agresija, protivničko ponašanje i ljutnja) bili su češće zapaženi u kliničkim ispitivanjima kod djece i adolescenata liječenih antidepresivima u poređenju sa placebom. Ako je na osnovu kliničke potrebe odluka za sprovođenje terapije ipak doneta, pacijenta treba pažljivo pratiti ako se jave suicidalni simptomi. Dodatno, nema dugotrajnih bezbjednosnih podataka kod djece i adolescenata koji se tiču rasta, sazrijevanja i razvoja kognitivnog ponašanja.

Porodice i one koji se brinu o pacijentima, bilo da su to djeca ili adolescenti koji su na terapiji antidepresivima zbog psihijatrijskih ili nepsihijatrijskih indikacija, treba upozoriti na potrebu za praćenjem pacijenata kada se radi o pojavi drugih psihijatrijskih simptoma (vidjeti odjeljak 4.8), pojavi suicida, i da takve simptome odmah prijave ljekaru.

Recepte za Anafranil treba propisati za najmanju količinu tableta u skladu sa dobro vođenom terapijom, da bi se smanjio rizik od predoziranja.

Kod ovih pacijenata treba razmotriti izmjenu terapijskog režima uključujući mogućnost prekida terapije, posebno ako su promjene teške, sa naglim početkom, ili nisu dio već utvrđenih simptoma pacijenta.

Druga psihijatrijska dejstva

Kod mnogih pacijenata sa paničnim poremećajem dolazi do pojačane anksioznosti u početku terapije antidepresivima. Ovakvo paradoksalno početno povećanje anksioznosti najizraženije je u toku prvih nekoliko dana terapije i uglavnom se smiruje u periodu od 2 nedjelje.

Aktivacija psihoze uočena je u pojedinim slučajevima kod pacijenata sa shizofrenijom koji dobijaju triciklične antidepresive.

Postoje izvještaji o pojavi hipomaničnih i maničnih epizoda tokom depresivne faze kod pacijenata sa cikličnim afektivnim poremećajima, a koji su na terapiji tricikličnim antidepresivima. U takvim slučajevima možda će biti neophodno smanjivanje doze ili ukidanje lijeka Anafranil, i ordiniranje odgovarajućeg antipsihotičkog lijeka. Poslije smirivanja ovakvih epizoda, terapija niskom dozom lijeka Anafranil može biti obnovljena ukoliko je indikovano.

Kod predisponiranih pacijenata triciklični antidepresivi mogu izazvati farmakološke (delirantne) psihoze, naročito noću. Ovakve psihoze prestaju nekoliko dana po ukidanju lijeka.

S obzirom na to da se poboljšanja u depresiji ne moraju javiti u toku prve dvije do četiri nedjelje terapije, pacijente treba pažljivo pratiti tokom ovog perioda.

Stariji pacijenti su posebno podložni razvoju neželjenih dejstava, naročito agitacije, konfuzije i posturalne hipotenzije.

Srčani i vaskularni poremećaji

Anafranil treba primjenjivati sa posebnim oprezom kod pacijenata sa kardiovaskularnim poremećajima, posebno kod pacijenata sa kardiovaskularnom insuficijencijom, poremećajima sprovođenja (npr. atrioventrikularnim blokom I do III stepena), aritmijama. Praćenje srčanih funkcija i EKG indikovani su kod ovih pacijenata.

Može postojati rizik od produženja QT segmenta i torsades de pointes, naročito pri dozama koje su veće od terapijskih ili koncentracije klomipramina u plazmi koja je veća od terapijskih, kao što je slučaj kod istovremene primjene selektivnih inhibitora ponovnog preuzimanja serotonina (SSRI). Zbog toga treba izbjegavati istovremenu primjenu ljekova koji mogu prouzrokovati akumulaciju klomipramina. Isto tako treba izbjegavati istovremenu primjenu ljekova koji mogu dovesti do produženja QT intervala (vidjeti odjeljak 4.5). Utvrđeno je da je hipokalijemija faktor rizika za produženje QT segmenta i torsades de pointes. Stoga je potrebno dati terapiju za hipokalijemiju prije započinjanja liječenja lijekom Anafranil (vidjeti odjeljak 4.5).

Prije započinjanja terapije savjetuje se provjera krvnog pritiska pacijenta, jer pojedinci sa hipotenzijom ili labilnom cirkulacijom mogu imati pad krvnog pritiska kao reakciju na lijek.

Serotoninski sindrom

Uzimajući u obzir rizik od serotonergičke toksičnosti preporučuje se pridržavanje predloženog doziranja. Serotoninski sindrom sa simptomima kao što su hiperpireksija, mioklonus, agitacija, epileptički napad, delirijum i koma, može se javiti kada se klomipramin primjenjuje sa serotonergičkim ljekovima iz grupe SSRI, SNaRI, tricikličnim antidepresivima ili litijumom. Zbog toga treba izbjegavati istovremenu primjenu ljekova koji mogu prouzrokovati akumulaciju klomipramina (vidjeti odjeljak 4.2 i 4.5). Prije i poslije liječenja fluoksetinom savjetuje se period oslobađanja iz organizma (washout period) u trajanju od 2-3 nedjelje.

Konvulzije

Triciklični antidepresivi poznati su po efektu smanjenja konvulzivnog praga, te Anafranil treba primjenjivati sa naročitim oprezom kod pacijenata sa epilepsijom i drugim predisponirajućim faktorima, kao što su na primjer oštećenja mozga različite etiologije, istovremena primjena neuroleptika, apstinencijalni sindrom kod alkoholizma ili ljekova sa antikonvulzivnim svojstvima (na primjer benzodiazepini). Pokazalo se da pojava grčeva zavisi od doze. Zbog toga preporučenu ukupnu dnevnu dozu lijeka Anafranil ne bi trebalo prekoračiti.

Primjena lijeka Anafranil uz elektrokonvulzivnu terapiju sprovodi se samo uz poseban nadzor.

Antiholinergička dejstva

Zbog toga što posjeduje antiholinergička svojstva, Anafranil treba oprezno primjenjivati kod pacijenata kod kojih postoje podaci o postojanju povećanog intraokularnog pritiska, glaukoma uskog ugla ili urinarne retencije (na primjer kod bolesti prostate).

Zbog antiholinergičkih svojstava koja dovode do smanjenja lakrimacije i akumulacije mukoidnog sekreta, triciklični antidepresivi mogu izazvati oštećenje epitela rožnjače kod pacijenata koji nose kontaktna sočiva.

Posebne terapijske grupe pacijenata

Prilikom davanja tricikličnih antidepresiva potrebno je posebno obratiti pažnju na pacijente sa teškim oboljenjima jetre i tumorima srži nadbubrežne žlezde (na primjer feohromocitom, neuroblastom), s obzirom na to da kod takvih pacijenata njihova primjena može dovesti do pojave hipertenzivne krize.

Treba biti oprezan kod pacijenata sa hipertireozom ili pacijenata koji uzimaju ljekove za liječenje tireoidne žlijezde, s obzirom na to da može doći do pogoršanja neželjenih dejstava na srce.

Savjetuje se praćenje funkcije srca i jetre tokom dugotrajne terapije lijekom Anafranil. Kod pacijenata sa oboljenjima jetre i bubrega preporučuje se povremena kontrola vrijednosti enzima jetre i bubrežne funkcije.

Prijavljeno je povećanje broja karijesa zuba tokom dugotrajne terapije tricikličnim antidepresivima. Stoga se preporučuju redovne stomatološke kontrole tokom dugotrajne terapije.

Treba biti oprezan kod pacijenata sa hroničnom konstipacijom. Triciklični antidepresivi mogu izazvati paralitički ileus posebno kod starijih i nepokretnih pacijenata.

Kod odraslih pacijenata, triciklični antidepresivi mogu izazvati psihoze (delirijumske) usled farmakološkog dejstva lijeka, obično u toku noći. One nestaju u prvih nekoliko dana po prekidu uzimanja lijeka.

Savjetuje se kontrola funkcije srca i EKG kod starijih pacijenata.

Broj bijelih krvnih ćelija

Iako samo u izolovanim slučajevima postoje izveštaji o promjeni broja bijelih krvnih ćelija pri primjeni lijeka Anafranil, preporučuju se povremene kontrole broja bijelih krvnih ćelija i praćenje simptoma kao što su groznica i bol u grlu, naročito u periodu prvih nekoliko mjeseci terapije. Isto se preporučuje tokom dužeg liječenja.

Anestezija

Pri primjeni opšte ili lokalne anestezije, anesteziolog treba da zna da je pacijent primao Anafranil i da bude upoznat sa mogućim interakcijama (vidjeti odjeljak 4.5).

Prekid terapije

Nagli prekid terapije treba izbjegavati zbog moguće pojave neželjenih dejstava. Ukoliko se donese odluka o prekidu terapije, lijek bi trebalo ukinuti brzo koliko je to moguće, međutim potrebno je biti svjestan da nagli prekid može biti povezan sa pojavom određenih simptoma (vidjeti odjeljak 4.8).

Anafranil, obložene tablete sadrže laktozu, monohidrat. Pacijenti sa rijetkim naslednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom Lapp laktaze ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom, ne smiju koristiti ovaj lijek.

Anafranil, obložene tablete sadrže saharozu. Pacijenti sa rijetkim nasljednim oboljenjem intolerancije na fruktozu, glukozno-galaktoznom malapsorpcijom ili nedostatkom saharaza-izomaltaze, ne smiju koristiti ovaj lijek.

Interakcije koje dovode do kontraindikacije

MAO inhibitori

Ne smije se davati Anafranil najmanje 3 nedjelje po prekidanju terapije sa MAO inhibitorima (postoji rizik od razvijanja teških simptoma koji su dio serotoninskog sindroma, kao što su hipertenzivna kriza, hiperpireksija, mioklonus, uznemirenost, epileptični napadi, delirijum i koma). Isto važi i kod primjene MAO inhibitora nakon prethodne terapije lijekom Anafranil. U oba slučaja ljekove na početku treba davati u malim postepeno rastućim dozama uz praćenje efekata. Postoje dokazi koji sugerišu da se Anafranil može davati već poslije 24 časa od primjene reverzibilnih MAO-A inhibitora kao što je moklobemid, ali ukoliko se MAO-A inhibitor daje nakon primjene lijeka Anafranil mora se sačekati da prođe tronedjeljni period eliminacije lijeka iz organizma.

Interakcije ljekova uzrokovane istovremenom upotrebom koja nije preporučljiva

Diuretici

Diuretici mogu dovesti do hipokalijemije, koja zatim povećava rizik od produženja QT intervala i torsade de pointes. Stoga treba dati terapiju za hipokalijemiju prije primjene lijeka Anafranil (vidjeti odjeljak 4.2 i 4.4).

Hinidin

Triciklični antidepresivi ne treba da se koriste u kombinaciji sa antiaritmicima hinidinskog tipa.

Selektivni inhibitori ponovnog preuzimanja serotonina (SSRIs)

SSRIs koji inhibiraju CYP2D6, kao što je fluoksetin, paroksetin, sertralin; i CYP1A2 i CYP2C19 (npr. fluvoksamin), mogu takođe povećati koncentraciju klomipramina u plazmi, što može dovesti do neželjenih dejstava. Ravnotežne koncentracije klomipramina u krvi se povećavaju približno 4 puta pri istovremenoj upotrebi sa fluvoksaminom (N-desmetilklomipramin se smanji približno 2 puta). Dodatno, istovremena upotreba SSRI može dovesti do aditivnih efekata na serotonergički sistem (vidjeti dio serotoninski ljekovi) (vidjeti odjeljak 4.2.).

Serotoninski ljekovi

Moguća je pojava serotoninskog sindroma kada se Anafranil primjenjuje istovremeno sa drugim serotonergičkim ljekovima, kao što su selektivni inhibitori ponovnog preuzimanja serotonina (SSRI), inhibitori ponovnog preuzimanja serotonina i noradrenalina (SNaRI), triciklični antidepresivi ili litijum (vidjeti odjeljak 4.2 i 4.4). Kod fluoksetina savjetuje se period eliminacije lijeka iz organizma od 2-3 nedjelje prije i poslije terapije.

Interakcije koje treba uzeti u obzir

Interakcije koje dovode do povećanja dejstva lijeka Anafranil

Oralni fungicidi, terbinafin

Istovremeno davanje lijeka Anafranil sa terbinafinom, snažnim inhibitorom CYP2D6, može da dovede do povećane izloženosti i akumulacije klomipramina i njegovih N-demetilovanih metabolita. Zbog toga će možda biti neophodno podešavanje doze lijeka Anafranil kada se daje istovremeno sa terbinafinom.

Cimetidin

Istovremena upotreba sa antagonistom histamin2 (H2)-receptora, cimetidinom (inhibitor pojedinih P450 enzima, uključujući CYP2D6 i CYP3A4), može dovesti do povećanja koncentracije tricikličnih antidepresiva u plazmi, zbog čega će biti neophodno smanjenje doze.

Oralni kontraceptivi

Nisu zabilježene interakcije prilikom hronične upotrebe oralnih kontraceptiva (15 ili 30 mikrograma dnevno etinil estradiola) i lijeka Anafranil (25 mg dnevno). Nije poznato da su estrogeni inhibitori CYP2D6, glavnog enzima klirensa klomipramina, zbog čega se ne očekuje njihova međusobna interakcija. Iako je u nekoliko slučajeva prilikom primjene visoke doze estrogena (50 mikrograma dnevno) i tricikličnog antidepresiva imipramina došlo do povećanja neželjenih dejstava i terapijskog odgovora, nije jasan značaj ovih slučajeva za zahtjeve primjene klomipramina i nižih doza estrogena. Savjetuje se praćenje terapijskog odgovora tricikličnih antidepresiva prilikom istovremene primjene visokih doza estrogena (50 mikrogama dnevno) i možda će biti neophodno prilagođavanje doze.

Antipsihotici

Istovremeno davanje antipsihotika (npr. fenotiazina) može da dovede do povišene koncentracije tricikličnih antidepresiva u plazmi, snižavanja konvulzivnog praga i epileptičkih napada. Kombinacija sa tiorizadinom može da dovede do ozbiljnih srčanih aritmija.

Metilfenidat

Ovaj lijek može povećati koncentraciju tricikličnih antidepresiva u plazmi, zbog čega će biti neophodno smanjenje doze.

Valproat

Istovremena upotreba valproata i klomipramina može uzrokovati inhibiciju CYP2C i/ili UGT enzima što dovodi do povećanih koncentracija klomipramina i desmetilklomipramina u serumu.

Grejpfrut, sok od grejpfruta ili sok od brusnice

Istovremena upotreba lijeka Anafranil i grejpfruta, soka od grejpfruta ili soka od brusnice može dovesti do povećanih koncentracija klomipramina u plazmi.

Interakcije koje dovode do smanjenja dejstva lijeka Anafranil

Rifampicin

Rifampicin, (induktor CYP3A i CYP2C enzima), može dovesti do smanjenja koncentracije klomipramina, budući da istovremena primjena ljekova koji indukuju enzime citohroma P450, posebno CYP3A4 i CYP2C19, može ubrzati metabolizam i smanjiti efikasnost lijeka Anafranil.

Antikonvulzivi

Antikonvulzivi (induktori CYP3A i CYP2C enzima) npr. barbiturati, karbamazepin, fenobarbital i fenitoin, mogu smanjiti koncentraciju klomipramina, budući da istovremena primjena lijekova koji indukuju enzime citohroma P450, posebno CYP3A4 i CYP2C19, mogu ubrzati metabolizam i smanjiti efikasnost lijeka Anafranil.

Pušenje cigareta

Poznati induktori CYP1A2 (npr nikotin/komponente dima cigarete), smanjuju koncentraciju tricikličnih lijekova u plazmi. Ravnotežne koncentracije klomipramina u plazmi kod pušača su 2 puta manje u poređenju sa nepušačima (nema promjena u koncentraciji N-desmetilklomipramina).

Holestipol i holestiramin

Istovremena primjena jonoizmenjivačkih smola kao što su holestiramin ili holestipol može smanjiti koncentraciju klomipramina u plazmi. Preporučuje se podešavanje doze klomipramina i smola, tako što će se lijek primijeniti 2 sata pre ili 4-6 sati nakon primjene smola.

Kantarion

Istovremena primjena lijeka Anafranil i kantariona tokom terapije, može smanjiti koncentraciju klomipramina u plazmi.

Interakcije koje utiču na druge ljekove

Antiholinergici

Triciklični antidepresivi mogu da potenciraju dejstvo ovih ljekova (npr. fenotiazina, antiparkinsonika, antihistaminika, atropina, biperidena) u oku, centralnom nervnom sistemu, crevima i bešici.

Adrenergički blokatori

Anafranil može da umanji ili da poništi antihipertenzivne efekte gvanetidina, betanidina, rezerpina, klonidina i alfa-metildope. Stoga kod pacijenata koji zahtijevaju komedikaciju za terapiju hipertenzije treba dati antihipertenzive iz drugih grupa (npr. vazodilatatore ili beta blokatore).

Depresori CNS-a

Triciklični antidepresivi mogu potencirati efekte alkohola i ostalih ljekova iz grupe centralnih depresora (npr. barbiturata, benzodiazepina i opštih anestetika).

Simpatomimetici

Anafranil može da potencira kardiovaskularne efekte adrenalina, efedrina, izoprenalina, noradrenalina, fenilefrina i fenilpropanolamina (npr. oni koji se nalaze u lokalnim i opštim anesteticima i nazalnim dekongestivima).

Antikoagulansi

Triciklični antidepresivi mogu da potenciraju antikoagulantni efekat kumarinskih ljekova inhibicijom njihovog metabolizma preko jetre. Stoga se savjetuje pažljivo praćenje protrombina u plazmi.

Ljekovi koji mogu dovesti do porasta koncentracije klomipramina u plazmi ili koji produžavaju QT interval

Rizik od produžavanja QT intervala i torsade de pointes je verovatno povećan ako se Anafranil daje zajedno sa drugim ljekovima koji mogu da izazovu produžavanje QT intervala. Zbog toga se ne preporučuje istovremena primjena tih ljekova sa lijekom Anafranil (vidjeti odjeljak 4.4). Primjeri obuhvataju određene antiaritmike, kao što su oni klase IA (hinidin, disopiramid i prokainamid) i klase III (amjodaron i sotalol), triciklične antidepresive (amitriptilin), određene tetraciklične antidepresive (maprotilin), određene antipsihotične ljekove (fenotiazini i pimozid), određene antihistaminike (terfenadin), litijum, hinin i pentamidin. Ova lista nije potpuna. Rizik od produžavanja QT intervala i torsade de pointes se verovatno povećava ako se Anafranil daje istovremeno sa ljekovima koji mogu da povećaju koncentraciju klomipramina u plazmi. Anafranil se metaboliše preko citohroma P450 2D6 i koncentracija lijeka Anafranil u plazmi se može povećati ljekovima koji su ili supstrati i/ili inhibitori ovih izoformi P450. Zbog toga se ne preporučuje istovremena primjena ovih ljekova sa lijekom Anafranil (vidjeti odjeljak 4.4). Primjeri ljekova koji su supstrati ili inhibitori citohroma P450 2D6 uključuju antiaritmike, određene antidepresive uključujući SSRI, triciklične antidepresive i moklobemid, određene antipsihotike, beta-blokatore, inhibitore proteza, opioide, ekstazi (MDMA), cimetidin i terbinafin. Ova lista nije potpuna.

Žene u reproduktivnom periodu

Ne postoje podaci koji bi podržali posebne preporuke za žene u reproduktivnom periodu.

Trudnoća

Postoje ograničeni podaci o upotrebi lijeka Anafranil kod trudnica koji upućuju da može da potencijalno šteti fetusu ili uzrokuje kongenitalne maformacije.

Kod novorođenčadi čije su majke uzimale triciklične antidepresive do porođaja zabilježena je pojava dispnee, letargije, kolike, iritabilnosti, hipotenzije ili hipertenzije, tremora ili spazama, tokom prvih nekoliko sati ili dana. Ispitivanja na životinjama su pokazala reproduktivnu toksičnost (vidjeti odjeljak 5.3.)

Anafranil se ne preporučuje tokom trudnoće i kod žena koje planiraju trudnoću i ne koriste kontracepciju.

Dojenje

Aktivna supstanca lijeka Anafranil se izlučuje majčino mlijeko u malim količinama. Zbog toga se majkama koje doje savjetuje prekid terapije lijekom Anafranil ili prekid dojenja.

Plodnost

Klomipramin hidrohlorid nije pokazao bilo kakav značajan uticaj na plodnost i opšte reproduktivne sposobnosti.

Pacijente koji dobijaju Anafranil treba upozoriti na moguću pojavu zamagljenog vida, i drugih nervnih i psihijatrijskih sličnih poremećaja kao što su pospanost, poremećaj pažnje, konfuzija, dezorijentacija, pogoršanje depresije, delirijum itd. (vidjeti odjeljak 4.8). Kada se pojave ovi simptomi, pacijenti ne smiju da voze, rukuju mašinama ili rade bilo šta drugo što zahtijeva budnost i brzo reagovanje. Pacijente takođe treba upozoriti da konzumiranje alkohola ili uzimanje drugih ljekova mogu potencirati ove efekte (vidjeti odjeljak 4.5).

Neželjena dejstva su obično blaga i prolazna i nestaju tokom kontinuirane terapije ili sa smanjenjem doze. Neželjena dejstva nijesu uvijek u korelaciji sa koncentracijom lijeka u plazmi ili dozom. Često je

teško razlikovati određena neželjena dejstva od simptoma depresije, kao što su zamor, poremećaj spavanja, agitacija, anksioznost, konstipacija i suvoća usta.

Ukoliko se jave teške neurološke i psihijatrijske komplikacije terapiju lijekom Anafranil treba ukinuti.

Neželjene reakcije su rangirane prema učestalosti, u skladu sa sledećom konvencijom: veoma česta (≥ 1/10), česta ( ≥1/100,< 1/10), povremena ( ≥ 1/1000, < 1/100), rijetka (≥ 1/10000, <1/1000), veoma rijetka ( < 1/10000), nepoznata (učestalost se ne može odrediti na osnovu dostupnih podataka).

Tabela 1

1 U postmarketinškom iskustvu veoma rijetko je prijavljen neuroleptički maligni sindrom iako nije potvrđena uzročna povezanost.

2 Slučajevi suicidalnih ideja i suicidalnog ponašanja su prijavljeni tokom terapije lijekom Anafranil ili rano poslije prekida terapije (vidjeti odjeljak 4.4).

3Ova neželjena dejstva su prijavljena u postmarketinškom iskustvu kod pacijenata koji su bili na terapiji lijekom Anafranil

Simptomi sindroma obustave

Sledeći simptomi obično se javljaju nakon naglog prekida ili smanjivanja doze: mučnina, povraćanje, bol u trbuhu, dijareja, nesanica, glavobolja, nervoza i anksioznost (vidjeti odjeljak 4.4).

Klasni efekti

Epidemiološke studije, uglavnom sprovedene kod pacijenata starosti 50 godina i starijih, pokazale su povećan rizik od frakture kostiju kod pacijenata koji su uzimali ljekove koji selektivno preuzimaju serotonin i triciklične antidepresive. Mehanizam koji dovodi do ovog rizika je nepoznat.

Starija populacija

Stariji pacijenti su posebno osjetljivi na antiholinergičke, neurološke, psihijatrijske ili kardiovaskularne efekte. Njihova sposobnost metabolizma i eliminacije ljekova može biti smanjenja, što dovodi do rizika od povećane koncentracije lijeka u plazmi pri terapijskim dozama.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka Agenciji za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore (CALIMS):

Agencija za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore

Odjeljenje za farmakovigilancu

Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica

tel: +382 (0) 20 310 280

fax: +382 (0) 20 310 581

putem IS zdravstvene zaštite

Znaci i simptomi predoziranja lijekom Anafranil slični su onima uočenim kod drugih tricikličnih antidepresiva. Kardiološki poremećaji i neurološke smetnje glavne su komplikacije. Kod djece akcidentalnu ingestiju bilo koje količine lijeka, treba smatrati ozbiljnom sa potencijalnim smrtnim ishodom.

Znaci i simptomi

Simptomi se obično javljaju nakon 4 sata od ingestije i dostižu svoj maksimum u težini nakon 24 sata. Usled odložene resorpcije (antiholinergičko dejstvo), dugog poluvremena eliminacije i enterohepatičkog kruženja lijeka pacijent može biti pod rizikom od 4 do 6 dana.

Sljedeći znaci i simptomi mogu se uočiti:

Centralni nervni sistem

Mogu se zabilježiti pospanost, stupor, koma, ataksija, nemir, agitiranost, pojačani refleksi, rigidnost muskulature, horeoatetozni pokreti, konvulzije, serotoninski sindrom (npr. hipertenzivna kriza, hiperpireksija, mioklonus, delirijum i koma).

Kardiovaskularni sistem

Hipotenzija, tahikardija, produženje QT i aritmija uključujući torsade de pointes, poremećaj sprovođenja, šok, slabost srca, a u veoma rijetkim slučajevima i zastoj srca.

Respiratorna depresija, cijanoza, povraćanje, groznica, midrijaza, mogu se javiti i znojenje i oligurija ili anurija.

Terapija

Ne postoji specifičan antidot, i terapija je suštinski simptomatska i suportivna.

Osobe za koje se sumnja da su predozirane lijekom Anafranil, naročito djeca, treba da budu hospitalizovane i zadržane na intenzivnom posmatranju najmanje 72 sata.

Lavažu želuca ili indukciju povraćanja treba sprovesti što prije, ukoliko je pacijent budan. Ako pacijent nije budan, treba obezbijediti prohodnost vazdušnih puteva, preko endotrahealnog tubusa sa manžetnom prije započinjanja lavaže, ali se povraćanje ne indukuje. Ovakve mjere se preporučuju do 12 i više sati nakon predoziranja, s obzirom na to da antiholinergička dejstva lijeka mogu usporiti pražnjenje želuca. Davanje medicinskog uglja može pomoći da se smanji resorpcija lijeka.

Terapija torsade de pointes

Ako se torsade de pointes pojavi tokom terapije lijekom Anafranil, lijek treba obustaviti i korigovati hipoksiju, elektrolitne abnormalnosti i acido-bazni poremećaj. Perzistentne torsade de pointes se mogu liječiti magnezijum-sulfatom 2 g (20 mL 10% rastvora) intravenski tokom 30-120 sekundi, ponovljeno dva puta u intervalu od 5-15 minuta ako je neophodno. Alternativno, ako ove metode nisu uspešne, aritmija se može poništiti povećanjem srčane frekvence. Ovo se može postići atrijalnim i ventrikularnim pejsingom ili infuzijom isoprenalina (isproterenola) da bi se postigla srčana frekvenca od 90-110 otkucaja/minuti. Torsade de pointes se obično ne rešavaju antiaritmicima dok ljekovi koji produžavaju QT interval (npr. amjodaron, hinidin) mogu da je pogoršaju.

Budući da postoje podaci da fizostigmin može izazvati tešku bradikardiju, asistole i epileptične napade, njegova upotreba ne preporučuje se u slučajevima predoziranja lijekom Anafranil.

Hemodijaliza ili peritonealna dijaliza nemaju efekta zbog niske koncentracije klomipramina u plazmi.

Farmakoterapijska grupa: Psihoanaleptici. Neselektivni inhibitori preuzimanja monoamina

ATC kod: N06AA04

Mehanizam dejstva

Vjeruje se da se terapijsko dejstvo lijeka Anafranil zasniva na njegovoj sposobnosti da inhibira preuzimanje noradrenalina (NA) i serotonona (5-HT) u neuronima, oslobođenim u sinaptičkoj pukotini, pri čemu je inhibicija preuzimanja 5-HT važnija.

Anafranil takođe ima široki farmakološki spektar dejstva, što uključuje alfa1- adrenolitička, antiholinergička, antihistaminska i antiserotonergička (blokiranjem 5-HT receptora) svojstva.

Farmakodinamski podaci

Anafranil djeluje na depresivni sindrom u cjelosti uključujući i pojedine tipične karakteristike, kao što su psihomotorna retardacija, depresivno raspoloženje i anksioznost. Klinički odgovor uspostavlja se nakon 2-3 nedjelje tretmana.

Anafranil takođe ispoljava specifično dejstvo kod opsesivno-kompulzivnog poremećaja, različito od njegovih antidepresivnih dejstava.

Resorpcija

Klomipramin se u potpunosti resorbuje iz gastrointestinalnog trakta. Sistemska bioraspoloživost nepromijenjenog klomipramina redukovana je na oko 50% preko metabolizma prvog prolaza kroz jetru, do aktivnog metabolita, N-demetilklomipramina. Bioraspoloživost klomipramina nije značajno ometena unošenjem hrane. Moguće je jedino blago odlaganje početka resorpcije, a shodno tome i prolongiranje uspostavljanja maksimalnih koncentracija.

Tokom oralne primjene ustaljenih dnevnih doza lijeka Anafranil, koncentracije klomipramina i demetilklomipramina (aktivnog metabolita) u ravnotežnom stanju u plazmi pokazuju visoku varijabilnost između pacijenata. Doza od 75 mg dnevno daje koncentracije u ravnotežnom stanju u plazmi koje se kreću između 20 i 175 ng/mL.

Koncentracije u ravnotežnom stanju u plazmi aktivnog metabolita N-demetilklomipramina prate sličan obrazac, ali su 40-85% više nego one kod klomipramina.

Distribucija

Klomipramin je vezan za proteine plazme 97,6%. Volumen distribucije iznosi oko 12-17 L/kg tjelesne mase. Koncentracija u cerebrospinalnoj tečnosti iznosi oko 2% koncentracije u plazmi. Klomipramin prolazi u majčino mlijeko i dostiže koncentracije slične onima u plazmi i prolazi kroz placentu.

Metabolizam

Glavni put metabolizma klomipramina je demetilacija do aktivnog metabolita N-demetilklomipramina.

N-Demetilklomipramin može nastati preko nekoliko P450 enzima pretežno CYP3A4, CYP2C19 i CYP1A2. Klomipramin i N-demetilklomipramin podliježu hidroksilaciji do oblika 8-hidroksiklomipramin ili 8-hidroksi- N-demetilklomipramin, mada se malo zna o aktivnosti ovih 8-hidroksi metabolita in vivo. Klomipramin se takođe hidroksiliše na poziciji 2-, a N-demetilklomipramin može biti dalje demetilisan do oblika didesmetilklomipramin. 2- i 8- hidroksimetaboliti izlučuju se pretežno kao glukuronidi u mokraći. Eliminaciju aktivnih komponenti klomipramin i N-demetilklomipramin, preko oblika 2- i 8- hidroksiklomipramina, katalizuje CYP2D6.

Eliminacija

Nakon oralne upotrebe klomipramin se eliminiše iz krvi sa prosječnim poluvremenom eliminacije od 21 sat (opseg: 12-36 sati ), a demetilklomipramin sa prosječnim poluvremenom eliminacije od 36 sati.

Oko dvije trećine pojedinačne doze lijeka Anafranil izlučuje se u obliku konjugata rastvorljivih u vodi putem urina, a približno jedna trećina se izlučuje putem stolice. Količine nepromijenjenog klomipramina i N-demetilklomipramina izlučenih putem urina kreću se oko 2% i 0,5% od date doze, tim redosledom.

Karakteristike kod pojedinih kategorija pacijenata

Kod starijih pacijenata, zbog usporene metaboličke razgradnje, koncentracije klomipramina u plazmi, pri bilo kojoj datoj dozi, veće su nego kod mlađih pacijenata.

Uticaji oštećenja funkcije jetre i bubrega na farmakokinetiku klomipramina nisu određeni.

Toksičnost ponovljene doze

Fosfolipidoza i promjene na testisima sekundarno uz fosfolipidozu, često vezane za triciklična jedinjenja, su zabilježene pri dozama klomipramin hidrohlorida većim 4 puta od maksimalne preporučene dnevne doze za čoveka (MRHD). Klinički značaj ovih podataka je nepoznat.

Reproduktivna toksičnost

Za klomipramin hidrohlorid je dokazana embriotoksičnost npr. povećani letalitet embriona i retardacija rasta, u studijama na pacovima i miševima (pri dozama koje su 5 do 10 puta veće od procijenjene oralne maksimalne dnevne doze za čoveka MRHD od 5 mg/kg izražene u mg/kg), ali ne i u studijama na kunićima. Bezbjednosna granica za povećanje letaliteta embriona je procijenjena na osnovu primijenjene doze koja je 2,5 puta veća od oralno primijenjene maksimalne dnevne doze za čoveka.

Nisu zabilježeni teratogeni efekti na miševe, pacove i kuniće pri dozama do 100 mg/kg, 50 mg/kg i 60 mg/kg, tim redosledom.

Mutagenost

Izvedeni su različiti in vitro i in vivo testovi mutagenosti i nisu otkriveni nikakvi mutageni efekti klomipramin hidrohlorida.

Karcinogenost

Primjena klomipramin hidrohlorida kod miševa i pacova tokom 104 nedjelje nije pokazala dokaz o karcinogenosti pri dozama koje predstavljaju 16-20 puta oralne procijenjene MRHD doze od 5 mg/kg, izraženo u mg/kg.

Pomoćne supstance u jezgru:

laktoza, monohidrat;

skrob, kukuruzni;

silicijum dioksid, koloidni, bezvodni;

stearinska kiselina;

talk;

glicerol (85%);

magnezijum stearat.

Pomoćne supstance u omotaču:

Disperzna žuta 15093 Anstead, sastava: gvožđe(III) oksid, žuti (E172); titan dioksid (E171);

saharoza;

talk;

hipromeloza;

vinil pirolidon (60%) - vinil acetat (40%) kopolimer;

polivinil pirolidon K 30;

titan dioksid (E171);

celuloza, mikrokristalna;

polietilenglikol 8000;

Boja mastila: Brown 9210.

Nije poznata.

5 godina.

Čuvati lijek Anafranil van domašaja i vidokruga djece!

Čuvati u originalnom pakovanju radi zaštite od vlage.

Unutrašnje pakovanje je PVC/PE/PVDC/Al blister koji sadrži 10 obloženih tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 3 blistera (ukupno 30 obloženih tableta) i Uputstvo za pacijenta.

Neupotrebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Lijek Anafranil pripada grupi ljekova poznatih kao triciklični antidepresivi, koji se koriste za liječenje depresije i poremećaja raspoloženja. Druga psihička stanja koja se mogu liječiti lijekom Anafranil su opsesivno-kompulzivni poremećaji, panična stanja i fobije, katapleksija udružena sa narkolepsijom.

Kod djece i adolescenata uzrasta 10-17 godina Anafranil, obložene tablete se propisuju za liječenje opsesivno-kompulzivnog poremećaja samo kada prethodna kognitivna bihejvioralna terapija i terapija SSRI (selektivnim inhibitorima ponovnog preuzimanja serotonina), nije pokazala odgovarajuće rezultate.

Lijek Anafranil ne smijete koristiti:

Neki pacijenti NE SMIJU da uzimaju lijek Anafranil. Razgovarajte sa Vašim ljekarom:

• ako mislite da ste možda alergični na klomipramin ili na bilo koju od pomoćnih supstanci lijeka Anafranil (vidjeti listu u odjeljku 6)
• ako ste ikada imali osip ili drugu alergijsku reakciju na bilo koji lijek za terapiju depresije
• ako ste imali srčani udar u toku posljednja 3 mjeseca
• ako imate bilo koje oboljenje srca
• ako imate teško oboljenje jetre
• ako imate neko drugo mentalno oboljenje osim depresije, opsesivno-kompulzivnog poremećaja ili fobije (npr. manija)
• ako imate glaukom (povišen očni pritisak)
• ako imate teškoće pri mokrenju
• ako uzimate, ili ste u toku posljednje 3 nedelje uzimali bilo koji drugi lijek za terapiju depresije, posebno ljekove iz grupe inhibitora monoaminooksidaze (MAOI) ili lek fluoksetin
• ukoliko dojite
• ukoliko imate ispod 18 godina

Kada uzimate lijek Anafranil, posebno vodite računa:

Treba sebi da postavite ova pitanja prije nego što uzmete lijek Anafranil:

• Da li razmišljate o samoubistvu?
• Da li imate epilepsiju (napade)?
• Da li ste imali povredu glave ili imate oštećenje mozga?
• Da li ćete imati EKT (elektrokonvulzivnu terapiju)?
• Da li imate nepravilne srčane otkucaje ili neki drugi problem sa srcem?
• Da li Vam je dijagnostikovana niska koncentraciju kalijuma u krvi (hipokalijemija)?
• Da li imate problema sa bubrezima?
• Da li imate shizofreniju ili drugi mentalni poremećaj?
• Da li ste trudni?
• Da li imate poremećaj krvi?
• Da li imate pojačanu aktivnost štitaste žlijezde?
• Da li imate težak zatvor duže vrijeme?
• Da li imate tumor (karcinom) nadbubrežne žlijezde (kao što je feohromocitom ili neuroblastom)?
• Da li imate nizak krvni pritisak?
• Da li nosite kontaktna sočiva?
• Da li ste u starijem životnom dobu?
• Da li imate nasljednu intoleranciju na neke šećere kao što je laktoza?

Ako je odgovor na ova pitanja DA, recite to svom ljekaru ili farmaceutu, jer lijek Anafranil možda nije odgovarajući lijek za Vas.

Druga posebna upozorenja

• Tokom terapije ne treba konzumirati alkohol jer lijek Anafranil može imati veći uticaj na Vaš organizam nego obično.
• Recite svom ljekaru ili stomatologu ako planirate da imate bilo kakvu operaciju, jer lijek Anafranil može da stupi u reakciju sa lokalnim ili opštim anesteticima.
• Vaš ljekar će možda zatražiti da Vam se uradi analiza krvi i provjeri funkcija srca dok uzimate lijek Anafranil.
• Vaš ljekar će možda zatražiti da Vam se uradi analiza krvi i proveri funkcija jetre i bubrega.Treba redovno da idete kod stomatologa ako uzimate lijek Anafranil duže vrijeme, zato što može da izazove suvoću usta koja može da izazove zubni karijes.
• Ako mislite da se Vaši simptomi pogoršavaju, posjetite ljekara.

Misli o samoubistvu i pogoršavanje depresije ili anksioznog poremećaja

Ako ste depresivni i/ili imate anksiozni poremećaj možete ponekad imati misli o samopovređivanju ili samoubistvu. Ovo može biti povećano kada prvi put uzimate antidepresive, s obzirom na to da je ovim ljekovima potrebno vrijeme da djeluju, obično oko dvije nedelje ali ponekad i duže.

Ovo će se vjerovatnije javiti u slučaju:

• Ako ste ranije imali misli o samoubistvu ili samopovrjeđivanju.
• Ako ste odrasla osoba mlađe dobi. Podaci iz kliničkih studija su pokazali povećan rizik od suicidalnog ponašanja kod odraslih osoba mlađih od 25 godina sa psihijatrijskim stanjem koje se liječi antidepresivima.

Ako ste imali u bilo koje vrijeme misli o samoubistvu i samopovrjeđivanju, kontaktirajte svog ljekara ili odmah idite u bolnicu.

Možda će Vam pomoći ako kažete rođaku ili prijatelju da ste depresivni ili imate anksiozni poremećaj, i zamolite ih da pročitaju ovo uputstvo. Možete ih zamoliti da Vam kažu ako misle da Vam se depresija ili anksioznost pogoršavaju, ili ako su zabrinuti zbog promjena u Vašem ponašanju.

Informacija za porodice i one koji se brinu o pacijentu

Treba pratiti da li se kod depresivnog pacijenta javljaju znaci promjena u ponašanju kao što su neobični strahovi, nemir, problemi sa spavanjem, razdražljivost, agresivnost, preekscitiranost ili druge neobične promjene u ponašanju, pogoršavanje depresije ili misli o samoubistvu.

Bilo koji od ovih simptoma treba da prijavite ljekaru pacijenta o kome brinete, posebno ako su teški, iznenada počnu, ili nisu prije bili dio prisutnih simptoma kod pacijenta. Treba da procijenite hitnost ovih simptoma na osnovi dan za danom, posebno tokom terapije antidepresivima i kada se doza povećava ili smanjuje, s obzirom na to da promjene mogu biti nagle.

Simptomi kao što su ovi mogu biti povezani sa povećanim rizikom od suicidalnih misli i ponašanja i ukazivati na potrebu za veoma pažljivim praćenjem i mogućim promjenama u terapiji.

Primjena drugih ljekova

Lijek Anafranil stupa u interakciju sa velikim brojem ljekova. Važno je da obavijestite Vašeg ljekara i farmaceuta ukoliko uzimate neki od sljedećih ljekova:

• Ljekove za terapiju depresije posebno MAOI npr. tranilcipromin, fenelzin; SSRI npr. fluoksetin, paroksetin, sertralin, fluvoksamin; triciklične i tetraciklične antidepresive npr. amitriptilin, dotiepin, maprotilin, barbiturati, benzodiazepini
• Ljekove za liječenje drugih mentalnih bolesti kao što su shizofrenija ili manična depresija npr. tioridazin, litijum
• Ljekove za liječenje visokog krvnog pritiska
• Ljekove za terapiju srčanih poremećaja, posebno onih za terapiju poremećaja srčanog ritma (npr. hinidin, prokainamid, amjodaron itd.)
• Beta-blokatore, npr. atenolol
• Diuretike npr. bendroflumetiazid, furosemid
• Antikoagulanse (ljekove za sprečavanje zgrušavanja krvi kao što je varfarin)
• Ljekove za terapiju Parkinsonove bolesti
• Nikotin, na primjer ako ste pušač ili ako koristite nikotinsku supstitucionu terapiju
• Antikonvulzive (koriste se za sprječavanje konvulzija ili napada npr. barbiturati, fenitoin, karbamazepin ili valproat)
• Ljekove za liječenje prehlade i gripa kao što su antihistaminici i dekongestivi
• Cimetidin, za liječenje čira/gorušice
• Metilfenidat, propisan za decu sa ADHD (deficit pažnje i poremećaj hiperaktivnosti)
• Rifampicin, koristi se za liječenje nekih infekcija uključujući tuberkulozu (TB)
• Hinin (za terapiju grčeva ili malarije)
• Jaki ljekovi protiv bolova kao što su morfin ili lekovi srodni morfinu npr. kodein, dihidrokodein
• Ljekovi koji se zloupotrebljavaju uključujući ekstazi
• Atropin ili slični ljekovi (uključujući kapi za oči)
• Estrogeni (npr. kontraceptivne pilule ili hormonska supstituciona terapija)
• Ljekovi koji se zovu inhibitori proteaze, koji se koriste za terapiju HIV infekcije npr. ritonavir, indinavir
• Terbinafin koji se koristi oralno za terapiju gljivičnih infekcija kože, kose ili noktiju
• Holestipol, holestiramin ljekovi za liječenje visokog nivoa holesterola
• Biljne ljekove koje sadrže kantarion (Hypericum perforatum), koji se koriste za liječenje depresije i drugih stanja

Uvijek recite Vašem ljekaru ili farmaceutu koje sve ljekove uzimate. Ovo se odnosi i na ljekove koje ste nabavili bez ljekarskog recepta kao i na ljekove koje Vam je propisao ljekar.

Uzimanje lijeka Anafranil sa hranom ili pićima

Uzimanje alkohola može da poveća pospanost, pa za vrijeme upotrebe lijeka ne treba konzumirati alkoholna pića.

Treba izbjegavati uzimanje grejpfruta, soka od grejpfruta ili brusnice, jer to može povećati sklonost za pojavu neželjenih dejstava.

Primjena lijeka Anafranil u periodu trudnoće i dojenja

Ako ste trudni ili dojite, mislite da biste mogli da budete trudni ili planirate da zatrudnite, pitajte Vašeg lekara ili farmaceuta za savjet prije uzimanja ovog leka.

Lijek Anafranil ne treba koristiti tokom trudnoće osim ako ljekar nije izričito tako propisao.

Vaš ljekar će razgovarati sa Vama o mogućim rizicima od uzimanja lijeka Anafranil tokom trudnoće.

Aktivna supstanca lijeka Anafranil prelazi u majčino mlijeko. Majkama se savjetuje da ne doje dok uzimaju lijek Anafranil.

Sljedeći simptomi se mogu javiti kod novorođenčeta majki koje su primjenjivale lijek Anafranil tokom trudnoće: nedostatak daha, umor, nedostatak energije, kolike, iritabilnost, vrtoglavica, glavobolja, podrhtavanje. Ako se kod Vaše bebe razvije bilo koji od ovih simptoma možda ćete morati da kontaktirate Vašeg ljekara.

Uticaj lijeka Anafranil na upravljanje motornim vozilima i rukovanje mašinama

Ako osjetite vrtoglavicu, umor ili imate zamagljen vid, manjak koncentracije, ili osjetite druge efekte kao što su zbunjenost i dezorjentacija kada počnete sa uzimanjem lijeka Anafranil, ne smijete voziti ili rukovati mašinama dok ova dejstva ne prestanu.

Važne informacije o nekim sastojcima lijeka Anafranil

Obložene tablete lijeka Anafranil sadrže laktozu i saharozu. U slučaju intolerancije na pojedine šećere (npr. laktoze, saharoze), obratite se svom ljekaru prije uzimanja lijeka Anafranil.

Pažljivo pratite uputstva svog ljekara. Ne povećavajte propisanu dozu.

Ljekar će odlučiti o najpogodnijoj dozi za Vas.

U slučaju depresije, poremećaja raspoloženja, opsesivno-kompulzivnog poremećaja i fobije započeti terapiju sa jednom obloženom tabletom od 25 mg 2-3 puta dnevno. Dnevnu dozu povećavati postepeno, na primjer 25 mg svakih nekoliko dana (zavisno od toga kako se lijek podnosi), do 4-6 tableta od 25 mg tokom prve nedjelje liječenja.

Terapija opsesivno-kompulzivnog poremećaja kod djece i adolescentata uzrasta 10-17 godina traje najduže 8 nedjelja.

Kod napada panike i agorafobije liječenje se obično započinje sa 10 mg dnevno i nakon nekoliko dana doza se postepeno povećava do 100 mg.

Kod katapleksije koja je udružena sa narkolepsijom dnevna doza je 25-75 mg.

Kod djece i adolescenata ne postoji dovoljno dokaza o bezbjednosti i efikasnosti lijeka Anafranil za terapiju depresivnih stanja različite etiologije i simptomatologije, fobija i paničnih poremećaja i katapleksije koja prati narkolepsiju. Zbog toga se kod ovih indikacija ne preporučuje upotreba lijeka Anafranil kod djece i adolescenata (od 0 do 17 godina).

Starijim pacijentima su generalno potrebne manje doze nego mladim i sredovečnim pacijentima. Veća je verovatnoća da će se neželjena dejstva javiti kod starijih pacijenata. Ljekar će vam pružiti sve informacije o neophodnom pažljivom pridržavanju propisane doze i praćenju.

Ako ste uzeli više lijeka Anafranil nego što je trebalo

Ako ste slučajno uzeli previše lijeka Anafranil, odmah se obratite svom ljekaru. Možda će vam biti potrebna medicinska pomoć.

Sljedeći simptomi predoziranja obično se javljaju u roku od nekoliko sati: teška pospanost, loša koncentracija, ubrzan, usporen ili nepravilan rad srca, nemir i razdražljivost, gubitak mišićne koordinacije i ukočenost mišića, kratak dah, konvulzije, povraćanje ili groznica.

Ako ste zaboravili da uzmete lijek Anafranil

Ako zaboravite da uzmete dozu lijeka Anafranil, uzmite je što je prije moguće, a onda nastavite prema uobičajenom rasporedu uzimanja lijeka. Ako je uskoro vrijeme za narednu dozu, preskočite propuštenu dozu i nastavite sa uobičajenim rasporedom uzimanjem lijeka.

Nikada ne uzimajte duplu dozu da nadomjestite propuštenu.

Ako imate dodatnih pitanja u vezi uzimanja lijeka, obratite se svom ljekaru.

Ako naglo prestanete da uzimate lijek Anafranil

Depresija, opsesivno-kompulzivni poremećaji i hronična anksiozna stanja zahtijevaju dugoročno liječenje lijekom Anafranil. Ne mijenjajte i ne prekidajte terapiju bez prethodne konsultacije sa ljekarom. Ljekar će eventualno postepeno smanjiti dozu prije potpunog prekidanja terapije. To se čini da bi se spriječilo bilo kakvo pogoršanje Vašeg stanja i smanjio rizik od simptoma nastalih usljed obustave lijeka, kao što su glavobolja, mučnina, povraćanje, proliv, bol u trbuhu, nesanica i opšta uznemirenost.

Kao i svi ljekovi, lijek Anafranil može da izazove neželjena dejstva, mada se ona ne moraju javiti kod svih pacijenata koji uzimaju lijek. Neželjena dejstva su obično blaga i nestaju tokom kontinuirane terapije ili sa smanjenjem doze.

Određena neželjena dejstva mogu biti ozbiljna:

Prestanite sa uzimanjem lijeka Anafranil i recite odmah svom ljekaru ako primijetite neki od sljedećih veoma rijetkih simptoma:

•Osip, promjene krvnog pritiska, oticanje i povećana količina tečnosti u tkivima, povećana srčana frekvenca, otežano disanje i kolaps. Ovo mogu biti znaci teške alergijske reakcije (anafilaktička reakcija).

•Visoka tjelesna temperatura i preznojavanje sa ukočenošću mišića i zbunjenošću ili uznemirenošću, ili ako imate grčevite pokrete mišića koje ne možete da kontrolišete. Ovo mogu biti simptomi ozbiljnog stanja poznatog kao neuroleptički maligni sindrom.

Sljedeća neželjena dejstva su takođe prijavljena:

Veoma česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod više od 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

Povećanje apetita i povećanje tjelesne mase.

Glavobolja, vrtoglavica, mučnina, zatvor, suvoća usta, pojačano znojenje, drhtanje ruku, tremor, nemir, teškoće pri mokrenju, problemi sa očima (poremećaj akomodacije, zamagljen vid), osjećaj umora i pospanosti, poremećaji polnog sistema (poremećaj libida, erektilna disfunkcija).

Česta neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10 pacijenata koji uzimaju lijek):

smanjen apetit, nervoza želuca, povraćanje, proliv, omaglica u stojećem položaju (zbog pada krvnog pritiska), povećana anksioznost, uznemirenost, naleti vrućine, proširene zenice, poremećaj govora, zijevanje, osjećaj zbunjenosti, dezorijentacija ili preekscitiranost, poremećaj sna, košmari, halucinacije (naročito kod starijih pacijenata i pacijenata sa Parkinsonovom bolešću), poremećaj mišljenja, pogoršavanje postojeće depresije, poremećaj pamćenja i pažnje, agresivnost, nemir, poremećaj srčanog ritma, subjektivan osjećaj lupanja srca, povećana osjetljivost kože na svjetlost, osip i svrab, koprivnjača, uvećanje dojki, pojava mliječnog iscjedka iz dojke (galaktoreja), mravinjanje ili trnjenje u rukama i nogama, slabost mišića, poremećaj pokreta, promjene u funkcionalnim testovima jetre (povećanje vrijednosti transaminaza), poremećaj ukusa, zujanje u ušima, retencija urina.

Povremena neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 100 pacijenata koji uzimaju lijek):

Promjene raspoloženja uključujući agresiju i druge psihotične simptome, konvulzije, poremećaj pokreta, aritmije, povišen krvni pritisak.

Veoma rijetka neželjena dejstva (mogu da se jave kod najviše 1 na 10000 pacijenata koji uzimaju lijek):

Glaukom, zapaljenje jetre sa žuticom (žutilo kože ili beonjača i tamno prebojeni urin) ili bez žutice, edem (lokalno ili generalizovano oticanje), gubitak kose, visoka tjelesna temperatura, poremećaji sprovođenja u srcu, uključujući po život opasnu ventrikularnu tahikardiju torsade de pointes (posebno kod pacijenata sa hipokalijemijom), poremećaj elektroencefalograma, sindrom neadekvatne sekrecije antidiuretskog hormona, purpura, poremećaji krvi (smanjenje ili nedostatak belih krvnih zrnaca, smanjenje broja krvnih pločica), koji mogu dovesti do upornog bola u grlu, groznice i čestih infekcija, neuobičajenih modrica ili lakog nastajanja modrica.

Neželjena dejstva nepoznate učestalosti: ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka

Osjećaj unutrašnjeg nemira i potrebe za stalnim pokretom, ponovljenim, prisilnim i besciljnim pokretima, rabdomioliza (teško oštećenje mišićnog tkiva, koje se javlja kao komplikacija neuroleptičkog malignog sindroma), povećanje koncentracije prolaktina u krvi (hormon), serotoninski sindrom (sindrom uzrokovan zbog povećanja vrijednosti serotonina, što se manifestuje simptomima kao što su uznemirenost, zbunjenost, proliv, visoka tjelesna temperatura, povećani krvni pritisak, prekomjerno znojenje i ubrzani rad srca), odložena ejakulacija ili nemogućnost ejakulacije sjemene tečnosti ako ste muškarac.

Neki pacijenti su imali:

Misli o samoubistvu ili sampovređivanju (vidjeti odjeljak 2. za više informacija).

Zabilježen je povećan rizik od preloma kostiju kod pacijenata koji uzimaju ovu vrstu ljekova.

Većina neželjenih dejstava su blaga i mogu se povući posle nekoliko dana terapije. Ako su teška ili traju duže od nekoliko dana, recite to svom ljekaru. Takođe, ako ste zabrinuti zbog bilo čega u vezi sa terapijom ovim lijekom, recite to svom ljekaru.

Djeca i adolescenti

Anafranil ne treba koristiti za terapiju depresivnih stanja, fobija ili katapleksije povezane sa narkolepsijom kod djece i adolescenata mlađih od 18 godina s obzirom na to da dugotrajni bezbjednosni efekti koji se tiču rasta, sazrijevanja i saznajnog razvoja i razvoja ponašanja u ovoj starosnoj grupi nisu dokazani.

Takođe pacijenti mlađi od 18 godina imaju povećan rizik od neželjenih dejstava kao što su suicidalne misli, samopovređivanje i neprijateljsko raspoloženje (predominantno agresija, protivničko ponašanje i ljutnja) kada uzimaju ljekove kao što je Anafranil. Uprkos tome, Vaš ljekar će propisati lijek Anafranil pacijentu mlađem od 18 godina ako smatra da je to u najboljem interesu za pacijenta. Ako je Vaš ljekar propisao Anafranil Vama (ili Vašem djetetu) i ako želite o tome da porazgovarate, molimo Vas da se vratite kod svog ljekara.

Treba da obavestite svog ljekara ako se bilo koji od navedenih simptoma razvije ili pogorša kod pacijenta mlađih od 18 godina koji uzimaju lijek Anafranil.

Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva

Ako Vam se javi bilo koje neželjeno dejstvo recite to svom ljekaru, farmaceutu ili medicinskoj sestri. Ovo uključuje i bilo koja neželjena dejstva koja nijesu navedena u ovom uputstvu. Neželjena dejstva možete prijavljivati direktno kod zdravstvenih radnika, čime ćete pomoći u dobijanju više informacija o bezbjednosti ovog lijeka.

Rok upotrebe

5 godina.

Lijek se ne smije korisiti poslije isteka roka upotrebe koji je označen na pakovanju!

Čuvanje

Čuvati lijek Anafranil van domašaja i vidokruga djece!

Čuvati u originalnom pakovanju radi zaštite od vlage.

Ljekove ne treba bacati u kanalizaciju, niti kućni otpad. Pitajte svog farmaceuta kako da otklonite ljekove koji Vam više nisu potrebni. Ove mjere pomažu očuvanju životne sredine.

Neupotrebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.

Šta sadrži lijek Anafranil

Aktivna supstanca lijeka Anafranil je klomipramin hidrohlorid.

Jedna obložena tableta sadrži 25 mg klomipramin hidrohlorida.

Pomoćne supstance:

Pomoćne supstance u jezgru: laktoza, monohidrat; skrob, kukuruzni; silicijum dioksid, koloidni, bezvodni; stearinska kiselina; talk; glicerol (85%); magnezijum stearat.

Pomoćne supstance u omotaču:

Disperzna žuta 15093 Anstead, sastava: gvožđe(III) oksid, žuti (E172); titan dioksid (E171);

saharoza; talk; hipromeloza; vinil pirolidon(60%)-vinil acetat(40%) kopolimer; polivinil pirolidon K 30, titan dioksid (E171); celuloza, mikrokristalna; polietilenglikol 8000; boja mastila: Brown 9210.

Kako izgleda lijek Anafranil i sadržaj pakovanja

Okrugle bikonveksne obložene tablete svijetložute boje, praktično bez mirisa, sa oznakama braon boje ’’CG’’ na jednoj i ’’FH’’ na drugoj strani.

Unutrašnje pakovanje je PVC/PE/PVDC/Al blister koji sadrži 10 obloženih tableta.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 3 blistera (ukupno 30 obloženih tableta) i Uputstvo za pacijenta.

Nosilac dozvole i proizvođač

Nosilac dozvole

Glosarij d.o.o.

Vojislavljevića 76, 81000 Podgorica, Crna Gora

Proizvođač

NOVARTIS FARMA S.P.A.

Via Provinciale Schito 131, Torre Annunziata, Italija

Ovo uputstvo je posljednji put odobreno

Januar, 2017.

Režim izdavanja lijeka

Ograničen recept.

Broj i datum dozvole

Anafranil®, obložena tableta, 25 mg, blister, 30 (3x10) obloženih tableta: 2030/17/119 – 5056 od 16.01.2017.